STRANDKLEEDING
DE GELUKSVOGELS
VERFRAAIINGEN VAN
ONZE KAMERS
HANDENARBEID
WAT ZULLEN WE KOKEN?
n
VOOR. O
Stel nooit uit tot morgen wat ge
heden doen kunt
Wiegje
VAN TWÈE WEGLOOPERTJES
e
J
Voordeelige maaltijden
r-
ië
VRIÉNDELIJK
REBUS
OVERNEMING UIT DEZE RUBRIEK VERBODEN
OVERNEMING UIT DEZE RUBRIEK VERBODEN
1
Het rechthoekige is eenvoudig te bereiken
POLA.
,Je moet nooit iets uitstellen...."
een
ANEMOON.
de vrienden
ADRIANA KNUIST—POLLEPEL
x
u zich niet bezorgd, me-
a-qq-u-p-q-ino prxwqwy
Toen ging zij eens naar het laantje.
En daar vond zij ‘t leuke stel.
Nam ze daad’l(jk mee naar huis toe,
Dat begrijp je zeker wel.
heel toetjes,
■htig rond.
on-
ag-
tale
ml-
v
„Henk, heb je gezien, hoe die leuke kleine
meid tegen mij lachte?....”
„Dat heeft toch niets te beteekenen! Toen ik
je voor het eerst zag, dacht ik dat ik een lach-
kramp zou krijgen!....
doosje
komen
Jongens, waar brengen jullie me
naar toe? Is het zóó’n eind naar de Tak
straat? We zijn de stad al bijna heele-
maal uit.
Maakt
te
eld
:ijn
>n-
R. K.
1
lewo
lüka
oed.
1 1»
mo-
derf
eler>
ink*
iaao
>lo-
ail”
ing
bij-
an-
lan
Uk-
on-
een
de
lven
>ods,
gen.
ka-
ind-
ind-
uur
ge*
igen
,an
it.~
be-
:he
het
ils-
de
len
ol-
er
ten
re
zen
ge
ien
luit
aan
ran
op-
af
lige
ide,
ter
gen
rati
sti-
be-
t in
tfer*
d»
iven
rgen
jewo
heb
eené
door#
ter
nge-
af-
ver-
loest
Daarna werden zij
Keken heel vóórzie.
En zij likten echt genoeglijk
't Glanzend zwarte poesenbont.
Hier zijn wel eens échte honden,
Da’s een vreeslijk aaklig soort,
Niet, dat ik ze ooit zag wand’len.
Maar Ik heb er van gehoord."
Wil mevrouw misschien zoo goed
zijn, hier in het gras een beetje van
haar vermoeienis uit te rusten, onder
wijl wij een paar vischjes aan den haak
slaan? We brengen u dan straks naar de
Twee gezellig dikke poesjes
Zouden samen wand’len gaan.
En zijn na hun poesenmaaltijd
Beiden dus op stap gegaan.
Hg. 841 toont ons een eenvoudige strand-
jurk van gestreept katoen met 'n vierkan
ten hals, een smal ceintuurtje en groote
zakken. Ook de groote tasch en de bol van
den hoed zijn van dezelfde stof gemaakt.
Dit wiegje maken we van een lucifers
doosje. Calqueer eerst de figuur 2 maal op
stevig papier en knip haar uit Dan gaan
we ze mooi kleuren en vervolgens plakken
we er aan lederen smallen kant van het
een. Oppassen, dat ze niet scheef
te zitten. Nu knip je een strookje
papier, dat even langer is dan het doosje
Jongens, willen jullie zoo vriénde
lijk zijn en mij even den weg wijzen naar
de Takstraat? Hier hebben jullie een
kwartje voor de moeite.
zeeleven tot allerlei excessen aanleiding
geeft. Er zijn menschen, die denken, dat ze
aan zee alle perken van fatsoen mogen
overschreden of dat blaren van zonne
brand minder gevaarlijk en schadelijk zijn
dan andere blaren. Er zijn echter ook ver
standige badgasten, die hun kinderen een
niet zoo gemakkelijk. Wij hébben leen
boomgaarden met fruit en geen aardappe
len en groente voor het uithalen, maar wel
kunnen we allerlei fruit en groente soms
heel voordeelig koopen en nu Is het maar
zaak, vind ik, om daar dan ook van te pro
fiteered
En In de vacantle zijn wjj er met de kin
deren op uit getrokken om bramen te pluk
ken. Onze Thijs had ze ergens ontdekt. Het
was wel ’n heel end uit de buurt, maar wat
hinderde dat? We waren den heelen dag
fijn buiten en ik heb lekkere jam, die me
enkel de suiker kost en ‘n beetje gas. Ik heb
ook allerlei andere jam gemaakt, die me
voordeelig uitkomt en heel wat boter-uit
spaart.
I
Maar het vrouwtje van de poesjes
Werd na een kwartiertje bang,
Overal ging zij aan "t zoeken.
Op den zolder, in de pang.
neem van kropsla of andijvie eerst het
mooiste gedeelte voor sla met speksaus!
en stoof de rest den tweeden dag.
Het is heelemaal niet noodig, dat dan alles
koekoek-een-zang is. Met ’n beetje moeite
kan je overschotten van den vorfgen dag
weer als ’n nieuw gerecht op tafel brengen.
Zoo eten wij, nu vlsch goedkoop te krij
gen is, nogal eens vlsch in plaats van
vleesch. Den volgenden dag worden dan de
overschotten van de vlsch ontgraat en van
het vlschnat door de aardappelen gestoofd
Ik neem daarvoor dan wat ruim vlsch,
waardoor ik ze soms ook weer goedkooper
krijg.
Ook bij droog gekookte rijst is zulke over
geschoten visch heerlijk. De rijst wordt dan
in water gekookt 1 kopje rijst in 2 kop
pen kokend water, schraal gemeten. Ik
kook de rijst altijd In m’n oude hooikist
nog uit den oorlogstijd, wat ook alweer
voordeelig Is en waarbij de rijst mooi droog
wordt. Is de rijst gaar, dan fruit Ik ’n fijn
gesneden ul, roer er de ontgrate en fijn
gemaakte visch door en ten slotte de rijst.
Het wordt ’n voedzaam en smakelijk ge
recht.
„Stil toch nu, jij poes Minetje,
Hou nou eventjes je mond.
Anders komt hier door je babb’len.
Zulk een nare groote hond.”
kastjes maken, dan behoeft de spiegel
maar kort te zijn, zooals op teekenlng 1 te
zien is.
De spiegel kan dan natuurlijk ook door-
loopen, hetgeen mooie weerspiegeling geeft
van de artikelen, welke op het glas staan.
Ook kunt u in plaats van een middenspie-
gel boven leder kastje een smallen spiegel
maken. In het laatste geval wordt de uit
snijding van het behangsel dan anders en
ook vervalt beslist het opstandje. Een in-
druk krijgt u op teekenlng 2.
Wilt u de twee kastjes verbinden door een
of twee glasplaten, dan moeten opzij van de
kastjes blokjes geslagen worden, waarop de
glasplaat rusten kan. Het is goed aan beide
kanten van een glasplaat twee gaatjes te
laten boren, of u doet dit zelf als volgt: een
scherp gemaakt, puntig driehoekig vijltje
doet u in een booromslag; de plaats, waar
het gaatje komt, wordt gemerkt met een
kruisje, men drukt nu met het vijltje preales
en voorzichtig in het midden van het
kruisje, een klein putje, een dammetje van
stopverf wordt er rondom gemaakt en het
gevormde vijvertje wordt volgegoten met
terpentijn. Nu begint men te boren in {iet
putje, niet te hard drukken; als het gaatje
bijna door is, dan heel voorzichtig, want
het laatste moment is juist het gevaar
lijkst.... Bent u vreesachtig voor dit ex
periment, probeert u het dan eerst op een
stukje oud glas. U zult dan zien, dat het
heel goed gaat. Met schroeven wordt nu de
glasplaat op de klampjes bevestigd. U kunt
slerknoppen gebruiken voor afwerking.
De plaat kan er natuurlijk“ook los op lig
gen, doch indien men dan een der kastjes
even verzet, zou de glasplaat er afglijden en
dit wagen we liever niet.
U schildert de kastjes natuurlijk als er
nog geen glasplaat tusschen ligt.
Groen met zwarte handvaten, zwarte op
standjes en onderstuk, geel met zwart, of
indien u wenscht meer teere kleuren, zoo
als pasteltinten.
„Heerlijk toch zoo saampjes wand’len,"
Zei Minetje tot poes El,
„Maar het is hier heel gevaarlijk,
Dat begrijp je zekel wel.
Johan Is een goede jongen, zei Frede-
rik bij zich-zelf, terwijl hij zich naar huls
spoedde, maar hij Is zoo druk, dat hij mijn
hoofd in de war brengt. Maar toch heeft
hij wel gelijk, en daarom....
Hij ontmoette een anderen vriend.
Het doet mij genoegen je weer eens
te zien, Henrl, maar ik kan niet anders dan
je hand drukken, want ik heb haast.
JU haast? Wat jammer! Ik ben op weg
naar de schllderUtentoonstelllng, ik heb
t^ee kaarten. Verleden week heb Je nog
- r
Beide stouterds kregen tikjes.
Want het vrouwtje zei: „ik vind
Het in 't laantje véél te eenzaam
Voor een snoezig poesenkind.”
Het spUt me zeer, mUnheer. antwoord
de de jonge man.
Ik betreur het eveneens, xel de patroon
vrlendelUR. maar mijn brief zei u dat als
ge niet vóór twaalf uur hier, waart, ik uw
stilzwUgen zou opvatten als een weigering.
Er waren verscheidene sollicitanten en ik
heb nu iemand anders aangenomen, daar
uitstel mU schade had gedaan.
Hebt u niet een andere open plaats?
vroeg Frederik terneergeslagen.
Neen, op het oogenblik niet, maar
waardoor zUt ge verhinderd geworden op
het juiste uur te komen?
Ik heb den avondtreln gemist en kon
dus vanochtend eerst vertrekken.
Het Is jammer, maar ge begrijpt dat
het niet mUn schuld is. dat ge een vergeef-
sche reis hebt gemaakt.
In zUn hart moest Frederik den heer Le
maire gelUk geven. HU had den avond zóó
aangenaam met zUn vriend Henrl doorge
bracht. dat hU aanhet uur van vertrek
niet had gedacht.
De nauwkeurigheid, Jongmensch, ver
volgde de koopman, Is voor mU een der
eerste deugden. Een onnauwkeurige be
diende is niet iemand op wlen men rekenen
kan. Laat deze teleurstelling een les voor
uw geheele leven zUn. Uw leuze zU voortaan:
Stel nimmer iets tot het laatste oogenblik
uit.
Johan had toch geUjk, zei Frederik
zuchtend tot zich-zelf, terwUl hU naar zUn
hotel terugkeerde. Ach, had ik maar naar
hem geluisterd.
Het was nu echter te laat.
Frederik heeft deze les zUn geheele leven
onthouden en haar ook niet dkigebruikt ge
laten; want toen de heer Lemaire hem
eenigen tijd later een opengevallen plaats
aanbood en Frederik die aannam, werd hU
spoedig de nauwkeurigste bediende van het
geheele kantoor.
Ge komt veA te laat, jonge man, eenlge,^
uren te laat, zie maar.
En de heer Lemaire liet Frederik zUn hor- V»
loge zien, dat half vUf wees.
ten, dan Is het dus nog eenvoudiger.
Nu bedenkt u of u de kastjes plaatsen
wilt met een langen spieger er tusschen;
de spiegel wordt dan op den wand geschroefd,
en loopt tot op de plint. Wilt u echter een
of meer glazen platen tusschen de twee
practisch speelpakje aandoen en een Hin
ken zonnehoed opzetten en zelf niet in hun
badpak rondloopen, maar een frlsschen,
kleurigen badmantel ..antrekken.
WU geven een idee voor een kinderpakje
van gebloemde badstof, waarin de kleine
dus niet gauw nat wordt. De hoed heeft
enkel een klep van voren, om de oogen te
gen de zon te beveiligen. De badjas op no.
840 heeft een pelerine met een punt op de
armen en op den rug.
Waarom ga je vandaag niet, Frederik?
Ge hebt tUd in overvloed; de trein vertrekt
om 3 uur, en dan zou je deze zaak morgen
ochtend kunnen regelen. Volg mijn raad:
ga dadeUJk naar huis, maak alles in orde
voor de reis; neem de tram, dan kom je
zeker op tUd.
De jonge man die dit zeide, sprak zeer
dringend, maar de vriend tot wlen hU sprak,
scheen m gedachten verzonken en luisterde
nauwelUks naar hem.
Wat scheelt je toch, Johan? zei hU
eindelijk. Vandaag nog vertrekken! Het is
al bUna twaalf uur; hoor, daar slaat het
juist kwart.
Een reden te meer om je te haasten,
als je er vanavond nog wilt zUn. Je krijgt
dan een goede nachtrust en kunt morgen
ochtend vroeg naar het kantoor van mUn
heer Lemaire gaan. Je wordt dan zeker
aangenomen.
Beste vriend, je vermoeit me zeer met
dat aandringen; waarom kan ik morgen
niet evengoed gaan als vandaag?
Je moet nooit iets tot den volgendep
dag uitstellen, wat je vandaag nog kuift
doen.
Bah! dat is nog
spreekwoorden.
Antwoord me nu eerst op deze vraag;
dit zeggende legde hU de hand op een ge-
openden briefzou je deze betrekking willen
hebben, ja of neen?
NatuurlUk. Ik voel er veel voor. Het
Is niet aangenaam week In week uit naar
een betrekking te zoeken.
Welnu, thans doet zich een gelegen
heid voor, haast je dus er gebruik van te
maken. Mijnheer Lemaire schrUft. dat de
plaats onmlddellUk moet worden vervuld,
dat er verscheidene liefhebbers zUn, dat hU
Je eerst moet zien voordat hU kan besluiten
en dat hU de reiskosten naar Marseille zal
vergoeden. Ook zegt hU in zUn brief, dat hU
je den vUfden op zUn laatst te twaalf uur
verwacht.
Ja, ja. antwoordde Frederik ongeduldig,
alles wat je. daar vertelt weet ik al; maar
ook dat ik dezen brief vanmorgen pas heb
ontvangen en dat het vandaag pas de vierde
Is.... Kortom, het kan niet.
Maar, Johan, je hebt tUd genoeg en nu
zUn met dit gepraat weer vUf minuten voor-
bUgegaan.
Wat een ongerUmdheld! KUk, het re
gent er ook nog bU!
Wat geeft die regen? Het is maar een
bul, trouwens je kunt een rijtuig nemen, dan
ben je binnen een half uur thuis; een half
uur om je reisvaardig te maken en een
ander om naar het station te gaan; je kunt
dus gemakkelUk om drie uur vertrekken.
GemakkelUk? Ja, als ik niets anders
te doen had. GemakkelUk! Het Is gemak
kelUk om het te zeggen.
En gemakkehjk de dingen te doen, die
men ernstig opneemt. Ook heb je den
avondtreln nog. maar het zou beter zUn als
je vanmiddag nog vertrokDaar slaat
het twaalf uur; ik moet naar kantoor
en welk besluit heb Je nü genomen?
Wel, het is mogelUk, dat ik je raad
opvolg, hoeweLxlil spoedig vertrek over-
Uld is.
Bedenk ‘je maar goed; ik wil je niet
langer ophouden. Zorg nu maar, dat je
tUdig bU mUnheer Lemaire bent, dan zal
je slagen.
Een wanne handdruk
scheidden.
AltUd weer kunnen we verbetering bren
gen wat betreft aanklecdlng en decoratie
van ons huis.
Dit behoeft dikwUls niet met groote kos
ten gepaard te gaan. De meubels in de ka
mer kunnen heel goed gekozen zijn, zelfs
heel goed geplaatst en toch kan
men tot de conclusie komen, dat
er iets aan ontbreekt, het ligt
meestal aan de aankleeding der
muren, soms zUn ze veel te druk
behangen en dat is heel leelUk,
en het tegenovergestelde is weer,
dat men alle wandversiering
weert en men krUgt weer Iets
zonder, verband. Een oplossing
voor nen, die niet van schilde
rijen en overige wandversiering
houden en voor hen, die naar ver
betering streven, is behangsel in
paneelvorm
We beschreven dit reeds eenige
keeren en we bespraken de moge-
of
op
en plak dit bovenaan tegen de voor- en
achterschotten. Dan moet er nog een gor-
dUntjo overheen gelegd worden en de
schommelwieg is klaar.
We achUnen In de laatste jaren pas te
zUn gaan beseffen, dat we kinderen van de
zee rijn. We zUn niet tevreden met onze
vacantle, als we er niet minstens 'n paar
weken van aan zee hebben doorgebracht,
de winkels loopen over van badartikelen,
de drogisten verkoopen zalfjes en crèmes
voor zonnebrand en tegen zonnebrand, we
spreken over niets anders dan badplaatsen,
badmantels, strandpyamd’s en zonnebaden.
Jammer is het echter, dat het getonde
gezegd, dat je er wel eens heen zou willen
gaan.
Het spUt me ergmaar Ik moet met
den trein van drie pur naar Marseille. KUk
dezen brief maarieens in.
Maar je kunt vandaag niet meer weg,
zei Henrl toen hU den brief gelezen had. O
ja. toch, er gaat nog een nachxtreln, je
slaapt onderweg en kunt dan morgen juist
nog op tUd zUn om je zaken af te aoen.
Dat zei ik tegen Johan ook. maar hU
raadde mU aan, dadelijk te vertrekken. Je
weet, hU is zoo voortvurend.
O, hUI Ja. zoo is hU alUjd. Hoe doe
je nu?
Ik volg je raad; het is nu al te laat. Ik
haast mU niet graag.
De tUd op de tentoonstelling vloog om.
Wél dacht Frederik ’n paar maal, misschien
zal ik dit pleizier moeten bezuren, maar
hU stelde die gedachte spoedig uit zUn
hoofd, met de gedachte dat alles wel goed
zou afloopen.
Kom. zullen we nu den avond genoeg-
lUk doorbrengen? zei Henrl tot zUn vriend,
toen zU weer op straat waren.
Neen, neen, dank je. Ik moet mU nu
voor de reis klaarmaken.
Wat stel je je toch dwaas aan met die
reis, Frederik. Heb je niet den tUd? Negen
volle uren om je valles te pakken?
Dat is ook waar, wj] kunnen dezen
laatsten avond wel samen genoegeUJk
doorbrengen; ik zal mU thuis erg eenzaam
voelen.
Natuurlijk. Ga nu maar met mU mede.
ondergrond, alleen achter de
meubels, die ze noodig hebben,
b.v. een toilettafel alleen tegen
den wand geplaatst, zal een min
der goed geheel maken dan op de
manier als in teekenlng 1.
Hetzelfde motief maken we nog
eens in die kamer achter ledi
kant en nachtkastje. Een hooge
kast zal het minder noodig heb
ben, doch deze beide meubels,
het ledikant en de toilettafel, hoe
eenvoudig ze ook mochten zUn,.
krUgen het aanzien van een voor
naam meubelstuk, bij deze wUze
van behangsel opbrengen.
met korte en langere banen. Achter meu
belen in modernen stUl kiest u een gekleurd
modem gepatroond behangsel, op onze vol
gende teekenlng ziet u een schema voor ge
bloemde vakken; men krijgt zoo een indruk
van vrije decoratie, doordat men de uitge
sneden vakken alleen daór plaatst, waar
die noodig zUn, om de meubels een beter
aanzien te geven, dus niet alle vakken pre
cies even groot naast elkaar.
In een en dezelfde kamer houdt men na-
tuurlijk wel één motief, één vorm, één en
dezelfde randbreking of uitsnUding.
De toepassing op een effen ondergrond
zal voor een leder een succes zUn en de ka
mer zal weinig meer versiering noodig heb
ben. Men denke er natuurlUk aan niet te
veel vakken bij elkaar te plaatsen en teen
anderen muur weer heelemaal kaal te la
ten, één vak op één muur is voldoende, er
komt zooals vanzelf spreekt een beetje
smaak bij te pas. Wilt u wél een breking
van het effen behangsel, zonder gebloemde
of gepatroonde dessins, dan kunt u ook,
zooals teekenlng 4 laat zien, een afbiezing
van een paneel maken, met van boven een
uitgeknipt motief van bladeren of bloemen.
NatuurlUk kan dit evenzoo toegepast wor
den In de kamer achter een thêekast, buf
fet, dressoir, achter een tafeltje tegen een
muur geplaatst, enz. Nu gaan we nog even
terug naar de toilettafel op teekenlng 1,
welke gemaakt is van twee eenvoudige
nachtkastjes. De pooten kunnen er afge
zaagd worden en ook de uitstekende ran
den van het bovenblad. Wilt u de pooten
er onder houden, dan kunnen ze bedekt
■worden met een smal deeltje hout rondom.
De ouderwetsche deurknop] es worden ver
vangen door moderne handvaten, welke we
uitstekend kunnen maken van lange stuk
jes hout, van bovenop wat rond geschuurd.
We schroeven ze van binnen af op en ze
krUgen een contrasteerende kleur.
De goedkoopste nachtkastjes zult u waar-
schUnlUk van wit lak kunnen koopen, het
geen we natuurlUk geen geschikte kleur
vinden voor een modern geheel. Ze worden
dus geschilderd, doch alvorens dit te doen,
maken we eerst de houten opstandjes er
aan, van achteren door een paar Uzeren
plaatjes vastgehouden. Misschien z^n er
onder de lezeressen enkelen, die het nog
stUlvoller vinden deze klampjes weg te la-
Toen ik nog ’n klein meisje was, werd Ik
eens, om wat aan te stérken, voor ’n poos
uitbesteed bij eenvoudige boerenmenschen
op ’n klein dorpje. Ik heb daar ’n heerlU-
ken tUd gehad en ik kwam thuis terug met
dikke roode wangen. En nu in dezen tUd,
nu we gedwongen zUn meer dan ooit zuinig
te wezen, nu moet ik dikwUls denken aan
de manier, waarop die dorpsm.enschen leef
den of eigenlUk meer aan hoe er gekookt
werd; en dan komt het me voor, ‘dat wU het
misschien toch ook nog wel anders konden
aanleggen. Er ging daar in huls niets, let-
terlUk niets verloren.
Ik werd er behandeld als een eigen kind
en kreeg dadelUk ook alle plichten van de
eigen kinderen. Een van de eerste1 werkjes
’s morgens was bUv. in den boomgaard al
de afgevallen vruchten bUeen garen. Al dat
onrUpe goed werd naar de keuken ge
bracht. De appelen dienden voor appel- J
moes, voor pannekoek, om in schUven bij
het spek te worden gebakken en van al het
overschot werd, zoodra er genoeg voor
bUeen was, gelei gemaakt. Peertjes werden
gestoofd en ook wel, In hun geheel, In de
karnemelk gekookt, wat wU, kinderen, heel
lekker vonden. Wat er dan nog aan peren
over was, kwam In den stamppot terecht.
Aardappelen en groente werden aangevuld
met peren. Ik moet bekennen, dat ik in het
begin niet erg gestéld was op dat kostje,
maar ik wende er al gauw aan en werd ook
spoedig doordrongen van de algemeene op
vatting, dat het zonde zou wezen om Iets
dat goed en voedzaam was niet te gebrui
ken. Waren de bramen rUP. dan moesten
wU ze, leder gewapend met ’n emmer, gaan
plukken. Daar werd jam van gemaakt,
evenals van onrijpe bessen, pruimen of
abrikozen, die vóór hun tUd afvleien. Jam
en gelei, die op deze manier natuurlijk
maar heel weinig kostte, kregen we op de
boterham in plaats van boter. Vleesch kre
gen we weinig. Ik meen alleen maar ’s Zon
dags en door de week spek. Maar de licele
familie bloosde van gezondheid en Ik kwam,
heelemaal aangesterkt, weer thuis.
Nu hebben w{£ het in de stad natuurlUk
Terwille van de zuinigheid ben ik nu ook
begonnen meestal voor twee dagen te ko
ken en ik doe het vast altUd als ik de een
of andere groente net voordeelig An krU
gen. Zoo heb ik nog al eens boontjes gehad
en snUboonen: den eersten dag groente en
aardappelen apart en den tweeden dag het
overschot door elkaar gestoofd. Ofwel ik
een van je oude
Ujkheid van lange smalle
kleine en breede paneelen
groote vlakken, omlUst met een
smal blesje van hout.
Iets nieuws als decoratie is ge
bloemde of modern gepatroonde
paneelen van behangsel op effen
Zeker, mevrouw, wilt u maar zoo
goed zUn ons te volgen U komt dap
vanzelf in de Takstraat. U stoort zich
maar niet aan onze hengels, want we
waren juist op weg om wat te gaan vis-
