T I i De jacht op reuzenslangen I JTCet vttAaal van den day II GRENSVERKEER heeft pech ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Geen robbedoes ravot Zijn ROBINSONS kapot HET GROOTE AVONTUUR I Tommie I 1 WOENSDAG 11 JANUARI DE MODE WIL HET Wreedaardig bedrijf Londen wordt vroolijk Jacht op python» •ii Gorgelen op comando Gevaarlyk voor den mensch Wreedheid Slangeneieren Zwaluwen FEUILLETON I •I De »tad met het opgewektste nachtleven van Europa Frankrijk» leger in. etryd tegen de griep Millioenen slangen vallen cd» slachtoffer van de hebzucht De strijd bij Shanghaikwan II „overvallen” een stoomschip Japaneche begeerten naar kolen en ijzer f"s- Alle abonnê’s f KSToSS f 7S0.- 5SJÏÏ.S*"ÜS f2S0.- *S //M-SJWWSUS fSO.-S^ f 40.- 'dXS AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Muil van een slang (United Press) (United Press) cocosnoten ie in geven 11 opleggen t" moesten grond den kunnen krokodillenstaarten (United Press) ,Xet maar man nu de krokodillen hun staarten Hl (Morgenavond vervolg) (Ingezonden Mededeellng) Hulp! ae hebben mama vermoord! 3 sljn gebronsde wang een slag, die den en Wontt vervolgd). .Ais die krokodillen klaar zUn met voor ons te kraken. voor gaffel dienen, en dan kunnen we de bamboelat zoo hoog leggen als we self willen,’* zei Freddy. eens op.** Tot Robbie’s verrassing liet de «Be klonk als n klok. Tegelijkertijd voegde zij hem het beleedlgende woord toe. dat de Engelschen omhoog houden, en daar legde hl) de lat netjes tusschen In. „Klaar!” riep Freddy, terwijl hij er over heen sprong. -Jouw beurt, Rob bie!” I de en ook las van *n a vinger Als het eenmaal zoover Is, dat het jong uit het el wil krulpen, en als het dus een keepje in de huid heeft gemaakt, dan begint het wicht bewegingen te maken In het el. BIJ Iedere be weging wordt een witte vloeistof uit het ei ge perst tot het leeg is. Een hoeveelheid schuim is het teeken, dat de vloeistof verwijderd is en Soms valt de slang ook den ihensch aan. maar dit schijnt niet zoo vaak voor te komen en de aanval heeft alleen plaats, wanneer de slang in gevaar verkeert, of wanneer de mensch In zUn directe omgeving een beweging maakt, die de slang ziet als een bedreiging. De beet van den python Is doodelijk en de kracht van zijn kronkelend lichaam niet minder. Wanneer deze reuzenslang, die tot de grootste der we reld behoort, een menschelljk lichaam gevan gen houdt tusschen zijn kronkels, dan draait hij de ringen van zijn lichaam zoolang en zoo stevig aan, tot het gevangen lichaam totaal vermorzeld wordt. We kunnen alzoo eindigen met de vraag, die we aan het begin stelden, of het wel zoo ver schrikkelijk zou zijn, wanneer de jacht op de pythons werd gestaakt. Wel dienen we met afgrijzen te wijzen op de wreedaardige manier waarop de dieren worden gevild, want deze pe- tulgt van een wreedheid, die men zelfs bij die ren zelden aantreft en die den mensch met ver stand niet bepaald slertSsMaar zoo is de geld zucht nu eenmaal. Men staat voor niets meer, wanneer men maar veel geld kan verdienen. Ook de slangen ondervinden dit...... met en- i van het onderzoek. :n binnendringen was al weken opgelost. Tommie belde heel on- de de een die hem op ie£s wees, dat op een der zijn aandacht trok. De krachtige vuist links en rechts van zich af, grijpt den moordenaar bij de keel en roept met donderende stem: ..Hier kameraden!” Een half dozijn op dit drukke punt patroutl- leerende soldaten schieten toe, loopen den Hin- weldra wordt do polsen en om bet r Ondertusschen had de president van X Hoog gerechtshof dat te Calcutta zetelt, dit lichaam bijeengeroepen. Men liet de moordenaar ver schijnen voor zulk een hoog college, omdat de persoon, op wier leven hij een aanklag bad ge pleegd, behoorde tot de aristocratie. Den vojgenden ochtend vond men in de gang bij den ingang den bewaker en verder zoekend trof men in den safe-kelder een klein zwart hondje, dat erg hard blafte tegen de middel ste safe-deur. Bl) opening trof men daarin twee uitgeputte inbrekers, waarvan er een. toen hij het waakzame beestje zag, mompelde: „t is een zwarte.” Mams Hulp!.. Dat alles speelde zich af in eenlge seconden. Zij zagen den moordenaar niet, zij zochten hem ook niet, zU gingen enkel en alleen ge heel op In de gedachte aan hun geliefde moeder en aan hun smart. En de dader zelf.... hU stond bU dit tooneel van onbeschrijfelijke smart toe te kijken met de gevoelloosheid van een wild beest; hij deed geen poging om te vluchten, maar scheen in X gruwelijke van zjjn daad voldoening te vinden. Aan den rood-zljden band, die van zijn schou der afhing, herkende men een Brahmaan, een dier verschrikkelijke „uitverkorenen" van de priesterlijke kaste, die nooit of nimmer den nek buigen onder het juk der Engelschen, die altijd revoluties trachten te verwekken en over zulk een ontzaglijken Invloed beschikken, omdat zU een leger fanatieke volgelinge!! hebben. HU is niet zooals men misschien gelooven zou alléén te midden van al die andere men- schen, die toeschieten om de gewonde te hel pen. haar opnemen en haar het magazijn bin nendragen. Neen, uit de menigte komen ver schillende haveloos gekleeds Hindoes te voor schijn. menscben met wreede gelaatstrekken en die zich om hem heen scharen en trachten hem mee te troonen. Blijkbaar fakirs. ZU willen hem aan wiekenden arm der justitie onttrekken. Gelukkigerwijze hééft een soldaat van de ko ninklijke marine, Ti reus van gestalte In roods uniform en met witten helm op, op korten af stand het drama gezien; hU werpt zich te mid den van deze Hlndoe-lUfwacht, stompt met de het Noorden van de provincie Tsjlll en tot in bet Zuiden der provincie Jehol zich uitstrek ken, zijn de tot dusver maar spaa-zaam ontgon nen gebieden der provincie Jehol voor de Chi- neesche ontwikkeling altoos een toekcmst- Ideaal geweest. Tben de Japansche ontwikkeling van Mand- sjoerije de Chlneesche ondernemingen aldoor meer verdrong, streefde China er naar, zoowel uit economisch a’s nationaal-polftiek oogpunt, de provincie Jehol in cultuur te brengen. Evenals Mandsjoerije ligt ook Jehol bulten den grooten muur. Daar de CMneezen dcor ver dragen waren gebonden, geen spoorwegen pa rallel met de ZiZd-Mandsjoerljsche te b uwen en dus van Sjanghaikwan en Hulutae een Noor delijke expansie ónmogelijk was, stipefde China aldoor energieker naar expansie In het Westen. Er werd een plan ontworpen, om een spoorwegnet van Helping naar Jehcl en van daar naar Tacnan te bouwen, deze verbinding naar Peipiao door te trekken en op deze wijze de opkomende haven van Hulutae. ten Noorden van Sjanghaikwan, het rijker achterland van Noord-Tjlll en Jehol te ontslu'ten. De instel ling van de Mandsjoekwo-regeerlng heeft plot seling een einde aan deze plannen gemaact. Ook het gewichtige punt Sjanghaikwan Is bezet en Tsjlnwangtao wordt bedreigd, twee rteden,. waarop China de hoop der toekomst had ge bouwd- /y tenshuls door. Men is over het algemeen uit gelaten, voorzoover een Engelschman dit kan, en de café’s en zulke inrichtingen varen er wel bij. Ook de clubs trekken profijt van de vroo’U- kere levenswijze. Het opgewektste leven heerscht in de restaurants en bar’s der groote hotels, waar meerdere kapellen spelen. De goedkoopere lokalen hebben natuurlijk nóg meer drukte. Overal la de Indruk feestelUk. want het is in Londen algemeen gebruik om In avondtoilet te verschijnen. Vooral de smoking Is als van zelf sprekend. De prijzen zijn nogal verschillend, maar trots de inflatie eer gedpald dan omhoog gegaan. De prljren zijn goedkooper, maar de «wijnen, die In gekocht 5djn tegen stabiele valuta, zijn iets duur der geworden. Een diner voor twee personen van 4 tot 5 gerechten en met een flesch wijn, kost in een voornaam lokaal ongeveer een pond (f 8.30 ongeveer). Hetzelfde met champagne in een luxe-lokaal ongeveer f 34. Men meent, dat het stijgende vreemdelingenverkeer het bewijs levert, dat de vreemdelingen zich thans beter In Londen dan In Parijs en Berlijn en zelfs dan In New-York vermaken. sche inspuiting met aether en daarna een an dere met cafeïne. De pols werd Iets levendiger en op de wan gen kwam een licht-rood vlekje. Daar «de on gelukkige vrouw reeds veel Hoed had verloren, moest dit verlies aanstonds zooveel mogelijk worden aangevuld. Geholpen door zijn uitstekend geoefend per soneel gaf de geneesheer nu een derde inspui ting met een bepaald serum, waarvan de uit werking zich onmlddellljk deed gevoelen. Tel kens en telkens weer beluisterde hl) het hart en de longen, voortdurend gereed elke dreigende gevaarlijke afwijking onmlddellljk te bestrijden en de onderhuldsche Inspuitingen herhalende. Op die wijze blies hU aan dit arme lichaam een kunstmatig leven in en slaagde erin dit zwak bestaan althans gedurende vier en twintig uren te verlengen. In een aangrenzend vertrek ver toefden de kinderen, staken van tUd tot tijd hun hoofdjes door de deuropening of kwamen onhoorbaar op de teenen bU het bed om te zien dat hun moeder nog leefde, daarbij op den dok ter een blik richtend vol dankbaarheid, en met de hoop In het hart zich even stil te verwijde ren. strument, dat Tommie in de hand hield en waarmede hU het staal van dé massieve deur bewerkte. Na anderhalf uur van moeizaam arbeiden doofde de vlam plotseling, X werk was vol bracht. Tommie stond op, even nog bescheen hij met zijn licht het kunstwerk, dan greep hjj een der handels van de deur, drukte hem naar onder en zacht gleed de safe-deur open. Oogenbllkkelljk gingen belden de sale bin nen en in de volgende minuten werd alles van geldswaarde bijeengepakt en toen de klok op den kerktoren zijn vijf slagen door de lucht Het galmen, was t’werk volbracht. Arie knikte eens tegen zjjn collega, X Was de moeite waard en de tasschen op pakkend wilden beiden den kel der verlaten, doch juist op dat oogenbllk blafte in 1 gebouw een’ hond, driemaal achtereen. Tommie stond, als verlamd. ..Doof je lamp', siste hjj tot Arie en even daarna stonden beiden in de zwarte duister nis. Nogmaals blafte de hond, doch thans reeds veel dichterbij. „De deur uitberg je!” zei Tommie en beiden renden In de richting, waar zU de deur dachten, eerst Tommie er doorheen en met een harden slag gooide Arie haar achter hen dicht. „Ezels, zijn wU!” brulde hjj toen ■r wroeger, meer dan nu, vormden de s’angen. V vooral de pythons, een gevaarlijk soort roofdieren. Dat zü dit nu niet meer zoo «Ijn, ligt aan het feit, dat men groote jachten organiseert op den python, omdat zijn huid een welkome stof Is voor de vervaardiging van mo- dedlngen. Het pythonleer is zeer gezocht en de dragers daarvan zijn dus de doodsvijanden van het reptiel, dat spoedig verdwijnen zal. wan neer de mode niet een beetje tot Inkeer komt, of wanneer de autoriteiten In het land der pythons geen maatregelen nemen, zooals zjj dat deden, toen de mode ook den paradijsvogel in sUh bestaan bedreigde. beid in Hef deze man fier het hoofd op en wierp op de onvoorzichtige vrouw een ver- echrikkeUjken blik vol haat, als die van *n tij ger, gesard door ’n kind. Een niet te beschrij ven uitdrukking van wreedheid teekende zich af op zijn gelaat; zijn tanden knarsten, het schuim kwam op zijn lippen.... Bliksemsnel haalde hij uit zijn ceintuur een met edelsteenen bezetten dolk en stak dezen In de borst der ongelukkige vrouw, die neerzeeg en met zwakke stem de woorden ultte: „HU heeft me vermoord.... O God.... ont ferm U mijner!" De wijze, ^raarop de slangen gevangen en ge dood worden Is te wreedaardig om verdedigd te kunnen worden. Daar de dieren buitenge woon taal zijn, probeeren de jagers niet eens hen te dooden. Voor het dier sterft, wordt reeds de huid van het lichaam getrokken. Zoo doet men ook met de schildpad. Die wordt op zijn rug gelegd, zoodat hU zich niet meer roeren kan en wordt dan levend in stukken gesneden. De slang doet men een touw met de lus om den kop. Dan wordt het touw aan een paal ge bonden. Een man hpiAit het staarteinde stevig vast en trekt de slang strak. Daarna begint het stroopen. Het slangenlichaam hangt dus In de lucht en zoo heeft het dier "geen enkel steunpunt en kan het dus ook geen‘kracht uit oefenen. De mensch kan dus gemakkeljjk mees tel blijven over bet oersterke beest. De huid wordt nu aan de onderzijde met een zsee open gesneden en van het lichaam getroktoen. Soms leeft de slang nog gerulmen tijd nadat de huid is afgenomen en zU kronkelt verschrikkelijk bloedend heen en weer, tot ae, door bloedver lies uitgeput, bezwijkt. y De python voedt zich voornamelijk m-‘ kleine zoogdieren en vogels en slechts bij uit zondering maakt hU jacht op grooter wl'd. Zoo 13 het voorgekomen, dat een python een var ken verslond. De slang werd door jagers ach tervolgd en trachtte zich te redden door met een vervaarlijk dikken buik over de boomstam men te hobbelen. Toen men hem eindelijk had gedood, kwam uit zijn lichaam een rest van een varken te voorschijn. Maar ook vinden de jagers In de opengesneden slangen wel eens Jonge slangen van een ander soort, ratten en kippen, soms ook geraamten van geiten. doe-troep onderstboven en moordenaar, gebonden cm de middel, weggeleid onder bet der Europeanen. Toevallig passeert er een r Nu is het de vraag, of we over de verdwij ning van den python zoo rouwig moeten zijn Tenslotte is hU een hoogst gevaarlijk wezen, dat er niet tegen op ziet mensch en dier uit het leven te rukken en daarbij een onbeschaamd heid aan den dag legt, die alle perken te bulten gaat. Vooral in Nederlapdsch Indië is de jacht op de pythons zeer uitgebreid en zelfs in de kleinste dessa's verschijnen de Chlneesche han delaars om gevangen slangen op te koopen en er een fortulnlUk handeltje te maken in slan genhulden. Er zijn maanden, dat meer den 50.000 slangenhülden uit Indië worden uitge voerd. Bjj een dusdadige jacht op de pythons sullen ze wel spoedig tot de geschiedenis be- hooren, vooral wanneer men bedenkt dat dit aantal nog steeds stijgende is. Voor de inboorlingen is de jacht op slangen zeer loonend, zoodat zU hun ander werk liever in den steek laten. Nog tellen de moerassen millioenenslangen, maar bjj een vangst van een paar mlllioen per Jaar zullen de gelederen der millioenen wel spoedig gaan dunnen. Behave de python Is ook de zware waterslang, Paratla genaamd, een veel gezocht slachtoffer. daarna steekt het slangetje zijn snuit voorzich tig uit de snede. Dan trekt hij zjjn kop weer terug en begint bellen te blazen. Is het beestje eenmaal uit het el gekomen, dan is het ook meteen volop slang met a*le gevaarlijke ge volgen van dien. Orjjpt men het aan. dan bijt het direct hevig door en zUn instinct zegt hem, dat hU bedreigd wordt. Zooals het eendje direct na de geboorte zwemt, zoo bijt de slang zoo- dra zjj op de wereld te. ZU te natuurlUk dan nog niet zoo gevaarlijk als pa of moe. maar de reflex der verdediging rit er toch volledig in. Het gewicht van een pasgeboren slang be draagt ongeveer 150 gram en het te reeds 75 centimeter lang vanaf den eersten dag. Een slang kan soms een groot aantal eieren leg gen. Zoo zijn er Netslangen. die een lengte v?" acht mëter bereiken en in een maand 98 honderd eieren leggen, waaruit na ongeveer taehtlg d^gen broeden de jongen te voorschijn komen. zal Ik je een paar lessen hoogspringen, Robbie,” zei de zeeman. „Prachtig,” zei Robbie. .Maar wdar moeten we overheen sprlngent” „Over dezen ^bamboestok natuur- .b Mjk,” antwoordde Freddy. .Maar waar wil Je ’m wierp Robbie tegen. „We eigenlUk ook «tokken in slaan met gaffels er bovenop om de lat er in te leggen.” kinderen op smeekenden toon. Maar het was Her, In dit drukke magazijn, niet mogelijk aan het slachtoffer de vereischte zor*Ua-besteden. De dokter liet haar daarom onmlddellljk naar ;het militaire hospitaal brengen, dat gelukkig niet ver verwijderd was. Men droeg de gewonde weg op den ligstoel, heel zachtjes, met een pa rasol boven haar hoofd, terwijl de kinderen den kleinen somberen stoet volgden als een begrafe nis. Het gerucht van den moordaanslag had zich met de snelheid van onheilsberichten verspreid In de naburige straten: een blanke vermoord door een inboorling!" De Europeanen, gekwetst In hun fierheid en bedreigd in hun veiligheid, waren woedend en eischten op luiden toon de allerstrengste wraak- maatregelen. Er was Iemand die Patrick en Mary herkende en zóó kwam men dus al spoedig te weten dat het slachtoffer lady Lennox heette en de vrouw was van een hertog!.... Dit deed de ontstelte nis en de woede nog toenemen: de moordenaar had een van de leden der .aristocratie durven treffen. Men was ondertusschen in het howpttaal ge komen. De gewonde kreeg daar een generaate- appartement tot haar beschikking en haar kin deren mochten natuurlUk bU haar blijven. Hier kon de dokter zich geheel wUden aan bet werk van haar herstel. HU deed dit ook met een buitengewone kun de, toewijding en men zou wel kunnen zeggen: hardnekkigheid. Ten einde een doodelUke to- linking. een plotselingen stilstand van het hart 'te voorkomen, gaf hU dadehjk een onderhuid- ommie de Graaf vond zich zelf een ge luksvogel en dat niet ten onrechte, want van al degenen die zich 's avonds in Druiventros" ophielden, was hU de eenlge die nog nimmer In hotel „de tralie” gehuisvest was geworden. Niet dat hU daardoor in de achting van zjjn kennissen steeg. O neen! Maar Tommie was voorzichtig en s’lm en dat waren twee dingen, die zUn strijdmakkers, over het algemeen, niet in groote mate be zaten. Zoo ook nu weer. Maanden lang had hU ’«avonds een klein, vettig stukje papier bestudeerd, voordat hij het er met zich zelf over eens was, dat hU het niet alleen af zou ktfnnen. Het bedoelde papier bevatte een teekenlng van de safe-tnrlchtlng der Nationale Bank en hoe of Tommie nu ook dacht, hU kon tot geen andere uitkomst komen, dan dat hü er nog een mannetje bjj noodlg had. Toen hU zoover was, tikte hU op zekeren dag Arie Braams op den schouder en fluisterde hem een paar woordjes toe en daarmede was de zaak beslist. Doch de grillige godin ..Fortuna’’ keerde hem haar rug toe. waarmede wU maar zeggen wil len, dat zU hem een zwart hondje op zUn dak stuurde. Zwarte hondjes waren Tommie's kwelgeesten. Toen hU nog jong was. had hU eens zoon ..gedrocht” een schop gegeven en nadien had hü er niets dan last van gehad. Was X niet een zwarte hond geweest waar over hU, Vak voor een politie-agent, gestrui keld was en waardoor er zeven portemonnales en drie horloges uit z’n zak rolden en hU zich nog slechts Juist bUtUds flit de voeten maken kon. en was X eveneens niet een zwarte hond, dien de huisbaas er op nahield, een hond die zUn doodsvijand was? Neen. X voorspelde niet veel goeds toen jtom- mle Donderdags thuiskwam en hU een zwart exemplaar van het overal te vinden vuilnise bakkenras voor de deur aantrof. HU had ook vast en zeker zich nog wel be dacht voor hU er toe over ging zUn gereed- schapekoffertje te pakken als de gelegenheid nu juist niet zoo zeldzaam mooi was geweest. Immers, de oude en beproefde nachtwaker van de bank was ziek en zUn plaats werd In- genomen door een assistent, die een beetje hardhoorig was. Tommie haalde dus zM schouders op, schud de. tege'Uk met een P*r broodkruimels. zUn drukkende overpeinzlnge^ van zich af en floot een aria uit „De Parelvisschers". HU was nu vast besloten toch te gaan, al kwam er dan ook een leger zwarte onheilstich- ters. Na het inpakken van z’n instrumenten vlUde hU zich nog enkele uren in de sterke armen van Morpheus en toen hU om kwart over twee een stomp in' z’n ribben te incasseeren kreeg van rijn handlanger, die hem kwam wekken, was hü vol goeden moed omtrent de nog twU- felachtige toekomst. Welke oorzaken er debet aan waren, niemand weet het. maar een feit Js het, dat er dien De eieren van de python zUn een groote lek- kemU voor de Chlneezen. die direct een nest overvallen, zoodra zU er een hebben gevonden. Hoeveel eieren de python legt, schUnt niet zoo gemakke'Uk te kunnen achterhaald worden. Een eigenlUk nest hebben de slangen niet. Ze «Dn te lui voor timmerwerk blUkbaar. Ze leg gen hun eieren in een ot andere holte in den grond, die zU toevallig ontdekken. De eieren «Un niet zooals de meeste eieren, hard, maar van een buigzame substantie, die gemakkelUk kan indeuken. Ze hebben een perkamentach tige schaal, soepel en glad. Het slangenjong, dat in het el zit, kan zich daaruit verwUderen. door met zün zg. eitand een kerf in de schaal te geven. Na de geboorte verdwUnt dan de ei tand weer, die dus alleen dienst doet als be vrijder uit het el. ’f It nu weer aan onze orenzen Niet meer paif en vree en pluit! Want, alt in de oorlogsjaren, Heerscht er thans verdacht gedruisch. Pantserauto’s doen er opgeld En men staat er ook paraat Met geweer en barricade, Uitkijkpost en prikkeldraad! Er er wordt nu ook gevochten. Doch volstrekt niet uit de grap, Maar wat mièr dan slechts uit studie Van de smokkel-wetenschap! In het binnenland geen handel. Ep de koopmansbeurs ligt stil. Tusschen in- en verkoopprijzen Zie je bijna geen verschil. In het binnenland geen zaken.... Want het gaat daar niet naar wensch. Maar de bordjes zijn verhangen In het landschap van de grens! Daar verloopt dk zwakke ‘handel Inderdaad in hooggetij- Zelfs de risico van kogels Neemt men er nog gaarne bij kan de grens.en 't klinkt wel ko misch Bij het leven van vandaag, Staat het aanbod ver ten achter Bij de grootte van de vraag! En.... er valt niet veel te „ennen”. Ieder ziet: de zaak staat krom. Want het is nu maar de kwestie Hoe? hoe krijg je ’t andersom? MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) elk oogenbllk tegenover een Hindoe gebruiken: -Soera!” (varken). GewoonlUk buigt de man, die zóó behandeld •ordt. het hoofd en maakt zich uit de voeten, rich gelukkig achtende wanneer hU doen krUgt met een c.2__ Iedereen, die in Oost-Azië was, kent de door kolenstof zwart geworden stoomschepen der Kalian Mining Company. In de nabÜhcld van Kaiping, in het Noorden van de provincie Tsjlll, worden ongeveer vijf ml Hoen ton steenkool per jaar gewonnen. Met eigen sch p n verscheept de Chlneesche Kalian Mining Com pany, waaraan ook Engelsch kapitaal deel neemt. de opbrengst der mUnen uit de haven van Tsjlngwantau. De maatrchappU h-eft kans, om de in de nabUheid gelegen ertsmijnen voor de oprichting van een IJzerindustrle in N~ord- ■ftjlll, te gebruiken. Rseds de kolenp-oivotle in Kaiping was altijd al een concurrently voor de Japansche Fushun Mining Company, die gevestigd is 50 kilometer Zuidoost rlUk van Moekden en circa zeven mlllioen ton per jaar delft. De Fushun Mining Company, de kolenmijnen van Penshlhu (welke ook een Japarische Hzer- maatacbappU is) en het Anshan IJ er- en Sta l- werk, dat eigendom is van d? Zu’d-Manisjoe- rtjsche Spoorwegen, hebben sltUd een concur rentie moeten zien in de kolen- en U^crproduc- tle der provincie Tsjlll. De hoofdconcurren* voor de MandsjoerUsche onderneming wai tot duiver de Lungyln UwrmUn. die op ongeveer 12 kilo meter ten Westen van Peiping ligt. Het erts, dat dit werk gebruikt, wordt gewennen in het gebergte, hetwelk de grenzen tir.rchen Tsjilj en de Mongoolsche hoogvlakte vormt. Afgezien van de natuurUjke schatten, die in M(SI officieren hebben uitgedacht. BU zijn flesch met een slok, werpt zijn hoofd op voorschrift naar achteren, dan gorgelt men to koor, spugt uit en btj „vUf” is het proces met „stilstaan” beëindigd. Waneer heel een regiment In koor gorgelt, moet men den indruk krijgen. alsof men voor de Niagara- watervallen staat. In de prakïük krUgt het koorgegorgel een bijzondere muzikale be- teekenla, want men beeft al spoedig bemerkt, dat er tenor-gorgelaars, bariton-gorgelaars en bas-gorgelaarz zUn. En misschien zal men bin nenkort de compagnieën ..harmonisch” indee- len. Dan heeft dat militaire gorgelen nog een diepere taktische waarde, waaraan niet ieder een zoo gauw zou denken. Men stelle zich maar eens de demorallseerende werking op den vijand voor, als de troep midden in het vuur zlels- rustig begint te gorgelen. - 5 J niet te of anderen gentleman. Xi ex-bokser of iets dergelUks, die zijn gezicht rijn lichaam bewerkt. Tegen alle verwachting en alle waarschünlUk- De eerstkomende oorlog kan misschien wor den gewonnen door op tüd te gorgelen. De officieren van gezondheid van de Fransche armee zijn tot deze overtuiging gekomen cn hebben, gezien de griep-epidemie in Frankrijl» leger, marine en luchtvloot met gorgelwater „bewapend”. Als wUndrinkers kennen de Fran- schen toch al alle fUne knepen van het gor gelen, maar het gorgelen met* gedesinfecteerd water en op commando, is toch nieuw voor hen. Maar juist dit geschiedt nu in alle garni zoenen van het Noorden des lands tot in Afrika toe. Men gorgelt dagelijks, men gorgelt op mili tair commando. Begaafde preclese gorgelcommandos „een" trekt iedere soldaat gorgel-water. neemt Tienduizenden zwaluwen, zoo wordt uit Mel bourne gemeld, zUn kort geleden op het Engel- sche schip ^Largs Bay" neergestreken, toen dit schip op weg naar Australië door de Roode Zee voer. Dagenlang bleven de zwaluwen op het schip en stelden het geduld van de opva renden op harde proef. Ze zaten niet alleen op de dekken, doch kwamen ook In zalen en ca bines, zaten op de schouders der pasaglers sa op de petten der bemanning. Onder d: zwaluwen waren nog eenlge haviken, die kwaad sticht ten door de kanariepietjes der bemanning te dooden er. den stuurman Scott in zUn bed te overvallen. De haviken verlieten sp edig het schip. De zwaluwen verhieven zich eenige dagen later in gesloten colonne in de lucht en ver dwenen in de richting van Indië. (United Press) HET „WRAAKGERICHT” DER BRAHMANEN Een onbeschrüfelUke schrik maakte zich meester van Patrick en Mary, toen zU hun moeder dezen doodskreet boorden slaken en haar zagen neervallen. s, WerktulglUk liepen zU naar haar toe, met uitgestoken handjes als om haar te ondersteu nen en zU Jammerden bet lulde uit: .Mama! lieve mamal”.... De getroffene verloor veel bloed dat zich op haar lichte fleurige blouse en Japon akelig af- teekende. De wUd-opengesperde oogen staarden wezenloos voor zich uit en verloren al spoedig elke bewustzUnsuitdrukklng. De mond, nog pas een paar minuten tevoren zoo bekoorlUk door den fleren en gelukkigen glimlach van moeder- lUken trots, werd nu onheilspellend gekleurd door roodachtig schuim. En de kinderen, beseffende welk een ontzet tend ongeluk hun dreigend en omnlddellyk. boven het hoofd hing, jammerden steeds luider; In de laatste maanden is er in Londen veel veranderd. Principieel en merkwaardig is die verandering. In deze vervelendste en soliedste stad ter wereld is een zeer opgewekt nachtleven ontstaan. De Londenaars zeggen: niet trots, maar juist wegens de crisis. Het klinkt weinig overtuigend. Maar men hoort het dan toch van alle kanten verzekeren. En men hoort nog een reeks van oorzaken voor deze verandering. Na een depressie van 10 Jaar hebben de Londenasrc alle bedenkingen afgeschud en eten en drinken en dansen weer, want morgen al kan alles beter worden. En zoo niet, dan zou het juist goed geweest zUn, om nog eens vroolijk te rijn. Dat is de opinie. Een andere oorzaak is het sterk stUgende vreemdelingenverkeer, want de inflatie van het pond heeft niet nagelaten, tal rijke buitenlanders, die betrekkelijk weinig voor hun goud kunnen koopen, naar Londen te lok ken. En ten slotte is de Londensche „society” er achter gekomen, dat bet veel voordeel g^r is om buitenshuis feesten te vieren,, dan thuis groote partUen te geven. Met den Prins van Wales aan bet hoofd, die absoluut geen tegenstander van foxtrot en whisky is. brengen de Lond maars van alle klassen en standen ten minste een avond bul- nacht een legioen zwarte honden op „den poot” was. NauwelUks had Tommie de deur achter zich gesloten of zUn pech nam een aanvang: een zwarte hond stal zUn koffertje en het had heel wat voeten in de aarde, dit beest te bewegen zUn buit af te staan. Gelukkig kreeg hU zUn eigendom terug en nog voelt Tommie rillingen als hU er aan denkt, dat het geen hiar gescheeld had, of het koffertje was in het water getuimeld, een kapitaal aan Instrumenten naar de visschen medenemend. Alles verliep verder vlot tot in de Hoog straat. waar Arie boven,op een slapenden zwarten terrier trapte. Het beest begon zoo erbarme- lUk te janken, dat er drie ramen tegelUk met veel lawaai werden opengeschoven en er twee schoenen en een bloempot vlak voor hun voe ten terecht kwamen. Tien minuten lang hielden ze rich schuil in een portiek, maar toen niemand op het lawaai afkwam, schoven ae langs den huizenkant weer verder in de richting van het bankgebouw. EtadelUk tegen drie .uur bereikten zU het doel van d^n nachteUJken tocht. De kwestie hoe ze van te schuldig aan en vanzelfsprekend kwam nachtwaker onmidde’lUk toeloopen, deed deur open "en zag midden op de straat man. bovenverdiepingen zUn aandacht trok, nachtwaker deed twee stappen in de richting van den vreemdelinghet laatste wat hU zich nog kon herinneren was een ontzettende pUn in zlin hoofd, die door een zeer hard voor werp veroorzaakt was. In drie tellen hadden de twee Inbrekers den bewustelooze In X gebouw gebracht en de deur gesloten. Nog geen vUf minuten later bewerkte Tommle den toegang tot den safe-kelder, die niet lang weerstand bood en na een pear kunstgrepen met een looper spoedig geopend was. Even wachtten zU alvorens binnen te gaan en lieten de Hchtkegels van hun lantaarns langs de betonnen wanden van het vertrek spelen, om zich ervan te overtuigen, dat zU alleen waren. Tommie’s llchr bleef even rusten op de mid delste der drie safe-deuren, die er extra solide ultsag. Het was die van den grootsten In dustrieel van de stad, den schoenfabrikant Kneller. Na nog even geluisterd te hebben, gingen zU aan het werk. Een zacht gerulsch werd hoor baar en een lang, dun, maar snijdend scherp vuurstraaltje schoot uit een onzichtbaar In- -dokter. HU met lady Lennox, doodsbleek uitgestrekt op een ligstoel van bapiboe. HU komt naderbU, en terwUl men hem de toedracht der zaak kele woorden verhaalt, voelt hU de p</ls slachtoffer en doet een -^orloopig ar Patrick en Mary liggen geknield yen schUnen van dezen geneesheer een wonder te «verwach ten. De pols slaat nog ternauwernood waar neembaar. Met de uiterste voorzichtigheid probeert dokter bet wapen uit de wonde te trekken, deze handeling, hoe deskundig en vlug verricht, doet bet slachtoffer akelig reutelen. Maar er komt nu tenminste eenige verlichting en de doorstoken borst beweegt zich onder een diepe ademhaling. De dokter haalt uit zUn ver- bandtasch een stylet, brengt het zacht tusschen de randen der wonde en kan daarbU, ondanks de kalmte die zUn vak en de gewoonte hem eigen nMcen. niet nalaten veelbeteekenend de lippen op elkaar te persen. „Enfin”, zelde hU, .wU sullen doen wat we kunnen.” JO mijnheer, U suit mama redden, nietwaar? ...,U suit onze arme mama genezen” riepen de Het is jammerlijk, het is ongerijmd, maar het is zóó! Deze ongelukkige botsing deed lady Lennox, toch een vrouw van goed en zacht karakter, 'n lichten kreet van woede en afgrijzen slaken alsof zU bU het passeeren van een troep varkens een dezer beesten—tegen het lichaam had ge kregen. ZU verbleekte, hief de hand op en gaf den man op

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 5