Het gebied van den Orinoco RADIO‘PROGRAM
ts-xsjfisr s
Orinoco rijn eindelek ontdekt! Ook in tüden
als welke we nu beleven, kan ons deze gebeur
tenis niet onverschillig laten. Want het betreft
bet succes vol onderzoek van een der onbekend
ste gebieden der wereld, een wereld op zich
met geweldige stroosnen, eindelooze oerwouden
en savanna’s, een fantastisch bonte dieren we.
reld en bewoners, die zoowel primitief als af
schrikwekkend zUn. We weten, dat de Amazone
de grootste rivier op onze planeet is, maar hoe
GD
r
DE VROUW
MET HET
MASKER
ien
De goedkoope Poulard
he
Het zoutgebruik
'hau
toten
Rozengeur
MAANDAG 29 AUGUSTUS
VERHAAL VAN
DEN DAG
Dinsdag 30 Augustus
ond
San Marino heeft zijn
eigen spoorbaan
Concurrentie
Een ongekende natuur
De bevolking
Uit protest
FEUILLETON
ij in
De schildpaddeneier
mijn
EINDELIJK DE
BRONNEN ONTDEKT
!ïl**
Een overvloedig gebruik van zout
kan schadelijk zyn voor de
gezondheid
^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
uit
men
zelfs
12.20
10.05
RADIOGIDS
is het een tamelijk moeilijke positie voor
(Wordt vervolgd).
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
MILAAN UI M. - 830 Jïaschlsch," operette
In drie actes ven Dell! Pont! en de Gregori.
LANGENBERG, 472 M. 12.20 Gramofoon
muziek; 1.50 concert door het „Freiburger Kon-
zertorchester" oJ.v. Richard Fried.
PARIJS, (Eiffel) 1446 M. 850 Concert oJ.
Ed. Flament.
oJ.v.
oJ.v.
8.45
O.
Mr. Bell bij ons was. Ik weet, dat hf) dat niet
graag sou hebben.
Waarschijnlijk
Maurice. -
zout
neer
held
Ichten van het Pers-
lofoonmuziek.
i het ge-
sergelegd,
een telijke
de 0B*
ïrlljnsche
mistische
eden tot
be schin»*
De pen
■n Italië,
time uit
igschrlft-
rden. De
nstig ge-
e Joego-
icn bij t
betrapt
nd hler-
volutlon-
eriaal en
niyk zou
bommen,
-wijl aan
een veld-
dat de
ang gaat
eldersch-
torrtjders
mmteien.
•d doode-
eerd.
der boe.
Ung van
Ugelatea.
die tot
het niet
roor het
>ka.
gen, die
i Oosten
de week
mogeUJk,
«nas uit
in proef-
nlng der
n Enge-
dat het
uitgaan,
lemen ten
Ien nleu.
die zich
«n geor.
insporing
en, droe.
'erbrandt
>len!"
iren van
ndel op.
ot welke
moeten'
dstoffen,
zich met
wachting
itrölewet
Hoe gelukkig rolt het leven,
Dichtte eertijds dichter Poot.
En het leven blijft zoo rollen,
Ook al ie de dichter dood!
Zelf» de crisis heeft geen invloed
Op het menschelijk geluk.
Want het hart schijnt ongevoelig
Voor wat tegenslag of drukt
Kijk maar naar de statistieken,
Die staan stevig, als uit steen,
Trouwen doen ook nA de menschen:
Evengoed nog als voorheen!
Ook het aantal dezer paartjes
Blijft, zooals dit heet, constant;
Dus de liefde en de crisis
Gaan volstrekt niet hand aan handt
Liefde wint het van de crisis,
Cupidootje heeft het druk,
Dus, gelukkig, geen malaise
In het echtelijk gelukt
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
i douane-
rden, een
ontdek-
vaan. die
i hoeveel-
sulker en
beambten
te leggen,
eerd.
Ik am hier op Je wachten, aai Holderness.
Goed succes.
Maurice drukte op de bel. De deur werd on-
middellljk geopend door een knecht, die ben
met koele verbazing opnam.
We zouden Miss Acherton enkele oogen
blikken willen spreken, zei Maurice, zün
kaartje voor den dag halend. Het is werke.
lijk een belangrijke zaak, anders zouden we
haar op sulk een uur niet lastig vallen. Zij is
thuis, nietwaar?
De knecht keek heel bedenkelijk. HIJ keek
▼an het kaartje naar Maurice en van Maurice
naar het meisje, en geen van beiden scheen
hem te bevallen.
Miss Atherton is Juist thuisgekomen van
de opera, zei hij, en «e gaat direct naar
gravin Annealey. Kunt u morgenochtend niet
terugkomen?
BERLIJN, 41» M. 8.20 Orkestconcert oJ.v.
Bruno Seldler Winkler; 9.50 voortzetting van
het orkest-concert;
BEROMUNSTER, 480 M. 8.20 Omroeporkest;
8.40 „Schuldig”, luisterspel; 10.05 Operette uur
tje m.m.v. „Walter SchAr”, tenor en het Om
roeporkest.
ROME, 441 M. 8.20 Tijdsein, mededeelln
gen en gramofoonmuzieB; 9.05 concert;
dansmuziek.
De Inwoners van San Marino zijn trotsch op
hun 38 vierkante mijlen grond en op hun 11.000
zielen. En om te toonen, dat zij zich werkelijk
volkomen op het toeristenverkeer hebben inge-
steld. hangen se voor hun ramen groote plak
katen met „postzegels voor verzamelaars". Men
moet namelijk weten, dat die postzegelhandel
de voornaamste bron van Inkomsten is in deze
republiek, die wel veel koeien en Ijverige be
woners heeft, maar geen geld.
San Marino heeft toch werkelijk de allures
van een groote stad. Er is een school, een ka
thedraal, een regeeringsgebouw, een gevange
nis. een museum, een hospitaal, een postkan
toor, een theater, een oude mannenhuis, een
dozijn auto’s, een parlement, vele monumenten
en meer dan 60 groote woonhuizen.
Eensklaps kwamen drie mannen naar hem toe,
waarvan twee hem elk bU een pols grepen en de
derde hem zijn tasch afnam. Verschrikt wilde
Malardin protesteeren, maar de man. die hem
zjjn tasch had af genomen, voegde hem toe:
Maak hier geen opschudding. WU zijn van
de politie, ga mee naar het bureau.
Als verlamd van schrik liet Malardin zich naar
het politiebureau brengen, waar hü voor den
lu nog geen tekort, dienstdoenden Inspecteur werd geleid.
Komt het signalement overeen met dat van
De sneltrein, die in den namiddag te Mar
seille moest aankomen, had uit Lyon slechts
een 20-tal reizigers eerste klas meegebracht, die
over drie doorloopende wagons verspreid waren.
Malardin, een groot-industrieel uit den om
trek van Lyon, had een compartiment voor zich
alleen gevonden, waarin hjj zich zeer verheugde
ofschoon hü anders wel van gezelligheid hield.
HU was een man van pl.m. 60 jaar, flink
gebouwd en met sen vallen, zwarten baard.
Op het perron had hU «enige weekbladen
gekocht, die bU nu op zün gemak ging zitten
lezen.
Avignon was het laatste station, waar de trein
stopte voor Marseille. Niemand stapte hier uit.
maar op bet laatste oogenbllk sprong nog een
reiziger In den trein, liep de wagons door, zoe
kende naar een plaats en koos eindelijk het com
partiment waar Malardin zat.
De nleuw-aangekomene had. evenals Malar
din, een rwaren, zwarten baard en was zeer net
gekleed. HU zette zich op de bank tegenover
hem, knoopte zün jas open en haalde uit den
binnenzak een zUden foulard, dien hü zorg
vuldig opvouwde.
Onwillekeurig keek Malardin daarnaar, waar
op zUn medereiziger zeide:
Een mooie das. vindt u niet?
Zeker, zeide Malardin beleefdheidshalve.
Het was inderdaad een mooie das. wit en
zwart gestreept, nogal in het oog loopend.
Dat is eigen fabrikaat, ging de man voort,
een nieuw uitgevonden kunstzUde, die wü te
Vaucluse maken en als ik u den prüs noem,
zult u verbaasd staan: 12 francs.
Op mUn woord, dat is goedkoop, riep Ma
lardin uit. Ik zou hem op 50 k 60 francs ge
taxeerd hebben.
WU verkoopen deze dassen voor 20 francs.
Dit is het eerste exemplaar dat wü gemaakt
hebben. Mag ik het u aanbieden voor den kost-
prUs?
En tegelUk legde hü de das op de knieën
van Malardin.
U heeft er een koopje aan. ging de reiziger
voort, maar dan moet u mU het genoegen doen
de das zeer zichtbaar te dragen en als men er
u naar vraagt zeggen, dat ze is van de firma
Nlcasse te Vaucluse.
Malardin. zelf man van zaken, vond dit idee
van reclame zoo origineel, dat hü de 12 francs
betaalde en. als een bcwüs dat hU zich aan
de overeenkomst houden wilde, de das dadelük
om deed.
ZUn wangen gloeiden van verontwaardiging.
Dat had zU dus van hem durven denken en
dat hU vervolgens nog de brutaliteit had gehad,
om het meisje na afloop van de pret bü haar te
brengen! HU had wel tien dingen tegelijk willen
zeggen, die hem bliksemsnel door het hoofd
schoten, om evenwel nooit over zün vast opeen-
geperste lippen te komen. HU zei niets. ZU ging
langzaam, bijna onwillig, de gang door. De ka
menier deed haar den mantel om en nóg
stond hU daar als een standbeeld. HU zag haar
na. hoe zü door de geopende deur ging, en in
haar auto stapte. HU keek nog .toen die zachtjes
wegreed. Toen ging ook hU weg en voegde zich
bu Holderness, die buiten stond te wachten.
Heil u. helper van jonkvrouwen In nood!
riep Holderness uit, tervrijl hü zün sigarenkoker
voor den dag haalde. Maar ik ben echt blü.
dat je haar kwüt geraakt bent. Ik sou waarach
tig niet geweten hebben, wat we met dat lastige
schepsel hadden moeten beginnen. Rook, mijn
zoon, en loop mee naar huis als je tenminste
niet om dit beetje regen geeft. Was mylady ge
nadig?
Dat was se niet, antwoordde Maurice grim
mig, maar ze houdt het meisje bü haar.
Ja, Ik geef er de voorkeur aan. te loopen, voegde
hü erbU, terwUl hü een sigaar opstak.
Een heel elegante dame, merkte Holderness
op. Heb je haar parels gezien, Elwyn?
Prachtig zUn ze. hè?
rtUninde
UnbUeen
douane*
twee be
emden i»
ngen be-
vee duL
wa heb-
mslngeld
politie,
de lucht
vrienden,
rd. niet
De sta*
n en be-
BRUSSEL 509 M. 5 .20 Concert door het
Radloorkest o.l.v. Karei Walpot; 6.50 gramo
foonmuziek; 8.20 concert door het Omroep-
symphonleorkest o.l.v. Jean Kumps; 9.20 con
cert oJ.v. Toussaint de Sutter uit de Kursaal
te Oetende.
Den volgenden morgen werd hü door den
commissaris In verhoor genomen. Het kostte
hem niet veel moeite. «Un Identiteit te bewUzen,
waarbU hU nog eenlge achtenswaardige Inge
zetenen van Marseille noemde, die zün rnede-
deellngen bevestigden en verklaarden, dat hü te
goeder naam en faam bekend stond.
Nu vertelde hü aan den commissaris op welke
wUze hU aan den foulard gekomen was, hoe
daarop zün mede-passagler spoorloos was ver
dwenen en hoe hU een heer met gladgeschoren
gezicht van de W. C. had zien komen.
Ik begrUp er alles van. Toen de man zag.
dat u juist zoon baard had als hU. heeft hU
u zUn foulard verkocht en vervolgens heeft hü
zich op de W. C. geschoren, waardoor hU onge
merkt uit den trein is kunnen komen.
Hierop vertelde hU dat er den vorlgen nacht
te Avignon een oude rentenier vermoord was.
De politie daar had het signalement van den
vermoede lij ken moordenaar verspreid, waarin
ook stond, dat hü een vollen zwarten baard had
en een wit en zwart gestreepten zUden foulard
droeg.
Den foulard, besloot de commissaris, houd
ik voorlooplg.
Is hü van het slachtoffer, dan wordt hü aan
de familie teruggegeven, maar was hU het eigen
dom van den moordenaar, dan krUgt u hem
terug en hebt u er toch altud een koopje aan.
-ten zal Indienen over bet onverzorgde uiterlUk
van de oostbeambten, waardoor het bediend
wordt.
PARIJS, R. 1725 M. 8.05 Gramofoonmuziek
12.20 idem; 12.50 Ambrolse Thomas-concert
7.20 Gramofoonmuziek; 8.20 ,.Alda”, opera van
Veidl.
Humboldt Is dezen geweldigen stroom opge
varen en hU heeft zich niet laten afschrikken
door de stroomversnellingen, welke den boven
loop bU Atures afsluiten. Het verhaal, dat de
groote Duitsche geleerde van zUn tocht door de
stroomversnellingen en watervallen heeft ge.
schreven, is een der spannendste gedeelten uit
de ontdekkersliteratuur. HU legde den weg af
in een prauw, een met bUl en vuur ultgehol-
den boomstam van 13 M. lengte en 4 M. breed
te. Deze prauwen, sinds duizenden jaren het
verkeersmiddel der Indianen. zUn bewegelUk
en ze elschen, daar ze zoo weinig weerstand
bieden, een zoo gelUkmatlge verdeellng van
den last, dat men. wanneer men een oogenbllk
van zUn plaats wil gaan, de roeiers moet toe
roepen, op de tegenovergestelde zUde te leunen.
Zonder dezen maatregel zou bet water over
den rand loopen. Het is onbegrUpelUk. hoe
Humboldt dagen en wekenlang met deze
Indianen In een dergelUk armoedig vaartuig
zoon geweldige prestatie beeft kunnen vol-
brengen.
Weliswaar deed de aanbllk der natuur hem
alle moeiten vergeten. Steeds weer schildert
Humboldt het verheven landschep, de rotsen
en op elkaar gestapelde granletblokken aan
den oever, de vervallen burchten, de geweldige
natuur, de razende rivier, welke door een on.
onderbroken serie watervallen zUn weg baant,
de enorme schuimvlakten op de rivier, waaruit
reusachtige steenmassa’s omhoogsteken. Som
mige zUn, twee aan twee bU elkaar, afgeronde
massa's, gelijkend op bazaltrotsen, andere ge.
lUken op torens, kasteelen, verwoeste gebou
wen. Hun donkere tint steekt zwart af bU den
zilverglans van het wateroppervlak. Elke rots,
elk eiland is met groepen krachtige boomen
bezet. Vanaf den voet dezer rotsen staat, zoo
ver het oog reikt, een dikke mist over den
stroom en boven dezen wltachtlgen nevel
steken de toppen der palmen uit. Op elk uur
van den dag ziet er de schulmvlakte weer
anders uit. Nu werpen de hooge eilanden en
de palmen hun schaduwen er over, dan weer
breken de stralen der ondergaande zon in de
vochtige wolken, welke den waterval omhullen.
Humboldt, die de heele wereld gezien heeft,
verzekert, dat bUna niets anders zoo’n Indruk
op hem heeft gemaakt, als het schouwspel der
watervallen van den Orinoco.
En bovendien is dit beeld, dat de groote rei
ziger met poëtische kracht heeft geschilderd,
slechts een gedeelte van het fantastische schil
derij, dat de geheele Orinoco biedt. Nu eens
liggen de oevers ver van den horizon, dan weer
nadert het oerwoud dicht bU het water. Daar
in gelukt de Orinoco op zUn grooteren broer,
de Amaanne' in beide stroomt troebel en geel
water tusschen muren van torenhoogen plan
tengroei, waarin men te voet bUna niet ken
doordringen. Op de zandige oevers verzamelen
zich schildpadden en alligators. Groote moeras
sen strekken zich aan belde zUden mü’-en ver
HAMBURG 372 M. 1 35 Gramofoonmuziek:
230 idem; 4.50 concert; 7.40 „Konzert lm klei
nen Rahmen” Het kleine Noragorkest o.l v.
Frits Gartz; 10.40 Populair concert door het
Noragorkest van Hannover o.l.v. Georg Pen-
naau.
heeft,
oppervlakkig
1 in de
den bandiet, dat men ons uit Avignon getelefo
neerd heeft? vroeg de Inspecteur aan zUn
agenten.
Geen vergissing mogelUk, antwoordde de
agent. Een volle zwarte baard en dan de wit
en zwart gestreepte foulard.
Malardin wilde vertellen, hoe hU aan dien
foulard kwam, maar de inspecteur luisterde niet
naar hem en liet hem in een gevangenwagen
naar het hoofdbureau brengen, waar hU voor
dien nacht in een cel werd opgesloten. In het
hotel wachtten eenlge handelsvrlenden hem met
het diner, maar zU wachtten tevergeefs.
Intusschen heeft San Marino een roemrUke
geschiedenis achter den rug. Het heeft weer
stand geboden aan de Romeinen, de Ooet-
gothen, de Franken en aan de Lombarden.
Ieder jaar worden twee heerschers aange
steld, die leder een half jaar lang regeeren
En als men niet In zUn prille jeugd sterft, dan
heeft men een flinke kans ook nog eens aan
het roer van het schip van staat te komen.
De lieden uit San Marino hebben vlUtlg ge
spaard, voordat ze de baat^'gingen bouwen. En
daardoor hebben »e ook nu
geen staatsschuld. Het Ujkt een droom.
HU verliet de kamer. Maurice schoof een
stoel bU voor Letty, maar zU weigerde, bevend.
O, ik durf niet te gaan zitten, mr. Mau
rice, zeide ze. En zegt u alstublieft niet, dat
Als men vroeger van Bologne naar Ancona
reisde, dan Informeerde de conducteur altUd,
of men misschien ook te San Marino moest
zUn, want dan moest men In Rlmlnl uitstap
pen. Want het was niet mogelUk. per spoor
dichter bU deze merkwaardige republiek te ko
men. Steil klimmen de wegen omhoog naar
d$a top, zóó steil, dat alleen de beste auto’s
"desen weg kunnen afleggen.
Nu op eens heeft San Marino een prachtig
station en een bUbehoorende spoorwegverbin
ding. De inwoners hopen op goede zaken, van
wege de toeristen, die zU verwachten. In hun
natuurlUke vesting In de bergen, waar
In het geheel geen stad zou verwachten, reke
nen ze nu op den spoorweg, dien ze rustig en
zonder veel ophef In die bergen hebben ge
bouwd.
Even later stond Nlcasse op en verliet het
compartiment; het duurde een kwartier, een
half uur, maar hU keerde niet terug. Verwon
derd ging Malardin nu den corridor in. keek
in alle compartimenten, doch nergens zag hU
hem.
Toen hU daarop van de W. O. gebruik wilde
maken, vond hU deze bezet. HU wachtte even.
Een man kwam er uit met een gladgeschoren
gezicht.
Malardin vond het vreemd, maar hU bekom
merde zich er verder niet om en ging weer op
zUn plaats zitten.
De trein naderde Marseille en stoomde wel
dra het station binnen. HU nam zUn relstasch,
stapte uit en keek op het perron rond naar een
witkiel om zUn bagage naar X hotel te brengen.
HUIZEN, 296 Meter 8.00 KRO-morgenccn-
cert 10.00 Gramofoonmuziek 1130 Gods
dienstig halfuurtje 12.00 Politieberichten
12.15 Lunchconcert door het KRO-trio onder
leiding van Piet Lustenhouwer 1.45 Gramo
foonmuziek 2.00 Vrouwenuurtje 3.00 Gramo
foonmuziek 3.30 Verzorging van den zender
4 00 Pianorecital 4.20 Gramofoonmuziek
4.40 a. Sonatine, Ravel: b. Impromtu. Straee-
ser 5.00 K R O. Kunstensemble onder lei
ding van Plet Lustenhouwer 6 00 OnderwUs-
fonds voor de Binnenvaart 6.30 K R O
Kunstensemble onder leiding van Plet Lusten
houwer 710 Ir. A. E. R. OoUette: Momen
ten uit de voorgeschiedenis van het Rsdlo-
omroep-verkeer In Nederland’’ 7.30 Politie
berichten 7 45 Verbondskwartlertje 8.00
Feestverg in 't Concertgebouw te Adam ter in
leiding van Koninginnedag; uitgaande van het
Comité „Oranje Getrouw” 9 30 Nieuwsbe
richten van het Persbureau Vaz Dlas 9.45
Het KRO-orkest onder leiding van Johan
Gerritsen; 11.„Konlngin’s verjaardag” door
D’n Dré 11.25 Gramofoonmuziek.
niet, neen, antwoordde
Maar wat moet Mc dan elgenlUk
wèl zeggen?
Alles, alles, wat u goed vindt, aUeen dkt
niet, smeekte zU-
Maurice knikte, dat hU het doen zou. Dan
ging de deur open, en zUn hart scheen opnieuw
stil te staan ZU kwam de kamer binnen in al
de glorie van haar wonderschoon toilet. ZU
droeg haar wüd en rijd bekende parelsnoeren,
en baar vlekkeloos witte japon was de laatste
creatie van de fUnste Parijsche mode-aaak van
den dag. Maar die dingen telden voor hem
niet zoozeer. Had hU gedroomd, vroeg hU zich
af, of had die eigenaardige glimlach inderdaad
De taxlstrUd is te Chicago geweld!» Kort
geleden speelde zich daar een gebeurtenis af,
die dat uitstekend typeert.
Een jonge man. met een klein koffertje In de
hand, stapte naar een taxi. Voordat hU echter
kon spreken, werd hU door twee krachtige ar
men gegrepen en naar een andere taxi ge
sleurd. waar hU ook zeker gekomen was. als
een derde chauffeur zUn ontvoerder geen pootje
gelicht had. Deze derde chauffeur wilde Juist
den mond openen om hem beleefd te vragen,
waar hij heen moest, toen een ..linksche hoek**
zUn kaken sloot en hU geen woord meer kon
uitbrengen. De paeudo-Bharkey. die deze
.hoek" plaatste, opende met een beleefd gebaar
zUn portier, toen een vUfde chauffeur op het
tooneel verscheen. Deze vUfde wierp den vierden
met een eleganten zwaai over een schutting,
trad dan vriendelUk lachend op den jongeman
met het koffertje toe, doeh werd plotseling in
zUn nekvel gegrepen en met het lusje van zün
kraag aan een lantaarnpaal gehangen. De zes
de chauffeur, die dit kunststuk verrichtte,
vroeg nu vriendelUk glimlachend: .MUnheer.
mUn wagen staat tot uw beschikking.’’ „Neen,"
antwoordde de jonge man. ,Jk heb mUzelf de
zer dagen een auto gekocht en .wilde jullie juist
eens vragen hoe je erover dacht, als Ik morgen
hier óók standplaats innam....?"
o
WEENEN. 517 M. 8.30 Het Weensch Bym-
phonleorkest oJ.v. Erich Paul Stekel;
dansmuziek door „The blue boys" man.v. Egon
Grosz, zang.
en
ter, -- en talrUke andere soor.
ten papegaaien bewegen zich rond de boomen
wreven riS luchtte j£Xl« om"e Se'S’
haar vlerkjes sidderen als vlindervleugels. In
het water van belde rivieren leven sidderalen,
d” vraatzuchtige vlschjes, de
Cariben, de manah, de walvisch van het bin
nenland. is op den Orinoco, evenals op de
Amazone een bekende verschUnlng.
Oneindig van verscheidenheid zUn de Inboor,
ungen die de oevers bewonen: geciviliseerde
Indianen en talrUke wilde stammen, de „Indos
bravos", de schrik der op een hoog eren trap
staanden, jagers en Indianen, die schildpad-
eleren zoeken en de olie daaruit aan hande
laars uit de steden verkoopen. Op een eiland
van den Orinoco, Pesla de Tortugas, vindt
jaarlUks de coserha, de eleroogst plaats. Men
bezoekt deze jaarbeurs zooals men in Europa
b v. de Leipzlger Messe bezoekt. Zoover het
oog reikt liggen er aan den oever schildpad,
eieren onder een aardlaag.
Volgens de monniken, die ten tijde der
Spaansche heerschappU in de diepste wildernis
doordrongen en daar hun missiestatles op.
richtten, waren het Duitschen geleerden, die
den Orinoco onderzocht hebben. Volgens
Alexander von Humboldt hielden zich de ge.
broeders Schomburgh en onmlddellUk vóór den
oorlog, de Duitsche geleerde Koch-Grünberg
met het onderzoek naar de bronnen berig.
tyaar alle onderzoekingen werden in haar
juistheid benadeeld, doordat kort voor den
oorlog alle astronomische plaatsbepalingen in
onbekende gebieden te lUden hadden van het
gebrek aan een betrouwbare tUdsopgave.
Pas toen de draadlooze telegrafie was ultge.
vonden, had men het middel overal ter wereld
den Greenwlch-tUd te handhaven en rich
daarmee een voortdurende contröle van den
chronometer te verzekeren. In 1913 had te ParUs
een Internationale conferentie voor draadlooze
tUdsoverbrenging plaats, welke voor de geheele
wereld een net van draadlooze stations vast
legde, die middags en te middernacht be
paalde. van Greenwich uit gerekende tUdstip-
pen draadloos aan eiken bezitter van een ont
vangtoestel moesten doorgeven. Hieraan Is het
voor *n groot deel te danken, dat elndelUk de
bronnen van den Orinoco ontdekt zUn.
KALUNDBORG 1153 M. 3 20 Irvtrumen
taal ensemble; 8.20 Radlo-strUkorkest
Launy Gröndahl; 10 35 omroeporkest
Launy .Grönrahl; 11.20 dansmuziek; orkest oJ.v.
Harald Andersen.
Den laatsten tUd wordt er nogal vaak over
gesproken, dat zout een vergift Is. Die mede-
deelingen zUn gewoonlljk zeer onvolledig; 'iet Is
nJ. onjuist, om zonder meer ons keukenzout
als een vergift te beschouwen. Daarom mag
echter ook niet uit het oog worden verloren, dat
schadelijk wordt voor hét lichaam, wan-
men er meer dan een bepaalde hoeveel-
van gebruikt. Het zoutgehalte van onze
gewone levensmiddelen is zoo laag, dat men.
wanneer men naar verhouding buitenge
woon veel vleesch gebruikt, toch nooit meer dan
3 gram per dag er van binnenkrUgt. En <|at Is
niet te veel.
Wat zien wfl echter in de praktUk? Er wordt
opzettelUk of gedachteloos zooveel zout aan het
voedsel toegevoegd, dat gemiddeld viermaal die
hoeveelheid wordt gebruikt. De volksvoeding is
daarmee in geheel verkeerde banen geleld en
een gevaar geworden voor de volksgezondheid.
Dit gevaar is des te gzooter, waar deze slechte
gewoonte niet van den laatsten tUd dateert,
doch in West-Europa althans al minstens twee
eeuwen lang Is volgehouden. Er Is reden om
aan te nemen, dat voor dien tUd een zoo over
matig gebruik van zout onbekend was, terwijl
in voorhistorische rijden vennoedelUk in het
geheel geen zout aan het eten werd toegevoegd.
Het ligt trouwens voor de hand, om dit aan te
nemen, want de zeeën en oceanen hebben nooit
zooveel zout opgeleverd als de zoutgroeven.
Nu ia het zeer goed mogelUk en zelfs waar-
schUnlUk, dat bU een overmatig gebruik van
zout het ontstaan van bepaalde ziekten in de
hand gewerkt wordt. In leder geval staat het
vast, dat bu vele ziekten, ojl- bU tuberculose,
met een zoutloos dieet schitterende resultaten
kunnen worden bereikt. Aan den anderen kant
zUn er geen gevallen bekend, waarin ook het
strengste zoutlooze dieet schade heeft aange
richt. Het is dus niet misplaatst, dat er tegen
woordig op aangedrongen wordt het zoutver-
bruik belangrijk te verminderen.
DA VENTRY, 1553 M 12.20 Orgelconcert;
1.20 concert door het Schotsche Studio-orkest:
o. 1. v. Guay Dalnes; 7.50 pianorecital; 11.00
B. B. C.-dansorkest; oJ.v. Henry Hall.
ae er In de oerwouden ultriet, hoe deze
ader van Zuid-Amerika zich gevormd
heeft men tot nu toe slechts
onderzocht en menigeen die probeerde t-
wildernis door te dringen, heeft zUn nieuws
gierigheid met den dood betaald. De noodlot
tige afloop der expeditie van overste Fancett
ligt nog versch in het geheugen.
De Orinoco is op twee na de grootste stroom
▼an Zuid-Amerika. ZUn loop Is 2400 K M. lang
bet stroomgebied, waartoe niet minder dan
436 rijrivleren behooren, Is een mlllioen KM?
groot. De RUn is 1225 K M. lang, zUn stroom
gebied strekt zich over slechts 193000 K.L
en wat een beteekenls heeft deae rivier al als
grens, verkeersweg en bron van welvaart voor
geheele volkeren! Alle maten, waarmee de Ori
noco gemeten kan worden, spotten met onze
Europeesche begrippen; de delta van den
stroom is 25000 K.M.2 groot, een onafzienbaar
gewar van riviermonden, kanalen en door sllb-
afzetting gevormde eilanden. Als in den
regentUd de Arlnoco buiten zUn oevers treedt,
wordt hü een reusachtig meer, ia büna een
use; het water is dan tot 190 K.M? breed. Maar
ook In normale tUden heeft de rivier op tal
rijke plaatsen een buitengewone breedte. Ale
xander von Humboldt, die haar 130 jaar geleden
heeft bevaren, vertelt, dat de stroom bU de
bergen van Encaramada zoo breed la, dat het
Ujkt alsof de bergen uit het water oprUzen.
kwam binnen.
Reynolds, zei ze, wUs deze jongedame de
kamer van de huishoudster, en vraag Mrs.
Brown, dat ze haar voor vannacht onderbrengt.
Het meisje trad impulsief op haar toe, doch
lets in Ernestine's uitdrukking hield haar klei
ne toespraak van dankbaarheid tegen. ZU volgde
den man, zonder een woord te zeggen, de kamer
uit. Ernestine wendde zich eveneens naar de
de deur.
U wilt me wel verontschuldigen, zei ze koel
tot Maurice. Ik ben al later, dan mUn bedoe
ling was.
Ik kan u alleen mUn excuus aanbieden,
dat ik u op zulk een uur heb lastig gevallen,
antwoordde hu, zUn hoed grijpend. Maar Ik
kon niets anders bedenken.
ZU zag hem koel aan.
De familie van het meisje bestaat uit fat-
soenUjke menschen, zei ze, en ik geef haar
onderdak om hunnUtwll. Maar ik voel me ver
plicht .te zeggen, dat ik haar verhaal hoogst
onvoldoende vind
ZU stonden in de gang. ZU was. al heengaan
de, blUven staan, om den zin te voltooien. Haar
kamenier, die een prachtlgen. rose-gevoerden
mantel gereed hield, stond enkele passen van
hen af. Een knecht wachtte bU de deur, met
den knop in zUn hand. ZU sloeg haar oogen
naar hem op en Maurice voelde de uitdaging,
die er in flikkerde. ZU dacht dus, dat hU zich
bü het gezelschap bevonden had. De koele ver
achting in haar manier van doen was op zich
zelf al een aanklacht.
Beslist onmogelUk. zei Maurice met klem.
TV weet »ker, dat Miss Atherton mU een
oogenbllk te woord, zal willen staan, als u
haar dat kaartje overhandigt en er bü zegt,
dat het dringend la
De knecht nam Maurice opnieuw op, en was
gedwongen, te bekennen, dat het een heer was.
HU ging hén voor naar een kleine spreekkamer.
Miss Atherton zal uw kaartje hebben,
münheer, zei hü- Wees zoo goed nier plaats
te nemen.
Hü verliet de kamer.
De brievenbestellers van Christchurch in
Australië, hebben besloten tot een merkwaar
dige soort staking om hun loonelschen te doen
inwilligen. ZU zullen zich nJ. niet scheren,
voordat hun verschillende voorwaarden door
het postbestuur zün aangenomen. ZU hopen er
n 1 op, dat het publiek In grooten getale klach-
inderdaad uit haar oogen geblonken? Het was
de vrouw uit zün wildste en meest fantastische
droomen, die was binnengekomen. Het was
een heel andere vrouw, die nu naar het meisje
keek, dat bevend naast hem stond.
Mr. Maurice, nietwaar? zei ze kalm. de
jongeman, die ons een lesje wou komen lezen
En u, wie bent u? vroeg ze. zich tot het meisje
wendend.
Letty Foulton, juffrouw, antwoordde bet
meisje.
Foultont Foulton! herhaalde Ernestine.
Ja, juffrouw. MUn broer is op de One-tree-
hoeve, legde ze uit.
Ernestine knikte.
O. juist, zei se. Nu herinner ik het me
weer. En wat wilt u allebei nu van me op dit
late uur? vroeg ze koud.
Als u het mU wilt toestaan, zal ik het u
uitleggen, nam Maurice haastig het woord.
Letty is vanmorgen met een gezelschap uit
Rulery gekomen met een goedkoopen trein, die
om tien uur terugging.
Ernestine keek op de klok. Het was rijf mi
nuten vóór twaalven.
Nu?
En ze heeft dien gemist, ging Maurice
voort. Het was natuurlUk heel onvoorzichtig en
heel verkeerd, maar het feit blüft, dat se hem
gemist heeft. Ik vond haar in groote verlegen
heid. ZU was haar vriendinnen kwUt geraakt en
er is geen trein meer naar Rulery vóór morgen
ochtend. Haar broer en haar moeder zün heel
streng en bovendien weet nu niemand, waar ze
haar lippen doen plooien, en die vreemde glans gebleven ia. Zooals u ongetwüfeld zult begrii-
teoen - bil levenslange geheele ongeacblktheld tot werken door f •JCfl bü een ongeval met O Cn bij verllee van een hand fl 9 C OU verlies van een r’/j bU een breuk van f dfi bü verlies van *n
Alle U.bonné^ ^rd t^de armen, beid» beenen of belde oogen t f O</.-doodelUken afloop f ZOU.~ een voet of eeA oog T 1 duim of wysvinger «W.-been of arm f anderen vinger
pen,
haar.
Ernestine gaf geen antwoord. Niets' in haar
gezicht beantwoordde op ©enigerlei wüze bet
zwügend verzoek, dat uit zün oogen sprak.
Ik wist toevallig, ging hü voort, dat u In
Londen was en daarom waag Ik het, om haar
terstond bü u te brengen. U bent de meesteres
van Rulery en Ik herinner me, dat u bU gele
genheid van ons onderhoud kort geleden ver
klaarde, dat u een zekere mate van verant-
woordelükheld kende, wat betreft uw personeel
daar. Welnu, als zü vannacht onder uw dak
blüft, zal niemand zelfs haar moeder niet
daar iets op te zeggen hebben.
Ernestine keek nog eens op de klok.
Het komt me voor, merkte ze op, dat er al
een aanmerkelUk deel van den nacht voorbü is.
Maurice en het meisje zwegen beiden. Thans
wendde Ernestine zich feltelUk voor de eerste
maal tot Letty.
Waar heb je den avond doorgebracht?
vroeg ze.
We hebben gedineerd en zün toen naar den
schouwburg geweest, stamelde zü. Toen Lebben
we ergens nog wat gebruikt en onder het pra
ten merkten wü pas boe laat bet was.
Wie to „wü"?
Het meisje werd vuurrood en antwoordde
niet. Ernestine wachtte een oogenbllk en haal
de dan haar schouders op.
Ik mag je wel gelukwenschen, zei ze met
koele ironie, dat Je zoo gelukkig bent geweest
mr. Maurice te ontmoeten.
ZU bad op de bel gedrukt en een knecht
HILVERSUM. 1875 Meter VARA
lichaamsoefeningen onder leiding van
Kleerekoper 7 30 idem 8 00 Tijdsein en
gramofoonmuziek VPRO 10 00 Morgenwüdlng
VARA 10 15 Uitzending voor arbeiders in de
continubedrijven 12.00 Vara-septet onder
leiding van Is. Eyl 1.45 Rustpoos voor het
verzorgen van den zender 2.15 P. J. Kers
Jr.: .Onze Keuken" 3.00 Orgelspel door
JOhxn Jong 3.20 „Nieuwe Overhemden",
blüspel in een bedrüf 4.00 Gramofoonmuziek
4.30 Vara-Septet onder leiding v. Is. Eyl
530 Vroaguurtje voor kinderen door Oom Henk
6.30 R. V. U. 7 00 Vara-orkest onder lei
ding van Hugo de Groot 7.20 „De familie
Knuddemans gaat kampeeren" 8.00 Regi
nald Poort bespeelt het Vara-Standaard-orgel
8.30 Uitzending van den Algemeenen Bond^
van Handels- en Kantoorbedienden MS
Orgelspel 9.15 „Een echtelijke discussie", van
Wilhelm Lichtenberg in een tafereel 9.25
Vara-orkest 10 00 Toespraak door J W
Lebon 10.15 Vara-orkest 11.00 Gkamofcon-
muzlek Daarna Persberli
bureau Vaz Dlas en Gramc
WARSCHAU. 1411 M. 5.20 De Philharmo
nic van Warschau oJ.v. Z. Dymnek; 640 Po
pulair concert: 8.20 Populair concert door de
Phil harmonie van Warschau o.l.v. J. Ozlmlnski;
930 voortzetting concert; 1030 dansmuziek;
11.10 idem.
299
De buren natuurlUk. hadden alles gezien en troostten Jaap en
stjn vrouw. Hoe kaal sag hun huis er nu uit. Jaap kon slch niet
goed houden en haalde zUn zakdoek te voorschUn. Zelfs «Un
vrienden konden hem geen moed Inspreken en lieten de familie
de Ble tenslotte maar alleen. „Ik ga maar slapen” ael Jaap. ..mor
gen zal Ik wel weer verder alen" en al heel vroeg lag de familie
dien dag onder de wol.
Toen de buren den volgenden morgen hun hoofd bulten sta
ken. waren «e wel verwonderd Jaap al buiten te vinden. ,Jk
ga weer vol moed aan den slag” vertelde Jaap met een verwaand
gezicht en de andere bijen Wlden hem wel direct behulpzaam
ZUn. Maar Jaap wilde daar niets van weten. Neen, sprak Jaap.
Ik kan het beet alleen af en onder gejuich toog le weer aan den
slag.
