VAN DEN LEEUW
Omroep-paleizen
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Het Lijk bij de
Mirteboomen
UIT HÉÏ leven van een
GROOT MAN
L
Robinson Sckoenen
I
DEN DAG
Dinsdag 4 October
Kleine geschiedenissen
Verbanningsscherven
id
jonqen op
it
FEUILLETON
Maar omroepers deugen
niet
Een
kleine moordenaar
Geen at or end e geluiden
Berlyn aan de apita. Studio’a voor
verachillende doeleinden
tf:
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
loopt leJere Hollanelsche
MAANDAG 3 OCTOBER
Ik
mün
MILAAN, 331 M. 650 Gramofoonmuriek.
toon-
part
heeft
nog
8 30 programma van
tier
een
van slangen?'*
B
(Morgenavond vervolg).
(Ingebonden zsededeeHngi
De doode heelt niets met graaf Saluga uit
4
33.
(Wordt vervolgd).
BERLIJN, «18 M.
München.
VOOR nadere bijzonderheden ver
wijzen WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
O.
.60
len
en
un
BRUSSEL. 549 M- 5 30 Concert door het
Radio-orkest o.l.v. Franz André; 6.50 Concert
door het klein orkest van het N. L K oJ.v
P. Leemans; 8.30 Concert door het Omroep
symphonleorkest O-l.v. Arthur Meulemans; 1030
Oramofoonmuziek.
tlngen omtrent de overleden barones Elsberg
Deze dame heelt Inderdaad heelemaal op Mcb-
zelf geleefd, als een soort zonderling. Den l*at-
sten tijd heeft bü haar gediend een zekere
concert door het kleine orkest van den West,
dultschenomroep oJv. Eysoldt.
HU ging gemakkelUk in zijn fauteuil zitten en
begon: Jk werkte toentertijd met mün leeuwen
bü een groot circus, dat In Engeland reisde.
Mijn nummer was de clou van den avond, hel
len heeft?
De commissaris glimlachte.
Helfrich- keek verrast op.
-r Naar graaf Saluga wilde ze? De man, van
30,
>0;
iks
KALUNDBORG, 1153 M. 3.30 Omroep,
orkest oJ.v. Emil Reesen; 7.30 tooneelspel in 5
bedrijven .Pygmalion"; 9 20 moderne Hongaar-
sche muziek; 10.10 Dansmuziek door de Band
van Restaurant- „Nlmb" oJ.v Jesn. Marny.
glad hout en aan de andere uit sterk geluid
dempende vezelstof bestaan.
BEROMUN8TER. 488 M. 635 Oramofoon
muziek 9.00 Gewijde muziek.
rs-
len
PARUS (Elffel), 1448 M. 750 Concert
o.Lv. Ed. Flament 850 Concert oJ.v. Ingel-
b recht.
in. het resultaat van
Dit zeggende wees
onze beminnelijke
33
01
len
;en
'en
es-
nd
n-
)e-
isu
fan
iar
ian
die
iet.
in
"an
Jet
ien
id-
de
he-
x>r
tt-
en
S:
en
O.
Den laatsten tijd wordt in Duitschland her-
haaldeljjk de klacht geult, dat de omroepers
zoo uiterst nuchter en zakelUk hun werk doen.
In de eerste jaren van den Dultachen omroep
was dit niet het geval; toen was de omroeper
tevens een soort conférencier. Men denke
slechts aan den onlangs gestorven, zeer popu-
lalren omroeper Carl Wessel, die echter de laat
ste jaren niet meer mocht optreden op de
wijze, die hemzelf en zijn luisteraars het meest
aanstond, maar zich meer en meer moest
voegen in het algemeene kader van stijfheid,
waar de omroepmaatschappüen op aandnngen.
De stemming onder de luisteraars wordt er
daardoor niet beter op; zooals in de film en bU
alle andere vormen van amusementskunst wordt
gezocht naar luchtige vrooljjkheld om de da-
gelijksche zorgen te vergeten, zoo verlangt men
ook een grootere vrijheid van beweging voor de
omroepers. De klachten over de omroepers rich
ten zich dus niet tegen hen persoonlijk, maar
tegen de omroepmaatschappüen, die hen dwin
gen om op deze wijze hun werk te doen.
Verder kUken vele luisteraars met afgunst
naar Italic, het land, dat uitsluitend vrouwe-
Hjke omroepers kent, allen met duldelUke, pret
tig klinkende stemmen. Een aardige vrouwen
stem door de radio heeft al vanzelf iets on
officieels en dat is juist, wat de luisteraars ver
langen. Van de Itallaansche omroepsters is
vooral mevrouw Marconi bekend, die al zeven
jaar haar taak vervult asm den zender te Mi
laan, vanaf de oprichting. Zjj krijgt liefdes
brieven uit alle landen van Europa, ook uit
Duitschland. doch haar echtgenoot heeft niet
als luisteraar haar stem gehoord; hij kwam
met haar in aanraking door zijn werkzaamhe-
den. want hü is technisch leider van den zen
der te Milaan. Het misverstand, dat de echt-
genoote van den beroemden uitvinder als om-
roepster werkzaam zou zijn, worde hierbij te
gelijkertijd uit den weg geruimd.
De commissaris was op zün buredu en wilde
Juist Anna Müller voor de zooveelste maal laten
komen, om haar een verhoor af te nemen, toen
Helfrich binnenkwam.
Wel, mün waarde Helfrich, zeide hü.
wat zeg Je er van? Hebben we nu Anna Müller
met den bochel, ontbrak evenwel tot dus-i ^e pakken of niet?
ROME, 441 M. 8.06 Concert.
WEENEN, 517 M. 4.10 Populair concert
7.00 Idem 9.30 Dansmuziek.
Het is thans ongeveer anderhalf jaar geleden,
dat het nieuwe Radlogebouw aan de Mastfren-
allee te Berlijn is betrokken; In dien tijd heeft
men genoeg ervaringen verzameld om zich een
afdoend oordeel te kunnen vormen over de
vraag, in hoeverre het gebouw aan de verwach
tingen heeft beantwoord. Bjj ons bezoek aldaar
toonde de voorkomende ambtenaar ons allereerst
den plattegrond van het gebouw. Deze heeft n.l.
de omtrekken van een gelUkzUdlaen driehoek;
de buitenrand daarvan bestaat uit lokalen, die
meerendeels als kantoor gebruikt worden. Daar
binnen liggen, straalsgewijs uitgaande van het
hoofdportaal, drie afzonderlijke fundamenten,
waarop de groote studio's rusten. Er zijn in
totaal vier verdiepingen. Het middelste fun
dament draagt de grootste studio van het ge
bouw. die met zijn afmetingen van 40 X 31 x 13
M. tevens de grootste stud10 ter wereld is. Op
de beide andere fundamenten rusten nog vijf
apdere studio's. Voor zoover deze aan elkaar
grenzen. zUn zij door geluiddempende wanden
van elkaar gescheiden. Ook de verschillende
fundamenten vormen eert uitstekende acoustl-
sche isolatie; men behoeft dus niet te vreezen.
dat in een studio geluiden doordringen uit de
aangrenzende studio's of uit andere deelen van
het gebouw. Over de drie verdiepingen zUn ver
der nog tal van andere studio’s verdeeld, be
nevens vertrekken voor de omroepers en voor de
uitzendingen van gramofoonmuzlek. In totaal
zijn er 15 studio's in het gebouw ondergebracht.
Aan den voomaamsten eisen van het radloge
bouw, n.L het buitensluiten van alle storende
geluiden van buitenaf, is uitstekend voldaan.
Het Is tot nu toe niet voorgekomen, dat daar
door een uitzending is bedorven. BU het ont
werpen van de studio's is verder gebruik ge
maakt van de nieuwste wetenschappelijke re
sultaten. Zoo heeft de groote studio den vorm
van een trapezium. Van de beide evenwUdig
loopende wanden is die aan de orkestzUde zoo
danig gemaakt, dat het geluid er in hooge mate
door weerkaatst wordt, terwijl die aan de ml-
crofoonzijde het geluld In hooge mate absor
beert. De schuin verloopende zijwanden zün
zoo geplaatst om de vorming van ongewenschte
trillingen te vermijden. Deze bouworde wordt
thans bU de meest moderne studio's in ver
schillende landen toegepast.
Voor elk doel staat een speciaal daarvoor ge
schikte studio ter beschikking. De intieme ka
mermuziek van een strükkwartet kan men niet
in eenzelfde vertrek ten gehoore brengen als
gedragen muziek, die geschreven is voor een
groot kerkgebouw, enz. In vele gevallen kan een
zelfde studio voor verschillende doeleinden ge
schikt worden gemaakt met behulp van ver
schuifbare gordijnen van sterk geluiddempen
de stof of door als een deur omklapbare extra-
wanden, die bijv, aan de eene zijde uit zeer
WARSCHAU. |411 M 4 30 Or
muziek 5.30 Dansmuziek 7.50
concert. 9.35 Populaire en Dansrnu
In deze boeken stond de naam Anna Müller,
en de gevangene had reeds bekend, dat de
koffer met Inhoud van haar was. De doode,
wiens lijk men opgebaard had, was door een
pensionhouder in Wöhrlng herkend als een
persdon, die sinds acht dagen bü hed gewoond
had. De man had zich laten inschrijven als
Prank Wilson, uit Ned-York, maar in vertrou
wen had hU tot den pensionhouder gezegd, dat
hU elgenlUk graaf Peter Saluga heette, doch
redene had, om voorlooplg niet van zijn waren
naam gebruik te maken. Hij was bijna nooit
thuis geweest, en was op den dag van den moord
bü „De Drie Mirteboomen” spoorloos verdwe
nen, met achterlating van zün bagage. Zoowel
de pensionhouder als het dienstmeisje en de
portier hadden het Ujk van den verslagene als
dat van den zich noemenden Frank Wilson her
kend. Daaraan knoopte een der bladen de op-
Creepy en Crawly. HU speelde
hen op een fluitje. Zoodra Polly
de Slangen zag. bleef hü staan en was
met geen mogelükheld te bewegen een
stap verder te gaan.
..Houdt Polly niet
vroeg Robbie
„Neen.” antwoordde de zeeman. .Jiü
is bang gebeten te worden.**
„Wacht maar, dat ik ze bezworen
zal hebben met mijn muziek, dan aal
je eens zien, hoe Polly zich met de
slangen kan amuseeren.”
Hedenmiddag heeft mün geliefde
vrouw Luise, geboren Schwelckart. het
leven geschonken aan een gezond en
krachtig zoontje.
Beneckendorff von Hindenburg
Luit, en Adjudant.
Posen. 3 October 1847.
HILVERSUM'. 296 M. 8.00 AVRO-Tijdsein en
gramofoonmuzlek; 9.00 AVRO-kamerorkest o.l.v,
Louis Schmidt; 10.00 MorgenwUdlng; 10.15 Gra
mofoonmuzlek; 10.30 Mevr. A. Roersch-Semeyns
draagt voor; 1100 Orgelconcert door Piet van
Egmond Jr.; Jeanne de Ruyter zang; 12.00 Tijd
sein en Kovacs Lajos en zün orkest; 12 45 Gra
mofoonmuzlek; 1.15 Kovacs Lajos en zün or
kest; 2.15 Praatje door Mevr. Ida de Leeuw van
Rees over de as. Knipcursus; 2 30 Oramofoon
muziek; 3.30 Aansluiting met de dancing van
Café-Restaurant „Central" te 's-Grarenhage
John von Bruck and h>s Boys; 4 30 Klnderuur
door Ant can Dük5 30 AVRO-klein orkest o.l.v.
Nico Treep; 6.30 Radio-Volks-Unlversltoit; 7 00
Oramofoonmuziek; 720 Dr Th. Hlllen: „Oriek-
sche Mythologie"; 8.00 Nieuws- en Sportberich
ten van het Persbureau Vaz Dias; 8 06 Mart
Weber en zün orkest; 9.00 AVRO-Radlo-Tooneel
Het groote toilet voor kleine avonden”; 9 15
Omroeporkest o.l.v. Nico Treep; 9.40 Radlo-
tooneel ..De Bliksemafleider” hoorspel in één
bedrijf van Fritz Nagl; 9 r5 Omroeporkest: 11.00
Oramofoonmuziek, dansmuziek met refreinzang
van Al. Bowlly.
HAMBURG, 372 M. 130 Gramofoonmu-
ziek; 3.50 Concert; 6.50 populair concert door
het kleine Noragorkest o.l.v. Gerhard Maasz;
850 .Maria” Mysterie voor soli, koor en orkest.
PARUS (Radio), 1725 M. 8 06 Oramofoon
muziek 13 30 Idem 735 Gramofoonmu
zlek 9 05 „Llebeslied operette van Schu
bert—Berté.
DATENTRY, 1554 M. 1330 Orgelconcert;
1.06 concert door bet Commodore Grand or
kest; 4.50 concert; 7 40 concert door het Radlo-
Mllltalr orkest; 9.40 concert; 11.00 Roy Fok
en zün Band in Monseigneur
-_ enkej op de ulterlüke praal van de fbrmaties.
maar ook op de ontwikkeling van de manschap
pen Eens liet, hü een van de soldaten voor het
front roepen, die een niet al te snuggeren 1n-
HUIZEN, 1875 M. 8 uur KRO Morgenconcer*
9 30 Mis uit het Missiecollege ,jBt. Pranciscus
Solknus" te Bittard; 11.00 Oramofoonmuziek;
11.30 Godsdienstig halfuurtje door pastoor L.
H Perquin O.P.: 1300 Politieberichten; 13.1»
Sextet; 1.45 Verzorging van den sender; 3.00
Vrouwenuurtje; 3.00 Modecursus; 4.00 Gramo
foonmuzlek; 4 30 The KRO-Boys oj.v. Piet Lus
ten houwer; 5.00 „Van vreemde landen en vol
ken", Ierland, door Francis Wahlen; 530 KRO-
Boys: 5.45 Gramofoonmuzlek; 6 00 KRO-Boys;
6.10 Cursus Esperanto door P. Hellker; HIRO
Uitzending voor de Ned Ver. voor. Bescherming
van Dieren; 8 45 Mevr. WAL. Ros—Vrijman:
..Hebben wü plichten tegenoer de dieren?; 7.06
De Daad van G. NleUwenhuysenKRO: 7.30
Politieberichten; 7 40 Relais met de studio van
de BBC. .Londen; 8 50 Verbondskwartiertje
9 00 Persberichten van het Persbureau Vaz Dias;
9.15 „De Moordenaar" een spel in één bedrijf:
9 45 Gramofoonmuzlek: 10 00 levenskwestie"
Buurpraatje, in 1 bedrijf; 10.15 KRO-orkest;
11 15 Gramofoonmuzlek
De detective trok een stoel bü het bureau en
ging zitten.
Dan zou Ik eerst moeten weten, wat u alzoo
ontdekt hebt. De couranten beweren tenminste
dat haar identiteit is vastgesteld.
Zoo is het. Gisteren kreeg ik uitvoerig ant
woord uit Bruck, op mün vereoek cm _lnllch-
Me
en
140
n-
Zeer zeker heeft men dat een oogenblik ge
dacht, daar de vermoorde zich zelf zoo ge
noemd heeft tegenover den pensionhouder,
maar in den loop van den avond bleek het.
dat het maar een brutale vinding van dien
Frank Wilson was vermoedelük op grond
van een toevallige, hoewel merkwaardige ge
lijkenis. De echte graaf Saluga, die trouwens
heelemaal niet Peter heet, zooals zün overleden
vader, maar Joachim Max is zeer zeker sinds
meer dan acht dgen op reis, doch hü bevindt
zich gezond en wel op het kasteel Geblowltz In
Polen, waZr hü aan het sterfbed van zün oom
van moederszijde geroepen is.
Ik heb gisteren, op mün verzoek om inlich
tingen, van hem persoonlük een uitvoerig tele
gram gekregen, waarin hü me meedeelt, dat hü
daar zün oom nog in leven is nog wel een
poos lang op Geblowltz zal moeten blüven, dat
hü de eenige drager van den naam Saluga is,
en dat hü daarom met de meeste beslistheid kan
verklaren, dat niemand anders het recht heeft
om dezen naam te voeren.
Is er onder de papieren van den doode
niets gevonden, wat ons reden zou kunnen ge
ven. om te vermoeden, hoe de man juist pp het
idee kwam, om zich van den naam Saluga te
KÖNIGWUSTERHAUSEN, 1635 M. 130
Gramofoonmuzlek; 3.50 Concert; 10 00 Concert
door het Dultsche orkest ol.v. Haveman.
(Vrij naar het Duitsch)
Te nuchter en zakelyk
maal
„Toen onze mop een mopje was** bad
gespeeld, deden de slangen alles, wat
hü van hen verlangde. HU Het ze bei
den hun eigen staart In den bek ne
men, zoodat ze hoepels vormden. Zoo
dra Freddy dedioepels omhoog hield,
wist Polly al, wat hü doen moest. Hü
sprong er door, alsof hü zün leven
lang In een circus was opgetreden.
„Jullie moesten maar een veiliger
plaatsje opzoeten," waarschuwde
Freddy de kinderen, „want aanstonds
springt Polly terug-”
Toen Robéy en Topsy met Polly
eens over de heuvels wandelden, zagen
ae Freddy Vrijdag met zün twee slan-
3
die natuurlük in beslag genomen zün. geen
enkel papier gevonden. Amerikaansche couran
ten uit Sacramento, en van ouden datum
goedkoop linnengoed zonder merk, en een paar
heel afgedragen stukjes kleeren dat is alles,
wat er in zün koffer was.
Wkt! Geen paspoort? Geen enkel legftl-
matiebewUs. bü iemand, die uit Amerika kwam?
kwam Helfrich verbaasd.
Neen. Dat is zeker heel vreemd, en ik weet
er ook geen verklaring voor. Als iemand zoo’s
verre reis onderneemt, heeft hü gewoonlük dat
gene. wat in geval van nood zün identiteit kan
bewijzen bü zich. Maar, zooals gezegd, men
heeft niets gevonden
Helfrich dacht nA maar zeide niets.
Wat den naam Saluga betreft, ging de com
missaris voort denk ik me de zaak zoo. De
man was natuurlük een goede kennis van Anna
Müller wat ik trouwens al dadelük vermoed
heb- Het meisje wilde naar de Saluga’s hü
hoorde dien naam van haar misschien voor het
eerst in zün leven, en misschien hoorde hü toen
ook, dat de graaf juist op reis was en zoo zal
hü van dien num gebruik hebben gemaakt, om
zich tegenover den pensionhouder een beetje
geheimzinnig voor te doen.
Maar waarom? zei Helfrich.
druk maakte.
„Zeg 'ns, mün zoon, hoe lang zün tien mlnu-
„Tien minuten kapitein, wel dat zün
t.ipn mimiton rxo
bedienen?
De commissaris haaide zün schouders op.
Anna Müller, een opvallend mooi meisje, met wlen men zegt. d«t .*e hem later neergescho- -d— Men heeft bü de bexlttinam van den man.
bruin haar en blauwe oogen. dat evenwel maar
heel zelden het afgelegen huis van de carone
veraten heeft. Anna Müller is behoorlük aldaar
afgeschreven, en gaf als haar voornemen te
kennen, dt rij naar Amerika wilde gaan, waar te staan daar hebben de couranten het mis
ze kennissen heeft. Ze is wees en heeft geen •- - -*-•
fkmllle «neer ZV nam een kaartje tot Weenen,
daar ze op de doorreis naar Hamburg de eenige
bloedverwanten van haar overledrn meesteres
wilde opzoeken. Je ziet, dat klopt allemaal met
wat ze zelf verklaard heeft. Hier in Weenen
kwam ze tot andere gedachten, gaf de reis
-ar Amerika op misschien omdat ze hier be
tere kansen voor de toekomst meende waar te
nemen en om de een of andere reden heeft
ze een samenkomst verzocht met haar slacht
offer bü ,JJe drie Mirteboomen”.
Een oogenblik heb u maatregelen ge
nomen, om dezen en genen uit Bruck als ge
tuigen te laten voorkomen, om persoon
lijk de identiteit van de gevangene met Anna
Müller te kunnen vaststellen?
Voorlooplg nog niet, daar het ambtelük be
richt voldoende duidelük is en met de eigen
verklaringen van het meisje overeenstemt. Als
de zaak voorkomt, zal ik natuurlük getuigen
daarvoor laten oproepen.
Hoe heeten die bloedverwanten van de
barones, waar het meisje op de docrrels naar
toe wilde?
Graaf en gravin SulagA
AW
leerde Charly Braun in een restaurant
kennen. Ik dineerde daar met een van
vrienden, een bekend onderzoeker.
Mün vriend was juist weer uit Afrika terug
gekeerd en wü spraken over de tropen. Ik merk
te spoedig, hoe een heer en een dame, die aan
een tRfeltje naast het onae zalen, aandachtlg
naar ons gesprek luisterden. Het duurde dan
ook niet lang, of de heer kwam naar ons toe
en stelde zich voor als Charly Braun en vertel
de. dat hü een goede kennis was van iemand
dien wü meermalen In ons gesprek hadden ge
noemd. en dal hü zelf vele jaren in Afrika had
gewoond. Daarom maakten wü dan ook gaarne
gebruik van de ultnoodlging en gingen bü hem
en de dame, die zün echtgenoote was. aan tafel
zitten.
Tegen het schuurtje In ons achtertuintje had
een kruisspin tusschen stengels en bladeren van
een hoogen struik een breed web uitgespannen.
In de twee benedenhoeken van het schuur-
raampje, dat halverwege schuil ging achter de
bladeren en het web. zaten echter twee spinnen,
elk in een schuilhoekje van waaruit gemakke-
tük een onverhoedsche aanval op een argeloos
Insect kon worden gedaan Nu was de de on
verdraagzaamheid der spinnen me bekend en
daarom was ik nieuwsgierig te weten, wat ze
wel zouden doen als ze elkaar in dat groote
web ontmoetten. Ik ving een blauwe bromvlieg
en bracht die midden in *t web. Zü woelde on
stuimig en schudde het web geweldig heen en
weer. Dadelük kwamen beide spinnen uit hun
hoekje en renden uit tegengestelde richting op
den buit los. Een van hen was er het eerst, boet
de vlieg lam of dood en begon ae op de gewone
manier in te wikkelen. Toen weke ze een eindje
terug, van haar mededingster af. Even daarna
vlogen ae op elkaar in. Een heete strijd. Ik na
derde zoo dicht mogelük en zag tot mün ver
bazing. dat ae elkaar de pooten trachtten af te
büten. En dat lukte gedeelelUk, de eene spin
verloor er wee. de andere vüf. En daar een spin
acht ledematen ter beschikking heeft, kon de
laatste zich niet meer oprichten en wenden.
Toen was de strtjd beslist. De overwlnnares vrat
haar mededingster op.**
Na dezen avond, dien wü zeer genoeglük door
brachten, ontmoetten wü elkaar dlkwüls. Charly
was een man met veel ondervinding, zün vrouw,
die veel Jonger was dan hü. was een knappe
en vnendelüke huisvrouw. Ik heb zelden een
huwelük gezien, dat zóó gelukkig was als dat
van Charly Braun en zün vrouw.
In den loop der tüden. vernamen wü hoe hü
jarenlang allerlei beroepen had uitgeoefend, om
tenslotte voor gerulmen tüd naar Afrika te
gaan. Hü nam daar dlkwüls deel aan jachten
op wilde dieren, totdat hü zün talent voor
roofdlerendressuur ontdekte en zich geheel aan
dit beroep wüdde. Hü had spoedig naam ge
maakt. en trok met zün troep leeuwen door de
wereld.
Eenige
meriting vast, dat merkwaardlgerwüze de eeni
ge drager van den naam Saluga de groot
grondbezitter graaf Saluga sinds ongeveer
een week afwezig was, zooals een telefonisch
verzoek om inlichtingen bü den portier van zün
woning aan het licht gebracht had. Wat den
graaf kon bewogen hebben, om een reis voor te
wenden, en als Frank Wilson een kamer in een
voorstad te huren, was weliswaar nog onbe
kend, doch daaromtrent zouden de autoriteiten
wel spoedig klaarheid brengen. Dat de doode
indentiek was met den laatsten telg van ge
noemd oud-adellük geslacht, kon op grond van
voormelde feiten, en de overeenstemmende bij
zonderheden aangaande hun ulterUjk. nauwe-
Ujks betwüfeld worden. Graaf Saluga werd
beschreven als een slanke man van 30 i 35
jaar, met donkeren baard, lichtgrijze oogen en
onberlspelüke tanden dat was precies het
voorkomen van den doode. Wat de vermoede-
lüke moordenares betrof, was het buiten kyf
komen vast te staan, dat zü werkelük het
dienstmeisje Anna Müller was, dat tot voor
korten tüd bU de overleden barones Elsberg ge
diend had. Van haar metgezellin, de kleine
vrouw
ver nog leder spoor.
Helfrich had langzaam, woord voor woord, de
verschillende berichten in de bladen gelezen, en
staarde nu peinzend voor zich uit. Graaf Saluga
zou de doode geweest zün? H m Hü bracht zich
nog eens het gezicht' van den verslagene te bin
nen. Zeker, die trekken waren niet onedel
de slanke gestalte, de donkere haard, en de
onberlspelüke blanke tanden klopten maar
De groen-geunlformde kreeg het even te kwaad
„Paul, excellentie„Paul? Dat 13 grappig, zoo
heet ik Immers ook.”
Toen de oorlog kwam, werd Hindenburg le
geraanvoerder, hetgeen hü nauwelüks had kun
nen hopen Na zün overwinning bü Tannenberg
werd hü in geheel Duitschland beroemd en po
pulair. Op alle mogelüke manieren wilde men
hem hulde brengen Sommigen vroegen zelfs om
handteekeningen en een kunstenaar wilde Hin
denburgs „büzonder karakteristieken kop” ver
eeuwigen.
„t Is gek." zei de generaal. „Vóór Tannen
berg zag ik er net zoo uit als nu, maar niemand
heeft 1 gemerkt. Ik had toen tüd in overvloed
Nu, na Tannenberg merkt iedereen *t. maas-dot
mün spüt heb ik nu geen tüd meer."
Te Lötzen weid hü door een generaal op
non-actlef met een bezoek vereerd. Deze heer
dronk eenige glazen te veel en werd tenslotte
zoo geestdriftig, dat hü bU herhaling uit riep:
„Uwe Excellentie is geweldig beroemd; onge
woon beroemd!"
„Jawel," merkte Hindenburg fijntjes op. „Ik
kan er tegen, maar U schünt er nog niet tegen
te kunnen."
De Rljkspresldent ging een Jaar of zes geleden
op jacht in de buurt van Dietramszell. Daar
ontmoette hü een heel oud boertje, dat hout
sprokkelde.
„Goelenmlddag." ze! Hindenburg. „Wel, va
dert te. hoe oud bent U?”
„Drie-en-negentig, meneer en U?"
„Negen-en-zeventlg. Ook niet zoo Jong meer
hé?” -
„Ach," zei het boertje, ,Als je negen-en-ze-
ventig bent kim Je nog van allerlei worden."
„Veel verder dan nu zal Ik *t wel niet bren
gen: Ik ben Rilkspresldent."
„Zoo?" zei de boer. „Nu, jongeman, dat Is
een goed baantje; dat moet je zien te hou
den.”
er lag een uitdrukking van zóó verregaande
verwording over de verlepte trekken van den
doode. dat Helfrich ernstig twüfelde. Zulk een
uitdrukkinghad hü tot dusver slechts op ge
zichten van totaal aan lager wal geraakte su
jetten gezien en nooit was hü den naam van
den rüken, en een zeer geregeld leven leiden
den graaf Saluga op de lüst van bekende door
draaiers tegengekomen. Maar wat overigens te
denken van het motief tot den moord als er
werkelük van een moord gesproken kon wor
den Iets, wat toch weer aannemeUJk werd
gemaakt door het feit, dat er stellig een af
spraak had bestaan?
Hü stond op, en trok zün Jas aan, teneinde
■Ich naar den commissaris te begeven.
jaren geleden had hü zün vader 1 Uk
erfdeel gekregen, en leefde nu sedert dien tüd
als rentenier.
Als hü zoo zün avonturen vertelde, was het
werkelük buitengewoon amusant.
Eens op een avond waren wü in een buiten
gewoon goede stemming, wat hoofdzakelük was
toe te schrijven aan het feit dat Charly Braun
„ter eere van een hoogen feestdagzooals hü
zei, tracteerde. Toen het laat werd, noodlgde
hü ons uit, mee naar zün woning te gaan, waar
de stemming al spoedig het hoogtepunt bereikte.
„Vertel u eens, münheer Braun,” vroeg mün
vriend aan den gastheer, „mag ik misschien
weten, wat u vandaag voor feest'viert?”
„Hm.” bromde Braun en het scheen een
oogenblik alsof hü verlegen werd.
Toen echter keek hü zün vrotjw aan en toen
deze glimlachend de schouders lophaalde, zei
hü„Goed, munt heeren, ik zal u de heele ge
schiedenis vertellep."
ten?” „Tien minuten kapitein, wel dat zün na
tuurlük tien minuten.De geïnspecteerde offi
cier zweette bloed, maar de kapitein bleef kalm.
„Opgelet, mün zoon, nu moet je me eenvoudig
zeggen wanneer er tien minuten om zün.” Hü
haalde z'n horloge uit zün zak en wachtte.
Pauze. ..Nu. waarom zeg je niets?” „Wel, kapi
tein, er zün pas rijf minuten om". Weer een
pauze, weer wachten. Plotseling: „Nu zyn de
tien minuten om. kapitein”. Algemeene verbluf-
fing. Het klopt precies. „Hoe weet je dat zoo
precies, mün zoon?” Een breette glimlach ver
scheen op het gelaat van den recruut „Kapi
tein. achter U Is de torenklok”
Als generaal woonde v<m Hindenburg een
oefening te velde bü. De arme „verste had een
in zün regiment, die niet tot de snugger-
behóorde. HU was op een eenzaam land-
op post gezet. De vaandig prentte hem
nogmaals het wachtwoord in en de wüze, waar
op hü zich te melden had; als de generaal per
ongeluk in de buurt mocht komen, dan fietste
hü maar weg. Hindenburg ging aan de hand
van de kaart de stelling na. ,^eer mooi gedekt
alles en goed beveiligd. Maar hier is een kleine
landweg, die schünt mü over t hoofd te zün
gezien, overste, is *t niet?" „Neen, generaal, hü
is ook bewaakt”. „Ook bewaakt?" Hindenburg
wendde zün veldküker naar de betrokken plek
Daar fietst een soldaat? Wat is dat dan? Hin
denburg stapte In zün auto en reed erheen, ge
volgd door alle hooge officieren. Nog juist kon
de vaandrig zich In een korenveld redden, daar
zat hü goed en hoopte dat alles goed zou gaan.
Hindenburg stapte uit De soldaat gaat In de
houding staan, geeft het wachtwoord en ratelt
de boodschap af, die de vaandrig hem ingeprent
heeft. Het gaat alles keurig. De overste is al
opgelucht. Dan vraagt de generaal: „Weet je
ook wie ik ben?” ..He?" „Ik ben de generaal
mün zoon”. JZoo, zoo. ziet een generaal er zoo
uit? Pas dan maar op. generaal, reeds driemaal
heeft de vaandrig naar je gevraagd, dat zal
slecht met je afloopen".
Hindenburg was op den avond van zün her
verkiezing als steeds om half twaalf naar bed
gegaan. Om half acht den volgenden ochtend
bracht zün zoon hem het heugelüke nieuws
•.Zoo? Dan schenke God Zün zegen hierop
Weet je, dan zal ik nog rustig een uurtje ver
der slapen". Hü draalde zich naar den muur
en was meteen weer in slaap.
De boschwachters hebben de gewoonte hun
herten te doopen. Assessor heet de een, een
ander Gustav of Eckener, en zoo voort, bat
de boschwachter van Neudeck, het buiten waar
Hindenburg dlkwüls vertoeft, een hert Paul
heeft genoemd, behoeft daarom geen verwon
dering te baren. Juist dit hert neemt Hinden
burg onder schot. Een knal, een welgemikt
schot en het hert is geen hert meer? De bosch
wachter brengt het hert. „Hoe beet het hert?”
geen ik in het büzonder aan den reuzen leeuw
Alexander had te danken. Ik besloot mjjn
voorstelling steeds, met mün hoofd in den muil
van den leeuw te steken. Natuurlük ia dit werk
je niet zoo gevaarlük als het zich laat aanzien,
jnaar men voelt zich toch lederen keer opge
lucht, als men den bek weer uit is. Bü den
troep koorddansers was een knap jong meisje,
dat het pseudoniem Lidls Romanelll voerde. De
jonge dame beviel mü en ik maakte haar erg
het hof. Zü toonde zich al spoedig toegankelük
voor mün attenties en wü beleefden een ge
lukkigen tüd Op zekeren dag. we traden toen
op in Londen, kreeg ik na de voorstelling van
een dame uit het publiek een brief, waarin zü
mü ultnoodlgde voor een souper. Ik beschouw
de mün vriendschap met Lidla Romanelll als
zeer oppervlakkig en gaf gehoor aan de uitnoo-
dlging van de onbekende. Grootendeels Uit
nieuwsgierigheid Nadat ik me verkleed had en
ik bet circus verliet, wachtte een knecht in
livrei op me en bracht me in een geweldigen
auto naar een paleis. Om kort te gaan, het was
een even mooie als rijke weduwe, die 'tot over
beide ooren op me verliefd was geworden. De
zaak werd gauw bekend en ook Lidia vernam,
dat ik er over dacht die vrouw te trouwen. Toen
het mü gevraagd werd, gaf ik toe Het is van
daag precies tien jaar geleden, dat het meisje
's middags onder de repetitie bü me kwam en
verlangde, dat ik met die vrouw zou breken.
Het deed mü verdriet voor Lidla. maar ik ver
telde haar, dat daaraan niet viel te denken en
ik maakte een eind aan het pünlüke gesprek
door in de kooi bü de leeuwen te gaan. Voor
de voorstelling kwam Lidla Romanelll weer bü
me. Ze zag bleek en haar oogen gloeiden. Ze
wilde, dat ik na de voorstelling met haar uit
zou gaan.
Ik weigerde. Woedend verliet Lidla mü. maar
toen tk des avonds In de kleedkamer zat en
me schminkte, kwam ze nogmaals. Ze vroeg
me of dit mün laatste woord was geweest.
Toen ik toestemde, zonder daarbü op te zien
van mün werk, voelde ik haar hand over mün
haar strijken. Toen was ze weg.
ïk stond in de kooi in de manege. Ieder van
mün kunststukken werd met donderend applaus
beloond. Tot nu toe was alles goed gegaan,
maar desniettegenstaande kon ik een gevoel
van angst niet vin mü afaetlen. Plotseling wist
tk het; ergens In de zaal loerde de dood op me,
maar hoe? Ik spande alle zenuwen en spieren
in om het gevoel van me aP te zetten. De die
ren voelden de kracht van mün wil. zü kropen
als geslagen honden om mij heen. Nu kwam het
'zatste nummer: In den muil van den leeuw!
Scherp sloeg Ik Alexander gade; hü was rus tg
en goedig Ik keek hem strak aan en liep lang
zaam naar hem tóe. Zonder mün bevel af te
wachten, opende hü vriendelük zün bek. Ik
boog me reeds voorover en voelde den hapten
adem van het dier, toen me plotseling de
hand van Lidla Romanelll in de gedachte
kwam, die over mün haar had gestreken. Ik
weet niet waarom, maar ik streek snel met
mün hand over mün haar en rook er aan.
Het bloed in mün aderen sTOldg: ik had peper
op «nün hoofd
Weet u. mijne heeren wat dat beteekende?
Zoodra ik mün hoofd tn den bek v*n den
leeuw sou hebben gestoken, zou het dier niezen
en mün hoofd afbüten. Ik brak het nummer af
en rende direct naar Lidla Romanelll. die-mij
de peper op mün haar had gestrooid: ik wilde
met haar afrekenen. En.... ik heb met haar
af gerekend.
„En wat heeft u met die hyena van
vrouw gedaan?" vroeg ik.
Tk heb haar de zwaarste straf gegeven, die
T- bedenken kon ik heb he*r getemd."
„?f??"
Ziet hier, mijne heerfr
de straf en het lemmeBL'
Charly glimlachend ep
gastvrouw.
Deze familie-advertentle verscheen 85 jaar ge
leden in de „Posener Zeitung", men kan zeggen,
dat het daarin genoemde zoontje zich later al
heel büzonder gezond en krachtig heeft betoond.
Op zün twaalfde Jaar ging de jonge Paul von
Hindenburg naar Wahlstatt om tot het cadet
tencorps toe te treden. Deze gebeurtenis scheen
hem belangrijk gene t om zün testament te
maken. In een naschrift bepaalde hü: „Vrede
en rust smeek ik mü voor eeuwig af.” Toen men
kort geleden den president van de Dultsche
republiek schertsenderwüs vroeg, wat er eens
op zün grafsteen zou moeten staan, antwoordde
hu lachend: „Niets dan mün naam. Op de keer-
züde van den steen zou men voor mün
nog kunnen schrijven: „Brieven worden niet
meer aangenomen. Daarmee heeft men mü
sinds 1914 al te zeer gekweld."
Men ziet. Hindenburg is in die 73 jaren de
zelfde gebleven.
Reeds als kleine Jongen was Hindenburg zich
van zün mannelükheld sterk bewust. Toen twee
jaar na hem zün broeder Otto geboren werd en
van zün aanwezigheid zeer luidruchtig de wereld
konde deed, zwierf het knaapje Paul niets o^
zün gemak door de woning'en bromde: „Altüd
dat eeuwige kindergehull
Korten tüd later kreeg hü zün eerste kiel en
een breek, die voorzien was van zakken; het
ulterlüke teeken van mannelükheld was hem ten
deel gevallen. Den geheelen dag stapte hü ge
lukkig in zün eentje rond, zün vuistjes tot aan
de ellebogen in de zakken begraven en verheug
de zich: „Ik heb zakken, ik heb lekker zakken.”
Als kapitein hü den Genenden Staf van het
Btettiner legercorps had Hindenburg vele in-
spectie-reizen te maken. Daarbü lette hü niet
«ij f ,y ai* blad zün ingevolge de vereekeringsvoorwaarden tegen t bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7^(1 bU een ongeval met f O Cf) bü verlies van een hand f 1 9C t>U verties van een f Cf) bü een breuk van f Af) bij verlies van *n
Alle O. 9 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f O V VU» verlies van belde armen, belde boenen of belde oogen f Ul/a” doodelljken afloop f A «z Va een voet of een oog f 1 «Ja duim at wijsvinger f «zVa~been at ann f TTVa” anderen vinger
In Athene worden tegenwoordig op de plaats
van het oude Forum opgravingen verricht,
welke door een Amerikaansch, wetenschappe-
lük genootschap worden geflnancleerd. Men
heeft reeds verschillende scherven gevonden,
brokstukken van leemen scherven, met behulp
waarvan de oude Atheners hun beroemde
staatsmannen pleegden te verbannen, een me
thode, die onder den naam Ostracisme bekend
is geworden, daar de Grieken deze scherven
met den naam „Ostraka” aanduidden. De ge
vonden scherven dragen o.a. de namen van
Themlstocles. Austides en Hipparchos tn de
meeste gevallen vertoonen de gevonden scher
ven slechts een gedeelte van den naam. Het
Ostracisme ^erd in 509 v. Chr. te Athene in
gevoerd door Alstenes. Op de belegde volks
vergadering schreef leder burger den naam
van dengene, wiens verwüdering hü noodlg
achtte, op een scherfje. Wie 6000 stemmen op
zich vereenigde moest voor 10, later voor 5
Jaren het land verlaten, doch hü kon door een
volksbeslult ook vroeger worden teruggeroepen.
elf
