Van plant tot autoband HET MEEST BENUTTE VOERTUIG DE AUTOMOBIEL, I 1 Shows en shows! Iets over rubber Van slakkengang tot recordsnelheid Is er verschil Voorheen en thans HEEL WAT GERIEFELIJKER EEN EXCURSIE IN 1895 De moderne touring-car maakt het reizen tot een genot Een Dion Bouton stoomtractor als touringcar. De eerste Nederlandsche a utomobielfa briek Voorheen: Elegance is hoofdzaak Thans: Snelheid viert hoogtij Toen er nog geen sprake was van een „geel-bandje Auto-rijden te met uitkijktorens fantasie bevinden. niifiiu^n Henry het ge- be- het ■n^i”>«^MiiMMiiiiiinniiiinniiHiiiiiiiiiuiiuiiiiiniiiuiiiiiiuiiiinmiiiniiiiiiiiiiiniiïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiii[iiiii ter. aantal I Wij reden dus, Iwr. wtf kwamen vooruit en lieten niet na meer aandacht te trekken dan mij lief was. Mijn voorgevoel liet me niet met rust en het had gelijk. Want nauwelijks waren we den hoek van de straat omgesprongen, of eenige jongelieden van een jaar of veertien wezen met uitgestoken vinger naar onzen hup pelenden viervoeter onder den uitroep: „Je mot ’m wat haver geile, dan loopt-le harder". Diepe verontwaardiging bij de inzittenden die elkaar sprakeloos aankeken. Totdat schoonmama de spanning brak en opmerkteJJa’s de kif”, waarmee zjj weliswaar een grove onwaarheid sprak, doch niettemin de situatie redde. Het is niet alles goud wat er blinkt.... De roeping van den auto is velerlei. Mogen we de fabrikanten gelooven dan maken zjj auto's voornamelijk, om niet te zeggen uitslui tend om in een behoefte te voorzien; maar zoo lang zU uit de autofabrtcage winsten weten te verzamelen en niet zoo heel kleine, mogen we veilig aannemen, dat de behoefte aan auto’s meer het middel tot, dan het doel der fabricage is Dit is niets vreemds, want dit geldt voor leder handelsartikel en de fabrikant die een dingetje zou willen maken waaraan geen be hoefte bestaat, zou een volslagen dwaas zijn, den naam handelsman niet waardig. Toch denkt men bjj het artikel auto niet zoo gemakkelljk aan behoefte als b.v. bij de ar tikelen meubel, zakdoek, koffie en sigaren. De auto is zoo verschrikkelijk duur om een „be hoefte” te kunnen zijn, aldus redeneeren velen van hen die zelf geen auto hebben en rijden in zoo’n vehikel als een bijzonder noegen en een benjjdenswaardige luxe schouwen. Maar dit is het niet! Vraag maar eens aan den bestuurder van een grooten vrachtauto of een autobus. Ook hij mag den heelen dag en heele avonden achter het stuur zitten, maar niet zoodra is zijn dag om, of hij vliegt naar huis, dolblij, dat hij eindelijk eens in een rustlgen stoel kan plaats nemen. Wie van ons heeft in zijn benjjdenswaardige jeugd niet gedroomd van een toekomst, waarin bet baantje van tramconducteur voor hem was weggelegd? Welnu, praat eens met den be stuurder van lijn 11, als hij tusschen vjjf en In hetzelfde artikel over de ,31mplex”-fabriek wordt opgemerkt, .dat de automobiel zich van het motorrijwiel onderscheidt, doordat zjj vier wielen heeft in plaats van twee en zitplaatsen heeft voor twee of meer personen. Alles is groo- forscher en het paardekrachten. ..4v’» i"' zes uur met een vaart van één Kilometer per uur over het Rokin raast, of als hjj op eersten Kerstdag dienst heeft, terwijl zijn kinderen en de uwen liederen zingen bij den Kerstboom! Steek uw licht eens op bjj den handelsrei- ziger, die dag aan dag met zijn Ford of Che vrolet (voor hem Inderdaad een behoefte) stad en dorp afrijdt, honderden Kilometers, om suf en melig uit te stappen voor de deur van een hotelletje of voor de deur van moeder de vrouw. Informeer eens bjj den chauffeur van den Rolls Royce, 'die Europa doorkruist om meneer en mevrouw en de kinderen rond te varen langs de heerlijkheden der aarde, terwijl zijn vrouw en kinderen wekenlang thuis op hem wachten in omstandigheden, die eenigermate contrasteeren met de luxe van den Rolls Royce. Tja, u zou ook kunnen informeeren bjj den meneer en de mevrouw, die de reis uit een anderen hoek bekijken, maar dan nog.... Zij vinden het op den duur ook al zoo’n pretje niet meer en den volgenden keer zullen zU. tenzij ze sportsmenschen zijn, maar liever met den trein gaan, want duurder Is de trein niet en vermoeiender zeker niet. Nee, het valt tegen. Het is meer schijn dan werkelijkheid. Een lange auto-rels kraAkt een mensch. al is de wagen nog zoo zwaar. Maar och. daar gaat het ook in vele gevallen niet om. De meeste auto bezitters beschouwen hun wagen niet als een prettig ding, maar als een voertuig dat nuttig is of als een luxe-bezlt. De Ijdelheid speelt den mensch parten. Er zjjn menschen. die kost wat kost auto willen rijden omdat ze dat chique vinden. Ze hebben daar alles voor over. Ze koopen op afbetaling en dat gaat erg gemak- keljjk tegenwoordig en meestal is de auto ver sleten vóór hjj betaald is, maar dit deert hun niet, want ze hebben een „wagen" zooals ze dat noemen en deze wagen is hun grootste vreugde. De vreugde betreft echter niet zoo zeer het bezit van den wa gen dan wel het feit, dat de buurman géén wagen heeft. Met een dusdanigen auto bezitter heb ik eens een kor ten stadsrit gemaakt,, toen hij den auto pas drie dagen In zijn bezit had. Het was een paar maandjes. En als het afgeloopen is, een zooveelste-handsch ge vaarte, tamelijk verveloos en tamelijk verouderd van type. Het was bovendien een ner veus meubel, dat bij het aan zetten van den motor harder en luidruchtiger trilde, dan men van een modernen auto zou mogen verwachten. Maar aliat ding maakte den eige naar tot ‘n gelukkig mensch en met hem zjjn vrouw, zijn vier kinderen, zjjn schoonmoeder en zjjn zwager, méér dan schrij ver dezes, die zich niet kon verplaatsen in de onschuldige vreugde van de autofamilie en aangezien ik een lafaard ben, voelde ik mijn leven minder veilig in deze rammelkast dan b.v. in het hoekje van een geliefd café. Maar zelfs prijs stellend op manieren bfj anderen, nam Ik mU voor te doen, alsof de rit mjj niet on welkom was en zoo huppelden wij de straat uit. waar de familie In argeloozen trots op de buren neerkeek, hoewel circa dertig bewoners van deze straat de beschikking hadden over voer tuigen die den nahm auto géén schande aan deden. In Engeland, het land van de traditie kan men de oude vormen nog niet vergeten. Elk Jaar wordt daar een wegwedstrijd gehouden op het traject LondenBrighton met wagens, die tenminste zeven en twintig jaar oud zijn. Men herdenkt daarmede den eersten autowedstrljd, die In 1896 werd gehouden, toen de weg zonder beperkingen voor het autoverkeer werd openge steld. Vóór dien tijd was daar de snelheid bjj de wet beperkt lot 3H K.M. per uur. terwijl de voertuigen moesten worden voorafgegaan door een man met een roode vlag. Het schijnt in die heerlijke tijden van gemoedelijkheid en. rust wel te zijn vóórgekomen, dat de roode voorloo- dat de motor kan vóórtbrengen, is theoretisch eigenlijk onbegrensd. Dikwijls heeft de motor inplaats van één, twee cylinders bij een zeer krachtige machine zelfs vier hetgeen ook aan den regelmatlgen gang ten goede komt.” „Een goed chauffeur moet op heel wat letten: allereerst op zjjn stuurtoestel. dan op de hef- boomen tot wijziging der snelheden, op de ram toestellen. op de regeling der carburatie. op den toevoer van smeerolie, enz. Kracht Is voor dat alles niet verelscht: wel voortdurende oplet tendheid en. In ’t geval er soms een kink in de kabel komt, een goede dosis handigheid en te genwoordigheid van geest Al spoedig leert men echter een aantal van deze maiiupulatlën als het ware Instinctmatig, automatisch verrich ten. Wie dat niet kan leeren; wie zich telkens moet af vragen: wat moet ik nu doen? Wie zich niet weet te redden als hier of daar een kleinig heid hapert; wie bang is, zich de Tianden vuil te maken, als er aan de machine Iets te her stellen valt, doet wal zich alleen in gezelschap van een geoefend chauffeur aan het voertuig der toekomst toe te vertrouwen." Men ziet, In een jaar of dertig is op verkeers gebied wel veel veranderd. Het slakkengangetje van 3% K. M., dat de man met de roode vlag nog aan een betrekking hielp, heeft plaats gemaakt voor snelheden van honderden KM. De man met de roode vlag zou hier niet al leen weinig nut hebben: zijn leven zou ook min of meer in de waagschaal gesteld zijn. verschillende richten In Bijvoorbeeld bij held van Dresden heb ben wild geworden koeien een auto overvallen, welks bestuurder zich slechts met de grootste moeite kon redden voor de woe de der opgewonden die ren.” Of: „Nabij Orléans is heden een ongeval ge beurd. dat slechts dank zjj een gelukkig toe val geen menschenlevens eischte. Een stier stortte zich op een dier nieuwerwetsche zich zelf voortbewegende benzinewagens en vernielde hem bijna geheel. De bestuurder kon nog juist in den sloot langs den weg springen, die door den regenval der laatste dagen geheel met wa ter was gevuld. Op het hulpgeroep van den man ijlden verschillende personen toe. De bestuurder kon uit het water gehaald worden en de stier van verdere vernielingen worden afgehou den.” Merkwaardig. dat verschillende bekende schrijvers tot de pioniers van het automobilis me behoorden. Wells Is van den aanvang af een hartstochtelljk autómobilist geweest en Zola en Herzog doen niet voor hem onder. De laat ste Is zelfs de man, die den eersten officieel toegelaten auto in Dultschland bezit en die daardoor no. 1 als autonummer heeft. per, die naar huls verlangde, den bestuurder toevoegde: „Kun je niet wat vlugger? Zie, dat je mU bijhoudt.” Op het oogenbllk bestaat er geen enkele Ne derlandsche automoble’fabrlek. Maar er zijn er wel geweest. In 1899 werden de eerste auto’s van Nederlandschen oorsprong vervaardigd en wel door de ..Simplex” die zich voordien bezig hield met het fabrlceeren van rijwielen. In een artikel, dat In dien tijd de aandacht op dit gedenkwaardige feit vestigde, wordt ge zegd: „Geen mindere dan Edison heeft zich kort geledeA In de meest geestdriftige bewoor dingen uitgelaten over den .auto", als het voer tuig der toekomst. Zooals bli hem te verwach ten was. had hU daarbij in de eerste plaats het oog op de door electrische drijfkracht, door accumulatoren, voortbewogen auto's. Ongetwij feld Is ook voor ons zoo’n electrische auto het ideaal, maar vóór dat dit ideaal wordt verwe zenlijkt. namelijk zóo. dat het gemeengoed kan worden en ook financieel met andere systemen kan concurreeren, dienen de accumulatoren te worden. In de eerste zij goedkooper worden. In de lichter, en in de derde plaats tegen de schokken, welke zij. dikwijls gebrekkig plaveisel, te Die „toekomst” heeft Inderdaad door electri- cltelt voortbewogen machines gebracht. Maar zij bleken toch niet het ideaal te zijn; zij heb ben weder het veld moeten ruimen voor de ben- zine-auto's. Overigens zal leder zich de „atax” herinneren, die. den wipneus eigenwijs In de hoogte gestoken, langs de straten voortsnorde. Een tusschenvorm tusschen auto en electri sche tram dus in zekeren zin een door elec- triciteit gedreven auto, is de z.g. trolley-bus. zooals die in Groningen rijdt. De trolley-bus is een autobus, die niet op rails rijdt, maar toch door een beugel met het electrische net is ver bonden. Ongeveer twee meter kan het voertuig uitwijken. In Engeland wordt dit systeem meer toegepast. zullen er 51 gelukkigen méér op de wereld zijn. Wat er met die 51 daarna zal gebeuren is voor- loopig een raadsel en voor het grootste deel zal het ook wel een raadsel blijven. De eene aal in de Amerikaan sc he film verzeild raken, waar ze thuis hoort en zjj zal plotseling het talent ontvangen, dat zjj nooit gehad heeft. De andere zal een rjjkeri’lfiëneer trouwen, die haar na een jaartje de bons geeft. De andere zal thuis kwaad wegloopen, als zij dit nog niet heeft gedaan voor ze concurreerende enz. enz. Een heele enkele zal nog net op tijd inzien hoe dwaas ze heeft gedaan en zij zal naar Pa en Ma teruggaan. Weer een andere zal haar ver loving afmaken, omdat er nu een betere partij te vinden is en sommige zullen helaas naar bedenkelijke cabarets of erger verhuizen, omdat zij de luxe hebben leeren kennen en omdat die luxe niet is vdk te houden onder normale om standigheden. Ja ja. een krant, die zulke ondernemingen op touw zet, moet wel erg naïef zijn om niet te weten, wat het lot is van de meeste schoon- heids-koninginnetjes, of prinsesjes, of halve prinsesjes. En met dat al, blijft het vrijwel een zekerheid, dat de uitverkoren schoonheden hoogstens de mooiste zijn van de deelneemsters en waarlijk niet van alle schoonheden ter wereld,«eooals het niettemin luidt in den opzet van den strijd. Want laten we vooral niet ver geten, dat er ontelbare mooiere meisjes zijn dan deze, maar die er niets voor voelen om de juiste mate van haar schoonheid te laten bepa len door een stelletje geëngageerde lieden, die misschien een heel rare opvatting hebben over het schoone in de vrouw. En zeker is, dat de uiterltjke schoonheid soms leelijk in strijd kan zijn met de innerlijke gesteltenis. Er is mooi en mooi, meenen wjj. Er zijn draaglijk mooie meisjes, die lief zijn als engelen, en er zijn ver bazend knappe meiskes. die vlegelachtig dom zijn. Deze laatsten maken wellicht een kans.... grooten Brazillaanschen rubberkrach van 1907 tot in de verste uithoeken drukker bewoond dan op het oogenbllk. Sedert die catastrofe heeft men nog weinig belangstelling meer voor de Brazlliaansche caoutchouc. De nederzettin gen aan de Amazone en de zijrivieren vielen terug in eenzaamheid en verlatenheid. Gedurende de laatste jaren heeft Ford groote concessie-gebieden in deze streken verworven. Maar de verbouwing van rubber niet in plantage» is thans niet meer rationeel, en voordat een nieuwe plantage iets opbrengt,' verloopen minstens zeven jaren. Maar de Vereenigde Staten en haar auto mobielindustrie willen zich tot lederen prijs onafhankelijk maken van de Engelsch-Neder- landsche rubberproductle. De situatie is dan ook eenigszins paradoxaalEngeland en Neder land bezitten vier vijfden van de rubberinte- resse der geheele wereld, terwijl de Vereenigde Staten vier vijfden van de wereldproductie noodig heboen, waarvan zij zelf maar een ge ring deel voortbrengen, zoodat zij dus afhanke lijk zijn van Nederlandsch-Indlè, de Straits Settlements en Ceylon. Toen eenige jaren na den oorlog te Londen de eerste rubberbaisse plaats had, trachtte men door "n stelselmatige .beperking van den planta- gebouw de situatie te redden. Dit is gedurende eenige jaren ook gelukt, zeer tot misnoegen der Vereenigde Staten, die natuurlijk den prijs liefst zoo laag mogelijk zagen. Maar in 1928 kwam een nieuwe catastrofe. Op het oogenolik kost rubber nog maar een paar procenten tan zijn vooroorlogsprijs. Volgens de meening der rubberproducenten worden er sedert de laatste drie jaren te weinig auto’s gekocht en te weinig autobanden ge bruikt. Men zou natuurlijk kunnen besluiten tot een verkorting van den levensduur der ban den. die steeds beter en sterker zijn geworden. Maar dat heeft zijn moeilijkheden en boven dien dreigt nog altijd de eventueels productie van synthetische rubber. Aan den anderen kant is de lage rubberprljs oorzaak, dat in deze omstandigheden aan synthetische productie op groote schaal niet gedacht kan worden. x ehalve auto-Shows zijn er ook metsjee- shows. Men kan zich daarover verbs zen en men kan dit zelfs verontwaardigd af keuren, maar dat het bestaat, is een feit. Het ts belachelijk, natuurlijk, maar het ia Het te volstrekt in strijd met het fatsoen en met da waardigheid, die wjj ouwerwetsche menschen het meisje en de vrouw toekennen, maar daar zijn blijkbaar vele lieden die daar anders over denken. Daar zijn zelfs kranten, die zulke shows in grooten stijl opzetten en op deze wijze de schoonheid en ook wel de schaamteloosheid van sommige meisjes uitbuiten om reclame te maken voor de krant-zelf. De Chicago Tribune, gevestigd te Chicago en haar Europeesche editie, gevestigd te Parijs, kondigen een wereldprljskamp aan, waaraan kan worden deelgenomen door 51 charmante jonge meisjes, die de gasten zullen zijn van het „International Century of Progress Exposition”, hetwelk geopend zal worden te Chicago tn Juni van dit Jaar. De Chicago Tribune looft 10.000 dollar uit aan wedstrljdprijzen en biedt daar enboven vrijen overtocht naar Chicago, met vergoeding der volledige verblijfkosten voor alle 51 jonge meisjes. Een groóte .prijs van 5000 dollar wordt uitgekeerd aan de jonge dame, die gekozen zal worden tot koningin der tentoon stelling (Queen of the Exposition en haar twee voornaamste hofdames zullen resp. 3000 en 2000 dollar ontvangen. De overige 48 jonge dames zullen den hofstoet uitmaken, terwijl ze in Chicago, behoorlijk gechaperonneerd, door leidende kleermakers gekleed en vorstelijk onderhouden zullen worden. Dit is niet mis. De reclame ligt er dik boven op. maar wij verwedden een lief ding, dat vele jongedames en jonge weduwen zullen meedoen en door een „deskundige" commissie zullen laten uitmaken of zjj moot, mooier of mooist zjjn. Het geval te volop aan den gang. Vanaf 15 Januari is de keuring geopend en zjj duurt concurreeren, belangrijk verbeterd plaats moeten tweede plaats meer bestand vooral op een verduren hebben. Wellicht brengt reeds de al lernaaste toekomst ons de vervulling van deze wensche'n, wellicht ook zullen nog vele jaren verloopen eer het theoretisch noodig geachte werkelijkheid is geworden. En lof zooleng is. naar het ons voorkomt, de benzine-auto favo riet.” van twee verdiepingen met uitkijktorens en een commandobrug voor den bestuurder. Het meeste fantasie toonde wel de man. die den .xwaan-auto" wilde construeeren. Volgens de zen heer Millo moest de motor zich binnen in den wagen bevinden. De zwaan moest een mand van stroo trekken, waarin de bestuurder plaats nam. Deze verlichte geesten zou men in zekeren zin martelaren van een nieuwe vinding kunnen noemen; te veel van hun verbeeldingskracht verspilden zjj bjj het bedenken van een ulter- UJk. dat den auto zou passen. Maar de auto heeft in die eerste jaren inderdaad al marte laren gehad, die als slachtoffers zijn gevallen. Zoo bijvoorbeeld Hay, die verongelukte, doordat zjjn wagen niet sterk genoeg kon remmen. Met een snelheid van dertig kilometer reed hjj over den weg: bjj een helling brak zjjn rem. waar door de auto tegen een muur botste. Hay en zijn vrouw werden gedood. Gevolg van dit ongeval was, dat men naar sterkere, betere remmen ging zoe ken. In den aanvang schenen vooral de dieren aan het nieuwerwetsche verkeers middel een broertje dood te hebben. Interessant zijn dagbladbe- dlt verband. „In de na- n het oerwoud van het Amazone-gebied groeit de hevea braslllensl. een hooge veel- vertakte boom met een lichtgrijs gevlekte bast. Deze hevea is de belangrijkste onder een aantal boomen en struiken, welker melkachtig sap aan de lucht stolt en een kleverige, elas tische massa vormt. De Brazlliaansche India nen kennen deze merkwaardige eigenschap der caoutchoucboomen (kau-oetsjoe is het woord in de taal der Toepi’s) reeds sinds onheuge lijke tijden. Maar ze wisten er niet veel mee te beginnen: slechts nu en dan dompelden zij hun vqeten in het sap. om zich zoo te voorzien' van een practlschen gummischoen. Ook de eerste Europeanen, die het caout chouc leerden kennen, gebruikten naar hoofd- zakeljjk voor het vervaardigen van schoenen. Spoedig echter ging men trachten, het caout chouc aan te wenden bij de fabricage van wijn zakken. duikerpakken en andere waterdlcnte producten. Het eerste radeergumml werd om streeks 1770 gemaakt. In 1832 vond de chemicus Hayward, cat caoutchouc zijn kleverigheid verloor, wanneer men het met bloem van zwavel bestrooide. Dit was de eerste stap op den weg naar het tegen woordige vulcanisatie-proces, zonder hetwelk de productie van rijwiel- en autobanden nauwe lijks denkbaar is. Sedert twintig jaar wordt de productie van Brazlliaansche caoutchouc of rubbet op den achtergrond gedrongen door de Engelsch-Ne- derlandsche rubberplantages. Maar vroeger was het moerassige Amazone-gebied het eldorado der rubberhandelaren. Overal hadden zjj hun arbeiders. In de rubbermelk werden stokken gedoopt en de laag, die zich zoo vormde, werd bij een open vuur geroosterd. Zoo ontstonden de caoutchoucblokken, bestaande uit vele la gen op elkaar, tot een halven meter dik. In dien tijd namen ook de ontdekkingsreizen tn het Amazonegebied een groote vlucht; de woeste en ongezonde gebieden waren tot den en tooneel van schrikkende, steigerende |~4^ paarden, van zenuwachtige dames, die in onmacht zouden zijn gevallen, als men haar niet een fleschje met welriekenden inhoud onder den neus had gehouden, van blaffende bonden en verbaasde toeschouwers de eerste auto rijdt door de stad, met veel lawaai en nog meer blauwigen benzinedamp. Hij ziet er uit cis een rijtuig, welks paarden men heeft uit gespannen en dat nu als behekst zichzelf voortbeweegt, zfj het, dat het zoo nu en dan stilstaat, zonder dat dit de bedoeling te. Het was in het jaar 1875. dat de Oostenrijker Marcus den eersten auto construeerde, die was voorzten van een verbrandingsmotor, een klein voertuig van hout, gedreven door een kleinen benzinemotor: de drijfkracht werd door middel van schijven en koppeling op de achterwielen overgebracht Al veel langer waren de Ingenieuze geesten bezig geweest met het bedenken van een con structie, die het den mensch mogelijk zou ma ken, zich snel voort te bewegen, terwijl bet paard als trekkracht overbodig zou zijn. Zooals het met dergelijks processen vaak gaat, ver schillende menschen werkten op verschillende plootten aan hetzelfde probleem. In het alge meen wordt beweerd, dat de eer der uitvinding van den eersten wagen, die zich zelf voortbe woog, toekomt aan den Franschman Cugnot. die omstreeks 1770 een driewielig rijtuig bouw de. dat een log stoomapparaat op het eenige voorwiel had. Het schijnt, dat dit vehikel een snelheid van twee en een halven mijl per uur kon bereiken, maar het moest om de dertig me ter stoppen om zijn stoomvoorraad op peil te brengen! Cugnot's tweede auto, door hem in 1771 vervaardigd, te thans nog te bewonderen In het Conservatoire des Arts et Métiers te Parijs. Daimler en Benz, die tn 1885. dus tien jaar na Maren», met bun scheppingen kwamen, gel den als de eigenlijke uitvinders van den auto. Vijf Jaar later vond Dunlop den luchtband uit waardoor het rijden ietwat aangenamer werd. En boe verdroeg bet publiek deze sensatio neels verkeersveranderingen? Hoe stond het tegenover de nieuwe vindingen? Welnu, het was onrustig, lichtelijk opgewonden, voelde zich min of mee bedreigd. De overheid moest in- grijpen, om de voetgangers gerust te stellen: l» ren ge verordeningen werden gemaakt, een yp»-rfrmim-snelheid vastgesteld. Men ziet: er is niets nieuws onder de zon! In vele steden werd den „snelheidsmaniakken” een vaartje van slechts acht kilometer toegestaan, terwijl in die tijden bij wegwedstrijden toch reeds een snel heid van bijna veertig kilometers werd bereikt In een wedstrijd Parijs—Marseille legden de overwinnaars bet geheele traject af in den re- cordtjjd van 87 uur. In hun verslagen spraken de bladen toen van ..dulvelsche rennen.” Maar dan zijn er reeds menschen. die met bet ulterlljk van den wagen niet tevreden zijn: een paard-en-wagen zonder paard kan hun niet langer behagen. Prijsvragen worden uitgeschre ven: wie bedenkt den elegantsten vorm voor den auto? De meest wonderlijke antwoorden komen op die prijsvragen binnen aronderlijk naar ónze opvattingen althans. Eén der prijs- winners stelt voor: een zeer hoogen gesloten wagen met bucolische versieringen In den stijl Louis XVI; een ander suggereert een vesting 1 J -cw

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 16