J
i
I
i
^Cct cc^acduan dcn
De ex-kroonprins op Wieringen
HETBROOD
Sensatie
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONschoenen zijn met leeren-
Alle abonné’s
De vlammende
anjelier
of met rubberzool
(Ingezonden Mededeehng)
I Een
j
I
en Kiespijn
zullen spoedig bedaren door
I Hoofdpijn
WOENSDAG 30 NOVEMBER
VRIJ EN VEILIG
Archaeologische vondst
onder toezicht
Maar.
Mexico staat af
i
Gentsche Floralia
Pompe ji
-
Scherp
Grot ingestort
FEUILLETON
Het Bonds parlement tegen iedere
concessie in de schuldenkwestie
Amerika geeft niets
cadeau
Frankrijks jongste
kolonie
Naar het Duitsch van
Paul Oskar Hoecker
I
Mi jnhardt’s Poeders
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
r
1 NOVEMBER 1018
(Nadruk verboden)
IIIUIIIIIIIIIHI
(United Press)
op.
iders der revisie steunen op voi-
(Morgenavond vervoig).
cp
1
s
16
Victor glimlachte: ..Het juffertje schijnt prac-
V
(Wordt vrrvel(pi>
Op een avond ontdekte Victor, dat de buxus-
haag. ondanks bun afspraak, toch als offer
van de revolutlonnalre denkbeelden van Catha
rina gevallen was. Hy zag bet, toen bij voor
het open venster in bet salon stond. Toen hij
haar verwonderd en vragend aankeek, kwam
er een diepe blos op haar gezicht.
„O, nu ben je zeker wel heel boos op me,
omdat ik mijn woord niet gehouden heb? tiaar
vind je het eigenlijk erg belangrijk?" Ze beet
zich "n beetje zenuwachtig op de lippen.
„O, ae is eigenlijk een vreeselljke schooljuf
frouw," ael ae lachend, met *n poging otn de
heels zaak als *n grapje voor te stellen. Jk aeg
X urenlang is se tegen me aan het redeneeren
het deficit der begroeting tenminste een mil
liard dollar bedraagt.
8. Amerika beeft er geen waarborg voor, dat
de kwijtgescholden gelden niet voor nieuwe be
wapeningen zullen worden gebruikt.
(United Press)
Dat baar succes in haar werk haar vroege-
ren verloofde aoo ergerde An uit zijn evenwicht
bracht, drong niet tot Catharina door. Ze sag
hem soms op den Amselborg tennissen met
mevrouw Rettberg. Een ontmoeting vermeed
ae natuurlijk, maar tenslotte bleek haar toch,
dat hij een geregelde bezoeker was in bet huts
van de jonge weduwe.
MevrouvC We gaan naar bet balmasqué
ik zou wel zóó willen verschijnen dat niemand
mij kent.
Mijnheer: Oa eenvoudig zonder Mn van
je schoonheidsmiddelen.
23 April van het volgend Jaar heeft de offl-
cleele opening plaats van de groote Qentsche
Floralia.
Men wil trachten de opening te doen samen
vallen met een bezoek van den Londenschen
Lord-Mayor.
Men verwacht druk bezoek uit bet buiten
land.
I
Het was weer lente. De dagen werden weer
langer. Vaak ging Victor, na kantoortijd, naar
haar toe. Dan speelden ze *n uurtje tennis en
meestal bleef bij dan theedrinken. De Deensche
gezelschapsdame speelde plano of zong; hij zet
te zich in een clubfauteuil, terwijl zij zich In
eeh kökét klein armstoeltje zette en een
sigaret rookend een luchtige conversatie met
hem voerde.
„Ze is allerliefst," verzekerde Victor zijn stier-
moeder vaak na zulke avonturen. .Maar bet is
toch niet het type, waarmee Ik getrouwd zou
willen zijn.
„Dat hoeft toch ook niet; als je je maar
amuseert," zei mevrouw Trollo lachend, tn het
rustig besef, dat er zoon prachtige bliksem
afleider voor mogelijke nieuwe gevoelens voor
Catharina gekomen was. En In een aanval van
teederheld streelde ze haar afschuweiyken dog.
Wilhelm met gevolg, na wat heen-en-weer ge
telefoneer, overgebracht naar het mooie Llm-
burgsche kasteel .JflUehaard”. eigendom van
den (Inmiddels genaturalteeerdengraaf Wolif-
Mettemlch, even bulten Swalmeh. by Roer
mond. gelegen. Daar zou hy. op zjjn eerewoord,
rich van elke verdere bemoeiing met militaire
aangelegenheden strikt te onthouden, zoo lang
de gulle gastvrijheid van zijn grafelijken gast
heer mogen genieten. Ondertusschen kwam
generaal Onnen. na velerlei besprekingen met
ae burgerlijke en militaire overheid In Den
haag, tot de conclusie, dat het eiland Wierin
gen nog wel de beste plaats was. om er den
kroonprins te Interneeren. DAAr zou hij zich
vrij bewegen kunnen Hij zou er echter steeds
onder toezicht blijven van hem toegewezen
Nederlanders.
Men had zoo immers ook Engelsche. officie
ren. die men niet meende te kunnen vertrou
wen, op Uric geïnterneerd.
1. De V. St. hebben reeds eenmaal de schul
den der vreemde mogendheden van 30 tot 30
percent verlaagd.
2. De verlaging der schulden zou schadelijk
zijn voor de fundamenten van het Internatio
nale credletwezen, want niemand zou bet in
het vervolg wagen, nog crediet te geven.
3. De schuldenaarslanden geven Jaarlijks het
drie tot twintigvoudige der aan Amerika ver
schuldigde sommen aan bewapening uit. dus
hebben se geld.
4. De schulden bedragen slechte 1.4 tot 4.1
percent van het budget der schuldenaarslan
den.
5. Verdere verlaging anu gaan ten koste van
de Amenkaansche belastingbetalers, die toch
reeds met verhooglng hebben te rekenen, daar
Haastig maakte mevrouw Rettberg haar hand
vrij. Ze vond direct haar natuurlijke houding
terug Victor bleef echter verward en afgetrok
ken. Toen hij op zijn armbandhorloge keek,
zag hij. dat het al tegen elven liep.
..Mama komt direct uit de opera. Ik heb be
loofd om dan thuis te zijn.” -
Toen mevrouw Rettberg met hem meeliep
door de nu helder-verttchte kamer naar de
deur, spraken zij luchtig over hun eerstvolgend
tennisuurtje
..Dag Troilo,tot Mena „Koel en vormelijk
stak ze hem de hand toe.
HJj keek baar lang aan. „Wat ben je toch
eigenlijk wreed", zei hU mcht.
..Wreed? Ik dacht juist, dat ik erg aardig
voor je geweest was."
,Jk vraag me af: Waaróm was je het?"
.Dat je niet meer boos sou zijn! Ben je nu
weer goed?" i -
„Ik weet het niet." was stjn antwoord.
En met zeer gemengde gevoelens verliet hij
het huis van mevrouw Fulvia Rettberg.
Parijs, 20 November.
Het eenzame koraaleiland Clipperton. mid
den In den Stillen Oceaan, zal In den loop van
1933 waarschijnlijk door Mexico aan Frankrijk
worden afgestaan.
Lang is tusschen deze twee landen om het
weinig waardevolle eiland gestreden. Twee jaar
geleden werd den konlng van Italië verzocht
als scheidsrechter op te treden. Deze nu be
sliste ten gunste van Frankrijk
Eenlge dagen geleden nu heeft de Mexicaan-
sche regeering de consequenties uit deze be
slissing getrokken en aan oen Senaat bet ont
werp eener grondwetswijziging voorgelegd,
waardoor het eiland zij het onder protest
aan Frankrijk wordt afgestaan. De Senaat zal
tach vermoedelijk niet tegen het voorstel ver
zetten. zoodat aan Frankrijk In den loop van
1933 wel zal worden medegedeeld, dat het van
het eiland bezit kan nemen. Frankrijk zal er
dan terstond een marine-missie heen zenden,
welke de Frsnsche vlag zal hijschen en....
het ongastvrije eiland weer spoedig verlaten.
Zooals vele andere koraaleilanden In den
Stillen Oceaan, kan aan Clipperton geen bij
zondere waarde worden toegekend. Het eiland
is verlaten en alleen aan de Noordkust wonen
eenlge menschen in primitieve hutten. De wind
waait ongehinderd over Cllpperton heen; in de
rotsen nestelen millioenen watervogels, welke
het eiland toch nog eenlge waarde verleenen.
De sedert duizenden jaren op het eiland op
gehoopte guano-lagen zijn een bruikbare mest
stof. welke Frankrijk zeer goed te pas komen.
Als vlootbasis komt Cllpperton niet In aan
merking. daar een schip van eenlge beteekenls
zijn koraalriffen niet kan naderen. Voorlooplg
bestaat er ook geen reden, om op dit punt van
den Stillen Oceaan een vlleghaven te vestigen,
hoewel er een groote door riffen beschutte
bocht bestaat, welke een ideale haven voor
watervliegtuigen biedt.
ons daaglijksch f
brood.'
MARTIN BERDEN f
(Nadruk verboden)
Toen Wlllle Woensdag het wrak
weer eeng, ging bezichtigen vond hy
een gestreept overhemd, maar toen
hij het In het kamp probeerde aan
te trekken, bemerkte hy, dat het hem
te groot was.
Toen Wlllle eenlgen tyd later een
zijner witte mutsen in de rivier
waschte. vond bij. dat hij tn Mn
moeite ook wel het groote overhemd
kon wasschen, denkende, dat het b‘J
het drogen in de zon wel. zou krim
pen. Robbie en Topsy vonden hem,
terwijl hij bezig was het overhemd
aan Edwin op te hangen, om bet te
laten drogen.
„Ik heb.de muts aan zyn staart ge
hangen", zei Wlllle. ..We zullen nu een
wandeling gaan maken naar de rivier
en ondertusschen zullen al deze klec-
ren wel drogen.”
slijten kant*
„Zoj’n silmmellng?" riep mevrouw Retberg
Maar ae moest er toch om lachen „Als ik er
aan denk, boe verstandig en ernstig en toch
bescheiden ae altijd tal En dat ae het aoo acb-
Wij kwamen toevallig in de gelegen
heid onzen lezers uit nog ongepubli
ceerde geschriften van een Duitsch
journalist, die op Wieringen in de na
bijheid van den Hohenzollern-prins
verbleef, enkele losse fragmenten aan
te bieden. In veler herinneringen zul
len ze Wilhelm’s lang, hoewel plotse
ling afgebroken verblijf onder de Wte-
ringers weer levendig te binnen roe
pen.
geweest en ik heb hemel en aarde bewogen om
de haag te behouden, maar aan t eind
.Maar aan 1 eind kreeg z ij toch haar zin!"
viel Victor haar in de rede en stampte booe
op den grond.
De Deensche, die een stuk van Grieg speelde,
wendde ach even van den Vleugel om. maar
speelde direct weer verder. Mevrouw Rettberg
stond uit haar stoeltje op en kwam bij hem
aan het venster staan.
„Neen, beste jongen, ik wil Je geen leugen
vertellen de zaak is eenvoudig deze, dat de
vreeselljke schooljuffrouw me overtuigd heeft."
„Overtuigd. Zoo." Victor kegk steeds meer
ontstemd.
„Waarom ben je daar nu zoo boos om? Het
is eenvoudig een kwestie van smaak."
.Ja dat weet ik; juffrouw Lute heeft hier
tegenwoordig den goeden smaak tn pacht. Al
lee wat zij aanlegt, ia goed en mooi. En wij
kunnen onze matten wel oprollen."
Mevrouw Rettberg lachte. „Ata ik niet wist,
dat het heele reuzenbedrijf van Je moeder je
in den grond volkomen onverschillig is. zou ik
werkelijk ge loeven, dat Je Jaloersch geworden
bent."
„Onzin...., maar je hadt je niet door dat
jonge ding moeten laten bepraten."
„Ik heb me niet laten bepraten. Ik heb het
je al gezegd; Ze heeft me overtuigd. Ik ben
het volkomen met haar eens, al dat geknutsel
met steenen beelden eh kunstige, veelkleurige
bloembedden en figuren van geschoren hoo
rnen, is onnatuurlijk en daarom leeljjk. Daar
heeft ae wolkomen gelijk in. En wat zy aan-
tlsch aangelegd te zijn. Ze bouwt op baar kwee-
keri) kassen met bassins en nu moet ze toch
de aarde van haar terrein weg hebben. Dan
komt het goed uit. dat ze die nachtjes aan
ter de mouwen heeft!"
.Ja. dat heeft ae. Maar waarom moeten we
eigenlijk bij iedere ontmoeting over dit onaan
gename onderwerp praten?"
.Dent U zoo gauw uit Uw humeur, meneer
Trollo? Ik bad niet gedacht, dat de zaken aoo
bij U boven alles gingen."
JMt doen ae ook niet. Misschien interesseer
wel veel te weinig voor de zaak. Maar
ergert me, dat die juffrouw Lute maar
Mies gedaan krijgt wat haar invalt. Naar mij
De jonge weduwe ging met velschillende boe
ren vriendschappelijk om, maar met niemand
was ae aoo Intiem als met Victor Troüo Ata hij
maar even kon, nam hij de gelegenheid wagr.
om op den Amselberg een bezoek te brengen.
Ze tennisten veel met elkaar. Mevrouw Rett
berg vond, dat haar partner een uitstekenden
-«nice bad. meer ijverig oefenen moest Ze was
graag bereid hem daarbij te helpen. Sedert se
haar arm weer gebruiken kon. deed ae veel
moeite haar oude vaardigheid weer terug te
krijgen. De uurtjes van oefening waren dus
niet alleen heel prettig, maar ook nuttig.
.Uit La Spezia wordt gemeld, dat dezer
dagen onder oorverdoovend geraas de beroem
de Byrongrot Ingestort 13.
In 1822 bezocht Byron Shelly, toen deze ver
blijf hield te Terenzo. de grot en zwom vandaar
dwars door de Golf naar Portovenere. waar hij
in een grot landde, die hem het gedicht „Ine
Island" inspireerde.
Bij het uitvoeren van graafwerk bij het
hoofdaltaar van den Dom te Termoll, zijn, in
de richting van de pastorie, behalve fragmen
ten van zuilen, kapiteelen, amforen enz. vier
pilaren aan het licht gehomen, die het dbo-
rlum steunden, waar de Goddelijke ritus In de
Romeinsche crypt gecelebreerd werd.
WASHINGTON, 29 Nov. De beslissing over
de herziening der oorlogsschulden aan Amerika
ligt thans in de handen van het Bondsparle-
ment, wiens zittingsperiode 3 December IX be
gint. Het is de laatste periode van dit parle
ment. Het heeft geen lust om nog radicale
veranderingen In de schuldenkwestie aan te
brengen. Het gaf indertijd maar zeer aarzelend
zijn toestemming aan het Hoover-moratorlum.
Tusschen regeering en parlement bestaat trou
wens al lang een schier historische tegenstel
ling In deze kwestie. Het parlement wilde er
niet aan. Pogingen om de kwestie op te kissen
gingen steeds van de regeering uit In 1922
stemde bet parlement toe In de benoeming
van een commissie voor de fundeerlng der
schulden, onder voorwaarde, dat deze in 25
jaren zouden zyn afbetaald met een rentevoet
van 45.
De commissie stelde dan een betalingstermijn
vast van 62 jaar bij een rente van 33 Zeer
tegen zijn zin nam het parlement dit voorstel
aan. verklaarde, dat bet zeer tegemoetkomend
was en heeft zich van toen af tegen iedere
revisie gekeerd.
Hoover hep het parlement ver vooruit. Het
vorige jaar verklaarde hij aan het parlement,
dat de schuldenaars niet ten volle zouden
kunnen betalen^f^ stelde een nieuwe fundee-
rlngscoVfmissie vóór. Het parlement hield zich
doof, ook bij herhaling van het verzoek De
regeering liet zich lelden door overwegingen
van nations le tv^k^rd. bet parlement vreesde al
leen den Indruk op de kiezers.
Geen enkel inrtoedryk persoon In het parle
ment wil zich over de kwestie ondubbelzinnig
uitlaten. Men Tegt aldoor den nadruk op. dat
Amerika r.y révisle zal verhezen, terwijl voor-
deelen, voortkomend uit revisie, zeer twijfel
achtig zyJr^
De tegeni
gende argumenten:
Toen ze van hun wandeling terug
kwamen, vonden ze Edwin de giraffe
bekleed met de kleedlngstukken. die
Wlllle ter droging had opgehangen.
,Je bent lang weggebleven", riep de
giraffe uit, toen hij Wlllie zag.
„Ik wist niet, dat we zoo lang zijn
weggebleven", zei Wlllle. „Je bent zoo
ongeduldig.”
„Ik had genoeg van bet wachten
en toen heb Ik de kleeren maar aan
getrokken om den tijd door te ko
men", zei de giraffe.
.Maar je hebt het overhemd ver
keerd aangetrokken", verklaarde Wil
lie.
„Is het een overhemd’" vroeg Ed
win. „Ik dacht, dat het een wijde
broek was."
De vlucht op Hollandsch grondgebied van
den kroonprins, tenminste het eerste nieuws
daarvan, had in Den Haag zoo ongeveer de uit
werking van een geweldig plotseling losbarstend
cnweer. Het kabinet was eenparig van meening,
dat de verdere afwikkeling van dit voor ons
zeer onaangenaam geval. volgend nog wel
op de even onverwachte komst van den kelzer-
zelf naar Amerongen, aan *den comma n-
oant der intemeering. generaal Onnen. be
hoorde te worden overgelaten. Hetgeen dan ook
geschiedde.
Na ontwapend te zyn. daar de kroonprins
hier toch ónmogelijk voor een gewone burger
lijke persoonlijkheid kon doorgaan, werd prins
Vraag daarom Mljnhardt's Hoofdpynpoeders
en, Mljnhardt's KlSspUnpoedera. Alleen echt
als op doos en poeders de naam Mynhardt
staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder 8 et.
en per doos 45 ct. Verkrygbaar by Uw Drogtot.
w <r evrouw de weduwe CalthorpeFabaan
ly/l vouwde met een zucht haar krant dicht
-L’-A en zag op de klok. „Wanneer Ik zoo
ever alle ellende tn de wereld lees. Harry.
dan kunnen we niet dankbaar genoeg zyn voor
ons rustige bestaan. Het is elf uur, laten we
naar bed gaan.” zeide ze
Haryr Calthorpe-Fabian schrok uit zyn over
peinzingen op. HU was een groote. stevig uit
ziende kerel met breede schouders, by had een
prettig. Hchtgebrulnd gezicht, doch de kracht,
die men hem toeschreef, was slechts een ulter-
iyk erfdeel van zyn vader. Harry had een
ongewoon sterke kerel kunnen zyn. een kam
pioen in vele soorten van sport, doch zyn
kracht sluimerde, hy was altyd een moeders
kindje geweest, en was vrtj slapjes groot ge
worden. Daarom was de als athleel uitziende
jongeman ook dlkwyis het voorwerp van den
spot der jongeren uit zyn omgeving, en men
nam hem kwalyk. dat hy zelfs geen tennis
speelde, en alleen maar een hartetochteiyce
voorliefde en verzamelwoede voor Chlneescn
porselein bezat.
En toch peinsde hy dezen avond over een
onderwerp. datv als zij het geweten had. me
vrouw de weduwe Calthorpe-Fabian zou heb
ben verontrust en hem de gebruikehjke rustige
moederkus voor het naar bed gaan zou ont
houden hebben ..Biyf Je vooral niet te lang
zitten?" vroeg ze nog onder het weggaan, doch
Harry hoorde haar nauwelijks, hy was weer in
zyn diep gepeins verzonken zyn gedachten
waren by een allerliefst blond meisje, dat hy
de laatste paar weken had ontmoet by een van
zyn moeders vrienden.
zy was geestig, had een aller be koorly kst ge
zichtje, een slank figuurtje, droeg haar kleeren
met ongewone charme; zy had de familie kov-
teiyk vermaakt met liedjes aan den vleugel,
vizrbij ze enorm succes had met het nabootsen
van mannenstemmen, zy speelde voortreffeiya
tennis; zy.... in 't kort Harry was op Mary
Jevons verliefd geworden. En voor X eerst in
rijn leven speet het hem. dat hij geen spelen
kende, zelfs geen tennis, en dat hy zoo wei
nig moedig was. Het meisje was byzonder
vriendelyk voor hem geweest, doch hy merkte
wel. dat het haar toch tegenviel dat hy geen
ronde, flinke kerel was. zooals de andere jonge
mannen van zyn leeftyd.
Plotseling sprong hy op. liep naar de biblio
theek. greep voor het eerst van zyn leven naar
een boek, getiteld: „Hoe leer ik tennisspelen,”
begon er in te lezen en zat tegen twaalf uur
nog verdiept in de spelregels.
Toen opeens een doffe val en kletteren van
wegspringende scherven. „Allemachtig." zei
Harry, „daar heeft de meid de kat niet uitge
laten! Als er maar niet een van m'n kostbare
vazen is gebroken Hy was nog geheel gekleej.
opende de deur der bibliotheek en ging zacht
de trap af. Niet dat hy bang was zyn moedvr
te wekken, want mevr, de weduwe Calthorpe-
Fabian was een dier vrouwen, die altijd be
weren zoo slecht te slapen, maar den tyd tus
schen half twaalf 's avonds jrn zeven uur
's morgens daar in geen geval by rekenen.
Toen Harry by de deur van den salon kwam,
zag hy een lichtstreep, en hy stelde onmlddel-
lyk vast, dat er dus van een stommiteit met
de-kat geen sprake kon zyn. Hij drukte den
deurknop naar beneden en ging binnen. Nau-
welyks was hy binnen of hy stond stil, plot
seling stil. Voor hem stond een niet groote en
vry tengere man in sportcostuum. met een
groote rult-pet op en een zwart masker voor,
dat zyn geheele gezicht bedekte. Hij had een
browning recht op Harry's hoofd gericht.
Harry stond paf. ..Handen op" luidde het
commando, „of ik schiet." Werktuigiyk hief
hy de armen omhoog, waarbij hem de moed
naar beneden zonk. Een „Raffles” bracht hem
een middernachteiyk bezoek en hy was er niet
gerust op. Intusschen zag hy rond; er was
slechts een waardelooze bloemenvaas gebroken,
doch tot zyn schrik zag hy dat twee van zyn
mooiste Chineesche sierkrulkan op de tafel
stonden met de biykbare bedoeling medege
nomen te worden.
..Pardon," merkte hy vry zwakjes op. „maar
die vazen
„Hou Je mond." siste zijn Raffles en Harry
zweeg.
Niet, dat hy nu direct zich volkomen ver
slagen gevoelde, maar het was toch de eerste,
ware sensatie in zyn leven, en gewend alles
altiid mazr rustig aan te kyken en af te wach
ten. reflecteerde hy ook thans meer met af-
wachtende nieuwsgierigheid, dan met merk
bare zenuwachtigheid. De ongevraagde gast
stond hem crittach te bezien, en vroeg toen
onverwacht.
„Ben je gewapend'?*
„Ik? Nee.' antwoordde Harry prompt
JMn kun je je handen laten zakken." Harry
deed het. met een zucht van opluchting.
„Trek nu je overjas aan." hoorde hy.
Myn’overjas? Als .je me nou maar een
gebaar met de revolver deed hem zwygen.
„Geen vragen, asjeblief. Schiet wat op." En
het masker met de dreigende revolver bewaakte
hem by bet aantrekken van zyn jas en opaet-
ten van zyn hoed. Toen moest hy terug naar
den salon
.Doe die dingen in die doos, en ga me voor
door de serredeur.” werd hem bevolen. Gelaten,
doch met zorgvuldigheid, pakte hy de vazen tn
en stapte door de deuren naar buiten, daar
werd hjj onder scherpe bewaking naai een twee
persoons-auto gevoerd: „Stap in. hou die doos
knieen. en ik waarschuw je. als je een
■hte beweging maakt, schiet ik je zonder
pardon neer" In uiterste verbazing werd
Harry in onstuimige vaart weggereden Hy
besloot rustig af te wachten, de vazen had hy
by zich en hy hoopte er het beste van. Zoo
hebt U nog geen enkelen keer geluisterd."
Ze lachte hem toe. „Probeert U het dan maar
eens. Zegt U: zoo en zoo moet het en ik zal
tegen juffrouw Lute zeggen, dat het moet, aoo-
als U hebt aangegeven.”
„Ja, maar dat zou weer oncollegiaal zyn; dat
zou er op lyken. dat ik tegen haaf intrigeer."
„Goed, dan zal ze heelemaal niet hooren. dat
de plannen van U afkomstig zyn. Let U maar
op: nu zal ik haar de tanden eens laten zien.”
.Dan begint U met haar te vertellen, dat
die mooie, oude Buxusgroep absoluut moet
biyven.”
Ze stonden by het venster in den kleinen
salon en keken den tuin in. De afsluiting naar
het dal werd gevormd door een ry van bollen
en obelisken, die naar het model van rococo-
tuinen uit Buxus-takken gesneden waren
„Af gesproken." Ze glimlachte. .Maar óte
ding weet ik wel; bet zal een harde dobber
zijn."
reden ae ruun een hall uur door den donkeren
nacht; toen stopte de wagen aan den rand
van een dennenboeeh
.Dag die vazen op je plaate neer en stap uit.
Je kunt nu op je gemak naar huis kuieren,"
was het weinig aanlokkeiyke commando.
.Maar.die vazen kjjk *ns, die zön
van my." waagde hg op te merken.
„Vooruit." werd hem kort toegevoegd, j»oe
wat ik je zeg. en stap uit." Tegeiyk voelde hy
de revolver tegen zyn ribben. Hy gehoor
zaamde en stapte uit. doch nauweiykz stond hy
op den weg. of daar sprong tusschen de den-
neboomen een man te voorschyn. die op den
auto toekwam. Toen hy dlchtby was. bleek
hy eveneens gewapend en hy beval kort maar
duideiyk. .Manden op. ik heb dien wagen
noodlg.” Maar op hetzelfde oogenblik hoorde
Harry een hooge lichte gil en de revolver viel
kletterend op de treeplank uit de handen van
zyn vreemden reisgenoot, die plotseling zenuw
achtig scheen te
worden Harry stond
voor de tweedemaal
paf. De derde man
stapte op den auto
toe en opende het
portier. Juist wilde
hy den Raffles uit
den wagen probeeren te trekken, toen Harry
opeens zijn bezinning verloor.
Hij stoorde ach niet aan de revolver van den
vreemdeling, maar sprong op hem toe en gaf
hem een geweldigen klap op zyn gezicht. Hij
stond een moment verbaasd over achzelf. maar
greep terstond zyn slachtoffer opnieuw beet en
schudde hem door elkaar. Een schot weerklonk
en een kogel suisde door de lucht. X Maakte
Harry woedend, en hy sloeg er opnieuw oplos.
Plotseling kreeg hy een harden slag op zT
neus, hy duizelde even en voelde warm bloed
op zyn lip Toen sloeg het smeulend vuur van
de kracht van zyn geslacht opeens in fel laaien
den brand in hem op en met enkele enorme
slagen beukte hy zyn tegenstander tegen den
grond. De revolver viel den man uit de handen,
toch sprong hy weer overeind, doch Harry gaf
hem. hoewel geen geschoolden, maar dan toch
roo formidabelen slag op zyn onderkaak, en.
tegelykertyd haast, met de rechtervuist eenzelf-
den geweldigen stoot op de borst, dat de man
volkomen knock-out tegen den grond tuimelde
Harry tilde hem op als woog hy niet zwaarder
dan een paar kilo, en borg hem yzlg kalm in
de achterruimte van den auto; hy sloot het
deurtje en opende het portier, ging op zyn
plaats zitten, nam de doos met de twee Chir
neesche vazen op z'n knieta en zeide met het
gewoonste gezicht van de wereld:
„En. juffrouw Mary Jevons, wat roudt u ervan
denken als we dien rustverstoorder eens naar
de politie brachten?”
Iggt is veel mooier en natuuriykerMaar
wat zet je toch een ontzettend booe gezicht,
hoe heb ik het nu met je?"
„Ik merk het al: alles wat de TToilo's doen,
is verkeerd en alleen wat juffrouw Lute doet,
is goed."
,Je schynt haar wel vreezeiyk te haten."
^Ia. ik haat haar. Ze beeft me al eens vroe
ger diep beleedigd. En mama ookIk kan
je dat zoo met allemaal vertellen. En groot
vader heeft ae ook van ons weten af te trog
gelen. Het is ook waarachtig geen wonder, dat
ik bulten mezelf raak, nu ik zie, dat het haar
by Jou ook is gelukt
„Wat te haar gelukt by my?” vroeg mevrouw
Retlberg ten hoogste verbaasd.
^Ze wil my kleineeren in jouw oogen."
„Wat een onzin", riep ze laotiend uit. „Wil
ik Je eens wat zeggen." zei ze. terwijl ze hem
met haar vochtig-glanzende oogen uitdagend
aankeek. „Als ik In jouw plaats was, zou ik
me er werkelyk niet over opwinden, of er hier
een buxushaag in den tuin is of niet. Voor my
zouden andere dingen veel prettiger zijn. En
verleidelUker.” Ze neuriede de melodie mee. die
de Deensche speelde. En keek hem lang in de
oogen
Elndeiyk begreep hy. Hy greep haar band
en streelde die. Zoo bleven ze 'n tydlang staan.
..Houd je 'n beetje van me?* fluisterde ze,
hem koket aankykend.
„Hoe kun je het nog vragen?" antwoordde
hy heesch.
Plotseling vexatomde hut rttanfW»!, RM stuk
was uit.
In Pompeji zyn weer eenlge belangryke an
tieke bouwwerken voor belangstellende bezoe
kers opengesteld.
In de eerste plaats de Torre di Mercurio
(Mercuriustoren) een Romeinsche obeervatle-
en verdedlgingspoet. die ver boven de muren
van Pompeji uitsteekt. Van daaruit heeft men
een prachtig uitzicht over de heele stad, met
den Vesuvius op den achtergrond, over het
schiereiland van Sorrento en de Golf van Na
pels.
Ten tweede de Casa dl Menandro (Huis van
Menandro) een der interessantste tydens het
fascistische regiem opgegraven en herstelde
Romeinsche monumenten. Het bezit een prach
tige badinrichting met buitengewoon mooie
mozaïeken.
y-v eeds lang gistte het in Duitschland. In de
k^eerste dagen van die troostelooze November-
maand *18, was de oproerige toestand in *n
gevaariyk 'dreigende, biykbaar revolutlonnalre
volksbeweging omgeslagen. Pas sedert October
was rykskanseller. Prins Max von Baden, te
Beriyn aan de regeering gekomen. Maar deze
zag in. dat hier de normale regeerlngstaak vol
slagen onmogelyk geworden was, zoowel voor
hem als voor ieder ander keizeriyk staatsman.
President Wilson, de geweldig vruchtbare
nota-schryver. die in het geheimzinnig waas
van 't zoo verre en vreemde Washington wel
'n soort godsgezant of volksprofeet leek, had
in zyn laatste proclamaties duidelyk genoeg
aangetoond, dat hy den persoon des ketsen al
léén nog maar bet onoverkomeiyk struikelblok
beschouwde voor Duitschland, om tot een on-
vermydeiyken wapenstilstand tusschen dat ryk
en de overmachtlge Entente te kunnen geraken,
in overeenstemming met de uitgesproken ge
voelens der groote meerderheid van Relchstag-
leden. Men trachtte van Beriyn en door depu
taties keizer Wilhelm n in Spa te bewegen, van
den troon vrywiUig afstand te willen doen. In
Duitschland dacht daarby toen zeker niemand
eraan, dat s keizers eventueele troons-abdlca-
tie in de oogen der Entente-mogendheden te
vens het definitief verval van de Pruisische
dynastie der Hohenzollern zou beteekenen.
Nog weifelde de overspannen keizer. Na
wekenlange twyfels en besluiteloosheid, tus
schen een telkens vervliegende hoop en weer
opdoemende vertwyfehng, was hy wellicht met
meer tn staat, nog groote daden te stellen. Prins
Max echter, na ruggespraak met de Duitsche
iijksvorsten. ministers en voornaamste regee-
nngspersonen te Beriyn. besloot maar te han
delen op eigen gezag. Op 9 November. twee
dagen vóór de eljeniyke onderteekenlng van
Foch's wapenstljstandsverdrag, in den stillen
spoorwegwagen, te midden van de grootste af
zondering in het bosch van Compiègne, vaar
digde het kabinet-Max te Beriyn de historische
„Proclamatie aan het Duitsche Volk” uit. Daarin
werd boudweg medegedeeld, dat keizer Wilhelm
n bereid was afstand te doen van den troon
van Prülsen. van zyn keizeriyke waardigheid,
terwyi tevens den volke kond werd gedaan,
dat de kroonprins. Wilhelm, van zyn erfelyk
recht van opvolging afzag. Een ryks-regent-
schap zou onmlddeliyk worden ingesteld, heette
het. Op die wyze hoopte Prins Max von Baden
tenminste nog de monarchie als regeersysteem
voor Duitschland te kunnen redden.
X Mocht niet zyn. De oproeren té Klei tn
W- München, en een paar dagen later te Ber
iyn, maar méér nog de algemeene consternatie,
verwekt door de multertj van de Duitsche
vloot, het feit dat de Landwehr, de Hambur
ger dokwerkers en allerlei groepen industrie-
erbelders op vele plaatsen zich met de muiters
solidair verklaarden, hadden de anti-monar
chale stemming in Duitschland op kookhitte
gebracht. Vooral nu de ontevreden en onder-
voed-zynde troepen van de Ineenstortende Hln-
denburg-linle in hun tienduizenden van alle
kanten als een lawine Duitschland kwamen
binnenstroomen. werd het nakend omwente-
üngs-gevaar' met het uur grooter. Met géén
betrouwbare weermacht meer ter beschikking
van de Duitsche regeering. wier prestige zich
door geen zedehjke mach’ meer kon handha-
’.eh. legde het kabinet-Max de teugels neer
De overal trlomfeerende socialistische party van
Duitschland bleek, met alle gedane concessies
geenszins tevreden. Zoo werd dan de voorlooplge
leiding der staatszaken in Beriyn nu overge
dragen op den sociallstlschen woordvoerder -en
Relchstag-afgevaardlgde, Friedrich Ebert, tot
dat een Nationale Vergadering, welke op 8
Februari 1919 te Weimar zou byeenkomen,
nader over den staatsvorm, de verlangde repu
bliek, zou beslissen e.. de grondwet van Wei
mar ontwerpen en afkondigen.
Altijd wordt de strijd gestreden
Voor en om het daag’lijksch brood-
Want voor niets, wat ook ter wereld.
Zijn de zorgen ooit zóó groot.
w Het begint reeds in de vroegte,
Als het warme bed je trekt
En de wekker, die verschrikking.
Ons uit onze droomen wekt.
Dan trotseert men kou en water.
Want de deugd ontspruit uit nood.
Eén gedachte slechts bezielt je
Werken voor het daag’lijksch brood!
Want wij spreken nooit van zuurkool.
Karbonade, worst of bief.
Ook al zijn die smaak'lijkheden
Ons ook minstens wel zoo lief.
En mén werkt niet voor zijn hutspot.
Met of zonder vet gestoomd;
Om het aldus aan te duiden
Krijgt geen sterv'ling in zijn hoofd!
Neen, als men zijn beurs wil vullen
Met een deel der zilvervloot.
Dan praat ieder slechts van werken.
Werken om het daag’lijksch brood!
Nu verwacht men weldra stijging,
Stijging van den prijs van "t brood.
Dus wij spelen reeds bij voorbaat,
Slechts uit angst, op onzen poot.
leis waaraan geen mensch zou den
ken
Als het eens wat anders geldt-
Dan aanvddrdt men, ook al is men
Op verlaging ingesteld.
Maar het brood is, zoo te zeggen.
Troetelkind van klein en groot.
En de strijd wordt grdag gestreden
Gaat het om
OO dit blad zijn Ingevolge de verzekertngsvoorwaard en tegen Z 9/)/)/) by levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door Z ‘TCfi by een ongeval met Z by verlies van een hand Z f 9Z oy verlies van een f Cfi bfl een breuk van Z Z/l bfl verUes van
ongevallen verzekerd voor een dar volgends ultkserlngcn i UUW»verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J UU»" doodeiyken afloop A>UU»“ een voet of een oog f S^«J„~dulm of wyevlnger vv»"been of arm f 7lFs* anderen vtngar
„Hoe kwam je er achter?” vroeg Mary hem.
Ze hadden juut hun „pakket” afgeleverd bh
de politie, die het met vreugde had geaccep
teerd. want de man bleek een nvaariyk In
breker te zijn Hy had dien naént tn een na
burige villa huisgehouden en had den auto zien
aankomen, welke hem zeer geschikt leek om ge-
makkeiyker en sneller te ontsnappen.
Harry grynsde: „Elgeniyk direct al." toog
hy. „Want een man herkent altijd de stem
waarop hy verliefd is. Als je *n man geweest
was. dan doch hy zweeg even beschaamd.
.Maar wat was nou elgeniyk je doel?"
Een beetje verlegen begon het meisje: JCyk
'ns. ik vond je direct een pretXlgen jongen,
maar zoo verwend en een beetje slap. En ik
wilde je 'ns op de proef stellen. Toen dacht ik
aan dit. Je weet, ik kan met m'n stem aoo
goed mannen nabootsen. Jelui tuindeur ging
gcmakkeiyk met een mes open Nou, ik fond
je eerst een echten stumperd, en rityn revolver
was niet eens geladen! Maar toen later.... ja.
toen was je een echte held. Ert je., hebt je
bloed vergoten!"
„Och," zei Harry, „eerlyk gezegt. begreep ik
er eerst niet veel van, maar toen die vent op je
afkwam, werd ik werkelyk razend.” .Maar jij
kunt dan toch ook best aan sport doen?" vroeg
Mary. „Ja.” antwoordde hy, „maar dan moet
jy me jelui spelen leeren."
Toen volgden een paar seconden, welke hier
niet ter zake doen
„Er te gelukkig al één spel." merkte Mars
ten slotte op, „dat je niet noodlg hebt te
leeren!"
.Ja. maar daar wil ik dan ook meteen kam
pioen In worden," antwoordde hy en kuste haar
opnieuw.