H
w^Aaal uan den dag
Onvervalscht Hollandsch
Polen
m
Bi
GELDERSCHE
ROOKWORST
MERK
ZADELHOF!
WATER
RADIO-PROGRAM
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONschoenen zijn Uw
beste vrienden
Alle a bonné’s
Het Lijk bij de
Mirteboomen
De witte
komeet
„PRETTIGE" ONTVANGST
MAANDAG 24 OCTOBER
Dinsdag 25 October
Een goedkoope koetsier
De eerste courant
De moeder der wereld
P. s.
Twee milliard wereld
burgers
Te goedkoop
FEUILLETON
v<
tooi
-
INDERDAAD IETS FIJNS
Berg der drie Kruisen, vanwaar men een heerlijk gezicht op
Wilna heeft
(Vrij naar hst Duinch)
i
SiiinitHinniiniiiiiinnniuniiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiHiiiiii:
AANGIFTE MOET, O> STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
0
1*1
heele
verrast was.
7.50
Concert;
730
12.10
12.20
Concert
combinatte-
M. 7.50 ..Aida" opera In
i
IMB
r~
O
(Morgenavond vervolg.)
Clul
(Ingezonden Mededeeling).
Oee
reed te komen.
OP
jullie
Mik
22
Juffrouw Markbreiter
ter-
nog wat
wat zegt ze
de oude, die
De jongens Neven nieuwsgierig op een aX-
r
1
«I
noodig!
dacht Helfrich,
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
in -
loch.
Daar komt juffrouw Markbreiter aan!'riep
een van de jongens.
Helfrich richtte zich met een ruk overeind.
De teleurstelling was uit zijn gezicht verdwe
nen, en er sprak nieuw vertrouwen uit.
De hemel zij gedankt! zei hij halfluid, met
een vertrouwelljk knipoogje tegen de jongens.
Nu kan ik dadelijk mijn geluk by haar beproe
ven. Misschien heeft ze medelijden met me, en
wil ze een armen duivel voor een klein loontje
L den heelen winter houden.
Hij stond op. en trad op de tulndersvrouw toe,
die juist het hek opendeed.
BERLIJN, 419 M.
luisterspel.
LANGENBERG 472 M.
-o.lv. Wolf.
ben gehad. Later kreeg het den naam Gazette
Universelie.
Een man met wit haar, en gladgeschoren
zicht, en eerbiedwaardig voorkomen.r
zonder twijfel de heer C—
Bijt
oprr
Ot
Zi>
su
gun
stn
Alk
V
mei
late
ker
F
da,
A
U
N
LEI
1» 1
17
telk
CE!
Ma
JAA
DA<
In d
■cba
Vry<
vera
1992
voor
Ko
J
lx
CM
me
Bel
l*n
Ve<
mi
4
10,
flkc
2
bui
Gd:
del
Rie
den
k*n
ADI
Sch
gssi
T
T
heele
HAMBURG. 372 M. 130 Gramofoonmu-
ziek; 9.40 Concert door het Noragorkest oj.v.
Adolf Seeker.
Met een tevreden lachje ging Helfrich weer
straat op. Eén enkel woordje had hem
gezegd, dat hij op het juiste .spoor was. Zoo
dacht hij .tenminste.
Nu? vroeg de jongen, met wien hy daar
straks gesproken had, nleuwsglering Bent
u aangenomen?
Neen, jongen, maar dat hindert niet. We
zullen wel een plaatsje vinden, waar we on
derdak komen.
Toen Ivy met Robbie en Topsy eens
aan den overkant kwamen, vonden zij
daar tot hun verbazing Freddy met
een grooce tang in de hand, bij het
oude nijlpaard staan.
„Wat is er aan de hand?” vroeg
Ivy.
.Meneer Hippo huilt van de kies
pijn,” zei Freddy. „Hij gelooft, dat hy
een holle kies heeft.”
,4a, ik heb een holle kies.” huilde
Hippo. „Trek m alsjeblieft direct uit.”
„Als je er zeker van bent, vooruit
dan maar,” zei de zeeman.
,4a, ik weet t heel zeker,” kreunde
het nijlpaard. „Laat me toch niet lan
ger wachten.”
Ophet stationsplein- staan de „dowsjka’s”,
de kleine rijtuigjes, in rjj en gelid. Koetsiers
springen van den bok. roepen mij toe. wenken,
schreeuwen. Tja. ik kan er maar een het geluk
gunnen om wat aan me te verdienen. Als het
rijtuigje over de keien begint te hotsen en te
botsen, keien als kinderhoofdjes en kattekop-
pen. springt een joodje op de treeplank, die me
naar het hotel zal brengen Drie zigeunervrou-
wen rennen achter het rijtuig aan. klampen er
zich aan vast schreeuwen me wat toe. gebaren
als dol. dat zij eerst tevreden zullen zijn, als ik
haar geld gegeven heb. Mijn Joodsche begelei
der tiert en raast (Wilna met 200.000 Inwoners
telt de helft aan Joden) en ik heb een sterk
vermoeden, dat hij eenlge Poolsche vloeken ge
lanceerd heeft. De vrouwen stuiven weg en ik wil
juist Kalman zoo heet mijn Joodsche
vriend een compliment maken, als ik de
blauwe uniform van een gendarm zie opduiken
en ik begrijp dat dit meer indruk heeft gemaakt
dan al het Poolsch en Jiddisch van Kalmen te
zatnen.
boerderijtjes op, omgeven door eenige boomen
Die boerderijtjes doen denken aan de Russische
..izba's”: klein en onooglljk. getimmerd van
ruwe planken of balken en met een soort stroo
afgedekt. Zoo nu en dan ook steenen hulzen
met grijze daken, waarin met roode pannen een
jaartal is gezet. Zij geven aan. dat ze in den
Poolschen tijd zjjn gebouwd, na de verdrijving
der Russen, na den grooten oorlog, die hier op
Poolschen grond zoo vernietigend gewoed heeft.
Vrouwen blootsvoets, met kleurige hoofddoe
ken. loopen met zakken op den rug. gevuld met
de koopwaar die straks op de markt te Wilna
verkocht moet worden, langs de spoorbaan.
Met de wegen is het in Polen nog slecht ge
steld. zoodat men altijd boeren en boerinnen op
den spoordam ziet loopen, ook al om den kori
sten weg te benutten.
Zal hij me nu eindelijk met rust laten?
zei ze. meer tot zichzelf, dat tot hem, maar
in blijkbare opwinding Waarom wil hij zich
Waarom denkt
bij u?
De vrouw verloor haar kalmte.
Laat me met rust! stiet ze toornig uit.
hoorde
het gerulsch van het smalle
woord, of ik schiet”
En maak, dat je weg komt. Ik heb nie
mand noodig en daarmee uit!
Ze ging haar huisje binnen, waarvan ze
haastig de deur had opengedaan, en wierp
die, nog altijd brommende, achter zich dicht.
Ivy en de kinderen wilden niet bij
de operatie tegenwoordig zijn, en
daarom gingen ze weg. Later op den
dag troffen ze Freddy tusschen de
rotsen aan, terwijl hij bezig was, in
zijn dagboek te schrijven.
,Nu vertel eens, heb Je het nijl
paard zijn kies getrokken?” vroeg Ivy.
„Is t gelukt?"
,4a, zeker,” zei Freddy. „en meneer
Hippo was me heel dankbaar.”
.Mag ik den tand eens zien?” vroeg
Ivy nieuwsgierig.
..Als je goed kijkt, zal je zien, dat
ik 'm als Inktpot gebruik,” zei Fred
dy droogjes.
WASHINGTON. 22 Oct. (Reuter). Tot de
directie van het douanewezen zijn bezwaren ge
richt, dat Britsche portland-cement en Japan-
sche gloeilampen hier verkocht worden tegen
prijzen beneden den Amerikaanschen kostprijs. De
toepassing van de antl-dumpingswet is geëischt.
NEW-YORK. 22 Oct. In een verkiezingsrede
te Charleston in West-Virginia heeft president
Hoover verklaard dat hij de tarievencommissie
de opdracht had gegeven, de Amerikaanache
tarieven te onderzoeken, omdat talrijke Ameri-
kaansche producten door de depreciatie van
buitenlandsche valuta's gevaar loopen en moe
ten worden beschermd. Indien noodig moeten
de tarieven worden verhoogd. Te Columbus in
Ohio verklaarde hij, dat beperking van de im
migratie' eveneens noodig is.
Hoover verklaarde zich gelukkig, te kunnen
zeggen, dat bet land weer op de been begint tc
komen en aan alle zijden verbetering toont.
Volgens het Madrileesche AB C. is een zeke
re Abrahams Verhoeven, geboren te Antwer
pen in 1580, de ware voorlooper van de ge
ïllustreerde pers en zelfs van de pers in het
algemeen geweest. In 1805 moet hy een courant
met plaatjes hebben gepubliceerd. Zijn blad.
Gazette geheeten. verscheen in het Vlaamsch
en het Fransch. aanvankelijk elke 10 of 14 da
gen. van 1617 af vrekelijks en wel op 8, 12 of 16
bladzijden, soms met een bijvoegsel. Het blad
moet correspondenten te Madrid. Parijs, Londen
HUIZEN. 1675 M. KRO 8— Morgencon-
cert 10.00 Gramofoonmuziek 11.30
Godsdienstig halfuurtje door pastoor L. H
Perquln O. P. 12.00 Politieberichten
12 15 Lunchconcert door het „Con Brio”
1.45 Rustpoos voor het verzorgen van
zender 2 00 De middenstandscursus
moderne zakenman 235
MILAAN 331
vier actes van Verdl.
WEENEN 517 M.
pulair Concert925
Charley Gau'driot Jazz
PARIJS RADIO-PARIS 1725 M. 1220
Gramofoonmuziek; ‘7.40 Populair concert; 9.50
Voortzetting concert.
en wierp,
aantal r£
waarde. Stuk voor stuk keek hij
„Die kan ik ook wel gebruiken." lachte hy,
en liet de steenen in z'n zak glijden. .Maar
waar is die Witte Komeet?” Dit vragend, richtte
tn hoek o®-
rTOUW juist d(Xg
Saluga's verdwjjpe_
Lcm F-
uen. ^et
Daniel
Toen de dijken eenmaal stonden.
Na een water-rijk gevecht.
Zeiden wij met veel voldoening.
Dat ons land was drooggelegd.
Dus wij tongen vol ontroering
Op de maat van klompendans
Want het water, naar wij dachten.
Had bij ons geen schijn van kans.'
Maar een vijand is een vijand
En het natte element
Volgt het voorbeeld van obstructie,
Dat verdragen niet erkent.’
't Water heeft nu weer een inval
In ons Nederland gedaan.
En zijn troepen, ondanks dijken.
Ziet men stroomend voorwaarts gaan.
Met rivieren komt het mede
En het stortvloedt uit de lucht....
Het jaagt nijdig de bevolking.
Als een stormtroep, op de vlucht.
Water mag dan al gezond zijn,
Maar zóó land en polder vol
Is het evenzeer verwoestend
Als zijn vijand: alcohol!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
UUIUUMUUUnilllMIIL
Na gauw mijn bagage in het hotel te hebben
ondergebracht, maak ik met Kalman de af
spraak. dat hij me door de stad zal geleiden.
Ik betaal mijn koetsier, waarbij ik de ontdek
king doe. dat de Wilnasche koetsiers zeker in
een mindere klas vallen dan hun Warschausche
collega's. Als ik hem voor den rit 2 Zloty betaal,
stapt hij van den bok. neemt zijn pet af en
maakt een pompeuze buiging voor me In War
schau zou hetzelfde bedrag voor zoo n rit met
gemengde gevoelens zijn geaccepteerd.
WARSCHAU. 1411 M. 4.30 Concert door
het Philharmonie-orkest; 5.20 Populair con
cert: 720 Populair concert; 9.35 Dansmuziek;
1020 Dansmuziek
De statistiek van het jaarboek voor 1933 van
den Volkehbond meldt: dat er nu 3.012.000.000
menschen op aarde zijn, dat is 20 mlllioen meer
dan in 1931. Azië staat vooraan met 1.103.000.000
zielen en een vermeerdering van 11.000.000
sinds 1931. Het geheele vasteland van Ame
rika heeft er vier millioen bugekregen en her
bergt thans 255 millioen inwoners. Europa
komt nu voor het eerst Dbven de grens van een
half milliard. Het telt 8 mlllioen Europeanen
meer dan in 1931 en het totaal cijfer is daar
door gestegen tot 506 mlllioen. Rusland is met
127 millioen inwoners het volkrykste lan*>van
Europa. Alleen Groot-Brittannië heeft' 'niet
meer dan de 46 mlllioen zielen, die het qpk in
1931 al telde. Italië is, wat te verwondesQu Is,
met 41 millioen zielen, 40.000 beneden het bevol
kingscijfer van 1931 gebleven. Australië en
Nieuw-Zeeland zijn geschat op 10 millioen- In
woners.
poortje uitkwam. Toen hy daar aankwam,
deed de vrouw juist het poortje achter
dicht. Dan wendde zij zich naar rechts,
de hier uitgedroogde bedding van het Ww
over, en kwam zoo bij den muur van
tuin van Saluga, waar HJ een eind ver
ging.
KöNIGSWUSTESHAUSEN 1635
Gramofoonmuziek; 9.50 Concert.
verwonderd tot
verschrikt opgehouden had:
Geen spionnen. Juffrouw Markbreiter?
u, dat men spionneeren wil
met geweld hier Indringen? We hebben hier
geen spionnen
Wel, Wel
daar!
Dan zei hU
ROME 441 M. 3.05 Concert; 8.30 Concert;
930 Gramofoonmuziek.
den
„De
Vrouwenhalf
uurtje 3.30 Modecursus door mevr H Cup
pens Oeurs 4 30 Orgelconcert 5.30 KRO
orkest onder leiding van Johan Gerritsen
6.30 Esperantocursus door P. Heilker 6.50
KRO-orkest 7.10 Palestina 7.30 Poli
tieberichten 7 45 Verbondskwartiertje
8.00 Klassiek concert onder leiding van Johan
Gerritsen 9 00 Nieuwsberichten van het
Persburea Vaz Dias 9.15 „Vaders afscheid”,
spel in één bedrijf 10 00 KRO-boys spe
len schlagers 1130 Gramofoonmuziek.
nog eeg sate in de kamer."
„De sleutel er van; gauw wat."
-Er is geen sleutel. Het is een
slot.”
„De combinatie dan? Voor den dag er mee.”
„Zaterdag.”
,.O, de dag van de week. Heel goed. Ik weet
wel, dat u zich nauwelijks kunt bewegen, maar
Ht vind het toch maar veiliger u even op te slui
ten. terwijl ik naar beneden ga.' ot
HU haalde den sleutel uit het slot van de deur
en deed de deur toen open. Maar juist toen hij
ovet den drempel wilde stappen, grepen twee
paar stevige handen hem vast en twee politie
agenten trokken hem terug, de kamer in. tot
vlak voor mijnheer Fould. nadat ze hem eent
ontwapend hadden. Achter de beide agenten,
werd een mager jongmensch zichtbaar met een
grooten ullenbril.
«Nu. !s die val niet goed voor je gezet?" vroeg
mijnheer Fould. lachend; „ik vrees, mijnheer
Vlug, dat je opvoeding in sommige opzichten,
verwaarloosd is. Mijn secretaris, die nu achter
je staat, was in de kamer hier beneden en dat
tikken met tn'n stok, dat je zoo zenuwachtig
maakte, waren morse-seinen. Je hebt hem ju»
tjjd genoeg gelaten om de politie te waarschu
wen
De in de val geloopen misdadiger wierp een
woedenden blik op den spreker.
.Maar,” vervolgde de bankier, „ook zonder
dat tikken zou je de Witte Komeet nooit ge
vonden hebben."
„Waarom niet?” vroeg Vlug, met verbeten
woede.
„Omdat je er nooit aan gedacht zou hebben
op de juiste plaats te zoeken; zij zit tusschen
het verband hier aan mijn voet.”
„Ik”, klonk een stem en van achter Pould's
stoel kwam een geheel in t zwart gekleede man
met een half-masker voor, te voorschijn. In een
van z’n zwart gehandschoende handep hield hU
een revolver.
Fould toonde door blik noch gebaar, dat hij
verrast was.
.Doe dat ding weg," sprak hij. met een blik
op de revolver, die de onbekende op hem ge
richt .had; „je ziet toch, dat ik me niet kan
bewegen van de jicht; je bent zeker langs de
goot naar boven geklommen, niet?”
„Neen", luidde het antwoord. „Kr lag eer.
ladder in den tuin, juist hoog genoeg om er
het raam mee te bereiken.”
„Wat zoek je hier?”
„De Witte Komeet.”
..Kom nou.” lachte Fould. „denk jerwerkelijk
dat ik dat ding hier in huis heb?'
,4a. U moest het wel hier houden. Luister
maar."
De gemaskerde haalde een krant uit z’n zak.
waaruit hij .as: „Dezen middag omstreeks vijf
uur. is de beroemde Witte Komeet, een der zui
verste diamanten ter wereld, door aankoop het
eigendom geworden van den heer James Fould.
den bekenden bankier. De transactie had plaats
ten huize van den heer Fould. die. naar wy ver
nemen, vijf honderd duizend gulden voor den
steen betaald heeft. Naar verluidt zou het de
bedoeling zijn van den heer Fould. den steen te
laten kloven in negen kleinere steenen. Over de
geschiedenis van de Witte Komeet kan
.Houd toch op met dien onzin," bromde de
bankier ongeduldig.
De indringer vouwde de krant langzaam dicht
en wierp ze toen, tot een bal Ineengefrommeld,
in het vuur 'van den., open haard-
„U hebt gelijk. Wat er volgt is onzin." zei hij
glimlachend. ..Waar het om gaat is dit: Van
middag om vijf uur hebt u den diamant ge
kocht. En daar het vandaag Zn L. dag is. hebt
u dus geen gelegenheid meer gehad hem naar
hü z’n revolver op den bankier.
,4e hebt nu het idée-fixe. dat die hier in
huis to,” zei deze, ..je gelooft me toch niet, als
Ik zeg. dat het niet zoo Is.”
„Waar to ze?” herhaalde Jan Vlug; ,mS-
stand staan, en keken toe. hoe hij onderdanig,
met zijn hoed In zijn hand tot de oude vrouw
sprak. Maar deze scheen niet In het minste
geroerd. Zij keek den jongeman, die haar om
werk vroeg, aldoor wantrouwend aan. en wees
hem dan koud en ongeduldig af. Ze was een
alleenstaande vrouw, die geen vreemde men
schen in huis nam. Ze had trouwens geen hulp (de
noodig. De groente was binnen, en de grond1
was al nieuw gespit. Voor het beetje, dat er
in den winter te doen was. was ze zelf nog
flink genoeg. Alle bidden en smeeken waS
vergeefsch. Juffrouw Markbreiter keerde hem
den rug toe, en ging den tuin in. Toen
Helfrich haar niet tegenstaande haar weige
ring volgen wilde, om een laatste poging te
wagen, keerde de oude vrouw zich plotseling
om, en keek hem met van toom fonkelende
oogen aan, terwijl zjj dreigend de borstelige,
witte wenkbrauwen fronste.
KALUNDBORG. 1153 M. 3.20 Zang door
H. Christoffersen 2.40 Orkest; 720 Opera
muziek: 835 Vioolsonate. 9.45 Omroeporkest
oJ.v. Emille Reesen.
Helfrich had dezen muur AvëMag gerien.jn
er geen deur in ontdekt. Voorzichtig T0*“_
hij de oude vrouw, en zag haar plotseuns
achter een struik, die zich ver over het wsw*
heenboog. verdwijnen. Het volgende ooge -
blik voelde hü tot zijn verbazing, dat «en
die struik een nauwe doorgang was, tusw“
den rechterzijmuur van den tuin van 8s.
en den llnkerzjjmuur van den tuin van
ger, welke op den weg aan den voorkant
de villa’s uitkwam. Juffrouw Markbreiter
hem al een eind voor. Thans sloeg ze
den hoek om, en moest zich dus nu aan
voorkant van het huls bevinden. D®
daar was geheel verlaten en slechts vaag
een lantaarn verlicht.
Toen hU op zijn beurt ook den
kwam, zag Helfrich de vrouw
deur van de villa der I
nacht-
Warschau
forens. die
zjjn ochtend-
In een park bij Los Angeles zal een groot
marmerepr beeld verrijzen het grootste beeld
ter wereld natuurlijk! dat de ..moeder der
wereld" moet voorstellen. De opdracht voor dit
reuze-werk viel aan een Deensche beeldhouw
ster. Thyra Boldsen. toe. De gelukkige Dcen-
sche dankt dit voordeeltje zij krijgt er een
slordige drie mlllioen dollars voor aan de
bewondering der Amerikanen voor een „Terpsi
chore”. die ze -laat zien op de tentoonstelling te
Loa Angeles.
BRUSSEL 509 M. 130 Gramofoonmuziek;
5.20 Concert door het Omroep symphonie-
orkest; 6.35 Gramofoonmuziek: 7.05 idem; 920
Gramofoonmuziek; 10.30 idem; 11.05 Gramo
foonmuziek.
Helfrich zag van zijn schuilplaats uit, hoe
zij zich naar links wendde, waar opzij van de
broeikas het kleine poortje was. Gerulsch-
loos stond hij op, sloop naar het hek. klom
er over heen, en snelde voorzichtig om den
hoek van den tuin naar de wel, waarin het
Ja als ik dit wist! Ik ben dien bliks-
katerschen naam heeiemaal vergeten.
De jongen dacht een. oogenbllk na.
Neen, zeide hij. anders woont hier
niemand, die er zoo uitziet. Wél heeft mijn
broertje een paar dagen geleden, toen het al
donker was, een oude vrouw, die ter uit zag
als een zigeunerin, bij juffrouw Markbreiter
aan de deur gezien en die had een bochel.
Ze had hem nog leelljk aangekeken, toen ze
voorbijkwam, want hU stond juist hier bij
het hek. en hij was zóó bang geworden, dat
hij dadelijk wegliep.
En waar ze gebleven is, weten
zeker niet?
Neen. Maar juffrouw Markbreiter zal
haar wel dadelijk van de deur gestuurd heb
ben als ze thuis was
Ja. ja. En hebben jullie later
van die vrouw gezien?
Mijn broertje kwam het me vertellen, en
toen zijn we samen hier naar toe gegaan, om
eens te kijken, maar we hebben haar nergens
meer gezien.
Helfrich knikte. De bewijzen voor de juist
heid vermeerderden zich. Nu koelbloedig
zijn, en op zijn post blijvenl
(Wordt vervd^’
DA VENTRY 1554 M. 1220 Orgelconcert;
1.05 Concert door het Commodore Grand or
kest o.l.v. Joseph Muscant: 430 Concert door
Moschetto en zijn orkest in het Dorchester
Hotel; 7.40 Concert door het Radio-militair
orkest o.l.v. B. Walton O.Donell; 1030 Piano;
1130-Ambrose en zijn orkest.
PAKIJS EIFFEL 1446 M. 730 Plano-recl-
tal; 8.00 Concert.
4.10 Concert: 6.50 Po-
Dansmuziek door de
kapel.
De jongen zag geen reden, om nog langer
met den vreemden man te praten. te meer
waar zijn kameraden thans een vlieger gingen
oplaten, waar hij beslist bij moest zijn. HU
groette dus vlug, en sprong weg. Maar reeds
na een paar passen, riep de stem van den
vreemdeling hem weer terug.
Hoor eens, jongen, ik zou je nog één
ding willen vragen. Woont hier in de buurt
niet ergens een kleine, zwarte vrouw met een
bochel?
Met een bochel? Ja. de barones beert.,..
Neen, die bedoel Ik niet.
Anders ken ik er geen een.
Denk eens goed na. Ze moet hier in de
buurt wonen. Ik heb een boodschap voor
haar.
Hoe heet ae?
op dit blad zijn ingevolge de verzeké-lngsvoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f yC/l by een ongeval met OZ*/! *>y verliee van een hand t 1 by verlies van een Z bij een breuk van Z 4/3 by verlies van
ongevallen verzekerd voor een der volgende ui tkeerlngen s «J V W.” verlies van beide armen, belde beenen ot belde oogen f doodeiyken afloop l een voet ot een oog f duim ot wyavlnger E JU. “been at arm/ anderen -
de bank te laten brengen. Hy moet hier
huis zyn en <k ben gekomen om hem te
.Loop naar de maan met je praatjesr^L
Fould. een zwaren stok, die tegen z'n stoel hS
gestaan, in de lucht zwaaiend
„Zet dien stok neer'”, beval de ander; ander,
mocht dat ding hier in myn hand eens «fee»»
Waar is de diamant? Ik ben een goeie kerel
maar altyd binnen zekere grenzen. Denk daa/
aan! U bent alleen thuis; uw familie isTtt
waarzchUnlUk naar 1 theater. Ik zag K sa.7-
De bankier wierp den spreker een blik m
verachting toe.
De hand, die de revolver omklemde kwaa
dreigend nader.
.Mag ik den sleutel van uw safe
Gauw wat!”
Zonder te antwoor-
woorden, maar met f"
een gezicht, dat
boekdeelen sprak, i
stak Fould z’n duim
en wysvinger in z’n
vestjeszak en haalde
een sleutel te voor-
schUn. Er was in het heele vertrek seen
safe te bespeuren, maar de man met hét half,
masker liep naar den anderen kant van de ka
mer en streek daar met z’n gehandschoend»
hand langs den muur Een gedeelte van een der
paneelen draalde open en er werd een staln
kluis zichtbaar, die in den muur was tn».
bouwd
,4e kent je vak wel. naar 1 schynt," lachte
mynheer Fould sarcastisch.
„Dat doe ik ook” kwam het antwoord.
hebt m'n naam niet gevraagd; nu. by de ooUtfe
ben ik bekend als Jan Vlug.”
•Jk heb wel eens in de krant vsn je getoeen'
zei Fould. ^en ik vind het wel interessant nu
persoonlyk met je kennis te maken
Jan Vlug antwoordde niet. Rustig haalde Ito
den inhoud uit de safe en spreidde alles op t*M
uit. waarbU hU effecten en andere panieren
netjes op tafel legde.
De pittige brolne oogen van den bankier Ure-
gen z’n bewegingen aandachtig gade terwijl hn
als in gedachten verzonken zachtjes mat m
stok op den grond tikte.
„Schei uit met dat tikken!" riep Vlug; j
maakt ace zenuwachtig.”
..Dat doen JU en m’n jicht my ook.” ant
woordde de bankier. ..En als je zoo opgewonden
en zenuwach:ig was als ik. zou je ook iets moe
ten doen wat je verlichting bracht
„Nu. ga voor mUn part je gang!" De man
had juist een yzeren cassette uit de safe geno
men. „Waar is de sleutel hiervan?"
„Hier.” zei de ander, hem een kleinen sleutel
overreikend, „maar de Witte Komeet is daar
niet in."
De inbreker mompelde iets ouverstaanbaaia
:n Inhoud der cassette op tafel: een
Inen, paarlen en andere steenen van
ze na.
Toen de schemering inviel, gingen de jon
gens langzamerhand naar huis, en kort
daarop begaf ook Hellrteb zich, al ringend, in
de richting van het do?>^Juff^gUw Mark
breiter stond bü de deur, en keek hem met
een zucht van verlichting na. Ze kon niet
recht wUs worden uit dien man, en Juist
HILVERSUM. 296 M. AVRO 8.00 Gramo-
foonmuriek 9 00 Ochtendconcert door
het Avro-kamerorkest onder leiding van
Louis Schmidt 10.00 Morgenwijding
10.15 Gramofoonmuziek 1030 Solisten
concert 11.00 mr. Ph. C. La Chapelle
1130 Voortzetting solisten concert 12 00
AVRO-klein orkest onder leiding van Nico
Treep 2.15 Gramofoonmuziek 3 00 Knip
cursus door mevrouw Ida de Leeuw van
Rees <00 Planovoord nacht door Arend
Koole 4.30 Radio-klnderkoor, zang onder
leiding van Jacob Hamel 5.00 Kovacs Lajos
en zUn orkest Tusschenspel van gramo
foonmuziek 6.08 R. V. U. —*7 00 Kovacs Lajos
en rijn orkest 7.25 Overschakeling van den
zender 7 30 Engelse he les voor beginners
door Fred Fry 800 Nieuwsberichten van
het Persbureau Vaz Dias 8.05 Orgelconcert
door Pierre Palis 9 00 Gevarieerd populair
programma 10 00 Omroeporkest onder lei
ding van Nico Treep 11 00 Persberichten Weenen. Rome en soms zelfs in Oost-Indië heb-
van het Persbureau Vaz Dias 11.05 Omroep
orkest 1130 Gramofoonmuziek.
/r et z'n rechtervoet in een omvangrijk ver-
|\/l band zat James Fould. de rijke ban-
a-v A kier, in z'n bibliotheek en staarde
peinzend voor zich uit in het haard
vuur. Naast hem op een laag tafeltje stond
een doos sigaretten, een siphon en een glas
alles binnen het bereik van z'n hand. In 1 ver
trek, dat met z’n boekenkasten langs de wan
den en de talryke schilderijen een gezelllgen
indruk maakte, heerschte een aangename tem
peratuur en James Fould voelde zich dan ooi:
zoo behaaglUk als iemand. ,dle door een hevigen
jichtaanval in zUn voet geplaagd wordt, zich
slechts gevoelen kan.
Eensklaps werd er een koude luchtstroom in
de kamer voelbaar en de zware gordynen voor
het raam achter den bankier bewogen zachtjes
op en neer..
„Wie voor den drommel heeft dat raam open
gemaakt?" foeterde hy.
et is juist middernacht als de
trein de „Centraal" van Warschau uit
rijdt. Ik ben een forens. die zUn
leven nog nooit zyn ochtend- en
avondtreintje zag aankomen. Altyd stond de
trein op het punt van vertrek. Forensen zyn
nu eenmaal op 't uiterste nippertje.
Toen een tunnel In mün plaats gebeuwd
werd zag ik den eersten tyd tal van kennis
sen nét even te laat komen, zoodat ze nóg Juist
den trein op zyn weg konden zien en met sta
rende blikken „hun” trein na-oogden.
De tunnel had t hun aangedaan: ze wisten
toch, dat ze vanaf de contróle precies 10 secon
den noodig hadden om vla de rails den trein
in te wippen en nu die tunnel6 seconden
kostte t proefondervindeiyk, in looppas geno-
meer, meer!
Als ik dan ook 10 minuten voor het vertrek
van den trein een wagon 2e klas binnenstap
ben ik stomverbaasd dat in eiken coupé, dien ik
doorsnuffel, alle couchettes bezet zUn. Sommige
reizigers -zUn nog bezig afscheid te nemen, an
deren ritten broodjes, kersen, worst en wat
dies meer zU op de peuzelen, koffers worden uit
gepakt om t zich voor den nacht gemakkelyk
te maken, de meesten hebben zich al neerge
vleid om te t la pen Er zUn er zelfs die zoo ge
weldig snurken, als moesten ze nog voor het
vertrek uit Warschau een knoestlgen ouden elk
doorzagen, hetgeen gezellig kan worden voor
een compartimentgenoot, die aan slapeloosheid
lUdt.
Als de trein over de Weichselbrug rUdt. heb
Ik alle 2e klasse coupé's werkelUk grondig door
zocht en kan in alle gemoedsrust verklaren,
dat er voor my geen plaats meer is. Nu Is voor
my de tyd gekomen om myn nood te klagen by
den conducteur. De goede man verstaat geen
woord Duitsch of Fransch weshalve ik de ge
legenheid waarneem om eens in onvervalscht
Hollandsch eenlge woorden te uiten, die mün
gemoed opluchten. Ik versta geen syllabe
Poolsch; maar in gebroken Russisch weet ik
hem toch te beduiden, dat ik waarlyk geen ne
gen uren mUn bivak in den corridor van den
trein kan opslaan. In internationale taal (ik
geef den man een zloty) bezorg Ik my 's mans
genegenheid, want uit een knipoogje en eenige
sprekende gebaren maak ik op. dat hy wat
voor me gaat ondernemen Jawel, na een paar
minuten» loodst hy me een le klas coupé bin
nen. waar ik het geheele rUk alleen heb. vyf
zloty's 1.40) verhuizen nu van bezitter, ik
prepareer me voor den nacht, draai het nacht
lichtje op en slaap als op rozen.
De trein jaagt voort over de wyde Poolsche
vlakten en ik word pas wakker als de trein het
station Orany. eenige tientallen kilometers
voor Wilna, voorbyspoort.
Gauw toile, gemaakt ter eere der Poolsche
spoorwegen moet ik zeggen, dat het comfort
er zeer goed is en voor het breede open ven
ster van mün coupé genoten van den heeriyken
morgen. De frissche lucht, doortrokken met den
geur der dennenwouden, doet je goed. Het
landschap is vrU eentonig, de grond llchteiyk
heuvelachtig. Vee! bouwland, waar het koren,
haver en gerst op de maaiers wachten, aard-
appelen en bleten; In geheel Polen riet men
vrijwel overal deze gewassen. Aan tuinderij
wordt - nog ntCt zooveel gedaan. Op de weilan
den. welke dóór onvoldoende drainage hier en
daar sterk moerassig zyn. loopen paarden en
armzalige kosten, die wet-heel erg voor hun en
haar Holiargiscbe rasgenooten onderdoen.
Groote troeptn ganzen worden gehoed door
kleine jongens en meisjes, die naar hun scha
terend gelach te oordeelen het fyn vinden om
hard door het dauwnatte gras te loopen, zoo-
dat in het liqtit der ochtendzon de flikkerende
druppels om tien heen spatten.
Uit het groen duiken hier en daar kleine
daarom zag ze hem niet graag. Wat wilde hy
elgeniyk by haar? En waarom was hy hier
den heelen middag biyven lanterfanten?
Ik moet er naar toe! mompelde zU dan
by zichzelf.
En zU haastte zich om met haar werk ge-
Zy had er geen vermoeden
van, dat de afgewezen tuinmansjongen
hetzelfde oogenbllk al weer langs een omweg
naar haar terrein terugkwam, behendig over
het hek aan den wegkant klom, en nu in
een hoek van den tuin, achter een hoop on
kruid en dorre bladeren, verscholen lag. ter-
wyi hy geen blik van de voordeur af
wendde.
Stiller en stiller werd het 1b de omgeving
Achter In den tuin, by den muur,
men zachtjes
beekje, en in de verde sloeg een klok negen
uur.
Daar ging. In het huisje van de weduwe.,
opeens het licht uit, en dadeiyk daarop werd
de voordeur zachtjes geopend. Juffrouw
Markbreiter kwam naar bulten, een mandje
aan den arm. en een lantaarn in de hand,
want de avond was donker, en er hing een
lichte nevel, die de sterren onzichtbaar
maakte.