r
Bij den dood van Slatin Pasja
1
n
den daq
H
H-
h
Gele blaad’ren
RADIO-PROGRAM
OP A VONTUUR BELUST
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Uw eigen winkelier verkoopt
ROBINSONschoenen
Alle abonné’s
Het Lijk bij de
Mirteboomen
De
bijgeloovige
man
g
T
VRIJDAG 7 OCTOBER
Als 24-jarige reeds
WelEd. Heeren,
d FEUILLETON
6
vin
i
Dierenbescherming en
pelterijenhandel
Den gevangen Slatin Pasja wordt het hoofd van xtjn dooden
vriend Gordon-Pasja, den verdediger van Khartoem, getoond
L
"23
De Auto-tentoonstelling leXZL.
te Parijs
Menschenvleesch als
medicijn
Dankbetuiging
I
Een man, wiens adel dien van drie
landen omvatte: Sir, Frei
herr en Pasja
gouverneur
Zaterdag 8 October
FsaxtitaattaniaiFa!
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Wat waren bet voor papieren, die je «M»
Wie zou dat moeten zün? Annn Müller
WW
W
1
I
(United Press)
boot,”
heeft motoren
weer
(Morgenavond vervolg)
(United Press.)
(Ingezonden nededeeling).
Dat zou toch wel
riep.
(Vry Aer Duitech)
(Wordt vervoif
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
BERLIJN, 419 M. 5.45 Cello-recital 7.35
Omroeppotpourrt.
MILAAN, 331 M. 6.50 Oramofoonmuzlek
8.20 Dansmuziek.
ROME. 441 M. 8.06 ..Madame dl Tebe”,
operette in drie bedrijven.
1
i
i
i
t
BRUSSEL, 509 M. 12.20 Oramofoonmuzlek
6.50 Oramofoonmuzlek 8.20 Faust, opera
in vijf acten.
KÖNIOSWUSTERHAUSEN, 1635 M.
Oramofoonmuzlek 3.50 Concert 11.20
muziek.
LANGENBERG. 472 M. 12.20 Concert o.l.v
Wolf 1.55 Oramofoonmuzlek 4.20 Mando
lineconcert 9.50 Concert olv. Eysoldt.
PARIJS, Eiffel, 1446 M. 8.10 Gedeelten uit
Faust, opera in vijf bedrijven
WARSCHAU, 1411 M. 4.20 Concert door
het Omroeporkest 5.20 Populair concert
7.20 Populair concert 9.25 Plano-recltal
10.20 Dansmuziek.
BEROMttNSTEK, 460 M. 8.10 Faust, opera
van Gounod.
G
■ilss
Theedrinken." riep Willie Woens
dag. Doch Freddy deed een dutje en
hoorde het niet.
„Wordt wakker, meneer Vrijdag, het
is tüd voor de thee!” schreeuwde Ivy,
maar de zeeman bleef doorsnorken,
alsof een houtzaagmolen aan den gang
was.
aan zijn baard. Hl)
en
PARIJS R, 1725 M. 8.Qp Oramofoonmu-
ziek 12.20 Idem 7.40 Oramofoonmuzlek
10.20 Oramofoonmuzlek.
WEENEN, 517 M. 4.45 Populair concert
u.40 Plano-recltal 7.20 „Die Blume von
Hawaii".
kwam Madge, één van de
I, met den theeketel en Willie
besloot Freddy Vrijdag door den lepe
laar te laten wakker maken.
„Maak hem wakker, Madge," telde
hij tot den vogel, „we wachten op de
thee."
Niet zoodra had Madge Willie’s stem
gehoord, of ze Uep naar de plaats
waar Freddy lag te slapen en zette den
theeketel op den grond.
Toen tot Topsy's verwondering trok
Hiermede kom ik UEd van harte
bedanken voor de heerlijke verrassing
mij bezorgd, door mij den eersten prijs
toe te kennen. Dit was boven mijn
1
Als de gele
Blaad’ren vallen
Denkt de mensch aan
Poizie.
Want de kleuren
Van het najaar -
Prikkelen zijn
Fantasie!
Maar de schoonheid,
Ach, de schoonheid
Is niet steeds van
Langen duur.
En dit ziet men
Ook gebeuren
In het schouwspel
Der natuur!
Dus de gele
Blaad’ren vallen
Maar het wordt geen
Schoon tapijt
Met een weelde
Bonte kleuren.
Die het mensch’lijk
Oog verblijdt!
Neen, het wordt een
Vieze massa
En de oorzaak
Van veel pech.
Want de auto’s
En de fietsen
Slippen angstig
Op den weg!
En de mannen
Met den bezem
Op de reinheid
Ingesteld,
Vegen, vegen
En ze brengen
Al die kleuren
Naar de belt!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden}
-vijf en zeventig jaar oud Is Slatin pasja
overleden in dezelfde stad, waarih hü op
7 Juni 1857 werd geboren In zün ge
liefd Weenen. De man, wiens ontzettend sla
venlot eenmaal een schok van ontzetting door
de wereld deed gaan, en wiens adel dien van
drie landen omvatte, heeft voorgoed de oogen
gesloten. Franz Joseph, zjjn keizer, verhief hem
als Freiherr In den erfeltfken adelstand der
Oostenrjjksch-Hongaarsche dubbelmonarchie,
koningin Victoria van Engeland nam hem op
onder de ridders van haar wereldrijk en Egyp
te's khedive verleende hem den pasja-tltel. Sir
Rudolph Freiherr von Slatin pasja luidde dien
tengevolge zijn volledige naam, wel een der
merkwaardigste adelscomblnaties, die nog ooit
rijn voorgekomen
Als piepjong luitenantje had Rudolph Slatin
deelgenomen aan den veldtocht der Oosten-
rük-Hongaarsche strijdkrachten tegen het zich
nog In Turksch bezit bevindende Bosnië en
Herzegowlna. als 22-jarige neemt generaal Gor
don. gouverneur van den Soedan, den op avon
tuur belusten Oostenrjjkschen officier in zijn
dienst. Pas vier en twintig jaar oud wordt Sla
tin benoemd tot gouverneur der provincie Dar-
foer, een geweldig gebied met een uiterst dun
gezaaide bevolking. Negerstammen zwierven er
rond, gewikkeld in een voortdurenden krijg van
allen tegen allen, inheemsche sultanaten
stuurden elkaar hoofden van verslagen vijan
den ten teeken van zegepraal. Nog maar be
trekkelijk kort geleden was het Suezkanaal, de
nieuwe verbinding met Indlë, In gebruik geno
men. Wel hadden Britsche troepen er de wacht
betrokken, maar nog lag het zwarte Wereld
deel vrijwel ongerept en ondoorvorscht een
reliqule van vele eeuwen gelijk.
Men schreef 1883. Op het in den Witten
Nijl gelegen eiland Abba verheft een derwisj
zijn stem tegen de vreemde ini^ringers. Moham
med Acluned heet hij, een talloos vaak voor
komende naam. Herstel der oud-Mohamme-
daansche zeden, rechtschapenheid en zedigheid
predikt hij.
„Mahdi el Monteser”, de .Juist geleide", be
titelt hij zichzelf: „de gekke Mahdi” zullen zijn
tegenstanders hem spoedig noemen. Een fana
ticus blijkbaar zooals Afrika's zondoorbrande
steppen er reeds zoo vaak hebben voortgebracht.
Een plotselinge verzetbeweging, waaraan mo
dern toegeruste Egyptische en Engelsche troe
pen ongetwijfeld met een paar goedgerichte sal
vo’s den kop zullen hebben Ingedrukt
Maar deze ..gekke" Mahdi ontpopt zich alras
als een tegenstander van groot formaat. De vol
gelingen stroomen hem toe: het is, alsof- de
eenzame steppen en woestijnen eensklaps als
door ’n wonder tot leven zijn gewekt, zoo groeit
het leger der Mahdisten aan. Vuurwapens heb
ben zij niet wat deert het? Een woedend fa
natisme'maakt ben onweerstaanbaar.
Onheilspellend bonkt dag en nacht de trom-
meltaal der negers, steeds nieuwe overwinningen
verkondigend tot in de eenzaamste oasen. Twee
’('jegere van den onderkoning van Egypte, aan
gevoerd door ervaren Engelsche generaals, wor
sten door de Mahdisten in de pan gehakt, vrij
wel zonder een schot te hebben kunnen lossen
Beslist. Hij deed het heel zorgvuldig, wat
ik me heel goed begrijpen kon. omdat ze een
millioen waard waren.
Best. Je kunt gaan. Waarschijnlijk sul je
later je verklaringen onder eede moeten her
halen. zei de detective.
En de jongen ging weer aan zijn werk.
het zoutvat om I En geen
ikj dat ik zonder er bij te
wladder was doorgeloopen en
toen ik daarnet aan t Joket kwam, stonden er
twaalf voor mij en was Ik dus de dertiende.
Nou. en u weet, dat dit ongeluk voorspeel"
„Neen", lachte ik. „dat wist ik heusch niet.
Maar u moet anders wèl bijgeloovlg zijn, dat
u op al die kleinigheden let....”
„Ben ik ook!" riep hij. „en ik heb er reden
voor."
„Och kom!"
„Och kom.... och kom! Dat zegt niets. Ge
looft nu maar, dat over elkaar gekruiste mes
sen geen ongeluk aanbrengen; dat je het zout
vat kunt omgooien zonder dat er ruzie komt;
dat je straffeloos onder een ladder kunt door-
loopen of ergens de dertiende bij kunt zijn.
Ieder z*n overtuiging. Maar 1 k weet beter I k
ben overtuigd, dat iemand nooit zoo ongeluk
kig is, of het kan nóg ongelukkiger en daarom
loop-ik maar liever geen risico in dit opzicht!
Ik blijf liever bulten schot!"
Het mannetje wond zich nog al op en daarom
zei ik kalmeerend..Misschien hebt u gelijk
„Ik heb gelijk, mijnheer! Geloof nou van
mij, dat het ongeluk je gauw genoeg te pakken
heeft. Dat heb ik twintig jaar geleden al on
dervonden! Ik was toen behanger en vrijgezel.
Op zekeren dag was ik bezig bij een deftige
familie een spiegel op te hangen, toen mijn
vrouw of beter gezegd, wat mn vrouw wor
den zou die zoo n soort huisjuffrouw bij die
familie was, Iets tegen me zei: een grapje. Ik
lette meer op haar dan op mijn werk, met net
gevolg, dat ik den spiegel liet vallen. We kre
gen er allebei dik van langs van haar mevrouw,
en dat bracht óns. laat ik maar zeggen een
beetje bij elkaar. U begrijpt hoe dat gaat! Per
soneel onder elkaar, hé? Enfin, om kort te
gaan: ik vroeg, om haar te troosten, of ze eens
met me uit ging en jawel hoor, eer ik het goed
en wel begreep, was ik met haar getrouwd."
Hier gekomen, liet bij z*n stem dalen tot een
vertrouwelijk fluisteren en vervolgde:
„Nou weet u wel, mijnheer, dat als je een
spiegel breekt, je seven kwaje jaren voor den
boeg hebt. Dat zeggen ze immers? Maar kijk
nu eens naar m ij 1 Ik heb er twintig kwaje
jaren aan te danken. En waar is het einde? Ze
is nog zoo gezond als een visch! Ja, als het
ongeluk je hebben moet, vindt het je wel. hoor!
Je krijgt altijd, wat voor je is weggelegd."
„En tóch”, wierp ik hem tegen, „tóch hebt u
uw trein gehaald, hè? Ondanks ladder, zoutvat
en weet ik wat al meer."
.JXt is zoo”, gaf hij toe. .Maar ik heb ook
niet beweerd, dat het ongeluk je altijd direct
overvalt! Soms komt het pas later! En daarom,
mijnheer, ik houd m'n hart vast als ik er aan
denk, wat ik misschien te hooren krijg van mijn
vrouw, als ik in Alkmaar aankom.'
,Jn Alkmaar?" vroeg ik verbaasd. „Wacht uw
vrouw u in Alkmaar .«c"'
,Ja. Wel?” vroeg h<*. ongerust opspringend.
„Wat is er? Oaat die trein soms niet naar...?"
.Het spijt me voor .u", zei ik vriendelijk,
..maar u bent onderweg naar Haarlem. U w
trein vertrok van het andere perron!"
„Oh!” kreunde de kleine man. „Oh! ziet u
nu wel mijnheer? Ik dacht het wel! Ik heb
het wel gezegd. Er moest iets gebeuren.... Oh!
M’n vrouw wacht op me...."
En de kleine man zakte futloos in elkaar
als een ballon, waar het gaa uit wegvloeit.
belangrüker is de vraag,
waardoor dia andere
De Parijsche Auto-tentoonstelling. die op 6
October geopend wordt, staat, voor zoover het
de producten der Europeesche fabrieken betreft,
niet alleen in het teeken van prijsdaling, maar
ook in dat' van de kleine modellen, die door
hun goedkoopte aan belasting en aan benzine-
en oüeverbrulk in alle Europeesche landen hun
plaats hebben veroverd.
Dtt jaar zullen de Duitsche automobilisten
zeer sterk op den Parijschen „Salon” vertegen
woordigd zijn. Mercedes. Maybach. Horch. Adler
en een heele reeks andere fabrieken komen er
met hun laatste modellen.
De Franschf fabrieken zijn sinds eenigen
tijd doende wagens te bouwen, die aan lage
belasting onderworpen zijn en welker motoren
een lageren kubieken inhoud hebben, zonder
veel aan capaciteit te verliezen. Fabrieken, die
tot voor kort nog hun productie op 10 P. K -
wagens hadden ingesteld, fabrlceeren nu voor
namelijk wagens met 7 en 8 PJt
De kleine wagens hebben meestal vler-cylln-
der-motoren, die gemiddeld onder de tien liter
benzine per 100 K.M. gebruiken en uursnel-
heden van 100 KM. en meer ontwikkelen.
Alleen de zwaardere wagens worden van zes-
cyllnder-motoren voorzien en slechts een heel
enkele Fransche wagen heeft motoren van
meer dan zes cylinders.
Uit technisch oogpunt is er op den Salon
weinig nieuws te zien en de standuitrustlng is
ook voor de kleine auto’s vrijwel onveranderd.
Op de Fransche markt worden op de eerste
plaats producten van eigen bodem verkocht;
van de buitenlanders verkoopen de Amerikanen
het meest, maar ook Fiat doet met een 6-
P.K.-wagen, welke in Frankrijk gemonteerd
wordt, goede zaken.
Ford bouwt in zjjn Fransche fabrieken een
kleinen auto, die vermoedelük dezelfde is als
oe reeds in Engeland ingevoerde. Vóór den
Salon zal deze wagen echter nog niet ge
reed zijn.
DAVENTRY. 1554 M. 12 20 Concert 150
Concert door het Commodore Grand Orkest
o.l.v. Joseph Muscant 3.50 Concert 5.05
Orgelconcert 7 50 Plano-recltal 10.10 Con
cert door het B B C.-orkest 11.IQ Ambrose
en zün orkest.
neergeknuppeld, met pijl en boog, met lan
sen en kromzwaarden tot den laatsten man in
de pan gehakt.
En eensklaps is ook Slatin in zjjn provincie
Darfoer geïsoleerd. Wèl is hij in schijn zelf
tot het Mohammedanisme overgegaan, maar
niets baat meer tegen den stormwind van fa
natisme. die over den Soedan waalt. Het handje
vol troepen, waarover hij nog beschikt, blijkt
onbetrouwbaar te zijn en in December 1883 ziet
Rudolph Slatin bey, de gouverneur van Dar
foer, zich genoodzaakt, voor den Mahdi te ca-
pltuleeren. „Allah zij geprezen; eindelijk z(jn
wjj dan vereend." voegt deze hem hoonend toe,
als de hooge gevangene voor hem wordt geleid.
Voortaan zal Slatin als slaaf van den tot macht
gekomen derwisj een ellendig bestaan moeten
slijten. Aan handen en voeten geboeid, met een
zwaren keten om middel en hals aan een paal
vastgeklonken, laat de Mahdi hem maanden
lang voor zijn tent liggen, aan spot en mishan
delingen prijs gegeven.
Nog is niet alle hoop verloren. Gordon zelf
heeft het commando over de Brttsch-Egyptische
legermacht aanvaard en hij rukt met ijlmar-
schen op naar het Zuiden. Begin 1885 bereikt
hij Khartoem, in de onmiddellijke nabijheid van
het kamp der Mahdisten. Een paar weken later
werpt men Slatin een hoofd voor de voeten.
Khartoem is door de Mahdisten veroverd, de
tegen hem uitgezonden legermacht over de kling
gejaagd. En Gordon’s hoofd heeft men naar
den gevangen Slatin bey gezonden.
Nog tien bange jaren verloopen. Slatin bey
is niets dan een slaaf van een fanatleken der
wisj en hij blijft dit ook, als op 26 Januari 1885
Mohammed Achmed. de .gekke Mahdi”, sterft.
Want ook diens opvolger Adboellahi wenscht
den blanke als slaaf te behouden. Van den och
tend tot den avond moet hij staan aan den
ingang van het paleis van den Mahdi te On-
d oerman.
Op 20 Februari 1895, na twaalf jaren van sla
vernij. slaagt hü er eindelijk in, vergezeld door
een paar getrouwen, op een kameel te ontvluch
ten. Dwars door de waterlooze woestijn leidt hun
weg, een rit op leven en dood, tot eindelijk As-
soean wordt bereikt, dat buiten de machtssfeer
van den Mahdi is. Een feitelijk reeds doodge
waande is weergekeerd in de bewoonde wereld.
Rudolph Slatin pasja heet hij van dat oogen-
bllk af.
Met Kitchener’s leger trekt hü in September
1898 het heroverde Ondoerman binnen. De Brit
sche regeering benoemde hem tot inspecteur-
generaal van den Soedan, den post, dien hü
tot het uitbreken van den wereldoorlog behield.
(Nadruk verboden).
zeker niet, want die hebben we streng gevisi
teerd.
O neen, die niet maar die vriendin
van haar, de vrouw met den bochel
De commissaris dacht een oogenbllk na.
Die jongen zegt, dat bU die brieven o. a.
minnebrieven en trouwbewijzen waren. Als de
doode nu eens niet een kennis. maar de
achtgenoot van onze gevangene was, en zü zich
om een of andere, reden van hem had willen
ontdoen?
Helfrich antwoordde niet dadelijk Ook bü
hem was die gedachte opgekomen. Maar er
was zooveel, dat daartegen sprak. In de eerst.-
plaats zouden die papieren gedeeltelijk
althans oud en vergeeld geweest zün Door
de verklaring van den doode, dat se meer dan
een millioen waard waren. waar zou een
vrouw al zou ae het nóg zoo schitterend
getroffen hebben een millioen vandaan
halen, zonder haar omgeving daarvoor een
verklaring te moeten geven? Dat had Wilson
toch óók moeten begrijpen dus déérop had
hü niet kunnen speeuleeren.
Het heeft voorlooplg geen sin. ons met
vermoedens af te geven, ael hü tan laat
ste. We moeten bewüzan hebben. Veel
hebt u het bosca,
vrouw ontsnapt is,
nauwkeurig laten af zoeken? Het is altüd moge-
lük, dat we daar een aanknoopingspunt vinden.
De commissaris keek ietwat verlegen.
Dat wil zeggen, ik heb de omgeving van
de herberg, en de plek, waar de moord heeft
plaats gehsui. zorgvuldig laten afzoeten. Maar
HUIZEN, 1875 M. 8.00 K.R O.-morgencon-
cert 10.00 Oramofoonmuzlek 11.30 Gods
dienstig halfuurtje, door Pastoor L. H. Per-
quln O.P. 12.00 Politieberichten 1.15 K.R.O.-
orkest ol.v. Johan Gerritsen 1.45 Rustpoos
voor het verzorgen van den sender 3 00
Halfuurtje voor de rüpere jeugd 2.30 Kin-
deruurtje 4.00 Oramofoonmuzlek 5.15
Esperantonieuws 5.30 Oramofoonmuzlek
6.20 Journalistiek Weekoverzicht door Paul de
Waart 6.40 Oramofoonmuzlek 7.10 Prof,
dr. A. Steger 7.30 Politieberichten 7 45
R.KF. 8.00 ,J5e Oeniemuzlek" olv. vul W. v.
Erp 9-00 Nieuwsberichten van bet Pers
bureau ^/z Dlas 10.30 K.R.O.-boys 11.00
Oramofoonmuzlek, daarna serenades e.d.
HILVERSUM. 296 M. 8.00 V ARA. Ora-
mofoonmuziek 10.00 V PRO Morgenwüding
V A R A. 10.15 Uitzending voor arbeiders in
de Continubedrijven 12.00 Vara-kleln orkest
o.l.v. van Paul Duchant A V.R.O. 1.15 Kovacs
La Jos en zün Orkest V.A.R.A. 2.15 Rustpoos
voor het verzorgen van den zender 2.30 Ora-
mofoonmuziek 2.50 Praatje door J. var. Do-
veren 3.10 „De Notenkrakers” 3.50 Be
oefening der huismuziek 4.30 Tijdsein voor
de deelnemers aan het Nationaal Post'dulvcn-
concours, daarna I. v. A. O.-kwartiertje 4.50
„De Notenkrakers" 5.40 Lezing van den
Bond van Soclaal-Democratische Studenten
clubs 6.00 Volksliederen 6.30 Betuwsch
Halfuurtje 7.00 Uitzending van den Bond
van Transportarbeiders 7.45 Oramofoonmu
zlek 7.55 Herhaling S.O.S.-berichten Jfo
„De DorpsarbeldeR” 8.15 VARA-orkest
9 00 Voordracht door Janny van Oogen 9 30
Orgelspel door Johan Jong 9.45 Toespraak
10.00 VARA-orkest o.!.v. Hugo de Groot
„Ons Orkest”, solistische potpourri 10.30
Persberichten van het Persbureau Vaz Dlas
10.30 Vara-orkest 11.00 Orgelspel -J1.30
Oramofoonmuzlek. X
Het was een prachtige heldere herfstmor
gen. toen Helfrich met Koch in „De drie
Mirteboomen" aankwam. Da herbergier, die
bü het raam in de courant zat te lezen,
snelde dienstvaardig toe. en Informeerde naar
hun wenschen. Hü herkende Helfrich eerst,
toen deae hem een schriftelüke mededeellng
van den commissaris toonde, waarbü hrm de
plicht werd opgelegd, den belden beambten in
ieder opzicht behulpzaam te zün bü hun na-
sporlngen in de zaak Wilson. Dat was juist
naar den smaak van den herbergier. Sinds
drie dagen nam dit geheimzinnig geval onaf
gebroken ai zün denkvermogen in beslag. In
de zaak was het om dezen tijd van het jaar
slap; en een moord kwam niet eiken dag voor,
vooral niet een moord, die zoo nauw aameo-
hing met „De drie Mirteboomen". Hier, m
zou voor ons beiden te klein geweest zün, maar
dkt weet ik wel. münheer, dat ik dan niet zou
weten, waar ik biüren moes»...."
Ik liet een sympathiek kuchje hooren.
„Daarom zou ik werkelijk geen raad geweten
hebben, als ik dezen trein had gemist. En toch
münheer. den heelen dag ben ik er vast van
overtuigd geweest, dat ik te laat zou zün...."
„Werkelük?”
Met een plech
tig-bezwerende
litdrukking in zb
oogen, antwoord
je het mannetje:
.Ja, münheer,
want het was van
morgen al be t-
nen aan 1 ontbüt.
Toen gooide ik
uur later merkte
denken, onder een
fEKING, 6 October 1932. De groote
Amerikaansche .Hond tot Bescherming van
Dieren" heeft zich eenigen tüd geleden tot de
regeerlngen van Perziè en China gericht met
het verzoek, dat de productie van Perzische en
andere pelterüen zou worden verboden, voor
zoover deze de hulden van ongeboren dieren tot
grondstof heeft. De Chlneesche regeering heeft
op dit verzoek welwillend beschikt en voor de
provincies Hope, en Shantung alsmede voor
Binnen-Mongolië het gewenachte verbod uit
gevaardigd.
De vereenlging van pelterü-handelaren te
Tientsin beeft echter tegen dezen maatregel
geprotesteerd en zelfs de interventie van bui-
tenlandsche diplomaten Ingeroepen om de re
geering tot een opheffing van het verbod te
bewegen. Zü wijst daarbü op het dreigende ge
vaar. dat in de toekomst het centrum van den
pelterij-handel zal worden verlegd naar Mand-
sjoerüe, wanneer de genomen maatregel in
China van kracht blüft.
Arnhem, 2 October 1932
I
i
i
I
i I
verwachting en ik kan U dan ook niet
genoeg mijn dank betuigen, voor het j
mooie geschenk. Het zal altijd een
aangename herinnering zijn aan den
---- -j o
F
nog meermalen de eer ie j
„Wat een nuttige vogel Is toch een
lepelaar," meende Ivy. Jils ik
thuis ben. sal ik mün papegaai ver
koopen en neem ik er een lepelaar
voor in de plaats."
-w—x e trein stond op het punt uit Amsterdam
I 1 te vertrekken en ik nestelde me juist be-
haaglük in een boekplaats, blü in t voor
uitzicht alleen te blüven en ’t laatste traject van
m’n reis te kunnen afleggen zonder door op
dringerige medereizigers gestoord te worden, toen
1 portier opeens werd open gerukt en er iets op
de bank tegenover mü rolde. Het bleek een
kleine, bleeke man te zün. met zwarte, droef
geestige oogjes. Hü hügde, snoof en blies als
een nülpaard. dat boven water komt en keek
me aan met een blik, waarin angstig ongeloof
te lezen stond. Zooiete van: „Heb ik hem nou
gehaald, of heb ik hem niet gehaald?”
Juist wilde ik hem gerust stellen door op te
merken: „Nou, dat is ook op T nippertje”, toen
hü zelf het woord nam en zei:
..Dat Is nu mün éérste gelukje vandaag."
Onder bet spreken had hü s’n hoed afgeaet
en veegde met een vervaarlük grooten zakdoek
de zweetdroppels weg, die op s’n voorhoofd
parelden.
JmoT' vroeg ik belangstellend.
^)a", antwoordde hü- „Als ik dien trein had
gemist, zou ik weken lang geen leven gehad
hebben b(^ m’n vrouw. Ze komt me afhalen
en o, als se eens voor niets wachtte. Het huls
het heele boseh,....?
een beetje moeilük zün.
Toch moeten we het probeeren. Het heeft
sinds een week niet geregend, en de grond
is in dit JaargetQde vochtig. Misschien is het
spoor van dit vrouw nog te vinden. Ik zal de
zaak zelf ter hand nemen. Koch Is toch
hopelük vrü?
Jawel.
Dan beginnen we morgen vroeg Telegra
feert Intusschen nog eens naar California,
en geeft u dat geheimschrift aan een des
kundige. Misschien gelukt het hem. bet te ont-
cüferen. Maar ik ben er bang voor. Zelf aai
ik er in de eerstvolgende dagen wel niet aan
toekomen.
zün gelagkamer had de moordenares met haar
medeplichtige vóór de misdaad gezeten Op
zün grond had de moord plaas gehad. Hij
had één van de voortvluchtige daderessen ge
grepen. en wéér in de gelagkamer had het
eerste verhoor plaats gehad. Men had heele-
maal niet de levendige fantasie van den goc-
den man hoeven te hebban, of zün voorliefde
voor het griezelige, om daardoor een beetje
uit zün gewone doen te raken. Daarbü kwam
nog. dat onze vriend zich in stilte voor een
speurdersgenle hield, en in alle stilte de zaak
op eigen gelegenheid onderzocht.
Wat treft dat gelukkig, dat u vandaag
komt, meneer Helfrich! riep hü levendig uit.
Ik zou anders Zelf naar den commissar’s
gegaan zün. Ik ben er nasnelük in geslaagd,
een heel belangrük feit te ontdekken.
Hü hield op en zag de belde detectives zelf
bewust en vol verwachting aan. Helfrich hield
in bet algemeen niet veel van de bemerkin
gen van bet publiek maar dit geval was zóó
arm aan feiten, dat men kon het niet
veten ook een kleinigheid van belang kon
worden. Hü vroeg dus snel:
U hebt wat nieuws gevonden? Wat dan?
U zult u herinneren, meneer Helfrich.
Jat die vrouw beweerde, dat zü en haar vrien
din van den Kahlenberg waren gekomen, en
toevallig waren uitgekomen bü de berber-
hier, waar ae even gingen uitrusten.
Madge Freddy
werd met een schreeuw wakker
Willie Woensdag lachte hartelük.
i^lindelük ben je wakker," seide
Willie
„Maar dat is geen manier van doen
om zóó iemand wakker te maken,
zeide Freddy erg kwaad kükende, „ik
denk, dat Jü dien vogel zeker weer hebt
opgestookt."
„Heusch niet hoor," antwoordde
Willie, „bet was heusch zün eigen in-
Vacantie-Wedstrijd van uw veel g:
lezen en in alle opzichten volledi
Dagblad, het beste blad voor iedt
R.K. huisgezin.
Ik hoop
mogen hebben aan de wedstrijden mee
te doen. Iedereen zou ik willen zeggen
doet mede aan de mooie Foto-Sport,
want het I s een mooie en nuttige
sport.
Met de meeste hoogachting.
Uw dw. dn.
JOHAN J. R. SLETERING i
Reigerstraat 13
■pip»’!!»» ti DT’T t I'FF-frH’ l:liiMiB»»giit 111
Oude, vergeelde stukken. met groote
stempels er op, maar ook nieuwe, en een
paar brieven zou ik zeggen. Ze waren büna
allemaal in een vreemde taal geschreven
ik geloof Engelsch.
Hoe kon je dat in dien korten tüd. dat
je het servies van de tafel nam. zien?
Helfrich ongeloovig.
O. ik stond daar een heel poosje! Meneer
Wilson vroeg me allerlei dingen, en op het
laatst ook, of ik niet voor eenigen tüd bü hem
in dienst wou treden. Hü zou nu weldra eeu
eigen huls hebben, en paarden ên een equipage
houden, en nu zocht hü voor zün persoon-
lüken dienst iemand, die trouw was en niet
praatte. Ik had er natuurlijk wel ooren naar,
en zei onwillekeurig, dat men, om dat allemaal
te kunnen doen, wel ontzettend rük moest zün.
Münheer Wlison had ondertusschen al die pa-
Daarnaast stond nog een ont- pieren in een groote groene portefeuille ge
daan. en zei lachend, terwül hü op die oude
portefeuille sloeg: „Daar zit voor meer dan
een millioen in jongen, al zün het maar een
paar minnebrieven en trouwbewijzen! Maar
daar heb Jü seen verstand van. Nu. denk èr
maar eens over na. Ik moet nu weg, en als ik
terugkom, zeg je me maar, wat je besloten
hebt. Maar houd vooral je mond, want kle s-
kousen kan Ik niet gebruiken." Toen stond hü
op, stak de portefeuille in zün zak, trok zün
overjas aan. en ging samen met mü de kamer
uit. Hü is niet meer teruggekomen. Later
hoorde ik. dat hü doodgeschoten was
Heb je beslist gezien, dat Wilson die pa
pieren bü zieb stak, toen hü wegging?
on dit blad zün ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bQ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met f OCH bü vertlee van een band f 1 oq verlies van een f gfl bQ een breuk van tAfi bü verlies van m
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeertngen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f t doodeiQken afloop Atzv» een voet of een oog SM<te«w(lulmo< wijsvinger s vVe**been at arm s Trt/»” anderen vinger
RANGOON. 6 October Uit Kuthka
in het Noorden van Burma bereikt ons het
bericht, dat een vrouw is opgeofferd om het
leven van een man te redden. Deze man. een
Chinees, was reeds gerulmen tüd lijdend aan
een kwaal, die door geen geneeskunst scheen
bezworen te kunnen worden, De echtgenoote
herinnerde zich toen een oud Chineesch recept,
dat menschenvleesch en wel van het vleesch
van een naastbestaande van den zieke als ge
neesmiddel voorschrüft. Zonder haar voorne
men kenbaar te maken aan haar man, Aneed
deze vrouw nu een stuk vleescn tfit het eigen
lichaam en ze vond nog de krachtr dit te berei
den als spijs Daarna vertoonde zü echter zoo
duidelüke teekenen van verzwakking, dat ze
naar het ziekenhuis moest worden getranspor
teerd. Aangeklaagd wegens poging tot zelf
moord. verdedigde zü zich door de waarheid te
bekennen, waarop vrüspraak volgde.
(United Press)
Ik klopte en ging naar binnen. Meneer Wilson
zat aan het raam, bü de schrijftafel en had
papieren voor zich liggen, die hü
schikken was. 1----
bütservles, en dat wilde ik tegelük maar mee
nemen daarom ging ik naar de schrüftafel
toe.
Was je misschien ook een beetje nieuws
gierig om te zien, wat meneer WUson deed?
De jongen kreeg een kleur.
Ja. dat is waar, zei hü ronduit. Ze
zeiden hier in huis, dat die meneer zoo ge
heimzinnig was, en altüd de deur op slot deed,
als hü thuis was. Ze zeiden ook, dat hü uit
de hoogte was, en ruw tegen het jrersoneel;
maar tegen mü was hü toen heel vrlende-
lük. Ik zette zün schoenen voor hem neer,
nam het servies op en wilde weer weggaan....
Zooveel is in leder geval door de rnede-
deelingen van dien jongen bewezen, zei Helfrich
later op den dag tot den commissaris, dat
Wilson zekere papieren hadv en in verband
dóarmee naar Europa is gekosien. Daarmee
zün we dus al een stap verder. Nu moeten
we vóór alles het antwoord uit Amerika, spe
ciaal uit Sacramento, afwachten, of daar een
Frank Wilson bekend is. Waar Sacramento
niet veel meer dan 30.000 inwoners telt,
zal het wel niet moeilük zün. dat te weten te
komep, vooropgesteld dat de doode zich ook
daar Frank Wilson genoemd heeft.
En waar denk je dan, dat die papieren
terecht gekomen zün? Kan hü ze niet ergens
gedeponeerd hebben, zonder dat de betreffende
persoon weet, wat ze bevatten? Men zou dien-'
aangaande een oproep kunnen plaatsen. We
weten Immers alvast, dat ze zich in een groene
portefeuille bevinden.
Zulk een oproep lijkt me doelloos, want
naar mün meening bevinden de papieren zich
in handen van de persoon, die men daar
voor iets wilde afperaen.