Hoe voedt men kinderen aan den daq op? I ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Alle abonné’s HET GROOTE AVONTUUR ROBINSONschoenen I JAPAN—— Uw eigen winkelier verkoopt MAANDAG 27 FEBRUARI Leven in de tropen EEN LASTIGE VRAAG baste stuurlui Theorie en practijk Ta streng? Mieren als delicatesse Slang in hongerstaking serd Een kogelvrij vest Belasting te Stamboel S - FEUILLETON Ook hier staan <L weer aan wal V a can tie verblijven onder den grond Een nakomeling van Confucius bij den Paus m Een misrekening ssMMseMssswMMMMtessesMeeMsegeseseseeeecs AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL ft HJn methode Mm toegepast. En dit geschiedde den lend millioenen verknoeit door het uiteenden vraag, die sommige menschen de I» 1D zei ze. Freddy Vrijdag onderwees de twee lepelaars. hoe cricket ae bal in haar bek opving. jGoed gevangen,” man verslagen, en 1 ie nu de beurt aan Madge om te slaan.” Ksa 43 DE .TORENS DER STILTE” droeg (Wordt vervolgd). nen moesten spelen en Robbie en Topsy hielpen hem. Robbie wierp den bel. terwijl Topsy het wicket verdedigde. Muriel beging een vergissing en ag wierp den bal naar Madge, die den riep tot den lepelaar. .Muriel (Ingezonden Mededeellng) iet ht M- Araat :mlng moe- eden. tten- het U op Ml arden koog skan boot nou- i bet long- pwet> rger- het born t ijs Heb ion- te voldoen, sullen alle Japansche leger er van Ie man een akelig gehuil, stem van Bob en bromde: ilk had hot kapot moeten i om in nek In de gracht tens kan hij geen kwaad Teneinde de Inkomsten der stad te verhoogen, zijn te Stamboel 36 nieuwe gemeentelijke belas tingen ingevoerd. Voor het parkeeren in de straten zullen auto mobilisten een belasting moeten betalen van 10 cent per vierkanten M. Hotelhouders sullen be lasting moeten betalen voor de biljarts en piano's in hun inrichtingen. Op den verkoop van gramofoonplaten en het ontwikkelen van foto's sal eveneens belasting worden geheven. Het recht op alcoholhoudende dranken aal worden verhoogd. Eigenaars en huurders van hulsen en flats sullen voortaan b$Jde een nieuwe gwmsen te lijke belasting moeten betalen, terwijl voorts het ge bruik van electrisch Hebt en dgaretten extra aal worden belast. lode’ ingen Leger be an t n- is- st. its ch >ol apen- orgen jarige «aam en. is m te met on in ie de open, haar eden, rukte vacht nsta- ndige heeft haam vacht Haar H fn iet ■ht 'en ■h- tei be er th en en iet en eel ng Sedert hort wordt op de markt piert* Ma- hange een nieuwe en voor Westersche begrip pen vreemdsoortige „delicatesse" verkocht, n.1- in doosjes verpakte mieren. In het district Kavlrondo in Kenya is de mier altijd een welkom gerecht geweest. De Inboorlingen vangen de insecten door op den dorren grond te kloppen bij een mieren hoop, waarna de mieren, die denken dat het is gaan regenen, in zwermen naar de oppervlakte komen. De inlanders rapen se dan bij handen vol op en eten sa een geen niet eens aoo heel’veel is la «n tydsver- 18 onbehoorlijk van een man te trouwen, wan- het vervaardigen deser vesten kost zeer weinig, daar zyde-afval tot dus ver als waardeloos werd weggeworpen en groote hoeveelheden thans beschikbaar zijn. Hij gaf hun de hand, glimlachte en verliet bet kantoor met woede in t hart. „Het was een gezond voorstel.” zei John. .Als hij het niet was geweest, zouden we acht per cent gevraagd hebben.” De Japansche militaire autoriteiten te Osaka hebben proeven genomen met een nieuw kogel- proef vest, dat de manschappen tevens goed tegen koude beschermt. Dit kogelvrije vest is vervaardigd van den afval van zijde en hetbis, uitgevonden door den Japanner Klucht. De eerste proefnemingen hebben aangetoond, dal bet vest aan de elschen voldoet en het Is thans opgezonden naar de militaire kleedlng- afdeeling te Tokio, voor een nader ondersoek. Als het vest blijkt manschappen van het worden voorzien. Het materiaal voor Den volgenden morgen, voor den eersten keer dal zij compagnons geworden waren, kwamen de beide broeders ia een stemming van mge- houdan wrevel op t kantoor. Toen er enkele papieren moesten geteekend worden met be» trekking tot de zaak Weyne, deden ze het met een formeele beleefdheid, die meestal een tee- ken van vijandschap is Hun onvriendelijke ge dachten werden onderbroken door een klerk, die aankondlgde, dat mijnheer Frank Barribel hen wenschee te spreken. Frank Barribel was een neef van James en John. Hij was zes en twintig jaar en zag den bodem van sjjn geld kist even duidelijk als het deksel er van. James en John keken elkander aan. „Ik vind, dat we hem maar moesten ontvan gen.” zei John. „Ja. dat vind ik ook,” beaamde James. .Maar ik begrijp niet wat hij van ons moet.” Frank Barribel kwam bruusk de kamer bin nen. Hij was niet groot, s'n mond was breed en hij had een wipneus. Maar s’n kin was breed en stevig, s'n oogen levendig en scherp, s'n gebaren beslist en zelfbewust Als hij lach te, lachte iedereen met hem mee, behalve de gebroeders Barribel. digers. Overal, waar Parsis wonen, vindt men zulk een „Toren der Stilte." Bombay heeft er seven, alle gebouwd op den Malabar-heuvel, 'n prachtige plek, rijk aan bloemen- en planten groei. met tal van allerliefste villa-woningkjes in de omgeving. Voor de liefhebbers van het buitenleven heeft namelijk de nabijheid van deze doodenakkers volstrekt niets onaangenaams. Rond de JDak- ma’j" zijn prachtige tuinen aangelegd, die men het best kan bewonderen boven het terras eener .sagri” d.wx van een der drie kapellen, waarin voortdurend het ..heilige vuur” brandende wordt gehouden. waren al te De Parsis vormen een godsdienstige secte die in Britsch-Indie seer voel aanhangers telt. Zij zijn vuuraanbidders en hun leer Is afkom stig van Zoroaster, dat wil zeggen: dateert van ongeveer drieduizend jaar vóór de Christelijke jaartelling. Zij hebben sommige oude gewoonten waaraan zij taal vasthouden ondanks bun overigens vrij hoog gestegen beschavingspeil. Want het valt niet te ontkennen, dat de Parsis aan het hoofd staan van een groote beschavlngsbeweglng te midden eener in haar Oosterache fatalisme ver molmde maatschappij. Zij zijn vreedzaam, werkzaam, sober, vernuf tig. en hebben een groot aanpassingsvermogen op het gebied van taalkennis, nijverheid, han- neer hij weet, dat hij in de tropen gaat wonen. Dr. Lloyd sprak tenslotte zijn verbazing uit over de hoeveelheid sterke drank, vooral cocktails, die door mannen en vrouwen worden gebruikt. Koude thee, zoo zelde hy, is een veel betere drank. waobtan. die trouwens wel te weinig in aantal waren om aan een zóó talrijken en sterk gewa- natürt^uegratcS penden troep wsarstand te bieden. --*■ Overigens de fakir, hun meester, was er niet meer om hun bevelen te geven en reeds dit Bij te dragen tot i Die je na aan ‘t AÜ amenwerking! en Is er eens een klein geschil, Dan is vreedzame bespreking Inderdaad niet too’n paskwil. En wanneer dan plots de vierschaar Op je oorlogsdaden wijst, Zeg: dat men den dag toch nimmer Voor het avondvallen prijst! Juist omdat je op den vrede Zoo hartstocht'lijk bent gesteld Eischen de omstandigheden. Dat je doorgaat met geweld! Tevens uit je je waardeering Voor het pogen van den Bond Het geschilpunt op te lossen, Wat de ander niet verstond.... Als men je dan tóch veroordeelt, Daar men zulke streken kent, Fluister dan. dat men het goede' Op deer wereld steeds miskent! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) Weet u hoe men voor de vierschaar Te Genève ligt geknield, Als men ei-vol van extase Voor den oorlog is bezield? 'oete woorden van erkenning Vlieden uit bescheiden mond, Dat men mede wenscht te werken Aan het streven van den Bond. Men erkent niet slechts de rechten, Doch men spreke ook van plicht i vrede, je ligt, ituurlijk aai.. ,Jk denk dot dit ons laatste woord is." sprak hij. „Natuurlijk.” zei John. „Afgeloopan dan.” De jonge man stond op. _Ik zal zien, dat ik ergens anders beter slaag. Goeden dag.” In den dierentuin van Boedapest Is een groote Braziliaanse he slang in hongerstaking gegaan. Het beest weigert eenvoudig om eenig voedsel tot zich te nemen. Teneinde te verhinderen, dat het reptiel sterft, heeft men een proef genomen met kunstmatige voeding. Zijn muil werd opengesperd en door een gummislang werden hem drie zachte eieren toegediend. Het beest heeft de eieren opgeslokt en dese wjjae van voeding aal nu worden voortgeaet. rechte, dat de tegenwoordige ouders niets an ders doen dan bevelen of verbieden. Natuurlijk, dit aal iedere vader en moeder wel eens gebeu ren, maar als bel uitzondering blijft, dan zal het klnderinstinct best begrijpen, dat het noodig was eens Uit te vallen tegen de misdaden der jeugd. Bovendien: hoe kan men het een moeder, die b.v. voor een zestal kleine kinderen te aor- gen heeft, kwalijk nemen, dat zij op een kwaad oogenbllk den eenig juisten en eenig mogelyken weg kiest en de ondeugende elementen lyieiyk straft, hetgeen toch altijd nog beter is dan dat z|j de jongelui door een te groote goedgeefsch- heid tot rebellie aanzet? Dictator spelen over de kinderen is een eigen schap, die de Amerikaansehe deskundige by veel te veel ouders heeft opgemerkt. Wij vree- aen. dal haar hooggeleerde zich vergist. De meeste ouders »ljn niet dictatoriaal om de een voudige reden, dat zij de ouders der kinderen afjn en deae dus te aeer liefhebben om ze als kannibalen te behanelen. Ook hier staan de beste stuurlui aan wal. Er zyn momenten, waar op oen vader b.v. onrechtvaardig optreedt tegen zijn kinderen, maar hij doet dat omdat de om standigheden van dat oogenbllk ongunstig zijn. Het sou voor velen een bovenmenscheluke be- heersching kosten om een half dosyn-vechtende bengels met eenlge liefderijke frasen uit elkaar te drijven. Laten we in soo*n geval de ouder- wetsche methode de voorkeur geven, en de jon gelieden met een tik hier en een greep daar van elkaar halen. Later hebben we dan nog volop gelegenheid om de belhamels te kennen te ge ven. dat men wel aoo moest doen en dat het verkeerd is cm elkaar leed te doen. Men sou er b.v op kunnen wijzen, dat vader en moeder hun kindertjes nooit pijn doen, als zij zelf hen daar toe met dwingen en dat ae daarom ook de zus jes en broertjes niet mogen plagen en pijnigen. En als die plagerijen niet heel erg de spuigaten uitloopen. dan is het nóg met zoo verschrikke lijk. Kinderen zun tenslotte niet voorbostaund cm honderd procent brave menschen te worden. Ik heb eens een lieven ouden man gesproken, die ernstig betoogde, dat men een kind na hst plegen van een boose daad nooit direct straffen mag. maar dat men eerst een paar dagen moet wachten. De lieve oude man was nooit getrouwd geweest en kon het dus niet weten, maar om hem een plezier te doen, heb ik in stfn bijzijn Genoemde dame dan beweert, dat de ouders en ook de andere opvoeders veel te streng zijn en dat zij zich verhouden tot het kind als een vroegere heerzeher tegenover zijn lijfeigene en dat wij allen, die kinderen hebben groot te bren gen te veel specuieeren op onze lichamelijke en geestelijke overmacht Wij voor ons zien niet in, dat er noodzakalijk verband móet zijn tusschen het een en het ander. Het is maar goed, mee nen wij, dat wjj specuieeren op onae over macht. wanneer we dat maar niet te bor- baarsch doen. Welk bezwaar te er tegen de ztenswUm. dat bet goed en nuttig is voor een kind tegen zijn ouders op te kijken als tegen sterke menschen. die veel meer weten en kun- nen dan de kindertjes en die dus de eerst aan gewezenen zijn om de kinderen te beschermen en hun een veilig gevoel te geven, dat zij ner gens beter kunnen zijn dan bij vader en moeder* Als we maar zorgen, dat zij behalve de over macht in kracht ook de onuitputtelijkheid der genegenheid loeren kennen. Schrijver dezes hoort zijn kleine vlegels gaarne zeggen, dat vader zoo sterk is en dat zij nooit bang zun als hjj in de buurt is, of dat zy zoo graag met moeder te doen hebben, omdat moeder altijd wel weet, wat goed en prettig is voor de kin dertjes van menschen. die ongeschikt zijn voor werk in de tropen. Vooral aan de kust en tot 30 mijl het land in. aldus Dr. Lloyd, zijn de tropen geen geschikte verblijfplaats voor Kuropeesche vrouwen en kunnen alleen de krachtigste Europeesche man nen het ulthouden. De gewoonte om de kolonisten na dertig maanden arbeid in de tropen met vol salaris een verlof van negen maanden te geven in Europa, is verloren geld. Het geschikte type dient minstens 5 Jaar aan één stuk in de tropen te kunnen blijven. Vrou wen echter zijn hiertegen niet bestand en het „Bonjour, oom James! Bonjour, oom John! Een fijne morgen, hè’ Ik stoor u toch niet?" „O neen, we hebben over eenlge minuten een onderhoud, maar tot onze cliënt komt „Ik begrijp bet. Ik zal dus maar ineens met de deur in huis vallen. Ik wou dat u mij wat geld leende. Er is een motorfabriek, met al wat er bij behoort, te koop. Ik kan haar goed koop krijgen. Ik heb al een hypotheek op de gebouwen, maar moet nu nog twaalf duizend dollars neertellen. Wilt u me die leenen? Ik heb al enkele contracten, die me het eerste Jaar al winst zullen opleveren.” „Wat zijn dat voor contracten?" Frank Barribel liet verschillende documenten zien en sprak daarbij heel zakeljjk. Toen hij klaar was. zei James Barribel: „we kunnen dat geld wel leenen. maar tegen niet minder dan tiep percent." „Och kom! Ik kan het van mijn bank voor seven krijgen.” „Waarom ga Je dan niet naar je bonk?” vroeg James, koel. „Er zijn moeilijkheden. M'n rekening staat Hier was een meisje. Jong, mooi, een beetje onbedachtzaam en voortvarend misschien, dat aangewezen was op zyn bescherming nu ja, de bescherming van de firma en die een fortuin bezat dat aan rente ruim 30.000 dollars sou opbrengen. Het was een te mooie kans om voorbij te laten gaan. Op het zelfde oogenbllk dat James Barribel s'n kansen overwoog, deed John Barribel bet zelfde. „Ik geloof, dat James een oogje heeft op juffrouw Weyne." dacht John. ..BelachelijkHij la tweemaal zoo oud als zij. Ze zou hem uit lachen. Nu. ik....” HU zat nog in gepeins verzonken, toen hij om drie uur weg ging om den afslager te bezoeken. Z'n weg leidde langs het mooie huls waar Gladys Weyne woonde met een oude tante. John Barribel hoopte haar in den tuin te zien, om op die manier In een aangenaam gesprek met haar te komen en z'n broer, die pas later van t kantoor ging, de loef af te steken. Eensklaps zag hij z'n broer James, die op hem toekwam. Ze groetten elkaar beleefd. .Jij bier. John?” ^e bent vroeg, James I" •J*. ik kon de overdracht van Rutherford's buis vlugger klaarspelen dan ik verwachtte. Maar ik dacht, dat je om drie uur b|j Jackson moest wezen?” J3at moet ik ook; ik ben op weg naar hem." De oogen „der twee broers ontmoetten elkaar niet, maar op dat oogenbllk werd het hun dui delijk. dat zij mededingers waren aen makelaar in onroerende goederen te Praag is naar Reuter meldt, op het Idee gekomen vacantieverblijven onder den grond te koop aan te bieden. Volgens hem moet vroeg of laat weer oorlog uitbreken en dit sal dan een luchtoorlog zijn. Avlateurs volgen rivier en spoorwegen, dus moet men hiervan verwijderd blijven. De makelaar heeft de volgende advertentie op gesteld: „Beveilig u zelf tegen aanvallen uit de lucht door een ondergrondsch buitenverblijf. De bouwgrond is ver van rivier of spoorweg, in een vriendelijke boschrjjke omgeving, in het Noorden beschermd door een heuvelrug, 31 mijl buiten Praag. Autobusverbinding”. .Ja. mevrouw, vijf en twintig rottingslagen voor ieder van ons.. Maar se moeten bard aankomen.... En wat jou betreft. Patrick, ik behoef je geen moed in te spreken.... dat alles is toch geen ernst...." .Bravo! Mary,” hernam de gravin. „Neen, dat op T oogenbllk niet al te gunstig. Ik dacht dat u, die me „Zaken zijn zaken. Een speculatieve onder neming...." „Maar ik heb u toch bewezen dat het niet speculatief ia Het contract met het gouver nement alleen zal me in staat stellen er ts komen." JamM keer compagnon De HlndM wilde met geraffineerde vjosterscxjc wreedheid de dappere vrouw, die hij niet bad kunnen verschrikken, In tegenwoordigheid bren- gen van haren echtgenoot. Toen zij den aoo geliefden en vereerden levens gezel met zijn beide dienaren en den Jongen Pa trick aldus gebonden zag. geraakte zjj een angenhuk in woede tegen den bedrijns van dese afschuweljjke gewelddaad. Zij verzamelde al haar moed en baar geest kracht en in plaats van te jammeren, seide zij. „George, m'n vriend, als Je wilt Iaat dan, zoo- dra we weer vrij wwstj zonder tach in bet minste te bekommeren om de dienen aan dien eUendeltag. die niet eens weml. m aantal wat bedelaars-dankbaarheid is!.... Vijf en twintig voor Mary en vijf en twintig rvor mij- Wy wijn flouwen en dus van i medelijden maar h U heeft van de omstan- digheden al te veeTmlsonux gemaakt.... Niet waar, Maryr* pakt nu deee menschen op en brengt hen weg.Geen woorden meer, maar daden!" Da bende van den bandiet maakte zich on- middelUlik meester van den kapitein, van mis tress Claudia, van Patrick, van Mary en hen weg uit de vertrekken Zij hadden weldra den hoofdingang bereikt. binding van plaats heeft. De „Torens der Stilte* zijn wat men sou kun- noemen de kerkhoven der Persia. Er be- Wat de torens zelve betreft, dit zijn enorme ronde monumenten, solide gebouwd als om eeuwen te troteeeren; zij worden van tijd tot tijd friach-wit opgeschilderd. Hunne hoogte staat niet, sooals die van een echten toren, in Juiste verhouding tot hunne breedte: een der JMkma's” by Bombay is bij voorbeeld dertig meter in doorsneé tegenover slechts twaalf wat zijn hoogte betreft. De lijken dor gestorvenen worden neergelegd in aan den voorkant open nissen elke toren telt er twee en zeventig en blijven daar nisten totdat zij geraamten zijn geworden. Op de Market-Square ontmoette Frank Bar ribel Gladys Weyne. JEe wilden bet niet doen,” viel hij uit. „En het was mijn Vader, die hen ook in hun zaken geholpen heeft." „Wilden ae je het geld niet leenen?” .Jawel, maar tegen tien percent." „Het meisje keek verontwaardigd. .Wat ga je nu doen. Frank?" „Ik ga mijn bank eens onder banden nemen. Ik sou niet graag die kans missen. Want dat beteekent jou missen, lieveling." Het meisje lachte harteltjk. „Het is een heel ernstig iets." hernam Frank. „Het beteekent voor mij een levenskwestie en die twee ouwe heeren weigeren my te helpen. En ik wou je nu trouwen, liefste, nu. terwijl we Jong zijn. Ik ga direct terug naar de stad, en zal een kansje wagen bij m’n bankiers." Bet meisje glimlachte. .Je doet dat niet.” beval ze; .«a mee met tante Anna en mij lunchen. Ik heb je iets belangrijks mee deelen.' ..Mijn ooms!” riep Frank. „Bent u gekomen om mij te feliclteeren?’ „Om je te feliclteeren?" vroeg James ver baasd „U kunt het natuurlijk niet weten." lachte Gladys. „U weet, dat, toen ik Frank in t hos pitaal in Frankrijk leerde kennen, we beiden arm waren. Nu ben ik rijk en Frank heeft de kans gekregen een goede zaak over te nemen. En ik leen hem het geld tegen vjjf percent. Maar zaken zijn zaken en daarom verzoek ik u, het contract voor die leaning voor mij in orde te maken. U wilt dat wel doen, niet?" James Barribel trok aan s’n boord. .Ja" antwoordde hij stug. „Ik kwam.” ael John, jom mijn broer te zeggen, dat we om vier uur een conferentie op t kantoor hebben. Kom James, het is meer dan tijd." Twee uur later zat Frank voor een venster en keek in een mooten tuin. Naast hem zat Gladys Weyne. Het onderhoud, dat met tue- schenpoozen tusschen hen, plaats had, werd on derbroken door het kamermeisje, dat een vi sitekaartje bracht. .Je oom James." zei Gladya ..Er schijnt geen einde te komen aan de papieren, die ik moet teekenen. Ik blijf niet lang weg. liefste." Gladys Weyne ontving James Barribel haar salon. Het eerste wat haar opviel was, dat hij z’n beste pak aan had. Z’n zwart Jacket, grijze pantalon, handschoenen onberispelijk. De ontvangst was niet vriendelijk. „Goeden middag, mijnheer Barribel,* „Wat. moet ik nu weer teekenen?" „Niets, niets, m'n waarde Juffrouw Weyne. Dit is zuiver een niet-offlcleel en vriendaehap- peliik bezoek.” HU lachte nerveus, maar raapte al z'n moed bijeen, zich self wijs makend, dat hij voor niets ter wereld bang was. .Juffrouw Weyne. ik heb ernstig nagedacht over de positie die ik tegenover u inneem." „Werkelijk? Hoe dwaas!" ^Ja, ziet u. ik was niet alleen de zaakwaar nemer. maar ik was ook de vèrtrouwde van uw vader. Ik weet, hoe aeer htj leed onder de gedachte u alleen te moeten achterlaten.' _t Is mogelijk, 'maar maak u over mij geen börg." „Ik moet wel. ik kan er niets tegen doen." protesteerde James; Jk ben het oudste lid vAn mijn firma. Ik geloof, dat ik me zelf als een ernstig man beschouwen mag en ik bied u.... mijn.... mijn band aan.” „Uw wat?” „Ik vraag u mijn vrouw te willen worden. We kennen elkaar al Jaren. WIJ...." Het kamermeisje kwam binnen met een an der kaartje. Gladys onderdrukte een glimlach en zei den bezoeker te laten binnenkomen De deur ging open om John Barribel in te laten, die eveneens keurig gekleed was. HU glim lachte beminnelUk. maar de glimlach verdween van z'n lippen, toen hU s'n broer zag. „Ik ben op t oogenbllk zaken aan 1 behan delen met Juffrouw Weyne," ael James. „Maar we zijn klaar,” lachte Gladys. „Goe den middag, mUnheer Barribel. Hoe aardig van u belden, mU vandaag te komen bezoeken!" ZU keerde zich tot James. .Met spUt me dat ik geen .Ja" op uw voorstel kan zeggen. Maar het is vreeselUk aardig, dat u toevallig hier bent. Ik heb een verrassing voor u. Raad eens wie hier is. Kom. ga eens mee ktjken Ze bracht hen naar de kamer waar hun neet zat. tn staat tot het nemen van eenig initiatief of ook maar om een w 11 te toonen. Bikanel. die vroeger als Brahmaan tn de Hei lige Pagode gewoond had. kende er alle bijzon derheden en geheimen van. HU liet het hek omhooggaan en de valbrug zakken en de sombere stoet bewoog zich nu. na onder den tunnel te zijn doorgegaan, tusschen de ruïnen. In het duister hoor Bikanel harkende d .Dat smerige beest! maken of met *n stee moeten gooien. Over Uitrichten.' Eenlge oogenbllkken later hoorden zU den dreun van zware, logge voetstappen, een roffel- geluld en onmlddeUUk daarop den welbekenden trom bone-klanki .Moelnck!.... Hoelnck!.... Rama, de olifant die reeds geruimen tijd niets te doen had gehad en volkomen genezen was, had zijn stal verlaten, en kwam nu blUkboar, nieuwsgierig naar den aard van dit nachtalijk gedrulsch, zijn dankbaarheid betuigen. HU kreeg trouwena eiken dag van zUn vriend, den kapitein, die hem geneaen' had. een of an dere lekkernU en had vfoor zijn weldoener de grootste aanhankelykheld bewaard. zijn slurf bewoog zich boven de groepen en snoot sterk de lucht op der verschillende men. schehjke uitwasemingen. Het schrandere beest‘bad blUkbaar spoedig m alta insvvnlse de vereekeringavoorwaarden tagvn f levenslange eebeele ongeschiktheid tot werken door f "7En by een ongeval met f DCfl by verlies van een hand Z f 9C oy verlies vsn een f Cfi by een breuk van by verllee van "n ^raekuó voor een der volgende uitkeertngen f «JvwrUes van beide armen, beide beenen of belde oogen f doodeljjken afloop f AUVe” een voet of een oog f Z^3.duim of wijsvinger Z 31/."been at srraf anderen vinger ar—Bm-R—«w-i i iau mm» .1 iai.1 g—i i De gebroeders Barribel, advocaten eu pio- cureurs, bespraken het overlyden van William Weyne, wiens aaken zU behartigden. Ze be spraken ze met zekere plechtigneld en aeer nauwgezet. De gebroeders Barribel waren ern stige, ijverige mannen van respecuevelyk veer tig en twee en veertig Jaar. Zelden aag men ben lachen en ze maakten den indruk, dal M al hun tüd besteedden aan de behandeling van de zaken hunner cllénten. „Zoools Je zegt, John," ael James, „we heb ben een groote verantwoordelykheid tegenover Juffrouw Gladys Weyne. Ze is jong; ze is knap en ze is nu rUk. Al de jonge avonturiers suben haar naloopen. En onze langdurige relatie met de familie dwingt ons, ons zelf te beschouwen als haar voogden." ,Je hebt gelijk, James' ,Jn deze omstandigheden meen ik, dat we wel eens mogen afwijken van onze gewone zakeiyke verplichtingen en adviezen.” ^Ja, en?" „Ik zal eens by haar aanloopen vanavond als Ik naar huis ga en eens met haar praten," zei James op z'n rustige manier. John Barribel stond met een verveeld ge baar op en ging de deur uit. Alleen gebleven, ging s’n broer James voor den spiegel staan en bekeek zich zelf met kri- tlschen blik. Over het resultaat was hU in alle opzichten voldaan. Z'n grijze haren verleenden hém meer waardigheid. Tijdens z'n verbiyf in Market-Mllbury was het hem duldelyk gewor den. dat menige acbtenswaardlge vrouw hem beschouwde als een begeeriyke party. Maar, evenals zyn broer John, had hU den ongehuw- den staat gekozen, omdat deze goedkooper was, minder riskant en meer overeenkomstig het karakter van iemand, die in hooge mate zelf zuchtig is. Maar James Barribel vond, dal „er nu een nieuwe toestand geschapen was. oe voedt men kinderen op? Ziedaar een --j wenk brauwen nadenkend zal doen fransen en anderen een milden maar spottenden glimlach - --- cm de lippen sal tooveren. Indien althans deze eerMe ongestrafte vechtpartij glimlach geen hatelijke grijns is. In de twee - laatste gevallen hebt u vermoedelUk te «Hoen met menschen. die zelf kinderen hebben en dia beter weten dan wie ook. wat het beteekent kinderen op te voeden. In Amerika verscheen onlangs een verhande ling over de opvoeding van hst kind, welke eenig opalen baarde, omdat deze verhandeling geschreven was door een bekend paedagoog. die dus op de hoogte was met „hoe het moet* Deze deskundige is Dr. Dorothy Mclnthos. die Jarenlang de leiding bad van een kindertehuis in de Vereenlgde Staten. Deze geleerde «tam» ta vermoedelyk niet de moeder van een üeftaUige schare kindertjes. Dit moeten wy aflelden uit het lelt, dat zy tyd en gelegenheid heeft gehad om .grondig" studie te maken van de kinder ziel en moeders van een behoorlek aantal kin deren hebban dat meestal niet. Trouwens, hoe sou men de kinderziel kunnen doorgronden, wanneer men deze niet dagelyks bekykt in de intiemste verhouding, die een kind vinden kan. nX de verhouding van dan peuter tot de ouden. het het van Justitie, Landbouw. Handel en Arbeid, en leider van een Industrieele commissie die door ds nationale regeerlng naar het buitenland is ge zonden. dr. Kung-Hsiang Hsl. ia als gast van de Itallaanache regering hier aangekomen. Dese voorname Chinees die in de 75e generatie een recbtstreeksche afstammeling is van den Staatsman en Zedenmeester Confucius (551— 478 v. Chr.) kenmerkt sich door een buitenge wone veelzijdige ontwikkeling. Behalve zyn druk ken werkkring aan zijn veelomvattend depar tement ie hy bestuurslid van de Nationale Party en lid van het uitvoerend comité van de Kuomintang. Verder - is hy Meester in de Schoone kunsten van de Yale Universltelt, en Doctor in de Rechten van het Oberlin College in de Vereenlgde Staten Kort na zijn aankomst in Rome begaf de Minister zich naar de Vatlcaansche Bibliotheek, naar de Vaticaansche Musea en de Sixtynsche kapel. HU was daarby vergezeld door den Chineescben gezant b(j het VaUcaan. den Pre fect der Vaticaansche Bibliotheek Mgr. Tlsse- rant, en een Chlneeschen leeraar aan bet Rcmeinsch college der Propaganda Fide. Met buitengewone plechtigheid werd Kung- Hsiang-Hal door Z. H. den Paus in particuliere audiëntie deed eenlge knorgeluidjes hooren van voldoe ning. Doch Bikanel gaf bevel hem met steenen weg te jagen, en hy verwyderde sich dan oak. bla- sende. geheel teleurgesteld. Op niet verren afstand stonden paarden ge reed, gezadeld en by den toom gehouden door een talrijke groep personen. In de duisternis hoorde men nu ds stem van Bikanel op bytend-sarcastischen toon zeggen*. ,Jn zyn hoedanigheid van vreemdeling weet mijnheer Pennyless biykbaar niet wat een „To ren der Stilte” is. Welnu! omdat htl. evenals zyn metgezellen dAAr zijn laatste woning moet vin den. zal ik het hem leeren.” ROME (K.WJP.) In Rome vertoeft op oogenbllk een heel merkwaardige zoon uit Mldden-RUk. De Chlneesche Minister Dot s|jn belacheiyke dwaaen. die zich gewichtig witten aanstalten George, man. reken op mU. eooals Ik op Jou.... Ik Mtjf je eeuwig trouw in leven on in dood, dat weet Je." Kapitein Pennyless kon deae ontboezeming nlst anders beantwoorden dan met een blik vol teederheid op zyn moedige levensgezellin en met een anderen van diepe verachting voor Bi kanel. die de jonge vrouw antwoordde: .En dat leven sal niet lang duren. Trou- wéns, het weinig je tyd dat er over bWft, zal vol doende stjn cm de hoogmoedige aanmatiging te breken van u allen! Doch Madge liet den bol te diep In haar keel zakken, en kon hem niet meer kwijt. „Wat zullen we doen?” riep Topsy uit. ,De lepelaar heeft den bal in- gesllkt." „We mooten vandaag maar met cricket staken, dat is alles," zet Fred dy .Maar wat moeten wy doen met die arme Madge?” zei Topsy. „O, de bol sal haar niet hinderen, als as hem opeet,” antwoordde Fred dy. „want zie Je, ik heb hem opge vuld met apenootjea" (Morgenavond vervolg.) Zij beoefenen ook de Westersche kunst en wetenschap en dikwyis met groot succes. Alle Parsis, ook die welke den mest bescheiden ar beid verrichten, die de meest alledaageche be roepen uitoefenen of ondergeschikte functies bekieeden, zyn menschen met natuurlijken aan leg. goed onderwezen, en brengen het. indien de omstandigheden hun ietwat gunstig zyn, in t maatschappelijke leven heel ver. Kortom, de Parsis vormen een sterk en inteiligent ras, dat. met zijn broeden blik en verdraagzamsn geest, ook ontvankelijk is voor de meest geraffineerde uitvindingen en vorderingen der beschaving. ZU gaan uit van bet beginsel dat de elemen ten (water, vuur, aarde en luchti zinnebeelden zyn van het Goddelüke en dat de aarde, het water en het vuur nimmer, tn geen enkele om standigheid. welke ook. bezoedeld mogen worden door .rottend vleesch.” Vand^r een hunner meesfc zonderlinge ge woonten. die daarin bestaat, dat zU 1 ontbin dingsproces hunner lUken laten geschieden in de open lucht. Moeder-Aarde mag door t bederf dor lichamen van gestorven menschen niet be smet worden. En opdat nu dit proces met zekere plechtigheid uit eerbied voor de overledenen en zonder schade voor de openoare gezond heid kunnen worden voltrokken, hebben de Par sis zoogenaamde „Torens der Stilte” gebouwd of „Dekma’s.” binnen welker muren ds laatste onl- s menschen stoffehik omhulsel De op bet oogenbllk te Durban (Natal) ver- toevende Londensche oor- en keelspecialist Dr William Lloyd, heeft naar Reuter verneemt. •Is volgt: tydens zijn reis vla de Oostkust van Afrika. De oudste had den kleinste geslagen en nog- studie gemaakt van de Europeesche kolonisten, al raak, aoo raak, dat vader meende direct te J waarby hy tot de conclusie kwam, dat Enge- moeten ingrijpen De aanwezigheid van lieven ouden man echter deed hem volstaan met de vechtenden te scheiden en tot hun ver bazing niets verder te ondernemen. Twee dagen verliepen en weder was de lieve oude man in het huls van den slechten vader .Thans was het oogenbllk gekomen, waarop de oudste ter ver antwoording werd geroepen en de ongelukkige vader wees hem op zijn wangedrag van een P**r dagen geleden. De schuldige begreep er niet veel van, want hy aag zUn vader op een groot papier kijken, waarop woorden en cijfer» stonden geschreven Om kort te gaan: «inde J haduen nog paar dcsUn veldslagen plaat» gehad, het- ntot Mn* wv» t>«wl 1 loop van drie dagen. Het jongmensch wist niet precies over welke vechtparty het geding han- I gende was. noch zelfs hoeveel vechtpartijen ge leverd waren. We hebben one lus afgewerd van deae methode en zijn tot de uuderwetacbe te ruggekeerd. Er valt dus tot in het onelnaige te redenee- ren over goeds en niet goede methodes van opvoeding, maar zU, die zelf kinderen hebben sullen het eens zijn met de stelling, dat de Juis te houding der ouders moet bestaan in het ma- nlfesteeren van hun liefde, in weerwil van hun nu en dan streng optreden. Het karakter van de ouders demou„«re<.it z»cn uumcia zoowel m bet betoenen van liefde als in het verontwaar digd 4jn over onjuiste daden der kinderen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 17