HET NIEUWS UIT DE SPORTWERELD
Britsch-Indië demonstreert
Welkom thuis
DE WAANZIN VAN DEN WEG
PHÉNOMENAAL
RICHTER EN SCHERENS
VAfFEGMOND GEKLOPT
„BINDA! GUERA!"
I
MAANDAG 5 SEPTEMBER
Hoog het amateurisme
Met 9-1 verloren!
In
WIELRENNEN
PijnenburgBraspenning winnen
Weditrijden te Zurich
Wielerwedstrijden Dordrecht
Hulde
De bende bij het einde
Hulpvaardige handen
I
l
De BrNscK-ïndische hockey-ploeg
gaf een nog fijner spel te zien
dan in 1928
VAN LOS ANGELES NAAR
WARSCHAU
Hartelijke begroeting te Rotterdam
txm onze Olympische
deelnemers
De meer en meer gebruikelijk
wanorde
De wedstrijd
den stryd om het wereldkam-
schap sprint werd Moeskop
reeds in de kwartfinale
uitgeschakeld
V J
Braeo, Hollandsche knapen, nu
nats- den Toar de France
Een tiende seconde sneller
De stryd der profs
4
Bnffar
BMn
Brttseb-Indkë
ontstond
mogen
Wa-
den nieuwen wereldrecordtijd van
Rome, Woensdagavond
i
heb veel sport
van
terwijl
(A'dam)
R.
dragen. Het was een bende van jewelste, een
land ajs Italië onwaardig.
Te Antwerpen wisten de Hollandsche renners
heden een drie-uurs-koppelwedstrijd te winnen.
„Binda! Guera! Binda! Guera!" Als één ho
mogeen gezang golfden de namen van deze twee
Italianen over het met duizenden en nog eens
duizenden koppen bemande weg-traject waarop
de „Camplonatl del Mondo su Strada" heden
werden verreden. Weliswaar reed er nog 'n derde
Italiaan aan mee, doch in de verbeelding der
massa stonden aan hun firmament slechts twee
sterren: Binda en Guera. Een van deze belde
routiers was gepredestineerd voor de zege.
Een Italiaan is gek op wegwedstrijden. Zoo'n
honderd kilom^territ voor stayers achter moto-
ik heb u verhaald van de
elling der inheemsche bevol-
bU
de
C. Hardebeck
(Amsterdam)
R- de Waal A Tresltng
(Amsterdam) (HOC)
H de Looper B. ter Haar A, v. Lierop
(Hilversum) (Amsterdam) (Hilversum)
T E. v. d. Berg H. Dupon
(HDM) (A'dam) (HLC)
v. d. Haar
(HLC)
d zUn,
cracks
Als volgt stelden de ploegen zich opj
Nederland
tusschen Scherens en Mlchard deed zich het
eigenaardige geval voor, dat geen der beide
rijders den kop wilde nemen. Na 14 minuten
werd dan ook afgebeld en werd bij loting be
paald, dat de Franschman de leiding moest
nemen. In de laatste bocht drong hij den Belg
tegen de ballustrade. Deze protesteerde hier
tegen en de wedstrijdleiding wees het protest
toe. In den tweeden rit was de Franschman
hierover zoo onder den indruk, dat hij volkomen
verloor.
De strijd om de derde en vierde plaats ging
tusschen den Duitscher Engel en den Fransch
man Gerardin en werd gewonnen door eerst-
genoemden.
Het eindresultaat was dus:
1. en wereldkampioen Scherens (België)3.
Mlchard (Frankrijk); 3. Engel (Dultschland)
4. Gerardin (Frankrijk).
En nadat ik dat 1
oogen, wacht ik óp
Bras en ValentUn voor den Tour de France. Het
lijkt een moment ridicuul. Maar even ridicuul
leek het hedenmorgen, te denken dat die kna
pen twee zouden komen in het algemeen klasse
ment, dat zij ook maar 'n gevaar zouden vor
men voor Binda en Guera. En zjj lapten het
toch maar. Zij hebben blijkbaar de kracht om
wat te presteeren.
welke morgen worden gehouden. Voor de kwart
finales zijn dus geplaatst drie Franschen, 1
Deen, 1 Hollander, 1 Duitscher, 1 Belg en
I Italiaan.
ROME. Donderdagavond
Zoo juist is Jacques van Egmond. Olympisch
kampioen, op zeer gedecideerde wijze uitge
schakeld voor het belangrijke wereldkampioen-
En al heb ik u gisteren reeds verhaald,
in 't geheel geen fiducie had in den
blik, toen volgden weer prachtige aanvallen van
de Geer en Gunning. Succes hadden ze niet,
maar een sportieve voldoening gaf het zeker.
Kulhar Singh maakte het vierde doelpunt en
met een formidabel schot bracht Dhyan Chand
nog voor de rust den stand op 59.
Na de rust begonnen de Hollanders weer goed,
doch er was tegen het geweldige spel van de
Britsch-Indlërs weinig te beginnen.
Kerr maakte vanaf den vleugel met een vlie
gend schot een zesde punt en onmiddellijk
hierna scoorde Dhyan Chand de zevende en
achtste goal. Roop Slngh maakte er vervolgens
90 van en juist toen men dacht dat de dub
bele cijfers zouden komen, begonnen de Hol
landers geweldig op te zetten. Prachtige aan
vallen volgden en verschillende malen moest de
verdediging der gasten alle zeilen bijzetten. In
deze periode loste V. d. Berg een paar harde
schoten. Een dezer schoten kon de keeper nog
juist corner maken. Onder spanning werd de
corner genomen en het bracht tenslotte een
succes voor onze jongens. Onberispelijk schoot
v. d. Haar tot vlak voor het doel. Du Pon stopte
en met een prachtlgen slag liet v. d. Berg den
bal in het net verdwijnen. De eer was gered.
Onstuimig vielen de Hollanders aan. doch tot
een tweede punt konden ze het niet brengen en
toen het eindsignaal klonk hadden de Indiërs
een 91 overwinning behaald.
Onder hartelijk applaus verlieten ze het veld.
Zaterdag werden de wereldkampioenschappen
wielrennen te Rome ^bortgezet met de sprint,
wedstrijden voor amateurs. Het weer was goed,
terwijl 4000 toeschouwers aanwezig waren.
Kwartfinales sprint amateurs:
1ste kwartelndstrijd1. Frach (Dultschland)
2. Chaillot (Frankrijk).
2e kwartelndstrijd: 1. Dusika (Oostenrijk); 3.
Perrin (Frankrijk).
3e kwartelndstrijd: 1. Richter (Dultschland);
2 Ulrich (Frankrijk).
4e kwartelndstrijd: 1. Moszo (Italië);
geli (Zwitserland).
Opmerkelijk was, dat alle drie Franschen ge
slagen werden.
De demifinales hadden het volgende resultaat:
1ste demiflnale: 1. Richter; 2. Dusika; 2e deml-
flnale: 1. Mozzo; 2. Frach.
De finale ging dus tusschen Richter en den
Italiaan Mozzo. Beide ritten werden door Richter
gewonnen, zoodat de Duitscher wereldkampioen
der amateurs is.
Om de derde plaats werd gestreden tusschen
Frach en Dusika, waarbij Frach twee maal won.
Het eindresultaat was dus:
1. en wereldkampioen Richter (Dultschland)
2. Mozzo (Italië); ,2. Frach (Dultschland); A
Dusika (Oostenrijk).
daar eens even naar gaan informeeren. Het zijn
kleinigheidjes, maar wereldkampioenschappen
worden gewonnen met centimeters en die cen
timeters zijn ook kleinigheidjes. Ik heb eens te
meer begrepen, dat het niet zoozeer de spieren
zijn, die winnen dan wel de geest.
Dit zal een goede les wesen en'Van Egmond
is verstandig genoeg om hem als zoodanig te
aanvaarden. H(j kan dan wat leeren van „den
Bras", die gisteren zooals ik u verhaalde
een half uur na zjjn inderdaad enorme prestatie
in dien bergrit reeds dacht aan 'n onbelangrij-
ken wedstrijd in Tilburg op Vrijdag. HU kan dan
wat leeren van Moeskops, wien men aanziet, dat
al zijn gedachten gaan naar een eere-plaats op
Zondag, welke hij zeker zal bereiken, al is het
dan ook niet den titel. En wil onze jonge sprin
ter successgn behalen, dan diene hij spontaan
blij te zijn met een overwinning en terneerge
slagen bij een nederlaag en moet hij zich er
niet van afmaken met een opmerking van ,,’n
Ander moet ook eens winnen.” Ik leg er den
nadruk op. dat zulks niet geschreven wordt als
een vlijmscherpe critiek, maar hartgrondig ge
meend is ten bate van Jacques van Egmond in
de eerste plaats.
Ik zal u niet alle sprintjes en spurtjes verha
len. We kregen een heelen avond niets anders
en t begon inderdaad een beetje vervelend te
worden. Slechts wilde ik even belichten bet uit
stekende rijden van den Duitscher Richter, die
steeds zeer snel weg was en makkelijk een hoog
tempo hield. Persoonlijk geef ik Richter de beste
kans. Maar evenzeer dient gelei te worden op
den Italiaan Mozzo, die vliegensvlug is en daar
bij de hebbelijkheid heeft geducht te slingeren
als h(j den kop heeft. Dit zijn beide zeer kwieke
rijdertjes en het moet al heel raar loopen als zU
zich niet voor de finale weten te plaatsen.
Dat geslinger der Italianen had nog een inci
dent ten gevolge. Immers niet alleen Mozzo,
maar ook Polio was een pendule gelijk. Het was
in den rit der achtste finale zoo duidelijk, dat de
jury Polio dlstanceerde. Nauwelijks was die me-
dedeeling verspreid of er brak een oorverdoo-
vend gehuil los, lampen werden stukgegooid en
kussens, flesschen en papier vlogen over de
baan. Het was een tooneel. een wereldkampioen
schap onwaardig. Nu wemelt het bij zoo'n wed
strijd van militairen, wat heel gemakkelijk zou
zijn, als die militairen ook maar niet meejoel
den. Doch de discipline onder het leger schijnt
wat recht en billijkheid betreft niet zoo buiten
gewoon te wezen. Eindelijk kwam er echter een
versche ploeg soldaten, die blijkbaar niet van de
situatie op de hoogte waren en zoodra ze over
het terrein heenwandelden was de orde hersteld.
Het feest had echter precies een half uur ge
duurd en in dien tijd kon er natuurlijk geen
enkele wedstrijd gereden worden.
Zoo blijkt meer en meer, dat het fanatieke
nationalisme der Italianen een amet gaat wer
pen op deze kampioenschappen. Eerst het hel
pen van Binda en Guera op den weg, terwijl
„den Bras” steenen te incasseeren had en Va
lentUn door het publiek werd tegengehouden,
vervolgens gisteren die bende voor Binda, waar
nota "bene eveneens de orde-soldaten aan mee
deden en thans deze scènes, t Eenige wat me
benieuwen zal is of de jury eventueel nog den
moed zal hebben oen eventueel Zaterdag of Zon
dag een Italiaan te disqualificeeren als het noo-
dig mocht zijn. Want heden waren er maar 1000
menschen, doch dan sullen de tribunes issai
bezet wenen.
Dat zou een spectakel beloven. ..4
En nu moge straks Van Egmond winnen
wat ik trouwens heelemaal niet geloof deze
prestatie zal het lichtpunt zijn uit Rome. De
dwangarbeiders van den weg hebben hier hun
reputatie gevestigd, die hen niet meer zal wor
den ontnomen.
Ten aanschouwe tan ongeveer 4000 toeschou
wers werden Zondag de kwart-flnale en de
finale verreden van het sprintkampioenschap
voor professionals.
Onze landgenoot Moeskops verloor in zijn rit
van Michard en werd hiermede dus uitgescha
keld.
De ritten in de kwart-flnale hadden de vol
gende resultaten: Engel (Dultschland) wint van
Falck Hansen (Denemarken); Mlchard (Fr.)
wint van Moeskops (Nederland); Scherens (Bel
gië) wint van Faucheux (Frankrijk); Gerardin
(Fr.) wint van Martinetti (Italië).
In de demi-finale kwamen dus Engel
(Dultschland); Michard (Frankrijk); Scherens
(België) en Gerardin (Frankrijk). De demi
finales werden gewonnen door Scherens en
Michard.
Sprint 2 remden, winnaar P. v. d. Horst. Afval-
wedstrijd nieuwelingen, winnaar A. H. de Zwart.
Nieuwelingen 5 K.M.: O. van Duyvenbode. tijd
10 min. 42 sec. Troostwedstryd 5 K.M.: 1. Rein
der. Achtervolgingswedstrijd NederlandBelgië.
Maximum 10 ronden. Nederland wint met de
renners v. d. Horst, Wildschut, Alkema en Ma
tena. Kppelwedstrijd 30 KM. 90 ronden, win
naar v. d. Horst en J. Maas.
ben er eigenlijk blij om. Holland hoopte,
rekende haast op een Oranje-zege En al die
dagen In dit warme Rome heb ik gevoeld, dat
Van Egmond het niet halen zou. Daarvoor wa
ren verschillende oorzaken. In de eerste plaats
heeft onze crack zijn training geducht moeten
onderbreken door de zeereis. Vervolgens kwam
hjj hier in een ongeloofelijk heet klimaat, met
een heel wat onaangenamer hitte dan In Los
Angelos. Daardoor raakte hjj inwendig een
beetje van streek en heeft hjj drie dagen niet
kunnen rijden. Maar het alles-beslissende was
voor mij gebrek aan concentratie. Wanneer
iemand in zijn sport-loopbaan een top-prestatle
wil behalen, dan dient hij slechts geconcentreerd
te zijn op die prestatie en op niets anders. Mét
alle respect voor den renner heb Ik geen mo
ment den indruk gekregen, dat Van Egmond
van vroeg tot laat dacht aan dat nieuwe kam
pioenschap wat hij ging veroveren. Gisteren
met hem samen bij de wegrenners wist hjj niet
wat elk ander wist of te weten kon komeh
dat de wedstrijden van heden om 9 uur gehou
den zouden worden. HU dacht vier uur. Dit feit
zegt voor u misschien niets, voor mij zegt het
alles. Immers, wanneer iemand Donderdag in
een dergelljken belangrijken wedstrijd moet rij
den, dan dient hij Woensdag te weten, hoe laat
het begint. Dan moet men niet op den dag zelf
trots. Immers wie har! er op gerekend dat onze
knapen, die toch geen bergritten ge,
het zouden bestaan twee ronden lang
bil te houden.
Een uurtje later passeerden ook de amateurs,
die heel wat minder belangstelling hadden.
Reeds In de verte ontdekten we oranje tus
schen allerlei kleuren. Ook hier was Holland
dus nog op het tapijt, doch alleen Blasts, we
misten Willems. Later bleek dat Willems een
val had gedaan en den strijd had dienen te sta
ken.
Zoo kwam de laatste ronde der profs en wil
wachtten in spanning. Zouden onze jongens
inderdaad bfj het hoofdpeleton wezen? Maar
jawel hoor, ook nu trappen Bogaert, ValentUn
en „den Bras” nog gezamenlijk, en zij hebben
zelfs de leiding voor Binda, Guera en Bertonl!
Dat is den Italianen te machtig en bjj het
klimmen van den berg vlak na Frascati worden
de Hollanders door de daze menigte tegenge
houden, en anderen duwen eenvoudig de Italia
nen omhoog. Een onsportlvltelt, voortkomend
uit overdreven nationalisme, een onsportlvltelt
die we niet voor den eersten keer opmerkten, en
die overigens alle LatUnsche landen eigen is.
Maar daarmee kregen niettemin de Italianen
een flinken ruggesteun, welke hen achteraf zeer
te pas kon komen. Immers Guera wilde halver
wege den strijd staken, doch hij werd eenvoudig
door de menigte op z'n fiets gezet en hulpvaar
dige handen hielpen hem over den heuvel heen.
Toen derhalve de laatste renner het ravltail-
lement-depót te Frascati gepasseerd was, heb
ben wij den auto gepakt en zijn naar Rome ge
reden. Weliswaar was de weg afgezet, maar een
vlaggetje van de N. W. U. en een zeer pienter
optreden van een onzer officials deed wonderen
De menigte langs den weg scheen nog gegroeid
en belangstellend Informeerde men bij ons naar
de leiders: „Uno? Uno?” Wjj wisten het niet,
maar zonder blikken of blozen riepen we terug:
„Binda!” En dan danste en sprong heel die
menigte als bezeten, men gooide hoeden en
stokken en zakdoeken. Honderd meter verder
maakten we er maar „Guerra!” van, maar dat
deed evenmin afbreuk aan het enthousiasme,
en ook bij „Bertonll" raakte de menigte in ont
zettende vervoering. Dan plantte zich de naam
Bertoni haast sneller voort langs de rijen dan
onze auto. Slechts werd het enthousiasme ge
temperd toen we op dat „Uno’’-gevraagd ant
woordden „Gruppa de died”. Ik wist niet dat
Moeskops zoo goed Italiaansch sprak
Bij het eindpunt was de belangstelling onge
loofelijk. Daar was ook de minister van sport,
en de president de heer Corelli. ZU trachtten
de menigte op een afstand te houden, dóch
toen Binda In zicht kwam werden alle afslui
tingen verbroken en de Italiaan werd danig
gezoend, om naar van te worden. Vlak daarop
kwam ook Bertonl. Daarna Frantz (Luxemburg)
en toen Guera. Met de drie Italianen binnen,
was er voor het Itallaansche publiek niets an
ders meer, en de heele baan tot aan de1 eind
streep was een dansende, juichende, idiote
menigte.
Hier faalde de organisatie geducht. De Hol
landers Baspenning en ValentUn konden er nog
zoo en zoo kwaad als bet ging doorkomen,
maar Bogaert werd eenvoudig opgehouden door
het publiek, dat slechts aan Binda dacht, aan
hun held Binda. Ben kluitje van vijf renners,
dat toch de eindstreep wou halen, spurt in het
publiek en drie ervan werden gewond wegge-
Zoo won dus een Italiaan en niemand had
anders verwacht. Maar buitengewoon, meer
dan buitengewoon reden de Hollanders, vooral
Valentjjn en „den Bras”. ZU kwamen respectie
velijk zes en zeven aan, en zoo op het oog
klinkt dat niet zoo phenomenaal. Maar onze
Hollandsche jongens zijn niet aan bergen ge
wend, reden in een volkomen vreemde omgeving
en met een volkomen vreemd en zeer heet kli
maat. Ik heb in extase gestaan toen ze In de
derde ronde weer op dien berg afgingen. Ze
moeten zoo gedacht hebben, toen ze dat ding
zwoegend, sjouwend, hangend over hun karren
naderden: .Moeten we er heusch weer op?”
Ze hebben het gedaan, voor de derde maal. ZU
kwamen vijf minuten na Binda, en slechts een
minuut na Guera! ZU sloegen alle Franschen,
Dultschers en Belgen! ZU sloegen deshalve Gys-
selle, door velen als overwinnaar gedoodverfd.
zU sloegen niet minder dan Leducq, winnaar
van den Tour de France! En Holland eindigde
tweede in het landenklassement, na Italië
Zoo kwam ik een uw later in Frascati aan,
waar hulpvaardige handen bezig waren alles
klaar te maken voor de Nederlandsche deel
nemers, die met het volgende peleton zouden
binnenkomen. Moeskops rolde balletjes gehakt,
van Egmond vulde kruikjes met bouillon, de
heer Swaab de Beer deed alles netjes in zakjes
en Schilling, de eminente verzorger van de
heele ploeg, deed alles tegelijk en nog een hee-
leboel meer. Wat Schilling hier verzet grenst
aan het ongeloofelUke, en ik heb diep respect
gekregen voor het prestatie-vermogen van
iemand die toch tusschen de 50 en 60 is. Thans
heb ik ook eerste goed begrepen wat Schilling
voor van Egmond geweest moet zUn in Los
Angeles, en waar voor een groot deel het Ne
derlandsen succes aldaar aan te danken is ge
weest.
Daar donderden ineens de politie-motoren
voorbU-de renners waren weer op komst. Ze
reden de tweede ronde. We hoorden in de
verte al het geloei der duizenden langs den
weg. EtndelUk schoof een stofwolk langs ons
heen en daar binnenin zaten de fietsers. Ik
werd belast met een glas water voor Bras-
perminx en zonder op te kijken dronk de stoere
Brabander het in een teug leeg. Schilling gooide
een zak kip, gehakt en perzik om z'n nek. Piet
Moeskops plantte een kruik bouillon op z'n
flets en voort ging het weer. Alle drie de Ne
derlandsche profs zaten nog bU het hoofd
peleton. Onae harten zwollen van stiekemen
Ik heb veel sport aanschouwd, maar ben
toch nimmer zoo perplex geweest als bU het
aanschouwen van die jongens na zoo'n race,
zoo volkomen fit. Een voetballer is na een wed
strijd op. Maar deze jongens, die geen kwartier
Jialf-tlme” gehad heb8?n in die zes uur klim
men, kon man onmogelijk aanzien wat ze ach
ter den rug hadden.
alles heb gezien met eigen
i een inschrijving van den
Het was werkehjk overweldigend!
Ik heb ze nog even opgezocht in hun hotels.
De jongens waren hun koffers aan 't pakken.
En ze zongen van Kovacs alsof ze nog moesten
beginnen, zU, die zes uur lang niet van hun
fiets geweest waren, die bU de depóts geen tUd
hadden om zelfs maar te kUken wie hen te
eten gaf, die driemaal dien berg zUn opgeklom
men. Jongens, jullie allemaal een glas 'pagne,
nietwaar?” zegt Swaab de Beer. Maar neen,
„Liever niet”, antwoordt den Bras, „want om
negen uur gaat onze trein naar Tilburg en ik
moet Vrijdag weer rijden. „En ik ook”, komt
Valenten. En t stel stoere knapen, waarvoor
Ik veel respect heb opgevat, stoppen de over
gebleven kippen In de koffers, draalden hun
fietsen bU, gaan straks naar het station. Geen
slaapwagen! „Wij slapen toch wel!”
honderd klh
ren op de I
geringe belangsl
king. Maar toen gisterenmiddag op diezelfde
baan reglementair de fietsen van de wegren
ners moesten worden verzegeld waren er zeker
vijf duizend menschen op komen dagen om dat
„evenement", het plombeeren van een loodje om
■n wieltje, te aanschouwen. Immers dan konden
zU terzelfdertUd genieten van het inderdaad zeer
bekoorlijke aangezicht van den heer Binda en
deszelfs partner den heer Guera. BU ons te lande
moge sommige sport-vereering reeds overdreven
rijn, dit was ware afgoderU. De heb het gezien
dat de heer Binda voornoemd bU dat plom
beeren werd omhelsd en gekust door een hem
volkomen onbekende Jongedame: nu was dat
>oo erg niet. Maar Ik had er toch, na kort be
raad, geen 204 KM. fietsen door de bergen voor
over.
Om 10 uur zouden de prots starten voor drie
rondjes van elk iets meer dan 60 KM., in welk
rondje was ingelascht, om op te frisschen. de
bestijging van een berg, de zoogenaamde Rocca
dl Papa, 680'Meter hoog! Maar om 8 uur des
morgens zat er al een heele schare te wachten,
welke menigte niet enders kon zien dan het
vertrek van 25 renners. Doch een Italiaan, hoe
ongeduldig hU ook hjkt, heeft een ondenkbaar
uithoudingsvermogen als het liggen, hangen of
zitten betreft, al heb ik er mU niettemin over
verwonderd boe die toeschouwers dat 8 uur
achter elkaar hebben uitgehouden. Immers die
kijkers bleven wachten tot het bittere eind, en
■e waren er twee uur te vroeg en de race zelf
duurde g uur.
De organisatie was overigens zeer bedroevend,
was bet *n onmogeEjke teer om een plaats
te krijgen In een volgauto, maar eindelUk lukte
het. We hebben derhalve het genoegen gehad
een rondje mee te rUden om kennis te maken
met traject. De baan was zeer goed afgezet
door een groot aantal soldaten in allerlei klet
terende wapenrusting, zoodat tenminste dit on
derdeel goed verzorgd was. Heel Rome en des-
zells omstreken scheen overigens uitgeloopen
om de fietsers te zien voorbUtrekken. Dat ge
noegen hebben ze vijfmaal In de zes uur ge
smaakt. want de profs reden drie en de ama
teurs, die een uur later startten, twee van die
baantjes. Was het peleton dan voorbU, dan
vleidde de menigte zich behaaglijk in de stof
en in de schaduw neer in een „doloe far nlen-
te”-positie. Of ze kalkten intusschen. als
verkiezingen de namen der helden op
straatsteenen: Blnda-Guera-Bertonl.
Toen ons volg-wagentje de Rocca dl Papa
had bereikt ben ik uitgestapt en heb me bege
ven te midden van het publiek en nadat een
uur later de amateurs gepasseerd waren, wat
een waanzinnig gehuil ontketende, omdat een
Italiaan ook hier de leiding had, ben ik in mUn
dooie eentje getippeld naar Frascati, 8 Kilo
meter verder. Op zichzelf is dat niets bUzon-
ders, maar meermalen onderweg informeerend
naar den nog af te leggen afstand kreeg ik tel
kens de grootste verwondering ite genieten
Acht Kilometer en dan nog wel „a pledi?" Dat
was voor de dolce-far-nlenters ipts zonderlings.
dat tegen elke andere achterhoede zeker het
dubbejg aantal doelpunten zou zUn gemaakt. De
sterkste man in deze linie was ook nu weer het
hockey-wonder Dhyan Chand. Op meesterlUke
wUze verdeelde hU het spel. ZUn trucs waren zoo
verrassend en daarbU zoo gloednieuw voor de
Hollanders dat het succes alleszins verklaarbaar
was. Het kleine kereltje moet voor Hardebeck
wel een spookverschUnlng-geweest zUn. Steeds
stond hU, als uit den grond verrezen voor den
verbluften keeper, die er UchtelUk nerveus door
werd. Maar Dhyan C^and was niet de eenige
goede voorhoede-speler? Prachtig werd hU ge-
sëfondeiu-d door Roop Singh en Kulhar Singh en
door de snelle vleugelspelers Ke’rr en Saffar. De
achterhoede was eveneens uitstekend, maar de
groote kracht lag toch in de middenllnle. die
waarlUk de ruggegraat van de ploeg vormde.
Zoowel aanval als verdediging ondervonden van
de middenspelers den grootsten steun en hun
aandeel in het suces is dan ook zeker niet
gering. r
Dat de Hollanders beet hebben gespeeld zel
den we reeds. Ze vertoonden een spel dat alle
waardeering verdient. En dat vermelden we met
heel veel genoegen, omdat we dit eerlUk gezegd
niet hadden verwacht. Het seizoen moet nog be
ginnen en onze hockeyers speelden in totaal
slechts tweemaal een oefenpartUtje. Dat ze niet
tegenstaande dat toch den Britsch-Indlërs partU
wisten te geven en absoluut niet uitgespeeld wa
ren, ja zelfs in het laatste kwartier in den aan
val wisten te komen, is een prestatie waarvoor
men respect moet hebben. Wanneer men boven
dien bedenkt hoe hopeloos het is tegen zulke
virtuozen als de Indiërs te spelen, dan moet men
den onzen zeker hulde brengen voor hun vol
harding.
Individueel ook hebben de Hollandsche jon
gens fraaie staaltjes laten zien. Hun stokvoering
was over het algemeen uitstekend, maar hun
snelheid was natuurUJk niet groot genoeg. Voor
samenspel was er geen gelegenheid, omdat de
Indiërs de ploeg finaal uiteen joegen.
De achterhoede was prachtig en vooral de
Waal speelde een voortreffelUke partU- Harde
beck redde herhaaldelUk keurig èn ook v. Lierop
en de Looper steunden de verdediging* uitste
kend.
In de voorhoede, die vanzelfsprekend niet
zulk een buitengewone kracht kon ontwikkelen,
een
d."
Roop Stngh. Dhyan Chand
Kulhar Singh Kerr
Brewta Plnninger Lal Shah
Hammond Tapaell
Nadat I> Waal aan de Olympische kampioe
nen bloemen had aangeboden, begon om half
drie de wedstrUd. De eene Indische aanval
volgde op de andere, maar de achterhoede was
paraat en de middenllnle wist steeds het spel
te verplaatsen. Een enkele maal kwamen De
Geer en Gunning gevaarlUk voor het doel, doch
in hoofdzaak waren het toch de gasten die het
duel met den keeper voerden. Twintig minu
ten vol spanning verstreken. Er was hoop bU
de Hollanders, die zich de minderen wisten,
maar die toch uiterst tevreden konden zUn met
den blanco stand. Toen echter kwam het eer
ste punt. BU een strafcorner ontstond een
scrimmage voor het doel en uit een kluwen van
spelers schoot een der Indiërs wie het was
kon men onmogehjk oonstateeren voor de
eerste maal den bal in 't doel. Dat was het be
gin. Even daarna had Dhyan Chand er reeds
20 van gemaakt, terwUI Roop Slngh een der
de punt er aan toevoegde. Het was uiterst snel
gegaan en een joogenblik leken de Hollanders
toen ontmoedigd, doch slechts een enkel oogen-
Dat de roem van de Britsch-Indlsche hockey
virtuozen sinds de Olympische Spelen in 1928
nog niet getaand ta, Meek gisteren wel over-
duldelUk, want hoe is 1het anders te verklaren
dat een hockeywedstrijd die over het algemeen
bU het groote publiek geen belangstelling kan
wekken zooveel menschen naar het Stadion kon
lokken. De marathontribune was bUna geheel
gevuld en ook de daar tegenover gelegen tribune
was uitstekend bezet, zoodat er een aantal
toeschouwers was als we nog nimmer bU een
hockey-wedstrijd uitgezonderd dan de be
roemde finale van 1928 zagen.
Men was gekomen om nog eens te genieten
van het formidabele spel van de Indiërs of mis
schien om eens te kUken er sinds die Olym
pische wedstrijden nu niet iets in het spel van
die aalvlugge thannetjes zou rijn veranderd.
Zoo'n vorm kan men toch immers niet hand
haven!
Maar die er zoo over hebben gedacht zullen
zeer zeker verstomd hebben gestaan, want het
spel dat Britsch-Indië vertoonde was nog beter,
nog vlugger en nog geperfectloneerder dan
vroeger. Stuk voor stuk waren de spelers stok-
vast as stopten op een manier die bUna onge-
looflUk leek, maar beter nog dan in 1928 was
thans hun combln'eeren. Zulk een positiespel
als er gisteren werd vertoond, zagen we nog
nimmer.
Elke aanval was een wiskundige berekening
en het spel van de tegenpartU werd daardoor
geheel utt elkaar gerafeld. Men kon niet an
ders meer dan den bal wegwerken, doch men
was er steeds zeker van dat, wanneer men ook
sloeg, een Britsch-Indiër gereed stond om den
bal met zUn magnetische stok naar zich toe te
trekken. Tegenover dit spel, met zUn duizend en
één fUne kneepjes, tegenover dit spel van tech
niek en berekening was het voor den tegen
stander vrijwel hopeloos iets te stellen. En
daarom moeten we bewondering hebben voor
onze nationale ploeg, die gezwoegd heeft van
het begin tot het eind en die het moge gek
klinken maar het is toch waar van deze de
monstratie een spannenden wedstrijd heeft ge
maakt, niettegenstaande de 91 en niettegen
staande da overgroote meerderheid van de
Indiërs.
De Hollanders hebben zeer goed gespeeld,
al zullen velen dat niet hebben gemerkt nu het
verbluffende spel van de gasten daar tegenover
werd geplaatst. Maar toch was het zoo. Twin
tig minuten lang wist de schitterend spelende
achterhoede der Hollanders, goed gesteund door
de middenllnle. stand te houden. Toen moest
Hardebeck zwichten voor een kogel en vanaf
dit oogenblik begon de bestorming van de veste.
Dat er toen nog acht doelpunten volgden zegt
eigenlUk heel weinig. Die doelpunten waren
alle zoo verrassend snel gemaakt en de aan
vallers hadden zoo prachtig hun kans in één
enkel oogenblik benut, dat men bUna het doel
punten maken gescheiden zou willen zien van
de rest.
Waneer men bovendien rekening houdt met
het feit dat in Los Angelos de Amerikanen
met 241 van dezelfde heeren verloren, dan ge-
looven we dat 91 nog schappelUk is. De voor
hoede van de Indiërs was van zulk een kracht
schap.
dat ik
Haarlemmer en dat ik. in tegenstelling met half
Holland, in geen enkel opzicht op een zege re
kende, de wUze waarop hU hier door tweede
rangs krachten verslagen werd, was niettemin
nog 'n piJnlUke verrassing. Ik had er toch min
stens op gerekend, dat hU zUn eerste serie zou
winnen.
HU moest dien rit starten tegen een Oosten-
rUker, wiens reputatie nog gemaakt moet wor
den. een zekeren Dusika. Onze Olympiade-kam-
ploen werd voor den aan vang zwaar gefotogra
feerd. zUn reputatie wAs dus gemaakt. En hierin
lag het kernachtlge verschil voor de nederlaag.
Van Egmond had alles te verliezen en niets te
winnen. Dusika kon van zichzelf precies het
omgekeerde zeggen. Ook daar zat 'm de kneep.
Toen de laatste bocht inging, zat Dusika nog
aan den kop. „de Lange” spurtte wat hU kbn,
maar de Oostenrijker bleef meester van de si
tuatie met 10 cM. verschil. Op dat moment had
ik Van Egmond reeds opgegeven voor de re
pechage, die later op den avond verreden werd.
Het werd een herkansing van vUf renners,
waarvan slechts de eerste geplaatst werd.
Jacques zat direct aan den kop en get het
tempo aan. BU het ingaan van de laatste ronde
was hü nog flink vooraan, doch toen kwam een
andere Oostenrijker. die hem de baas werd, in
casu Schaffer. En daarmee was het leed gele
den.
Ik
het woord gevoerd door den heer K. Lotsy. HU
zeide er van overtuigd te rijn dat de NeJer-
landsche vertsgenwoordigess den HoUaodechen
naam Nebben hoog gehouden en rich te wr.
heugen over bet feit, dat zy geen fllm-engage-
menten of iets dergeHJks hadden aanvaard,
maar teruggekomen waren, als ware amateurs.
Spr. hoopte dat onder onze vertegenwoordigers
in 1936 te Berlijn denzelfden amateuristischen
geest zou heerschen.
Verder werd nog bet woord gevoerd namens
den NederlandSchen Zwembond door den heer
J. J. Oster, namens den Zwembond Rotterdam
en Omstreken door O. Langelaar Jr. en mevr.
Douwe, waarna mevr. Van Wqyckhuise het
woord nam. ZU zeide dank voor de hartelijke
ontvangst en vertelde hoe zeer de Nederland
sche deelnemers onder den indruk waren ge
weest van de ziekte van Zus Braun, hetgeen
vermoedelUk ook wel van invloed zal zfjn ge
weest op de prestaties van onae overige zwem,
sters. althans men heeft ze heel wat moed
moeten inspreken. Gezegd moet echter worden,
dat zij gepresteerd hebben waartoe zU in staat
waren. Dat de stemming niet altijd even op
gewekt is geweest, was voor een groot deel
oök te wUten aan het feit, dat onze deelneem
sters allesbehalve gelukkig geloot hebben,
waarbU kwam dat de naam van Helen Madison
ook niet zonder Invloed bleef. In dit verband
WTJ echter niet vergeten, dat zU vrij
gemakkelUke series te zwemmen had gekregen
en dan ook betrekkelök frisch in de finale was
ekomen.
De heer Tordoir sprak nog een slotwoord,
waarna uit alle kelen een driewerf hoera op
de Hollandsche. sportwereld vrooitjk op schalde.
(Op de wielerbaan Zürich Oerllkon werden
gisteren stayerswedstrUden gehouden, waaraan
ook werd deelgenomen door den wereldkampioen
PaiHard.
De uitslagen luidden: Luurs stayers-wedstrijd:
1. Paillard, afgelegd 68.625 KM.; 2. Ruegge
(Zwitserland) op 10 Meter; 3. Krewer (Dultsch
land) op 315 Meter; 4 ThoUembeek (België) op
325 Meter; 5. Heinrich (Zwitserland); 6. Laup-
plg (Zwitserland).
Stayerswedstrijd 30 KM.: 1. Krewer, tUd 36
mln. 58.4 sec.; 2. Paillard op 35 Meter; 3. Rueg
ge op 55 Meter; 4. ThoUembeek op 135 Meter;
5. Lauppl op 165 Meter.
blonken Gunning en de Geer uit, terwUI
kwartier voor het einde de jonge Ernst
Berg er zeer goed in kwam. HU was het ten
slotte die op fraaie wUze de eer redde en met
een keihard schot het eenlgste Hollandsche
punt scoorde.
De Britsch-Indlsche scheidsrechter floot nog
al eens onnoodig voor sticks. Wanneer er geen
spelers in de nabUheid zUn heeft het oJ. geen
doel het spel door fluiten op te houden.
Over den wedstrUd zelf kunnen we kort zUn.
Tegen half drie stelden de Amsterdam-ad-
splranten zich op bU den ingang van de
kleedkamers en even daarna verschenen onder
hartelUke toejuichingen de Britsch-Indtërs,
die met het volkslied werden begroet. Even
hartelyk was de ontvangst van de Waal en
zUn mannen.
De Olympische winnares te Los Angeles,
Stella Walsh, Uep gister te Warschau de 100
Mteter in
11.8 sec.
Te Los "Angeles won zU de 100 Meter in
11.9 sec.
Voor de sprintwedstrUden der profs kwamen
18 renners aan den start. Er werden 6 series
verreden, waarin drie renners uitkwamen.
De zes series werden gewonnen door Falck
Hansen (Denemarken), Michard (FrankrUk),
Gerardin (FrankrUk) die den besten tUd maakte
over de laatste 200 Meter, 11.8 sec., Faucheux
(FrankrUk), Scherens (België) en Martinetti
(Italië).
Hierna werden vier herkansingsraces gehou
den, waarin wederom in elke race drie renners
uitkwamen. Winnaars der herkansingsritten
waren Moeskops. Engel. Kaufmann en Hone,
man. Moeskops en Engpl wisten zich in de vol
gende race te plaatsen voor de kwartfinales,
Met den Pullmanntreln zUn Zondag om 17.36
te Rotterdam D.P. aangekomen eenige deelne
mers aan de Olympische Spelen, n.L mej. De
Boer, de schermster. de gebroeders Maas, de
roeiers Roclofsen en RoeU en Peters, de hink-
stapspringer, terwUI verder mee was gekomen
de roelcoach dr. Wehlburg.
Op het station waren ter verwelkoming aan
wezig Baron Schlmmelpenninck van der Oye
voorzitter en P. H. Waller penning.r.estc.
het Ned^rlandsch Olympisch jonuté,
voorts ook het lid van het N.O.C., de neer
K. J. J. Lotsy op het station was.
Mej. de Boer kreeg bloemen, terwUI de voer,
zitter van het N OC. eenige welkomstwoorden
uitsprak. Peters moest overstappen, terwUI de
andere deelnemers met den Pullmann verder
reisden.
Het was een kort maar hartelUk weerzien
Tegen den tUd dat de trein verwacht werd
waarmede de laatste deelnemers aan de Olym
pische Spelen weer in hun vaderland zouden
terugkeeren. stond het perron zwart van be
langstellenden, die zoo enthousiast waren, dat
de politie een afzetting moest maken, teneinde
een mogehjkheid te scheppen voor de eerste
begroeting. Toen om 8 43 uur eindelijk de trein
het station binnenrolde, steeg uit de menigte
een daverend gejuich op dat onmiddellijk uit
den achtersten wagen werd beantwoord, zoo-
In den eindstrijd om de eerste en tweede plaats dat men niet lang in twUfel behoefde te ver-
keeren, in welke afdeellng de Olympische ver
tegenwoordigers zich bevonden. Nauw’elUks
waren zU uitgestapt of er werden foto's ge
maakt, tijdens welke manipulaties men einde-
Ujk even rusig kon overzien, wie nu wel waren
aangekomen. Het bleken te zUn mej Da no.
len, mej. Du Mee. een tweetal van onze ath-
leten. B. Leene, een der wielrenners, onze
zwemsters Willy den Ouden, Puck Oversloot en
Corry Ladde.
Als eerste sprak de heer A. Tordoir de deel
neemsters en mevr. Wuyckhuise, de verzorgster
van de zwemsters, een hartelUk welkom toe.
Heel Holland heeft met de vértegenwoordigers
in Los Angeles meegeleefd en is er van over-
Willy den Ouden e enextra pluim gaf, hebben
wat zU konden. Weliswaar was hier en daar
ook teleurstelling ondervonden, maar de keu.
rige prestaties van onze zwemster ow. spr.
Willy len Ouden een extra pluim gaf, hebben
veel goedgemaakt. Een groote schaduw was
over deze sportfeesten voor ons Nederlanders
gevallen. nJ. de ziekte van mevr. Philipsen
Braun. Te verheugender is het thans te ver
nemen. dat Zus Braun het ziekenhuis verlaten
heeft en op weg is naar beterschap.
Namens het Olympisch Comité werd verder
B. ter Haar
Amsterdam)
P. Gunning A. de
(Bloemend.)
