Het
heeft honderd karakters
weer
sé
1414
1704
RADIO-PROGRAM
HET BEGIN
VERKOOPSTERTJE
er
DE VIJANDEN VAN
HET BIJENDORP
DE VROUW
MET HET
MASK
HET BLOEMEN
i
MAANDAG 22 AUGUSTUS
VERHAAL VAN
DEN DAG
Dinsdag 23 Augustus
WAT DE BILT ZEGT
W aarnemingen
W eerverwachting
Apparaten
Zijn trots
FEUILLETON
Practisch nut van de
wetenschap
Cocaine-smokkelarij
in sigaren
Langzame vorderingen
i
viel
Is8 Ij
Het weerbericht it slechts
een onderdeel van
belangwekkende
verrichtingen
In letterlijken zin
W
V ertchijnselen
AANGIFTE'MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Andersen
i
een'.
ge-
maal
natuurlijk.
30
stil. Haar hoofd
sat
2100
V
XV
(Wordt vervolgd)
Atlantischen Oceaan en van het
Ik weet niet, ging zU vooyt.—
over
Dr. Braak bracht ons na zijn inleiding naar
een aantal, In het gebouw en In het park ver
spreid staande instrumenten, waarmede waar
nemingen worden verricht In den hoogen toren
Tan het Instituut zagen we apparaten, die wind-
Charles Bell kwam langzaam de breede laan
op naar „Rulery", HU liep met zijn handen op
zijn rug en zijn oogen op den grond gericht.
Het doet je goed,
Wanneer je leest,
Dat zaken
Zijn beklant.
Vooral wanneer
De koopkracht gaat
Naar stukjes
Diamant!
Er is weer vraag!
Dus er is geld!
En geld Is
Wat men zoekt.
Dus voor het eerst
Wordt een succes
Op crisis
Nu geboekt!
Er is weer vraag!
En dat men juist
Begint met
Diamant
Is prettig en
Het ligt welhaast
Daarbij ook
Voor de hand:
Want een begin
Moet glanzend rijn,
Ook edel
Vast en echt.
En dit kan van
Het diamant
Geheel en
Al gezegd!
edelachtbare,
me altijd
vette
vette
0 50—
stuk
pond
voor
nvoer
oo/a
Klein
10.
hv«-
7 per
rkens
I
nvoer
00 st
Lat K3
LEVtS.
■PIE.TJE.
Ter
vette
aL M
>2 ct,
htge-
0 per
8 ct,
KG.
Maurice wendde zich af, toen een lichte be
weging in het kreupelhout zijn aandacht trok.
Hij bleef staan en hield de plek daarginds in
het oog. De varens bewogen heel even. Dan
vernam hU het geluld van een drogen tak. die
knapte. Een oogenbük aarzelde hjj. Dan draalde
hij zich op zijn hielen om en verwijderde zich
snel Met b(jna koortsachtige haast wierp hij
zUn weinige bezittingen in zijn valies, en liet
zijn rclsflesch, een stel kleeren en verscheidene
kleinigheden In de hut achter.
Vyf minuten later daalde hU den heuvel af
met zUn valles over zUn schouder en begaf zich
in ZuldelUke richting.
htshof
i Gor-
xuner.
1 me*
(doende
kt
Me*
W
33
jelen.
r 230
■rzie-
srnsp
ruien
-350,
2500
slechts
droe-
I 2101
i 2629
2934
3350
3596
3919
I 4219
4601
5005
5331
5691
6063
6704
7315
7797
8258
8504
8746
9180
9820
10059
10548
10695
11295
11714
12093
12590
12774
12981
13343
13668
13975
14635
15115
15331
15890
16133
16417
16714
17333
17630
18088
18353
18717
19070
19427
19820
20445
20830
21262
21484
21827
22146
22522
23021
23437
23784
I» 3038
i van
n ala
0 per
goede
Toen kwam het afscheid. Pietje wilde niet dat de anderen hm
zoo zagen hullen. In de vestibule ging le naar zijn moeder toe en
omhelsde haar. ,.Ik zal goed op passen moeder**, zei Pietje snikkend
..en ik kom lederen dag thuis k^ken of allee nog goed loopt**. Onder
die belofte werd moeder de Ble wat kalmer en voegden belden aich
bij de anderen.
tiooge
kal-
a ieto
han-
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
mijn
voorgehouden
maar dat ik ook al vijf maal ben vrijgesproken
wegens gebrek aan bewijzen daar wordt de
uit de andere werelddeelen, en wereld niets van gewaar".
Natlo-
Iraben-
bond.
i mevr.
Op dr.
srkrans
1t lint,
atlona-
es een
ik van
an het
ie ver
en zal
moeten
me.
Rechter: „OU «Ut reeds voor de 37ste
veroordeeld."
..NatuurlUk,
straffen worden
Er is geen nieuws aangaande dien man
geen nieuwe aanwyzingen?
Geen enkele, antwoordde hij. Ze dreg
gen vandaag de leigroeve wéér af. Ik denk, dat
er heel diepe gaten zUn, waar het lyk in vast
geraakt kan zUn.
Denkt u, dat dit het geval is? vroeg zU-
Of denkt u, dat hy zich misschien tóch uit
de voeten gemaakt heeft?
Dat weet Ik niet, antwoordde hU. Het
lUkt ónmogelijk, dat hy geheel en al zonder
hulp zou ontsnapt zUn.
En hulp kan hU niet gehad hebben, te
het wel? vroeg zU.
Hij keek haar peinzend aan, en sloeg haar
trekken gade, nieuwsgierig om te zien, of zUn
woorden eenlge uitwerking zouden hebben.
Slechts van één persoon kan hU hulp ge
had hebben, zelde hy.
Nu?
Van Maurice, den man. die hier kwam, om
ons allemaal een lesje te geven, sel hu beslist.
Maar die lijkt toch nauwelijks iemand,
waar men van verwachten kan. dat hU een mis
dadiger helpt, te het wel, vroeg zU op afgeme
ten-toon.
Charles haalde zUn schouders op.
Misschien niet, gaf hU toe. maar In ge
val heeft hU hem onderdak gegeven.
Zooate hU zonder twUfel met lederen voor
bijganger zou gedaan hebben, in zulk een weer,
merkte zU °P Tusschen haakjes, wat is van
dien jongeman geworden?
HU heeft de buurt verlaten, antwoordde
Bell kortaf.
Voor goed? vroeg zU-
(tag
iber te
zoo een overzicht verkrijgen van de meteorolo
gische gesteldheid over de geheele wereld. Deze
berichten worden regelmatig aangevuld met
waarnemingen van schepen op den Oceaan,
waardoor het zeegebied tusschen de werelddee
len geheel wordt overbrugd. De Ingekomen ge
gevens worden door middel van karakters (het
weer heeft honderd karakters) op de werkkaart
gebracht, die ten slotte ultwyst waar de baro
meter daalt, waar hU stUgt. welke luchtstroo-
mlngen heerschen en waar de koude luchtmas
sa’s vermoedelUk met de warme in botsing zul-
De Engelsche douanen zjjn dezer dagen op
het spoor gekomen va»een zeer gesiepen smok
kelaarster. Het was hun opgevallen, dat een
jongedame meermalen per week in een auto
van Londen naar een riviermonding aan de
kust van Essen reed. Het bleek, dat de dame
dan in een motorboot naar een bepaalde plek
voer: dat hier een houten bord dreef, waaraan
verscheidene kistjes hingen. Deze kistjes wer
den geopend en men vond ze volsigaren.
Daarop werd de jonge dame gearresteerd en
kort daarop tot een geldstraf veroordeeld. De
smokkelaarster betaalde en verdween. Toen de
sigaren, evenals de andere in beslag genomen
goederen, verkocht zouden worden, stak een
douanebeambte een sigaar aan. Na eenlge trek
ken werd hU onwel. De sigaren werden
opend.... en men vond cocaïne daarin.
Zeg. Teun. kUk je schoenen eens, wat
zUn die verschrlkkelUk kapot!
Ja. zie dat komt van mUn eksteroogen.
die hebben zoon doorborenden blik!
Na het onderhoud met den heer KeUser en na
de bezichtiging van de geweldige archieven zij
ner afdeellng, kwamen we terecht bij dr. H. O
Cannegleter, die als medewerker aan de afdee
llng weerdlenst en algemeene meteorologie voor
den couranten-lezer een der „heeren van De
Bilt” vertegenwoordigt. Het is nj. deze afdee
llng, die in de courant en door de radio aan-
kondlgt wat we den anderen dag van het weer
te verwachte» hebben. Bij dr. Cannegleter was
het. dat ons elndelUk het slot gewerd van het
antwoord op de tn den aanvang van dit artikel
gestelde vraag. Teen we hadden plaats genomen
tegenover dezen weerkundige, die heel wat illu
sies wekt en illusies doodt, vooral in den va-
cantietUd, voelden we ons geroepen hem mede
te deelen in hoeverre de voorgaande colleges ons
Inzicht in zUn taak hadden doen rypen.
„U weet dus. dat de in het binnenland gedane
waarnemingen hier samen komen.” zei dr. Can-
negieter. „Andere landen hebben eveneens zulke
verzamelpunten; de gegevens worden 3 maal
per dag uitgewteseld en zóó ontstaat het weer
bericht.”
We vroegen een nadere toelichting van deze
wel zeer korte verklaring, aan welk verzoek de
heer Cannegleter ongeveer als volgt voldeed.
,JDe weerdlenst berust nagenoeg geheel op de
radiografische ontvangst van de weerberichten,
gesteld in den code van de internationale me
teorologische organisatie, die het laatst in 1929
in Kopenhagen de weerberichtgeving interna
tionaal geregeld heeft. Elk land zendt zijn waar
nemingen op een eigen golflengte uit en op tU-
den, die zoo geregeld zUn, dat de gelegenheid
tot ontvangen tot haar recht komt. Indien ge-
wenscht, kan men zoodoende driemaal daags de
waarnemingen van pijn. 500 Europeesche sta
tions verzamelen en bovendien nog de beknopte
mededeel ingen
tegistreeren. in het park Instrumenten voor het
Opteekenen van temperatuur. vochtigheid,
richting, wind-sterkte en zonneschUn meten en
snelheid van wolken meet, en hoe men de tem
peratuur in den grond waarneemt Zóó opmer
kelijk is de schUnbare eenvoud van alle Instru-
had, waren ze allemaal In de brandkast opge
borgen. en de sleutel aan uw bediende over
handigd.
U hebt ze zelf niet nagegaan? vroeg ae.
Neen, loog hij met bewonderenswaardige
vastheid in zijn stem. Ik voelde me nauwe
lijks gerechtigd, om dat te doen.
Zoodat u dus niet zou kunnen zeggen, of er
soms aan ontbraken? ging zU voort.
Neen, dat zou ik niet kunnen zeggen, ver
klaarde hij.
Uw vader heeft u dus nooit gesproken over
zekere connecties met menschen bulten Ru-
lery, die van gevaarlijken aard zouden kunnen
blijken ‘e zijn?
De Jongeman glimlachte.
MUn vader is twintig jaar lang niet ver
der dan Loughborough geweest, zelde hU.
Er heereebte een korte stilte. Ernestine aloe*
den jongeman peinzend gade bedaard, en
zonder eenlge moeite, om bet te verbergen. ZU
bestudeerde zUn trekken met een half verach
telijke, maar niettemin nauwlettende belang
stelling. Misschien deden de baast onmerkbaar
zich plooiende lippen, en haar scherpe, onaf
gewende blik, hem vermoeden, dat zU hem niet
geloofde. HU werd bleek, en senuwachtlg. Dia
onderzoekende oogen waren niet gemakkdUk
uit te houden, en hU voelde, dat het resultaat
van een en ander in zUn nadeel beslist werd,
m haar hart bad zü hem al voor een leugenaar
uitgemaakt.
De koningin was uiterst tevreden „Ik wil er morgen nog in
trekken." sel ze tegen Jaap en nu moesten er jonge bUen uitge
zócht worden, die met haar zouden buizen. Pietje de Ble werd als
de eerste hulp van de koningin benoemd en hij beloofde hard te
zullen werken. Dien avond werd er een afscheidsfeest gehouden.
Jaap en Pietje de Ble zaten naast de oude koningin. Ze gedroegen
zich erg luidruchtig soodat mevrouw de Ble zich schaamde, maar
daar het jonge koninginnetje er ook aan meedeed, durfde ze niets
te zeggen en keek alleen woedend toe.
„Van den
NoordelUk gedeelte van den Indlsehen Oceaan
weet men al zeer veel,” luidde het antwoord.
„Maar de beide Pacific Oceanen liggen echter
nog zoo goed als geheel braak. Groote interna
tionale samenwerking is voor dit gebied noodig.
en die bestaat wel, maar de vorderingen gaan
langzaam. Thans zyn we bezig met het bewer
ken van de waarnemingen over het gebied tus
schen Japan en Indië."
„Wat is het praktisch nut van deze weten
schap," vroegen we vervolgens.
„De verkregen kennis komt ten goede aan de
scheepvaart en de weervoorspelling op langen
termUn; bovendien wordt door het verrichten
van waarnemingen de meteorologische kennis
bevorderd, hetwelk wederom ten goede komt
aan de navigatie. Om een duidelijk voorbeeld te
noemen kan worden gezegd, dat door vergelij
king van de barometer-waarnemlngen aan
boord met de luchtdruk-gegevens, die in de at
lassen voorkomen, een schip, dat in de tropi
sche wateren vaart, veelal in staat zal zUn de
gevaarlUke tropische stormen, als typhonen, tU-
dig te ontloopen.”
De klimatologie omvat waarnemingen in het
instituut zelf, in de 14 secundaire stations die
in ons land verspreid liggen, en op een paar
honderd blnnenlandsche stations, waar niet ge
honoreerde medewerkers den regenval, onweer
en optische verschijnselen op kaarten vast
leggen. Op de secundaire stations wordt 3 maal
per dag waargenomen op temperatuur, voch
tigheid. wind, bewolking, regenval en de uit
slagen dier waarnemingen komen samen in De
Bilt, waar ze met de uitkomsten van een aantal
zelf registreerende instrumenten als zonneschUn.
meters, wind meters, barographen en thermo-
graphen, en van de ter plaatste gedane waar
nemingen worden verwerkt ten behoeve van het
weerbericht en van de maandoverzichten, met
behulp waarvan men steeds kan nagaan hoe on
een zeker moment „ergens" in ons land de
weersgesteldheid is geweest. In de praktUk blijkt
dit laatste nog wel eens gewenscht. Zoo zal een
verzekeringsmaatschappij in den regel geer
stormschade ultkeeren als De Bilt niet heeft
uitgemaakt, dat op de plaats en op het oogen-
I8ÜL. blik, dat de storm werd aangericht, de wind
Inderdaad een snelheid van 14 M per seconde
of meer heeft gehad.
Voor rechtszaken, waarbij het weer in het
geding wordt gebracht (b.v. bij aanrijdingen)
worden de waarnemingen eveneens te hulp ge
roepen. Ook werkt De Bilt mede aan het op
stellen van nieuwe bouwvoorschriften in ver
band met den maximaal te verwachten wind
druk. en de directies van ontworpen ziekenhuizen
willen van het instituut weten hoe lang de zon
er gemiddeld op zal schijnen.
Verder komen vele vragen in betreffende
regenval, oa. voor afwatering, betreffende ver
damping, enz De informaties omtrent kllmato
logische gegevens, die De Bilt bereiken, loopen
leder Jaar in de honderden. Sedert enkele jaren
heeft het instituut ook met de gevreesde aard
appelziekte een en ander uitstaarde Gebleken
is n l„ dat er verband is tusschen die ziekte en
vier weerfactoren. Zoodra nu deze vier weer
factoren ergens in den lande worden waargeno
men. geeft De Bilt per radio het sein: sproeien
in die streek. Dit sproeien voorkomt de ziekte,
de tUdlge waarschuwing voorkomt het ontydlg
dus nutteloos sproeien
Het ligt natuurUJk geheel op den weg van het
instituut, dat. voor zoover de etechen der prak
tUk daarvoor tijd laten, bet waamemlngsmate
rlaal ook voor wetenschappelijk onderzoek wordt
verwerkt.
menten voor waarnemingen, dat zy het ver
moeden zouden kunnen wekken, dat de klima
tologie een bijster simpele tak van wetenschap
is. De eenvoudige bakjes, die regen opvangen
noch de bekende thermometers spreken tot de
verbeelding van den leek. Meer daartoe in staat
is het. met het oog op snelle temperatuurver-
anderlnpen, geheel geïsoleerd interieur van het
paviljoen der afdeellng aardmagnetisme en
seismologie, waar oa. ingewikkelde instrumen
ten aardbevingen registreeren Dr. Braak ver
klaarde ons de werking der seismographen, die
nagenoeg lederen dag een aardbeving van ge
ringe beteekenig aantoonen, en de De Bilt in
staat stellen, de plaats, hoe ver weg ook, waar
een aardbeving is, op te sporen. Behalve De
heeft het station Heerlen instrumenten
seismologische waarnemingen, en wel in
Ik denk het wel. antwoordde Bell. Ik
heb de hut laten neerhalen, en hém tamelijk
duidelijk te verstaan gegeven, wat uw wenschen
waren HU had werkelUk niet veel anders kun
nen doen.
Haar oogleden vielen over de halfgesloten
oogen. Een wijle sprak zU niet.
Als u weer van hem hoort, zei ze dan be
daard. wees dan zoo goed, om het mij te la
ten weten.
Haar onverschilligheid leek te volkomen, dan
dat ze voorgewend kon wezen. Toch voelde Bell
op een of andere wijze, dat zU ontevreden
over hem was.
Dat zal ik doen, zelde hU. Als ik iets
van hem hoor. Het lUkt me echter niet waar
schijnlijk.
Ernestine zat volmaakt
rustte heel even op de lange, fijngevormde vin
gen van haar rechterhand, en was van den
jongeman afgewend, die het waagde, om haar
te bespieden. ZU staarde blUkbaar. «ver het
park heen, langs de prachtige laan met olmen
die naar het dorp leidde. HU was dus heenge
gaan, zonder een woord te zeggen. Hoe kon het
ook anders? Over het geheel genomen kon zij
het niet anders dan heel gewoon vinden. Eu
toch.... en toch!
ZU wendde zich wederom tot Charles.
Ik heb het verslag van het onderzoek in
zake den dood van uw vader gelezen, zei ze. heel
langzaam sprekend, doch met een zachter klank
in haar stem, als uit eerbied voor den doode
Ujkt het niet heel vreemd, dat het geld on
aangeroerd is gelaten?
Ja, antwoordde hij. En toch, op slot van
De oorlog voltrok zich aan de grenzen. De
kansen dan tegenstanders keerden regelmatig.
De verlieii werden aangevuld met nieuwe
mannenmassa's, die naar het slagveld trokken
met een opgeschroefd lied van vaderlandslief
de op de verwrongen lippen. Op hun borst
droegen zU’ het medaillon van hun kind of het
kruis vah Cjjrtstus.
Van Fablenne was ik leder spoor verloren.
Tevergeefs was mijn dagelUkschen gang door
de straat, waar ik haar den eersten keer had
ontmoet. Mijn vragen om inlichtingen waren
zonder resultaat. Wie ook zou er iets geven
om dit kind, dat verloren scheen in het klu
wen der stad. NauwelUks nog sloeg men acht
op den kreet van een. wiens laatste hoop werd
verwoest door de onfeilbare zekerheid van een
naam op den lijst der gesneuvelden, die lederen
dag te kUk werd gehangen voor de ramen der
persbureau s. Maar het beeld van Fablenne wil
de niet van mU wUken. Wat was er geworden
van haar en van Autek?
Na dagenlang zwerven gaf Ik de hoop op
haar te vinden. Ik suggereerde my zelf, dat
een ontmoeting slechts fictie geweest was, niet
meer dan een beeld, waarnaar ik in mijn droo-
men te aandachtig geschouwd had.
Toen ik haar vergeten was, vond ik haar te
rug In de zaal van een gasthuis. ZU was neer
geslagen naast haar bloemententje met een
brief van Autek in haar handen; al weken lag
zU thans in een toestand van volslagen ver
doffing. Ik bemerkte met vreugde, dat zU mU
herkende. Autek was gewond, vertelde zU
zU toonde mU zUn laatsten brief. Ik zat aan
haar bed. wat onwezenlUk. mUzelf afvragend,
waarom ik naar dit weerzien verlangd had en
bewust van de leegte, welke bét mü bracht.
Ik bezocht haar dagelijks. DtkwUte vroeg zU
mU een brief te schrUven naar Autek. Dan
vloeide haar stem over van zachtheid in een
aandachtig smeeken. NatuurlUk voldeed ik aan
haar wensch en schreef de vurige woorden, die
zU mU dicteerde. Ik wist woonplaats, noch
adres, maar vertelde haar toch de leugen, dat
ik de brief gepost had. Soms legde zU haar
hand dankbaar over de mUne. Dat voelde ik
als een woordeloos geluk tusschen ons. waar
van ik eerst later de diepere schoonheid be
greep. Toen er bericht kwam, dat Autek ge
sneuveld was, haar beeld in zyn vuisten ver
kreukelend. verzweog ik dit en zat ik spra
keloos tegenover de blUdschap van haar gene
zing De dag. dat zy voor het eerst op mocht,
voelde ik mU wonderiyk verlk^it. Speels scho
ven de kralen van den rozenkrans door haar
vingers en leder Wees Gegroet was voor Autek.
En uit haar glimlach leerde ik. dat zU i
nadacht over de blyde geheimen, en cte
vlge vergat.
Op den dag. dat zU het hospitaal verliet,
het bericht van den wapenstilstand. Fablenne
keerde terug in haar tentje en daarmede in
haar vroeger bestaan. ZU wist, dat Autek nu
spoedig komen sou. Haar handen beroerden
teeder de bloemen (als moederhanden gaan
over een kind). ZU zag de witte stilte der lelies,
het diepe rood der anjelieren, het geel der cry-
santhenen en het smaragd der orchideeën, haar
glimlach was vervuld van het dagend geluk.
ZU voelde zichzelf als een kind, dat voor de
laatste maal speelt met het dierbare speel
goed. waaraan het Volwassen wordend
ontgroeide. Haar mismaaktheid ging onder in
den opslag van haar oogen. de reinheid van
haar gebaar en de broosheid van haar getest.
Autek keerde niet terug. Later las ik in
een brief van een kameraad, dat hU gestorven
was als een held, den naam Fablenne als een
laatste gebed over zUn lippen. Omdat hy haar
liefhad, had hU gevochten, zooals alleen hy
vechten kan. die door iets groots bezield wordt.
HU had haar meer lief gehad dan zUn vader
land. maar juist door die liefde had hU zUn
plicht begrepen en volvoerd
Fablenne geloofde het niet. De herinnering
aan den tUd. die zU met Autek had doorge
bracht. stond haar zoo sterk voor den geest,
dat het was. alsof zy alles opnieuw doorleefde.
ZU was volkomen rustig en zorgeloos. Ik
voelde mU onmachtig tegenover deze raadsel
achtige zelfverzekerdheid Bovendien moest ik
terug naar mUn land. BU het afscheid schonk
zU mU bloemen: witte margrieten, fel-roode
klaprozen en een tak prachtige wilde orchi
deeën. Ik tobde om woorden te vinden en zU
begreep dit Zy nam myn banden en keek mü
lang aan. Toen keerde zy zich om en gaf de
bloemen schoon water. Een druppel spatte op
haar Tiaar een ander bleef hangen aan haar
handen. Zoo zag ik haar voor hét laatst, in
aandacht verzonken over haar bloemen zon
der eenlge ontroering, dat ik uit haar leven
ging, verklaard door het bezit van een liefde,
die niets verliezen kon. ook'al was de andere
gestorven.
Tegen de schemering, toen ik nog wat rond
slenterde in de stad, waar ik logeerde, ont
moette ik Fablenne voor het eerst. Zonder een
vast doel voor oogen te hebben, had ik myn
hotel verlaten. Immers leert men een vreem
de stad niet het beste kennen door er alleen
op uit te trekken met den drang zelf te ont
dekken? Ik geraakte in een dier straten, welke
geen hoofdader zUn, maar waar het leven zich
vooral in den avond sterk concentreert. Men
ziet er café s eh winkels, een krantenvrouw en
langs elkaar schuivende menschen. uitdagende
bloecoop-reclames en soms zyn eigen beeld in
een spiegelruit.
Ik dacht er juist over wat bloemen te koo-
pen om myn saaie hotelkamer een beetje op
te vroolUkéh. toen ik aan het eind der straat
een bloemententje ontwaarde en de kleine fi
guur van een vrouw.
'Ik kocht witte crysanten. omdat zU die by-
zonder aanprees, maar met de diepere bedoe
ling iets meer uit haar leven te vernemen.
..Het is myn tyd voor vandaag", zei zy. ..Als
het donker wordt koopen de menschen geen
bloemen meer.”
ZU haalde de verweerde vazen binnen, schoot
een regenmantel aan en sloot de deur. Ik weet
niet, waarom ik op haar wachtte en waarom ik
vroeg haar te mogen vergezellen. In ieder geval
vond zy het goed.
WU gingen samen. Ik merkte op, dat zU
mank liep. Haar spitse stem vertelde van een
auto-ongeluk in haar jeugd de elgeniyke toe
dracht was zy vergeten waardoor zU kreu
pel geworden was. Zij heette Fablenne en was
vier en twintig Jaar oud. Toen ik naar haar
ouders vroeg, trokken de oogen even donker
weg onder het wit van
zweeg zU-
De lantaarns floepten aan. een lichtreclame
gloeide tegen den avondhemel, een kranten
vrouw schreeuwde haar eenvlvlgen wys. Wy
kwamen in een buitenwUk der stad, waar het
bewegen der menschen minderde en het spre
ken gemakkeiyker ging.
Haar verloofde. Autek. vocht in den oorlog
Uit de loopgraaf schreef hy haar brieven. ZU
kon hem niet antwoorden, omdat ieder juist
adres ontbrak. Hy vertelde van het front, van
een kameraad, die gevallen was en van de
uren der rust, als hy den slaap niet kon vatten,
omdat het dreunen der mitrallleuren nog in
zUn ooren stompte. Dan boog hy zich neer over
haar portret. Maar dichter was hU by haar in
het felst van het gevecht, omdat hy dan streed
met een scherper beeld voor zyn oogen.
In een uitlooper der stad stonden wU stil.
„Hier woon ik", zei ze
Ik nam afscheid met een sterken handdruk
en gaf haar de crysanten.
Maar zUn ulterlUk was niet geheel en al het
ulterlUk van een man, die overweldigd is door
smart. De gebeurtenissen van de laatste dagen
hadden hem aangegrepen, en de diepe rouw,
waarin hU gekleed gin, gaf hem een donker
voorkomen. Niettemin werkten op dit eigen
oogenbllk gedachten in zUn brein, die zeer in
stryd waren met zUn niet dan natuurlUke neer
slachtigheid. Vreemde dingen waren er gebeurd
vreemder dingen, dan hU roo maar opeens
verwerken kon. Het einde kon hy niet voor
zien; maar er waren mogeiykheden. waarover
hy nauwelijks durfde door te denken.
HU werd in de spreekkamer gelaten, en bleef
byna twintig minuten alleen. Toen kwam Er
nestine binnen, zy was aardiger en vriendelU-
ker. dan anders ZU leunde achterover in een
der’ ruime fauteuils, en prevelde enkele harte-
lyke woorden van deelneming.
We waren allemaal zoo met u begaan, mz
Bell, zelde zei Het was een ontzettende schok
Ik dank u zeer. Juffrouw, antwoordde hy,
na een oogenbllk zwUgen.
Het was voor het oogenbllk misschien beter,
om voor te wenden, dat hun wederzydsche be
trekkingen die van werkgever en werknemer
zouden biyven.
Ik weet niet, ging zij voort. of u wel
over die vreeseiyke gebeurtenis wilt spreken.
Misschien geeft u er de voorkeur aan. dat we
die zaak voor het oogenbllk niet aanroeren.
HU schudde het hoofd.
Ik weet nog niet, of het niet veeleer een
verlichting voor me te. als men er tegen mU
over spreekt, antwoordde hU. Men kan het
natuurlijk niet uit zUn gedachten zetten.
haar voorhoofd en
Het moge voor den journalist een eenlgszlns
pyniyke erkenning zyn, een feit is, dat de
weer-rubriek in de krant een van de meest ge
lezen rubrieken vormt. De paar regelen druks
waaruit het dagelyksch weerbericht bestaat
zullen vrUwel geen enkelen lezer ooit ontgaan’
en de gretigheid, waarmede meermalen de ko-
pU van De Bilt in het lUfblad wordt opgezocht,
zal vermoedelUk iedere, geregeld kopU-leve-
rende Journalist van harte gaarne zUn eigen
bydragen toewenschen. De overweging hoe De
Bilt dag In dag uit in de behoeften van den
dagblad lezer aan inzicht in het weer van mor
gen voorziet, de vraag welke werkzaamheden
zooal aan de aflevering van het dagelyksch
weerbericht vaat zouden zitten, voerde ons naar
het koninklijk Nederlandsch meteorologisch
instituut, dat op eenlge kilometers afstand van
Utrecht in een groot hoog gebouw temidden van
een fraai, rustig park is gevestigd.
Met een kort antwoord bleek onze vraag:
„Hoe wordt in het instituut het weerbericht
voor de krant gemaakt”, gelukkig niet volledig te
kunnen worden beantwoord. Gelukkig niet, want
in het andere geval zouden we vermoedelUk ge
speend zUn gebleven van een blik in de organi
satie en inrichting van het Instituut, waar het
dagelijksch weerbericht slechts een onderdeel Is
van omvangrUke, ook voor den leek belangwek
kende. verrichtingen.
De inleiding tot de beantwoording van onze
vraag vormde een onderhoud met bet hoofd der
afdeellng klimatologie, dr. C Braak, die in een
populaire verhandeling de algemeene inrichting
van het meteorologisch instituut uiteen zette.
Men onderscheidt de afdeellngen algemeene
dienst, weerdlenst en algemeene meteorologie.
kllmatoTogie, oceanographic en maritieme
meteorologie, aardmargnetteme en seismologie.
BUt
voor
verband met mogeiyke grondverplaatsingen in de
kolenmUnen in de omgeving
De volgende afdeellng, die dr. Braak ons deed
bezoeken, was de afdeellng oceanographle en
maritieme meteorologie, waar de heer KeUser
zich een bereidwillig inleider toonde. HU gunde
ons een blik in de ontzagiyke verrichtingen, die
over de geheele wereld worden gedaan teneinde
behoorlyke gegevens te verzamelen over de me
teorologische verschUnselen op zee en over de
bewegingen van het water der zeeën en oceanen,
ten profyte van de wetenschap, de scheepvaart
en de vlsscherU. Het materiaal voor deze afdee
llng wordt voomameiyk geleverd door de waar
nemingen, verricht aan boord van Nederland-
sche schepen der groote vaart, voorts van oor
logsbodems en lichtschepen.
„Onze zeelieden," zei de heer KeUser. „doen
daarvoor zulk schitterend werk, dat men er
geen lof genoeg voor kan hebben en wij zUn de
directies der scheepvaart-maatschappüen, die
dit werk belangeloos doen verrichten, dan ook
zeer verplicht. Van ieder binnenvarend schip
ontvangen we meteorologische Journalen, bevat
tend de uitslagen van de om de 4 uur gedane
waarnemingen. Per jaar komen hier circa 800
journalen binnen, die ongeveer 200.000 series
waarnemingen bevatten. Al deze waarnemingen
moeten volgens kaart-systeem gerangschikt en
bewerkt worden om als materiaal te kunnen
dienen voor de atlassen voor de zeevaart en we
tenschap, die door het Instituut worden uitge
geven. De complete serie van 4 atlassen van den
Atlantischen Oceaan bevat b v. zeven millioen
waarnemingen."
„Hoever is men gevorderd met de oceanogra- - - -
phie.” vroegen we den heer KeUser nadat deeë- ”*n lcomen Uit de werkkaart trekken wU de
rnnolticioe v. A.
ons nog eenlge bultenlandsche recensies getoond
had om te bewUzen, hoe gunstig dit Nederland-
sche werk in de wetenschappelijke wereld wordt
beoordeeld.
HUIZEN 298 M. 8.00 Morgenconcert 10 00
Gramofoonmuzlek 1130 Godsdienstig half
uurtje door pastoor L. H. Perquin 12 00 Tijd
sein en politieberichten 12 15 Het KJt.O.-trio
oj.v. p. Lustenhouwer 1.45 Oramofoonmu-
zlek 3.00 Roet Aalberse 3.30 Oramofooon-
muzlek 2.45 Plechtige opening van het nieu
we gemeentehuis te Roermond door H. K. H.
Prinses Juliana 3.45 Waschbehandellng uit
en thuis 4.15 Verzorging zender 4.30 Het
KRO-orkest oj.v. Joh. Gerritsen 7.10 Pater
Colsen CM. JJe MUnstreek” 7.45 Verbonds-
kwartlertje 7 30 Politieberichten 8.00 Het
Tilburgsch Polltle-muzlekkorps 9 00 Pers
bureau Var Dias 9 15 Moord! Ben luguber
biyspel 10.00 Het KRO Kunstensemble o.l.v
Piet Lustenhouower 1100 Gramofoonmuzlek.
HILVERSUM 1875 M. 8.00 TUdsein en
gramofoonmuzlek 9 00 Het Avro-kleln orkest
oi.v. Nico Treep 10.00 MorgenwUding
10 15 Gramofoonmuzlek 10 30 Gramofoon
muzlek 11.00 Orgelconcert door Frans Has
selaar, Jaap Stroomenbergh. bas-bariton
12 00 TUdsein 12.01 Het AVRO-Kamer-Or-
kest o.l.v. Louis Schmidt m m v. „The Three
syncopaters" 2.30 Voorlezen door Marie Hol-
trop 3.00 Gramofoonmuzlek. Arthur Schna
bel. de beroemde Beethovenverteller - 3.30 Aan
sluiting met het Grand-Hotel in Schevenlngen.
Concert door Jack Hollis en zyn orkest 4.30
Klnderuur door mevr. Ant. van Dijk 5.30 Ka-
vacs Lajoa en zUn orkest 6.00 Les vanwege
het onderwysfonds voor de binnenvaart 6.30
Kovacs Lajos n zyn orkest 7.30 Derde gul-
taar kwintet van Boccheerinl uit te voeren door
Heinrich Albert, guitaar en eenlge leden van
het omroeporkest 8.00 TUdsein 8.01 Het
Omroeporkest o.l.v. Nico Treep m.m.v. de „3
Brilder Nehrlng” Xylophon. Schutte's attrac-
tle-band en Wouter Loeb 10.00 Persbureau
Vaz Dias 10.15 Het Omroep-orkest 0.1 v. Nico
Treep 11.00 Hotel Atlanta te Rotterdam.
Concert door Lily Pataky met haar Zigeuneror
kest 12 00 TUdsein en sluiting.
BRUSSEL 509 M. 12.20 Gramofoonmuzlek.
1.30 Idem 5 20 Concert door het Omroep-
symphonie-orkest O.I.V. Jean Kumps 6.50
Gramofoonmuzlek 8.20 Concert door het
Radio-orkest o.l.v. Karei Walpot 9.20 Uit het
Casino te Knocke.
KALUNDBORG 1153 M 12.25 Uitzending uit
het Restaurant „Wivcx” 3.50 Het Radlo-
Harmonle-ensemble o.l.v. Joh.
10.55 Moderne dansmuziek.
BERLIJN 419 M. 7 30 Orkest bestaande uit
200 werklooze musici (Op de BerlUnsche radio-
tentoonstelling
HAMBURG 372 M. 11 50 Concert 1 35 Gra
mofoonmuzlek 2.30 Idem 4A0 Concert uit
Bad Pyrmont 9.20 Populaire orgelmuziek
10.40 Populair concert o.l.v. Horst Platen.
KUNIGSWUSTF.RHAUSEN 1635 M. 12 25
Gramofoonmuzlek 2.20 Idem.
LANGENBERG 472 M 12 20 Concert 1.50
uit 'tJiaus der Jugend Concert door werklooze
musici der stad Dortmund 5.20 Vespercon
cert 9.05 Concert door het orkest en koor van
den Westdultschen Omroep.
DAVENTRY 1554 M. 12.20 Orgelconcert door
Reginald Poort 1.20 Concert door Leonardo
Kemp en zUn Piccadilly Hotel orkest 2.30
Gramofoonmuzlek 4.20 Concert door het
Schotsche studio-orkest 7 40 Concert door
het B BC. orkest Afd. C.
PARIJS EIFFEL 1440 M. 8.50 Kamermuziek
PARIJS RADIO 1735 M. 12.20 Gramofoon
muzlek 7.20 Idem 8.05 Concert door het
Omroeporkest 9.50 Vervolg concert.
MILAAN 331 M 7.50 Gramofoonmuzlek
8.50 Operette-ultzending.
ROME 441 M 8.20 Gramofoonmuzlek 9.05
Uit Livorno: „Lodoletta". Opera in drie actes
van Pietro Mascagni.
BEROMiiNSTER 460 M 8 20 Concert zie Da-
ventry 10.00 concert door het omroeporkest.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
rekening, weet ik het niet. Ziet u. de oude heer
moet met den man handgemeen zUn geworden,
en zich te weer hebllfen gesteld, vóór hU dien
klap op zyn hoofd kfeeg. Als de man nu wer
kelUk alleen maar een gewone landlooper is ge
weest. moet hy een doodschrik op zyn lUt ge
kregen hebben, vah wat hu gedaan heeft, en
er hoogst waarschijn! uk vandoor gegaan zUn,
aonder er den tUd voor te nemen, om wat mee
te nemen.
Is het niet een beetje wonderiyk, dat we
landloopers zouden hebben op Rulery? vroeg ae.
Ik heb er ternauwernood ooit een gezien,
antwoordde hy.
Ernestine wendde heel even het hoofd, zoodat
zij hem nu recht in het gezicht zag. ZU keek
hem vast m de oogen.
Bent u wel eens op de gedachte gekomen.
Mr. Belt vroeg ae, dat die man misschien
heeiemaal geen landlooper geweest is. en dat
zyn bezoek aan uw vader voor wat anders kan
geweest zyn. dan om te stelen?
HU aarzelde een oogenbllk.
Mijn vaders connecties met de buitenwe
reld waren zoo gering, zei hij langzaam.
Maar toch bent u op die gedachte geko
men?
Ja, gaf hU toe.
En bent u toen tot een of andere gevolg
trekking gekomen?
Neen, verklaarde hij.
U hebt myn instructies ten uitvoer ge
bracht ten aanzien van de papieren en stuk
ken, die op het landgoed betr< kkiitg hebben?
Zeker, juffrouw, antwoordde hy. VUf
minuten, nadat ik een boodschap ontvanger
conclusies, die de basis vormen van het weer
bericht. zooals de couranten-lezer dat kent.
Behalve het weerbericht voor de courant ver
zorgt de afdeellng weerdlenst den stormwaar-
schuwingsdlenst. de waarschuwingen voor storm
vloeden, de weerberichten ten dienste van de
luchtvaart en den nachtvorstwaarschuwings-
dlenst. Misschien vindt u het vreemd, maar
van onzen stormwaarschuwingsdlenst wordt o.a
gebruik gemaakt door eigenaren van circussen.
De nachtvorstwaarschuwingen hebben de be-
l-anjjételllng van boeren, tuinders, schippers en
steenfabrikanten. Men vraagt ons van alles. Een
aardig voorbeeld daarvan vind ik het telefoon
tje van iemand, die een schip in Riga had lig
gen en die ons vroeg of hu het daar, wat de
vorstkansen betrof, 12 dagen kon laten voor re
paraties."
Dr Cannegleter wydde vervolgens aandacht
aan de prachtige werkwUze der internationale
meteorologische organisatie, welker voorzitter
en secretaris aan het instituut in De BUt ver
bonden zijn en hij beëindigde het onderhoud
na een uiteenzetting van de waarnemingen in
de bovenlucht, die per vliegtuig tn Soesterberg
en Den Helder worden verricht en die een waar
devolle bUdrage leveren voor het totaal-beeld
van de atmospherische circulatie, voor de tem
peratuur- en vochtlgheidsverhoudingen in de
atmosfeer.
„Welk weer geeft u ons voorloopig?” vroegen
we by het afscheid.
„De eerste dagen mooi zonnig, niet te warm
zomerweer," gaf dr. Cannegleter ten antwoord
En hy is zyn belofte trouw nagekomen....
j yy M-a «ttn ineevolRV de verzekerlngsvoorwaarden tegen f by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f TC/l by een ongeval met f OCfl bU verllee ven een hand f 1 oy verllee van een f Cfi bU een breuk van by verUes van
ongevaU» voraekeid voor een der volgende ultkeerlngen T <jUUU.~ verUea van belde armenTbelde beenen of belde oogen I doodeiyken afloop 14JV.' een voet of een oog T duim of wUsvlnger f OV."been ct arm f 4Ve* anderen vinger