Negers in het vrije Amerika
3ïet wiAaal oan den dag
aan de groote klok kwam. De oommlsaarto
lachte en den volgenden dag hadden tal van
politiemannen trek in een kippetje.
T
i
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Met ROBINSON aan
Een kippen-
historie
De vlammende
anjelier
kun je uren lang gaan
Alle abonnê’s XSS? f3000.-^r^SE
DONDERDAG 15 DECEMBER
Welkome bandenpech
RASSENONDERSCHEID
iet
Wiet U dat
Nog geen uitzicht
(United Press)
de
Twistende Yankees
Kentering?
ct
lepenziekte
z
In den oorlog
laar
de zeeman. „Wel, laat
Bittere armoede
Rasverschil
Wetenschappelijk
onderzoek
tor
m.
n9
op
u*
w
dd
ien
en.
FEUILLETON
Naar het Duitsch van
Paul Oskar Hoecker
/n alle opzichten wordt onder
geheid gemaakt tusschen
blank en zwart
wss K
chip«£
rtrek
Hoort
ntvsaf»
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
^“^ntebedtenten’^u n'X^^e”-'
STdat^;^1 h^’X^^
kreeg in een groot warenhuis Na een paar
jaar ontpopte «U rich als de beste verkoopster
in de zaak en zü won de achting van alle col
lega's en vooral van de directie. Toen ontdekte
men door een toeval, dat sü. hoewel blank van
huid, een negerin was. en denzelfden dag stond
SU zonder betrekking op straat. Men vraagt
zich af, hoe dit meisje al die Jaren tn angst
moet hebben geleefd, bevreesd voor de ont
dekking. die alle dagen komen kon.
S’
Goud op don weg
(United Press)
(United Prees)
voor
rokken
harmonica spelen".
tweelingen.
ook".
ZOO?”
■ei
Loetje dan «pelen
en Lootje er op
dansen".
„Neen, dat kan niet,” aaiden de twee-
„we sullen beiden «pelen en
üngen.
beiden er op dansen"
het
se
den terugweg naar het Juunp ontmoet
ten «d Loetje en Loutje. „Wü kunnen
schreeuwden de
andat daar geld te verdienen
dienen hadden de negers nooit
Ik. „Verloren!"
Je hem nog.” zet Ben
en
let
iet
toe
De reusachtige Alpenhoorn, die in Zwitser
land gebruikt wordt U zeer oud Reeds in de
9e eeuw werd hU vermeld. HU is soms tot 4
meter lang.
n tehuis
isscben
'itta en
niet tm
eek en
ïen
gaan,
kunnen
■ak vu
gestaard
i hoofd
den op-
Simons'
al. ssn-
op voer
Zooak
Irie «e-
s tinna
iaond«K
ievoerdt
’j
held te
rhande-
i bewe
en. «at
let wor-
m-
fen
Ze
sen
ne-
hoe
te.
ot halt
rtegen-
rsorga-
iren de
telg. Ds
aderlijk
confe-
■de. dat
boeken-
de M
n arte-
a i j>
vend bet
van dt
van teek
venmeee-
:omm«n-
ordljn te
zich de
van bei
somman
van bet
en loods
Tlaardin-
ide wmk
sterdam-
de
igstelled-
van de
Ruyter-
as
randspuü
toemftak
aan hei
ir weken
en, zoo-
r leiding
ur van
ppU. be-
zakken
„Hooft*
rt werd
angezien
rrak. ak
..Heeft zü zelf daarover nooit selfs een toespe
ling tegen U gemaakt?”
„Nooit."
„Ook niemand uit haar omgeving? Ook niet
de oude heer Troilo? Die weet het toch zeker.
En U spreekt hem zoo vaak? Wat zou hem weer
houden hebben?"
Waarschijnlijk «Un aangeboren fijn ge
voel."
HU zei het zoo droog, zoo snüdend-acherp, dat
mevrouw Rettberg het als een zweepslag voelde.
..Ik ben vandaag heelemaal niet In de stem
ming om te spelen," zei ae aoo ongedwongen
mogeluk. ..Zullen we er maar mee ophouden?"
HU vond het best. ..Good-bye. Mrs Rett
berg.
„Good-bye."
Mevrouw Rettberg gaf het thans definitief op
om te probeeren Mr. Grabb bü haar aanbidders
in te lijven. Ze gebruikte hem alleen nog maar
als trainer. Als aoodanlg was hü onvergelükelük.
onbetaalbaar en zün lessen waren koste
loos!
Maar toch kon ae niet nalaten
haar zwugzamen partner er toe
het gebeurt
en dan pas
aan moeten trekken.
Freddy Vrüdag had voor ds kinds-
ren gespeeld op zjjn harmonica, en op
Joe Wlteon uit Kalgoorlie reed op dan hoofd-
weg van dien naam en had plots banden
defect HU onderzocht banden en weg en vond
«en stuk metaal ter grootte van een schermea
Het bovenstuk was door de wrijving van veel
wielen geel gepolitoerd. Direct sag Wilson. dat
een stuk «oud oorzaak was geweest van het
banddefect. Er waren reeds vroeger goudkor
rels op desen weg gevonden.
Men- heeft kortgeleden uit een vliegmachine,
dat zich op ongeveer 300 M. hoogte bevond,
brandende sigaretten naar beneden geworpen.
Van de 6 uitgeworpen sigaretten lagen er drie
nog brandend op den grond.
In een streek van Zweden trekken de boe
renmeisjes. wanneer zU naar een feest
tien gesteven onderrokken aan. ZU
met deze kleedlng vaak niet door de deur en
dlkwUls. dat zü het huis verlaten
het laatste gedeelte der
(Ingezonden mededeeling)
In het eertUds aoo welvarende stadje Seslm-
bra, aan de Zuidkust van Portugal, lijdt nu de
bevolking bittere armoede.
De geheele bevolking leefde hier van de
vischvangst en talrüke arbeiders werkten in de
fabrieken, waar de visch werd geconserveerd.
Dit jaar echter heeft de visch dat deel der
zee verlaten en boot na boot keerde tn de haven
terug sonder ook maar een mand viach ge
vangen te hebben.
Vol goeden moed voeren de visschers steeds
weer uit. in de hoop, dat de visch zou zijn te
ruggekeerd. doch «U konden hun in de haven
wachtende vrouwen slechts de ledige manden
toosten'.'
Honger en gebrek heerschen nu in menig
gezin en de eertUds aoo bedrijvige fabrieken
liggen stil en zün gesloten.
Troepen mannen en vrouwen en kinderen
trekken nu al bedelend het land tn en naar
verluidt zün reeds verscheidene hunner van
gebrek en ellende omgekomen.
■e onge
uit slier
ter, ds
dat M
neg niet
Een Perzisch Mohammedaan kan men van
verre aan de kleur van zun baard kennen HU
verft sich, nJ. baard, haar, wenkbrauwen en
nagels met henna, zooals de profeet omschre
ven heeft Zelfs manen en staart van de paar
den worden in die kleur geverfd.
door de kip dadelijk te slachten, maar nam ae
mee naar huis.
„En." zelde verteller, „hier is de steen!"
En Teunls Roskam hield een vinger omhoog.
waaraan de briljant schitterde
.Det te het eind van de kippenhlstorie”,
lachte hij.
W T 4 boek van Magdeleiae Paz over de
I gers in het vrije Amerika bevat.
J- slecht t ook geschreven en vertaald
rele merkwaardige onthullingen over den blt-
»ren strijd die de negers in Amerika hebben te
rtrüden voor hun onafhankelükheld en hun
bestaan.
In 1918 hoe kort nog geleden begon de
groote trek van de negers naar het Noorden.
---1 Geld yer
i. Veeleer
hadden SÜ bu alle verguizing ook nog armoede
geleden. Nu echter, na het uitbreken van den
grooun oorlog, was er meer kans op verdien
sten en het verschil van loon met vroeger was
«eer groot De negers uit het Zuiden werden
door hun broeders van het Noorden dan ook
voortdurend bewerkt en overgehaald te ver
huizen. Duizenden gaven gehoor aan den op
roep en spoedig waren de fabrieken voorzien
van negerarbeiders ZU waren de hel uitge
gaan. om een nieuwe te betreden. De beloften,
die de fabrikanten hun gedaan hadden, wer
den niet ingelost. De goede woningen, die hun
waren toegezegd, bestonden niet en zU moesten
en vuile
Freddy Vrijdag wist dat de twee
lingen altijd alles samen deden, en
daarom gaf hU hun de harmonica, om
te zien, hoe ae dat zouden doen.
Robbie begon te lachen, toen hü sag,
hoe sü samen de harmonica bespeel
den, en tegelükertüd dansten op de
muziek; ook Tspey en Freddy amu
seerden sich.
„Alles doen ge anders dan andere
mensehen”, aei de seeman tenslotte.
„Het te me een stel".
,Jk heb nog nooit op zoon manier
muziek sten maken", sei Topsy
(Morgenavond vervolg)
Het eerste offer van den nieuw ontbranden
«trud over de oorlogsschulden is in Oakland
(Caltfomié) gevallen en het was een Engetoch-
man. HU werd in bet ziekenhuis gebracht.
Tusschen dezen Engetochman Henri Skip
worth en twee Amerikanen was twist ontstaan
over de kwestie, of de oorlogsschulden be
taald moeten worden of niet. Het merkwaar
dige was. dat de Engetochman van opinie wax
dat de schulden betaald moesten worden. De
twee Yankee's waren aoo verontwaardigd over
te mans domheid, dat ae hem half dood sloe
pen.
bevolking heeft teruggedrongen, om te kunnen
nagaan hoe men de zwarten behandelt Deze
kwartieren zün vuil. goor, onverzorgd en vrü.
wel onbewoonbaar. Ziekte en ellende hebben
er hun stempel op gedrukt temidden van de
«wartheid der arme bewoners.
De blanken daarentegen wonen beter en vin
den het negerkwartier goed genoeg voor het
minderwaardige ras en zeker te vuil om het
ook maar per snel razenden auto te bezoeken.
derd ornrtar
dat in deze
schien niet.
Het was nu oen algemeen opbieden, tot de
kip eindelUk het eigendom werd Van een boer
uit ons dorp voor den prijs van honderd en tien
gulden Vond hU dus den briljant, dan had HU
negentig gulden verdiend Nu bood Ik hem het
recht op den briljant aan voor het luttele be
drag van veertig gulden en dat nam hü aan.
Zoodat de laatste kip voor honderd vUftlg gul
den wegging De kooper stelde de algenseene
nieuwsgierigheid van het publiek niet tevreden
te pogen om
te verleiden
allerlei dingen, die «U betreffende zün Jonge
vriendin weten wilde te vertellen. Ze vroeg
hem. hoe juffrouw Luts de verbreking van
ds verloving opgenomen had. of ze er erg on
der te doen had gehad, of se niet naar een
nieuwen vriend uitzag, of bet waar wa^, dat de
oude Trotlo «Un testament had veranderd. zün
kleinzoon alleen maar de legitieme portie had
toebedeeld en Catharina universeel erfgenaam
had gemaakt. (Wordt vervolgd)
In de ziekenhuizen van het negerkwartier,
de stad Harlem, is eveneens een onderscheid van
behandeling waar te nemen voor blanken en
zwarten, in de wachtkamers voor blanken te de
opperste netheid en in die van de negers de
opperste vuilnis. Eerst worden alle blanken ge
holpen, pas daarna komen de negers aan de
beurt, als se al een beurt krUgen tenminste.
Maar ook In de treinen valt het verschil op. De
negers mogen reizen In stinkende wagons, die
nooit worden gewasechen Dikke stof bedekt de
banken, want geen blanke behoeft hiervan ge
bruik te maken.. Dezen kunnen gerleflük en
prettig reizen in uitstekend verzorgde wagons
In de restaurants treft men nooit een neger
achter het buffet, omdat geen blanke zou wil
len eten of drinken wat een neger heeft klaar-
Mr. Gabb! Dan weet U zeker ook wel. waarom
hU kwaad was?"
„Neen. Mrs. Rettberg
„Jaloezie Ja en raad eens op wie? Er
werd vreeselUk over gepraat, dat Juffrouw Luta
den man. waar ze in stilte mee verloofd Is, mee
uit Engeland had gebracht
Mr. Oabb bad «Un racket onder den arm ge
nomen. WUdbeens stond hU achter het net en
stak «Un handen In de diepe zakken van «Un
witte tennlsbroek.
,Jk persoonlijk zou het erg prettig vinden, als
het praatje waar was. Maar voor juffrouw Luts
zou het me spUten. Maar de gentleman, die het
zou vertellen waar ik bU was. kon zeker sUn
van een pak op zUn gezicht. That's all." HU sei
het zonder merkbare opwinding.
„U bent een goed bokser. Mr. Gabb?"
,J think so.”
„In Dultschland daagt men elkaar uit op de
sabel of op pistolen.”
..Buitengewoon omslachtig." meende de En-
gelschman en nam het racket weer in de hand.
„Are you ready?"
..Nog lets, Mr. Gabb. Ik moet U nog even ver
tollen. waarom meneer Troilo zich zoo onge
wonden heeft over dat gerucht. HU is namelijk
verschelden jaren verloofd geweest met juffrouw
Luts."
▼oor de eerste maal, sedert zU hem kende,
verried het gezicht van Mr. Gabb tets als ver
bazing Het leek mevrouw Rettberg selfs, alsof
«Un mager, gebruind gezicht verbleekte.
„Oh indeed? HU was verloofd met Juf
frouw Luts?"
directie Toen de zwarte zUn bezoek
derde maal wilde herhalen, werd hem mede
gedeeld. dat hU niet door den gebrulkelUken
ingang mocht, doch langs de bediendentrap
het hotel mocht betreden. „Ik moet u wel zoo
behandelen." aldus verklaarde de hoteldirec
teur. ..omdat ik anders mUn klanten verlies,
die niet wenschen te iogeeren, waar ook ne
gers toegang hebben
BU een overstrooming in Florida werden de
negers met de revolver gedwongen hulp te ver-
leenen. Allereerst moesten de blanken worden
geholpen en pas toen alle blanken in veiligheid
waren gebracht, mochten de zwarten aan hun
eigen familie gaan denken.
„Ik vind het e«n leugenachtig stuk. I don te
Uke it.”
„Waarom bent u er dan heengegaan?"
„Ik kende het Immers niet."
„Overigens, u hebt mU gisteravond in den
schouwburg een beetje genegeerd! Of hebt u
me werkelUk niet herkend?
..Zeker wel, Mn. Itettberg. Maar u moest mU
toch eerst groeten. Anders kan men toch niet
weten, of het een lady aangenaam is. gegroet
te worden.”
„Engelsche regel- U hebt geluk. En u vindt
natuurlUk. dat we hier net zoo moeten doen als
bu u. Dan heb ik vandaag alweer mUn eerste
lesje gehad!
..Are you ready? Serve!”
„Out again, damn it I"
Mevrouw Itettberg speelde erg slecht. Mr.
Gabb schudde meermalen het hoofd. Op een
oogenbUk hield ze, prikkelbaar, plotseling op met
spelen en stampvoette. „Het gaat allemaal ver
keerd vandaag. Mijn handen beven zoo."
,^re you nervous?" vroeg hU op tamelUk on
verschilligen toon.
„Yes. I am." Ze sloeg achter elkaar alle ballen,
die ze in de linkerhand had, «onder bepaald
doel, weg. Daarna liet se haar racket «akten
.Hebt n gaaien, wie gisteren bü mU in de loge
«at? Victor Troilo."
^a, ik heb ham gesien."
..En was U niet verbaasd? HU was toch kwaad
op mU-”
„Ik dacht bU mezelf: hU schUnt «aker weer
goed te rij»
„Wat hebt U toch een comMnatlevermogon.
studentjes reeds onmlddellUk op den
dag van hun kennismaking den jon-
van hun uitverkiezing met een kus
Het antwoord daarop leverde als
alles afhangt van den aard van
den betrokken Jongen man. Gedraagt hu zich
behoorlijk, dan verdient hU reed» den eersten
dag den besten een kusje.
Een afwijkende meenlng verkondigde een
studente, die verklaarde, dat. wanneer men
een man direct den eersten dag een kus geeft,
hu zeer zeker terug zal komen om er nog meer
Een eigenaardige grafsteen is voor den be
roemden Russlschen musicus Joseph Brusilow,
(die in Washington stierf) opgericht. De graf-
steen heeft den vorm van een lage bank, waar
op een beeld van, Brusilow's viool aange
bracht is.
Ook aan den oorlog namen de negers deel
en op bet slagveld in Europa ontmoetten zU
hun broeders uit Afrika Wel week hun tail
sterk af van die der Afrikanen, maar zu ver
standen elkaar en nu groeide weer de heim
wee naar het oorspronkeluk vaderland, van
waaruit het geweld hun voorouders had weg
gerukt. Meer dan tweehonderd duizend negers
vochten op de slagvelden in Frankrijk en zU
beleefden er zelfs avonturen en idyllen. In den
oorlog had men de negers noodig en hier be
stond weer een ander lynchgericht. dat van den
vijand, dat men kanonnen en graneatwheryen
werkte.
Men onderscheidt twee soorten „gekleurden"
in Amerika. nJ. de zwarten en de mulatten,
welke toetsten ook eenig bloed van blanken in
hun arme lichaam hebben. Op alle deze men-
schen heeft de wet buzondere termen en de
bevolking vindt dat beide soorten .stinken”.
Ook de intellectueele neger is niet veilig, het
geen bUjken moge uit het volgende verhaal.
In 1923 had een neger-dokter. Ossian Sweet
genaamd, een huis gehuurd in Detroit, de
groote fabrieksstad, waar onder andere de fa
brieken van Ford gevestigd zUn. Men had hem
enkele malen bedreigd en hU voelde de noodza
kelijkheid om te verhuizen Na een paar maan
den trok hU niettemin toch tn zun huis, maar
op den avond van aankomst verdrong zich
reeds een menigte voor zUn huls onder het
uTbèn van bedreigingen. Den volgenden avond
herhaalde zich de onverkwlkkeUjke scène, maar
heviger dan den vorlgen dag. ZUn ruiten wer
den ingegooid en er vielen enkele schoten Ook
uit het huis werd tot zelfverdediging geschoten
en de tt-alarmeerde politie arresteerde alle
bewoners van het huis, verdacht van moord
met voorbedachten rade.
Zoo doet men volgens Magdelelne Paz met
de intellectueele negers, die blUkbaar veronder
steld worden een intellect te bezitten, dat van
anderen en minderen aard is dan dat der
blanken. Trouwens men behoeft slechts de
stadskwartieren te zien, waar men de neger-
le °P
tams ha
is tof**
reedaÜ
|am DB**
•n in <1*
and k»®
van hd
en
otor"
rant. Er werd champagne gedronken en het
was ver over middernacht, toen het gezelschap
naar huis ging. Toen den volgenden morgen om
zes uur de Deenache juffrouw vreeselUk stot-
perig en nog in kimono, met een heesche stem
kwam vragen of de boy misschien even naar
Mr. Gabb zou loopen om hem af te zeggen,
kwam mevrouw Rettberg werkelUk ernstig in
de verzoeking om te bhjven liggen.
„Gone!"
„We kunnen hem ook zoo wel wegsturen, als
hU komt, die goeie Mr. Gabb."
Maar terwUl ae dat zei, was se toch al over
eind gekomen. De nadeelen van haar uitgaan
van gisteravond konden alleen maar door krach
tig trainen weer goed genmakt worden. Dus
schoot ze haar tenntocostuum maar aan. Haar
haar nmken deed ze pas later. Voor Mr. Gabb
was het goed genoeg, als se maar een wollen
muts er overheen deed.
„AfgrUselUk koud.” zei ze. toen se in den tuin
kwam. Ue kunt Je eigen adem zien. kUkmaar."
Z»e blies even.
Mr Oabb. die na «Un eerste on tb Ut «en
bord havermout zUn eerste pUP rookte, blies
een blauw wolkje in de lucht. ..Indeed." ze! hU
droog. HU klopte «Un PUP uit, haalde zUn
racket uit bet foudraal en maakte zich gereed
om te spelen.
„Single?" vroeg hU. naar hst huiz wijzend
Juffrouw Sök eland slaapt nog den slaap des
rechtvaardigen en van de hseren zal zich wal
niemand laten zien. We zfjn na de opera nog een
uit geweest. De Violetta” inspireert
Men zou mogen verwachten, dat de regee-
ringen der verschillende staten op middelen zou
den zinnen, om aan deze verschnkkeluke toe
standen een einde te maken. En vermoede! Uk
doen zu dat ook wel. maar de verachting van de
blanke bevolking voor de negers is zoo groot en
zit zoo diep geworteld, dat geen enkele regee-
ring drastische maatregelen zou durven nemen
Wel begint ‘men hier en daar te denken aan
de gezondheid van de zwarten, omdat het van
eenlge beteekenls is, of de zwarte bevolking
gezonde lichamen heeft of niet. Me-<r daar
bluft het dan ook bU.
Het eenige terrein waarop de neger een kans
krUgt is de kunst en het vermaak. In beide ge
vallen wordt hun de noodige vrUheid gelaten
en de dichters van het zwarte ras genieten zelfs
een zekere reputatie. Maar deze worden dan ook
beschouwd als mensehen. die de blanken amu-
seeren en als zoodanig kunnen «Uworden ge
waardeerd. ZU zün de brengers van verstrooi
ing en men vraagt zich liever niet af. of deze
arttoten hun kunst bezitten krachtens inner-
lijken rijkdom van geest en een warme gevoelig
heid.
Ziedaar enkele feiten en klachten, die de ver
dedigers van het zwarte ras bU voortduring
uiten. Of het helpen aal? Hier moet een groot
vraagteeken gezet worden, temeer omdat nie
mand precies kan aangeven, hoe men de recht
vaardigheid tn het negervraagstuk zal moeten
toepassen.
M«n koesterde sterke verdenking tegen Mr.
Gabb. Maar als men hem 's morgens bU het spel
kag. bleef er niet veel grond voor dese ver
denking over. ZUn partner had evengoed een
Ksklmo of een Derwtoch kunnen zUn: het eenige
*at hem Interesseerde was, hoe rij haar racket
hanteerde en de ballen maakte.
Voor mevrouw Rettberg was bat, sedert se we
duwe was, ook een nieuwe gewaarwording dat
*0 man. die met baar in aanraking kwam, haar
fdet het hof maakte. Ze kon het echter toch
»‘et goed hebben, dat deze ..Fllegende-Blitter-
ïntetochman", dat deze srijve hark, die niets
anders kon dan een racket vasthouden, haar be
handelde alsof se een sportmaktosr uit Oxford
f«s! Lijn ongevoeligheid voor haar bekoorlUk-
heden prikkelde haar bepaald, maar haar ko
ketterie stuitte op «Un onaandoenlUkheid af ato
°P een pantser. Ato «U hem behaagriek aankeek,
merkte hU het niet met sen gelicht, waarin
•een spier vertrok, sloeg hU de ballen terug. Ze
it i»
hun uitrek nemen in gore barakken
bulten. Het waren maar negers, een minder
waardig ras. Het gevolg was een reeks ziekten,
waaraan velen stierven, zonder dat de blanke
neb inspande om zUn zwarte broeders te hel
pen. Klagen konden zU niet, want de minste
klacht kon tot gevolg hebben, dat de klager
bedreigd werd met het lynchen en zelfs, dat het
lynchen werd toegepast.
j-a r was geen mensch zóó handig ato de oud*
H Teunls Roskam, om een gesprek dèt ka-
naai in te sturen, waarin hU het hebben
wou. Ato er druk over de politiek gesproken
werd en Teunls had zin om over eieren te
praten of over koffie, boonen of tabak, dan
duurde tiet geen vUf minuten, of hU had spoe
dig de leiding van 1 gesprek.
Zoo viel hU onlangs, midden in een ge
sprek over den verwarden toestand in Dultach-
land. in met: .JClppenhouden is een voordeelig
werk4dat zal ik jullie bewUaen." Er waren wel
een paar onder t groepje, die beweerden, dat
het hun niet schelen kon of klppenhouden voor-
deelig was of niet, maar Teunls Roskam stoor
de sich niet aan hen, zwaaide met z’n armen
en stak met «Un verhaal van waL
.Jr «Un natuurlUk dwazen aoo begon
hU „die in de plulmvee-kweekerU zulke
slechte resultaten bereiken, dat ze er zoo gauw
mogelUk mee uitschelden Zoon dwaas was ook
mUn broer Benjamin, tien Jaar jonger dan ik.
Maar een handige eet van m U. bewees hem,
dat je aan ktpi>en-cultuur geld verdienen kunt,
al heb je er geen snars verstand van. Ben
beschouwde zich zelf ato een geboren koop
man en een financieel genie."
„Klppencultuur. dat is je ware!” barstte 1»U
op zekeren avond tegen mu los en hu legde
me uit, hoe hU in een tUdachrift verschillende
populaire artikelen gelezen had. waarin werd
aangetoond, dat een Idioot in deze branche
fortuin kon maken enhU was geen idioot.
HU bad de verschillende becUferingen gecon
troleerd en accoord bevonden. Zelfs ato de winst
maar de helft van z’n berekening bedroeg, dan
was t nog een fortuin. Al wat hU noodig had
waren kippen. natuurlUk een groot aantAl. en
kippenvoer; de rest deden de beesten zelf.
Het geluk wilde, dat Juist toen Ben zoo liep
te denken en te kletsen over 1 houden van
kippen, om er voordeel uit te trekken, onze
grootmoeder overleed en ons een duizend gul
den naliet. Ben pakte s'n erfdeel met belde
handen op en het mUne ook. We werden com
pagnons. Later ato de winsten stegen zouden
we een syndicaat vormen om die. bU bet reus
achtig succes dat ons te wachten stond, te
converteeren in een trust Zoo legde Ben mU
het plan voor. HU had een vèrzlenden blik.
Ben vertrok nu naar OverUsel. naar een
streek, die niet per spoor te bereiken was. maar
waar verscheidene dorpen lagen. Dat waa de
plaats waar ons klppenbedrUf sou gevestigd
worden. HU reisde alle dorpen af. kocht iedere
kip en lederen haan op. die te krUgen was en
deed dat werkje zóó goed, dat bulten ons
hoenderpark binnen een strook van 50 KM
geen kip meer was te vinden.
ziet." zei hU. ,Jk heb ze te pakken hij
bedoelde de bewoners. ..Ze zUn altijd gewend
geweest om kippen en eieren te eten; gewoonte
to een tweede natuur. Ze zullen voortaan hun
kippen en eieren bu mU moeten koopen! Waar
zouden ze anders terecht kunnen?"
„In de naaste stad!" antwoordde ik. „Maar
Ben sei. dat de naaste stad veel te ver van
den straatweg en nog verder van den spoorweg
af lag. Ze zouden voor hun kippen en eieren
alleen aan vervoer meer moeten betalen, dan
ae bij ons zouden kosten.”
Ben's ontwerp zat prachtig in elkaar. HU had
588 kippen en die legden dagelUks 150 A 200
eieren. De ongelukkige Ben had echter niet ge
rekend op een plotselingen omkeer in den
smaak van *t publiek betreffende kippen en
eieren. Dat kwam pas aan den dag. toen het
hoenderparkbadrUf reeds aan 't werk was. Toen
wenaebte hU in z'n eigen belang, dat de naast-
bUgelegen stad meer naderbU gelegen was; z'n
producten nu naar de markt te sturen, ren
deerde niet: de vracht was hooger dan de
marktprijs.
..Ban." sei fk. Je h«U met de kippen een
bok geschoten; deze affaire brengt ons niets
dan verlies: t is om er kippevel van te krU
gen.”
Ik zag s'n kakelend erfdeel en het mUne
niets dan rondtippelen en eten. Ongelukkig
voor ons zaten we nu in de kippenzaak en ik
zag geen middel om er uit te komen. Er zat
niets anders op, dan de kippen en de eieren
zelf op te eten. Op een dag ging ik naar de
boerderij en zocht de kip uit. die Ik voor mijn
middagmaal bestemd had. Daarna ging ik naar
Ben. om hem een weinig op te vroolUken. toen
hu me eensklaps vroeg:
„Waar is Je briljant gebleven?"
HU-wees naar m'n hand en ik werd zoo wit
ato krijt. Een prachtige briljant, een erfstuk,
ter waarde van vufhonderd gulden, was uit z'n
zetting verdwenen.
„HU is weg!" riep
.Daar straks had
„Ik zag hem. toen je het erf op kwam.”
We gingen beiden aan 1 zoeken. We zochten
uren lang lederen duim gronds af. maar de
steen werd niet gevonden Daar schoot me op
eens wat te binnen: misschien had een der
kippen hem opgepikt Ik zei het tegen Ben. die
knikte.
.Dan ga ik mUn helft slachten." zei ik. „Ik
moet mUn briljant terug hebben
Maar voor t eerst van z’n leven was Ben het
niet met me eens. Wat was mün helft? Dat zou
hij wel eens willen weten. En als ik er niet m
slaagde om den steen te vinden in mün helft,
was hü dan verplicht om zün helft te slachten?
HU dacht er niet aan. Bovendien, hü was er
nog aoo zeker niet van, dat de steen door een
kip was opgeplktz We bespraken het geval over
en weer, maar konden tot geen verge 1 Uk kó
men.
Toen geen overreding hielp, dreigde ik naar
de jpolltie te gaan, maar ook mUn dreigement
bleef zonder succes. Toen besloot ik te hande
len. Ik deelde den commissaris van politie het
geval mede en verzocht hem natuurlUk geheim
houding, want ik wilde niet, dat mUn verlies
Duizenden iepen moeten te Keulen geveld
worden als gevolg van de lepenziekte, die ook
in verscheidene andere deelen van Europa is
uitgebroken.
Nog honderden andere iepen in de parken en
straten der omliggende plaatsen moeten wor
ded gekapt.
Daar de ziekte bet eerst to uitgebroken nabU
de haven-dokken to men geneigd tot de ver
onderstelling dat deze riekte met bultenlandseh
bout langs den Rijn in Dultochtond gekomen to.
resultaat heeft men alle mogelüke
afweermiddelen aangewend en gevreesd wordt,
dat thans alle iepen aan de riekte ten offer
zullen vallen.
..Ben." sei Ik. .ato je t waagt om een van
deze kippen te verknopen, dan zal ik
..Jouw klacht to in .behandeling," antwoordde
hü- ,Jk verkoop alleen m n kippen, t Is een
bof en daar profiteer ik van.
Maar wat is Jouw helft?" vrqeg ik.
Hü liet ze mij zien en ik bemerkte, dat hU
de grootste en beste kippen bad uitgekozen en
mü de rest gelaten had
Slechts een vierde van alle tweelingen ver
toont zoon groote gelükenls met elkander
- dat de ouders en andere personen ze kunnen
verwisselen.
In de meeste gevallen to de gelükenls niet
grooter dan tusschen gewone broers en zusters
bestaat. Het komt echter ook voor, dat twee
lingen zóó weinig op elkander gelüken. dat een
oppervlakkig toeschouwer ze niet eens
broers of zusters houdt.
he.1, ongewihlktbsld tot werken door 7C/» bU een ongeval met OC/) bü tertto. van e<m band «U 50 -52.^” f 40 -
artnen/belde bs«nsn of belde oogen s Ov.” doodelUken afloop I een voet of een oog f IZnt» duim of wusvinger f «JV. been of arm We andesen vinger
Ofschoon de giraf een spreekwoordelUk langen
hals beeft, kan hü hem toch niet tot aan den
grond buigen en,, wanneer hü iets wil opeten,
wat sich op den grond bevindt, moet hü de
pooten ver uit elkaar zetten. Deze geringe buig
zaamheid van den hals .wordt hierdoor ver
klaard. dat de giraf in tün langen nek uleè
meer wervels heeft, dan de mensch in rün
korten hals nX 7.
Nog in 1928 geschiedde het. dat een blanke
in een hotel bezoek kreeg van een InteUectu-
eelen neger tot groote verbazing van de hotel-
directie. Toen de zwarte zün bezoek voor de
Met een obstinaat man valt niet te praten.
Het was duldelük. dat Ben zou verkoopen en
even duldelük. dat het volk wilde knopen, in
de hoop den briljant te vinden. Wei ta waar,
mooht degepe. die den briljant vond, den steen
niet houden, «rant de kippen werden verkocht
als kippen en niet ato ringen, maar hoe kwam
ik te weten of de briljant gevonden was? Zou
de vinder het bekepd maken of hem terug
brengen of hem eenvoudig «elf behouden?
Er moest iets
gedaan waden
om mün diamant
terug te krügen
en daarom liet ik
circulaires druk
ken. waarin ik
honderd gulden
uitloofde aan dengene, die mün briljant vond en
terugbracht In alle dorpen wüd In den omtrek
Het ik deze circulaires verspreiden, met het
gevolg, dat ar een stortvloed van koopers kwam
opdagen.
Ben danste van blüdachap en binnen drie
dagen had hü s'n helft verkocht tegen een
daalder het stuk, wat hem een flinke winst
opleverde. Maar nog geen mensch had den
briljant gevonden.
„Nou.” sei Ben. Jk zou Je aanraden je on
schuldige dieren te slachten
.Den.” antwoordde ik. Je bent een finan
cieel genie. Ik niet. Maar ato jouw helft ver
kocht is en de briljant nóg steeds niet gevon
den. dan is mün erfdeel zeker in waarde ge
stegen. Het te ato een loterü en ieder lot. dat
met een niet uitkomt, verhoogt de waarde der
overgebleven loten."
De prUzen van mün kippen gingen snel om
hoog. De prijs steeg tot vüf gulden, maar de
kostbare steen kwam niet te voorschün.
Er waren nog vier en tachtig kippen over. Ik
liet dit alom bekend maken. Tegelük verhoogde
ik de belooning tot tweehonderd gulden. Dit
deed den verminderden kooplust weer aan-
«rakkeren. VUftlg kippen gingen vlot weg tegen
den prü« van een tientje per stuk. Ik aal niet
uitweiden over de tooneelen, die er voorvielen
om de laatste kippen machtig te worden. Toen
er nog tien over waren, steeg de prüs even snel
als de voorraad verminderde en ging met
sprongen de hoogte in: Vüftlen twintig
vüf en twintig gulden, t Leek de beurs wel.
Jullie kunt me gelooven of niet, maar toen
de laatste kip aan de beurt kwam, was de bril
jant nog niet gevonden. Nu bood ik ook deze
laatste te koop aan. Intusschen was er onder
de koopers twüfel gerezen aan de waarheid
van 't varhaal, dat een van de kippen den
briljant had ingeallkt. Ik had dit evenwel nooit
beweerd: alleen mün vermoeden te kennen ge
geven aan de mogelükhsld. De laatste kip bood
ik dus aan bü opbod agn ongeveer twee hon-
*ers. De speelde open kaart! Ik zei,
lp misschien de briljant zat. mis
zou hem het liefst in zün gezicht gezegd heb
ben, dat hü voor haar niet meer beteekende dan
een beroepstrainer.
Hoe komt u toch aan die wonde rbaarlüke
rust, Mr. Gabb, dat u nooit een bal mist? Ik ge
loof. dat u in de oogen van uw partner leest,
waar zün bal terecht zal komen. Is het niet
soo? Alweer mis! Waarom let ik ook niet beter
op?”
Zü liet het racket zakken.
jjen mag aan niets anders denken, Mrs.
Rettberg. dat is het heele geheim." zet hU.
Hü kon niet spelen en babbelen tegelük. soo-
als zij.
Mor u bent toch geen machine, Mr. Gabb.
u hebt toch bloed en zenuwen. Die laten zich
toch ook wel eens gelden.”
„Bü mü nooit.’
Hü is de grootste bok van deze eeuw,” bevreer-
tje” Feustell, toen hem later dit verhaal werd
gedaan.
Behalve op de tennisbasm. kwam Mr. Gabb
niet in aanraking met de vrienden van me
vrouw Rettberg. De Engelschman zat van den
vroegen morgen tot den laten avond tot over zün
ooren in het werk. Een enkele keer kwam hü
m Wiesbaden In bet Kurhaus of in den
schouwburg en dan keek hü met «Un ontaag-
lüke onverschillige brutaliteit over hen heen!
Zelfs herkende hü op een keer mevrouw Rett
berg die vlak in zün buurt zat en die hem
verschelden maten de gelegenheid gaf, om haar
ttfN^°dir^FOOTStelling ging sü met een groepje beetje uit
vrienden en kennissen nog naar een wünrestau- daartoe. Vindt u ook niet?
„sn we kunnen dansen
Evenaüs in Duitschland heeft men In Ameri
ka een zwak voor wetenschappelük onderzoek.
Maar terwül in Duitschland dat zwak door
gaans leidt tot een onverteerbare ..Qriindlich-
keit,” neemt men 't in Amerika niet zoo nauw,
zoodat het zwak voor wetenschappelijk onder
zoek daar ook vaak in een wetenschappelük
zwak onderzoek resulteert. De meisjesstuden
ten der North-Western-univeruteit in Evan
ston hebben sich al heel openlUk van hun
zwakke züde laten kennen door „den eersten
kus" tot onderwerp te maken van een door
ben als wetenschappelük aangeduid onder
zoek. Onder .den eersten kus" verstaan zü niet
de eerste hartelükheid. welke Adam en Eva el
kander in den bloelenden bongerd van het
paradüs hebben toegediend, maar den eersten
kus, welken zü zelve hebben verstrekt, niet aan
hun moeder, niet aan hun slecht geschoren
suikeroom of baardige oud-tante. maar aan
een jongen man. Men ziet, dat de lUinoteche
studentjes niet al te veel en uitsluitend ook
hooi op hun wetenschappelüke vork nemen
Zü hebben zich niet eens aan een definitie
van het begrip kus gewaagd, of namen «U a
priori genoegen met de bekende definitie: een
kus te niets gedeeld door twee? Sue Harbottle.
de vice-presidente van de vrouwelüke studen
ten. had op zich genomen om het materiaal
voor de enquête te verzamelen. NatuurlUk niet
in natura. Dat zou practised onmogeljk «Un.
aangezien een eerste kus uiteraard maar een-
maal gegeven kan worden, al doet een Ameri-
kaansch meisje van .sweet seventeen and ever
been kissed” ook bü den honderdsten kus alsof
het de eerste is welken zü wegsenenkt Het
materteal bestond uit de antwoorden, welke op
de enquête inkwamen. Een der vragen luidde,
of de
eersten
gen man
begiftigden,
uitslag, dat
te baton. Alsof bet de studentjes daarom juist
niet te doen to!
Neen, erg wetenschappelük zün noch de
studentjes zelf, noch hun antwoorden op de
enquête uitgevallen. Het ware voor hen heel
wat leerrljker geweest, indien zü elkander eens
eerlük zouden hebben opgebiecht tot welke
rampzalige gevolgen een eerste kus vaak kan
leiden De lust tot zgn. wetenschappelük on
derzoek zou hen dap vermoedelük wel vergaan
zün.
