de vrijmaking
V IJ F T I G
GULDEN
Albanië 20 jaar vrije staat
213e UITKEERING
JCet ucïAaal wm den daq
I
I
I
FAVORI ET
ZADELHOFF
I
VICKS
GELDERSCHE
1
ROOKWORST
I
CATARRH
HOERA!
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONschoenen: Ongeloofelijk sterk
Ongeloofelijk goedkoop
fl
II
I
1I
I
De vlammende
anjelier
MAANDAG 28 NOVEMBER
I
Kinderjuffrouw per uur
i
De vrymaking
Een monster-yo-yo
Oostenrijk grijpt in
Uitkeering van
Een radio-huwelijk
een aan
Ook een gelofte
Een
zeventig
duizend
en
I)E DIRECTIE.
Het werk van Koning
Zogoe
Tot de tanden toe
beroofd
Thans hebben wij voor een
gezamenlijk bedrag van
2^ct. SOPLA CIGARILLOS 2 *ct
*1
INDERDAAD IETS FIJNS
I
I
aan den Heer CHR. GROL, Laanstraat 68, Soesltlijk, wegens
hem overkomen ongeval.
Koning van Albanië
FEUILLETON
Bevredigende statistiek
Achmed Zogoe
H
ft 1
driehonderd vijf en vijftig gulden
uitgekeerd aan onze verzekerde abonné’s.
Naar het Duitsch van
Paul Oskar Hoecker
Aangifte moet, op straffe van verlies van alle rechten,
geschieden uiterlijk driemaal vier en twintig uren
na het ongeval
ill
Door vyanden omringd, was
Albanië een ver
scheurd land
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i-
borst
V VapoRub
MARTIN BERDEN
r
vroeg
te
Toen i
(Morgenavond vervolg).
i
op dit blad
ik
13
den
*3
(Wordt vervolgd).
Bestrijd
verkoudheid
zonder „innemen"!
i
i
I
(Ingezonden Mededeeling)
ver
gis
MERK
die
nacijferen liggen, dat wil zeggen: hij
woedend In een hoek en beantwoord-
i van
aanklachten tegen haar met deze woor-
beginnen En woord na woord, zin na zin
itXlüi
bU verlies van ’n
anderen vinger
Van 1 September 1928 af was Zogoe uitge
roepen tot koning van Albanië. Alle wetten wer
den vernieuwd en door middel van leenlngen
werden groote werken ondernomen. Het school
wezen werd gereorganiseerd en ziekenhuizen
•werden Ingericht. Aan het einde van 1931 be
zat Albanië 1600 KM goede autowegen. 30 groote
bruggen. 1500 kleinere bruggen, terwijl de land
bouw groote vorderingen maakte.
de den brief uitvoerig en opgewonden:
„...als Catharina oorlog wil, kan ze het ge
daan krijgen. Ik ben er niet bang voor. Ze mag
voor mijn par* grootvader als bondgenoot heb
ben. Ik benijd haar daar niets om. Ze moeten
maar eens toonen, wat ze kunnen. De firma
Victor H. Troilo staat op zulken vasten grond,
dat ze die niet aan het wankelen rullen bren
gen Maar één ding moet Ik U toch zeg
gen, lieve Mama, en dat zult U met me eens
moeten zijn. Ik vind, dat mijn verblijf hier in
Aken tamelijk overbodig is. Wat ik in de zaak
presteer, is bedroefd weinig. Wat ik weten
moet leer Ik bjj U en oom Alfons veel vlugger
dan hier. Bovendien is er zoon gevoel van
drift in me gekomen, dat ik het luie leventje
hier niet meer kan uithouden. Ik wil er bl)
zijn in Sonnenberg, als U Catharina de tanden
laat zien. Ze moet zich niet gaan Inbeelden,
dat ik me voor haar verschuil. Ik denk dat U
hierdoor overtuigd zult zijn, dat ik geen steek
meer om haar geef. Ik weet, dat U daar erg
bang voor bent geweest en 'mij daarom met
andere meisjes in aanraking hebt willen bren
gen. Maar heusch, lieve Mama, als ik ooit
trouw, zal het met een meisje zijn, dat In elk
opzicht een tegenstelling vormt met Catharina.
Als U het goed vindt, ga ik nu eerst maar weer
in dienst voor mijn verdere officiersopleiding,
dan valt mijn plotseling vertrek van hier niet
zoo op. Van Karlsruhe kom ik dan direct thuis
om me in de zaak in te werken. Ik verlang
naar flink werk...."
Mevrouw Dora Troilo was geen psycholoog.
"De hoofdstad Tirana heeft haar aantal in
woners verdriedubbeld en is een moderne stad
geworden. Ook het geestelijke en cultureels le
ven heeft groote vorderingen gemaakt. Het on
derwijs is uitstekend Ingericht en de „Vereeni-
ging voor schoone kunsten" organiseert me
nige tentoonstelling. Bovendien is Tirana ook
een muziekconservatorium rijk.
Albanië heeft dus gedurende de eerste periode
van z(jn onafhankelijk bestaan energiek werk
verricht en de algemeene achting van de wereld
verworven. Het is als zelfstandige staat de jong
ste telg van den Balkan, maar niet de achter
lijkste. Integendeel, een staat, die in twintig
jaar tijd zich tegen de verdrukking in weet op
te werken tot een moderne en voorbeeldige ge
meenschap, heeft groote levenskrachten in zich
IHlilHUB
Een zekere Bryant uit El Paso (Texas) werd
door bandieten overvallen. ZIJ beroofden hem
van alles, zelfs van zjjn bovenkleeren. Toen zij
ontdekten, dat hij eenige gouden tanden had.
etschten zij van hem dat goud. Gelukkig
was Bryant's gebit valsch. zoodat hü er ten
minste pijnloos afstand van kon doen.
«o» «esp lont»
D;
a
In 1931 hebben de Engelsche zenders gedu
rende 63 466 uur uitzendingen verricht, terwijl
in totaal gedurende 17 uur 46 minuten geen
uitzendingen mogelijk waren wegens „panne"
van de zenders. Dat geeft dus het minimale
percentage van 0.28.
JansenWaarom zuig Je je groc door eer
rietje of pijpensteel?
Willems: Omdat ik mijn vrouw plechtig
beloofd heb. nooit meer een glas aan mijn lip
pen te zetten.
De reactionnaire elementen An ‘t rijk begon
nen reeds spoedig een campagne tegen den
vorst en onder hen bevond zich een Jongeman,
die later groote dingen zou doen in zijn land
Het was Achmed Bey Zogoe. toen nog slechts
achttien jaar oud. HIJ was een zoon van eer.
machtige adelijke familie en binnen korten tild
had hü een militaire beweging tegen den vorst
ontketend.
Wat een drukte allerwegen.
Wat eefc blij gewoel op straat!
En gezichten waarop enkel
Heerlijk optimisme staat!
Ieder wandelt en hij winkelt,
Want de winkels pakken uit,
En je Ziet slechts étalages
Met een kostelijken buit.
Wat je ooit hebt kunnen droomen
In je meest volmaakten droom.
En het fijnste van het fijnste
Als bjj zoete melk de room.
Staat door meesterlijke handen
Overal geëtaleerd!
En het pakt u, haast magnetisch.
Daar uw hartje het begeert!
Ieder kijkt nu en bewondert
En terwijl de eene hoopt.
Schuift een ander weer naar binnen,
Wikt niet al te lang, doch koopt!
Want het is nu wel geen jaarbeurs,
Doch het is het paradijs:
Volle winkels, vele klanten.
Variatie in den prijs!
En waarom toch al die herrie?
Al die drukte, dat vertier?
Al die koopers, al die kinders,
Al dat juichen van plezier?
Weet tt heusch niet, hoe dit alles
Nu gebeurt zooals u ziet.
En een juichkreet als een salvo
Door'de winkelstraten schiet?
Wel dit komt, omdat Sint Nic’laas
Nog steeds aan zijn vrienden geeft
En den strijd met de malaise
Krachtig aangebonden heeft!
Op 28 November bestaat Albanië twintig Jaar
als onafhankelijke staat. Het oudste volk van
den Balkan heeft zijn onafhankelijkheid slechts
in korte perioden kunnen genieten. De bloei
tijd van Albanië viel onder de regeering van
Georg Kastrlotas. bijgenaamd Skanderberg. en
begon in 1443 met het beleg van Kruja Deze
periode eindigde echter reeds in 1467 met den
dood van den natlonalen held. Daarna viel Al
banië In handen der Turken en het zou lang
duren, voor het Albaneesche volk weder zou be
vrijd worden.
Het verdrag van San Stefano en Berlijn gaf
den stoot tot het oprichten van de Albaneesche
Liga, een vereenlging. die de vrijwording van
Albanië tot doel had. In 1897 kwamen te Monza
bijeen de bultenlandsche ministers van Oos-
tenrijk-Hongarije en Italië om het Albaneesche
probleem te bespreken en nader te bestudeeren.
Men kwam overeen, dat de toestand zooals
die toen was zou gehandhaafd blijven en dit
besluit was ook in 1914 de basis, waarop Oos-
tenruk-Hongarije zich stelde Inzake de Alba
neesche politiek, een houding, die nagevolgd
werd door Italië en den geheelen Centraleu
Bond.
Intusschen was in Turkije de Jong-Turksche
beweging opgekomen en deze had in Albanië
de hoop gewekt, dat zij voorstander was van
de Albaneesche onafhankelijkheid. Maar spoe
dig bleek het tegendeel met het gevolg, dat de
Albaneezen begonnen te revolteeren Maar de
Turken werden zoowel door Rusland als door
Frankrijk gesteund in hun beweging terwijl'
Engeland blijken gaf van vriendschap voor het
onderdrukte volk.
Op de Londensche bijeenkomst in 1912 wier
pen de Albaneezen zelf het vraagstuk van hun
vrijmaking op. In overeenstemming met de na
tionale beweging en haar leiders deed Ismail
Kemal Bey Vlora. de voornaamste vriend der
Albaneezen in het Torksche parlement een be
roep op zijn medestrijders en verzamelde beu
m een bijeenkomst te Valona. waar alle ver
tegenwoordigers van Albaneesche stammen aan
wezig waren. Onder Ismail's leiding werd toen
een voorioopige regeering gevormd. Op de daar
op gehouden Londensche bijeenkomst werd be
sloten een onafhankelijk en souverein Aioanic
uit te roepen, dat in het Noorden zou grenzen
aan Montenegro, in het Zuiden aan Grieken
land.
Doch de bepaling der grenzen van den nieu
wen staat verliep voor Albanië niet bijster gun
stig. De overige Balkanstaten wisten de huip
van Frankrijk en Rusland te verkrijgen om de
landstreken, die zjj van Albanië hadden ge
nomen. in hun bezit te houden. Rusland meen
de, dat de nieuwe staat hoogstens 400.000 in
woners zou mogen tellen. Vooral wat de Noor-
delijlie grens betreft, ontbrandde tusschen Wee-
nen «r> Sint Petersburg een hevige strijd. Onder
den flruk van Engeland gaf Rusland tenslotte
toe «n het aantal inwoners werd bepaald op
800000. Een bijna even groot aantal Albanee
zen zou dus buiten het staatsverband blijven.
-j—insdag. 28 Juni, concert te geven door
1 mejuffrouw Dora van Laar; des avonds
te acht uur in de Muziek- en Concert-
hal. Plaatsen k 3—, 2.— en 1—Verkrijg
baar bij den boekhandel en aan de Hal.’’
Van de drie guldens plaatsen waren echter
nog maar weinige verkocht. Die van twee en één
gulden gingen veel beter.
Toen Dora dien morgen haar vader hielp bij
het aantrekken van zijn overjas, zei ze: „Ver
geet niet, vader, aan Karei te schrijven om wat
meer guldensplaatsen te maken en er mij een
gedeelte van te sturen."
anders had Victor's hartstochtelijke haat té'
gen Catharina en zijn plotselinge eerzucht om
in zaken den strijd tegen haar aan te binden,
haar te denken moeten geven. Maar zU voelde
zich er vreeselijk gelukkig mee en beschouwde
zijn wensch om in de zaak te komen als het
beste bewijs, dat ze zich over zijn gevoelens
voor Catharina geen zorgen meer behoefde te
maken.
Dat hl) behalve werk, hier ook afwinefrwg
zou vinden, daarvoor zou ze wel zorgen.
Verderop op den Amselberg was een Jonge
weduwe komen wonen, die ze oppervlakkig had
leeren kennen: mevrouw Fulvia Rettberg. Het
was een elegante; opvallende blondine. Zé had
haar mooi gezicht al vaker in geïllustreerde
tijdschriften gezien, want mevrouw Rettberg
was een bekende figuur op tenniswedstrijden.
Samen met haar het vorige jaar gestorvüri
echtgenoot, een bekend sportsman, had zij aan
talrijke internationale matches overwinning*!!
behaald. En na den dood van haar man ver
schel! ze met niet minder succes op de tennis
velden.
Ze had een oud landhuis op den Amselbertf
voor zich laten verbouwen en woonde daar met
haar gezelschapsdame, een jonge Deensche. Zë
leefde vrij vlot, ontving veel gasten, maakte
steeds veel tollet en was een van de schitte
rendste verschijningen bij alle gelegenheden
in het Wiesbadensche Kurhaus.
Met dit schitterende, schatrijke en vroolijke
weeuwtje. moest Victor zoo spoedig mogcityk
kennis maken, vond zijn stiefmoeder.
■MMUMmUHHRWe
Yolande Savizzi. de omroepster van den
zender te Triest, is in het huwelijk getreden
met een luisteraar, die met haar in kennis
trachtte te komen, zoodra hij haar mooie
stem hoorde.
BOEDAPEST. 26 Nov. (Reuter) Studenten
van de Technische Hoogeschool hebben efn
yo-yo vervaardigd, die slechts door twee per
sonen gelijktijdig gehanteerd kan worden,
Deze monster-yo-yo meet in doorsnee e*n
halven meter, heeft een touw van vier meter
lang en weegt verscheidene kilo’s.
(Nadruk verboden)
ütlIliiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiï;
Toen kwam de groote oorlog en de Prins van
Wied werd gedwongen het land te verlaten. Nu
werd het land een gevechtsterrein Italië be
zette Valona, het Servische leger stroomde in
zijn vlucht Albanië binnen en’ Oostenrijk-Hon
garije bezette een groot deel van het land, dat
het pas ontruimde bij het einde van den oorlog.
In dit jaar was het, dat de Nederlandsche ka
pitein Thomson een rol speelde In Albanië door
deel te nemen aan den natlonalen strijd ten
gunste der Albaneezen, welk optreden hij met
den dood moest bekoopen.
Na den oorlog spanden de Albaneezen al hun
krachten in om hun land wederom op orde te
brengen en op het congres van Luschjna wer
den in 1920 de grenzen definitief vastgesteld
Nog werd het bestaan,van den staat voortdu
rend bedreigd door binnen- en bultenlandsche
onlusten. Joego-Slavië wist een militaire bewe
ging te ontketenen, die een einde maakte aan
het ingrijpen van den Volkenbond en Italië.
Achmed Zogoe kreeg nu grooten invloed in
het land en werd in 1925 tot president geko
zen. In zijn bultenlandsche politiek trachtte
Zogoe met alle naburen verdragen af te slui
ten. die de veiligheid van het rijk zouden waar
borgen. Het gevolg van deze politiek was het
bekende verdrag van Tirana, gesloten met
Italië.
maar daar heb
„Wat kan Karei hiermee bedoelen?"
Dora.
„Er is geen reden om naar z’n bedoeling
vragen, sputterde haar vader. ..Het telegram is
zoo duidelijk mogelijk.’’
.Kan het soms een grap wezen?"
„Een grap? geen kwestie van
„Of een vergissing misschien?’’
„Och, onzin. HU meent leder woord dat hü
schrUft. Je weet hü is driftig. En dat is genoeg
om hem alle vormen te doen vergeten. Z’n oog
opslag heeft me nooit bevallen. De zaak is zoo
helder als glas. Je weet hoe hü foeterde tegen
de guldensprUzen.”
,Ja. hü wilde den minsten prijs twee gulden
maken."
.Juist, en dit’’, hernam de heer Van Laar,
nadat hü het telegram teruggenomen had. „dit
is de manier waarop hU z’n woede toont over t
niet opvolgen van zün advies. Dank den hemël.
Dora, dat hü zün waar karakter heeft laten
Amsterdam. 20/6
Ga naar de hel. daar zUn plaatsen ge
noeg. Snelleman
BOEDAPEST. 26 Nov. (Reuter) De econo
mische crisis heeft een nieuw beroep in het
leven geroepen, n.l. dat van zich per uur ver
hurende kinderjuffrouwen.
De eerste die dit beroep uitoefent, heeft
zich aan het publiek met de volgende adver
tentie voorgesteld:
„Mevrouw! Indien u tUd ontbreekt om met
uw kleintjes te gaan wandelen, belt u mü even
op en ik sta voor 60 Heller per uur te uwer
beschikking."
De advertentie had succes» want er meldden
zich een groot aantal „klanten" aan, zoedat
het nieuwe beroep wellicht in een behoefte
blijkt te voorzien.
Freddy had vergeten Robbie te zeg-
'gen, dat er op de zeeleeuwen gelet
moest worden. Want toen ze de boot
te water hadden gelaten klommen ze
er zelf in, voordat Robbie en Topsy
iets konden doen.
.Kom eruit,” Schreeuwde Topsy.
„die boot U voor Robbie en mU
Maar de zeeleeuwen hielden zich
Oost-Indisch doof en roeiden kalm
weg van het strand.
,Jk wist niet, dat zeeleeuwen zoo
ondeugend waren,” zei Robbie teleur
gesteld.
Catarrh heeft vele vormen.. Sommige daarvan
moeten door een specialist worden behandeld De
hierna beschreven behandeling brengt evenwel bijha
altijd verlichting en verbetering.
Smelt een lepel vol Vlcks VapoRub in een kom
met kokend water. Doe een handdoek om de -om,
roodst er een trechter gevormd wordt. Adem ge
durende een paar minuten den stoom met de
dampen in. Doe dan Vlcks In de neusgaten ju
snuif het goed op.
Bij andere verkoudheden wordt Vicks tegen bedtijd
op keepen borst gewreven.
Het was een kalme dag. en de zee
rondom het Artis-eiland was zoo hel
der en blauw, dat Robbie lust kre^g,
met Topsy te gaan roeien in de boot
van den geeman.
Freddy Vrydag had het te druk, 01#
de boot te water te laten, en daar
om droeg hij dat op aan de twee
zeeleeuwen.
.JKljk eens. ze balanceeren de boot
op hun neus/’ riep Robbie.
,»Ze zien er uit. alsof ze dat werkje
eiken dag doen,” merkte Topsy op
De gelegenheid om Victor, die weer uit dienst
terug was, met haar in kennis te brengen, deed
zich spoedig voor. Mevrouw Rettberg had een
klein ongeluk met haar auto gehad en me
vrouw Dora Troilo telefoneerde zoodra ze het
gehoord had. om naar haar te informeeren.
Ze had alleen haar schouder maar wat ont
wricht. maar het vervelendste was, dat zü twee
tennismatches, één in Wiesbaden en één in
Hamburg moest afzeggen. Mevrouw Troilo liet
'een reuzenbouquet donkerroode anjers binden
en stuurde ze haar met haar beste wenschen.
Daarop kwam mevrouw Rettberg zelf om te
bedanken. Ze was betooverend als altijd en
betooverde ook Victor, die door zün moeder in
allerUl van kantoor was geroepen.
NatuurlUk kwam het gesprek ook op tennis
en toén bleek, dat Victor bü het cavalerie-re-
giment, waarbij hU juist tot reserve-lultenant
was bevorderd, als de beste tennlspeler werd
beschouwd. „Met U kan hU zich natuurlUk niet
op een lUn stellen, mevrouw," zei mevrouw
Troilo honingzoet, maar als U zoudt goed
vinden, dat hU eeijs met U oefende
„Maar mama,” viel Victor haar büna
schrikt in de rede, „zoon tenniswonder
mevesuw.
Mevrouw Rettberg gaf hem de linkerhand
met haar rechterhand moest ze nog een weinig
voorzichtig zUn en zag hem stralend aan.
„Maar het zal me een groot genoegen zUn.
meneer Troilo. Het Is daarboven op den Am-
selberg zoo akelig eenzaam. In het begin was
ik verliefd op het mooie uitzicht, en nu kan
ik er gewoon niet „meer naar kUken. Als
prettig gezelschap heb, raak ik weer verzoend
met mUn vrUwillige ballingschap hier in decen
uithoek. Dus komt V maar gauw eens, me
neer Troilo
Toen ze wegging, zei ze op haar grappig-
naïeve manier tegen mevrouw Troilo: „Ik voel
me elgenlUk erg bezwaard. U bent zoó’n goede
buur voor me geweest au ik heb er niet aan
gedacht om mijn tuin doSr de beroemde firma
Troilo te laten aanleggen. Dat was ik toch ver
plicht geweest, nietwaar? In mUn onwetend
heid heb ik alles maar aan dien meneer Went
zel overgelaten. Ik hoop, dat U het mU niet
kwalUk neemt."
Mevrouw Troilo stelde de Jonge vrouw lach
end gerust en zei, dat ze persoonlijke relaties
wel buiten de zaak wist te houden. Maar toen
Victor een paar dagen later het afgesproken
bezoek bracht en haar In den voortuin aantrof
in een bespreking met. haar tuinarchitect,
moest hU erkennen, dat het in dit bUzondere
geval wel heel moeilijk was het persoonlüke en
het zakelUke van elkaar gescheiden te houden.
Want de concurrent, met wie mevrouw Rett
berg in druk gesprek was, was niemand an
ders dan mejuffrouw Catharina Lutz!
Inmiddels hielden de Serviërs nog heele stuk
ken van Albanië in hun macht. terwUl Mon
tenegro de stad Skutaris innam en be
lette Alleen een intenationale vlootde-
monstratie kon de Serviërs bewegen de stad
wederom over te geven aan het wettig Igezag
Maar Servië hield toch nog een deel i^n Al
banië bezet en beging gruwelijkheden tegen d-:
bewoners. Het gevolg was. dat de Oostenrtjksch-
Hongaarsche minister van bultenlandsche za
ken. graaf Berchtold. aan Servië een ultimatum
stelde. De grens tusschen Albanië en Grieken
land werd vastgesteld door een deskundige com
missie, nadat ook hier allerlei gewelddaden aan
de bevolking waren begaan. Na vaststelling der
grens duurde het echter nog lang voor de ben
den het land voor goed hadden verlaten.
Het „Albaneesch Statuut” werd uitgewerkt op
internationale basis, waardoor Oostenrijk en
Italië het voorrecht kregen bU de keuze van de
vorsten. Voor den duur- van tien jaar zou een
contröle-commissle worden ingesleld uit ver
tegenwoordigers van de groot-mogendhedeiy De
regeeringen van Rome en Weenen kwamen tot
overeenstemming den prins van Wied voor te
dragen als vorst van Albanië Dit voorstel werd
aanvaard en in 1914 landde de Prins van Wied
te Durazzo, dat hU tot hoofdstad uitverkoor.
En toch was er een bittere nasmaak bij hem
gebleven.
Er was maar één middel, dat hem hielp om
zjjn tanerlUke tweelingen te boven te komen:
als hij naar de inhiazingen van zUn stlefmoe-
«*ër luisterde.
Catharina Lutz liet zich door haar slechte
heiglngen leiden, ze was gewetenloos, ze had
Been eerbied, ontzag niets en niemand, haar
eenige drijfveer was eigenbelang, het begrip
hefde bestond voor haar niet, van den vrouwelU-
jten plicht om zich voor den man op te offeren
ze geen idee Lichtvaardig had ze zich
hem losgemaakt, uit eigenzinnigheid
ze zich aan den eersten den bes-
ten anderen man gehecht, dien ze was tegen-
Bekomen ftet'was een geluk, dat» ze haar tU-
dig m haar ware gedaante hadden leeren ken
nen! Zoo was hU nog voor een ongelukkig hu-
welUk bewaard gebleven.
En bij lederen nieuwen brief uit de troebele
Sonnenbergsche bron, nam zUn gevoel van ge-
lUk-hebben toe. En tegelUk zUn gevoel van
boosheid tegen Catharina.
En dat laatste gevoel groeide langzamerhand
tot haat Als ze in Engeland gebleven was. zou
hu alles geleldelUk vergeten hebben. Maar de
idee haar vlak bU zich te moeten hebben,
maakte hem bulten zich zelf.
Hü zou haar dus spoedig weer ontmoeten.
haar weer in de oogen moeten zien, in de brui
ne oogen met den groenigen weerschijn, de
oogen die hü nu zoo haatte
Ze zou hem zeker wel heel hoogmoedig aan-
zien. Als hü er aan dacht, werd hü eerst rood
en daarna bleek van kwaadheid.
Ze is zoo valsch. zoo geniepig”, had zün
stiefmoeder steeds weer gezegd. „Menschen met
rood haar zün nooit te vertrouwen."
Hü sloot de oogen. ^Een ondeelbaar oogenbllk
voelde hü haar weer heel dicht bü zich, hoor-
De hierboven genoemde Karel was Dora’s ver
loofde. die een muziekhandel had en de regeling
der voorbereidende werkzaamheden voor het
concert op zich had genomen.
De oude heer van Laar, die anders een man
van de klok was. kwam dien dag echter later
dan gewoonlük thuis en groette zün -dochter
minder hartelük dan anders. Een min of meer
norsche uitdrukking op zün gelaat toonde aan.
dat hü blükbaar iets onaangenaams ondervon
den had.
„Heeft U voor de kaarten gezorgd?” vroeg
Dora.
.Keen", antwoordde hü kortaf.
,4s er iets op ’t kantoor gebeurd?’’
„Ga mee naar 't salon, ik moet Je spreken
zonder beluisterd te worden.”
..Dora", begon de heer van Laar, .Je zult me
genoegen doen je engagement te verbreken."
.Maar vader, dat gaat toch niet! Het concert
moet nu toch doorgaan.
„Ik spreek niet van het concert, maai over
Je engagement met dien kerel, dien Snelleman."
Dora greep va«_jchrik de leuning van een
stoel vast en keek haar vader onderzoekend aan.
Hü zag er toch normaal uit. Alleen scheen hü
woedend.
„Vader, ik begrüp U niet," stamelde zü. Wat
is er gebeurd?"
„Gebeurd? Hü heeft me openlük en op de
meest brutale manier beleedlgd."
Dit zeggend haalde de heer Van Laar een
verfrommeld telegram uit een zijner zakken te
voorschün.
„Ik telegrafeerde hem om kaarten, zooals je
me verzocht had. Als antwoord ontving ik een
telegram, dal met één woord: schunnig was.”
Hü streek het papier glad en gaf het aan zün
dochter.
„Ziedaar, lees, maar hardop
Ten hoogste verwonderd las Dora het volgen
de:
j y -ltn inKevolin de veraekerlngevoorwaarden tegen f bij levenslange geheel» ongeachikthel-1 tot werken door f "7Cfl bü een ongeval met f QCfl bü verlies van een hand f 1 oü verlies van een Z Cn bü een breuk van jf/l
Alle abonne s ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f Ul/l/V.” verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f Z«/(/.-doodelyken afloop een voet of een oog f Z SSduim of wijsvinger f been of irm/Tfl/.*
I
zien, nü, voordat je met hem getrouwd bent. Je
zult natuurlUk doen, wat je verstand Je zegt.
Op mün Studeerkamer liggen schrüfbehoeften.
Schrijf hein een 'briefje, maar maak het kort.”
Dora ging naar haars vaders kamer. Nog nooit
had ze zich zoo ongelukkig,gevoeld. Tien minu
ten zat ze als wezenloos. Neen zé kon den brief
niet schrüven. Nu nog niet'.
Plotseling nam ze een besluit. Ja. dat moest
ze doen. Ze schreef een telegram, gaf dit de
meid met het noodlge geld en ging naar de eet
kamer
„Heb je geschreven, Dora?”
..Ju. vader. Dina is er mee naar de post.”
Dora zat in du
huiskamer. niet in
staat te lezen of te f J-T/yf
handwerken. Angst- Alvl
vallig luisterde zij j j
naar de bel. D'r va- i
deed zün gebruikt -
lük middagslaapje
op z’n kamer.. Zou Karei gevolg geven aan
haar telegrafisch verzoek en vanavond komen
Als hü niet kwam, dan zou ze. dat wist ze ze
ker. vannacht niet slapen. Wat zou hü voor
ontschuldiglng hebben voor zoo n telegram? Hij
moest toch begrüpen wat daarvan de gevolgen
zouden zün. Had ze zich werkelijk in hem be
drogen?. Zou hü met opzet zoo gehandeld heb
ben om van haar ontslagen te worden?
Ze hoorde voetstappen aan de voordeur. Daar
ging de bel over. Ze beefde over al haar leden.
Om zich een houding te geven, boog ze zich
zenuwachtig over een borduurwerkje heen. De
dienstbode had order gekregen den heer Snelle
man onmiddellük toe te laten, zoo stil mogelük.
opdat de heer Van Laar niet wakker zou wor
den.
De bezoeker trad dus. na even geklopt te hsb-
ben, dadelijk binnen. Met één oogopslag zag nü
dat er iets niet in orde was.
„Wel Doortje. wat is er. beste meid?"
- „Wil je niet plaats nemen stamelde de aan
gesprokene. „Ik zal daar gaan zitten."
„Goed. Maar zeg me nu eens Dora, wat is
er gaande? Waarom beef je zoo?”
„O, Karei, dat telegram!”
„Ja. dat heb ik ontvangen,
je me niets in gezegd."
„Neen, dal bedoel ik Riet. Het telegram: dat je
aan vader zondt, over -de kaarten.
„Wel. wat is daarmee?*''"
„Hoe kon je zooiets afgluren.”
„Wat. het was toch düfflelük genoeg, zou ik
zeggen. Heeft hü de kaarten?"
„Neen". Ze barstte in tranen uit.
..Maar ik schreef hem toch duidelük. waar hü
heen moest gaan! Hü deed het toch, is 1 niet’"
„Hoe kun J^ zoo slecht zün? Er nu nog mee
spotten ook! O. Karei, ik heb nooit kunnen
denkenEn weer begon ze te weenen.
Karei stond op en wandelde de kamer op en
neer. Elndelük greep Hü haar bü den arm.
„Wat in 's hemelsnaam beteekënt dat toch,
Dora? Ik herinner me léder woord dat ik ge
schreven heb. Ik wist, dat er nog tal van kaar
ten verkrügbaar waren aan de Hal.”
..Hal! Schreef je hal?-;
„Ja. natuurlUk.”
De deur stond open en op den drempel stond
de heer Van Laar, die door het luide lachen ge
wekt, het tooneeltje voor hem in de grootste
verbazing gade sloeg.
..Dora!" klonk het nog-eens.
Beide jongelieden keerden zich om.
vloog het meisje op haar vader af.
„Vader! Het was een vergissing van de Post.,
de haar grapplgen. vrlendelüken, lach, zag
warmen glans van haar oogen....
Toornig stampte hü met den voet.
„Ellendige meid!”
Hü hoorde duidelük zün stiefmoeder een
haar i--- -
den I--
uit haar brief sloot zich er bü aan.
op kantoor het hü de verkoopslüsten.
bü z°u
gooide ze