en
Van de Perstribune
1
>5.1
I
Studeeren
Het rapport-Welter
de Keuringsdiensten
Mgr. Nolens z.g.
im
i'
I
VISCH VOOR BELG1E
EERBIEDIGE HULDE AAN
KARD. VAN ROSSUM
Zijn de kosten te hoog?
Regeering en vischhandel
fhr
g I
gif*
DONDERDAG 1 SEPTEMBER
NA DEN DOOD VAN l. EM. KARDINAAL >AN ROSSOM
Het stoffelijk overschot opgebaard in de St, Servaas te Maastricht
Verhooging Melksteun
BOTER NAAR DUITSCHLAND
ZUSTERS FRANCISCANESSEN
Aandrapg op den minister
IKK KI
Het oordeel van de
buitenlandsche pers
„BOEREN EN TUINDERS
ONDERLINGE"
En Kath. student zijn*
Wil 4
‘«ti-1
i
r ar
it
De Staat en de doodstraf
volk
Op Woensdag 31 Augustus werd de Jaarver-
75
120
Eeuwfeest te Roosendaal
IN
We lezen In „De Residentiebode”:
t
|k af!”
dert
de
„Bed rijf «ziekenkas voor Land
en Tuinbouw”
De ontslapene drukte op het
wereld missiewerk het stem
pel van zijn eigen per
soonlijkheid
wijlen
drong.
Het Studentencorps „Carolus Magnus”
van de R.K. Unlverslteit te Nijmegen ver
spreidt een smaakvol uitgevoerd propa-
ganda-geschrift, waarin gewezen wordt op
het belang der vereeniging van R.K. Uni
versiteitsstudenten.
Prof. dr. Titus Brandsma, O.Carm., rector-
magnificus der Keizer-Karel-Universiteit,
schreef het voorwoord, waaraan ontleend is:
gadering gehouden, des namiddags om 2 uy/,
in het Gebouw ,JSt. Bavo", te Haarlem.
De voorzitter, de heer P. Han te Amstelveen,
opende op de gebruikelijke wijze de vergade
ring. waarna de notulen der vorige vergadering
werden gelezen en goedgekeurd.
Na enkele mededeelingen van huishoudeljjken
aard, kreeg de directeur, de heer Nico van
Ommen te Leiden, het woord, om verschillende
cijfers over het algeloopen boekjaar 1931 be
treffende de Ongevallenverzekering nader toe
te lichten. Hieruit bleek, dat voor de L.T.B.-
afdeeling was ontvangen een premie van
122.641.17, terwijl dit voor de geheele Be-
drijfsvereeniging bedroeg ƒ401.984.93.
Het verzekerd looncjjfer bedroeg resp. voor
Vorming van een import-*
maatschappij
-‘H
den opgeheven, terwijl de bezuiniging groo-
tendeels schijn is. Pas na tal van jaren zal.
Indien het rapport-Welter ten volle wordt
gevolgd, voor het Rijk een vermindering
van uitgaven van 350.000 het gevolg zijn;
de eerste jaren zou het ten hoogste
200.000 zijn. Met een dergelijke zoogenaam
de bezuiniging Is afbraak der Warenwet
niet gerechtvaardigd. Beter Is dan eenige
bezuiniging aan alle keuringsdiensten.
Ingezonden.
hebben om aandrang uit te oefenen op de
regeering om in de aangeduide richting
meer actief werkzaam te zijn.
Meer actief.
Het gaat met de contingenteerlngen den
„Wij verheugen ons over veel roepingen
tot priesterschap en kloosterleven, omdat
zij openbaren, dat velen onder ons
ontvankelijk zijn voor de bekoorlijkheid
der hoogste idealen. Maar wij moeten er
ons niet minder over verheugen, dat zoo-
velen van onze jongere menschen de maat
schappij ingaan niet slechts om voor zich-
zelve een goede positie te verwerven, maar
ook om een roeping in de maatschappij te
vervullen, voor anderen goed en nuttig te
zijn, de gemeenschap te dienen. En zij
doen dit, gedreven door godsdienstzin, in
dachtig, dat wij allen Hem moeten dienen
en onze liefde tot Hem openbaren en ont
wikkelen in de liefde tot den naaste.”
Plechtige jaardienst te Venlo
Hedenmorgen om tien uur werd te Venlo in
de kerk van O. L. Vrouw Onbevlekte Ontvan
genis een plechtige jaardienst gehouden voor
Z. Exc. Mgr. Nolens, namens de R.K Kamer
fracties. 1
De H. MIs werd opgedragen door kapelaan
J. H. Brand, geassisteerd door pater O. Hes- I
pers Cf.I*. en pater L. Robert S.VJJ. I
Aanwezig waren o a. een broer van den over- I
ledene, de heer J. Nolens, de Tweede Kamer- 1
leden prof. mr. P. Aalberse, mr. F. Teullngs, 1
Max van Poll, Ch. van de Bilt, C. Kuiper en
A. Loerakker, benevens het Eerste Kamerlid 1
Schoemakers.
De H. Mis werd verder nog bijgewoond door
den burgemeester van Venlo, mr. Berger, de i
wethouders mr. Janssen, Veraarschot en Dres
sen en een groot aantal gemeenteraadsleden.
Voorts afgevaardigden van sociale en andere
vereen! gingen.
De onderhandelingen over de oprichting van
een boter-import-maatschappij zjjn, naar het
„Berl. Tageblatt” verneemt, in de laatste dagen
voortgezet en wel met N e de r 1 a n d. erwyl' met
Denemarken tegen het einde der week zal wor
den onderhandeld. Ter uitvoering staan ver
schillende mogelijkheden open. Naar het schijnt
is de vorming van een boter-importmaatschappy
volgens het voorbeeld van de moatschappy die
het monopolie van den maisimport heeft, het
waarschijnlijkst. De boter-lmporteurs zouden
verplicht worden de Ingevoerde boter aan de
monopolitiemaatschappij te verkoopen, die ver
volgens de afgifte tegen een bepaalden mini
mumprijs aan de binnenlandsche markt regelt.
Op deze wijze zou het volgens het B T. niet
meer noodig zijn verder aandacht te wijden
aan de kwestie der invoerrechten.
100 jaren heeft Katholiek Nederland
en in het bijzonder Katholiek Woerden onnoe
melijk veel aan die goede Zusters te danken.
Zelven vrijwillig arm, wijdden zij bijzondere
zorg aan de arme misdeelden. Zelven vol liefde
voor God, stortten zij den rijkdom der liefde
over in de harten van tallooze kleinen, door haar
opgevoed naar ziel en lichaam. En zoo kunnen
we bewonderen de rijke vruchten van 100-jarige
frlssche takken, zoo bewonderen we den stam,
waarop die takken groeien, nJ. den stamvader
Franciscus van Assisië, wiens levensregel die
Zusters trouw volgen, zoo bewonderen we den
vasten wortel, waaruit de stam en de takken
voortdurend nieuw leven putten, n.l. de leer
van Christus en het Evangelie.
Geen wonder, dat de Zusters van Roosen
daal uiting wilden geven aan hare dankbare
vreugde. Reeds 24 Augustus werd in alle huizen
het eeuwfeest kerkelijk en huiselijk gevierd.
Heden werd in het Moederhuis te Roosendaal
*n Pontificale Hoogmis opgedragen door Mgr. P.
Hopmans, Bisschop van Breda. In Woerden
vieren de meisjes der R.K. school het eeuw
feest den 5en September en den 9en September
komen de pensionnaires aan de beurt.
De heer Kleerekoper, die van zijn afkeer
van de doodstraf een stokpaardje maakte,
schrijft nu een schrander stukje, dat voor
zijn doen zeker bezadigd is. Het is alleen
jammer, dat zijn beschouwing niet opgaat.
Waar hij ook spreekt over het Katholieke
standpunt inzake de doodstraf, is het wel
goed 'hem eens volledig aan 't woord te la
ten. We lezen in „Het Volk”:
„Of de moordenaars van Beuthen bege
nadigd zullen worden of niet, weet op dit
oogenblik (27 Aug.) geen mensch nog. Hoe
die beslissing ook uitvalle, in elk geval zal
zij van zuiver-politieken aard zijn, en met
toepassing van strafrechterlijke beginselen
geen verband houden. Wil dat zeggen, dat
er dus uit deze historie niets te leeren valt
ten aanzien van misdaad en straf? 1 Is an
dersom! Het merkwaardige van dit geval is
juist, dat, terwijl het druipt van de politiek
het ergste wat men van een rechtszaak
getuigen kan men nooit aanschouwelij
ker onderwijs in strafrecht gekregen heeft
dan bij deze gelegenheid.
Hoe dat dan zit? Wel, heel eenvoudig!
Het uitgangspunt toch van de noodveror
dening, krachtens welke deze doodvonnis
sen gewezen zijn, was een wanhopige po
ging om aan het bloedvergieten op straat
een einde te maken. Als dan niets meer
hielp om aan deze openbare moordpartijen
paal en perk te stellen, dan in 's hemels
naam maar gegrepen naar het zwaard van
den beul. Het was dus, welbeschouwd, een
toepassing van het Katholieke beginsel in
zake de doodstraf: de Staat heeft het recht
het leven der burgers te nemen, niet ter
vergelding van het kwaad, want dat staat
niet aan den aardschen rechter, maar ter
beteugeling van de misdaad, als de overheid
over geen ander doeltreffend middel meer
beschikt om haar taak, de bescherming der
gemeenschap, te vervullen. Precies zóó
stond het nu in Duitschland. Als uiterste
in de nood-verordening ligt
van, maar des middags kwam bet Ministerie
deze berichten bevestigen.
Zaterdagmorgen werd deze bevestiging echter
herroepen. Blijkens een mededeellng van het
Ministerie van Buitenlandsche Zaken, dat met
Brussel gesproken had, was de minlmummaat
op 26 c.M. gesteld. De handel meende hierop
te kunnen vertrouwen en verzocht den Hal-
chef om bjj den afslag dit i nieuwe bericht om
te roepen. Maandagmorgen gebeurde dit dan
ook.
Dienzelfden morgen ontv^hg de Vischhandels-
vereenlging toevallig bericht uit België, dat het
toch 40 c.M. was. Onmlddeliyk werd Den Haag
opgebeld, doch de betrokken ambtenaar was
nog niet aanwezig. Gedurende den morgen heeft
men zich herhaaldelijk telefonisch met het
Ministerie in verbinding gesteld, doch zonder
resultaat.
Intusschen had de handel afgaande op de
mededeellng van de regeering zich reeds ge
dekt en visch gekocht, rekening houdende met
de 26 cM. minlmummaat.
De onverdroten pogingen, om in Den Haag
iets te weten te komen, faalden voortdurend
en ook het verzoek, om stappen te doen, ten
einde de visch over de grens te krijgen, bleef
zonder succes.
Daar het hoogste tijd werd (de trein moest
vertrekken) belde men ten einde raad het Ge
zantschap in Brussel open kreeg van daar
te hooren, dat in Den Haag 40 c.M. was opge
geven
Na veel geconfereer is ten slotte bereikt, dat
by wjjze van uitzondering, de visch dezen keer
nog,over de grens mocht.
En na dit alles bleek men aan het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken te Den Haag nog
hevig gebelgd over het feit, dat m enin IJmui-
den de vrijmoedigheid had, om Brussel op te
bellen.
De fout zou hebben gelegen in het misver
staan tydens het telefoongesprek tusschen Brus
sel en het Ministerie. Dit klinkt, wanneer men
de cyfers ziet, toch wel eenigszins zonderling.
Het is begrypeljjk, dat men in de kringen van
den vischhandel over dit alles zeer ontstemd
is. Men gevoelt daar de noodzaak om voortaan
maar te trachten zelf de zaken te regelen.
Heden 1» het 100 Jaren geleden, dat de Con
gregatie der Zusters Franciscanessen van Roo
sendaal haar zegenrijke loopbaan begon. Toen
immers deed de stichteres Mere Maria Josef
(Maria Raaymakers) geboren te St. Oedenrode
in 1781. overleden in 1867, met vijf Zusters haar
intrede te Roosendaal (N.-B.) om een school
voor meisjes te openen en de bestaande bor-
duurschool over te nemen.
Mère Maria Josef toonde zich een edele ziel,
sterk door geloof en liefde. Het zaad, door haar
uitgestrooid, droeg rype vrucht. Reeds tijdens
haar leven telde de nieuwe Congregatie 17 hul
zen, o.a. Rotterdam (1840), Woerden (1841),
Den Haag <1842.* nu drie huizen), Oegstgeest
(1850),' Amsterdam volgde in 1872. Delft in
1873 en 390 Zusters.
In Woerden zijn de Zusters werkzaam vanaf
1841 in weeshuis en pensionaat, benevens de
meisjesschool. Hier zijn 50 Zusters werkzaam
voor 500 kinderen, resp. 150 intemen en 350
externen. In 84 trokken ook de eerste vijf mis
siezusters naar Curasao, waar zy na ruim zes
tig dagen in een zeilschip op zee gedobberd te
hebben, aankwamen. Later gingen anderen
naar Suriname, zoodat aan deze Zusters de eer
toekomt, dat zy de eerste Missie-Congregatie
in Nederland zyn en echt pionierswerk verricht
hebben.
In di
slakkengang: het adres aan den minister
zegt, meer parlementair, dat de werking
van de Crislsinvoerwet niet aan redelijke
verwachtingen beantwoordt.
Terwijl de aanvragen aanhangig zijn,
stopt het buitenland ons vol en leggen de
importeurs (ze worden toch, hopen we, niet
ingelicht) een wilden ijver aan den dag.
Bovendien heeft de minister op eigen
houtje de anti-dumpingswet op non-activi-
teit gesteld, of liever, niet ingevoerd, in de
meening, dat ze naast^de Crisis-invoerwet
overbodig was.
De minister heeft, gelooven wij, dit doen
de te veel het oor geleend aan de liberale
en socialistische vertoogen, die ook nog in
dezen tijd te veel van den eenzijdigen vrij-
handelswaan blijven bezeten.
Nu overal de vrijhandel is ingestort, po
gen zij hem in ons land alleen nog te
redden, voorbijziend, dat het thans niet de
tijd is der theoretische beschouwingen over
stelsels, maar dat gehandeld moet worden
met alle middelen, die er zijn, ten einde te
voorkomen, dat ons bedrijfsleven en met
ons bedrijfsleven onze volkswelvaart nog
dieper in den put raakt.
Het woord van onze sociale organisaties
is een woord van pas en op tijd: het moge
den minister een duw in den rug geven om
wat steviger op te treden.
Al verheugen wij er ons over, dat de cen
trale sociale organisaties elkaar gevonden
hebben, toch hadden zij nog een stap ver
der moeten gaan.
Nu zij niet een katholiek maar een natio
naal belang nastreven, hadden zij zich de
medewerking moeten pogen te verzekeren
van andere sociale organisaties wij den
ken met name aan de Christelijke Werkge-
versvereeniging en het Christelijk Natio
naal Vakverbond die ten aanzien van de
economische politiek dezelfde inzichten zijn
toegedaan.
Er had niets anders gevraagd behoeven
te worden, maar hetgeen gevraagd is zou
nog meer klem hebben gehad, indien het
ook ware gedragen door het gezag van an
dere volksgroepen.
Zou het geen goede politiek zijn, alsnog
aan de christelijke sociale organisaties een
adhaesiebetuiging te ontlokken, opdat de
minister van Economische Zaken en de
heele regeering (hetgeen verlangd wordt
raakt ten slotte de regeeringspolitiek) er
nog eerder toe worden gebracht, rekening
te houden met hetgeen uit een zoo aanzien
lijk deel van ons volk als wensch, wil men
i noodkreet, opstijgt?
het reeds besloten heeft men naar de
doodstraf gegrepen.
Het geval In Beuthen was zoo erg als het
maar kon. Een moord op een weerloos man,
half omdat hij een communist, half omdat
hij een Pool was. De nationaal-sociallsten
verheerlijken openlijk deze daad en de da
ders, hun partij genooten, omdat deze
als.... „Edelgermanen” hebben gehandeld.
Gezwegen van den adeldom, schijnt het
ook aan twijfel onderhevig, of de moorde
naars zelf Inderdaad wel Duitschers zijn.
Hun namen wijzen in andere richting.
Dit alles echter, hoe onmisbaar ook om
het geval te begrijpen, is de hoofdzaak niet.
De hoofdzaak is, dat men deze kerels ter
dood heeft veroordeeld (de noodverorde
ning stond den rechter geen andere straf
oplegging toe) om af te schrikken van het
moorden. En het gevolg? Dat openlijk ge
dreigd wordt met vernieuwde en nog ergere
moordpartijen als de gratie niet verleend
wordt. De afschrikking blijkt dus gelijk ni
hil Neen, sterker! Het afhakken van deze
moordenaarshoofden zal het sein zijn tot
nieuwe slachtingen.
Als de doodstraf gewettigd wordt met een
beroep op een bijbelsche formule, dan baat
geen redelijk verweer. Maar alle verstande
lijke redeneeringen om het schavot goed te
praten, leggen het onverbiddelijk af!”
Het „Huisgezin” oordeelt:
Er zijn allerlei denkbeelden en plannen
over de inrichting, her-inrichting, hervor
ming van ons economisch bestel.
Ten deele zal dit afhangen van de vraag,
hoe na de crisis moet men zeggen ten
einde de wereldcrisis tot staan te brengen
de kwestie van vrijhandel of bescher
ming internationaal zal worden opgelost of
niet opgelost.
Maar hierover zou men het eens kunnen
zijn, dat in, de gegeven omstandigheden al
les gedaan moet worden om, nu de afwet in
het buitenland met steeds grooter moeilijk
heden te kampen krijgt, de binnenlandsche
markt voor de eigen industrie te behouden.
Dit is een nationaal belang.
Niemand ontkent dat werkgevers en
werknemers in de nijverheid onmiddellijk
betrokken zijn bij het welvaren der in
dustrie, maar niemand ontkent ook, dat de
neringdoende middenstand en de landbouw
belang hebben bij een arbeldsleger-met-
koopkracht, m.a.w. bij een arbeidersstand,
die niet ten deele door geheel of halve
werkloosheid of <tapr stevig verlaagde loo-
nen is getroffen.
Zoo is te verklaren en wij verheugen
er ons over dat de vier katholieke cen
trale sociale organisaties in ons land, de
organisaties dus, die practise!) ons geheele
normaal land, is geen behoorlijke logica.
Zelfs al zou het dus bewezen zijn, dat de
doodstraf in Duitschland andere moorden
uitlokte, dan was daaruit nóg niet in t
algemeen te concludeeren (wat de heer K.
wil), dat de hier als katholiek gestelde stel
ling: „de Staat heeft het recht het leven
der burgers te nemen ter beteugeling der
misdaad”, niet zou opgaan.
Een uitzonderingstoestand mag men niet
voor normaal verslijten. Heeft men ooit in
andere landen, waar de doodstraf be
staat, gehoord, dat ze gevolgd werd door
„nieuwe slachtingen”?
Wij voor ons zijn niet bepaald „happig”
op invoering der doodstraf, maar als men
ze bestrijdt, moet men het met „redelijke”
argumenten doen.
De secretaris van den Alg. Ned. Zuivelbond
(coöperatief) bespreekt in het bondsorgaan
de verhooging van den steun van één en een
kwart op anderhalven cent.
In de periode 10 Juli27 Augustus is door
het Nederlandsche boter, en margarine.etende
publiek betaald aan accijns e<ui bedrag van
ƒ7 663 00. die ongev. zeven en drie kwart millioen
gulden In zeven weken tljds, of één en één
tiende inillloen gulden per week. Daarby be.
denke men, dat de accyns gedurende die zeven
weken nog betrekkeiyk laag was, nJ. drie
weken lang 42 cents en vier weken lang 55
cents dus gemiddeld 50 cents.
Thans is de accyns echter 65 cents, dus
30 pCt. hooger, zoodat het publiek by geiyk-
biyvend accyns en consumptie in de volgende
zeven weken ruim tien millioen gulden zal
moeten opbrengen of rond anderhalf millioen
gulden per week!
Doch ook dak bedrag, dwz. 75 millioen
gulden per jaar. zal nog lang niet voldoende
zyn, om den melkprijs op ruim 5 cents te
brengen. Daarvoor is op zyn minst 100 mil.
Hoen gulden, waarschyniyk 120 millloei)
noodig per twaalf maanden.
De weta utvoerders, krygen aanstonds het
tactische voordeel, dat de koeien minder melk
gaan geven en er dus ook minder melksteun
behoeft te worden uitgekeerd. Met een zelf
den accijns kunnen zy in den winter méér
doen (afgezien nog van natuuriyke prijssty-
ging) dan in den zomer. Doch voor de vee.
houder is dat al een zeer schrale troost. Zij
komen dan wel tot den rlchtprys van ruim
vyf centen toe, doch.... melken dan ook veel
minder I
L.TB. I2.434.400_ en voor de geheele Be-
drytevereeniglng 31D42.200.
Het aantal ongevallen voor den L.TB. be
droeg 1065 en voor de geheele Bedryfsvereenl-
ging 3633.
Van het totaal aantal ongevallen, dat in het
afgetoopen boekjaar plaats had, waren er 8
met doodeiyken afloop.
Hoewel het verzekerd looncyfer, als gevolg
van di economische crisis dalende is, vermin-
t het aantal ongevallen niet. Niettegenstaan-
dat. is de elnd-afrekening beduidend gun
stiger dan het Jaar1 te voren.
Het geleden koersverlies op effecten, hetgeen
practlsch als een boekverlies moet worden be
schouwd, werd voor zoover noodig afgeschre
ven.
Vervolgens gaf de directeur toelichting om
trent de cyfers van de Ziekteverzekering, waar
uit bleek, dat het premie-lnkomen van de af-
deeling L.TJB. bedroeg 191.711.18 en voor de
geheele Bedryfsvereeniglng ƒ510.447.43.
Het verzekerd loon bedroeg L. T. B.
10.451.486.en voor de geheele Bedrüfsver-
eenlging 27.928.000.—
Het aantal ziektegevallen, behandeld by L. T.
B., bedroeg 3103 en voor de geheele Bedryfs
vereeniglng 7063.
In het afgeloopen boekjaar heeft het heet-
schen van de Spaansche Griep belangryke of
fers gekost.
Met de leden kon, overeenkomstig de gehe
ven voorschot-premie. op 1.80 per 100.
loon worden afgerekend
Vervolgens gaf de directeur toelichting op
de Verlies- en Winstrekening van de Vrywll-
llge Ziekteverzekering, waaruit bleek, dat aan
premie was ontvangen een bedrag van
30.242.45.
Deze Vrijwillige Ziekteverzekering is uitslui
tend voor de werkgevers zelf en him inwonen
de zoons, die bulten de Ziektewet vallen, ter-
^yi daarby tevens het wetteiyk risico van den
werkgever tegenover zyn inwonend personeel,
ingevolge het bepaalde by art. 1638 V -van
Burgeriyk Wetboek, wordt overgenomen.
De moderator der Vereeniging, de zeer-
eerw. pater C. Hoogewegen 8.J., wijst erop,
dat een student moet behooren tot het
studentencorps, wanneer hij ten volle zijn
studentenplichten wil waarnemen. Pater
Hoogewegen schrijft:
„Ik heb thans vijf jaren met en voor de
studenten geleefd. Op deze ervaring fun
deer ik mijn overtuiging, dat het voor den
Nederlandschen Katholieken student in
ieder opzicht een rijk en vruchtbaar voor
recht is aan de Katholieke Unlverslteit te
mogen studeeren: mits hij zich, welbewust
van deze bevoorrechting, met den vollen
inzet van zijn persoon aan zijn'studenten-
plichten geeft. En tot deze plichten moet ik,
wederom gedwongen door ervaring, zon
der restrictie rekenen: zijn meeleven en
meewerken met het zich sterk en veel
zijdig ontwikkelende Studenten Corps
Carolus Magnus.”
Een bezwaar der Commissie dat breed
wordt uitgesponnen is gericht tégen het
feit, dat ten aanzien van verschillende
waren eischen zijn gesteld bij Kon. Besluit.
Zoo worijt gezegd, dat zij niet-deskundig
zijn opgesteld, te streng zjjn en hooge kos
ten met zich brengen. De zaak is echter,
dat in de Warenwet zelf geen eischen ge
steld zijn, maar de nadere uitwerking aan
Besluiten overlaat, waarbij een speciale
commissie van advies is ingesteld, terwijl
▼oor ieder geval nog bijzondere adviezen
van personen en organisaties worden in
gewonnen. Bij de samenstelling van die
commissie is er rekening mede gehouden,
dat zoowel scheikundigen als practici erin
vertegenwoordigd zijn. Het komt ons voor,
dat tegen dergeljjke samenstelling niets is
in te brengen en datxhet volkomen juist is,
dat de eischen, waaraan verschillende wa
ren moeten voldoen, voor het heele land
zijn vastgelegd, waardoor willekeur voor
komen wordt. Bovendien is er zoodoende
zekerheid dat de eischen niet te streng
zijn, hetgeen ook blijkt bij vergelijking met
de hier te lande bij de oude keuringsdien
sten geldende eischen en met die in het
buitenland. Dat de kosten hierdoor hooger
zouden zijn is onjuist, daar krachtens de
Warenwet het toezicht bestond, maar door
de Kon. Besluiten meer zekerheid gescha
pen is. Alleen door Besluiten als Kapokbe-
sluit en Papierbeslult is eenige uitbreiding
gegeven in het belang van den handel,
zonder dat het werk belangrijk vermeer
derd werd.
Wat is nu het financieele plan der com-
missie-Welter en wat wil zij daarom met
de keuringsdiensten? Zij schrijft o.a.:
„In de Memorie van Toelichting in 1918
werden de kosten becijferd voor Staat en
Gemeente op 600.000, alzoo 300.000 voor
het Rijk.”
„Welk een uitbreiding in enkele jaren
deze wet heeft gekregen blijkt hieruit, dat
de uitgaven over 1932 ongeveer 1.700.000
zullen bedragen, waarvan 850.000 op reke
ning van het Rijk komt.”
„Terwijl sinds 1918 de bevolking is toe
genomen met 20 zijn de kosten ge
stegen met nagenoeg 185
„Het spreekt vanzelf, dat deze stijging
sü voortgaan, indien nog weer meer Kon.
Besluiten worden uitgevaardigd en vooral
wanneer het land bezaaid wordt met con
troleurs die moeten toedien of een burger
wel zijn brandstoffen, aardappelen, katoen
ot garen of band ontvangt.”
In een enkel blad werd o.a. al op het on
juiste in deze alinea’s gewezen. De Zaak is
nJ.'dat de raming dateert uit den tijd toen
er van sterke prijsverhooging als in de laat
ste oorlogsjaren en daarna nog geen sprake
was en dat toen de Warenwet in 1921
geleidelijk in het land toegepast werd in
laboratoria met hooge bouwkosten met
dure Instrumenten gewerkt moest worden,
terwijl loonen, reiskosten enz. al evenzeer
gestegen waren. Feit is zelfs, dat na het in
werking treden de kosten practlsch. on-
daijks de invoering van een twintigtal Kon.
Besluiten, zeer weinig gestegen zijn en in
verhouding tot de bevolking wellicht ge
daald. De kosten, die nu voor rijk en ge
meenten samen ongeveer 22 cent per inwo
ner bedragen, kunnen trouwens niet hoog
worden genoemd.
Nu wil de commissie hierop toch nog
danig gaan bezuinigen, zóó sterk als bij geen
enkel ander onderdeel, want van de kosten
▼an 835.000 voor het Rijk wil het
350.000, zijnde 40 geschrapt zien, n.l.
2 ton door opheffing van 8 keurings
diensten en verder door beperking van
werking en vermindering van bezoldiging,
enz. nog 1H ton. Wanneer tot opheffing
van 8 keuringsdiensten zou worden over
gegaan, zou het land verdeeld moeten wor
den over 13 keuringsdiensten, die zouden
blijven bestaan.
Aangezien de afstanden, die door de
ambtenaren moeten worden afgelegd, groo
ter zouden worden, zou de hoeveelheid werk,
welke dan zou worden verricht, niet alleen
verminderen door het ontslag, van het per
soneel der opgeheven diensten, maar ook
doordat het personeel der gehandhaafde
diensten minder kan verrichten, zoodat het
werk zeker tot 50 van het tegenwoor
dige zou moeten worden ingekrompen. Wèl
zegt het rapport-Welter: „Voor afbraak
▼an het bestaande is, naar onze meening,
thans nog niet het tijdstip gekomen,” maar
een dergelijke aderlating van de keurings
diensten lijkt toch veel op afbraak, die
Diet meer te herstellen is.”
Bovendien zal, indien men op de te hand
haven keuringsdiensten nog 150.000 wil be
zuinigen, hier ook personeel moeten ont
slagen worden, waardoor nog minder kan
worden gepresteerd. Men spreekt ervan,
dat er alleen contröle op melk en brood
zou blijven, maar ook daarvan zal zoo
doende niet veel terecht komen. Bij de
groote afstanden, die zullen moeten worden
afgelegd', worden de kosten voor reizen enz.
hooger, zoodat er minder voor personeel
overblijft, hetgeen ontslag met wachtgeld
ten gevolge zal hebben. Dat de uitvoering
van het werk veel te wenschen zal over
laten als het vanuit een ver verwijderde
stad moet geschieden, ligt voor de hand.
Het contact met de belanghebbenden dreigt
▼erloren te gaan.
Eén punt dient hier nog te worden aan
geroerd. Van de kosten der keuringsdien
sten wordt 75 uitgegeven aan perso
neel, de rest voor gebouwen, instrumenten,
monsters enz. Aan het personeel zal wacht
geld moeten worden betaald gedurende een
aanbal Jaren. Het aantal werkloozen wordt
weer vermeerderd als keuringsdiensten wor- Noodzaak
Zooals bekend is, heeft de Belgische regee
ring besloten om den invoer van alle vischsoor-
ten onder de 40 cM. tydelyk te verbieden, en
den invoer van tong geheel stop te zetten.
Dit is weer een nieuwe en zware slag voor
ons visscherijbedryf, dat toch al reeds zoo ern
stig getroffen is. De IJmuidensche Vischban-
delsvereenlglng heeft reeds eerder en ook nu
weer by de Regeering aangedrongen om maat
regelen te nemen, die aan den noodtoestand
in het bedrijf tegemoet zouden kunnen komen.
Resultaat heeft dit echter niet gehad.
Naar wy vernamen, is de handel meer dan
teleurgesteld om de laksche houding der Regee
ring. Men is de opinie toegedaan, dat men er
zich in Den Haag maar van afmaakt, onver
schillig welke maatregelen er in het buitenland
getroffen worden ten opzichte van onzen han
del. In de kringen van den vischhandel is men
van meening, dat er heel wat gedaan zou kun
nen worden. Men moet de in- en uitvoercyfers
maar eens bekyken.
Heerscht er teleurstelling over deze houding
van onze Regeering, niet minder ontstemd is
de vischhandel over de manier, waarop het be
trokken Ministerie de belanghebbenden voor
licht omtrent de maatregelen van het buiten
land.
Het is nu al een paar malen gebleken, dat de
berichten, welke uit Den Haag komen, volmaakt
onbetrouwbaar zyn.
(Tydens de bekende conferentie met Mr. Kan
werd medegedeeld, dat nog tyne visch kon
worden uitgevoerd, alhoewel de handel wist, dat
het contingent reeds verbruikt was. Maar op
grond van deze offtpieele mededeellng brachten
verschillende reedërijen schepen in de vaart,
terwijl de handel eveneens afgaande op deze
mededeellng groote kwantums tongen kocht,
die in de koelhuizen werden ppgeslagen, om
straks naar Frankrijk te worden geëxporteerd
Achteraf bleek nu, dat er niets van aan was.
Daar zat men nu in IJmuldenl Onmlddeliyk
is een deputatie uit den handel naar Parijs
vertrokken, waar men, na veel vieren en vu ven
en mede dank zy het optreden van den handels-
attaché van ons Gezantschap, gedaan heeft
weten te krygen, dat de Fransche grens nog
vyf dagen geopend bleef, waardoor de opgesla
gen kwanti geplaatst konden worden.
Men heeft getracht den oorsprong van deze
onjuiste mededeellng te achterhalen, maar ver
der dan het Ministerie van Bultentemdsche
Zaken is men niet gekomen.
Een ander geval van foutieve voorlichting
heeft zich nu pas voorgedaan ten aanzien van
den Belgischen maatregel betreffende de mini-
mummaat van visch, welke daar ingevoerd mag
worden.
Toen het bericht van dezen fatalen maat
regel in IJmuiden kwam, heeft men zich daar
onmlddeliyk met de afdeeling Vlsscherij van
het Ministerie in verbinding gesteld. Dat was
Vrydag j.L In Den Haag wist men er nog niets
Tot zoover de sociaUstisêMfeJMinjver.
Afgezien van de tegenstRB^ „redelijk”
en .Bijbelsche formulé”, waarop ook heel
wat te zeggen zou zijn, mankeert er aan
dit stuk één ding, maar dan een kapitaal
ding, dat de redeneering nietszeggend doet
zijn.
Aangenomen, dat de feitelijke voorstel
ling van zaken juist is, dan zegt de rede
neering nóg niets voor de stelling, dat alle
„verstandelijke redeneeringen” buiten de
redelijkheid van de doodstraf zouden staan.
Immers, het feit, dat in casu weer nieuwe
doodsbedreigingen volgden, is niet normaal, katholieke volk bestrijken, elkaar verstaan
Men weet nu eenmaal, dat Duitschland niet
normaal is, dat met name de Nazi-actie
van alle redelijkheid gespeend is. Van de
toestanden in het Duitschland van heden
redeneeren naar normale toestanden in een
Alle buitenlandsche bladen geven thans lange
levensbeschryvingen van wylen Kardinaal van
Rossum en brengen in wanne woorden een eer
biedig eeresaluut aan den onvermoeiden werker,
die vooral op het geheele missiewerk der laatste
tien jaren het stempel van zyn etgene, mach
tige persoonlijkheid heeft gedrukt.
De groote Duitsche Katholieke bladen, de
Germania”en de „Köinische Volkszeitung”
wyzen er op, dat de dood van den Kardinaal
des te smartelijker in geheel de wereld zal wor
den gevoeld, omdat hy zoo onverwacht is ge
komen. Vooral in Holland zal de smart groot
®üu- a
De „Köln. Volksz.” schrijft: „De Kardinaal
was ook in- Duitschland een bekende en popu
laire persoonlykheid. Herhaaldeiyk vertoefde hy
in het Rijnland, vooral in Keulen, waar hy de
gast was van Kardinaal Schulte. Groot was de
vreugde der Hollanders, toen zij vernamen, dat
een van hun landslieden tot Kardinaal was be
noemd en Koningin Wilhelmina zelf drukte den
Kardinaal haar vreugde uit door hem twee kost
bare schilderijen, Hollandsche landschappen, te
zenden.
De Kardinaal drukte op het missiewerk het
stempel van zyn persoonlykheid. Zyn eerste
werk was de voorbereiding van de Pauselyke
encycliek over de missies, die na haar vergchy-
nen de magna charta van het missiewerk werd
genoemd. Het heele missiewerk stelde van Ros
sum op nieuwen grondslag, doordat hu het mo-
geiyk maakte, dat vele missies werden overge
geven aan den eigen clerus. Hy had de voldoe
ning. dat reeds na luttele jaren zes Chlneesche
priesters door den Paus tot bisschop werden
gewyd, nadat het hem was gelukt, tegen het
protest van Frankrijk in de benoeming van een
katholieken delegaat in China te bereiken.
Tevens herstelde hy alle staties, die door den
wereldoorlog hadden geleden, schiep nieuwe en
vermeerderde het aantal missionarissen in groo-
ten styi. Ook bewerkte hy, dat de zetel van het
„Werk der uitbreiding des geloof*” van Frank-
rijk naar Rome werd overgebracht. De Duitsche
Katholieken zyn den Kardinaal vooral tot dank
baarheid verplicht, omdat hy direct na het
eindigen van den wereldoorlog met alle energie
daarvoor is opgekomen, dat de Duitsche mis
sionarissen nieuwe missiegebieden kregen, waar
op zy thans rijke zegen-vruchten planten en
oogsten kunnen."
Ook de Fransche courant „La Croix” geeft
een overzicht over het leven van den Kardinaal
en eindigt
„zyn onvoorziene dood zal in Holland en in
heel de Katholieke wereld een diepen indruk
maken. Wy bieden aan zyn religieuze familie
onze oprechte, geestelyke condoleances aan.”
In de Engelsche pers is vooral dé necrologie
van de „Daily Telegraph” bemerkenswaardig.
Het blad wyst er op, dat tydens den wereld
oorlog, toen Italië zyn neutraliteit had opge
geven. in Rome men algemeen van meening
was, dat Kardinaal van Rossum als eenige „neu
trale” Kardinaal tot Paus zou worden gekozen.
Ingeval dat Benedictus XV nog tydens den oor
log zou komen te overlyden. Het blad consta
teert. dat de Kardinaal in Rome op allerlei
gebie^ een groote rol speelde en herinnert er
aan, dat hy het was, die de veroordeeling van
het Vlaamsch nationalisme voorkwam, waarop
Kardinaal Mercier by den Paus aan-
'-a*
i '5
I
JA,
