J i I i ^Cct cc^acduan dcn De ex-kroonprins op Wieringen HETBROOD Sensatie ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN ROBINSONschoenen zijn met leeren- Alle abonné’s De vlammende anjelier of met rubberzool (Ingezonden Mededeehng) I Een j I en Kiespijn zullen spoedig bedaren door I Hoofdpijn WOENSDAG 30 NOVEMBER VRIJ EN VEILIG Archaeologische vondst onder toezicht Maar. Mexico staat af i Gentsche Floralia Pompe ji - Scherp Grot ingestort FEUILLETON Het Bonds parlement tegen iedere concessie in de schuldenkwestie Amerika geeft niets cadeau Frankrijks jongste kolonie Naar het Duitsch van Paul Oskar Hoecker I Mi jnhardt’s Poeders AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL r 1 NOVEMBER 1018 (Nadruk verboden) IIIUIIIIIIIIIHI (United Press) op. iders der revisie steunen op voi- (Morgenavond vervoig). cp 1 s 16 Victor glimlachte: ..Het juffertje schijnt prac- V (Wordt vrrvel(pi> Op een avond ontdekte Victor, dat de buxus- haag. ondanks bun afspraak, toch als offer van de revolutlonnalre denkbeelden van Catha rina gevallen was. Hy zag bet, toen bij voor het open venster in bet salon stond. Toen hij haar verwonderd en vragend aankeek, kwam er een diepe blos op haar gezicht. „O, nu ben je zeker wel heel boos op me, omdat ik mijn woord niet gehouden heb? tiaar vind je het eigenlijk erg belangrijk?" Ze beet zich "n beetje zenuwachtig op de lippen. „O, ae is eigenlijk een vreeselljke schooljuf frouw," ael ae lachend, met *n poging otn de heels zaak als *n grapje voor te stellen. Jk aeg X urenlang is se tegen me aan het redeneeren het deficit der begroeting tenminste een mil liard dollar bedraagt. 8. Amerika beeft er geen waarborg voor, dat de kwijtgescholden gelden niet voor nieuwe be wapeningen zullen worden gebruikt. (United Press) Dat baar succes in haar werk haar vroege- ren verloofde aoo ergerde An uit zijn evenwicht bracht, drong niet tot Catharina door. Ze sag hem soms op den Amselborg tennissen met mevrouw Rettberg. Een ontmoeting vermeed ae natuurlijk, maar tenslotte bleek haar toch, dat hij een geregelde bezoeker was in bet huts van de jonge weduwe. MevrouvC We gaan naar bet balmasqué ik zou wel zóó willen verschijnen dat niemand mij kent. Mijnheer: Oa eenvoudig zonder Mn van je schoonheidsmiddelen. 23 April van het volgend Jaar heeft de offl- cleele opening plaats van de groote Qentsche Floralia. Men wil trachten de opening te doen samen vallen met een bezoek van den Londenschen Lord-Mayor. Men verwacht druk bezoek uit bet buiten land. I Het was weer lente. De dagen werden weer langer. Vaak ging Victor, na kantoortijd, naar haar toe. Dan speelden ze *n uurtje tennis en meestal bleef bij dan theedrinken. De Deensche gezelschapsdame speelde plano of zong; hij zet te zich in een clubfauteuil, terwijl zij zich In eeh kökét klein armstoeltje zette en een sigaret rookend een luchtige conversatie met hem voerde. „Ze is allerliefst," verzekerde Victor zijn stier- moeder vaak na zulke avonturen. .Maar bet is toch niet het type, waarmee Ik getrouwd zou willen zijn. „Dat hoeft toch ook niet; als je je maar amuseert," zei mevrouw Trollo lachend, tn het rustig besef, dat er zoon prachtige bliksem afleider voor mogelijke nieuwe gevoelens voor Catharina gekomen was. En In een aanval van teederheld streelde ze haar afschuweiyken dog. Wilhelm met gevolg, na wat heen-en-weer ge telefoneer, overgebracht naar het mooie Llm- burgsche kasteel .JflUehaard”. eigendom van den (Inmiddels genaturalteeerdengraaf Wolif- Mettemlch, even bulten Swalmeh. by Roer mond. gelegen. Daar zou hy. op zjjn eerewoord, rich van elke verdere bemoeiing met militaire aangelegenheden strikt te onthouden, zoo lang de gulle gastvrijheid van zijn grafelijken gast heer mogen genieten. Ondertusschen kwam generaal Onnen. na velerlei besprekingen met ae burgerlijke en militaire overheid In Den haag, tot de conclusie, dat het eiland Wierin gen nog wel de beste plaats was. om er den kroonprins te Interneeren. DAAr zou hij zich vrij bewegen kunnen Hij zou er echter steeds onder toezicht blijven van hem toegewezen Nederlanders. Men had zoo immers ook Engelsche. officie ren. die men niet meende te kunnen vertrou wen, op Uric geïnterneerd. 1. De V. St. hebben reeds eenmaal de schul den der vreemde mogendheden van 30 tot 30 percent verlaagd. 2. De verlaging der schulden zou schadelijk zijn voor de fundamenten van het Internatio nale credletwezen, want niemand zou bet in het vervolg wagen, nog crediet te geven. 3. De schuldenaarslanden geven Jaarlijks het drie tot twintigvoudige der aan Amerika ver schuldigde sommen aan bewapening uit. dus hebben se geld. 4. De schulden bedragen slechte 1.4 tot 4.1 percent van het budget der schuldenaarslan den. 5. Verdere verlaging anu gaan ten koste van de Amenkaansche belastingbetalers, die toch reeds met verhooglng hebben te rekenen, daar Haastig maakte mevrouw Rettberg haar hand vrij. Ze vond direct haar natuurlijke houding terug Victor bleef echter verward en afgetrok ken. Toen hij op zijn armbandhorloge keek, zag hij. dat het al tegen elven liep. ..Mama komt direct uit de opera. Ik heb be loofd om dan thuis te zijn.” - Toen mevrouw Rettberg met hem meeliep door de nu helder-verttchte kamer naar de deur, spraken zij luchtig over hun eerstvolgend tennisuurtje ..Dag Troilo,tot Mena „Koel en vormelijk stak ze hem de hand toe. HJj keek baar lang aan. „Wat ben je toch eigenlijk wreed", zei hU mcht. ..Wreed? Ik dacht juist, dat ik erg aardig voor je geweest was." ,Jk vraag me af: Waaróm was je het?" .Dat je niet meer boos sou zijn! Ben je nu weer goed?" i - „Ik weet het niet." was stjn antwoord. En met zeer gemengde gevoelens verliet hij het huis van mevrouw Fulvia Rettberg. Parijs, 20 November. Het eenzame koraaleiland Clipperton. mid den In den Stillen Oceaan, zal In den loop van 1933 waarschijnlijk door Mexico aan Frankrijk worden afgestaan. Lang is tusschen deze twee landen om het weinig waardevolle eiland gestreden. Twee jaar geleden werd den konlng van Italië verzocht als scheidsrechter op te treden. Deze nu be sliste ten gunste van Frankrijk Eenlge dagen geleden nu heeft de Mexicaan- sche regeering de consequenties uit deze be slissing getrokken en aan oen Senaat bet ont werp eener grondwetswijziging voorgelegd, waardoor het eiland zij het onder protest aan Frankrijk wordt afgestaan. De Senaat zal tach vermoedelijk niet tegen het voorstel ver zetten. zoodat aan Frankrijk In den loop van 1933 wel zal worden medegedeeld, dat het van het eiland bezit kan nemen. Frankrijk zal er dan terstond een marine-missie heen zenden, welke de Frsnsche vlag zal hijschen en.... het ongastvrije eiland weer spoedig verlaten. Zooals vele andere koraaleilanden In den Stillen Oceaan, kan aan Clipperton geen bij zondere waarde worden toegekend. Het eiland is verlaten en alleen aan de Noordkust wonen eenlge menschen in primitieve hutten. De wind waait ongehinderd over Cllpperton heen; in de rotsen nestelen millioenen watervogels, welke het eiland toch nog eenlge waarde verleenen. De sedert duizenden jaren op het eiland op gehoopte guano-lagen zijn een bruikbare mest stof. welke Frankrijk zeer goed te pas komen. Als vlootbasis komt Cllpperton niet In aan merking. daar een schip van eenlge beteekenls zijn koraalriffen niet kan naderen. Voorlooplg bestaat er ook geen reden, om op dit punt van den Stillen Oceaan een vlleghaven te vestigen, hoewel er een groote door riffen beschutte bocht bestaat, welke een ideale haven voor watervliegtuigen biedt. ons daaglijksch f brood.' MARTIN BERDEN f (Nadruk verboden) Toen Wlllle Woensdag het wrak weer eeng, ging bezichtigen vond hy een gestreept overhemd, maar toen hij het In het kamp probeerde aan te trekken, bemerkte hy, dat het hem te groot was. Toen Wlllle eenlgen tyd later een zijner witte mutsen in de rivier waschte. vond bij. dat hij tn Mn moeite ook wel het groote overhemd kon wasschen, denkende, dat het b‘J het drogen in de zon wel. zou krim pen. Robbie en Topsy vonden hem, terwijl hij bezig was het overhemd aan Edwin op te hangen, om bet te laten drogen. „Ik heb.de muts aan zyn staart ge hangen", zei Wlllle. ..We zullen nu een wandeling gaan maken naar de rivier en ondertusschen zullen al deze klec- ren wel drogen.” slijten kant* „Zoj’n silmmellng?" riep mevrouw Retberg Maar ae moest er toch om lachen „Als ik er aan denk, boe verstandig en ernstig en toch bescheiden ae altijd tal En dat ae het aoo acb- Wij kwamen toevallig in de gelegen heid onzen lezers uit nog ongepubli ceerde geschriften van een Duitsch journalist, die op Wieringen in de na bijheid van den Hohenzollern-prins verbleef, enkele losse fragmenten aan te bieden. In veler herinneringen zul len ze Wilhelm’s lang, hoewel plotse ling afgebroken verblijf onder de Wte- ringers weer levendig te binnen roe pen. geweest en ik heb hemel en aarde bewogen om de haag te behouden, maar aan t eind .Maar aan 1 eind kreeg z ij toch haar zin!" viel Victor haar in de rede en stampte booe op den grond. De Deensche, die een stuk van Grieg speelde, wendde ach even van den Vleugel om. maar speelde direct weer verder. Mevrouw Rettberg stond uit haar stoeltje op en kwam bij hem aan het venster staan. „Neen, beste jongen, ik wil Je geen leugen vertellen de zaak is eenvoudig deze, dat de vreeselljke schooljuffrouw me overtuigd heeft." „Overtuigd. Zoo." Victor kegk steeds meer ontstemd. „Waarom ben je daar nu zoo boos om? Het is eenvoudig een kwestie van smaak." .Ja dat weet ik; juffrouw Lute heeft hier tegenwoordig den goeden smaak tn pacht. Al lee wat zij aanlegt, ia goed en mooi. En wij kunnen onze matten wel oprollen." Mevrouw Rettberg lachte. „Ata ik niet wist, dat het heele reuzenbedrijf van Je moeder je in den grond volkomen onverschillig is. zou ik werkelijk ge loeven, dat Je Jaloersch geworden bent." „Onzin...., maar je hadt je niet door dat jonge ding moeten laten bepraten." „Ik heb me niet laten bepraten. Ik heb het je al gezegd; Ze heeft me overtuigd. Ik ben het volkomen met haar eens, al dat geknutsel met steenen beelden eh kunstige, veelkleurige bloembedden en figuren van geschoren hoo rnen, is onnatuurlijk en daarom leeljjk. Daar heeft ae wolkomen gelijk in. En wat zy aan- tlsch aangelegd te zijn. Ze bouwt op baar kwee- keri) kassen met bassins en nu moet ze toch de aarde van haar terrein weg hebben. Dan komt het goed uit. dat ze die nachtjes aan ter de mouwen heeft!" .Ja. dat heeft ae. Maar waarom moeten we eigenlijk bij iedere ontmoeting over dit onaan gename onderwerp praten?" .Dent U zoo gauw uit Uw humeur, meneer Trollo? Ik bad niet gedacht, dat de zaken aoo bij U boven alles gingen." JMt doen ae ook niet. Misschien interesseer wel veel te weinig voor de zaak. Maar ergert me, dat die juffrouw Lute maar Mies gedaan krijgt wat haar invalt. Naar mij De jonge weduwe ging met velschillende boe ren vriendschappelijk om, maar met niemand was ae aoo Intiem als met Victor Troüo Ata hij maar even kon, nam hij de gelegenheid wagr. om op den Amselberg een bezoek te brengen. Ze tennisten veel met elkaar. Mevrouw Rett berg vond, dat haar partner een uitstekenden -«nice bad. meer ijverig oefenen moest Ze was graag bereid hem daarbij te helpen. Sedert se haar arm weer gebruiken kon. deed ae veel moeite haar oude vaardigheid weer terug te krijgen. De uurtjes van oefening waren dus niet alleen heel prettig, maar ook nuttig. .Uit La Spezia wordt gemeld, dat dezer dagen onder oorverdoovend geraas de beroem de Byrongrot Ingestort 13. In 1822 bezocht Byron Shelly, toen deze ver blijf hield te Terenzo. de grot en zwom vandaar dwars door de Golf naar Portovenere. waar hij in een grot landde, die hem het gedicht „Ine Island" inspireerde. Bij het uitvoeren van graafwerk bij het hoofdaltaar van den Dom te Termoll, zijn, in de richting van de pastorie, behalve fragmen ten van zuilen, kapiteelen, amforen enz. vier pilaren aan het licht gehomen, die het dbo- rlum steunden, waar de Goddelijke ritus In de Romeinsche crypt gecelebreerd werd. WASHINGTON, 29 Nov. De beslissing over de herziening der oorlogsschulden aan Amerika ligt thans in de handen van het Bondsparle- ment, wiens zittingsperiode 3 December IX be gint. Het is de laatste periode van dit parle ment. Het heeft geen lust om nog radicale veranderingen In de schuldenkwestie aan te brengen. Het gaf indertijd maar zeer aarzelend zijn toestemming aan het Hoover-moratorlum. Tusschen regeering en parlement bestaat trou wens al lang een schier historische tegenstel ling In deze kwestie. Het parlement wilde er niet aan. Pogingen om de kwestie op te kissen gingen steeds van de regeering uit In 1922 stemde bet parlement toe In de benoeming van een commissie voor de fundeerlng der schulden, onder voorwaarde, dat deze in 25 jaren zouden zyn afbetaald met een rentevoet van 45. De commissie stelde dan een betalingstermijn vast van 62 jaar bij een rente van 33 Zeer tegen zijn zin nam het parlement dit voorstel aan. verklaarde, dat bet zeer tegemoetkomend was en heeft zich van toen af tegen iedere revisie gekeerd. Hoover hep het parlement ver vooruit. Het vorige jaar verklaarde hij aan het parlement, dat de schuldenaars niet ten volle zouden kunnen betalen^f^ stelde een nieuwe fundee- rlngscoVfmissie vóór. Het parlement hield zich doof, ook bij herhaling van het verzoek De regeering liet zich lelden door overwegingen van nations le tv^k^rd. bet parlement vreesde al leen den Indruk op de kiezers. Geen enkel inrtoedryk persoon In het parle ment wil zich over de kwestie ondubbelzinnig uitlaten. Men Tegt aldoor den nadruk op. dat Amerika r.y révisle zal verhezen, terwijl voor- deelen, voortkomend uit revisie, zeer twijfel achtig zyJr^ De tegeni gende argumenten: Toen ze van hun wandeling terug kwamen, vonden ze Edwin de giraffe bekleed met de kleedlngstukken. die Wlllle ter droging had opgehangen. ,Je bent lang weggebleven", riep de giraffe uit, toen hij Wlllie zag. „Ik wist niet, dat we zoo lang zijn weggebleven", zei Wlllle. „Je bent zoo ongeduldig.” „Ik had genoeg van bet wachten en toen heb Ik de kleeren maar aan getrokken om den tijd door te ko men", zei de giraffe. .Maar je hebt het overhemd ver keerd aangetrokken", verklaarde Wil lie. „Is het een overhemd’" vroeg Ed win. „Ik dacht, dat het een wijde broek was." De vlucht op Hollandsch grondgebied van den kroonprins, tenminste het eerste nieuws daarvan, had in Den Haag zoo ongeveer de uit werking van een geweldig plotseling losbarstend cnweer. Het kabinet was eenparig van meening, dat de verdere afwikkeling van dit voor ons zeer onaangenaam geval. volgend nog wel op de even onverwachte komst van den kelzer- zelf naar Amerongen, aan *den comma n- oant der intemeering. generaal Onnen. be hoorde te worden overgelaten. Hetgeen dan ook geschiedde. Na ontwapend te zyn. daar de kroonprins hier toch ónmogelijk voor een gewone burger lijke persoonlijkheid kon doorgaan, werd prins Vraag daarom Mljnhardt's Hoofdpynpoeders en, Mljnhardt's KlSspUnpoedera. Alleen echt als op doos en poeders de naam Mynhardt staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder 8 et. en per doos 45 ct. Verkrygbaar by Uw Drogtot. w <r evrouw de weduwe CalthorpeFabaan ly/l vouwde met een zucht haar krant dicht -L’-A en zag op de klok. „Wanneer Ik zoo ever alle ellende tn de wereld lees. Harry. dan kunnen we niet dankbaar genoeg zyn voor ons rustige bestaan. Het is elf uur, laten we naar bed gaan.” zeide ze Haryr Calthorpe-Fabian schrok uit zyn over peinzingen op. HU was een groote. stevig uit ziende kerel met breede schouders, by had een prettig. Hchtgebrulnd gezicht, doch de kracht, die men hem toeschreef, was slechts een ulter- iyk erfdeel van zyn vader. Harry had een ongewoon sterke kerel kunnen zyn. een kam pioen in vele soorten van sport, doch zyn kracht sluimerde, hy was altyd een moeders kindje geweest, en was vrtj slapjes groot ge worden. Daarom was de als athleel uitziende jongeman ook dlkwyis het voorwerp van den spot der jongeren uit zyn omgeving, en men nam hem kwalyk. dat hy zelfs geen tennis speelde, en alleen maar een hartetochteiyce voorliefde en verzamelwoede voor Chlneescn porselein bezat. En toch peinsde hy dezen avond over een onderwerp. datv als zij het geweten had. me vrouw de weduwe Calthorpe-Fabian zou heb ben verontrust en hem de gebruikehjke rustige moederkus voor het naar bed gaan zou ont houden hebben ..Biyf Je vooral niet te lang zitten?" vroeg ze nog onder het weggaan, doch Harry hoorde haar nauwelijks, hy was weer in zyn diep gepeins verzonken zyn gedachten waren by een allerliefst blond meisje, dat hy de laatste paar weken had ontmoet by een van zyn moeders vrienden. zy was geestig, had een aller be koorly kst ge zichtje, een slank figuurtje, droeg haar kleeren met ongewone charme; zy had de familie kov- teiyk vermaakt met liedjes aan den vleugel, vizrbij ze enorm succes had met het nabootsen van mannenstemmen, zy speelde voortreffeiya tennis; zy.... in 't kort Harry was op Mary Jevons verliefd geworden. En voor X eerst in rijn leven speet het hem. dat hij geen spelen kende, zelfs geen tennis, en dat hy zoo wei nig moedig was. Het meisje was byzonder vriendelyk voor hem geweest, doch hy merkte wel. dat het haar toch tegenviel dat hy geen ronde, flinke kerel was. zooals de andere jonge mannen van zyn leeftyd. Plotseling sprong hy op. liep naar de biblio theek. greep voor het eerst van zyn leven naar een boek, getiteld: „Hoe leer ik tennisspelen,” begon er in te lezen en zat tegen twaalf uur nog verdiept in de spelregels. Toen opeens een doffe val en kletteren van wegspringende scherven. „Allemachtig." zei Harry, „daar heeft de meid de kat niet uitge laten! Als er maar niet een van m'n kostbare vazen is gebroken Hy was nog geheel gekleej. opende de deur der bibliotheek en ging zacht de trap af. Niet dat hy bang was zyn moedvr te wekken, want mevr, de weduwe Calthorpe- Fabian was een dier vrouwen, die altijd be weren zoo slecht te slapen, maar den tyd tus schen half twaalf 's avonds jrn zeven uur 's morgens daar in geen geval by rekenen. Toen Harry by de deur van den salon kwam, zag hy een lichtstreep, en hy stelde onmlddel- lyk vast, dat er dus van een stommiteit met de-kat geen sprake kon zyn. Hij drukte den deurknop naar beneden en ging binnen. Nau- welyks was hy binnen of hy stond stil, plot seling stil. Voor hem stond een niet groote en vry tengere man in sportcostuum. met een groote rult-pet op en een zwart masker voor, dat zyn geheele gezicht bedekte. Hij had een browning recht op Harry's hoofd gericht. Harry stond paf. ..Handen op" luidde het commando, „of ik schiet." Werktuigiyk hief hy de armen omhoog, waarbij hem de moed naar beneden zonk. Een „Raffles” bracht hem een middernachteiyk bezoek en hy was er niet gerust op. Intusschen zag hy rond; er was slechts een waardelooze bloemenvaas gebroken, doch tot zyn schrik zag hy dat twee van zyn mooiste Chineesche sierkrulkan op de tafel stonden met de biykbare bedoeling medege nomen te worden. ..Pardon," merkte hy vry zwakjes op. „maar die vazen „Hou Je mond." siste zijn Raffles en Harry zweeg. Niet, dat hy nu direct zich volkomen ver slagen gevoelde, maar het was toch de eerste, ware sensatie in zyn leven, en gewend alles altiid mazr rustig aan te kyken en af te wach ten. reflecteerde hy ook thans meer met af- wachtende nieuwsgierigheid, dan met merk bare zenuwachtigheid. De ongevraagde gast stond hem crittach te bezien, en vroeg toen onverwacht. „Ben je gewapend'?* „Ik? Nee.' antwoordde Harry prompt JMn kun je je handen laten zakken." Harry deed het. met een zucht van opluchting. „Trek nu je overjas aan." hoorde hy. Myn’overjas? Als .je me nou maar een gebaar met de revolver deed hem zwygen. „Geen vragen, asjeblief. Schiet wat op." En het masker met de dreigende revolver bewaakte hem by bet aantrekken van zyn jas en opaet- ten van zyn hoed. Toen moest hy terug naar den salon .Doe die dingen in die doos, en ga me voor door de serredeur.” werd hem bevolen. Gelaten, doch met zorgvuldigheid, pakte hy de vazen tn en stapte door de deuren naar buiten, daar werd hjj onder scherpe bewaking naai een twee persoons-auto gevoerd: „Stap in. hou die doos knieen. en ik waarschuw je. als je een ■hte beweging maakt, schiet ik je zonder pardon neer" In uiterste verbazing werd Harry in onstuimige vaart weggereden Hy besloot rustig af te wachten, de vazen had hy by zich en hy hoopte er het beste van. Zoo hebt U nog geen enkelen keer geluisterd." Ze lachte hem toe. „Probeert U het dan maar eens. Zegt U: zoo en zoo moet het en ik zal tegen juffrouw Lute zeggen, dat het moet, aoo- als U hebt aangegeven.” „Ja, maar dat zou weer oncollegiaal zyn; dat zou er op lyken. dat ik tegen haaf intrigeer." „Goed, dan zal ze heelemaal niet hooren. dat de plannen van U afkomstig zyn. Let U maar op: nu zal ik haar de tanden eens laten zien.” .Dan begint U met haar te vertellen, dat die mooie, oude Buxusgroep absoluut moet biyven.” Ze stonden by het venster in den kleinen salon en keken den tuin in. De afsluiting naar het dal werd gevormd door een ry van bollen en obelisken, die naar het model van rococo- tuinen uit Buxus-takken gesneden waren „Af gesproken." Ze glimlachte. .Maar óte ding weet ik wel; bet zal een harde dobber zijn." reden ae ruun een hall uur door den donkeren nacht; toen stopte de wagen aan den rand van een dennenboeeh .Dag die vazen op je plaate neer en stap uit. Je kunt nu op je gemak naar huis kuieren," was het weinig aanlokkeiyke commando. .Maar.die vazen kjjk *ns, die zön van my." waagde hg op te merken. „Vooruit." werd hem kort toegevoegd, j»oe wat ik je zeg. en stap uit." Tegeiyk voelde hy de revolver tegen zyn ribben. Hy gehoor zaamde en stapte uit. doch nauweiykz stond hy op den weg. of daar sprong tusschen de den- neboomen een man te voorschyn. die op den auto toekwam. Toen hy dlchtby was. bleek hy eveneens gewapend en hy beval kort maar duideiyk. .Manden op. ik heb dien wagen noodlg.” Maar op hetzelfde oogenblik hoorde Harry een hooge lichte gil en de revolver viel kletterend op de treeplank uit de handen van zyn vreemden reisgenoot, die plotseling zenuw achtig scheen te worden Harry stond voor de tweedemaal paf. De derde man stapte op den auto toe en opende het portier. Juist wilde hy den Raffles uit den wagen probeeren te trekken, toen Harry opeens zijn bezinning verloor. Hij stoorde ach niet aan de revolver van den vreemdeling, maar sprong op hem toe en gaf hem een geweldigen klap op zyn gezicht. Hij stond een moment verbaasd over achzelf. maar greep terstond zyn slachtoffer opnieuw beet en schudde hem door elkaar. Een schot weerklonk en een kogel suisde door de lucht. X Maakte Harry woedend, en hy sloeg er opnieuw oplos. Plotseling kreeg hy een harden slag op zT neus, hy duizelde even en voelde warm bloed op zyn lip Toen sloeg het smeulend vuur van de kracht van zyn geslacht opeens in fel laaien den brand in hem op en met enkele enorme slagen beukte hy zyn tegenstander tegen den grond. De revolver viel den man uit de handen, toch sprong hy weer overeind, doch Harry gaf hem. hoewel geen geschoolden, maar dan toch roo formidabelen slag op zyn onderkaak, en. tegelykertyd haast, met de rechtervuist eenzelf- den geweldigen stoot op de borst, dat de man volkomen knock-out tegen den grond tuimelde Harry tilde hem op als woog hy niet zwaarder dan een paar kilo, en borg hem yzlg kalm in de achterruimte van den auto; hy sloot het deurtje en opende het portier, ging op zyn plaats zitten, nam de doos met de twee Chir neesche vazen op z'n knieta en zeide met het gewoonste gezicht van de wereld: „En. juffrouw Mary Jevons, wat roudt u ervan denken als we dien rustverstoorder eens naar de politie brachten?” Iggt is veel mooier en natuuriykerMaar wat zet je toch een ontzettend booe gezicht, hoe heb ik het nu met je?" „Ik merk het al: alles wat de TToilo's doen, is verkeerd en alleen wat juffrouw Lute doet, is goed." ,Je schynt haar wel vreezeiyk te haten." ^Ia. ik haat haar. Ze beeft me al eens vroe ger diep beleedigd. En mama ookIk kan je dat zoo met allemaal vertellen. En groot vader heeft ae ook van ons weten af te trog gelen. Het is ook waarachtig geen wonder, dat ik bulten mezelf raak, nu ik zie, dat het haar by Jou ook is gelukt „Wat te haar gelukt by my?” vroeg mevrouw Retlberg ten hoogste verbaasd. ^Ze wil my kleineeren in jouw oogen." „Wat een onzin", riep ze laotiend uit. „Wil ik Je eens wat zeggen." zei ze. terwijl ze hem met haar vochtig-glanzende oogen uitdagend aankeek. „Als ik In jouw plaats was, zou ik me er werkelyk niet over opwinden, of er hier een buxushaag in den tuin is of niet. Voor my zouden andere dingen veel prettiger zijn. En verleidelUker.” Ze neuriede de melodie mee. die de Deensche speelde. En keek hem lang in de oogen Elndeiyk begreep hy. Hy greep haar band en streelde die. Zoo bleven ze 'n tydlang staan. ..Houd je 'n beetje van me?* fluisterde ze, hem koket aankykend. „Hoe kun je het nog vragen?" antwoordde hy heesch. Plotseling vexatomde hut rttanfW»!, RM stuk was uit. In Pompeji zyn weer eenlge belangryke an tieke bouwwerken voor belangstellende bezoe kers opengesteld. In de eerste plaats de Torre di Mercurio (Mercuriustoren) een Romeinsche obeervatle- en verdedlgingspoet. die ver boven de muren van Pompeji uitsteekt. Van daaruit heeft men een prachtig uitzicht over de heele stad, met den Vesuvius op den achtergrond, over het schiereiland van Sorrento en de Golf van Na pels. Ten tweede de Casa dl Menandro (Huis van Menandro) een der interessantste tydens het fascistische regiem opgegraven en herstelde Romeinsche monumenten. Het bezit een prach tige badinrichting met buitengewoon mooie mozaïeken. y-v eeds lang gistte het in Duitschland. In de k^eerste dagen van die troostelooze November- maand *18, was de oproerige toestand in *n gevaariyk 'dreigende, biykbaar revolutlonnalre volksbeweging omgeslagen. Pas sedert October was rykskanseller. Prins Max von Baden, te Beriyn aan de regeering gekomen. Maar deze zag in. dat hier de normale regeerlngstaak vol slagen onmogelyk geworden was, zoowel voor hem als voor ieder ander keizeriyk staatsman. President Wilson, de geweldig vruchtbare nota-schryver. die in het geheimzinnig waas van 't zoo verre en vreemde Washington wel 'n soort godsgezant of volksprofeet leek, had in zyn laatste proclamaties duidelyk genoeg aangetoond, dat hy den persoon des ketsen al léén nog maar bet onoverkomeiyk struikelblok beschouwde voor Duitschland, om tot een on- vermydeiyken wapenstilstand tusschen dat ryk en de overmachtlge Entente te kunnen geraken, in overeenstemming met de uitgesproken ge voelens der groote meerderheid van Relchstag- leden. Men trachtte van Beriyn en door depu taties keizer Wilhelm n in Spa te bewegen, van den troon vrywiUig afstand te willen doen. In Duitschland dacht daarby toen zeker niemand eraan, dat s keizers eventueele troons-abdlca- tie in de oogen der Entente-mogendheden te vens het definitief verval van de Pruisische dynastie der Hohenzollern zou beteekenen. Nog weifelde de overspannen keizer. Na wekenlange twyfels en besluiteloosheid, tus schen een telkens vervliegende hoop en weer opdoemende vertwyfehng, was hy wellicht met meer tn staat, nog groote daden te stellen. Prins Max echter, na ruggespraak met de Duitsche iijksvorsten. ministers en voornaamste regee- nngspersonen te Beriyn. besloot maar te han delen op eigen gezag. Op 9 November. twee dagen vóór de eljeniyke onderteekenlng van Foch's wapenstljstandsverdrag, in den stillen spoorwegwagen, te midden van de grootste af zondering in het bosch van Compiègne, vaar digde het kabinet-Max te Beriyn de historische „Proclamatie aan het Duitsche Volk” uit. Daarin werd boudweg medegedeeld, dat keizer Wilhelm n bereid was afstand te doen van den troon van Prülsen. van zyn keizeriyke waardigheid, terwyi tevens den volke kond werd gedaan, dat de kroonprins. Wilhelm, van zyn erfelyk recht van opvolging afzag. Een ryks-regent- schap zou onmlddeliyk worden ingesteld, heette het. Op die wyze hoopte Prins Max von Baden tenminste nog de monarchie als regeersysteem voor Duitschland te kunnen redden. X Mocht niet zyn. De oproeren té Klei tn W- München, en een paar dagen later te Ber iyn, maar méér nog de algemeene consternatie, verwekt door de multertj van de Duitsche vloot, het feit dat de Landwehr, de Hambur ger dokwerkers en allerlei groepen industrie- erbelders op vele plaatsen zich met de muiters solidair verklaarden, hadden de anti-monar chale stemming in Duitschland op kookhitte gebracht. Vooral nu de ontevreden en onder- voed-zynde troepen van de Ineenstortende Hln- denburg-linle in hun tienduizenden van alle kanten als een lawine Duitschland kwamen binnenstroomen. werd het nakend omwente- üngs-gevaar' met het uur grooter. Met géén betrouwbare weermacht meer ter beschikking van de Duitsche regeering. wier prestige zich door geen zedehjke mach’ meer kon handha- ’.eh. legde het kabinet-Max de teugels neer De overal trlomfeerende socialistische party van Duitschland bleek, met alle gedane concessies geenszins tevreden. Zoo werd dan de voorlooplge leiding der staatszaken in Beriyn nu overge dragen op den sociallstlschen woordvoerder -en Relchstag-afgevaardlgde, Friedrich Ebert, tot dat een Nationale Vergadering, welke op 8 Februari 1919 te Weimar zou byeenkomen, nader over den staatsvorm, de verlangde repu bliek, zou beslissen e.. de grondwet van Wei mar ontwerpen en afkondigen. Altijd wordt de strijd gestreden Voor en om het daag’lijksch brood- Want voor niets, wat ook ter wereld. Zijn de zorgen ooit zóó groot. w Het begint reeds in de vroegte, Als het warme bed je trekt En de wekker, die verschrikking. Ons uit onze droomen wekt. Dan trotseert men kou en water. Want de deugd ontspruit uit nood. Eén gedachte slechts bezielt je Werken voor het daag’lijksch brood! Want wij spreken nooit van zuurkool. Karbonade, worst of bief. Ook al zijn die smaak'lijkheden Ons ook minstens wel zoo lief. En mén werkt niet voor zijn hutspot. Met of zonder vet gestoomd; Om het aldus aan te duiden Krijgt geen sterv'ling in zijn hoofd! Neen, als men zijn beurs wil vullen Met een deel der zilvervloot. Dan praat ieder slechts van werken. Werken om het daag’lijksch brood! Nu verwacht men weldra stijging, Stijging van den prijs van "t brood. Dus wij spelen reeds bij voorbaat, Slechts uit angst, op onzen poot. leis waaraan geen mensch zou den ken Als het eens wat anders geldt- Dan aanvddrdt men, ook al is men Op verlaging ingesteld. Maar het brood is, zoo te zeggen. Troetelkind van klein en groot. En de strijd wordt grdag gestreden Gaat het om OO dit blad zijn Ingevolge de verzekertngsvoorwaard en tegen Z 9/)/)/) by levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door Z ‘TCfi by een ongeval met Z by verlies van een hand Z f 9Z oy verlies van een f Cfi bfl een breuk van Z Z/l bfl verUes van ongevallen verzekerd voor een dar volgends ultkserlngcn i UUW»verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J UU»" doodeiyken afloop A>UU»“ een voet of een oog f S^«J„~dulm of wyevlnger vv»"been of arm f 7lFs* anderen vtngar „Hoe kwam je er achter?” vroeg Mary hem. Ze hadden juut hun „pakket” afgeleverd bh de politie, die het met vreugde had geaccep teerd. want de man bleek een nvaariyk In breker te zijn Hy had dien naént tn een na burige villa huisgehouden en had den auto zien aankomen, welke hem zeer geschikt leek om ge- makkeiyker en sneller te ontsnappen. Harry grynsde: „Elgeniyk direct al." toog hy. „Want een man herkent altijd de stem waarop hy verliefd is. Als je *n man geweest was. dan doch hy zweeg even beschaamd. .Maar wat was nou elgeniyk je doel?" Een beetje verlegen begon het meisje: JCyk 'ns. ik vond je direct een pretXlgen jongen, maar zoo verwend en een beetje slap. En ik wilde je 'ns op de proef stellen. Toen dacht ik aan dit. Je weet, ik kan met m'n stem aoo goed mannen nabootsen. Jelui tuindeur ging gcmakkeiyk met een mes open Nou, ik fond je eerst een echten stumperd, en rityn revolver was niet eens geladen! Maar toen later.... ja. toen was je een echte held. Ert je., hebt je bloed vergoten!" „Och," zei Harry, „eerlyk gezegt. begreep ik er eerst niet veel van, maar toen die vent op je afkwam, werd ik werkelyk razend.” .Maar jij kunt dan toch ook best aan sport doen?" vroeg Mary. „Ja.” antwoordde hy, „maar dan moet jy me jelui spelen leeren." Toen volgden een paar seconden, welke hier niet ter zake doen „Er te gelukkig al één spel." merkte Mars ten slotte op, „dat je niet noodlg hebt te leeren!" .Ja. maar daar wil ik dan ook meteen kam pioen In worden," antwoordde hy en kuste haar opnieuw.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 9