Als wereldfiguren strijden
van den iag
I
T
I
Gesprongen handen?
R.A.I.
NAPOLEON EN FOUCHÉ
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONschoenen zijn Uw
HET
GROOTE
AVONTUUR
beste vrienden
Juist voor Vrouwen!
I De
I
Avonturier
VRIJDAG 27 JANUARI
Een felle strijd
Museumbouw in Japan
FEUILLETON
Stygende macht
“AKKERTJES"
1 Hongarije deels gericht
naar ’t Oosten
Napoleon als eerste consul
Ten tweeden male
Aanslag op Napoleon
STROMPELDE MET EEN STOK
ROND
Slachtoffer van rheumatiek
Ni weer flink en lenig
Twes mannen die elkaar haten,
maar niet kunnen missen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I
(Morgenavond vervolg)
(Adv.)
11
de Poendlts. Gevonnlsd
(Wordt vervolgd*.
y.
wachtte af.
»u en dan
het Consulaat voor het leven
zich ook te ontdoen
ié. die door Iedereen
fezwor
ist, tel
Het groote keizerlijke museum te Ueno, dat
in 1923 door de aardbeving werd verwoest, zal
worden herbouwd voor 7 mlllioen yen.
Het nieuwe museum zal naar Reuter meldt.
De
had.
In
druk
in de roerige dagen
drie verdiepingen hoog worden en een opper
vlakte beslaan van 1.8 H A.
De Japanners willen er een van
gebouwen ter wereld van maken.
De gevel van het gebouw zal In den gebrul-
kelüken Japanschen stijl worden opgetrokken,
doch het interieur zal versierd en verlicht wor
den op de meest moderne Westersche manier.
Men hoopt met den bouw In vijf jaar gereed
te z(jn.
Intusschen worden vele Japansche kunst
schatten bjj plaatselijke handelaars opgekocht
om te voorkomen dat deze kunstvoorwerpen het
land zullen verlaten.
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Siiiiiiiu
Nu zat Joseph Fouché hoeger dan hjj zelf
had kunnen denken en het leek wel, of zijn
nieuwe macht hem sterker dan ooit aanspoor
de zich tegen den keizer te verzetten. Met roem
beladen kwam Napoleon uit Oostenrijk terug.
Vrijwel geheel Europa was nu aan zijn macht
onderworpen. Alleen Engeland en Rusland bo
den nog weerstand. Maar onderhandelen wil
de hij niet meer met zUn aartsvijand Engeland
Daarom besloot Fouché. die na den terugkeer
van den keizer zich n’et meer met „groot? za
ken" kon bezig hoixlen, een eigen groot plan
uit te voeren achter den rug van den Keizer
om. HU haalt sinistere bank ers voor den dag.
die onderhandelen met Ho landsche bankiers,
die op hun beurt weer Engel’che geldmannen
weten te winnen. Zoo hoopt Fouihé te kunnen
bereiken, dat de vrede met England tot stand
komt, want allen gelooven, dat Fouché handelt
leren uiterst
ligt Fouclié
hun beider ta
lig aan ej daarom
1 was
(Ingezonden Mededeellng).
zou terugkeeren.
Z/P. .de JBeauharnals, die zeer verkwistend
gaarne inllch-
haar man.
zijn die "AKKERTJES" een ideaal
middel. Ze helpen verrassend bij
onbehaaglijkheid, maar bovendien
ook bij klachten op gezette tijden
AKKER.OCHETS
VoJg«n» recept roe Apotheker DumoM
By de opening van den op initiatief van de
Kamer van Koophandel opgerichten Ooster-
schen handelscursus te Boedapest, heeft de
eerste minister Oömbös een rede gehouden,
waarin hü zijn vreugde over de oprichting van
dezen cursus uitsprak, omdat naar zün over
tuiging HongarUe’s toekomst zich ook gedeel
telijk richt naar het Oosten.
Dit volgt reeds uit Hongarjje's geographische
ligging, dat. zooals de landkaart aantoont, de
kroon van den Ba'kan Is. De weg naar het
Oosten voert over Hongarije en van belang is
het daarom, wanneer in Hongarije veel Ser
visch, Turkach, Roémeenach en Bulgaarsch ge
leerd wordt, omdat het zijn nut heeft In het
verkeer met deze landen hun eigen taal te ge
bruiken.
Onze R. A. I. vraag ik vergeving
Voor hetgeen ik hier thans zeg;
Mooie auto’s vind, ik leeljfk,
Als ze slingren langs den weg.
En het leeltfkst, oud vehikel,
Zonder kleurtje of vernis,
Is soms prachtig, als de rijder
Weet en toont wat rijden is!
Want een auto wordt bekeken:
Eerstens dan door hem, die koopt;
En ten tweede door dengene.
Die geen auto heeft, maar loopt!
het achterkamertje praatte de hotelier
gebarend met zijn vrouw. HU vond het
allesbehalve prettig een gast te hebben die zelf
als zUn beroep opgaf: avonturier. Ulterlük zag
de nieuwe gast er beschaafd, zelfs welgedaan uit.
HU was mlschlen dertig jaar, niet onknap, keu
rig gekleed, zonder erg opvallend te zUn.
Wat den hotelier slechts was ongevallen was
het zenuwachtige lachje dat bUna voortdurend
om de lippen van den „avonturier" speelde. Uit
gezonderd dat lachje, scheen de gast volkomen
op zUn gemak.
De goedige hoteliersvrouw kwam. allerminst
onder den Indruk van haar echtgenoot’s opge
wonden woordenvloed.
„HU heeft toch betaald?” vroeg zU rustig.
De eigenaar van „La couronne” moest dit toe
geven.
„Nou dan!” zei zijn echtgenoote, „wat maak
je Je dan druk."
En daarmee kon de hotelier weer In de ge
lagkamer verdwUqen. waar hü. allesbehalve ge
rustgesteld, den nieuwen gast scherp In het oog
hield.
De heer Louis Beunier had onderwUl kennis
gemaakt met een der andere gasten, een jongen
handelsrelziger. die tegenover hem aan de lees
tafel was gaan zitten en zün orderboek door
bladerde.
„André Vasseur?” herhaalde de „avonturier”
den num, toen de reiziger hem die had ge
noemd, „Vasseur? Dat komt me bekend voor.
Waar kan Ik dien naam meer gehoerd heb
ben?”
HU dacht diep na. Een rimpel kwam tusschen
zUn wenkbrauwen. Even trok het zenuwachtige
lachje langs zün lippen. Dan klaarde zUn ge
zicht plotseling op.
„Juist!” zei hU. meer tot zichzelf sprekend,
dan tot zün toehoorder. „Dat was In Spanje,
vóór de revolulUe. Vasseur! Natuurhjk, hU was
de Franschman die In het nauw werd gedre
ven Hoor een misdadige bende Spaansche
Om zün hals is, als een touw, de zwarte doek
bevestigddat noodlotige wapen der „Wor-
ger”-secte.
Het is haar of dit verblindende licht In haar
hersens dringt met honderden steken en het
plafond op haar zal neerstorten
De adem begeeft haar: zü strekt de armen
uit, wankelt en stort als door den bliksem ge
troffen, neer bU het iljk.
Haar kreet is gehoord in de zaal, tot op het
tooneel, en heeft onder de toeschouwers ontstel
tenis te weeg gebracht en de acteurs hun spel
*n oogenbllk doen staken.
Er heerscht een onbeschrlJfeUJke verwarring,
gevolgd door een ware panleic.
Van alle kanten snelt men naar de loge: poli
tie, toeschouwers, brandweermannen, dienst
personeel.
den handel, de geldwereld en de groot-lndustrie
te vergeten.
Ziehier den Inhoud van deze in al haren een
voud verschrikkelijke circulaire, die volstrekt
niet zooals sommige der bedreigden zich
aanvankeUjk trachtten in te beelden een
misplaatste grap was.
„Wü, de uitverkorenen der rijf kasten, ver-
eenigd In comité, verklaren dat kapitein Penny-
less onschuldig is. HU kent noch de Poendlts,
noch de fakirs, noch wien ook van de IngewU-
den en leden.
„Dat zweren wü met een bloedigen eed!
„In naam van de opperste gerechtigheid heb
ben wU zijn Invrijheidstelling geelscht. Men
heeft ons die geweigerd. WU hebben zonder
mededoogen de bedrijvers van deze ongerechtig
heid getroffen.
„Ondanks alles zal hü vrU komen, omdat wij
het willen.
„Maar het ie ven. van kapiten Penny less zou
bedreigd kunnen worden door rechters, die In
staat zün een zóózeer compromltteerenden ge
vangene te doen verdwUnen.
„WU elschen dat hU blUft leven en hü zal
bhjven leven! -w
„Uw eigen leven, dat wü als onderpand ne
men. is waarborg voor het zUne.
..Sterft hU. dan zult gij eveneens sterven.
Eenmaal door ons veroordeeld, zult gü door niets
te redden zün.
„Uw woningen, magazUnen, dokken, fabrieken
of werkpaatsen zullen worden vernield.
„Ten slotte zal over dc stad de geesel der pest
Dan komt de grootste triomf voor Napoleon.
HU heeft welvaart gebracht en rijkdom; hü
heeft het concordaat met den Paus verkregen
de eeuwigen vrede met Engeland. HU wil thans
het Consulaat voor het leven en men geeft
hem dit. Nu wenscht bü 1
van den Intrigant Fouchc.
wordt veracht en onder het mom van hem te
willen beloonen. wordt Fouché tot senator be
noemd en ontvangt hü een fortuin op den koop
toe. Enkele jaren geleden verachtte hü het geld
als vuil, nu echter neemt hU zooveel hU krijger,
kan. HU trekt ziek terug In de provincie en ver
meerdert zün kapitaal op alle mogelüke wUze.
Maar met al zUn mllloenen leeft hU even sober
als toen hü arm was. Deze man is door niets te
verteederen, noch door rijkdom, noch door
armoe. Alleen de macht had macht over hem
en hü zou kost wat kost, weer aan de macht
komen. Dat zou ook Nape Ion ondervinden.
lliailllHHmtmWHWHIflHMIllMHHtlIlllll
De heer Louis Beunier nam een teug wijn. De
handelsrelziger wachtte in spanning op den af
loop van het verhaal.
Plotseling werd de deur van het hotel ge
opend en twee mannen kwamen met vlugge
schreden binnen.
NauwelUks hadden zü den heer Louis Beu
nier gezien of zü liepen snel op hem toe.
„Aha," lachte de een. terwijl hU den vertel
lenden avonturier bü den arm greep. „Hier is
de vluchteling.
Het incident was zoo plotseling geschied, dat
leder nog onthutst stond te kUken. toen reeds
een van de mannen zUn legltimatiekaart aan
den stom-verwonderden hotelier toonde. En het
was verwonderlUk. maar ook zielig, om te zien
hoe er van de houding van den heer Louis Beu
nier niets overbleef, hoe hü keek als een kind
dat op snoepen wordt betrapt. HU zette een
dood-ongelukklg gezicht. Het zenuwachtige lach
je blééf op zUn lippen. HU poogde zich zachtjes
te verweren, doch de belde mannen namen hem
beiden beet en brachten hem in een auto, die
voor de deur wachtte.
„HU Is een paar uur geleden ontsnapt." ver
telde een der bewakers, „gekleed In een pak van
den directeur van het gesticht. Hoe hü daaraan
is gekomen weet ik ook niet. In leder geval
kwam hU weg. En hier heeft hü aeker verhalen
verteld! Ja, dat Is zün manier. Voorloopig moet
hU nog goed onder geneeskundig toezicht staan.”
de mooiste
Niets anders
noodlg dan TUI UI
Hoor
schooiers."
De handelsrelziger die zich niet bewust was,
familieleden te hebben die het bulten de gren
zen der republiek zochten, wilde niettemin het
verhaal met genoegen hooren. En Louis Beunier
liet niet op zich wachten.
.Ja,” vervolgde hU. „Ik doorkruiste toenter-
tUde het Spaansche bergland. Alleen, zooals
trouwens mün gewoonte was. Spaansch ken Ik
voldoende om mü er mee te kunnen behelpen
en mün zaken die Ik onderweg afdeed, lieten
me geld genoeg om de reis tot In het oneindige
voort te zetten en rijd genoeg om de heerlUkste
plekjes te gaan zien.
Op een dag bevond Ik mü op een smallen
bergweg, dlle langs de helling van een grooten
berg naar den top voerde. Aan een zUde was de
weg bezoomd met heesters en kreupelhout, ten
andere zUde was de bergwand, die schuin om
hoog liep.
Het was er eenzaam, want reeds verscheidene
uren geleden had Ik het laatste dorp doorge
wandeld.
Plosellng hoorde Ik vóór mü een gedrulsch,
waarbU zich opgewonden kreten en hulpge
schreeuw mengden. Het lawaai kwam steeds na
der en de menschen die het voortbrachten
zouden ongetwijfeld straks om den hoek van
den weg tevoorschUn komen. OogenbllkkelUk
verborg Ik mU in de heesters ter zUde van den
weg en wachtte af.
En ja, daar verscheen een troep gespuis zoo
als u het zich nauwelUks kunt voorstellen. Ech
te Spaansche strulkroovers, haveloos, ongescho
ren, vuil en met een aangeboren handigheid in
het stelen. Midden In den troep werd een nog
jonge man meegevoerd, die tevergeefs om hulp
riep, voor zoover zün aanranders hem dat niet
beletten.
Wat moest ik doen?
Dat was geen moellUke vraag voor mij- Op
mUn zwerftochten heb Ik vaak met geweldige
moellUkheden te kampen gehad, zoodat Ik wist
hoe In dit geval te handelen.
Ik haalde een alarmpistool voor den dag
het eenlgéS „wapen” dat ik gewoonlUk bezit
en zoodra de troep de plek passeerde waar Ik
verscholen lag. drukte Ik snel achtereen af. De
daverende knallen die zoo plotseling weer klonken
deden de bandieten ontzet uiteen wijken. Nau
welUks had Ik het pistool afgeschoten of ik per dag.
wierp mU op de ellendelingen en sloeg er en-
worden losgelaten door degenen, wier onbe
grensde macht gerechtigheid elscht.
„Beeft en gehoorzaamt!"
Elk van deze circulaires droeg een stempel,
vertoonende drie roode handen in driehoeks-
vorm rondom een lotusbloem.
Dit onheilspellende schrijven verwekte bü de
geadresseerden hevige ontsteltenis.
Dit comité van de „VUf kasten” had getoond
zelfs niet voor een aanval op de machtlgsten
terug te schrikken, over ontzagwekkende midde
len te beschikken en alles aan te durven.
En de schrik was des te grooter. omdat nie
mand wist wie de leden van dat comité waren,
van wie of wien dat comité zün bevelen kreeg
en wie zUn medeplichtigen waren.
Vandaar dat al die bedreigde personages, ang
stig geworden voor het onbekende dat boven
hun hoofd hing, nog slechts ééne gedachte had
den: Pennyless! Die Amerlkaansche rijkaard en
zonderling, voor wiens leven men nu büna even
bezorgd en bekommerd scheen te worden als
voor zUn eigen leven.
Men vergaderde, men deed allerlei stappen,
njen telegrafeerde aan den onder-konlng, die
rustig In zUn prachtig paleis te Simla zat, men
zond een petitie, men bood zelfs een waarborg
som aan tot X enorme bedrag van een mlllioen
pond sterling I
De gezondheid en het leven van den gevan
gene werden plotseling het voorwerp eener bUna
teedere belangstelling van aoovelen. die vreezen
moesten aan hun in welstand en eigenbaat op
gaand maatschappelijk hestaan onverwacht een
einde gemaakt te zien.
n den avond van den aesden November
hield een huurauto stil voor hotel ..La Cou
ronne” in een der voorsteden van Parijs.
Een heer stapte uit, die, nadat hü den chauf
feur betaald had, het kleine hotelletje binnen
stapte en om een kluner vroeg.
De winter was dat, jaar vroeg Ingevallen; de
straten waren nat van den Uzlgen regen die den
geheelen dag uit de laaghangende donkere lucht
was gevallen. Een gure wind woel om de hoeken
van de verlaten straten.
BU het openen van de hoteldeur was een
koude windvlaag door de gelagkamer getrok
ken. De weinige gasten keken geérgerd op naar
den vreemdeling.
Deze, alsof hU zich nergens van bewust was.
bestelde rustig zUn kamer, betaaldë vooruit en
vroeg meteen Iets te drinken.
Toen de hotelier met het gastenboek bü hem
kwam, schreef hü er met vaste hand In: ..Louis
Beunier. avonturier." Toen gaf hü het boek te
rug aan den waard, die met verbazing de eigen
aardige beroepsaanduiding bekeek.
De pas blnnengekomene maakte het zich ge-
makkelük. Na zich van Jas en hoed te hebben
ontdaan zette hü zich aan de leestafel en was
weldra verdiept In zün lectuur.
kellner bracht den wün dien hü besteld
HU heeft den avond voor den staatsgreep van
Napoleon nog met den machtige urenlang ge
praat en als des morgens heel Parijs met ver
bazing hoort, dat de staatsgreep heeft plaats
gehad, is Fouché onder de gezagvoerders wel
licht de eenige die zich lekker voelt. Slaagt
Bonaparte, dan zal Fouché zün dienaar zün,
mislukt hü, dan Is hU zUn vUand, ziedaar de
moraal van Fouché. Hü wordt leder oogenbllk
op de hoogte gehouden en zal tUdlg de bakens
verzetten. Bonaparte slaagt en Fouché verklaart
zich openlük vóór den overwinnaar. ZUn op
treden Is zoo apert en opvallend, dat men hem
In de Parijsche revues van die dagen lustig
voor den gek houdt. HU had het In zün macht
die revues te verbieden. Hü doet het niet. Hü
amuseert zich ermee. De leider van het Direc
toire, Barras, die zoowel Napoleon als Fouché
uit de modder heeft gehaald, kan nu het hazen
pad kiezen. Hü heeft afgedaan en zal zün
leven lang Napoleon en Fouché haten.
Napoleon was nu Consul van Frankrijk. Het
genie van.Napoleon duikt op in al zün groot
heid. Hü ordent den wanordelijken staat, dc
rechtspraak, kortom hü brengt orde en vrede In
het Jarenlang geteisterde land. Hü was de
groote man, die den kleinen Barras op zü
schoof. Fouché blüft de kruiper, de onderge
schikte. die In Barras een trouwen vriend ver-
raderlük overleverde.
HU blüft volmaakt op de hoogte van wat er
In Parüs gebeurt. HU ziet dat Bonaparte hooger
wU stügen en dat dit niet zal lukken zonder
de hulp van pientere en gewJUge dienaren. HU
wach^ weer af, als altüd en het oogenbllk komt,
dat Napoleon hem roept. Hü wordt opnieuw
tot minister benoemd en heeft tot taak Bona
parte tot Napoleon te maken. Twee vUandin
staan dus schouder aan schouder. Beiden heb
ben elkaar noodlg. Er heersche tusschen hen
een groote onrust en zü hatm elkaar. Hon
derd maal valt Napoleon tegen hem uit. Hon-
derdmahl haalt Fouché de schouders op. Hü
bespiedt Napoleon thuis en In het epenbare
leven. HU weet alles van hem. Fouché rekent
weer als vroeger. Hü voelt, dat de elndelooze
oorlogen van Napoleon op een débkcle moeten
ultloopen en dan pas is het rijd zich tegen
hem te keeren.
Ook met Talleyrand, dien
bekwamen minister van Napcrfj
voortdurend in conflict. Maar
lenten vulden elkaar volleöl,
kon Napoleon, die even'.groot was’ als zün
twee ministers samen, hea beiden, gebruiken,
tenwül heel Parüs zich cm: de gezworen vijan
den amuseert. Toen op eeri~-feest, t:n(vül Na
poleon vocht In SpanjA de twee /ministers
samen werden gezien, viel dit zoo opjen wekte
dit zooveel consternatie, dat men er een proote
gebeurtenis achter zocht. Die zat er Inder
daad achter en de familie van Nap lean liet
hem waarschuwen. Hü zelf bewees door zijn
overijlden terugtocht naar Parüs, dat ook hü
deze samenkomst als zeer büzonder beschouw
de. HU vloekte Fouché uit nog denzelfden
avond, dat hü in Parüs aankwam. Talley
rand maakte hü uit waar alle m nieters bü
waren met het gevolg, dat de minister werd
afgezet. Fouché echter bleef op zün post en
had voor de zooveelste maal door een ander
de kastanjes uit het vuur laten halen. Ook
hier weer dus de mindere, die den meerdere
overwon, door zün verregaande karakterloos
heid. Zün tegenstander Talleyrand was dus
van de baan en ook Napoleon zou voor een
poos verdwUnen om oorl g te voeren tegen
Oostenrijk. Deze, strijd bracht Napoleon niet
veel geluk, maar terwül hü vocht werd Frank
rijk aangevallen door de En-jelschen. Nu was
het de beurt van Fouché om op te treden en
een groote daad te verrichten. Volkomen
eigenmachtig zet hü een leger op de been en
benoemt tot generaal den aartsvijand van Na
poleon Bernadotte. Het leger deed dingen, die
Napoleon zelf voor onmogelük had gehouden.
Het verdreef de Engelschen en de woede, die
Iedereen aan Fouché had toebedacht, kwam
niet van Napoleon.„doch bestond alleen in het
brein der kortzichtigen. Napoleon nam alle
verantwoordelüke persenen onder handen en
prees in het openbaar Fouché als den eenlgen
man, die zijn pl.cht had gedaan. Maar nu heeft
Fouché ook hier den smaak van beet en hü
begint tot aller verbazing de Nationale Garde
op te roepen. Waarcm begrijpt niemand. Ook
Napoleon, die weer naar Oostenrijk Is. B het
een raadsel en hü schrijft Fouché hem te mel
den. wat er aan de hand Is. Fouché heeft r<u
mooi razen en tieren, hü moet van zün dolle
plannen afzien.
Intusschen heeft zün groote daad, die de
Engelschen verdreef, hem recht gegeven op
een groote belooning. die dan ook niet uit
bleef. Napoiedh gaf hem den eeretltei van
Hertog van Otranto. Zoo werd de oude revo-
lutlonnair tot een eersten aristocraat en hü die
vroeger de luze vervloekte voelt zich nu ge
lukkig in zün nleuven aristocratlschen titel.
Hü krijgt beholve dezen titel een nieuw wa
penschild, dat zün bevordering nog lulsterriJker
maakt.
Op den 24sten December 1800 rijdt Napoleon
naar de groote Opera om de première van Die
Schöpfung van Haydn bü te wonen. Achter
zün rijtuig ontploft een bom. Bleek maar be-
heerscht rijdt hü door en wordt geestdriftig
door het publiek tot In de opera toegejuicht.
HU blüft tot het einde volkomen zichzelf, terwül
zün vrouw naast hem zit te schreien. De
geestdrift stügt ten top en Napoleon speelt zün
rol vcortreffelük. Daarna echter, als hü onder
zün getrouwen is, barst hü los tegen Fouché
wien hü verwüt, dat hü de samenzwering had
moeten voorzien.
Fouché echter verdedigt zich nauwelUks en hoe
harder zün Consul schreeuwt, des te üziger zwügt
zün dienaar, Fouché verlaat de Tuilerieèn
Uskoud en totaal onverschlllg. Het lükt nu wel,
maar niet voor het eerst, dat Fouché zal vallen.
De dreiging duurt dagen lang en Fouché heeft
dus tüd om nieuwe netten te spannen. Wat doet
hü nu? HÜ stelt op bevel een lijst van namen
samen van Jacobijnen, die verbannen moeten
worden, want zü zün het die Napoleon verdenkt,
zü de vroegere vrienden van Fouché. Hü zoekt
intusschen en ontdekt, dat de aanslag Is ge
pleegd door de royalisten, die met Engelsch
geld werkten. Napoleon Is woedend en tegelük
bewondert hü den minister van polltie, die hem
te glad af was en die door deze ontdekking
een volledigen triomf behaalde.
Wat je langs den weg ziet racen.
Laat je nu natuurlijk koud,
Wijl de R. A. I. de laatste snufjes,
Om te pronken, bij zich houdt!
Wat je langs den weg ziet rijden
Wds in zijn tijd nieuw en fraai.
Anno zooveel jaar geleden,
Op een ouderwetsche R- A. 1.^
Déze R. A- I. heeft de perfectie
Van den motor en de lijn.
Zoo de auto’s, naar de meaning
'3i moeten zijn!
Technisch af! en voor de oogen
Een juweeltje van plastiek.
Vlug, volmaakt, niet slechts in T rij
den.
Maar ook naar den eisch van chic.
Men vreesde voor hem niet enkel den dood
zonder vonnis, de geheimzinnige verdwüning. dia
het lot is van zooveel staatsgevangenen, maar
men was zelfs bang dat hü ook maar ziek zou
worden, dat het hem aan iets zou ontbreken,
dat hü kou zou vatten of klespün zou krügen!
Denk eens aan: hü belichaamde voor hen de
rust, het gemakkelüke leven, de genoegens, de
eer, de fortuin!
Kortom: al die menschen bewogen hemel en
aarde ten einde bevrüd te worden van een zóó
lastigen en gevaarlüken gast. Daarom moest hü
dat was de algemeene opinie In de belang
hebbende kringen zoo spoedig mogelük uit
zün kerker bevrijd en naar zün jacht terugge
bracht worden, en dan kon men hem verder
met een verbod om ooit weer den voet te zetten
op Britsch-Indlschen bodem, naar de maan la
ten loopen.
In elk gevul moest er een spoedig einde komen
aan de nachtmerrie welke benauwend drukte
op al die menschen, wier taak het niet was. en
die er ook niets voor gevoelden, als güzelaar te
dienen voor een personage, dat niemand kende,
dat beschuldigd werd van een vergrijp, waarom
trent men evenmin op de hoogte was, en dat
misschien niet de minste schuld bad
Men moest de Britsche regeerlng wel slecht
kennen om een oogenbllk te veronderstellen dat
zü zich door zulk een bagatel uit haar gewone
manier van doen zou laten brengen!
Op een daarvan werd het lük gelegd van den
man, op de andere het lichaam der ongelukkige
vrouw die nu nlet-geartlculeerde kreten deed
hooren zooals krankzinnigen die slaken.
Men droeg ze weg door de voortdurend aan
groeiende menigte toeschouwers, die de onder
broken voorstelling In den steek lieten, en men
transporteerde hen naar hun woning.
Het gerucht van dezen derden moordaanslag
verspreidde zich In de stad met de bekende snel
heid van Jobstüdingen.
Men besprak het gebeurde op allerlei manie
ren en van allerlei gezichtspunten, en de ruste
loos naar nieuws jagende dagblad-reporters,
liepen, draafden, trachtten overal Iets te weten
te komen en telefoneerden onophoudelük.
Maar dit was niet alles, en deze avond die
heel de groote hoofdstad van het Britsche Kei
zerrijk in rep en roer bracht, zou nog voor een
nieuw ontstellend feit zorgen.
Dat verschrikkelüke geheime comité, hetwelk
oordeel en vonnis velde over de hoogste waar-
dlgheidsbekleeders van het Britsche empire, het
Keizerrijk, had zoo juist ook officieel zün wil
en zün bevelen kenbaar gemaakt aan heel de
Brltsch-Indische wereld. En In welke bewoor
dingen!
In den loop van den avond hadden vüfhon-
derd notabelen van Calcutta een schrijven thuis
gekregen, dat hen met schrik vervulde.
Het comité had voor de adressen de meest
deftige namen uitgekozen der hooge militaire,
administratieve en rechterlüke personen, zon
der da voornaamste vertegenwoordigers van
Indien er iemand is. die aan rheumatiek lüdt.
zooals deze vrouw deed, zou hü er goed aan
doen haar ervaringen eens te lezen.
..De laatste 20 jaar ben ik een slachtoffer van
rheumatiek geweest." schrijft zü. .Zes jaar
geleden kreeg Ik rheumatlsche koorts, die mij
totaal verzwakte. Ik kon me niet meer voortbe
wegen zonder stokken of Iets anders om me te
helpen. Toen besloot ik Kruschen Salts eens te
probeeren. Nu neem Ik vier jaar Kruschen Salta
■en Ik kan me steeds gemakkelük bewegen.
Inderdaad, ik wil Kruschen niet meer missen
en ik raad het iedereen aan, die ik ontmoet.
U kunt van dezen brief desgewenscht gebruik
maken, want ik vind, dat anderen hierdoor
hetzelfde mooie resultaat zouden kunnen berei
ken als ik heb gehad." Mevr. S.
Rheumatlsche toestand is het gevolg van een
overdaad van urinezuur in het lichaam. Eenige
ingrediënten nu van Kruschen Salts zorgen, dat
dit urinezuur zacht maar volkomen uit het
lichaam verwüderd wordt. Andere zouten in
Kruschen verhinderen, dat het voedsel in de
ingewanden kan gaan gisten en voorkomen
daarbü niet alleen verdere ophooping van het
gevaarlüke urinezuur, maar ook van afvalstof
fen. die de gezondheid ondennljnen.
Daarom zal jie dagelüksche dosis" Kruschen
niet alleen rheumatlsche pünen verdrijven en
verder voorkomen, doch het zal Uw geheele
organisme verfrisschen en vernieuwen.
Kruschen Salts Is uitsluitend verkrijgbaar bü
alle apothekers en drogisten' k 0.90 en 1.80
per flacon. Stralende gezondheid voor één cent
allen hevig opgewonden, terwül de stem der ac
teurs verloren gaat onder het tumult In de zaal.
Een geneesheer baant zich een doortocht door
de menigte om zün zorgen te wüden aan het
slachtoffer.
HU snUdt het doodelük weefsel door en ont
bloot den hals, waarop zich een donkerpaarse
streep afteekent.
Hü voelt den pols, beluistert t hart.Niets
Geen werking meer waar te nemen!
Hü verricht een punctie geen druppel
bloed! Hü past de kunstmatige ademhaling
toe.... Niets helpt! Rechter Norton is niets
meer dan een lük.
En opdat niemand in onzekerheid er over zou
verkeeren welke hand hier met zulk een ver
bijsterende brutaliteit een slag heeft geslagen,
ziet men boven 1 lük In den wand den welbe
kenden dolk gestoken golvend lemmet, vlüm-
scherpe punt, altüd denzelfden vorm.
Ja, onveranderlUk dezelfde, evenals de straf,
toegepast op het slachloffei. evenals de formule
waarmede de moordenaar zien rel ven aan het
publiek bekend maakt. Voor de derde maal
steekt de punt door een papier waarop men deze
woorden leest, die de meeat stoutmoedlgen doen
sidderen:
„Veroordeeld door
door mü Berar.”
Te midden der algemeene ontsteltenis, die
steeds grootere afmetingen aannam, kwam men
van het nabügelegen posthuis ter verleenlng
van eerste hulp bü ongelukken aandragen met
twee brancards.
kelen neer. Den Jonge man bevrijdde Ik, waar
na wü het op een loopen zetten.
Wü kregen een fllnken voorsprong doordat de
kerels versuft bleven staan en pas aanstalten
maakten om ons te achtervolgen toen wü reeds
om den hoek van den weg verdwenen waren.
öp een plaats die ons het meest geschikt leek
beklommen wü den stellen bergwand naar een
soort van platform. Juist kwamen onze achter
volgers aan.
Een geweldig geschreeuw ging op toen zü ons
zagen zitten, een tiental meters boven hun
hoofden. ZU huilden van woede omdat zü geen
vuurwapenen bü zich hadden en slingerden de
vreeselükste vervloekingen naar onze arme hoof
den.
Vasseur, die zich hersteld had, begon met
steenen naar be
neden te gooien.
welk voorbeeld Ik
gaarne volgde en s
in^ minder dan
geen tüd waren
onze belagers
verdwenen.”
g oo dit blad «lln Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f Qflfin bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f ’7Cfl bU eep ongeval met f VCfi bU verlies van een hand f 9C bü verlies van een f Cfi bfl een breuk van f Afl bü verlies van 'n
All€ ubonnt verzekerd voor een der volgende ultkeeringen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f UIZ.” doodelüken afloop J A«7Vs* een voet of een oog f 1 duim of wijsvinger VVs*been of arm TTVe* anderen vinger
uit naam van den Keizer. Doch een toevallige
achterdocht in Nederland brengt den Keizer cp
dé hoogte van het geval en hü ontslaat Fouché
als minister van politie, hoewel geen züner
andere ministers hem hierin büvalt. De opvol
ger van Fouché was de hertog van Rovigo.
Nu geschiedde, wat Napoleon zeker niet had
verwacht. De publieke opinie was vóór Fouché.
die Immers op een vrede met Engeland aange
stuurd had. Ook dit weet Fouché en hü maakt
er gebruik van. NauwelUks Is zün opvolger be
noemd, of hü neemt zün maatregelen) De ge
heime machinerieën van het mln'sterle van
politie worden eenvoudig onklaar gemaakt en
als Fouché na enkele dagen en nachten hard
werken zün paperassen bü elkaar heeft ge
zocht, is er van het vernuft'ge systeem niets
meer over dan een wassen neus. De gedupeer
de opvolger meldt den Keizer, dat het archief
van het ministerie van politie vo'komen ver
nield is en dat alle paden der politie onherken
baar verminkt zün. Het grapje van Fouché
zou enorme gevolgen hebben. Van nu af aan
zou de strijd tusschen Fouché en den groot-
sten man ter wereld pas voor goed beginnen.
De gr<«tate man ter wereld zou verllézen.
Fouché had zün rol nog niet geheel gespeeld.
Toen zü allen den voet van de rots
hadden bereikt, zagep zü, dat het nest
terecht gekomen was op Willie’s hoofd,
terwül hü een dutje deed. Hü was er
werkelük van wakker geworden en
scheen wat versuft.
„Kük eens, wat daar op m*n hoofd
gevallen is,” stotterde hü.
„Dat is een adelaarsnest,” zei Freddy.
„X Had nog erger kunnen zün!”
„Wat bedoel je daarmee?’’ vroeg
Willie,
„Wel, er hadden eieren in kunnen
ritten," lachte Freddy.
oen Joseph Fouché minister van politie
was In Frankrijk, was er voor het eerst
S^Tke V“n _generaal Buonaparte, op wien
- n van de revolutie niet zoo
als'pohtie^nX1 d£S. SLTt^l waJ
milder was dan de leiders der revolutie,
heerschte in Frankrijk en zün heerschappü liep
reeds ten einde.
Fouché wist, dat Bonaporte
Hü wist dit van de vrouw van den generaal,
was en voor duizend Louis d ors
tlngen gaf over de plannen van
Fouché was dus voorbereid, maar hü liet na
zün regeerlng te waarschuwen. Hü
wat de toekomstige Napoleon doen
zou hü wel verder zien. Bonaparte verliet inder
daad zün leger en het Directoire besprak de
mogelükheden. Zou men hem gevangen nemen
of tegemoet gaan? Zü beraadslaagden reeds te
lang. In verschillende steden werd Bonaparte
geestdriftig ontvangen en voor Fouché was het
al lang duidelük, dat de generaal zou zege
vieren. Bonaparte komt te Parijs en alle groot
heden komen hem bezoeken. Onder hen was
ook de knappe Talleyrand, die later zoo vaak
met Napoleon In conflict zou komen, een van
de schranderste mannen van zün tüd. Ook
Fouché gaat en nu reeds wordt hü beleedlgd.
doordat Bonaparte hem urenlang laat wachten,
daarmede te kennen gevend, dat hü den politie
man niet bepaald hoogacht. Fouché onthoudt
dit zün leven lang en zün wraak zal op tüd
komen. Volgens latere verklaringen van Napo
leon, zou Fouché tüdens dit eerste onderhoud
met een ongewone scherpte de situatie van
Frankrijk op dat oogenbllk hebben uiteengezet,
maar deze was slim genoeg, om vele dingen
niet te vertellen die hü alleen wist en die hü
aan geen tweede wilde vertellen. Ook Napoleon
zou van hem afhankelük worden. Intusschen
biedt hü hem zün diensten aan, die natuurlük
worden aangenomen door een scherpzinnig man
als Napoleon.
Freddy Vrijdag ging op een dag erop
uit, om een adelaar te vangen in zün
nest.
Hü nam Robbie en Topsy met zich
mee, maar liet hen achter op een
veilig plaatsje tusschen de klippen,
terwül hü zichzelf aan een touw liet
zakken naar de plaats, waar de ade
laar zün nest had gebouwd. Zoodra de
vogel den zeeman bemerkte, vloog hü
weg, en kü was zoo ongerust, dat hü
zün nest van de klippen aftrok.
„X Is nu niet te doen,” zei Freddy.
„We zullen X later nog wel eens pro
beeren."
GEOPEND vam 10vx.-5km. ikvam Shm-IOkm
SLUITING ZONDAG 5FIBR. Sm m.m_
