Prikkeldraad
Van de
Perstribune
Het „recht van demonstratie”
Klaarheid, in het Lijdensraadsel
Twistende liberalen
Het Oslo-verbond
J
Mr. C. Romm
Wat gij niet wilt.
NIET ONBEPERKT
Voltooide
opvoeding !tf
r
ZATERDAG 29 OCTOBER
leekepreeken
•ST. LIDUINA
TWEEDE KAMER
DE BEGROOTINGSDEBATTEN
T echnische tarief herziening
Spreektijd gerantsoeneerd
Geen stempel-faciliteiten
NED. SPOORWEGEN
Ontvangsten loopen sterk terug
UITKOOP EENER FABRIEK
Arbeid moet in Nederland blijven
Audiëntie
f
-
STUDIECOMMISSIE UIT
STOCKHOLM
Onderhoud met den heer Lind
hagen, lid van den Zweed-
schen Rijksdag
Groote voorzichtigheid
geboden
NAAR STAKING IN HET
WASCHBEDRIJF?
DE BETOOGING VAN
8 NOVEMBER
I
i
Uitbreiding Vredespaleis
Regeeringsantwoord inzake het
„stempelen” op 8 Novem
ber en de geweigerde
V.A.R.A.-uitzending
Werkgevers en werknemer*
confereeren
stelselmatig ophitsen
Bezoek aan om land
Beslag op roerend goed
MGR. SCmpf>PA HERSTELD
Blik naar het Oosten
Entente is practisch
niets
S'
AD INTERIM
te
MINISTER REYMER
tijgen”
MINISTER RUYS
Passief
<4*
een
en
een
van
tezelfde wet ten
God doet veel,
i, Hjj neemt het
ening, maar HU
mensch met de
1 zal ook zUne
Criticaster van ,De Residentiebode” zegt
van deze liberale wUsheid:
„Juist omdat w:
willen wU onze I
deze benoeming.
Opdat hU wety.
stad door heel
en waardeerim
De heer Rojbme behoort tot de jongeren,
in zooverre
leven staat.,
orde en rust
te waken en zuinig te zijn met toestemming
voor betooglngen, daaruit sproot eveneens voort
„Het Volk” bericht, dat van den minister van
Blnnenlandache Zaken op een verzoek van bet
bestuur van het N.V.V. Vrijdag ten antwoord is
binnengekomen, dat hU geen vrijheid kan vin
den om medewerking te verleenen. ten einde
voor de sociaal-democratlsche betooging van 8
November aan werkloozen faciliteiten in zake
stempelen te verstrekken.
Gisteren hebben wU in ons Overzicht ver
zuimd. gewag te maken van Minister de Geer’s
toezegging, dat hU met den grootst mogelljken
spoed de al lang gevraagde technische herzie
ning van het tarief ter hand zal nemen. Het
sensationeel verloop van de tenslotte op schor
sing van de behandeling der tariefverhooging
uitgeloopen zitting had blijkbaar deze belang
rijke toezegging in onze aanteekeningen ietwat
op den achtergrond gedrongen. Kan de be
windsman op korten termijn alvast niet een
aanlokkelUk onderdeeltje van dit werk aan de
Kamer voorleggen? HU kan er b.v. agrarisch*’
stemmen mee winnen.
r-
In
ie
IK
‘n
et
er
ie
or
A
Tsonen-
nt
;n.
[tegenstander en beantwoordt ze; altUd is
ze op de hoogte van haar taak en op volle
kracht.
Mr. Romme naar de Tweede Kamer, dat
is een aanwinst voor de Kamerfraktie.
Die, en de PartU. zU ermee gelukge-
wenscht."
Eveneens zonder hoofde lijke stemming nam
de Kamer een suppletoire begrootlng van Bul-
tenlandsche Zaken aan. waarbij een post van
300.000 wordt uitgetrokken als renteloos voor
schot aan de Carnegle-Stichting ten behoeve
i«n uitbreiding der locallteiten van het Vredes-
d, maar we zul-
*nen; God geeft
overvloed van genade,1 maar we zullen
ken geen audiëntie verleenen.
De Tweede Kamer besloot Vrijdagmiddag den
spreektijd bij het algemeen begrootlngsdebat te
stellen op drie uur voor RK en Soc. Dem,
twee uur voor A. R. en C H. 1 voor LI be
lt. Gerei
partUen
Volgens een statistiek over de geschatte ont
vangsten in de maand September hebben de
Nederlandsche Spoorwegen een tekort van bijna
3.000.000 in vergelijking met de ontvangsten
van deaelfde maand in het vorige jaar.
De totale inkomsten van 1 Januari tot en met
1 September zUn meer dan 30 780 000 gulden
minder dan die van het vorige jaar.
(„Het Volk”)
In de laatste vergadering vóór het miniatuur-
recesje, dat de leden krügen. om krachten op
te doen, den geest te scherpen en rhetoNsche
wonderen te ontwerpen voor het jaarlljkscbe
debat in grooten stijl over het algemeen beleid
der Regeering. heeft de Tweede Kamer al
thans eenige leden daarvan de Regeering
nog even aan den tand gevoeld over een on
derdeel van het beleid, over de houding na-
melUk, die zij tegenover het .recht van de
monstratie” aanneemt.
Het recht van demonstratie. Minister RUYS
DE BEERENBROUCK stelde het aan het slot
van zijn antwoord
op de Interpellatie-
de Visser nog eens
uitdrukkelijk vast, is
niet onbeperkt. De-
1 genen, die demon-
streeren willen, stel
len het altijd voor,
alsof het tegendeel
het geval is. Doch
dit recht zal altijd
beperkt moeten wor
den door den eisch.
dat de openbare orde
en rust verzekerd
moeten zijn. Daar
voor te waken is de
plicht der Overheid.
En daarom heeft zij
het onaantastbare
zooals de Haagsche
van de massa uiterst voorzichtig is met het toe
staan van demonstraties en dat zU er zich vol
komen van onthoudt, harerzijds ook maar iets
te doen, dat, als eens een openbare betooging
is toegestaan, het slagen van zoo’n tegen haar
zelf gerichte demonstratie bevorderen kan. ZU
werkt in die gevallen, mits openbare orde en
rust het toelaten, niet actief tegen, maar zij
werkt óók niet actief mee.
Daaruit vloeit consequent voort, dat aan de
gemeente Den Bosch zal moeten worden onder
het oog gebracht, dat zU weliswaar in haar
recht is. ja. haar plicht doet, als zU den werk
loozen geen vrijstelling van stempelplicht ver
leent. maar dat zij niet die werkloozen met
strafmaatregelen treffen of dreigen mag. wan
neer zU op eigen of anderer kosten naar een
demonstratie trekken willen en hun stempel
plicht een dag verzuimen.
„De brutaliteit der heeren gaat wel ver.
dat zU openlUk de medewerking van B. en
W. inroepen, ten einde onze betooging In de
war te kunnen sturen!”.
recht, om harerzijds
burgemeester ten aanzien van den communis
tenoptocht op 20 September j.l. deed open
bare demonstraties te verbieden, wanneer zij
daarvan verstoring van de openbare orde en
rust vreest.
Zonder eenig debat de advocaten in de
Kamer kunnen dankbaar zwijgen, als lang ge
koesterde wenschen in vervulling gaan! en
zonder hoofdeltjke stemming werd Minister
Donner's ontwerp aangenomen, dat een nieuwe
regeling van den lijfdwang invoert, terwijl het
verder de mogelijkheid van het opleggen van
een dwangsom bij veroordeelend vonnis buiten
twUfel stelt en een regeling geeft van het be
slag op roerend goed, dat zich in ruimten (b.v.
in safe-loket) bevindt, die door derden ver
huurd of op andere wUze in gebruik gegeven
zUn.
Men herinnert zich de destijds in deze
kolommen vermelde kwestie Inzake den aoo-
genaasnden „uitkoop” der Draad- en Draad-
nagelfabriek van de N. V Gebr. van Thiel te
Helmond. Door dezen uitkoop werden de
quota van deze fabriek bij de opr.chtlng van
het internationale draadkartel voor een periode
van rijf jaren aan deze buitenlandsche Inrich
tingen verkocht.
In de te Helmond gehouden raadsvergade
ring te bjj de rondvraag deae aangelegenheid
door den heer den Ouden (r. k.) ter sprake
gebracht. Ken motte werd voorgesteld, waar-
wit ver van hem af wonen,
blUdschap uitspreken over
■té. dat zUn werk in de hoofd-
het land de aandacht trekt
g vindt.
Wegens de reis naar Rome sa' Z M. Kzc. de
Bisschep van Haarlem de trrrtvoigenite we-
Is het geen schandaal?
Maar nü een gemoedelUke vraag:
hebben de communisten bU de opening
der Staten-Generaal niet precies hetzelfde
gedaan met volkomen Instemming
en medewerking van sociaal-
demokratische autoriteiten?
Mochten de communisten bfl de opening
der Staten-Generaal wél de medewerking
der autoriteiten inroepen en misbruiken
om een nationale manifestatie voor koning
schap, orde en gezag in de war te sturen?
En hebben de sociaal -demokraten niet
gepleit voor het goed Techt der onruststo
kers, die relletjes wilden uitlokken en
met doodelftk succes -» Inderdaad ook héb
ben uitgelokt?
Lieve S. D. A. P., wat gU niet wilt, dat
u geschiedt-...
,De zaak is nog niet beslist; trouwens, nlet zich zelf moeten beginnen,
het gansche verkiezingswerk verkeert nog
in de periode der voorbereiding. Van gan-
scher harte hopen wU, dat dit conflict op
de meest bevredigende wijze uit den weg
zal worden geruimd. NatuurlUk niet door
een halfslachtig compromis, er rijn
apdere en betere middelen. WU voor ons
hebben de hoop nog niet opgegeven, dat
de Haagsche liberalen over eenige maanden
eendrachtig ter stembus zullen tijgen. Maar
dan moet men bU het vinden van de oplos
sing (die o.i. voor de hand ligt, al zullen
wU ze niet met zoovele woorden suggeree-
ren) het geheel overzien en niet per
kwesties zoeken, waar die niet zijn.'
paleis. Door de vergrooting van het aantal
rechters van het Permanente Hof van Inter
nationale Justitie en de uitbreiding van het
personeel van dit hoog college komt men ruimte
tekort. De Volkenbond zak het bedrag in jaar
lijkse he termijnen van 10 mille terugbetalen.
In verband met het in de pers verschenen
bericht omtrent een op 18 October JJ. te Rot
terdam gehouden bijeenkomst van R K. geor
ganiseerde middenstanders ter bespreking van
de verhouding tusschen den R. K. Middenstand
en de R. K. Staatspartij, éerzoekt het Bureau
van den Ned. R. K. Middenstandsbond ons
mede te deelen, dat de R. K. Middenstands
organisatie als zoodanig bulten deze bUeen-
komst staat.
Het gemeentebestuur van Stockholm heeft
commissie uitgezonden naar Duitschland
Nederland ten einde de groote steden te
bezoeken en studie te maken van het vraag
stuk van de Volkshuisvesting en stadsontwik
keling. vooral In verband met het erfpachts-
lecht.
Deae commissie bestaat uit den burgemees
ter Carl r .indhage en twee andere stadsbe
stuurders.
Amsterdam en 's-Gravenhage rijn reeds be
zocht. Heden wordt een bezoek gebracht aan
Rotterdam.
We behoeven er ons heusch niet over te
verwonderen, dat wU, Christenen, met onze
verheven opvatting omtrent het lijden,
toch nog afgeschrikt worden door alles wat
ook maar naar Ujden riekt en dat we al
het mogeUjke doen, om ziekte en pUn,
armoe en ander leed ver van ons weg te
houden.
Dat is eenvoudig de impuls, de spontane
weerstand onzer natuur. God heeft ons niet
geschapen om te Ujden; de menschelUke
natuur met haar trek naar het GoddeUJke
hunkert naar geluk en mUdt dus alle onge
luk, zoolang iets als ongeluk door haar be
schouwd wordt.
Want dit is de kern van de chrlsteUjke
opvatting omtrent het lUdln, in het aard
sche ongeluk geen waar ongeluk meer te
zien, het aardsche Ujden te beschouwen als
een middel tot hemelsch verblUden.
Al is het streven van *8 menschen hart
naar geluk ook al zóó sterk, dat we buive- Het is geen onbekend, zelfs
ren voor elke pUn, voor de geloovigen, die
Christus’ Ujden en de vruchtbaarheid er
van kennen, moet het toch ook duideUjk
rijn, dat achter de nevelen der eUende toch
ook lichtend geluk kan oprijzen.
Onze alledaagsche ervaring leert ons
reeds iets hiervan: de uiterste armoede
moge de menschen neerdrukken, genotvolle
weelde is toch nog veel minder het miliéu
om groote en sterke menschen te kwee-
ken, Weerstandsvermogen, grootmoedigheid,
vastheid en sterkte van karakter, wils
kracht, ge vindt ze meer in de nederige
huiskamers, die steeds gevuld zUn met de
zorgen van eiken dag, dan in de salons en
rooms van den weelderlgen rijkdom.
Neen, het is geen vernedering, het is
eerder verheffing van den mensch, het
toont de hoogheid, waartoe hU geschapen
is, dat niet zonder zUn medewerking zUn
eigen schuld vereffend wordt. De mensche
lUke schuld der zonde wordt niet zonder
bet Ujden der menschelUke natuur voldaan.
Zoo leert het Ujden zich kennen als een
nieuwe boom des levens.
Het helderste breekt deze waarheid naar
buiten in de Ujdende figuur van den Zalig
maker: in Zijn Ujden hervindt de mensch
het hoogste geluk op aarde: de Goddelijke
Verwantschap der heiligmakende genade,
in ZUn dood wordt, het leven herschapen,
het leven der eeuwigheid voor millioenen
en mllliarden menschen.
Voor den ongeloovige moge dit harde en
duistere taal zUn. voor den geloovige is de
vruchtbaarheid van Jezus’ Ujden streelen-
de en' heldere werkelijkheid.
Maar nu moet ook de geloovige nog
trede vertptzRi heel hei wereldbestuur
God erkennen we steeds
opzichte van de mensche.
heel veel Voor de mensch’
grootste deel voor ZUn rt
doet niet alles: de redeUJl
kracht van zUn Vrijen 1
medewerking moeten gev<
God wU ons in den her
len hem zelf moeten verc
ons
met die genade mede moeten werken. Zoo
ook heeft de Godmensch. Christus, onein
dige schatten voor ons verdiend, maar in
de toepassing dier schatten moet dé mensch
al weer zUn eigen medewerking schenken.
Het zou den mensch onwaardig zUn,
Christus aUeen te laten lijden; 's menschen
grootheid elscht, dat we in ZUn lUden ons
deel zullen hebben.
Geeft deze gedachte niet een hooge be-
teekenis aan dat ellendige menschelUke
Ujden? Maar nog hooger stijgt die gedachte,
wanneer we het sociale karakter leeren
kennen, dat het menscheUjk Ujden dragen
kan. De mensch heeft ten opzichte van
God een dubbelen aard: zUn persoonlijk
karakter, maar ook zUn socialen aard. Heb
ben allen (in den goeden zin begrepen) in
éénen mensch Adam gezondigd, aUen zUn
in den éénen Christus verlost. Welnu, in
dat sociaal karakter van Christus' lUden
mogen wU wederom deelen, zoodat het
Ujden van den een van hoog nut kan zUn
voor het leven van den ander. Ja, Christus
heeft gewUd, dat in de toepassing van de
oneindige verdiensten van ZUn lUden, wU
niet aUeen voor ons zelf moeten mede
werken, maar ook voor anderen een krach
tige medewerking kunnen geven.
En deze gedachte heeft menige ziel tot
hooge heldhaftigheid verheven: haar
aardsch lijden oorzaak van hemelsch ge
luk; haar kortstondige eUende brengt
eeuwlgheidsvrucht.
Niet terstond stond deze hooge gedachte
omtrent het aardsche UJderi bU Liduina in
voUen bloei; ook zU is schrede voor schrede
slechts de Udder der volmaaktheid op
gegaan. De eerste paar jaren van haar
ziekte hooren we ook bU haar klachten en
vinden we ook bU dit jonge meisje een
best verklaarbare jaloersehheid op haar
vriendinnen, die daar buiten vroolijk sprin
gen en spelen.
Als Jezus in den Hof Zijn menschelUke
natuur vragen laat, den kelk des Ujdens
te laten voorbUgaan, hoe goed begrijpen
we dan, dat ook het brave meisje Liduina
vurig verlangde naar uitkomst, naar ge
nezing van haar smarten. Maar terwijl
Jezus terstond op ZUn bede om verlossing
volgen Met: Vader, niet MUn wil, maar üw
wU geschiede, zal Liduina drie volle jaren
noodig hebben, voordat ze zicli in haar
ziekte ten volle weet te onderwerpen.
Het was Kapelaan Bot, haar geestelUke
leidsman die Liduina's gedachten hooger
te verheffen wist; hU leerde haaf het lUden
van den Christus te overwegen en wel zóó,
dat dit haar dageUjksche taak werd; hU
leerde haar ook de H. Communie te maken
tot het groote middel om hooger te klim
op 1 JuU j.l. bU beëindiging van het collec
tief arbeidscontract, hebben de afdeelingen van
den Bond van Waschindustrieelen de arbeiders
organisaties doen weten dat rij niet voornemens
waren in het nieuw te sluiten contract dezelfde
arbeidsvoorwaarden als voorheen op te nemen.
ZU verlangen om. een loonsverlaging toe te
passen.
De besprekingen, welke hierna zUn gevoerd,
leidden tot nu toe niet tot resultaat. Ter bespre
king van den toestand welke daardoor is ont
staan, .hebben Donderdagavond in het Bonds-
gebouw en In „Ons Huls” te Gouda de arbei
ders. aangesloten bU de onderscheiden organi
saties. vergaderingen belegd, welke om. door
hoofdbestuursleden werden bUgewoond. Lang
durige besprekingen zUn er gevoerd en met aL
gemeene stemmen werd berioten den werkgevers
mede te deelen. dat. indien niet spoedig over
eenstemming zal worden bereikt, op 9 Nov. as.
een staking aal worden geproclameerd.
tholiek een goed-katholieke opvoeding
genoten; zU zUn thans resp. 21, 19 en 15
jaar oud; de oudste is dus inmiddels reeds
meerderjarig geworden. terwUl de beide
anderen vermoedelUk wel geen anderen
godsdienst zullen verkiezen boven den
katholieken. Maar juist wegens den tame-
lUk gevorderden leeftijd van deze minder
jarigen is het tamelUk gezocht, te hunnen
aanzien nog te spreken van „katholie
ke o p v o e d 1 n g” en van een daarbU
vereischte „leiding van de v r o u w.” De
opvoeding in de katholieke leer is vol
tooid, wanneer de kinderen omstreeks
hun twaalfde jaar gevormd zUn ^n de
plechtige doopbelofte hebben afgelegd.
K e r k e 1 U k zUn de kinderen dan als
meerderjarig aan te merken. Zeker zal het,
van katholiek standpunt ge
zien, in hun belang zUn, dat zU ook daar
na in een katholieke omgeving bUJven;
maar dit belang is geen katholiek opvoe-
dingsbelang meer en mag voor den onpar-
tUdigen, objectieven rechter zeker niet op
wegen tegen het belang van de moeder, die
haar kinderen bU zich wenscht te hebben,
indien zich uit anderen hoofde niets tegen
de inwilliging van haar verzoek verzet.”
iU nog in de fleur van het
icieu ovwMu.ynU heeft echter al een heelen
staat van Óienst op zün rug. Sinds jaren
is hU lid Van den Amsterdamschen Raad
en leider der fraktle. In tal van andere
funktiesjuient hU de katholieke zaak, maar
als raadslid trekt hU het meest de aan
dacht >an buiten. Het spreekt van zelf, dat
„de pfbvincie” niet altijd de raadsverslagen
van de hoofdstad volgt. Maar er springen
telkens vraagstukken naar voren, die de
aandacht van het heele land trekken. En
dan volgt katholiek Nederland steeds met
aandacht de gedragingen der katholieke
fraktle, in *t blzonder als er princlpieele
beslissingen moeten vallen.
Altijd bevredigt dan de leiding van den
heer Romme, vaak geeft ze blUdschap en
voldoening. Vast van lUn is ze steeds, on
danks de noodzakelUkheid van kompromis-
sen in de gekompliceerde samenstelling
van den Amsterdamschen Raad; hélder en
scherp vindt ze altijd den open weg, al
lUkt uit de verte de diskussie een doolhof,
glimlachend doorriet ze de taktiek van den
Erg optimistisch klinkt dit niet.
De redactie heeft de hoop „nog niet op
gegeven”, dat de Haagsche liberalen een
drachtig ter stembus sullen „tijgen”, maar
heel gerust op dit ’„eendrachtig
voelt zU zich blUkbaar geenszins.
En vervolgens bevat ,J)e Vrijheid” een
paar ingezonden stukken, getuigend van
ernstige meenlngsverschillen bU het vrou-
weUjk deel der partij.
De opschriften boven die stukken zUn
nogal suggestief. „Een eenzUdig advies”
heet het een; „Verdachtmaking onder libe
ralen” luidt het ander.
De liberale StaatspartU heeft dus geen
tekort aan beroering in eigep kring.
En dan meent de liberale pers nog tel-
Het „Bossche geval”, de weigering der
rechtbank om een katholieke moeder, die
zoogenaamd hertrouwd is (met een pro
testant) in de voogdU harer kinderen te
herstellen, bhjft nog steeds de aandacht
trekken in allerlei publiciteitsorganen. Al
les en nog wat wordt er bUgehaald en
breedvoerige beschouwingen worden er aan
vastgeknoopt, welke soms al heel raar aan
doen. Vooral als het antipapisme zich
dergeUjke zaken aantrekt, komt er wat
kUken Maar ook bU meer serieuze
beschouwingen stuiten we soms op rare
invallen.
Merkwaardig is in dit verband vooral een
beschouwing, welke Bte in ,JDe Vrijheid”
wUdt aan de klnder-opvoedlng, welke ker
kelijk op 12-jarlgen leeftUd volgens dezen
liberaal voltooid dient te worden geacht,
de heer Bte schrijft:
Is eenmaal een demonstratie toegestaan, dan
blüft de Regeering verder passief, d. w. a zU
onthoudt zich van actieve medewerking, om
zull<een demonstratie te doen slagen. Men kan
toch ook waarlUk niet van haar verlangen, dat
zU door allerlei coulance en uitzonderingsmaat
regelen meewerkt tot het welslagen van be
toogingen. die erop uit zUn. haar eigen beleid
in een hoogst moeilijken tUd In een zoo kwaad
en zoo tendentieus mogelijk daglicht te stellen.
Van die twee beginselen uitgaand, werkte de
MINISTER-PRESIDENT zijn antwoord aan den
communist nader uit. Uit dat standpunt sproot
voort de circulaire aan de burgemeesters, waar
in dezen werden aangespoord, streng voor
Middenstanders en de
■v> R. K. Staatspartij
Naar aanleiding van het feit, dat de heer
mr. C. Romme, leider der Amsterdanafflche
Raadsfractie, met vrU volledige stelligheid
benoemd zal worden tot lid der Tweede
Kamer in de vacature-Guit, schrijft ,J)e
Gelderlander” ter begroeting van dezen
nieuwen volksvertegenwoordiger reeds bU
voorbaat: 7
kens te moeten wUzen op de „oneenlgheid” en^omm^n1 vw
onder de katholieken! en uur voor e oven8
De „N. R. Crt.” had daar deze week weer
een oreedsprakige beschouwing over.
ZU zou baai* zorS beter kunnen besteden
aan de eigen partU, waar het nu reeds,
lang vóór de stembus zóó warm toegaat.
P. S.
geen
ongewoon verschUnsel, dat, wanneer het
tegen de verkiezingen loopt, er niet slechts
tusschen, maar ook in de politieke
partijen een zekere „wrijving” ontstaat.
Men wordt nerveus, gejaagd en erger.
Maar in de liberale partU is men er nu
toch wel heel vlug bU-
Daar bestaat al sinds eenigen tijd rumor
in casa over de samenstelling der candi-
datenUjst, speciaal in Den Haag, en het
jongste nummer van „De VrUheld” wordt
voor een niet onbelangrijk deel door ont
boezemingen over de gerezen tegenstellin
gen in beslag genomen.
Dit geldt niet alleen voor de manneUjke
maar ook voor de vrouwelUke leden der
partU.
Het weekblad geeft eerst een uitvoerig
artikel over „Wat zich in Den Haag af
speelt”, waarbU het gaat om een zittend
Kamerlid, dat „op ongewoon felle wUze”
bestreden is ten gunste van een ander lid
der partU, terwUl ook nog een derde aan
bod is, en besluit als volgt:
,Xr is uit paedagogisch oogpunt zeker
veel te zeggen voor continuïteit in de op
voeding. Het is verschelden jaren geleden
sinds de moeder uit de voogdU is ontaet
Sinds dien tijd hebben deze kinderen, die
ook in hun jeugd tot de Katholieke Kerk
behoorden vader en moeder waren ka-
„Het Volk” is er ontdaan van!
Daar wil de S. D. A. P. op 8 November aa.
nu een reuze-demonstratie houden in Den
Haag om de regeering en de Kamer naar
best vermogen te intlmideeren, van
overal worden de menschen daartoe (vraag
niet: met welke demagogische praatjes
vaak!) naar de Residentie getrommeld, -
er zullen op dezen socialistischen „HoogtU-
dag” geen roode kranten verschUnen en
het personeel krijgt vrijaf, zU het dan ook,
dat volgens de „Tribune” „degenen,
die vrijaf nemen, verplicht zUn in overleg
met hun chefs den ontstanen achterstand
zonder betaling en buiten de gewone werk
uren in te halen”, .Jïet Volk” deelt zelfs
triomphanteUjk mede, dat de roode Ka
merfractie op 8 November voor 100 pet. aan
absenteïsme zal doen (waar deze fractie
trouwens over *t algemeen niet al te on
wennig tegenover staat!), afUn, alles
wordt piekfUn voorbereid en Den Haag
belooft te zullen daveren van het roode
alarm.
Maar wat hebben de sociaal-democrati-
sche leiders nu ontdekt?
Dat de afdeeling Haarlem van dézO. S. P.
zich tot B. en W. gericht heeft met het
verzoek, om alle ongeorganiseerde werkloo
zen, die dus stempelen bU het BurgerUjk
Armbestuur, In de gelegenheid te stellen op
8 November as. deel te nemen aan de aan-
gekondigde demonstratie in Den Haag. ZU
zou verzocht hebben, de werkloozen dien
dag alleen te laten stempeleh-(tusschen 8
en 9 uur 's morgens, zoodat leder dan be-
hoorlUk zal kunnen deelnemen.
Ziet u, diór is „Het Volk” ontdaan over
en de redactie verzucht dan ook:
„Hoe nu? De opvoeding voltooid om
streeks het twaalfde jaar? Kom. kom. Weet
..De Vrijheid” niet, dat juist op dien leeftijd
de groote gevaren voor de jeugd beginnen
en dat voor de meeste jongelui dan de be
slissende fase optreedt, welke veelal voor
heel het leven richtsnoer bUjft! Wel geeft
de schrijver toe, dat het van belang is. dat
de kinderen in kath. omgeving bhjven,
maar dat ,4s geen opvoedingsbelang meer”!
Is dat nu wel iets anders dan een woorden-
zifterU?
In elk geval, ik vrees, dat de knappe
schrijver van „De Vrijheid” óp een concours
voor paedagoog geen hoog cUfer zou halen
Alleen den gersten regel van het citaat zal
men algemeen op prijs stellen: continuïteit
in de opvoeding moet er zUn. Ook de rech
ters deden dit klaarbUjkelUk, waarvandaan
hun wUs vonnis.”
in wordt te kennen gegeven, dat onze regee
ring maatregelen zal bevorderen, waardoor
de Invoer Iran het verkochte quotum hier te
lande za] worden t opdat het weer mtoge-
lUk worde den betreffenden arbeid hier te
doen geschieden.
In verband met den ernst der zaak en de
belangrijkheid der motie, werd besloten haar
tot de volgende bijeenkomst van den raad aan
te houden.
Het Oslo-verbond zou hoogstens eenige be-
teekenis kunnen hebben, wanneer de staten
zich naar het Oosten gaan oriénteeren. Daar
liggen de Baltische landen die wel zeer sterk be
dreigd worden door het Engelsch en Duitsch
Imperialisme.
Door het streven der belangen, tegenstellin
gen en de onderlinge rivaliteit der groote mo
gendheden, wordt de vrede steeds bedreigd,
meende burgemeester Lindhagen, en zU sleepen
de klein* staten mee In de eUende. Maar Ik
maak hun er geen verwUt van; zU kunnen niet
anders. Het Is de natuur der macht.
Vervolgens Informeerden WU naar de huidige
«ttuatte In Zweden, vooral met betrekkng tot
het partenientaire steteeL
Ook in Zweden zoo werd ons geantwoord.
wankelt dit stelsel en is de democratie be
dreigd ï|et eenige wat wU kunnen doen is op
betere tUden hopen.
de missive aan de gemeentebesturen, waarin
eene regeling was neergelegd, op grond waar
van aUeen in geval van overlijden of ernstige
ziekte van een bloedverwant aan werkloozen
vrUstelUng van de stempelverpllchtlng mag
worden verleend. Op dienzelfden grond wei
gerde de Regeering aan de Russen, die In
Augustus het Congres tegen den Imperlalls-
tlschen Oorlog wilden bezoeken, het visum en
dezelfde oorzaak doet ook Minister REYMER
zUne medewerking
weigeren, om een
ruU van zendt Ud
tusschen A. V. R. O.
en V. A. R. A. te be
werkstelligen, opdat
de laatste omroep-
vereeniglng de be
tooging van de S. D.
A. P. op 8 November
'uit kan zenden. Dit
Is. In princlpieele 1U-
nen strak volgehou
den, het antwoord
van de Regeering op
de Interpellatle-de
Visser en op de kor
te vragen, die op het
gebrulkelUke VrU-
dagsche vragenuur
eerst mr. DUYS en
daarna Ir. ALBAR-
DA aan de Regeering over hetzelfde onder
werp stelden.
We kunnen er volkomen accoord mee gaan,
dat de Regeering in dezen tijd van
De Pauselijke
Internuntius bU
het Nederlandsche
hof. ZExc. Mgr.
Lorenzo Schioppa,
die sinds eenige
maanden tot her
stel van zUn ge
zondheid In Italië
vertoeft. Is than*
vrüwel geheel ge
nezen.
Mgr. Schioppa
zal Zaterdag as.
uit Rome vertrek
ken om zich we
der naar 's Gra-
venhage te bege
ven.
Een der redacteuren van het Ned. Correspon-
dentlebureau heeft een onderhoud gehad met
den heer Carl Lindhagen. Ud van den Zweed-
schen Rijksdag en tot voor korten tUd burge
meester van Stockholm, alsmede Ud van de
Zweedsche Studle-Commlssle. welke thans ons
land bezoekt in verband met het vraagstuk der
stadsontwikkeling en volkshuisvesting.
Nadat de heer Lindhagen het doel der stu-1
dle-reis uiteen had gezet, kwam het gesprek op
de Internationale verhoudingen en vanzelfspre
kend op het Oslo-verbond, waar zoowel Zwe
den als Neerland deel van uitmaken.
Burgemeester Lindhagen merkte op, dat Zwe
den Ud is van den Volkenbond, maar dat dit
zeer weinig beteekent. Nederland zal wel In
dezelfde positie verkeeren. De kleine landen heb
ben toch Immers niets te vertellen; de groote
mogendheden leiden de wereld. Het eenige is.
dat de kleine staten zich vereenigen om op die
wijze een tegenwicht te vormen tegen het drij
ven der mogendheden. Dit zal echter wel niet
gebeuren, omdat niemand er in werkelijkheid
het Initiatief toe neemt.
Het Oslo-verbond, aldus dé’ heer Lindhagen.
r is practisch niets. Men zegt wel eens. dat het
een begin Is en dat Is in zekeren zin wel waar,
maar dan toch een zeer, zeer klein, begin.
BU het Oslo-tractaat hebben de Scadnlnavl-
sche landen. Holland en België zich tegenover
elkaar verplicht de tolmuren niet te verhoogen
Maar zie nu eens hoe zU zich tegenover de
groote mogendheden, tegenover Duitschland en
Engeland gedragen? En hoe gedragen deze
landen zich tegenover de kleinere staten? Neen,
had de Oslo-entente werkelUk eenige beteeke-
nls, dan zouden de betrokken staten, ieder voor
men In de verheven opvatting omtrent het
Ujden.
En zóó zeer zal zUn werk bU Liduina
vrucht dragen, dat dit meisje met haar
levenslust en haar aanvankeUjke ontevre-
denheid er ten slotte toe komen zal, met
overtuiging te kunnen zeggen: als ik wist,
dat ik door het bidden van één Wees Ge
groet van mUn ziekte verlost kon worden,
ik zou dit Wees Gegroet niet bidden.
Onze tijd kent wel heel bUzonder het
lUden; wie is er geen slachtoffer der crisis?
Mochten wU allen het ten minste zoo ver
brengen, dat we het niet te ontvluchten
Ujden in christeUjken zin grootmoedig
weten te dragen.
ot
ik
U-
de
Bh
er
Bh
Bh
te
He
u-
XI
m
xi
te
