10
I
i
Watervoorziening van Kootwijk
Robinson Schoenen
VERANTWOORDELIJKE
TAAK
RADIO-PROGRAM
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
DE VROUW
MET HET
MASKER
DE STERKE MAN
EN DE TANDARTS
VERHAAL VAN
DEN DAG
Toch wat!
Donderdag 15
Dure vergissing
*n Oolijkerd
Uit de kazerne
Aan de stamtafel
in
W atercirculatie
Alleabonné’s
FEUILLETON
MfonK verwcietD,
Moeilijk te bestryden
vyand
--
Thans alles automatisch
WafvBWwlylt loopl iedere Hoüandsche jongen op
Het eerste zendgebouwtje te Kootwijk, met twee der zeven
vakwerkmasten voor de beam-antennes der
korte golfzenders
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Honderdduizenden guldens schade
by onderbreking of ontydige
stopzetting van den
watertoevoer
4
i
t
„Hierin meneer, u
j
10.36
M>r
„wat
lieveling.'
(Ingezonden mededeelina)
«o
t
t
t
i
man,
Ame
Mr. Maurice, reide hü. ik neem de vrij-
L
8
r
8
l
l
I
L
l
eke-
s te
reren
91
ppen
Oude heer (een vervelend verteller)! „Daar
stond Ik dus; vlak vóór mij gaapte de afgrond”.
Stamgast: „Nu, dat was 'm niet kwalijk te
nemen”. r
A. : ..Heeft de redactie van je inzending nog
gebruik gemaakt?”
B. „Slechts ten deele".
A. „Toch altijd wkt! En wat heeft men ge
bruikt?”
B. : „De postzegels voor antwoord”.
I
t
t
r
i
l
i
i ze-
re-
ontr
M
tot
kij>-
onsfi
ijoe-
illen
£.O.
s Tl
?esL
trale
roerd
per
K.O.
53/64
4.00;
1.5O--
k.g.
toen
i kw.
te
ind
oe,
ivik.
lijke
ge-
aar-
later
?ee-
Kal-
-50(
cht;
?ar-
1.
mort
hot-
60—
c of
1000
0.00
5.000
6500
110—
boo
nne
tten
irie-
B-
boo.
620
320,
1.10
2000
k.g,
60—
sren,
ager.
ndel,
ers.
ge-
idie-
ein-
nen
lerd.
ge-
n te
ge-
par-
prüs
Verder vertelt de schrijver hoe de water-
tastallatie te uitgebreid'.
Voor elk der gebouwen, waar verschillende
kortegolfzenders zijn ondergebracht, werd een
locale watercirculatle met koelvjjver ontworpen
en In gebruik gesteld.
Het warme water, dat van de zend- en gelljk-
richterlampen komt, vloeit in een betonnen
vijver, welke voor het gebouw ingegraven te.
Deze vjjver te, om het reinigen tijdens het be
drijf mogelijk te maken, in twee helften ver
deeld.
Gedurende de schoonmaakperiode wordt dan
met een halven vijver gewerkt.
Verder zijn de vijvers inwendig met bitumen
behandeld, ten einde het water vrij van kalk
te houden. Als dit niet gebeurt, lost zich kalk
op in het agressieve water en zet zich dit later
weer af op de anode, hetgeen tot oververhitting
en beschadiging der lampen aanleiding geeft.
Vla grindfilters wordt nu het afgekoelde
water door een Stork centrifugaalpompje aan
gezogen en met een druk van 10 a 12 M. naar
de verschillende lampen geperst.
Desa drculatlepompjes worden door een elec
tromotor aangedreven, en bij stagnatie, hetzij
door het wegvallen van de netspanning, hetzij
door één of ander gebrek aan het pomp-
aggngaat, zou ook de watertoevoer plotseling
HUIZEN 296 M. 8 u. KRO-Morgenconcert.
NCRV 10 Oramofoohmuzlek. 10.15 Korte Zie
kendienst door ds. P. J. de Bruin. 10.45 Gram.-
muzlek. KRO 11 Gramofoonmuzlek. 1130 Gods
dienstig Halfuurtje door pastoor L. H. Perquin
OP. 12 Tijdsein en Politieberichten. -13.15
Lunchconcert. NCRV 2 Cursus fraaie handwer
ken door mej. G. Ably. 3 Vrouwenhalfuurtje Jac.
W van Voorst: De vrouw in de Gewijde Ge
schiedenis. 3.30 Rustpoos voor het verzorgen van
den zender. 4 Ziekendienst door ds. D. Kuilman.
5 Cursus handenarbeid voor onze jeugd, door
H. J. Steinvoort: Eer» handschoenendoos. 5.45
Pianorecital door Johan Rooth. 6.40 Knipcursus.
7 Leeshalfuurtje door 8. Tamsma. 7.30 Politie
berichten. 7.45 Persberichten van het Ned. Chr.
Persbureau. 8 uur Vocaal solo-mannenkwartet
..Euphonla”. 9 Ouderuurtje L. J. van Hasselt:
Moeder en Kind. 9.30 Bespeling van het NCRV-
orgel door Schoonderbeek. 10 Persberichten van
het Persbureau Vaz Diaa 10.45 Gramofoonmuz.
HILVERSUM 1875 M. 8 uur AVRO Tijd
sein en gramofoonmuzlek. 10 Morgenwijding.
1030 Solistenconcert, Henk Angenent, zang en
Jo Goudsmlt. plano. 11 Mevr. R. Lotgering-HH-
lebrand: Vruchtentaart bakken. 11.30 Voortz.
Soltetenconcert. 12 Gramofoonmuzlek. 1230
Avro-Kamerorkest oJ.v. Louis Schmidt, tus-
schenspel gramofoonmuzlek. 2 Rustpoos voor
bet verz. van den zender. 2.15 Gramof.muziek.
2.40 Voordracht door Mevr. Marie Meunlar
Nagtegaal. 3.15 Gramofoonmuzlek. 4 Ziekenuur.
door mevr. Ant. van Dijk, m.m.v. het Dames-
trio. 5 Avro-Kleln Orkest o.l.v. Nico Treep, tus-
schenspel van Gramjnuziek. 6.30 SpOrtpragtje
door H. Hollander. 7. Avro-Kleln Orkest. 730
Prof. dr. J. J. v. Loghem: Tropische hygiëne. 8.
Tijdsein en Oramof.-muziek. 8.15 Aansluiting
met t Concertgebouw te A'dam. Avro-Operacon.
cert door leden van de N.V. Itallaansche Opera
met het Concertgebouworkest o.l.v. Mario Pa
rent!. 1030 Nieuwsberichten van het Persbureau
Vaz Dias. 10.45 Kovacs Lajos en zijn orkest,
tusschenspel van Gramofoonmuzlek.
BRUSSEL 509 M.: 1.30 gramofoonmuzlek; 5.20
Concert door het radio-orkest o.l.v. Karei Wal
pot; 6.50 gramofoonmuzlek; 6.20 Concert door
het omroepsymphonle-orkest; 920 Vervolg con
cert; 10.30 gramofoonmuzlek.
KALUNDBORG 1153 M.: 320 Otnroep-har-
monieorkest o.l.v. Gröndahl; 8.30 Omroepsym
phonle-orkest o.l.v. Melko; 10.50 Moderne dans
muziek.
BERLIJN 419 M.: 5.05 Concert; 7.30 Vocaal
concert8.50 Concert.
HAMBURG 372 M.: 1.35 Gramofoonmuzlek;
230 Idem; 4.50 Concert: 10.40 Dansmuziek door
het kleine Norae-orkest o.l.v. Gerhard Maasz.
KONIGWU8TERHAUSEN 1635 M.: 220 Gra-
mofoonmuziek4.50 Concert; 10.20 Concert.
LANGENBERG 472 M. 1220 Populair
concert o.l.v. KIosz 1.20 Concert oJ.v. Wolff
3.20 Vesperconcert o.l.v Wolff 8.20 Con
cert O.l.v. Eysoldt 920 Vocaal concert 10.50
Concert.
DAVENTRY, 1554 M. 12.20 Orgelconcert
I. 20 Concert 2.20 Sonate-recital 4.05 Dans
muziek 4.50 Concert 1035 Dansmuziek
10.50 B.B.C.-dansorkest oJ.v. Henry Hall.
PARIJS (Eiffel). 1446 M. 8.50 Gramofoon-
muziek.
PARUS (Radio),.1725 M. 8.05 Gramofoon-
muziek 4.20 Concert door het Omroepor
kest o.J.v. Bigot 7.40 Gramofoonmuzlek
9.50 idem.
MILAAN, 381 M. 830 „Samson et Dallla",
opera in drie bedrijven.
ROME, 441 M. 9.05 Concert.
WEENEN, 817 M. 825 Jazzmuziek door de
Jazzkapel 10.05 Rosekwartet 1125 Gramo
foonmuzlek.
WARSCHAU, 1411 M. 5.20 Concert 6.40
Dansmuziek 820 Populair concert 1020
Dansmuziek.
1 VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Juffrouw Els speelt piano en zich naar mijn
heer D. keerend, vraagt ze: „Wel meneer,
houdt gij van muziek?"
,2». zeker, juffrouw.Maar geneer u daar
om niet, speel maar gerust door."
In het jongste nummer van P. T. T.-nieuws
schrijft de heer H. W Assenburg over de water
voorziening van Kootwijk o. m. het volgende:
De meeste in gebruik zijnde zend- en geljjk-
richterlampen van groot vermogen zijn voor
zien van een koelmantel, welke met koelwater
doorstroomd wordt, om de aan de plaat (anode)
in den vorm van warmte vrijkomende energie
af-.te voeren.
Onderbreking van den watertoevoer leidt tot
algeheele stagnatie van het bedrijf, terwijl een
ontijdige stopzetting van den watertoevoer de
gezamenlijke waarde der kostbare zend- en ge-
lljkrichtertampen, welke In de honderdduizen
den loopt, binnen enkele minuten waardeloos
kan maken.
Aldus leerden de eerste ervaringen bij de in
gebruikstelling der watergekoelde lampen, onge
veer vier jaren geleden....
ma tigverllchte huis te staren, over welks
drempel hij eenmaal het sprookjesland had
meenen binnen te gaan.
Toen kwam er een avond, dat alles veran
derd was. Licht straalde uit de» vensters; pas
geschilderde vensterbanken waren voorzien Van
bloemen, die nu schaarsch genoeg waren; alles
scheen te wijzen op een plotsellngen geest van
bedrijvigheid. Maurice stond er naar te kijken
met een eigenaardig gevoel van opgewonden,
heid, dat zich gaandeweg geheel van hem
meester maakte. Hij wist heel goed, wat er
aan de hand was. ZU was op komst. Misschien
al aangfakomen in de stad. Terwijl hij daar
zoo stond, zwijgend en onbeweeglijk, besefte
hij, hoe vér hU in zijn dwaasheid Inderdaad
gegaan was, en hoe hecht de banden waren,
die hem met haar verbonden. Want tijd scheen
voor he mgeen waarde te hebben, als hij maar
de kans had. om haar te zien, al was het maar
voor een oogenblik, als zij in- of ultglng.
HU wist zelf niet, hoe lang hü daar stond
te wachten. Maar het was lang genoeg, om rijn
geduld te beloonen. Zachtjes, met flikkerende
lichten, kwam een kleine auto het plein op-
rUden. en hield vlak tegenover hem stil. De
groote knecht sprong op den grond, het por.
Uer vloog open, en hjj zag een tengere, welbe
kende gedaante, in volle en donker reiscoa-
tuum, langzaam de treden opgaan, en in den
kring van licht verschijnen, dat door de open
deur naar bulten stroomde. De auto gleed weg,
de deur werd gesloten, en zij was verdwenen.
Nog altijd stond Maurice, voorovergebogen,
naar de plaats te kijken, waar zjj geweest was.
ze lezingen'* noemen, in het West End gaf.
U KHnt zeggen, wat u wilt. U kunt er op los
slaan, zoo fel als u maar wenscht. Ik zal u
lederen keer een volle zaai waarborgen.
Ik stel geen belang in die menschen, zei
Maurice. Waarom zou ik voor hén lezingen
gaan houden? MUn sympathieën liggen alle
maal hier.
Juist, antwoordde Drayton. En daarom
wil ik, dat u de menschen opport, die Werke
lijk helpen kunnen menschen, die millioenen
kunnen 'geven, die deze mijlen van besmette-
lUke krotten kunnen neerhalen, en op groote
schaal, hun geld kunnen steken In boerderUen
Oeesel ae, tot hun geweten het ultglt!
Begrepen? Wat haalt u hier uit met praten?
U moet praten tegen de echte onwetenden,
tegen de echte onaarden de menschen in het
West End.
BegrUp ik goed, vroeg Maurice, dat u
een bepaald plan hebt, waaraan u mij vraagt,
om deel te nemen?
Dragton stak een sigaar op, en ging hem
voor naar bulten.
KUk een* hier, aside hU. Ik zal met u
meeloopen. eoover als u gaat, en u er alles van
vertellen
Het was een soort pelgrimstocht, dien
Maurice al die reuklooee avonden ondernam,
een wandeling, die oogenschUnlijk doelloos was
de eenlge weelde, die hij sichself veroor
loofde. Altijd omstreeks hetzelfde uur bevond
hij zich aan de tulnzUde van Berkely Square,
en altijd stond hij daar, zonder acht te
op den tüd. die vocrbUgln«, naar het groote.
terwijl zijn hart bonsde, en zijn geheele wezen
trilde van opwinding over héér komst. Opeens
werd zijn aandacht afgeleid. HU werd zich be
wust, dat hU niet de eenige was, die onder de
kastanjeboomen op den ultkUk had gestaan.
Een man was uit de idepere schaduw tot vlak
bU net hek geslopen, en stond nu naast hem.
Maarice herkvnde hem, met een onwillekeurige
beweging van schrik.
Wat doet u hier? vroeg hü kortaf.
De ander vertoonde eveneens teekenen van
opwinding. Zün wangen zagen rood. Hü wees
met bevenden vinger naar den overkant van
den rüweg, en zag Maurice in het gelaat, met
een triumfantelük gegrinnik.
Eindelijk gesnapt! riep hü uit. U hebt
haar gezien! U hebt haar óók gezien!
Ik zag een dame dat huis binnengaan,
antwoordde Maurice. Wat zou dat»
De man. dien hü ééns beschermd had. haalde
adem door zün opeengeklemde tanden.
Daar gaat ze! bromde hü- De vrouw,
die zich de dochter van een armen rentmeester
durfde te noemen! De vrouw, die nü nog
haar eigen wereld bedlegt, zooate zü ons, ééns,
bedrogen heeft. Bah! het is nu uit!
Hü maakte aanstalten om den rüweg over
te steken. Maurice bleef naast hem.
Waar gaat u heen? vroeg hü.
De man wees naar het schitterend verlichte
huis.
Daarheen! antwoordde hü heftig. Ik ga
met haar praten. Vanavond nog! Onmiddel
lük! Ze zal me ditmaal niet ontsnappen.
Wal wilt u wan haar? vroeg Maurice.
zal er gebeuren, Paul,
al3 wij samen eens ruzie heb
ben?"
„Dan zal ik ongelijk hebben,
moli-nn
dit niet wilde misloopen, hoe onaardig ae ook
altüd was.
HU wariHelde dus naar zün tandarts, doch
ontsnapte nog net, voordat de deur werd ge
opend. De pün was opeens verdwenen, hü be
sloot opgewekt, het bezoek nog uit te stel
len. wandelde een eindje en viel toen büna in
elkaar, zoo n helsche pün als plotseling in zün
mond, zün rechterwang, zün heele hodfd
woedde. En toen hü. vertwüfeld. om zich
heen keek naar een taxi, om naar zün tand
arts terug te keeren, zag hü. dat het toeval
hem vlak voor een huis had gebracht, waarop
een emaille bordje met het woord: „Tand
heelkundige kliniek" onder leiding van Dr. Se
vres. hem als een beschikking van het noodlot
voorkwam.
Hij trad binnen en kwam in een kamer vol
bleeke menschen met gezwollen wangen, treu
rige oogen en gedempte stemmen. Hü trachtte
een tüdschrift te lezen, dat precies vüftig
jaar geleden was uitgekomen, toen een kreet
uit de kamer ernaast hem als met zweepslagen
wegjoeg. Doch vlak bü de reddende voordeur
zei een stem naast hem
loopt verkeerd",
J. Gray ging de kamer van den tandarts
binnen, zooals een arme vervolgde de martel
kamer.
Blindelings strompelde hü naar den beruch-
ten stoel en steunde: „Het doet erg pün,
dokter.... maar verdoof het alsjeblieft.... ik
zeg eerlük, dat ik als de dood ben voor trek
ken. en boren vind ik nog erger.... liefst had
ik, dat u me maar iets verdoovénds gaf....**
Hü “t daar als een jammerlük hoopje
mensch, met zün gezwollen wang, angstige
oogen en benepen stemgelud. Toen zei een
stem, die hem electrlseerde„Wees maar niet
bang, ik zal u geen pün doen".
Hü sprong op en keek. Naast hem stond, in
flatteuze witte jas gekleed, een glimlachje om
den mond. Janet.
U! steunde Jlm, dat ontbrsdc er aan....
maar te hier dan niet een Dr. Sevres?
Dat te mün compagnon, zei Janet. wist u
dat niet, dat ik tandarts ben? Laat me eens
küken. waar het zit?
O maar.... neen.... onmogelük
Waarom onmogelük? vroeg Janet en haar
oogen tintelden van plezier.
U.u kunt toch niet in mün mond gaan
scharrelen, stamelde Jim.
Dat te mün vak, zei Janet effen. Kom....
En meteen gaf ze zün stoel een duw, zoodat hü
verschrikt achterover tuimelde.
Ziet er leelük uit, zei Janet, wanneer was
u het laatst bü een tandarts?
Acht Jaar geleden, bekende Jlm.
Zü lachte.
Dat kan men zien. Ik zal vier kiezen moe
ten plombeeren en ik zou u raden er nog één
te laten trekken, dan zet ik er twee valsche
voor In de plaats met een brug en
Jlm luisterde naar haar als in een benauw
den droom. Nu was het uit, voorgoed uit. Zün
laatste hoop vervloog. O noodlot, hü die alles
gedaan had om haar te imponeeren, hü zat
hier, jammerlük en doodsbang en zü merkte
het best en wegloopen kon hü ook al niet, dat
zou nog erger zün
Zullen we dan eh.morgen met de be
handeling beginneq? vroeg hü. ik heb het
namelük erg druk met zaken en....
Neen, we beginnen dadelük, zei Janet, het
heeft al véél te lang geduurd, voordat u moed
genoeg verzameld had om naar een tandarts
te gaan.
Jim zweeg, verpletterd. Ze had hem jLSOt i
Hü Het zich behandelen en deed al zün best,
om zün doodsangsten voor tang en boor
machine te verbergen en niet al te luid te
schreeuwen en nu en dan met bleek gelaat en
verwrongen mond grapjes te maken tusschen
de martelingen In.
Eindelijk zet se: Zoo, morgen de rest,
KorntfU.... Ze keek na in een boek, komt u
om twee uur, dan heb ik flink tüd voor u.
Jim Gray placht afspraken met tandartsen
te vergeten met een grondigheid, merkwaardig
voor een man met een beroemd geheugen.
Maar deze afspraak kon hü niet vergeten
zonder de kans te loopen. Janet voorgoed boos
te maken. Hü kwam dus als een lam. een week
achter elkaar. Ze was vriendelüker voor hem,
dan hü haar ooit had meegemaakt. Natuur
lijk.... een patiënt... waar ze medeiüden
mee heeft, dacht hü bitter. Maar achting kan
ze toch niet meer hebben voor me, hierna. Doch
toen de behandeling was afgeloopen en voor
het éérst in zün leven wist hü niet, of hü daar
wel blü om was bleet ze even vrlendeHjk
tegen hem. Ja, weldra was er geen twüfel meer
aan: ze was volkomen van meening veranderd.
Hoe kun je mü liefhebben? vroeg hü, toen
ze verloofd waren. Een man. die laf te.
Onzin, zei ze. je bent allesbehalve laf, dat
heb je dlkwüte genoeg bewezen. Tandartsen
zün je zwakke punt. Je bent de eenlge niet!
Maar ik dacht, dat je geen zwak punt bezat
en leer van mü. dat mannen, die geen enkele
zwakheid bezitten, nooit veel kans bü vrouwen
kunnen hebben. Ik kon Je niet uitstaan als
krachtmensch. maar ik bci voor je te voeler
toen je zoo zielig in dien ^oel ik zag je
opeens heel anders, ik kreeg behoefte om je te
troosten en te helpen, je was van dat gekke
pled-de-stalle gevallen van mannelüke ver
hevenheid; je was, kortom, een beetje *n kleine
jongen geworden. Een vrouw houdt ervan, als
een sterke man soms net een kleine jongen is,
dien ze kan koesteren en troosten en verwen
nen. Als je óók al „sterk en stil" was geweest
bü een tandarts, zou je nooit de minste kans
bij me gehad hebben*
ophouden.
In zoo’n geval valt wel is waar ook de span
ning der lampen weg, doch de Instructies der
lampenfirma's schrijven voor, dat dan de koe
ling nog eenlge minuten voortgezet moet wor
den. Ook hiervoor te een geheel automatisch
werkende voorziening bedacht.
In de persleiding van de pomp te een klep-
penhuls, voorzien van een uitgebalanceerde klep,
aangebracljt.
Het kleppenhute is verder vla afsluiters ver
bonden met een drukreservolr. hetwelk door een
aansluiting op de centrale waterleiding, met
vlotterschakelaar, gevuld wordt.
■Zoo het geval zich voordoet, dat door stoppen
van de clrculatlepomp de persdruk aan de
pompzüde van de klep wegvalt, dan zal de druk
van het reservoir onmiddellijk de klep openen
en de watertoevoer aan de lampen kan onge
stoord voortgang vinden.
De aanvulling van het reservoir geschiedt dan
vla den vlotterschakelaar, terwül een overloop
aan den koelvüver zorgt voor afvoer van het
overtollige water.
Op deze wüze kan bü een normaal bedrijf een
Stork centrifugaalpompje, aangedreven door een
3 kW Heemaf motor, 500 L. water per minuut
door de lampen persen, en wordt een aanzien-
lüke krachts- en waterbesparing verkregen
Een bükomstlg, maar desniettemin belangifjk,
voordeel te aan de hierboven beschreven locale
watercirculatle verbonden.
Wütoe Woensdag had stukken
deeg neergelegd om er brooden van
te bakken en toen Ivy opstond, zag
sij, da* zij bovenop een aéak deeg
was terecht gekomen.
„’t Js maar goed, dat he* deeg
niet aan mijn rok veetgeplekt is”,
sêap as ait.
denkt aHeen aan jezelf T* nep
WQbe, „zie je niet, dat je een van
tnajo brooden vernield hebt!”
„Het deeg m nog wel te gebrui
ken,’* antwoordde Ivy. „Het eenige.
wat je hebt U doen, is een gat in
bet midden te maken en er een
grooten krans van te bakken”.
(Morgenovond vnwoig.)
Het beschikbaar zünde grondwater is in den
zomer zeer koel en doet, bü warm vochtig weer,
groote hoeveelheden condensatiewater neerslaan
op de bultenzüde van koelllchamen en slangen.
Dit condens tie water was een moeilük te be
strijden vüand van hoogfrequente spanningen.
Sproeien en overslagen in de zenders veroor
zaakten herhaaldelük bedrijfsstoringen op zulke
warme dagen.
Daar ten gevolge van het gebruik van koel-
vüvers het koelwater een temperatuur krUgt,
welke in overeenstemming te met de buiten
temperatuur, waren deze moellükheden met de
invoering eener locale watercirculatle tegelük
verdwenen.
Kapitein: Züt gü tevreden over bet eten?
Soldaat: Jawel kapitein.
Kapitein: Krügt soms de een niet een klein
en de andere een groot stuk vleesch?
Soldaat: Neen, kapitein, wü krügen allemaal
kleine stukken.
slag van, om ze zóó te zeggen, dat de menschen
er wel naar luisteren moeten. Maar u segt ze
tegen de verkeerden.
Ik begrijp u niet, was Maurice gedwongen,
te bekennen.
Nu, ik geloof, dat het eenvoudig genoeg is,
antwoordde Drayton. Deze menschen hier
hebben niet noodlg, dat u hun, om zoo te zeg
gen. hun eigen ellende te slikken geeft, ook al
tracht u hun aan te geven, hoe ze die moeten
dragen. Het zün juist de partütjes. die voor
dat alles verantwoordelük zün, die u in de
eerste plaats eens onderhanden moest nemen.
Begrijpt u nu, wat ik bedoel?
Ik geloof het wel, zei Maurice. Maar.
KUk eens hier, viel Drayton hem in de
rede. U bent een man met gezond verstand,
en u weet, dat het leven mln of meer een strijd
van erop of eronder te. Zü, die ..eronder” zün,
leven hier in Whitechapel (als u het tenmln-
„leven" kunt noemen), en die ,,erop" zün zitten
In het West End. Hef is een onbarmhartig ge
doetje, die strijd, maar hü is er. Wie denkt u
nu. dat het meert een lesje noodlg hebben,
van de twee deze menschen, of de menschen
die aansprakelük voor heen zün? U bent met
uw werk begonnen in Whitechapel. Het sou
logischer geweest zün, als u begonnen was in
het West End.
Maurloe lachte.
Ze zouden niet naar me luisteren, ver
klaarde hü.
Daar zou ik wel voor sorgen, antwoordde
Drayton snel. DM te mün *»*k Ik zou
willen, dat u een reeks van..., wei, laten we
janet onmoette hem het eerst op een par
tijtje bü kennissen en verklaarde naderhand,
dat ze hem vreeseUjk vond. Dit met temeer
nadruk, omdat het niet heelemaal waar was.
Ja, hü ergerde en Irriteerde haar en ze waren
dadelük begonnen samen te kibbelendat
w*s waar. En dat ze voor niets ter wereld met
zóó'n man zou willen trouwen, was evenzeer
waar. Doch ergens heel diep verborgen onder
dat alles zat een vaag gevoel van sympathie,
een trilling van iets warms en gespannens, dat
haar tot nu toe vreemd was geweest. Hü was
per slot van rekening een mén. Maar mün
hemelhü was het zoo érg. hü was het zoo
demonstratief!
had opgewerkt van arbeidersjongen tot groot
fabrikant. Iedereen had den mond vol over
tabriekant. Iedereen had den mond vol over
zün arbelderskracht, zün energie, zün karak
tervastheid. Die man scheen een incarnatie
van kracht en mannelükheid. Honderd jaar
geleden zouden alle meisjes aan zün voeten
hebben gelegen. Heden ten dage zün er teveel
meisjes, die zelf iets presteeren, zich heele-
maal niet de mindere gevoelen van een ster
ken man en woedend worden, als hü ze
wenscht te behandelen van de verheven
grootheid van zün sterke-man-plgd-de-stalle.
Bü Janet heb je geen kans, zei een weder-
züdsche kennis een tüdje later tegen Jim Oray.
toen het gesprek op haar kwam. Vreemd
eigenlükmaar dat meisje, zoo flink en in
telligent als ze te, schünt ze verliefd te zün op 'n
kwast als Arthur Landom. Ken Je hem niet?
Och. geen kwade jongen, tennist goed, ziet er
aardig uit, zoo’n beetje verwend en lastig
kind.... hoopen .meisjes zün dol op hem.
maar dat juist een meisje als Janet hem zoo
graag mag.... ik denk dat het een soort moe
dert nstlnct te.
Jim zei er niet veel op. Voor niets ter we
reld zou hü hebben erkend, hoe ellendig hü
het vond, dat Janet hem zoo onsjrmpathlek
scheen te vinden. Nooit had hü gedacht, dat hü
op een meisje als zü. met haar moderne ideeën,
haar resoluutheid en onafhankelükheld, verliefd
zou worden. Maar het was gebeurd. Al do
lieve, zachte, hulselüke meisjes, die toch zün
„type” waren, hadden hem koud gelaten, soo-
dat hü zich soms afvroeg, of hü dan nooit eens
in ernst verliefd zou worden. En nu had zü.
die kleine heks, die weigerde naar hem op te
zien en spottende dingen zei over die „sterke en
stille mannen", zün heele denken in beslag ge
nomen. Het was 'n allerellendigste geschiedenis.
Hü zag er niets beters op, dan alles te doen,
wat hü kon. om haar te Imponeeren.
Hü was nooit een man geweest, die hield
van publiciteit, doch in de volgende weken
werd hü aanmerkelük toegankelüker voor pers
vertegenwoordigers. Interviews, artikelen met
groote opschriften: Oordeel van J. Gray over
de crisis, „Interview met J. Gray: zal de po
litiek van de groot-lndustrieelen Invloed uit-
oefnen op", enz. enz., verhalen over zün jeugd,
zün opgang, zün macht en Invloed, foto’s, lof-
redenü op de diverse weldadigheids-lnrtellln-
gen, die hun bestaan aan hem dankten, op de
houding, die hü tegenover het arbeiders-vraag-
stuk innam en zoo meer, verschenen in de
groote bladen en bereikten Janet langs een
omweg. Na drie weken kon zü J. Gray niet
meer zien of luchten! Bü iedere ontmoeting
werd ze koeler en hatelijker tegen hem en
iedereen sprak erover, dat zü misschien zou
trouwen met Landom. hetgeen Jlm heelemaal
vertwüfeld maakte.
Toen kwam bü al deze rampen nog een an
dere: Klespün.
Jim Gray nu was een man, die in zün le
ven honger en koude had gekend, die stakings-
relletjes had meegemaakt, vechtpartijen, ge
varen van allerlei soort, zónder een spier te
vertrekken. Hü toonde geen zenuwachtigheid,
als er een beurspaniek uitbrak, die hem kon
ruineeren, hü was al eens failliet geweest en
had zich er weer boven op gewerkt, zonder dat
ieinand veel aan hem had gemerkt, kortom hü
was werkelük een krachtige figuur, maar hü
was doodsbang voor tandartsen.
Ben week lang bevocht hü de kwelling van
zün klespün op allerlei manieren. Toen zag
hü in, dat een bezoek aan den tandarts onver-
mljdelük was, vooral daar hü over eenige dagen
Janet hoopte te ontmoeten op een parUjtje en
on dit blad zün ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f Ofl/ïfl bjj levenslange gebeele ongeeehlktheld tot werken door f 7C/1 bU een ongeval met Z OCfl bü verlies van een hand Z 1 OC oü verlies van een Z Z*/l bü esn breuk van Z Z/j t>U verlies van *n
ongevallen vèrzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f öt/Wv" verlies van belde armen, beide beenen ot belde oogen l f UVe" doodelUkeu afloop f een voet at een oog f 1 V»” duim oi wijsvinger *J(/.”been at uml anderen vinger
Vergat het bedienend personeel de waterclr-
culatie in te setten, alvorens‘de lampen onder
electrische spanning te brengen, dan waren deze
meestal reddeloos verloren.
Aansprakelük stellen van het personeel gaat
■eer bezwaarlijk, daar de oorzaak dlkwüls zeer
moeilük is vast te stellen, als de betreffende
ambtenaar zün verzuim niet bekent. Evenmin
bieden hun salarissen gelegenheid tot eenlg ver
haal van beteekenis op de aangebrachte schade.
De eenlg afdoende oplossing was dus, de elec
trische inschakeling van de lamp onmogelük te
maken, indien de waterkoeling niet tevens was
ingezet, of met andere woorden, net aanbren
gen van een automatische blokkeering van de
electrische schakeling voor het geval dat ver
geten werd de watercirculaire in te zetten.
Dit kon gemakkelük bereikt worden, door ge
bruik te maken van de nulspanningsspoelen der
automatische schakelaars, welke geplaatst zün
in de stroomvoeding van eiken zender.
Deze nulspanningsspoelen hebben tot taak
om de schakelaars vanzelf te doen uitvallen
indien door het wegvallen van de netspanning
de spoelen spanningloos worden.
Dit spanningloos worden kan ook bereikt
worden door een opzettelüke onderbreking van
den spoelstroom, welke b.v. door een relais be
werkstelligd kan worden.
Maakt men het in- of uitschakelen van het
relalscontact afhankelük van het wel of niet
vloeien van het koelwater, dan is hiermede de
oplossing tót stand gebracht.
Aanvankelük werd hiervoor een contact
manometer gebruikt, waarbü het uitslaan van
den manometerwüzer een electrisch contact tot
stand brengen kon.
Was er geen ot onvoldoende waterdruk, dan
sloeg de manometer niet of niet ver genoeg uit,
het electrisch contact van den manometer bleef
dus verbroken en de nulspannlngsspoel stroom
loos.
Onder deze omstandigheden laat de hoofd
schakelaar zich niet inschakelen, zoodat onder
spanning zetten der vitale deelen van de lam
pen niet mogelük was alvorens voor een wel
voldoenden waterdruk was gezorgd.
Later werden de contactmanometers vervan
gen dóór stroomapparaten, welke van kwik-con-
tacten zün voorzien en een meer bedrijfssekere
werking waarborgen.
Iwy vond WiUée jEoenadag een
aardigeu jongen.
„Willie ia zoo geworden, om-
dat bi| altijd zoo vaal gelachen
heeft,” zei de zeeman.
„Ik geloof,” zei Ivy, „dat het
eerder komt, omdat hq altijd aoo
veel gegeten heeft.”
Toen nam Ivy een stuk hnt en
bond het om Polly’s nek. Ongeluk
kig echter gleed ze nit op bet natte
zand en zat op den grond, voor ae
*t wist.
Willie Woensdag en Freddy Vrij
dag konden haart niet meer van he*
achen, maar Topwy riep: „O, kijk
-.ua, waar Ivy op zitH
l
Geld, of ik zal haar aan de kaak stellen, o.
Ik aal haar zoo aan de kaak stellen! antwoord
de de man. Maar ae zal betalen.
gesteld nu. aei Maurice. dat ik eans
vertelde, dat deze dame een vriendin van mü
is, en dat ik niet wü hebben, dat u haar lastig
valt, wat dan?
Ber kwam ieta giftigs in de oogen van den
ander. Hü stiet een korten, onaangenamen
lach uit.
Geen honderd duivels aoudsn me k~innam be
letten, om naar haar toe te gaan, verklaarde
hü. Vüf jaar lang heeft ae ons voor den gek
gehouden. Nu geen dag, geen uur langer meer!
Maurice legde even zün baad op 'smsms
schouder.
Kunt u haar Iwsviham vamdt de gavangesdat
vroeg hü kalm.
De man wendde zich om, en grauwde tegen
hem. Hü wist heel goed, dat ontsnappen at
zich verzetten al even hopeloos was. Hü was
niet veel meer dan een dwerg in den greep wn
den man, die hem vasthield.
U hebt niets met de aaak te maken, pro
beerde hü ernstig. Laat me gaan, ot ik aal
u op een ot anderen keer nog Kwaad doen.
Vergeet niet, dat u het was, die me hielp ont
snappen. U kunt me nu niet verraden.
Ik hielp u ontsnappen, aei Maurice. maar
ik wist niet, wat u gedaan had. Dat maakt
een beetje verschil. Nu gaat u hier kalm van.
daan, en aweert, dat u haar nooit lastig.
■wt man werd na afloop in sün kamer ge-
Jaten, toen hü bezig was, zün jas aan te trek
ken. Met een gevoel van verlichting büna, zag
Maurice, dat hü althans geen erbarmelük ver-
^*A1 te doen had. Het was een kleine nette
i» good gekleed, en hü sprak met een licht
ïrikaansch accent.
•^a» emtoaua 8W OCAJU 8*4J> w vw^p
heid, om me voor te stellen. Mün naam is Fe-
Drayton. Mün beroep doet niet» terzake.
Dat zou u niet kunnen schelen.
Maurice knikte.
Wat kan ik voor u doen? vroeg hü, esnlgs-
■n» nieuwsgierig.
Nu, ik heb heel veel belang gesteld In de
•hnien, die u tegen de menschen gezegd hebt,
®r. Drayton. Maar het kwam me voor,
Jet u aan den verkeerden kant begonnen bent.
D*t tl de reden, waarom ik hier ben. U zegt
bot de dingen, die u zeggen moet, en hebt er
r
