De strijd van een kind Het Heilige Oord I II Did ma ntenjubi leu m T GENADE-OORD DER H. MAAGD „Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis” 4 HEILIGE GROT AVE MARIA WETENSCHAP" De grot geplunderd Sobere schoonheid Tal van wonderbare genezingen I® •r Bernadette Soubirous ZEGENING DER ZIEKEN DE HEILIGE GROT Voor kant der Rozenkranskerk en Basiliek ZIEKENTRANSPORT VOOR LOURDES De plaats waar de H. Maagd aan Bernadette verscheen Lourdes is te rumoerig, er heerscht te veel koop manschap Hoe de familie Soubirous door de politie werd gedwarsboomd Het overbrengen der zieken op het station te s-Gravenhage in den Lourdestrein Een van de meest ontroerende oogenblikken na een bedevaart Vijf en zeventig jaar geleden ver scheen de Heilige Maagd aan Bernadette Soubirous Indrukwekkend detail van een Nederlandsche bedevaart naar het genadeoord TER BEDEVAART NAAR LOURDES I (•hi de ?en weigerde man. die en kort het Maar nog was de wereld niet overtuigd. De eenvoudige geloovigen hadden geen twijfel meer, de wereld des te meer. Maar toen eenmaal de ling schok lichaam, krukken zonder en gezin door om geven ook onder schjjn in een zijn zijn liep roerloos en on een voor een door Talrijke katholieke en niet-katholieke schrij vers (waaronder Zo la) hebben ontroerende blad zijden, om niet te zeggen boeken gewijd aan Lourdes. Daarin getuigen zU, zoo niet van de glorie der H. Maagd, dan toch van het alles overwinnend geloof der katholieke menigte, die de H. Maagd in haar genade-oord komt ver geren. Deze ontroering neemt groote afmetingen aan en bewijst eens te meer, dat de geheele katholieke bevolking der aarde in O. L. Vrouw van Lourdes een onbeperkt vertrouwen heeft. Kennen wU niet allen zonder uitzondering meer dere menschen. die Lourdes verscheidene malen bezochten, of, zoo zij daar nog niet waren, den vurigen wensch koesteren, eenmaal Lourdes te kunnen zien en te bidden bij de wonderbare grot van de Massabiella? En wie dit niet gelooft, hij ga eens een uurtje praten met het spoorweg personeel van ons grensstation Roosendaal, dat de energie en de opgetogenheid kent van de duizenden, die alleen reeds uit het kleine Ne derland vertrekken om Lourdes te zien! Lourdes’ Dit woord heeft een tooverklank voor allen, voor de gezonden van lichaam, maar ook voor hen, vooral voor hen, die lijdende zijn. Lourdes is een middelpunt voor de pers, de literatuur, de film, hoe ongelukkig deze laatste het genade-oord ook heeft geïnterpreteerd! Lourdes is en blijft de historische plaats, waar de Onbevlekte Ontvangenis zich vol luister Zoo stond de wetenschap van dien tijd tegenover de ver schijningen. Zij aanvaardde geen bovennatuur. Zij oor deelde alleen naar de feiten en deze feiten gaven geen weten schappelijk houvast. Maar op 25 Februari kwam een nieuwe mededeeling de gemoederen verontrusten. Er was plotseling een bron in de grot ontspron gen en zelfs sprak men reeds van een paar wonderbaarlijke genezingen door de bron, welke genezingen door dr. Dozous en prof. Vergez van Tartes wa ren bevestigd. En de klets praat kreeg nieuw voedsel. Dat water, waaraan Sprake was, kon geen brem zijn, aldus de betweters, maar was eenvoudig het water, dat van de rotsen sijpelde en in een kuiltje was samengestroomd Maar toen op de Sociëteit te Lourdes de gene zingen ter sprake kwamen, begon men met aan te nemen, dat de blinde steenhouwer Bour- riette. die aan de bron genezen was..., nooit werkelijk blind was geweest. Men gispte het gedrag van de doktoren, die in hun .kortzich tigheid'* de wetenschap hadden verraden en zich hadden besmet met de naïeve meenlngen van het onrijpe en domme publiek. De geleer den begrepen intusschen wel, dat hun verkla ringen weinig konden veranderen aan de mee- nlng van de geloovigen en na Ingezien te heb ben, dat het volstrekt buiten hun macht lag deze meenlng te beïnvloeden, concludeerden zij, dat deze taak beter aan de politie kon worden toevertrouwd. Elders op deze pagina hebben wjj even aan dacht geschonken aan het eerste verhoor van Bernadette en haar ouders door commissaris Jacomet, die het meisje via den vader verboden had de grot nog te bezoeken. Toen hjj vernam. bekeerling, de Jörgensen, boek onder duizenden bezocht. De pastoor van Lourdes zijn Bls- schop had Ingelicht en deze een strenge kerkelijke commissie had samengesteld, kwam spoe- plechtlge verklaring de Onbevlekte inderdaad meisje iiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiinuiiiumuiiiuiHniiuiiHiniiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiHiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiHin de katholieke huiskamers sieren, dan deze mas- sa-artlkelen van de beelden-Industrie. De Deensche schrijver is tot de grot gena derd langs een heel anderen weg dan de ge bruikelijke. Hij liep niet door het stadje zelf, maar door het dal van de Gave en kwam aldus bijna plotseling vóór de grot terecht. Deze tocht door de ongerepte natuur was zeker een waar diger voorbereiding tot het bezoek aan de grot, dan de wandeling door het rumoerige en van koopmanslust blakende stadje. De bezoeker kwam van Biarritz, de mondaine badplaats aan de kust van den Atlantischen Oceaan, waar hij het strand bezocht nog voor het hoogseizoen begon, dus voor het mondaine internationale publiek aanwezig was. Als alle badplaatsen munt ook Biarritz uit door een lee- Hjke strandbebouwlng. Wie zich echter met den rug naar de gebouwen en met gezicht naar de zee keert, kan genieten van een wonderschoo- nen aanblik, zoodra de volle dag door de och- tendwereld boven de zee heenbreekt Naar het Zuiden trekkend, langs de zee komt men in Loyola waar Sint Ignatius geboren werd. gelegen aan den voet van de Pyreneeën en wie hier komt, wil in ieder geval de Spaansche grens naderen. HU wordt beloond, want nauwelUks ontwaart men het eerste boerenhuis of het eerste kapelletje van Spanje, of men staat ver rast over de sobere schoonheid van deze een voudige bouwkunst, die zich zoo prachtig aan past aan de natuur. Dan komt de bekende plaats Sint Sebastiaan een Spaansche badplaats, gelegen aan een baai in den vorm van een halven cirkel en van daar uit loopt een tooverachtige autoweg verder het 1 land in. Van alle kanten passeert men prach tige bergstadjes en dorpen, die één voor één den bewonderenden toerist verrukken. Na al dit moois gezien en genoten te hebben, nadert de pelgrim Lourdes. Het stadje is nog niet te zien. Bergen en heuvelen belemmeren het uitzicht, maar plotseling steekt een ranke witte spit boven het geboomte uit en als de auto nog enkele bochten heeft genomen, staan de reizigers Ineens voor de grot, waar duizen den geknield liggen in eerbiedige houding, waar duizendvoudig het „Kve Maria" opstügt. En dit alles treft den zoeker naar God duizendmaal sterker dan de verrukkende schoonheid van de Pyreneeën. dat/zij toch gegaan was, was hij woedend en opnieuw liet hij vader Soubirous komen met zijn vrouw en zijn dochter. HU stoof op en ging te keer onder heftige bedreigingen tegen de over treders. maar tot zün groote verbazing had de molenaar zün eerste vrees afgelegd en stond hU den politieman met een zekere vrümoedig- heid te woord. HU wees er op. dat hü het kind niet mocht tegen houden, wanneer het door God werd geroepen en dat Bernadette boven dien beloofd had veertien dagen lang terug te komen. Maar de commissaris verweet het meis je. dat het de menigte opwond, waarop Berna dette antwoordde, dat zü nooit de menigte ge vraagd had haar te vergezellen. Kortom, het verhoor, waar de commissaris zich zooveel van voorgesteld had, verliep heel anders dan hü had verwacht en Jacomet zond de familie weg, om daarna zelf naar den gouverneur van den kei zer te gaan en hem de zaak voor te leggen. Deze echter, eer. zekere Dutour. die evenmin als Jacomet met de verschijningen sympathiseerde, kon geen enkel wetsartikel vinden, waarop Ber nadette zou kunnen vervolgd worden, zoolang ZU er geen geldzaak van maakte En zoo kwam Jacomet op de vraag, of hü wellicht den gang van zaken zoor kon leiden, dat er wel een geld zaak van kwam. Enkele dagen daarna kreeg de familie Soubi rous bezoek van een deftig uitziend man. die met groote belangstelling informeerde naar de verschünlngen en zich voordeed als een zeer geloovig man. HU verklaarde rijk te zUn en bood de familie aan in haar armoede tegemoet te komen. De familie ging echter niet op het voor stel in en wees het zelfs met verontwaardiging van de hand, ook toen de vreemdeling het geld aanbood om de Soubirous in de gelegenheid te stellen dit aan de armen uit te deelen. „Ga naar den pastoor met uw geld,” aldus, Soubi rous. „hü kent alle armen van Lourdes en zal beter aan wie ook kunnen uitmaken, hoe het geld moet verdeeld worden." Hiermee kon de milde gever vertrekken en men heeft nooit ver nomen wie hu was, maar wel weet men. dat nadien Jacomet huis van Soubi rous dag en nacht liet bewaken en dat hü met zUn spionnen was. die valse hen schün van vriendschap in huis kwamen. Dit geschied de volgens den com missaris in verband met een geschiedenis van een jaar tevoren, toen Soubirous be schuldigd was van diefstal van hout en meel. HU had zelfs acht dagen in de ge vangenis doorgebracht. Toen bleek echter zün onschuld en hü werd vrUgelaten. Niettemin vond de commissaris hierin aanleiding om Soubirous nog eens extra lastig te vallen. Het hielp alles niets. De verschUningen hadden voortgang en de politie was mach teloos. Toen aan men tuige van het wonder. Bernadette werd ook gehoord door den commissaris van poli tie Jacomet. die haar liet vertellen wat zü gezien had. Hoewel zü werd bedreigd met gevangenisstraf, vrees de t kind niets en zü deed rustig haar verhaal, zonder ook maar in t minst in de war te raken. De commissaris slaagde er dan ook absoluut niet in 1 kind angstig te maken. Meer succes had hU bü den vader van *t meisje, met het gevolg dat zü den volgenden dag niet aan de grot ver scheen. waar intusschen een groote menigte was verzameld. Daarna ging zij echter weer regel matig en terwUl de menigte gespannen toe ziet hoe een politieman het meisje bü de grot kwam overvallen, spoedt Bernadette zich plotseling in de grot, waar zü met belde handen in den grond gaat graven. Men vreest, dat zü krankzinnig is geworden, maar ineens houdt rij op en begint weer te bidden. ZU verklaarde later, dat de ver schüning haar verzocht had te drinken aan de bron en zich te wasschen. Toen zü echter naar het riviertje de Gave wilde gaan, riep de Vrouw haar terug en wees haar naar den grond in de grot. van geloovige en nlet-geloovl- ge medici kwamen den gene- zene onderzoeken. Niemand kon anders dan van *n wonder ge tuigen en gedurende de 23 jaar. dat de Rudder nog leefde bleef rijn been sterk en gaaf. Na zün dood werd zijn lijk opge graven en werden belde beenen geamputeerd. De beenen werden van het vleesch ontdaan en ge fotografeerd. De breuk bleek nog zichtbaar, maar was stevig gehecht. Dit wonderdadige geval heeft destUds veel stof doen op waaien en weten- schappeiUke en niet wetenschappelUke kringen, maar het is niet het eenige. Vele wonderlUke ge nezingen staan hier naast, meer dan voldoende om te mogen spreken van de wonderen van Lourdes, ook al mag men aannemen, dat niet iedere genezing in het genade-oord een wonder van God genoemd moet worden. Het kan niet onze bedoeling zUn dit vraagstuk hier na der të bespreken, want voor den ge loovigen katholiek is het geen vraag stuk meer. WU heb ben dan ook bü gelegenheid van het dia manten .Jubileum van Lourdes" eenige eer biedige wóórden willen wUden aan de herden king van de eerste verschUningen van de H. Maagd, de Onbevlekte Ontvangenis, wier ge nade-oord jaarlijks ontelbaren troost en steun brengt, een triomf te meer van de Heilige Moederkerk.... wetenschap heeft zich op het ..probleem" gewor pen en staat verbaasd. De eenvoudige geloovigen, zU. die Bernadette het naast staan, kennen geen verbazing meer, doch gelooven en zün dank baar Over de verschUnlng en het gedrag van Berna dette zün verschillende vrome verhalen in om loop. Als gezegd, was het meisje de eenige. die de verschUnlng had waargenomen en toen zü van de andere kinderen vernam, dat dezen niets hadden gezien, wilde zü ook niets naders ver tellen, hoezeer de kinderen ook aandrongen. Thuisgekomen, moest Bernadette mededeelingen doen van wat ze gezien had, maar de familie stond al heel ongeloovig tegenover het verhaal, schreef het toe aan kinderfantasie en sprak er verder niet meer over. Kort daarop probeerden de kinderen wederom weg te komen, om naar de rots te gaan, waar het wonder was geschied. ZU namen enkele an dere kinderen mede en uit angst, dat de ver schüning wel eens des duivels zou kunnen zUn. hadden zü ook wijwater uit de kerk meegenomen Toen Bernadette plotseling uitriep, dat de Vrouw weder aan haar verscheen, keken de kinderen naar de aangewezen plaats, doch ook nu zagen zü niets. Uit voorzorg plaatsten zU toen een fleschje wUwater naast Bernadette, in de hoop, dat haar geen kwaad zou geschieden. Berna dette bad weer het rozenhoedje en zoolang zU bad bleef de verschUnlng. Maar de kinderen werden bang en wilden weg en opnieuw deden rij thuis gekomen het wonderlUke verlkal. De meenlngen der bewoners van Lourdes liepen sterk uiteen. Sommigen dachten aan de H. Maagd, anderen aan een ziel uit het Vagevuur, die behoefte had aan verlossend gebed en toen Bernadette voor de derde maal terug ging in den vroegen ochtend van 18 Februari was zü ook door groote menschen vergezeld. ZU vroeg aan de verschUnlng of deze menschen moch ten blUven. hetgeen werd toegestaan. Toen smeekte Bernadette, dat de Vrouwe zou op- schruven wat zU had mede te deelen, maar de verschUnlng ant woordde, dat zü niet behoefde op te schrij ven wat zü te zeggen had. ZU verzocht ech ter het meisje om veertien dagen lang te blUven komen. Berna dette beloofde dit, waarna de Vrouw be loofde het kind geluk kig te zullen maken in het andere leven. Nu breidde de mare zich steeds sneller uit en van alle kanten kwamen geloovigen en ongeloovlgen toestroo- in de hoop ge- te kunnen zUn Op 26 Februari moest Bernadette den grond kussen en op 27 Februari krügt zü bevel naar de priesters te gaan en te zeggen, dat zU een kapel moesten bouwen ter plaatse waar de verschUnlng had gestraald. Na den vierden Maart hielden de verschUningen op en pas nu kwam de kwaadsprekerU. Berna dette bleef trouw komen, maar zü vernam niets meer. Toen na enkele dagen de Vrouwe reeds aanwezig was. voor het meisje de grot naderde, vroeg zU eindelUk wie de verschUnlng was. waarop zü een ontroerde stem hoorde, die de woorden sprak: „Ik ben de Onbevlekte Ont vangenis." BU het uitspreken dezer woorden boog de ge stalte liefUJk over het kind heen.. -w -r adat de kleine Bernadette enkele verschU- nlngen te Lourdes had beleefd en de L eenvoudige geloovigen uit de omgeving met ontroering naar het verhaal van het meisje hadden geluisterd, werd het langzamerhand tUd, dat het ..groote publiek" in heel FrankrUk aan het woord kwam, maar vooral, dat de moderne weters en de pers zich met „het geval-Bema- dette" gingen bemoeien. En deze wUzen oor deelden: .Bernadette Soubirous is nog een kind, dat niet eens onder eede zou kunnen worden gehoord. Hoe zouden wU waarde kunnen hech ten aan haar verklaringen? Dit alles is comedie. zoo niet van het kind, dan toch van de ouders of de priesters.” Maar dit comedlespel. meen den zU. zou gemakkelUk genoeg te ontmaskeren zUn. ZU gingen zelfs over tot „het bewijs" en trokken naar Lourdes om de verschUningen bU te wonen en ondervroegen het meisje, dat de geleerde beenen echter antwoordde op een wüze zoo klaar en zonder de minste terughoudend heid. dat men moeilUk langer aan haar op rechtheid kon twUfelen. Men trok dus onverrlch- terzake af. tot leedvermaak van andere geleer den, die weer een geleerderen kUk op „de zaak" hadden en dus hun collega's de nederlaag niet misgunden. Dezen vonden niets vreemds in de verhalen van Bernadette, beweerden zü Inte gendeel. het was alles even natuurlUk en met wonderen had het niets te maken. ZU beschouw den 't meisje als vol komen eerlUk, maar.... het leed aan halluci naties of aan vallende ziekte. Het werd dus een eenvoudig medisch geval. Intusschen was het de .Lavedau", het weekblad van Lourdes dat zoo weinig moge- Ijk repte over de ver schUningen. maar op een mooien dag be helsde het blad het bericht, dat Bernadet te en een paar vrien dinnetjes op een ver boden plaats hout sprokkelden en dat zij. door den achtervolgd, grot „En schrijver een Louderes, telt van eigenaar in een waren gevlucht hoe kan men aannemen,” aldus het blad, „dat een boven- natuurlUk verschünsel zich zou voltrokken hebben aan diefach tige kinderen?” En toen Bernadette reeds door honderden per sonen naar de grot werd vergezeld, meen de het blad er op te moeten wüzen. dat het voor iedereen dulde- lük was, hoe t meis je leed door cataleprie. bekende bekeerling, de Deensche Johannes Jörgensen, heeft ontroe-end boek geschreven over waarin hU onder anderen ver- de verschUningen der H. Maagd aan Bernadette in de grot aan de Gave. Maar ook spreekt hü over Lourdes zelf en de omgeving van dit wereldberoemde stadje, waar voortdurend duizenden den Hemel bidden en smeeker. en waar lammen en kreupelen, blinden en dooven, en al die door groote plagen werden getroffen de. H. Maagd om genezing smeeken. Hü vertelt van de steeds maar doorgaande H. Communies vóór de grot van de H. Maagd, van de ontelbare rieken, beweeglük neerliggen de H. Hostie worden gezegend. Hü beschrütl verder het bedrüvlge leven in het stadje dat zich geheel heeft Ingesteld op het vreemdelin genverkeer en hierover klaagt hü. Lourdes is hem te rumoerig. Er heerscht te veel koopman schap en het lükt wel of O.L Vrouw ver schenen is om den kooplieden "n winstgevend arbeidsveld te verschaffen. Jörgensen roept ook niet erg over de Mariabeelden met muziek en met licht en zou 1 verkieslüker vinden, wanneer deze zaken werden vervangen door schooner en waardiger dingen, die meer in overeenstem ming zün met de heiligheid van het ootd. De bedoeling van de koopers van deze Mariabeel den is natuurlUk opperbest, maar de schrijver betreurt bet toch, dat niet schoonere beelden T eden 11 Februari is het 75 jaar geleden I—I dat de H. Maagd voor het eerst ver- -1 scheen aan de kleine Bernadette Sou birous. Het was op den elfden Februari 1858. dat het veertienjarig dochtertje van een arbei der in het kleine Fransche stadje Lourdes hout ging sprokkelen aan de rivier. Zü was in gezel schap van haar zusje en een buurmeisje en moest een beekje oversteken. Bernadette durfde dit echter niet, omdat zü de eenige van de drie was die kousen droeg. Terwül zü bezig was haar 1 kousen uit te trekken, hoorde zü het Angelus luiden in de verte en tegelijk vernam zü een gedruisch als van een sterken wind, die een komenden storm deed vermoeden. Zü zag echter de boomen roerloos staan in den heeten na middag. Onmiddellük daarop nam zü weer het zelfde gedruisch waar en voor de tweede maal keek zü rond. Plotseling zonk zü op haar knieën Voor haar oogen, boven een rotsspelonk, ver scheen een vrouwelüke gestalte in lichten glans, gehuld in een lang wit kleed met blauwen grr- del en met de voeten rustend op bloeiende rozestmiken. In de sa- mengevouwen handen droeg zü een rozenkrans met witte kralen. Bernadette, die dit al les zag. wilde haar ro zenkrans nemen en gaan bidden, maar zü kon zich nauwelUks bewegen van schrik. EindelUk ge lukte het haar te bid den en na een kwartier verdween de verschu iling, die zich later nog zeventien maal herhaal de in hetzelfde jaar. Spoedig sprak Berna dette met de Vrouw, die haar op 23 Februari 'n boodschap meegafcp de plaats der verschü- ring moest een kapel •orden gebouwd. Twee dagen later „.kreeg Bernadette bevel in de spelonk van de rots zand of slük weg te krabben, waarna een bron ontsprong. door de verschüning voorspeld Deze bron vloeit nog steeds na 75 jaren en levert per dag meer dan honderdduizend liter water. Precies 'n maand later sprak de verschüning: „Ik ben de onbe vlekte Ontvangenis.” Ongeveer twintigduizend menschen waren toen aanwezig om te zien boe Bernadette de grot naderde. Dit is in zoo korte en simpele woorden als mogelük is de geschiedenis der verschoningen. Bernadette werd later religieuse en stierf op jeugdigen leeftüd. De gevolgen van deze verschünlngen zouden geweldig worden, het onbekende Lourdes een wereldreputatie bezorgen, talrüke wonderbare genezingen tot stand brengen en glorie brengen aan God en Zün Heilige Moeder. Een der eerste wonderen, die we vermeld vinden, betreft de genezing van den beeldhouwer Bourrlette, die sinds jaren een verminkt oog had. Dit oog bestreek hü met water uit de bron en hü was direct en volkomen genezen. Daarna volgde de genezing van Lasserre, later hoofd redacteur van de „Huivers", die van blindheid genas en sindsdien een geestdriftig verdediger was van Lourdes. Zoo volgden de genezingen elkaar op en het volk werd meer en meer tot geestdrift gebracht en de aandacht van de heele wereld werd door de wonderen van Lourdes- in beslag genomen. De Kerkelüke overheid was natuurlUk uiterst voorzichtig, een voorzichtig heid die op 28 Juli 1858 bü monde van den bisschop officieel tot uiting kwam. Een com missie van deskundigen werd ingesteld.... Dit alles is nu ongeveer 75 Jaar geleden en nog altüd vloeit de stroom van pelgrims, die met het jaar toeneemt in grootte. Sinds lang is op de plaats der verschünlngen de kerk ver reden, die door de Onbevlekte Ontvangenis werd gevraagd. Vrüwel iedere bewoner der be schaafde wereld, hetzü katholiek of niet, kent den naam van Lourdes als den naam van het genadeoord van Maria. Nog altüd houden de genezingen aan en bü duizenden wordt het genade-oord Lourdes bezocht. De medische was de beurt het gemeentebe stuur en zoo geschied- het, dat de maire van Lourdes, Lacadé, achtenww aardig om zich in te laten met een kwestie, die uitsluitend de kerkelüke overheid aan ging. De prefect van de Hautes-Pyrénées. baron Massy, dacht er echter anders over. Hü was katholiek, maar geloofde niet aan wonde ren. wel uit het Evangelie, maar niet uit zün eigen tüd. Jacomet hield den prefect volledig op de hoogte van de gebeurtenissen te Lourdes, maar, hoewel hü vüandig stond tegenover de verschünlngen, durfde nü toch niet ingrijpen. Het eenige wat hü deed was order geven, dat de politie zou toezien, of zich bü de verschijningen ook wanordelijkheden onder de menigte zouden voordoen. Soldaten werden gerequireerd, die met het geweer onder den arm bü de grot patrouil leerden. maar ook dit hielp niet, want op 3 Maart, toen de verschüning wederom plaats had. waren niet minder dan twintigduizend menschen aanwezig. In die dagen had Jacomet besloten de grot te laten plunderen. Alle voorwerpen van piëteit, die de menigte naar de grot had gebracht, wer den weggeroofd, maar Jacomet vindt geen en kelen bezitter van kar en paard bereid de voor werpen te vervoeren. Tenslotte dwingt hü de smidsdochter, een wagen en paard af te staan. Kruisen, Mariabeelden, rozenkransen, enz. enz. worden opgeladen. De menigte ziet zwügend toe. maar toen de eerste hamerslagen klonken die het hekje zouden vernielen, klonken luide protesten en bedreigingen. De kar met de lading werd naar het stadhuis gebracht en een omroeper maakte bekend, dat iedereen 'de voorwerpen kon terug krügen, die hem toehoorden. In minder dan geen rijd was de heele voorraad weggehaald door de bevol king, die alles bü het latere herstel der grot weer terug bracht naar het genade-oord.... Den volgenden dag gebeurden twee dingen, die het volk met vrees vernam. Het meisje van den smid viel van een hooizolder en brak haar been. Een werkman, die een bül had geleend, kreeg een bül op beide beenen. waardoor zü gebroken werden. Ziehier slechts enkele büaon- derheden uit den zwaren strüd, dien Bernadette te voeren had vóór zü tot de overwinning kwam. uitgesloten. De Rudder weigerde gevolg te geven aan het advies van zün dokter om het been te laten afzetten en werd geruimen tüd bedlegerig. De doktoren, die het zieke been zagen, verklaarden met nadruk, dat genezing op normale wüze moest worden uit gesloten. De breuk was zoo heyig en de ette- ring zoo doortastend, dat de Rudder het onder ste, dus losse, deel Van het been in alle richtin gen kon draaien, zonder dat het overige deel van zün lichaam bewoog. Er was dus geen sprake van een mogelükheld tot natuurlüke genezing. Zoo bleef de man meer dan acht Jaar lang invalide en zUn gebed om genezing werd niet verhoord. Toen, op 7 April 1875 nam hü het besluit een bedevaart te doen naar Oost- acker bü Brugge, waar O. L. Vrouw van Lour des werd vereerd. On derweg leed hü ont zettende pünen en strompelend op zün krukken, maakte hü tweemaal den omme gang om de grot, ter wül hü bad en om vergiffenis vroeg voor al zün zonden. Plotse- voelde hü door wierp weg en steun verder. Hü ging knielen voor het beeld van de Heilige Maagd en deed nog enkele ma len den omgang om de grot. Pe ter de Rudder was genezen Het nieuws verspreidde zich met groot ge rucht door Vlaanderen en de wereld en tal dig de af, dat Maagd aan het verschenen was. Wat de woorden van de geloovigen en het meisje niet konden bewerken, dat deden de won deren. die de ver schUningen beves tigden. Een van de meest bekende, meest beschrevene en meest treffende wonderen is de ge nezing van den Vlaming Peter de Rudder, een tuin man, die een boom stam op een van rijn beenen had gekregen met het gevolg, dat *t been werd gebroken en zoodanig begon te etteren, dat aan belde züden van de breuk een stuk been wegetterde. Een normale, na- tuurlüke genezing was hierdoor vol komen geven het ;,w ''il 'ik

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 9