T
I
i
De jacht op reuzenslangen
I
JTCet vttAaal van den day
II
GRENSVERKEER
heeft pech
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Geen robbedoes ravot
Zijn ROBINSONS kapot
HET
GROOTE
AVONTUUR
I
Tommie
I 1
WOENSDAG 11 JANUARI
DE MODE WIL HET
Wreedaardig bedrijf
Londen wordt vroolijk
Jacht op python»
•ii
Gorgelen op comando
Gevaarlyk voor den mensch
Wreedheid
Slangeneieren
Zwaluwen
FEUILLETON
I
•I
De »tad met het opgewektste
nachtleven van Europa
Frankrijk» leger in. etryd tegen
de griep
Millioenen slangen vallen cd»
slachtoffer van de
hebzucht
De strijd bij
Shanghaikwan
II
„overvallen”
een stoomschip
Japaneche begeerten naar kolen
en ijzer
f"s-
Alle abonnê’s f KSToSS f 7S0.- 5SJÏÏ.S*"ÜS f2S0.- *S //M-SJWWSUS fSO.-S^ f 40.- 'dXS
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Muil van een slang
(United Press)
(United Press)
cocosnoten
ie
in
geven
11
opleggen t"
moesten
grond
den
kunnen
krokodillenstaarten
(United Press)
,Xet
maar
man nu de krokodillen hun staarten
Hl
(Morgenavond vervolg)
(Ingezonden Mededeellng)
Hulp!
ae hebben mama vermoord!
3
sljn gebronsde wang een slag, die
den
en
Wontt vervolgd).
.Ais die krokodillen klaar zUn met
voor ons te kraken.
voor gaffel dienen, en dan kunnen we
de bamboelat zoo hoog leggen als we
self willen,’* zei Freddy.
eens op.**
Tot Robbie’s verrassing liet de «Be
klonk als n klok. Tegelijkertijd voegde zij hem
het beleedlgende woord toe. dat de Engelschen
omhoog houden, en daar legde hl) de
lat netjes tusschen In.
„Klaar!” riep Freddy, terwijl hij er
over heen sprong. -Jouw beurt, Rob
bie!”
I
de
en
ook
las van *n
a vinger
Als het eenmaal zoover Is, dat het jong uit
het el wil krulpen, en als het dus een keepje
in de huid heeft gemaakt, dan begint het wicht
bewegingen te maken In het el. BIJ Iedere be
weging wordt een witte vloeistof uit het ei ge
perst tot het leeg is. Een hoeveelheid schuim
is het teeken, dat de vloeistof verwijderd is en
Soms valt de slang ook den ihensch aan.
maar dit schijnt niet zoo vaak voor te komen
en de aanval heeft alleen plaats, wanneer de
slang in gevaar verkeert, of wanneer de mensch
In zUn directe omgeving een beweging maakt,
die de slang ziet als een bedreiging. De beet
van den python Is doodelijk en de kracht van
zijn kronkelend lichaam niet minder. Wanneer
deze reuzenslang, die tot de grootste der we
reld behoort, een menschelljk lichaam gevan
gen houdt tusschen zijn kronkels, dan draait
hij de ringen van zijn lichaam zoolang en zoo
stevig aan, tot het gevangen lichaam totaal
vermorzeld wordt.
We kunnen alzoo eindigen met de vraag, die
we aan het begin stelden, of het wel zoo ver
schrikkelijk zou zijn, wanneer de jacht op de
pythons werd gestaakt. Wel dienen we met
afgrijzen te wijzen op de wreedaardige manier
waarop de dieren worden gevild, want deze pe-
tulgt van een wreedheid, die men zelfs bij die
ren zelden aantreft en die den mensch met ver
stand niet bepaald slertSsMaar zoo is de geld
zucht nu eenmaal. Men staat voor niets meer,
wanneer men maar veel geld kan verdienen.
Ook de slangen ondervinden dit......
met en-
i van het
onderzoek.
:n binnendringen was al weken
opgelost. Tommie belde heel on-
de
de
een
die hem op ie£s wees, dat op een der
zijn aandacht trok. De
krachtige vuist links en rechts van zich af,
grijpt den moordenaar bij de keel en roept met
donderende stem:
..Hier kameraden!”
Een half dozijn op dit drukke punt patroutl-
leerende soldaten schieten toe, loopen den Hin-
weldra wordt do
polsen en om bet
r
Ondertusschen had de president van X Hoog
gerechtshof dat te Calcutta zetelt, dit lichaam
bijeengeroepen. Men liet de moordenaar ver
schijnen voor zulk een hoog college, omdat de
persoon, op wier leven hij een aanklag bad ge
pleegd, behoorde tot de aristocratie.
Den vojgenden ochtend vond men in de gang
bij den ingang den bewaker en verder zoekend
trof men in den safe-kelder een klein zwart
hondje, dat erg hard blafte tegen de middel
ste safe-deur. Bl) opening trof men daarin
twee uitgeputte inbrekers, waarvan er een. toen
hij het waakzame beestje zag, mompelde: „t
is een zwarte.”
Mams
Hulp!..
Dat alles speelde zich af in eenlge seconden.
Zij zagen den moordenaar niet, zij zochten
hem ook niet, zU gingen enkel en alleen ge
heel op In de gedachte aan hun geliefde moeder
en aan hun smart.
En de dader zelf.... hU stond bU dit tooneel
van onbeschrijfelijke smart toe te kijken met
de gevoelloosheid van een wild beest; hij deed
geen poging om te vluchten, maar scheen in X
gruwelijke van zjjn daad voldoening te vinden.
Aan den rood-zljden band, die van zijn schou
der afhing, herkende men een Brahmaan, een
dier verschrikkelijke „uitverkorenen" van de
priesterlijke kaste, die nooit of nimmer den nek
buigen onder het juk der Engelschen, die altijd
revoluties trachten te verwekken en over zulk
een ontzaglijken Invloed beschikken, omdat zU
een leger fanatieke volgelinge!! hebben.
HU is niet zooals men misschien gelooven
zou alléén te midden van al die andere men-
schen, die toeschieten om de gewonde te hel
pen. haar opnemen en haar het magazijn bin
nendragen. Neen, uit de menigte komen ver
schillende haveloos gekleeds Hindoes te voor
schijn. menscben met wreede gelaatstrekken en
die zich om hem heen scharen en trachten hem
mee te troonen.
Blijkbaar fakirs. ZU willen hem aan
wiekenden arm der justitie onttrekken.
Gelukkigerwijze hééft een soldaat van de ko
ninklijke marine, Ti reus van gestalte In roods
uniform en met witten helm op, op korten af
stand het drama gezien; hU werpt zich te mid
den van deze Hlndoe-lUfwacht, stompt met de
het Noorden van de provincie Tsjlll en tot in
bet Zuiden der provincie Jehol zich uitstrek
ken, zijn de tot dusver maar spaa-zaam ontgon
nen gebieden der provincie Jehol voor de Chi-
neesche ontwikkeling altoos een toekcmst-
Ideaal geweest.
Tben de Japansche ontwikkeling van Mand-
sjoerije de Chlneesche ondernemingen aldoor
meer verdrong, streefde China er naar, zoowel
uit economisch a’s nationaal-polftiek oogpunt,
de provincie Jehol in cultuur te brengen.
Evenals Mandsjoerije ligt ook Jehol bulten
den grooten muur. Daar de CMneezen dcor ver
dragen waren gebonden, geen spoorwegen pa
rallel met de ZiZd-Mandsjoerljsche te b uwen
en dus van Sjanghaikwan en Hulutae een Noor
delijke expansie ónmogelijk was, stipefde
China aldoor energieker naar expansie In het
Westen. Er werd een plan ontworpen, om een
spoorwegnet van Helping naar Jehcl en van
daar naar Tacnan te bouwen, deze verbinding
naar Peipiao door te trekken en op deze wijze
de opkomende haven van Hulutae. ten Noorden
van Sjanghaikwan, het rijker achterland van
Noord-Tjlll en Jehol te ontslu'ten. De instel
ling van de Mandsjoekwo-regeerlng heeft plot
seling een einde aan deze plannen gemaact.
Ook het gewichtige punt Sjanghaikwan Is bezet
en Tsjlnwangtao wordt bedreigd, twee rteden,.
waarop China de hoop der toekomst had ge
bouwd- /y
tenshuls door. Men is over het algemeen uit
gelaten, voorzoover een Engelschman dit kan,
en de café’s en zulke inrichtingen varen er wel
bij. Ook de clubs trekken profijt van de vroo’U-
kere levenswijze. Het opgewektste leven heerscht
in de restaurants en bar’s der groote hotels,
waar meerdere kapellen spelen. De goedkoopere
lokalen hebben natuurlijk nóg meer drukte.
Overal la de Indruk feestelUk. want het is in
Londen algemeen gebruik om In avondtoilet te
verschijnen. Vooral de smoking Is als van zelf
sprekend.
De prijzen zijn nogal verschillend, maar trots
de inflatie eer gedpald dan omhoog gegaan. De
prljren zijn goedkooper, maar de «wijnen, die In
gekocht 5djn tegen stabiele valuta, zijn iets duur
der geworden. Een diner voor twee personen
van 4 tot 5 gerechten en met een flesch wijn,
kost in een voornaam lokaal ongeveer een pond
(f 8.30 ongeveer). Hetzelfde met champagne in
een luxe-lokaal ongeveer f 34. Men meent, dat
het stijgende vreemdelingenverkeer het bewijs
levert, dat de vreemdelingen zich thans beter
In Londen dan In Parijs en Berlijn en zelfs dan
In New-York vermaken.
sche inspuiting met aether en daarna een an
dere met cafeïne.
De pols werd Iets levendiger en op de wan
gen kwam een licht-rood vlekje. Daar «de on
gelukkige vrouw reeds veel Hoed had verloren,
moest dit verlies aanstonds zooveel mogelijk
worden aangevuld.
Geholpen door zijn uitstekend geoefend per
soneel gaf de geneesheer nu een derde inspui
ting met een bepaald serum, waarvan de uit
werking zich onmlddellljk deed gevoelen. Tel
kens en telkens weer beluisterde hl) het hart en
de longen, voortdurend gereed elke dreigende
gevaarlijke afwijking onmlddellljk te bestrijden
en de onderhuldsche Inspuitingen herhalende.
Op die wijze blies hU aan dit arme lichaam een
kunstmatig leven in en slaagde erin dit zwak
bestaan althans gedurende vier en twintig uren
te verlengen. In een aangrenzend vertrek ver
toefden de kinderen, staken van tUd tot tijd
hun hoofdjes door de deuropening of kwamen
onhoorbaar op de teenen bU het bed om te zien
dat hun moeder nog leefde, daarbij op den dok
ter een blik richtend vol dankbaarheid, en met
de hoop In het hart zich even stil te verwijde
ren.
strument, dat Tommie in de hand hield en
waarmede hU het staal van dé massieve deur
bewerkte.
Na anderhalf uur van moeizaam arbeiden
doofde de vlam plotseling, X werk was vol
bracht.
Tommie stond op, even nog bescheen hij met
zijn licht het kunstwerk, dan greep hjj een
der handels van de deur, drukte hem naar
onder en zacht gleed de safe-deur open.
Oogenbllkkelljk gingen belden de sale bin
nen en in de volgende minuten werd alles van
geldswaarde bijeengepakt en toen de klok op
den kerktoren zijn vijf slagen door de lucht
Het galmen, was t’werk volbracht.
Arie knikte
eens tegen zjjn
collega, X Was de
moeite waard en
de tasschen op
pakkend wilden
beiden den kel
der verlaten,
doch juist op dat oogenbllk blafte in 1 gebouw
een’ hond, driemaal achtereen. Tommie stond,
als verlamd.
..Doof je lamp', siste hjj tot Arie en even
daarna stonden beiden in de zwarte duister
nis.
Nogmaals blafte de hond, doch thans reeds
veel dichterbij.
„De deur uitberg je!” zei Tommie en
beiden renden In de richting, waar zU de deur
dachten, eerst Tommie er doorheen en met een
harden slag gooide Arie haar achter hen dicht.
„Ezels, zijn wU!” brulde hjj toen
■r wroeger, meer dan nu, vormden de s’angen.
V vooral de pythons, een gevaarlijk soort
roofdieren. Dat zü dit nu niet meer zoo
«Ijn, ligt aan het feit, dat men groote jachten
organiseert op den python, omdat zijn huid een
welkome stof Is voor de vervaardiging van mo-
dedlngen. Het pythonleer is zeer gezocht en de
dragers daarvan zijn dus de doodsvijanden van
het reptiel, dat spoedig verdwijnen zal. wan
neer de mode niet een beetje tot Inkeer komt,
of wanneer de autoriteiten In het land der
pythons geen maatregelen nemen, zooals zjj
dat deden, toen de mode ook den paradijsvogel
in sUh bestaan bedreigde.
beid in Hef deze man fier het hoofd op en
wierp op de onvoorzichtige vrouw een ver-
echrikkeUjken blik vol haat, als die van *n tij
ger, gesard door ’n kind. Een niet te beschrij
ven uitdrukking van wreedheid teekende zich
af op zijn gelaat; zijn tanden knarsten, het
schuim kwam op zijn lippen....
Bliksemsnel haalde hij uit zijn ceintuur een
met edelsteenen bezetten dolk en stak dezen In
de borst der ongelukkige vrouw, die neerzeeg
en met zwakke stem de woorden ultte:
„HU heeft me vermoord.... O God.... ont
ferm U mijner!"
De wijze, ^raarop de slangen gevangen en ge
dood worden Is te wreedaardig om verdedigd
te kunnen worden. Daar de dieren buitenge
woon taal zijn, probeeren de jagers niet eens
hen te dooden. Voor het dier sterft, wordt reeds de
huid van het lichaam getrokken. Zoo doet men
ook met de schildpad. Die wordt op zijn rug
gelegd, zoodat hU zich niet meer roeren kan
en wordt dan levend in stukken gesneden. De
slang doet men een touw met de lus om den
kop. Dan wordt het touw aan een paal ge
bonden. Een man hpiAit het staarteinde stevig
vast en trekt de slang strak. Daarna begint
het stroopen. Het slangenlichaam hangt dus
In de lucht en zoo heeft het dier "geen enkel
steunpunt en kan het dus ook geen‘kracht uit
oefenen. De mensch kan dus gemakkeljjk mees
tel blijven over bet oersterke beest. De huid
wordt nu aan de onderzijde met een zsee open
gesneden en van het lichaam getroktoen. Soms
leeft de slang nog gerulmen tijd nadat de huid
is afgenomen en zU kronkelt verschrikkelijk
bloedend heen en weer, tot ae, door bloedver
lies uitgeput, bezwijkt. y
De python voedt zich voornamelijk m-‘
kleine zoogdieren en vogels en slechts bij uit
zondering maakt hU jacht op grooter wl'd. Zoo
13 het voorgekomen, dat een python een var
ken verslond. De slang werd door jagers ach
tervolgd en trachtte zich te redden door met
een vervaarlijk dikken buik over de boomstam
men te hobbelen. Toen men hem eindelijk had
gedood, kwam uit zijn lichaam een rest van
een varken te voorschijn. Maar ook vinden de
jagers In de opengesneden slangen wel eens
Jonge slangen van een ander soort, ratten en
kippen, soms ook geraamten van geiten.
doe-troep onderstboven en
moordenaar, gebonden cm de
middel, weggeleid onder bet
der Europeanen.
Toevallig passeert er een r
Nu is het de vraag, of we over de verdwij
ning van den python zoo rouwig moeten zijn
Tenslotte is hU een hoogst gevaarlijk wezen, dat
er niet tegen op ziet mensch en dier uit het
leven te rukken en daarbij een onbeschaamd
heid aan den dag legt, die alle perken te bulten
gaat. Vooral in Nederlapdsch Indië is de jacht
op de pythons zeer uitgebreid en zelfs in de
kleinste dessa's verschijnen de Chlneesche han
delaars om gevangen slangen op te koopen en
er een fortulnlUk handeltje te maken in slan
genhulden. Er zijn maanden, dat meer den
50.000 slangenhülden uit Indië worden uitge
voerd. Bjj een dusdadige jacht op de pythons
sullen ze wel spoedig tot de geschiedenis be-
hooren, vooral wanneer men bedenkt dat dit
aantal nog steeds stijgende is.
Voor de inboorlingen is de jacht op slangen
zeer loonend, zoodat zU hun ander werk liever
in den steek laten. Nog tellen de moerassen
millioenenslangen, maar bjj een vangst van
een paar mlllioen per Jaar zullen de gelederen
der millioenen wel spoedig gaan dunnen. Behave
de python Is ook de zware waterslang, Paratla
genaamd, een veel gezocht slachtoffer.
daarna steekt het slangetje zijn snuit voorzich
tig uit de snede. Dan trekt hij zjjn kop weer
terug en begint bellen te blazen. Is het beestje
eenmaal uit het el gekomen, dan is het ook
meteen volop slang met a*le gevaarlijke ge
volgen van dien. Orjjpt men het aan. dan bijt
het direct hevig door en zUn instinct zegt hem,
dat hU bedreigd wordt. Zooals het eendje direct
na de geboorte zwemt, zoo bijt de slang zoo-
dra zjj op de wereld te. ZU te natuurlUk dan
nog niet zoo gevaarlijk als pa of moe. maar de
reflex der verdediging rit er toch volledig in.
Het gewicht van een pasgeboren slang be
draagt ongeveer 150 gram en het te reeds 75
centimeter lang vanaf den eersten dag. Een
slang kan soms een groot aantal eieren leg
gen. Zoo zijn er Netslangen. die een lengte v?"
acht mëter bereiken en in een maand 98
honderd eieren leggen, waaruit na ongeveer
taehtlg d^gen broeden de jongen te voorschijn
komen.
zal Ik je een paar lessen
hoogspringen, Robbie,” zei de zeeman.
„Prachtig,” zei Robbie. .Maar wdar
moeten we overheen sprlngent”
„Over dezen ^bamboestok natuur-
.b
Mjk,” antwoordde Freddy.
.Maar waar wil Je ’m
wierp Robbie tegen. „We
eigenlUk ook «tokken in
slaan met gaffels er bovenop om de
lat er in te leggen.”
kinderen op smeekenden toon. Maar het was
Her, In dit drukke magazijn, niet mogelijk aan
het slachtoffer de vereischte zor*Ua-besteden.
De dokter liet haar daarom onmlddellljk naar
;het militaire hospitaal brengen, dat gelukkig
niet ver verwijderd was. Men droeg de gewonde
weg op den ligstoel, heel zachtjes, met een pa
rasol boven haar hoofd, terwijl de kinderen den
kleinen somberen stoet volgden als een begrafe
nis.
Het gerucht van den moordaanslag had zich
met de snelheid van onheilsberichten verspreid
In de naburige straten: een blanke vermoord
door een inboorling!"
De Europeanen, gekwetst In hun fierheid en
bedreigd in hun veiligheid, waren woedend en
eischten op luiden toon de allerstrengste wraak-
maatregelen.
Er was Iemand die Patrick en Mary herkende
en zóó kwam men dus al spoedig te weten dat
het slachtoffer lady Lennox heette en de vrouw
was van een hertog!.... Dit deed de ontstelte
nis en de woede nog toenemen: de moordenaar
had een van de leden der .aristocratie durven
treffen.
Men was ondertusschen in het howpttaal ge
komen. De gewonde kreeg daar een generaate-
appartement tot haar beschikking en haar kin
deren mochten natuurlUk bU haar blijven. Hier
kon de dokter zich geheel wUden aan bet werk
van haar herstel.
HU deed dit ook met een buitengewone kun
de, toewijding en men zou wel kunnen zeggen:
hardnekkigheid. Ten einde een doodelUke to-
linking. een plotselingen stilstand van het hart
'te voorkomen, gaf hU dadehjk een onderhuid-
ommie de Graaf vond zich zelf een ge
luksvogel en dat niet ten onrechte, want
van al degenen die zich 's avonds in
Druiventros" ophielden, was hU de eenlge die
nog nimmer In hotel „de tralie” gehuisvest was
geworden.
Niet dat hU daardoor in de achting van zjjn
kennissen steeg. O neen!
Maar Tommie was voorzichtig en s’lm en
dat waren twee dingen, die zUn strijdmakkers,
over het algemeen, niet in groote mate be
zaten.
Zoo ook nu weer.
Maanden lang had hU ’«avonds een klein,
vettig stukje papier bestudeerd, voordat hij
het er met zich zelf over eens was, dat hU
het niet alleen af zou ktfnnen.
Het bedoelde papier bevatte een teekenlng
van de safe-tnrlchtlng der Nationale Bank en
hoe of Tommie nu ook dacht, hU kon tot geen
andere uitkomst komen, dan dat hü er nog een
mannetje bjj noodlg had.
Toen hU zoover was, tikte hU op zekeren dag
Arie Braams op den schouder en fluisterde hem
een paar woordjes toe en daarmede was de
zaak beslist.
Doch de grillige godin ..Fortuna’’ keerde hem
haar rug toe. waarmede wU maar zeggen wil
len, dat zU hem een zwart hondje op zUn dak
stuurde.
Zwarte hondjes waren Tommie's kwelgeesten.
Toen hU nog jong was. had hU eens zoon
..gedrocht” een schop gegeven en nadien had
hü er niets dan last van gehad.
Was X niet een zwarte hond geweest waar
over hU, Vak voor een politie-agent, gestrui
keld was en waardoor er zeven portemonnales
en drie horloges uit z’n zak rolden en hU zich
nog slechts Juist bUtUds flit de voeten maken
kon. en was X eveneens niet een zwarte hond,
dien de huisbaas er op nahield, een hond die
zUn doodsvijand was?
Neen. X voorspelde niet veel goeds toen jtom-
mle Donderdags thuiskwam en hU een zwart
exemplaar van het overal te vinden vuilnise
bakkenras voor de deur aantrof.
HU had ook vast en zeker zich nog wel be
dacht voor hU er toe over ging zUn gereed-
schapekoffertje te pakken als de gelegenheid
nu juist niet zoo zeldzaam mooi was geweest.
Immers, de oude en beproefde nachtwaker
van de bank was ziek en zUn plaats werd In-
genomen door een assistent, die een beetje
hardhoorig was.
Tommie haalde dus zM schouders op, schud
de. tege'Uk met een P*r broodkruimels. zUn
drukkende overpeinzlnge^ van zich af en floot
een aria uit „De Parelvisschers".
HU was nu vast besloten toch te gaan, al
kwam er dan ook een leger zwarte onheilstich-
ters.
Na het inpakken van z’n instrumenten vlUde
hU zich nog enkele uren in de sterke armen
van Morpheus en toen hU om kwart over twee
een stomp in' z’n ribben te incasseeren kreeg
van rijn handlanger, die hem kwam wekken,
was hü vol goeden moed omtrent de nog twU-
felachtige toekomst.
Welke oorzaken er debet aan waren, niemand
weet het. maar een feit Js het, dat er dien
De eieren van de python zUn een groote lek-
kemU voor de Chlneezen. die direct een nest
overvallen, zoodra zU er een hebben gevonden.
Hoeveel eieren de python legt, schUnt niet zoo
gemakke'Uk te kunnen achterhaald worden.
Een eigenlUk nest hebben de slangen niet. Ze
«Dn te lui voor timmerwerk blUkbaar. Ze leg
gen hun eieren in een ot andere holte in den
grond, die zU toevallig ontdekken. De eieren
«Un niet zooals de meeste eieren, hard, maar
van een buigzame substantie, die gemakkelUk
kan indeuken. Ze hebben een perkamentach
tige schaal, soepel en glad. Het slangenjong,
dat in het el zit, kan zich daaruit verwUderen.
door met zün zg. eitand een kerf in de schaal
te geven. Na de geboorte verdwUnt dan de ei
tand weer, die dus alleen dienst doet als be
vrijder uit het el.
’f It nu weer aan onze orenzen
Niet meer paif en vree en pluit!
Want, alt in de oorlogsjaren,
Heerscht er thans verdacht gedruisch.
Pantserauto’s doen er opgeld
En men staat er ook paraat
Met geweer en barricade,
Uitkijkpost en prikkeldraad!
Er er wordt nu ook gevochten.
Doch volstrekt niet uit de grap,
Maar wat mièr dan slechts uit studie
Van de smokkel-wetenschap!
In het binnenland geen handel.
Ep de koopmansbeurs ligt stil.
Tusschen in- en verkoopprijzen
Zie je bijna geen verschil.
In het binnenland geen zaken....
Want het gaat daar niet naar wensch.
Maar de bordjes zijn verhangen
In het landschap van de grens!
Daar verloopt dk zwakke ‘handel
Inderdaad in hooggetij-
Zelfs de risico van kogels
Neemt men er nog gaarne bij
kan de grens.en 't klinkt wel ko
misch
Bij het leven van vandaag,
Staat het aanbod ver ten achter
Bij de grootte van de vraag!
En.... er valt niet veel te „ennen”.
Ieder ziet: de zaak staat krom.
Want het is nu maar de kwestie
Hoe? hoe krijg je ’t andersom?
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
elk oogenbllk tegenover een Hindoe gebruiken:
-Soera!” (varken).
GewoonlUk buigt de man, die zóó behandeld
•ordt. het hoofd en maakt zich uit de voeten,
rich gelukkig achtende wanneer hU
doen krUgt met een c.2__
Iedereen, die in Oost-Azië was, kent de door
kolenstof zwart geworden stoomschepen der
Kalian Mining Company. In de nabÜhcld van
Kaiping, in het Noorden van de provincie
Tsjlll, worden ongeveer vijf ml Hoen ton
steenkool per jaar gewonnen. Met eigen sch p n
verscheept de Chlneesche Kalian Mining Com
pany, waaraan ook Engelsch kapitaal deel
neemt. de opbrengst der mUnen uit de haven
van Tsjlngwantau. De maatrchappU h-eft kans,
om de in de nabUheid gelegen ertsmijnen voor
de oprichting van een IJzerindustrle in N~ord-
■ftjlll, te gebruiken. Rseds de kolenp-oivotle
in Kaiping was altijd al een concurrently voor
de Japansche Fushun Mining Company, die
gevestigd is 50 kilometer Zuidoost rlUk van
Moekden en circa zeven mlllioen ton per jaar
delft.
De Fushun Mining Company, de kolenmijnen
van Penshlhu (welke ook een Japarische Hzer-
maatacbappU is) en het Anshan IJ er- en Sta l-
werk, dat eigendom is van d? Zu’d-Manisjoe-
rtjsche Spoorwegen, hebben sltUd een concur
rentie moeten zien in de kolen- en U^crproduc-
tle der provincie Tsjlll. De hoofdconcurren* voor
de MandsjoerUsche onderneming wai tot duiver
de Lungyln UwrmUn. die op ongeveer 12 kilo
meter ten Westen van Peiping ligt. Het erts,
dat dit werk gebruikt, wordt gewennen in het
gebergte, hetwelk de grenzen tir.rchen Tsjilj en
de Mongoolsche hoogvlakte vormt.
Afgezien van de natuurUjke schatten, die in
M(SI
officieren hebben
uitgedacht. BU
zijn flesch met
een slok, werpt zijn
hoofd op voorschrift naar achteren, dan gorgelt
men to koor, spugt uit en btj „vUf” is het
proces met „stilstaan” beëindigd. Waneer heel
een regiment In koor gorgelt, moet men den
indruk krijgen. alsof men voor de Niagara-
watervallen staat. In de prakïük krUgt het
koorgegorgel een bijzondere muzikale be-
teekenla, want men beeft al spoedig bemerkt,
dat er tenor-gorgelaars, bariton-gorgelaars en
bas-gorgelaarz zUn. En misschien zal men bin
nenkort de compagnieën ..harmonisch” indee-
len. Dan heeft dat militaire gorgelen nog een
diepere taktische waarde, waaraan niet ieder
een zoo gauw zou denken. Men stelle zich maar
eens de demorallseerende werking op den vijand
voor, als de troep midden in het vuur zlels-
rustig begint te gorgelen.
- 5 J niet te
of anderen gentleman. Xi
ex-bokser of iets dergelUks, die zijn gezicht
rijn lichaam bewerkt.
Tegen alle verwachting en alle waarschünlUk-
De eerstkomende oorlog kan misschien wor
den gewonnen door op tüd te gorgelen. De
officieren van gezondheid van de Fransche
armee zijn tot deze overtuiging gekomen cn
hebben, gezien de griep-epidemie in Frankrijl»
leger, marine en luchtvloot met gorgelwater
„bewapend”. Als wUndrinkers kennen de Fran-
schen toch al alle fUne knepen van het gor
gelen, maar het gorgelen met* gedesinfecteerd
water en op commando, is toch nieuw voor
hen. Maar juist dit geschiedt nu in alle garni
zoenen van het Noorden des lands tot in Afrika
toe. Men gorgelt dagelijks, men gorgelt op mili
tair commando. Begaafde
preclese gorgelcommandos
„een" trekt iedere soldaat
gorgel-water. neemt
Tienduizenden zwaluwen, zoo wordt uit Mel
bourne gemeld, zUn kort geleden op het Engel-
sche schip ^Largs Bay" neergestreken, toen
dit schip op weg naar Australië door de Roode
Zee voer. Dagenlang bleven de zwaluwen op
het schip en stelden het geduld van de opva
renden op harde proef. Ze zaten niet alleen op
de dekken, doch kwamen ook In zalen en ca
bines, zaten op de schouders der pasaglers sa
op de petten der bemanning. Onder d: zwaluwen
waren nog eenlge haviken, die kwaad sticht
ten door de kanariepietjes der bemanning te
dooden er. den stuurman Scott in zUn bed te
overvallen. De haviken verlieten sp edig het
schip. De zwaluwen verhieven zich eenige dagen
later in gesloten colonne in de lucht en ver
dwenen in de richting van Indië.
(United Press)
HET „WRAAKGERICHT” DER BRAHMANEN
Een onbeschrüfelUke schrik maakte zich
meester van Patrick en Mary, toen zU hun
moeder dezen doodskreet boorden slaken en
haar zagen neervallen.
s, WerktulglUk liepen zU naar haar toe, met
uitgestoken handjes als om haar te ondersteu
nen en zU Jammerden bet lulde uit: .Mama!
lieve mamal”....
De getroffene verloor veel bloed dat zich op
haar lichte fleurige blouse en Japon akelig af-
teekende. De wUd-opengesperde oogen staarden
wezenloos voor zich uit en verloren al spoedig
elke bewustzUnsuitdrukklng. De mond, nog pas
een paar minuten tevoren zoo bekoorlUk door
den fleren en gelukkigen glimlach van moeder-
lUken trots, werd nu onheilspellend gekleurd
door roodachtig schuim.
En de kinderen, beseffende welk een ontzet
tend ongeluk hun dreigend en omnlddellyk.
boven het hoofd hing, jammerden steeds luider;
In de laatste maanden is er in Londen veel
veranderd. Principieel en merkwaardig is die
verandering. In deze vervelendste en soliedste
stad ter wereld is een zeer opgewekt nachtleven
ontstaan. De Londenaars zeggen: niet trots,
maar juist wegens de crisis. Het klinkt weinig
overtuigend. Maar men hoort het dan toch van
alle kanten verzekeren. En men hoort nog een
reeks van oorzaken voor deze verandering. Na
een depressie van 10 Jaar hebben de Londenasrc
alle bedenkingen afgeschud en eten en drinken
en dansen weer, want morgen al kan alles
beter worden. En zoo niet, dan zou het juist
goed geweest zUn, om nog eens vroolijk te rijn.
Dat is de opinie. Een andere oorzaak is het
sterk stUgende vreemdelingenverkeer, want de
inflatie van het pond heeft niet nagelaten, tal
rijke buitenlanders, die betrekkelijk weinig voor
hun goud kunnen koopen, naar Londen te lok
ken. En ten slotte is de Londensche „society”
er achter gekomen, dat bet veel voordeel g^r is
om buitenshuis feesten te vieren,, dan thuis
groote partUen te geven.
Met den Prins van Wales aan bet hoofd, die
absoluut geen tegenstander van foxtrot en
whisky is. brengen de Lond maars van alle
klassen en standen ten minste een avond bul-
nacht een legioen zwarte honden op „den poot”
was.
NauwelUks had Tommie de deur achter zich
gesloten of zUn pech nam een aanvang: een
zwarte hond stal zUn koffertje en het had heel
wat voeten in de aarde, dit beest te bewegen
zUn buit af te staan.
Gelukkig kreeg hU zUn eigendom terug en
nog voelt Tommie rillingen als hU er aan
denkt, dat het geen hiar gescheeld had, of
het koffertje was in het water getuimeld, een
kapitaal aan Instrumenten naar de visschen
medenemend.
Alles verliep verder vlot tot in de Hoog
straat. waar Arie boven,op een slapenden zwarten
terrier trapte. Het beest begon zoo erbarme-
lUk te janken, dat er drie ramen tegelUk met
veel lawaai werden opengeschoven en er twee
schoenen en een bloempot vlak voor hun voe
ten terecht kwamen.
Tien minuten lang hielden ze rich schuil in
een portiek, maar toen niemand op het lawaai
afkwam, schoven ae langs den huizenkant
weer verder in de richting van het bankgebouw.
EtadelUk tegen drie .uur bereikten zU het
doel van d^n nachteUJken tocht. De kwestie
hoe ze
van te
schuldig aan en vanzelfsprekend kwam
nachtwaker onmidde’lUk toeloopen, deed
deur open "en zag midden op de straat
man.
bovenverdiepingen zUn aandacht trok,
nachtwaker deed twee stappen in de richting
van den vreemdelinghet laatste wat hU
zich nog kon herinneren was een ontzettende
pUn in zlin hoofd, die door een zeer hard voor
werp veroorzaakt was.
In drie tellen hadden de twee Inbrekers den
bewustelooze In X gebouw gebracht en de deur
gesloten. Nog geen vUf minuten later bewerkte
Tommle den toegang tot den safe-kelder, die
niet lang weerstand bood en na een pear
kunstgrepen met een looper spoedig geopend
was.
Even wachtten zU alvorens binnen te gaan
en lieten de Hchtkegels van hun lantaarns langs
de betonnen wanden van het vertrek spelen,
om zich ervan te overtuigen, dat zU alleen
waren.
Tommie’s llchr bleef even rusten op de mid
delste der drie safe-deuren, die er extra solide
ultsag. Het was die van den grootsten In
dustrieel van de stad, den schoenfabrikant
Kneller.
Na nog even geluisterd te hebben, gingen zU
aan het werk. Een zacht gerulsch werd hoor
baar en een lang, dun, maar snijdend scherp
vuurstraaltje schoot uit een onzichtbaar In-
-dokter. HU
met lady Lennox, doodsbleek uitgestrekt op een
ligstoel van bapiboe. HU komt naderbU, en
terwUl men hem de toedracht der zaak
kele woorden verhaalt, voelt hU de p</ls
slachtoffer en doet een -^orloopig ar
Patrick en Mary liggen geknield yen schUnen
van dezen geneesheer een wonder te «verwach
ten. De pols slaat nog ternauwernood waar
neembaar.
Met de uiterste voorzichtigheid probeert
dokter bet wapen uit de wonde te trekken,
deze handeling, hoe deskundig en vlug
verricht, doet bet slachtoffer akelig reutelen.
Maar er komt nu tenminste eenige verlichting
en de doorstoken borst beweegt zich onder een
diepe ademhaling. De dokter haalt uit zUn ver-
bandtasch een stylet, brengt het zacht tusschen
de randen der wonde en kan daarbU, ondanks
de kalmte die zUn vak en de gewoonte hem
eigen nMcen. niet nalaten veelbeteekenend de
lippen op elkaar te persen.
„Enfin”, zelde hU, .wU sullen doen wat we
kunnen.”
JO mijnheer, U suit mama redden, nietwaar?
...,U suit onze arme mama genezen” riepen de
Het is jammerlijk, het is ongerijmd, maar het
is zóó!
Deze ongelukkige botsing deed lady Lennox,
toch een vrouw van goed en zacht karakter,
'n lichten kreet van woede en afgrijzen slaken
alsof zU bU het passeeren van een troep varkens
een dezer beesten—tegen het lichaam had ge
kregen. ZU verbleekte, hief de hand op en gaf
den man op