r Bij den dood van Slatin Pasja 1 n den daq H H- h Gele blaad’ren RADIO-PROGRAM OP A VONTUUR BELUST ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Uw eigen winkelier verkoopt ROBINSONschoenen Alle abonné’s Het Lijk bij de Mirteboomen De bijgeloovige man g T VRIJDAG 7 OCTOBER Als 24-jarige reeds WelEd. Heeren, d FEUILLETON 6 vin i Dierenbescherming en pelterijenhandel Den gevangen Slatin Pasja wordt het hoofd van xtjn dooden vriend Gordon-Pasja, den verdediger van Khartoem, getoond L "23 De Auto-tentoonstelling leXZL. te Parijs Menschenvleesch als medicijn Dankbetuiging I Een man, wiens adel dien van drie landen omvatte: Sir, Frei herr en Pasja gouverneur Zaterdag 8 October FsaxtitaattaniaiFa! AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Wat waren bet voor papieren, die je «M» Wie zou dat moeten zün? Annn Müller WW W 1 I (United Press) boot,” heeft motoren weer (Morgenavond vervolg) (United Press.) (Ingezonden nededeeling). Dat zou toch wel riep. (Vry Aer Duitech) (Wordt vervoif VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS BERLIJN, 419 M. 5.45 Cello-recital 7.35 Omroeppotpourrt. MILAAN, 331 M. 6.50 Oramofoonmuzlek 8.20 Dansmuziek. ROME. 441 M. 8.06 ..Madame dl Tebe”, operette in drie bedrijven. 1 i i i t BRUSSEL, 509 M. 12.20 Oramofoonmuzlek 6.50 Oramofoonmuzlek 8.20 Faust, opera in vijf acten. KÖNIOSWUSTERHAUSEN, 1635 M. Oramofoonmuzlek 3.50 Concert 11.20 muziek. LANGENBERG. 472 M. 12.20 Concert o.l.v Wolf 1.55 Oramofoonmuzlek 4.20 Mando lineconcert 9.50 Concert olv. Eysoldt. PARIJS, Eiffel, 1446 M. 8.10 Gedeelten uit Faust, opera in vijf bedrijven WARSCHAU, 1411 M. 4.20 Concert door het Omroeporkest 5.20 Populair concert 7.20 Populair concert 9.25 Plano-recltal 10.20 Dansmuziek. BEROMttNSTEK, 460 M. 8.10 Faust, opera van Gounod. G ■ilss Theedrinken." riep Willie Woens dag. Doch Freddy deed een dutje en hoorde het niet. „Wordt wakker, meneer Vrijdag, het is tüd voor de thee!” schreeuwde Ivy, maar de zeeman bleef doorsnorken, alsof een houtzaagmolen aan den gang was. aan zijn baard. Hl) en PARIJS R, 1725 M. 8.Qp Oramofoonmu- ziek 12.20 Idem 7.40 Oramofoonmuzlek 10.20 Oramofoonmuzlek. WEENEN, 517 M. 4.45 Populair concert u.40 Plano-recltal 7.20 „Die Blume von Hawaii". kwam Madge, één van de I, met den theeketel en Willie besloot Freddy Vrijdag door den lepe laar te laten wakker maken. „Maak hem wakker, Madge," telde hij tot den vogel, „we wachten op de thee." Niet zoodra had Madge Willie’s stem gehoord, of ze Uep naar de plaats waar Freddy lag te slapen en zette den theeketel op den grond. Toen tot Topsy's verwondering trok Hiermede kom ik UEd van harte bedanken voor de heerlijke verrassing mij bezorgd, door mij den eersten prijs toe te kennen. Dit was boven mijn 1 Als de gele Blaad’ren vallen Denkt de mensch aan Poizie. Want de kleuren Van het najaar - Prikkelen zijn Fantasie! Maar de schoonheid, Ach, de schoonheid Is niet steeds van Langen duur. En dit ziet men Ook gebeuren In het schouwspel Der natuur! Dus de gele Blaad’ren vallen Maar het wordt geen Schoon tapijt Met een weelde Bonte kleuren. Die het mensch’lijk Oog verblijdt! Neen, het wordt een Vieze massa En de oorzaak Van veel pech. Want de auto’s En de fietsen Slippen angstig Op den weg! En de mannen Met den bezem Op de reinheid Ingesteld, Vegen, vegen En ze brengen Al die kleuren Naar de belt! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden} -vijf en zeventig jaar oud Is Slatin pasja overleden in dezelfde stad, waarih hü op 7 Juni 1857 werd geboren In zün ge liefd Weenen. De man, wiens ontzettend sla venlot eenmaal een schok van ontzetting door de wereld deed gaan, en wiens adel dien van drie landen omvatte, heeft voorgoed de oogen gesloten. Franz Joseph, zjjn keizer, verhief hem als Freiherr In den erfeltfken adelstand der Oostenrjjksch-Hongaarsche dubbelmonarchie, koningin Victoria van Engeland nam hem op onder de ridders van haar wereldrijk en Egyp te's khedive verleende hem den pasja-tltel. Sir Rudolph Freiherr von Slatin pasja luidde dien tengevolge zijn volledige naam, wel een der merkwaardigste adelscomblnaties, die nog ooit rijn voorgekomen Als piepjong luitenantje had Rudolph Slatin deelgenomen aan den veldtocht der Oosten- rük-Hongaarsche strijdkrachten tegen het zich nog In Turksch bezit bevindende Bosnië en Herzegowlna. als 22-jarige neemt generaal Gor don. gouverneur van den Soedan, den op avon tuur belusten Oostenrjjkschen officier in zijn dienst. Pas vier en twintig jaar oud wordt Sla tin benoemd tot gouverneur der provincie Dar- foer, een geweldig gebied met een uiterst dun gezaaide bevolking. Negerstammen zwierven er rond, gewikkeld in een voortdurenden krijg van allen tegen allen, inheemsche sultanaten stuurden elkaar hoofden van verslagen vijan den ten teeken van zegepraal. Nog maar be trekkelijk kort geleden was het Suezkanaal, de nieuwe verbinding met Indlë, In gebruik geno men. Wel hadden Britsche troepen er de wacht betrokken, maar nog lag het zwarte Wereld deel vrijwel ongerept en ondoorvorscht een reliqule van vele eeuwen gelijk. Men schreef 1883. Op het in den Witten Nijl gelegen eiland Abba verheft een derwisj zijn stem tegen de vreemde ini^ringers. Moham med Acluned heet hij, een talloos vaak voor komende naam. Herstel der oud-Mohamme- daansche zeden, rechtschapenheid en zedigheid predikt hij. „Mahdi el Monteser”, de .Juist geleide", be titelt hij zichzelf: „de gekke Mahdi” zullen zijn tegenstanders hem spoedig noemen. Een fana ticus blijkbaar zooals Afrika's zondoorbrande steppen er reeds zoo vaak hebben voortgebracht. Een plotselinge verzetbeweging, waaraan mo dern toegeruste Egyptische en Engelsche troe pen ongetwijfeld met een paar goedgerichte sal vo’s den kop zullen hebben Ingedrukt Maar deze ..gekke" Mahdi ontpopt zich alras als een tegenstander van groot formaat. De vol gelingen stroomen hem toe: het is, alsof- de eenzame steppen en woestijnen eensklaps als door ’n wonder tot leven zijn gewekt, zoo groeit het leger der Mahdisten aan. Vuurwapens heb ben zij niet wat deert het? Een woedend fa natisme'maakt ben onweerstaanbaar. Onheilspellend bonkt dag en nacht de trom- meltaal der negers, steeds nieuwe overwinningen verkondigend tot in de eenzaamste oasen. Twee ’('jegere van den onderkoning van Egypte, aan gevoerd door ervaren Engelsche generaals, wor sten door de Mahdisten in de pan gehakt, vrij wel zonder een schot te hebben kunnen lossen Beslist. Hij deed het heel zorgvuldig, wat ik me heel goed begrijpen kon. omdat ze een millioen waard waren. Best. Je kunt gaan. Waarschijnlijk sul je later je verklaringen onder eede moeten her halen. zei de detective. En de jongen ging weer aan zijn werk. het zoutvat om I En geen ikj dat ik zonder er bij te wladder was doorgeloopen en toen ik daarnet aan t Joket kwam, stonden er twaalf voor mij en was Ik dus de dertiende. Nou. en u weet, dat dit ongeluk voorspeel" „Neen", lachte ik. „dat wist ik heusch niet. Maar u moet anders wèl bijgeloovlg zijn, dat u op al die kleinigheden let....” „Ben ik ook!" riep hij. „en ik heb er reden voor." „Och kom!" „Och kom.... och kom! Dat zegt niets. Ge looft nu maar, dat over elkaar gekruiste mes sen geen ongeluk aanbrengen; dat je het zout vat kunt omgooien zonder dat er ruzie komt; dat je straffeloos onder een ladder kunt door- loopen of ergens de dertiende bij kunt zijn. Ieder z*n overtuiging. Maar 1 k weet beter I k ben overtuigd, dat iemand nooit zoo ongeluk kig is, of het kan nóg ongelukkiger en daarom loop-ik maar liever geen risico in dit opzicht! Ik blijf liever bulten schot!" Het mannetje wond zich nog al op en daarom zei ik kalmeerend..Misschien hebt u gelijk „Ik heb gelijk, mijnheer! Geloof nou van mij, dat het ongeluk je gauw genoeg te pakken heeft. Dat heb ik twintig jaar geleden al on dervonden! Ik was toen behanger en vrijgezel. Op zekeren dag was ik bezig bij een deftige familie een spiegel op te hangen, toen mijn vrouw of beter gezegd, wat mn vrouw wor den zou die zoo n soort huisjuffrouw bij die familie was, Iets tegen me zei: een grapje. Ik lette meer op haar dan op mijn werk, met net gevolg, dat ik den spiegel liet vallen. We kre gen er allebei dik van langs van haar mevrouw, en dat bracht óns. laat ik maar zeggen een beetje bij elkaar. U begrijpt hoe dat gaat! Per soneel onder elkaar, hé? Enfin, om kort te gaan: ik vroeg, om haar te troosten, of ze eens met me uit ging en jawel hoor, eer ik het goed en wel begreep, was ik met haar getrouwd." Hier gekomen, liet bij z*n stem dalen tot een vertrouwelijk fluisteren en vervolgde: „Nou weet u wel, mijnheer, dat als je een spiegel breekt, je seven kwaje jaren voor den boeg hebt. Dat zeggen ze immers? Maar kijk nu eens naar m ij 1 Ik heb er twintig kwaje jaren aan te danken. En waar is het einde? Ze is nog zoo gezond als een visch! Ja, als het ongeluk je hebben moet, vindt het je wel. hoor! Je krijgt altijd, wat voor je is weggelegd." „En tóch”, wierp ik hem tegen, „tóch hebt u uw trein gehaald, hè? Ondanks ladder, zoutvat en weet ik wat al meer." .JXt is zoo”, gaf hij toe. .Maar ik heb ook niet beweerd, dat het ongeluk je altijd direct overvalt! Soms komt het pas later! En daarom, mijnheer, ik houd m'n hart vast als ik er aan denk, wat ik misschien te hooren krijg van mijn vrouw, als ik in Alkmaar aankom.' ,Jn Alkmaar?" vroeg ik verbaasd. „Wacht uw vrouw u in Alkmaar .«c"' ,Ja. Wel?” vroeg h<*. ongerust opspringend. „Wat is er? Oaat die trein soms niet naar...?" .Het spijt me voor .u", zei ik vriendelijk, ..maar u bent onderweg naar Haarlem. U w trein vertrok van het andere perron!" „Oh!” kreunde de kleine man. „Oh! ziet u nu wel mijnheer? Ik dacht het wel! Ik heb het wel gezegd. Er moest iets gebeuren.... Oh! M’n vrouw wacht op me...." En de kleine man zakte futloos in elkaar als een ballon, waar het gaa uit wegvloeit. belangrüker is de vraag, waardoor dia andere De Parijsche Auto-tentoonstelling. die op 6 October geopend wordt, staat, voor zoover het de producten der Europeesche fabrieken betreft, niet alleen in het teeken van prijsdaling, maar ook in dat' van de kleine modellen, die door hun goedkoopte aan belasting en aan benzine- en oüeverbrulk in alle Europeesche landen hun plaats hebben veroverd. Dtt jaar zullen de Duitsche automobilisten zeer sterk op den Parijschen „Salon” vertegen woordigd zijn. Mercedes. Maybach. Horch. Adler en een heele reeks andere fabrieken komen er met hun laatste modellen. De Franschf fabrieken zijn sinds eenigen tijd doende wagens te bouwen, die aan lage belasting onderworpen zijn en welker motoren een lageren kubieken inhoud hebben, zonder veel aan capaciteit te verliezen. Fabrieken, die tot voor kort nog hun productie op 10 P. K - wagens hadden ingesteld, fabrlceeren nu voor namelijk wagens met 7 en 8 PJt De kleine wagens hebben meestal vler-cylln- der-motoren, die gemiddeld onder de tien liter benzine per 100 K.M. gebruiken en uursnel- heden van 100 KM. en meer ontwikkelen. Alleen de zwaardere wagens worden van zes- cyllnder-motoren voorzien en slechts een heel enkele Fransche wagen heeft motoren van meer dan zes cylinders. Uit technisch oogpunt is er op den Salon weinig nieuws te zien en de standuitrustlng is ook voor de kleine auto’s vrijwel onveranderd. Op de Fransche markt worden op de eerste plaats producten van eigen bodem verkocht; van de buitenlanders verkoopen de Amerikanen het meest, maar ook Fiat doet met een 6- P.K.-wagen, welke in Frankrijk gemonteerd wordt, goede zaken. Ford bouwt in zjjn Fransche fabrieken een kleinen auto, die vermoedelük dezelfde is als oe reeds in Engeland ingevoerde. Vóór den Salon zal deze wagen echter nog niet ge reed zijn. DAVENTRY. 1554 M. 12 20 Concert 150 Concert door het Commodore Grand Orkest o.l.v. Joseph Muscant 3.50 Concert 5.05 Orgelconcert 7 50 Plano-recltal 10.10 Con cert door het B B C.-orkest 11.IQ Ambrose en zün orkest. neergeknuppeld, met pijl en boog, met lan sen en kromzwaarden tot den laatsten man in de pan gehakt. En eensklaps is ook Slatin in zjjn provincie Darfoer geïsoleerd. Wèl is hij in schijn zelf tot het Mohammedanisme overgegaan, maar niets baat meer tegen den stormwind van fa natisme. die over den Soedan waalt. Het handje vol troepen, waarover hij nog beschikt, blijkt onbetrouwbaar te zijn en in December 1883 ziet Rudolph Slatin bey, de gouverneur van Dar foer, zich genoodzaakt, voor den Mahdi te ca- pltuleeren. „Allah zij geprezen; eindelijk z(jn wjj dan vereend." voegt deze hem hoonend toe, als de hooge gevangene voor hem wordt geleid. Voortaan zal Slatin als slaaf van den tot macht gekomen derwisj een ellendig bestaan moeten slijten. Aan handen en voeten geboeid, met een zwaren keten om middel en hals aan een paal vastgeklonken, laat de Mahdi hem maanden lang voor zijn tent liggen, aan spot en mishan delingen prijs gegeven. Nog is niet alle hoop verloren. Gordon zelf heeft het commando over de Brttsch-Egyptische legermacht aanvaard en hij rukt met ijlmar- schen op naar het Zuiden. Begin 1885 bereikt hij Khartoem, in de onmiddellijke nabijheid van het kamp der Mahdisten. Een paar weken later werpt men Slatin een hoofd voor de voeten. Khartoem is door de Mahdisten veroverd, de tegen hem uitgezonden legermacht over de kling gejaagd. En Gordon’s hoofd heeft men naar den gevangen Slatin bey gezonden. Nog tien bange jaren verloopen. Slatin bey is niets dan een slaaf van een fanatleken der wisj en hij blijft dit ook, als op 26 Januari 1885 Mohammed Achmed. de .gekke Mahdi”, sterft. Want ook diens opvolger Adboellahi wenscht den blanke als slaaf te behouden. Van den och tend tot den avond moet hij staan aan den ingang van het paleis van den Mahdi te On- d oerman. Op 20 Februari 1895, na twaalf jaren van sla vernij. slaagt hü er eindelijk in, vergezeld door een paar getrouwen, op een kameel te ontvluch ten. Dwars door de waterlooze woestijn leidt hun weg, een rit op leven en dood, tot eindelijk As- soean wordt bereikt, dat buiten de machtssfeer van den Mahdi is. Een feitelijk reeds doodge waande is weergekeerd in de bewoonde wereld. Rudolph Slatin pasja heet hij van dat oogen- bllk af. Met Kitchener’s leger trekt hü in September 1898 het heroverde Ondoerman binnen. De Brit sche regeering benoemde hem tot inspecteur- generaal van den Soedan, den post, dien hü tot het uitbreken van den wereldoorlog behield. (Nadruk verboden). zeker niet, want die hebben we streng gevisi teerd. O neen, die niet maar die vriendin van haar, de vrouw met den bochel De commissaris dacht een oogenbllk na. Die jongen zegt, dat bU die brieven o. a. minnebrieven en trouwbewijzen waren. Als de doode nu eens niet een kennis. maar de achtgenoot van onze gevangene was, en zü zich om een of andere, reden van hem had willen ontdoen? Helfrich antwoordde niet dadelijk Ook bü hem was die gedachte opgekomen. Maar er was zooveel, dat daartegen sprak. In de eerst.- plaats zouden die papieren gedeeltelijk althans oud en vergeeld geweest zün Door de verklaring van den doode, dat se meer dan een millioen waard waren. waar zou een vrouw al zou ae het nóg zoo schitterend getroffen hebben een millioen vandaan halen, zonder haar omgeving daarvoor een verklaring te moeten geven? Dat had Wilson toch óók moeten begrijpen dus déérop had hü niet kunnen speeuleeren. Het heeft voorlooplg geen sin. ons met vermoedens af te geven, ael hü tan laat ste. We moeten bewüzan hebben. Veel hebt u het bosca, vrouw ontsnapt is, nauwkeurig laten af zoeken? Het is altüd moge- lük, dat we daar een aanknoopingspunt vinden. De commissaris keek ietwat verlegen. Dat wil zeggen, ik heb de omgeving van de herberg, en de plek, waar de moord heeft plaats gehsui. zorgvuldig laten afzoeten. Maar HUIZEN, 1875 M. 8.00 K.R O.-morgencon- cert 10.00 Oramofoonmuzlek 11.30 Gods dienstig halfuurtje, door Pastoor L. H. Per- quln O.P. 12.00 Politieberichten 1.15 K.R.O.- orkest ol.v. Johan Gerritsen 1.45 Rustpoos voor het verzorgen van den sender 3 00 Halfuurtje voor de rüpere jeugd 2.30 Kin- deruurtje 4.00 Oramofoonmuzlek 5.15 Esperantonieuws 5.30 Oramofoonmuzlek 6.20 Journalistiek Weekoverzicht door Paul de Waart 6.40 Oramofoonmuzlek 7.10 Prof, dr. A. Steger 7.30 Politieberichten 7 45 R.KF. 8.00 ,J5e Oeniemuzlek" olv. vul W. v. Erp 9-00 Nieuwsberichten van bet Pers bureau ^/z Dlas 10.30 K.R.O.-boys 11.00 Oramofoonmuzlek, daarna serenades e.d. HILVERSUM. 296 M. 8.00 V ARA. Ora- mofoonmuziek 10.00 V PRO Morgenwüding V A R A. 10.15 Uitzending voor arbeiders in de Continubedrijven 12.00 Vara-kleln orkest o.l.v. van Paul Duchant A V.R.O. 1.15 Kovacs La Jos en zün Orkest V.A.R.A. 2.15 Rustpoos voor het verzorgen van den zender 2.30 Ora- mofoonmuziek 2.50 Praatje door J. var. Do- veren 3.10 „De Notenkrakers” 3.50 Be oefening der huismuziek 4.30 Tijdsein voor de deelnemers aan het Nationaal Post'dulvcn- concours, daarna I. v. A. O.-kwartiertje 4.50 „De Notenkrakers" 5.40 Lezing van den Bond van Soclaal-Democratische Studenten clubs 6.00 Volksliederen 6.30 Betuwsch Halfuurtje 7.00 Uitzending van den Bond van Transportarbeiders 7.45 Oramofoonmu zlek 7.55 Herhaling S.O.S.-berichten Jfo „De DorpsarbeldeR” 8.15 VARA-orkest 9 00 Voordracht door Janny van Oogen 9 30 Orgelspel door Johan Jong 9.45 Toespraak 10.00 VARA-orkest o.!.v. Hugo de Groot „Ons Orkest”, solistische potpourri 10.30 Persberichten van het Persbureau Vaz Dlas 10.30 Vara-orkest 11.00 Orgelspel -J1.30 Oramofoonmuzlek. X Het was een prachtige heldere herfstmor gen. toen Helfrich met Koch in „De drie Mirteboomen" aankwam. Da herbergier, die bü het raam in de courant zat te lezen, snelde dienstvaardig toe. en Informeerde naar hun wenschen. Hü herkende Helfrich eerst, toen deae hem een schriftelüke mededeellng van den commissaris toonde, waarbü hrm de plicht werd opgelegd, den belden beambten in ieder opzicht behulpzaam te zün bü hun na- sporlngen in de zaak Wilson. Dat was juist naar den smaak van den herbergier. Sinds drie dagen nam dit geheimzinnig geval onaf gebroken ai zün denkvermogen in beslag. In de zaak was het om dezen tijd van het jaar slap; en een moord kwam niet eiken dag voor, vooral niet een moord, die zoo nauw aameo- hing met „De drie Mirteboomen". Hier, m zou voor ons beiden te klein geweest zün, maar dkt weet ik wel. münheer, dat ik dan niet zou weten, waar ik biüren moes»...." Ik liet een sympathiek kuchje hooren. „Daarom zou ik werkelijk geen raad geweten hebben, als ik dezen trein had gemist. En toch münheer. den heelen dag ben ik er vast van overtuigd geweest, dat ik te laat zou zün...." „Werkelük?” Met een plech tig-bezwerende litdrukking in zb oogen, antwoord je het mannetje: .Ja, münheer, want het was van morgen al be t- nen aan 1 ontbüt. Toen gooide ik uur later merkte denken, onder een fEKING, 6 October 1932. De groote Amerikaansche .Hond tot Bescherming van Dieren" heeft zich eenigen tüd geleden tot de regeerlngen van Perziè en China gericht met het verzoek, dat de productie van Perzische en andere pelterüen zou worden verboden, voor zoover deze de hulden van ongeboren dieren tot grondstof heeft. De Chlneesche regeering heeft op dit verzoek welwillend beschikt en voor de provincies Hope, en Shantung alsmede voor Binnen-Mongolië het gewenachte verbod uit gevaardigd. De vereenlging van pelterü-handelaren te Tientsin beeft echter tegen dezen maatregel geprotesteerd en zelfs de interventie van bui- tenlandsche diplomaten Ingeroepen om de re geering tot een opheffing van het verbod te bewegen. Zü wijst daarbü op het dreigende ge vaar. dat in de toekomst het centrum van den pelterij-handel zal worden verlegd naar Mand- sjoerüe, wanneer de genomen maatregel in China van kracht blüft. Arnhem, 2 October 1932 I i i I i I verwachting en ik kan U dan ook niet genoeg mijn dank betuigen, voor het j mooie geschenk. Het zal altijd een aangename herinnering zijn aan den ---- -j o F nog meermalen de eer ie j „Wat een nuttige vogel Is toch een lepelaar," meende Ivy. Jils ik thuis ben. sal ik mün papegaai ver koopen en neem ik er een lepelaar voor in de plaats." -w—x e trein stond op het punt uit Amsterdam I 1 te vertrekken en ik nestelde me juist be- haaglük in een boekplaats, blü in t voor uitzicht alleen te blüven en ’t laatste traject van m’n reis te kunnen afleggen zonder door op dringerige medereizigers gestoord te worden, toen 1 portier opeens werd open gerukt en er iets op de bank tegenover mü rolde. Het bleek een kleine, bleeke man te zün. met zwarte, droef geestige oogjes. Hü hügde, snoof en blies als een nülpaard. dat boven water komt en keek me aan met een blik, waarin angstig ongeloof te lezen stond. Zooiete van: „Heb ik hem nou gehaald, of heb ik hem niet gehaald?” Juist wilde ik hem gerust stellen door op te merken: „Nou, dat is ook op T nippertje”, toen hü zelf het woord nam en zei: ..Dat Is nu mün éérste gelukje vandaag." Onder bet spreken had hü s’n hoed afgeaet en veegde met een vervaarlük grooten zakdoek de zweetdroppels weg, die op s’n voorhoofd parelden. JmoT' vroeg ik belangstellend. ^)a", antwoordde hü- „Als ik dien trein had gemist, zou ik weken lang geen leven gehad hebben b(^ m’n vrouw. Ze komt me afhalen en o, als se eens voor niets wachtte. Het huls het heele boseh,....? een beetje moeilük zün. Toch moeten we het probeeren. Het heeft sinds een week niet geregend, en de grond is in dit JaargetQde vochtig. Misschien is het spoor van dit vrouw nog te vinden. Ik zal de zaak zelf ter hand nemen. Koch Is toch hopelük vrü? Jawel. Dan beginnen we morgen vroeg Telegra feert Intusschen nog eens naar California, en geeft u dat geheimschrift aan een des kundige. Misschien gelukt het hem. bet te ont- cüferen. Maar ik ben er bang voor. Zelf aai ik er in de eerstvolgende dagen wel niet aan toekomen. zün gelagkamer had de moordenares met haar medeplichtige vóór de misdaad gezeten Op zün grond had de moord plaas gehad. Hij had één van de voortvluchtige daderessen ge grepen. en wéér in de gelagkamer had het eerste verhoor plaats gehad. Men had heele- maal niet de levendige fantasie van den goc- den man hoeven te hebban, of zün voorliefde voor het griezelige, om daardoor een beetje uit zün gewone doen te raken. Daarbü kwam nog. dat onze vriend zich in stilte voor een speurdersgenle hield, en in alle stilte de zaak op eigen gelegenheid onderzocht. Wat treft dat gelukkig, dat u vandaag komt, meneer Helfrich! riep hü levendig uit. Ik zou anders Zelf naar den commissar’s gegaan zün. Ik ben er nasnelük in geslaagd, een heel belangrük feit te ontdekken. Hü hield op en zag de belde detectives zelf bewust en vol verwachting aan. Helfrich hield in bet algemeen niet veel van de bemerkin gen van bet publiek maar dit geval was zóó arm aan feiten, dat men kon het niet veten ook een kleinigheid van belang kon worden. Hü vroeg dus snel: U hebt wat nieuws gevonden? Wat dan? U zult u herinneren, meneer Helfrich. Jat die vrouw beweerde, dat zü en haar vrien din van den Kahlenberg waren gekomen, en toevallig waren uitgekomen bü de berber- hier, waar ae even gingen uitrusten. Madge Freddy werd met een schreeuw wakker Willie Woensdag lachte hartelük. i^lindelük ben je wakker," seide Willie „Maar dat is geen manier van doen om zóó iemand wakker te maken, zeide Freddy erg kwaad kükende, „ik denk, dat Jü dien vogel zeker weer hebt opgestookt." „Heusch niet hoor," antwoordde Willie, „bet was heusch zün eigen in- Vacantie-Wedstrijd van uw veel g: lezen en in alle opzichten volledi Dagblad, het beste blad voor iedt R.K. huisgezin. Ik hoop mogen hebben aan de wedstrijden mee te doen. Iedereen zou ik willen zeggen doet mede aan de mooie Foto-Sport, want het I s een mooie en nuttige sport. Met de meeste hoogachting. Uw dw. dn. JOHAN J. R. SLETERING i Reigerstraat 13 ■pip»’!!»» ti DT’T t I'FF-frH’ l:liiMiB»»giit 111 Oude, vergeelde stukken. met groote stempels er op, maar ook nieuwe, en een paar brieven zou ik zeggen. Ze waren büna allemaal in een vreemde taal geschreven ik geloof Engelsch. Hoe kon je dat in dien korten tüd. dat je het servies van de tafel nam. zien? Helfrich ongeloovig. O. ik stond daar een heel poosje! Meneer Wilson vroeg me allerlei dingen, en op het laatst ook, of ik niet voor eenigen tüd bü hem in dienst wou treden. Hü zou nu weldra eeu eigen huls hebben, en paarden ên een equipage houden, en nu zocht hü voor zün persoon- lüken dienst iemand, die trouw was en niet praatte. Ik had er natuurlijk wel ooren naar, en zei onwillekeurig, dat men, om dat allemaal te kunnen doen, wel ontzettend rük moest zün. Münheer Wlison had ondertusschen al die pa- Daarnaast stond nog een ont- pieren in een groote groene portefeuille ge daan. en zei lachend, terwül hü op die oude portefeuille sloeg: „Daar zit voor meer dan een millioen in jongen, al zün het maar een paar minnebrieven en trouwbewijzen! Maar daar heb Jü seen verstand van. Nu. denk èr maar eens over na. Ik moet nu weg, en als ik terugkom, zeg je me maar, wat je besloten hebt. Maar houd vooral je mond, want kle s- kousen kan Ik niet gebruiken." Toen stond hü op, stak de portefeuille in zün zak, trok zün overjas aan. en ging samen met mü de kamer uit. Hü is niet meer teruggekomen. Later hoorde ik. dat hü doodgeschoten was Heb je beslist gezien, dat Wilson die pa pieren bü zieb stak, toen hü wegging? on dit blad zün ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bQ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met f OCH bü vertlee van een band f 1 oq verlies van een f gfl bQ een breuk van tAfi bü verlies van m ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeertngen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f t doodeiQken afloop Atzv» een voet of een oog SM<te«w(lulmo< wijsvinger s vVe**been at arm s Trt/»” anderen vinger RANGOON. 6 October Uit Kuthka in het Noorden van Burma bereikt ons het bericht, dat een vrouw is opgeofferd om het leven van een man te redden. Deze man. een Chinees, was reeds gerulmen tüd lijdend aan een kwaal, die door geen geneeskunst scheen bezworen te kunnen worden, De echtgenoote herinnerde zich toen een oud Chineesch recept, dat menschenvleesch en wel van het vleesch van een naastbestaande van den zieke als ge neesmiddel voorschrüft. Zonder haar voorne men kenbaar te maken aan haar man, Aneed deze vrouw nu een stuk vleescn tfit het eigen lichaam en ze vond nog de krachtr dit te berei den als spijs Daarna vertoonde zü echter zoo duidelüke teekenen van verzwakking, dat ze naar het ziekenhuis moest worden getranspor teerd. Aangeklaagd wegens poging tot zelf moord. verdedigde zü zich door de waarheid te bekennen, waarop vrüspraak volgde. (United Press) Ik klopte en ging naar binnen. Meneer Wilson zat aan het raam, bü de schrijftafel en had papieren voor zich liggen, die hü schikken was. 1---- bütservles, en dat wilde ik tegelük maar mee nemen daarom ging ik naar de schrüftafel toe. Was je misschien ook een beetje nieuws gierig om te zien, wat meneer WUson deed? De jongen kreeg een kleur. Ja. dat is waar, zei hü ronduit. Ze zeiden hier in huis, dat die meneer zoo ge heimzinnig was, en altüd de deur op slot deed, als hü thuis was. Ze zeiden ook, dat hü uit de hoogte was, en ruw tegen het jrersoneel; maar tegen mü was hü toen heel vrlende- lük. Ik zette zün schoenen voor hem neer, nam het servies op en wilde weer weggaan.... Zooveel is in leder geval door de rnede- deelingen van dien jongen bewezen, zei Helfrich later op den dag tot den commissaris, dat Wilson zekere papieren hadv en in verband dóarmee naar Europa is gekosien. Daarmee zün we dus al een stap verder. Nu moeten we vóór alles het antwoord uit Amerika, spe ciaal uit Sacramento, afwachten, of daar een Frank Wilson bekend is. Waar Sacramento niet veel meer dan 30.000 inwoners telt, zal het wel niet moeilük zün. dat te weten te komep, vooropgesteld dat de doode zich ook daar Frank Wilson genoemd heeft. En waar denk je dan, dat die papieren terecht gekomen zün? Kan hü ze niet ergens gedeponeerd hebben, zonder dat de betreffende persoon weet, wat ze bevatten? Men zou dien-' aangaande een oproep kunnen plaatsen. We weten Immers alvast, dat ze zich in een groene portefeuille bevinden. Zulk een oproep lijkt me doelloos, want naar mün meening bevinden de papieren zich in handen van de persoon, die men daar voor iets wilde afperaen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 9