De strijd van een kind
Het Heilige Oord
I
II
Did ma ntenjubi leu m
T GENADE-OORD DER H. MAAGD
„Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis”
4
HEILIGE GROT
AVE MARIA
WETENSCHAP"
De grot geplunderd
Sobere schoonheid
Tal van wonderbare
genezingen
I®
•r
Bernadette Soubirous
ZEGENING DER ZIEKEN
DE HEILIGE GROT
Voor kant der Rozenkranskerk en Basiliek
ZIEKENTRANSPORT VOOR LOURDES
De plaats waar de H. Maagd aan
Bernadette verscheen
Lourdes is te rumoerig, er
heerscht te veel koop
manschap
Hoe de familie Soubirous door de
politie werd gedwarsboomd
Het overbrengen der zieken op het station te s-Gravenhage
in den Lourdestrein
Een van de meest ontroerende
oogenblikken na een bedevaart
Vijf en zeventig jaar geleden ver
scheen de Heilige Maagd aan
Bernadette Soubirous
Indrukwekkend detail van een Nederlandsche bedevaart naar
het genadeoord
TER BEDEVAART NAAR LOURDES
I
(•hi
de
?en
weigerde
man.
die
en
kort
het
Maar nog was de wereld niet overtuigd. De
eenvoudige geloovigen hadden geen twijfel meer,
de wereld des te meer. Maar toen eenmaal de
ling
schok
lichaam,
krukken
zonder
en
gezin door
om geven
ook onder
schjjn
in
een
zijn
zijn
liep
roerloos en on
een voor een door
Talrijke katholieke en niet-katholieke schrij
vers (waaronder Zo la) hebben ontroerende blad
zijden, om niet te zeggen boeken gewijd aan
Lourdes. Daarin getuigen zU, zoo niet van de
glorie der H. Maagd, dan toch van het alles
overwinnend geloof der katholieke menigte, die
de H. Maagd in haar genade-oord komt ver
geren. Deze ontroering neemt groote afmetingen
aan en bewijst eens te meer, dat de geheele
katholieke bevolking der aarde in O. L. Vrouw
van Lourdes een onbeperkt vertrouwen heeft.
Kennen wU niet allen zonder uitzondering meer
dere menschen. die Lourdes verscheidene malen
bezochten, of, zoo zij daar nog niet waren, den
vurigen wensch koesteren, eenmaal Lourdes te
kunnen zien en te bidden bij de wonderbare
grot van de Massabiella? En wie dit niet gelooft,
hij ga eens een uurtje praten met het spoorweg
personeel van ons grensstation Roosendaal, dat
de energie en de opgetogenheid kent van de
duizenden, die alleen reeds uit het kleine Ne
derland vertrekken om Lourdes te zien!
Lourdes’ Dit woord heeft een tooverklank voor
allen, voor de gezonden van lichaam, maar ook
voor hen, vooral voor hen, die lijdende zijn.
Lourdes is een middelpunt voor de pers, de
literatuur, de film, hoe ongelukkig deze laatste
het genade-oord ook heeft geïnterpreteerd!
Lourdes is en blijft de historische plaats,
waar de Onbevlekte Ontvangenis zich vol luister
Zoo stond de wetenschap
van dien tijd tegenover de ver
schijningen. Zij aanvaardde
geen bovennatuur. Zij oor
deelde alleen naar de feiten en
deze feiten gaven geen weten
schappelijk houvast. Maar op
25 Februari kwam een nieuwe
mededeeling de gemoederen
verontrusten. Er was plotseling
een bron in de grot ontspron
gen en zelfs sprak men reeds
van een paar wonderbaarlijke
genezingen door de bron, welke
genezingen door dr. Dozous en
prof. Vergez van Tartes wa
ren bevestigd. En de klets
praat kreeg nieuw voedsel. Dat
water, waaraan Sprake was,
kon geen brem zijn, aldus de betweters, maar
was eenvoudig het water, dat van de rotsen
sijpelde en in een kuiltje was samengestroomd
Maar toen op de Sociëteit te Lourdes de gene
zingen ter sprake kwamen, begon men met
aan te nemen, dat de blinde steenhouwer Bour-
riette. die aan de bron genezen was..., nooit
werkelijk blind was geweest. Men gispte het
gedrag van de doktoren, die in hun .kortzich
tigheid'* de wetenschap hadden verraden en
zich hadden besmet met de naïeve meenlngen
van het onrijpe en domme publiek. De geleer
den begrepen intusschen wel, dat hun verkla
ringen weinig konden veranderen aan de mee-
nlng van de geloovigen en na Ingezien te heb
ben, dat het volstrekt buiten hun macht lag
deze meenlng te beïnvloeden, concludeerden zij,
dat deze taak beter aan de politie kon worden
toevertrouwd.
Elders op deze pagina hebben wjj even aan
dacht geschonken aan het eerste verhoor van
Bernadette en haar ouders door commissaris
Jacomet, die het meisje via den vader verboden
had de grot nog te bezoeken. Toen hjj vernam.
bekeerling, de
Jörgensen,
boek
onder
duizenden
bezocht. De
pastoor van Lourdes zijn Bls-
schop had Ingelicht en deze een
strenge kerkelijke commissie
had samengesteld, kwam spoe-
plechtlge verklaring
de Onbevlekte
inderdaad
meisje
iiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiinuiiiumuiiiuiHniiuiiHiniiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiHiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiHin
de katholieke huiskamers sieren, dan deze mas-
sa-artlkelen van de beelden-Industrie.
De Deensche schrijver is tot de grot gena
derd langs een heel anderen weg dan de ge
bruikelijke. Hij liep niet door het stadje zelf,
maar door het dal van de Gave en kwam aldus
bijna plotseling vóór de grot terecht. Deze tocht
door de ongerepte natuur was zeker een waar
diger voorbereiding tot het bezoek aan de grot,
dan de wandeling door het rumoerige en van
koopmanslust blakende stadje.
De bezoeker kwam van Biarritz, de mondaine
badplaats aan de kust van den Atlantischen
Oceaan, waar hij het strand bezocht nog voor
het hoogseizoen begon, dus voor het mondaine
internationale publiek aanwezig was. Als alle
badplaatsen munt ook Biarritz uit door een lee-
Hjke strandbebouwlng. Wie zich echter met den
rug naar de gebouwen en met gezicht naar de
zee keert, kan genieten van een wonderschoo-
nen aanblik, zoodra de volle dag door de och-
tendwereld boven de zee heenbreekt
Naar het Zuiden trekkend, langs de zee komt
men in Loyola waar Sint Ignatius geboren werd.
gelegen aan den voet van de Pyreneeën en wie
hier komt, wil in ieder geval de Spaansche grens
naderen. HU wordt beloond, want nauwelUks
ontwaart men het eerste boerenhuis of het
eerste kapelletje van Spanje, of men staat ver
rast over de sobere schoonheid van deze een
voudige bouwkunst, die zich zoo prachtig aan
past aan de natuur.
Dan komt de bekende plaats Sint Sebastiaan
een Spaansche badplaats, gelegen aan een baai
in den vorm van een halven cirkel en van daar
uit loopt een tooverachtige autoweg verder het 1
land in. Van alle kanten passeert men prach
tige bergstadjes en dorpen, die één voor één
den bewonderenden toerist verrukken.
Na al dit moois gezien en genoten te hebben,
nadert de pelgrim Lourdes. Het stadje is nog
niet te zien. Bergen en heuvelen belemmeren
het uitzicht, maar plotseling steekt een ranke
witte spit boven het geboomte uit en als de
auto nog enkele bochten heeft genomen, staan
de reizigers Ineens voor de grot, waar duizen
den geknield liggen in eerbiedige houding, waar
duizendvoudig het „Kve Maria" opstügt. En
dit alles treft den zoeker naar God duizendmaal
sterker dan de verrukkende schoonheid van de
Pyreneeën.
dat/zij toch gegaan was, was hij woedend en
opnieuw liet hij vader Soubirous komen met zijn
vrouw en zijn dochter. HU stoof op en ging te
keer onder heftige bedreigingen tegen de over
treders. maar tot zün groote verbazing had de
molenaar zün eerste vrees afgelegd en stond
hU den politieman met een zekere vrümoedig-
heid te woord. HU wees er op. dat hü het kind
niet mocht tegen houden, wanneer het door
God werd geroepen en dat Bernadette boven
dien beloofd had veertien dagen lang terug te
komen. Maar de commissaris verweet het meis
je. dat het de menigte opwond, waarop Berna
dette antwoordde, dat zü nooit de menigte ge
vraagd had haar te vergezellen. Kortom, het
verhoor, waar de commissaris zich zooveel van
voorgesteld had, verliep heel anders dan hü had
verwacht en Jacomet zond de familie weg, om
daarna zelf naar den gouverneur van den kei
zer te gaan en hem de zaak voor te leggen. Deze
echter, eer. zekere Dutour. die evenmin als
Jacomet met de verschijningen sympathiseerde,
kon geen enkel wetsartikel vinden, waarop Ber
nadette zou kunnen vervolgd worden, zoolang
ZU er geen geldzaak van maakte En zoo kwam
Jacomet op de vraag, of hü wellicht den gang
van zaken zoor kon leiden, dat er wel een geld
zaak van kwam.
Enkele dagen daarna kreeg de familie Soubi
rous bezoek van een deftig uitziend man. die
met groote belangstelling informeerde naar de
verschünlngen en zich voordeed als een zeer
geloovig man. HU verklaarde rijk te zUn en bood
de familie aan in haar armoede tegemoet te
komen. De familie ging echter niet op het voor
stel in en wees het zelfs met verontwaardiging
van de hand, ook toen de vreemdeling het geld
aanbood om de Soubirous in de gelegenheid te
stellen dit aan de armen uit te deelen. „Ga
naar den pastoor met uw geld,” aldus, Soubi
rous. „hü kent alle armen van Lourdes en zal
beter aan wie ook kunnen uitmaken, hoe het
geld moet verdeeld worden." Hiermee kon de
milde gever vertrekken en men heeft nooit ver
nomen wie hu was, maar wel weet men. dat
nadien Jacomet
huis van Soubi
rous dag en nacht liet
bewaken en dat hü
met zUn
spionnen
was. die
valse hen schün van
vriendschap in huis
kwamen. Dit geschied
de volgens den com
missaris in verband
met een geschiedenis
van een jaar tevoren,
toen Soubirous be
schuldigd was van
diefstal van hout en
meel. HU had zelfs
acht dagen in de ge
vangenis doorgebracht.
Toen bleek echter zün
onschuld en hü werd
vrUgelaten. Niettemin
vond de commissaris
hierin aanleiding om
Soubirous nog eens
extra lastig te vallen.
Het hielp alles niets.
De verschUningen
hadden voortgang en
de politie was mach
teloos.
Toen
aan
men
tuige
van het wonder.
Bernadette werd ook
gehoord door den
commissaris van poli
tie Jacomet. die haar
liet vertellen wat zü
gezien had. Hoewel zü
werd bedreigd met
gevangenisstraf, vrees
de t kind niets en zü deed rustig haar verhaal,
zonder ook maar in t minst in de war te raken.
De commissaris slaagde er dan ook absoluut niet
in 1 kind angstig te maken. Meer succes had hU
bü den vader van *t meisje, met het gevolg dat
zü den volgenden dag niet aan de grot ver
scheen. waar intusschen een groote menigte was
verzameld. Daarna ging zij echter weer regel
matig en terwUl de menigte gespannen toe ziet
hoe een politieman het meisje bü de grot kwam
overvallen, spoedt Bernadette zich plotseling in
de grot, waar zü met belde handen in den grond
gaat graven. Men vreest, dat zü krankzinnig is
geworden, maar ineens houdt rij op en begint
weer te bidden. ZU verklaarde later, dat de ver
schüning haar verzocht had te drinken aan de
bron en zich te wasschen. Toen zü echter naar
het riviertje de Gave wilde gaan, riep de Vrouw
haar terug en wees haar naar den grond in de
grot.
van geloovige en nlet-geloovl-
ge medici kwamen den gene-
zene onderzoeken. Niemand kon
anders dan van *n wonder ge
tuigen en gedurende de 23 jaar.
dat de Rudder nog leefde bleef
rijn been sterk en gaaf. Na
zün dood werd zijn lijk opge
graven en werden belde beenen
geamputeerd. De beenen werden
van het vleesch ontdaan en ge
fotografeerd. De breuk bleek
nog zichtbaar, maar
was stevig gehecht.
Dit wonderdadige
geval heeft destUds
veel stof doen op
waaien en weten-
schappeiUke en niet
wetenschappelUke
kringen, maar het
is niet het eenige.
Vele wonderlUke ge
nezingen staan hier
naast, meer dan
voldoende om te
mogen spreken van
de wonderen van
Lourdes, ook al mag
men aannemen, dat
niet iedere genezing
in het genade-oord
een wonder van
God genoemd moet
worden.
Het kan niet onze
bedoeling zUn dit
vraagstuk hier na
der të bespreken,
want voor den ge
loovigen katholiek
is het geen vraag
stuk meer. WU heb
ben dan ook bü gelegenheid van het dia
manten .Jubileum van Lourdes" eenige eer
biedige wóórden willen wUden aan de herden
king van de eerste verschUningen van de H.
Maagd, de Onbevlekte Ontvangenis, wier ge
nade-oord jaarlijks ontelbaren troost en steun
brengt, een triomf te meer van de Heilige
Moederkerk....
wetenschap heeft zich op het ..probleem" gewor
pen en staat verbaasd. De eenvoudige geloovigen,
zU. die Bernadette het naast staan, kennen geen
verbazing meer, doch gelooven en zün dank
baar
Over de verschUnlng en het gedrag van Berna
dette zün verschillende vrome verhalen in om
loop. Als gezegd, was het meisje de eenige. die
de verschUnlng had waargenomen en toen zü
van de andere kinderen vernam, dat dezen niets
hadden gezien, wilde zü ook niets naders ver
tellen, hoezeer de kinderen ook aandrongen.
Thuisgekomen, moest Bernadette mededeelingen
doen van wat ze gezien had, maar de familie
stond al heel ongeloovig tegenover het verhaal,
schreef het toe aan kinderfantasie en sprak er
verder niet meer over.
Kort daarop probeerden de kinderen wederom
weg te komen, om naar de rots te gaan, waar
het wonder was geschied. ZU namen enkele an
dere kinderen mede en uit angst, dat de ver
schüning wel eens des duivels zou kunnen zUn.
hadden zü ook wijwater uit de kerk meegenomen
Toen Bernadette plotseling uitriep, dat de Vrouw
weder aan haar verscheen, keken de kinderen
naar de aangewezen plaats, doch ook nu zagen
zü niets. Uit voorzorg plaatsten zU toen een
fleschje wUwater naast Bernadette, in de hoop,
dat haar geen kwaad zou geschieden. Berna
dette bad weer het rozenhoedje en zoolang zU
bad bleef de verschUnlng. Maar de kinderen
werden bang en wilden weg en opnieuw deden
rij thuis gekomen het wonderlUke verlkal. De
meenlngen der bewoners van Lourdes liepen
sterk uiteen. Sommigen dachten aan de H.
Maagd, anderen aan een ziel uit het Vagevuur,
die behoefte had aan verlossend gebed en toen
Bernadette voor de derde maal terug ging in den
vroegen ochtend van
18 Februari was zü ook
door groote menschen
vergezeld. ZU vroeg
aan de verschUnlng of
deze menschen moch
ten blUven. hetgeen
werd toegestaan. Toen
smeekte Bernadette,
dat de Vrouwe zou op-
schruven wat zU had
mede te deelen, maar
de verschUnlng ant
woordde, dat zü niet
behoefde op te schrij
ven wat zü te zeggen
had. ZU verzocht ech
ter het meisje om
veertien dagen lang te
blUven komen. Berna
dette beloofde dit,
waarna de Vrouw be
loofde het kind geluk
kig te zullen maken
in het andere leven.
Nu breidde de mare
zich steeds sneller uit
en van alle kanten
kwamen geloovigen en
ongeloovlgen toestroo-
in de hoop ge-
te kunnen zUn
Op 26 Februari moest Bernadette den grond
kussen en op 27 Februari krügt zü bevel naar de
priesters te gaan en te zeggen, dat zU een kapel
moesten bouwen ter plaatse waar de verschUnlng
had gestraald.
Na den vierden Maart hielden de verschUningen
op en pas nu kwam de kwaadsprekerU. Berna
dette bleef trouw komen, maar zü vernam niets
meer. Toen na enkele dagen de Vrouwe reeds
aanwezig was. voor het meisje de grot naderde,
vroeg zU eindelUk wie de verschUnlng was.
waarop zü een ontroerde stem hoorde, die de
woorden sprak: „Ik ben de Onbevlekte Ont
vangenis."
BU het uitspreken dezer woorden boog de ge
stalte liefUJk over het kind heen..
-w -r adat de kleine Bernadette enkele verschU-
nlngen te Lourdes had beleefd en de
L eenvoudige geloovigen uit de omgeving
met ontroering naar het verhaal van het meisje
hadden geluisterd, werd het langzamerhand tUd,
dat het ..groote publiek" in heel FrankrUk aan
het woord kwam, maar vooral, dat de moderne
weters en de pers zich met „het geval-Bema-
dette" gingen bemoeien. En deze wUzen oor
deelden: .Bernadette Soubirous is nog een kind,
dat niet eens onder eede zou kunnen worden
gehoord. Hoe zouden wU waarde kunnen hech
ten aan haar verklaringen? Dit alles is comedie.
zoo niet van het kind, dan toch van de ouders
of de priesters.” Maar dit comedlespel. meen
den zU. zou gemakkelUk genoeg te ontmaskeren
zUn. ZU gingen zelfs over tot „het bewijs" en
trokken naar Lourdes om de verschUningen bU
te wonen en ondervroegen het meisje, dat de
geleerde beenen echter antwoordde op een wüze
zoo klaar en zonder de minste terughoudend
heid. dat men moeilUk langer aan haar op
rechtheid kon twUfelen. Men trok dus onverrlch-
terzake af. tot leedvermaak van andere geleer
den, die weer een geleerderen kUk op „de zaak"
hadden en dus hun collega's de nederlaag niet
misgunden. Dezen vonden niets vreemds in de
verhalen van Bernadette, beweerden zü Inte
gendeel. het was alles even natuurlUk en met
wonderen had het niets te maken. ZU beschouw
den 't meisje als vol
komen eerlUk, maar....
het leed aan halluci
naties of aan vallende
ziekte. Het werd dus
een eenvoudig medisch
geval.
Intusschen was het
de .Lavedau", het
weekblad van Lourdes
dat zoo weinig moge-
Ijk repte over de ver
schUningen. maar op
een mooien dag be
helsde het blad het
bericht, dat Bernadet
te en een paar vrien
dinnetjes op een ver
boden plaats hout
sprokkelden en dat zij.
door den
achtervolgd,
grot
„En
schrijver
een
Louderes,
telt van
eigenaar
in een
waren gevlucht
hoe kan men
aannemen,” aldus het
blad, „dat een boven-
natuurlUk verschünsel
zich zou voltrokken
hebben aan diefach
tige kinderen?” En
toen Bernadette reeds
door honderden per
sonen naar de grot
werd vergezeld, meen
de het blad er op te
moeten wüzen. dat het
voor iedereen dulde-
lük was, hoe t meis
je leed door cataleprie.
bekende bekeerling, de Deensche
Johannes Jörgensen, heeft
ontroe-end boek geschreven over
waarin hU onder anderen ver-
de verschUningen der H. Maagd aan
Bernadette in de grot aan de Gave. Maar ook
spreekt hü over Lourdes zelf en de omgeving
van dit wereldberoemde stadje, waar voortdurend
duizenden den Hemel bidden en smeeker. en
waar lammen en kreupelen, blinden en
dooven, en al die door groote plagen werden
getroffen de. H. Maagd om genezing smeeken.
Hü vertelt van de steeds maar doorgaande H.
Communies vóór de grot van de H. Maagd, van
de ontelbare rieken,
beweeglük neerliggen
de H. Hostie worden gezegend. Hü beschrütl
verder het bedrüvlge leven in het stadje dat
zich geheel heeft Ingesteld op het vreemdelin
genverkeer en hierover klaagt hü. Lourdes is
hem te rumoerig. Er heerscht te veel koopman
schap en het lükt wel of O.L Vrouw ver
schenen is om den kooplieden "n winstgevend
arbeidsveld te verschaffen. Jörgensen roept ook
niet erg over de Mariabeelden met muziek en
met licht en zou 1 verkieslüker vinden, wanneer
deze zaken werden vervangen door schooner
en waardiger dingen, die meer in overeenstem
ming zün met de heiligheid van het ootd. De
bedoeling van de koopers van deze Mariabeel
den is natuurlUk opperbest, maar de schrijver
betreurt bet toch, dat niet schoonere beelden
T eden 11 Februari is het 75 jaar geleden
I—I dat de H. Maagd voor het eerst ver-
-1 scheen aan de kleine Bernadette Sou
birous. Het was op den elfden Februari 1858.
dat het veertienjarig dochtertje van een arbei
der in het kleine Fransche stadje Lourdes hout
ging sprokkelen aan de rivier. Zü was in gezel
schap van haar zusje en een buurmeisje en
moest een beekje oversteken. Bernadette durfde
dit echter niet, omdat zü de eenige van de drie
was die kousen droeg. Terwül zü bezig was haar
1 kousen uit te trekken, hoorde zü het Angelus
luiden in de verte en tegelijk vernam zü een
gedruisch als van een sterken wind, die een
komenden storm deed vermoeden. Zü zag echter
de boomen roerloos staan in den heeten na
middag. Onmiddellük daarop nam zü weer het
zelfde gedruisch waar en voor de tweede maal
keek zü rond. Plotseling zonk zü op haar knieën
Voor haar oogen, boven een rotsspelonk, ver
scheen een vrouwelüke
gestalte in lichten glans,
gehuld in een lang wit
kleed met blauwen grr-
del en met de voeten
rustend op bloeiende
rozestmiken. In de sa-
mengevouwen handen
droeg zü een rozenkrans
met witte kralen.
Bernadette, die dit al
les zag. wilde haar ro
zenkrans nemen en gaan
bidden, maar zü kon
zich nauwelUks bewegen
van schrik. EindelUk ge
lukte het haar te bid
den en na een kwartier
verdween de verschu
iling, die zich later nog
zeventien maal herhaal
de in hetzelfde jaar.
Spoedig sprak Berna
dette met de Vrouw, die
haar op 23 Februari 'n
boodschap meegafcp
de plaats der verschü-
ring moest een kapel
•orden gebouwd.
Twee dagen later
„.kreeg Bernadette bevel
in de spelonk van de
rots zand of slük weg
te krabben, waarna een
bron ontsprong. door de
verschüning voorspeld
Deze bron vloeit nog
steeds na 75 jaren en
levert per dag meer dan
honderdduizend liter
water. Precies 'n maand
later sprak de verschüning: „Ik ben de onbe
vlekte Ontvangenis.” Ongeveer twintigduizend
menschen waren toen aanwezig om te zien boe
Bernadette de grot naderde.
Dit is in zoo korte en simpele woorden als
mogelük is de geschiedenis der verschoningen.
Bernadette werd later religieuse en stierf op
jeugdigen leeftüd.
De gevolgen van deze verschünlngen zouden
geweldig worden, het onbekende Lourdes een
wereldreputatie bezorgen, talrüke wonderbare
genezingen tot stand brengen en glorie brengen
aan God en Zün Heilige Moeder.
Een der eerste wonderen, die we vermeld
vinden, betreft de genezing van den beeldhouwer
Bourrlette, die sinds jaren een verminkt oog
had. Dit oog bestreek hü met water uit de bron
en hü was direct en volkomen genezen. Daarna
volgde de genezing van Lasserre, later hoofd
redacteur van de „Huivers", die van blindheid
genas en sindsdien een geestdriftig verdediger
was van Lourdes. Zoo volgden de genezingen
elkaar op en het volk werd meer en meer tot
geestdrift gebracht en de aandacht van de heele
wereld werd door de wonderen van Lourdes- in
beslag genomen. De Kerkelüke overheid was
natuurlUk uiterst voorzichtig, een voorzichtig
heid die op 28 Juli 1858 bü monde van den
bisschop officieel tot uiting kwam. Een com
missie van deskundigen werd ingesteld....
Dit alles is nu ongeveer 75 Jaar geleden en
nog altüd vloeit de stroom van pelgrims, die
met het jaar toeneemt in grootte. Sinds lang
is op de plaats der verschünlngen de kerk ver
reden, die door de Onbevlekte Ontvangenis werd
gevraagd. Vrüwel iedere bewoner der be
schaafde wereld, hetzü katholiek of niet, kent
den naam van Lourdes als den naam van het
genadeoord van Maria. Nog altüd houden de
genezingen aan en bü duizenden wordt het
genade-oord Lourdes bezocht. De medische
was de beurt
het gemeentebe
stuur en zoo geschied-
het, dat de maire
van Lourdes, Lacadé,
achtenww aardig
om zich in te laten met een
kwestie, die uitsluitend de kerkelüke overheid
aan ging. De prefect van de Hautes-Pyrénées.
baron Massy, dacht er echter anders over. Hü
was katholiek, maar geloofde niet aan wonde
ren. wel uit het Evangelie, maar niet uit zün
eigen tüd. Jacomet hield den prefect volledig op
de hoogte van de gebeurtenissen te Lourdes,
maar, hoewel hü vüandig stond tegenover de
verschünlngen, durfde nü toch niet ingrijpen.
Het eenige wat hü deed was order geven, dat de
politie zou toezien, of zich bü de verschijningen
ook wanordelijkheden onder de menigte zouden
voordoen. Soldaten werden gerequireerd, die met
het geweer onder den arm bü de grot patrouil
leerden. maar ook dit hielp niet, want op 3
Maart, toen de verschüning wederom plaats
had. waren niet minder dan twintigduizend
menschen aanwezig.
In die dagen had Jacomet besloten de grot
te laten plunderen. Alle voorwerpen van piëteit,
die de menigte naar de grot had gebracht, wer
den weggeroofd, maar Jacomet vindt geen en
kelen bezitter van kar en paard bereid de voor
werpen te vervoeren. Tenslotte dwingt hü de
smidsdochter, een wagen en paard af te staan.
Kruisen, Mariabeelden, rozenkransen, enz.
enz. worden opgeladen. De menigte ziet zwügend
toe. maar toen de eerste hamerslagen klonken
die het hekje zouden vernielen, klonken luide
protesten en bedreigingen.
De kar met de lading werd naar het stadhuis
gebracht en een omroeper maakte bekend, dat
iedereen 'de voorwerpen kon terug krügen, die
hem toehoorden. In minder dan geen rijd was
de heele voorraad weggehaald door de bevol
king, die alles bü het latere herstel der grot
weer terug bracht naar het genade-oord....
Den volgenden dag gebeurden twee dingen,
die het volk met vrees vernam. Het meisje van
den smid viel van een hooizolder en brak haar
been. Een werkman, die een bül had geleend,
kreeg een bül op beide beenen. waardoor zü
gebroken werden. Ziehier slechts enkele büaon-
derheden uit den zwaren strüd, dien Bernadette
te voeren had vóór zü tot de overwinning kwam.
uitgesloten. De Rudder weigerde gevolg
te geven aan het advies van zün dokter
om het been te laten afzetten en werd
geruimen tüd bedlegerig. De doktoren, die het
zieke been zagen, verklaarden met nadruk, dat
genezing op normale wüze moest worden uit
gesloten. De breuk was zoo heyig en de ette-
ring zoo doortastend, dat de Rudder het onder
ste, dus losse, deel Van het been in alle richtin
gen kon draaien, zonder dat het overige deel
van zün lichaam bewoog. Er was dus geen
sprake van een mogelükheld tot natuurlüke
genezing. Zoo bleef de man meer dan acht Jaar
lang invalide en zUn gebed om genezing werd
niet verhoord. Toen, op 7 April 1875 nam hü
het besluit een bedevaart te doen naar Oost-
acker bü Brugge, waar O. L. Vrouw van Lour
des werd vereerd. On
derweg leed hü ont
zettende pünen en
strompelend op zün
krukken, maakte hü
tweemaal den omme
gang om de grot, ter
wül hü bad en om
vergiffenis vroeg voor
al zün zonden. Plotse-
voelde hü
door
wierp
weg en
steun verder.
Hü ging knielen
voor het beeld
van de Heilige
Maagd en deed
nog enkele ma
len den omgang
om de grot. Pe
ter de Rudder
was genezen
Het nieuws
verspreidde zich
met groot ge
rucht door
Vlaanderen en
de wereld en tal
dig de
af, dat
Maagd
aan het
verschenen was.
Wat de woorden
van de geloovigen
en het meisje niet
konden bewerken,
dat deden de won
deren. die de ver
schUningen beves
tigden. Een van de
meest bekende,
meest beschrevene
en meest treffende
wonderen is de ge
nezing van den
Vlaming Peter de
Rudder, een tuin
man, die een boom
stam op een van
rijn beenen had
gekregen met het
gevolg, dat *t been
werd gebroken en
zoodanig begon te
etteren, dat aan
belde züden van
de breuk een stuk
been wegetterde.
Een normale, na-
tuurlüke genezing
was hierdoor vol
komen
geven
het
;,w
''il
'ik