JCet ucïftaal van den dag
Het geheim van de roode
map
u
I
Echt en goed
zijn Poeders alleen, wanneer zij de hand-
’eekenln" dragen van den fabrikant A. Mljnhardt.
Maagpoeders. Hoofdpünpocders, Kiespijnpoe
ders, Hoestpoeders. Wormpoeders, enz.
MASCOTTE
RADIO-PROGRAM
WAS OOK WEL BLAUW OF
GROEN
r
ROBINSON CRUSOÉ’S AVONTUREN
Het Lijk bij de
Mirteboomen
Geen robbedoes ravot
Zijn ROBINSONS kapot
Het
Alibi
J
ZATERDAG 8 OCTOBER
-
Maandag IO October
Een oude schuld
Alle abonné’s
FEUILLETON
De Rijksdag in den loop
der jaren
I
r’
DE KRUISVAARDERS
VAN ST. JAN
DOOR UW GIFTEN
Zondag 9 October
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
de
twee
Ik
t te
2.50
Ho
efer
(Maandagavond vervolg)
3N
(Ingezonden mededeellng'.
I
Ze zegt..
dat
X
IX
ook
zei
begroeid;
(Wordt vervolgd).
w
t
ontblndli
•Maar
l
ode
ler-
En de allerlaatste, die op 30 Augustus bijeen
Is gekomen, mag er zich op beroemen de kortste
Rijksdag te zün geweest. Veertien dagen....”
der; 3.00 Concert door
•kést (relrelnzar.g Bob
lap
X-
des
tot
gevallen
te zien.
ze
dan heeft ze
Toch neem Ik
pet.
eek
ide
no.
en
li
lde
no.
begroeiden
had.
iel als de wind
Falett liep
rar
er!,
en-
156
no-
SB.
OP-
af-
ln
tan
lek
LN
er-
Ite
Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. BIJ uw drogist
hoorns van den bok en tilde hem zoo
van den grond. Toen ze zagen, dat de
bok ze niet meer achtemallep, kwamen
Roboie en Topsy terug.
,Xl)k eens. waar de bok nou Is.
Topsy," aeide Robbie, „Edwin heeft ge
zorgd. dat hü ons niet op de horens
heeft kunnen nemen.”
.Ja, maar nou kan de giraffe niet
?ten. metieen bok aan zijn nek han
gende," zct Topsy. „We kunnen beter
naar het kamp terugkeeren vóór Edwin
den bok weer op d»n grond zet.”
„Ja,” antwoordde Robbie, „we moe
ten maar eens een anderen keer naar
het dtneeren van Edwin gaan kijken,
wanneer de bok niet In de buurt Is."
sen, die opwinding
van rekening ging
ontbindingen waren voorbereid en de beweeg
gronden waren bekend. Da oorzaken waren
verschil van meenlng over de vloot, over de
koloniën, over het leger soms. Maar als het
dan tot een ontbinding kwam....”
„Ja, hoe zit het eigenlijk met de beroemde
roode map?"
„De roode map? Misschien is ze tegenwoordig
rood. In mijn tijd was ae blauw. En in het
begin was er in 1 geheel geen map De blauwe
map had Bismarck voor het eerst bü zich
toen hU in 1878 den Rijksdag ontbond, weet
wel, dat was onmlddellljk na den aanslag op
den ouden keizer Dat heeft me een opwinding
gegeven.
Bismarck heeft toch nog een Rijksdag ont-
uis-* ■-
meer links naar de Wolfsgroeve toe dus naar
den kant van den Kahlenberg.
die met de „bochel”
HUIZEN, 1875'M.-N.C.R.V. 8 00 TUd-
8 15 Morgenconcert;
Ds. N P. E. O. V.
kwartet oJ.v.
12 00 Politieberichten; 12.30
kerk.
Jan
maar dat was het geval niet. En terwijl we
zoo naar het geld keken dat er in zat, zagen
we een penning. KUk, deze penning....”
En hü hield Silas een rond schijfje metaal
voor, ongeveer ter grootte van een Shilling,
waarop deze zag staan: ..Sportdemonstratle.
Clowmlnster 1898. Aan den winnaar der hon
derd Meter hardloopen Silas Schenk”.
Silas wilde Iets zeggen, maar hjj vond er de
kracht niet toe. Z'n lippen trilden, maar hij
bracht geen geluld voort.
Penlops legde een hand op z'n schouder.
..Het was toen natuurlijk duidelijk, wie er in
Falett's winkel was geweest en hem bestolen
had”, sprak hij. .Jk denk niet, dat je zult
willen ontkennen. Ben Je van plan gewillig mee
te gaan. of.
Silas boog zonder te spreken het hoofd HU
kón niets zeggen. HU begreep, dat zelfs het
beste alibi niet opwoog tegen dit op de plaats
van het misdrijf gevonden visitekaartje.
De zeeman vertelde Robbie en Topsy
van een plaats, waar ze Edwin, de
giraffe, zachte blaadjes van den top
van eenlge boomen konden zien eten.
En daar ze nog nooit een giraffe aan
het middagmaal hadden gezien, g n-
gen ze gezamenlUk op weg. Spoedig
kregen ze de giraffe in het gezicht, die
op weg was naar eenlge boomen In de
nabUheid.
Doch Juist, toen Robbie en Topsy hen
wilden volgen, kwam Freddy Vrjjdag’s
wilde bok aanrennen om ze beiden met
zün horens te stooten.
„Loop. Robbie, loop, riep Topsy, Jk
ben er zeker van, dat hü ons zal in
halen.”
Toen de bok voorbijkwam, schoof
Edwin zjjn langen nek tusschen de
(Vrij naar htt Duitech)
ling Het volgende oogenbllk wëri
en viel er een pakje van twftitl;
z'n hand. Met z'n voor dllr dot
scheermes sneed hü kleine/etukjes van de siga
retten af. stak ze aan er^wlerp ze toen achte
loos op den grond. 1
..Een mooie val”, mompelde hij, „daar loopt
de politie vast in. Ze denken nu natuurlUk aan
iemand, die een verwoed sfgarettenrooker is”
Vervolgens ging hij naar de deur en trok met
den haak die er bij stond, het valraam open.
„Nu krUgt Falett nog een standje”, grinnikte
hU, „omdat hU het valraam heeft open gelaten
en het den dief daardoor gemakkelUk gemaakt
heeft binnen te komen.... Maar nu weer naar
Penlops” en hij verkneuterde zich in de ge
dachte dat alles zoo prachtig van stapel was
Jaren geleden maakte Prince Charming een
reis om de wereld en deed toen ook de Voor-
Indiache stad Birma aan. Hier werd, hem ter
eere, een feestmaaltUd aangericht. Het corps
van de Schotsche garde zorgde voor dlner-
muziek. De Prins was uitstekend gemutst en
wilde den musici op wijn tracteeren. Maar de
heeren verkozen bier.
Onmlddellljk liet Zijne Koninklijke Hoogheid
een vaatje aanrukken. Het toeval wilde, dat dit
vat voldoende inhield voor alle musici op één
na. Dat was de blazer Frederic Deacon. Deze
vlschte achter het net, of beter: hij vond den
hond in den pot of nóg beter: het vat was uit
geput, toen Deacon het onderste uit de ton
wilde hebben.
De Prins klopte den teleurgestelden muzikant
op den schouder en beloofde hem een glas
schuimend bier, den eersten keer, dat hjj hem
weer sou ontmoeten.
Dezer dagen bezocht de Prins het hospitaal
in Streetham; daar hoorde hü den naam van
een verpleger noemen, een zekeren Deacon. HU
herinnerde zich het voorval in Birma en liet
den man bij zich roepen Deacon verscheen
en de hooge bezoeker vroeg, of de gewezen
hoornist zich de belofte herinnerde.
.Jawel”, zei de man. „U bent mij nog een
glas bier schuldig."
.Juist”, bevestigde de Prins.
.Maar”, vervolgde de geroepene met som
bere gelaatsuitdrukking. ..Het is te laat. U zult
deze schuld niet meer kunnen delgen.”
„Waarom niet?” vroeg 'de Prins, eenigszlns
verschrikt.
„Ik ben gisteren geheelonthouder geworden",
was t antwoord.
STEUNT:
ONS GIRONUMMER IS 23653
U helpt on» hierdoor jo»q
zielen redden voor Chrl
Jawel.
Nu, dat is een leugen geweest. De eenlge
weg, die van den Kahlenberg hier naar toe
gaat, komt een flink kwartier hier van daan
op den landweg uit. Ze hadden dus het laatste
«tuk, tot mUn huls, over den landweg moeten
koenen.
Nu. en?
Ze zUn juist van den tegenovergestelden
kant, dwars door het bosch gekomen.
Aha. Hoe weet u dat?
Een boerenvrouw, die aan het houtsprok-
kelen was, en Juist naar huis terugging, kwam
*e tegen. Ze dacht eerst, dat beide vrouwen
verdwaald waren ze sprak ze aan, en wilde
de richting aanwljaen; fltaar de vrouw met
den bochel bedankte haar kortweg met de
opmerking, dat ze naar „De drie Mirteboomen”
wilden, en precies den weg kenden.
i
Het liep tegen den middag, toen Helfrich
n Salmannsdorf aankwam. HU was ultgeput. en
besloot daarom vóór alles, zich een weinig te
versterken, vóór hü met verdere nasporlngen
begon. Tot dat doel ging hij de eerste de beste
herberg binnen, die hij tegen kwun en be
stelde een middagmaal. TerwUl ‘het meisje de
tafel dekte, knoopte hU een gesprek met haar
aan. en vroeg, of er tegenwoordig nog dik-
wUls vreemdelingen in de plaats kwamen,
waarop zü ontkennend antwoordde. Van net
eene woord kwam het andere en tenslotte vroeg
hU. of ze zich herinneren kon, dat er een dag
of drie geleden een rijtuig voorbijgekomen was
met een vrouw met een bochel er in, en wel
tusschen 7 en 8 uur *s avonds. De herberg lag
zóó. dat leder rijtuig, dat door de plaats been
kwam, daar voorbij moest en ondanks de
'chaareche verlichting was het altijd mogelijk,
dat men wat gezien had.
s
ding van Wolf; 7.20 „Fldello" opera in twee
bédrUven; 10.05 concert.
DAVENTRY, 1554 M. 1 20 B. B C. Theater-
orkest; 235 gramofoonmuziek; 3.20 Radio-har-
monle-orkest; 5.50 concert; 9.25 B. B. C.-orkest
onder leiding van Pltt.
PARIJS EI F PEL, 1446 M., 12.50 concert door
het omroeporkest onder leiding van Ed. Fla-
ment; 7.50 gramofoonmuziek.
PARIJS R„ 1725 M. 8.05 gramofoonmuziek;
12.40 gramofoonmuziek; 1.20 idem; 6.20 gramo
foonmuziek.
MILAAN. 331 M.. 7.50 opera-uitzending.
ROME, 441 M. 7.50 „Amica”, opera in
actes.
WEENEN, 517 M. 6.20 Schlagermuzlek; 9.35
concert door het Josef Ludwig Payr-orkest.
WARSCHAU, 1411 M. 11.35 Concert door het
Phllharmonle-orkest van Warschau; 2.25 popu
laire muziek; 3.45 gramofoonmuziek; 5.20 po
pulair concert; 720 idem; 9.20 dansmuziek.
BEROMüNSTER, 460 M. 6.30 gramofoonmu
ziek; 720 concert; 7.40 concert; 9.dansmu
ziek.
,Je moet je vergissen; het is al zoo lang
geleden". L
Jk vergis me niet”, zei Silas en keek naar de
klok. Het was kwart over elf en het werd tijd
z'n plan ten uitvoer te brengen. ,Jk wil wedden
om al wat je wilt....1*
.AangenomenI" riep de commissaris; „om een
fUne flesch!"
„Accoord. Ik heb boven in een lade onder
mijn papieren nog een krantenknipsel waarin
je het lezen kunt. Ik zal het halen. Schenk je
■nt’isschen nog eens in. Ik ben zoo terug”.
Silas verliet de
kamer. De commis
saris hoorde hoe nü
de trap op ging, hoe
er boven een deur
werd geopend en
hard dicht geslagen.
Maar hU hoorde niet, hoe Salls heel stilletjes op
z'n pantoffels naar beneden sloop, de achterdeur,
waarvan hU de grendels zorgvuldig met olie
had ingesmeerd, uitging en 7
na«r den winkel van den otiïei
Silas kwam geen sterveling tèfcen. Vlug vol
gens zün tevoren overlegd plan, ging hü de
portiek van den winkel binnen, keek even links
en rechts en opende toen de deur met een
valschen sleutel dien hü in een vef verwijderde
stad had laten maken naar een was-afdruk.
welken hU zelf had genomen van Falett's sleutel.
Eenmaal binnen was het slechts het werk van
een paar seconden, de theebus open te maken,
het geld er uit te halen en de bus weer te
sluiten Toen wierp hü de andere bussen Units
en rechts om zich heen. HU wilde het doen
voorkomen, alsof er naar den bult gezocht was.
Hij trok laden open, wierp papieren en zakken
over den grond en gaf den winkel het aanzien,
alsof er in alle hoeken en gaten was gezocht.
HU had verscheidene lucifers aangestoken en
de afgebrande houtjes net les in z'n zak laten
glijden. Nu hU echter op het punt stond den
winkel te verlaten, wierp hit re overal verspreid
op den grond.
Voor de toonbank stond4 een sigaretten
automaat. Iedereen wist, dat Silas een afkeer
van sigaretten had. Zachtjes lachend zocht hü
in 1 jlonker in z'n vestjeszak, naar een Shn-
-kt de automaat
dig sigaretten in
doel meegenomen
frich zich naar Salmannsdorf zou begeven.
Hoofddoel was iemand te vinden, die lt rijtuig
gezien had, en het nummer daarvan kon aan
geven. Wist men dat eenmaal, dan was het
maar kinderspel, om met de hulp van den
koetsier er achter te komen, maar de vrouw
met den bochel naar oe gereden waa.
sein; 8.01 Schriftlezing;
1020 Morgendienst door
Uchelen; 1100 Concert door
Luise Lauenroth;
Orgelconcert pit de Herst Evang. Luth.
Kloveniersburgwal. Amsterdam, door
Zwart; 2.00 Uitzending voor scholen. Drs. H.^
Schllp: ..Bacteriën en de mensch"; 235 Con-,
mofoonplaten; 3.15 Cursus knippen en naaien
3.30 Cursis «tofversleren en ho“denm"k?n; 3 45
Verzorging zender: 4.00 BUbellezmg door Ds
H. W. H. van Andel; 5 00 Gramofoonmuziek;
5.20 Liederuurtje door Johannes de Heer m m v
W. Verver, viool; 630 Vragenuurtje; 7.30 Po
litieberichten: 7.45 Persberichten van het Ned.
Chr. Persbureau; 8 00 TUdsein; 8.01 De Haar-
lemsche Orkestvereeniglng o l.v Ft lts Schuur
man9.00 Declamatie door mevr. NeUy Soe-
tersvan Balen Blanken; 9 30 vervolg concert;
pl.m. 10.00 Vaz Dlas 10.30 Gramofoonplaten
1130 slutting.
HILVERSUM. 296 M. A VRO. -
TUdsein; 8.01 Gramofoonmuziek; 10.00
genwUdlng; 10 15 Gramofoonmuziek;
Pianorecital door Egbert Veen;
concert door Jan Nleland m m v
Bihler, vlooi; 12.00 TUdsein;
door het
Max Tak;
Hoe heet die vrouw,
gesproken heeft!
Catharina Nleder, uit Weidllng.
Helfrich noteerde het adres.
En nu. waarde heer, brengt u ons nu eens
naar de plaats, waar u de Jongste van die twee
vrouwen pakte.
r heerscht thans geen drukte In de omgé
ving van t RUksdaggebouw geen nieuws
gierigen blUven nu staan. Er is immers
ook niets te beleven: het gebouw is gesloten.
Binnen zUn beambten en werklieden nog
bezig met opruimen. Een paar boden loopen
van de eene kamer naar de apdere, sjouwende
met stapels boeken en papieren.
Op de vischmarkt, in een van de oudste dee-
len van de stad, zbek ik den grijzen BerlUner
op, die zich den eersten RUksdag kan herin
neren. Een beetje mismoedig zit hU voor het
raam en eerst als ik hem naar dien tUd van
vroeger vraag, raakt hu in vuur.
JJe een-en-twintlgste Maart van het Jaar
1871, dat was een feestdag voor heel BerWhl
Van alle kanten kwamen de menseneu naar
de hoofdstad toegereisd, de hotels waren tjok-
vo. en velen konden zelfs geen onderdak vin
den. Iedereen wilde den eersten RUksdag mee
maken en het was ook Inderdaad de moeite
waard.
Ut was toen nog een jongen van achttien
jaar en ik weet nog, dat wU drie dagen lang
niet uit de kleeren zijn gekomen, zóó werd er
feest gevierd. Bismarck en de oude keizer
de jeugd van tegenwoordig kan zich niet meer
voorstellen, met hoeveel geestdrift en vereering
wU tot die mannen opzagen.
„In dien tUd is de RUksdag toch ook her
haald elUk ontbonden? Ik denk bUvoorbeeld aan
1873, 1878, 1887, 1893 en 1906.”
„Zeker, dat is zoo. Dat hebben wU ook mee
gemaakt. Het waren altUd groote gebeurtenis
verwekten Maar per slot
het toch rustiger toe; de
Tien minuten 4^adat de commissaris hem
naar boven had hooren gaan, hoorde hij Silas
weer naar beneden komen. En toen deze de
kamer binnen trad met het krantenknipsel, dat
boven zoo maar voor t grUnen had gelegen, in
z'n hand, verkeerde Penlops in de vaste mee
nlng. dat z'n vriend al dien tUd boven naar
set bewitsstuk had geaocht.
,4e hebt gelUk” zei Silas, den commissaris
joviaal op den schouder kloppend. „Ik ben de
fUne flesch kwUt.... Het was dertien seconden"
Penlops beweerde lachend, dat hU het wel
geweten had. dronk z'n glas uit en vertrok.
Silas lachte. Wat had hij dien''polltlenmn
leelUk bU den neus gehad Alsof hU ook niet
geweten had, dat hU de weddenschap zou vVr-
Itezen. Maar nu kon er best een flesch. een fijne
flesch op overschieten!
Den volgenden morgen, omstreeks tien uur.
verliet Silas met een dood-onschuldlg gezicht
z'n huis om een eindje om te wandelen. HU was
nog geen twintig Meter van z'n woning ver
wijderd, toen hU den commissaris zag Mv>-
komen. die hem staande hield en heel ontdaan
vertelde, dat er des nachts bij den ouden Falett
was Ingebroken.
„Wit zeg Je daar?” riep Silas, met meesterlijk
gespeelde verbazing. „Bij Falett? Wat een schof
ten! Die arme kerel! Ik hoop dat se den dief
te pakken krUgen!”
„Vanmorgen hoorde ik het pas”, zet Penlops.
„maar ik heb den dief al”.
Silas kreeg een onaangename rilling over al
z'n leden. Verbaasd en vragend keek hU den
ander aan.
.4a”. hernam deze. „We wilden weten of de
dief ook de sigaretten-automaat had geleegd.
bonden, niet waar? Dat was Immers in Janu
ari 1887?"
.JTeclee er werd toen heftige strijd ge
voerd over de organisatie van het Jeger. Ook
Caprivi kon daarvoor geen oplossing vinden,
ook hU heeft in verband met deze kwestie den
RUksdag moeten ontbinden. Toen kwamen er
dertien jaren van rust. En aan de daarop vol
gende ontbinding hadden de Hottentotten
schuld.”
„Ja, de verkiezingen, die op die ontbinding
volgden, werden ook Hottentotten-verMezlngen
genoemd, niet? Waarom was dat elgenlUk?"
Omdat von Bülow, de toenmalige RUkskan-
seller, den RUksdag had ontbonden vanwege
de koloniale Jrwestle. Dernburg, de directeur
van Koloniën en democratisch afgevaardigde,
kwam in conflict met het Centrum, dat daarop
zUn supplementaire begrootlng afwees. En van
af dien tUd is het steeds bergafwaarts gegaan.
„Wat is daarvan dan de oorzaak?”
JDe presentiegelden, die in dat jaar werden
Ingevoerd. Geld bederft de menschen.”
„De RUksdag, die zUn einde vond in
catastrophe vën 1918, was nog van 1906?”
„Neen, van 191». En na de revolutie volgde
de groote pauze, totdat op 6 Juni 1920 de eerste
RUksdag van de Republiek werd gekozen, die
in 1924 door Marx is ontbonden. ZUn map
was toen groen maar het gevolg van het
creet was hetzelfde."
er zooals nu, meermalen In één
Jaar werd gekozen, is dat wel eens eerder voor
gekomen?"
„Zeker, in datzelfde jaar 1924. De Rijksdag
van Mei leefde maar drie maanden en werd
In Augustus ontbonden. De RUksdag van De
cember hield het uit tot Maart 1928. Die van
Mei 1928 fis gestrand op de verhooging der
werkloosheidsverzekering. Van September 1930
tot 4 Juni van dit jaar bestond een nieuwe
RUksdag.
Tot de plaats, waar Anna Müller
was, gaf de grond zooveel indruksels
dat men maar heel zelden het spoor van de
twee vluchtende vrouwen kon onderze? elden. en
Helfrich besteedde er dan ook geen kostbaren
tUd aan, om déür te zoeken. Maar voorbU die
plaats onderscheidde men allereerst heel dul-
deUJk het spoor van beide mannen, die de
vrouw met den bochel verder achterna gegaan
waren. Van de indrukken van een vrouwen voet
was niets te zien.
Zeer tot diens teleurstelling, verzocht
Helfrich nu den waard even hoff lUk als beslist,
thans heen te gaan, en het verder zoeken aan
hem en zijn helper over te laten, daar men met
de grootste voorzichtigheid te werk moest gaan
om evegtueel nog voorhanden sporen van de
vrouw niet over het hoofd te zien en daar was
een geoefend oog voor noodlg.
Helfrich ging nu met Koch een eind verder,
en den splitsten zU zich. Allebei zoud m sU
in een halven cirkel weer naar de plek terug
keeren waar Anna Müller gevallen was en
-i 'Ti' hw r 'i. ---r- 5 wat hU heel gemakkelUk had kunnen doen.
LANGENBERG 472 M. 1120 populair con
cert oJv. Görlich; 4.20 Vesperconcert7.20
concert- door het kleine orkest van den West
Duftschen omroep.
DAVENTRY 1554 M. 12 20 concert door
het Schotsche Studio orkest o.l.v Gy Dalns;
I. 50 Concert; 4.05 conceert: 935 Kamermuziek;
II. 20 Ambrose Blue Lyres.
PARIJS EIFFEL 1443 M. 750 Variété
pregramma; 8 50 Don-Kozakken kwartet.
PARIJS RADIO PARIS 1725 M. 8 05 gra-
mofoonmu’.lek12.20 gramofoonmuziek: 7.40
gramofoonmuziek.
ROME 441 M. 8.05 populaire muziek.
WEEN EN 517 M. 420 populair .«meert;
9.35 concert
WARSCHAU 1411 M. 4 20 concert: 5 20
populaire en dansmuziek; 9.35 dansmuziek.
BEROMüNSTER 460 M. —6 25 gramofoon
muziek; 7.20 concert; 9.00 Beethovenconcert.
8.00
Mor-
10.30
1100 Orgel.
Siegfried
viool; 12.00 TUdsein; 12 01 Concert
Tusch’n'kl Select Salon Orkest o.l v.
130 Concert door het .Damésa"-
trlo; 2.15 Verzorging i
Kovacs Lajoe en zUn
Scholtel; 4.30 Klnderuur door Rle Beller; E 3c
Concert door het Avro-kamerorkcst o.l.v. Ge
rard Hemmes; 7.00 Boeken halfuur. E dOll-
vlera spreekt oyer ..Querclles de familie” van
Georges Duhamel; 7 30 Voortzetting concert;
8 00 TUdsein; 8.01 Vaz Dias; 8 05 Concert door
de Koninklijke Militaire kapel o.l.v. kao. C.
L. Walther Boer. Intermezzo: radtotooneel: De
zaak C. C. W Brown, regie Kommer KleUn en
„De vrouw die steeds op tUd is”, regie Kommer
KleUn: 10 00 Concert door het Omroeporkest
o.l.v. Nico Treep. soliste Dt Mooj ag, sopraan:
1100 Vaz Dlas; 11.05 Omroeporkest o.l.v. Nico
Treep; 11.30 Gramofoonmuziek12.00 Tijdsein
en sluiting
BRUSSEL 509 M. 520 Concert door het
omroeptrlo; 7.20 gramofoonmuziek; 8.20 orkest
van het N. I. R.; 1030 concert door het
Alexys orkest
KÖNIGSIVUSTERHAUSEN 1635 M.
rramofoonmuzlek; 3.50 concert; 9.40 populair
concert.
HUIZEN 1875 M. 830 MorgenwUdlng KRO
N.OJl.V.: 9.30 gewijde muziek: 9.45 kerk
dienst uit Utrecïit. K R O. 12.15 lunchconcert
door het KR.O.-sextet o.l.v. Plet Lus tenhou
wer; 1.40 „Van vreemde landen en volken. Rus
land en Syberlë” door,Ir. A. 8. Fransen v. d
Putte; 2.— .Jllm" door A. van Domburg; 2.10
Boeken en schrijvers: 2.30 oude en nieuwe mu
ziek; 3.„De Meikoningin van Valkenburg”
hoorsnel in vUf bedrUven, op te voeren door
het Zuld-Limburgsch Tooneel oJ.v. Jef Schil
lings; 4.15 Ziekenlof uit Den Bosch. N C R V
5 uur orgelbespeling door mej. Aafje Kap; 5.50
kerkdienst Mlt de Herst. Evang. kerk Den Hel
der. K.R.O.: 7.45 „De heerlükheld van hel
huwelUk" In de leer van den H. Paulus, door
prof. B. J. M. van Grlnsven; 8.10 R.KF.: 8.15
KRO-orkest o.l.v. Johan Gerritsen; 9.Krasin
78 van Alb. Kuyle; 9.20 Persberichten van het
Persbureau Vaz Dlas te Amsterdam 9 35 KRO-
orkest o.l.v. Johan Gerritsen: 10.- Schubert-
iiederen; 10.15 KRO-orkest; 10.40 Epiloog door
klein koor.-
HILVERSUM, 296 M. 830 VARA tuln-
bouwhalfuurtje door 8. 8. Lantinga: „Sterke
kamerplanten”; 9.Postdulvenberichten na
tionaal concours Harwich: daarna Veiligheid,-
kwartiertje door Ir. R. A. Gorter: Valt de werk
plaat*. waar ik werk, onder de Veiligheidswet?
S.15 Orgelspel door Johan Jong; 9.40 gramo
foonmuziek; 10.Vara-orkest o.l.v. Hugo de
Groot: 10.30 litterair halfuurtje d«x>r A. M. de
jong; 10.50 Vara-orkest: 11.40 Zondagmorgen-'
toespraak door G J. Zwertbroek. AVRO: 12
uur tijdsein en omroeporkest o.l.v. Nico Tresp.
Tusschenspel van gramofoonmuziek1 20 Inter
nationale Arbeiders Radlodag; 2.20 Avro-gra-
mofoonmuzlek: 2.30 Boekenhalfuurtje Constant
v. Wessern; 3.00 gramofoonmuziek: 4 uur Avro-
moliëre-c^rclus „BelachelUk hoofsche Juffers”;
4.45 gramofoonmuziek. daarna sportuitslagen
van Vaz Dlas; 8.15 Marek Weber en zUn ork.;
i uur serie: „Wat zoudt gij doen in dft geval?”
„ZUn eer”, microfoonspel door Elklls; 9 30 Om
roeporkest oJ.v. Nico Treep; 11 uur gramofoon
muziek. VARA: 5 uur klnderuurtje „Op het
booze eiland”. VPRO: 6 uur Halve uren met
boeken: 6.45 wijdlngsuur.
BRUSSEL 509 M. 5.20 Concert door het om
roep trio; 6.20 gramofoonmuziek; 7.10 gramo
foonmuziek; 8.20 concert door het omroepor
kest onder leiding van Jean Kumpe; 10.30 uit
de zaal .Memlinck” te Antwerpen, concert on
der leiding van Paul Moreau.
KöNIGSWUSTERHAUSEN, 1636 M. 1.50 Con
cert -door het nieuwe harmonle-orkest;
concert; 720 idem.
LANGENBERG, 472 M. 12.20 Concert onder
leiding van Wolf; 330 vesperconcert onder lei-
dulm voor duim van het terrein met pünlUke
nauwkeurigheid afzoeken. Waren er werkelUk
nog sporen, dan moet men ze op die wUze
vinden.
En het geluk was Helfrich gunstig. Op zUn
terrein had hU nauwelUks een afstand van tien
stiet op een duldelUk
HU floot den
Hang een popje in je auto.
Maar een beetje excentriek,
‘t Liejst met vreemde ritalle vormen,
Want dat is meteen komiek.
Ster den divan in je kamer
Met een pop in kleurig zij.
Of u plaatst haar op uw bedje,
Boven op de beddesprei!
En natuurlijk, als je voetbalt.
Ook al is het wat frivool,
Heb je een mascotte noodig
Voor het maken van den goal!
’t Mag ee» hond zijn, 't mag een aar,
A ztjn,
Teddybeerfchinees of clown.
Want met Milk een zielloos dotje
Ga je in hel spel nooit down.'
Het geluk! want, lieve hemel,
Het geluk staat bovenaan.
Dus je knuffelt je mascotte
Met een lachje en een traan!
Bygeloovig is thans mode
En het gaat er in als koek.
Dus je houdt maar aan je popje
Ook al krijg je voor je breek!
Want gelóóvig.iets verstandigs
Daarvoor zijn de menschen doof.
Doch men heeft geen hersens noodig,
Weet u, voor wat bijgeloof!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
op dit blad rijn ingevolge da veraekeringavoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeachlkthetd tot werken door f VCfl bU een ongeval met f bU verlies van een hand Z OC bU verlies van een Z Cfk t>U Mn breuk van t Afi bU verUee van "n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen J «J t/W.”’ verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J «J doodeluken afloop/ een voet of een oog f A A «J, duim of wUavtnger f «JV,-been qf arm/. TTl/»”’ anderen vinger
lias Schenk had het heel zorgvudig ultge-
dacht. HU moest geld hebben. De oude
Falett zou het hem verschaffen.
Zonder dat hU het zelf wist. De oude Falett
had een soort warenhuis op den hoek van de
straat en hU en Silas waren dikke vrienden.
Daarom vertrouwde hU Silas ook. Dat deeo
trouwens Iedereen. Ze mochten hem allemaal
graag In de stad. HU was er zelfs gezien
Silas wist, dat de oude Falett z'n geld bU
zich thuis bewaarde, omdat hU geen enkele bank
vertrouwde. Ze konden allemaal springen, rei
hU altUd en bovendien waren, volgens hem. “de
belastingambtenaren dikwUls té bevriend met
bankdirecteuren. En dat kon hem dan bU de
inkomstenbelasting wel eens opbreken. Daarom
hield hU zSi geld liever thuis. Dan wist niemand
hoeveel hU had en liep hU nooit de risico, dat
een ander het voor hem opmaakte. HU had
z’n geld zóó goed opgeborgen, dat nooit Iemand
het zou kunnen vinden. In z'n winkel stonden
twaalf bussen met thee:--Er- stond duldelUk oo
te lezen dat er thee In zat. En thee zit er ook
In. Behalve In één bus. Daarin zat z'n geld.
En een knappe Inbreker of dief, die het daar
zou zoeken, laat staan vinden.
Behalve den ouden Falett wist niemand het
Ja. toch, één was er die het óók wist en dat
was Silas.... Aan hem had Falett het eens
in een vertrouwelUke bul verteld. Aan Je besten
vriend mocht Je zoo Iets Immers wel meedeelen
Nu was het net alsof z'n geld nog veel zekerder
verborgen was. Nu er nog Iemand was die het
geheim kende, drukte dat niet meer....
Dat geld nu. wilde Silas zich toeëlgenen. En
op een Woensdagavond, onder het rooken van
een pUP. had hU een schitterend plan de cam
pagne bedacht. HU zou naar Falett's winkei
gaan, de bewuste theebus open doen en weer
sluiten Maar hU zou ze niet eer sluiten of ze
moest leeg zUn. Toen hU t'n tweede pUp had
uitgerookt, stond hU op en wreef zich In z'n
handen van helmelUke pret.
„Prachtig”, mompelde hU: .geniaal! En eer
alibi dat ik zal hebben! Zaterdagavond dóé tk
het. Dan komt Penlops altUd bU me kaarten
Van tien tot twaalf uur zal ik met hem samen
zUn! En toch zal er om half twaalf Iemand
in den winkel van Falett die bus leegmaken”.
HU stond op en grinnikte. „En ik zal die
man zUn”, voegde hU er aan toe.
MUnheer Penlops zou voor een alibi sorgen.
gesteld dat er een alibi noodig was. Want wie
zou hem, Silas, er van verdenken, dat h U het
was, die bU den ouden Falett had Ingebroken?
Neen, hU zou stellig geen alibi noodig hebben.
Maar tochJe kon nooit weten. En het' Is
altUd beter een alibi te hebben; vooral van
Penlops, den commissaris van politie In eigen
persoon. Beter zou niemand kunnen verlangen
MUnheer Penlops kwam dien Zaterdagavond.
Al Jaren lang kwam hU 's Zaterdagsavonds een
pUp rooken en een kaartje leggen.
Om elf uur geeuwde Silas, leunde achterover
in z’n stoel en begon te boomen over de as
polltle-sportwedstrUden.
„Er is niet veel belangstelling voor” zei
J mijnheer Penlops. „Vooral niet voor het num-
^ner hardloopen.MUn mannen voelen daar
vnlet veel voor.
„Ik in mUn tUd wel”, beweerde Silas; „Ik heb
teens meegedaan aan een wedstrUd en liep toen
honderd Meter in elf secondenTk heb er
nog een penning van.... KUk maar....”
HU haalde'uit z'n vestjeszak wat geldstukken
zocht er een zilveren schUfJe metaal uit, onge
veer ter grootte van een Shilling en overhan-
dlgde dit zün vriend.
De commissaris nam het aan. knikte en las:
„Sportdemonstratle Clowmlnster 1898. Aan den
winnaar der honderd Meter hardloopen Silas
Schenk”.
„Ik weet het”, lachte hU. .Je was een goed
hardlooper In je tUd”.
i HU gaf den penning terug aan Silas, dia hem
met een glimlach van zelfvoldoening weer bij
z'n geld in z'n zak stak.
„Toch geloof ik niet, dat Je het in elf secon
den hebt gedaan", hernam Penlops. ..Dat zou
bUna een wereldrecord zün geweest”.
„En toch is het zoo”, hield de andere vol; Jk
kan het bewUzen ook”.
Nu hebben we ze! zei Helfrich voldaan.
Een rijtuig kan niet spoorloos verdwünen
Dat mpet In deze eenzame streek opgevallen
zün, vooral om dezen tUd van het jaar, en
er zün wel Iemand op te scharrelen zün, die
het gezien heeft. De hoofdzaak is, dat we de
richting niet kwtjt raken.
Zoolang het spooi>op den ouden, niet meer
bereden weg bleef, was het gemakkelUk te
volgen. Maar ten laatste kwar- het uit op den
landweg naar Salmannsdorf. en nu verdween
het geheel en al tusschen de talrijke wagen
sporen van de laatste dagen.
Nu kan ons alleen de logica helpen, meende
Helfrich. Is de „bochel" over Salmannsdorf
en Neuwaldegg naar de stad gegaan, dan
moet re beslist opgevallen zün, want in het
kleine Salmannsdorf Is een rijtuig let, bUzon-
derz en wekt de nieuwsgierigheid. Heeft
de andere richting genomen,
daar minder last van gehad.
veeleer de eerste aan. want de „bochel" moest
natuurlUk begrUpen, dat Juist In de laatst ge
noemde richting die meer op de herberg aan
voert, wegens den moord alles op de been zou
zün. Het zou de grootste waaghalzerij geweest
zUn, als zü juist dien weg genomen had.
Maar ook de grsot'te brutallte t. «ei Koch.
die van meenlng was. dat de „bochel’* Juist
wél dien weg genomen had. om zoo mogelük
iets over het lot van haar vriendin te ver
nemen.
Na eenlg beraad besloten zü rich wederom
te splitsen. Koch wilde in de richting van de
herberg een onderzoek instellen, terwtjl Hei-
meter onderzocht, of hü
spoor van een vrouwénvoet.
ander om zich bü hem te voegen, en samen
volgen zü nu oplettend het gevonden spoor
Dit voerde nog een elndweegs links van de
Wolfagroeve. en wendde zich dan eensklaps
met een scherpen draal naar rechts. Na een
flink half uur werd het bosch «n’nder dicht,
en zü stonden plotseling op een
weg. waarvan de herbergier gesproken
De weg was steenachtig, en gedeeltelük met
gras begroeid; geen voetspoor was er op te
zien. i
Dat hindert niet, zei Helfrich. Naar
links loopt hü dood die vrouw moet dus be
slist rechts hebben afgeslagen.
Langzaam, hun oogen voortdurend op den
weg en de naaste omgeving gericht, d epen
de belde mannen verder. Opeens bleef Helfrich
staan, en op hetzelfde oogenbllk hield ok zijn
metgezel op. In het grint waren duldelUk
sporen van wielen te zien en een paar passen
verderop tal van hoefsporen, en de Indrukken
van een mannenvoet, welks eigenaar hlet
op en neer scheen te hebben geloopen. Helf1c i
en zün help-r onderzochten de plek lang en
nauwkeurig, en kwamen tot de gevo'.trekklng
dat daar een rütulg. waarschijnlijk met twee
paarden, gerutanen tüd gewacht had.
erg vreemd vond. Maar
merkwaardig, dat ze dwars door het bosch
recht op mlln huls afkwamen, dus niet bü
toeval, zou Ik zoo zeggen?
Ja zeker. Ze wilden denkelUk niet gezien
worden. Waar komt men uit, als men ne
richting volgt waar de vrouwen vandaan
kwamen?
ElgenlUk nergens. Het bosch loopt zoowit
een half uur door. Een het eind is een tame
lijk begroeide weg, die aan den eenen kant in
kreupelhout overgaat, en aan den anderen
kant, met een wüden boog, op den landweg
uitkomt. Een kwartier hier vandaan buigt zich
ook nog een weg af naar Salmanssdorff.
Is de richting, waar ze vandaan kwamen
dezelfde, als waarheen ze op de vlucht gingen?
In bet begin wél. Maar toen hielden ze
Helfrich begon opmerkzaam te worden.
Die vrouw heeft dus met de .bochel”
gesproken? Kan ze zeggen, hoe ze er uit zag?
Ja. bü benadering tenminste.
die vrouw tusschen de 40 en 50 kan
wezen met een bruin gezicht, zwart haar,
heldere donkere oogen, en dikke wenk
brauwen. Maar ze hadden niet lang stil
gestaan, en waren vlug verder gegaan. Naar
de kleeren te rekenen, en haar manier van
spreken, hield zü ze voor arbeidsters, maar
aan den anderen kant hadden ze toch
weer lets over zich.... iets vreemde....
Zou dat geen verbeelding zün?
Helfrich hoofdschuddend.
De herbergier haalde zUn schouders op.
Marie, het meisje hier, zegt ook. dat ze re
vindt u het niet
door het
