KING
Een auto voor iedereen
mAool den daa
i.
AKKER.UCHET5
GEEN PROBLEEM MEER
cadeau!
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
HET
GROOTE
AVONTUUR
Alle abonné’s f3000.-
xtajï? süxrs.nsys f750.-susisttls f250.- arss *s f125.-fso.-ss* t-*s:
A
\E^en kist
I sigaren
cadeau!
Wèg die Migraine!
Wie stevig in zijn schoenen wil staan
Hij trekke ROBINSQNschoenen aan
PEPERMUNT
LWCMBBiÉl»MOTORRIJWIEL
■.Xtentoohsteluhg
27 JANiii&pV FEBRUARI.
DINSDAG 31 JANUARI
van
Studentenstraf
uto
3
FEUILLETON
•—*-
••AKKERTJES"
ft. -
Revolver van Napoleon
m
Hoover reeds aan het
verhuizen
Motoriseering
Europa
i
De auto voor den kleinen man ia
een wensch, die in vervulling
kan gaan
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Verwijt Uzelf geen, slapheid,
indien U zich juist op de be
slissende momenten van Uw
arbeid moe en mat gevoelt.
Voorkom die fntlooze oogen-
blikken door het dagelijksche
gebruik van King-pepermunt.
a-
t
f.
(Nadruk verboden)
u.
MARTIN BERDEN
1111111111
niiiiiiuiumiiuitii
o
■T 7
.Ik heb mün bamboestok
de
utt.
De „goede” kleinauto
andert
„Je kunt het nu niet doen.
want
we zün afgesneden door t getij riep
Topey.
„Waarom trek je je schoenen
kousen niet uit?" vroeg Robbie
den
zeeman. .Je kunt gemakkelijk
naar
de rots waden.”
„Ik weet een betere manier,** ant
woordde Freddy
Hij nep Creepy en
Crawly,
■U"
twee lievelingsslangen, en
zei
hun.
dat ze zich om zijn armen
moesten
kronkelen. Daarna rekten de
slan
gen zich in hun volle lengte uit.
nu heb ik een paar
lange
»KUk.
armen gekregen, om mijn
stok
te
grijpen." legde de zeeman uit.
En op die manier haalden de slan-
uk
tot
groot
vermaak
werkelijk.
gen
van de kinderen, den stok
de
van
rots.
(Morgenavond vervolg'
de
:hen der gezond-
e-
stoomfluit en de trein zette
wjj hebben toch ons plaatsengeld be-
1) Gebak van meel, boter en een ei erdoor.
(Wordt vervolgd).
i
Wanneer begint de motori-
eeering van Europa?
Jk moet 'm op de een .of
manier terugkrijgen!"
n
•r
n
n
n
lar
urn
r,
id
luten; toen stapten de rel-
tln en zette deze zich op
en
o-
m.
de
let
er-
len
len
en
en.
»t
uit
huis
van
ren.
De kraan is than»
Een Hechte kraan,
Zij doet niet wat
Der kraan is,
Omdat, zoodra
De vorst regeert,
Haar water-rijk
Gedaan is.
Mijn kraan, helaas,
Zoo kranig steeds,
Is nu pardoes
Gaan staken.
Of ik nu thee
Of wasschen wil.
Het schijnt haar niet
Te raken!
Eén troost! zij toont
Zich solidair
Met al haar vak-
Genooten.
Want zij is naar
Den geest des tijds
Natuurlijk aan-
Gesloten!
Maar strakjes.
Als het dooien gaat,
Ontwikkelt zij
Een ijver.'
Zij haalt dan graag
Haar schade in
En schept tn huis
Een vijver....
'tt
te
rn
ar
’3-
id
in
n.
n,
or
1
hst
uxe-
ileln
luct.
den
rot-
een
had
i in
Ie
I-
iden
s er
zich
ken
ler-
hen
lui
teen
■roe
i in
iht-
s
ns-
og
ir-
r
het
ko-
en-
er-
uls
len
je-
refl
□og
t.
er-
jto,
der
red
pen
on
na
m,
ra-
ia,
le-
>r-
id.
op
iiiiiiiiitmiiiiiiiiiDE KRAAN!
*8 Avonds laat, na de voorstelling, vond een
liortier. die bjj t schoonvegen der zaal voor den
volgenden dag meehielp, in een aschbak van
de zeventig-cents-piaateen vier einden sigaar,
haast halve sigaren met een prachtig breed
gouden bandje er nog omheen.
,JXr heeft zeker een mllilonnair gezeten, die
zich 'ns onder het gewone publiek wilde be-
wegen," mopperde de num. „hU had beter ma
nieren kunnen meebrengen dan zoon verspil
zucht.'' Maar de stakker was er zich niet van
bewust, dat z'n vrouw tf»is op 'm wachtte, met
ook een kist van honderd sigaren met breed'
gouden bandjes.
GEOPEND va» Wvac-Skx. sh vah 8km.-10hm
SLUITING ZONDAG SFEBR. 5u. m.m.
iiitiiiniii uiiö
OP
rots laten liggen." riep Freddy
U
Alle treinen die uit Calcutta vertrekken bren
gen hun eenigen leeftocht, hun toebedacht door
medelijdende reizigers. Daarenboven hebben er
op geregelde tijden uitdeeüngen plaats door spe
ciale agenten, die de daarvoor bestemde wagons
ledigen.
Ten slotte rijden er bijzondere treinen, welke
degenen die nog het meeste weerstandsvermo
gen hebben naar het binnenland vervoeren;
daar laat men hen dan een weinig op hun ver
haal komen en dirigeert men hen naar de plaat
sen waar groote werken worden uitgevoerd, na
tionale werven waar hard gewerkt en weinig ge
geten wordt.
Beladen met levensmiddelen waren dames en
heeren uitgestapt en naar bet ..kamp der ellen
de” heen gewandeld.
ZU deelden broodjes uit en koekjes en sand
wiches en andere eetwaren, en degenen die
daarvan iets machtig konden worden, wierpen
zich er pp mat ds vraatzucht van vilde dieren.
mak of ook ^paar met de
dan tweeduizend van die
iep in en buiten de com-
op de platforms.
e massa werden de klnde-
leen en weer geduwd en
terecht bonder dat zü zelf wisten
een rijtuig, op een bank, waar men
zat en stond.
:t zijn tanden zien, en zijn
andere op, terwijl twee dikke tranen over zijn
wangen liepen.
Weer ging de
zich opnieuw in beweging.
EEN NAGKTELIJKE BEGRAFENIS EN EENE
ONTVOERING
afstand
bemerkten zij iets merkwaar-
fd had hun tot rei’genooten gege-
■pje Hindoes dat zij *n paar dagen
4den ontmoet. Dezen hadden, na in
>or het voedsel der Basslabloem ver-
jn. hen gevolgd naar den trein en
ijl zij hun kleinood te gelde hadden
gekomen in het ..kamp der
Toen ieder zijn zit- of staanplaats gevonden
1 had. nam de groote ultdeeling van levensmidde
len een aanvang. De compartimenten werden
geopend en tal van beambten begonnen hun
- volbeladen wagentjes door de gangen te rijden,
i Uit de geopende portieren staken de ontvlees-
- de handen en armen om iets machtig te worden
Een paar maanden later, tegen Kerstmis,
waren alle sigaren gemaakt en verpakt, en op
de kistjes prijkten mooi gekleurde etiketten met
Kerstklokken er op en een strik van rood zijden
lint met een lakstempel. De grootste helft van
den voorraad was geplaatst
,Dat ziet er prachtig uit, nietwaar?" zei de
directeur tot Jimmy. „De grootste helft al weg
en de rest voor levering uit vooraad bij na
bestelling. Maar, ik heb me vergist met de ver
pakking; er zijn een duizend of wat etiketten
te veel besteld. We moeten nog wat van die
tabak zien te koopen. Stones.”
„Hebt u er al eens aan gedacht om die eti
ketten te plakken op kistjes gevuld met siga
ren?" vroeg Jimmy sarcastisch
„Als je geestig wilt zijn.” antwoordde de di
recteur, ,Jk houd niet van geestig personeel"
„Dat doet me pleister,” zei Jimmy, „als ik
goed begrijp, heb ik dus mijn ontslag
„Dat bedoel ik niet," zei de directeur haastig,
want hij wist dat Jimmy een uitstekend vak
man was en volkomen berekend voor zijn func
tie, „maar je kunt de dingen soms zoo....”
„Kijk eens,’’ zei Jimmy, .dan spreken we af,
ik blijf tot Kerstmis, dan kunt u op uw gemak
een ander zoeken; ik bedank voor mijn be
trekking, er zit me iets dwars.”
„Iets dwars?” vroeg de directeur.
„Ja. mijn geweten! Ik denk aan de bekla-
genswaardlge slachtoffers, die zoo'n kistje rom
mel krijgen, en voor hun fatsoen moeten op-
rooken. Een geschenk van je vrouw, of je
ALEXANDRIA. 30 Jan. (Reuter! Tijdens
een huiszoeking naar verboden wapens in een
visschershut nabij Alexandria, heeft de politie
een revolver gevonden, die beeft toebehoord
aan keizer Napoleon III.
Onder een partij moderne wapenen werd een
revolver gevonden met een ouderwetsch bewerk
te kolf en een kroon, waaronder stond:
„Maarschalk PeUlaier, Hertog van Malakoff.
aan Z. M. Keizer Napoleon HL 1867."
Maarschalk Pelliaier werd in UM tot Hertog
van Malakoff verheven. In 1858 kreeg hij den
post van Fransch ambassadeur te temden. La
ter werd hU gouverneur van Algiers, waar hij
op M-jarigen leeftijd is oeertodm
Kippendieven gesnapt en gedood
De Heer Spiering te Tie! bad veel last van ratten la
zijn kippenloop. Telkens waren eieren verdwenen
of kuikens docdgebeten. Meer dan een jaar lang
probeerde bij allerlei middelen, echter zonder resul
taat Ten slotte kocht hij bij zijn drogist een doosje
Rodent dat hij op de vo^rgeschreven manier ge
bruikte. .Het resultaat is werkelijk verrassend,"
schrijft hij. .Een kwartier nadat het met Rodent be
smeerde brood werd uitgelegd, was het reeds ver
dwenen." Toen hij ons 4 weken later schreef, had
bij geen rat meer gezien. Rodent faalt nimmer, het
trekt ratten en muizen onweerstaanbaar aan. Koop
■og heden een enkele doos 4 50 ct of een dubbele
doos i 90 ct en morgen zult U van rat en muls be-
prijd zijn. Imp.Fa B. Meindersma - Den Haag. B45
De goedkoope volkswagen is, voor zoover de
constructeur het woord heeft, reeds lang geen
probleem meer. De moderne, lichte bouwwijze
met de eenvoudige buis frames en buls-chassls.
de gesloten wielen en de met veel gumpai agers
en -verbindingen uitgeruste motoren, hebben
een zoo groote besparing gegeven, zoowel aan
gewicht, als aan materiaal, dat de volkswagen
in den prjjs van 3 tot 400 gulden geleverd kan
worden, waarbij men natuurlijk van iedere luxe
moet afzien, zoowel op den electrischen starter,
die voor het kleine motortje ook werkelijk vol
komen overbodig Is en slechts een bron van
dure reparaties vormt. Maar men za’ een wa
gen op (waarschijnlijk 3) wielen stellen, die
twee tot drie personen veilig ook over grootere
afstanden vervoeren met een totaalsnelheld van
50 tot 00 kilometer per uur. Deze calculatie is
geen hersenschim, men heeft die reeds tallooze
malen opgesteld en zij weigert alleen daar ver
wezenlijkt te worden, waar de zware last van
in dat geval buiten gebruik komende fabrieks-
Installatles door de teere schouders van den
volkswagen gedragen moeten worden.
En daarmede is de uiterste beslissing hoe
vreemd dit overigens ook klinken moge
niet zooeeer bij de flnandta. maar wel bij de
techniek! Zij hangt nauw tezamen met de on
beantwoorde vraag naar de „vorm en inrich
ting” der carrosserie. Hier in Europa hangt men
nog met lijf en ziel aan den ouden vorm. Maar
die is duurt En het is nog door niemand nage
gaan of nieuwe, lichtere en goedkoopere bouw
stoffen, als gummi, of verschillende pers-mate
rialen voor de carrosserie van den volkswagen
geschikt zouden zijnNiemand heeft er b.v.
nog aan gedacht om het lichte, goedkoope
cellon. dat de inzittenden van moderne sport-
vllegtuigen voor het weer beschermt, ook op
den volkswagen over te brengen.
Desalniettemin zijn er moeilijke? vraag
stukken óók opgelost! De volkswagen is op
komst. Hg zal nog 500 gulden kosten. 4 liter
benzine op 100 kilometer verbruiken, 3-3 per
sonen plaats en bescherming tegen den weers
invloed verschaffen, drie wle'.en hebben en
misschienzelfs wel vier. Hu zal er niet
precies als een auto uitzien, maar het zal een
trouwe, beste vriend van den mensch zijn. Op
zijn geboortedag begint de eindspurt om de
motoriseering van Europa, van Nederland.
TlllllllllllllHIIIUMMUIlillllllllllHIIIIU
licht uitging en de openingsmuziek weerklonk,
bemerkte Jimmy, dat hij nog steeds haar hand
vasthield. Peggy had het ook bemerkt, en ze
glimlachte.
„Ik heb iets voor je gekocht." zei ze. ,Jk hoop,
dat het Je bevalt!" Het was het kleine pakketje,
dat ze hem gaf, en hij maakte het open. Er
kwam een doos van cederhout te voorschijn,
bovenop oen plaat met gekleurde kerstklokken
en een rood zijden strikje en een lakstempel.
de inhoud was honderd sigaren!
Jimmy sloot bet deksel, en voelde zich enorm
dankbaar, dat bet ücht uit was. Z*n eerste ge
dachte was het kistje meteen weg te gooien en
op te stappen. Toen dacht ie aan Peggy en wat
ze gespaard had voor hem. en hoe se misschien
gezocht had om iets prettigs voor hem te koo
pen, ennu ja. bet was toch een geschenk
van Peggy.
HU nam er een uit en betastte de sigaar als
een vakman. Hij knipte er het puntje af en stak
de sigaar op. toen snoof ie den overvloedigen rook
op. en tegelijk proefde en rook hij aeegras.
brandend smeulend zeegras.
..Peggy.zei hij. ,4k dank je wel hoor. Zóón
sigaartje ontbrak me nog!”
En de manier waarop ze hem daarvoor aan
zag. was voor Jimmy voldoende, om duizend
-sigaren te kunnen rooken van die soort*.
,Jk heb ook een geschenk voor Jou gekocht.
Peggy," zei Jimmy. ,4k hoop, dat je t wilt
accepteeren Geef me 'ns den ringvinger van je
linkerhand."
meigjs kun je toch niet zonder meer wegsmtj-
ten.”
's Avonds had hij niet met Peggy af gesproken
en hU nam uit de MbUotheek een boek mee:
.Hoe begin ik een eigen zaak”.
's Middags vóór Kerstmis deed Jimmy in-
koopen. HU was zoo goede vrienden met Peggy
geworden, dat ze besloten hadden meer voor
elkaar te zUn En hij koeht iets, dat baar seker
toch nog wel verrassen zou. Toen ging hjj naar
de bushalte en wachtte op haar.
..All we 'ns naar
de bioscoop gingen
vanavond.stelde
Jimmy voor. En
Peggy rood bet best,
ze had een klein
pakje bij zich doeh
ae kon het gemak-
kelljk meenemen
Toen in de zaal het
En de beide kinderen. Patrick en Mary, be
nijdden dezen door de fortuin begunstigden niet
hun rijkdom, maar de onuitsprekelijke vreugde
van te kunnen geven.
Dat duurde tien i
zlgers weer in den
nieuw in beweging. Maar de wagon van Patrick
en Mary bleef, tot ontsteltenis van beiden, stil
staan te midden der rampzalige bewoners van
het ..kamp der ellende."
Nu stapten ook zU uit en bemerkten dat de
trein in twee gedeelten gescheiden was. Met de
groote locomotief vertroken vijf of zes luxe-rjj-
tulgen voor de dames en heeren van de „high
life,” de deftige kringen.
Een dertigtal wagens bleef staan. Men zou er
de locomotief van een goederentrein voor ran-
geeren want het gold hier Immers slechts het
vervoeren van armen en ongelukkigen.
Langs den trein liep een belrlegertje druk
doende spoorwegbeambten, met groot spektakel
de van jaloezie-ramen voorziene portieren der
geweldlg-groote koloniale wagons opengooiende
en in Hlndoe-taal luid schreeuwende en allerlei
orders gevende.
Deze orders veroorzaakten onder al die ske
letten een levendige sensatie, die hun perka
menten gezichten akelig deed samentrekken tot
een uitdrukking van angst of een pijnlijken
glimlach.
En aanstonds had er een stormloop plaats op
de wagons die weldra stampvol waren en waar
allee door en op elkaar gepakt zat zonder In
het minste rekening te houden met eenlg ge-
'fff
Toen de cipier, vergezeld van zijn koelie, het
cachlt van Pennyless binnentrad, tras IMj niet
weinig verwonderd zijn gevangene languit roer
loos op den grond te zien liggen.
HU trad naderbij, en. het in de Engelache ge
vangenissen verplichte stilzwijgen verberekende.
zelde hU:
„Gentleman.he!.... gent tens n
Geen antwoord.
hier is het ontbUt".... Donders, je
slaapt als een os."
Niets.... Geen beweging!
De cipier begon bang te worden. HU bukte zich,
raakte de hand van den kapitein en daarna
diens voorhoofd aan, deed een stap achterwaarts
en prevelde:
„God bless me! hU is zoo koud als marmer
Zou hjj mischien dood zUn?"
Als de dag voor U verloren lijkl,
als alles u hindert: licht, reuk en f
geluid, dan werken als 'n wonder
Vol0Ma ro« Aportlps» Ov<non>
Rood van schaamte en machtekxnen toorn,
«tak hU de hand utt en kreeg twee broodkoe
ken 1) die hun door hun nieuwe Hlndoe-vrien-
den niet werden betwist.
HU gaf er een aan zUn suster en at zelf de
Ondanks alle technische en con
structieve verbeteringen is de „volks-
auto,“ de rijbewijslooze, de belasting
vrije kleine auto, in den prijs van 400
tot 600 gulden, nog steeds niet gevon
den. Met de verarming van de beste
kooperskringen wordt de volks-auto
een dwingende noodzakelijkheid, die
onmiddellijk, zander uitstel, moet
worden geschapen, wil de automobiel
industrie niet geheel ten onder gaan!
Onze vakkundige medewerker behan
delt in onderstaand artikel dit pro
bleem en geeft daarin wegen aan,
waaraan men blijkbaar nog niet ge
dacht heeft. Wij hopen niet alleen,
dat wij met dit artikel den wensch van
lederen modernen mensch uitdruk
ken, maar tevens wenken zullen
geven, die de volle belangstOling ver
dienen van de automobielindustrie.
Voor den kleinen man komt een voertuig met
den nasun „auto" niet eens in aanmerking;
want zelfs de helft van het bedrag, dat aan
aanschaffing en de daaraan verbonden kosten
van onderhoud, stalling, enz. besteed zal moeten
worden, is hem te veel! Een „volkswagen" sou
dus feitelijk slechts kunnen ontstaan uit.... de
motorfiets! En wel uit de rtjbewijsloosé en be-
lastinglooze motorfietsen, of beter van het mo
torrijwiel, oat hier het uiterste minimum aan
bijkomstige kosten meebrengt, want sedert de
invoering van de versterkte fietsen met inge-
bouwden motor is ook daarbij het rijbewijs ver
plichtend gesteld, hoewel oeze werktuigen soms
niet eens een versnelling kennen! Belasting-
behoevend is zelfs hier te lande iedere flets,
zonder motor. Het motorrijwiel brengt slechts
ongeveer van de kosten mede, die een auto
meebrengt. Daarover vait dus te spreken. En
volgens deze berekening luidt dus de taak van
den constructeur: bouw een licht motorrijwiel
zoodanig om. dat er twee zittingen, niet achter
elkaar, maar nAAst elkaar ontstaan, met een
gemakkelUke carrosserie omringd, en dat tóch
niet meer kost in aanschaffing en onderhoud,
dan het motorrijwiel, dat omgebouwd werd.
Een jaar geleden was de motorkwestie reeds
een groot struikelblok, want een mofortje met
300 kubieke centimeter compresslerulmte trok
nog maar Juist met veel lawaai en moeite den
tweewieler, en zou dus nooit en te nimmer een
President Hoover heeft reeds voorbereidende
maatregelen genomen voor de ontruiming van
het Witte Huls.
In de hall staan reeds 83 pakkisten, waarin
de persoonlijke peperen en eigendommen van
Hoover zullen worden gepakt. Een kwartier
meester van het leger is al een!ge dagen bezig
waardevolle stukken van het persoonlijk bezit
van den president zorgvuldig in te pakken.
Hoover zal na zUn aftreden in zijn landhuis
te Palo Alto gaan wonen, doch hij weet nog
niet in welke richting hU werkzaamheden zal
zoeken. x
Er worden plannen gemaakt, om Hoover in
staat te stellen zoo naar Palo Alto te reizen
door het Panamakanaal, dat hU nog nooit
heeft gezien.
Als de terugreis op deze wjjae gemaakt wordt,
zal Hoover eenige weken te Panama blUven.
om den hengelsjKirt te beoefenen.
vierwieler getrokken hebben I Het Hanomag-
kotnmiesbroodje zalige herinnering de
eerste moedige en geniale poging tot een
volkswagen in Dultschland, had nog een 500
kubieke oentimeter-motortje in het buikje
Maar juist op dat gebied van kleine motoren
heeft de techniek in den laatsten tUd onge
hoorde vorderingen gemaakt. En als men te
genwoordig ziet, wat de een minimum aan
belasting opbrengende splrttustoesteUetjes
van de talrijke driewlellge leverantle-wagentjes
presteeren. sleepen. trekken, dan behoeft men
geen vakman te zijn, om in te zien, dat met
deze energiebron ook de volkswagen een be-
staanamogelijkHeid moet en zal hebbent
Dat het gaat, bewijzen al reeds lang de kleine
driewlellge limousines, die nu reeds drie jaar
met vert succes onze straatwagen berijden. De
lage aanschaffingsprijs ontbreekt eigenlijk nog
slechts aan een algeheel succes. 750 gulden zijn
voor den kleinen man nog steeds een prachtig,
maar onbereikbaar ideaal, een sprookje. Ja,
zegt wel de firma, als de afzet grooter ware,
zouden wjj goedkooper kunnen leveren. WU
willen het gaarne geooven, dat zoo’h wagentje
nog niet goedkooper te maken is, maar dan
ligt de fout aan het wagentje! Dit wagentje be
roemt er zich op, dat het een échte auto is.
Maar dAt moet juist vermeden worden! Een
limousine met twee deuren, met opdraaibare
vensters, electrischen starter* en wat er verder
bij komt, uitgevoerd in een goede houtsoort,
met lederbekleedlng ja, dan gelooft een
ieder onmiddellijk. dat dat veel geld kost.
Denk eens aan tiet vrij bewerkelijke chassis, de
veering, de stuurinrichting, het differentieel en
de cardan-lnrichtlng.
De kleine man heeft tot nu toe slechts ge
wone „auto's” gezien en weet heelemaal niet,
hoe de volksauto. de .xUmachine" er uit zal
zien! En weet.er wel iemand daarvan tets af?
Is het een wonder, dat in den handel voor de
eerbiedwaardige Hanomag-kevertjes betere prij
zen worden betaald, dan voor achtcylinderlge
luxe wagens?
heidsleer.
Er kwamen meer
passagiers in; zij stom
partimenten, zelfs tot
Overrompeld door dl
ren van den majoor
kwamen I
hoe in
als gepakte haring
Bob gromde en
ietwat bar ulterltfk hield hun naaste omgeving
althans op klei
Maar ziet, dl
digs! Heb toegi
ven het
geleden
het park
kwikt te
waren, U_
gemaakt, terecht
ellende."
ZU merkenden elkaar, knikten elkaar toe en
glimlachten, instinctmatig gevoelende dat de
der gebeurtenissen hen tot vrienden ging ma
ken door een lot dat hen telkens weer samen-
HU trachtte hem op te tillen, doch het
lichaam was zwaar, log en stuf als een Ujk.
„Dar zit Ut mooi meel*
Ten volle de verantwoordetUkheid die op hem
drukte beseffende, bolde hü weg uit het cachot,
den koelie uit wiens zwarte oogen een eigenaar
dig schUnsel lichtte. «Heen achterlatende.
HU snelde de gangen door en ging den ebef-
cipier waarschuwen.
Dese laatste rapporteerde bet geval aan den
directeur en deze liet den gevangenisdokter ko
men, die gelukkig aanwezig was.
TerwUl een en ander plaats had. trad de koe
ne op zijn beurt naderbU, bekeek het lichaam
eenige oogenbliken heel scherp, en liet daarna
in de akelige stilte van bet cachot een onder
drukt gelach hooren, een duivelsdi gegrinnik.
Zoodra hU in de gewelfde gangen druk-pra-
tende menschen hoorde aan kranen, hernam hU
zUn houding van onbeweeglUk brouaen beeld.
De dokter en de directeur kwamen aangrloo-
pen buiten adem en stelden een voorloopig
vluchtig ondersoek in.
De eerste voelde den pet. beluisterde de borst
en het hart, lichtte ds ongterien op on zelde, een
hopeloos gebaar makwda:
„Ik geloof wel dat dese man dood is!"
„Maar dat kan ntotl" riep de directeur uit.
niet minder aan zUn eigen verantwoordelUkhald
denkende dan de beambten aan ds hunne. Het
moet een eigenaardig soort bezwijming of een
geval van echUndood zUn."
De autoriteiten van de nniversiteit te Lissa
bon hebben bes'oten krachtige maatregelen te
nemen, om het spieken” bU examens tegen te
gaan.
Er is reeds een afschrikwekkend voorbeeld
gesteld doordat drie studenten, die bü een
examen hadden gesmokkeld, veroordeeld zijn
tot een maand gevangenisstraf en 20 gulden
wboete.
Z1//1 MI vertles van *n
inSw— vinger
van de wel een.oudlge en ruwe, maar toch
voedzame spijzen. Daarbinnen werd er geduwd
en gedrongen en bijna gevochten.
De stukken gingen van hand tot hand, ver
brokkeld en gedeeltelijk verkruimeld om te ver
dwijnen in de begeerige monden
Het liep tegan den middag en de hitte was
ontzettend, ofschoon de wagons voorzien waren
van naar buiten openslaande jaloezie-ramen.
Patrick en Mary, die sinds 's morgens vroeg
niets gegeten hadden, begonnen zich onwel te
gevoelen.
De jongeman zette zich over allen schroom
heen, boog zich voorover uit het portier en riep
een beambte.
.Mijnheer.zelde hU. ..zou ik niet tegen beta
ling iets te eten kunnen krijgen voor mijn zuster
en mij?"
De man, zich erover verwonderend den vrager
in dit gezelschap te zien, antwoordde op niet
onvriendelijke toon:
,M*n jongen, wat ge vraagt is onmogelUk.”
„Waarom?”
.Dit is een aalmoes aan ongelukkigen. En een
aalmoes, m'n jongen begrijpt ge wel? is
niet te koop.”
.Maar wU hebben toch ons plaatsengeld be
taald....”
JDat had ge niet moeten doen.... overigens
heb ik geen tud om met u te pratenOU
hebt honger, daar pak aan."
De Scbotsche trots van het arme kind bezweek
voor den smeekenden blik van Mary, die in on
macht dreigde te vallen.
-r--« e volksauto, zooals ik dien mij denk.” zegt
II de zoo dikwijls geciteerde „kleine man",
.mag niet meer kosten dan, laten we
■eggen, 600 gulden! En die natutirlUk in ter-
mljnen te betalen. Er moeten twee personen
voldoende zitruimte in vinden, de onderhouds
kosten mogen niet hooger zjjn dan die van een
licht motorrijwiel en.... laat ik het niet ver
geten.... sukkelen mag het voertuig ook niet;
zoo n vijftig Kilometertjes per uur mag het ding
toch zeker, zonder den motor te veel te slijten
wel afleggen
.en een gouden horloge gratis, koeteloos en
voor niets op den koop toe en gratis-benzine
voor drie jaar! hadden eenigen tjjd geleden de
technici beslist gezegd, als iemand dezen wensch
had uitgesproken. Tegenwoordig zeggen ze dat
niet meer tegenwoordig zUn we verder! Dit
verlanglijstje is hun reeds zoo dikwijls en zoo
dringend voorgedragen, dat zU langzamerhand
zélf aan de uitvoerbaarheid ervan zijn gaan
gelooven
Bekijken wU dit vraagstuk eens van den prac-
tlschen, nuchteren kant, dan zien wU bet na
tuurlijk in de eerste plaats in het kader van de
crisis, die er nu eenmaal heerscht: wat is een
volksauto elgenlUk?
Toen Amerika gemotoriseerd werd, verdiende
men daar in dollars, wat men hier in Holland
gemiddeld in guldens verdiende. De geweldige
belangstelling voor en vraag naar automobielen
maakte een massaproductieplan mogelijk, waar
van wU zelfs niet gedroomd zouden hebben
Deze massaproductie maakte echter tevens
een prijsklasse mogelUk. die nog veel verder van
onze voorstellingswereld lag. Een liter benzine
kost ook tegenwoordig in Amerika nog 7>, cent
er. de belasting is niet de moeite waard.
BU ons ziet het er echter heel anders uit.
Nemen wjj eens aan. dat de regeering, om de
automoblelbranche een kans te geven. «Ue be
langhebbenden middelsoort wagens, vljfzlt-
Umouslnes met een twee-liter-motor voor 200
gulden per stuk ging verkoopen. De vreugde
van den „kleinen man" zou op dien dag niet
te beschrijven zUn, maar de volgende dag zou
hem weer in de diepte der teleurstelling terug-
ahngeren! Nu had hij weliswaar zijn langbe-
geerden wagen, maar om dien te kunnen houden,
moest hU nog een extra-hoofdprus uit de loterij
winnen! Wegenbelasting, personeele belasting,
reparatie en benzine geven een' maandelljksch
bedrag, dat iemand doet duizelen, die aan de
Amerikaanscbe toestanden gewoon is. Nog niet
gerekend de kosten van een rUbewjjs en num-
merbewUs, verzekering, enz.
at was nu de zesde maal, dat Jimmy Bto-
1 nes in dezelfde autobus reed als bet
charmante meisje met bruine krulletjes
onder een rood hoedje vandaan Als zooiets
tweemaal gebeurt, noemt men bet een toeval
ligheid, drie of vier maal echter wordt opmer
kelijk. maar zes maal.... is een gewoonte. Eer
lijkheidshalve moet worden toegegeven, dat den
derden, vierden en vUfden keer Jimmy gewacht
bad tot hU haar naar de halte bad sten toe
komen. Maar dezen avond, de zesde maal, was
hu tien minuten te laat, en stond zU juist bjj
de halte. Jimmy vroeg zich af, of ze misschien
ook gewacht had.Er was slechts één twee-
persoonsbank in de bus nog vrij en ze moesten
dus wel naast elkaar gaan zitten.
Jimmy was niet zoo geweldig in den omgang
met dames, maar als men met iemand ses maal
achtereen in dezelfde autobus rjjdt. raakt men
met elkaar vertrouwd, alsof men elkaar al Jaren
kent. HU vond bet dus heel natuurlUk haar te
vragen of ze plaats genoeg bad. Ze zelde .Ja”
en glimlachte. Een glimlach, welke zoo'n indruk
op Jimmy maakte, dat hU een oogenbllkje ge
loofde, dat de bus een stralende wolk was en de
conducteur een engeltje met vleugeltjes en een
pUl-en-boogje. hoewel de man al jaren ge
trouwd was. en een groeten snor droeg en thuis
vUf kinderen had. en hem vroeg naar z'n
kaartje. NatuurlUk betaalde Jimmy twee stuks.
En den volgenden avond nam hU z’n hoed af,
toen het meisje naar de halte kwam, en ze be
sloten samen naar huls te wandelen, en als ze
afscheid namen wisten ze precies elkanders
liefhebberijen en alle andere dingen, die ‘t
noodzakelUk te bespreken zUn bU zoo'n eerste
wandeling. Een week later gingen ze een avond
naar den schouwburg en Peggy Bennett vond
het heerUjk. want ze ging graag om met dien
aardlgen Stones, die zoo vastberaden trekken
om z’n mond had. en zich altUd even keurig en
prettig gedroeg. En ze vertelde hem alles wat
ze maar wist van haarzelf en haar werk, doch
Jimmy sprak geen enkele maal over zUn eigen
betrekking. Later had Peggy op een club
avondje kennis gemaakt met zün moeder en
z'n zusters, doch nog steeds had Jimmy niet
gesproken over z’n werk. Peggy vroeg er ook
niet naar, zU zag aan z'n kieeren en z'n manier
van doen, dat hU een goede positie moest heb
ben. doch overigens beteekent een man voor
een meisje meer dan een betrekking; sla hU
een .echte man" is. geeft ze er niet om. al moet
hU den grond dweilen. ElgenlUk sprak Jimmy
alleen maar niet over z’n werk, omdat ie er
een hekel aan had. HU was chef in een kleine
sigarenfabriek. Vroeger werden er goede en
kostbare merken gemaakt, doch de tegenwoor
dige directie specialiseerde zich op kleine, min
derwaardige sigaartjes vooral, en Jimmy had
er slechts ergernis voor.
Op een dag liet de directeur hem roepen en
zei: ..Zeg Stones, heb je gehoord van dien brand
bU Baker en Zonen?"
„Die groote tabaksfirma?" vroeg Jimmy.
.Juist, ik heb een groote partU tabak gekocht
voor een prik, wegens brand- en waterschade.
Hier is *n monster."
.Daar beeft u niets aan,” zei Jimmy, „die
rommel is onbruikbaar.”
„Onzin.” zei de directeur, „wat niet weet, wat
niet deert. Ze ruiken er niets van! Ik heb een
pracht-Idee! We doen er een schitterend band
je om. ze gaan in een keurig doosje met een
■Uden lintje en de koopers vliegen er op af!"
„Maar t is vergift voor ieder, die ze rookt,"
zei Jimmy.
„Ttnn op,” zei de directeur, die zelf niet rook
te. „rooken ia altUd slecht. Wie weet er nu t
verschil tusschen een sigaar en zeegras, als
*t maar schiterend verpakt is. En we kunnen
tevens een goeden prijs maken en extra veel
er aan verdienen!"
Jimmy trok z’n schouders op; hu was de
baas niet en had het zijne ervan gezegd Als
hU weigerde, kwam er een ander in zün plaats
en werden de sigaren toch gemaakt-
's Avonds in de bioscoop zei hü tegen Peggy,
dat de hoofdpersoon hem heelemaal niet beviel.
Peggy protesteerde, omdat Jimmy niet eens de
reden ervoor wist aan te geven. Doch als hü
zün gevoelens ontleed had. zou hü bemerkt
hebben, dat het kwam, omdat de hoofdpersoon
in de film minstens drie sigaren rookte en er
nog meer weg gaf aan zün vrienden.
