u&fiaal aan den daq
„I
Fransche vliegvelden
Snapshots
van
e.
inbraak
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Draag ROBINSONschoenen
Alleabonnê’s
Je kunt er fijn op tippelen!
7 „JÉ
De vlammende
anjelier
De reddende
DINSDAG 6 DECEMBER
on
Pietro Mascagni 70 jaar
ixr
Definitieve samenstelling
Geen afst and en meer
Duiven anti kunst
Krans van vliegvelden
Bollenland in rep en roer
Wist U
De „blauwe vogel”
FEUILLETON
VJ-
Luidsprekers in
Chartrês
Maryse Hilz nog altijd
woedend
SPROOKJE BOVEN DE
WOLKEN
8
£85
Binnen ll/z aar> met een storm
van 70, van Waalhaven naar
Le Bourget
Ts jecho-SIowaki je
vraagt
Naar het Duitsch van
Paul Oskar Hoecker
us
M
10*7
itrt
ISO*
18»!
313*
13S
1803*
1307*
1*3»
3»
De Belgische Senaat
o
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Elke maand heeft steeds iets eigens.
PK.
met
an-
7J0
een
van Inzending zou zijn afgeloopen.
738
O
t<*
o
*!ea
T
„daar
Freddy
de
'Morgenavond vervolg)
(United Press)
(United Pres»,
t
30
t
tot
De
(Wordt vervolgd.»
1 re-
|k te
laat, bezit Ik ook niet."
2* zwegen ’n poosje Beiden dachten
aan zijn püp. maar die was leéggerookt. Ter
wijl hü den linkervoet optllde en zich op den
rechter In evenwicht hield, klopte hü de püp
tegen jün zool uit. ..Neen, dat Is niet te lang.
ons mee. Er zitten verschillend?
van Farman! Gewoonlijk Jolige
(Ingezonden mededeéling.)
en was daarna kapelmeester van verschillende
kleine theaters. Mascagni leidde In die dagen
een
waar-
6
2*
1M
i?i*
6
December. In de beroemde Ka-
Notre Dame t* Chartres is men
a luidsprekers aan
«tegenheid van den
nar»
lam-
i. 13
3Ü-
Stle-
'eren
eren
n en
prtl-
irima
json-
rortg»
Ba-
gul.
islve-
rUara
andef*
lissen
bU
We
kal-
kalf.
u.
S.J.
nd".
Mdar
l vso
root,
■tfsen
nelk-
Prth
I
.tig,
b»
tuk,
15—4
kal-
ha*
idea
1»
voerd
r 3J8
6
0
5
k’M
n*
er algemeen over
tt te volgen was.
iten werden proe-
a, dat ze gerecht»
euvel te
onuitstaanbare huich<
german, de brave Al|
„Van zoo Iets trekt u zich allebei niets aan,
zegt u. Maar dat teekent u ook heelemaal. Van
u. mama, had ik altijd gedacht, dat u wat aan
de renommée van de firma gelegen was. Ten
slotte draagt ra toch den naam van papa. En
Ik voel me verplicht er aan mee te werken, dat
de naam van ons huls weer een beetje méér ge
acht wordt."
leen maar een paar kostbare orchideeën ge
stuurd. de Amerikaan een tuil Lyon-rozen en
ook alle andere kennissen hadden Iets smaak
vollers gestuurd of meegebracht dan zijn reuzen-
bouquet.
..Waar hebt u toch die prachtige Lyon-rOeen
vandaan?" vroeg hü jaloersch aan den Ameri
kaan. En hü moest het pijnlijke antwoord hoo
ren: .Die heb ik uit een speciale zaak uit Nau
heim laten komen; wat Je hier krVgt, is alle
maal marktgoed"
Het gaf aanleiding tot een lang debat op
kantoor. Oom Rispeter probeerde op zijn kalme,
langdradige, vriendelijke manier met hem te
redeneeren. Maar Victor kon zün toon niet meer
verdragen. Ondanks zijn schijnbare gemoedelijk
heid hoorde Victor uit leder woord van zijn hem
nu zoo onsympathiek geworden oom, zijn zelf
ingenomenheid en eigenzinnigheid. Het was een
en een benepen bur-
i Rispeter!
„Ik wilde U uit den grond van mijn hart
voor alles danken en U een rijk, mooi en ge
lukkig leven toewenschen. Mr. Gabb”, sel ze
en ze Itak hem de hand toe.
HU stond op en nam haar hand. „Dank U.
Miss Kate
Jn.blijft U nog een poosje bQ mü? Ja?”
vioeg ze bijna schuchter.
„U hebt maar te zeggen hoe lang." Hij keek
haar op een eigenaardige manier aan.
„Ik weet, dat het lot u eiken dag naar Lei
cester roepen kan."
HU schoof zijn pUp tusschen de tanden, stak
zün handen In zün sakken en keek haar
nog steeds recht in de oogen. ..Dat Rn me
niks schelen. Ik hoef dien roep Immers niet te
hooren
HU blies drie, viermaal een dikke wolk rook
In de frissche ochtendlucht. „Dus vertelt U me
nu maar: hoe lang wilt U, dat ik bU U blüf?”
Ze voelde zich een beetje beschaamd bü zün
doordringenden blik. Zou het erg onbescheiden
zUn? Zou ze het durven? Ja, se zou het hooge
woord maar uitspreken.
„Nu, hoe lang. Miss Kate?” drong hij nog
eens aan.
„Nu. sis het niet te veel gevraagd Is en
U zoudt willentot we hier de crisis te bo
ven zün. tot ik met mün anjers uitkom
na de tentoonstellng het volgende Jaar."
Terwijl zü sprak, veranderde zUn gezicht
oude spottende trek keerde erop terug.
„Is dat te lang?" vroeg ze. direct weer ver
legen beetje bevreesd zelfs.
„Och no. miss Kate." HU deed nog een trek
sten prijs had behaald. Na de Cavallerla Rus-
ticana componeerde Mascagni nog een tiental
opera's, welke alle echter veel minder bijval
vonden, dan het eerstgenoemde werk. Tenge
volge van de weinige waardeerlng die zijn werk
vond, legde de componist zich In 1931 op. In
tien jaar tUds geen enkel muziekstuk neer te
schrijven. HU hield zich trouw aan zijn woord
en eerst verleden jaar is hU weer met compo-
neeren begonnen. Eenige jaren geleden werd
Mascagni benoemd tot dirigent van het Scala-
theater te Milaan als opvolger van Toscanini.
bij verlies van 'n
anderen vinger
De Itallaansche componist Pietro Mascagni,
vooral bekend door zün opera „Cavallerla Rus-
ticana", wordt Woensdag 7 December 70 jaar.
Pietro Mascagni werd geboren te Livomo.
zal het moge In k
alle deelen der
CHARTRES,
thedraal van 1
begonnen een Installatie v
te brengen, welke men ter
aanstaanden Kerstnacht In gebruik hoopt
kunnen nemen.
Deze luidspreker-installatteT
maken de H. Diensten l|j
kathedraal te volgen.
Toen de Aartsbisschop van Parüs, Z Em.
Kard. Verdier. onlangs een'bedevaart van acht
duizend pelgrims van dé Fransche hoofdstad
naar Chartres leidde, werd
geklaagd, dat zUn preek nj
Naar aanleiding dezer kla<J
ven genomen die aantoondt
waardlgd waren en men besloot dit
verhelpen
een moeizaam bestaan en niets wees erop, dat
MSS
3770
333*
3937
«Ml
483»
*79*
3*43
«•S3
'Ml
ms
19*1
ssa
9134
37*0
101**
103*1
10*43
11101
‘1£1
1179*
131*3
I5S
I1S
i40«*
1*407
i*g»
1*030
1*1*0
1*073
i«*J
'SS
Mrs. Durant vliegt de laatste twee jaren van
Noord naar Zuid, Oost naar West! Voor haar
bestaan geen afstanden meer. Sportlef, maar
toch slechts ten deele! Want het werk laat ze
over aan piloot en mecanicien. terwUl Maryse
Hllz het stuurrad niet uit -handen geeft, zelfs
niet als het een traject van 10 of meer uur
wordt.
Inheemsche vogel op le Bourget Is ook het
vliegtuig van Adrienne Bolland, een van de
allereerste vroqwelUke piloten, die vroeger aller
harten deed stilstaan door haar halsbrekende
toeren! Nu wat ouder en kalmer geworden,
bepaalt zU zich tegenwoordig tot het geven van
Tusschen Victor TroUo en zUn oom Rispeter
heerschte een gespannen verhouding. ZUn stief
moeder merkte het aan allerlei kleinigheden.
Steeds weer trachtte zU te verzoenen.
Alfons Rispeter was een schünbaar doodgoede
op aljn rust gestelde man. die niets zoozeer
baatte al* conflicten en deze dan ook soo-
zichtlg lichtte hij z*n
Daar zat binnen z*n I
trisch licht. Klik! ging de schakelaar
zelfde oogenbllk was het vertrek hel
Door dit onver
wacht gebeuren
was de Inbreker
volkomen verrast.
HU verloor zm
zelfbeheerschlng
en pinkte in t
schelle, witte licht.
en vraagt haaf) mecanicien om haar
rtt” naar bulten te rollen. Een klein,
met een 35o
WASHINGTON, 5 Dec. (Reuter). De Tsjecho-
Slowaaksche gezant heeft op het staatsdeparte-
ment een nota overhandigd, waarin met om
schrijving van redenen ultsièl van de 15 Decem
ber vervallende betalingen Wordt verzocht.
Wat won hU daarmee?
Geld? Neen. HU had meermalen om verhoo-
worden. Ik heb°er geen vertrouwen In; liever I S>ng van salaris Bevraagd, tot de nutt-loos-
laat Ik de kans op een prUs voorbUgaan, dan held van die pogingen hem had doen zwijgen,
dat Ik mUn muzikale reputatie op het spel zet." 1 Waardeerlng? Neen. De chef de c"mptabllitelt
veel mogelUk uit den weg ging. Tegenspreken
deed hU uit principe zoo min mogelUk en steeds
liet hU een achter- of zUdeurtje open, om aan
moeilijkheden te kunnen ontsnappen. Als men
zUn week, weldoorvoed gezicht zag. met de
zachte, goedig blauwe oogen, zou men In hem
niet den buitengewoon gewleksten en succes
vollen zakenmsm vermoeden, die hU in werke-
lUkheld was.
De firma victor H. TroUo had haar omzet
vertienvoudigd, sedert hU zijn nicht ter zUde
stond Vooral de handel In bloemzaden en In
tuinartikelen had zich enorm ultgebreld. Breede
kringen In Dultschland betrokken al “hun be-
noodlgdheden op dit gebied van de „Bloemen-
Troilo's", zoowel voor den tuin als voorhun
veranda, hun wintertuin en hunbalcons-. De
handige reclame van Rispeter, vooral de leder
Jaar in reusachtige oplage verspreide catalogus
met de schitterende en verleldelUke illustraties,
verzekerden de zaak een kolossalen omaet. HU
trok zich er niet* van aan, dat tegenover dit
succes het feit stond, dat het aanzien van de
firma in vakkringen, in het bUzonder bU tuin
architecten en kunstzinnige kweekers, sterk aan
het dalen was.
„Dat is broodnijd", meende Rispeter glim
lachend. toen Victor hem een paar beoordee-
lingen van hun nleuwsten catalogus overbracht,
die hU op de bloemententoonstelling In Ham
burg had moeten aanhooren.
Ook Victor's stiefmoeder dacht er in de verste
verte niet aan zich van dergelUk gepraat wat
aan te trekken. „Och jongen, laat je tosti den
kop met gek mak**/ Laat ae gelukkig zjfri met
f»**agaMe*M**tt***e**********es 3**31
X
i
Met een snellen sprong was Richter bij hem
en gaf hem zoo n krachtige vuistslag tusscheci
de oogen, dat de man verdoofd In de kluis
neerviel. Met Inspanning van al zn krachten
wierp Richter de zware deur achter hem dicht
en In 1 slot.
Met een zucht van verlichting bleef hij
oogenbllk tegen de kluisdeur geleund,
achter hU een dof gevloek en verwenschlngen
hoorde. Maar nu deed zich de reactie gelden.
Alles in t vertrek draalde voor z'n oogen rond
en zonder een zucht te slaken, viel hU bewuste
loos neer. De ondervonden emotie wiwr te sterk
voor z'n overwerkt brein.
liegende storm en kletterende regenbuien!
Een drulp-natte Ph^AXD. daalt moei
zaam op Waalhaven. De K.LM -bus
rUdt tot onder, den vleugel, zoodat we droog
worden overgeladen.
Nog enkele minuten en de motor slaat weer
aan. We taxiën naar den start en neus In den
wind klimmen we naar hooger regionen.
Boven ons grauwe wolken; onder ons
troosteloos landschep.
Tot aan het Hollandsch Diep houd Ik het vol
om de route op de kaart uit te kienen. Daarna
geef ik het op en verwissel de nare, koude
werkelUkheld voor droomenland! En neem op
die manier vast voorschot op de heerlUk-
heden die me in ParU» wachten!
We zullen soowat ter hoogte van Brussel ge
weest zUn als mUn achter-buurman me
onzacht tusschen mUn schouderbladen port en
nUdlg gebaart, dat ik liever eens naar bulten
moet kUken.
We zitten midden tn een witte wereld! Bovei.
ons een strak-blauwe lucht met stralende zonl
Naast en onder ons sneeuw en nog eens sneeuw!
De witte, schuimige wolken stapelen zich tot
grillige bergen! Het is of we over omnetelUke
sneeuwvelden voortsnellen!
Veel te gauw komt er een eind aan dit
sprookje en vliegen we weer onder de wolken.
De silhouet van een groote stad doemt op!
Wat dat wel kan zijn?
Het raadplegen van kaart en horloge brengt
geen uitkomst!
Op drie kwartier afstand van Parijs ligt
geen groote stad! Maar daar zie Ik toch duldelUk
Sacré-Coeur en den Elffel-Toren!!
Dus tóch ParUs! En dat op den kop af
anderhalf uur na vertrek van Waalhaven! We
hebben dus wel een straf windje mee gehad!
Het dalen gaat niet van een leien dakje!
Recht tegen den wind Ujkt het of we stil
staan! Onder ons een kluwen wuivende vrien
den; te ver om ze te herkennen!
Dat hebben jullie 'm vlug gelapt! Binnen
anderhalf uur! Maar er staat ook een storm
van zeventig!".... zUn de eerste woorden van
wtlkomInplaats van eens belangstellend te
infonneeren naar mUn gezondheid! Maar dat
doen Jnslders” nooit! Die weten U goed,
wat er waar Is van de Juchttlekte
fabeltjes!" We voelen ons dan ook stuk
voor stuk klp-lekker! Sterker nog. we zUn het
er roerend over eens. dat we nooit rustiger
vlogen; geen spoor van „remous".
De aankomst op .Je Bourget” is nooit op
wekkend! Wel een heel groot vliegveld met een
massa hangars, maar alles is ongesoigneerd en
ongezellig! En ongelooflUk koud!!
Dank zU de vlotte reis zUn we nog prachtig
op tUd voor „tea-tlme at Far is!” Lunch
in het hartje van Rotterdam en thee
Berry op de C h a mps-Elysée»!
leven wél snel!
Zoo verging het ten minste de „o 1 s e a u
bleu”. Jiet trotsche Farman product, dat
bestemd was voor een öceaantocht. Het
verliet slechts éénmaal le Bourget voor een
tocht van enkele uren om daarna van het
kastje naar den muur te verhuizen. En on
langs werd het op een kennis ontdekt, waar
boeren en buitenlui k raison van één franc In
een heuzlg vliegtuig mochten zittenHet
Tiviele prijsje waarschUnlUk een gevolg van het
telt, dat de neergestreken vogel vermaakt
„v le u g e 1-1 a m” jwas!
De hooge premie „des prototypes"
brepgt den Franschen ingenieur al gauw In de
■.le.dlng om zich aan de uitvinder!) te wagen
en dat kost den Staat heel wat geld.
Onder de bedrijven door is het volmaakt
donker geworden en méér dan koud!" .Père
C o u p e t" weet een klein cafét Je tn de buurt
nuiMiniiim HET KENMERK
Is bijzonder ongestadig.
Het begint steeds met ontluiken,
3 Doch het eindigt met losbladig.'
„AA J-J
Zoo haar meer bepaald karakter.
Dat haar juist bijzonder kenmerkt
Als de pointe bij een één-acter!
Legt u van het jaar, bijvoorbeeld,
Wetenschappelijk en graphisch,
Een tabel aan, dan bemerkt u,
Dat de lijn geen rechte staaf is!
Elke maand toch heeft haar kurve
Om daarmee te demonstreeren.
Welke soort bijzonderheden
Steeds haar eigen aard typeeren,
D‘ eene maand munt uit doorhitte.
Dus vacantie, bad en bosschen,
En een ander door examens.
Dus van blokken, zweeten, vossen
Op den vooravond van den dag. dat de termijn had zich nog nooit de moeite gegeven
van Inzending zou zUn afgeloopenwist zijn I goed woord voor hem te doen, ofschoon op zijn
vrouw het document te bemachtigen en bracht werk niets viel aan te merken. Vooruitzichten
het naar den uitgever. Mascagni wist hiervan I Die waren er niet1
niets af en groot was dan ook zUn verwonde-1 Hij had zich zelf deze vragen zóó vaak ge
ring. toen hU eenlgen tUd later bericht kreeg, steld, dat de gedachte er aan hem bUna ziek
dat zUn werk een meesterstuk was en den eer-maakte. „Dat was niet langer te dulden! HU
wilde niet langer slavendienst verrichten in
een duf kantoor; hU zou naar de directie gaan,
den volgenden dag ontslag vragen en als hem
naar de reden hiervan gevraagd werd, zou
hU zijn patroon deze bittere argumenten voor
naar Indië.
hoop, dat u eens flink zult schrUven. dat ik
nooit en nooit zal vergeven hoe ze me in Hol
land behandeld hebben
Haat tot ver over de grenzen! En volgens
Insiders volkomen ongemotiveerd. Overigens is
deze jonge spórt-vliegster een aller-charmantrte
vrouw.
Met een: „Zullen we maar niet liever naar
hooger sferen verhuizen?" loopt ze den hangar
binnen --
.Jarman”
blauw verkeers-vllegtulg
Gnome-Rhone motor.
Met vliegtuigen gaat het al net als
auto's, op den duur winnen de gesloten toe
stellen het zeker. BU helder, zonnig weer Is er
niets heerlUkers dan naar boven te klimmen In
een open kistje, maar daartegenover staat een
veel grooter aantal koude en natte dagen!
Maryse Hllz bestuurt haar .Jarman” met ever,
veel gemak als de doorgefourneerde automo
bilist zUn wagen! Druk gesticuleerend en babbe
lend komen we aan den rand van ParUs. Dan
moeten we klimmen. Tot 3000 M.; lager mag je
niet boven ParUs vliegen. Vanwege eventueele
noodlandingen.
De lucht Is helder en in de ,J>lpkkendoos-
stad" ontdekken we menig bekend plekjeh
OnwezenlUk. belachelUk klein.
We dalen op „O r 1 y", het groote vliegveld, dat
befaamd Is om de twee reusachtige Zeppelin- i
hallen. Na den oorlog gebouwd voor de uit te i
leveren Zepp's. die nooit kwamen! Nu verdrinkt i
een nietig Fransch luchtscheepje In de enortne
ruimte.
Op Oriy bewonderen we het pas geopende ge
bouw van de Aéro-Club .Roland Garros”. Een
clubhuis om van te watertanden! Met breed
"ezicht over het uitgestrekte terrein. De club
telt tweehonderd werkende leden, waarvan
velen een eigen toestel bezitten.
De kleine ..Moth", waarvan „Morane"
de licentie voor Frankrijk heeft, is sterk in de
meerderheid. De Glpsy-motor moet natuurlUk
uit Engeland komen. Ook Maryse heeft hier
haar sport-kistje staan en het zou me niets
verbazen als ze ons vandaag of morgen ver
raste met een brevet voor acrobatiek.
Vorig jaar verbeterde ze het hoogte-record
door tot 9800 meter te klimmen. Verder is ze
lekend om haar reizen door Azië. Afrika en de 1
Levant.
Ze pakt het wél heel anders aan dan de
-like Amerlkaansche Mrs. Margery Durant,
die Ik op Bourget ontmoette, juist toen ze op
het punt stond met de „Sliver Wings
naar Engeland te vertrekken.
Een twee-motorige „C I k o r s k y"-amphlble.
die niet terugkwam uit het gebied van den NU1.
»ok al een klein verkeers-vllegtulg. waarvan
de luxueuse cabine in hetzelfde blauw gehouden
Is als de romp.
inch t-do o pe n!”
Op Orly drinken we een kop thee en maken
kennis met den administrateur.
.Ons lidmaatschap kost met dat van de
„Aéro-club da France” s*men maar 220 frases
per maand! Wat een koopje Is als men bedenkt,
dat hangar-huur en onderhoud van het toestel
in dien prtjs begrepen zUn! Tevens Is het privi
lege van vrU landen op de Fransche velden
aan hPt lidmaatschap verbonden.”
Het begint te duisteren, dus stUgen we weer
op en gaan llnea recta op Farman aan. Daar
willen we nog even het nieuwe stratosfeer-toeste!
zien, waarmee op het oogenbllk royadl door den
Staat gesubsidieerde proeven genomen worden
TerwUl we trachten Iets op te steken van de
wetenschappelUke verklaringen van den hoofd
ingenieur komt ,Je pére Coupet", een van de
oudste en meest bekende oorlogs-vliegers, cue
sindsdien als chef-Invlieger bil Farman Is,
naar beneden met een nieuwen bommenwer
per Het eerste exemplaar in staal
Op lederen salon is het aantal nieuwe, met
RUks-subsldle gebouwde modellen legio! Helaas
beleeft het mqerendeel dier toestellen een
weinig roemrUk einde. Zwerft eerst van
hangar naar hangar om ten slotte als ..sta
In den weg” op den brandstapel te eindi
gen. Of wat misschien nog veel minder fier Is,
op een of andere kermis als bezienswaardig
heid tentoongesteld te worden!
en loodst
Instructeurs
kerels, maar vandaag Is de stemming In mineur,
want zooeven hebben ze gehoord, dat de Fran-
che Staat aanmerkelUk gaat bezuinigen op de
opleiding der militaire vliegers.
Wat een geweldige slag is voor de vlleg-
■cholen, want tUdens de malaise gaat het met
de sport-vliegerU ook al niet zooals het zou
moeten! Een strop ook voor de dienstplichtige
vlieg-enthousiasten, die tot nu toe dienst kon
den nemen als leger-vlleger, en zoodoende op
RUkskosten een brevet halen.
MUn totaal-lndruk van dezen rondtocht is.
dat men in FrankrUk alles doet om op het
gebied van vllegtulg-fabricage een eerste
-laats in te nemen en dat de overheid dit
treven op meer dan royale wUze steunt. Het
ziet er wel naar uit. dat de Fransche vllegerU
?en groote toekomst tegemoet gaat.
v CATY VERBEEK.
Toen Bernard Richter de oogen weer open
de, lag hU niet meer op den grond in het kan-
toorvertrek. maar op den divan In de directeurs
kamer. terwijl de heer Bootsma tn angstige
spanning over he<n heengebogen stond.
„1 Is goed afgeloopen, mijn jongen," zei hU
vriendelijk. .Je hebt gisteravond een ver
moeiende taak gehad, maar 't had erger kun
nen wezen. Neen, zeg niets, \ermoel Je niet.”
ging hU voort. toen Richter zich wilde op
richten.
„Maar Ik moet." sprak Richter met zwakke
stem. „hU zal stikken, als hU er niet gauw uit
gehaald wo^dt en dan ben flr een^moordenaar.”
„Wat bedoel je." vroeg de firmant verwon
derd, en nu vertelde Richter het geval van de
door heen verijdelde inbraak.
De heer Bootsma vermoedde niet, hoe wei
nig het gescheeld had. of hU was besteden door
zün tweeden kassier, die nu *'n geld gered had.
TerwUl Freddy Vrijdag onder een
boom bezig was zün avonturen op zee
te vertellen, kwam er plotseling een
papegaai aanvliegen, die zich neerzette
op Freddy's hand.
,KUk daar eens.” riep de zeeman
uit. terwUl hü den vogel omhoog hield.
„Dat is een papegaai,” zei Ivy ver
heugd. „Koppie Krauw. Kopple
Krauw.”
^Je bent dol op stomme dieren, hé?”
zei Freddy.
.Rapegaaien zün niet stom," ant
woordde Ivy, ^e kunnen uitstekend
praten."
BRUSSEL, 5 Dec. (VJD.) De Belgische Se
naat zal er na de gehouden verkiezingen voor
de provinciale raden en de benoeming van de
overige senatoren als volgt ultzlen:
Katholieken 75 mandaten (vier meer); So
cialisten 65 mandaten (tlqn meer); Vlaamsch-
Nationalisten 1 mandaat (verlies drie); Libe
ralen 18 (verlies 4).
Het totaal-aantal zetels 'bedraagt 159, zoo-
dat de absolute meerderheid 79 bedraagt.
ze zwegen 'n poosje Beiden dachten ze over
eikaars woorden na. Catharina voelde zich ge
drukt. Ze overwoog, of Mr. Gabb haar zün ver
trek wilde aankondigen. HU was voor haar
natuurlUk veel meer geworden dan een trouwe
hulp bü het werk: als de beate, oudste vriend
t d ha*r In deze moeilijke tüden bUgestaan.
n duizend kleinigheden, waarvan geen enkele
eigenlük meer op te noemen was. Ze moest hem
°atnn "eggen, maar het kostte haar een
groote rail overwinning om zich te uiten
hü nog eens een bekend componist zou warden.
Zün grooteten roem heeft Mascagni te danken
aan zün opera „Cavallerla Rusticana", welke hü
schreef als Inzending op een prüsvraag. door den
uitgever Sonzogno te Milaan uitgeschreven. Deze
had een premie uitgeloofd voor den besten
muzlkalen eenacter. welke beloonlng bestond uit
een niet onbelangrüke som gelds en opvoering
van het bekroonde werk. Aangelokt door de pre- I
mie deed Mascagni mede. Nauwelüks had hu
„Fine" achter het slotwoord van zün werk ge
zet, of een vlaag van moedeloosheid greep den
componist aan. Hü nam de partituur en wierp
haar wrevelig in een lade van zün bureau, vast Zooal’ hU daar zat in de duisternis, drong
besloten, haar daar ten eeuwigen dage te laten de hopeloosheid van zn positie tot z n hersens
rusten. Zün echtgenoote. die hevig belang In het I door. Waarom werkte hü eigenlük als een
werk van haar man stelde, deed alle pogingen I slaaf, tot klokke twaalf In den nacht, zooals
hem over te halen het toch maar In te zenden, hö-j^u^8®^aan^ had?
doch alles tevergéefs. „Het ding is een prul ge- -----
Dat er een nieuwe veillgheldsbrandstof bestMt.
'welke een brandenden lucifer uitdooft, maar dat
men eerst de motorbn zou moeten ombouwen
om ze te kunnen aanwenden?
Dat men voor "n nieuwe klankfilm den over
leden Amerlkaanschen president Wilson wil la
ten optreden en dat Wilson's stem hoorbaar zUn
zal, ofschoop tüdens zün leven de klankfilm nog
niet bestond? Door middel van bewaard ge
bleven gramofoonplaten zal zün stem op de
film worden overgebracht.
Dat men in Vultures Peak in Bengalen de
holen ontdekt gelooft te hebben, waar Boeddha
tot zün leerlingen sprak?
Dat een vlieger op drie-dulzend meter noogte
den zonsopgang tien minuten eerder ziet dan
een man die recht onder hem op de aarde
staat?
Rondom Parüs ligt een krans van vliegvel
den. die voor het meerendeel hooren bü de be
kende fabrieken, zooals Blériot. Morane. Far
man en Bréguet. Hoewel er ook uitsluitend
militaire vliegvelden bestaan, zooals b.v. „Vllla-
coublay" van Bréguet. herbergen de meeste
particuliere terreinen ook een massa militaire
..kisten!” Zooals militairen ook „lessen" bü
Instructeurs van particuliere scholenEen
systeem, dat het Rük vrü wat goedkooper uit
komt dan speciaal-militaire opleidingen!
De sport-vlieger moet ook terecht bü de vlieg-
scholen van de fabrieken. Ons systeem van één
Nationale Luchtvaart-school met
filialen ksnt men niet In FrankrUk.
Het lesgeld wordt in afwüking met de ge
woonte In ons land berekend per geheelen
cursus en 1b aan verschillende scholen terug
gebracht op 5500 francs. Breuk niet Inbegrepen;
voor de verzekering draal Je dus zelf op.
Daar het vliegtuig van onze landgenoot*,
mevrouw Hoekstra, een ernstig motor
defect heeft, gaat de tbcht naar .Jarman”
per auto.
Daar wacht Maryse Hllz, het jonge
Fransche vrouwtje, dat verleden Jaar „bollen
land' In rep en roer bracht door haar nood
landing!
Nog altijd is se woedend op Holland en zün
bewoners, omdat zü een haars Inziens veel te
hooge schadevergoeding heeft betaald! En
vooral omdat haar toestel meer dan twee
maanden vastgehouden werd op Schiphol 1
Voor degenen, die weten hoe aller-vrlende-
lUkst zü destüds ontvangen werd door verschil
lende leden der Rotterdamsche Aéro-club. die
zich beüverden haar zooveel mogelUk van ons
land te laten zien. Is het'wel een beetje onbe-
grüpelük. dat zü haar haat tegen Holland zoo
onomwonden toont. Eigenlük had ik alleen
dééraan het genoegen van een ontmoeting te
danken.
«...Jk ben speciaal naar hier gekomen In de
„Gelooft U me niet?"
„O zeker. Miss Kate. U hebt alleen geen ta-
tent om het te toonen.”
..Wat moet Ik dan doen?
Nu glimlachte hjj„O X U bent ook no< soo
balef.” HU hield zün steenkoude, roetzwarte
handen boven het vuur. Jdaar troost U met
mU: het talent om te toonen wat er In mü om-
hun fünen smaak, als ze meenen. dat ra die in
pacht hebben Wij steken de dulten In onzen
zak”.
En op kantoor bewezen ze hem beide, dat Juist
deze nieuwe catalogus, die in de vakpers zoo
scherp was aangevallen, omdat hü vol stond
met schreeuwerige reclame en allerlei verschrik-
kelüke, smakeloooe dingen aanbeval, juist een
groot succes bü het publiek was en een menigte
bestellingen aanbral.u
De heftigste crifteK werd geoefend op de door
Oom Rispeter uitgevonden afdeeling „Feestge
schenkennagemaakte vruchtboompjes als ta
felversiering. bouquetten van gedroogde- en
kunstbloemen en -planten, porceleinen tnlnla-
tuurbakjes met dwergbloemen en dan de pracht-
collectle tuinverslering, steenen dieren, kabou
ters, majolica paddestoelen en wat dies meer zü-
Victor's smaak had zich gevormd en verfünd.
De omgang met mevrouw Rettberg was niet
zonder Invloed op hem geblven. Ook wat hü
op verschillende re.zen gezien had. werkte bü
hem na en daar kwam ook nog de geregelde
omgang bü met den overigen vriendenkring van
mevrouw Rettberg, in het algemeen menschen
met een verfünden smaak. Op haar verjaardag
in Juni had Victor In de bloemblnderü een
groote bouquet roode roaen laten maken en
die met zün felicitaties naar het hui* op den
Amsel berg gezonden. Toen hü. op haar invi
tatie, kwam koffiedrinken, zag hü met schrik,
hoe zün bloemen afvleien bü de andere-bloem-
geschenken. Bü de firma TroUo hadden se weer
eens gedacht, dat de massa de overwinning
brengt! De jónge bankierszoon Feustell had al-
I de voeten werpen en weggaan
I naar Amerika, onverschillig waar, als hü maar
I ver af was van deze gehate muren.
Maar des morgens zou op dit Mies het ont
moedigend antwoord lulden: .Je kunt niet! Je
hebt geen geld!” en hü zou weer moeten gaan
I denzelfden treurlgen weg. naar hetzelfde kan
toor, op dezelfde hooge kruk. In dezelfde een-
I tonige sleur.
I En terwUl Richter daar, vol zwarte gedachten,
I In de duisternis zat. viel z'n blik op 'n donker
I voorwerp op den achtergrond. Ja. daar achter
die Uxeren deur was genoeg cm hem naar een
I nieuw vaderland te voeren, waar hl) een nieuw
I en meer succesvol leven kon beginnen. Hü
I lachte bitter <m de speling van het noodlot.
I Het geld In de kluis was In zün macht. Hij had
I den sleutel In zün bezit.
Waarom zou hü er geen gebruik van maken?
Ja. waarom eigenlük niet? Wat zou het uit-
I maken voor zoo n rijke firma als Bootsma
Co. En wat beteekende het niet voor hem? Hü
zou slechts zooveel nemen als voor z'n over-
I tocht noodig was en lederen gulden uitzuinigen,
om z’n schuld terug te betalen. Dat was geen
diefstal, slechts een leenlng En aan een duizend
gulden had hü genoeg voor de eerste behoeften
In het nieuwe vaderland.
Ja. er was ruim duizend gulden aan goud in
de kluis en gpud leverde geen gevaar op om uit
te geven, zooals bankpapier. HU sou 1 doen,
morgen kon hü al bir ten schot zün.
Half rees hü uit z'n stoei op. betastt- den
sleutel in zitn zak. maar zonk onm'ddellük
terug, verschrikt door schuldbesef Ja. T ko t
strijd om van eerlijk man een dief te worden.
Want al drong hü zich alle mogelijke drog
redenen als rechtvaardiging van zün voor
nemen on. een dief zou hij zün en b'Uven als
hü aan z'n voornemen gevolg gaf.
Op dat oogenbllk ving zün oor een licht
knarsend geluld op. Het kwam van het ven-
,ster,waar bü de sch^qw zag van een ge
tuigen gestalte. Richte" zat onbeweeglijk als
mt steen gehouwen. Langzaam en voorzichtig
Fteg'd» ges3*3*r met B»ar nachtelilk werk
vort. Met een op een potlood gelllkend voorwerp
ftreek hü over het vensterglas en teekende vier
■inen. Daarna volgde een zacht gekraak, een
(and stak door de vierkante opening en schoof
geruischloos ^en grendel weg Eenige ©ogen
blikken later stond een man In de kame.-,
wiens blikken de duisternis schenen te willen
■oorboren Het onderzoek scheen bevredigend.
Want de man liet een zacht gegrem hooren en
sloop naar den hoek van het vertrek, waar de
(kluisdeur zich bevond.
Richter twUfelde geen oogenbllk aan de be
doelingen van den nachtelüken Indringer. Hü
was geen lafaard, maar alles was zóó snel in
z'n werk gegaan, dat hü zich nog nauwelüks
in de werkelUkheld kon Indenken. Het zou van
geen nut zijn, in het donker op te staan, want
wat kon hü doen» tegen een man zooveel for-
scher dan hü. die bovendien wel zou gewa
pend wezen
Al de plannen, die z'n geest hadden bezig
gehouden. waren weggevaagd; alleen het
plichtbesef bleef over. Hü was aansprakelük
voor den inhoud van de kluis en dezen zou hü
redden ten koste van alles! Kon hü de kamer
uitsluipen en om hulp roepen? Neen, dat was
onmogelük. In deze beperkte ruimte en In die
doodsche stilte, zou het minste geluid door den
Inbreker gehoord worden.
TerwUl Richter hierover nadacht, hoorde nlj
een gekras aan t andere éinde der kamer en
opnieuw een tevreden gegrom. Hü begreep; de
kluisdeur was door hem nog niet gesleten, da
dief had hem dus zonder moeite kunnen
openen.
Richter had nu z'n kalmte herkregen. Voor
op tot aan den wand.
de knop vsm T elee-
r op t
gerucht.
Met moéllükheden van heel anderen aard
hebben de kerken van Rouaan te kampen.
Evenals In Rome, Venetië en Londen, is ook
het plein voor de kathedraal van Rouaan een
verzamelplaats van ontelbare duiven, met dit
verschil, dat de duiven van Normandlë nog
minder eerbied aan den dag leggen voor de
kunstwerken der kerken, dan haar buitenland-
sche zusters. Reeds zoo ver Is het thans ge
komen, dat het füne gothlsche filigraanwerk
aan de bbitenzüde der kerken, alsook de beel
den. welke de gevels sieren, gekeel verloren
rullen gaan, wanneer aan de plaag der duiven
geen paal en perk wordt gesteld.
Radicale kunstliefhebbers hebben, ter wille
van de kunst, meermalen de uitroeiing der
duiven geëlacht. De autoriteiten echter durfden
deels uit medelüden. deels ter wille van de
vreemdelingen, die In het algemeen voor de
duiven niet minder belangstelling hebben daa
voor de kunst, niet tot dezen stap besluiten
Intusschen zal er let* moeten gebeuren, daar
ae Minister van Kunst en Volksontwikkeling
oen burgemeester van' Rouaan opgedragen heeft
om op z'n laatst in den loop van 1933 „een
ultelndelüke oplossing van het duivenvraag
stuk" te vinden.
op dit blad «i1n ingevolge de verzekerlngevoorwaanlen tegen Z O/)/)/) bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7Cfl MJ een ongeval met f O Cf) b" ',erlle“ "n hand f 1 C OU verlies van een Z Cf) t>U een breuk van Z
ongevallen verzekerd toot een der volgende ultkeerlrgen JVUU, verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen f doodelüken afloop een voet of een oog f 1 duim of wijsvinger «zl/.”been of arm
Het eleetrisch licht ging uit met een geklik
HU I van den schakelaar en dit dompelde de kamer In
studeerde aan het Conservatorium te MUaan duisternis, d!e slechts onderbroken werd door
I een zwakke schemering van de lantaarns In de
I straat. De tweede kassier van de firma
Bootsma en Co. zonk met een zucht van ver
lichting In den getnakkelüken stoel van zün
superieur.
Z'n collega’s waren, zooals «ewoonlük, reeds
uren geleden vertrekken; hü alleen was ge
bleven om staten met lange rüen cijfers af te
werken. Elndelük was hü met z'n werk gereed
en zocht nKt voor z'n vermoeide oogen door
in de duisternis te staren.
Bernard Richter was overwerkt en werd
slecht betaald en dit waren de oorzaken van
de wilde, ongewone gedachten, die door z’n
brein joegen. t
Zooals hü daar zat In de duisternis.
.NatuurlUk,” zei de zeeman,
dacht Ik heelemaal niet aan.’
TerwUl hü sprak lichtte de papegaai
hem den hoed van het hoofd.
„Neem je hoed af, als je met een
dame spreekt," zei hü-
Iedereen lachte, behalve
Vrüdag.
„Ik ben blü, dat Lorre je manie
ren leert.” zei Ivy. „Ik pok.” zei Rob
bie. ..Freddy neemt alleen zün hoed
af, als hü >ün haar wil kammen, en
dat gebeurt niet dlkwüls.”
Dus tot den volgenden herfst.”
„Maar u dacht dat Ik een korteren termün
zou noemen, nietwaar?"
.Een langeren!” HU stak zün püp in den zak
en keerde zich naar de andere vuren toe. „Ik
geloof dat we er nu niets meer hoeven op te
gooien, mtss Kate. Gaat u naar huis!"
„Ik zal er wel vreeselük uitzien, zoo onge-
wasschen. KUkt u me asjeblieft niet meer aan.”
„U hebt een behoorluke snor. Juffrouw Lutz.
Maar die staat u uitstekend."
„Ernstig praten kan men, geloof Ik. niet met
u, mr. Gabb.”
.Dacht u?" Hü lachte en ging heen
Catharina voelde zich al aeer gevangen tn
de zorgen van den nieuwen dag. Maar voort
durend moest ze nog denken aan de eigenaar
dige stemming van dezen killen morgen. En
aan de merkwaardige persoonlükheid van mr.
Gabb....
- fn>,?en haar staart roert,
Het begint steeds met
x
En zóó heeft de maand December
Ook haar specialiteiten.
Die mep heeft te accepteeren.
Daar ze spreken door de feiten'
Wat nu deze maand juist kenmerkt
En wij daarom dulden moeten.
Wat zelfs mèèr spreekt dan wat
Zijn helaas.... de wintervoeten!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
