HET PARELSNOER
DE VROUW
MET HET
MASKER
De slangendooder
Alle abonné’s
VERHAAL VAN
DEN DAG
Vrijdag 5 Augustus
Giinther Groenhoff
Nog zoo dom niet
Een duel
Gelukkig
FEUILLETON
De ontwikkeling van het
vliegwezen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER ÈN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DONDERDAG 4 AUGUSTUS
4 Kunst- en zeilvliegen
blijft gevaarlijk
HET FOOITJE
aan
Wie
ook
«Dn.
maar.
een
een beschreven vel.
2.20
o. 1.
land maar, hü,
?t
Het Lindbergh-jaar
Het Lindbergh-jaar 1927 telt een reeks doo-
deljjke vliegongelukken. Davis met zün „Ame
rican Legion", de Franschen Mouneyres en Ro
man, later Prinses Löwensteln en haar metge
zellen. zü allen zijn verongelukt btf'het moei
lijke werk, dat Lindbergh het eerst was gelukt
De wereldoorlog elschte natuurlijk tallooze
en beroemde slachtoffers.
En dan: Roald Amundsen, die ter opsporing
con-
11.10
Wat heb je je man voor zijn verjaardag
gegeven?
Honderd sigaren.
Wat heb je er voor betaald?
Geen cent. De laatste maanden heb ik tel
kens twee sigaren uit z'n kistje genomen, en hij
heeft het niet gemerkt. En nu is hü nog in zijn
schik, dat ik zoo goed zijn smaak heb getroffen.
Ongetwijfeld, antwoordde Ernestine. Hij is
een soort wereldhervormer. Ik laat hem hier
binnenkomen, omdat ik zijn komst een bruta
liteit vind, en ik hem dat aan zijn verstand wil
brengen. Jjj zult hem waarschijnlijk amusant
vinden, Anstey.
Robert Anstey schudde kalm het hoofd.
Er is een tijd geweest, zelde hij, dat het
woord „wereldhervormer" op den lachlust van
de menschen werkte. Maar tegenwoordig moe
ten we het met nog heel wat minder stellen.
Zij keken allen nieuwsgierig naar de deur,
toen hij binnenkwam allen, behalve Er
nestine, die het laatst van allen het hoofd om
wendde. Zij bemerkte, dat hij aarzelde, ietwat
verlegen, tot wie hü zich moest richten. HU
was blond en had het zachte gezicht van een
jongen. Zün oogen hadden iets vreemds. Lady
„Och,
zeggen?
Wat ik steel is steeds verzekerd. Dus ver
oorzaak ik den bestolenen geen nadeel. In wer-
'r. Bedenk maar
k verschaf. De
kwalUk, begon hü gehaast,
veronderstelling.ik had
Zeg Jo, heb je dien man, dien je gisteren
óverreden hebt, wat moeten betalen?
Neen, hU was gelukkig familie van mün
num.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
daarvan heb hooren spreken als een model-
nederzettlng.
Ernestine fronste even het voorhoofd.
Ik vrees dat ik wat moeilijk van begrip
ben, zeide zü- De reden, die u daar noemt, lükt
mU geinig steekhoudend.
Wjj meenen, zelde hU. dat overal waar
stoffelijke welvaart verzekerd is, vooral onder
deze klasse van menschen, de zin voor het
hoogere verslapt. x
Op de menschen hier is niets te zeggen.
We hebben hier geen herberg. En schandalen
komen hier nooit voor.
Dat is allemaal voortreffelUk, gaf hü toe.
Maar dat geeft u nog geen kijk op- het inner -
Ujke van deze menschen. Ook braaf zijn kan
een gewoonte worden, een prüzenswaardlge ge
woonte natuurlijk, die men ook van hen ver
wachten kan. Men moet zich evenwel afvra
gen: hoevèr gaat de kracht, die deze menschen
aanzet, om hun leven op zulk een prljzens-
waardige wijze in te richten.
U vergeet, dat het maar heel eenvoudige
menschen zijn, die niettemin het onderscheid
van goed en kwaad kennen. Verdere aanwij
zing in dat opzicht hebben ze niet noodig.
Zoolang ze hier wonen, kan het waar zijn,
juffrouw, zelde hU- Openhartig gesproken,
vind ik het heelemaal niet voldoende, dat zij
een behoorlijk leven leiden, zoolang zU in de
schaduw van’ uw schutse leven. Wat er met
diegenen gebeurt, die buiten den invloed
daarvan geraken, is een heel andere zaak.
Wat weet u daarvan? vroeg zij koud.
TT Wat ik daarvan weet, antwoordde hü.
Toen mevrouw Louis Mayfield uit haar auto
stapte, die haar van den schouwburg had thuis
gebracht, zag zü dat er in de werkkamer van
haar man licht brandde. Waarschijnlük was
Louis dus ook thuis gekomen.
ZU was een weinig verbaasd, dat hü niet,
zooals gewoonlijk, haar tegemoet kwam om
haar met haar mantel behulpzaam te zijn.
Maar hü was misschien in zün werk verdiept
en had misschien den auto niet eens gehoord.
Binnen tredende opende zU de deur van de
werkkamer en bleef verrast op den drempel
staan: de kamer was donker. Louis moest het
licht hebben uitgedraaid en naar boven gegaan
zün. Maar dat was eigenlük niets voor hem.
dat hü niet was opgebleven om op haar te
wachten. Dat was hü anders altüd gewoon.
Het was eigenlük dwaas, maar zü werd op
eens zenuwachtig en draaide het licht aan.
Een groote, vreemde man stond voor haar,
kalm en ernstig. Hü had een revolver in de
hand.
Ik dacht niet dat een dame zou binnen-,
komen, zei hü. Het spüt mü dat ik u heb laten
schrikken, maar ik zal probeecen het niet weer
te doen, als u verstandig wilt zün.
Hü sprak met het gemak van een beschaafde
man. Zün hoed en jas had hü naast zich op
een stoel neergelegd.
Vüf-en-twintig jaar geleden bewonderde men
den Amerikaan Farman, die 52 seconden in de
lucht bleef. 770 M. ver vloog en een uursnelheld
van 53 KM bereikte. Daartegenover staan nu
een duurrecord van 553 uur, een afstandsrecord
van 10.400 KM en een uursnelheld van 655 KM.
Wie waren de slachtoffers van deze ontwikke
ling?
Eén van de gebroeders Wright, die pioniers
waren als de Lillen thals en als Farman en Blé
riot, Is verongelukt.
En dan de offers, die de oceaanvluchten eisch-
ten: vóór allen Nungesser en Coll, die met hun
„Witte Vogel^ spoorloos verdwenen zün. Ze
haden slechts de allernoodigste levensmidelen
bü zich. Men heeft nooit meer iets gezien van
•hen zelf, noch van hun machine.
en de anderen begrepen zonder verdere ver
klaring, wat zü bedoelde.
Ik ben miss Atherton, zei Ernestine kalm.
Men heeft mü gezegd, dat u mü wenschte té
spreken.
Zü wendde alleen het hoofd naar hem. Haar
woorden waren koud en verre van verwel
komend. Zü zag, dat hü zenuwachtig was en
toch had zü geen medelüden met hem. Het was
onwaardig, wat ze deed dat wist ze. Haar
oogen keken hem koel ondervragend aan. Zoo-
als zü daar zat, in haar lichte mousseline ja
pon, met haar donkerblonde haar allereenvou
digst opgemaakt, leek zü maar weinig meer dan
een meisje.
s
ben. Hü moest toch begrüpen, dat zün opmer
king büna een onbeleefdheid was.
Ik wilde één of twee keer in de week een
voordracht houden op Rulery en ik schreef aan
uw rentmeester, met het verzoek, om daartoe
een schuur te mogen gebruiken, die, naar ik
meen, gewoonlük voor een büeenkomst van de
bewoners van Rulery en omgeving gebruikt
wordt. Mr. Bell was evenwel niet in staat,
om aan mün verzoek te voldoen. Daarom heb
ik de vrüheid genomen, om mü tot u te wen
den.
Mr. Bell heeft daarin, naar mün mea^tt,
volkomen juist bechlkt, zei Ernestine kalm^W
zie niet in, wat voor voordeel mün menschen
van dergelüke voordrachten kunnen hebben.
Juffrouw, antwoordde hü, ik twüfel er
niet aan, of zü genieten hier een voortreffe-
lüke leiding. Maar toch geloof ik en de ver
eeniging, waarvan ik deel uitmaak, gelooft-met
mü dat verandering in dezen opwekkend
werkt. Wü gelooven, dat de groote plichten van
het leven onzen, medemenschen niet dikwüls
genoeg kunnen worden voorgehouden.
En wat beschouwt u als de groote plichten
van het leven? vroeg zü, Jieel even haar mooie
lippen krullend.
Juffrouw, antwoordde hü, met een lich
ten blos op de wangen, dat is verschillend
voor ieder van ons, al naar gelang van onze
vermogens en onze omstandigheden. Wat die
plichten voor menschen van uw standing be-
teekenen, voegd hü er na een oogenbllk aarze
len bü, weet ik niet. Dat is nog niet binnen
den kring van mjjn ondervinding gekomen.
dit blad zlln Irurevolge de verzekering»voorwaard en tegen bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met f OÏT/l bü verlies van een hand I IOC o IJ verlies van een f Cfï ofj een breuk van f Afï bV verlies van *n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen f doodeiyken afloop f oen voet of een oog f a A- duim of wijsvinger f been of arms 7rl/«— anderen vinger
Als een sleutel
Werkt het fooitje
Openlijk en
Clandestien.
En je krijgt er
Zelfs paleizen
Van de grooten
Door te zien.
En de tragen
Worden vlugger,
Als u maar een
Fooitje geeft.
Ook de stugste
Wordt voorkomend.
Onderdanig
En beleefd.
Wat verbod heet
Wordt gewijzigd
En men zegt niet
Langer neen.
Fooitjes hebben
Grooten invloed
Als een hoog er
Phenomeen!
Want de fooitjes
Zijn zéér machtig.
Als het vette
Van de sju.
Dus men buigt steeds
Voor het fooitje,
Ook al meent ge
‘t Is voor u!
MARTIN BERDEN
fNadruk verboden)
van de Noblle-expeditle over de Uszee vloog en
nooit terugkeerde.
Het verkeer met passagiers-vllegtuigen mag
steeds veiliger worden: het kunst- en sportvlie-
gen is. voorals wanneer iets nieuws onderzocht
moet worden, nog altüd zeer gevaarlüken
grillig.
Iemand maakt 1400 loopings achter elkaar en
blüft volkomen ongedeerd; bü een later, on
schuldig tochtje verongelukt hü
De stem van den stervenden Lillenthal:
„Slachtoffers, moeten er vallen”. En het lükt een
verzoening te vernemen, dat Gustav Lillenthal,
de broeder van den verongelukte, nu nog. tach
tig jaar oud, zich bezighoudt met de problemen
van het zeilvliegen.
WEENEN, 517 M. 1030 dansmuziek
de Cesarina Poll-Jazzkapel.
WARSCHAU, 1411 M. 530 populair
eert 6.40 populaire en dansmuziek
dansmuziek.
BEROMUNSTER, 60 M. 7.50 gramofoon-
muziek 8.50 concert door het Omroeporkest
Erwin Gilbert 10.05 Spaansche muziek
„En hoe vindt u dit baantje
van nachtwaker?"
meneer, wat zal ik u
Zoolang niemand me
lastig komt vallen met domme
vragen, heb ik het best naar
m’n zin.”
„laats, voor
Chapy was geen draak uit voorhistorische
tüden. maar een heel eenvoudige Zuid-Afri-
kaansche terrier, een slangendooder was hü
echter wel degelyk en een uitstekend ballet
danser ook. Op een müner reizen door Zuid-
Afrika leerden wü elkander op een afgelegen
Engelschen politiepost kennen.
Het was een liefde op het eerste gezicht en
de mopperige polltie-sergeant ruilde den hond
direct tegen twee flesschen whisky uit mün
proviandkist en hield mü waarschünUjk voor
een „Greenkom". Chapy waf niet te duur be
taald. dat bleek reeds bü de eerste pleister
plaats. In dien tyd trok men nog. Óp de manier
der Boeren, met 20 ossen voor den grooten
huifwagen door de Kalahari. Tegenwoordig is
deze poëzie echter totaal verdwenen en de auto
ronkt door de Zuid-Afrikaansche vlakte en
overwint lederen afstand.
Dusbü het eerste uitspannen zie ik
mün Chapy met opstaande ooren en wüd open
bek op de achterpooten ballet dansen. Ik roep,
hü komt niet. Integendeel, hü weert mü om
zoo te zeggen met de voorpooten af.
„Stoor mü niet, ik ben bezig! En terwül ik
dlchterbü kom, zie ik. dat hü dit ballet rond
een samengerolde puff-otter danst, de giftigste
"slang van Zuid-Afrika, die sissend den af-
schuwelüken kop naar hém uitstrekt.
Ik wilde den hond terugtrekken, maar taün
oude Frans, een bereisd kaffer en uitstekend
jager, verklaarde: .Laat ha Omahona, hond is
sterker I”
En zoo volgde Ik niet zonder zorg de» strüd.
die door de slang in verdediging door Chapy
met elegante danssprongen aanvallend gëvöerd
werd. Büna voortdurend op de achterpootep,
slechts af en toe in schijnbare vlucht terug-
wükend en op alle vier de pooten gebogen,
cirkelde hü rond de samengerolde slang, die
moeite had. het opgerichte voorlüf met den
opgerichten hals steeds naar den aanvaller toe
te wenden.
Onvermoeid bleef Ch |oy zün krügsdans uit
voeren, tot de slang lanzamer, onzekerder in
haar bewegingen werd.
Toen plotseling een korte sprong
snel gepareerd met een züdelingsche capriole
de slang schoot toe in een rechten sKQBg
maar ernaastIn de lucht wierp Cnapy zich
om. kwam boven op de slang terecht.... een
korte beet in den nekeen züsprong en met
schaefopstaande ooren tsond hü gereed ten aan
val en volgde met zün slimme oogen de laatste
stuiptrekkingen van het reptiel. Voorzichtig
sloop hü toen dichterbü, gaf het levenlooze
lichaam eerst eenige slagen met de voorpooten
en dan nog eenmaal door een Hinken heet,
waarbü hü het lichaam heen en weer schudde,
vast te stellen, dat de tegenstander werkelük
dood was. Toen eerst kwam hü met 1U*<1 geblaf
HUIZEN, 296 M, NCRV. 8 00 Schriftlezing:
8.15 Gramofoonmuzlek1030 Korte ziekendienst
door Ds. J. H. F. Renune; 11.00 Gramofoon-
tnuziek; 12:00 Politieberichten12.15 Middag,
concert; 2.00 Verzorging zender; 230 Concert:
4.30 Gramofoonmuzlek; 5.00 Orgelbespeling door
Adr. Engels; 6.00 Gramofoonmuzlek; 6.30 Be.
zoek van den radlodokter; 7.00 A. J. Herwlg:
.Een paar zomer.kamerplanten en het stekken
van geraniums; 7.30 Politieberichten; 7.45 Gra
mofoonmuzlek; 8.00 De Haarlemsche Orkestver-
eeniging o. 1. van Marlnus Adam; 9.00 M. van
RUswük: .Eaarlen”; 9.30 Vervolg concert; 10.00
van het Persbureau Vso. Dias;
kelükheld ben ik een weldoen,
eens. aan wie ik allemaal w<
politie, de verzekering, de justitie, se zouden
allemaal werkloos zün. Indien er niet zulke
menschen waren als ik.
Het spüt mü voor u. WUt u nu weggaan?
Hü maakte een buiging en verdween.
Zü hoorde hoe de straatdeur in het slot viel
en liep toen naar het bureau. Voor zoover ze
zien kon. had hü het opengebroken zonder het
te beschadigen. Onwillekeurig bewonderde zü
zün handigheid.
Een half uur later kwam haar man thuis. Hü
vond haar in tranen voor het bureau.
Mün paarlen, riep zü. »e zün weg!
Louis Mayfield nam altüd alles kalm op In
het leven zoo ook dit. Hü probeerde zün
vrouw te kalmeeren.
Trek je er niets van aan. lieve, zei hü-
Ik zal nieuwe voor je koopen. De zaken gaan
goed.
Zü vertelde hem wat er gebeurd was.
Maar hü lükt heelemaal niet op een ge
wonen Inbreker, zei ze.
Hoe is hü binnen gekomen?
“I Daar heb ik heelemaal nog niet aan ge
dacht. Jahoe zou hü binnengekomen
zün?Wat denk je?
Ze gingen samen naar de straatdeur en zagen
hoe er een klein, vierkant gaatje was in de
deurruit.
Ik ben blü, dat het nog zóó afgeloopen is,
zei hü. Hü mag liever mün heele huis leeg,
halep, dan dat hü jou een haar krenkt. Als je
had geprobeerd de politie te waarschuwen, had
hü misschien geweld gebruikt.
Dat geloof ik niet. Hü leek me niet zoo.
Ik kan me ni?t indenken, dat hü de paarlen
heeft gestolen
Ik vind je heusch naïef, zei hü lachend.
De parelen waren toch zeker verzekerd?
Ongelukkig niet.
Hü haalde slechts even zün schouder op.
Het is de moeite niet waard, er je hooM
over te breken.
Hü kuste zün vrouw en samen gingen ze naar
boven.
Den volgenden morgen aan het ontbüt werd
er een pakje bezorgd. Mevrouw Mayfield maak
te het open.
De parelen, riep ze, een beschreven vel.
let je uit het étui nemend. Gejaagd las ze: ..Na
uw edelmoedig gedrag ben ik niet in staat ze
te behouden.”
Zei ik het niet? Het wis geen gewone in
breker. Ik wist het wel, het was een gentle
man.
Maar Louis Mayfield zei niets, want er was
iets, dat hü niet vertellen kon. Hü wist dat,
hoewel de parelen, welke hü haar gegeven had.
er zeer moot uitzagen, ze in werkelükheid
slechts een zeer goede imitatie waren, zóó goed,
dat alléén een expert ze van echte kon onder,
scheiden.
Terwül hü daar zat en zün vrouw aankeek,
vroeg hü zichzelf af. of de nachtolüke bezoeker
werkelük een gentleman of een vakman ge
weest was.
Het ♦aren de menschen van deze
wie Ut wilde spreken.
Er heerschte een oogenbllk stilte. Robert An
stey en Lady May wisselden een snellen blik
van verstandhouding; zü amuseerden zich kos
telijk. Ernestine beet zich op de Uppen, maar
liet geen ander teeken van ergernis blüken.
Wat stelt uw vereeniging zich dan elgen
lük voor? vroeg ze.
Ons eenig doel is, te trachten, om het
geestelüke in onze medemenschen levendig te
houden. Wü willen hen helpen, om bü hun
stoffelüke welvaart dat andere niet te vergeten.
En voert uw vereeniging geen naam?
vroeg ze.
Neen, antwoordde hü-
Waar is ze gevestigd?
In Gloucestershire, antwoordde hü, zoo
ver men tenminste van ons kan zeggen, dat
we gevestigd zün.
U hebt dus geen vaste verbiüfplaats?
vroeg zü-
Overal, waar menschen komen, om naar
ons te luisteren, zün onze verblüfplaatsen, ant
woordde hü- Wü gaan, waarheen we ge-
stpurd worden.
Ik vrees, zei Ernestine bedaard, dat ik
slechts een tijd verknoei, met deze vragen te
stellen. Toch zou ik graag wfilen weten wat u
er toe gebracht heeft om mün dorp te kiezen
als een geschikt terrein voor uw werkzaam
heden.
We nemen leder -en graafschap, antwoorde
de hü- Leicestershire viel mü ten deel. Ik
koos Rulery, om mee te beginnen, omdat ik
en kwl Oelend met den staart alsof hü om een
goedkeuring verzocht, naar me toe.
Shapy was een specialist in het dooden van
slangen. Later haalde hü er een uit mün slaap
zak die In de tent gereed lag en zich er reeds
huiselük Ingericht hadeen andere ont
dekte hü in mün laars. Als bewaker van mün
woning verdedigde hü echter niet aUeen de
veranda tegen de Indringerige InboorUngen, op
wier naakte, niet altüd schoone beenen of
broeken hü het speciaal gemunt had, maar
oefende tegelükertüd ook een formeelen politie
dienst uit tegen slangen, schorpioenen en andere
ongenoode gasten der dierenwereld. Schor
pioenen waren zün specialiteiten, die wierp hü
eerst met een slag van zün pooten op den rug.
waarbü hü echter eens een steek van den ver
giftigen stekel opliep, en drie weken lang met
een gezwollen voorpoot ziek lag.
Slechts eenmaal was hü werkelük zeer bang.
Bü een nachtelüken rit liep hü, als altüd, als
een witte lantaarn voor het paard uit. Plotse
Ung bemerkte ik, dat hü probeerde tusschen de
galoppeerende hoeven van het paard te vluch
ten. Ik dacht eerst, dat het een dom spelletje
van hem was en trachtte hem met de paarden-
zweep weg te krügen, opdat hü niet door het
paarden vertrapt zou worden. Maar tegelüker-
tüd merkte Ik aan de onrust van hef paard,
dat er iets niet in orde was. En toen ik scherper
toezag, zag ik in het kreupelhout twee donkeje
schaduwenHet volgend oogenbllk zat
Chapy met een sprong voor mü in het zadel
hoogst opgewonden, terwül hü af en toe in
woedend geblaf uitbarstte.
Nog eer Ik twee revolverschoten gelost had.
merkte Ik uit het blazen, dat twee luipaarden
het op Chapy gemunt hadden, want alleen hem
en niet den galopeerden ruiter gold de nacht-
telüke overval. Ditmaal beschouwde Chapy.
den terugtocht voor het betere deel van den
moed.
Op de echte jacht naar Antilopen, struis
vogels enz., was Chapy absoluut onbruikbaar,
daar hü met zün geblaf al het wild verjaagde.
Zoo zat hü dan ook meestal diep beleedigd met
phllosotphlsche kalmte-op de wagenklst gebon
den en kwispelde zoodra het .Laasje" zün
jachtgeweer om den schouder hing. Des te op
gewondender echter was dan zün welkomst-
ballet. wanneer de bult in het kaïpp gebracht
werd en op het grootste stuk ging Chapy als
een jachtkoning zitten.
Hü vergezelde mü later ook naar het vader-
wien geen slang vrees inboe
zemde, kon zich aan het blazende monster
..auto” niet gewennen. Tenslotte werd hü er
het slachtoffer van.
Neem me niet 1
ik was In de vi
gedacht.
Nu?
Dit ééne kleine woordje Vas als een druppel
Ijs. Eenllchte blos overtoog zün wangen. Hü
begreep nu, dat deze vrouw hem om een of
andere reden vüandlg gezind was. Die weten
schap scheen evenwel een bemoedigende 'uit
werking op hem te hebben. In zün oogen flik
kerde een plotseling vuur, dat kracht gaf aan
zün gelaat.
Ik had gedacht, ging hü met meer zelf
vertrouwen voort, dat miss Atherton een
oudere dame was.
Zü zelde niets. Alleen haar wenkbrauwen
gingen hel even omhoog. Zü scheen hem zwü-
gend te vragen, wat hü met den leeftijd van
de meesteres van Rulery kon te maken beb-
de Rhön. Een machtige wolkenmuur breidt zich
aan den horizon uit. Voor de meesters van het
seilvliegen beteekent het de lang verwachte uit-
noodlging. om op te stügen, een nieuwe pres
tatie te leveren, het wereldrecord te breken
wellicht. Groenhoff, met zün vlucht van 270
KM vanuit München Is daar het naaste
toe.
Misschien is er bü den start in de haast een
kleine fout gemaakt. De oorzaak zal men nooit
met zekerheid te weten komen, genoeg: het zü-
destuur blokkeert het hoogtestuur, Groenhoff
hangt stuurloos In de lucht.... De kameraden
en de toeschouwers, allen deskundig, allen be-
grüpend wat er zal gebeuren zün beneden op
den grond even machteloos. Zü kunnen Groen
hoff niet helpen.
De Fafnir gaat op den kop staan en stort
neer op het bosch, dat beneden ligt. Men ziet,
hoe iets zich losmaakt uit den stuurstoel, hoe
het In de ruimte springt en hoe de parachute
zich niet ontrolt.
Giinther Groenhoff is doodgevallen, weinige
dagen na Rudiger, den bestuurder van den
„Senator”. Neen, hü is niet de eerste. Maar ho
pen wü. dat hü voor 1932, de laatste zal zün.
Onwillekeurig denkt men aan de woorden van
den stervenden vlieger. Otto Lillenthal onder
nam in 1890 zün glüvluchtproeven. Op den
9en Augustus 1896, stortte hü met zün tweedek
ker omlaag, boog zich voorover, viel van 15 M
hoogte, brak zün ruggegraat.
Stervend sprak hü: „Slachtoffers moeten er
vallen”.
Virchow* was op politiek gebied een heftig
tegenstander van Bismarck en liet niet na als
afgevaardigde in de Kamer dit te toonen.
Eens werd hü door BisnArck naar aanleiding
van een uitlating, waardoor deze zich belee
digd achtte, uitgedaagd. Virchow nam de uit
daging aan, doch behield zich als uitgedaagde
partü de keus van het wapen voor. Hierop liet
hü twee worsten maken, waarvan de een vol
was met trichinen, de andere van gezond
vleesch, zün secondant stelde toen namens hem
aan Bismarck voor, dat de strüdende partijen
elk een der worsten, die uiterlük volkomen aan
elkaar gelük waren, zou opeten, waarbü Bis
marck het recht van kiezen had. Deze ver-
klaarde echter van het tweegevecht af te zien,
zooals Virchow wel verwacht had.
heeft mü doen besluiten om naar Rubery te
komen.
Er heerschte een oogenbllk stilte. De drie an
deren Robert Anstey vooral,, misschien «-
zouden moeilük hebben kunnen verklaren, of ook
maar beseffen, de belangstelling, waarmee zü
luisterden naar het gesprek tusschen dien jon
gen, met zün zenuwachtige en toch krachtig-
aandoende wüze van optreden, en zün vlam
mende oogen, en die vrouw, zoo zeker van zich
zelf, zoo koud en zoo meedoogenloos onvrien
delijk. Het waren niet zoozeer de woorden zelf,
die tusschen hen gewisseld werden, welke de
aandacht trokken, alswel de daaronder schuil
gaande vüandl^heid, die men meer voelde, dan
werkelük waarnam het begin van een twee
gevecht, dat allen schün had belachelük eenzijdig
te zün. en toch met de meeste beslistheid zou
worden voortgezet.
Anstey wendde zich onbehagelük in zün stoel
om. Hü sloeg den Indringer gade een wezen,
dat. naar het uiterlük te oordeelen. zoo ver van
hun wereld afstond De bekoorlükheden van "n
verzorgd toilet hadden hem stellig nooit last
veroorzaakt. Zijn kleeren waren grof van stof
en snit. Hü droeg een flanellen hemd, en een
boord, die zóó laag was, dat zün nek. leelgk
gevormd scheen hü had niets büsondera in
zün trekken, of In zün voorkomen. Zün ma
nier van doen was zenuwachtig, en hü sprak
allesbehalve vloeiend. Anstey betrapte zich
evenwel erop, dat hü meer verfünde eigen
schappen in den ander bespeurde, die een
pecsoonlükheld van hem maakten.
(Wordt vervolgd).
Ik heb zeker de eer met mevrouw Louis
Mayfield te spreken?
Ja, antwoordde zü Wat wilt u?.
Is u?Waar is mün man?
Dat weet ik niet, zei hü in antwoord op
de laatste vraag. Zoudt u zoo goed willen
zün binnen te komen en de deur te sluiten?
ZU voelde dat er in zün beleefd verzoekende
stem toch iets gebiedends was en zü gehoor,
zaamde.
Ik ben bang dat ik u heb laten schrikken,
herhaalde hü. Ik had niet gedacht, dat u
zoo vroeg zoudt terugkomen. Ik dacht dat u
alle twee op het bal van Lady Everton zoudt
zün.
Wü zouden er ook heengegaan
is u een vriend van mün man? Moet
dit misschien een grap beteekenen?
Neen, ik maak nooit gekheid in zakelüke
aangelegenheden en ik heb niet het genoegen
uw man te kennen.
Maar wie is u dan?
Ik ben een man. die nooit een vrouw
kwaad zal doenalthans niet dan noodge
dwongen. voegde hü er aan toe en zün stem
kreeg plotseling een harden klank. Overigens
ben ik Inbreker van beroep.
Inbreker? Zü begreep er niets van.
Ja, u kwam mü in mün werk storen. Ik
had nauwelüks den tüd uw bureaz open te
breken. Het heeft een zeer Interessant slot,
ofschoon ik niet kan ontkennen dat het tame
lijk veel aan belangrükheld voor mü verloor,
toen ik mg dat er niets van waarde in was.
Zü herademde Hü had dus niet het geheime
vakje gevonden, waarin het parelsnoer lag. dat
zü een paar dagen geleden van haar man ge
kregen had voor haar verjaardag.
Dat is dan een ongelukkige avond voor u,
merkte zijpottend op. Zü was nu wat kalmer
geworden/riu ze haar parelen veilig wist.
Dat kan ik nu Juist niet zeggen. Ik heb
in leder geval het genoegen gehad met u ken
nis te maken.
Ik geloof, dat u beter doet, weg te gaan,
antwoordde zü een beetje geplqueerd. Ik zou
de politie moeten waarschuwen, maar ik zal
het niet doen. Ik kan ’t mü niet indenken dat
u een Inbreker is. Waarom oefent u geen eer
lük beroep uit? Dat zoudt u toch best kunnen?
Ongetwüfeld. Maar dat geeft zoo weinig.
Ik heb mezelf dure gewoonten aangewend. Bo
vendlen heeft mün tegenwoordige werkkring
ook zün goede zijde. Het is opwindend en bo
vendien. die ik besteel, lijden er niet onder.
Zü dacht aan haar parelsnoer. Hoe kunt
u dat weten?
Persberichten
10.30 Gramofoonmuzlek.
HILVERSUM, 1875 M. VARA. 6.45 Lichaams
oefeningen o. 1. van G. Kleerekoper; 7.30 Idem;
8.00 Gramofoonmuzlek; 9.00 VARA.septet o. 1.
van Is. Eyl; 10.00 VPRO. Morgenwüdlng; VARA.
10.15 Voordracht door Janny van Oogen: „Bloe
men” Diet Kramer; 10.30 VARAseptet o. 1.
van Is. Eyl; 11.00 Kwartiertje voor den Bond
van Soc. Dem. Vrouwenclubs in Nederland; 11.15
VARA-septet o. 1. van Is. Eyl; AVRO. 12 00
TUdseln en AVRO-klein orkest o. 1. van Wil.
lem Knikker, Maria Wolkowskaja, sopraan en
Elisabeth Lewltskaja, alt; 2.00 Gramofoonmu.
ziek; 2.30 AVRO-kamerorkest o. 1. van Gerard
Hemmes, tusschenspel van gramofoonmuzlek;
VARA. 4.00 TUdseln en gramofoonmuzlek; 4.30
Knutselwerkjes; 5 uur VARA-kleln orkest o. 1.
van Jan van der Horst; 5.50 Gramofoonmuzlek
6.00 Orgelspel; 6.30 Voordracht door Janny van
Oogen: ..Een loopjongen gevraagd”. H. van
Stuwe; 6.45 VARA-kleln orkest; AVRO. 8.15
Aansluiting met het Kurhaus te Schevenlngen
VPRO. 8.00 Nieuws; 8.05 Vaz Dias; 9.00 Jan
van Kasteel: „Ik heb een mensch gedood", van
Ernst Lubltsch; VARA. 11.00 Gramofoonmuzlek.
MACHINE DERTIEN.
BRUSSEL, 509 M. 5.20 concert door het
Omroeporkest o. L v. A. Meulemans 630
gramofoonmuzlek 6.50 gramofoonmuzlek
10.30 gramofoonmuzlek.
KALUNDBORG. 1153 M. 2.50 Radio-Har
monie-ensemble o. L v. Johannes Andersen
8.30 Duitsche operamuziek 10.40 Parodistische
muziek-omroeporkest o. 1. v. Walther Meyer
Radon.
HAMBURG, 372 M- 1.35 gramofoonmuzlek
2.30 idem 430 concert 7.40 pianomuziek
10.35 concert uit het Alsterpavlllon.
KONIGWUSTERHAUSEN. 1635 M.
gramofoonmuzlek 4.50 concert.
LANGENBERG, 472 M. 1230 populair con
cert 150 concert o. L V. Eysoldt 530 ves
perconcert.
DAVENTRY, 1554 M. 12.20 concert 1.06
orgelrecital 4.20 concert 9 55 concert -
11.20 Bertini en zün band.
PARIJS EIFFEL, 1446 AL 8.50 concert o. 1.
v. Ed. Flament.
PARIJS R.. 1725 M. 12.20 gramofoonmu
zlek 9.05 concert 1030 gramofoonmuzlek
MILAAN, 331 M. 9.05 Koor- en orkestcon-
cert.
ROME, 441 M. 9.05 concert o. 1. v. Ziino
11.00 dansmuziek door het „Rumba"-orkest.
door
Het vliegkamp Wasserkuppe In de bergen van
st
0
et
ik
it
t-
i-
d
n
h
I-
n
P.
..Op mijn ouden dag door zoo’n kwajongen verschrikt te worden ie
wel het ergste wat je verwachten kunt.” bromde de hommel en htl
greep met zijn ruw behaarde handen naar het arme Pietje. ..Inmaken
zal Ik je.” zei de hommel en meteen nam le een grooten bloempot
en zette er Pietje middenin.
Pietje, die alles met angst moest verdragen, wilde om hulp smeeken.
maar dit maakte de hommel nog woedender. Hij nam een groot
blik wit zand en duwde dat stevig rondom Plet, die nu net als een
bloem In den pot zat beklemd. Kn zoo nam de bommel liet arme
ventje mee naar huls.