Het heeft honderd karakters weer sé 1414 1704 RADIO-PROGRAM HET BEGIN VERKOOPSTERTJE er DE VIJANDEN VAN HET BIJENDORP DE VROUW MET HET MASK HET BLOEMEN i MAANDAG 22 AUGUSTUS VERHAAL VAN DEN DAG Dinsdag 23 Augustus WAT DE BILT ZEGT W aarnemingen W eerverwachting Apparaten Zijn trots FEUILLETON Practisch nut van de wetenschap Cocaine-smokkelarij in sigaren Langzame vorderingen i viel Is8 Ij Het weerbericht it slechts een onderdeel van belangwekkende verrichtingen In letterlijken zin W V ertchijnselen AANGIFTE'MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Andersen i een'. ge- maal natuurlijk. 30 stil. Haar hoofd sat 2100 V XV (Wordt vervolgd) Atlantischen Oceaan en van het Ik weet niet, ging zU vooyt.— over Dr. Braak bracht ons na zijn inleiding naar een aantal, In het gebouw en In het park ver spreid staande instrumenten, waarmede waar nemingen worden verricht In den hoogen toren Tan het Instituut zagen we apparaten, die wind- Charles Bell kwam langzaam de breede laan op naar „Rulery", HU liep met zijn handen op zijn rug en zijn oogen op den grond gericht. Het doet je goed, Wanneer je leest, Dat zaken Zijn beklant. Vooral wanneer De koopkracht gaat Naar stukjes Diamant! Er is weer vraag! Dus er is geld! En geld Is Wat men zoekt. Dus voor het eerst Wordt een succes Op crisis Nu geboekt! Er is weer vraag! En dat men juist Begint met Diamant Is prettig en Het ligt welhaast Daarbij ook Voor de hand: Want een begin Moet glanzend rijn, Ook edel Vast en echt. En dit kan van Het diamant Geheel en Al gezegd! edelachtbare, me altijd vette vette 0 50— stuk pond voor nvoer oo/a Klein 10. hv«- 7 per rkens I nvoer 00 st Lat K3 LEVtS. ■PIE.TJE. Ter vette aL M >2 ct, htge- 0 per 8 ct, KG. Maurice wendde zich af, toen een lichte be weging in het kreupelhout zijn aandacht trok. Hij bleef staan en hield de plek daarginds in het oog. De varens bewogen heel even. Dan vernam hU het geluld van een drogen tak. die knapte. Een oogenbük aarzelde hjj. Dan draalde hij zich op zijn hielen om en verwijderde zich snel Met b(jna koortsachtige haast wierp hij zUn weinige bezittingen in zijn valies, en liet zijn rclsflesch, een stel kleeren en verscheidene kleinigheden In de hut achter. Vyf minuten later daalde hU den heuvel af met zUn valles over zUn schouder en begaf zich in ZuldelUke richting. htshof i Gor- xuner. 1 me* (doende kt Me* W 33 jelen. r 230 ■rzie- srnsp ruien -350, 2500 slechts droe- I 2101 i 2629 2934 3350 3596 3919 I 4219 4601 5005 5331 5691 6063 6704 7315 7797 8258 8504 8746 9180 9820 10059 10548 10695 11295 11714 12093 12590 12774 12981 13343 13668 13975 14635 15115 15331 15890 16133 16417 16714 17333 17630 18088 18353 18717 19070 19427 19820 20445 20830 21262 21484 21827 22146 22522 23021 23437 23784 I» 3038 i van n ala 0 per goede Toen kwam het afscheid. Pietje wilde niet dat de anderen hm zoo zagen hullen. In de vestibule ging le naar zijn moeder toe en omhelsde haar. ,.Ik zal goed op passen moeder**, zei Pietje snikkend ..en ik kom lederen dag thuis k^ken of allee nog goed loopt**. Onder die belofte werd moeder de Ble wat kalmer en voegden belden aich bij de anderen. tiooge kal- a ieto han- MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) mijn voorgehouden maar dat ik ook al vijf maal ben vrijgesproken wegens gebrek aan bewijzen daar wordt de uit de andere werelddeelen, en wereld niets van gewaar". Natlo- Iraben- bond. i mevr. Op dr. srkrans 1t lint, atlona- es een ik van an het ie ver en zal moeten me. Rechter: „OU «Ut reeds voor de 37ste veroordeeld." ..NatuurlUk, straffen worden Er is geen nieuws aangaande dien man geen nieuwe aanwyzingen? Geen enkele, antwoordde hij. Ze dreg gen vandaag de leigroeve wéér af. Ik denk, dat er heel diepe gaten zUn, waar het lyk in vast geraakt kan zUn. Denkt u, dat dit het geval is? vroeg zU- Of denkt u, dat hy zich misschien tóch uit de voeten gemaakt heeft? Dat weet Ik niet, antwoordde hU. Het lUkt ónmogelijk, dat hy geheel en al zonder hulp zou ontsnapt zUn. En hulp kan hU niet gehad hebben, te het wel? vroeg zU. Hij keek haar peinzend aan, en sloeg haar trekken gade, nieuwsgierig om te zien, of zUn woorden eenlge uitwerking zouden hebben. Slechts van één persoon kan hU hulp ge had hebben, zelde hy. Nu? Van Maurice, den man. die hier kwam, om ons allemaal een lesje te geven, sel hu beslist. Maar die lijkt toch nauwelijks iemand, waar men van verwachten kan. dat hU een mis dadiger helpt, te het wel, vroeg zU op afgeme ten-toon. Charles haalde zUn schouders op. Misschien niet, gaf hU toe. maar In ge val heeft hU hem onderdak gegeven. Zooate hU zonder twUfel met lederen voor bijganger zou gedaan hebben, in zulk een weer, merkte zU °P Tusschen haakjes, wat is van dien jongeman geworden? HU heeft de buurt verlaten, antwoordde Bell kortaf. Voor goed? vroeg zU- (tag iber te zoo een overzicht verkrijgen van de meteorolo gische gesteldheid over de geheele wereld. Deze berichten worden regelmatig aangevuld met waarnemingen van schepen op den Oceaan, waardoor het zeegebied tusschen de werelddee len geheel wordt overbrugd. De Ingekomen ge gevens worden door middel van karakters (het weer heeft honderd karakters) op de werkkaart gebracht, die ten slotte ultwyst waar de baro meter daalt, waar hU stUgt. welke luchtstroo- mlngen heerschen en waar de koude luchtmas sa’s vermoedelUk met de warme in botsing zul- De Engelsche douanen zjjn dezer dagen op het spoor gekomen va»een zeer gesiepen smok kelaarster. Het was hun opgevallen, dat een jongedame meermalen per week in een auto van Londen naar een riviermonding aan de kust van Essen reed. Het bleek, dat de dame dan in een motorboot naar een bepaalde plek voer: dat hier een houten bord dreef, waaraan verscheidene kistjes hingen. Deze kistjes wer den geopend en men vond ze volsigaren. Daarop werd de jonge dame gearresteerd en kort daarop tot een geldstraf veroordeeld. De smokkelaarster betaalde en verdween. Toen de sigaren, evenals de andere in beslag genomen goederen, verkocht zouden worden, stak een douanebeambte een sigaar aan. Na eenlge trek ken werd hU onwel. De sigaren werden opend.... en men vond cocaïne daarin. Zeg. Teun. kUk je schoenen eens, wat zUn die verschrlkkelUk kapot! Ja. zie dat komt van mUn eksteroogen. die hebben zoon doorborenden blik! Na het onderhoud met den heer KeUser en na de bezichtiging van de geweldige archieven zij ner afdeellng, kwamen we terecht bij dr. H. O Cannegleter, die als medewerker aan de afdee llng weerdlenst en algemeene meteorologie voor den couranten-lezer een der „heeren van De Bilt” vertegenwoordigt. Het is nj. deze afdee llng, die in de courant en door de radio aan- kondlgt wat we den anderen dag van het weer te verwachte» hebben. Bij dr. Cannegleter was het. dat ons elndelUk het slot gewerd van het antwoord op de tn den aanvang van dit artikel gestelde vraag. Teen we hadden plaats genomen tegenover dezen weerkundige, die heel wat illu sies wekt en illusies doodt, vooral in den va- cantietUd, voelden we ons geroepen hem mede te deelen in hoeverre de voorgaande colleges ons Inzicht in zUn taak hadden doen rypen. „U weet dus. dat de in het binnenland gedane waarnemingen hier samen komen.” zei dr. Can- negieter. „Andere landen hebben eveneens zulke verzamelpunten; de gegevens worden 3 maal per dag uitgewteseld en zóó ontstaat het weer bericht.” We vroegen een nadere toelichting van deze wel zeer korte verklaring, aan welk verzoek de heer Cannegleter ongeveer als volgt voldeed. ,JDe weerdlenst berust nagenoeg geheel op de radiografische ontvangst van de weerberichten, gesteld in den code van de internationale me teorologische organisatie, die het laatst in 1929 in Kopenhagen de weerberichtgeving interna tionaal geregeld heeft. Elk land zendt zijn waar nemingen op een eigen golflengte uit en op tU- den, die zoo geregeld zUn, dat de gelegenheid tot ontvangen tot haar recht komt. Indien ge- wenscht, kan men zoodoende driemaal daags de waarnemingen van pijn. 500 Europeesche sta tions verzamelen en bovendien nog de beknopte mededeel ingen tegistreeren. in het park Instrumenten voor het Opteekenen van temperatuur. vochtigheid, richting, wind-sterkte en zonneschUn meten en snelheid van wolken meet, en hoe men de tem peratuur in den grond waarneemt Zóó opmer kelijk is de schUnbare eenvoud van alle Instru- had, waren ze allemaal In de brandkast opge borgen. en de sleutel aan uw bediende over handigd. U hebt ze zelf niet nagegaan? vroeg ae. Neen, loog hij met bewonderenswaardige vastheid in zijn stem. Ik voelde me nauwe lijks gerechtigd, om dat te doen. Zoodat u dus niet zou kunnen zeggen, of er soms aan ontbraken? ging zU voort. Neen, dat zou ik niet kunnen zeggen, ver klaarde hij. Uw vader heeft u dus nooit gesproken over zekere connecties met menschen bulten Ru- lery, die van gevaarlijken aard zouden kunnen blijken ‘e zijn? De Jongeman glimlachte. MUn vader is twintig jaar lang niet ver der dan Loughborough geweest, zelde hU. Er heereebte een korte stilte. Ernestine aloe* den jongeman peinzend gade bedaard, en zonder eenlge moeite, om bet te verbergen. ZU bestudeerde zUn trekken met een half verach telijke, maar niettemin nauwlettende belang stelling. Misschien deden de baast onmerkbaar zich plooiende lippen, en haar scherpe, onaf gewende blik, hem vermoeden, dat zU hem niet geloofde. HU werd bleek, en senuwachtlg. Dia onderzoekende oogen waren niet gemakkdUk uit te houden, en hU voelde, dat het resultaat van een en ander in zUn nadeel beslist werd, m haar hart bad zü hem al voor een leugenaar uitgemaakt. De koningin was uiterst tevreden „Ik wil er morgen nog in trekken." sel ze tegen Jaap en nu moesten er jonge bUen uitge zócht worden, die met haar zouden buizen. Pietje de Ble werd als de eerste hulp van de koningin benoemd en hij beloofde hard te zullen werken. Dien avond werd er een afscheidsfeest gehouden. Jaap en Pietje de Ble zaten naast de oude koningin. Ze gedroegen zich erg luidruchtig soodat mevrouw de Ble zich schaamde, maar daar het jonge koninginnetje er ook aan meedeed, durfde ze niets te zeggen en keek alleen woedend toe. „Van den NoordelUk gedeelte van den Indlsehen Oceaan weet men al zeer veel,” luidde het antwoord. „Maar de beide Pacific Oceanen liggen echter nog zoo goed als geheel braak. Groote interna tionale samenwerking is voor dit gebied noodig. en die bestaat wel, maar de vorderingen gaan langzaam. Thans zyn we bezig met het bewer ken van de waarnemingen over het gebied tus schen Japan en Indië." „Wat is het praktisch nut van deze weten schap," vroegen we vervolgens. „De verkregen kennis komt ten goede aan de scheepvaart en de weervoorspelling op langen termUn; bovendien wordt door het verrichten van waarnemingen de meteorologische kennis bevorderd, hetwelk wederom ten goede komt aan de navigatie. Om een duidelijk voorbeeld te noemen kan worden gezegd, dat door vergelij king van de barometer-waarnemlngen aan boord met de luchtdruk-gegevens, die in de at lassen voorkomen, een schip, dat in de tropi sche wateren vaart, veelal in staat zal zUn de gevaarlUke tropische stormen, als typhonen, tU- dig te ontloopen.” De klimatologie omvat waarnemingen in het instituut zelf, in de 14 secundaire stations die in ons land verspreid liggen, en op een paar honderd blnnenlandsche stations, waar niet ge honoreerde medewerkers den regenval, onweer en optische verschijnselen op kaarten vast leggen. Op de secundaire stations wordt 3 maal per dag waargenomen op temperatuur, voch tigheid. wind, bewolking, regenval en de uit slagen dier waarnemingen komen samen in De Bilt, waar ze met de uitkomsten van een aantal zelf registreerende instrumenten als zonneschUn. meters, wind meters, barographen en thermo- graphen, en van de ter plaatste gedane waar nemingen worden verwerkt ten behoeve van het weerbericht en van de maandoverzichten, met behulp waarvan men steeds kan nagaan hoe on een zeker moment „ergens" in ons land de weersgesteldheid is geweest. In de praktUk blijkt dit laatste nog wel eens gewenscht. Zoo zal een verzekeringsmaatschappij in den regel geer stormschade ultkeeren als De Bilt niet heeft uitgemaakt, dat op de plaats en op het oogen- I8ÜL. blik, dat de storm werd aangericht, de wind Inderdaad een snelheid van 14 M per seconde of meer heeft gehad. Voor rechtszaken, waarbij het weer in het geding wordt gebracht (b.v. bij aanrijdingen) worden de waarnemingen eveneens te hulp ge roepen. Ook werkt De Bilt mede aan het op stellen van nieuwe bouwvoorschriften in ver band met den maximaal te verwachten wind druk. en de directies van ontworpen ziekenhuizen willen van het instituut weten hoe lang de zon er gemiddeld op zal schijnen. Verder komen vele vragen in betreffende regenval, oa. voor afwatering, betreffende ver damping, enz De informaties omtrent kllmato logische gegevens, die De Bilt bereiken, loopen leder Jaar in de honderden. Sedert enkele jaren heeft het instituut ook met de gevreesde aard appelziekte een en ander uitstaarde Gebleken is n l„ dat er verband is tusschen die ziekte en vier weerfactoren. Zoodra nu deze vier weer factoren ergens in den lande worden waargeno men. geeft De Bilt per radio het sein: sproeien in die streek. Dit sproeien voorkomt de ziekte, de tUdlge waarschuwing voorkomt het ontydlg dus nutteloos sproeien Het ligt natuurUJk geheel op den weg van het instituut, dat. voor zoover de etechen der prak tUk daarvoor tijd laten, bet waamemlngsmate rlaal ook voor wetenschappelijk onderzoek wordt verwerkt. menten voor waarnemingen, dat zy het ver moeden zouden kunnen wekken, dat de klima tologie een bijster simpele tak van wetenschap is. De eenvoudige bakjes, die regen opvangen noch de bekende thermometers spreken tot de verbeelding van den leek. Meer daartoe in staat is het. met het oog op snelle temperatuurver- anderlnpen, geheel geïsoleerd interieur van het paviljoen der afdeellng aardmagnetisme en seismologie, waar oa. ingewikkelde instrumen ten aardbevingen registreeren Dr. Braak ver klaarde ons de werking der seismographen, die nagenoeg lederen dag een aardbeving van ge ringe beteekenig aantoonen, en de De Bilt in staat stellen, de plaats, hoe ver weg ook, waar een aardbeving is, op te sporen. Behalve De heeft het station Heerlen instrumenten seismologische waarnemingen, en wel in Ik denk het wel. antwoordde Bell. Ik heb de hut laten neerhalen, en hém tamelijk duidelijk te verstaan gegeven, wat uw wenschen waren HU had werkelUk niet veel anders kun nen doen. Haar oogleden vielen over de halfgesloten oogen. Een wijle sprak zU niet. Als u weer van hem hoort, zei ze dan be daard. wees dan zoo goed, om het mij te la ten weten. Haar onverschilligheid leek te volkomen, dan dat ze voorgewend kon wezen. Toch voelde Bell op een of andere wijze, dat zU ontevreden over hem was. Dat zal ik doen, zelde hU. Als ik iets van hem hoor. Het lUkt me echter niet waar schijnlijk. Ernestine zat volmaakt rustte heel even op de lange, fijngevormde vin gen van haar rechterhand, en was van den jongeman afgewend, die het waagde, om haar te bespieden. ZU staarde blUkbaar. «ver het park heen, langs de prachtige laan met olmen die naar het dorp leidde. HU was dus heenge gaan, zonder een woord te zeggen. Hoe kon het ook anders? Over het geheel genomen kon zij het niet anders dan heel gewoon vinden. Eu toch.... en toch! ZU wendde zich wederom tot Charles. Ik heb het verslag van het onderzoek in zake den dood van uw vader gelezen, zei ze. heel langzaam sprekend, doch met een zachter klank in haar stem, als uit eerbied voor den doode Ujkt het niet heel vreemd, dat het geld on aangeroerd is gelaten? Ja, antwoordde hij. En toch, op slot van De oorlog voltrok zich aan de grenzen. De kansen dan tegenstanders keerden regelmatig. De verlieii werden aangevuld met nieuwe mannenmassa's, die naar het slagveld trokken met een opgeschroefd lied van vaderlandslief de op de verwrongen lippen. Op hun borst droegen zU’ het medaillon van hun kind of het kruis vah Cjjrtstus. Van Fablenne was ik leder spoor verloren. Tevergeefs was mijn dagelUkschen gang door de straat, waar ik haar den eersten keer had ontmoet. Mijn vragen om inlichtingen waren zonder resultaat. Wie ook zou er iets geven om dit kind, dat verloren scheen in het klu wen der stad. NauwelUks nog sloeg men acht op den kreet van een. wiens laatste hoop werd verwoest door de onfeilbare zekerheid van een naam op den lijst der gesneuvelden, die lederen dag te kUk werd gehangen voor de ramen der persbureau s. Maar het beeld van Fablenne wil de niet van mU wUken. Wat was er geworden van haar en van Autek? Na dagenlang zwerven gaf Ik de hoop op haar te vinden. Ik suggereerde my zelf, dat een ontmoeting slechts fictie geweest was, niet meer dan een beeld, waarnaar ik in mijn droo- men te aandachtig geschouwd had. Toen ik haar vergeten was, vond ik haar te rug In de zaal van een gasthuis. ZU was neer geslagen naast haar bloemententje met een brief van Autek in haar handen; al weken lag zU thans in een toestand van volslagen ver doffing. Ik bemerkte met vreugde, dat zU mU herkende. Autek was gewond, vertelde zU zU toonde mU zUn laatsten brief. Ik zat aan haar bed. wat onwezenlUk. mUzelf afvragend, waarom ik naar dit weerzien verlangd had en bewust van de leegte, welke bét mü bracht. Ik bezocht haar dagelijks. DtkwUte vroeg zU mU een brief te schrUven naar Autek. Dan vloeide haar stem over van zachtheid in een aandachtig smeeken. NatuurlUk voldeed ik aan haar wensch en schreef de vurige woorden, die zU mU dicteerde. Ik wist woonplaats, noch adres, maar vertelde haar toch de leugen, dat ik de brief gepost had. Soms legde zU haar hand dankbaar over de mUne. Dat voelde ik als een woordeloos geluk tusschen ons. waar van ik eerst later de diepere schoonheid be greep. Toen er bericht kwam, dat Autek ge sneuveld was, haar beeld in zyn vuisten ver kreukelend. verzweog ik dit en zat ik spra keloos tegenover de blUdschap van haar gene zing De dag. dat zy voor het eerst op mocht, voelde ik mU wonderiyk verlk^it. Speels scho ven de kralen van den rozenkrans door haar vingers en leder Wees Gegroet was voor Autek. En uit haar glimlach leerde ik. dat zU i nadacht over de blyde geheimen, en cte vlge vergat. Op den dag. dat zU het hospitaal verliet, het bericht van den wapenstilstand. Fablenne keerde terug in haar tentje en daarmede in haar vroeger bestaan. ZU wist, dat Autek nu spoedig komen sou. Haar handen beroerden teeder de bloemen (als moederhanden gaan over een kind). ZU zag de witte stilte der lelies, het diepe rood der anjelieren, het geel der cry- santhenen en het smaragd der orchideeën, haar glimlach was vervuld van het dagend geluk. ZU voelde zichzelf als een kind, dat voor de laatste maal speelt met het dierbare speel goed. waaraan het Volwassen wordend ontgroeide. Haar mismaaktheid ging onder in den opslag van haar oogen. de reinheid van haar gebaar en de broosheid van haar getest. Autek keerde niet terug. Later las ik in een brief van een kameraad, dat hU gestorven was als een held, den naam Fablenne als een laatste gebed over zUn lippen. Omdat hy haar liefhad, had hU gevochten, zooals alleen hy vechten kan. die door iets groots bezield wordt. HU had haar meer lief gehad dan zUn vader land. maar juist door die liefde had hU zUn plicht begrepen en volvoerd Fablenne geloofde het niet. De herinnering aan den tUd. die zU met Autek had doorge bracht. stond haar zoo sterk voor den geest, dat het was. alsof zy alles opnieuw doorleefde. ZU was volkomen rustig en zorgeloos. Ik voelde mU onmachtig tegenover deze raadsel achtige zelfverzekerdheid Bovendien moest ik terug naar mUn land. BU het afscheid schonk zU mU bloemen: witte margrieten, fel-roode klaprozen en een tak prachtige wilde orchi deeën. Ik tobde om woorden te vinden en zU begreep dit Zy nam myn banden en keek mü lang aan. Toen keerde zy zich om en gaf de bloemen schoon water. Een druppel spatte op haar Tiaar een ander bleef hangen aan haar handen. Zoo zag ik haar voor hét laatst, in aandacht verzonken over haar bloemen zon der eenlge ontroering, dat ik uit haar leven ging, verklaard door het bezit van een liefde, die niets verliezen kon. ook'al was de andere gestorven. Tegen de schemering, toen ik nog wat rond slenterde in de stad, waar ik logeerde, ont moette ik Fablenne voor het eerst. Zonder een vast doel voor oogen te hebben, had ik myn hotel verlaten. Immers leert men een vreem de stad niet het beste kennen door er alleen op uit te trekken met den drang zelf te ont dekken? Ik geraakte in een dier straten, welke geen hoofdader zUn, maar waar het leven zich vooral in den avond sterk concentreert. Men ziet er café s eh winkels, een krantenvrouw en langs elkaar schuivende menschen. uitdagende bloecoop-reclames en soms zyn eigen beeld in een spiegelruit. Ik dacht er juist over wat bloemen te koo- pen om myn saaie hotelkamer een beetje op te vroolUkéh. toen ik aan het eind der straat een bloemententje ontwaarde en de kleine fi guur van een vrouw. 'Ik kocht witte crysanten. omdat zU die by- zonder aanprees, maar met de diepere bedoe ling iets meer uit haar leven te vernemen. ..Het is myn tyd voor vandaag", zei zy. ..Als het donker wordt koopen de menschen geen bloemen meer.” ZU haalde de verweerde vazen binnen, schoot een regenmantel aan en sloot de deur. Ik weet niet, waarom ik op haar wachtte en waarom ik vroeg haar te mogen vergezellen. In ieder geval vond zy het goed. WU gingen samen. Ik merkte op, dat zU mank liep. Haar spitse stem vertelde van een auto-ongeluk in haar jeugd de elgeniyke toe dracht was zy vergeten waardoor zU kreu pel geworden was. Zij heette Fablenne en was vier en twintig Jaar oud. Toen ik naar haar ouders vroeg, trokken de oogen even donker weg onder het wit van zweeg zU- De lantaarns floepten aan. een lichtreclame gloeide tegen den avondhemel, een kranten vrouw schreeuwde haar eenvlvlgen wys. Wy kwamen in een buitenwUk der stad, waar het bewegen der menschen minderde en het spre ken gemakkeiyker ging. Haar verloofde. Autek. vocht in den oorlog Uit de loopgraaf schreef hy haar brieven. ZU kon hem niet antwoorden, omdat ieder juist adres ontbrak. Hy vertelde van het front, van een kameraad, die gevallen was en van de uren der rust, als hy den slaap niet kon vatten, omdat het dreunen der mitrallleuren nog in zUn ooren stompte. Dan boog hy zich neer over haar portret. Maar dichter was hU by haar in het felst van het gevecht, omdat hy dan streed met een scherper beeld voor zyn oogen. In een uitlooper der stad stonden wU stil. „Hier woon ik", zei ze Ik nam afscheid met een sterken handdruk en gaf haar de crysanten. Maar zUn ulterlUk was niet geheel en al het ulterlUk van een man, die overweldigd is door smart. De gebeurtenissen van de laatste dagen hadden hem aangegrepen, en de diepe rouw, waarin hU gekleed gin, gaf hem een donker voorkomen. Niettemin werkten op dit eigen oogenbllk gedachten in zUn brein, die zeer in stryd waren met zUn niet dan natuurlUke neer slachtigheid. Vreemde dingen waren er gebeurd vreemder dingen, dan hU roo maar opeens verwerken kon. Het einde kon hy niet voor zien; maar er waren mogeiykheden. waarover hy nauwelijks durfde door te denken. HU werd in de spreekkamer gelaten, en bleef byna twintig minuten alleen. Toen kwam Er nestine binnen, zy was aardiger en vriendelU- ker. dan anders ZU leunde achterover in een der’ ruime fauteuils, en prevelde enkele harte- lyke woorden van deelneming. We waren allemaal zoo met u begaan, mz Bell, zelde zei Het was een ontzettende schok Ik dank u zeer. Juffrouw, antwoordde hy, na een oogenbllk zwUgen. Het was voor het oogenbllk misschien beter, om voor te wenden, dat hun wederzydsche be trekkingen die van werkgever en werknemer zouden biyven. Ik weet niet, ging zij voort. of u wel over die vreeseiyke gebeurtenis wilt spreken. Misschien geeft u er de voorkeur aan. dat we die zaak voor het oogenbllk niet aanroeren. HU schudde het hoofd. Ik weet nog niet, of het niet veeleer een verlichting voor me te. als men er tegen mU over spreekt, antwoordde hU. Men kan het natuurlijk niet uit zUn gedachten zetten. haar voorhoofd en Het moge voor den journalist een eenlgszlns pyniyke erkenning zyn, een feit is, dat de weer-rubriek in de krant een van de meest ge lezen rubrieken vormt. De paar regelen druks waaruit het dagelyksch weerbericht bestaat zullen vrUwel geen enkelen lezer ooit ontgaan’ en de gretigheid, waarmede meermalen de ko- pU van De Bilt in het lUfblad wordt opgezocht, zal vermoedelUk iedere, geregeld kopU-leve- rende Journalist van harte gaarne zUn eigen bydragen toewenschen. De overweging hoe De Bilt dag In dag uit in de behoeften van den dagblad lezer aan inzicht in het weer van mor gen voorziet, de vraag welke werkzaamheden zooal aan de aflevering van het dagelyksch weerbericht vaat zouden zitten, voerde ons naar het koninklijk Nederlandsch meteorologisch instituut, dat op eenlge kilometers afstand van Utrecht in een groot hoog gebouw temidden van een fraai, rustig park is gevestigd. Met een kort antwoord bleek onze vraag: „Hoe wordt in het instituut het weerbericht voor de krant gemaakt”, gelukkig niet volledig te kunnen worden beantwoord. Gelukkig niet, want in het andere geval zouden we vermoedelUk ge speend zUn gebleven van een blik in de organi satie en inrichting van het Instituut, waar het dagelijksch weerbericht slechts een onderdeel Is van omvangrUke, ook voor den leek belangwek kende. verrichtingen. De inleiding tot de beantwoording van onze vraag vormde een onderhoud met bet hoofd der afdeellng klimatologie, dr. C Braak, die in een populaire verhandeling de algemeene inrichting van het meteorologisch instituut uiteen zette. Men onderscheidt de afdeellngen algemeene dienst, weerdlenst en algemeene meteorologie. kllmatoTogie, oceanographic en maritieme meteorologie, aardmargnetteme en seismologie. BUt voor verband met mogeiyke grondverplaatsingen in de kolenmUnen in de omgeving De volgende afdeellng, die dr. Braak ons deed bezoeken, was de afdeellng oceanographle en maritieme meteorologie, waar de heer KeUser zich een bereidwillig inleider toonde. HU gunde ons een blik in de ontzagiyke verrichtingen, die over de geheele wereld worden gedaan teneinde behoorlyke gegevens te verzamelen over de me teorologische verschUnselen op zee en over de bewegingen van het water der zeeën en oceanen, ten profyte van de wetenschap, de scheepvaart en de vlsscherU. Het materiaal voor deze afdee llng wordt voomameiyk geleverd door de waar nemingen, verricht aan boord van Nederland- sche schepen der groote vaart, voorts van oor logsbodems en lichtschepen. „Onze zeelieden," zei de heer KeUser. „doen daarvoor zulk schitterend werk, dat men er geen lof genoeg voor kan hebben en wij zUn de directies der scheepvaart-maatschappüen, die dit werk belangeloos doen verrichten, dan ook zeer verplicht. Van ieder binnenvarend schip ontvangen we meteorologische Journalen, bevat tend de uitslagen van de om de 4 uur gedane waarnemingen. Per jaar komen hier circa 800 journalen binnen, die ongeveer 200.000 series waarnemingen bevatten. Al deze waarnemingen moeten volgens kaart-systeem gerangschikt en bewerkt worden om als materiaal te kunnen dienen voor de atlassen voor de zeevaart en we tenschap, die door het Instituut worden uitge geven. De complete serie van 4 atlassen van den Atlantischen Oceaan bevat b v. zeven millioen waarnemingen." „Hoever is men gevorderd met de oceanogra- - - - phie.” vroegen we den heer KeUser nadat deeë- ”*n lcomen Uit de werkkaart trekken wU de rnnolticioe v. A. ons nog eenlge bultenlandsche recensies getoond had om te bewUzen, hoe gunstig dit Nederland- sche werk in de wetenschappelijke wereld wordt beoordeeld. HUIZEN 298 M. 8.00 Morgenconcert 10 00 Gramofoonmuzlek 1130 Godsdienstig half uurtje door pastoor L. H. Perquin 12 00 Tijd sein en politieberichten 12 15 Het KJt.O.-trio oj.v. p. Lustenhouwer 1.45 Oramofoonmu- zlek 3.00 Roet Aalberse 3.30 Oramofooon- muzlek 2.45 Plechtige opening van het nieu we gemeentehuis te Roermond door H. K. H. Prinses Juliana 3.45 Waschbehandellng uit en thuis 4.15 Verzorging zender 4.30 Het KRO-orkest oj.v. Joh. Gerritsen 7.10 Pater Colsen CM. JJe MUnstreek” 7.45 Verbonds- kwartlertje 7 30 Politieberichten 8.00 Het Tilburgsch Polltle-muzlekkorps 9 00 Pers bureau Var Dias 9 15 Moord! Ben luguber biyspel 10.00 Het KRO Kunstensemble o.l.v Piet Lustenhouower 1100 Gramofoonmuzlek. HILVERSUM 1875 M. 8.00 TUdsein en gramofoonmuzlek 9 00 Het Avro-kleln orkest oi.v. Nico Treep 10.00 MorgenwUding 10 15 Gramofoonmuzlek 10 30 Gramofoon muzlek 11.00 Orgelconcert door Frans Has selaar, Jaap Stroomenbergh. bas-bariton 12 00 TUdsein 12.01 Het AVRO-Kamer-Or- kest o.l.v. Louis Schmidt m m v. „The Three syncopaters" 2.30 Voorlezen door Marie Hol- trop 3.00 Gramofoonmuzlek. Arthur Schna bel. de beroemde Beethovenverteller - 3.30 Aan sluiting met het Grand-Hotel in Schevenlngen. Concert door Jack Hollis en zyn orkest 4.30 Klnderuur door mevr. Ant. van Dijk 5.30 Ka- vacs Lajoa en zUn orkest 6.00 Les vanwege het onderwysfonds voor de binnenvaart 6.30 Kovacs Lajos n zyn orkest 7.30 Derde gul- taar kwintet van Boccheerinl uit te voeren door Heinrich Albert, guitaar en eenlge leden van het omroeporkest 8.00 TUdsein 8.01 Het Omroeporkest o.l.v. Nico Treep m.m.v. de „3 Brilder Nehrlng” Xylophon. Schutte's attrac- tle-band en Wouter Loeb 10.00 Persbureau Vaz Dias 10.15 Het Omroep-orkest 0.1 v. Nico Treep 11.00 Hotel Atlanta te Rotterdam. Concert door Lily Pataky met haar Zigeuneror kest 12 00 TUdsein en sluiting. BRUSSEL 509 M. 12.20 Gramofoonmuzlek. 1.30 Idem 5 20 Concert door het Omroep- symphonie-orkest O.I.V. Jean Kumps 6.50 Gramofoonmuzlek 8.20 Concert door het Radio-orkest o.l.v. Karei Walpot 9.20 Uit het Casino te Knocke. KALUNDBORG 1153 M 12.25 Uitzending uit het Restaurant „Wivcx” 3.50 Het Radlo- Harmonle-ensemble o.l.v. Joh. 10.55 Moderne dansmuziek. BERLIJN 419 M. 7 30 Orkest bestaande uit 200 werklooze musici (Op de BerlUnsche radio- tentoonstelling HAMBURG 372 M. 11 50 Concert 1 35 Gra mofoonmuzlek 2.30 Idem 4A0 Concert uit Bad Pyrmont 9.20 Populaire orgelmuziek 10.40 Populair concert o.l.v. Horst Platen. KUNIGSWUSTF.RHAUSEN 1635 M. 12 25 Gramofoonmuzlek 2.20 Idem. LANGENBERG 472 M 12 20 Concert 1.50 uit 'tJiaus der Jugend Concert door werklooze musici der stad Dortmund 5.20 Vespercon cert 9.05 Concert door het orkest en koor van den Westdultschen Omroep. DAVENTRY 1554 M. 12.20 Orgelconcert door Reginald Poort 1.20 Concert door Leonardo Kemp en zUn Piccadilly Hotel orkest 2.30 Gramofoonmuzlek 4.20 Concert door het Schotsche studio-orkest 7 40 Concert door het B BC. orkest Afd. C. PARIJS EIFFEL 1440 M. 8.50 Kamermuziek PARIJS RADIO 1735 M. 12.20 Gramofoon muzlek 7.20 Idem 8.05 Concert door het Omroeporkest 9.50 Vervolg concert. MILAAN 331 M 7.50 Gramofoonmuzlek 8.50 Operette-ultzending. ROME 441 M 8.20 Gramofoonmuzlek 9.05 Uit Livorno: „Lodoletta". Opera in drie actes van Pietro Mascagni. BEROMiiNSTER 460 M 8 20 Concert zie Da- ventry 10.00 concert door het omroeporkest. VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS rekening, weet ik het niet. Ziet u. de oude heer moet met den man handgemeen zUn geworden, en zich te weer hebllfen gesteld, vóór hU dien klap op zyn hoofd kfeeg. Als de man nu wer kelUk alleen maar een gewone landlooper is ge weest. moet hy een doodschrik op zyn lUt ge kregen hebben, vah wat hu gedaan heeft, en er hoogst waarschijn! uk vandoor gegaan zUn, aonder er den tUd voor te nemen, om wat mee te nemen. Is het niet een beetje wonderiyk, dat we landloopers zouden hebben op Rulery? vroeg ae. Ik heb er ternauwernood ooit een gezien, antwoordde hy. Ernestine wendde heel even het hoofd, zoodat zij hem nu recht in het gezicht zag. ZU keek hem vast m de oogen. Bent u wel eens op de gedachte gekomen. Mr. Belt vroeg ae, dat die man misschien heeiemaal geen landlooper geweest is. en dat zyn bezoek aan uw vader voor wat anders kan geweest zyn. dan om te stelen? HU aarzelde een oogenbllk. Mijn vaders connecties met de buitenwe reld waren zoo gering, zei hij langzaam. Maar toch bent u op die gedachte geko men? Ja, gaf hU toe. En bent u toen tot een of andere gevolg trekking gekomen? Neen, verklaarde hij. U hebt myn instructies ten uitvoer ge bracht ten aanzien van de papieren en stuk ken, die op het landgoed betr< kkiitg hebben? Zeker, juffrouw, antwoordde hy. VUf minuten, nadat ik een boodschap ontvanger conclusies, die de basis vormen van het weer bericht. zooals de couranten-lezer dat kent. Behalve het weerbericht voor de courant ver zorgt de afdeellng weerdlenst den stormwaar- schuwingsdlenst. de waarschuwingen voor storm vloeden, de weerberichten ten dienste van de luchtvaart en den nachtvorstwaarschuwings- dlenst. Misschien vindt u het vreemd, maar van onzen stormwaarschuwingsdlenst wordt o.a gebruik gemaakt door eigenaren van circussen. De nachtvorstwaarschuwingen hebben de be- l-anjjételllng van boeren, tuinders, schippers en steenfabrikanten. Men vraagt ons van alles. Een aardig voorbeeld daarvan vind ik het telefoon tje van iemand, die een schip in Riga had lig gen en die ons vroeg of hu het daar, wat de vorstkansen betrof, 12 dagen kon laten voor re paraties." Dr Cannegleter wydde vervolgens aandacht aan de prachtige werkwUze der internationale meteorologische organisatie, welker voorzitter en secretaris aan het instituut in De BUt ver bonden zijn en hij beëindigde het onderhoud na een uiteenzetting van de waarnemingen in de bovenlucht, die per vliegtuig tn Soesterberg en Den Helder worden verricht en die een waar devolle bUdrage leveren voor het totaal-beeld van de atmospherische circulatie, voor de tem peratuur- en vochtlgheidsverhoudingen in de atmosfeer. „Welk weer geeft u ons voorloopig?” vroegen we by het afscheid. „De eerste dagen mooi zonnig, niet te warm zomerweer," gaf dr. Cannegleter ten antwoord En hy is zyn belofte trouw nagekomen.... j yy M-a «ttn ineevolRV de verzekerlngsvoorwaarden tegen f by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f TC/l by een ongeval met f OCfl bU verllee ven een hand f 1 oy verllee van een f Cfi bU een breuk van by verUes van ongevaU» voraekeid voor een der volgende ultkeerlngen T <jUUU.~ verUea van belde armenTbelde beenen of belde oogen I doodeiyken afloop 14JV.' een voet of een oog T duim of wUsvlnger f OV."been ct arm f 4Ve* anderen vinger

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7