Stokershorst te Nederweert
v&Aaal can den day
ZADELHOFF
I
1
H
GELDERSCHE
ROOKWORST
I
I
Hér I
7^4.3
ra
VERKEER-KRABBELS
als nieuwelingen
RADIO-PROGRAM
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Het merk ROBINSON staat op iedere
Het Lijk bij de
Mirteboomen
zool. Let daar op!
DONDERDAG 20 OCTOBER
1
KOMEN
omgaat
Hartelijke opvoeding
Verkeer te Lon
•op
lekt
LD
>i
Dudfe scheepsdoop
ERD
FEUILLETON
r
Be manier, waarop Broeder Leo-'
nardus met zijn jongen»
INDERDAAD IETS FIJNS
3^.
mme*
I
Vrijdag 21 October
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
V
I
an-
te
verkoopen om
LONDEN, October. Londen, de stad di
dag
Hoe
en
Het Juvenaat te Bergen
(United Press).
(Morgenavond vervolg.)
XIX
Na deze woorden trad een korte
bltfven.
(Wordt vervolgd).
t
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
dat
den
Op datzelfde tijdstip diende de kleine, blond»,
dame van de firma Henri <t Charles Martin,
juweliers te Parijs, Rue de la Palx, haar pro-
vlslerekenlng In over vijftien verkochte hor
loges (platina met onyx ingelegd en 8 brillan-
ten) ten bedrage van 20.000 francs.
te
en
(Ingezonden Mededeeling)
van
heeft
nd uit
ed. A.
Blok-
•n stal
1 Een
tavei-
logram
L D.
gedekt,
door-
1. Tö-
Ver
ten m
te oo-
•nhage
5. Pb.
seden-
Wetb.
m bij
an de
nagel,
1 too-
1 lijk
wel
n!
een
dag
lag is
elec-
TrtM.
en de
■1 ar-
■ekert,
van
omen
iaden
1 een
Met
naar
waar
I
om
zen
ion
Ze
iel»,
te-
van
dit
tot
den
rre-
k voer,
Linker
■n» en
ineerd.
lat het
unterjj
in het
rkomet
ralsche
geld-
rijks-
komen
ralsche
meerd.
MERK
03 -
OM-
zo.
-4M
I4M*
jivoer
taken
„Tv. g is u niat meer in Nederweert?”
..Neen, tegenwoordig ben ik te Bergen in
Limburg, waar de Congregatie van Onze Lieve
Vrouw van Zeven Smarten een Juvenaat heeft
geopend voor jongens, die als misslebroeder
naar China vertrekken. In 1931 is te Bergen een
oude boerderij aangekocht, waar we jongens van
13 tot 16 Jaar aannemen, die er een ambacht
leeren en dan naar het Noviciaat te Voorhout
gaan, waar ze weer onmiddellijk op het geeste
lijke leven worden voorbereid.
SPAAR!
Als u thans niet goed kunt sparen
En slechts woekert met tekort.
Omdat u ook door de crisis
Ernstig dwars gezeten wordt:
Spaar dan kind’ren! want die letten
In de straat op geen gevaar.
En een auto is geen bloedhond
En u zelf zift geen barbaar!
Spaar degenen, die niet kunnen
Door gebrek of ouden dag.
Leeftijdsgrenzen gaan beperken
Is wat u beslist niet mag!
Spaar gezónden! want die hebben
In het leven nog een taak.
Leed duurt langer dan een ritje
Van r\j toe en rij maar raak’
Spaar, ja spaar de menschenlevens.
Want een mensch is vleesch en ziel.
En hij draagt niet, als uw auto,
Een patent reserve-wiel!
Ullll
pauze in.
Eindelijk verbrak de commissaris het zwijgen,
Je hebt gedaan, wat Je kon, zeide hij, Ik
door. Zeer zeker is ze een beetje gebocheld,
maar ze is lichtblond, en nauwelijks ouder* 'lan
30 jaar. Ze was heel rijk, daarom trouwde de
baron haar ondanks haar gebrek Ik wed. dat
ze op het oogenblik kalm te Mentone zit.
Als om die woorden te bevestigen, bracht een
agent op dat oogenblik een telegram voor Hel
frich, uit Mentone. Het bevatte de mededee-
Ung, dat barones Wassak met haar echtgenoot
en kinderen eergisteren behouden in Mentone
was aangekomen, en daar drie weken dacht te
blijven.
Helfrich frommelde het telegram Ineen.
Niets dus. En toch is de „bochel” daar in
de buurt verdwenen en omdat zoo spoorloos te
kunnen doen, moet ze haar handlangers - ge
had hebben. Als ik maar wist, of die tulnders-
vrouw te geiooven is.
Toen wendde hy zich tot Dr. Brenntner.
Wilt u me nu eens precies vertellen, mijn
heer, wat er op 10 November in het hospitaal
is voorgevallen, vóór nummer 61 opeens weer
eten wilde hebben?
Dr. Brenntner, die nog geheel onder den in
druk was van Helfrich’s verhaal, en zich het
hcofd er over brak, waar de „bochel” in de
hem welbekende omgeving van de villa Was
sak kon gebleven zijn, haalde zijn schouders op.
Daar Is det veel van te vertellen, waarde
mijnheer Helfrich. Nummer 61 bevond zich tot
10 November in een zeer zenuwachtigen en
opgewonden toestand, die, al naar de gesteld
heid van de patiënte, tot aanvallen van razernij
kan voeren, jnaar ook in stillen waanzin kan
daarom grepen ze elk een der vogels
vast, en begonnen zoo in de richting
van het kamp te schuifelen. De twee
vogels waren woedend.
..Laat me los! Ik wil niet door een
slang naai* huls gebracht worden!"
gromde Madge.
„Ik ook niet!” gromde Muriel. „Ik
word zeeziek van dat heen en weer
slingeren, dat ze doen!”
.Kunnen we Muriel en Madge niet
gewoon laten loopen?” vroeg Topsy,
die medelijden met hen kreeg.
..Neen, dan krijgen wo alleen maar
opnieuw last,” zei de zeeman onver
biddelijk.
Spaar een ander en dan leeft u
Met u zelf in harmonie.
En u spaart voor u persoonlijk
Tijd en geld en.... sympathie!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
„Wat dqpn de jongens in hun vrijen tijd?”
„O, ze hebben groot* vrijheid en kunnen
zich heel zelfstandig bezighouden. Dat hoort by
een goede opvoeding. Er wordt natuurlijk veel
aan sport gedaan. Onze voetbalclub speelt
*8 Zondags tegen de vereenigingen van de om
liggende plaatsen, Weert. Nederweert en zoo, en
Den laatsten tijd werden In de Vereenégde
Staten zoo weinig nieuwe schepen te water ge
laten, dat zelfs de Drankwet-beambten in het
van stapel loopen van een schip iets buitenge
woons zien. Tenminste om die reden hebben zij
kort geleden bjj het van stapel loopen van een
nieuwen oceaanstoomer een fleschgoede
champagne vrij gegeven. Het schip, dat op deze
manier werd ingewijd, was de „Santa Lucia”
van de Grace-Iljn. De menigte, die deze ge
beurtenis bijwoonde, brak in luidruchtige bU-
valsbctooglngen uit. Ongetwijfeld betrof dit zoo
wel het schip als de champagne.
men.
rekenen en achter slot en
zetten, heb ik haar laten loopen,
alleen omdat ik alles tegelijk wilde
,Xn wat leerden ze zoo al?”
„WIJ gaven grootendeels vakonderwijs en
daar kwam groote vooruitgang in, toen Stokers
horst in 1919 zijn offlcleele ambachtschool kreeg,
die aangesloten 13 bij het Nijverheidsonderwijs
en dus diploma's kan uitreiken, die overal wor
den erkend. Wij hebben jongens van 6 jaren en
wy hebben jongens van 20 jaar, dus er wordt
ook gewoon lager onderwijs gegeven aan de
jongsten. In de Nijverheidsschool leeren ze dan
verder een ambacht: metaalbewerken, machine
bank werken, vuurwerken, plaatwerken, tim
meren, schilderen, kleermaken, schoenmaken,
electnclteltsvakken en natuurlijk ook vo<-. „ezel
lager onderwijs en godsdienstonderwijs worden
er gegeven.”
Zjj was het. nletwaar die de bijbeltjes uit
deelde?
Ja.
Kent u haar naam?
Ik geloof, dat ze miss Armster genoemd
werd,
Hebt u gemerkt, of miss Armster met
nummer 61 sprak'?
Neen, althans niets van belang. Ik stond
vlak bjj haar, toen we bij het bed van nummer
61 kwamen. Zjj keek naar de zieke met waar
medelijden, maar ze zei niets De zieke daar
entegen leek pie heel opgewonden. Het bezoek
was haar zichtbaar pijnlijk. Zij wendde haar
hoofd af, en deed half haar oogen toe. Haar
trekken waren onnatuurlijk gespannen, en ze
werden afwisselend rood en bleek. Het viel me
op, maar ik verklaarde het me tenslotte met de
veronderstelllrg, dat nummer 61 misschien wel
tot een betere klasse behoorde dan we tot nog
toe gedacht hadden iets, wat ik trouwens
méér keeren gedacht heb en nu pijnlijk ge
troffen werd door het medelijden van die vreem
de menschen.
En verder? Wat gebeurde er toen?
De hertogin gaf last, om de zieke tot troost
een bijbeltje te geven. Miss Armster greep in
haar mandje, legde een exemplaar op het dek
en prevelde, terwijl zij zich voorover boog, een
paar woorden van troost. Ik geloof, dat ze aei:
..Moed, arm kind. God zal u niet verlaten.” of
zoo iets tenminste.
3
>pelen
-030.
0,
10, M
230—
Roo*
1 0.J0
10.4g
>1
106-
OH-
-Sfc
2G?
Topsy overreedde den zeeman, de
twee lepelaars. Muriel en Madge, eens
mee uit te nemen; zij zei, dat die
wel een pleziertje mochten hebben na
hun hard werken in de keuken. Zoo
ging men dus een heelen dag uit.
Maar toen de tijd gekomen was om
terug te gaan naar het kamp, wer
den de lepelaars koppig en weigerden
mee naar huis te gaan. Goede woor
den van Topsy, noch bedreigingen
van Freddy hielpen iets, tot plotse
ling de twee slangen op het tooneel
verschenen.
Crawpy en Crawly zagen, dat Fred
dy de grootste moeite had. om de
lepelaars naar huis te krijgen, en
1
overgaan, als niet een bijzonder krachtig ge
stel daaraan weerstand vermag te bieden.
Mag ik u even in de rede vallen. U spreekt
van waanzlnsverschijnselen houdt u num
mer 61 voor geestelijk niet normaal?
Zeker wel. Ik sprak alleen in het algemeen.
Nummer 61 was door zulk een diepe zwaar
moedigheid aangetast, dat we heel ernstig be
zorgd voor haar waren. Het liefst zou ze on
getwijfeld dood zijn gegaan. Maar zulke gees
tesgesteldheden zyn in een gevangenishospi
taal helaas niets «zeldzaams, en moeten heele-
maal niet alleen uit geestelijke abnormaliteit
verklaard worden. Voor een met schuld beladen
geweten is de dood menigmaal redding voor
erger.
U houdt uw patiënte dus voor schuldbaladen
De dokter schudde haastig het hoofd. Neen,
duizendmaal neen! Dit arme, zachte schepsel
is zeker nameloos ongelukkig, maar ze heeft
even weinig schuld als u of ik. Daar zou ik
mjjn hand voor willen missen. Men kan ook
naar den dood verlangen, als men geen hoop
meer heeft, in het leven.
De commissaris glimlachte sceptisch. U ver
geet, dat men haar om zoo te zeggen, by het
lijk van haar slachtoffer gearresteerd heeft.
Het Is niet bewezen, dat mijn patiënte het
doodelijke schot heeft afgevuurd, antwoordde
de dokter met vuur. Veel eerder zou Ik wil
len gelooven, dat die „bochel"....
Daar staat tegenover, dat nummer 61 zelf
herhaaldelijk heeft te kennen gegeven,
haar vriendin niet het minste met
,4at ik vroeger niet anders wist, dan dat er
groote hotels en elegante restaurants waren.
Dat men ook werken moet, om zich wat te
kunnen koopen, vermoedde ik nauwelyk. Thans
weet ik het."
Zij zei het met een roerende uitdrukking
van hulpeloosheid en hij meende tranen tn
haar oogen te bespeuren.
„Ge zult het merkwaardig vinden”, zei zy
verder, „dat ik u zooveel vertrouwen schenk.
Ik heb mij er gisteren zoo over verheugd, dat
dat Ik u in de opera ontmoette.
Op dit oogenblik schaamde de heer ach uit
den grond van zijn hart. Hjj schaamde zich, een
vrouw te hebben vergeten, die na zóóveel jaren
zóó tot hem sprak.
.Maar waarvan leeft u dan?” vroeg hij en
schrok er zelf van. hoe plomp dese vraag eigen
lijk was. Daarom liet hij er snel op volgen:
„Kan Ik niet iets voor u doen?”
„O!" zei de dame. Er ontstond een pauze.
Jk moet weg. ik ga vanavond naar Parijs
terug” zeide zy. .Mijn trein gaat over een
paar uur.”
Zij keek op haar armbandhorloge en ging
voort: „Dit horloge ga Ik
kunnen leven.'
Den heer was het horloge
onmlddellljk opgevallen, een
klein platina horloge met
onyx Ingelegd. Het was met
kleine en zuivere brillanten
(Vrij naar het Duinch)
geloof, dat ik in jou plaats nèt zoo zou gedaan
hebben, De „boette!” alleen zou ons immers nóg
niet geholpen hebben. Ze zou waarschijnlijk
gezwegen hebben, net zooals die andere, en dan
hadden we weer niets geweten. Wat is nu je
meenlng aangaande de barones?
Helfrich haalde de schouders op.
Ik weet niet, wat ik er van denken moet.
T-aten we het antwoord uit Mentone afwachten.
Toen nam Dr. Brenntner het woord.
Ik geloof, heeren. dat u daar beslist op een
dwaalspoor bent. Ik ken de barones toevallig
persoonlijk .en kan u de verzekering geven, dat
die dame alles eerder dan snugger is. Ze gaat
onder haar kennissen bepaald voor bekrompen
BRT SSEI- 509 M. 12.20 Gramofoonmu-
zlek (Sclldra) 1.30 Concert o.l.v p Leemans
5 20 Concert 6.50 Concert 8 20 Concert
930 Vervolg concert 1030 Gramofoonmu
ziek. A
BRESLAU, 325 M. 6.20 Gramofoonmuziek
7.50 Concert door het Philharmonieorkest
van Silezië 9.10 Populaire en dansmuziek'
door de Omroepkapel oJ.v. Franz Marszalek.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 5.50
Populair concert 11 20 ^Gramofoonmuziek
1.20 Idem 3.50 Concert uit Leipzig.
LANG EN BERG, 472 M. 1120 Populair con
cert 0.1.V. Erich Klosz. 12.20 Concert o.l.v.
Wolf met medewerking van Erica Bennonghof
10.20 Lied und Tanz lm Rokoko.
DAVENTRY, 1554 M. 1230 Orgelrecital
door_ Herbert -Dawson 5.06 Het B. B. C.
Dansorkest o.l.v. Henri Hall 8.20 Concert door
het ‘B. B. C.-Orkest oj.v. Joseph Lewis 11.00
The Savoy Hotel Orpheans.
PARIJS (Eiffel), 1446 M. 7 50 Concert
oJ.v. Ed. Moment. 8 30 Vervolg idem.
PARIJS (Radio), 1724 M. 8.05 Gramofoon
muziek 12.50 Concert door het Krettly-orkest
7.40 Idem. 8.20 La Parisienne, Opera van
Offenbach.
MILAAN, 331 M. 6.50 Gramofoonmuziek
7.20 Gramofoonmuziek 8.05 Symphonie-con-
cert o.l.v. Rlto Selvaggi.
ROME, 441 M. 8.05 Gevarieerd concert
930 Concert.
WEENEN, 517 M. 4.10 Concert van muziek
van dezen tijd 6.55 Populaire schlagers door
het Bohème-kwartet 9.35 Populair Concert
door het Karl Eisele-orkest.
WARSCHAU, 1412 M. 530 Dansmuziek
7.35 Concert door het Philharmonie-orkest van
Warschau. 10.20 Dansmuziek.
BEROMüNSTER, 460 M. 6 35 Militair Con
cert 735 Concert door het Omroeporkest o.l.v.
Erwin Gilbert 7.50 Italiaansche muziek
9.00 Dansmuziek door het ,Jrvin"-orkest.
»tuj*
»e4
ng”
iffe,
ge-
t ze
:eur
en-
van
tste
nde
lien
dood van Willem te maken heeft gehad
vKan zjj zich niet voor haar vriendin cp-
offeren? Zulk een daad zou heelemaal in over
eenstemming zijn met haar karakter, zooals ik
dat op heden beoordeel.
De dokter sprak daarmee een gedachte »it,
die herhaaldelijk bij hem opgekomen was, en
hij las op Helfrich's gezicht, dat ook deze al
aan iets dergelijks gedacht had. Maar de com-
misaris "bleef hardnekkig bij zijn oorspronke
lijke meenlng, en hield die staande met de op
merking:
Waar we de „bochel" toen niet te pakken
kunnen krljgeff, zou nummer 61 er heelemaal
geen kwaad bij kunnen, als ze in dit opzicht oU
de waarheid bleef gesteld, dat het de waar
heid was. Ze rou dan hoogstens kunnen worden
beschuldigd van medeplichtigheid. Neen, neen,
beste dokter, u hebt u door de mooie oogen van
uw patiënte van de wijs laten brengen, dat is
alles.
zei de dame, toen zjj in den foyer
van den schouwburg tegenover elkaar
stonden.
..Hér' zei de heer.
Dan’ zwegen zij.
De belde „Hés" verklonken in de ruimte.
Maar zij waren zeer ongelijk, deze uitroepen.
Het „Hé!” van de dame werd geult op een
toon, alsof zjj wi’de zeggen: „Dat ik je hier
juist moest treffen!"
Het „Hé!” van den heer echter klonk als:
„Dat is een tref, dat w<j elkaar hier ontmoe
ten! Wist ik maar, waarvan we elkaar ken.
nen!”
Dan nam de dame het woord. „Het is won
derlijk.” zeide zij, „juist hier. Juist In Berlijn
en juist by deze opera!"
^Ja” antwoordde de heer een beetje verle
gen.
zy zwegen belden. Een electrisch belletje kon
digde aan, dat de laatste acte van de opera
zou beginnen.
„Hoe Jammer", zei de dame, „we hebben
juist zoo prettig met elkaar gesproken.”
„Ja" zei de heer, nu werkelyk heelemaal ver
legen. „misschien kunnen we
„Dat is een schitterend idee", viel zy hem
in de rede. .Haat ons zeggen morgen om
6 uur in Eden?"
Zy reikte hem de hand. Toen hy zich over
die hand boog, scheen het hem een oogenb’lk
alsof hy zich herinnerde, dat hy «laar
voor hy zich volledig had bezonnen, was de
dame reeds weg.
Iets later zag hy haar in de loge zitten, blond
en elegant.
Den volgenden namiddag was de heer na
tuurlijk in Eden aanwezig. Omdat het onhof-
feiyk en onwellevend zou zyn geweest, eenvou
dig weg te biyven. zeide hy tot zichzelf. In
werkelijkheid echter, daar de kleine, blonde
vrouw al zyn gedachten in bes'ag nam. zy
zag -er over dag nog bekooriyker uit dan
's avonds.
Zy dronken thee, rookten en praatten. Zy
lachten veel, maar de heer werd steeds onze
kerder. Nu en dan. by een woord of een bewe
ging. meende hy zich iets te herinneren. Maar
steeds weer gleed de herinnering weg.
Plotseling echter werd de dame ernstig
„Weet u, dat mijn man twee jaren geleden
gestorven is?” vroeg zy.
Neen, dat wist hy niet. Hy wist ook niet, dat
zy getrouwd was geweest, hy wist, heelemaal
niets.
.Binds Alfred dood is", sprak zy verder.
..weet ik eerst, dat het leven niet zoo eenvou
dig en gemakkeiyk is. dat er ook nog wat an
ders is dan luxe en verwend worden. Weet u”,
en zy boog zich over de tafel nader tot hem.
üiiiiiiiiiiiiiiHiiiiHiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiniiHiun
De boerdery is veranderd in ambachtsschool,
maar dat hebben de jongens bijna heelemaal
zelf gedaan. Het huls ligt prachtig in het mooi
ste deel van Limburg, dicht by de Maas en
beeft een schitterende omgeving. U moet er
vast eens komen kyken! Zulk een huis was wel
noodig, want er moeten werklieden zyn in den
wyngaard des Heeren en onze Congregatie, die
een Nederlandsche Congregatie is, heeft broeders
te weinig. Voor jongens, die roeping gevoelen
en die goede ambachtslieden willen zyn. ligt
hier een heeriyke toekomst open! Gy begrypt
wel, dat zulk een onderneming niet op de lucht
dry ft en zoo Is Broeder Leonardos tegenwoor
dig ook een beetje bedelaar. Wie hem steunen
wil by zyn werk weet, dat hy zyn geld niet
weggooit. Het is goed besteed!”
Inderdaad, het is goed besteed, zooals het
werkzame leven van Broeder Leonardos. Dit
werd trouwens erkend door de Nederlandsche
Regeering. die hem in 1925 benoemde tot Ridder
in de Orde van Oranje Nassau Hy draagt zyn
ridderorde met eere. nog lange jaren, hopen wy.
11.15
Voor
dracht door Care! Ryken, A.VJt.O. 12 00 Tyd-
seln: 12.01 Avro-kleinorkest O.I.V. Nico Treep.
afgewisseld door gramofoonmuziek; 2.00 Gra
mofoonmuziek; 230 Het Avro-kamerorkest o.l v
Louis Schmidt; 4.00 VARA Gramofoonmu
ziek; 4.40 Na schooltyd. Oome Keesje vertelt,
5.20 Vara-klelnorkest o.l.v. Paul Duchant; 6.00
Gramofoonmuziek; 6.15 Orgelspel; 6.40 Verspil
ling van productieve krachten I „Door crisis”.
Spreker Dr. F. N. M. Wlbaut; 7.00 De Fliere
fluiters mm.v. Albert de Booy; 8.00 V.PRO.
Cursus Catechisatie; Nieuw» kerkgeschiedenis.
23e voordracht. Het modernisme in de ge
meente; 8.30 Concert (Brahms); 9.00 Cursus,
zesde voordracht Religieus humanisme; 9.30
Concert (Beethoven); 10.00 Vrijzinnig godsd.
persbureau; 10.05 Vaz Dlas; 10.15 P V. La Cha-
pelle draagt voor: „Uit de kostbare parel - door
L. J. van Holk; 10.45 Gramofoonplaten11.00
V.A.R.A. Gramofoonmuziek; 12.00 Tijdsein
sluiting.
HUIZEN, 1875 M- 8.00 Morgenconcert;
10.00 Qranio(oonmuzi-*x; 1130 Halfuurtje voor
zieken en ouden van da^en; 12 00 Poiitlebench-
ten; 12 15 De Kro-boys oj.v. plet Lustenhou-
wer, refrein-zang Jack Mossel; 1.45 Verzorging
van den zender; 2.00 Orgelconcert door Even.
Haak; 3.00 Solistenconcert; 4 00 Gramofoon
muziek; 4.30 Solistenconcert; 530 C. Bakker:
„Voetgangers”; 5.50 Gramofoonmuziek; 6.15
Albert Vogel „Welsprekendheid"; 6.45 Gramo
foonmuziek; 7.10 Jan Feltsma: „Van vreemde
landen en volken" O: Palestina (1); 7.30 Poli
tieberichten; 7.45 Gramofoonmuziek; 8.00 Ne-
derlandsch programma door de Schola Can-
torum o.l.v. Hubert Kuipers. Kro-orkest ol.v.
Johan Gerritsen; 1100 Gramofoonmuziek; 12.00
Sluiting.
HILVERSUM. 296 M. V AR A 8 00 Tijd
sein; 8.01 Gramofoonmuziek; V.P.R.O. 10.00
Morgenwydlng; 10.15 V A R A Voordracht door
Care! Ryken; 10.30 Gramofoonmuziek;
Onze keuken door P. J. Kers Jr_; 11.45
•w-k y een volgende ontmoeting zou Broeder
1-4 Leonardos vertellen, zoo had hy immers
beloofd, over de manier, waarop hy met
zijn jongens omging, wy waren dus al nieuws
gierig, toen we hem in de verte zagen aan
komen. Het zou een Interessante middag wor
den. Nu, wat ons betreft, is die verwachting
niet teleurgesteld en we hopen maar, dat ook
de belangstellende lezer het met ons eens zal
zyn: het werk, dat daar te Nederweert in het
Sint Vlncentiuk-gesticht ..Stokershorst" wordt
gedaan is werkelyk de aandacht waard.
.Koe ging dat nu, als u een nieuweling op
de school kreeg?” vroegen wy, want op zulk een
inrichting komen de nieuwelingen natuurlijk
niet soo regelmatig binnen als op een kostschool.
..Dan ontving ik dien jongeman” vertelt
de broeder Jk praatte wat met hem om hem
een beetje gewoon te maken aan den omgang
met een broeder, en als de anderen hun speeltyd
hadden, bracht ik hem by hen en zei: ..Daar
heb Je nu Je nieuwe kameraden. De regels van
bet huis behoef je niet van buiten te leeren.
wy zyn tevreden, als Je precies hetzelfde doet
als Je vrienden. Wat zy mogen, dat mag jy ook
en wat zij niet doen, moet je maar niet onder
nemen, want daar zou Je toch niet veel aan
hebben.” Voor die anderen was het natuuriyk
vleiend, dat ze zoo als voorbeeld werden ge
steld en ze deden altyd hun best om den nieu
weling in den kortst mogelyken tyd heelemaal
Jn te brengen.” Ik heb daar nooit last mee
gehad; ik kon het overlaten aan de jongens
zelf.”
de buurt l-reeg ik bevestiging van die meri-
•xardlge omstandigheid. De barones is niet
bemind, en de straatjeugd daar noemt haar
«Pottend de „gierige bochel". Den heelen nacht
beb ik daar op de loer gelegen, zonder dat ik
iets van belang heb opgemerkt. Vanmorgen
bea ik nóg eens naar den portier gegaan, by
Wassak, om na* rhet adres van don baron te
De tweede villa is bet eigendom van graal
Baiuga. Maar de graaf is nog in Polen en de'
dames zyn sinds eind October op het kasteel
aan de Adriatische zee. Alleen een deel van
bet personeel Is gebleven. De derde villa is van
baron Wassak die drie dagen geleden met zyn
gezin naar de Rivléra is gegaan. Ook dóar zou
alleen het personeel achtergebleven zy*. Een
bijzonderheid, die me te denken geeft, is, dat
volgens verklaring van den portier de barones
een beetje misvormd is. By verdere navraag
j-. Laten we bU de zaak blijven, sneed
Helfrich alle verdere schermutselingen af.
Nummer 61 wilde dus maar het liefste dood
zyn, en kwam toen den lOen November op
eens tot andere gedachten. Wat ging er aan
dat besluit vooraf?
O, elgeniyk niets byzonders. We hadden
bezoek in het hospitaal.
De hertogin van Warwick-Lesterfleld.
nietwaar? Wie waren er by haar?
Haar secretaresse, en de gezelschapsdame
een ietwat bejaarde, en heel deftig uitziende
dame.
vragen, wien ik zakeiyke mededeelingen had
te doen, zooals ik voorgaf. Dat adres werd me
meegedeeld. Daarna telegrafeerde ik van het
station uit, antwoord betaald, naar Mentone,
of barones Wassak daar was aangekomen. Het
antwoord heb ik hierheen besteld, daar ik
haast had om naar u toe te komen.
En nu (Helfrich stond op en liep naar het
venster) nu kunt u met recht een dwaas noe-
Inplaats van die „bochel” dadelyk in te
grendel
enkel
weten.
J I» op dit blad zijn Ingevolge de verarteringrroorwaarden tegen f by levenslange geheel* ongeschiktheid tot werken door 7CJI by een ongeval met O Cf) by verlies van een hand 1 oh verlies van een Cfi by een breuk van A£l bU verlies van *B
AHC UOOlUlt S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen J «J UW»verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J f doodelyken afloop J <JV.* een voet of een oog J J tz. duim of wyevtnger *J(/.~been of armJTVs" sorteren vinger
Hy bleef In gedachten verzonken. Dan be
keek hy het horloge. Het was inderdaad een
kostbaar stuk.
„Arme kleine”, dacht hy.
Den volgenden avond in de club trof hy een
van zyn vrienden.
„Ik moet Je een komische geschiedenis ver
tellen" zei de vriend. „Een paar dagen geleden
ontmoette ik een kleine, blonde vrouw in den
schouwburg, die my vroeger moet hebben ge
kend. zy herinnerde zich my zeer nauwkeurig,
maar ik kon met den besten wil ter wereld my
niet meer te binnen brengen, waar ik haar
vroeger had ontmoet....”
De heer luisterde belangstellend toe.
verder de geschiedenis vorderde, hoe bekender
zy hem voorkwam, zyn vriend besloot met de
woordenEn toen heb ik haar horloge
gekocht." Hy haalde een klein horloge te voor-
schyn, een klein platina horloge met onyx In
gelegd. Het was met kleine en zuivere bril
lanten bezet.
„Hé!” zei de heer.
Tt»»***lt*****ei*eet*i4z»*«*M«*V
bezet. Hy had er verstand van en zag dadelyk
dat alles echt was.
Hy overlegde nog met zichzelf, toen zy zei
de: .KIs u wil»...." en zy deed snelbesloten
het horloge af „koopt u het. Het is zeer
kostbaar. Misschien kunt u er iemand genoe
gen mee doen
De heer dacht by zichzelf, dat hy een goede
daad verrichtte en zich een prachtig sieraad
kon koopen.
„Onzin" zei hy luide. ,.A1b ik u helpen kan.
doe ik het graag. We willen toch niet met
elkaar zaken doen."
.Jawel”, zei de dame, „op elke andere wyze
zou uw hulp my pyniyk zyn.” En zy noemde
den prys. Nu, die viel hem niet mede!
Maar er bleef hem niet veel anders over dan
een chèque te schryvep. Op een bank in Pa-
rys, waarheen zy nog- denzelfden avond trok.
„Ik dank u” zei de dame. *3eeft u my uw
adres. Ik zal u schryven.”
Daarop ging zy weg.
dan maken ze gewooniyk een heel goed figuur,
daar kunt u zeker van zyn. Verder hebben ze
een heel groote volière, byna een heelen dieren
tuin, waar iedereen zyn eigen vogels onder
houdt, ze hebben een den. gansen enzoovoorts,
ook een ultgebrelden en behoorlyk bevolkten
hertenkamp, een prachtig wandelbosch en een
mooie omgeving."
,J)e godsdienstige opvoeding zal toch niet
altijd meevallen."
„Ach, daar is wel eens een enkelen keer
wat veel geduld by noodig, maar in het alge
meen zyn de jongens juist heel godsdienstig;
dat heb ik u al verteld den vortgen keer, herin
nert u zich wel. De godsdienst moet onze jon
gens tot menschen maken, die de moeilijkheden,
aan het leven eigen, weten te overwinnen en
die sterk staan temidden van de verleidingen
der moderne wereld. De godsdienst ontwikkelt
by hen ook dat fyn gevoel, dat den mensch
lelden moet by al zyn handelingen, hem ont
wikkelen en veredelen.”
,Js de opvoeding streng?"
.Daar kan ik gerust .jieen" op antwoor
den. wy trachten altyd de opvoeding zoo harte
lijk mogeiyk te maken Het leven is by ons niet
gedwongen in een drillenden gestichtsvorm, wy
beschouwen de bewoners van ons huis als één
groot huisgezin, waar men elkaar moet begry-
pen en verstaan Nederweert is vooral geen ge
vangenis. Onze jongens krygen ook elk jaar
vacantie, die zy mogen doorbrengen by hun
opders. Het Idee, dat zy behandeld moeten wor
den als „boefjes” Is heelemaal onjuist, want
onze jongens zyn geen boefjes, maar ze worden
integendeel heel nuttige menschen in de maat
schappij Daar kan ik u staaltjes van vertellen”.
„Doe u dat eens."
„Nu, om maar een enkel voorbeeld te
geven, zal ik u de geschiedenis vertellen van
Willem, een myner leerlingen uit de eerste
jaren. Toen hy de school verliet, heb Ik hem
gezegd: ,Je mag worden wat Je wil, want je
bent een goed vakman, maar je moet my één
plelzier doen' ga niet naar zee Ik had natuur
iyk myn reden om dat te zeggen. Maar na
langen tyd krijg ik oezoek van een volwassen
kerel, dien Ik niet dadelyk herkend zou hebben,
als hy niet gezegd had. dat hy Willem was. Zoo
forsch was die Jongen geworden. Willem was
werkloos, al eenlgen tya. en nu kwam hy vragen
of hjj naar zee mocht, want op het water kon
hy een boterham verdienen en aan land niet.
Dat was meer dan 15 Jaar, nadat hy van school
was gegaan. Verschillende keeren had hy een
mooie kans gehad om naar zee te gaan, maar
hy had den broeder gehoorzaamd en was een
flinke kerel geworden. Natuuriyk werd het ver
bod nu opgeheven, het was nu niet meer noo
dig. Ik kan voor Willem instaan.”
alle Europeesche steden het meest te lyd^
van verkeersmoeliykh»>den, krygt ^spoedig een
nieuw ondergrondsch verkeerssysteem, dat alle
moeilijkheden in één slag oplost en bovendien
een enorme besparing beteekent.
Men is thans druk bezig aan de uitwerking
van het fantastisch klinkend plan. Het voor
nemen bestaat om een ondergrondsche z.g. „goe-
derenstraat” te bouwen, alleen bestemd voor het
goederenvervoer. Deze straat zal een lengte heb
ben van 130 kilometer en verbindt nl»t minder
dan 60 belangrijke handelscentra. Bovendien be
trekt zy in haar omloop vyftien verschillende
havenwijken, negentien goederenstations, zes
markthallen, tien warenhuizen enz. Op deze
wijze zal spoedig het goederenvervoer uit de
straten van Londen verdwijnen om ruim baan
te maken voor het personenvervoer.
De verkeersopstoppingen in de straten van
Londen veroorzaken groote schade in het han-
delsleven. Door deze nieuwe vinding zal men
echter naar schatting de transportkosten met
ongeveer een miliioen gulden per Jaar kunnen
verminderen. De bouw van het ondergrondache
plan zou In zes Jaren betaald kunnen wdrden en
ongeveer en ruim 500 miliioen gulden kosten.
(United Press).