u&Aaal van den daq T I I Mrs. Pawley vertelt haar avontuur hoe ze bevrijd werd :ht LUCHT-DINEETJES IIIIIIIIIIU RADIO-PROGRAM Alleabonné ROBINSON CRUSOË’S AVONTUREN In ROBINSONschoenen is plaats voor 5 teenen Het Lijk bij de Mirteboomen De zwerver uit Rusland i "f- DINSDAG 25 OCTOBER Vizioen van afgesneden Vreeeelyke dreigementen ooren VEREENIGT U De oer-inwoners van Australië n Belangrijke vondsten d Fabriekson tplof f ing FEUILLETON o. xxin I I Pei Pa-fien, de verschrikkelijke Frankryk telt niet minder dan vijftigduizend vereenigingen i Hoe zij door de bandieten ontvoerd werden Japanseh majoor overvalt Pei Pa- tien in zyn eigen kamp; revol vers tegen eikaars hoofd. Woensdag 26 October AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL ■ksss Aan 10.30 Concert door het Max een tegenstanders van van Maar wij (Morgenavond vervolg-) (Ingezonden Mededeelingk 5 en Je wezen? sou hü ver wordt vervolgd). O t i VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN. VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN - RADIOGIDS Indlë- Leipng irtsbls- Een ook zjjn. voor dat keffende streek graven werden, bmamen. rijken m bevinden. Al beteekenis voor an den hem te muren, in de gor- Er woonde dus. behalve de Ik geen van doen. geen leen ven. t de voor betuig- efelijk- vlieg- Ullllllllll Ie en i ge- mee. i le- >orm t in eind, den an voer 0 Kilo 180- 0 KG. Deen- ,n Oe- —4.20. gevonden. heeft men geen enkele als anders bij de Grle- .usoleums en grafsteenen k.gaan„graf monumenten. een „stele” nde, slanke ring boven- le je r de van doe van rtoe ver- dat ondong memen n start en taf el taams- n den Tett er een ■chter- m nog jeeste- erd ze ar het den, tken dien roeg isch igen en wat m ‘t eren eine leen ven, uit- in. ligt De i we veel otte een tns- n. die, ken In vamen, lerderij meente wer H. groote gemeen brand- erzoekt i de(n) e gan- Den volgenden dag had Korman Gray In de club een zakenconferentie met een zijner vrienden. HU was het geheele voorval büna vergeten, toen hU eensklaps midden In een volzin bleef steken en met verbazing naar de hand van zijn vriend Percy Alcock keek. „Die ring stamelde hij. Alcock glimlachte. ..Een mooi ding.” lachte hu en wierp een bewonderenden blik op den ring aan z’n vinger. „Ik kocht hem van een Russlschen zwerver, die een flauwte kreeg toen hü op mün auto paste, een paar dagen ge leden. De stumper was er naar aan toe. HU bleek van Russlschen adel te zün en de tragiek van 1 geval trof me. Het was het eenlge sie raad. dat hü nog bezat, een familiestuk.” kunnen vUftlen of meer kunnen kep. heb zonder antwoorden willen” ook geen antwoord. Voor óns is het reeds voldoende, dat deze vereenigingen er inderdaad Wü hebben ze alleen willen signaleercn hen, die van Nederjand willen beweren, het het Vereenlgingsland bU uitstek Is. Frankrijk is ons gelukkig in dit opzicht verreweg de baas! De hemel beware me! zei de oude man. die beefde als een espenblad. Maar maar men heeft dan later altijd zoo’n hoop scharrel- derU en de graaf heeft zoo’n hekel aan alles, wat opzien baart. Als ik <Jlen man kon afnemen wat hU gestolen heeft, zou dat wel het eenvou digste wezen. Zoo, zou dat het eenvoudigste schaterde de marskramer het uit. Nu, ik moet zeggen, dat het een kerel was als een boom. Die gooit je met één vinger tegen den grond. Of zijn er nog méér mannen In huls? Neen, de bedienden zUn allemaal met ver lof. Er zUn alleen maar vrouwen hier. Maar maar <hU vouwde büna smeekend zün han den) als me misschien zou willen helpen ...U zou meneer den graaf een oneindlgen dienst bewüzen, en mü veel onaangenaamheden besparen. Meneer de graaf zou niet te troos ten zijn, als hü hoorde, dat de politie in zijn huis geweest was.... Hm, dacht de marskramer, daar zal nog order- »pelen: S1.40, —1.10, Uien Uien K. G- K. G. i Kool stuk» pond van ma- Doch Ik er afstand kunnen Ik ben Engelschman. gemerkt hebben. J K G. ■r 50 Bi 0 vet- »- 180 P- 0.70— I fcal- ■tuk. wandel 1 stug matig, [eieren KO. Hanen Ken- Ivy, Robbie en Topsy gingen uit roeien op zee. Ze hadden allen hun schoenen en kousen uitgetrokken en ze hoog op het strand neergelegd, waar de vloed ze niet zou kunnen be reiken. .Dat is gemakkelük op het Artls- eiland," vond Ivy, „er zal tenminste niemand met je kousen en schoenen vandoor gaan.” „Behalve Freddy Vrüdag en Willle Woensdag,’’ zei Rabble. „Die zullen geen streken uitha len,” zei Ivy. „Ze zUn trouwens nu aan t visschen.” Toen en haar metgezellen ge noeg hadden 'vknJhet roeien, gingen tje. 3.00 Voor, de klnderAi. Paganini-herden- klng. Plet Tiggers vertelt en gramofoonmuziek. 5.30 De Notenkrakers o.l.v. Daaf Wins. 6.00 Orgelspel door Johan Jong. 6.15 De Notenkrakers. 6.45 Orgelspel. 7 00 Actueel allerlei uit de arbeidersbeweging. Te verzorgen door het N.V.V. 720 Gramofoonmuziek 7.25 aVra-front. Spreker: C. J. Mosies. 7.30 Paganlni-herdenking, m.m.v. Andries Rooden- burg, begeleiding van het Vara-orkest o. 1. v. Hugo de Groot. 7 55 Herhaling SO.S. be richten. 8.00 Verspilling van productieve krachten, VII. Spreker: J. W. Matthjjsen. 8.20 Vara-orkest o.l.v. Hugo de Groot 9.00 .Als het komen zou” Hoorspel van Maurits Dekker. Op te voeren door het Vara-tooneel o.l. v. Willem van Cappelle. 9.45 Orgelspel door John Brookhouse Mac Carthy. 10 00 Vaz Dlas 10.10 Vara-orkest. 1030 Veilighelds-cam- pagne door mr. P. J. MUksenaar. 10.35 Or gelspel door John Brookhouse Mac Carthy. 11.00 Gramofoonmuziek. 12.00 TUdseln en sluiting. BRUSSEL (509 M-j. 5.20 Kamermuziek door het Caecilia-trio. 5.50 Gramofoonmuziek. 8.20 Concert. Alexys-orkest. BERLIJN (419 M.j. 6.30 Concert door de Ber- Ujnsche orkest-vereen. o.l.v. Clemens Schaml- stlch. HAMBURG <372 M.j. 12.35 Gramofoonmuziek. 1.30 Idem. 3.50 Concert door het Stedelijk orkest van Flensburg o.l.v. Kurt Barth. 9.50 Populair concert door het Norag-orkest van Hannover o.l.v. Otto Ebel von Sqsen. KÖNIGSWU8TERHAUSEN (1835 M.j. - 1.20 Gramofoonmuziek. 3.50 Concert. LANGENBERG (472 M.l. 12.20 Populair con cert door de kapel van denleuwe Philharmonic o.l.v. Kar! Petz. 2.20 Concert oJ.v. Eysoldt. 4.20 Vesperconcert o.l.v. Wolf. 8.20 Concert door het orkest van den West-Dultschen om roep oJ.v. Buschkötter. 9.50 Concert. Met een zwanen zucht schoof de zwerver zün stoel wat achteruit en veegde z'n lippen met z*n servet af. Toen keek hü Gray aan en een Laten we dan voortmaken, zei de ander. Ze waren nu weer in de gang. Op dat oogen- blik ging de deur tegenover hen open, en een stroom van licht verspreidde zich in de gang. Een vrouw verscheen in de deuropening, vroeg verschrikt: Wat is er gebeurd? Waarom haal vreemde menschen in huis. Daniël? Mijn vrouw stamelde de portier; en zich dan tot deze wendend, ging hjj - haastig voort: Er is ingebroken in de kleine kamer. De kerel moet zich ergens in huis verborgen hou den. Kom mee. en licht ons bü, Marie. De „marskramer” was Intusschen bU de deur gekomen, en keek in het vertrek. Behalve juf frouw Knobloch bevonden zich daar nog twee vrouwen: juffrouw Markbreiter, en een persoon van 30 A 35 jaar. in wie hjj op het eerste ge zicht de metgezellen van den „bochel” in de Stephanakerk herkende. Belden keken ontsteld naar den indringer, wiens oog al verschend in het helder verlichte vertrek rondzag. De kamer bood geen gelegenheid tot verschuilen. De deur naar het vertrek daarachter stond wUd open. Ook daar was licht op. maar het vertrek was leeg. Juffrouw Knobloch had intusschen een kan delaar genomen, en wenkte de jonge vrouw. Kom, Flna, help JU ook mee.... HANNOVER, 24 Oct. (V. Q.) In een rubber fabriek alhier sprong hedenmorgen in de ver- nlkkel-lnrichting een deksel van een vulcani- seer ketel. Twee arbeidsters kregen een schedelbreuk en overleden korten tüd later. Voortaan, als u weer gaat vliegen. Zal uw maag niet meer verslappen. Want u hoeft dan op uw stoeltje Niet alleen meer lucht te happen! Ieder heeft het graag op aarde En daar buiten comfortabel, Zelfs wanneer men höoger op komt Dan de torenspits van Babel! Voortaan vliegen vliegmachines Met een D-trein restauratie Tot voldoening van uw hap-lust En den gang der conversatie U gebruikt uw lucht-dineetje! En zooals de sprookjes leeren Kunt u pap met gouden lepels In den hemel consumeeren! „Ober, ik zei boven Zwolle, Dat ik snert met worst zou nemen. Haast je alsjeblieft een beetje. Want wij zijn al boven Bremen!’’ Of een kip. die nogal taai ie. Duurt van Keulen tot aan Pisa. Maar dan kijkt u niet zoetsappig En zoo lief als Mona Lisa.' Doch dan neemt u maar een cocktail En met tap-vergunning mag dat. Dus u zift al weer de oude Vóór u hoogvliegt boven Bagdad! Vliegend, met buffetje naast je, ’t Is haast niet om te vertolken Want het brengt je niet slechts bóven Maar beslist ook in de wolken! MARTIN BERDEN Dear ik Chlneeeech ken, vroeg ik den hoofd man te spreken om hem te vragen, wat hu met ons wilde doen. Pel Pa-tlen zag er verschrik kelijk uit, en toen ik hem mijn vraag stelde, werd hü woedend en liet hu een reeks van de gemeenste scheldwoorden hooren en bet drei gement, dat hU ons direct zou dooden. indien wU nog eens tot hem durfden spreken. Het werd me onmiddellijk duidelijk, dat mijn ken nis van het Chlneesch zoowel een kwelling als een hulp voor me zou zUn. Ik kon Immers die afschuwelUke scheldwoorden en verwenschln- gen begrUpen, terwUl Charles geheel onkundig bleef van Pel Pa-tlen's dreigementen. Eindelük kwamen we bU een aantal van die miserabele hutten, waarin we zes weken heb- en riep dan. terwijl hij aan het ijzeren hek van den tuin rammelde, als een bezetene: Hé, daar! Wat is dakr aan de hand? Is er niemand in huis? Doe dadelUk de voordeur dicht, ze! marskramer, en laat hem er niet uit. loop direct naar de politie. Nu was de portier een en al ontzetting. De politie? stamelde hij- Waarom? neen De marskramer was ten hoogste verbaasd. Mensch, wat moet dat beteekenen? Als ze in het huls van je baas ingebroken hebben, wil je er geen politie bij hebben? Weet je mis schien. wie het Is? Dat je hem gelegenheid wilt geven, om weg te komen? DA VENTRY (1554 M.l. 12.20 Orgelconcert. 1.05 Concert. 3.50 Concert door het stedelUk orkest van Bournemouth. 5.05 Concert. 8.35 Symphonleconcert. 11.05 Dansmuziek. PARIJS, EIFFEL (1446 M.j. 7.50 Concert o.l.v. Ed. Flament. 8.40 Vervolg concert. PARIJS R. (1725 M.j. 8 05 Gramofoonmuziek 12.50 Orgelrecltal. 7 40 Concert door het omroeporkest. 9.50 Kamermuziek. MILAAN (331 M.l. 7.50 Opera-uitsendlng. ROME (441 M.1, 8 05 Concert. 8.50 ..Bis- boccla”, bUJspel in één bedrijf 9.50 Dans muziek. WEENKN (517 M.j. 7.20 Weenache avond o.l.v. Joseph Holzer. 9 50 Dansmuziek door de David Mathé Jazz Kapel. WARSCHAU (141 M.j. 5.20 Populair concert. 7.20 Vocaal concert. 7.50 Pianorecital. 9.35 Dansmuziek. 10.20 Dansmuziek. BEROMVNSTER (460 M.j. 9.00 Omroeporkest o.l.v. Hermann Hofmann. (Vrij naar het Dttitaeh) in” Dat raam links, daar. Nu schrok de portier opnieuw. In de kleine spreekkamer? Goede hemel, hoe is het mogelUk! En dat we allemaal niets Maar kük dan toch eerst eens den boel na, manMisschien kun je nog net op tUd Maar de portier kwam al met een lantaarn naar buiten, en deed het schUnsel langs den voorkant van het huis glUden. Genadige hemel, het heele perk is plat getrapt. HU richtte den lantaarn omhoog. Allemachtig, het raam is opende ruit Is kapot. De man wist niet, wat hij doen moest. Norman Gray lachte sarcastisch. Uit z'n vestzak diepte hu den ring op, dien hU den vorigen dag gekocht had. De twee ringen le ken op elkaar als twee druppels water. De meerling, dat de Australische negers aan het uitsterven zUn. is niet geheel juist gebleken. Volgens de jongste offlcieele schatting bedraagt hun aantal nJ. op het oogenblik omstreeks 232.000. hetgeen 1200 a 1500 meer Is dan In 1921. De meeste dezer oer-inwoners van het vijfde werelddeel leven als nomaden in West- en Noord-Australië. Nieuw Zuld-Wales telt er slechts een paar honderd, de staat Victoria niet meer dan 45, terwUl Tasmanië geheel van Australische negers is gespeend. Deze Australi sche negers vormen een zelfstandig menschen- ras. Sommige geleerden meenen. dat zU ont staan zUn uit een vermenging van het Malei- sche en het Papoea’sche ras. Door hun zwart, echter niet zeer wollig kroeshaar hebben zU veel van echte negers weg. doch hun gelaatsvorm staat tusschen dien der negers en der Malelërs In. Hun huid Ls sterk behaard, hun huidskleur varieert van buna zwart tot bUna blank. Van eenlge bluvende "bodembebouwing of eenlg ge regeld werk heeft de Australische neger nimmer iets willen weten. Als nomade zwerft hü door het werelddeel, dat eenmaal aan hem alleen toe behoorde. Met jacht en vischvangst voorziet hu in zUn onderhoud. ZUn wapens zun uit hout, soms ook uit steenen en schelpen vervaardigd. ZUn booten bestaan uit boomschors of uitge holde stammen. HU huist in hutten uit boom schors. takken en gras en eet wat hem voor den mond komt zoo noodlg ook menschenvleesch. Als regel is hU echter geen menscheneter. Slechts door den nood gedreven wordt hU kan nibaal. hetgeen in den loop der tUden reeds me nig pionier en zendeling tot zUn schade heeft moeten ondervinden. Ondanks de toeneming van het aantal Australische negers met 1200 a 1500, is het een ras. dat onvermijdelUk tot den onder gang is gedoemd, zoodra voortschrijdende Euro- peesche en Amerikaansche beschaving hen uit hun laatste, nog ontoegankelUke schuilhoeken zal hebben verdreven. In de nabUheid van Coeenza is men op de plaats waar het nieuw stedelUk ziekenhuis op gericht zal worden bU de opgravingswerken op tuinen van oude gebouwen gestooten. Men heeft daarbu een oeroude necropolis gevonden met be graafplaatsen. mausoleums en crypten, die uit de 4e en 3e eeuw voor Christus dateeren en die door de aardbevingen, aardverschuivingen enz., welke in den loop der eeuwen plaats hadden, sterk beschadigd werden. De kostbare vondsten vermeerderen met den dag. Men heeft een aantal amphoren, vazen, schotels en nappen van leem opgegraven en ten slotte heeft men in het graf van een kind een bronzen munt van Brucf Op de begraafplaatsen inscriptie gevonden, yi ken algemeen bU gewoonte was en welke In dien tUd in den vormS opgericht werden, dwz rechtop steenen platen met een bloemvi aan. Hieruit blUkt, dat in de bel uitsluitend' arme menschen be terwUl de begraafplaatsen der vo en geleerden zich elders moest) deze vondsten zUn van groote de studie van den oorsprong der stad Cosenza, de hoofdstad der Bruslen. die r/eds voor die der wel een andere reden voor zUn; een goed ge weten is anders. En luid voegde hü erbü: Nu. voor mijn part. Ga dan maar voor. Ik doe liever wat anders, maar in 's hemels naam. (Nadruk verboden) ÜIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlIlllllllHIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIlunilIn Jfoott zal ik den dag vergeten, dat ik ont voerd werd en de ellende, die er op volgde”, vertelde mrs. Pawley, den dag na haar Invrij heidstelling aan een correspondent van de .Daily Express ,De aanval op de renbaan in Njoetsjwang geschiedde zoo plotseling, dat Mr. Charles Corkran en ik niet de geringste kans hadden weerstand te bieden en in een oogwenk waren dan ook onze armen gebonden. Duivelsch-uit- aende Chineezen hielden ons den loop van hun geweren onder den neus. Macintosh, dié even als mr. Corkran en ik gevangen genomen was, slaagde er even later, toen wü op weg waren, in, te ontvluchten over het veld. De bandieten vuurden op hem, de kogels floten langs zün ooren, maar als door een wonder werd hü niet geraakt. Na zün vlucht waren de bandieten nog strenger en het aantal onzer bewakers wérd verdubbeld. Des middags werden onze handen losgemaakt en konden wü ongeboeid loopen. Dikwüls passeerden wü Chineezen, die geen bandieten waren, maar op die typische Ooster- sche manier, bekeken ze onzen stoet, zonder een poging te doen tusschen beide te komen, hoewel zonneklaar bleek, dat wü ontvoerd wer den. Ingebroken? Hier Is niet ingebroken. O neen? Ik heb toch zeker zelf dien kerel door het raam zien binnengaan! Net. dat Ik hier voorbU kom, en toevallig bü jullie inkük. Na een paar dagen kwam Pei Pa-tlen ons vertellen, dat hü een hoog losgeld had ge- eischt. Dat wat slecht nieuws, want we wisten hoe lastig het voor vader zou zün, dat geld bü elkaar te krügen. (Tot overmaat van ramp zei Pel Pa-tien ons neg, dat onze ooren afgesne den zouden worden, als het losgeld niet gauw kwam, 's Nachts hadden we visioenen van af gesneden ooren, die in een doosje naar ons huls gezonden zouden worden. Onze eenige troost in die droeve uren waren onze honden, die ook vreeselük moesten lüden. ben geleden. Het was onmogelük den eersten nacht te slapen. Wü lagen naast elkaar, han den en voeten gebonden, en kortten den tüd met het spreken over de toekomst. Charles hield zich uitmuntend. Hü wist zich te bedwin gen onder de kwellingen der Chineezen. het geen maar goed was, want indien hü zich door zün woede had laten meesleepen, zou dit voor ons beiden wellicht rampspoedige gevolgen heb ben gehad. Wü beloofden elkaar te helpen tot in den dood, indien wü gemarteld zouden wor den. oen Norman Gray op z'n ,auto toeliep, waarvan hü de bewaking aan een zwer ver had opgedragen, vond hü dezen met gesloten oogen tegen het portier zitten. On zacht tikte hü den man op z’n schouder, maar toen de zwerver ook nu z’n oogen niet opende keek Gray wat aandachlger toe. De man zag akelig bleek en ademde slechts zwakjes. Blükbaar was uitputting de oorzaak van zün bewusteloosheid. Gray was met het geval verlegen. Juist dacht hü er over de hulp van een polltle-agent in te roepen, om den man naar een ziekenhuis te doen vervoeren, toen deze even zuchtte en de oogen opsloeg. Nauw hoorbaar mompelde de zwerver Iets en Norman Gray moest zich bukken om het woord „honger” te kunnen opvangen. HUIZEN (1875 M.) N.CJt.V. 8.00 Schrift lezing. 8.15 Gramofoonmuziek. 10.00 2^ng door het N C R V. Dameskoor. 10.30 Morgen dienst door ds. J. L. b.d. Wolf. 11.00 Solisten concert: mevr. Rie Düs-Oghel, zang en J. De Vente, fluit; W. Doortmont, plano. 11.30 Or gelconcert door Ferdinand Kloek. 12 00 Poli tieberichten. 1.00 Vervolg solistenconcert. 2.00 Verzorging zender. 2.30 Gramofoonplaten. 3.00 Concert door het .JHoJlandsch Harp- kwartet”. 5.00 Kinderurtje door mej. 8. Groe neweg. 6.00 L. Bückmann „Uit de keuken der Christelüke Zulvelcentrale”. 6.30 Cursus En- gelsch voor beginners door J. F. v. d. Sloot. 7.00 Onderwüsfonds voor de Binnenvaart. 7.30 Politieberichten. 7.45 Persberichten van het Ned. Christelük Persbureau. 8.00 Amers- foortsch Mannenkoor o.l.v. Gerrit v. d. Burg. 9 00 ds. B. N. J. Roskott: „Een reis door Zuid-Duitschland tusschen RUn en Donau”. 9.30 Vervolg concert. 10.15 Vaz Dlas. 10.25 Gramofoonplaten; Bach-programma. 11.30 Sluiting. HILVERSUM (296 M.). V A R A 8.00 TUdseln 8.01 Gramofoonmuziek V P.R.O. 10.00 Mor- genwüding V AR A. 10 15 Uitzending voor de arbeiders in de continubedrijven, m.m.v. het Vara-tooneel, aVra-orkest o.l.v. Paul Duchant en toespraak door G. J. Zwertbroek. 12 uur TUdseln. De Notenkrakers o.l.v. Daaf Wins. 1.45 Verzorging zender. 2.00 Vrouwenuur- uit? Wat is eigenlük „zeepschil- glas?” En waartoe kweekt men Nieuwsgierig bekeek de rijke grondbezitter het sieraad. Het was een zware, gouden ring; het wapen stelde twee in elkaar gestrengelde handen voor met daarboven een kroontje en was zeer kunstig bewerkt. „Ik geef je er honderd .pond voor,” zei Gray langzaam, en toen hü zag dat de man een afwerende beweging maakte, vervolgde hü haastig: „Ik zal je mün adres geven. Mocht je ooit in goeden doen komen, dan kan je den ring altUd van mü terug koopen.” Met neergeslagen oogen nam de zwerveling het bankbiljet aan, dat Gray hem toereikte. Het was alsof hü een prop in z'n keel moest wegslikken. Toen stak hü Gray spontaan de hand toe en drukte die warm, woorden van dank stamelend. De portier maakte het hek open. De mars kramer kwam binnen, en volgde nu den ander In huis. Deze wendde zich eerst naar links, en deed voorzichtig de deur open van een klein, behaag!Uk ingericht vertrek. De ruit van het venster was ingedrukt. en de scherven lagen op hej dikke tapüt. De portier keek hoofdschuddend om zich heen. Er was niets, wat op aanwezigheid van een inbreker wees. Alles was volmaakt In orde. De deur, die toegang gaf tot de achterkamer, was op het oogenblik versperd door een boe kenkast. DAArdoor kan hü niet gegaan zün. meende de portier. Natuurlük niet, zei de marskramer. Wat zou hU hier ook moeten vinden. Hü is bepaald naar de eerste verdieping, die op het oogen blik zeker niet bewoond is. De portier werd onrustig. Neen. Dat wil zeggen een oude vrouw is boven. De moeder van Marie. Van Marie? Ja. van mün vrouw. Haar moeder Is al heel oud en zlekelük. We hebben haar voor een poosje bü ons gekomen, om haar beter ta kuunen verzorgen. O hemel, die kerel zal toch niet naar hAAr..,. de hoofdstad der Bruslen, die i Magna G rec la bestaan heeft. f Afj b(j verlies van 'n 7rIFew anderen vinger S oE^vaSS? v^^TOi™rd'ee”~«^^^ f3000.-Xl’^T'van ^M^lm’eS^^de'^enen^ f750.- d^oSZhjk^'''Ml^p f250.- V.nh"g f 125.- Sülm lj«v”nger f 50.-^^° fün, melancholiek glimlachje speelde om z’n lippen, toen hü zag, hoe Gray’s blik op z’n rechterhand gevestigd was. „Ik moet u in de eerste plaats danken voor uw vriendeUjkheld," zei hü zacht. „Een ander zou me misschien naar een asyl hebben laten brengen. Enmisschien was dAt nog het beste geweest; het zou het einde verhaast heb ben. Dat neemt niet weg.’ voegde hü er haastig aan toe. bang, dat Gray hem van ondankbaar- Eén oogenblik streed Gray’s aangeboren ge makzucht met z’n medelüden. Toen greep hü den stakker resoluut onder den arm en hielp hem in den auto. Snel zette Gray zich achter het stuur en reed naar een hem bekend res taurant. waar hü zeker was. op dit uur van den lag geen kennissen aan te treffen. Bevend op z’n beenen en door Norman Gray gesteund, volgde de zwerver den rijken grond bezitter In hel restaurant. Ze namen In een hoek-aan een tafeltje plaats en Gray beval den toegeschoten kellner den man een stevlgen maaltüd te brengen. Het was een lust den zwerver te zien eten Gray had een sigaar opgestoken en met een glimlach van voldoening op het gelaat, keek hü toe. Groote hoeveelheden voedsel verdwenen in ’s mans maag, doch ondanks het feit, dat hü blükbaar uitgehongerd was en wellicht in da gen geen eten had gezien, viel het zün weldoe ner op. dat hü at zonder gulzigheid, dat hü mes en vork op de juiste wüze wist te gebrui ken; kortom, dat een zekere beschaving dezen man niet vreemd was. Gray had volop gelegenheid den vreemdeling op te nemen en het frappeerde hem. dat de kleedlng van den man. ofschoon oud en ver sleten. van goeden snit was. In het vermagerd, beenig gelaat waren de oogen diep In hun kas sen weggezonken en meestal neergeslagen Doch wanneer Gray eens een enkele maal een blik opving, trof hem de intelligente uitdrukking. En aan de lange, smalle rechterhand zag hü een prachtig bewerkten, zwaren. massieven gouden ring, een zegelring, waarin een wapen was gegraveerd. w-evrouw Pawley is naar haar moeder te [y£ Dairen gegaan, teneinde een weinig-te be komen van de ontberingen, welke zü tijdens de gevangenschap van de bandieten heeft geleden. In een onderhoud, dat een vertegenwoordiger van Reuter met de bevrüde Engelschen heeft gehad, deelden zü mede, dat zü veel van opium gebruik maakten, teneinde minder last te heb ben van den honger en niet te worden wakker gehouden door de nachtelüke braspartüen van de roovers. Toen de Japansche majoor hen kwam halen, geloofden zü niet bevrüd te zün,* alvorens zü de troepen van Mandsjoekwo met de Japan sche vlag zagen. Over het algemeen werden zü echter door de bandieten, waarvan enkelen hoogstens achttien jaar waren, goed behandeld. Beide gevangenen leden echter vreeselük door de stukgeloopen voeten. De onderhandelingen om hen uit de handen van de roovers te bevrijden, waren zeer moei- lük. Eerst trachtte een zekere Usumi, een lid van de politie van Mandsjoekwo. de roovers met ge schenken om te koopen, doch dit mislukte. Toen overblufte een Japansch majdbr de bandieten door hun kamp zwaar gewapend bin nen te dringen en den leider van de bende met zün revolver te bedreigen, waarop de mannen eenigen tijd met hun revolvers tegen eikaars hoofd gedrukt stonden. Eindelük slaagde deze majoor er echter in tot een overeenkomst te komen. terug naar het eiland. Bü hun aankomst waren ze hoogst verbaasd, hun schoenen en kousen daar niet meer te vinden. Ivy dacht, dat ze 1 bestierf, toen ze daar Creepy en Crawly, de beide slangen, in hAAr kousen zag rondkruipen. „Kük me nu eens aan.” gilde ze. „Heeb je ooit zoo iets beleefd. Nu moet Ik zonder kousen naar huis.” „Waarom neem Je ze den slangen niet af?" vroeg Topsy. „Voor geen duizend gulden raak ik die slangen aan," verklaarde Ivy be slist. Helfrich bleef sprakeloos staan. Wat moest hü nü doen? Wat kón hü doen? Hü had de moreele overtuiging, dat achter die muren van de villa Saluga op dat oogenblik een geheime samenkomst plaats had dat een -personen, hoogstwaarschünlük ook die in het geheim waren inge- mün accent zult u wel gemerkt hebben. Ik ben een Rus. die door de revolutie, evenals zooveel landgenoo- ten, uit z’n vaderland verdreven werd. Het is mü niet voor den wind gegaan, steeds ging het bergaf. Mn laatste beroep was auto-oppasser. Al m’n bezit is verdwenen: ik bezat alleen nog dezen ring met het wapen van mUi^, geslacht. Misschien vindt u het onverstandig, ja dom. dat ik daarvan geen afstand wilde doen. Het stuitte me echter tegen de borst, dat erfstuk te verkoopen aan een pandjeshouder. een schar relaar. zoodat het misschien later de hand van een protsertgen parvenu zou sieren. En toch zal ik er toe moeten overgaan. Het kan me helpen aan nieuwe kleeren en zoodoende misschien aan een betrekking, want in deze vodden....” Z’n blik gleed langs z’n kleeren. Toen schoof hU den ring van z’n vinger en overhandigde hem aan Gray. held zou verdenken, „dat Ik uw goedheid weet te waardeeren. Het ls ai zoo lang geleden, dat ik iemand ontmoet heb. die deze eigenschap bezat." „Ik zag u naar mün ring küken. Waar- schunlük vroeg u zich af, waarom ik uitge hongerd was, als ik nog een sieraad bezat, dat waarde heeft. U hebt gelük: Ik had den ring verkoopen. Misschien had ik er tien. ’“J Ook bü ons bestaan duizendtallen van ver eenigingen. die slechts bestaan uit een voor zitter, een penningmeester (die eigenlük In de eerste plaats genoemd moet worden) soms ook nog wel eens een secretaris en ten slotte een viertal leden, die nog wel eens de luxe kennen een eigen „vereenigingslokaal” te bezitten in de gelagkamer van het een of andere kroegje. Vischcolleges. kaart- en of loterijclubs, loopen alleen reeds In de honderdtallen. Maar deze getallen worden nog overtroffen door Frankrijk! Wég ons eervolle recordWég een Illusie man. die zeer veel tüd en schijnbaar zeer veel geld bezat, heeft een reis door FrankrUk ondernomen en zich de moeite ge troost een volledige lüst van alle in zün land bestaande vereenigingen samen te stellen. Deze moeite is door een groot succes bekroond, want het ls hem mogen gelukken, door cüfers te bewüzen. dat FrankrUk als land der meeste vereenigingen het record slaat! 50.000 ver schillende vereenigingen heeft hü geteld. 50.000 organisaties met schriftelük vastgelegde statu ten, met verplichte contributie, met redevoerin gen toespraken, en zelfsmet leden Geen kwaad Woord over de groote bonden. ZU vervullen ongetwUfeld een cultureele taak, die niet onderschat mag worden. Maar kan men al die duizenden andere vereeniglnkjes in Frankrijk en vooral in de Provence voor ernst nemen? Bü het lezen der namen, die al deze schoone bonden dragen, kan men moel- Hjk een strak gezicht meer blUven trekken, al zou men schoonmama reeds 5 maanden op „bezoek” hebbenEn wie maar eens een keertje hartelük wil lachen, dié leze het ver korte uittreksel uit de weldra als boek vgr- schünende „Volledige en onverkorte lüst van Fransche vereenigingen en clubs.” Er zün er enkele zeer interessante bü: Een „Eerste vereeniglng van Slakkenkwee kers”. Een „Vereeniglng haaruitval”. Een „Bond van vrienden van een gezonden slaap in de stad Rouaan”. Een „Vereeniglng van Vrienden van zeep- schilderingen op glas". Een „Vriendenkring van liefhebbers van jonge champignons”. Een „Verbond ter bescherming van het leven van mieren en vlinders”, en t3T slot een héél belangrijke ...bond, ter bestudeering der taal van de volkeren^ die de wereld tot aan den toren bouw van Babel hebben bewoond”. En die heeft nog leden ook! Zelfs de knapste mensch zal niet kunnen doorgronden, wat de Bond van Vrienden van een gezonden slaap eigenlijk uitvoert. Slapen deze lieden, als ze vergaderen? Gebruiken zü slaapmiddelen.... of....? Wat spoken de „tegenstanders van den haaruitval” uit? Wat is eigenlük „zeepschil- deren op slakken? Vragen De voordeur ging open, en het verschrikte gezicht van den portier kwam om den hoek küken Toen bü den marskramer zag, ging zün schrik over in ergernis. Wat scheelt jou. vlegel, om hier op dit uur nog zoo’n kabaal te maken? Denk je, dat we gek zün? Nou. ik zal wel stil zün. als er bü jullie ingebroken wordt. Ik dacht Je goed te doen, man. uur. Maar wat bracht dien man, die in het genot van een vaste positie was, et. toe, om een door de politie gezochte persoon onderdak te geven? Hadden hü en zUn vrouw deel aan de misdaad? Waren ze misschien familie van die vrouw? Beschermden ze haar terwllle van hun meester, of maakten ze alleen maar gebruik van diens afwezigheid, om hun licht schuw bedrijf uit te oefenen? Opeens kwam er een dol plan bü hem op. Tot lederen prüs moest hü in dat huls komen, Hü zou zün doel bereiken, als er geen hond was. Dat moest hü eerst te weten zien te komen. Voorzichtlng klom hü links over het hek van den tuin, en sloop naar het huis. Niets verroerde zich. Gelukkig er was géén hond. Rechts van de voordeur was de portierswoning, links was alles donker. Hij liep voorzichtig naar dien kant, en bleef eens klaps staan. Wat was dat? Viel daar niet aan den zükant een zwak lichtschünsel uit de eerste verdieping op de boomen? In den tuin? Hü sloop naar die züde. Ja, het was zoo. Op de eerste verdieping brandde licht, en wierp zün schUnsel.zü het dan ook sterk getemperd door de geheel neergelaten dünen, op het pad. de portier en zün vrouw, nóg iemand hier. De Jongen, met wien hü gepraat had. had be weerd. dat het heele personeel met verlof was en Fina zou wel niet op de eerste dieping wonen Een poosje later kwam er een marskramer voorbij Voor de villa Saluga bleef hü op eens staan, keek goed, keek nóg eens goed. of meer de „bochel”. wUd, daar aanwezig waren. Maar hoe het te bewüzen? Onder welk voorwendsel zou hü dKsr binnen kunnen komen? En toch moest hü zekerheid hebben. Zoekend gleed zün blik langs de •Alle vensters waren donker. Alleen Portierswoning was licht. Waren ze dé Ar? WAarachünlük. Die eerbiedwaardig ultzlnende man was het stellig met hen eens, anders *°u hü Juffrouw Markbreiter niet zoo .van zelfsprekend binnengelaten hebben, op dal

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7