JCrf uiïAaal uati den dag
De negers in het vrije Amerika
VAN OVEN, Den Haag
Kerkelijke Kunst
Vaandels, insignes, Vlaggen, Medailles
minderwaardigen
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
LM
ROBINSONschoenen
Een feest
Joe Clynes, de
Gentleman-
dief
voor je teenen
anjelier 1
VRIJDAG 9 DECEMBER
KON ZELF ZIJN BOORD NIET
OMDOEN
Zwak na rheumatiek
Electrificatie
De minderwaardigen
in
isch
De „vrye” neger
„IJskoud*9 parachutist
SCHE
ardo
a
Slachtoffers der
lynchwet
Wel ie de slavernij af geschaft,
maar vrij ie de
neger niet
Wfi
men
neer
wam
i het
zou
innnnnnmgmtrnmmmmrm FEUILLETON
■De vlammende
Naar het Dultsch van
Paul Oskar Hoecker
!n
ichli. 8*“
'enburg
reer IJJ**
voor Tbier
nu g^«
echter u*
Het koude weer
nllllllllllllllllllKKIIIIIIIHIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlIllllllllllllll
la aldui
Hjk dient
dat
..maar
stond
„En
van man op
iw
336
(Wordt vervolgd.)
s
438
363
dar staten Abraham Lincoln verklaarde
I vanaf 1863, te rekenen van
l en volkomen
deze
(Ingezonden mededeellng.)
538
360
165
«Negers te koop, huisknechts, landarbeiders
en mechaniclens, goede vaklui
Victor vertrok geen spier HU leunde met zijn
elleboog tegen een stijl van de veranda on
staarde over den muur heen naar den reusach-
i boven
wordt la
st In het
aan
hebt,
leen
niyn
door
geen
ge~
rien-
>erea
■aan-
teeft
't er
Uder
niet,
t le.
bedraagt
toestand
en afge
bikt Ml
wel kun-
nagaan,
Tramp,
ludeerea,
lebben te
behoede
at de
ding ver
teel van
volle aan
x>rd-Hoi-
een goede
nd wordt
.ijnen nd
Ziedaar een van de talrijke advertenties, die
men voor de afschaffing van den slavenhandel
kon aantreffen in de Amerikaansche bladen en
die dus als heel gewoon werden beschouwd
Deze toestand duurde nog tot de negentiende
eeuw en de aangehaalde advertenties werden
slechts in brutaliteit overtroffen door voorbeel
den als deze;
Mevrouw Dora Troilo zuchtte. Dan greep ze
weer naar den kreeft. Ze had nog uren werk
om met den heelen voorraad gereed te komen 1
Met zün gladden, grooten kop zat haar hond
tegenover haar, met vochtlgen bek en begeerige
nogen en volgde elk van hare bewegingen.
-JS
ren verteld. Het ziet er dus heelemaal niet zoo
rooskleurig uit met de. financiën van ons juf
fertje. De lust om nieuwe experimenten te
maken, zal haar wel gauw vergaan."
Met een nüdlgen ruk aan zijn stoel was
Victor opgestaan .Dat ia.... dat is.... Ja, dat
verscheen i
lopen. Het
echter, dat elke antilope een
papier in den bek had. Willie glom
van genoegen, toen hij dat zag.
„Ze hebben me een grooten dienst
bewezen." zei hij dankbaar.
„Ja," zei Topsy. „en Freddy zelf
heeft ze geleerd zoo behulpzaam en
verstandig te zijn,"
(Morgenavond vervolg.)
is gewoonweg smerig om zoo Iets te bedenken.
Ik weet er heusch geen ander woord voor.”
.Maar Victor, wat neem je dat direct weer
hoog op," probeerde zijn stiefmoeder hem te
kalmeeren. „Kijk, daar komt juist te terrine
met de kreeftensoep. Ga zitten en eet mee.
Wees gezellig. Het zou wel prettig zijn, als oom
je eens in een anderen rol zag dan als eeuwi
gen ruziemaker."
Victor drukte het voorhoofd In de handen
..Neem me nu waarachtig niet kwalijk, maar
wat moet ik dan zeggen, als er zulke lage plan
nen worden gesmeed?”
„Zaken zijn zaken," repliceerde Rispeter, die
zich aan tafel had gezet en het hagelblank
servet opnam.
..Maar wij zijn toch bloem»nhandelaars.
zei Victor driftig, „we zijn toch geen lapjes-
kooplul, zooals bij u in Aken."
Rispeter stond vol waardigheid op. met een
weemoedigen blik op de groote. roode smake-
lük-ultzlende en geurige kreeften. ..Victor, het
spijt me, dat je het me onmogelijk maakt aan
de tafel van je moeder te blijven zitten
„HIJ meent het niet zoo kwaad. Alfops. Hé
Victor, wees toch ook niet zoo onhebbelijk
.Een dergelijke uitdrukking kan ik mij niet
laten welgevallen, Victor, dat sul je toch moe
ten inzien."
Binnenkort zal de „waaghals van Afrika" de
parachute-sprlnger ingenieur Al**
Q uInn een poging doen om het record
parachute-sprlngen te verbeteren.
Het record staat thans op naam van den
Amerikaan Marshall met een sprong van 4650
meter.
Quinn is voornemens van 7000 meter hoogte te
springen en zijn parachute eerst te openen aa 3
mijl te zijn gevallen.
Bjj zijn laatsten sprong te Oermiston In
Transvaal veroorzaakte Quinn groote ontstelte
nis onder de toeschouwers, door eerst 50 gieter
boven den grond zijn valscherm te openen.
Hij verklaart, dat hü parachute-sprlngen een
opwindende en veilige sport vindt.
modegril." zei mevrouw Troilo geur
en smeet de bloem op tafel. „En let nu
eens op, wat ik je zeg: het is nog heel
•mmmiiimminm KRENTEN lliiliifiininiiiiiiiu
de lijnen gelegen tussehen GenuaLivorno en
Bologna—Florence; ten slotte alle lijnen, did
bü Bologna beginnen, tot aan de lijn Bologna-
FerraraPadus.
Voorts bevat het programma verbetering van
de verbindingen vanuit Trlëst met Tarvls (vla
Udlne Pontebba) en de verlenging van de lijn
BrennerBozen tot aan de Bologne.
Overal toch
Is het eender.
Waar ter wereld
Dat je leeft.
Ieder zit er
Met den voorraad,
Dien tjfn eigen
Bodem geeft-
Griekenland dus
Met z’n krenten,
Want die worden
Dddr geplukt.
Maar natuurlijk
Ook de vraag is
Thans geluwd naar
Dit product!
Om die krenten
Op te ruimen.
Want de voorraad
Is zóó groot,
Mag geen witbrood
Meer gebakken.
Doch uitsluitend
Krentenbrood!
Steeds hun paaschbrood,
Weihnachtstollen,
Eiken dag een
K renten- vlaag
Maar zoo zitten
Ze naar wddrheid
Met de krenten
In hun maag!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Zij moesten daar werken van den
ochtend tot den laten avond. Sober
een uiterst klein loon, of heelemaal
niets was de tegenprestatie van den meester,
die uit lederen slaaf duizenden guldens winst
trok. Het zwarte ..materiaal" was dus spot
goedkoop en het was gewillig bovendien, want
iedere overtreding iedere uiting van ontevre
denheid werd wreed gestraft met geesellng,
hopger, dorst en vaak den dood. De slaven en
slgrtnnen werden verkocht en verkwanseld. De
blanke man en de blanke vrouw waren volledig
heer en meesteres over den zwarte. Zie deze
kleine advertentie, die boekdeelen spreekt en
die geplaatst werd in een Amerikaansch blad
om een weggeloopen neger op te sporen.
n) langi
Statlons-
van het
tn verder
'erlengdi
ifdstrsst,
„Vijftig dollar belooning om een spoor van
het negermeisje, genaamd Maria, te vinden.
Koperkleurig. dertien of veertien Jaar. zij heeft
gezegd haar moeder in Maysville te willen op
weken."
Sedert de vorige week is het zooveel kouder
geworden, dat er aanleiding is daarvan de oor
zaak na te gaan. Het verschijnsel is niet beperkt
gebleven tot de naaste omgeving, maar breidde
zich gaandeweg over een groot gedeelte van
Europa uit Het volgde onmlddellUk op de zware
stormen, die in de eerste helft van de vorige
week over de Noordelijke helft van ons wereld
deel hebben gewoed. Deze waren een gevolg ven
den sterken Zuldwesteljjken luchtstroom, die
over West-Europa woel en aanleiding gaf tot
de ontwikkeling van diepe depressies. Deze
depressies losten tussehen Zondag en Maandag
vrij plotseling op en er kwam toen een zeer
koude Noordelijke luchtstroom door, die eerst
bü Ijsland een sterke daling van de tei..pera-
tuur teweeg bracht. Deze koude luchtstroom Is
vervolgens naar het Zuiden doorgedrongen en
tegelijkertijd verplaatste zijn stroomgebied zich
naar het Oosten, waarvan het gevolg was, dat
de koude lucht ook ons land bereikte en de
temperatuur deed dalen.
Deze toestrooming van koude lucht veroor
zaakte boven Midden-Europa een gebied van
hoogen druk, dat zich In de laatste dagen be
langrijk ultbreldde en van veel beteekenis voor
den algemeenen weerstoestand werd. Tegelijk
werden de nieuwe depressies, die in het Wes
ten boven den Oceaan verschenen, teruggedron
gen en werd een nieuwen, warmeren Zuidelijken
luchtstroom het doordringen naar het vaste
land belet, waardoor het koude weer stand kon
houden.
Over het algemeen heeft deze verandering een
betere, zij het dan koudere weersgesteldheid ge
bracht. Bij windstilte was het weer Dinsdag
buitengewoon mooi voor den tijd van het laar
De sterke Noordelijke wind, welke gisteren door
kwam. maakte echter de koude weer meer voel
baar. Deze toename van de windsterkte wees
op versterking van het luchtdruk-verval en
heeft in elk geval de beteekenis van krachtiger
toevoer van kouden wind uit de Noordelijke
deelen van Europa, waar thans sterke vorst
heerscht. Daar het gebied van hoogen druk zich
voornamelijk over de Noordelijke helft van
Europa het sterkst ontwikkeld heeft, is nu een
algemeens weerstoestand ontstaan, die zeer
gunstig Is voor licht vriezend weer, dat wel zoo
lang zal duren als de barometer statlonnalr
blijft. Er is nu alle aanleiding om de verdere
ontwikkeling van den algemeenen weerstoestand
In het oog te houden, daar het hiervan afhangt
of wjj een vorstperiode van beteekenis of dooi
zullen krijgen.
(Nadruk verboden)
Het boek van Magdelelne Paz vertelt schok
kende dingen over deze lynchgewoonten. din
gen, die ons Europeanen doen huiveren van
verontwaardiging en die we nauwelijks kunnen
gelooven. De minderwaardige baantjes in Ame
rika worden waargenomen door de negers. Zj)
sljn de ondergeschikten en de blanke is heer
over ben. ook al Is dit officieel niet het geval.
Geen neger zal, tenzij bjj hooge uitzondering,
een betrekking te vervullen krijgen, die den
blanke past.
Men kent de geschiedenis van den slavenhan
del, die in de vijftiende eeuw en daarna zoo
schandelijk bloeide. Men weet, hoe de zwarten
van uit Afrika werden Ingevoerd op de katoen
plantages van Zuld-Amerlka, waar zjj aan de
volledige willekeur van de blanken waien over
geleverd.
vroegen
eten en
tertlflcata
naar Bei
ts ch, wzu-
lelde «e-
tlflcaten k
ecteur vzo
De kata
eld op 1
im van U
'ende ai
de Stasi»-
romen.
„Als we maar wat papier hadden,
dan zouden we „boter, kaas en
eieren” kunnen spelen, en een heele-
boel andere spelletjes." zei Ivy eens
een dag tot Freddy Vrijdag.
Daarom zond de zeeman Wlllle
Woensdag naar het wrak, om te zien,
of hij ook wat papier kon bemach
tigen. en Wlllle nam Robbie en Top
sy mee.
Het papier vonden ze werkelijk,
maar toen ze tussehen de heuvels
naar het kamp teruggingen, woel hem
door een windvlaag al het papier uit
de hand. Meteen was het uit het ge
zicht verdwenen.
5 r is onlangs een boek verschenen van
L Magdelelne Paz over het negervraagstuk
L-J in Amerika. De rchrüfster noemde haar
boek .Jhère Notre" (Zwarte Broeder), een titel,
die door de Néderlandsche vertaalster Elsa
Kaiser werd overgezet in „Omdat Ik zwart
ben”. We kunnen niet beweren, dat de verta
ling, zoowel van zien titel als van het geheele
boek tot de gelukkigste behoort. Maar dit mag
geen reden zün om het boek zelf niet te waar-
deeien voor de vele warme accenten en de
menschenllefde. die het bevat, al moeten wij de
lectuur van dit boek voor volwassenen voorbe
houden.
De negers In Amerika, ziedaar een probleem,
dat veler aandacht reeds bezig hield, een pro
bleem, dat voorlooplg nog onoplosbaar schijnt.
Nog steeds worden negers in de Vereenlgde sta
ten beschouwd als minderwaardige menschen
en de vrij talrijke lynchpartijen, die ook heden
ten dage nog voorkomen, zün het bewijs van
deze houding der Amerikanen.
het bM
welks k
>uden
:h word
et gnxte
rganlsste
sche bet
;terdam U
e Keulidz
neld:
tste sprtM
gaan. Bei
>p volgend»
rnburg. Vu
tweed! ee
een j»d(
m Kempen
pen. Hien»
g te nero®
mm, RktA
iroa jiam«
,r en Zls»
nden spnnl
slaagde M
laatste w
•rop volg®-
door Funds
OsaneU»-
la_Mal(W«
ir geen s*
voor om®
i—Broccsr®
els gekoB®
i door Broc-1
1 ronde o-]
et e« «T
roecard#
eder
baard. Het is een mooie bloem,” zei hij wel
willend.
„Een
gerd
maar --------
erg de vraag, of ze wel genoeg stekken krijgt om
snijbloemen te gaan planten. En wat er nog
voor ziekten in de plant zitten. En het is voor
gekomen. dat het tweede geslacht weer heele
maal den gekrulsten vorm verloren heeft. Er
Is een hoop stom toeval bij die noviteiten."
Victor schudde het hoofd- ..Neen. Hier Is
alles wetenschappelijk onderzocht en vastge
steld. Neen, dat wordt een reuzencucces."
Waarvan Juffrouw Lutz alleen niet al te
veel proflteeren zal,” zei oom Rispeter spot-
tend-gllmlachend. „Misschien het beetje roem
Goed. Maar geld er mee verdienen kan alleen
Iemand, die de wegen kent. En die kennen wij,
de grossiers.”
„Ze is gewiekst zeg ik u, oom. Die laat geen
stuk buiten de deur gaan, voor ze in staat Is
de heele markt te voorzien
.Daar Is anders een lief kapitaaltje voor
noodlg. Victor," meende oom Alfons.
Fn geen cent heeft ze.” viel mevrouw Troilo
grof uit. „Den eersten October moet Schalier
«k Co. in Malnz 30.000 Mark van haar hebben.
De tweede termijn voor het Ijzerwerk van de
kassen. Ze had weer uitstel gevraagd. De oude
Wentzel had gedacht, dat hü het wel gedaan
sou krijgen. Maar het te niet gelukt. Ze zitten
zelf erg krap. De notaris heeft het mij glste-
Den volgenden avond berichtten de bladen,
dat In een tijdelijk alleenstaande villa, twee
Inbrekers waren betrapt. Een bureau was open
gebroken, doch er werd niets vermist, een pak
ket bankbiljetten lag onaangebroken op tafeL
Er was whisky gedronken en een oude huisbe
waarder was bedwelmd door chloroform op de
bovenverdieping gevonden. Een van hen had
den agent in een kamer opgesloten, daarna
waren beiden ontsnapt. Geen enkel spoor was
achtergelaten en niets had tot nadere ondek-
kingen kunnen lelden.
In een volksbuurt las In zijn woning een
groote man sljn vrouw het bericht voor, zit
tend aan haar bed, terwijl een verpleegster
een baby verzorgde.
„Zou hU getrouwd zijn?” vroeg de vrouw.
„Wie?"
„De heer die ons dat geld gaf.”
„Ik weet het niet.” antwoordde hij,
hjj te er een van de goede soort.”
„Wel,” zelde zij, ,ma alles wat Je me gister
vertelde, geloof Ik toch, dat hij getrouwd Is,
en dat hjj weggingzooals Jij."
Een maand later werd In een kleine villa,
nabij de kuststreek, de kleine Joe Clynes ge
boren. En de man. die een gentleman-dlef ge
weest was. had zijn zaken en schulden geor
dend. hu stond in den tuin onder het venster
van haar kamer en hij zag met opgeheven
hoofd In de lucht, waar de sterren stonden.
tlgen glaswand van de kas In den belendenden
tuin.
,Jk moet je dus verzoeken, Victor,” klonk de
temerige stem van Alfons Rispeter weer, ter
wijl de spreker den aangenamen geur van de
kreeftensoep opsnoof. „dat Je dat krenkende
woord terugneemt.”
„Toe nou, Victor, ik smeek Je..., Ja, moet
ik nu heusch boos op je worden," fleemde zijn
stiefmoeder.
„Ik neem geen wodrd terug, oom. Wat u uw
zakenmanlercn noemt, heeft me eenvoudig
buiten mezelf gebracht."
Nu vouwde Rispeter met bevende hand zijn
servet op. ..Bulten mezelf gebracht. Zoo zoo
Dan kan Ik tot mUn spijt Ik heb er zelf
veel verdriet vanMaar wat een mensch
niet verdragen kan, kan hjj niet verdragen...."
,4e zult die heerlijke kreeften toch niet in
de steek laten," riep mevrouw Troilo in ver-
wUfellng uit.
„Ik heb al te veel van J i waarden zoon ver
dragen. Maar een beetje gevoel van eigen
waarde bezit Ik ook nog. Ik wensch Jelui goe
den avond."
achterom. Deze blik ontmoette óók de dam
pende terrine met geurige kreeftensoep. „Ik
heb mU nog nooit onverzoenltjk getoond.” Hij
wachtte.
„Victor, wees toch wijs. Ik smeek je. Om He
ellendig» meid van hiernaast, moet je ons om
die dat nu allemaal aandoen? Om die ellendige
meld?"
Victor haalde zUn schouders op.
ontwikkeling, zont^er stuur. En z<j standen
temidden van een maatschappU. die bestond uit
menschen, aan wie zij vroeger te gehoorzamen
hadden Iedere neger wist, dat hU, temidden
van duizend blanken, In al dese duizend en In
ieder van hen een heer en meester te zien had
Nu was dit uit. Nu was de neger vrij, maar nog
altijd waren er die duizenden en mlllloenen
blanken, die den neger weliswaar niet meer
konden koopen en verkoopsn, maar die hen toch
beschouwden als een Inferieur ras en de neger
telf zag in al die mlllloenen nog altijd de men
schen voor wie hjj zou moeten kruipen, omdat
hü van hen afhankelijk bleef, ook zonder dat
dit van rechtswege werd beschermd.
Er souden drama's te schrijven zijn over dese
verschrikkelijke tijden der negeremandpatle.
Alleen reeds over de moeilijkheden, die de ne
gers ondervonden bij het onderwijs aan hun
kinderen. Ook nu nog waren de negers wel ver
plicht zich aan te melden b(j de fabrieken en op
de plantages der blanken, omdat zij anders niet
te eten hadden en nog altijd was hij een trouw
en hord werkend arbeider, voorbeeldig en ge
dwee.
In 1866 werd de Klu Klux Klan opgericht, de
geheime organisatie, die zioh speciaal tegen de
negers richtte en die in de negers het ras
zag, dat een schande was voor de „beschaafde”
samenleving van Amerika.
Aan het einde der achttiende eeuw leefde in
Virginia de magistraat Charles Lynch, die de
Lynchwet In de Vereenlgde Staten heeft Inge
voerd. Deze wet beoogde In een tijd van ver
warring en ontreddering zoo snel mogelijk recht
te rpreken en hiervan maakten velen gebruik
om deze wet toe te passen op negers, die men
terecht of ten onrechte van misdaad verdacht
Was het vonnis eenmaal voltrokken, en dit ge
schiedde steeds met de grootste haast, dan war
y toch niets meer aan te doen en de algemeene
afkeer van negers zou de rest wel doen. Zoo
werd de lynchwet spoedig de grootste ver
schrikking der negerbevolklng. Een individu be
hoefde rleohts op straat een neger of negerin
aan te houden en hem of haar te beschuldigen
en in een ommezien stonden een paar honderd
andere blanken om den neger heen en het
duurde niet lang, of de z g. schuldige hing aan
den eersten den besten boom te bengelen. Deze
lynchwet heeft op verschrikkelijke wijze huls
gehouden onder de negers en ook nu nog ver
neemt men soms berichten uit Amerika betref
fende het vermoorden van negers of negerinnen
„Waarschijnlijk geverfd. Wat? Net als die
Sroene den vorlgen winter. Dat kunstje ken
nen we immers. Hoe komt Je er aan, Victor?"
„Komt er niet op aan." HU liet zich, nog
bulten adem, op een rieten fauteuil op de ver-
anda neervallen en veegde met zyn zakdoek
over zijn voorhoofd. .Maar dat kan Ik u wel
vertellen: bedrog te er niet bU- Ze heeft er al
paar duizend van. „Vlammende Katchen’’
*61 de bloem heetenZe is gekruist uit
Amerikaansche soorten. De grootste zaken
•aoeten haar al een hoop geld hebben gebo
den voor één plant, om ze uit de stekjes te
’•rmeerderen. Maar ae geeft se niet. En de
siUbloemen, die de deur uitgaan, mogen niet
“et kleinste ultsteekseltje aan den steel heb
ben.’
Oom Rispeter streek met zUn hand over zUn
e
Gedurende het fascistische regiem in Italic
zUn 1350 KM. spoorlijnen geëlectrlflceerd en
630 nieuwe elsctrteche locomotieven In gebruik
genomen.
Dezer dagen te In de Itallaansche Staats
courant een decreet bekend gemaakt, waarbij
voor de eerste vier Jaar L. 1300.000.000.uit
getrokken zUn voor tractie met electricltelt op
de Staatsspoorwegen.
Het eerst zullen In behandeling genomen
worden de lUnen, die Italië vertikaal en hori
zontaal doorkruisen, d w z. Milaan—Reggio Ca
labria ovér BolognaFlorence; Reggio Cala
briaMilaan, over Pisa Genua; en Turijn
Trlëst.
Verder zullen de eerst gedeeltelUk geëlectrl-
flceerde Ujnen, die Genua met den Simplon- en
den Gotthardpas verbinden, voltooid worden, be
nevens de voornaamste trajecten In Piemonte;
■w vier jaren was John Grindle al bU de po-
Utle en'nU snakte er naar bevorderd en in
de afdeellng recherche opgenomen te
worden. Nu had hU een kans! Joe Clynes, de
gentleman-dlef, opereerde In zUn rayon. Maar
't was niet gemakkelUk; er was over Joe Clynes
'maar weinig bekend. HU legde tn al zUn werk
een sterk persoonlijk karakter. Uet vrUwel geen
sporen na, althans geen waaraan men eenlg
houvast had, en hU was ongeloofelUk handig.
Men beweerde, dat hU stal uit zuivere liefheb
berd. dat hU t absoluut niet noodlg had en t
gestolene doorgaf aan de armen; men beweerde
dat het een abnormale neiging van hem was.
die hU niet wilde opgeven, dat hü uit voor
name kringen kwam, en zeer ontwikkeld was.
Maar het rechte wist men niet, hU was nooit
betrapt geworden, noch had iemand hem ooit
gezien. Kortom. Joe1 Clynes was een boetend
raadsel voor de politie, en als John Grindle
hem zou kunnen betrappen in een of andere
zaak, was zUn bevordering een feit. Dat alles
overdacht hu, terwUl hU over een buitenweg
door een geweldige wind- en regenbui voort
strompelde. Opeens merkte hU, dat van een
zUweg een man kwam aanloopen; Grindle ver
borg zich in het donker van een paar boomer?
langs den weg en liet den man passeeren, daar
na volgde hU hem. Toen de maan even achter
een wolk vandaan kwam, zag hU dat de man
groot en breed geschouderd was. hU droeg geen
overjas en zUn kleeren waren door den regen
geheel doorweekt. Grindle haalde z'n schou
ders op en mopperde: „HU te alvast Joe Clynes
niet,” en hU besloot de tegenovergestelde rich
ting nog eens te inspecteeren.
De man voor hem ging verder tot hü langs
een villa kwam, afgelegen aar? dezen buiten
weg. Het begon Ineens verschrlkkelük te rege
nen en het scheen hem wat te erg te worden,
want hü ging schuilen onder de luifel aan de
voordeur der villa. HU sloeg zUn kleeren wat
af en nam zün hoed In de hand. Onverwacht
viel de voordeur open; de man schrok en zag
verbaasd naar binnen. HU hoorde niets en zag
slechts het licht van een spaarlamp in de hall.
Waarom wist hü zelf niet, doch even later
waagde hij zich binnen. Misschien uit nieuws
gierigheid. of uit een soort reactie op het
vreemde openvallen der deur van dit schijn
baar verlaten huls, ging hü verder. In de hall
stond een deur aan. hij duwde ze open en zag
in een deftige suite, welke schaars verlicht
werd door een slectrlsche schemerlamp In een
der hoeken. ,'HU luisterde even en ging toen
binnen; hU liep op de tafel toe en stond plot
seling stil. Daar voor hem op het tafelblad
lag een heel pak bankpapier, bijeen gehouden
door eeti; papieren strook. HU zag verbüsterd
toe, dan nam hU het bundeltje op en met één
beweging stak hU het in zün zak. Hij keerde
zich om en ging terug naar de deur. Maar bü
dén Mrempel bleef hü staan, besluiteloos. Op
nieuw keerde hü terug en hü legde het pakket
bankpapier op tafel terug.
„Het te geen valsch geld,” klonk opeens een
stem. Hü schrok en sprong opzü bü het geluld
van die stem In de stilte. HU om en be
merkte In de deuropening een heer, groot van
postuur en tn avpndkleedlng In zün handen
droeg hü een blaadje, waarop een flesch whis
ky. enkele glazen en een sigarendoos.
„Er is niets valsch aan dat geld, geneer je
er niet voor," herhaalde de vreemdeling.- De
man antwoordde niet.
„Hoe kwam binnen, en wat kwam je
doen?" vroeg de heer en hU bezag den Indrin
ger scherp.
„Ik schuilde buiten, toen de deur openviel,"
antwoordde de ander, „t was verkeerd van me
om naar binnen te gaan. Wat het geld betreft,
u ziet. Ik wilde het niet. Ik ben geen dief."
en
„Dus geen dief." hernam de heer. ,jra zit
ten. je bent doornat, neem een sterke whisky.”
Terwijl de man zleh whisky schonk, luisterde
<*e heer aan de deur. Ik wil geen bediend, n
wekken.” zei hü. „dat zou nut prettig voor
je zün." Dan schonk hü zichzelf een whisky
en vroeg: „Waarom bracht je "t geld terug?”
„Ik dacht aan m'n lieve vrouw en onze eer
steling, (tie we wachten," .zei de man eenvou
dig.
De heer maakte een plotseH-ge bewering ui*
van pün. en morste whisky op taiel; „Is
een prkatje?" vroeg hü
„Neen, de waarheid, münheer
„Goed, ga verder, maar spreek niet zoo luid."
„Ik zoek werk." zei de Indringer. „Ik wilde
niet stelen, maar ik vergat me een oogenbltk.
Wil zün heel arm, mün vrouw te ziek, en onze
baby ral nieuwe zorgen brengen. Ik heb dci,
heelen dag büna geloopen. ik kwam te laat
voor het baantje dat een landbouwer geadver
teerd had. MUn vrouw is den heelen dag alleen
geweest en het te nog een heel eind naar huls;
ut moei, gaan.”
.Rijk eens," zei de gastheer, en hü
onverwacht op en het scheen alsof hü het koud
had en een rilling kreeg, ,Jk zal Je hier wat
van geven om door Je zorgen te komen." Toen
hü op 1 punt was een deel der bankbiljetten
uit het bundeltje te nemen, bedacht hij zich
en nam zijn portefeuille. HU nam er uit, wat
er aan geld in was en gaf het den man:
ga nu terug door die zelfde deur. Je gaat als
*n eerlük man weg. Je had het geld kunnen
nemen, doch waarschUnhJk de grootste moei
lijkheden gekregen."
„Goddank bracht ik hét terug, münheer."
klonk het rustig antwoord, „en er waren ook
andere moetlükheden geweest. Leugens tegen
de vrouw eh met gestolen geld zou het noodlge
voor de baby betaald sün. En later zou hü
weten, dat zün vader een dief was! Nee, god
dank
.Del daar," onderbrak een zware stem in
de hall. De belden, die binnen waren, schrok-
Er 1* maar één Juiste manier, om rheumatiek
te bestrüden. U moet zich niet tevreden stellen
met de rheumatiek uit het lichaam te ver
wijderen. neen. U moet zorgen, dat se eruit
gehouden wordt.
Tien Jaar lang te deze man nu al vrü van
rheumatiek. Ziet eens wat hü ons schreef
..Door een erustlgen aanval van rheumatlsche
koorts, nu tien Jaar geleden, moest ik vier
maanden te bed bUJven. Toen Ik weer aan het
werk wilde gaan, kon ik mün rechteram niet
zoover optlllen om mijn boord van achteren
dicht te maken. Maar ik moet werken om aan
den kost te komen en Ik maakte me ernstig
ongerust, omdat mün arm zoo zwak was. Daarom
begon Ik direct Kruschen Salts te nemen bü
kleine hoeveelheden, en sindsdien ben ik het
steeds door blüven nemen. Ik kan nu met ge
noegen verklaren, dat ik gedurende dien tUd'ln
het geheel geen last van rheumatiek gehad heb.
Hoewel ik 61 jaar ben. voel Ik me nog hon
derd procent geschikt voor mUn werk." J. E. M.
Kruschen lost de naaldscherpe kristallen van
urinezuur op, welke de rheumatlsche pünen
veroorzaken. Daarna zal het deze opgeloste kris
tallen volkomen uit Uw organisme verwüderen.
Wanneer u dan trouw bülft aan „de kleine
dagslüksche dosis" te het onmogelük, dat de
kwaadaardige urlnezuur-krlstallen zich opnieuw
kunnen vormen.
Kruschen Salt* is uitsluitend verkrügbaar
bü alle apotheker* en drogisten g 0.90 en
1 60 per flacon.
Nu te het de meert geschikte tüd. dit alles
eens zelf te ondervinden op t oogenbllk kunt
U Kruschen Salts probeeren op onze kosten
Want door heel Holland zün onder de apothe
kers en drogisten duizenden flacons Kruschen
verdeeld, die verpakt zün met een gratis proef-
flacon. U kunt dezen gratis proef flacon gebrui
ken zonder den gewonen flacon Kruschen te
openen. En ala U na dese proef niet volkomen
tevreden bent, kunt U den grooten flacon te
rugbrengen bü den winkelier waar U hem
kocht en hü zal U Uw f 1 60 (Uw geheele uit
gave) zonder omwegen terugbetalen. Maar ver
geet niet, dat de gratis proefflacon alleen ver
pakt te bü de groote maat van f 1.60 en dan
nog slechts voor beperkten tüd.
Gaat dus naar Uw apotheker of drogist, voor
dat hü deze groote proefpakken uitverkocht
heeft.
ken op. Zware voetstappen klonken door de
gang John Grindle kwam binnen. „De deur
staat hier open, münheer," aei hü tot den gast
heer, en zag wantrouwend naar den indringer.
.Dat te in orde, agent. Ik moet de deur heb
ben opengelaten toen ik mün vriend binnen
liet. Ga zitten, en neem een whisky; t 1* bui
ten hondeweer!"
De gastheer wees Grindle een plaats In de
suite en schonk hem een glas whisky, toen ging
hü terug naar den indringer. Grindle gag
scherp om zich heen, en gooide zün whisky leeg
In een vaas met bloemen. HU hoorde de twee
mannen In de andere kamer elkaar een hand
«even en naar de gang gaan. OnmlddellUk
stond hü op en ging door de suite terug In
het vertrek waar hü was binnengekomen. Snel
speurde hü met zün lantaarn de muren, ramen
en meubelen af. De stralenbundel hield, stil op
een oud cylinderbureau, dat merkbare sporen
van verbreking toonde Juist kwam de gast
heer terug. ..Het' te hier niet in orde." zet
Grindle; toen sag hü op tafel het pak met
bankpapier. „U had den kerel niet mogen
laten gaan,” riep hü kwaad uit en keerde
zich om naar den gastheer. Hü voelde even
een plotselingen schrik, toen hü zlch*elf in den
dreigenden loop van een revolver zag staren.
Geen woord
en sta stil,”
klonk het kort
bevel van den
gastheer, „doe
alleen wat Ik
zeg. Ga deze
kamer hier
binnen en bel
Scotland-Yard op, de telefoon «taat op de ven
sterbank, maar de luiken zün gesloten. Voor
uit.” en Grindle moert wel de eenlge deur
doorgaan naar een kletn kantoortje naast de
suite. Nauwelüks was hü binnen of de deur
viel achter hem dicht en klikte tn haar slot.
t
Een uur later sloot een heer In avondcostuum
met cape en hoogen hoed een fraaie two-seater
In zün garage weg en opende de deur van zün
kleine villa.' Hü snelde de trap op en opende
een deur. Tegelükertüd hoorde een zwakke
stem zeggen: „Ik hoorde je al. Joe. Wat heer-
lük dat je zoo vroeg thute komt. Wat is er
«ebeprd?” Uit een fauteuil strekte een be-
koorli'ke jonge vrouw haar armen naar hem
uit. Zü zag heel bleek en scheen lüdend. Hü
knielde bü haar, ,en kuste haar: „Ik heb vree-
selük hard gereden om bü je te *ün. Ik was
zoo angstig! Waar te de verpleegster; ze mag
,je toch niet alleen laten?"
.Maar Ik voelde me uitstekend, daarom
stuurde Ik ze allen naar bed. EnIk voelde,
dat Je gauw terug zou komen
„Lieveling," zei hü zenuwachtig, „ik kwam
naar huls terug om' Je iets te seggen. Ik ben
besloten om
„O, Joe. ik weet het, ik weet het.” Juichte
ze gelukkig. „Je hebt besloten dien naren harts
tocht van Je op te geven. O. Ik heb zoo ge
beden. dat er iets gebeuren zou, dat t je zou
doen inzien
Joe Clynes knikte ernstig, toen zei hü: „Zie
Je, liefste, ik moest, onverwacht, opeens aan
jou denken, en aan de komst van onze baby,
endat die later zou zeggen.Mün vader
was elgenlük toch maar een dief."
Zün vrouw streelde liefkozend zün haren.
Nadat Rispeter weggegaan was, ontfermde
mevrouw Troilo zich, nog steeds snikkend, over
de kreeften. Ze at ze smakkend en slurpend.
Victor werd er misselük van. Hü voelde zich
vandaag vreemd, ja vijandig In dezen kring.
„Laat tenminste niet alles koud worden, Vic
tor!" smeekte ze na een poosje met een vollen
mond, zelf reeds half getroost, ofschoon er dikke
tranen'over haar wangen liepen. „Toe nou....
en dat heerlüke bowlt je..!”
.Dank u. Ik moet eerst een beegt je tot mezelf
kernen, mama,” set hü toonloos. HU nam zün
ixinama op en ging heen.
Oom Rispeter zat. met de beide ellebogen op
de tafel gesteund, nog steeds de groete. weel
derige anjer, die op tafel lag. met alle aan
dacht te beküken. Ze had de grootte van een
kindervuist. Het vlammende kleurenspel was
Inderdaad buitengewoon Binnen in de kelk,
die büzonder diep was, deed de kleur denken
aan de vurige oranje-nuance van een Lyon-
roos. „Ik wil niet seggen. dat daar geen groote
zaken mee te doen zouden zün. Heel groote
zaken zelfs Het komt er maar op aan. de t
men over alle middelen beschikt, den boel niet
verknoeit en het Juiste oogenbllk waarneemt.
„Dat zal ze waarnemen.-' viel Victor hem in
de rede.
..Als ze daar nog adem genoeg voor heeft,”
was het prompt gegeven antwoord.
Rispeter wendde zich tot zün nicht: ..Het
was toch eens te probeeren. of die firma uit
Malnz de vordering niet zou willen overdra
gen. Misschien zün er ook wissels, nietwaar?
Dan konden we in alle stilte maatregelen ne
men, om den eersten October op de heele zaak
beslag te laten leggen.... Het te maar zoo*n
plotseling idee van me.... Wat zeg Je ervan?”
In 1788 vaardigde Engeland een wet uit, om
den slavenhandel te beperken. In 1794 deed
Amerika precies hetzelfde, maar dit wil nog niet
zeggen, dat hiermee de handel afgeloopen was.
Thans eerst begon pas goed de clandestiene
handel In zwart goed, zooals de heeren de
zwarte menschen wel eens noemden. In Ame
rika ontstond strijd over het negervraagstuk
en het was niemand minder dan een kamerlid
?*n den staat Virginia, die in dien tüd in de
volle vergadering der kamer betoogde, dat het
instituut van den slavenhandel een zegen was
voor het Amerikaansche volk. Deze redenaar
meende zelfs den naam van God in het geding
te mogen brengen en sprak de overtuiging uit.
cat er iets goddelüks was In de instelling der
slavemU. Maar dit alles te voorbü- De slaven-
handel Is afgeschaft, al weten we, en dit heb
ben we onlangs nog betoogd, dat er nog wel
oegelük van slavenhandel kan gesproken wor
den. zoo niet in Amerika, dan toch in Afrika
aan de kusten van den Atlantlschen Oceaan.
Het was op 33 September 1862, dat de sla
venhandel officieel werd afgeschaft. De presi
dent der staten Abraham Lincoln verklaarde
t«en plechtig, dat vanaf 1863, te rekenen van
1 Januari af. alle slaven geheel en volkomen
vrij zouden zün. Doch wat beteekende deze
vrijheid? De neger, die een paar honderd Jaar
van man op zoon, van moeder op dochter. In
*Z^nbOelen had Beloopen, werd plotseling
.vril". Daar stonden zü zonder kennis, zonder
Mevrouw Dora Troilo begon te schreien.
Direct hief Frlcka al* begeleiding een door
msrg en been dringend gehuil aan. „Och God,
en ik had me zoo op den avond verheug!
Nietwaar. Frlcka. mün arm. lief diertje?"
Op de trap, die naar den tuin voerde, bleef
Rispeter een oogenbllk staan en wterp een blik
„Wat zal Freddy nu kwaad sün,
zei Wlllle "Woensdag benauwd. „Was
er nu maar een winkel op het Artls-
elland, waar we nieuw zouden kun
nen koopen."
TerwUl hü dat zei, tegen Robbie
en Topsy. hoorden zü plotseling hoef
getrappel tussehen de heuvels, en er
een kudde kleine antl-
wonderboarlükste was
blad
