Voor gramofoonliefhebbers f 50. f73.055. FOK ■il te Nijmegen^ Nassausingel 3 l3ïct mAaal «tan dcn}iaq D BEZUINIG NIET ONZE 219e UITKEERING avontuur keerden wij heden uit I Hebt Gij Lendenpijn? f, I GAS De uitvinding van Koch ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN In ROBINSONschoenen is plaats voor 5 teenen HET GROOTE I OTZ? A Bij Griep ZATERDAG 28 JANUARI de derde man Bontveiling te Moskou Australië eierland Groene flesschen Bijgeloof op den Balkan Paardenvleesch te Parijs I WAARMEDE BEDRAG VAN TOTAAL EEN THANS LEVENSVERZEKERING MIJ. I Volksverzekering DE DIRECTIE i FEUILLETON u Y "AKKERTJES a „Verplichte welvaart” Kapitaalsverzekering AUfQHOBI EL MOTORRIJWIEL M TENTOOHSTELLIHG AMSTERDAM 27JANUARI- 5FEBRUARI. k - DE KRUISVAARDER^ VAN ST. JAN, DOOR UW GIFTEI Het lot en I ’ll aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd. Mijnhardt’» Poeders ingevolge de voor onze abonné's geldende gratis ongevallen verzekering aan den Heer G VEEKEN, Bogerslaan te Limmen, wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE PLECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL wel Men spreekt door de cultuurafdeeling van ï- dient voor geheim J «5 H. E. Freddy Vrijdag had er al lang naar verlangd het eiland in kaart te ’i brengen, en daarom ging hy op een goeden dag naar het wrak, om een l vel teekenpapier te zoeken. Hy vond wat hU noodig had in de hut van den kapitein, en bracht het mee naar het kamp. Toen ging hy aan het zoeken naar een potlood, en terwijl hij weg was, gingen vier aardmannetjes er vandoor met zijn blad papier. schreeuwde ze vast!” „Houdt zeeman Robbie en Topsy toe. imiimiiiiiiiiiiniiiiiinmiiiitiiiiiiiiiiiiii Zoo gingen ze allen de aardman- netjes achterna, die niet stilstonden, voordat ze Edwin de giraffe bereikt naar. voorover meer praten,” den met hoorn. „Oh, da’s heel goed idee." een vond Edwin. ,Jk heb zoo gauw last van een stijven nek.” (Maandagavond vervolg) O Bijkantoor: J. J. A. DUIJNSTEE, Juliana v. Stolberglaan 42, Den Haag. (Ingezonden Mededeeling) in ze ons evenals die men- (Wordt vervolgd). t hadden. Een van hen rolde bet papier daar ineen tot een luisterhoorn voor Edwin om in te spreken. „Nu hoef je je kop niet zoo ver a Een scheikundige, verbonden aan een Ame- rikaansch laboratorium, heeft proeven genomen met flesschen van gekleurd glas voor bewaren van eet- en drinkwaren en is tot de conclusie gekomen, dat grasgroen of zwart glas het be derf het beste tegengaat. De scheikundige plaatste voedingsmiddelen, in verschillende gekleurde glazen flesschen en potten, bloot aan de zonnestralen en ontdekte, dat die in ongekleurd glas het snelst bederven en dat geel of blauw-groen niet zoo goed waren als grasgroen of zwart Vermoedelyk zal derhalve binnenkort in Ame rika worden bepaald, dat melk in groene fles schen moet worden verkocht. Ook andere eet waren kunnen het best in groene flesschen of potten worden bewaard. Houd op.' want hij, die niet van Mars Of van de beesten stamt, Wordt, als hij er alleen aan dénkt, Heeds door dit gas verlamd! MARTIN BERDEN wie wie de gebogen binnen ge- zou werd een ver i I I F. Ka SYDNEY, 27 Jan. (Reuter) In het aïgeloopen jaar heeft Australië meer eieren geëxporteerd dan ooit te voren, n.l. 3 653.550 dozijn in 1932 tegen 2.434.020 dozjjn in 1931. De toegenomen productie is hoofdzakelljk het gevolg van het feit dat personen, die hun betrekking verloren, kippen zijn gaan houden. „Verscheidene personen hebben hun laatsten cent uitgegeven aan het koopen van een stuk land en kippen. Door zeer veel zorg en hard werken zijn zy er in geslaagd zich' op deze wijze een bestaan te verzekeren. De hoeveelheid paardenvleesch, die de laat ste jaren in Parijs geconsumeerd wordt, is zóó gestegen, dat men de paardenmarkt heeft moe ten vergrooten. Frankrijk zelf heeft niet voldoende paarden om aan de vraag te voldoen en daarom werden in 1932. volgens offtcieele gegevens, 31.912 bul- tenlandsche paarden geïmporteerd, uit België. Duitsch'.and, Polen, Roemenië, Hongarije en Spanje. in de verkeerde richting. Een levensverzekering is een levensbehoefte. Sluit haar by de 2 E GEOPEND VAM 10vA«.~5mM. «M VAM 8m.H“10mm SLUITING ZONDAG 5 FE BR. 5u n.m. by verlies van 'n anderen vinger ÜIIIIUIIIIIHIIIIIUIIIIIIIIIIII Nu liepen zy langs het duinpad, totdat rij op den grooten weg kwamen, die naar het naburige dorp leidde, pein zend over de ge beurtenissen. Vytien jaar is een lange tyd. En dan te den ken dat men een fortuin bezit: als vonden. HET „KAMP DER ELLENDE”. Nu zü geen onderkomen meer hadden, brach ten Patrick en Mary hun eersten nacht door onder den banaan, den heiligen fruitboom. Op het eiland Tonga in den Stillen Oceaan is arm te zyn bijna een strafbaar feit. Er bestaat daar een „wet tot verplichte wel vaart” en het wordt een zeer ernstig vergrijp geacht deze wet' te overtreden. De minister-president van Tonga. Tugi. die tevens prins-gemaal is van koningin Salote Tubou. heeft bij zyn bezoek aan Auckland aan een Reuter-correspondent uiteengezet hoe het systeem werkt. De „wet tot verplichte welvaart.” aldus de premier, bepaalt dat iedere mannelijke bewo ner van Tonga by het bereiken van den 16- Jarigen leeftyd een stuk land van 3% HA. van den staat zal ontvangen, dat hij bebouwen moet om zich aldus voor gebrek en armoede te vrij waren. Verder krygt hy in het dorp een stuk grond, waarop hy voor zichzelf een huls moet bouwen Als een man sterft, vervallen zyn bezittin gen aan de Kroon en zyn land wordt opnieuw uitgegeven, by voorkeur aan een familielid van den overledene. Hierdoor kon de prins met een glimlach ver zekeren dat zelfs als Tonga geen geld meer had. het toch kon leven. Op het oogenbllk heeft de schatkist een sur plus van ruim 140.000 pond sterling ondanks het verminderen van den copra_-exjx>rt, het voornaamste middel van bestaan. De bevolking, aldus de premier, neemt de Van tyd tot tyd deed Bob een dof geknor hoo- ren en maakte een of andere beweging om ver- 1 volgens weer op zyn post in te" slapen met die lichte zuchtjes en snikjes die men bij trouwe en waakzame dieren zoo vaak waarneemt. Eindelijk en ten laatste begon de horizon zich met purperen tint te keuren en schitterden de dauwpaarlen op de bladeren. De kinderen slaakten een lange zucht van verlichting, toen zy het vroolyk geluid verna men van allerlei vogels en het komisch ge- krysch der veelkleurige papegaaien. De dag was voor hen reeds de helft van het leven. Doch zy begonnen, tengevolge van het slechts zeer sobere voedsel, dat zy den vorigen avond tot zich hadden kunnen n« men, honger te ge voelen. En zy dachten nu aanstonds aan de bloemen van de Bassla die hen verzadigd hadden. Zy stonden dus op met veelelschende magen en begaven zich wederom naar de voorraad schuur van op den bodem uitgestrooide bloesems zy aten gretig, maar voor hun aan ander voedsel gewende Engelsche magen niet voldoen de, zoodat rij ten volle begrepen hoe verschrik kelijk de kwelling van den honger moest zijn voor die ongelukkige uitgeteerde arme bevol king van sommige streken in dit over het alge meen toch zoo rijke en vruchtbare India. En daarom aten zy alsof zij lekkere plakken ros bief of malsche schapenbout met heerlijke jus en geurige thee voor zich hadden. Maar kon het anders? zy dachten daarby tegelijk aan hun arme moeder die zy niet meer zouden te- MOSKOU. 27 Jan. (Reuter). OP 6 Maart as. begint de groote voorjaarsveiling van de Pel terijentrust „Sojws-Puschnlna”. Deze veilingen trekken altijd groote belang stelling van bet buitenland en de veiling van het vorig Jaar werd bezocht door vertegenwoor digers van de groote houtfirma’s uit Frankrijk, Duitschland, Engeland, Polen, België en Amerika. Voor deze veiling zyn oa bestemd 300.000 Siberische en 100.000 Europeesche eekhoorn vellen, verder 3000 wolven. 125.000 hermelynen, 1350 Japansche vossen, 100.000 hazen, 5.000 marters. 35 000 roode vossen. 2000 zilvervossen, 9000 otters. 115.000 witte en 25.000 zwarte bun zings, 145.000 Perslanervellen enz. te buigen .om met ons te piepte het aardmannetje i rugzien, aan hun vader, die daarginds alle oor logsgevaren trotseerde, en hun hartjes werden vol. het eten smaakte hun plotseling niet meer en hun oogen vulden zich met tranen. zy weenden gerulmen tyd, tegen elkaar aan geleund. keken elkaar nu en dan diepbedriefd aan en durfden byna niet spreken over de toe komst. die hun somber en wanhopig leek. Patrick was de eerste die een poging deed om zich zelf te overwinnen; hy wischte zyn oogen af. trachtte aan zyn stem vastheid te geven en zeide tot zyn zuster: „We moeten een besluit nemen.” „Ja." antwoordde het meisje. ..maar wat zul len we doen?” „Dat hebben we gisteren al zoo half bepaald Mary: naar Pesjawer gaan en daar, op het oor- logsterrein papa zien te vinden." „Is Pesjawer verweg?” „Ja, heel ver.... in het Noord-Westen 1400 myien van Calcutta.” „Maar we kunnen met den trein gaan. dan zyn we er in drie dagen en drie nachten.” O, dat duurt veel langer, hier rijden de treinen zoo vlug niet. ,De tyd komt er niet op aanals we maar eerst geld hebben om kaartjes te nemen en on derweg te kunnen eten.” .Ja. ja. maar we hebben geen geld.” „Wat moeten we dan doen?" ,Jk weet het niet.” „We hebben gisteren en vandaag geleefd als arme inboorlingen.” .Misschien nemen Het mag misschien heel prettig schynen zóó in de open lucht op een dik mostapyt te slapen, vooral wanneer de hitte benauwend is en men een ondoordringbaar bladerendak boven zich heeft. Dat geeft de illusie van een op het eerste gezicht zeer aantrekkelijk avontuur. Maar de werkelykheid is hier iets heel lastigs, vermoeiends en zelfs pyniyk. Aanvankelijk waren de kinderen uitgeput van vermoeienis, in een loodzwaren slaap gevallen onder de bescherming van Bob. hun trouwen hond, zy werden midden in den nacht wakker met styve ledematen tengevolge der oneffenhe den van den bodem. Er hing een dunne damp, die pp hun gezich tjes, handen en kleeren een fUn-roze laagje be gon te vormen, zoodat zy huiverig werden. Weldra kwamen zy tot het volle besef van hun eenzaamheid en verlatenheid. Zü gevoelden zich ook beangst te midden van deze wilde natuur, die om de nabijheid eener groote stad niets van hare gevaren verloor. Zy hoorden allerlei vreemde, geheimzinnige geluiden. Ver gehuil van jakhalzen, gefladder van nachtvogels, groote vlinders, vleermuizen, geschuifel van kruipdieren en nog *n dozyn an dere verdachte geluiden, akelig vooral in den donkeren nacht; dat alles klonk hun in de ooren als een wilde en onbehaaglijke sympho nic zy durfden zich bijna niet bewegen uit vrees in aanraking te komen met een van die beesten, waarvan zy de bewegingen en geluiden om zich heen hoorden. Niet alles ligt nu stU! Het woordje oorlog werkt nog steeds Zoo'n beetje als een spil. Om oorlog draait nog o zooveel! Men arbeidt energiek, Opdat er, als er oorlog is, Gegast wordt met tactiek. - Men heeft in dézen tijd zoowaar Een nieuw soort gas ontdekt. Een gas, dat „in de kringen van Zeer sterk de aandacht trekt. Het is een gas. dat algeheel Lichamelijk verlamt.... Dus reuze nuttig, practisch „af". Al kijkt u iets vergramd. Het is een gasje, dat het dóet, Geschikt voor 't veld van „eer", Want duizenden en duizenden Legt het plots weerloos neer. De ambulance krijgt het druk, De treinen rollen aan.... Misschien uw eigen jongen ook, Ai Die loopen kan noch staan Hy nam het geld en verdween. Totdat de twee overblyvenden in de kranten lazen dat hy gearresteerd was! Waar het geld was gebleven wist niemand. Elmer kreeg vyftlen jaar wegens moord om- dat ..roofmoord” niet bewezen kon worden. De wereld nam aan dat het geld toch tegelijk met het slachtoffer in zee was gevallen. Maar de twee overblljvenden wisten wel beter. Het moest verborgen zijn. Maar waar? Het ongemak van velen, die een zittend leven leiden. Verrast zult Ge zijn na één of twee AKKER.UCHETS r«c«pf vor Apotheker Oumonl maar waakzaam moesten zyn, hun voorzorgs maatregelen moesten verdubbelen en dat de re- geering natuuriyk niets zou nalaten om voor hun veiligheid zorg te dragen. En daarom liet de ender-koning, by telegra fische order, de provincie in staat van beleg verklaren. .Maar de gevangenel.... de gevangene! ver zekert ons ten minste dat het hem aan niets ontbreekt.... dat gy instaat voor zyn gezond heid.... dat zyn leven geen gevaar loopt. „O, weest gerust! Kapitein Pennyless slaapt, drinkt en eet voortreffeiyk. HU ontvangt eiken dag bezoek van twee geneesheeren en deze zul len aan hem hun zorgen bUjven wyden tot alan het einde der Instructie. Natuuriyk gevoelde niemand zich door deze beloften gerust gesteld. In vijfhonderd huisgezinnen waren de hoof den op hol men maakte de balans op van zyn roerende en onroerende goederen, men ging aan het testament-maken, men pakte de kof fers en bereidde een overhaaste vlucht voor. En die vlucht-beweglng werd een razende ult- tochtjacht toen, twee dagen later, de dagbladen van Calcutta het volgende onheilspellende be richt bevatten; „Kapitein Pennyless is in zyn cachot dood ge- e twee mannen sloegen het kronkelende duinpad in. De bultenwUken van de havenstad bleven achter in de droevige verlatenheid van den jongen morgen. Steeds zwijgend liepen de mannen voort. De wind woel langs hun gebruinde gezichten, van neet het paadje langs den top van een duin voerde; felle zeewind, die van over de golven kwam.' zout en scherp. Het gebruis van de branding klonk hun in de ooren. Zy zwegen. AI te vaak hadden zy dat geluid vernomen. En bovendien, waarom zouden ril spreken? Zeelui spreken weinig, omdat zij gewend zyn aan de eenzaamheid van water en wolken. Ook omdat zij door hun nauwe contact met de natuur het luchtige gepraat, dat tydpasseering verafschuwen. Den vorigen dag was hun schip pieren dlè de haven beschermden loopen. Perkins en Blade waren afgemonsterd. Wat zeiden de maats? Dat de haven lokte en het schelle licht der kroegen! Dat de zee voor hen te groot was! Dat het ellendige zeemansleven hun de keel uit hing! Zy tweeën lieten hen in dien waan. Ze wisten wel beter. Doch niet iedereen behoefde te weten, dat zy thans na vele jaren een soort erfdeel gingen halen. Waarom ook? Zy hadden er nooit over gesproken. Op de „Berlingér" niet en ook niet op hun vorige schepen hoewel zy er goede kameraads hadden. Dit was een zaak die slechts hen beiden betrof en den derden man. STEUNT ONS GIRONUMMER IS 2365 U helpt ons hierdoor Is zielen redden voor C Die regeering is een abstract denkbeeld, een onpersooniyk wezen of. als men dat liever heeft, een riellooze, gevoelloose, willooze machine; een machine die brutaal, onveranderlijk werkt in éénzelfden maatgang, volgens éénzelfde for mule: de grondwet, waarvan niemand ter we reld baar kan vrijmaken. De grondwet verklaart dat de wet Met geweld tot haar beschikking moet hebben, en de regee ring laat, wat er ook gebeure. de wet uitvoeren. Dientengevolge zagen al de heeren reclaman ten en requestranten. al de „gijzelaars” hun klachten en vertoogen ontvangen met een yzlge koelheid en onverschilligheid. Men wilde aelfs niet den aangeboden losprijs •annemen, een zilveren plejster die, bU gebrek aan béter, ten minste een gedeeltelijke rust waarborgde. Men antwoordde den belangstellenden dat zy (Nadruk verboden) ^iliillillllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllliliiiiiiiiiniiiiiiiiillllltiniiililï: ze maar wisten waar de derde man het had verborgen Het leven was hun een byna ondraaglUke hel geworden. Maar nunu zouden ze het hooren. Elmer's straftijd was voorby. Even bulten het dorp, nog tusschen duinen en dennenbosschen. stond het sombere gevan genisgebouw. Perkins vroeg den portier. Noemde het num mer. Ja. Elmer heette hy, wegens moord, ja. Zy waren kameraden van hem. HU moest toch vandaag vrUkomen De portier keek ernstig de registers na. Zyn oogen zoekend langs de cijferreeksen. ..Hier.” antwoordde hij. bywyzend. „Juist. Elmer, wegens moord tot vyftlen jaar.” „Ja,” zelden de twee, terwyi hun oogen glans den. „HU is twee jaar geleden gestorven,” zei de portier. wet zeer nauw in acht en als men beweert dat er op ons eiland gestolen wordt dan is dat felteiyk niet waar. Wat wel gebeurt is dat familieleden twisten over bezittingen en dikwyis eigenen zy zich grond of voorwerpen toe zonder iets te zeggen Soms worden deze zaken voor het gerecht gebracht, n.l. als de benadeelde voor een mo dern mensch wil doorgaan. gemaakt, nX Lindstrom. Om naar de Afrikaansche wildernis terug te gaan, de plaat by „Schrei der Steppe” is vol gens een moderne methode opgenomen. De ge luiden van verschillende vogels, van apen, leeu wen. jakhalzen, hyena'* en olifanten vloeien in elkaar over en worden af en toe vermengd met het eentonig gezang van een stel Soeaheli- negers. Geen styve geluidsparade dus, maar een smakelijke ordening van de prestaties der wilde solisten. We hebben pas gekrakeel gehad over de kwestie, of de film „Breng ze levend thuis” al of niet In de wildernis was opgenomen. Voor de wetenschappelijke studie van de gewoonte der dieren mag dat van belang zyn, voor hun geluiden dunkt my het niet. Wanneer ik uit de montage van dit dierlijk concert vermoed, dat de microfoon stond in den Berlynschen dieren tuin en niet in de wildernis, dan doet dit aan de documentaire waarde van dit merkwaardig werk niets af. Een boeiend reisrelaas. door de uitgeefster Knorr Hlrt in feestkleedy gestoken. Met inderdaad .JieerlUke” foto's en een voortreffe lijke gramofoonplaat, die samen een document zonder weerga leveren. Wanneer na Afrika de andere werelddeelen aan de beurt komen, zullen we de vermetelste toekoznstdroomen van Jules Veme ver achter ons laten. Dan gaan we im mers in een uurtje de wereld rond! de lagere achool leerden wU al. dat onze II voorvaderen in zeer verre geschiedkun- dige verschieten zwoeren by alles, dat van steen was, zoodat een knappe bol op een goeden dag ging beweren: dat waren de lui van het steenen tydperk. Wat andere knappe bollen van hem overnamen. En nu weet elk aankomend menschenkind, wat we met het steenen tydperk bedoelen. Ha het steenen tydperk kwamen er tal van andere tydperken. En thans zitten wy in het gelulden-tydperk. Veel biykt er in al die eeuwen niet veranderd. Ook thans gaat men nog tegen elkaar te keer, nu echter met knotsen en prie men van klank, wat eigeniyi. nog veel erger is, daar men nu niet op, maar in zyn ziel krygt. Het geluld wordt tegenwoordig vaak gruwelijk misbruikt. Laten we het daarover eens zyn. Het is in veel gevallen het narcoticum van onzen tyd. Menigeen voelt zich bepaald niet lekker, wanneer hy het niet den heelen dag kan in- haleeren. Des te meer moeten we dankbaar «yn. wanneer het geluid wél en waarlyk redeiyk wordt aangewend. Een van die gevallen is zelfs gepatenteerd, wat een bewys is van groot opti misme. Het geldt de uitvinding van Ludwig Koch, leider van de cultuur-afdeellng, die het Undström-concem -tot zooveel eer strekt. Vol gen* het motto: .Say it with sound" dat in zyn woordenkeus van my is heeft Koch gedacht: een boek moet niet alleen geïllustreerd worden met mooie prentjes, maar ook door klanken en wel vastgelegd op een gramofoon plaat. Dies confereerde hy met dr. Lutz Heek, directeur van den BerUinschen dierentuin en gerenommeerd Afrika-reiziger. Het resultaat was de uitgave van een dubbel verlucht boek, dat het stofomslag ons aankondlgt als: .Met zes en twintig heeriyke foto's van Afrikaansche landschappen en dieren en een, alleen voor het boek onder leiding van den schrijver vervaar digde, gramofoonplaat met de eerste gelukte opnamen van Afrikaansche dieren”. Tusschen haakjes: die clausule ,,de eerste opnamen van Afrikaansche dieren” geldt misschien voor de zchy venmarkt, maar we hebben ook nog zoo iets gehad als „Traderhom", een dik Jaar geleden. Dit is van my geen muggenzifterij Want „wie het eerste was” schynt in deze een belangrijk ding, anders zou Koch er niet de kosten en de aoesa van een patent voor over hebben. En dan. in het voorwoord beweert de patentellng: „In Schrei der Steppe ontvangt voor de eerste maal niet alleen het oog, maar ook het oor de Indruk ken, die voor de volledigheid van een impressie der natuur noodzakelyk zyn”. Nu staat er op het titelblad als jaar van uitgave: 1933 Onge veer geiyktydlg met „Schrei der Steppe” ver scheen een ander „klinkend boek”, een populalr- wetenschappelyke verhandeling over Fredrik den Grooten, geïllustreerd met een reproductie van Menzel’s bekend schilderij ..Fluitconcert in Sans-soucl" en verlucht met een gramofoon plaat. die u twee deelen uit het derde fluit concert van den muzikalen monarch laat hoo ren. gespeeld op het bewaard gebleven instru ment van Fred himself, wiens Jeugd ge u waarechyniyk nog herinnert uit het kinderboek „Een onderdrukte koningszoon”. Dit werkje nu werd, al weer volgens het titelblad, uitgegeven in 1932. Heeft Ludwig Koch nu een beetje dik gedaan, door .Schrei der Steppe” het eerste klinkende boek te noemen? Vermoedelyk niet. Want beide platen werden onder zyn toezicht van malaise, maar.... I VUftien jaar was het geleden dat drie jonge kerels in de havenbuurt van Marseille zwoeren, dat zy op elkander zouden vertrouwen, dat zU elkander zouden helpen tot in den dood. En dat was noodig. Want het werk, dat z( gingen ondernemen elschte volledige trouw en toe wijding. zy waren jong en ontredderd. De fortuin had hen stelselmatig ontloopen en op al hun daden volgde het ongeluk. Reeds toen hadden de witte celmuren der Fransche gevangenissen al geen geheimen meer voor hen. Blade, de Jongste, was op het idee gekomen, zoo maar Ineens, dat het hen trof met de felheid van een zweepslag. Zoo plotseling en reddend In den nood, dat het hun een volkomen uitkomst leek zonder gevaar, slechts gevolgd door absoluut zeker succes. Blade had ontdekt dat er een slag te slaan viel die hen voor hun geheele leven ryk zou maken. Het plan werd gesmeedalles werd In ge reedheid gebracht. Dan verdwenen ze gedrieën, zonder spoor. Met felle koppen stond het schreeuwend In de kranten den volgenden morgen. „Hekend mlllionnair verdwenen! Geheim zinnig ongeval aan boord van het luxe jacht „Dorado”. En dan volgde tot In bizonderheden het verhaal van een mlllionnair die. waar- schUnlyk door de duisternis misleid, te water was geraakt, 's nachts op z’n jaoht, dat buiten de haven voor anker lag. Er lag een geheimzinnig waas om het gansche voorval. Een sfeer van angst en romantiek, die het publiek aangreep, zoodat dagen lang de kranten nieuwe bizonderheden moesten pu- bllceeren. Het was een buitenkansje voor de Journalisten, maar de politie dacht er anders over, want een week na het ongeval werd bekend dat met den mlllionnair een zeer groot bedrag aan bank papier verdwenen was. Nog werd het woord: „misdaad” niet ge noemd. maar eenlgen tijd later zagen de politie- speurders hun vermoedens bewaarheid. Het ont zielde lichaam van den mlllionnair spoelde aan. Zonder geld! Nu werd met alle man de jacht geopend. De speurders doorzochten de havens, de booten, de kroegen. Belooningen werden uit geloofd. Het krantenlezend publiek leefde mee,' alsof het jing om het winnen van een voetbal- wedstryd/ini^ats van de moordenaars. De drie waren verdwenen en hadden grooten voorsprong, die hun behalve om weg te komen, ook nog gelegenheid gaf om hun sporen te doen verdwynen. Reeds waanden zy zich veilig, toen de politie een vergeten spoor te pakken kreeg. De opwindende jacht begon opnieuw. Van den kant van het drietal bezien een vervolging door den dood zelf. De angst neep hun de keel dicht, deed hun zenuwen trillen. Steeds dlchter- by kroop de politie. Tenslotte scheidden zU. wat zy reeds eerder hadden moeten doen. Het lot besliste wie het geld nemen. immers, wie ontdekt werd mét het bankpapier was voor de politie de moorde- Zonder het geld liepen zy veel minder gevaar. Het lot trof den derden man. Elmer. schen voor niets meé naar een streek «aar geen hongersnood heerscht.” „Zou je het niet erg vinden met die ongeluk- kigen te moeten reizen?" „Neen, dat zou ik liever doen dan bedelen.” „Ik ook.” Aldus pratende waren zij gekomen by de ruïne van hetgeen eenmaal hun lief en dierbaar tehuis was geweest. Met droefheid staarden zy naar deze puin hoop die hun als een graf toescheen, en zy zoch ten en spiedden naar iets, dat bU de gruweiyke verwoesting misschien gespaard zou kunnen rijn gebleven, 'n klein souvenir, ’n nietlgheidje. Mary ziet iets en roept Patrick. Zij heeft tus schen de asch, de steenen en het Ijzerwerk een klein voorwerp bemerkt dat schittert. ..Patrick! KUk eens.... men zou zeggen dat het goud is.” „Dat is het ook!” En de jonge knaap beklimt moedig den heu vel van wrakstukken, werkt zich door alles heen en slaakt een kreet van vreugde. Mary had rich niet vergist. Het was inderdaad goud. Vermoedelyk een stuk van 'n half gesmolten sieraad, dat alle schoonheid had verloren, maar zyn waarde van kostbaar metaal toch behouden had. Patrick pakte het op. hief het zegevierend in de hooge en riep vrooük: „Mary! Zusje, dat kunnen we verkoopen en met het geld dat we ervoor krijgen, onze plaat sen voor den trein betalen.** en Influenza, Rheumatische pijnen, gevatte Koude, HoofdpUn. KiespUn, AangerichtspUn en mee- vastzittende Hoest, zullen U spoedig helpen. PrUs per poeder 8 cent. Doos 45 cent. Verkrygbaar by Uw Drogist. SS S .9 ao dit blad *11n Inxevolae d« ve™kertng»voorw**rden tegen 9/)/)/) by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f by een ongeval met f OC(l bU verlle* v»n een hand f IOC ofj verlie* van een f CH by een breuk van f A fl A U? OPOnneft volgende uitkeerden f OUUU.~ verlies van tilde armen, beide beenen of belde oogen t DU.-doodeiyken afloop £DU.- een ?oet of een oog 1 £U.- duim of wysvinger Z OU.-been of ann Z VU.- Het geloof aan booze geesten, dat ender da - boerenbevolking van den Balkan nog zeer levendig is, heeft, naar Reuter verneemt, In het dorp Kurmllia er toe geleid, dat Iemand van moord werd beticht. De bevolking is vati meening, dat booze gees ten zich nestelen in het lichaam van een pas gestorven mensch en daarom bestaat dc ge woonte. om in het lyk een opening te n»ken. teneinde den geest te noodzaken naar buiten te treden. Een onlangs te Kurmllia op den hoogen leef- tyd van 124 jaar gestorven vrouw zou ook op deze wyze tegen de booze geesten beschermd worden en haar achterkleinzoon stak daartoe in het lyk met een hem door zyn vader verstrekt mes. De vrouw, die slechts schyndood was, gaf weer teekenen van leven, doch kort daarop stierf zy door bloedverlies. De achterkleinzoon is gearresteerd en wordt beschuldigd van moord, doch men acht het niet zeker, dat hy zal worden veroordeeld. de I I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 9