Sinterklaas te Amsterdam
I
E
WAAROM HIJ VERGETEN WERD
I
I
DE
l°'
Jt
hart
Slikkerdemikjes
voor
N
Een feestdag
jong en oud
ons
Vol verwachting
klopt i
Is 9t een yo-yo
of een gard?
ST. NICOLAAS"
Gerri tjes
vader i
L—J
O
I
ST. NICOLAAS-NUMMER
I
DE MARSEPEIN
ZIJ MOETEN ZICH MET KIJKEN TEVREDEN STELLEN
SINT SLAAT GEEN ENKEL PLEKJE OVER
Hel u niet alleen de winkelruit, welke deae kleutert van al het
schoons scheidt
De IVieringermeerpolder wordt door St. Nicolaas
niet vergeteii
I
I
I
J
I
I
I
I
niiiniiiiiiiiuiiiiiiiiii
Z
I
De
te voren onze voorouders deden; slechts
Zijn
Sint Nicolaas,
hoort man:
In Zeeland
Elzas
ge-
Leeuwarden heet het:
In
fc Zie,
DE GENESTE!
doortrekken
een
de anderen het te dru<
Al op X p
HU mlenëz
En 1 bi<
lied en geur
'k min dat zoete feest van suiker
en likeui
Het zielsverkwikkend ijs, de schuim
der limonaa'
liever dan in druk, mijn
naam in chocolade
X Is 1 peerd gelijk een eael
O heilige man!
*k Zal een deuntje voor u lezen
breng mij wat dan.
Laten
Claes
rtjk
kan:
Sinterkloós. goed heilig man!
Trek je beste tabberd aan
Ryd er meé naar Amsterdam
Van Amsterdam naar Spanje
Appeltjes van Oranje
Peertjes van den hoogen boom
X Is van kindjes suikeroom.
Dwang om de herinnering aan den
kinderheilige uit te wieechen,
baatte niet
Sinterklaos groot heilig man
Trek diene besten tabberd aan.
Gank oet rieje
Nao X lendje van Plcardië
Géi die kleine kinder wat
Oèt die groote eine schóp veurt X gat
En laot ge dan mei loupe
Hoaze en schoon verkoupe
Gëf wat. halt wat. tegen X jaor al weer wat.
Sinte Niklaas
Die speult de baas,
w solderke
ft 'k er bang foor was,
een stuk uit siea schouderke
!ro L
ipeln of taert"
beteekent is een vraag die
felost is. Sommigen beweren, dat
bastering is van
iiiiiiiiiiiiiiiiuHiiiiiiiiiiiiiaintÊ
bu
hoop
De kussens raken uyt, daar is men Heer
de schouwt
Met de secretaris, siet dat JU de maat
ry deaso tocht- la wat houwt.
Een vriéndelijke dag, een trouwe
Kindervrind
Een dag, dien elk van ons heeft
liefgehad als kind
niet waar? O wél
hem, die dat feest
Nog altijd meeviert met een kin-
derlijken geest.'
Wiens hoofd niet al te zeer vervuld
is van die schatten
Der wijsheid, die, helaas, mijn brein
niet kan bevatten.
'k Meen Beursnieuws, politiek en
soortgelijke meer.
Om, met zijn kind’ren mee, te leven
in “t weleer
Om dagen lang vooruit de winkels
rond te dipalen,
aan een „vrijster” nog zijn hart
eens op te halen’
f Ik min dien winterdag vol bloemen.
-
r> Idat ze ranker
peerd.
De grondstof hiervoor benoodigd ia bet oude
amandelbrood, dat In de lang vervlogen tijden
der Middeleeuwen onder de hoochtijdgeschenken
voorkwam Oude schrijvers maken er melding
van zoo ojn. Roemer Visacber in zijn__stame-
poppen, waarin hij bet heeft
kende marsepeinen' ook-Bfei
z'n Maartje van
marsepein eigerjiij
niet geheel
het een verbastering is van Marcl-panes ot
Marcus-brooden, die de bakkers voorheen ter
eere van St Marcus en ter gedachtenis aan een
hongersnood in 1438 bakten, toen in genoemd
Jaar een brood ter grootte van een et voor een
gulden werd verkocht.
Anderen evenwel beweren, dat marsepein af
stamt van marzapane, dicht op elkaar geperst
amandelbrood
Hoe het ook zijn moge, het ia zeker dat oud
tijds het marsepein altjjd den vorm had van
een hart, waarbij op de effen wltsulkeren op
pervlakte allerlei gekleurde figuurtjes waren
aangebracht, meestal de liefde symbollseerend,
welke een jonkman zijn .Jiefste sulkerdeprye"
toedroeg en welke bij ultte door haai met een
groeten hyllcmaker en marsepeinen herte op
Sinterklaas te vereeren.
volk. Nu is X de goede heilige, die de kinderen
beloont of bestraft voor hun braafheid of voor
bun ondeugden.
Is de avond vóór bet feest eindelijk aan
gebroken. dan zetten de kinderen hun schoen
of klomp, of hangen, zooals in Vlaanderen op
vele plaatsen, hunne kous in den scho rsteen.
doch vergeten nooit daar wat paardenvoer.
als hooi, rapen, wortelen, of brood bU te voe
gen voor X rijdier.
We spraken daar vu Vlaanderen, en mogen
hier niet vergeten bij te voegen het typische
rijm, dat te Brugge voor het paard of ezel ge
zongen wordt:
Kousen en schoenen staan te pronken,
al aan den heerd,
de kinderen slapen
daar komt een
ïoetsms
^paagt in
Wat
Eenlge jaren later, toen Gerritje als een Ger
rit was geworden, was de toestand nog onver
anderd en hadden vooral zijn broertjes veel leed
bij het zien van zooveel geluk bij anderen en
zooveel armoede bij hen.
Maar nu wirt<hU. waarom Sint Nicolaas hem
reeds enkele malen vergeten had. Het was sinda
vader dronk, sinds den tijd, dat armoede in hun
woning was gekomen, sinds den tijd, dat ko-
nlng Alcohol over zijn vader regeerde.
De drank was de schuld van alles.
De drank was bet. die al hun vreugde ont-
nam. En in zjjn hart kwam een haat op voor
datgene, wat de oorzaak van zooveel ellende
en droefheid was geweest, de oorzaak, dat Sint I
Nicolaas hem nog steeds vergat en in stilte
maakte hij het plechtig voornemen, nooit cent
druppel alcohol te drinken.
r zullen weinig feestdagen het geheele
jaar door zóó druk besproken en gevierd
worden als de algemeen bekende Sinter
klaasdag Maar wjj gelooven ook. dat er voor
geen enkele figuur zóóveel geschreven is. waar
en onwaar, gegist en gemist, opgehemeld en
afgebroken, als over dezen meest populairen
heiligen man. Wanneer we al dat commen
taar samenvatten of ontleden, ot ook schrij
vers aantreffen, die eenvoudig de slot
conclusie trekken door te zeggen, dat men ten
onrechte den oorsprong van dezen dag moest
zoeken in den door de Room«che Kerk als
heilige vereerden Nicolaas. dan voelt men
sch gedrongen den historischen ondergrond
op te diepen, ten einde meer klaarhe.d aan
X licht te brengen.
En ofschodti de Heeren van den gerechte te
Amsterdam in de 17e eeuw bij wijze eener
„keuze'' aan bovenStaanffeh pöpidairen volks
heilige den oorlog hadden verklaard met uit
te vaardigen, dat „tot voorkommingtie van
alle disordren en omme de jeught de super
stitiën ende fabulen van het Pausdcm u t
het hoofd te brengen", hebben de pruiken
wijzen van dien tijd toch niet kunnen be
letten. dat het gezellige kinderfeest op dezen
naamdag <6 Dec.) thans nog door^geheel Neder
land zich nog steeds van geslacht tot geslacht
voortplant. En moge ook al eens in jaren
van rampspoed en malaise wat minder glans
over het feest liggen, nooit is het teheel
nagelaten. Want als de bepaalde dag is aan
gebroken. zal zich steeds overal blijven
eenigen groot en klein van
■tand, ten einde te deelen in
dit feest.
De Katholieke Nederlander
I huis gedragen. Overheid en kerkeraad hebben
(meestal uitgesproken „koekdënang”)gew M hun ijveren tegen deze „paapsche superstitiën"
peperkoek, speculaas, pepeimoppen, ringen en gestaakt. O, als de ouderling Wallch Sieuwertz
letters van koek, enz schijnen aan het viucht- zijn oogen nog eens kon opened, hoe «ouden
baarheidstijdperk te herinneren. dan de woorden van zijn lippen rollen:
In Vlaanderen spreekt men nog veel van
een zoogenaamden „heilig- of huwelijkstnaker".
Deze koek gedenkt het feit, dat de heilige een
bruidschat schonk aan drie maagden, die be
stemd waren om als slavinnen verkocht te
worden door hun vader, en daardoor een deftig
huwelijk konden aangaan. Op dit feit steunt
het gebruikt om harten van suiker of marse-
pein aan te bieden.
In de huisgezinnen, ook in de scholen, komt
ver-
allen rang en
de viering van
echter danig teleurgesteld en op den morgen,
dat overal vreugde heerschte en plejzler werd
gemaakt, overal werd gezongen en danklledjca
aan Sint Nicolaas werden gebracht, heerschte
hier droefheid. En wanneer Gerritje aan zijn
moeder vroeg, waarom St. Nicolaas hem had
overgeslagen, kwam er een paar tranen bU
moeder te voorschijn en van verdriet kon zij
niets uitbrengen. Vooral, onfdat Gerritje maar
niet begrijpen kon, waarom de goede Sint hem
vergeten had. was hU droevig gestemd.
Op school had leder een cadeautje bij zien,
Gerritje kwam met leege handen. En zijn droef
heid werd nog groote r bij het zien van al het
moois, dat zijn vriendjes gekregen hadden.
De onderwijzer bemerkte wel. dat Gerritje
niets bij zich had en vroeg hem. of de goede
Sint geen cadeautje bij hem gebracht had.
..Neen." zei Gerritje met tranen in de oogen.
Hint Nicolaas heeft mij vergeten en ik ben
toch altijd braaf geweest." De onderwijzer, die
het gezin goed kende, begreep, waarom Sint
Nicolaas hem vergeten had en hij kreeg mede
lijden met den armen jongen, die toch soo-
als hij terecht zei altijd braaf was geweest.
Waarom had Sint Nicolaas hem vergeten?
Omdat vader te veel van zijn weekgeld aan
den drank offerde en moeder nog niet ge
noeg had, om behoorlijk met haar gezin rond
te springen.
De onderwijzer nam zijn maatregelen en toen
Gerritje om 12 uur thuis kwam, was Sint Ni
colaas ook bij hem geweest en had eenig speel
goed met lekremljen gebracht Wat was de jon
gen gelukkig; hij had het wel gedacht. Sint
Nicolaas kon niet boos op hem zijn.
n „De Oude Tijd een boekwerk dat in een
zestal afleveringen, van 1869 tot 1874. ver
scheen. de beide eerste deelen onder redactie
van den heer D. v. d. Keilen Jr. de volgende
onder Ipiding van den heer J ter Gouw, vonden
wij een opstel van de hand van den heer J. H.
Róssing, over de Sinterklaasviering te Amster
dam in de zeventiende eeuw Wij nemen het
hier zoo goed ala ongewijzigd over.
Bezwaerlijk is een oud gebruik te ontwennen.
Dat honderden van jaren ging in zwang;
X Gemeene volk laat zelden iets door dwang.
Als men by X gemeene volk ook het beschaaf-
heiige werk gesteld heeft om de herinnering aan den
daarom geeft men op vele plaatsen kinderheilige uit te wlsschen. X heeft niet ge
baat In onze beschaafde eeuw vieren wij nog
of suikerkoeken in hun tel van gr llige éven vroolijk den Sinterklaasavond als eeuwen
en benamingen, en waaraan oud en
jong zich te goed doet, zooals koeke-mannen Jnommerie ende narrerie" van straat binnens
of Sinterklaze-mannetjes. koek de Dinant
dat? Gerritjes vader was
en verdiende
Ja. dat was zoo.
maar niettegenstaande dat was het voor Ger-
jjtjes moeder steeds tobben, om rond te ko-
f” men en de mondjes van haar drie lievelingen
open te houden. En waarom? Omdat vader
nog niet de helft van zijn weekgeld thuisbrac it.
De ‘grootste helft van zijn verdiensten ging
naar de kroeg. In de kroeg was hij 'thuis.
Maar had Gerritje dan geen verlanglijstje?
O Ja. evenals ieder kind. Maar Gerritje durf
de z(jn verlangens niet kenbaar maken, omdat
moeder hem er reeds eenigszlns op had voor
bereid. dat Sint Nicolaas dit jaar hun deur wel
voorbij zou gaan. Begrijpen deed hij echter
niet, waarom de goede Sint, die thans reeds btj
velen een suikerbeestje had gebracht en bij
hem nog niet, hem geheel zou vergeten.
En 5 December brak aan. Men was aan den
vooravond van het groote feest. Des avonds
werden de klompjes gezet. gevuld met een
lekker hapje voor den schimmel. En bij het
naar bed gaan werd nog eens aan den schoor
steen geroepen, wat de goede Sint dien nacht
moest brengen, hij zou het eens vergeten kun
nen hebben. En vol blijde verwachting kropen
de kleintjes onder de wol.
De andere morgen, de Bt. Nicolaasmorgen.
brak aan. En met een weinig hoop zocht ook
Gerritje naar iets, wat er niet was. HU werd
UHMHIIIHHIIIHI
ovember liep reeds ten einde.
De dag die door honderden kinderen
in bet stadje B. al weken verbeidt werd.
De dag. waarop de goede Sint met zijn trouwen
knecht aan al zijn vriendjes een bezoek zou
brengen en daarbij zooveel mogelijk aan hun
verlangens tegemoet zou komen, naderde
Bij de velen, die de gevraagde cadeautjes op-
somden, stond een jongetje, dat wel genoot bu
het hooren van dat vele, maar geheel niet over
zjjn verlanglijstje sprak.
Het was Gerritje die in het bouwvallige
huisje in het straatje achter de school woonde.
Hij werd echter niet opgemerkt door den on
derwijzer, omdat
hadden.
Bij Gerritje thuis
had men het niet te
breed, men kon het
hem aanzien. Zijn
kleeren: het was 'n
versleteh plunje, die
door lappen bij el
kaar werd gehou
den.
Maar hoe kwam
toch een knappe timmerman
toch een'flink weekgeld?
ters en speelgoed uitdeelen. Hier wordt hij
vergezeld van een knecht Pieter. Zwarte Pieter
of Pieterman, in Vlaanderen ook al Nicodemus.
(In de Rijnprovincie „Hans Muff" en In den koesterden.
Elzas .Hans Trapp", meestal met zwart ge- x lz de 5e December even voor den middag,
verfd aangezichti Elders weer door een engel. Op den Dam heerscht een aangename leven
die het goede en brave, geschreven in een dlgheid. Eensklaps wordt aller aandacht
boek, draagt en aan het heels huisgezin voor- trokken naar het oude stadhuis; want de ,3te-
leest. Beurtelings komen dan de kinderen bij kloek die luyt.”
hem. worden geprezen of berispt. ontvangen
hun deel van het goede, en een zegen (d. L een
kruisje) van den heiligen man.
Ondeugende kinderen worden wel eens be
giftigd met «en re ode
Sint Nicolaas dan meestal gekleed in witte
albe, met langen koormantel. een bisschops
muts op X hoofd en een kromstaf in de hand.
Omdat hij een ouderling is, draagt hij daarbij
begrijpelijkerwijze grijze haren en een witten
baard, en is niet zelden gezeten op een moolen
schimmel.
Ten slotte willen we nog vermelden, dat
Sint Nicolaas in Zwitserland eeh opgesmukt
boompje draagt, en in Hamburg vroeger een
groen takje En dat te MAhren in Oostenrijk
op den vooravond van Sinterklaas boeren
knapen met zweepen de velden
om de groeikracht te bevorderen.
Men moge dus de Sinterklaas-viering be
schouwen hoe men wil. dit staat toch wel vast,
dat de deugden en de levenswandel van dezen
heilige aanleiding hebben gegeven tot het feit,
dat Sinterklaas’ patroonsdag. 6 December over
de geheele christelijke wereld het voornaam
ste schenkingsleest is geworden.
De schout Willem van der Does, burgemees
ter Bartholt Cromhout, de schepenen Joris Jo-
hss. en Jacob Gerritz. Holng verschijnen ter
pule om een willekeur af te kondigen. Door al
het gewoel en gejoel, ontevreden gemompel en
1 lulde teekener van afkeuring kunnen wU den
I inhoud niet verstaan. Doch geen nood,
wij plaats nemen op de bierbank bij
Claesz., waard in „het Palmboomken", daar zul
len we er meer van hooren Al spoedig verne-
I men wij, dat verboden is. om. als verleden jaar.
op den Dam en elders eetbare of andere waren
te verkoopen. Aan niemand, wie ook. zal het toe
gestaan worden Wie zich hiertegen verzet, diens
waren zal men In beslag nemen of hem een
boete van dertig stuivers opleggen. Zelfs Is X
niet geoorloofd, morgen bij den dag ze openluk
over straat te dragen of thuis te brengen; tenzij
men zich een geluke boete wil getroosten. En als
ge denkt dat dit verbod niet op uw kinderen of
dienstboden van toepassing is. vergist ge u;
ouders zjjn voor hün kinderen, en meesters en
vrouwen voor hun dienstboden aansprakelijk.
Juist in het belang der eersten is deze wille
keur afgekondigd De burgervaders hebben be
grepen. dat de verkoop van .slikkerdemikjes" en
„klaasjes" strekt „om de jonge jeugd, die in alle
godzaligheid en oprechte waarheid dient op
gevoed te worden, door het wijsmaken, dat de
geschenken hun door Sinterklaas zelf gegeven
worden, van Gods heilig woord af te leiden
en hun de oude pauselijke en bjjgeloovige fa
belen Indachtig te maken, welke in alle welbe
stuurde gereformeerde republieken, landen en
steden niet geduld dienen.”
Hoe streng dit verbod ook was. het heeft niet
veel uitgewerkt. Telkens en telkens heeft men
X moeten vernieuwen.
te voeren, en hoe hij hem beval deze lading
naar Myra te brengen De schippers ook
denken nog steeds aan de bijzondere be
scherming van den heilige, omdat zij tijdens
een vreeselijken storen bevrijd bleven van
ondergang De winkeliers in snuisterijen en
aanverwante artikelen verkozen hem tot
patroon, omdat zjj gewoonlijk vóór zijn feest
dag zulk goede zaken maakten. De handen
reizigers beschouwen hem als hun bescherm
heilige. omdat hem op zijne groote en her
haalde reizen van Spanje overal naar elders
nergens een ongeval overkwam. In Vlaanderen
zijn er plaatsen. waar alle neringdoenden,
wier patroon hU is. des morgens in de kerk
aanwezig zün om de H Mis bjj te wonen Daar
gaat dan een processie rond door de kerk,
waarin het borstbeeld van den heilige gedra
gen wordt.
Maar vooral toch is Sint Nicolaas bekend
als kindervriend. Dat is gemakkelijk op te
maken uit de tallooze rijmpjes, die de kinde
ren overal voor en na zijn feest zingen
Zoo klinken' b.v. de volgende liedjes:
Te Venlo:
En Sinterklaos zie përd
Deh hét ’ne kwaoje voot
En as we das veur béjt
Dan wuurd dé uk weer good
weet dan. dat
de groote Sint, die eens bisschep van Myra
in Klem-Aziè was, vooral (^tmuntte door ds
deugden van liefdadigheid en kindermin. En
ook weet men. dat hjj geleefd heeft in de
4e eeuw na Christus. Uit de deugden der
heiligen vloeide steeds voort, dat eent
christelijke menschen deze heiligen tot be
schermer namen. En zoo kozen ook vele
ambachten en neringen den bissebop Nicolaas
tot patroon, en we zullen daarvoor de be
wijzen gemakkelijk kunnen aanvoeren. O. m.
vereeren de kooplieden in oude kleeren nog
steeds den ootmoedigen godsdienaar. die zelfs
na zijne verheffing tot bisschop nog altijd
■Un grove pij bleef dragen om al wat hu aan
nieuw bezat. aan den arme uit te deelen.
De graanhandelaars bleven indachtig, hoe oe
heilige, tijdens een hongersnood, aan een
schipper van Sicilië verscheen, die zich voor
bereidde om een lading tarwe naar Spanje
Den Sden December 1838 publiceerde het
stadsbestuur een nieuwe keur. De vrooHJkhetd
en uitgelaten vreugde was te ver gegaan, om er
geen paal en perk aan te stellen. De toeloop
van volk uit alle hoeken der stad, zelfs „uyt
huysen met pesten geïnfecteerd” moest tegen
gegaan. Hiertoe was het noodlg. dat de middel
lijke oorzaak verwijderd werd. Daarom verboden
burgemeesteren en schepenen het staan met
kramen of kruiwagens op den Vijgendam, om
poppengoed, snoeperijen en andere eetbare wa
ren te verkoopen. Ook Inochten de bewoners
van den Dam. van „de Oansoort. de Nes” en
eenlge andere straten, hun pothuizen, „veynster-
wlnkels" en stoepen aan niemand voor dat loei
verhuren of leenen. wilden zij niet door 'zHee-
ren dienaars of de provoosten der Aalmoezeniers
zichsjn boete van vijf en twintig gulden op
gelegd zien; terwUl den verkoopers hun waren
ontnomen en In X Weeshuis der stad gebracht
zouden worden. Dit alles geschiedde weder orr
de Jeugd de superstitiën en fabelen van X paus
dom uit het hoofd te zetten Maar X hielp niets
de Amsterdammers hadden Sinterklaas te liet
om zich hieraan te storen. Zü moesten zijr
naamdag op vroolUke en luidruchtige w.ize vie
ren. Of er ook al eenlge vechtpartijen
voorvielen en vele dieven zich onder den
mengden, daar stoorden zij zich niet aan; vee
liever een paar slagen ontvangen en /an beurt
en goed beroofd dan het oude gebruik verzaakt
Burgemeesteren hebben dan ook deze keur jaar
lüks met kleine wijziging tot 1709 moeten at
kondigen, toen zij begrepen dat het beter wa
te zwjjgen. Het kan ook ztjn. dat de predikante’
hen toen niet meer daartoe aanspoorden.
Ieder jaar toch, in de laatste week van N-
vember. legtfen de Eerwaarden een bezoek ii.
burgemeesters kamer af om de Edel-Achtbarei
te „begroeten met verzoek „de -:perstltleu«
insolentlën en groote exhorbitantiën. afgodlscne
abuyzen en stouticheden”. die op ..St. Nicolai
dach” en -avond plegen te geschieden, tegen te
gaan en „redres in de ydelheden van genoem
den dach en avond" te nemen Doorgaans ont
vingen de wereldlUke hesren de geestelijke met
voorkomendheid en betuigden hun. os in 1657
dat. zij insgelijks .met droefheyt hadden geslen
dattet erger was geweest als voor desen.”
In 1661 smaakte Domlnus Clerquius het
noegen. dat de kramen, welke op den VUgen
dam, niettegenstaande het bekende plakkaat
opgeslagen waren, op bevel der Heeren van lm.
gerechte werden omver 'geworpen. Het volgend
jaar was de ontvangst van predikant en ouder
ling minder hartelijk. Burgemeesteren ant
woordden op de plechtige „begroeting", dat zu
net zeer goed vonden dat de kerkelijken sorg
droegen „voor het geene dient tot de meeste
stick tinge der gemeynte", maar dat de predi
kanten aan HEd. Achtb. moesten overlaten
„welke voorzorgen men zoude nemen, als na de
geleegentheyt van haren stadt gevoechiick kan
geschieden
Jaar aan jaar vinden wij bet gebrachte be
zoek upgeteekend. In 1673 legde men daarbi,
vooral nadruk op de „bijzondere bekommer-
lycke tUden", in 1674, dat de Klaasdag op der.
gewonen maandelUkschen bededag, en in 1688
dat die op Zondag viel. Lat^r schUnen deze be
groetingen opgehouden te hebben, evenals het
uitvaardigen der plakkaten; wat dan ook
eigenlijk het verstandigst waa.
■Die
sulex doer, en versteen nog niet wat van de
waere Religie lls. ende bewUsen Godt weynich
dangbaerheyt, dat hU se uyt de duyternisse des
Pausdoms, ende uyt de schrickelUcke afgodene
verlost heeft.”
Aldus sprak deze strijder voor de nieuwe leer
in 1604, een tUd waarin men alles wat aan den
ouden Katholieken godsdienst herinnerde,
trachtte uit te roeien.
Met leede oogen zagen niet alleen de pre-
SinterkJaas op vele plaatsen persoonlUk let- dlkanten. maar ook de stadsbestuurders, dat vele
oude gebruiken nog in zwang waren. En als wij
ons In 1613 verplaatsen, kunnen wij hooren.
welke meenlng zu over het Sinterklaasfeest
te zien Hun vorm ook heeft vaak een legen- I
darischen oorsprong Laten we ze eens de
revue passeeren. voor zoover wü hunne be- I de voegt, zijn deze verzen van Klaas Bruin
namingen kennen De b szchoppelUke stad Mvra 1 volkomen op het Sinterklaasfeest van toepas-
llgt aan zee; en menigmaal heeft de heilige sing. Wat voor .dwang" men Jaren her In X
bisschop de zeevarenden behouden bij 1
stormen,
nog scheepjes van suiker of marsepein;
peper-
vormen
Meestal worden die liedjes door de kinde
ren gezongEo. vóór X naar bed gaan.
Zoo zoudsn we van alle provinciën de
kinderliedjes kunnen opgeven. doch vreezen
dan te veel ruimte te moeten Innemen.
En wanneer dan 's anderendaags al vóór X
krieken van den dag. de kinderen uit hunne
bedjes komen, om al de lekkernijen en het
speelgoed tg zien, dat de goede Sint in schoen
tjes. klompjes en bordjes heeft gelegd. dan
„Danke
De folklorische geschiedenis Is hier
aan al. wat de goede Sint brengen
behalve de groote verscheidenheid van speel
goed. als- poppen, winkel- en keukengerief.
soldatentuig. bouw- en blokdoozen. vierv et ge
huisdieren. spoor- en andere wagens enz
hebbeii we In de snoeperijen iets eigenaardigs
klinkt het luidkeels door de hulzen:
SlnterkleuskeDanke SinterklAos!"
Alhoewel het Sint Nlcolaasfeest een echt
christelijk feest is, zijn er andere gebruiken
van den Wodansrit der Germanen door ge
mengd (vergel ook den H. Martinus van 11
Nov.). Toen reed Wodan op zijn paard d-or
X luchtruim, en beloonde ot bestrafte net
