de vrijmaking V IJ F T I G GULDEN Albanië 20 jaar vrije staat 213e UITKEERING JCet ucïAaal wm den daq I I I FAVORI ET ZADELHOFF I VICKS GELDERSCHE 1 ROOKWORST I CATARRH HOERA! ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN ROBINSONschoenen: Ongeloofelijk sterk Ongeloofelijk goedkoop fl II I 1I I De vlammende anjelier MAANDAG 28 NOVEMBER I Kinderjuffrouw per uur i De vrymaking Een monster-yo-yo Oostenrijk grijpt in Uitkeering van Een radio-huwelijk een aan Ook een gelofte Een zeventig duizend en I)E DIRECTIE. Het werk van Koning Zogoe Tot de tanden toe beroofd Thans hebben wij voor een gezamenlijk bedrag van 2^ct. SOPLA CIGARILLOS 2 *ct *1 INDERDAAD IETS FIJNS I I aan den Heer CHR. GROL, Laanstraat 68, Soesltlijk, wegens hem overkomen ongeval. Koning van Albanië FEUILLETON Bevredigende statistiek Achmed Zogoe H ft 1 driehonderd vijf en vijftig gulden uitgekeerd aan onze verzekerde abonné’s. Naar het Duitsch van Paul Oskar Hoecker Aangifte moet, op straffe van verlies van alle rechten, geschieden uiterlijk driemaal vier en twintig uren na het ongeval ill Door vyanden omringd, was Albanië een ver scheurd land AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL i- borst V VapoRub MARTIN BERDEN r vroeg te Toen i (Morgenavond vervolg). i op dit blad ik 13 den *3 (Wordt vervolgd). Bestrijd verkoudheid zonder „innemen"! i i I (Ingezonden Mededeeling) ver gis MERK die nacijferen liggen, dat wil zeggen: hij woedend In een hoek en beantwoord- i van aanklachten tegen haar met deze woor- beginnen En woord na woord, zin na zin itXlüi bU verlies van ’n anderen vinger Van 1 September 1928 af was Zogoe uitge roepen tot koning van Albanië. Alle wetten wer den vernieuwd en door middel van leenlngen werden groote werken ondernomen. Het school wezen werd gereorganiseerd en ziekenhuizen •werden Ingericht. Aan het einde van 1931 be zat Albanië 1600 KM goede autowegen. 30 groote bruggen. 1500 kleinere bruggen, terwijl de land bouw groote vorderingen maakte. de den brief uitvoerig en opgewonden: „...als Catharina oorlog wil, kan ze het ge daan krijgen. Ik ben er niet bang voor. Ze mag voor mijn par* grootvader als bondgenoot heb ben. Ik benijd haar daar niets om. Ze moeten maar eens toonen, wat ze kunnen. De firma Victor H. Troilo staat op zulken vasten grond, dat ze die niet aan het wankelen rullen bren gen Maar één ding moet Ik U toch zeg gen, lieve Mama, en dat zult U met me eens moeten zijn. Ik vind, dat mijn verblijf hier in Aken tamelijk overbodig is. Wat ik in de zaak presteer, is bedroefd weinig. Wat ik weten moet leer Ik bjj U en oom Alfons veel vlugger dan hier. Bovendien is er zoon gevoel van drift in me gekomen, dat ik het luie leventje hier niet meer kan uithouden. Ik wil er bl) zijn in Sonnenberg, als U Catharina de tanden laat zien. Ze moet zich niet gaan Inbeelden, dat ik me voor haar verschuil. Ik denk dat U hierdoor overtuigd zult zijn, dat ik geen steek meer om haar geef. Ik weet, dat U daar erg bang voor bent geweest en 'mij daarom met andere meisjes in aanraking hebt willen bren gen. Maar heusch, lieve Mama, als ik ooit trouw, zal het met een meisje zijn, dat In elk opzicht een tegenstelling vormt met Catharina. Als U het goed vindt, ga ik nu eerst maar weer in dienst voor mijn verdere officiersopleiding, dan valt mijn plotseling vertrek van hier niet zoo op. Van Karlsruhe kom ik dan direct thuis om me in de zaak in te werken. Ik verlang naar flink werk...." Mevrouw Dora Troilo was geen psycholoog. "De hoofdstad Tirana heeft haar aantal in woners verdriedubbeld en is een moderne stad geworden. Ook het geestelijke en cultureels le ven heeft groote vorderingen gemaakt. Het on derwijs is uitstekend Ingericht en de „Vereeni- ging voor schoone kunsten" organiseert me nige tentoonstelling. Bovendien is Tirana ook een muziekconservatorium rijk. Albanië heeft dus gedurende de eerste periode van z(jn onafhankelijk bestaan energiek werk verricht en de algemeene achting van de wereld verworven. Het is als zelfstandige staat de jong ste telg van den Balkan, maar niet de achter lijkste. Integendeel, een staat, die in twintig jaar tijd zich tegen de verdrukking in weet op te werken tot een moderne en voorbeeldige ge meenschap, heeft groote levenskrachten in zich IHlilHUB Een zekere Bryant uit El Paso (Texas) werd door bandieten overvallen. ZIJ beroofden hem van alles, zelfs van zjjn bovenkleeren. Toen zij ontdekten, dat hij eenige gouden tanden had. etschten zij van hem dat goud. Gelukkig was Bryant's gebit valsch. zoodat hü er ten minste pijnloos afstand van kon doen. «o» «esp lont» D; a In 1931 hebben de Engelsche zenders gedu rende 63 466 uur uitzendingen verricht, terwijl in totaal gedurende 17 uur 46 minuten geen uitzendingen mogelijk waren wegens „panne" van de zenders. Dat geeft dus het minimale percentage van 0.28. JansenWaarom zuig Je je groc door eer rietje of pijpensteel? Willems: Omdat ik mijn vrouw plechtig beloofd heb. nooit meer een glas aan mijn lip pen te zetten. De reactionnaire elementen An ‘t rijk begon nen reeds spoedig een campagne tegen den vorst en onder hen bevond zich een Jongeman, die later groote dingen zou doen in zijn land Het was Achmed Bey Zogoe. toen nog slechts achttien jaar oud. HIJ was een zoon van eer. machtige adelijke familie en binnen korten tild had hü een militaire beweging tegen den vorst ontketend. Wat een drukte allerwegen. Wat eefc blij gewoel op straat! En gezichten waarop enkel Heerlijk optimisme staat! Ieder wandelt en hij winkelt, Want de winkels pakken uit, En je Ziet slechts étalages Met een kostelijken buit. Wat je ooit hebt kunnen droomen In je meest volmaakten droom. En het fijnste van het fijnste Als bjj zoete melk de room. Staat door meesterlijke handen Overal geëtaleerd! En het pakt u, haast magnetisch. Daar uw hartje het begeert! Ieder kijkt nu en bewondert En terwijl de eene hoopt. Schuift een ander weer naar binnen, Wikt niet al te lang, doch koopt! Want het is nu wel geen jaarbeurs, Doch het is het paradijs: Volle winkels, vele klanten. Variatie in den prijs! En waarom toch al die herrie? Al die drukte, dat vertier? Al die koopers, al die kinders, Al dat juichen van plezier? Weet tt heusch niet, hoe dit alles Nu gebeurt zooals u ziet. En een juichkreet als een salvo Door'de winkelstraten schiet? Wel dit komt, omdat Sint Nic’laas Nog steeds aan zijn vrienden geeft En den strijd met de malaise Krachtig aangebonden heeft! Op 28 November bestaat Albanië twintig Jaar als onafhankelijke staat. Het oudste volk van den Balkan heeft zijn onafhankelijkheid slechts in korte perioden kunnen genieten. De bloei tijd van Albanië viel onder de regeering van Georg Kastrlotas. bijgenaamd Skanderberg. en begon in 1443 met het beleg van Kruja Deze periode eindigde echter reeds in 1467 met den dood van den natlonalen held. Daarna viel Al banië In handen der Turken en het zou lang duren, voor het Albaneesche volk weder zou be vrijd worden. Het verdrag van San Stefano en Berlijn gaf den stoot tot het oprichten van de Albaneesche Liga, een vereenlging. die de vrijwording van Albanië tot doel had. In 1897 kwamen te Monza bijeen de bultenlandsche ministers van Oos- tenrijk-Hongarije en Italië om het Albaneesche probleem te bespreken en nader te bestudeeren. Men kwam overeen, dat de toestand zooals die toen was zou gehandhaafd blijven en dit besluit was ook in 1914 de basis, waarop Oos- tenruk-Hongarije zich stelde Inzake de Alba neesche politiek, een houding, die nagevolgd werd door Italië en den geheelen Centraleu Bond. Intusschen was in Turkije de Jong-Turksche beweging opgekomen en deze had in Albanië de hoop gewekt, dat zij voorstander was van de Albaneesche onafhankelijkheid. Maar spoe dig bleek het tegendeel met het gevolg, dat de Albaneezen begonnen te revolteeren Maar de Turken werden zoowel door Rusland als door Frankrijk gesteund in hun beweging terwijl' Engeland blijken gaf van vriendschap voor het onderdrukte volk. Op de Londensche bijeenkomst in 1912 wier pen de Albaneezen zelf het vraagstuk van hun vrijmaking op. In overeenstemming met de na tionale beweging en haar leiders deed Ismail Kemal Bey Vlora. de voornaamste vriend der Albaneezen in het Torksche parlement een be roep op zijn medestrijders en verzamelde beu m een bijeenkomst te Valona. waar alle ver tegenwoordigers van Albaneesche stammen aan wezig waren. Onder Ismail's leiding werd toen een voorioopige regeering gevormd. Op de daar op gehouden Londensche bijeenkomst werd be sloten een onafhankelijk en souverein Aioanic uit te roepen, dat in het Noorden zou grenzen aan Montenegro, in het Zuiden aan Grieken land. Doch de bepaling der grenzen van den nieu wen staat verliep voor Albanië niet bijster gun stig. De overige Balkanstaten wisten de huip van Frankrijk en Rusland te verkrijgen om de landstreken, die zjj van Albanië hadden ge nomen. in hun bezit te houden. Rusland meen de, dat de nieuwe staat hoogstens 400.000 in woners zou mogen tellen. Vooral wat de Noor- delijlie grens betreft, ontbrandde tusschen Wee- nen «r> Sint Petersburg een hevige strijd. Onder den flruk van Engeland gaf Rusland tenslotte toe «n het aantal inwoners werd bepaald op 800000. Een bijna even groot aantal Albanee zen zou dus buiten het staatsverband blijven. -j—insdag. 28 Juni, concert te geven door 1 mejuffrouw Dora van Laar; des avonds te acht uur in de Muziek- en Concert- hal. Plaatsen k 3—, 2.— en 1—Verkrijg baar bij den boekhandel en aan de Hal.’’ Van de drie guldens plaatsen waren echter nog maar weinige verkocht. Die van twee en één gulden gingen veel beter. Toen Dora dien morgen haar vader hielp bij het aantrekken van zijn overjas, zei ze: „Ver geet niet, vader, aan Karei te schrijven om wat meer guldensplaatsen te maken en er mij een gedeelte van te sturen." anders had Victor's hartstochtelijke haat té' gen Catharina en zijn plotselinge eerzucht om in zaken den strijd tegen haar aan te binden, haar te denken moeten geven. Maar zU voelde zich er vreeselijk gelukkig mee en beschouwde zijn wensch om in de zaak te komen als het beste bewijs, dat ze zich over zijn gevoelens voor Catharina geen zorgen meer behoefde te maken. Dat hl) behalve werk, hier ook afwinefrwg zou vinden, daarvoor zou ze wel zorgen. Verderop op den Amselberg was een Jonge weduwe komen wonen, die ze oppervlakkig had leeren kennen: mevrouw Fulvia Rettberg. Het was een elegante; opvallende blondine. Zé had haar mooi gezicht al vaker in geïllustreerde tijdschriften gezien, want mevrouw Rettberg was een bekende figuur op tenniswedstrijden. Samen met haar het vorige jaar gestorvüri echtgenoot, een bekend sportsman, had zij aan talrijke internationale matches overwinning*!! behaald. En na den dood van haar man ver schel! ze met niet minder succes op de tennis velden. Ze had een oud landhuis op den Amselbertf voor zich laten verbouwen en woonde daar met haar gezelschapsdame, een jonge Deensche. Zë leefde vrij vlot, ontving veel gasten, maakte steeds veel tollet en was een van de schitte rendste verschijningen bij alle gelegenheden in het Wiesbadensche Kurhaus. Met dit schitterende, schatrijke en vroolijke weeuwtje. moest Victor zoo spoedig mogcityk kennis maken, vond zijn stiefmoeder. ■MMUMmUHHRWe Yolande Savizzi. de omroepster van den zender te Triest, is in het huwelijk getreden met een luisteraar, die met haar in kennis trachtte te komen, zoodra hij haar mooie stem hoorde. BOEDAPEST. 26 Nov. (Reuter) Studenten van de Technische Hoogeschool hebben efn yo-yo vervaardigd, die slechts door twee per sonen gelijktijdig gehanteerd kan worden, Deze monster-yo-yo meet in doorsnee e*n halven meter, heeft een touw van vier meter lang en weegt verscheidene kilo’s. (Nadruk verboden) ütlIliiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiï; Toen kwam de groote oorlog en de Prins van Wied werd gedwongen het land te verlaten. Nu werd het land een gevechtsterrein Italië be zette Valona, het Servische leger stroomde in zijn vlucht Albanië binnen en’ Oostenrijk-Hon garije bezette een groot deel van het land, dat het pas ontruimde bij het einde van den oorlog. In dit jaar was het, dat de Nederlandsche ka pitein Thomson een rol speelde In Albanië door deel te nemen aan den natlonalen strijd ten gunste der Albaneezen, welk optreden hij met den dood moest bekoopen. Na den oorlog spanden de Albaneezen al hun krachten in om hun land wederom op orde te brengen en op het congres van Luschjna wer den in 1920 de grenzen definitief vastgesteld Nog werd het bestaan,van den staat voortdu rend bedreigd door binnen- en bultenlandsche onlusten. Joego-Slavië wist een militaire bewe ging te ontketenen, die een einde maakte aan het ingrijpen van den Volkenbond en Italië. Achmed Zogoe kreeg nu grooten invloed in het land en werd in 1925 tot president geko zen. In zijn bultenlandsche politiek trachtte Zogoe met alle naburen verdragen af te slui ten. die de veiligheid van het rijk zouden waar borgen. Het gevolg van deze politiek was het bekende verdrag van Tirana, gesloten met Italië. maar daar heb „Wat kan Karei hiermee bedoelen?" Dora. „Er is geen reden om naar z’n bedoeling vragen, sputterde haar vader. ..Het telegram is zoo duidelijk mogelijk.’’ .Kan het soms een grap wezen?" „Een grap? geen kwestie van „Of een vergissing misschien?’’ „Och, onzin. HU meent leder woord dat hü schrUft. Je weet hü is driftig. En dat is genoeg om hem alle vormen te doen vergeten. Z’n oog opslag heeft me nooit bevallen. De zaak is zoo helder als glas. Je weet hoe hü foeterde tegen de guldensprUzen.” ,Ja. hü wilde den minsten prijs twee gulden maken." .Juist, en dit’’, hernam de heer Van Laar, nadat hü het telegram teruggenomen had. „dit is de manier waarop hU z’n woede toont over t niet opvolgen van zün advies. Dank den hemël. Dora, dat hü zün waar karakter heeft laten Amsterdam. 20/6 Ga naar de hel. daar zUn plaatsen ge noeg. Snelleman BOEDAPEST. 26 Nov. (Reuter) De econo mische crisis heeft een nieuw beroep in het leven geroepen, n.l. dat van zich per uur ver hurende kinderjuffrouwen. De eerste die dit beroep uitoefent, heeft zich aan het publiek met de volgende adver tentie voorgesteld: „Mevrouw! Indien u tUd ontbreekt om met uw kleintjes te gaan wandelen, belt u mü even op en ik sta voor 60 Heller per uur te uwer beschikking." De advertentie had succes» want er meldden zich een groot aantal „klanten" aan, zoedat het nieuwe beroep wellicht in een behoefte blijkt te voorzien. Freddy had vergeten Robbie te zeg- 'gen, dat er op de zeeleeuwen gelet moest worden. Want toen ze de boot te water hadden gelaten klommen ze er zelf in, voordat Robbie en Topsy iets konden doen. .Kom eruit,” Schreeuwde Topsy. „die boot U voor Robbie en mU Maar de zeeleeuwen hielden zich Oost-Indisch doof en roeiden kalm weg van het strand. ,Jk wist niet, dat zeeleeuwen zoo ondeugend waren,” zei Robbie teleur gesteld. Catarrh heeft vele vormen.. Sommige daarvan moeten door een specialist worden behandeld De hierna beschreven behandeling brengt evenwel bijha altijd verlichting en verbetering. Smelt een lepel vol Vlcks VapoRub in een kom met kokend water. Doe een handdoek om de -om, roodst er een trechter gevormd wordt. Adem ge durende een paar minuten den stoom met de dampen in. Doe dan Vlcks In de neusgaten ju snuif het goed op. Bij andere verkoudheden wordt Vicks tegen bedtijd op keepen borst gewreven. Het was een kalme dag. en de zee rondom het Artis-eiland was zoo hel der en blauw, dat Robbie lust kre^g, met Topsy te gaan roeien in de boot van den geeman. Freddy Vrydag had het te druk, 01# de boot te water te laten, en daar om droeg hij dat op aan de twee zeeleeuwen. .JKljk eens. ze balanceeren de boot op hun neus/’ riep Robbie. ,»Ze zien er uit. alsof ze dat werkje eiken dag doen,” merkte Topsy op De gelegenheid om Victor, die weer uit dienst terug was, met haar in kennis te brengen, deed zich spoedig voor. Mevrouw Rettberg had een klein ongeluk met haar auto gehad en me vrouw Dora Troilo telefoneerde zoodra ze het gehoord had. om naar haar te informeeren. Ze had alleen haar schouder maar wat ont wricht. maar het vervelendste was, dat zü twee tennismatches, één in Wiesbaden en één in Hamburg moest afzeggen. Mevrouw Troilo liet 'een reuzenbouquet donkerroode anjers binden en stuurde ze haar met haar beste wenschen. Daarop kwam mevrouw Rettberg zelf om te bedanken. Ze was betooverend als altijd en betooverde ook Victor, die door zün moeder in allerUl van kantoor was geroepen. NatuurlUk kwam het gesprek ook op tennis en toén bleek, dat Victor bü het cavalerie-re- giment, waarbij hU juist tot reserve-lultenant was bevorderd, als de beste tennlspeler werd beschouwd. „Met U kan hU zich natuurlUk niet op een lUn stellen, mevrouw," zei mevrouw Troilo honingzoet, maar als U zoudt goed vinden, dat hU eeijs met U oefende „Maar mama,” viel Victor haar büna schrikt in de rede, „zoon tenniswonder mevesuw. Mevrouw Rettberg gaf hem de linkerhand met haar rechterhand moest ze nog een weinig voorzichtig zUn en zag hem stralend aan. „Maar het zal me een groot genoegen zUn. meneer Troilo. Het Is daarboven op den Am- selberg zoo akelig eenzaam. In het begin was ik verliefd op het mooie uitzicht, en nu kan ik er gewoon niet „meer naar kUken. Als prettig gezelschap heb, raak ik weer verzoend met mUn vrUwillige ballingschap hier in decen uithoek. Dus komt V maar gauw eens, me neer Troilo Toen ze wegging, zei ze op haar grappig- naïeve manier tegen mevrouw Troilo: „Ik voel me elgenlUk erg bezwaard. U bent zoó’n goede buur voor me geweest au ik heb er niet aan gedacht om mijn tuin doSr de beroemde firma Troilo te laten aanleggen. Dat was ik toch ver plicht geweest, nietwaar? In mUn onwetend heid heb ik alles maar aan dien meneer Went zel overgelaten. Ik hoop, dat U het mU niet kwalUk neemt." Mevrouw Troilo stelde de Jonge vrouw lach end gerust en zei, dat ze persoonlijke relaties wel buiten de zaak wist te houden. Maar toen Victor een paar dagen later het afgesproken bezoek bracht en haar In den voortuin aantrof in een bespreking met. haar tuinarchitect, moest hU erkennen, dat het in dit bUzondere geval wel heel moeilijk was het persoonlüke en het zakelUke van elkaar gescheiden te houden. Want de concurrent, met wie mevrouw Rett berg in druk gesprek was, was niemand an ders dan mejuffrouw Catharina Lutz! Inmiddels hielden de Serviërs nog heele stuk ken van Albanië in hun macht. terwUl Mon tenegro de stad Skutaris innam en be lette Alleen een intenationale vlootde- monstratie kon de Serviërs bewegen de stad wederom over te geven aan het wettig Igezag Maar Servië hield toch nog een deel i^n Al banië bezet en beging gruwelijkheden tegen d-: bewoners. Het gevolg was. dat de Oostenrtjksch- Hongaarsche minister van bultenlandsche za ken. graaf Berchtold. aan Servië een ultimatum stelde. De grens tusschen Albanië en Grieken land werd vastgesteld door een deskundige com missie, nadat ook hier allerlei gewelddaden aan de bevolking waren begaan. Na vaststelling der grens duurde het echter nog lang voor de ben den het land voor goed hadden verlaten. Het „Albaneesch Statuut” werd uitgewerkt op internationale basis, waardoor Oostenrijk en Italië het voorrecht kregen bU de keuze van de vorsten. Voor den duur- van tien jaar zou een contröle-commissle worden ingesleld uit ver tegenwoordigers van de groot-mogendhedeiy De regeeringen van Rome en Weenen kwamen tot overeenstemming den prins van Wied voor te dragen als vorst van Albanië Dit voorstel werd aanvaard en in 1914 landde de Prins van Wied te Durazzo, dat hU tot hoofdstad uitverkoor. En toch was er een bittere nasmaak bij hem gebleven. Er was maar één middel, dat hem hielp om zjjn tanerlUke tweelingen te boven te komen: als hij naar de inhiazingen van zUn stlefmoe- «*ër luisterde. Catharina Lutz liet zich door haar slechte heiglngen leiden, ze was gewetenloos, ze had Been eerbied, ontzag niets en niemand, haar eenige drijfveer was eigenbelang, het begrip hefde bestond voor haar niet, van den vrouwelU- jten plicht om zich voor den man op te offeren ze geen idee Lichtvaardig had ze zich hem losgemaakt, uit eigenzinnigheid ze zich aan den eersten den bes- ten anderen man gehecht, dien ze was tegen- Bekomen ftet'was een geluk, dat» ze haar tU- dig m haar ware gedaante hadden leeren ken nen! Zoo was hU nog voor een ongelukkig hu- welUk bewaard gebleven. En bij lederen nieuwen brief uit de troebele Sonnenbergsche bron, nam zUn gevoel van ge- lUk-hebben toe. En tegelUk zUn gevoel van boosheid tegen Catharina. En dat laatste gevoel groeide langzamerhand tot haat Als ze in Engeland gebleven was. zou hu alles geleldelUk vergeten hebben. Maar de idee haar vlak bU zich te moeten hebben, maakte hem bulten zich zelf. Hü zou haar dus spoedig weer ontmoeten. haar weer in de oogen moeten zien, in de brui ne oogen met den groenigen weerschijn, de oogen die hü nu zoo haatte Ze zou hem zeker wel heel hoogmoedig aan- zien. Als hü er aan dacht, werd hü eerst rood en daarna bleek van kwaadheid. Ze is zoo valsch. zoo geniepig”, had zün stiefmoeder steeds weer gezegd. „Menschen met rood haar zün nooit te vertrouwen." Hü sloot de oogen. ^Een ondeelbaar oogenbllk voelde hü haar weer heel dicht bü zich, hoor- De hierboven genoemde Karel was Dora’s ver loofde. die een muziekhandel had en de regeling der voorbereidende werkzaamheden voor het concert op zich had genomen. De oude heer van Laar, die anders een man van de klok was. kwam dien dag echter later dan gewoonlük thuis en groette zün -dochter minder hartelük dan anders. Een min of meer norsche uitdrukking op zün gelaat toonde aan. dat hü blükbaar iets onaangenaams ondervon den had. „Heeft U voor de kaarten gezorgd?” vroeg Dora. .Keen", antwoordde hü kortaf. ,4s er iets op ’t kantoor gebeurd?’’ „Ga mee naar 't salon, ik moet Je spreken zonder beluisterd te worden.” ..Dora", begon de heer van Laar, .Je zult me genoegen doen je engagement te verbreken." .Maar vader, dat gaat toch niet! Het concert moet nu toch doorgaan. „Ik spreek niet van het concert, maai over Je engagement met dien kerel, dien Snelleman." Dora greep va«_jchrik de leuning van een stoel vast en keek haar vader onderzoekend aan. Hü zag er toch normaal uit. Alleen scheen hü woedend. „Vader, ik begrüp U niet," stamelde zü. Wat is er gebeurd?" „Gebeurd? Hü heeft me openlük en op de meest brutale manier beleedlgd." Dit zeggend haalde de heer Van Laar een verfrommeld telegram uit een zijner zakken te voorschün. „Ik telegrafeerde hem om kaarten, zooals je me verzocht had. Als antwoord ontving ik een telegram, dal met één woord: schunnig was.” Hü streek het papier glad en gaf het aan zün dochter. „Ziedaar, lees, maar hardop Ten hoogste verwonderd las Dora het volgen de: j y -ltn inKevolin de veraekerlngevoorwaarden tegen f bij levenslange geheel» ongeachikthel-1 tot werken door f "7Cfl bü een ongeval met f QCfl bü verlies van een hand f 1 oü verlies van een Z Cn bü een breuk van jf/l Alle abonne s ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f Ul/l/V.” verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f Z«/(/.-doodelyken afloop een voet of een oog f Z SSduim of wijsvinger f been of irm/Tfl/.* I zien, nü, voordat je met hem getrouwd bent. Je zult natuurlUk doen, wat je verstand Je zegt. Op mün Studeerkamer liggen schrüfbehoeften. Schrijf hein een 'briefje, maar maak het kort.” Dora ging naar haars vaders kamer. Nog nooit had ze zich zoo ongelukkig,gevoeld. Tien minu ten zat ze als wezenloos. Neen zé kon den brief niet schrüven. Nu nog niet'. Plotseling nam ze een besluit. Ja. dat moest ze doen. Ze schreef een telegram, gaf dit de meid met het noodlge geld en ging naar de eet kamer „Heb je geschreven, Dora?” ..Ju. vader. Dina is er mee naar de post.” Dora zat in du huiskamer. niet in staat te lezen of te f J-T/yf handwerken. Angst- Alvl vallig luisterde zij j j naar de bel. D'r va- i deed zün gebruikt - lük middagslaapje op z’n kamer.. Zou Karei gevolg geven aan haar telegrafisch verzoek en vanavond komen Als hü niet kwam, dan zou ze. dat wist ze ze ker. vannacht niet slapen. Wat zou hü voor ontschuldiglng hebben voor zoo n telegram? Hij moest toch begrüpen wat daarvan de gevolgen zouden zün. Had ze zich werkelijk in hem be drogen?. Zou hü met opzet zoo gehandeld heb ben om van haar ontslagen te worden? Ze hoorde voetstappen aan de voordeur. Daar ging de bel over. Ze beefde over al haar leden. Om zich een houding te geven, boog ze zich zenuwachtig over een borduurwerkje heen. De dienstbode had order gekregen den heer Snelle man onmiddellük toe te laten, zoo stil mogelük. opdat de heer Van Laar niet wakker zou wor den. De bezoeker trad dus. na even geklopt te hsb- ben, dadelijk binnen. Met één oogopslag zag nü dat er iets niet in orde was. „Wel Doortje. wat is er. beste meid?" - „Wil je niet plaats nemen stamelde de aan gesprokene. „Ik zal daar gaan zitten." „Goed. Maar zeg me nu eens Dora, wat is er gaande? Waarom beef je zoo?” „O, Karei, dat telegram!” „Ja. dat heb ik ontvangen, je me niets in gezegd." „Neen, dal bedoel ik Riet. Het telegram: dat je aan vader zondt, over -de kaarten. „Wel. wat is daarmee?*''" „Hoe kon je zooiets afgluren.” „Wat. het was toch düfflelük genoeg, zou ik zeggen. Heeft hü de kaarten?" „Neen". Ze barstte in tranen uit. ..Maar ik schreef hem toch duidelük. waar hü heen moest gaan! Hü deed het toch, is 1 niet’" „Hoe kun J^ zoo slecht zün? Er nu nog mee spotten ook! O. Karei, ik heb nooit kunnen denkenEn weer begon ze te weenen. Karei stond op en wandelde de kamer op en neer. Elndelük greep Hü haar bü den arm. „Wat in 's hemelsnaam beteekënt dat toch, Dora? Ik herinner me léder woord dat ik ge schreven heb. Ik wist, dat er nog tal van kaar ten verkrügbaar waren aan de Hal.” ..Hal! Schreef je hal?-; „Ja. natuurlUk.” De deur stond open en op den drempel stond de heer Van Laar, die door het luide lachen ge wekt, het tooneeltje voor hem in de grootste verbazing gade sloeg. ..Dora!" klonk het nog-eens. Beide jongelieden keerden zich om. vloog het meisje op haar vader af. „Vader! Het was een vergissing van de Post., de haar grapplgen. vrlendelüken, lach, zag warmen glans van haar oogen.... Toornig stampte hü met den voet. „Ellendige meid!” Hü hoorde duidelük zün stiefmoeder een haar i--- - den I-- uit haar brief sloot zich er bü aan. op kantoor het hü de verkoopslüsten. bü z°u gooide ze

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 3