Zwarte lijst der Duits
ie Marirrë
RADIO-PROGRAM
PICCARD
BEATRICE
DE VROUW
MET HET
MASKER
Alle abonné’s
S£gde^ f3000.-^rX^^^ f750.- 7250.- ara *Xha^ f 125.-S«“wi« f50.-^
ZATERDAG 6 AUGUSTUS
Zondag 7 Augustus
EEN DROEVE REEKS
Maandag 8 Augustus
Het symbool
Met ’n beetje fantasie
FEUILLETON
Op z’n plaats gezet
VERHAAL VAN
DEN DAG
De ramp van de „Niobe”
A
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Ed
K.
3.45
om-
llün
de
(Wordt vervolgd).
12.20
Emll
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
meneêr.
O, «el de oude, dat noemen wü hier be
delaars.
der
630
Zü wendde zich af, om weer het woord te
richten tot den heer aan den anderen kant
naast haar en bemoeide zich niet verder meer
met Charles Bell. HU sloeg haar helmelyk gade,
met kloppend hart, terwül zü zich aan haar
buurman, den gouverneur van het graafschap,
wijdde. HU beschouwde zichzelf als een kenner
van het schoone geslacht, maar hü had nog
maar weinig gelegenheid gehad, om vrouwen
als de meesteres van Rulery te bewonderen.
Telkens weer keek hü naar die schoone trek
ken, met de telkens wisselende uitdrukking. HU
bewonderde de wUze, waarop zü de honneurs
waar nam, en de complimenten van haar buur
man aanvaardde. „Een vrouw vol geheimzin
nigheden" had iemand haar eens genoemd, en
hU besefte, dat het vooral de donkere, moede
oogen waren, die een poging, om haar te door
gronden, zoo moeilUk maakten. Wat een triomf
zou het zUn haar terug te brengen tot de
werkelUke wereld, die moeheid te verjagen, en
haar te winnen, misschien! HU was een jonge
man, die tamelUk in den smaak viel, en een
vrU gunstlgen dunk over zichzelf had. De ge
dachte liet hem niet met rust als h U mis
schien
HU verviel In /en wakenden droom, waaruit
hU alleen werd opgeschrikt door het zachte ge-
rulsch van japonnen en kant, toen de dames
opstonden, om naar den salon te gaan. Voor
een oogenblik had niemand een vaste plaats.
Robert Anstey, die aan den anderen kant van
de tafel zat, stond op en kwam met zUn glas
in de hand vastberaden naar de onbezette
plaats naast den jongeman. In zyn avondtoilet
hy toe.
Een voorrecht van zün positie, denk ik. Tus
schen haakjes, u krijgt hier in de buurt een
dosis wereldbeschouwing uit een nieuwe bron,
is het niet?
U bedoelt dien „preeker", informeerde Bell
weifelend.
Anstey knikte.
Ik zat bü onze gastvrouw, toen hü kwam
vragen, of hü een schuur mocht gebruiken voor
zUn lezingen. Een heel eigenaardig Iemand, zou
Ik zoo zeggen?
Ik heb niet met hem gesproken, antwoord
de Bell, maar ik zou zeggen, dat hü mln of
meer abnormaal moet wezen. Ik kan me aller
lei lezingen, en Leger-des-Heils-werk, en al dat
ElndelUk bereikten we Goulish.
eindje voorbU het stadje zag ik
water een tent staan. Het wasHi<
er stond; ik wist dus, 'dat ik mün doel bereikt
had; Ik stapte uit en liep over een veld. M’n
hart bonsde als een stoomhamer.
Er was niemand buiten de tent. Ik hoorde
geen enkel geluid. Maar ik rook iets, een bran
derige lucht. Ik zag in m n verbeelding een
schepsel met polka-haar, korte rokjes, dat be
zig was te bakken en luisterde naar den naam
Beatrice. Toen. terwUl ik stopd te bedenken
wat Ik doen zou, stapte Tony naar buiten. II:
staarde hem aan en hU staarde mU aan.
,Jk sta paf!” riep hU-
,Jk sloeg geen acht op dat gezegde en zei
op Uzlgen toon: „Ik geloof, dat het mü nici
past naar binnen te gaan.”
K „Toch wel", lachte hü; „t zou alleen maar
een beetje ontUdig zün."
.Dan zal ik hier zeggen, wat ik te zeggen
heb”, hernam Ik opgewonden; ,4k ben op ver
zoek van je moeder gekomen, om je te vertel
len. dat je gedrag zeer onbehooriyk is. In
plaats van t in t geheim te doen, schrijf je
alles open en bloot in je brief en plaats je
mU in een positie, die voor een fatsoenlUk
meisje bnverdraaglUk Is. Het Is waar, dat we
getwist hebben, en dat ons huweiyk aan een
zUden draadje hing, maar daar 'onze verloving
niet officieel verbroken was. had je behoorlUk
kunnen wachten tot het zoover was, eer je
je gebroken hart bü een ander trachtte te he
len op zoo n infame' manier.”
„Maar m'n beste kind....”
„Noem mü niet meer zoo!” zei ik, met m'n
voet stampend. „Je weet beter om te gaan met
meisjes als.... Beatrice!
..Beatrice!” herhaalde hy, ..Beatrice Is geen
meisje!”
,Jk ben niet van plan om over haar leeftUd
te discussieeren.”
.Dus je bent gekomen voor die Beatrice?”
HU lachte luidop. „Beatrice!" riep hy; „lieve
hemel!”
En met deze woorden sloeg hU z’n arm om
mün middel en duwde mü de tent binnen, on
danks mün tegenstrubbelen. Ik keek woest in
1 rond, in de verwachting dat hatelUke schep
sel te zullen zien.
Maar er was geen levende ziel in de tent,
behalve ons beiden. Alleen een tafel, een paar
stoelen en een kleine petroleum-kachel. In ver
gulde letters stond de naam er op: Beatrice,
bet fabrieksmerk. Ik voelde hoe dwaas ut was
geweest en hoe dwaas ik er moet hebben uit
gezien.
.Jaloersch op die arme Beatrice!” riep Tony,
en proestte van *t lachen. „Nou, dan zullen we
haar er maar uit zetten!”
En hü deed het
„Toe vader, geef me een dubbeltje,” vroeg
Brammetje, „dan kan ik de reuzenslang op
de kermis gaan zien.”
„Wat Bram.” zei de vader. „Een reuzen
slang. Neem een vergrootglas en zoek een re
genworm, dan zie je een reuzenslang voor nie
mendal."
Fat: „Ach, lieve juffrouw, hoe gelukkig zou
Ik zün. als rik u dezen ring mocht schenken,
want hU Is ’het symbool van mün liefde voor
u, hü heeft* geen einde." i
Meisje: „Ik kan hem-hemÈch niet aannemen,
münheer, want hü is ook het symbool van
mün liefde voor u, hy heeft geen begin.”
De naam Piccard heeft goeden klank,
Als van een klok in brons,
Want de professor is beslist
De hoogste onder ons!
Hij overtreft een iedereen!
Dit niet maar zoo gezegd,
Want zijn positie in de lucht
Is inderdaad wasch-echtf
Hij brengt dan ook de wetenschap
Op een zeer hoog gebied.
En hem te volgen lukt beslist
Den meesten onzer niet!
Hij staat ook buiten onze sfeer
En dus, wat dit betreft,
Vreest hij de concurrentie niet,
Die zich zoo graag verheft!
En daar de wetenschap op aard
Te laag staat, trekt mijnheer
Zich voor de tweede maal terug
In eigen stratosfeer!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Ik was verontwaardigd. Ik was boos. Ieder
meisje tn mün plaats zou het allebei geweest
zün. Sommige meisjes zouden gewoonweg woe
dend zün geweest en een eind gemaakt hebben
aan hun verloving. Maar ik ben een verstandig
meisje en daarom zei Ik:
,3e wilt dus wachten tot mldden-Augustus?
Ik heb nog nooit gehoord, dat een man z’n
huweiyk uitstelde, terwül alles er voorin ge
reedheid gebracht was, een man die beweerde
van Iemand te houden,” lachte Ik sarcastisch.
,Jk beweer het niet, het Is zoo,” antwoord
de Tony. „Maar aan die afspraak met Mll-
gate kan niets veranderd worden. Het was al
lemaal geregeld, voordat Je me het ja-woord
gaf. Milgate Is nu onderweg van Rlo. Er is geen
enkel middel om met hem In verbinding te
komen.”
,Jk ben eerst naar een chemiker gegaan, dokter."
„Chemikers zijn idioten, mevrouw."
„Ach zoo! Deze chemiker heeft mij naar u gezonden."
Een beetje, antwoordde de jongeman; en
tegen niet al te hooge Inzetten.
zy gingen het salon binnen, en Anstey richtte
zich naar een afgezonderd hoekje, waar Lady
May op haar eentje In een schrijfboek zat te
krabbelen.
Beste Lady May, Informeerde hij, van
waar die buitengewone Uver?
zy deed het boek dicht, en keek hem mui met
stralende ooien.
Nu. ik had het geen levende ziel willen
vertellen, vóór het af was. zei ze; maar Je
hebt ine nu eenmaal betrapt. Ik heb een schit
terend Idee gekregen. Ik ga een .Encyclope
die voor de Groote Wereld" schrüven.
Anstey keek haar werkelük ernstig aan.
Een .Encyclopedie voor de Oroote Wereld”? her
haalde hü onzeker. Op mün woord. Ik geloof
niet, dat ik het heelemaal begrüp.
ZU wenkte hem, om naast haar plaats te
nemen.
Ik zal het je uitleggen, sei ze. Je weet,
er wordt tegenwoordig van ons allemaal ver
wacht, dat we van alles wat weten, en het is
zoo vervelend, als Je de dingen overal op moet
zoeken. Ik ga nu een boekje met de definities
samenstellen. Ik zal Ik voor een pond per stuk
verkoopen, om mün diverse schulden te beta
len, en weer heelemaal achtenswaard!* te
worden.
Anstey schudde het hoofd, zyn houding ge
tuigde niet bijster veel van sympathie.
De gasten op een partytje werden voortdu
rend lastig gevallen door een jongmensch, dat
blükbaar erg met zichzelf was Ingenomen en
luide verkondigde, dat hü van 'n adellüke
familie afstamde. Dat verveelde een gemoede-
lüken ouden heer.
Zeg. jongmensch, wat versta JU onder
adellüke familie?
Familie, die nooit werkte voor haar brood.
HUIZEN 296 M. 8 30 Morgenwüdlng door
8. Eigenhuis K R O. 9.30 Morgenconcert
10.10 mr. A. Roeffen: .Jteclasseerlng" 10.30
Hoogmis uit de kerk van ..Maria Hemelvaart"
te Reusel NB. 12.00 Middenstandskwartiertje
12.15 KR.O.-sextet o. 1. v. Plet Lustenhouwer
130 P. J. Dieges: JBobriëtasdag” 155 gra
mofoonmuziek 2.10 Boeken en schrüvers. Jan
Nieuwenhuls:,, De kleine wereld" van Herman
de Man 2.30 The Dutch Gentlemen Band
o. 1. v. Fred, van Zanten 4.00 Ziekenlof uit
Bloemendaal.
N.CKV. 5.00 kerkdienst uit de Ned. Herv.
Kerk te Hlllegom 7.15 Evangellsatie-half-
uurtje door Stafkapltein P. W. Cohen van het
Leger des Hells.
K.R.O. 8.00 „Heiligen” door dr. J. Sassen O.P.
8.10 sportpraatje van de RE P. 8.15
K.R.O.-orkest o. I. v. Johan Gerritsen 9.00
Mies Emeis van Buuren, Fragment uit: .Kin
deren van ons Volk” van Antoon Gooien —>930
Vaz. Dias 930 gramofoonm-intermezzo
9.45 K R O. orkest o. L v. Johan Gerritsen
10.30 epiloog door klein koor.
HILVERSUM 1875 M.
chaamsoefeningen o. 1.
De verschrikkeiyke catastrophe van het Duit
sche opleidingsschip ,,Nlobe", die aan vele Jonge
menschen het leven kostte, roept de herinne
ring wakker aan vroegere rampen, die aan de
Duitsche marine zün overkomen. Het is een
treurige waarheid, dat van tüd tot tijd iedere
zeevarende natie door dergelüke ongelukken
wordt getroffen. Als men een blik slaat op de
droevige lüst, dan ontwaart men een aantal
scheepsrampen, die slechts zelden door men-
schelüke schuld zyn veroorzaakt. De uitspraak
over de 'oorzaak luidde meest: overmacht, on
gunstig weer, natuurverschünselen. Zelfs als we
geheel afzien van de gebeurtenissen In oorlogs-
tüd, wanneer dergelüke verliezen zich natuurlük
opstapelen, biyft er toch een lange reeks over.
Reeds in het Jaar 1860 verging de Pruisische
schoener „Frauenlob” In een typhoon bü de
Japansche kust. Nauweiyks een jaar later, in
1861. zonk In een orkaan, niet ver van de Ne-
derlandsche kust, het Cadetten-opleidingsschip
„Amazone” met man en muls. Alle reddings
pogingen waren vergeefsch. De bouw van de
oude zeilschepen bleek herhaalde malen niet be
stand tegen de woeste zeeën. Toch kon men niet
afzien van het gebruik van die schepen, vooral
als opleidingsvaartuigen. Na dit verschrikkeiyke
ongeluk bleef de marine een tijdlang gespaard.
Eerst in 1884 vond weer een ramp plaats, toen
de Undine”, eveneen een opleidingsschip, by
Agger aan de kust van Jutland strandde. Een
jaar later ging in de Golf van Aden het corvet
„Augusta” onder, terwyi vier Jaar later daarna
tegelükertyd twee corvetten, de Adler" en de
„Eber" bü Samoa verongelukten. Deze dubbele
catastrophe elschte 93 slachtoffers.
De ondergang van de kanonneerboot ..Iltis’’
in Juli 1897 by de Chineesche kust is in vele
verhalen bewaard gebleven. De elf overleven
den hadden gelegenheid te over, te vertellen van
de verschrikkeiyke verschynselen„dle deze ramp
begeleidden. Bü een ongeluk, dat in menig op
zicht aan de „ntis” deed denken, en dat zich in
hetzelfde jaar aan den mond van de Elbe af
speelde. kwam behalve zes leden van de be
manning van een torpedoboot ook de comman
dant. Hertog Friedrich Wilhelm von Mecklen
burg. om het leven.
Het laatste groote ongeval vóór den oorlog, de
ondergang van het opleidingsschip „Gneisenau.”
dat in December 1900 in de onmlddeliyke na-
büheld van de haven van Malaga zonk, geleek
nog het meeste op het ongeluk van de „Nlobe."
Een plotseling opkomende storm rukte het schip
los en slingerde het tegen de pier, waar het
in enkele oogenblikken onderging. Een groot
deel van de bemanning trachtte zich door te
zwemmen het leven te redden, doch de meesten
konden zich in de hooge zee niet boven water
houden. Een lange streep bloed, die nog uren
lang op het water te zien was, leverde het ont
zettende bewüs, dat vele jonge matrozen op de
PARIJS, 1446 M. 1.45 concert O. L
Flament; 830 gramofoonmuziek.
PAKIJS, R 1725 8.05 gramofoonmuziek;
12.40 gewyde muziek; 1.20 gramofoonmuziek;
6.20 idem; 7.05 concert; 830 gramofoonmuziek.
MILAAN, 331 M. „Livletta et Tracollo"
van Pergolesl; populair concert; 1135 dansmu
ziek door het Davld-Mathéorkest m. m. v. Wolf
gang Ernst, zang.
hier vandaan liet gaan, verklaarde Ernestine op
kouden, afgemeten toon. Het was een aardig
meisje, herinner Ik me wel, maar erg üdel, en
een kleine zot, natuurlük. Maar wat dien jon
geman Maurice aangaat weet u. wie hü
elgenlUk is, en waar hU vandaan komt?
Charles Bell schudde het hoofd.
DC vrees, dat ik u daarover niet kan in
lichten zei hü weifelend. Hü komt voor een
soort vereenlglng, geloof ik. Ik kan er niet
precies hoogte van krügen, wat hü elgenlUk
wil. Het hjkt me hier een zonderlinge plaats,
om lezingen te komen houden.
Dat heb ik hem ook gezegd, zei ze. Tus
schen haakjes, weet u misschien waar hy ver
bluf houdt?
Op de One-tree-hoeve, antwoordde
jongeman.
Ernestine fronste het voorhoofd.
Wilt u morgen een boodschap voor me
overbrengen? vroeg ze.
Met genoegen, antwoordde hy gedienstig.
Wilt u dan gaan naar die vrouw op de
One-tree-hoeve IK ben haar naam vergeten
en haar zeggen, dat ik haar kamers van
morgen af zelf wil nemen, of zoo spoedig, als
het kan. Ik zal haar daarvoor betalen, natuur
lük. maar Ik wil niet, dat die Jongeman door
Iemand van mün pachters In huis genomen
wordt. Dat wilt u misschien wel bekend laten
worden.
Zeker, Juffrouw, verklaarde hü. Ik hoop,
dat hü zelf trouwens zooveel gezond verstand
zal hebben, om de buurt te verlaten.
Dat hoop Ik ook, antwoordde Ernestine.
Ik las verder. Hü schreef niet anders dan
over dat schepsel. Er waren dingen, die ik niet
begreep. Büv. Tony zei, dat zü de slechte ge
woonte had om uit te gaan. Hü vertelde niet
waarheen of wanneer. Zü was nu een beetje
uit haar doen, maar waarom vertelde hü ook
niet.
Toen Ik dit gelezen had, keek mevrouw Dal-
mage mü rhet gefronst voorhoofd aan.
„Waar vandaan schrüft hü?” vroeg ze.
„Van uit Goulish.”
„Dat Is bü Reading. Ga er heen!”
„Wat bedoelt U?" vroeg Ik verbaasd.
.Dat je er heen gaat en Tony zegt, dat Ik
mü over hem schaam. Ik kan niet en daarom
moet JU gaan."
Een oogenblik dacht Ik na. Toen was mün
besluit genomen en stond ik op, bereid om
alles te doen. Elgénlük vond ik het wel prettig.
Tony uit naam van z’n moeder eens de waar
heid te kunnen zeggen en die Beatrice te laten
voelen Wat ik van haar dacht!
De auto van mevrouw Dalmage kwam voor.
Ik vertrok in een strijdlustige stemming. Ter-,
wül we langs den weg vlogen, herhaalde Ik bü
me zelf alle leelüke d In yen, die ik hem zou
toevoegen!
Èen klein
vlak bü het
Ie eenige die
soort dingen, voorstellen in de steden., maar
mün kop eraf, als Ik begrüp. hoe iemand met
zulke ideeën naar Rulery kan komen.
Onze gastvrouw is er geërgerd over, ge
loof ik, zei Anstey.
Ze schünt een antipathie tegen den man
te hebben opgevat, gaf Bell toe. Ze sprak
Juist met me. over hem. HU zal hier uit zyn
kamers gezet worden.
Robert Anstey glimlachte. Het nieuws Inte
resseerde hem.
Onze gastvrouw Is heel practlsch, als ze
een afkeer van Iemand heeft, merkte hy op.
Waarom ook niet? antwoordde zün buur
man. De heele plaats Is zoowat van haar.
Anstey keek een oogenblik naar den rook van
zün sigaret, die omhoog dwarrelde.
De jongeman maakte op mü den Indruk
van iemand, die over een zekere wilskracht be
schikt. zei hü peinzend. Ik vraag me af. of
hü zoo gemakkelük met een nederlaag genoe
gen zal nemen.
De zoon van den rentmeester begreep ter
nauwernood, wat de man anders kon doen.
Er is niemand hier in de buurt, zeide hü,
die hem In huls zou nemen tegen deir
wensch van miss Atherton in. Bovendien, hij
hoeft nergens lezingen te houden. ZUn heele
komst hier was een geweldige fout. Als hü
Iemand met gezond verstand is, zal hü dat toe
geven.
Anstey knikte, terwyi hü opstond, en met de
andere heeren naar de deur slenterde.
Speelt u bridge? vroeg hy zün metgezel,
terwül ze da gang overstaken.
het recht heeft z’n gevoelens te wüzigen. Dat
kun je hem elgenlUk niet kwalük nemen!”
Maar Ik was pas twee-en-twintig en dat
was een ernstige crisis in m'n leven. Ik vond
het verschrikkelük! Daar ik echter, zooals me
vrouw Dalmage zei: practlsch Tony z’n vrüheid
had meegegeven, deed ik mün best mü zooveel
mogelük te beheerschen. Zü nam den brief op
en gaf hem weer aan mü-
„Nu je het ergste weet,” sprak Be. „wil Je
misschien wel verder lezen en zien of er nog
iets meer van die Beatrice in staat. Als ze mün-
schoondochter, moet worden, wil ik toch wel
graag alles van haar weten!-”
kwam het lange en magere van zün gezicht en
figuur nog meer uit, dan ooit Zün huid was
büna zoo droog als perkament en zün oogen
leken door het contrast onnatuurlük helder.
Zün nieuwe buurman merkte op, dat het glas,
dat hü met- zooveel zorg droeg, niets anders
dan water bevatte.
Ik zou graag een paar minuten met u
praten, als u het goedvindt, zei Anstey. Po
litiek en landbouw laat ik altüd aan mün goed
geluk over. Ik geloof niet, dat Ik liet in die
dingen tot een autoriteit zou kunnen brengen.
De jonge Bell glimlachte allervrlendelükst.
Hü was geen klein beetje gevleid.
De staatssecretaris Is geen gezellige buur
man. merkte hü op.
Anstey stak een van zün eigen sigaretten op
en hield ze dan den ander voor.
De staatssecretaris was erg vervelend, gaf
klippen In de nabyheld verpletterd waren. Een-
en-veertig slachtoffers lieten hier het leven,
onder wie de kapitein en del1 chef-lngenleur. die
zich verzetten tegen Iedere reddingspoging en
met hun schip In de diepte zonken. Meer dan
honderd man van de 469 koppen sterke «equi
page werden zwaar gewond uit de zee gered.
Ook na den oorlog elschte de zee offers van
de Duitsche Marine. In het Jaar 1922, toen een
eskader Juist tot het houden van nachtelüke
oefeningen in zee wilde steken, werd een
- torpedoboot In de haven van Sassnitz geramd
door het linieschip .Hannover." Dit gebeurde
in Mei. Tien matrozen kwamen daarbü om
Kort daarna verongelukte de marine-sleepboo’
Anthrax" tusschen Flensburg en Kiel met de
geheele bemanning van veertien koppen. In de
jaren 1925 en 1926 elschten drie stoomketelont-
ploffingen op twee torpedobooten en een münen-
legger in totaal zeventien dooden. Een ge
lukkigen afloop daarentegen, had het ongeval
met het opleidingsschip „Pommern," dat op
23 November 1928 aan de Engelsche kust zonk.
Na eenige uren van angstig .afwachten bleek,
dat de geheele bemanning van 84 koppen gered
kon worden.
Als dus de 69 vermisten van de Hlobe" de
finitief verloren Zün, dan beteekent dat een van
de meest tragische gebeurtenissen in de historie
van de Duitsche Marine en zeker de ernstigste
ramp sedert tientallen Jaren.
Tegen het einde van het diner boog zyn
gastvrouw zich naar hem toe.
Hebt u In het dorp soms Iets gezien of
gehoord van een Jongeman, genaamd Maurice?
vroeg ze.
Ik heb hem een of twee keer gezien, ant
woordde hy. HU Is hier voor lezingen of zoo
iets, geloof Ik.
Heeft hü een of andere poging gedaan, om
een vergadering te houden?
Niet dat Ik weet, antwoordde hy. Maar
hü heeft met enkele menschen staan praten.
Gisteren zag ik hem nog met den ouden Gulll-
more.
Dat doet me denken, zeide zy, is het
waar, dat Gulllmore moellükheden met zün
dochter heeft gehad?
Ik geloof het wel, zei de Jonge Bell, terwyi
hü zün oogen op zün bord gevestigd hield.
Het was verkeerd van hem, dat hü haar
HUIZEN 296 M. 8.— N.CK.V. Schriftlezing.
8.15 Morgenconcert. 1030 Korte ziekendienst
door J. Valk. 11.— Lezen van chr. lectuur. 1130
Gramofoonmuziek. 12.Politieberichten. 1230
Orgelconcert door Jan Zwart. 2.Gramo
foonmuziek. 2.35 A. J. Herwlg: ..Phloxen en
andere mooie planten, die in Augustus
bloeien". 3.15 Cursus knippen en naaien. 3.30
Cursus stofversleren en hoeden maken.
Verzorging zender. 4.Ziekenuurtje door Ds.
J. Blertsema. 5.Het Harmonieorkest
N C.R.V. o. 1. van Piet van den Hurk.
Vragenuurtje. 7.30 PolAleberlchten. 7 45 Pers-,
berichten van het Ned. Chr. Persbureau. 8.
Concert door de Haarlemsche orkestvereenl-
ging o. 1. van Marinus Adam. 8.Orkest. 9.
G. van Roekel: ,De stand der woekerbestrü-
ding In Nederland”. 930 Vervolg concert. 10.
Persberichten van het Persbureau Vaz Dias.
10.30 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 1875 M. 6.45 Lichaamsoefe
ningen o. 1. van G. Kleerekoper. 7.30 Li
chaamsoefeningen o. 1. van G. Kleerekoper.
8.Gramofoonmuziek. 9.VARA-septet o. 1
van Is E^rl. 10.VPRO. Morgenwüdlng.
V.A.R.A. Voordracht door Kees Bakker: ,RÜ-
toer" van Dekking. 10.30 VARA-septet. 11.—
Voordracht door Kees Bakker: „Wedervlnden”
.Elize Knuttel—Fabius". 11.15 VARA-sep
tet. 11.45 Voordracht door Kees Bakker: v.Toen
Pa gepenslonneerd werd (de Sinclair). 12.
Trio Loe. Cohqn. 2.15 Nederlandsche schrüvers
en dichters voor de microfoon. 3.2000 jaar
op gramofoónplaten met toelichting van A.
v. d. Rüst. ..Percy Scholes”. 430 Klndervertel-
lingen door Janny van Oogen: „De lotgeval-
lén van Plnokklo". 5.— VARA-septet o. 1. v.
Is Eyl. 6.30 Orgel, vlooi en cello. 8.P.T.T.-
kwartiertje ,De bezorgers van onze telegram
men" door L. J. A. M. Lammers. 8.15 VARA-
kleln-orkest o. 1. van Jan van der Horst. 9.
„Donder over 't pension" een komisch radlo-
spelletje In vüftlen anten en een bedrüf, op
te voeren door het VARA-tooneel o. 1. van
Willem van Cappellen. 9.30 VARA kleln-or-
kest. 10.Persberichten van het Persbureau
Vaz Dias. 10.15 VARA kleln-orkest. 11.Gra-
mof oonm uziek.
BRUSSEL, 509 Meter 530 Concert door
het kleine Omroeporkest onder leiding van A.
Meulemans 6.20 Gramofoonmuziek 9.20
Concert uit het Casino te Knocke.
KALUNDBORG, 1153 Meter 5.39 Gramo
foonmuziek 830 Operettemuziek door het
Omroeporkest 1030 Omroeporkest onder
leiding van Walter Meyer Radon.
BERLIJN, 419 Meter 535 Pianorecital
7.35 populair concert.
HAMBURG, 372 Meter 1.35 Gramofoon
muziek 2.30 Idem 4.50 Concert 11.00
Concert.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 Meter 2.20
Gramofoonmuziek 4.50 Concert
LANGENBERG, 472 Meter 12.20 Concert
door het Philharmonieorkest van Karlsruhe
5.20 Vesperconcert 8.20 Concert door het
kleine orkest van den West-Dultschen
roep 10.50 Concert.
DAVENTRY, 1554 Meter Concert 1.05
Concert door het Commodore Bandorkest
2.20 Gramofoonmuziek 10.35 dansmuziek
10.50 Bertini's Dance Band.
PARIJS EIFFEL, 144 Meter 8.50 Concert
PARIJS R. 1725 Meter 12.20 Gramofoon
muziek 5.05 Mozart-concert 730 Gramo
foonmuziek 9 50 Kamermuziek.
MILAAN, 331 Meter 7.50 Gramofoonmuziek
8 50 Orkestconcert 1030 Concert.
ROME, 441 Meter 9.35 Populaire muziek.
WEENEN, 517 meter 11.00 Populair Con
cert.
f bU verUes van 'n
armj tU.— anderen vinger
- 8.15 V-A.R.A. 11-
G. Kleerekoper
9 00 Postdulvenberlchten en voetbalmededeelln-
gen 9 05 Tulnbouwhalfuurtje, door 8. S.
Lantinga: .Asparagus" 9.30 Zondagmorgen-
toespraak door G. J. Zwertbroek.
V.PRO. 1030 Kerkdienst uit de „Vrüe Ge
meente" Amsterdam. Spreker: Ds. J. J. Thom
son. Varsseveld.
A.VK.O. 12.00 Avro-kleln orkest o. 1. v. Nico
Treep, Albert de Booy, zang Dubbel mannen
kwartet „Orpheus" o. 1. v. Kees Visser 2.00
boekenhalfuurtje Herman Robbers: Verspreid
proza" 2.30 gramofoonmuziek 3.00 aanslui
ting met het Kurhaus te Schevenlngen, Resi
dentieorkest o. L v. Sam Zwaap solist: Rom.
Totenberg, viool 4.30 aansluiting met den
Foyer van het Kurhaus te Schevenlngen, dans
muziek door Ambrose’s Blue Lyres.
VAK.A. 5.00 Dilettantenuurtje 6.00 Vara
klein-orkest o. 1. v. Jan van der Horst 6.45
literair halfuurtje door A. M. de Jong 7.15
Vara klelnorkest.
A.V.RO. 8.00 Nieuws en Sportberichten van
het Persbureau Vaz Dias 8.10 Omroep orkest
o. L v. Nico Treep 9.15 „De meneer van de
leestafel” 935 gramofoonmuziek 9.45
Derickson en Brown. De Amerikaansche Radlo-
Artisten met hun liedjes 10.00 gramofoonmu
ziek 10.10 Roosje Kohier en haar Harmony-
Ladies 10.30 gramofoonmuziek 10.45
Derickson en Brown 11.00 Aansluiting met
het Cabaret ,,La Galté", Amsterdam. Jack and
Mitchell's Internationa Band, m. m. v. Allee
Logan, zang.
BRUSSEL, 509 M. 530 Concert door het
kleine Omroeporkest o. 1. v. Jean Kumps; 6.20
gramofoonmuziek; 930 concert uit de Kurzaal
te Ostende.
KALUNDBORG, 1153 M. 12.20 concert
door het Omroeporkest o. 1. v. Emll Reesen;
4.20 concert door Harmonieorkest; 8.20 omroep
orkest o. L v. Emll Reesen; 11.15 moderne dans
muziek.
BERLLIN, 419 M. 12.20 Concert; 3.15 con
cert door de Berlünsche Orkestvereenlging o.
L v. Clemens Schmalstich; 630 vervolg concert;
7.30 kamermuziek.
HAMBURG, 372 M. 1235 orkest door ijet
kleine Noragorkest o. L v. Fsltz Gartz; 3.05
gramofoonmuziek: 430 concert; 6.50 kamer
muziek; 8.20 concert door het Noragorkest o. L
v. Horst Platen; 12.00 dansmuziek.
LANGENBERG, 472 M 1.20 concert door
het orkest van den West-Dultschen Omroep o.
L v. Kühn; 4.50 Vesperconcert o. L v. Eysoldt;
11.05 concert o. L v. Eysoldt.
DAVENTRY, 1554 M. 1.20 concert door het
B. B. 'C. Theater Orkest; 235 gramofoonmu
ziek: 3.20 concert; 4.35 concert: 530 Schubert
recital; 935 concert; 10.50 epiloog.
.Maar dat Is ongehoord,” riep Ik geërgerd.
„Ik geloof nu werkelUk, dat Je liever met je
vriend gaat kampeeren, dan dat Je met mü op
een huweiyksreis gaat.”
Toen begonnen wü te twisten. Tony zei. dat
het slechts een uitstel van veertien dagen be-
teekende. Ik zei, dat Ik niet wilde wachten. HU
zei, dat hü een vriend geen duizend mülen voor
niets kon laten afleggen. Ik zei. dat de afstand
er niets mee te maken had. Geen van ons bei
den wilde toegeven. En Tony ging.
Toen z’n moeder mü uitnoodlgde, naar haar
toe te komen, was Ik zwak genoeg om te gaan.
Blükbaar wist ze van onzen twist niets af. Dat
was drie weken nadat het gebeurd was. Ik
vond haar nog altüd de lieve, zachte vrouw
van altijd. Na de thee haalde zü een brief uit
haar taschje en gaf hem aan mü-
,MU I® van Tony." zei ze. „Hü kwam pas van
morgen, en daarom heb ik op Jou gewacht om
je te vragen hem mü te willen voorlezen. In
plaats van het aan mün meld "te" vrSgeh. M’n
oogen worden zoo slecht, lieve!” -
Nieuws van Tony! Ik stamelde eenige deel
nemende woorden over mevrouw Dalmage's
oogen. Ik brandde van'‘nieuwsgierigheid om te
weten wat Tony schreef.
„Lieve Moeder” (zoo begon de brief) „dit is
de eerste gelegenheid die Ik heb om U te schrU
ven. ik schrüf op mün knie, met één oog op
het papier en het andere op Beatrice, zy.
rookt....”
.Beatrice?” herhaalde ik. „Wie Is dat?”
De lieve, oude vrouw scheen in de war. Zü
vermoedde zeker mün gevoelens.
,Jk denk, dat het de vrouw van zün vriend
Is, mevrouw Milgate,” aarzelde zy.
.Maar hü zou haar toch geen Beatrice noe
men," wierp ik tegen. .Bovendien herinner ik
me. dat hü me verteld heeft, dat münheer
Milgate niet getrouwd is!”
„Misschien als je verder leest, lieve kind,
dat we dan Iets naders te weten komen," zei
ze weifelend.
Haar toon verried, dat ze niet gerust was.
Ik las verder: „We hebben het erg naar
onzen zin. Veel beweging en frlssche lucht. Het
is heerlük op het water, ofschoon de boot, als
zü geladen is met de tent en alle andere din
gen. wel een beetje diep ligt. Milgate Is niet
erg te spreken over Beatrice; hü zegt, dat ze
in den weg staat en hü wilde wel, dat Ik haar
niet had meegenomen. Maar zü kookt heel
goed: ik kan dan ook niet Inzien, hoe wü het
zonder haar hadden moeten stellen. Daar ze
bü mü hoort, ga Ik natuurlük het meeste met
haar om....”
„Zoo. zoo,” zei mevrouw Dalmage: Jk durf
niet zeggen, dat het iets serieus Is. De een of
andere tüdelüke toegenegenheid, die gauw weer
voorbü is. Jonge menschen zün nu eenmaal
jong; daar moet je je niets van aantrekken,
Helène.”
„Om zooiets te durven schrüvenl Het Is
een schandaal!” riep Ik.
„Ja. maar, lieve; hü kon natuurlük niet we
ten dat j <Uen brief zou lezen. Als ik dèt
geweten had
Ik viel haar In de rede. Ik vertelde haar al
les van onzen twist. Ik eindigde met te ver
klaren, dat nu alles tusschen ons uit was.
.Als dat zoo Is. en ik kan je niet zeggen
hoe jammer ik dat vind,” zei ze met een zucht,
„dan is deze nieuwe verhouding niet zoo on
verklaarbaar. Zie Je, als het een man met z’n
liefde niet voor den wind gaat, zoekt hü z’n
troost by Iemand anders." Ze wachtte even.
„Ik hoop dat die Beatrice een aardig meisje is.”
Een oude moeder verdedigt natuurlük haar
eenigen zoon, wier lieveling hü is.
„Huil maar niet, lieve,” ging ze voort. .Als
je op mün leeftüd bent, zul Je zien, hoe nutte
loos het Is je verzetten tegen ontmoedigingen.
Bovendien, Tony denkt nu natuurlük dat hü
142
Het begon er voor Pietje benauwd uit te zien. Nog net op tüd kon
le op een narei* klauteren, die op punt atond dicht te gaan en
zoo werd le beschermd op de meest fantastische manier. Lachend
keek Pietje naar den hommel en zei. dat da bommel meer gerust
naar huls moest gaan.
„Vang me nou maar.” riep Pietje tegen de oude hommel en terwijl
le rakelings langs mevrouw Hommel rende, zette le zün beste
beentje voor om uit de hommelwonlng te geraken. De hommel Het
zijn bult zoo maar niet loe en liep onder hevig gesuis achter Pietje
aan.
