wtAaal
aan
Staten
Noord-Holland
van
De Graalreis
den daq
naar Berlijn
ld
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
k
DUINTERREIN GEKOCHT
ROBINSONEen Hollandsche schoen
voor Hollandsche jongens
Alle abonné’s
HET
GROOTE
AVONTUUR
l
Pierrot i
Dat too^t goed aft
DONDERDAG 19 JANUARI
Het hek in de duinen
Eerate auppletoire begrooting
Zitting gesloten
D
Ouderdom
FEUILLETON
Minder scheepsbouw in
Groot-Brittannië
a-
Het hek in de Berger duinen ver
wekt veel rumoer, doch blyft
INDRUKKEN VAN EEN
^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
schrijft
wordt
r e r w o r p e-n
(Nadmk verboden)
weer
Robbie en Topsy zaten bij den zee
leeuwenpoel, toen zü zagen, hoe de
1
vallen. Creepy en Crawly begonnen te
probeeren elk een bal vast te pakken.
ze ervan
len vandoor te gaan, en de zeeleeuwen
doen niets anders dan erom lachen.”
„Geen wonder,” zei Topsy. „Alsof
slangen er met een bal vandoor zou
den kunnen gaan.”
Maar de zeeleeuwen hielden al heel
de ballen heenwikkelden en
er
om
mee begonnen weg te rollen.
geen
Robbie uit. „Creepy en Crawly doen
het toch maar.”
„Ja, maar Creepy en Crawly »ijn
ook geen gewone slangen.” zei Topsy
(Morgenavond vervolg)
(Ingezonden Mededeeling.)
van
geen
die
schudden.
„Kijk eens, Tfcpsy," riep Bobble uit.
„De slangen probeeren er met de bal-
od
'k Geloof dat
al
in
gestikt; in de geheel nitgebrande stallen liggen
de paarden op de wreedste wijze geslacht, brik
jes, dogcarts, tuig, alles is vernield. Maar vooral
de woning of liever: wat eenmaal de eigen
lijke woning geweest Is, biedt den meest jam
merlijken aanblik.
Waar zijn al die familieherinneringen geble
ven die schilderijen, die portretten der ge
liefde ouders, die honderd groote en kleine
dingen, zoo vertrouwd aan hun Jeugd en hun
dagelijksch verblijf! Dat alles ook de edel-
steenen en sieraden en waardepapieren is
vernield door de vlammen of geroofd door on
bekende handen.
gèldleening en andere
de vergadering gesloten
Oude dame: „Hoe oud ben je, Keesje?”
Keesje: .Acht jaar. Juffrouw. En hoe oud
isU?”
Oude dame: „O. ik ben het Jaar van mijn
geboorte vergeten.”
Keesje: „Dan kunt U misschien wel zeggen,
in welke eeuw U geboren is.
ielsje
steld,
i 20
allen
be-
het
eu-
md
het
dat
on-
sar
uur.
:luk
ven
I
Reus
h in
het
ge-
aaf",
den
-raat
hij
BU
•injk
sau-
eeds
zich
ge-
re-
i de
die
e op
rezig
eker
:gde.
dijk
l tot
jen
ons
Ti-
iar
ten
ten
oo
ien
nes
olitte
dat
iken-
Mej.
fsge-
een
liden
bon
den
eren.
van die genoeglijke tafe-
- gt‘-
achten in huisjasjes, chambercloaks.
nen.
De
ade,
ielt-
om-
raal,
had
enls
itiet
•en
het
en.
ffe-
enz
iz
dig
?en
zht
)U-
en
ele
■mz
le
ien
wij
iks
en
lig
fT-
lar
de
er-
en
oit
en
en
en
>e-
ij-
iet
ak
en
ze
op
te-
nz
fi
le-
zijn
en
atje
den
de
De
Tot
Gr.
bad
ek
il-
3
„En JU zei nog wel, dat slangen
bal konden wegnemen!" riep
We hebben maar één gedachte gehad:
spelen voor God en t moét lukken
Na afloop moesten we haastje repje weg
Eerst afscheid nemen van
gauw op met lachen, toen ze zagen,
hoe handig Creepy en Crawly zich
naar Berlijn zijn
-i en één vanuit
de heenreis de
van het
l af. of
Vastgesteld wordt een eerste suppletolre be
grooting der provinciale inkomsten en uitgaven
voor 1933, sluitende met een bedrag van
1.657.700. Goedgekeurd worden het voorste!
tot aangaan van een gèldleenlng en andere
voorstellen, waarna
wordt.
O. die booswichten!.... die booswichten!”
roept Mary uit met sidderende stem, terwijl
voor de eerste maal in deze jammerlijke dagen
haar engelachtige goedheid overslaat tot mach-
teloozen toorn.
„Die inboorlingen zijn wilde beesten,” sist
en de zeeleeuwen lachten, tot
Maar «en andarem koer gaat kal
mis. De linkerdeer ven een
auto (aan de rijwegxljde) moest
eigenlijk nooit geopend worden
Maar als het soms niet anders
kan, kijk dan eerst door een kier
o4 er geen verkeer nadert. Pas
daarnè mag de deer geheel wor
den geopend.
voudige liedjes, die we heel gauw konden
zingenEen heel dikke Schupo stond langs
den weg. htf kreeg n extra-hoeraatje; denkelijk
mogen ze niet wuiven, maar z’n heele gezicht
glansde van genoegen. Trouwens Alle menschen
waren zoo uitbundig leuk en aardig, dat we
ons tot diep in ons hartekamertje getroffen
voelden! We hielden opeens van die menschen,
niet alleen omdat O. L. Heer het wil, maar zoo
maar, zonder moeite. In ’t Sport palast was de
koffie nog „nicht fertig”; zonder ook maar iets
oogenblk kan komen, dat de gelden dringen
der noodig blijken.
De heer VALKERING (R. K.) vreest water-
onttrekking aan de dulngronden. HU zal echter,
na dé uiteenzetting van Ged. Staten, voor de
voordracht stemmen.
Het lid van Ged. Staten, de heer BRUCH
(A. R.) set uiteen dat geen schade aan de
cultuurgronden berokkend zal worden, naar
berekening van deskundigen. Mocht dit echter
anders blUken te zün, dan moet de conse
quentie daarvan aanvaard worden.
Aankoop van den grond Is noodlg voor de
watervoorziening. 4»
De voordracht wordt aangenomen met 536
stemmen. De aankoop omvat 986 HA. voor een
bedrag van 570.800.
jke wereld-tonnage
aanbouw bedraagt 765.720 ton.
Na Engeland komt Frankrük met 101.675 ton.
Vervolgens Duitschland met 80.310, Japan
63 345. Amerika 59 628, Italië 59.113 en Zweden
58.530 ton.
De laatste drie maanden werd In Engeland
slechts voor 39.403 ton te water gelaten.
Voor de andere landen gezamenlUk bedroe
gen deze cUfers*respectlevelük 76371 en 173.838.
Er zijn thans 25 tankbooten ter wereld in
aanbouw met een gezamenlijke tonnage van
194.490 ton. waarvan 8 gebouwd worden in
Zweden. 4 in Duitschland en 4 in Engeland.
Meer dan 91 procent van de in aanbouw zijn
de tankbooten zijn motorschepen.
Van de In Engeland in aanbouw zijnde ton
nage van 225.497 ton bestaat slechts 20.611 ton
uit motorschepen, terwUl in de andere landen
de tonnage motorschepen 205.228 meer bedraagt
dan die voor stoomschepen.
Eind December waren ter wereld In aanbouw
8 motorschepen tusschen 8000 en 10.000 ton
elk, 2 stoomschepen en 10 motorschepen tus
schen 10 000 en 20.000 ton en 4 stoomschepen
1 ,van 20.000 ton en hooger.
LONDEN. 17 Jan. Reuter.) De Lloyds sta
tistiek over het kwartaal van 1932 toont aan.
dat de scheepsbouw in Groot-Brittannlè en
Ierland, m vergelijking met het voorafgaande
kwartaal, opnieuw met 12.936 ton is terugge-
loopen. en dat de totale in aanbouw zUnde ton
nage van 225.497 ton een vermindering betee-
kent. van 175 000 ton. vergeleken met' einde
December 1931.
De huidige totale tonnage van 225.497 is de
laagste, ooit door Lloyds geregistreerd.
Bijna 80 000 ton of ruim 35 procent van de
thans in Groot-Brittannié in aanbouw zijnde
schepen, zijn bestemd voor het buitenland.
In de andere landen gezamenlijk bedraagt de
aanbouw op het oogenbllk 540 223 ton. dus
122 000 ton minder dan einde September 1932.
Dit beteekent een laagte-rertrrd sedert Sep
tember 1910^>
De gezamWlijl
Woensdagmorgen werd de vergadering der
Prov. Staten van Noord-Holland voortgezet.
Wijzigingen van verschillende reglementen
van polderbesturen worden vastgesteld.
Bij het voorstel tot opheffing van de bannen
Wortner, Jisp en Nek en tot wijziging .van het
Heemraadschap Wormer. Jlsp en Nek ontwikkelen
de heeren BEST (V.D.) en DE JONG SCHOU
WENBURG (CJI.) bezwaren tegen 't voorstel. De
laatste wijst op de bezwaren van ingelanden en
gaat na dat Ged. St. geen rekening met die be
zwaren willen houden. Hij gelooft, dat de ban-
-nen haar werkzaamheden, door haar reeds drie
eeuwen verricht, zelf wel kunnen voortzetten.
Van verandering van den toestand verwacht
spr. geen verbetering. Moet men, indien er geen
overwegende belangen zijn. Ingaan tegen dé ver
langens van de polderbesturen?
Spr. zal, om dit alles, tegen de voordracht
De heer STAPEL IV.B.) verklaart zich ook
tegen de opheffing der bannen; de heer ZEE
MAN <S. D. A. P.) is voor het voorstel.
Het lid van Ged. Staten de heer KOOIMAN
(V. D.) schetst den bestaanden toestand, geeft
aan, dat de bannen slechts over eenlge slooten
schouw houden en wijst in dit verband op haai
geringe werkzaamheden.
He hek Is slechts geplaatst om de menschen
slechts langs een tweetal wegen toe te laten,
zoodat de bewakers het terrein kunnen over
zien. voor zoover het de toelating van wande
laars betreft. 4
De heer VAN NULAND (R K.) kan niet
begrijpen, dat men in deze tijden van ver
sobering zoon duur hek geplaatst heeft.
De heer SNEEVLIET (Rev. Soc. P.) keurt
het af, dat een vragensteller door Ged. Staten
met een kluitje in het riet gestuurd is.
Het is niet mogelijk, dat de bouw van het
hek vooraf te voorzien was. om het benoodlgde
bedrag in een post op te nemen.
Spr. begrijpt niet dat men om deze futiliteit
zich zoo druk géïnaakt heeft. Het reëele werk
wordt daardoor op een lager niveau geplaatst.
Ged. Staten hebben zich wel wat dik gemaakt
over deze zaak. Spr. Is voor het afbreken van
het hek.
De motie-Wendelaar
met 3521 stemmen.
aan zich, maar de bladeren zün van een ge
heel bijzondere soort. Zij gaan niet horizontaal
open aooals die van de meeste planten, maar
bo’vormig, zoodat zü elkaar steunen en *n soort
urn vormen, die gedragen wordt door een spi
raalvormige twijg. Deze urn krijgt dus een ver
ticale houding en heeft vanboven een sluiting
die op een deksel gelijkt, maar die gemakkeiijk
zóó bewogen kan worden, dat zjj open en dicht
gaat. De urn is ongeveer 10 t U centimeter
hoog eu heeft een doorsnee van 3 of 4; zij is
gevuld met helder en frisch water, dat door
de plant wordt afgescheiden en dat, dank zü
dit ..deksel” niet verdampen kan een prach
tige natuur-formatiel De plant ziet er blauw-
achtig uit. AF
Patrick heeft in deze plant aanstonds de
zoogenaamde ..Nepenthes distillatoria” her
kend. waarvan zün vader hem vroeger bij de
les in de natuurlijke historie zooveel verteld
had.
Een twijg af plukken, met het sierlijke urn-
of vaasbioenipje komen aansnellen. het deksel
op’lchten en de randen aan Mary's lippen
brengen, is voor hem het werk van een oogen-
blik.
Het meisje slurpt het vocht gretig op en ge
voelt zich daardoor natuurlijk aanstonds ver
kwikt.
„Dank Je. Patrick, dat doet me goed,” fluis
terde zij met ietwat vastere stem, „drink JU nu
ook, want JU zult ook wel ergen dorst hebben.”
Patrick, zijn vuisten ballende. „Maar ik zal mij
wreken op heel hun ras!”
Belden kunnen zich nauwelUks meer staande
houden van vermoeienis en verdriet, vooral het
meisje, dat, den arm van haar broeder vast-
grUpende. fluistert: ..Ik kan niet meerüt
voel hetik zak in elkaar.”
Patrick riep al zUn geestkracht wakker en
alsof hij plotseling een man was geworden met
mannenkracht in de armen, nam hij zUn zus
ter op en droeg haar naar een grooten bana
nenboom. die aan den eenen kant wel veel van
den brand had te lijden gehad, maar wiens
takken zich aan den anderen kant nog verr»
uitspreidden en met hun gebladerte een on
doordringbaar dak vormden, beschutting bie
dende tegen de doodelljk-heete zonnestralen.
.Moed gehouden, Mary! Moed. susje-Uef!”
Hier liep het meisje ten minste geen gevaar,
zeide Patrick.
„Drinken, Patrick, drinkenik sterf van
dorst.”
Maar de waterput was geheel verstopt met
steenen van muur en dak, zoodat er
druppel water ook maar te z 1 e n was.
„Wat moet ik doen, o God! Wat moet ik
doen?” snikte het kind; terwUl Mary steeds
met zachte stem herhaalde: „Drinken!
drinken!"
Plotseling slaakte Patrick een kreet van ver
rassing en van blijdschap,
HU bemerkte, op eenlgen afstand, een naar
planten van eigenaardlgen vorm, daar eertljos
gezaaid bü wUze van curiositeit door den
majoor. De bloemen hebben niets bijzonders
Ged. Staten zjjn van oordeel, dat na aan
neming van dit voorstel, op den daardoor in
geslagen weg moet worden voortgegaan,
kunnen niet alle bannen voor opheffing
aanmerking komen. Na de Uivoering van de
Gemeentewet van 1851 zijn reeds vele bannen
opgeheven; in Zuid-Holland reeds een halve
eeuw geleden. Ook in Noord-Holland zijn ver
schillende opgeheven. Waar dit gebeurd is, ver
langt men ze niet meer terug.
Spr. Wijst voorts op de vereenvoudiging van
administratie, welke door opheffing der bannen
zal ontstaan.
Ged. Staten zullen ook gaan overwegen, of
samenvoeging van polders moet plaats hebben.
De voordracht wordt goedgekeurd. Slechts
enkelg leden verklaren aanteekening te willen
hebben, dat zü tegen gestemd hebben.
Vastgesteld wordt de eerste suppletolre be
grooting van. ontvangsten en uitgaven van het
Prov. Ziekenhuis nabij Santpoort voor 1933.
groot 300.000, zUnde de kosten van den bouw
van nieuwe vleugels voor de B-afdeelingen der
hoogere klasse.
Het voorstel tot aankoop van een duinterrein
gelegen te Egmond aan Zee en Egmond-Bin-
nen, wordt vervolgens in geheime vergadering
behandeld.
18
ZU baden geruimen tijd, nu en dan teedere
'oordjes tot de overledene voegende tusschen
de heilige verzuchtingen, en tegelijk met het
aanroepen van Gods barmhartigheid hun lief
de uitsnikkende.
Zoo bleven zij daar geruimen tijd geknield,
alsof hun dierbare doode hen kon hooren.
Toen stonden zU op, geheel verpletterd van
smart, raakten met de vingertjes de vochtige
aarde aan en maakten godvruchtig het kruis
teek en
ZU verlieten den doodenakker, elkaar voort
durend bjj de hand houdende, en besloten naar
hun woning terug te keeren.
Vrienden van hun ouders hadden hun reeds
onmiddeüUk na het ongeluk aangeboden voor
goed hun intrek bU hen te nemen. Men wachtte
hen; men had voor hen een plaats gereed
onder de eigen kinderenmen bood hun die
bekende royale en oprechte Engelsche gast
vrijheid aan.
kloppend hart. Tot zUn verrassing zag nu in
de cassa een nieuw gezicht. De kleine cassière
was er niet. Een ander meisje was in baar
plaats. BU informatie bleek hem, dat de cas
sière ziek geworden was. Zooveel te beter! Dit
meisje kende hem niet.
Langzaam ging de avond om. En eindelUk
kwam het oogenbllk. Half elf. Jim slenterde op
zijn gemak naar een der gangen, waar hU on
gestoord zou kunnen telefóneeren.
HU nam de telefoon van den haak en ver
bond zich met de cassa. Een vreemde stem ant
woordde hem en hU deelde het meisje mede,
dat de exploitant haar direct noodlg had op
zijn kantoor. Daarna snelde hij naar de vesti
bule. juist butuds om te zien, dat het meisje
de trap opging.
In een oogenbllk was hU door de cassa in het
kantoortje.
Daar stond de zak! En
met vaste hand liet hU
de munten in zijn spe
ciale zakken glUaen,
waarin hjj zaagsel gedaan
had om het geld met te
laten rinkelen. Daarna
het bankpapier en in minder dan drie minuten
was Jim Duval terug in de hall.
HU hield zich daar 'n oogenbllk op en wis
selde eenlge woorden met een paar vrienden,
wien hU zeide. dat hU naar huis ging.
Gezamenlijk gingen zij naar de vestibule,
maar voor zij daar waren, was er een opschud
ding bij de deur en de exploitant en de tljde-
lUke cassière snelden binnen. De band zweeg
en de exploitant gaf opdracht de deurer. te
sluiten. Vervolgens zich tot de dansers rich
tend. zei hjj:
„Dames en Heeren. Tot mijn spijt moet ik
den dans onderbreken, maar er heeft een dief
stal plaats gehad Er is geld uit het kantoor
gestolen. De cassière hier werd door de tele
foon uit de cassa gelokt en eenlge oogenbllkken
later was het geld verdwenen.
Ze zegt, dat ze. toen zij de trap opging,
iemand als Pierrot gekleed bij de cassa zag
staan. Ik vraag nu allen heeren. als Pierrot
gekleed, even hier te komen; misschien dat
een van hen ons kan inlichten.”
Jim keek rond. Maar eensklaps sloeg de schrik
hem om het hart. HU kreeg een gevoel of aller
oogen op hem gericht waren. Wild keek hij
rond in de groote zaal.
Het ónmogelijke was gebeurd! Hjj was het
slachtoffer van het „orlgineele costuum".
HJ was de eenlge aanwezige Pierrot.
Het Indische dienstpersoneel is verdwenen.
Zelfs Ketty, de trouwe Europeesche. is deze
plaats van verwoesting ontvlucht. Indien zU ten
minste niet is gevallen als slachtoffer van de
ellendelingen, wier fanatisme deze ramp heeft
veroorzaakt
Want al hebben zij nog niet veel levens
ervaring. de arme kinderen moeten hier wel
overal de misdadige hand zien, die wraak heeft
genomen voor den moordenaar hunner moe
der.
Ja. de Hindoes zjjn de aanstichters en uit
voerders geweest van dezen gruwel der ver
woesting.
rijtuig bezocht met haar, die zij niet meer zou
den terugzien!....
ZU liepen over het prachtige terras met zijn
breede trappen, waarvan de onderste treden in
het water verdwijnen.
Uitgeput, koortsig, maar geen vermoeienis ge
voelende, gingen zU, zonder iets te zeggen, voort
onder een brandende Zonnehitte, tot groote ver
bazing der Inboorlingen, die deze kinderen za
gen en van zulk een wandeling in stof en
warmte niets begrepen. Naarmate zij vorder
den, begonnen zjj zich ietwat kalmer te ge
voelen bij de gedachte aan de gastvrUe woning,
vol llefelUke herinneringen, waar zij. uitgeput
naar geest en lichaam, eenlge rust zouden kun
nen vinden.
Eindelijk komen ze, smachtende van dorst
en geheel bezweet, bij de groote oprU-laan, wel
ker zandpad naar het park leidt.
En plotseling, bij de laatste kromming van
den weg, dkkr. waar zij den voorgevel moeten
zien, bijna geheel schuil gaande onder planten
en bloemen, slaken zU een kreet van ontzet
ting en wanhoop.
Het huis is verdwenen!
Er is niets van over gebleven dan een smeu
lende zwarte puinhoop, waaruit een vreeselUke
brandlucht opstUgt. Asch, steenen, verschroeide
balken, brokken muur, zwartgeblakerd, ver
wrongen stukken Ijzer, ziedaar, al wat hun oog
ontwaart....
De verwoesting de blUkbaar opzettelUk-
aangerichte verwoesting heeft niets ge
spaard. geen levenlooze en geen levende voor
werpen. In de groote volière liggen alle vogels.
T r T aarom dragen de meeste bezoekers van
Vy een bal-masqué een Pierrot-costume?
T Dat vroeg Jim Duval zich af, toen hU
naar de dansparen keek, welke op de maat van
een voortreffelUken band de edele kunst van
Terpsichore beoefenden.
De groote danszaal was tot in alle hoeken
gevuld. Deze Zaterdagavond-bal-masqué's wa
ren ongetwUfeld zeer populair en er waren op
zUn minst wel een Vierhonderd paren op den
apiegelgladden dansvloer.
Jim Duval glimlachte. Hoe meer bezoekers,
hoe beter voor hem. ZU kwamen en betaalden
hun gulden entrée alleen om te dansen in al
lerlei zonderlinge costumes. Dat amuseerde hem.
En wat "n Pierrots! Dozijnen! Zooveel te be
ter, dan zou men er niet een missen, wanneer
't oogenbllk gekomen was. ZU waren zUn alibi
in het plan dat hjj uitgewerkt had. Het plan,
dat hU reeds maanden niet zich rond droeg.
lederen Zaterdagavond was hU aanwezig ge
weest en met eenlge moeite was het hem ge
lukt in connectie te komen met de cassière. A!
spoedig had hU van het nietsvermoedende meis
je de gewenschte inlichtingen gekregen. HU
was te weten gekomen, dat om half negen het
grootste deel der entrée-gelden naar een ka
mertje achter de cassa gebracht werd. Daar
bleef het In een Unnen zak tot wanneei de
zaal gesloten werd. Dan nam de exploitant een
taxi en ging met de ontvangsten naar huis Er
was geen kans den man neer te slaan, want
de portier was meestal bj) hem. Neen.... het
geld moest vroeg in den avond verdwUnen,
besloot hU. Kn daarom moest hij In het kan
toortje zien te komen. Dus was het noodza-
kelUk de Cassière van haar plaats te lokken.
Op verschillende plaatsen In de zaal en in oe
gahg"whreni huistelefoons; zoo ook in de cassa.
HU zou de cassa opbellen en het meisje een
gefingeerde boodschap geven. HU zou als zjj
weg was de cassa insluipen, daarna het kan
toortje daarachter, het geld grUpen en verdwe
nen zUn vóór het meisje terug was.
Maar er was nóg een probleem. Er kwam
veel zilver binnen. En dat was lastig te han-
teeren, en zwaar ook. Lang duurde het voor
Jim Duval hier iets op vond.
HU zou een Pierrot-costuum dragen. De pan
talon zou zeer ruim zUn, maar in de pUPen
zou hij een vorm van ijzerdraad aanbrengen
en tusschen dien vorm en het been lange zak
ken, tot aan de enkels. En daarin zou hij hit
geld laten ghjden. En hij zou wel een manier
vinden om weg te komen.
Aldus was het plan van Jim Duval en hU
wachtte slechts op de goede gelegenheid.
En op een Zaterdagavond werd aangekon-
dlgd. dat de volgende week een groote prjjs
beschikbaar zou worden gesteld voor het ori
gineelste costuum.
Het origineelste costuum! HU zou het origi
neelste costuum dragen! Wisten zU het maar!
De bewuste avond kwam en vond Jim in de
zaal, op de gelegenheid wachtend met snel-
naar
onzen trein. Eerst afscheid nemen van onze
Duitsche Gralmadel; we wilden ze wel zöö mee
nemen. Weer andere Graalmeisjes zelden; „Ik
zou wel in Berlijn willen wonen."
Juist toen we vertrekken wilden, stroomde het
Bportpalast uit de menschen drongen om de
bussen heen we koorden: „Wir haben zu-
sammen nur ein Ideal: Gott sei Herr der Welt,
das will der Gral!” de menschen koorden al
mee. Ze keken, of ze ons graag mochten en
groetten steeds maar en wenschten een goede
reis.
Na een laatsten groet aan de conducteurs,
Schupo's, statlonsbeambten. vertrok onze trein.
Onderweg hebben we O. L. Heer nog eens heel
hartelljk bedankt.... hebben we geslapen....
gelachen
Toen we Amsterdam binnenreden, waren we
ineens weer zoo frisch als een hoentje, maar
wisten niet of we nu vandaèg of gisteren ge
speeld hadden, of 1 dan werkelijk Maandag
ochtend was en waarom al die menschen met
leeljjke gezichten rondliepen; ze hadden toch
een heelen nacht goed geslapen! Maar ja.'t
wès Maandagochtend en 1 Rorate-Splel was
geslaagden een conducteur kwam ons ver
tellen. dat 1 Spel per radio goed overgekomen
was en dat de Bisschoppen zoo mooi gesproken
hadden! Van 1 laatste wisten we nog niets af:
dus: een daverend hoera!
We gingen weer aan 1 werk.
Na de besloten zitting van Woensdagmorgen
wordt de bespreking in openbare vergadering
voortgezet.
De heer ASSCHER (V B.) vraagt of de wa-
teronttrekking aan de duinen niet ten nadeele
van de cultuurgronden aldaar zal zün.
De heer VAN NULAND (R. K.) acht aan
koop niet noodig.
Ook de heer HEILKER (R. K.) acht de
noodzakelijkheid van aankoop niet noodlg. Het
Maar hun Schotsche fierheid verbood hun
deze te aanvaarden.
Opgevoed in een bijna wreede hooghartig
heid. sinds lang hun eigen kwalük verborgen
nooddruft zeer goed kennende, meenden zjj
dat gastvrUheid voor hen zooveel beteekende
als bedreiging van hun stands-eer en stands
bewustzijn.
ZU meenden zich zelf wel door alles te kun
nen heenslaan en ginds, aan de grens van het
Britsch-Indische rijk, hun natuurlUken be
schermer, hun vader, den majoor der Gordon-
Schotten, te zullenwedervinden.
Patrick had dit plan aan zijn zusje mede
gedeeld op den vooravond der begrafenis en zU
had daarmede zonder aarzelen ingestemd.
Toen hun moeder door dien Indischen dwe
per in den bazaar was doodgestoken, hadden
zU, men begrUpt het, niet meer gedacht aan
hun Malabaarschen koetsier, die met het brikje
in de file zün plaats had ingenomen.
Sinds dat oogenbllk waren acht en veertig
uren verloopen.
Than? dachten zü daar voor de eerste maal
aan en kwamen natuurlük tot het besluit, dat
de man naar de villa moest zün teruggereden.
Ofschoon Garden Reach verre weg lag. be
sloten zU toch erheen te gaan.
In Britsch-Indlë te een Europeaan, die te
voet gaat, men weet het, al zün prestige kwüt.
Maar wat deerde hen. in hun onbeschrüfe-
lüke droefheid, die conventioneele Engelsche
deftigheid! Zü gingen daarom weldra den Cir
cular Road op, die hen aan den oever der
I HoegU bracht, bü dat strand, zoo dikwüte per
De heer THOMASSEN (S. D. A. P.) Inter
pelleert dan over het wat hü noemt beruchte
hek in de Berger duinen. Hü meent, dat over
de plaatsing overleg gepleegd had moeten
worden met het Berger gemeentebestuur. Er
te een pad gebakend en dicht bü dit pad te
het hek geplaatst. De waarde van het terrein
acht spr. gedaald.
Indertüd heeft het waterleidingbedrüf reeds
eigenmachtig een gebouwtje geplaatst, zoodat
er al meer stribbelingen geweest zün.
Het hek sluit niet de provinciale duinen af.
Men kan er omheen loopen en er zün zelfs
tourniquets tn geplaatst. Wil men het hek
doortrekken? Wat zal het dan gaan kosten en
hoeveel heeft het reeds gekost?
Wat beoogt de plaatsing van dit hek? In
Bergen beweert men dat het tegen de konijnen
is omdat het heb diep ingegraven te. Maar die
kunnen er omheen loopen en zü kunnen niet
lezen, dat de toegang verboden te. Voor be-
vloeiing en bebossching der duinen zün de
konijnen de grootste vüanden en hun moet
belet worden schade aan te richten.
Is het hek tegeh menschen gericht? En zün
tourniquets, dus men verwacht menschen. Er
zün bordjes met „verboden toegang.” Maar
daaronder staat: „Voorzichtig met püp en
sigaar.” Dus men verwacht menschen.
De heer LAMBOOIJ (R. K.>: „Maar dan
moet Je een sigaar rooken.”
De heer THOMASSEN„Dan moet u een
amendement op die bordjes indienen.” Spr. te
van oordeel, dat een bepaling over het vrije
wandelen aldaar gesaboteerd wordt en zou
graag weten, wat met het hek bedoeld wordt.
Z.i. schendt het ’t natuurschoon.
De heer BRUCH antwoordt namens Gedep
Staten, dat over de plaatsing van het hek geen
overleg is gepleegd met het Berger gemeente
bestuur omdat het hek niet op Berger grond
gebied ligt en omdat de provincie het onder
houd ter plaatse geheel bekostigt.
Voorshands zal het hek niet doorgetrokken
worden. Dit zal wel geschieden als het noodig
blükt. Spr. gelooft dat ten aanzien van het
..hinderlijke” van het hek schromelük over
dreven wordt.
Het hek te hoogstens 1 Meter hoog. Spr
heeft zich, ten bewüze daarvan, vlak tegen het
hek aan laten fotografeeren. (De foto doet de
ronde bü leden en pers). Aan het hek zelf is
geen ons beton verwerkt.
Het hek ontsiert niet en schendt niet het
natuurschoon.
Spr. leest een rapport voor van den rent
meester van het provinciaal landgoed te Cas-
tricum, waaruit blükt, dat allerlei ongerechtig
heden er plaats gevonden hebben (vernieling
brand, enz.)
Het servituut, houdt in, dat het publiek toe
gelaten wordt op de wegen en de paden van
het P. W. N., dus niet overal. Spr. zet uiteen,
dat het publiek zonder speciale kaarten op
grooter gebied mag wandelen, mits op de
wegen. De 22 borden „verboden tdfegang” staan
Juist om de wegen welke te bewandelen zün.
Maar het gaat niet aan. dat men toch wandelt
op die verboden wegen.
Het hek heeft aan den bestaanden toestand
niets veranderd; het voorkomt slechts dat men
niet den te bewandelen weg houdt. Het voor
komt. dat men maar willekeurig de duinen
inloopt. Er moet namelük voorkomen worden
dat er een ruïne van jongen aanplant ontstaat.
De plaatsing van het hek heeft 5.545 gekost.
De heer THOMASSEN meent, dat het hek
toch niets kan uitrichten tegen baldadigheden,
welke men er wil plegen. Hü blüft het plaatsen
van het hek een schending van natuurschoon
achten. Spr. zou er niets tegen hebben een hek
te plaatsen om de prise d'eau.
De heer WENDELAAR (V. B.) kan zich in
het algemeen vereenlgen met hetgeen de heer
Thomassen gezegd heeft. Spr. kan zich inden
ken dat vele leden de zaak niet beschouwen
in het licht van den plaatselüken toestand. Ter
plaatse is niets afgezet. Men loopt er frank
en vrü rond; men is afsluitingen niet gewoon
Men wil met het hek niet de waterleiding,
maar het duinterrein van de waterleiding be
schermen. Ged-, Staten zullen onder den in
druk gekomen zün van het ambtelüke' rapport
over baldadigheden.
In Alkmaar heeft men nog veel erger bal
dadigheden, maar daar heeft men de zaak
groot bekeken. Dat moet men hier ook doen.
De heer KETELAAR (V. D.): Maar u laat
uw politie-rapporten toch niet albreken.”
De heer WENDELAAR geeft dit toe. maar
de zaak zelf moet in het groot bekeken worden.
Laat men zün eigen Jeugd gedenken! Men moet
vrü kunnen rondloopen in de natuur.
Spr. dient een motie in waarin de wensche-
Ujkheid wordt uitgesproken dat het hek afge
broken wordt.
De heer WESTERHOF (S. D. A. P.) betoogt
dat het terrein toch vrüe wandelplaats ge
bleven is.
De heer BRUCH sluit zich hlerbü aan. Hü
betreurt het dat men een soort van wantrou
wen uitgesproken heeft tegen het rapport van
den rentmeester van het provinciaal landgoed.
MeJ. D. B.. Vrouwe van Nazareth.
ens:
hebt in verschillende artikelen reeds ge
lezen van den tocht der Graalmeisjes naar Ber
lijn. maar misschien vindt U t ook wel prettig
om t van een anderen kant te hooren, nJ van
die der Graalleden en -leidsters zelf.
Over het spel en de aubade voor de Bisschop
pen zal 'k maar niet meer schrüven. dat heeft
ook in alle Duitsche bladen gestaan; *k vertel
Bever wat kleine, leuke voorvallen.
weet, dat we in 2 treinen r.
gegaan? Eén vanuit Rotterdam
Amsterdam. We hebben op
groote verantwoordelükheid gevoeld: v
slagen van dit Rorate-Splel hing het
Berlijn nu ineens „een stoot sou krügen”! We
wisten ook, dat alle leeren en repeteeren alle
voorzorgen nog niet baten, als God er Zün Ze
gen niet op geeft. We gingen ate Zün aposte
len, we gingen de „Groszstadt" op een büzon-
dere manier vertellen, dat God alleen ge
lukkig maakt. Dus de heele Graal, van het
kleinste Kruiskind tot de meest gevormde leid
ster had geofferd en gebeden; zoo écht den
hemel geweld aangedaan. En zoo o.a. zweeg van
den Amsterdamschen trein iedere wagen op z’n
beurt een uur. om te bidden, en was de Rot-
terdamsche trein elk uur op een gong-tee-
ken, dat langs alle wagons gegeven werd een
tijdlang in het diepste stllzwügen gehuld De
conducteurs keken wel eens gek: „Jetzt schlafen
sle alle” merkte er eens eentje op maar Ja,
ze moesten maar aan die manieren wennen!
In Berlün gaat de trein hoog boven de stra
ten. Boven de „Alexander-platz" stopten we; in
minder dan geen tüd stond 1 beneden zwart
van de menschen. die allen naar boven stonden
te staren, 't Zal ook wel een aardig gezicht ge
weest zün: zoon heele lichte trein vol Jonge
meisjes in al die kleuren. Men riep: ..Sind Sie
vom Gral?” Wij knikten hevig en men wuifde
heel elegant of nam den hoed af. We bogen
keurig terug, maar we sprongen van pleizler
bijna tegen het plafond, dat in een trein met
soo boog te. „Ze weten dat we komen."
We waren gauw in onze „Helmen”, sliepen
niet lang, maar goed, en stonden om half acht
voor de Hedwigs-Klrche. De Schupo's vonden
t zoo n wonderlüke bedoening: meer dan 1000
Jonge meisjes, die zich doodstil hielden; er be
hoefde maar gewezen te worden „groenen, roo-
den" enz. en alles liep op rolletjes. Binnen in
de kerk was X fünü Onze Duitsche zussen
zongen Kerstliedjes en wü het Venl Sancte
Spiritus, dat we immers allemaal kunnen droo-
men!
Na de Mis stonden onze leuke bussen
allemaal voor ons klaar; 't liefst kroop je daar
in op de bovenverdieping natuurlijk! Branden
burger Tor, Potsdamerplatz. Unter den Lin
den de Duitsche Gralm&del zongen een
voudige liedjes, die we heel gauw konden mee-
te zeggen, at ieder haar boterhammetjes
Toen de optocht door de stad, 'k Gwivw oai
de meeste Berlüners behalve de goede Ka
tholieken tot den middag slapen ('t was Zon-
dag); overal zag ie t
reeitjes: een heele familie met slaperige
dichten in huisjasjes, chambercloa'ks, peignors.
voor een raam, in stomme verbazing naar zoo’n
groep vroegwandelaarsters kijkend.
We zongen alles wat we kenden; een keer
zelfs ,4n een blauwgeruiten kiel”.... 't Leek
opeens weer een nieuw liedje tusschen al die
grauwe steenen huizen. Ja, grauw en grys te
het stukje van Berlün, dat we zagen; de stra
ten zün er alle prachtig breed, maar X lükt net
een cementen stad; zelfs de boomen leken niet
echt. De opschriften van winkels hjken wel
allemaal op chocolareep-omslagen; maar de
lichtreclames zün geweldig fün en mooi!
De Berliners zün. geloof ik. heel nethes op
hun stad, want we zagen een vrouwtje zeker
van de stadsreiniging met een emmer water
en een borstel (op Zondagochtend!) den voet
van een paar parkeerborden wasschen.
Maar nu verder over onzen optocht. X Waren
er eigenlijk tweedie van óns en die van de
menschen nUst ons. want ze hepen in dezelfde
maat en met gezichten, of ze op afstandmarsch
wilden gaan.... We groetten natuurlük eerbie
dig O. L. Heer in iedere kerk, tot groote ver
wondering van het publiek. Maar men riep
niets, integendeel, de kleine boefjes, die hier in
Holland vaak zoo vervelend zün. hepen hier
met angstvallige zorg naar onze vlaggen te kü-
ken en als er 'n slip van in de modder dreigde
te zakken, grepen ze die en droegen 'm fier, of
X iets heel kostbaars was.
Derepetitiesdaar zullen we maar over
zwügen, dat is zwoegen geweest! Met X Sport-
palast raakten we al gauw heelemaal ver
trouwd. We kennen X Stadion door en door, nu
X Sportpalast en.... wat zal er nu volgen?
We hadden 's avonds nog net tljd,»m gauw
'n boterhammetje te eten; het publiek stroom
de al binnen. Na nog even samen in X Dulisch
en in X Hollandsch gebeden te hebben om Gods
Zegen over den avond, konden we beginnen.
We hebben maar één gedachte gehad: We
zeeleeuwen hun gummiballen lieten
thans in
rtr verzekerlnxsvoorwaarden tegen Z 9/)/)/) 'bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door Z ’7C/1 bü een ongeval met Z 9 Cfl bij verlies van een hand Z 1 OC oü verlies van een Z Cfl _t^een breuk van Z Zn bij wriles van 'n
ongevahM* verzekerd °vw>rd een der volgende uitkeertngen t ijUUlL" verlies van belde armen, belde beauen of belde oogen t doodelijken afloop f ZtJV» een voet at een oog f duim ot wijsvinger «JV» been ol arm “T V, anderen vinger
