B Kerstfeest De kerstboom Liturgie van Kerstmis 2 IHeüIige Nacllrt, NacMX H V In vroeger dagen Duitsch gebruik Een oud Kerstliedje Té KV c< Oude gebruiken Kerstverha len 5 EEN NAPOL1TAANSCHE KERSTGROEP DE 'AANBIDDING DER WIJZEN Naar een schilderij van Hugo van dar Goes Jaarlijks worden ék meer dan twintig millioen omgehakt Mengeling van christelijke heidensche gewoonten Een deel van een Napolitaansche kerstgroep uit het Aart* bisschoppelijk Museum te Utrecht Voc In geen katholiek gezin mag in deze dagen de kerstkribbe ontbreken U ■e KERSTVREDE ÏN DE KINDERZIEL MtC ahnc ratte «oor En we zitten samen al bij den haard En éten koek met pruime taart. Maar zelden was de Ms diep en uitgebreid als in den eeuwen. Si sette dat kint op haren schoot. Si cussedet voor syn mondekyn root. Het was soo zoet Wel was hagr doe Susa minna, susa noet Jesus minne sprac Marien toe. Ons ghenaket die avontstar. Die ons verllchtet also claer Wel was haer doe Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe. Die moeder makede den Kint een bat. Hoe lleflic dattet daer inne sat; Wel was haer doe! Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe! Die os end’ ooc dat ezelkyn. Die aanbaden dat soete Klndekyn. Wel was haer doe! Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe. ■Hts. hoop bank Dat huus dat hadde so rnenich gat Daer Jesus in gheboren was. Wel was haer doe Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe Si sette dat kint op bare cnlen. Si sprac .Groot eer moet U geselen". Wel was haer doe Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe. De fndM Merk doel Si sette dat Kint op haren aerm. Met groter vreugde sach al aen Wel was haer doe! Susa nlnna, susa noe! Jesus minne sprac Marien toe. i-vereering soo d der Mlddel- TOon Fa der* meu onde En ■rif i delljl eonf» Indu den (toch «p Brits ■eva Bbm teere aan De zond» rentte Br.tu algen SU tegen geerti «tip i wet 1 vendi «■tbc beduc sonde voorn tta si boud» Men zegt, dat bet Kerstfeest langzaam aan gaat verminderen in glans en blijdschap. Men zal echter niet durven vóórspellen, dat bet ooit aal kwijnen, want soo oud als de nieuwe aarde la. zoo oud is het Kerstfeest en als bet ver anderingen heeft ondergaan, dan was dat toch slechts in ulterlljken vorm van viering. Niet In de kerken, warm in den kouden nacht, maar In de hulzen. Ook vroeger reeds in de middel eeuwen hebben zich verbasteringen ingedron gen onder heidensche Invloeden, maar het feest self bleef toch zuiver bewaard onder de geloo- vigen. In de eerste middeleeuwen brachten de menschen geschenken rond bij hun vrienden. Dit geschiedde onder luidruchtig gezang en al le gevolgen van dien, bestaande in opstootjes en lichte schermutselingen. Dit duurde echter niet lang, want het werd van booger hand ver boden. Toen liep deze gewoonte, maar In ver sachten vorm over naar het Nieuwjaarsfeest. Het Kerstfeest heeft het oude heidensche Oermaansche .Joelfeest" volkomen verdrongen en ook bet Midwinterfeest, dat met Kerstmis samenviel, is geheel uit de mode. Het Joelfeest was gewijd aan den Germaanachen Zonnegod, doch verdween langzaam aan onder invloed van bet Kerstfeest. De liederen, die op Kerstmis werden gezongen, kan men verdeelen in kerk liederen, kind^Uederen en nachtwachtliedjes. Een der oudste kinderliedjes is JSusa minne", een liedje, dat men nog wel eens hoqrt zingen. Die koek was dan natuurlijk weer een speci ale Kerst koek, die uitsluitend in den Kerstljjo werd gebakken, en die niets anders was dan de oude „duvekater". Het bakken van de dui vekaters werd echter op een moolen dag ver boden en wel om hoogst democratische redenen. De bakkers van toen, niet veel anders dan de bakkers van tegenwoordig, meenden voor net meerdere geld van rijkere menschen beter waar te moeten leveren dan voor den stuiver van den arme. Dit was niet naar den zin van de ue- stuurderen, die van meening waren, dat de duivekaters van den minvermogende precies even lekker moesten zijn als van den beter be deelde. Waarin ze trouwens groot gelijk had den. Het lukte natuurlijk niet, want de bak kers togen weer aan het werk om een nieuw soort koek of brood voor den dag te tooveren. Md zjjn. die ook maar in de verste verte aan bet heldendom denken, wanneer zij bij den heiver- lichten kerstboom het „Stille Nacht" ringen. De Kerstboom heeft zijn intrede gedaan en is een onmisbaar ornaat geworden van de huis kamers. waar hjj de eenheid van de familie symboliseert en vreugde brengt aan allen en waarlijk niet aan de kleinen alleen. Want wordt de Kerstboom ook niet gebruikt als gesehen- kendrager, die menig vnendelljkbeldje tus- schen zyn eeuwig groen verbergt? Laten we daarom genist den Kerstboom in eere houden, al zou hl) wat misstaan naast een Kerstkribbe die zeker veel directer verband houdt met de hooge beteekenis van de Geboorte van Chris tus. Het kerstblok. Inspireerde tot verhalen en sprookjes. Moeder de Gans, eigenlijk de kerst gans. was een van de meestgeliefde vertelsels en Roodkousje. eveneens de kerstgans met haar roode pooten. behoorde ook tot de gebruikelijke sprookjes, die uiteraard in vele variaties wer den verteld. Over geheel West-Europa waren deze sprookjes verspreid en de volksdichters begonnen ze op te teekenen en vasten vorm te geven. Toen kwamen ze weer langs anderen weg terug en werden vertaald uit het Spaansch. Italiaansch en het Fransch. Sinds lang zjjn deze sprookjes niet meer levend onder ons. Thans kunnen wij in alle mogelijke tijdschrif ten en periodieken andere verhalen vinden, die T^vS liturgie van Kerstmis spreekt ons over IJ het meest ontroerende verhaal dat men rich denken kan: de geboorte van het Kindje Jejus. den Verlosser der wereld. Maria, de Maagd, baarde haar eerstgeboren Zoon en wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. En dan komt de engelen-boodschap„Ziet ik verkondig u een groote vreugde, die voor geheel het volk zijn zal: dat u een Zaligmaker werd geboren, die Christus de Heer is, In de stad van David." In het Evangelie van de „Dageraadsmis wordt ons verteld, hoe de herders kwamen om het kind te aanbidden en de Introïtus van deze Mis spreekt van den Vader der toekomende eeuwen aan wiens Rijk geen einde zal wezen. En verder bidden wjj In dezelfde Mis: „Al machtige God, wU smeeken u, geef ons die overstroomd worden van het nieuwe licht van het menschgeworden Woord, dat in onze wer ken weerschljne, wat in onzen geest door het Geloof schittert.' In de derde Mis opent het Evangelie met de beroemde woorden: „In den beginne was het woordhet Evangelie dat dagelijks in de heilige missen als laatste Evangelie wordt ge lezen. In deze Mis echter wordt bet als hoofd evangelie gebruikt en dit heeft zijn bijzondere beteekenis, omdat Kerstmis het feest is van de geboorte van Christus, den Zoon Gods, die het begin en het einde is van alle dingen. Daar om bidt dé Kerk tot Christus: „U beboeren de Hemelen 'en U behoort de aarde, het wereld rond en zjjn volheid. Gij hebt ze gegrondvest." Aldus zegt het Offertorium in zjjn hooge wijs heid. Dit is de juichtoon van de Kerstmis al den tijd, dat bet feest duurt. Voortdurend wordt in de liturgie, ook in de feesten na Kerstmis, ge sproken over het Kerstkindje, geboren in een armen stal. Ook op bet feest van Sint Stepha nos worden wij er aan herinnerd, dat Christus om onzentwil een wreeden dood Is gestorven en het feest der Onnoozele Kinderen herinnert ons, hoewel in minder juichenden (pon, aan de geboorte van den Godmensch. voor wien zoovele onschuldige kinderen bet leven lieten w v niet noeneer In familiekring als wel in zangver- eenlgingen, waar bet steeds een dankbaar lied is geweest. Het Bedje vertelt van de goede zor gen van Onze Lieve Vrouw voor het Kindje Jezus, hoe zjj het kind „een badje maakte" en het „voor zijnen mond” kuste. Ook de os en de ezel spelen hierin hun gebruikelijke rol. Dan zijn er nog de nachtwachtliedjes, minder aan genaam dan de kerstliedjes, maar toch nog in zwang tot voor een dertigtal jaren, toen de nachtwacht zijn gebroken liedjes in den Kerst nacht zong, zonder ook maar één couplet be hoorlijk te kennen. In den Haag heeft zoon nacht wacht lied eens furore gemaakt, doordat bet met veel vertoon zou gezongen worden. Den Hagenaars het was in 1868 was beloofd, dat na middernacht een zoet geluid op hen zou neerdalen en inder daad waren de nachtwacht* en een stel muzi kanten den toren opgeklomm&i, waar ejj luid en plechtig een Bed aanhieven. De Hagenaars zelf echter hebben niets gehoord van het mu zikale lawaai, dat boven op den toren gemaakt werd. Ook het Kerstblok, nu uitgestorven, was een oud gebruik, dat ook In Vlaanderen bekend was. Het was een groot blok, dat met Kerstmis In den haard werd gestookt. De Vlaamsche schooljongens brachten zoo'n blok mee op den vooravond van Kerstmis, voor den meester Terwijl dan in de gezinnen het blok brandde, zong men het oude wijsje: ook alle op Kerstmis spelen, maar die geen sprookjes meer kunnen genoemd worden. Het zjjn meeslap verhalen van minder oppassende jongelieden, die het ouderlijke huls ontvlucht zijn en door de kerstgedachte aan hun jeugd worden herinnerd, om daarna in de ouderlijke armen terug te keeren juist op^iet oogenbhk, dat de bedroefde ouders hun Kerstvreugde het meest vergald zien door het ongeluk, dat ben in hun kind had getroffen int Nlcolaas Is voorbij. Het is kouder ge- worden. We hebben vorst gehad. De win- ter is strenger geworden. De beroemde donkere dagen zijn voorbij en de helderheid van den Kerstnacht is aangebroken. O, Kerst nacht, schooner dan de dagen,’hoe kan Hero- dec X licht verdragen, dat in uw duisternissen blinkt.... Het wis voor Herodes Inderdaad geen eenvoudige taak, het licht van den Kerstnacht te verdragen. En dit geldt ook be den ten dage voor alle Herodessen. voor de ve len, die in onmin leven met God. met zich zelf, met hun naaste verwanten, met hun vrienden. Voor allen, die niet de boodschap van den vre de dienden maar de boodschap van den baat en de hebzucht.... Kerstmis, het feest der Geboorte. Het oude feest, dat geen mensch voorbij laat gaan zonder ontroering en zonder drang naar Uefde. Kerst mis, het feest, dat zelfs In de leegste en koud ste menschenriel vonken doet opspetten, bet feest, dat weerklank vindt in de oorden des vermaaks, ^jwaar minstens de kerstboom glanst en waar bet ..Stille Nsebt" weemoedig weer klinkt, omdat bet dkkr geen dieper beteekenis kan hebben, geen diepere dan een o, zoo flau- wen afglans van het heimwee naar het verloren Paradijs. Kerstmis in de kerken en thuis.Na bet hoogfeest de twee dagen van huiselijker fami liegeluk. De dagen, dat We ook rimpel en vroo- Ujk feestvieren en het lied laten klinken na den feestmaaltijd, dien we ons niet behoeven te ontzeggen..., wanneer we althans gedacht hebben aan den evenmensch. die zonder ons niet zou kunnen vieren het feest, dat vóór alles den arme recht tot blijdschap moest geven, omdat Christus armer dan wie ook in een ar men stal werd geboren onder den kouden glans der sterren. om de eeuwige zaligheid te ver waven. Wij leven en sterven In Christus als deze kinderen, omdat Christus begin en einde is van alle leven. Aan deze liturgie is die van den laatsten advent-Zondag voorafgegaan, bebeeracht door het Rotate Coeli: ..Dauwt Hemelen, dauwt en dat de wolken den Gerechten regenen, de Aarde opene zich en doe den verlosser ont spruiten- In de collecten der Mis zegt de Kerk: „Ver wekt, smeeken wij. Heer, uwe macht en kom en sta ons bij met groote kracht, opdat door de hulp Uwer genade. Uwe barmhartigheid ont ferming bespoedige, wat door onzen zonden wordt tegengehouden." De volheid der tijden Is gekomen. De Boetprediker Joannes roept in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren. maakt recht Zijne paden.... alle vleeach zal het Heil Gods aanschouwen.” En In de Com- munio: „Zie, de Maagd zal ontvangen en een Zoon baren, wiens naam Dnmanuel zal zijn." Speciaal wordt zjjn weesgegroet vermeld „Wees gegroet. Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend rijt gij onder de vrouwen en gezegend Is de vrucht uws llchaams." De Kerk telt als een verheugde Moeder de dagen waarna zjj bet Goddelijk Kind ontvan gen zal: „Dezen dag zult Gij weten, dat de Heer zal komen en ons vertossen zal, en mor gen zult Gjj de heerlijkheid des Heeren rien." (Vigilie van Kerstmis). De Heer aal komen en ons redden indien wjj vol eenvoud onze zuive ring bewerken. De Kribbe U gereed en ge maakt om .Met blijdschap Uwen Eenig Ge boren Zoon als onzen Verlosser te ontvangen." En indien onze harten gezuiverd zijn, wordt ook bet doel, dat rich de Kerk voor den Advent voorstelt bereikt: „Dat wij Hem ook als Rech ter met gerustheid aanschouwen mogen." De Advent is voorbij. Christus is gekomen. Indien de Kribbe van ons Hart bereid gemaakt is, kunnen wjj met den Psalmist uitroepen: „Opent Uw poorten: en de Konlng der Glorie zal binnentreden". Wanneer nu Christus btj ons binnentreedt, kunnen wij vreugdevol zin gen de Hymne van Kerstmis: „Glorie rij God in den Hooge en vrede op aards aan de men seden van goeden vil.” In het midden der vorige eeuw werd in ons land de Kerstboom geïmporteerd. HU kwam uit Dultschland tegelijk met verschillende ver haaltjes. die men uit het Duitsch had vertaald. De kerstboom is niet bepaald een christelijk symbool, doch stamt vermoedelijk van de oude boomfeesten der Germanen. Over het gebruik van een denneboom op het Hoogfeest is dan ook herhaaldelijk gewezen, maar wie zal uit maken, of er beden ten dage nog menschen et is niets nieuws, dat er hands! wordt gedreven in kerstboomen. doch het k wellicht minder bekend, dat er jaarlQlu meer dan twintig millioen boomen voor wor den omgehakt. Een heele onderneming dut, de kerstboom. Intusschen Is bet nog geen eeuw reisden, dat de kerstboom uit Dultschland over Europs en Amerika werd verspreid. In dien eersten tijd bestond er uiteraard geen handel in deze boo men wie een kerstboom wilde hebben, tnk naar een bosch en hakte een spar om en hg was gered. Maar langzamerhand groeide tat gebruik, de behoefte werd zoo groot, dat nte alleen de bozschen werden bedreigd, maar em georganiseerde kerstboomenhandel nonH—fr. ItJk werd- De eigenaars van sparrenbosschm begonnen nu natuurlijk bezwaren te makes tegen de plunderingen, omdat rij ontdekte^ dat de jonge boomen meer dan ooit waarde kregen en zoo ontstond langzamerhand ees belangrijke handel In sparren en dennen. Men legde zich ook toe op een bepaalde cul tuur van spar en den omdat de kerztixna bijzonder van vorm moest zijn: van onderen breed, spits toeloopend naar den top. Btj voor keur gebruikt men die soorten boom, die een aangenamen harsgeur verspreiden. Het hakken van kerstboomen begint reedt in October en men hakt juist die boomen dw de verdunning der bosschen het eerst ow- bodlg maken. Dit is nog een groot voordeel voor de bezitters bovendien, want ook zondw vraag naar kerstboomen. zouden honderden boomen moeten verwijderd worden, om aan dl andere boomen een vrijen groei te kunnen toe staan. We verbazen ons soms over de hooge prijzen, die voor kerstboomen worden gevraagd, maer de schuld hiervan ligt niet bij de eigenaars der boomen. maar bjj de tusschenhandelaan, db groote kosten hebben aan het vervoer en O» tr nooit zeker van rijn of de boomen goed rzn de hand zullen gaan. De boomen die ril kocht hebben, kunnen zQ. als ze verder onver kocht blijven, niet teruggeven. Daarom moeWz zij In het begin wel tamelijke prijzen vragen, Hoe dichter men echter Kerstmis nadert, dn te goedkooper worden de boomen. Wie her innert zich niet de kerstboomenmarkten. dh jaarlijks juist in de allerlaatste dagen voer bet Hoogfeest de drukste belangsteUing trekken? Dan gaan de boomen als het ware bl) hres nhrr van de hand, maar dan Is de wtnst voor den verkooper ook buna nihil Den dag na Kerst-, mis, of liever op Kerstmis zelf reeds ril» de boomen geen oent meer waard. Onder deze om stand tgheden mag men de verkoopers, die in de donkere dagen en aren den bij hun bdotnen staan te rillen van de kat, niet boos aankijken, wanneer zjj soms een winst van honderd procent maken op hun ar tikel. al la het dan ook te betreuren, dat vele minder bedeelden zich de vreugde van den kerstboom moeten ontzeggen, omdat ril geld hebben. Het feest r*n Kerstmis inuna» zou juist vóór alles bet feest der armen Moe ten rijn, want Christus werd arm geboren rit een arme moeder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 17