HET PARELSNOER DE VROUW MET HET MASKER De slangendooder Alle abonné’s VERHAAL VAN DEN DAG Vrijdag 5 Augustus Giinther Groenhoff Nog zoo dom niet Een duel Gelukkig FEUILLETON De ontwikkeling van het vliegwezen AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER ÈN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL DONDERDAG 4 AUGUSTUS 4 Kunst- en zeilvliegen blijft gevaarlijk HET FOOITJE aan Wie ook «Dn. maar. een een beschreven vel. 2.20 o. 1. land maar, hü, ?t Het Lindbergh-jaar Het Lindbergh-jaar 1927 telt een reeks doo- deljjke vliegongelukken. Davis met zün „Ame rican Legion", de Franschen Mouneyres en Ro man, later Prinses Löwensteln en haar metge zellen. zü allen zijn verongelukt btf'het moei lijke werk, dat Lindbergh het eerst was gelukt De wereldoorlog elschte natuurlijk tallooze en beroemde slachtoffers. En dan: Roald Amundsen, die ter opsporing con- 11.10 Wat heb je je man voor zijn verjaardag gegeven? Honderd sigaren. Wat heb je er voor betaald? Geen cent. De laatste maanden heb ik tel kens twee sigaren uit z'n kistje genomen, en hij heeft het niet gemerkt. En nu is hü nog in zijn schik, dat ik zoo goed zijn smaak heb getroffen. Ongetwijfeld, antwoordde Ernestine. Hij is een soort wereldhervormer. Ik laat hem hier binnenkomen, omdat ik zijn komst een bruta liteit vind, en ik hem dat aan zijn verstand wil brengen. Jjj zult hem waarschijnlijk amusant vinden, Anstey. Robert Anstey schudde kalm het hoofd. Er is een tijd geweest, zelde hij, dat het woord „wereldhervormer" op den lachlust van de menschen werkte. Maar tegenwoordig moe ten we het met nog heel wat minder stellen. Zij keken allen nieuwsgierig naar de deur, toen hij binnenkwam allen, behalve Er nestine, die het laatst van allen het hoofd om wendde. Zij bemerkte, dat hij aarzelde, ietwat verlegen, tot wie hü zich moest richten. HU was blond en had het zachte gezicht van een jongen. Zün oogen hadden iets vreemds. Lady „Och, zeggen? Wat ik steel is steeds verzekerd. Dus ver oorzaak ik den bestolenen geen nadeel. In wer- 'r. Bedenk maar k verschaf. De kwalUk, begon hü gehaast, veronderstelling.ik had Zeg Jo, heb je dien man, dien je gisteren óverreden hebt, wat moeten betalen? Neen, hU was gelukkig familie van mün num. VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS daarvan heb hooren spreken als een model- nederzettlng. Ernestine fronste even het voorhoofd. Ik vrees dat ik wat moeilijk van begrip ben, zeide zü- De reden, die u daar noemt, lükt mU geinig steekhoudend. Wjj meenen, zelde hU. dat overal waar stoffelijke welvaart verzekerd is, vooral onder deze klasse van menschen, de zin voor het hoogere verslapt. x Op de menschen hier is niets te zeggen. We hebben hier geen herberg. En schandalen komen hier nooit voor. Dat is allemaal voortreffelUk, gaf hü toe. Maar dat geeft u nog geen kijk op- het inner - Ujke van deze menschen. Ook braaf zijn kan een gewoonte worden, een prüzenswaardlge ge woonte natuurlijk, die men ook van hen ver wachten kan. Men moet zich evenwel afvra gen: hoevèr gaat de kracht, die deze menschen aanzet, om hun leven op zulk een prljzens- waardige wijze in te richten. U vergeet, dat het maar heel eenvoudige menschen zijn, die niettemin het onderscheid van goed en kwaad kennen. Verdere aanwij zing in dat opzicht hebben ze niet noodig. Zoolang ze hier wonen, kan het waar zijn, juffrouw, zelde hU- Openhartig gesproken, vind ik het heelemaal niet voldoende, dat zij een behoorlijk leven leiden, zoolang zU in de schaduw van’ uw schutse leven. Wat er met diegenen gebeurt, die buiten den invloed daarvan geraken, is een heel andere zaak. Wat weet u daarvan? vroeg zij koud. TT Wat ik daarvan weet, antwoordde hü. Toen mevrouw Louis Mayfield uit haar auto stapte, die haar van den schouwburg had thuis gebracht, zag zü dat er in de werkkamer van haar man licht brandde. Waarschijnlük was Louis dus ook thuis gekomen. ZU was een weinig verbaasd, dat hü niet, zooals gewoonlijk, haar tegemoet kwam om haar met haar mantel behulpzaam te zijn. Maar hü was misschien in zün werk verdiept en had misschien den auto niet eens gehoord. Binnen tredende opende zU de deur van de werkkamer en bleef verrast op den drempel staan: de kamer was donker. Louis moest het licht hebben uitgedraaid en naar boven gegaan zün. Maar dat was eigenlük niets voor hem. dat hü niet was opgebleven om op haar te wachten. Dat was hü anders altüd gewoon. Het was eigenlük dwaas, maar zü werd op eens zenuwachtig en draaide het licht aan. Een groote, vreemde man stond voor haar, kalm en ernstig. Hü had een revolver in de hand. Ik dacht niet dat een dame zou binnen-, komen, zei hü. Het spüt mü dat ik u heb laten schrikken, maar ik zal probeecen het niet weer te doen, als u verstandig wilt zün. Hü sprak met het gemak van een beschaafde man. Zün hoed en jas had hü naast zich op een stoel neergelegd. Vüf-en-twintig jaar geleden bewonderde men den Amerikaan Farman, die 52 seconden in de lucht bleef. 770 M. ver vloog en een uursnelheld van 53 KM bereikte. Daartegenover staan nu een duurrecord van 553 uur, een afstandsrecord van 10.400 KM en een uursnelheld van 655 KM. Wie waren de slachtoffers van deze ontwikke ling? Eén van de gebroeders Wright, die pioniers waren als de Lillen thals en als Farman en Blé riot, Is verongelukt. En dan de offers, die de oceaanvluchten eisch- ten: vóór allen Nungesser en Coll, die met hun „Witte Vogel^ spoorloos verdwenen zün. Ze haden slechts de allernoodigste levensmidelen bü zich. Men heeft nooit meer iets gezien van •hen zelf, noch van hun machine. en de anderen begrepen zonder verdere ver klaring, wat zü bedoelde. Ik ben miss Atherton, zei Ernestine kalm. Men heeft mü gezegd, dat u mü wenschte té spreken. Zü wendde alleen het hoofd naar hem. Haar woorden waren koud en verre van verwel komend. Zü zag, dat hü zenuwachtig was en toch had zü geen medelüden met hem. Het was onwaardig, wat ze deed dat wist ze. Haar oogen keken hem koel ondervragend aan. Zoo- als zü daar zat, in haar lichte mousseline ja pon, met haar donkerblonde haar allereenvou digst opgemaakt, leek zü maar weinig meer dan een meisje. s ben. Hü moest toch begrüpen, dat zün opmer king büna een onbeleefdheid was. Ik wilde één of twee keer in de week een voordracht houden op Rulery en ik schreef aan uw rentmeester, met het verzoek, om daartoe een schuur te mogen gebruiken, die, naar ik meen, gewoonlük voor een büeenkomst van de bewoners van Rulery en omgeving gebruikt wordt. Mr. Bell was evenwel niet in staat, om aan mün verzoek te voldoen. Daarom heb ik de vrüheid genomen, om mü tot u te wen den. Mr. Bell heeft daarin, naar mün mea^tt, volkomen juist bechlkt, zei Ernestine kalm^W zie niet in, wat voor voordeel mün menschen van dergelüke voordrachten kunnen hebben. Juffrouw, antwoordde hü, ik twüfel er niet aan, of zü genieten hier een voortreffe- lüke leiding. Maar toch geloof ik en de ver eeniging, waarvan ik deel uitmaak, gelooft-met mü dat verandering in dezen opwekkend werkt. Wü gelooven, dat de groote plichten van het leven onzen, medemenschen niet dikwüls genoeg kunnen worden voorgehouden. En wat beschouwt u als de groote plichten van het leven? vroeg zü, Jieel even haar mooie lippen krullend. Juffrouw, antwoordde hü, met een lich ten blos op de wangen, dat is verschillend voor ieder van ons, al naar gelang van onze vermogens en onze omstandigheden. Wat die plichten voor menschen van uw standing be- teekenen, voegd hü er na een oogenbllk aarze len bü, weet ik niet. Dat is nog niet binnen den kring van mjjn ondervinding gekomen. dit blad zlln Irurevolge de verzekering»voorwaard en tegen bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met f OÏT/l bü verlies van een hand I IOC o IJ verlies van een f Cfï ofj een breuk van f Afï bV verlies van *n ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen f doodeiyken afloop f oen voet of een oog f a A- duim of wijsvinger f been of arms 7rl/«— anderen vinger Als een sleutel Werkt het fooitje Openlijk en Clandestien. En je krijgt er Zelfs paleizen Van de grooten Door te zien. En de tragen Worden vlugger, Als u maar een Fooitje geeft. Ook de stugste Wordt voorkomend. Onderdanig En beleefd. Wat verbod heet Wordt gewijzigd En men zegt niet Langer neen. Fooitjes hebben Grooten invloed Als een hoog er Phenomeen! Want de fooitjes Zijn zéér machtig. Als het vette Van de sju. Dus men buigt steeds Voor het fooitje, Ook al meent ge ‘t Is voor u! MARTIN BERDEN fNadruk verboden) van de Noblle-expeditle over de Uszee vloog en nooit terugkeerde. Het verkeer met passagiers-vllegtuigen mag steeds veiliger worden: het kunst- en sportvlie- gen is. voorals wanneer iets nieuws onderzocht moet worden, nog altüd zeer gevaarlüken grillig. Iemand maakt 1400 loopings achter elkaar en blüft volkomen ongedeerd; bü een later, on schuldig tochtje verongelukt hü De stem van den stervenden Lillenthal: „Slachtoffers, moeten er vallen”. En het lükt een verzoening te vernemen, dat Gustav Lillenthal, de broeder van den verongelukte, nu nog. tach tig jaar oud, zich bezighoudt met de problemen van het zeilvliegen. WEENEN, 517 M. 1030 dansmuziek de Cesarina Poll-Jazzkapel. WARSCHAU, 1411 M. 530 populair eert 6.40 populaire en dansmuziek dansmuziek. BEROMUNSTER, 60 M. 7.50 gramofoon- muziek 8.50 concert door het Omroeporkest Erwin Gilbert 10.05 Spaansche muziek „En hoe vindt u dit baantje van nachtwaker?" meneer, wat zal ik u Zoolang niemand me lastig komt vallen met domme vragen, heb ik het best naar m’n zin.” „laats, voor Chapy was geen draak uit voorhistorische tüden. maar een heel eenvoudige Zuid-Afri- kaansche terrier, een slangendooder was hü echter wel degelyk en een uitstekend ballet danser ook. Op een müner reizen door Zuid- Afrika leerden wü elkander op een afgelegen Engelschen politiepost kennen. Het was een liefde op het eerste gezicht en de mopperige polltie-sergeant ruilde den hond direct tegen twee flesschen whisky uit mün proviandkist en hield mü waarschünUjk voor een „Greenkom". Chapy waf niet te duur be taald. dat bleek reeds bü de eerste pleister plaats. In dien tyd trok men nog. Óp de manier der Boeren, met 20 ossen voor den grooten huifwagen door de Kalahari. Tegenwoordig is deze poëzie echter totaal verdwenen en de auto ronkt door de Zuid-Afrikaansche vlakte en overwint lederen afstand. Dusbü het eerste uitspannen zie ik mün Chapy met opstaande ooren en wüd open bek op de achterpooten ballet dansen. Ik roep, hü komt niet. Integendeel, hü weert mü om zoo te zeggen met de voorpooten af. „Stoor mü niet, ik ben bezig! En terwül ik dlchterbü kom, zie ik. dat hü dit ballet rond een samengerolde puff-otter danst, de giftigste "slang van Zuid-Afrika, die sissend den af- schuwelüken kop naar hém uitstrekt. Ik wilde den hond terugtrekken, maar taün oude Frans, een bereisd kaffer en uitstekend jager, verklaarde: .Laat ha Omahona, hond is sterker I” En zoo volgde Ik niet zonder zorg de» strüd. die door de slang in verdediging door Chapy met elegante danssprongen aanvallend gëvöerd werd. Büna voortdurend op de achterpootep, slechts af en toe in schijnbare vlucht terug- wükend en op alle vier de pooten gebogen, cirkelde hü rond de samengerolde slang, die moeite had. het opgerichte voorlüf met den opgerichten hals steeds naar den aanvaller toe te wenden. Onvermoeid bleef Ch |oy zün krügsdans uit voeren, tot de slang lanzamer, onzekerder in haar bewegingen werd. Toen plotseling een korte sprong snel gepareerd met een züdelingsche capriole de slang schoot toe in een rechten sKQBg maar ernaastIn de lucht wierp Cnapy zich om. kwam boven op de slang terecht.... een korte beet in den nekeen züsprong en met schaefopstaande ooren tsond hü gereed ten aan val en volgde met zün slimme oogen de laatste stuiptrekkingen van het reptiel. Voorzichtig sloop hü toen dichterbü, gaf het levenlooze lichaam eerst eenige slagen met de voorpooten en dan nog eenmaal door een Hinken heet, waarbü hü het lichaam heen en weer schudde, vast te stellen, dat de tegenstander werkelük dood was. Toen eerst kwam hü met 1U*<1 geblaf HUIZEN, 296 M, NCRV. 8 00 Schriftlezing: 8.15 Gramofoonmuzlek1030 Korte ziekendienst door Ds. J. H. F. Renune; 11.00 Gramofoon- tnuziek; 12:00 Politieberichten12.15 Middag, concert; 2.00 Verzorging zender; 230 Concert: 4.30 Gramofoonmuzlek; 5.00 Orgelbespeling door Adr. Engels; 6.00 Gramofoonmuzlek; 6.30 Be. zoek van den radlodokter; 7.00 A. J. Herwlg: .Een paar zomer.kamerplanten en het stekken van geraniums; 7.30 Politieberichten; 7.45 Gra mofoonmuzlek; 8.00 De Haarlemsche Orkestver- eeniging o. 1. van Marlnus Adam; 9.00 M. van RUswük: .Eaarlen”; 9.30 Vervolg concert; 10.00 van het Persbureau Vso. Dias; kelükheld ben ik een weldoen, eens. aan wie ik allemaal w< politie, de verzekering, de justitie, se zouden allemaal werkloos zün. Indien er niet zulke menschen waren als ik. Het spüt mü voor u. WUt u nu weggaan? Hü maakte een buiging en verdween. Zü hoorde hoe de straatdeur in het slot viel en liep toen naar het bureau. Voor zoover ze zien kon. had hü het opengebroken zonder het te beschadigen. Onwillekeurig bewonderde zü zün handigheid. Een half uur later kwam haar man thuis. Hü vond haar in tranen voor het bureau. Mün paarlen, riep zü. »e zün weg! Louis Mayfield nam altüd alles kalm op In het leven zoo ook dit. Hü probeerde zün vrouw te kalmeeren. Trek je er niets van aan. lieve, zei hü- Ik zal nieuwe voor je koopen. De zaken gaan goed. Zü vertelde hem wat er gebeurd was. Maar hü lükt heelemaal niet op een ge wonen Inbreker, zei ze. Hoe is hü binnen gekomen? “I Daar heb ik heelemaal nog niet aan ge dacht. Jahoe zou hü binnengekomen zün?Wat denk je? Ze gingen samen naar de straatdeur en zagen hoe er een klein, vierkant gaatje was in de deurruit. Ik ben blü, dat het nog zóó afgeloopen is, zei hü. Hü mag liever mün heele huis leeg, halep, dan dat hü jou een haar krenkt. Als je had geprobeerd de politie te waarschuwen, had hü misschien geweld gebruikt. Dat geloof ik niet. Hü leek me niet zoo. Ik kan me ni?t indenken, dat hü de paarlen heeft gestolen Ik vind je heusch naïef, zei hü lachend. De parelen waren toch zeker verzekerd? Ongelukkig niet. Hü haalde slechts even zün schouder op. Het is de moeite niet waard, er je hooM over te breken. Hü kuste zün vrouw en samen gingen ze naar boven. Den volgenden morgen aan het ontbüt werd er een pakje bezorgd. Mevrouw Mayfield maak te het open. De parelen, riep ze, een beschreven vel. let je uit het étui nemend. Gejaagd las ze: ..Na uw edelmoedig gedrag ben ik niet in staat ze te behouden.” Zei ik het niet? Het wis geen gewone in breker. Ik wist het wel, het was een gentle man. Maar Louis Mayfield zei niets, want er was iets, dat hü niet vertellen kon. Hü wist dat, hoewel de parelen, welke hü haar gegeven had. er zeer moot uitzagen, ze in werkelükheid slechts een zeer goede imitatie waren, zóó goed, dat alléén een expert ze van echte kon onder, scheiden. Terwül hü daar zat en zün vrouw aankeek, vroeg hü zichzelf af. of de nachtolüke bezoeker werkelük een gentleman of een vakman ge weest was. Het ♦aren de menschen van deze wie Ut wilde spreken. Er heerschte een oogenbllk stilte. Robert An stey en Lady May wisselden een snellen blik van verstandhouding; zü amuseerden zich kos telijk. Ernestine beet zich op de Uppen, maar liet geen ander teeken van ergernis blüken. Wat stelt uw vereeniging zich dan elgen lük voor? vroeg ze. Ons eenig doel is, te trachten, om het geestelüke in onze medemenschen levendig te houden. Wü willen hen helpen, om bü hun stoffelüke welvaart dat andere niet te vergeten. En voert uw vereeniging geen naam? vroeg ze. Neen, antwoordde hü- Waar is ze gevestigd? In Gloucestershire, antwoordde hü, zoo ver men tenminste van ons kan zeggen, dat we gevestigd zün. U hebt dus geen vaste verbiüfplaats? vroeg zü- Overal, waar menschen komen, om naar ons te luisteren, zün onze verblüfplaatsen, ant woordde hü- Wü gaan, waarheen we ge- stpurd worden. Ik vrees, zei Ernestine bedaard, dat ik slechts een tijd verknoei, met deze vragen te stellen. Toch zou ik graag wfilen weten wat u er toe gebracht heeft om mün dorp te kiezen als een geschikt terrein voor uw werkzaam heden. We nemen leder -en graafschap, antwoorde de hü- Leicestershire viel mü ten deel. Ik koos Rulery, om mee te beginnen, omdat ik en kwl Oelend met den staart alsof hü om een goedkeuring verzocht, naar me toe. Shapy was een specialist in het dooden van slangen. Later haalde hü er een uit mün slaap zak die In de tent gereed lag en zich er reeds huiselük Ingericht hadeen andere ont dekte hü in mün laars. Als bewaker van mün woning verdedigde hü echter niet aUeen de veranda tegen de Indringerige InboorUngen, op wier naakte, niet altüd schoone beenen of broeken hü het speciaal gemunt had, maar oefende tegelükertüd ook een formeelen politie dienst uit tegen slangen, schorpioenen en andere ongenoode gasten der dierenwereld. Schor pioenen waren zün specialiteiten, die wierp hü eerst met een slag van zün pooten op den rug. waarbü hü echter eens een steek van den ver giftigen stekel opliep, en drie weken lang met een gezwollen voorpoot ziek lag. Slechts eenmaal was hü werkelük zeer bang. Bü een nachtelüken rit liep hü, als altüd, als een witte lantaarn voor het paard uit. Plotse Ung bemerkte ik, dat hü probeerde tusschen de galoppeerende hoeven van het paard te vluch ten. Ik dacht eerst, dat het een dom spelletje van hem was en trachtte hem met de paarden- zweep weg te krügen, opdat hü niet door het paarden vertrapt zou worden. Maar tegelüker- tüd merkte Ik aan de onrust van hef paard, dat er iets niet in orde was. En toen ik scherper toezag, zag ik in het kreupelhout twee donkeje schaduwenHet volgend oogenbllk zat Chapy met een sprong voor mü in het zadel hoogst opgewonden, terwül hü af en toe in woedend geblaf uitbarstte. Nog eer Ik twee revolverschoten gelost had. merkte Ik uit het blazen, dat twee luipaarden het op Chapy gemunt hadden, want alleen hem en niet den galopeerden ruiter gold de nacht- telüke overval. Ditmaal beschouwde Chapy. den terugtocht voor het betere deel van den moed. Op de echte jacht naar Antilopen, struis vogels enz., was Chapy absoluut onbruikbaar, daar hü met zün geblaf al het wild verjaagde. Zoo zat hü dan ook meestal diep beleedigd met phllosotphlsche kalmte-op de wagenklst gebon den en kwispelde zoodra het .Laasje" zün jachtgeweer om den schouder hing. Des te op gewondender echter was dan zün welkomst- ballet. wanneer de bult in het kaïpp gebracht werd en op het grootste stuk ging Chapy als een jachtkoning zitten. Hü vergezelde mü later ook naar het vader- wien geen slang vrees inboe zemde, kon zich aan het blazende monster ..auto” niet gewennen. Tenslotte werd hü er het slachtoffer van. Neem me niet 1 ik was In de vi gedacht. Nu? Dit ééne kleine woordje Vas als een druppel Ijs. Eenllchte blos overtoog zün wangen. Hü begreep nu, dat deze vrouw hem om een of andere reden vüandlg gezind was. Die weten schap scheen evenwel een bemoedigende 'uit werking op hem te hebben. In zün oogen flik kerde een plotseling vuur, dat kracht gaf aan zün gelaat. Ik had gedacht, ging hü met meer zelf vertrouwen voort, dat miss Atherton een oudere dame was. Zü zelde niets. Alleen haar wenkbrauwen gingen hel even omhoog. Zü scheen hem zwü- gend te vragen, wat hü met den leeftijd van de meesteres van Rulery kon te maken beb- de Rhön. Een machtige wolkenmuur breidt zich aan den horizon uit. Voor de meesters van het seilvliegen beteekent het de lang verwachte uit- noodlging. om op te stügen, een nieuwe pres tatie te leveren, het wereldrecord te breken wellicht. Groenhoff, met zün vlucht van 270 KM vanuit München Is daar het naaste toe. Misschien is er bü den start in de haast een kleine fout gemaakt. De oorzaak zal men nooit met zekerheid te weten komen, genoeg: het zü- destuur blokkeert het hoogtestuur, Groenhoff hangt stuurloos In de lucht.... De kameraden en de toeschouwers, allen deskundig, allen be- grüpend wat er zal gebeuren zün beneden op den grond even machteloos. Zü kunnen Groen hoff niet helpen. De Fafnir gaat op den kop staan en stort neer op het bosch, dat beneden ligt. Men ziet, hoe iets zich losmaakt uit den stuurstoel, hoe het In de ruimte springt en hoe de parachute zich niet ontrolt. Giinther Groenhoff is doodgevallen, weinige dagen na Rudiger, den bestuurder van den „Senator”. Neen, hü is niet de eerste. Maar ho pen wü. dat hü voor 1932, de laatste zal zün. Onwillekeurig denkt men aan de woorden van den stervenden vlieger. Otto Lillenthal onder nam in 1890 zün glüvluchtproeven. Op den 9en Augustus 1896, stortte hü met zün tweedek ker omlaag, boog zich voorover, viel van 15 M hoogte, brak zün ruggegraat. Stervend sprak hü: „Slachtoffers moeten er vallen”. Virchow* was op politiek gebied een heftig tegenstander van Bismarck en liet niet na als afgevaardigde in de Kamer dit te toonen. Eens werd hü door BisnArck naar aanleiding van een uitlating, waardoor deze zich belee digd achtte, uitgedaagd. Virchow nam de uit daging aan, doch behield zich als uitgedaagde partü de keus van het wapen voor. Hierop liet hü twee worsten maken, waarvan de een vol was met trichinen, de andere van gezond vleesch, zün secondant stelde toen namens hem aan Bismarck voor, dat de strüdende partijen elk een der worsten, die uiterlük volkomen aan elkaar gelük waren, zou opeten, waarbü Bis marck het recht van kiezen had. Deze ver- klaarde echter van het tweegevecht af te zien, zooals Virchow wel verwacht had. heeft mü doen besluiten om naar Rubery te komen. Er heerschte een oogenbllk stilte. De drie an deren Robert Anstey vooral,, misschien «- zouden moeilük hebben kunnen verklaren, of ook maar beseffen, de belangstelling, waarmee zü luisterden naar het gesprek tusschen dien jon gen, met zün zenuwachtige en toch krachtig- aandoende wüze van optreden, en zün vlam mende oogen, en die vrouw, zoo zeker van zich zelf, zoo koud en zoo meedoogenloos onvrien delijk. Het waren niet zoozeer de woorden zelf, die tusschen hen gewisseld werden, welke de aandacht trokken, alswel de daaronder schuil gaande vüandl^heid, die men meer voelde, dan werkelük waarnam het begin van een twee gevecht, dat allen schün had belachelük eenzijdig te zün. en toch met de meeste beslistheid zou worden voortgezet. Anstey wendde zich onbehagelük in zün stoel om. Hü sloeg den Indringer gade een wezen, dat. naar het uiterlük te oordeelen. zoo ver van hun wereld afstond De bekoorlükheden van "n verzorgd toilet hadden hem stellig nooit last veroorzaakt. Zijn kleeren waren grof van stof en snit. Hü droeg een flanellen hemd, en een boord, die zóó laag was, dat zün nek. leelgk gevormd scheen hü had niets büsondera in zün trekken, of In zün voorkomen. Zün ma nier van doen was zenuwachtig, en hü sprak allesbehalve vloeiend. Anstey betrapte zich evenwel erop, dat hü meer verfünde eigen schappen in den ander bespeurde, die een pecsoonlükheld van hem maakten. (Wordt vervolgd). Ik heb zeker de eer met mevrouw Louis Mayfield te spreken? Ja, antwoordde zü Wat wilt u?. Is u?Waar is mün man? Dat weet ik niet, zei hü in antwoord op de laatste vraag. Zoudt u zoo goed willen zün binnen te komen en de deur te sluiten? ZU voelde dat er in zün beleefd verzoekende stem toch iets gebiedends was en zü gehoor, zaamde. Ik ben bang dat ik u heb laten schrikken, herhaalde hü. Ik had niet gedacht, dat u zoo vroeg zoudt terugkomen. Ik dacht dat u alle twee op het bal van Lady Everton zoudt zün. Wü zouden er ook heengegaan is u een vriend van mün man? Moet dit misschien een grap beteekenen? Neen, ik maak nooit gekheid in zakelüke aangelegenheden en ik heb niet het genoegen uw man te kennen. Maar wie is u dan? Ik ben een man. die nooit een vrouw kwaad zal doenalthans niet dan noodge dwongen. voegde hü er aan toe en zün stem kreeg plotseling een harden klank. Overigens ben ik Inbreker van beroep. Inbreker? Zü begreep er niets van. Ja, u kwam mü in mün werk storen. Ik had nauwelüks den tüd uw bureaz open te breken. Het heeft een zeer Interessant slot, ofschoon ik niet kan ontkennen dat het tame lijk veel aan belangrükheld voor mü verloor, toen ik mg dat er niets van waarde in was. Zü herademde Hü had dus niet het geheime vakje gevonden, waarin het parelsnoer lag. dat zü een paar dagen geleden van haar man ge kregen had voor haar verjaardag. Dat is dan een ongelukkige avond voor u, merkte zijpottend op. Zü was nu wat kalmer geworden/riu ze haar parelen veilig wist. Dat kan ik nu Juist niet zeggen. Ik heb in leder geval het genoegen gehad met u ken nis te maken. Ik geloof, dat u beter doet, weg te gaan, antwoordde zü een beetje geplqueerd. Ik zou de politie moeten waarschuwen, maar ik zal het niet doen. Ik kan ’t mü niet indenken dat u een Inbreker is. Waarom oefent u geen eer lük beroep uit? Dat zoudt u toch best kunnen? Ongetwüfeld. Maar dat geeft zoo weinig. Ik heb mezelf dure gewoonten aangewend. Bo vendlen heeft mün tegenwoordige werkkring ook zün goede zijde. Het is opwindend en bo vendien. die ik besteel, lijden er niet onder. Zü dacht aan haar parelsnoer. Hoe kunt u dat weten? Persberichten 10.30 Gramofoonmuzlek. HILVERSUM, 1875 M. VARA. 6.45 Lichaams oefeningen o. 1. van G. Kleerekoper; 7.30 Idem; 8.00 Gramofoonmuzlek; 9.00 VARA.septet o. 1. van Is. Eyl; 10.00 VPRO. Morgenwüdlng; VARA. 10.15 Voordracht door Janny van Oogen: „Bloe men” Diet Kramer; 10.30 VARAseptet o. 1. van Is. Eyl; 11.00 Kwartiertje voor den Bond van Soc. Dem. Vrouwenclubs in Nederland; 11.15 VARA-septet o. 1. van Is. Eyl; AVRO. 12 00 TUdseln en AVRO-klein orkest o. 1. van Wil. lem Knikker, Maria Wolkowskaja, sopraan en Elisabeth Lewltskaja, alt; 2.00 Gramofoonmu. ziek; 2.30 AVRO-kamerorkest o. 1. van Gerard Hemmes, tusschenspel van gramofoonmuzlek; VARA. 4.00 TUdseln en gramofoonmuzlek; 4.30 Knutselwerkjes; 5 uur VARA-kleln orkest o. 1. van Jan van der Horst; 5.50 Gramofoonmuzlek 6.00 Orgelspel; 6.30 Voordracht door Janny van Oogen: ..Een loopjongen gevraagd”. H. van Stuwe; 6.45 VARA-kleln orkest; AVRO. 8.15 Aansluiting met het Kurhaus te Schevenlngen VPRO. 8.00 Nieuws; 8.05 Vaz Dias; 9.00 Jan van Kasteel: „Ik heb een mensch gedood", van Ernst Lubltsch; VARA. 11.00 Gramofoonmuzlek. MACHINE DERTIEN. BRUSSEL, 509 M. 5.20 concert door het Omroeporkest o. L v. A. Meulemans 630 gramofoonmuzlek 6.50 gramofoonmuzlek 10.30 gramofoonmuzlek. KALUNDBORG. 1153 M. 2.50 Radio-Har monie-ensemble o. L v. Johannes Andersen 8.30 Duitsche operamuziek 10.40 Parodistische muziek-omroeporkest o. 1. v. Walther Meyer Radon. HAMBURG, 372 M- 1.35 gramofoonmuzlek 2.30 idem 430 concert 7.40 pianomuziek 10.35 concert uit het Alsterpavlllon. KONIGWUSTERHAUSEN. 1635 M. gramofoonmuzlek 4.50 concert. LANGENBERG, 472 M. 1230 populair con cert 150 concert o. L V. Eysoldt 530 ves perconcert. DAVENTRY, 1554 M. 12.20 concert 1.06 orgelrecital 4.20 concert 9 55 concert - 11.20 Bertini en zün band. PARIJS EIFFEL, 1446 AL 8.50 concert o. 1. v. Ed. Flament. PARIJS R.. 1725 M. 12.20 gramofoonmu zlek 9.05 concert 1030 gramofoonmuzlek MILAAN, 331 M. 9.05 Koor- en orkestcon- cert. ROME, 441 M. 9.05 concert o. 1. v. Ziino 11.00 dansmuziek door het „Rumba"-orkest. door Het vliegkamp Wasserkuppe In de bergen van st 0 et ik it t- i- d n h I- n P. ..Op mijn ouden dag door zoo’n kwajongen verschrikt te worden ie wel het ergste wat je verwachten kunt.” bromde de hommel en htl greep met zijn ruw behaarde handen naar het arme Pietje. ..Inmaken zal Ik je.” zei de hommel en meteen nam le een grooten bloempot en zette er Pietje middenin. Pietje, die alles met angst moest verdragen, wilde om hulp smeeken. maar dit maakte de hommel nog woedender. Hij nam een groot blik wit zand en duwde dat stevig rondom Plet, die nu net als een bloem In den pot zat beklemd. Kn zoo nam de bommel liet arme ventje mee naar huls.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7