Vlucht rond den Eiffeltoren
RADIO-PROGRAM
REIS-KRABBELS
MASKER
DE VROUW
MET HET
Het avontuur op de
renbaan.
DINSDAG 2 AUGUSTUS
VERHAAL VAN
DEN DAG
Naar wereldroem
Boosaardig
De meest volmaakte
man
1
Gepareerd
Op z’n nummer gezet
Hij deed wat hij kon
Liegen
Sterk
Al erg genoeg
1
Natuurlijk
Het slachtoffer
Bezorgd
FEUILLETON
s
HERINNERING AAN
SANTOS-DUMONT
Woensdag 3 Augustus
„Alle vogels vliegen”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK,DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
f
I
i-
kalmen dag hebben,weet Ik
ft
d. Gallen
8
t-
«ummi n
Luchtschip-pionier
der, die haar man met
hoe
▼rouw op een vergadering roept
M
(Wordt vervolgd).
0
te
Ie
ft
M
n
9-
rt
ra
i
t
n
n
ra
DE VREEMDE STAD
De straten en de winkels vreemd,
En 't heeft daarbij den schijn,
Alsof de menschen in de stad
De-... vreemdelingen zijn!
Men loopt er dus echt neuzend rond
En lacht soms per abuis.
Wanneer de dingen anders zijn
Dan bij ons zelve thuis.
En op de pleinen staat men stil
En wijzend gaat de hand
Naar geveltjes, die daar nog staan,
Gebouwd in ouden trant.
‘t Is alles vreemd en ’t schijnt zoo
raar
e.
te
st
tn
it
lD
ar
sr
m
Welk volk loog het meest?
De Grieken, want' men zegt: Mono-loog,
Dta-loog, Epl-loog, Grafo-loeg en Pro-loog.
BEROMttNSTER MO M. 10.30 concert door het
Omroeporkest, o.l.v. E. Gilbert.
ZijIk ben beschaamd voor de buren, dat
Je vannacht zoo dronken zUt thuisgekomen.
HIJ: Maar mensch, wie heeft me dan ge
zien.
Zij: Gezien heeft Je niemand, maar mU
hebben ze toch zeker tegen Je hooren schelden.
BERLIJN 4.19 M 8 20 Gevarieerd programma
HAMBURG 3?2 M. 1.35 Gramofoonmuzlek;
2 30 Idem; 4.50 concert door het Kurorkest o.l.v.
Curt John; 10.45 populair concert.
BERICHTEN
EEN
REEDS
ONZER
sn
1-
m
OO
15.
Het veronderstelt toch, dat Ik beginselen
hebt verklaarde hij. Het ia Jaren geleden,
sinds iemand me daaraan herinnerd heeft.
Ernestine ging zitten voor de opengeslagen
kaarttafel.
Daar twijfel ik niet aan, antwoordde sU.
Dat was. toen Je nog een kleine jongen was.
Maar in ernst, ging zij voort, vandaag ben ik
een half uur bezig geweest met mijn rentmees
ter een hoogst interessant iemand, dat kan
ik jullie verzekeren. Er was o.a. een overeen
komst met een zekeren mijnheer Crooks, be
treffende een boerderij, en hij voelde zich ge
drongen. om mij het stuk voor te lezen, woord
voor woord! Kom hier, Jullie allemaal, en leg
een kaartje!
De vierde persoon, slank en blond bet type
van een officier, en tevens van een geregelden
gast op dit of dat buitengoed ging op de
speeltafel toe, gevolgd door den heer met het
lange, magere gezicht. Lady May nam ook haar
kaarten op.
Jij en ik spelen samen, Robert, zei Ernestine
tot den oudsten van de belde heeren. Succes,
laten we hopen. Wat is dat in 's hemels naam
wat Je daar drinkt?
Absint, antwoordde hij kalm. Ik heb
Austin trachten over te halen, om mee te doen,
maar het schijnt, dat ze geen absint drinken in
het leger.
Allicht niet, zou ik denken, antwoordde zijn
gastvrouw. En dan ben Je nog wel mijn
partner! Zet dat goedje weg.
Robert Anstey hief zijn glas op, en keek pein
zend in het onaalachtlge vocht
LANGEN BERG 472 M. 1220 Concert; 130 con
cert o.l.v. Eusoldt; 8.20 concert door het groote
orkest van den Westdultschen omroep o. 1. v.
Kiihn; 10.40 concert o.l.v. Eysoldt.
DAVENTRY 1554 M. 1220 Orgelconcert; 1 05
gramofoonmuzlek; 3.50 concert; 8.10 concert door
het BBC-orkest o.l.v. Joseph Lewis; 10.55 BBC-
dansorkest o.l.v. Henry Hall.
ROME 441 M. 9.05 „Boris Godoenof". opera
In vier acten.
KéNIGSWUSTERHAUSEN 1835 M. 2.20 Gra-
mofoonmuziek4.50 concert.
PARUS EIFEL 14M M. 8 50 Concert o.l.v. Ed.
Flament.
ft
In
et
ie
ve
10.
to
r-
3.
38
en
00
jk
ik.
d.
c-
d.
et
n
le
él
•n
33
10
3.
ip
i-
3.
s)
n
n„
■n
En V valtzoo uit den toon,
"t Is bij hetgeen wij daaglijks zien
Zoo heerlijk ongewoon!
Maar toch, de stad is niet zoo vreemd,
Wij zien het glad voorbijt
De vreemde is het vreemde niet,
De vreemdeling zijnwij!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Op W-jarlgen leeftijd rok Santos-Dumont
naar Parijs en vestigde zich daar als sports
man en luchtschip-pionier. In de buurt van het
Bols de Bologne had hU een stukje grond ge
kocht. een kleine weide, omgeven door een hei
ning. Daar zat hjj dagenlang in volkomen een
zaamheid, knutselde aan kleine benzinemotoren
en tobde met plannen en berekeningen. HU bood
met groote wilskracht weerstand aan alle ver
leidingen van de groote stad.
In 1898 was hij zoo ver, dat hjj met zijn eer
ste constructie een proefvlucht kon doen. Op
den 18den September van dat Jaar steeg hij
van zijn weide op met een luchtschip van 25 M.
lang en 3.5 M. als grootste doorsnede. Gevaar
lijk zag het toestel er uit, met zijn kleinen vrü-
hangenden gondel, waaraan een automotor in
zakformaat van 3 PK was verbonden. De vlucht
had geen goed verloop; na eenlge minuten kwam
Santos in de kruin van een boom terecht; hu
kon nog ongedeerd te voorschijn krulpen uit
den warwinkel van vlechtwerk en daalde langs
den boom naar beneden. Bij de tweede vlucht
„Neen, het gaat niet. Papa zegt, dat je niet
soiled bent. Je steekt tot over de ooren in schul
den en doet geen enkele poging om ze te be
talen. Van een huwelijk tusschen ons kan dus
niets komen."
„O. Amanda, wat misken Je mijn goede be
doelingen. Ik doe wat ik kan. Juist om mijn
schulden te kunnen betalen, heb ik om je hand
gevraagd.”
Ernestine zij was een der weinige vrou
wen uit haar kring, met wier voornaam nie
mand het ooit gewaagd had zich eenlge vrij
heid te veroorloven ging naar de theetafel
en bestudeeerde den aanwezigen voorraad. Daar
waren een dozun verschillende soorten sand
wiches, op de meest verleidelijke wijze gerang
schikt, warm gehouden schalen met heerlijk
bruine cake, dikke room in een zilveren kan
netje, thee, koffie, en op den achtergrond oud-
Chineesche schotels, met versch geplukte
aardbeien en perziken en druiven, waar de blos
nog op lag. Op een kleine tafel stonden fles-
schen likeur en een karaf wijn.
In leder geval geef ik jullie goed te eten,
zei ze. terwijl ze zich een kop thee Inschonk.
En wat mijn ongeregeldheid betreft, ik heb je
vooruit gewaarschuwd, dat ik nooit eerder ver
schijn dan vijf uur.
PARIJS R. 1725 M. 1230 Gramofoonmuztek
0.05 kamermuziek; 9.50 vervolg concert; 10.50
gramofoonmuzlek.
MILAAN 331 M. 7.50 Gramofoonmuzlek; 8.50
radiotooneel.
Ach. beste Juffrouw, zeide hij. je begaat
een groote fout, als Je absint onder de gewone
bedwelmende dranken rekent. Ik zeg je, dat de
man, die de absint uitgevonden heeft, een
epicurist was. zoowel wat het geestelijke als het
stoffelijke betreft. Als deze of gene schrijver des
tijds het bestaan van absint had kunnen ver
moeden. zou hij prachtwerk geleverd hebben.
Ernestine geeuwde.
Hou op met Je schrijvers! zei ze. Ik denk
aan onze partij bridge.
Je hoeft Je geen zorg te maken, antwoordde
Anstey geruststellend. Men spot toch niet met
zijn bestaan! Je zult gewaar worden, dat ik In
staat ben tot de meest gewaagde zetten, tot de
wonderbaarlijkste slagen. Ik zal niet terugnemen.
Ik zal niet uitkomen met de verkeerde kaart.
Al mUn zetten zullen Iets geniaals hebben. De
partij is feitelijk al gewonnen dank ztj dit
glaasje absint.
De partij zal nooit goed en wel begonnen
zijn, als Je nog langer doorgaat, met onzin te
verkoopen. verklaarde Lady May, terwijl ze on
geduldig op de tafel klopte. Ik geloof, dat ik
buiten de auto’s hoor. Dadelijk sullen we den
heelen troep hier hebben.
Ze zullen ons hier niet weten te vinden,
stelde hun gastvrouw hen gerust. Mijn beurt
om bij te gooien, geloof ik.
Zij speelden de partij zwijgend. Aan het eind
leunde Ernestine achterover in haar stoel, en
luisterde.
Je had gelijk, May. zeide zij. Ze zijn nu
allemaal tn de hah Ik kan de stem van Je
broer hooren.
UgiÉn?.... Als je nóg eens zoo’n
trekt als Je nu doet. Allee, ver
niet; begrepen?”
hem zoo dicht mogelijk
In den zomer van 1001 had Santos-Dumont
een luchtschip klaar met een 12 PK-motor en
een een gasinhoud van 830 kubieke meter. De
vlucht met dit toestel bracht het eindelijk we
reldberoemdheid.
Gedurende meer dan tien jaren, dat de lucht
sport in zwang was gekomen, was het een bij
zondere eerzucht van de ParUzenaars, rond den
Eiffeltoren te vliegen. Aan geen enkele was het
nog gelukt. De petroleum-industrieel Henry
Deutsch de la Meurthe, had een premie van
100.000 uitgeloofd. De premie hing in den vorm
van een bon aan het hoogste punt van den to
ren. den bliksemafleider. Santos-Dumont had
de vlucht reeds vaak geprobeerd, maar was een
paar maal neergestort, zonder zich ernstig te
verwonden. Éénmaal dankte hij zijn behoud
slechts aan zijn bretels, die aan het balkon van
een vierde verdieping bleven haken en hem zoo
een val van groote hoogte bewaarden. Op den
19den October van datzelfde Jaar echter, gelukte
het hem den bon weg te nemen. Hij had zijn
luchtschip van Saint-Cloud rondom den Eiffel
toren en weer terug gestuurd. Enorme toe
juichingen had hij in ontvangst te nemen. Voor
de eerste maal was in Frankrijk het luchtschip
een veilig en bruikbaar vervoermiddel gebleken.
Frankrijk maakte hem lid van het Legioen van
Eer; het vaderland Brazilië liet zijn beeltenis
op de postzegels drukken.
Een priester en een handelsreizlger zaten in
eenzelfde spoorwegrljtuig. De reiziger deed de
▼raag: Welk onderscheid is er tusschen *n ezel
en een blsschop. De priester, verbaasd over zoo
veel onbeschaamdheid, haalde de schouders op.
„Wel,” zei de Jonge man, ,,’n ezel heeft het kruis
op den rug en een blsschop draagt het op de
borst.”
Op zijn beurt vroeg de priester nu: „Maar
weet gij het onderscheid tusschen een ezel
en u?"
„Neen.”
.Wel," was het antwoord, ,4k ook niet.”
BRUSSEL 509 M. 520 Dansmuziek; 1.50 gra-
mofoonmuzjek.
KALUNDBORG 1153 M. 3.50 Uitzending uit
Restaurant Wives," orkest o.l.v. Teddy Peter
sen; 5.20 gramofoonmuzlek; 11.35 „Valencia’s
orkest"; 12.20 uitzending van dansmuziek; 1.20
orkest van restaurant ,Nlmb” o.l.v. Jens Wamy
o.
a
n
La
(ONDERSTAANDE
GEPLAATST IN EEN DEEL
VORIGE OPLAGE)
WARSCHAU 1411 M. 5.30 Populair concert
door het kleine omroeporkest o. 1. Wilko-
mirskl; 6.40 dansmuziek; 8.20 gramofoonmuzlek;
11.1 dansmuziek.
De Montrand was gedurende vijandelijkheden
tusschen Frankrijk en Engeland door ’n zeer
ruwen en onbeschaafden zeekapitein gevangen
genomen, die hem, zoolang hij zich aan boord
van het schip bevond, gedurig allerlei onaan
genaamheden naar het hoofd gooide
Op zekeren dag klonk een luitenant, die veel
beleefder was dan zijn kapitein, aan tafel op
Montrand en dronk op de gezondheid der
Franachen.
Bah! riep de kapitein uit, de Franachen
zijn nietswaardig gespuis en Ik maak geen uit
zonderingen, voegde hij erbij, terwijl hij De
Montrand aanzag.
Deze stond op en zei:
Ik drink op de gezondheid van de Engel-
schen, die allen echte gentlemen zijn. Ik maak
echter .wel één uitzondering, vervolgde De
Montrand, den kapitein aanziend.
mij eens, dat uw diensten hier totaal onnoodig
zijn. Ik wensch u goeden middag.
De Jongeman greep hem bij den arm.
Eén oogenbllk. mijnheer, verzocht hij.
U hebt er toch niets tegen, dat Ik me tot miss
Atherton zelf wend?
Een droeve glimlach plooide de lippen van
den renmeester.
Heelemaal niet, antwoordde hij.
Elwyn Maurice bleef een oogenbllk de ver
dwijnende gestalte nakijken Dan keek hij over
het park heen naar de plaats, waar hij, door de
bleek, dat het luchtschip veel te dun en te rank
was. Midden onder de vlucht klapte de ballor.
In het midden samen als een zakmes en suisde
omlaag. Ook nu kwam de Jeugdige constructeur
met den schrik vrij. Hij had meteen vele nut
tige ervaringen opgedaan.
Nauwelijks 26 Jaar was hij oud, toen de Pa-
rijsche brandweer hem uit één van de hoogste
boomen van den Botanlschen Tuin moest ha
len, waar h|j weer eena. nü met een luchtschip
van stomper model, schipbreuk had geleden.
HU zag toen In, dat hU grootere toestellen moest
bouwen, om succes te hebben. De ervaring leerde
hem, over te gaan tot den halfstUven lucht-
schlpform. Maar nu bewoog zich zUn schip
slechts met een snelheid van vUf tot zes KM
per uur daar de motorensterkte even gering
bleef. Het was een belachelUk gezicht, onder de
reuzenworst een kleinen man met lakschoenen
en hoogen hoed geduldig In de lucht te zien
bengelen. Maar de lachers hadden ongeluk.
Een heer op den achtergrond, lang en met
een mat gezicht een man. wiens leeftUd men
even moeilUk had kunnen gissen als zUn karak
ter, deed zUn horloge open, en sloot het weer
met een klik.
Twintig minuten over vUven, merkte hU
op. Om het precies te zeggen: twee-en-twin-
tig minuten.
ZUn gastvrouw keerde zich om, en beschouwde
hem peinzend.
Wat pUnJUk nauwkeurig, zei ze. En toch
klinkt het niet overtuigend. Je horloge is waar-
schUnlUk niet als je beginselen.
Beslist vleiend voor me! zeide hJJ
Hoe zoo?'
WEENEN. 517 M. 820 Orkest concert; 10.35
pulair concert door het Max Oelszler-orkest.
rollen, natuurlijk.Ik zeg om dien eenen
kleinen man te vinden onder zoovelen, was
natuurlUk onmogelük. maar zooals Jullie weet,
ik ben niet zoo gauw uit het veld geslagen.
Voorzichtig begaf ik mU naar dat gedeelte van
het terrein, waar Ik vermoedde, dat dergelUke
ongure typen zich wel zouden ophouden. En
na twee uip- zoeken, vond ik mUn man. Naar
hem toegaan en openlUk beschuldigen mU ge
rold te hebben, zou natuurlUk dom geweest
zUn. Ik moest eerst sekerheid hebben. Maar
hoe die te krUl
idioot gezicht I
tel ik de rest
,Jk naderde hem zoo dicht mogelUk en
snoof toen een gerlngen, maar onmlskenbaar-
duidelUken geur van creosoot op. Die kwam
van z’n handschoenen. Nu herinneren Jullie je
misschien nog wel, dat er eens een fleschje
met dat goedje In m’n zak is leeggeloopen, dSh
avond, dat Ik het in de apotheek gehaald had,
omdat Ik zoon hevige klespUn had. Toen ik
dien geur rook, was Ik natuurlUk direct over
tuigd. dat die man met z’n handschoenen aan
in m'n zakken geweest was.... Je behoeft niet
zoo schaapachtig te kUken, Alice, want als
iemand i n gezond verstand gebruikt, is dat
heel duldelUk. Wat Sherlock Holmes deed, was
ook niet anders dan redeneeren langs den weg
der logicaKük toch niet zoo gek moeder,
het lUkt wel alsof ik anders nooit verstandig
redeneeren kan
„Ofschoon ik nu heelemaal zeker ,vah mUn
zaak was. besloot ik toch de politie' er niet in
te mengen. Die had het geval waarsohUnlUk
bedorven en ik wilde eenvoudig m’n geld te
rughebben Ik zag direct, dat de kerel geborreld
had en hoewel hU lang niet genoeg op had om
dronken genoemd te worden of in handen der
politie te vallen, was hU toch tamelUk tipsy.
Stiekem, geduldig volgde ik hem. Ik bleef bU
hem als z’n schaduw en tk durf gerust zeggen,
dat zelfs de meest ervaren detective nimmer
zulk een staaltje van volgwerk geleverd heeft
als ik.... Als Je zóoiets in een feuilleton las,
Alice, zou Je met roode wangen en gloeiende
oogen de woorden verslinden, maar nu Je eigen
vader een dergelUk verhaal vertelt, dat hU wer-
kelUk beleefd heeft, nu kUk je me aan alsof
Ik niet goed wUs ben.... Om kort te gaan, ik
Dichter: Geloof me, ik ben geboren dichter.
Criticus: Dat schUnt dus een aangeboren
kwaal bU u te zUn.
Lady May knikte.
Een mooie stem, hé?
Robert Anstey keerde zich naar het buffet,
en nam een sigaret.
Mooi! Ik noem ze lawaaierig verklaarde
hU- Waar zUn ze allemaal naar toe geweest?
Een autorit maken, ergens heen, antwoordde
Ernesttaie. Ze hebben er geen van allen ook
maar eenig idee van, hoe ze den tUd moeten
doorbrengen, vóór ze aan tafel zitten.
Sport, mUn waarde gastvrouw, is het éénlge,
wet het leven op een buitenplaats bUna ondra-
gelUk maakt, merkte Anstey op.
Ernestine haalde haar schouders op.
Dat is allemaal goed en wel, Robert, aside
zU, maar wat zouden we moeten beginnen,
als we althans niet voor een deel van den dag
van. een stuk of wat van die halve gekken kon
den afkomen?
Volkomen redelUk, dat geef ik toe, ant
woordde Anstey, maar bedenk eens even, hoe
ondragelUk vervelend ze dan vanzelf de rest van
den dag worden. Ik kan niet troeven, May.
Lady May legde haar kaarten neer.
In 's hemels naam. nu geen verdere aflei
ding meer, asjeblieft, smeekte zij- Denk er
asjeblieft aan, dat ik dit spelletje speel terwille
van de gemoedsrust van een aantal schuld-
eischers van me Troef, alstublieft!
De partU werd bUna zwUgend gespeeld. Lady
May verloor den laatsten slag, en begon met
een lichten zucht haar punten te tellen.
Zenuwachtige dame, die in een rijtuig stapt:
„Koetsier, zal Je voorzichtig rUden. *t huisnum
mer niet vergeten en vooral goed uitzien naar
automobielen?”
Zeker mevrouw, en naar welk ziekenhuis
wil mevrouw gebracht worden, als er soms een
ongeluk gebeurt?"
HUIZEN, 298 Meter NCRV. 800 Schrift
lezing 8 15 Morgenconcert 10.00 Zang van
het NCRV-dameskoor 10.30 Korte zieken
dienst door ds. G. Rom 11.00 Harmonliim-
bespellng door M F. Jurjaanz 13.00 Politie
berichten 12.15 Middagconcert 2.00 Ver
zorging van den eender 2.30 Lezen van Chr.
Lectuur 3 00 Concert door het Hendriks trio
5.00 Klnderuurtje door J. Coman 6.00
Llederen-recltal 7.00 J. J. Stoltenhof Jr.:
.Palestina" 7.30 Politieberichten 7.45 Pers
berichten van het Ned. Chr. Persbureau 8.00
De Haarlemsche Orkeetvereenlglng onder lei
ding van M. Adam 9 00 8. M
..Gevederde VrUbulters” 9.30 Vervolg Con
cert 10 00 Persberichten van het Persbureau
Vaz Dias 10 30 Gramofoonmuzlek.
Mr. Bell, zeide hij, u bent een man
van ondervlndlpg U weet dus heel goed, dat
stoffelUke welvaart en geestelUk geluk soms
héél ver van elkaar afliggen.
Mr. Bell fronste het voorhoofd en maakte
wederom aanstalten, om verder te gaan.
Daar weet ik niets van, mUnheer, beet hU
den ander toe Wat ik wél weet, is, dat we
hier geen Leger-des-Heilskunsten ot zoo iets
willen hebben. Daarvoor moet in in de steden
bUJven. D&Ar houden ze van die dingen.
De moet gaan, waar Ik gestuurd word. Mr
Bell, antwoorde de jongeman. Ik kan de
menschen hier heelemaal geen kwaad doen. De
wil alleen maar mUn boodschap komen bren
gen om dan weer heen te gaan.
Mr. Bell deed een stap verder.
Ik heb miss Atherton uw brief laten
lezen, zeide hU nog eens, en zU is het met
De mannen geven altUd voor dat zU alleen
werken, zU onderschatten den arbeid van de
vrouw.
Een vrije
uit:
„Is hier één man, die vanmorgen thee gezet
heeft, knoopen aangenaaid, de kinderen ge-
wasschen? Is er hier één?”
Toen stond een vrlendelUk uitziend heer op
en antwoordde bevestigend.
Het was de echtgenoot van de spreekster!
om j
nlckeh en
niet.”
„Ik heb een erg opwindenden dag gehad."
antwoordde mUnheer Diebes. terwUl hU zich in
z’n stoel wat terecht sclükte, „ik...."
„O, U bent dus teruggekomen, vader,” zei
Allee, de kamer binnen tredend.
„Waarom," vroeg mUnheer Diebes, zichtbaar
geprikkeld, „waarom doen JU en Je moeder toch
zulke dwaze vragen? Ik geloof dat jullie den
heelen dag hebt zitten te piekeren over die
tweehonderd gulden, die
..Een beetje wel," mompelde mevrouw Die
bes. „Je....”
„Begin nu asjeblieft weer niet,” verzocht
haar man. „Dt lieb het gisteravond al wel tach
tig keer gehoord. Maar ik wist dat het beter
was ons vacantlegeld mee te nemen, al ging
ik dan ook naar de rennen, dan het onder de
hoede te laten van twee zenuwachtige vrou
wen of het in *t pension te laten, waar de
eerste de beste dief de sloten van de deuren
met een krommen spUker kan openen.”
„Dus U heeft het geld nog. vader?” vroeg
Xtlice.
•Jk zou wel graag willen, dat je wat meer
respect voor mU had. Alice.” merkte haar va
der op, met al de waardigheid, waarove* hU,
ondanks z’n geïrriteerdheid, beschikken kon.
„De toon waarop Je deze opmerking maakt,
zou een vreemde doen vermoeden, dat Ik er
een gewoonte van maak, lederen dag tweehon
derd gulden te verliezen. Ik mag het niet, dat
kinderen zoo geringschattend over hun ouders
denken. Het Is zeker onder den invloed van
den modernen tUd, dat de kinderen in hun
ouders zooiets van halve imbecielen zien! En
dan moet Je vandaag, zooals ik, een handig
heid aan den dag gelegd hebben, die weinig
menschen ook Jongere dan Ik. en van den
modernen tUd” voegde hU er schamper aan
toe, „mU zouden hebben nagedaan. Ze zouden
er niet alleen de behendigheid, maar ook den
moed en de slimheid toe gemist hebben. Ik zal
het jullie vertellen, want het zal jullie allebei
waarom doe je toch
,JDus je bent weer terug!" riep mevrouw
Diebes, verwonderd, toen haar man de kamer
binnen kwam.
„NatuurlUk ben Ik terug.” zei mUnheer Die
bes, zwaar In z’n stoel vallend, zdbdat deze
onder z’n gewicht kraakte.
.Je ziet er uit alsof Je in de races hebt mee-
geloopen”, merkte z’n echtgenoote op. „Waar-
Je niet met Allee en mU kon meegaan plc-
“i een kalmen dag hebben,weet ik
In Brazilië is in den ouderdom van 59 Jaar
overleden de bekende luchtschlp-constructeur
Santos-Dumont.
Voor Brazilianen was hU een mythologische
perzoonlUkheld; de man, die den menschen het
vliegen wilde bUbrengen. Een aardige anecdote
is nog van hem in omloop. Toen hU 6 jaar was.
speelde hU met zUn vriendjes bUzonder graag
het spelletje alle vogels vliegen”. Op een keer
hielden de kinderen zich daar weer mee bezig.
Nadat alle vogels reeds van vleugels waren voor
alen, kwam de kleine Santos plotseling met:
„Alle menschen vliegen!” En het gelukte den
volwassen aanwezigen niet, den kleinen stUfkop
ervan te overtuigen, dat de mensch onmogelUk
kan vliegen. HU bleef bU zUn meenlng. En waar
om zou de mensch ook eigenlUk niet vliegen?
Niet alleen een primitief verlangen naar de
lucht maakte den kleinen Jongen een piloot en
avonturier. Het kat hem ook in het bloed. ZUn
voorvaders waren sedert vele geslachten bekend
als rUke. ondernemende menschen. ZUn vader
had als grondbezitter de basis voor den rUkdom
van het land gelegd door het aanleggen van
reusachtige koffieplantages. Het werk op deze
plantages werd verricht met alle comfort van
dezen modernen tUd. Tractoren en locomobie
len trokken breede voren door de velden. Toen
hU zeven jaar oud was, zat hU vaak op een van
die tractoren en was trotsch en gelukkig als zUn
nietige vingertjes een oogenbllk het stuur van
monster mochten vasthouden.
Een reiziger, die ’s avonds doodmoede en
laat In een hotel kwam, schreef in het register,
onder het hoofd: Van waar Amsterdam.
Waarheen? Naar bed.
Onder de Amerikaansche dames heerscht mo
menteel diepe droefenis, omdat de ideale man.
niets anders bleek te zUn dan een bedrieger en
een falsaris..., juist als alle andere, zal een
onvrlendelUk lezeresje misschien opmerken.
Dit wandelende ideaal heet Thomas T. Cur
ran. HU heeft eenlge Jaren geleden dea eersten
prUs gewonnen op een soort .all-round” con
cours. Daar moest worden vastgesteld, wie in
alle opzichten voldeed 'aan de eischen, die men
een man mocht stellen. Tommy Curran bleek
de meerdere te zUn van alle concurrenten. HU
was een charmant heer een knap heer, een
Intelligent persoon, rookte niet, dronk niet en
speelde niet. Theoretisch werd hU door alle da
mes als de meest begeerenswaardlge man be
schouwd.
Overal genoot hU vertrouwen en hiervan
maakte de slimmerd gebruik om zich een half
mlllloen onrechtmatig toe te eigenen.
Toen de politie kwam om hem te arreseeren,
dronk hU bliksemsnel een glas champagne leeg,
dat blijkbaar al gerulmen tUd had klaar ge
staan. Terecht vermoedde men. dat hU zich had
willen vergiftigen en men ga! hem onverwUld
een braakmiddel in, zoodat hU nu gezond en
wel in de gevangenis zit.
HILVERSUM. 1875 Meter VARA 6 45
Lichaamsoefeningen onder leiding van O.
Kleerekoper 7.30 idem 8 00 Tijdsein en
Gramofoonmuzlek VPRO 10.00 Morgenwijding
VARA 10.15 Uitzending vor arbeiders in de
Continubedrijven 1200 Vara-Septet onder
leiding van Is. Eyl 1.45 Verzorging van den
zender 2.15 Onze Keuken door P J. Kers
3.00 Klnderuurtje: orgelspel, planostukjes, voor
drachten afgewisseld door gramofoonmuzlek
5 00 Varaseptet onder leiding van Is. Eyl
(gramofoonmuzlek) 6 40 Medezeggenschap
In het buitenland door C. van der Lende
7 00 Vara-kleln orkest onder leiding van Harry
Wlggelaar 7.15 C. J. van Ltenden: ,.De
vredesbetooglngen te Breda en Maastricht”
7.35 Orkest 8 00 „Typlstetje". klucht In een
bedrijf door Arkady Awertschenko 8.15
Orgelspel 8.45 „Twee bankjes van duizend”,
hoorschets van Nacky N. Mulder, op te voeren
door het Groot Volkstooneel onder leiding van
Herman Bouber en Ben Groeneveld 9.00 Or
gelspel 9.30 Uitzending van den Algemeenen
Bond van Handel»- en Kantoorbedienden
9 45 Var*-klein orkest onder leiding van Harry
Wlgvelaar 10 30 Persberichten van het Pers
bureau Vaz Dias 10.45 Vara-kleln orkest
11.30 Gramofoonmuzlek.
stortte en zeide:
Zie je, zó- sterk ben ik alleen, nu kunt
ge denken hoe sterk een geheel Beiersch
regiment is.
Iemand vroeg aan een Beiersch soldaat:
Hoe sterk is wel een regiment?
De Beier hield hem voor een spion, gaf hem
zulk een geweldigen vuistslag, dat hU ter aarde
hield hem in de gaten, totdat hU naar het
station ging en omdat het nog vroeg was, zat
er nog niemand in den coupé, waarin hU plaats
nam. Ik stapte in dezelfde afdeeling. waarin
we geheel alleen waren. Wat ik stellig gedacht
en voorzien had. gebeurde: de man viel in
slaap.”
Voorzichtig naar hem overbuigende, stak ik
m’n hand In zUn zak. en daar voelde Ik. onder
andere paperassen ook twee portefeuilles....
leeg. Maar toen ik in z’n anderen zak voelde,
zat deze vol bankpapier. Ik telde m’n tweehon
derd gulden af. deed de rest weer in z’n zak.
en sloop den coupé uit om plaats in een an
deren te nemen. Om hem aan de politie over
te leveren, daar voelde Ik niets voor. In de
eerste plaats had men me daar niet naar be
handeld, en in de tweede plaats: als iedereen
z’n schranderheid en durf gebruikte als tk. sou
er weldra géén zakkenroller meer zUn. En Ik
heb geen zin te werken voor de politie of an
dere menschen
Glimlachend greep mUnheer Diebes tn z’n
zak en telde vier briefjes van vüf-en-twlntig
en tien van tien gulden op de tafel uit,
JJaar is ’t moeder, ons vacantle-geld. Je ziet,
er ontbreekt geen halve cent aan. Het mogen
dan niet dezelfde biljetten zUn. maar Ik geloof
toch wel. dat je erkennen moet, dat ik van
daag een knap stuk werk geleverd heb En als
JU zoo'n klespUn hebt. Allee, deed je toeter, ten
minste te oordeelen naar de gezichten die Je
trekt, om maar naar bed te gaan. Ik heb een
vermoefenden dag gehad en ga zelf ook.”
..Moeder,” zei Alice, met een stem waaruit
verslagenheid klonk, toen haar vader de ka
mer verlaten had. Jk zou wel eens willen we-
ten
„Btll! fluisterde haar moeder. „Geen woord.
We komen er goed af. Het zou Je vader alleen
maar woedend maken als hU hoorde dat ik
vanmorgen voordat hU wegging, die tweehon
derd gulden uit z’n zak gehaald heb!”
een les ZUn!.... Allee,
zoo dwaas?”
Het meisje was In een stoel gevallen en loer
de van achter d’r hand steeds naar dV moe-
een mengeling van
angst en nieuwsgierigheid op het gelaat gade
sloeg. MUnheer Diebes keek de belde vrouwen
een oogenbllkJe verwonderd aan. en, ging toen,
z’n schouders ophalend, met een gezicht waar
op duidelUk te lezen stond, dat hU zich ver
boven hun dwaas gedoe verheven achtte, voort:
.De gedachte, dat jullie Je bezorgd zouden
maken over die twee honderd gulden, is na
tuurlUk geen oogenbllk in me opgekomen. Zoo
als Je weet, was het de eerste keer dat ik op
de rennen was. en ik ging zóó op in hetgeen
ik te zien kreeg, dat ik mU weldra te midden
van de drommen bezoekers bevond.
„Ik had m’n aandacht zóó geheel bjj de
races, dat ik geen notitie nam van hetgeen
er om mU heen gebeurde, totdat eensklaps
m’n opmerkzaamheid getrokken werd door een
klein mannetje, dat onnoodig dicht tegen mU
aandrong. HU droeg een lichte gabardine-jas
over z'n arm, en opeens kwam de gedachte* in
my op. dat het wel eens een zakkenroller kon
wezen. Ik greep in m'n binnenzak naar mUn
geld. en.... Schel toch uit, moeder, met aan
dien koektrommel te peuteren; als Je trek in
koek hebt, neem dan een sneó, maar laat die
trommel asjeblieft met rustnu, ik greep
naar m’n geld, zooals Ik zei, en kwam tot de
ontdekking, dat het verdwenen was. Al ons
vacantle-geld weg!”
MUnheer Diebes hield even op en keek z’n
vrouw en dochter aan. om te zien welke uit
drukking deze woorden op haar gelaat te voor
schijn zou roepen.
„Vader!” riepen ze tegelUkertUd. en er klonk
een groote schrik in haar stemmen.
„Nu ben tk er de man niet naar.” ging mUn
heer Diebes voort, zichtbaar tevreden gesteld
door het effect zUner mededeellng, „om te
jeretniëeren over gedane zaken. Ik moest ons
vacantle-geld terug hebben, dat was alles. De
kleine man met de lichte regenjas, dien ik voor
den dief hield, wrong zich als een aal door de
menschenmassa en was in een seconde ver
dwenen. Maar Ik was direct één en al actie.
Den eersten den besten polltle-agent. dien ik
tegenkwam, vertelde ik de geschiedenis.”
MUnheer Diebes hield weer even op en frons
te licht z’n voorhoofd.
„Help me onthouden, moeder, dat ik morgen
voor de krant, over de laksheid van onze po
litie een Ingezonden stuk schrU?, dat op pooten
staat. Toen ik dien agent in kwestie dan ver
telde, dat het niet voldoende was, indien hU
vanavond mUn verlies aan den commissaris
meldde, zooals hU zeide te zullen doen, maar
dat hU direct alle uitgangen van het terrein
moest doen afzetten en lederen kleinen man
met 'n lichten Jas laten aanhouden, lachte hU
me in m’n gezicht uit en vroeg of ik soms
dacht dat hU de heele centrale recherche zou
mobillseeren, omdat ik wat geld kwUt was en
meer van die hatelUkheden.Ja, AMee, JU
zou natuurlUk gegnuifd hebben als Je gehoord
had. hoe die man Je vader beleedtgde.”
„Ik begreep echter, dat het geen zin had
met dien kerel te gaan debatteeren. en besloot
zelf te handelen. Om dien eenen kleinen zak
kenroller te vinden onder al die duizenden
daar.... Nee. nee. vrouw, wat ben Je toch doml
Duizenden mènzchen, niet duizenden zakken-
hooge olmen heen, het huls kon zien. Een
vrooiyke glimlach verhelderde opeens zUn ge
laat
Het moet! zei hU tot zichzelf Vooruit,
aangepakt!
De meesteres van Rulery bukte, om een
zwarten keeshond te streelen, die uit het huis
was komen rennen, om haar te verwelkomen.
Hoe maken jullie het allemaal? zei ze
loom, terwUl ze de tuinkamer binnenslenterde.
Een mooie gastvrouw ben ik. hé?
Een blonde, tengere dame wendde zich af
van de thee-tafel. ZU hield een kop chocolade
in de eene hand en een glas Russische thee tn
de andere. Har oogen waren heel donker, heur
haar heel blond, en van een verrassende na-
tuurlUkheid. Haar elgenlUke naam was Lady
Margaret Penshore, maar haar intieme ken
nissen noemden haar allemaal ..Lady May
Een beetje ongeregeld misschien, lieve Er
nestine, zeide zU- Probeer eens een van je
eigen cavlaar-broodjes, als Jé wat wilt eten. Ze
zUn voortreffeiyk.
f Jfï t>U verilsa van "n
anderen vinger
SVV V -f on dit blad zijn Ingevolge de verzekerlngavoorwaarden tegen f t>U levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU een ongeval met f QCfï by verlies van een band f 1 QC oU verlies van een OM een ba«uk van
QuOTlflC S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen verlies van belde armen, oelde beenen of belde oogen f doodeiyken afloop f Aeen voet at een oog I JmO»-duim of wUavlnger J vVa~Sen at arm
9
Met al die gekheid wae Pietje intusechen bij de hommels beland.
Zoodra Plet de eerste hommel in de gaten kreeg, ging er een
rilling over hem en wilde le weer terug vliegen. Doch dat ging zoo
maar niet. Voor le in staat was zijn toestand te overaten, hadden
da hommels hem al in de gaten gekregen.
Nu stond er midden in het hommeldorp een broeikas en in dat
glazen hok, dat speciaal was ingericht voor oude hommels, die niet
meer vliegen konden, was toevallig juist zoo n oude dikke hommel
aan het werk. Pietje, die nog altijd op en neer vloog, maakte boven
de broeikas een paar duikelingen en twee hommels, die dit zagen
wilden hun vriend gaan waarschuwen.
