Hoe voedt men kinderen
aan den daq
op?
I
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Alle abonné’s
HET
GROOTE
AVONTUUR
ROBINSONschoenen
I
JAPAN——
Uw eigen winkelier verkoopt
MAANDAG 27 FEBRUARI
Leven in de tropen
EEN LASTIGE VRAAG
baste stuurlui
Theorie en practijk
Ta streng?
Mieren als delicatesse
Slang in hongerstaking
serd
Een kogelvrij vest
Belasting te Stamboel
S
- FEUILLETON
Ook hier staan <L
weer aan wal
V a can tie verblijven
onder den grond
Een nakomeling van
Confucius bij den Paus
m
Een
misrekening
ssMMseMssswMMMMtessesMeeMsegeseseseeeecs
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ft
HJn methode Mm toegepast. En dit geschiedde
den lend millioenen verknoeit door het uiteenden
vraag, die sommige menschen de
I»
1D
zei ze.
Freddy
Vrijdag
onderwees
de
twee
lepelaars.
hoe
cricket
ae
bal in haar bek opving.
jGoed
gevangen,”
man
verslagen, en 1 ie nu de beurt aan
Madge om te slaan.”
Ksa
43
DE .TORENS DER STILTE”
droeg
(Wordt vervolgd).
nen
moesten spelen en Robbie en Topsy
hielpen hem. Robbie wierp den bel.
terwijl Topsy het wicket verdedigde.
Muriel beging een vergissing en ag
wierp den bal naar Madge, die den
riep
tot den lepelaar. .Muriel
(Ingezonden Mededeellng)
iet
ht
M-
Araat
:mlng
moe-
eden.
tten-
het
U op
Ml
arden
koog
skan
boot
nou-
i bet
long-
pwet>
rger-
het
born
t ijs
Heb
ion-
te voldoen, sullen alle
Japansche leger er van
Ie man een akelig gehuil,
stem van Bob en bromde:
ilk had hot kapot moeten
i om in nek In de gracht
tens kan hij geen kwaad
Teneinde de Inkomsten der stad te verhoogen,
zijn te Stamboel 36 nieuwe gemeentelijke belas
tingen ingevoerd.
Voor het parkeeren in de straten zullen auto
mobilisten een belasting moeten betalen van 10
cent per vierkanten M. Hotelhouders sullen be
lasting moeten betalen voor de biljarts en piano's
in hun inrichtingen.
Op den verkoop van gramofoonplaten en het
ontwikkelen van foto's sal eveneens belasting
worden geheven.
Het recht op alcoholhoudende dranken aal
worden verhoogd.
Eigenaars en huurders van hulsen en flats
sullen voortaan b$Jde een nieuwe gwmsen te lijke
belasting moeten betalen, terwijl voorts het ge
bruik van electrisch Hebt en dgaretten extra
aal worden belast.
lode’
ingen
Leger
be
an t
n-
is-
st.
its
ch
>ol
apen-
orgen
jarige
«aam
en. is
m te
met
on in
ie de
open,
haar
eden,
rukte
vacht
nsta-
ndige
heeft
haam
vacht
Haar
H
fn
iet
■ht
'en
■h-
tei
be
er
th
en
en
iet
en
eel
ng
Sedert hort wordt op de markt piert* Ma-
hange een nieuwe en voor Westersche begrip
pen vreemdsoortige „delicatesse" verkocht, n.1-
in doosjes verpakte mieren.
In het district Kavlrondo in Kenya is de mier
altijd een welkom gerecht geweest.
De Inboorlingen vangen de insecten door op
den dorren grond te kloppen bij een mieren
hoop, waarna de mieren, die denken dat het is
gaan regenen, in zwermen naar de oppervlakte
komen.
De inlanders rapen se dan bij handen vol op
en eten sa
een
geen niet eens aoo heel’veel is la «n tydsver- 18 onbehoorlijk van een man te trouwen, wan-
het vervaardigen deser
vesten kost zeer weinig, daar zyde-afval tot dus
ver als waardeloos werd weggeworpen en groote
hoeveelheden thans beschikbaar zijn.
Hij gaf hun de hand, glimlachte en verliet
bet kantoor met woede in t hart.
„Het was een gezond voorstel.” zei John. .Als
hij het niet was geweest, zouden we acht per
cent gevraagd hebben.”
De Japansche militaire autoriteiten te Osaka
hebben proeven genomen met een nieuw kogel-
proef vest, dat de manschappen tevens goed
tegen koude beschermt. Dit kogelvrije vest is
vervaardigd van den afval van zijde en hetbis,
uitgevonden door den Japanner Klucht.
De eerste proefnemingen hebben aangetoond,
dal bet vest aan de elschen voldoet en het Is
thans opgezonden naar de militaire kleedlng-
afdeeling te Tokio, voor een nader ondersoek.
Als het vest blijkt
manschappen van het
worden voorzien.
Het materiaal voor
Den volgenden morgen, voor den eersten keer
dal zij compagnons geworden waren, kwamen
de beide broeders ia een stemming van mge-
houdan wrevel op t kantoor. Toen er enkele
papieren moesten geteekend worden met be»
trekking tot de zaak Weyne, deden ze het met
een formeele beleefdheid, die meestal een tee-
ken van vijandschap is Hun onvriendelijke ge
dachten werden onderbroken door een klerk,
die aankondlgde, dat mijnheer Frank Barribel
hen wenschee te spreken. Frank Barribel was
een neef van James en John. Hij was zes en
twintig jaar en zag den bodem van sjjn geld
kist even duidelijk als het deksel er van.
James en John keken elkander aan.
„Ik vind, dat we hem maar moesten ontvan
gen.” zei John.
„Ja. dat vind ik ook,” beaamde James. .Maar
ik begrijp niet wat hij van ons moet.”
Frank Barribel kwam bruusk de kamer bin
nen. Hij was niet groot, s'n mond was breed
en hij had een wipneus. Maar s’n kin was
breed en stevig, s'n oogen levendig en scherp,
s'n gebaren beslist en zelfbewust Als hij lach
te, lachte iedereen met hem mee, behalve de
gebroeders Barribel.
digers. Overal, waar Parsis wonen, vindt men
zulk een „Toren der Stilte." Bombay heeft er
seven, alle gebouwd op den Malabar-heuvel, 'n
prachtige plek, rijk aan bloemen- en planten
groei. met tal van allerliefste villa-woningkjes
in de omgeving.
Voor de liefhebbers van het buitenleven heeft
namelijk de nabijheid van deze doodenakkers
volstrekt niets onaangenaams. Rond de JDak-
ma’j" zijn prachtige tuinen aangelegd, die men
het best kan bewonderen boven het terras eener
.sagri” d.wx van een der drie kapellen, waarin
voortdurend het ..heilige vuur” brandende wordt
gehouden.
waren
al te
De Parsis vormen een godsdienstige secte die
in Britsch-Indie seer voel aanhangers telt.
Zij zijn vuuraanbidders en hun leer Is afkom
stig van Zoroaster, dat wil zeggen: dateert van
ongeveer drieduizend jaar vóór de Christelijke
jaartelling.
Zij hebben sommige oude gewoonten waaraan
zij taal vasthouden ondanks bun overigens vrij
hoog gestegen beschavingspeil. Want het valt
niet te ontkennen, dat de Parsis aan het hoofd
staan van een groote beschavlngsbeweglng te
midden eener in haar Oosterache fatalisme ver
molmde maatschappij.
Zij zijn vreedzaam, werkzaam, sober, vernuf
tig. en hebben een groot aanpassingsvermogen
op het gebied van taalkennis, nijverheid, han-
neer hij weet, dat hij in de tropen gaat wonen.
Dr. Lloyd sprak tenslotte zijn verbazing uit
over de hoeveelheid sterke drank, vooral
cocktails, die door mannen en vrouwen worden
gebruikt.
Koude thee, zoo zelde hy, is een veel betere
drank.
waobtan. die trouwens wel te weinig in aantal
waren om aan een zóó talrijken en sterk gewa-
natürt^uegratcS penden troep wsarstand te bieden.
--*■ Overigens de fakir, hun meester, was er
niet meer om hun bevelen te geven en reeds dit
Bij te dragen tot i
Die je na aan ‘t AÜ
amenwerking! en
Is er eens een klein geschil,
Dan is vreedzame bespreking
Inderdaad niet too’n paskwil.
En wanneer dan plots de vierschaar
Op je oorlogsdaden wijst,
Zeg: dat men den dag toch nimmer
Voor het avondvallen prijst!
Juist omdat je op den vrede
Zoo hartstocht'lijk bent gesteld
Eischen de omstandigheden.
Dat je doorgaat met geweld!
Tevens uit je je waardeering
Voor het pogen van den Bond
Het geschilpunt op te lossen,
Wat de ander niet verstond....
Als men je dan tóch veroordeelt,
Daar men zulke streken kent,
Fluister dan. dat men het goede'
Op deer wereld steeds miskent!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Weet u hoe men voor de vierschaar
Te Genève ligt geknield,
Als men ei-vol van extase
Voor den oorlog is bezield?
'oete woorden van erkenning
Vlieden uit bescheiden mond,
Dat men mede wenscht te werken
Aan het streven van den Bond.
Men erkent niet slechts de rechten,
Doch men spreke ook van plicht
i vrede,
je ligt,
ituurlijk
aai..
,Jk denk dot dit
ons laatste woord
is." sprak hij.
„Natuurlijk.” zei
John.
„Afgeloopan dan.” De jonge man stond op.
_Ik zal zien, dat ik ergens anders beter slaag.
Goeden dag.”
In den dierentuin van Boedapest Is een groote
Braziliaanse he slang in hongerstaking gegaan.
Het beest weigert eenvoudig om eenig voedsel
tot zich te nemen.
Teneinde te verhinderen, dat het reptiel sterft,
heeft men een proef genomen met kunstmatige
voeding. Zijn muil werd opengesperd en door
een gummislang werden hem drie zachte eieren
toegediend.
Het beest heeft de eieren opgeslokt en dese
wjjae van voeding aal nu worden voortgeaet.
rechte, dat de tegenwoordige ouders niets an
ders doen dan bevelen of verbieden. Natuurlijk,
dit aal iedere vader en moeder wel eens gebeu
ren, maar als bel uitzondering blijft, dan zal
het klnderinstinct best begrijpen, dat het noodig
was eens Uit te vallen tegen de misdaden der
jeugd. Bovendien: hoe kan men het een moeder,
die b.v. voor een zestal kleine kinderen te aor-
gen heeft, kwalijk nemen, dat zij op een kwaad
oogenbllk den eenig juisten en eenig mogelyken
weg kiest en de ondeugende elementen lyieiyk
straft, hetgeen toch altijd nog beter is dan dat
z|j de jongelui door een te groote goedgeefsch-
heid tot rebellie aanzet?
Dictator spelen over de kinderen is een eigen
schap, die de Amerikaansehe deskundige by
veel te veel ouders heeft opgemerkt. Wij vree-
aen. dal haar hooggeleerde zich vergist. De
meeste ouders »ljn niet dictatoriaal om de een
voudige reden, dat zij de ouders der kinderen
afjn en deae dus te aeer liefhebben om ze als
kannibalen te behanelen. Ook hier staan de
beste stuurlui aan wal. Er zyn momenten, waar
op oen vader b.v. onrechtvaardig optreedt tegen
zijn kinderen, maar hij doet dat omdat de om
standigheden van dat oogenbllk ongunstig zijn.
Het sou voor velen een bovenmenscheluke be-
heersching kosten om een half dosyn-vechtende
bengels met eenlge liefderijke frasen uit elkaar
te drijven. Laten we in soo*n geval de ouder-
wetsche methode de voorkeur geven, en de jon
gelieden met een tik hier en een greep daar van
elkaar halen. Later hebben we dan nog volop
gelegenheid om de belhamels te kennen te ge
ven. dat men wel aoo moest doen en dat het
verkeerd is cm elkaar leed te doen. Men sou er
b.v op kunnen wijzen, dat vader en moeder hun
kindertjes nooit pijn doen, als zij zelf hen daar
toe met dwingen en dat ae daarom ook de zus
jes en broertjes niet mogen plagen en pijnigen.
En als die plagerijen niet heel erg de spuigaten
uitloopen. dan is het nóg met zoo verschrikke
lijk. Kinderen zun tenslotte niet voorbostaund
cm honderd procent brave menschen te worden.
Ik heb eens een lieven ouden man gesproken,
die ernstig betoogde, dat men een kind na hst
plegen van een boose daad nooit direct straffen
mag. maar dat men eerst een paar dagen moet
wachten. De lieve oude man was nooit getrouwd
geweest en kon het dus niet weten, maar om
hem een plezier te doen, heb ik in stfn bijzijn
Genoemde dame dan beweert, dat de ouders
en ook de andere opvoeders veel te streng zijn
en dat zij zich verhouden tot het kind als een
vroegere heerzeher tegenover zijn lijfeigene en
dat wij allen, die kinderen hebben groot te bren
gen te veel specuieeren op onze lichamelijke en
geestelijke overmacht Wij voor ons zien niet in,
dat er noodzakalijk verband móet zijn tusschen
het een en het ander. Het is maar goed, mee
nen wij, dat wjj specuieeren op onae over
macht. wanneer we dat maar niet te bor-
baarsch doen. Welk bezwaar te er tegen de
ztenswUm. dat bet goed en nuttig is voor een
kind tegen zijn ouders op te kijken als tegen
sterke menschen. die veel meer weten en kun-
nen dan de kindertjes en die dus de eerst aan
gewezenen zijn om de kinderen te beschermen
en hun een veilig gevoel te geven, dat zij ner
gens beter kunnen zijn dan bij vader en moeder*
Als we maar zorgen, dat zij behalve de over
macht in kracht ook de onuitputtelijkheid der
genegenheid loeren kennen. Schrijver dezes
hoort zijn kleine vlegels gaarne zeggen, dat
vader zoo sterk is en dat zij nooit bang zun
als hjj in de buurt is, of dat zy zoo graag met
moeder te doen hebben, omdat moeder altijd
wel weet, wat goed en prettig is voor de kin
dertjes
van menschen. die ongeschikt zijn voor werk
in de tropen.
Vooral aan de kust en tot 30 mijl het land in.
aldus Dr. Lloyd, zijn de tropen geen geschikte
verblijfplaats voor Kuropeesche vrouwen en
kunnen alleen de krachtigste Europeesche man
nen het ulthouden.
De gewoonte om de kolonisten na dertig
maanden arbeid in de tropen met vol salaris
een verlof van negen maanden te geven in
Europa, is verloren geld.
Het geschikte type dient minstens 5 Jaar aan
één stuk in de tropen te kunnen blijven. Vrou
wen echter zijn hiertegen niet bestand en het
„Bonjour, oom James! Bonjour, oom John!
Een fijne morgen, hè’ Ik stoor u toch niet?"
„O neen, we hebben over eenlge minuten een
onderhoud, maar tot onze cliënt komt
„Ik begrijp bet. Ik zal dus maar ineens met
de deur in huis vallen. Ik wou dat u mij wat
geld leende. Er is een motorfabriek, met al
wat er bij behoort, te koop. Ik kan haar goed
koop krijgen. Ik heb al een hypotheek op de
gebouwen, maar moet nu nog twaalf duizend
dollars neertellen. Wilt u me die leenen? Ik
heb al enkele contracten, die me het eerste
Jaar al winst zullen opleveren.”
„Wat zijn dat voor contracten?"
Frank Barribel liet verschillende documenten
zien en sprak daarbij heel zakeljjk.
Toen hij klaar was. zei James Barribel: „we
kunnen dat geld wel leenen. maar tegen
niet minder dan tiep percent."
„Och kom! Ik kan het van mijn bank voor
seven krijgen.”
„Waarom ga Je dan niet naar je bonk?”
vroeg James, koel.
„Er zijn moeilijkheden. M'n rekening staat
Hier was een meisje. Jong, mooi, een beetje
onbedachtzaam en voortvarend misschien, dat
aangewezen was op zyn bescherming nu ja,
de bescherming van de firma en die een
fortuin bezat dat aan rente ruim 30.000 dollars
sou opbrengen. Het was een te mooie kans om
voorbij te laten gaan.
Op het zelfde oogenbllk dat James Barribel
s'n kansen overwoog, deed John Barribel bet
zelfde.
„Ik geloof, dat James een oogje heeft op
juffrouw Weyne." dacht John. ..BelachelijkHij
la tweemaal zoo oud als zij. Ze zou hem uit
lachen. Nu. ik....”
HU zat nog in gepeins verzonken, toen hij
om drie uur weg ging om den afslager te
bezoeken. Z'n weg leidde langs het mooie huls
waar Gladys Weyne woonde met een oude
tante. John Barribel hoopte haar in den tuin
te zien, om op die manier In een aangenaam
gesprek met haar te komen en z'n broer, die
pas later van t kantoor ging, de loef af te
steken. Eensklaps zag hij z'n broer James, die
op hem toekwam.
Ze groetten elkaar beleefd.
.Jij bier. John?”
^e bent vroeg, James I"
•J*. ik kon de overdracht van Rutherford's
buis vlugger klaarspelen dan ik verwachtte.
Maar ik dacht, dat je om drie uur b|j Jackson
moest wezen?”
J3at moet ik ook; ik ben op weg naar hem."
De oogen „der twee broers ontmoetten elkaar
niet, maar op dat oogenbllk werd het hun dui
delijk. dat zij mededingers waren
aen makelaar in onroerende goederen te Praag
is naar Reuter meldt, op het Idee gekomen
vacantieverblijven onder den grond te koop aan
te bieden. Volgens hem moet vroeg of laat weer
oorlog uitbreken en dit sal dan een luchtoorlog
zijn. Avlateurs volgen rivier en spoorwegen, dus
moet men hiervan verwijderd blijven.
De makelaar heeft de volgende advertentie op
gesteld:
„Beveilig u zelf tegen aanvallen uit de lucht
door een ondergrondsch buitenverblijf. De
bouwgrond is ver van rivier of spoorweg, in
een vriendelijke boschrjjke omgeving, in het
Noorden beschermd door een heuvelrug, 31 mijl
buiten Praag. Autobusverbinding”.
.Ja. mevrouw, vijf en twintig rottingslagen
voor ieder van ons.. Maar se moeten bard
aankomen.... En wat jou betreft. Patrick, ik
behoef je geen moed in te spreken.... dat alles
is toch geen ernst...."
.Bravo! Mary,” hernam de gravin. „Neen, dat
op T oogenbllk niet al te gunstig. Ik dacht dat
u, die me
„Zaken zijn zaken. Een speculatieve onder
neming...."
„Maar ik heb u toch bewezen dat het niet
speculatief ia Het contract met het gouver
nement alleen zal me in staat stellen er ts
komen."
JamM keer
compagnon
De HlndM wilde met geraffineerde vjosterscxjc
wreedheid de dappere vrouw, die hij niet bad
kunnen verschrikken, In tegenwoordigheid bren-
gen van haren echtgenoot.
Toen zij den aoo geliefden en vereerden levens
gezel met zijn beide dienaren en den Jongen Pa
trick aldus gebonden zag. geraakte zjj een
angenhuk in woede tegen den bedrijns van dese
afschuweljjke gewelddaad.
Zij verzamelde al haar moed en baar geest
kracht en in plaats van te jammeren, seide zij.
„George, m'n vriend, als Je wilt Iaat dan, zoo-
dra we weer vrij wwstj zonder tach in bet minste te bekommeren om de
dienen aan dien eUendeltag. die niet eens weml. m aantal
wat bedelaars-dankbaarheid is!.... Vijf en
twintig voor Mary en vijf en twintig rvor mij-
Wy wijn flouwen en dus van i
medelijden maar h U heeft van de omstan-
digheden al te veeTmlsonux gemaakt.... Niet
waar, Maryr*
pakt nu deee menschen op en brengt hen
weg.Geen woorden meer, maar daden!"
Da bende van den bandiet maakte zich on-
middelUlik meester van den kapitein, van mis
tress Claudia, van Patrick, van Mary en
hen weg uit de vertrekken
Zij hadden weldra den hoofdingang bereikt.
binding van
plaats heeft.
De „Torens der Stilte* zijn wat men sou kun-
noemen de kerkhoven der Persia. Er be-
Wat de torens zelve betreft, dit zijn enorme
ronde monumenten, solide gebouwd als om
eeuwen te troteeeren; zij worden van tijd tot
tijd friach-wit opgeschilderd.
Hunne hoogte staat niet, sooals die van een
echten toren, in Juiste verhouding tot hunne
breedte: een der JMkma's” by Bombay is bij
voorbeeld dertig meter in doorsneé tegenover
slechts twaalf wat zijn hoogte betreft. De lijken
dor gestorvenen worden neergelegd in aan den
voorkant open nissen elke toren telt er twee
en zeventig en blijven daar nisten totdat zij
geraamten zijn geworden.
Op de Market-Square ontmoette Frank Bar
ribel Gladys Weyne.
JEe wilden bet niet doen,” viel hij uit. „En
het was mijn Vader, die hen ook in hun zaken
geholpen heeft."
„Wilden ae je het geld niet leenen?”
.Jawel, maar tegen tien percent."
„Het meisje keek verontwaardigd.
.Wat ga je nu doen. Frank?"
„Ik ga mijn bank eens onder banden nemen.
Ik sou niet graag die kans missen. Want dat
beteekent jou missen, lieveling."
Het meisje lachte harteltjk.
„Het is een heel ernstig iets." hernam Frank.
„Het beteekent voor mij een levenskwestie en
die twee ouwe heeren weigeren my te helpen.
En ik wou je nu trouwen, liefste, nu. terwijl
we Jong zijn. Ik ga direct terug naar de stad,
en zal een kansje wagen bij m’n bankiers."
Bet meisje glimlachte. .Je doet dat niet.”
beval ze; .«a mee met tante Anna en mij
lunchen. Ik heb je iets belangrijks mee
deelen.'
..Mijn ooms!” riep Frank. „Bent u gekomen
om mij te feliclteeren?’
„Om je te feliclteeren?" vroeg James ver
baasd
„U kunt het natuurlijk niet weten." lachte
Gladys. „U weet, dat, toen ik Frank in t hos
pitaal in Frankrijk leerde kennen, we beiden
arm waren. Nu ben ik rijk en Frank heeft de
kans gekregen een goede zaak over te nemen.
En ik leen hem het geld tegen vjjf percent.
Maar zaken zijn zaken en daarom verzoek ik
u, het contract voor die leaning voor mij in
orde te maken. U wilt dat wel doen, niet?"
James Barribel trok aan s’n boord. .Ja"
antwoordde hij stug.
„Ik kwam.” ael John, jom mijn broer te
zeggen, dat we om vier uur een conferentie
op t kantoor hebben. Kom James, het is meer
dan tijd."
Twee uur later zat Frank voor een venster
en keek in een mooten tuin. Naast hem zat
Gladys Weyne. Het onderhoud, dat met tue-
schenpoozen tusschen hen, plaats had, werd on
derbroken door het kamermeisje, dat een vi
sitekaartje bracht.
.Je oom James." zei Gladya ..Er schijnt geen
einde te komen aan de papieren, die ik moet
teekenen. Ik blijf niet lang weg. liefste."
Gladys Weyne ontving James Barribel
haar salon. Het eerste wat haar opviel was,
dat hij z’n beste pak aan had. Z’n zwart
Jacket, grijze pantalon, handschoenen
onberispelijk. De ontvangst was niet
vriendelijk.
„Goeden middag, mijnheer Barribel,*
„Wat. moet ik nu weer teekenen?"
„Niets, niets, m'n waarde Juffrouw Weyne.
Dit is zuiver een niet-offlcleel en vriendaehap-
peliik bezoek.”
HU lachte nerveus, maar raapte al z'n moed
bijeen, zich self wijs makend, dat hij voor niets
ter wereld bang was.
.Juffrouw Weyne. ik heb ernstig nagedacht
over de positie die ik tegenover u inneem."
„Werkelijk? Hoe dwaas!"
^Ja, ziet u. ik was niet alleen de zaakwaar
nemer. maar ik was ook de vèrtrouwde van
uw vader. Ik weet, hoe aeer htj leed onder de
gedachte u alleen te moeten achterlaten.'
_t Is mogelijk, 'maar maak u over mij geen
börg."
„Ik moet wel. ik kan er niets tegen doen."
protesteerde James; Jk ben het oudste lid vAn
mijn firma. Ik geloof, dat ik me zelf als een
ernstig man beschouwen mag en ik bied u....
mijn.... mijn band aan.”
„Uw wat?”
„Ik vraag u mijn vrouw te willen worden.
We kennen elkaar al Jaren. WIJ...."
Het kamermeisje kwam binnen met een an
der kaartje. Gladys onderdrukte een glimlach
en zei den bezoeker te laten binnenkomen De
deur ging open om John Barribel in te laten,
die eveneens keurig gekleed was. HU glim
lachte beminnelUk. maar de glimlach verdween
van z'n lippen, toen hU s'n broer zag.
„Ik ben op t oogenbllk zaken aan 1 behan
delen met Juffrouw Weyne," ael James.
„Maar we zijn klaar,” lachte Gladys. „Goe
den middag, mUnheer Barribel. Hoe aardig van
u belden, mU vandaag te komen bezoeken!"
ZU keerde zich tot James. .Met spUt me dat
ik geen .Ja" op uw voorstel kan zeggen. Maar
het is vreeselUk aardig, dat u toevallig hier
bent. Ik heb een verrassing voor u. Raad eens
wie hier is. Kom. ga eens mee ktjken
Ze bracht hen naar de kamer waar hun neet
zat.
tn staat tot het nemen van eenig initiatief of
ook maar om een w 11 te toonen.
Bikanel. die vroeger als Brahmaan tn de Hei
lige Pagode gewoond had. kende er alle bijzon
derheden en geheimen van.
HU liet het hek omhooggaan en de valbrug
zakken en de sombere stoet bewoog zich nu. na
onder den tunnel te zijn doorgegaan, tusschen
de ruïnen.
In het duister hoor
Bikanel harkende d
.Dat smerige beest!
maken of met *n stee
moeten gooien. Over
Uitrichten.'
Eenlge oogenbllkken later hoorden zU den
dreun van zware, logge voetstappen, een roffel-
geluld en onmlddeUUk daarop den welbekenden
trom bone-klanki
.Moelnck!.... Hoelnck!....
Rama, de olifant die reeds geruimen tijd niets
te doen had gehad en volkomen genezen was,
had zijn stal verlaten, en kwam nu blUkboar,
nieuwsgierig naar den aard van dit nachtalijk
gedrulsch, zijn dankbaarheid betuigen.
HU kreeg trouwena eiken dag van zUn vriend,
den kapitein, die hem geneaen' had. een of an
dere lekkernU en had vfoor zijn weldoener de
grootste aanhankelykheld bewaard.
zijn slurf bewoog zich boven de groepen en
snoot sterk de lucht op der verschillende men.
schehjke uitwasemingen.
Het schrandere beest‘bad blUkbaar spoedig
m alta insvvnlse de vereekeringavoorwaarden tagvn f levenslange eebeele ongeschiktheid tot werken door f "7En by een ongeval met f DCfl by verlies van een hand Z f 9C oy verlies vsn een f Cfi by een breuk van by verllee van "n
^raekuó voor een der volgende uitkeertngen f «JvwrUes van beide armen, beide beenen of belde oogen f doodeljjken afloop f AUVe” een voet of een oog f Z^3.duim of wijsvinger Z 31/."been at srraf anderen vinger
ar—Bm-R—«w-i i iau mm» .1 iai.1 g—i i
De gebroeders Barribel, advocaten eu pio-
cureurs, bespraken het overlyden van William
Weyne, wiens aaken zU behartigden. Ze be
spraken ze met zekere plechtigneld en aeer
nauwgezet. De gebroeders Barribel waren ern
stige, ijverige mannen van respecuevelyk veer
tig en twee en veertig Jaar. Zelden aag men
ben lachen en ze maakten den indruk, dal M
al hun tüd besteedden aan de behandeling van
de zaken hunner cllénten.
„Zoools Je zegt, John," ael James, „we heb
ben een groote verantwoordelykheid tegenover
Juffrouw Gladys Weyne. Ze is jong; ze is knap
en ze is nu rUk. Al de jonge avonturiers suben
haar naloopen. En onze langdurige relatie met
de familie dwingt ons, ons zelf te beschouwen
als haar voogden."
,Je hebt gelijk, James'
,Jn deze omstandigheden meen ik, dat we
wel eens mogen afwijken van onze gewone
zakeiyke verplichtingen en adviezen.”
^Ja, en?"
„Ik zal eens by haar aanloopen vanavond als
Ik naar huis ga en eens met haar praten,"
zei James op z'n rustige manier.
John Barribel stond met een verveeld ge
baar op en ging de deur uit.
Alleen gebleven, ging s’n broer James voor
den spiegel staan en bekeek zich zelf met kri-
tlschen blik. Over het resultaat was hU in alle
opzichten voldaan. Z'n grijze haren verleenden
hém meer waardigheid. Tijdens z'n verbiyf in
Market-Mllbury was het hem duldelyk gewor
den. dat menige acbtenswaardlge vrouw hem
beschouwde als een begeeriyke party. Maar,
evenals zyn broer John, had hU den ongehuw-
den staat gekozen, omdat deze goedkooper was,
minder riskant en meer overeenkomstig het
karakter van iemand, die in hooge mate zelf
zuchtig is. Maar James Barribel vond, dal „er
nu een nieuwe toestand geschapen was.
oe voedt men kinderen op? Ziedaar een
--j wenk
brauwen nadenkend zal doen fransen en
anderen een milden maar spottenden glimlach - ---
cm de lippen sal tooveren. Indien althans deze eerMe ongestrafte vechtpartij
glimlach geen hatelijke grijns is. In de twee -
laatste gevallen hebt u vermoedelUk te «Hoen
met menschen. die zelf kinderen hebben en dia
beter weten dan wie ook. wat het beteekent
kinderen op te voeden.
In Amerika verscheen onlangs een verhande
ling over de opvoeding van hst kind, welke
eenig opalen baarde, omdat deze verhandeling
geschreven was door een bekend paedagoog. die
dus op de hoogte was met „hoe het moet*
Deze deskundige is Dr. Dorothy Mclnthos. die
Jarenlang de leiding bad van een kindertehuis
in de Vereenlgde Staten. Deze geleerde «tam» ta
vermoedelyk niet de moeder van een üeftaUige
schare kindertjes. Dit moeten wy aflelden uit
het lelt, dat zy tyd en gelegenheid heeft gehad
om .grondig" studie te maken van de kinder
ziel en moeders van een behoorlek aantal kin
deren hebban dat meestal niet. Trouwens, hoe
sou men de kinderziel kunnen doorgronden,
wanneer men deze niet dagelyks bekykt in de
intiemste verhouding, die een kind vinden kan.
nX de verhouding van dan peuter tot de ouden.
het
het
van
Justitie, Landbouw. Handel en Arbeid, en leider
van een Industrieele commissie die door ds
nationale regeerlng naar het buitenland is ge
zonden. dr. Kung-Hsiang Hsl. ia als gast van
de Itallaanache regering hier aangekomen. Dese
voorname Chinees die in de 75e generatie een
recbtstreeksche afstammeling is van den
Staatsman en Zedenmeester Confucius (551—
478 v. Chr.) kenmerkt sich door een buitenge
wone veelzijdige ontwikkeling. Behalve zyn druk
ken werkkring aan zijn veelomvattend depar
tement ie hy bestuurslid van de Nationale Party
en lid van het uitvoerend comité van de
Kuomintang. Verder - is hy Meester in de
Schoone kunsten van de Yale Universltelt, en
Doctor in de Rechten van het Oberlin College in
de Vereenlgde Staten
Kort na zijn aankomst in Rome begaf de
Minister zich naar de Vatlcaansche Bibliotheek,
naar de Vaticaansche Musea en de Sixtynsche
kapel. HU was daarby vergezeld door den
Chineescben gezant b(j het VaUcaan. den Pre
fect der Vaticaansche Bibliotheek Mgr. Tlsse-
rant, en een Chlneeschen leeraar aan bet
Rcmeinsch college der Propaganda Fide.
Met buitengewone plechtigheid werd Kung-
Hsiang-Hal door Z. H. den Paus in particuliere
audiëntie
deed eenlge knorgeluidjes hooren van voldoe
ning.
Doch Bikanel gaf bevel hem met steenen weg
te jagen, en hy verwyderde sich dan oak. bla-
sende. geheel teleurgesteld.
Op niet verren afstand stonden paarden ge
reed, gezadeld en by den toom gehouden door
een talrijke groep personen.
In de duisternis hoorde men nu ds stem van
Bikanel op bytend-sarcastischen toon zeggen*.
,Jn zyn hoedanigheid van vreemdeling weet
mijnheer Pennyless biykbaar niet wat een „To
ren der Stilte” is. Welnu! omdat htl. evenals zyn
metgezellen dAAr zijn laatste woning moet vin
den. zal ik het hem leeren.”
ROME (K.WJP.) In Rome vertoeft op
oogenbllk een heel merkwaardige zoon uit
Mldden-RUk. De Chlneesche Minister
Dot s|jn belacheiyke dwaaen. die zich gewichtig
witten aanstalten George, man. reken op mU.
eooals Ik op Jou.... Ik Mtjf je eeuwig trouw in
leven on in dood, dat weet Je."
Kapitein Pennyless kon deae ontboezeming
nlst anders beantwoorden dan met een blik vol
teederheid op zyn moedige levensgezellin en
met een anderen van diepe verachting voor Bi
kanel. die de jonge vrouw antwoordde:
.En dat leven sal niet lang duren. Trou-
wéns, het weinig je tyd dat er over bWft, zal vol
doende stjn cm de hoogmoedige aanmatiging te
breken van u allen!
Doch Madge liet den bol te diep
In haar keel zakken, en kon hem
niet meer kwijt.
„Wat zullen we doen?” riep Topsy
uit. ,De lepelaar heeft den bal in-
gesllkt."
„We mooten vandaag maar met
cricket staken, dat is alles," zet Fred
dy .Maar wat moeten wy doen met
die arme Madge?” zei Topsy.
„O, de bol sal haar niet hinderen,
als as hem opeet,” antwoordde Fred
dy. „want zie Je, ik heb hem opge
vuld met apenootjea"
(Morgenavond vervolg.)
Zij beoefenen ook de Westersche kunst en
wetenschap en dikwyis met groot succes. Alle
Parsis, ook die welke den mest bescheiden ar
beid verrichten, die de meest alledaageche be
roepen uitoefenen of ondergeschikte functies
bekieeden, zyn menschen met natuurlijken aan
leg. goed onderwezen, en brengen het. indien de
omstandigheden hun ietwat gunstig zyn, in t
maatschappelijke leven heel ver. Kortom, de
Parsis vormen een sterk en inteiligent ras, dat.
met zijn broeden blik en verdraagzamsn geest,
ook ontvankelijk is voor de meest geraffineerde
uitvindingen en vorderingen der beschaving.
ZU gaan uit van bet beginsel dat de elemen
ten (water, vuur, aarde en luchti zinnebeelden
zyn van het Goddelüke en dat de aarde, het
water en het vuur nimmer, tn geen enkele om
standigheid. welke ook. bezoedeld mogen worden
door .rottend vleesch.”
Vand^r een hunner meesfc zonderlinge ge
woonten. die daarin bestaat, dat zU 1 ontbin
dingsproces hunner lUken laten geschieden in
de open lucht. Moeder-Aarde mag door t bederf
dor lichamen van gestorven menschen niet be
smet worden. En opdat nu dit proces met zekere
plechtigheid uit eerbied voor de overledenen
en zonder schade voor de openoare gezond
heid kunnen worden voltrokken, hebben de Par
sis zoogenaamde „Torens der Stilte” gebouwd of
„Dekma’s.” binnen welker muren ds laatste onl-
s menschen stoffehik omhulsel
De op bet oogenbllk te Durban (Natal) ver-
toevende Londensche oor- en keelspecialist Dr
William Lloyd, heeft naar Reuter verneemt.
•Is volgt: tydens zijn reis vla de Oostkust van Afrika.
De oudste had den kleinste geslagen en nog- studie gemaakt van de Europeesche kolonisten,
al raak, aoo raak, dat vader meende direct te J waarby hy tot de conclusie kwam, dat Enge-
moeten ingrijpen De aanwezigheid van
lieven ouden man echter deed hem volstaan
met de vechtenden te scheiden en tot hun ver
bazing niets verder te ondernemen. Twee dagen
verliepen en weder was de lieve oude man in het
huls van den slechten vader .Thans was het
oogenbllk gekomen, waarop de oudste ter ver
antwoording werd geroepen en de ongelukkige
vader wees hem op zijn wangedrag van een
P**r dagen geleden. De schuldige begreep er
niet veel van, want hy aag zUn vader op een
groot papier kijken, waarop woorden en cijfer»
stonden geschreven Om kort te gaan: «inde
J haduen nog
paar dcsUn veldslagen plaat» gehad, het-
ntot Mn* wv» t>«wl 1
loop van drie dagen. Het jongmensch wist niet
precies over welke vechtparty het geding han- I
gende was. noch zelfs hoeveel vechtpartijen ge
leverd waren. We hebben one lus afgewerd van
deae methode en zijn tot de uuderwetacbe te
ruggekeerd.
Er valt dus tot in het onelnaige te redenee-
ren over goeds en niet goede methodes van
opvoeding, maar zU, die zelf kinderen hebben
sullen het eens zijn met de stelling, dat de Juis
te houding der ouders moet bestaan in het ma-
nlfesteeren van hun liefde, in weerwil van hun
nu en dan streng optreden. Het karakter van
de ouders demou„«re<.it z»cn uumcia zoowel m
bet betoenen van liefde als in het verontwaar
digd 4jn over onjuiste daden der kinderen