Veiligheid
de lucht!
Scho enen
X
Nachtvorst
RADIO-PROGRAM
Wees voorzichtig!
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Het Lijk bij de
Mirteboumen
DE CHEQUE VAN TIEN
DUIZEND DOLLAR
2
I
I
r
VRIJDAG 30 SEPTEMBER
VERHAAL VAN
den DAG
I
Zaterdag 1 October
Het nut van parachutes
Jeugdige zakenlui
De snelste ster
Alle abonné’s
FEUILLETON
in.
I
Kan de vliegmachine worden
beschermd tegen om
laag storten?
fVatuwlIjlc loopt Icxl
Robinson
HoÏI»wb Jscb® jongen op
Onzin! A k u geroepen hadt, zou men u
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i
eerste belangrijke storingen op-
aUe
Dansmuziek
en
12.20 Gramofoon-
(ingezonden mededeeling)
(Vrij naar het Duitsch)
CWocat vervolgd).
Vóór alles liet de rechter van instructie de
zaal door alle nieuwsgierigen ontruimen. Thans
Een korte looping om snel te kunnen
stijgen, kan gevaarlijk warden!
Ned. Ver. va
Beversluis en
Het vliegtuig verliest zijn evenwicht, komt
echter nog juist bijtijds weer in den goe
den stand.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
bent,
hadt u
ihen kun-
ROME Ml M. 8.20 Gramofoonmuziek. 9.05
Italiaansche Opera-avond.
WEENEN 517 M. 6.20 Mandoline-concert.
8.15 Concert door Het Weensch Symphonie-or-
kest o.l. v. Oswald Kabasta 10.35 PopulairCon
cert door het Emil Bauer-orkest.
Zij gingen aan *t zoeken naar een
stok, om Freddy’s hoed te redden, en
spoedig vonden ze een bamboe-stengel,
die volgens Freddy wel lang genoeg zou
zijn.
Toen ze echter weer bij den boom
kwamen, vonden ze Polly, met Freddy’s
hoed op één oor.
„Wel, heb ik ooit van mijn leven,’’
rei Ivy. „Die kat is er in geklommen
an heeft je hoed gehaald. Hoe ben je
m den boom geklommen, zonder je te
bezeeren, poes?"
..Ik ben er niet In geklommen." zei
Polly. „De hoed viel op mijn hoofd,
toen ik er langs liep.’
'Morgenavond vervolg.)
arde
hel
pen. We zouden dan geweld moeten gebruiken."
„Wat is er
goed?"
„Ikik weet het niet, het is zoo’n zonder
ling gevoel.” zei Vane, en terwijl hij sprak, viel
hij bijna tegen den grond.
tJ
M. 12.20
Concert uit
<8
X)
Mr. Wright van de sterrewacht te Lick (Ca
lifornia) heeft een lijst samengesteld van de
snelste sterren uit het heelal, die in aanmer
king kunnen komen geobserveerd te worden.
Na jarenlangen arbeid hééft hij van 7639 ster
ren hun snelheid bepaald. Eén ervan beweegt
zich met de bijkans onmogelijke snelheid van
ongeveer 66 millioen K-M. per uur door het
heelaL
Op een lagere school te CUppenhan (Enge
land) hebben een zeventigtal jongens en me.s-
jes van 12 tot 14 jaar, die de tulnbouwafdee-
ling van die school volgen, besloten een ge
zamenlijke onderneming op touw te zetten
met aandeelen van 1 shilling. Geschat wordt,
dat de onderneming de werkkrachten kosten
niets een jaarlijksch dividend van over de
50 pCt. dividend zal Uitkeeren, welke interest
desgewenscht weer on aandeelen kunnen wor
den omgezet. Deze idee, die van het hoofd der
school Mr Greenwood, uitgaat, heeft als ach
tergrond. dat de kinderen bij het verlaten der
school eenigszins met het practlsche handels-
leven in aanraking zijn geweest. Elke leerling
houdt de boekhouding van de coöperatie bij
en leder kwartaal zal de balans worden opge
maakt, waarna winstverdeellng volgt.
bij verlies van m
anderen vinger
gewone-stof ongemerkt en zijn handen wa
ren tamelijk groot, en maakten het waarschijn
lijk, dat hjj vroeger zwaar werk had verricht.
Men was het er over eens, dat men hier te doen
had met iemand uit de volksklasse, en allicht
met een persoon, die tamelijk aan lager wal ge
raakt was. Het onderzoek van zjjn zakken bracht
niets anders te voorschijn, dan een zakkam
metje, een portemonnaie met zes schilling, en
een zakdoek. Nergens vond men papieren, of
iets, wat omtrent zijn persoon opheldering had
kunnen geven. En bij rondvraag ond$z de om-
staanders bleek, dat niemand den man ooit te
voren hier gezien had.
De grond rondom was intusschen zóó veelvul
dig door nieuwsgierigen platgetreden, dat men
niet meer met zekerheid een bepaald voetspoor
kon ontdekken. Slechts in de richting, waarheen,
volgens zeggen van den waard, de beide vrou
wen gevlucht waren, vond men twee, in vorm en
grootte afwijkende, sporen van een vrouwen
voet. De rechter van instructie gaf bevel, om af-
druUen van die sporen te maken, liet de plek
waaAde misdaad had plaats gehad, alsmede het
lijk bij magnesium-bellchting fotograreeren en
begaf zich vervolgens nadat hij van den
waard alleh vernomen had. wat deze zelf wist
met de overige leden van het parket naar de ge
lagkamer, om de gevangene te verhoeren.
Op hetzelfde oogenbllk was er een auto blijven
stilstaan en stapte een heer uit. die klaarblijke
lijk de bedoeling had den winkel binnen te
gaan. Hij bleef echter staan toen hij Vane in de
armen van den man zag liggen.
„Kan ik misschien van dienst zijn?" vroeg hij;
.jn’n auto staat daar
Er waren nog wat voorbijgangers bijgekomen
en zjj hoorden, hoe de groote. donker uitziende
man vertelde, hoe de jonge man opeens onwel
scheen geworden te zijn.
„Laten we hem dan^maar in m'n auto zetten
en naar een dokter brengen,’’ zei toen de ander.
Eenge uren later kwam Roger Vane weer tot
bewustzijn. Hjj lag op een divan in een kamer,
die zeer luxueus gemeubeld was. Toen hjj om
zich heen keek, zag hij, dat de blinden voor de
ramen waren en dat de kamer door een elec-
trische kroon werd verlicht. Hjj herinnerde zich
nu ook de feiten: noe hij met de chéque op weg
was naar de Albemarlestraat, noe hij opeens een
prik in zijn pols had gevoeld en hoe toen die
vriéndelijke heer naar hem was toegekomen.
Meer kon hij zich echter* niet te binnen brengen.
Hij stond op van den dltan en strompelde
naar de deur. Deze was echter gesloten. Hij
bonkte op de paneelen. Plotseling ging de deur
open en er kwam een man binnen, die de deur
weer achter zich sloot.
komen.
Den naam ben ik vergeten.
Bent u behoorlijk ingeschreven?
Ikgeloof het wel, zei ze ietwat aarze
lend.
De rechter zak haar scherp aan. Zjj was knap,
die vrouR. Haar trekken waren opvallend fijn
gevormd, en haar tint was zacht en blank. Over
haar diepe, blauwe oogen krulde het weelderig
brume haar, dat naar achteren in een minder
sierlijken wrong was samengenomen, maar er
niettemin goed verzorgd uitzag. Haar spraak
was een plat dialect, zooals alleen dóór de
lagere klassen hoort spreken, en haar onrustige
blik moest argwaan wekken.
U moet toch enkele dingen van u zelf heb
ben. Waar zijn die op het oogenbllk?
Op dat oogenbllk kwam het parket uit de
hoofdstad aan, en maakte terstond een begin
met het proces-verbaal. De ligging van het lijk
bood niets bijzonders en de meegekomen genees
heer kon reeds bij den eersten blik den dood
van het slachtoffer constateeren. Een schotwond
onder de kin; bijna loodrecht omhoog toege-
gebracht. zoodat de kogel in de hersens was te
rechtgekomen. moest bijna onmiddellijk den
dood tengevolge hebben gehad. Het wapen lag
dicht naast het lijk. Het was een revolver van
Amerikaansch maaksel zesloops, en geladen.
Slechts één schot was afgevuurd. Aan den aard
van de wond was verder te zien, dat het doo
delijk schot van zeer dichtbij moest zijn gelost.
De doode was een man van 30 a 40 jaar. Zjjn
trekken, in wezen niet onedel, droegen evenwel
het stempel van ontaarding. Hij was ietwat fat
terig gekleed, doch zijn linnengoed was van heel
Keeren, wanneer men nauwelijks den
grond heeft verlaten, is gevaarlijk!
Toen Vane zich voor den zooveelsten keer af-
vroeg waar men hem heen bracht, was het vijf
uur in den morgen. Meer dan een uur had hij
gezeten naast een chauffeur, in een auto gere
den, in dolle vaart, tot de wagen stilhield, ter
wijl de motor bleef loopen. Hij werd nu uit en
naast den auto gezet. Hij was nog steeds ge
blinddoekt en z’n jjolsen werden zóó gebonden,
dat hij ze zelf wel los kon krijgen, maar er in
iedet geval toch minstens een kwartier mee
bezig zou zijn. Tegen den tijd, dat hij z’n han
den had vrij gemaakt en hij den zakdoek, die
nog steeds voor z’n oogen zat, zou hebben ver
wijderd, zou de auto al ver weg wezen.
Toen hij zich eindelijk had bevrijd, zag hij,
dat hij zich buiten bevond, op een straatweg, die
naar Londen leidde. Voor hem lag. onder een
stuk steen, een krant. Ze was zóó opgevouwen,
dat z’n ook wel direct moest vallen op de vet
gedrukte regels, waarin h;j las:
„De bankbediende nog steeds vermist. Geen
enkel spoor van R</er Vane. De politie denkt
aan diefstal”.
Hij las in het artikel, dat er onder stond, dat
al de havens en grensstations bewaakt werden,
dat z’n signalement overal verspreid was; en
hij? HU stond hier op den straatweg.vlak bij
de stad. Wat zou de man. die daar juist voorbij
ging, wel gezegd hebben, als hij had geweten,
dat hjj Roger Vane was!
Opeens dacht hjj aan de chéque van tiendui
zend pond, die hij in z’n zak had gehad! Snel
greep hij in z’n binnenzak. Ze zat er nóg!
Onaangeroerd! En bovendien..,, hjj kon z’n
oogen haast niet gelooven. had hij nog drie
biljetten van tien pond in z’n handen. Inplaats
van hem te berooven, hadden ze hem nog be
loond!
De heele geschiedenis was en bleef een myste
rie!
Ook voor de politie!
geest bij noodlg. Meestal maakt men een be
tere kans er het leven af te brengen, wanneer
de bestuurder van de machine tracht zoo „voor-
deelig” mogelijk neer te komen. Zelfs wanneer
het vliegtuig valt tengevolge van een motor
defect of omlaag stort, doordat een vleugel is
gebroken, kan een bekwaam piloot het aller
ergste sorrjs nog voorkomen.
Een derde bezwaar tegen het „jyarachute-
systeem” is het feit, dat er nog geen deuren
zijn uitgevonden, die zonder inspanning kun
nen worden geopend, wanneer de aeroplaan
snel omlaag schiet.
Onderzoekingen hebben aan het licht ge
bracht. dat Zwirko waarschijnlijk is veronge
lukt ten gevolge van een „vleugelbréuk”. Deze
was misschien te wijten aan het feit, dat men
met de vervolmaking der z.g. lichte vliegtuigen
te ver was gegaan. De materialen beantwoord
den door hun lichtheid niet meer aan de eischen
der practjjk. Weliswaar was het draagvermo
gen der vleugels niet gering, maar tegen wer
velwinden, waarvan men de uitwerking nog
niet geheel heeft kunnen controleeren, sche
nen zij niet bestand te zijn. Het toestel van
Zwirko was als het ware uit elkander gewron
gen.
MILAAN 331 M. 7.50 Gramofoonmuziek
8.20 idem. 10.20 Dansmuziek uit het Lunapark
Lido te Milaan.
Freddy Vrijdag nam Ivy, Robbie en
Tof>sy mee om hen eenige van die
vreemde boomen te laten zien, die op
net Artis-elland groeiden. De grap
pigste vond Robbie wel, die er uitzagen
ils groote komkommers met spijkers er
?P-
„Daar zal Je niet gemakkelijk in kun
nen klimmen," zei de zeeman.
„Dat is nog erger dan brandnetels."
Hij had nog niet uitgesproken, of door
een rukwind woei hem de hoed van het
hoofd, die terecht kwam op den top
van een der grappige boomen.
„O, kijk eeps. wat er nu gebeurd is.”
jammerde Freddy. „We moeten een
itok zoeken om hem er af te lichten. Ik
durf er niet in te klimmen, en met de
hand kan ik er ook niet bij.”
Geduffende den laatsten tijd zijn vele sport
vliegers het slachtoffer geworden van hun po
gingen om de wereld in verbazing te brengen.
Zij bereikten dus een eenigszins ander doel,
dan ze beoogden: ze vervulden de wereld met
ontzetting. Polen treurt over den dood van den
jongsten overwinnaar in de Europa-vlucht:
Zwirko. Het echtpaar Möbitz verongelukte met
zjjn aeroplaan boven Berlijn. Het vliegtuig van
kapitein Jans kwam in aanraking met een
rots, hetgeen voor machine en bestuurder fu
neste gevolgen had. De „vliegende familie”
Hutchinson moest een noodlanding maken pp
den Oceaan, waarbij haar vliegmachine werd
vernield. Vijf inzittenden van een aeroplaan,
die op weg was naar de Noordpool werden ge
dood. doordat' het vliegtuig omlaag stortte. Het
is Rusland, dat deze vijf menschenlevens heeft
te betreuren.
Wat zün de oorzaken van deze vreeselijke
gebeurténissen? Men mag niet generaliseeren.
maar in het algemeen is men verantwoord,
wanneer men als oorzaak van veel ongelukken:
„onvoorzichtigheid” opgeeft.
Het eerste wat den beginneling op de lucht-
vaartscholen wordt bijgébracht is niet mate-
rialenkepnis. technische vaardigheid en wat
dies meer zij, maar: voorzichtigheid. En inder
daad: de beste vliegers kenmerken zich door
een groote mate van zelfbeheersching, in dien
zin, dat ze zich niet tot onnoodige waagstuk
ken laten verleiden. Lindbergh had steeds een
kleine zilveren plaat bij zich met het inschrift
„Voorzorg is beter dan nazorg.”
De menscheljjke berekeningen gaan in deze
veel verder dan de leek mischien denkt. Reeds
vóór de bewerking van het ruwe materiaal wor
den er proeven genomen. Het hout, de ver
schillende soorten staal, het aluminium en het
linnen worden aan snel wisselende Invloeden
blootgesteld. Ieder onderdeel wordt voorts
onderworpen aan proeven om het draagver
mogen en de stevigheid na te gaan. Iedere
vleugel wordt belast met een gewicht dat zes
twaalf maal zoo groot is als de drukking, die
er in de practijk op zal worden uitgeoefend.
Intusschen worden de motoren geprobeerd. Men
laat ze zoo snel draaien als mogelijk is en ook
wordt nagegaan, of ze het lang genoeg achter
een kunnen volhouden. Dit examen duurt soms
300 uur. waarbij men werkt met twee contrólee-
rende ploegen, die elkaar aflossen. Natuurlijk
wordt ook de bruikbaarheid van het hoogte
roer en de andere stuurinrichtingen nauwkeu
rig vastgesteld.
De propeller wordt gewogen. De loeide helften
van het vliegtuig worden tot op een schroefje
met elkaar in evenwicht gebracht.
Bijzonder veel aandacht besteedt men aan de
kwestie, welk soort brandstof zal worden ge
bruikt. Het brandgevaar is tegenwoordig zeer
gering.
Eerst nadat een aantal kleine proefvluchten
is gemaakt, kan in Dultschland een vlieg
machine ter keuring worden afgeleverd aan
het Rijksinstituut voor de Luchtvaart, dat de
machine nogmaals geheel demonteert, door in
genieurs, technici en piloten laat onderzoeken,
waarna, indien alles goed wordt bevonden, de
aeroplaan eindelijk als verkeers- of oorlogs-
vllegtuig mag dienst doen.
Na tweehonderd „vlieguren” moet de machine
opnieuw worden nagekeken en wanneer nog-
maals tweehonderd vlieguren voorbij zijn,
dient men het toestel wederom te controleeren.
Op deze wijze constateert men tijdig slijtage
van het materiaal, zoodat maatregelen kunnen
worden genomen vóór het te laat is.
Onze Oostelijke naburen hebben de „veilig
heid in de lucht” in cijfers trachten weer te
geven en zijn gekomen tot een gemiddelde van
97%. De meeste piloten vlogen 300.000 KM.,
voordat de
traden.
Maar de atmospheer heeft kuren en
voorzorg ten spijt, maakt zij slachtoffers. Men
is er nog altijd niet In geslaagd een afdoend
middel te vinden tegen onweer, nevel en plot
seling optredende luchtstroomingen. Volgens
menschen van het vak is de eigenlijke cata
strophe evenwel meestal het gevolg van het
weigeren.... der zenuwen van den bestuurder.
Hoe valt het anders te verklaren, dat ervaren
piloten, wanneer de nood aan den man komt,
soms vergeten te springen?
De meening van vele leeken, die hierop neer
komt, dat men alle vliegtuigpassagiers bene
vens de piloten, mecaniciens etc. van valscher
men zou moeten voorzien en in leder toestel
gemakkelijk te openen „nooduitgangen” be
hoorde aan te brengen, vindt in vakkringen
geen bijval. Ten eerste verelscht het parachute
springen groote lichamelijke behendigheid en
ten tweede is veel tegenwoordigheid van
een gast”, verbeterde de ander. „En
i enkele reden hebben om u over de
Hier te beklagen. Wees nu zoo goed,
Jik daar op den divan te gaan zitten”.
De man liep snel naar de deur en was een
oogenbllk later verdwenen.
Al de middelen, die Roger Vane in de eerst
volgende drie dagen bedacht om te ontsnappen,
draalden op niets uit. Den derden dag kwam de
huisknecht weer, boog voor den „gast” en zei:
„U bent vrij’’.
„Wat? vrij?”
„Ja. echter op één voorwaarde: dat u zich laat
blinddoeken. Ik zou als ik u was. die voorw
maar aannemen. Tegenstribbelen zoir niet
Terwijl Vane naar Londen ging en zich voor
stelde hoe hij op ’t kantoor ontvangen zou wor
den. zat er opfien divan, waarop hjj eenige uren
te voren nog gezeten had. een zekere mijnheer
Campion, eigenaar van een bankinstelling.
„Dat zaakje is goed van stapel geloopen”,
lachte hij tegen mijnheer Latxner, z’n compag
non.
„Prachtig!” beaamde deze, vergenoegd in z’n
handen wrijvend.
„Dat we daar nooit eerder aan gedacht heb-
heben", kwam mijnheer Campion.
„Och, het molt noodlg geweest. Als ze een
cheque op ons afgeven, kunnen we ze altijd
direct uitbetalen. Deze hadden we ook binnen
een paar dagen kunnen betalen, maar daar de
oude Gommel niet wilde wachten, waren we wel
genoodzaakt den toonder van de chéque een
tijdje „op te houden", totdat we het geld had
den. Wat zou die ov 1 - Gommel er «wel van
zeggen als hij t wist?”
„Ja. zeg dat wel! Ik zou niet graag willen, dat
iemand het te weten kwam. Er staat nogal een
zware straf op vrijneidsberoovlng, en dat is het
toch eigenlijk geweest. Bovendjen zou het voor
de reputatie van onze Bank ook niet goed zjjn.
al zouden ingewijden w.l kunn b 'g ijo n dsj
je maar niet tienduizend pond in je safe klaar
hebt liggen voor het geval er eens iemand
mocht kdhien
„Enfin, de zaak is hu gezond. Gommel heeft
z’n geld, het jonge mensch is er ook niet slecht
bij gevaren; hij heeft dertig pond geilad en....
onze naam is niet in opspraak gebracht.
vrees nu geheel overwonnen te hebben en ant
woordde op alle vragen, die men haar stelde.
Rustig en zonder aarzelen. Zij verklaarde Anna
Müller te heeten, en tot vóór drie weken bij
barones Elsberg gediend te hebben. De barones
had geheel op zichzelf geleefd, in tamelijk be-
krompén omstandigheden, in Stiermarken, en
was nu drie weken geleden gestorven. Na haar
dood wilde Anna Muller naar een kennis in
Amerika, maar op het laatste oogenbllk had
zij zich bedacht, en was zij naar Weenen ge
komen. om daar een dienst te zoeken. Den
vorigen dag was zij daar aangekomen, op de
reis daarheen had ze kennis gemaakt met een
zekere Juffrouw Huber of Gruber precies
wist ze den naam niet en deze had haar
gevraagd, bij haar te komen wonen, tot ze een
nieuwen dienst had. Bij die vrouw had zij toen
geslapen en vandaag had zij een wandeling
met haar gemaakt naar den Kahlenberg; en
tegen den avond waren ze samen in de her
berg gekomen, waar zjj wilden uitrusten, om
dan met den trein Baar uhis terug te gaan.
Toen ze uit de herberg kwamen, had de on
bekende man haar aangevallen en geld van
haar gevraagd, en toen zjj dit weigerden, had
hij haar met zjjn revolver bedreigd. Zij zelf
had hem toen het wapen uit de hand willen
slaan, waarbij het afging en den aanvaller zelf
trof.
Waarom hebt u niet liever dadelijk om
hulp geroepen? vroeg de rechter.
Dat hebben we gedaan, maar er kwam
niemand
WARSCHAU 1412 M. 5.20 Concert door
het Omroeporkest o.l. v. J. Ozlmlnski. 8.20 Po
pulair ceiwert. 9.50 Voortzetting concert. 10.25
Chopin-concert. 11.10 Dansmuziek.
BEROMUNSTER 466 M. 8.20 Uit St. Gal
len. Concert door het Stedelijk orkest. 10.00
Dansmuziek. Gramofoonplaten.
HUIZEN 1875 M. KRO. 8.00 Morgen con
cert 10 00 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdiens
tig halfuurtje door Pater J. Dito OF. 12.00
Tijdsein en politieberichten. 12.t5 Het K.R.O.-
Sextet o.L v. Piet tfustenhouwer. 1.45 Verzor-
gng zender. 2.00 Gramofoonmuziek. 2.30 Kin-
deruurtje. H.I.R.O. 4.00 Uitzending voor de
Spiritisten „Harmonla" DSM.
rei gram platen 4.30 Ultz. v. d.
Theosofische vereen. MeJ. C. W. Dijkgraaf. 5.00
Sluiting. K,R O. 5.00 Het *K.R.O-orkest O.L v.
Johan Gerritsen. 5.45 Sportpraatje door 8. Bors
ten. 6.00 Het K.R.O.-orkest. 6.25 Journalistiek
weekoverzicht door Paul de Waart. 6 45 Hell-
kez. Esperanto-eursus. 7 00 Gramofoonmuziek.
7.10 Ir. A. S. Franssen v. d. Putte: Van
Vreemde landen en volken I. Rusland en Si
berië. 7.30 Politieberichten. 7.45 „Het nationaal
crisls-comité in de naaste toekomst” door Jhr
S van Citters. 8.00 Het K RO.-orkest. 9.00 Mi
crofoon vertelsels door Bernard Bekman: „Vijf
tig jaar vrijgezel.” 9.1!T Persbureau Vaz Dias.
9.30 De K.R.O -Boys. 10.00 A. Baron de Voe van
Steenwijk, kunstfluiter. 10.15 De K.R.O.-Boys.
11.00 A. Baron de Vos van Steenwijk. 11.15 De
K.R.O.-Boys. 11.30 Gramofoonmuziek.
viel zjjn oog op den blonden heer, en met een
glimlach van herkennen trad hij hem toe.
Wat voor toeval voert jou vandaag juist
hierheen, waarde Helfrich? zeide hij, terwijl hij
hem de hand reikte.
De detective lachte.
Mijn goed geluk, zal ik maar zeggen. Ik
was vanavond voor een andere zaak in het
dorp, hoorde daar het eerste bericht van -ien
moord, en zonder er eigenlijk bij te denken,
ging ik met den strQqm mee hiér naar toe.
Nou. veel zaaks is Het niet. Die uffrouw
ziet er uit als een landloopster, en die man
daarbuiten maakt zeker den indruk, dat hij
aan lager wal geraakt is. Zal wel weer een
gewone tragedie van aloezie wezen.
Mogelijk. Maar ik geloof het'niet. Zoover
ik verstand heb van ^gezichten, zou ik niet zoo
zeker durven zegen, dat zij daar een of andere
liefdesbetrekking met dat verloopen sujet bul
ten heeft onderhouden. Ze mag er nu als een
landloopster uitzien, maar ze heeft het stel
lig nog kort geleden beter gehad.
Het binnentreden van de beide mannen, die
de achtervolging van de andere vrouw op zich
gnomen hadden, maakte een einde aan het
gesprek. Zij hadden niets gevonden. De vrouw
was spoorloos verdwenen zelfs de hond was
het spoor kwijtgeraakt en zoo waren ze
eindelijk teruggekeerd, daar het doelloos zou
geweest zijn, nog langer in het donkere bos<:h
rond te zoeken, zonder dat men eenig idee
had. in welke richting de vrouw gevlucht was.
De rechter van instructie begon alsnu het
verboor van de gevangene. Deze scheen haar
hlej- in de herberg beslist hebben moeten hoo-
ren. Kom liever voor de waarheid uit u hadt
met dien man eén afspraak, u kreeg twist met
hem en schoot hem toe neer. Was het niet zoo?
Neen. Ik kende dien man heelemaal niet.
Wie stiet dien kreet uit?
Ik. Dat was. toen hjj zijn revolver op
mijn vriendin richtte. Ik ben werkelijk heele
maal onschuldig aan zijn dood.
Als u werkelijk zoo onschuldig
waarom ging u dan op de vlucht? Dna 1
immers kalm de komst van die menschc.
nen af wachten en de waarheid zeggen?
We waren allebei zoo geschrokken, dat
we niet wisten, wat we deden, prevelde zij.
En hoe kwam u trouwens in het bosch?
De eenige weg naar het station gaat immers
door het dorp.
Dat is mogelijk. Ik wete het nie.t Ik ben
hier vreemd.
Maar uw vriendin moest het toch weten.
Het is heel opvallend, dat ze in den steek
heeft gelaten, en tot nu toe nog niet zooveel
hersens heeft gehad, om terug te komen, als
u dan werkelijk onschuldig bent en door haar
getuigenis uit de moeilijkheid zou raken. Ze
heeft toch gezien, dat men u pakte, en tóch
ging ze er vandoor.
De gevangene zweeg.
U beweert, dat u den naam van die vrouw
niet precies weet. Kunt u althans zeggen, waar
ze woont?
Neen. Ik ben hëëlemaal vreemd in Wee
nen. Het is een kleine, drukke straat, meer
weet ik niet.
„Wat wenscht mijnheer?" vroe de man met de
stem van een goed afgerichte bediende.
„Dat beteekent dat allemaal? Waarom ben ik
hier?” riep Vane opgewonden.
„Ik weet niets, mijnheer”, klonk het kalm uit
den mond van den man; „ik heb m’n instructies.
Ik moet u in alles van dienst zijn en u alles
brengen wat u wenscht. Wilt u misschien een
glas whiskey?” t
„Loop naar den drommel met Je whiskey",
schreeuwde Vane; ,jk-moet er uit! Dat is een
misdaad; ik ben bedwelmd! opgelicht, besto
len!”
De man glimlachte, toen hij zag dat Vane
zich zoo kwaad maakte.
„Wenscht u dan misschien een paar sand
wiches en een glas wijn?” Het diner zal niet
vóór zeven uur klaar zijn.”
Vane keek naar de klok, die op den schoor
steenmantel stond. Het was bij vieren. Dus
moest het klaarlichten dag zijn. De blinden wa
ren dus ovor de ramen gedaan om hem te belet
ten naar buiten te zien.”
„Ben ik dan een gevangene?" vroeg hij:
„waaróm?”.
„U JOei*
u zult geep
behandeling
een oogenlui
HILVERSUM, 296 M. V AR A. 8 00 Tijd
sein en gramofoonmuziek; VPRO 10.00 Morgen
wijding; VARA 10,15 Uitzending voor arbeiders
in de continubedrijven, mm. v. het trio Loe
Cohen, het VARA-toöneel 0.1. v. Willem van
Capellen. 12.00 Tijdsein, Trio Willem Drukker
12.45 Voordracht door Hetty Beck. Burenruzie
fragment uit „De Kleine Misdaad" van Johan
Luger. 1.00 Trio Willem Drukker. 1.45 Verzor
ging zender 2.00 Gramofoonmuziek. 2.40 Een
praatje uit de circuswereld. I. door J. van Do-
veren. 3.00 Voor de kinderen m.m. v. Het Vara
Kinderkoortje „.De Krekeltjes”. 4.00 Opening
van et nieuwe Volksgebouw „Voorwaarts” te
Eindhoven. 5.10 VARA-Balalaika-orkest o.l. V.
Ivan Powarjef. 5.20 Gas-oorlog door H. Peter
sen. 5.40 VARA Balalaika-orkest. 6 00 gra
mofoonmuziek. 6.15 Uitzending voor de Ver. V.
Geheelonthouders onder Ned. Spoor- en tram
wegpersoneel. 7.45 Het Nationaal Crisis-Comité
In de naaste toekomst, rede door Jhr. 8. van
Citters. voorzitter. 8.00 Bij de Pomp. wekel"ksch
nieuws van Teun de Klepperman 8.15 VARA-
orkest o.l. v. Hugo de Groot. 9.00 Optreden van
Edwin Doorenbos* (Troubadour Chansonnier)
9.15 Uitzending voor den Alg. Ned. Bond van
Arbelders'sters) in het Bakkers-, Choc.- en
Suikerbewerklngsbedrijf. Opvoering van „Het
Versche Broodje”, een bonte geschiedenis. 10.15
VARA-orkest. 10.30 Toespraak door A. de Vries
en Vara-Varia. 1045 VARA-orkest. 11.00 Pers
bureau Vaz Dias. 11.10 Vara-orkest. 11 4J^Gra-
mofoonmuziek. 12.00 Tijdsein en sluiting.
BRUSSEL. 509 M. 12.20 Concert door het
Max Alexys-orkest. 1.30 Vervolg concert. 8.20
Concert door het Radio-orkest oJ. v. Karei Wal-
jjot. 8.50 Vertolg-concert. 9.50 en 10.10 Vervolg
concert. 11 30 Concert.
KALUNDBORG 1153 M. 12.20 Het strijkor
kest van restaurant „Vlvex ol v. A. éendix.
3.50 Het Omroeporkest.
BERLIJN 419 M. 7.30 Prof. Heinz Jolles,
piano speelt de symphonische etudes Op. 13 van
Schumann. 10.20 Dansmuziek.
BRESLAU 325 M. >7.35 Populair concert
door de omroepkapel o.l. v. Franz Marszalek.
10.55 populair en dansmuziek oJ. van Fr.
Marszalek.
HAMBURG 372 M. 11.50 Concert 1.35 Gra
mofoonmuziek. 2.30 idem. 10.40
(Zie Berlijn).
KONIGSWUSTRRHAUSEN 1635
Gramofoonmuziek. 2.20 idem. 4.50
Hamburg.
LANGENBERG-472 M. 12.20 Populair con-
c^rt o.l. v. Wolf. 1.20 Concert van werklooze
rnkkicl -van Düsseldorf. 2.55 Gramofoonmuziek
5 20\ Veqpeéconcert. 10.40 Concert o.l. v. Wolf.
\12.M „Meister der Jazz’ (gr.pl.).
D^VENTRY 1554 M. 12 20 Condert van
North Regional. 1 50 Concert door het Commo-
dora-Grand-orkest oJ. v. Joseph Muscknt. 3.50
Concert 5.05 Orgelconcert. 1105 Ambrose
zijn orkest in het Mayfair Hotel.
PARIJS (Eiffel) 1446 M. 8.50 Radiotooneel
,Jje Flibuster”.
PARIJS (Radio) 1725 M.
muziek 7.50 Idem. 9.05 Mr. Plateau zingt. 9.50
Gramofonomuziek.
op dit blad Zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bij een ongeval met f bjj verlies van een hand f 1 oy verlies van een Cfl bU een breuk van t AA
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen JvW," verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen f doodeljjken afloop f een voet of een oog 1 duim of wijsvinger O (/«"been of arm J 7Vs"
’t Staat weer bij de
Weerverwachting
Van de nieuwtjes
Van De Büt,
Die met reuze
Instrumenten
Zon en kou en
Wolken drilt.
En je hoort het,
Als je af stemt
Op Vaz Dias,
Dat vannacht
Weer de eerste.
Echte nachtvorst
In ons landje
Wordt verwacht.
Nachtvorsten dit
Simpel woordje
Geeft ons weer
Dat koud idee.
Dat wij krijgen
Nd den zom'er,
Als het ijs na
Een diner!
Nachtvorst is geen
Potentaatje,
Want de winter
Is ze niet.
Maar wel is het
Bij dit woordje
Of je reeds den
Winter ziet!
Want zij is het
Boodschapmeisje,
Door natuur-lijk
Overleg.
En zoo effent
Hier de nachtvorst
Voor den winter
Weer den weg! i
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
De dienstbode hier verklaart, dat u meer
malen ongeduldig op de klok gekeken hebt, en
klokslag vijf uur opgestaan bent om te gaan.
Dat ziet er naar uit, of u een afspraak hadt?
Neen, antwoordde de vrouw kalm. We
moesten alleen voor den trein op onzen tijd
passen. Mijn vriendin zei, dat onze trein om
half zes ging.
Als u dienstmeisje bennt, moet u ook een
arbeidskaart hebben. Waar is die?
Bij een dame, bij wie ik vanmorgen ge
weest ben. om me voor te stellen.
Hoe heet die dame en waar woont ze?
Dat weet ik met. Myn vriendin heeft me
daar gebracht en morgenochtend zou ik terug-
Roger Vane stopte de chéque van tienduizend
pond in den binnenzak van z’n jas en verliet het
bankgebouw van OomineL Midden in ’t drukke
verkeer der binnenstad zoclit hij z’n weg naar
de Albemarlestraat. Hij zou er echter nooit ko
men.
Zonden dat hij ’t wist, werd hij gevolgd door
een grooten. donker uitzlenden man. Deze bleef
vlak achter hém, want de mist, die in de straten
van Londen hing, maakte het niet gemakkelijk
zijn prooi te volgen.
De lichten in de étalages waren reeds aan en
Vane bleef even staan voor de uitstalling van
een juwellerszaak. De fraaie yingen en armban
den. die daar lagen, trpkken steeds z’n aandacht
als hij er langs kwan). sinds hij met het plan
rond liep z’n meUje een kostbaar cadeau te ge
ven. Vol belangstelling zag hij naar al dat moois,
toen hij plotseling iets scherps in z’n pols voelde
dringen. Hij keek, en zag een klein rood stipje,
maar hoe het er gekomen was. zou hij met geen
mogelijkheid hebben kunnen zeggen. In een .oog
wenk had de prik, of wat het dan ook geweest
was. z’n uitwerking gedaan en toen hij weer
verder liep, voelde hij zich door een duizeling
overvallen. Hij waggelde als een beschonkene en
zou gevallen zijn als de groote. donker uitziende
man hem niet had opgevangen.
proeg deze; „Voelt n zich niet
