3ïrf u&Aaal van den dag
De Sovjet tegen de priesters
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONEen Hollandsche schoen
HET
GROOTE
AVONTUUR
voor Hollandsche jongens
Alle abonné’s f750,- f250.- f50.-^ Mïïr
SDAG 7 MAART
De vervolgingen
Welgestelde bedelaars
De nieuwste ervaringen
Hoofd- en handarbeid
Een wereldreis
.De Leipziger Messe
n
I
i
FEUILLETON
o-
u»
iet
r-
ik
er.
r-
oC
d
2> KWALITEITEN
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
vooraan staan den ouden heer met den grau-
De miaaionaria
Plannen tot ontvluchting
haar balanceerde als een echte jong-
leun
Willie wendde zich tot Topsy met
Vcrschrikkelyhe nachten
een vroolüken glimlach op ityn gezicht.
..Kijk eens,” riep hij. Je het geen
zonder haar te laten vallen.”
Doch de zeeleeuw Het de tobbe eer
der vallen, dan Willis verwachtte. Ben
viachje was In de tobbe achtergebleven.
(Morgenavond vervolg
DE RECHTSPRAAK VAN KRISHNA
blinde gehoorzaamheid, ste-
1
En
i
dat
1
i
i
1) De vier heilige boeken der Hindoes.
(Wordt vervolgd).
d
a
hadden, plaatste hU de tobbe op den
neus Van een der zeeleeuwen, welke
WUBe Woensdag had de seeleeuwen
gevoerd uit een groote tobbe vol visch
en nadat zü zich eraan tegoed gedaan
en bU het balanoeeren was het er uit
gewipt. Zoodra de zeeleeuw het viachje
sag. Het hij do tobbe vallen om de
vMh op te eten en de tobbe rolde
over WUlle Woensdag’» hoofd.
•Wat is er toch gebeurd?” riep WUBe,
•Ik rit In bet donker, waar ben Ik?”
knappe zeeleeuw? Ik geloof, dat hij
uren met die tobbe kan balanoeeren.
(Ingezonden Mededeellng).
Jk
n-
Fl-
l.OOt
van
ring
zln-
uit-
ven
dsc
van
leid
gen
ut-
Lp“
et
Jt
PRAAG, Maart. (Reuter.) De politie heeft
opnieuw een aantal personen gearres eerd. die
zich aan bedelarij schuldig maakten, niettegen
staande zjj rijk waren. Een d r arrestanten ge
bruikte eiken dag In een eerste-klas restaurant
drie maaltijden, elk van drie gulden. Een an
dere bedelaar, die overdag vrij veel ophaalde,
gaf dit 's avonds en *s nachts uit In zijne clubs.
Tot de arrestanten behoort ook een echtpaar,
die van rijkswege pensioen kregen en boven
dien nog eigen kapitaal hadden.
De gearresteerde bedelaars sullen voor de
rechtbank worden gedaagd en streng gestraft
worden, daar de politie de bepalingen op bede
larij verscherpt beeft.
Miss Malvlne Hoffman had van het Field
Museum voor natuurgeschiedenis in Chicago
opdracht gekregen de hoofdtypen van de thans
nog levende volkeren in bronsflguren vast te
leggen. Van de 110 In opdracht gegeven werken
sullen er 35 In ware grootte, de rest, als busten
uitgevoerd worden. j
De kunstenares beeft op een reis naar Japan,
China, de Zuidzee, Indlë en den Maleischeh Ar
chipel, een reis die 15 maanden duurde. T5 mo
dellen klaar gekregen en is thans naar de
Vereenlgde Staten teruggebeerd. Miss Hoff
man Is egn zeer begaafde beeldhouwster. Haar
vader was een Engelschman.
zoekend naar nieuwe
verklaren berelkbaar-
rtng
van
ds
ng
?as
it-
en
De
ïst
en
naakten
de
zaï
de
>Unt
i n>
I ds
lark
i-
n
hem
had
ich
ten
ten
»V-
ch.
en
de
geweest
en.
Ie-
en
</-
>e-
1et
an
to
rn,
>ot
\et
le
ng
o-
al
en
er
ir_
Honderden priaatera, klooaterlin-
gen en nonnen in gevangenia-
een en ballingaoorden
behandelde
i spoedig
geloofde,
een soort
LEIPZIG, 6 Maart. (V. D.) Aan de Leipziger
Voorjaarsmesae. die Zondag 5 Maart werd ge
opend, wordt door 6393 Inzenders deelgenomen,
die tezamen 115.135 vierkante Meter tentoon
stellingsruimte In beslag nemen. Op te merken
valt dat het aantal expesanten In edele meta
len, sieraden, horloges en klokken en frto-arci-
kelen Is gestegen. Uit het bulten'and zijn 683
exposanten uit 30 verschillende landen- geko
men. Aan de spits staat wederom Tsjecho-
SlowakUe. gevolgd door Japan, Oostenrijk,
Italië. Spanje. Nederland, Zwitserland. Enge
land. Britsch-Indlë en Hongarije.
verhooren ging Ik over naar de Butyrka-
vevsngenls en had door het venster ultzlcnt op
den Put gatechef toren (Put gatechef was een op
standige Kozakkenlelder In de zeventiende
eeuw en wordt door de bolsjewlkl als een vrij
heidsheld vereerd). Deze gevangenis Is samen
gesteld uit verschillende gebouwen, die alle
samen een ware burcht vormen, waarin onge-
veer tien duizend gevangenen verbluf houden 1
Een tijd lang was Ik In mijn lokaal met nog 1
130 anderen samen. Toen ik er weg ging, waren
er nog 99 Ook hier waren vier priesters en
een monnik, waarvan een academische oplel- 1
ding had gehad. Tijdens de wandeling op de 1
binnenplaats kon men opmerken, dat iedere 1
kamer enkele geestelijken bevatte en eenmaal
herkende Ik In de kleeren van een priester de
waardigheid van een hoogen dignitaris.
Mijn buurman was een voerman, die om de
volgende redenen gevangen genomen was. Op
een goeden dag kwam hij voorbij de kerk, waar
hü den geestelijke zag staan te midden van en
kele menseb en Die andere menschen waren le
den van de O P Ot die gekomen waren om
den priester mede te deelen. <mt de kerk zou
gesloten worden. De voerman ring enkele woor
den van het gesprek op en reed verder. Onder
weg echter werd hl) aangehouden en gevan
gen genomen. HU werd veroordeeld tot drie of 1
vUt Jaar. Behalve deze voerman waren ook en
kele boeren uit de omgeving van Moskou we
gens ..groote vergrijpen" gevangen genomen.
ZU hadden zich namelijk verstout In den
Kersttijd kerstboomen te verkoopen. Het gevolg
was, dat zü als religieuze agiUters werden be-
schuldlgd.
zuiver voor de voeten van den rechtsbuiten, die
geheel vrU stond op dat moment. Harry schrok
op, zag den bal. wist er geen raad mee, liep er
even mee weg, zag toen een paar tegenstanders
aanstormen, en trapte in Volkomen zenuwach-
tlgehld den bal over de out-llne. Er was een
beste kans verknoeid, er ging een gejoel en ge
fluit van ontstemming op tegen den favorieten
Da kip komt nu
Weer wat in tel.
Want *U is aan
Den leg
tn zü. precies
Zooals de boer,
Met eitjes weet
Ze weg!
De boer raapt Op
tn geeft te door
Aan hem weer, die
Ze pelt.
Dus deze kiest.
Als laatste man.
Graag efren voor
ZUfl oeld!
Want sedert dat
Columbus gat
Aan T ei voor f eerst
Den stoot,
Is altijd nog
Der menschen trek
Naar eitjes goed
tn groot!
Maar niettemin
De kippen zijn
Nooit handelslui
Geweest
Nu kwaliteit
De fijnste is,
Nu leggen te
Het meest!
MARTIN BtRDtN
(Nadruk verboden)
Een gevangene, dien Ik In den kerker,ontmoette,
hau —en jaar swa-g^v—«ems g<**.eaen,
te brengen In de Sölowkl-gevangenis. HU zag
er meelUwekkend uit, ellendiger dan alle ande
ren. HU zat op den kalen cementen vloer en
ik trachtte hem zoo onopvallend mogelUk te
naderen. Ik vroeg hem of hU Iets wilde eten,
maar hü dankte vóór de vriendelUke ultnoo-
dlglng en merkte op, dat Ik toch in de zelfde
ellendige omstandigheden was als hU. Ik echter,
als arbeider In de gevangenis aangesteld, had
het recht het lokaal nu en dan te verlaten en
kon dus etenswaren meebrengen, hetgeen mU
ook werd toegestaan. Ik had bovendien een bed.
zelfs 'n hoofdkussen en was er dus heel wat
minder erg aan toe dan mjjn zieke en ver
zwakte medegevangene, die op den
vloer moest slapen zonder dek en vrUwel zonder
k- .1 lil V—
«ervan alsmede wat warm water, waarmede
hU zich kon verwarmen. In een gesprek ver
telde hü me spoedig, dat hü een missionaris
was van de katholieke missie.
We leerden elkaar voldoende kennen om zon
der vrees elkaar ons noodlot te vertellen en
zoo vertrouwde Ik hem toe, dat ik het plan ge
vormd had te vluchten. Eerst naar de Krim
en dan verder naar het buitenland. Van den
missionaris echter wist ik nog niet veel doch
langzamerhand kwam hü met zün confidenties
voor den dag. HU was gevangen genomen door
de G. P Oe onder den naam Kretschetov. aocn
zjn elgenlUke naam was Spalvinl. Volgens zUn
papieren was hU een Pool van afkomst. HU was
gevangen genomen in Simferopol, waar hu
woonachtig was. en waar men hem enkele
maanden lang In de gevangenis had opge
sloten.
tal priesters of wal In de gevangenissen vertoeft
of «el zoodanig verstrooid werd, dat van een
eenlgszins regelmatig godsdienstig leven vol
strekt geen sprake kan zUn.
Behalve dat werden ook ontelbare heiligdom
men vernield of afgenomen tot ..nuttige" of
amusante gelegenheden verbouwd. Uit dit alles
kan men aflelden, dat de Sovjet als nieuwe ge
boden aanbeveelt: Bemin uw naaste niet, maar
haat hem; doe nst het goede maar het booze;
help niet de ongelukkigen maar kwel hen
zooveel mogelUk.
ver werd toegeschoten toch nog op door een
formidabel snellen ren langs de lUn; daarmede
had hU rien meteen' vrU gespeeld. hU plaatste
uen lx.. 2^. tot -i—
daar zUn blnnenspeles, die de kans benutte
en meteen onhoudbaar Inschoot. En ook het
tweede doelpunt ontstond door Harry’s to.doen
uit een tactisch doorzetten en verrassend plot
seling overzetten naar de andere zUde, waar de
De instorting had natuurlijk nieuwe fosfor-
uitstralingen veroorzaakt, zóó sterk, dat de In-
geslotenen konden zien als bU helder daglicht.
Dat was ten minste één 'geluk In hun overi
gens vrijwel wanhopigen toestand, welke deze
dappere mannen intusschen niet moedelooe.
maar zoo mogelUk nog geestkrachtiger maakte.
De leider sprak dit ééne hem kenschetsende
woord
..Werken zoo hard we kunnen I*
Maar zelfs bet moelhjke en pljnlUke tast
en graafwerk met vingers en nagels In het fos-
foriseerende zand werd hun onmogelijk ge
maakt.
Want bU hun eerste hervatte poging volgde
er nóg een lichte instorting en nu zagen zU
plotseling een geweldig grooten koffer liggen,
die tegelUk mee was komen vallen.
Deze koffer van zeer dik hr ut, die met
zwaren dreun was neergekomen, versperde den
koker naar de richting van den buitenkant.
De kapitein bekeek aanstonds het voorwerp
met groote aandacht en kon een kreet van
verbazing niet onderdrukken.
De ergste hel echter van alle gevangenisse i
waarmede Ik kennis maakte, was de Peter en
Paulus kerk te Wolodga, wasu- ongeveer 300 ge
vangenen waren ondergebracht: mannen, vrou
wen. meisjes, jongens, kinderen. Dit Is een ver
schrikkelijk oord. Des nachts heerschte er ab
solute duisternis, hetgeen des te verschrikke-
lUker was, omdat hier naast eerUJke en fatsoen
lijke menschen ook allerlei slag van misdadigers
aanwezig was. Deze Heden, die totaal verd'erhjkt
waren, maakten van de ellende gebruik om zich
te vergrijpen aan de vrouwen en meisjes, die te
zeer verzwakt waren om weerstand te kunnen
bieden. Dit geschiedde tn de nachtelUke duis
ternis en niemand kon daar iets tegen doen,
doch menigeen heeft in die afschuwelUke nach
ten gebeden en geschreid.
BU mUn terugkeer In Archangelsk werd Ik
wederom door de GJ*.OE. verhoord. Ook hier
vertoefden toen vele priesters, die alleen waren
gevangen genomen, omdat zU priester waren.
Eenmaal is het mU gebeurd, dat Ik een brief
van mUn zuster kreeg, waarin ik nieuws vernam
over de toestanden thuis. Ook dasu- waren de
kerken gesloten en heerschte de meest abso
lute willekeur.
Tenslotte beleefde Ik mUn laatste avontuur
in gevangenschap der G P OE Ik was aange-
steld als deurwachter en het was winter in het
hooge noorden. Iedereen had slechts één klee-
dlngstuk. behalve de beroepsmisdadigers onder
ons. Maar het ergste waren de geestelUken er
aan toe. Een van hen bracht lederen dag hout
In ons lokaal. Het was een oude man, die eruit
zag als een lUk. Meermalen gaf Ik hem te eten
en laadde voor hem zUn houtwegen af. BU voor
keur liet men dit werk In de strengste kou ver-
richteh door oude priesters, die op deze wUze
spoedig den dood vonden.
Men kan rustig verklaren, dat t grootste aan-
Het gevaarte droeg op het midden van het
bovenvlak een metalen plaat, die sterk ver
roest WSS. vermoedelUk een zilveren plaat en
daarop stonden letten, bU het foaforllcht dui
delijk leesbaar.
.Patrick, Patrick I” riep Pennyless. .jde eens,
gauw, daar staat uw naam: ..Lennox, hertog
van Richmond", met het wapen erbU
„Ons familiewapen!” zei de jongeman na op
zUn beurt de plaat te hebben bekeken.
zimmzMnaHmutMn HET EI
Toen Berar zich door Blkanel Ingesloten zag
tn dit geheimzinnige vertrek, waarvan hU de
geheime inrichting niet kende, werd hU aan
gegrepen door een hevige woede
Vooreerst omdat hU een nederlaag had ge
leden, iets heel ergs wanneer men Berar heet,
een fakir is van grooten naam en geducht
aanvoerder der aanbidders van Kali, de godin
van den Dood; kortom, wanneer men een der
voornaamsten is onder de occulte personen
van het geheimzinnige Indlë. Vervolgens om
dat hU. opgesloten en veroordeeld 'te sterven
In machteloosheid bedacht, dat het hem nu
verder onmogelUk zou zUn de hem door do
Brahmanen opgedragen gewichtige sending te
vervullen.
Kapitein Pennyless In vrijheid stellen, hem
en de zUnen verlossen van alle kwellingen en
alle gevaren welke de agenten der Briteche re-
geering voor hen hadden uitgedacht, hun vei
ligheid en rust en verder al het benoodlgde te
verschaffen, ziedaar wat hem het meest ter
harte ging.
En de onmogeUjkbeld om dit te doen, méér
nog dan de slag, toegebracht aan zUn eigen
liefde, bracht hem bulten zich zelf van razer
nij en wanhoop.
Want die man der duisternis, dat mengsel
van allerlei tegenstellingen, die tegelUkertUd
de belichaming vormde van het kwade en van
loffelUke toewijding, die het leven van anderen
niét telde, maar ook «elf elk oogenbllk gereed
kreeg,
vertrouwen
algemeen
vrees en i
Eenmaal ving Harry een bal, die te hard en te
ver werd toegeschoten toch nog op door
•*n Goed Idee!" erkende Johnny. Jk ga
aanstonds soo'n paar werktuigen hakn."
Juist toen hij slch wilde verwUderen. ver
ham men een dof geluld, alsof er Iets Ineen-
storte.
•Duizend donders”, bromde Marius, „wat 1b
dat nu weer?”
Een «Ugedeelte van den put had losgelaten
•n versperde nu over een lengte van drie meter
den koker, dien zU sinds 'n paar uur aan het
uitgraven waren.
Al dat zware afmattende werk moest dus op
nieuw worden begonnen.
Maar dat wu nog niet alles! De Instorting
■laakte een terugkeer naar den knekelput on-
•nogslUk, zoodat men niet vóór- en niet ach
terwaarts kon, maar opgesloten zat In een
verstikkend-wanne ruimte. terwU! men niet
vist hoe dik de plotseling gevormde versper
ring was.
ontslagen.”
•Ontslagen? Toch niet bU.... bjj.... en je
beviel er zoo goed,” stamelde Willy.
•Juist, bU mUn firma, waar Ik zoo goed beviel.
Ik moest op t bureau van den baas komen en
kreeg ontslag wegens reorganisatie van het per
soneel en een pluim voor m’n werk. Alsof Ik
niet begreep en later ook hoorde, dat ik de
esnlge ben. die ontslagen werd, t Zal wel door
dat lamme voetbal komen 1 Je begrUpt me wel,
nietwaar, en ook wat het voor ons beteekent!”
WUly begreep het nu maar al te goed; Harry
speelde In een club en was er een beroemde
rechts buiten, maar In het nationaal elftal
mocht hU niet uitkomen. Er waren zekere di
plomatieke bezwaren; niet tegen z'n spel, maar
de club waarin hU speelde en de man, die nu
op de rechts-buitenplaats stond.... zoo dacht
men algemeen. En ook dacht men algemeen,
dat de volkswil gewonnen had tegen de bezwa
ren, doch als zoo dlkwUls was de algemeene
opinie verkeerd Men had tenslotte Harry ge
kozen, omdat zUn spel steeds beter werd en nU.
meer dan wie ook. de plaats waard was, en bet
nu tUd werd hem gelegenheid te geven om te
bewUzen of hU In een nationaal elftal wel even
goed sou voldoen. Maar de algemeene opinie en
dit vreemde ontslagI Het was niet te verwonde
ren, dat de belde slachtoffeis dat in hun ver
warring met elkaar in verband brachten. Want
ook WUly was slachtoffer. Met Harry's ontslag
gingen haar mooie droomen en hun plannen
op eenmaal volkomen verloren. Over een paar
maanden zouden ze trouwen; wat hadden ze al
niet gekocht en gespaard. Zelfs naar 'n huisje
uitgezien.... WUly kon wel hullen, maar ze
overwon zich dapper: „Ja, dat is erg jammer.
Maar zóó erg toch ook niet? We zullen moeten
wachten. Er zUn meer kantoren In de wereld,
en misschien valt het nog wel erg mee ook.”
En zoo praatte ze verder, zooals een vrouv) al
leen dat In dergehjke oogenbhkken Van doen.
En ze stelde de zaak zoo licht mogelUk voor on
bracht Harry terug In zUn gewone goede hu
meur, en het gespiek op den grooten voetbal-
wsdstrUd.
Maar s avonds, thuis, zat t Harry toch alle
maal leelUk dwars. HU zat te piekeren, toen
zich een vreemdeling meldde.
•U wenscht me te spreken?” vroeg Harry.
•Ja,” ael de ander, een goed-gekleede heer
met een graywen baard en een apart model bol
hoed, een soort „koggeschlp
•U werd vandaag ihi uw betrekking ontslagen,
nietwaar?” vroeg de man.
•Verondersteld, dat het soo Is,” begon Harry.
- •En er weid u een kans geboden om veel
ge*d te verd-enen?"
„Dan sou ia <ba mat twee banden aangru-
pen.” bevestigde Harry.
.Welnu, kus -na. Ik weet, dat in het nationaal
alital geweldig veel van u vei wacht wordt. U
moet een phenomeen sun met den bel. Er zal
vooral op u gespeeld worden Ik heb op de
tegenperiU 5000 gulden gewed. Ik wil d*e met
u deelen, als u, voor zoover dat van u afhangt,
uw elftal laat verliezen. U zult wel een -aar
trucjes kennen, waardoor dat niet zoo In t
oog valt en bovendien kan men voor het eerst
in een landenwedsttUd spelend wel heeicmaal
tegenvallen: U zit er beroerd voor, en 3500 gul
den opent voor u allerlei perspectieven om uv
toestand en plannen te ^ersteuen.”
Harry zat bewegingloos, toen stond hU plot-
idling op:
.Kr uit,” beval hU kort, .als Je een jonge
kerel was, zou Ik Je er uit laan!”
De oude heer bleef kalm, hU haaide zUn por
tefeuille voor den dag: ,KUk >18. Ik zal u 100
gulden voorschot jevc.i, ue res? vo.ct na de
match Bedenk, dat u heel wat meer belang
hebt bU een levensm<jg«iUkheld, dan bil een
gewonnen wedstrijd T’
•Ik wist niet, dat je doof was.” dreigde Harry.
-Goed, Ik ga al." sel de ander, „maar denk er
nog sens over. MUn aanbod geldt tot het einde
van den wedstrijd. Gooi geen geld overboord
voor een fictie!”
.En nou er uit, of het aal te laat zUn,”
schreeuwde Harry, en de oude heer verdween.
Hoewel Harry er niet aan dacht op het voorstel
In te gaan liet het Idee hem niet met nut.
Voor een speler ala hü sou het Inderdaad niet
moellUk sUn alle verJenking van slch af te
wenden. En als hU accepteerde, wat zou het
dan niet allee voor Willy beteekenen, die al
haar droomen verwoest zag. al kwam ae er
niet voor uit tegenover hem. En overdag liep
hU er mee rond en 's nachts droomde bU er van;
t waren gen paar eUendlgu dagen voor Harry.
Toen kwam de dag van den grooten natlo-
nalen kamp. En ’«morgens nog werd hem op
straat door een man een briefje in de hand
gestopt: Het aanbod geldt nog steeds. Harry
gielnsde minachtend Doch de match gaf andere
mogelUkheden. Na een wederzUdsch verkennen
Sn eenlge aanvallen op elkanders doel, wist ten
slotte de oack van hun elftal een gevaarlUke
situatie op te heffen, de bal kwam bU den
mldden-voor, die maakte hem vrU en plaatste
t t et Dultache katholieke blad „Genuanla”
I—I heeft het voornemen te kennen gegeven
A A om binnenkort te beginnen met
publicatie van een roman, die in beeld
brengen de anti-godsdienstige daden van
Russische regeering, daden, die een gevolg waren
van het antl-godsdlenstlge vUfjaren-plan.
Reeds thans publiceert het blad een serie In-
drukken van een ex-gevangene, die «Un erva
ringen op schrift heeft gesteld. Deze serie be-
trett uitsluitend de godsdienstvervolgingen
waarover de schrijver het volgende vertelt.
te houden gewoon, maar nü kan 1 me
maar dan ook niets meer scheten!”
Willy werd er niet wUzer van.
•r dan gebeurd?” vroeg as. hem onmiddellUk In de werkelUkheld terug. HU
•Alles is verknoeid, alles is verteren! Ik ben wendde zich weer naar het veld, naar het spel.
en vergat z’n zorgen en narigheid. hU vergat
de aanbiedingen van het oude heertje en voelde
alleen dat hU slechts één ding te doen had: zUn
grove fout te herstellen. En hU deed het ook.
De' middenvoor
■«•••••(•«•seestsssasssssessssissssssssstaatitoiitiK
was verrast ge-
weest door de i
fout van Harry 1 ^IJ'l
en speelde z’n
ballen naar den DOCtbül-CCf
anderen vleugel
speler, doch de
Ik vroeg hem of Ik na mUn vlucht tets voor
hem zou kunnen doen en hU nam het aanbod
gaarne aan met de belofte, dat hU later sou
vergelden, wat ik hem nu deed. Ik zou een brief
voor hem meenemen en aan den Pocischen
consul persoonlUk overhandigen. De briet sou
de mededeellng bevatten, dat de missionaris
plotseling temidden van zün werkzaamheden
was gearresteerd. We spraken af, dat we met
de uiterste voorzichtigheid zouden handelen
omdat het ging op leven en dood. Dit alles werd
besproken tn een tokaal'-vol gevangenen, ter
wijl allen sliepen. Toen de morgen aanbrak
verliet Ik mUn lotgenoot om het warme water
te halen, dat den gevangenen morgens ter
beschikking werd gesteld. De priester overhan
digde mU in den loop van den dag een brief
van ongeveer den volgenden inhoud: „Geachte
Heer Consul. u relieve ten 'noe<u«rr*- ran
Maarschalk Pllsoedski en aan Rome te berich
ten. dat ik tot Leu jaar Vé-vOiuee.d beu en oa;
de Patet doodgeschoten zal worden. Ik verzoek
u maatregelen te treffen". Het schrijven was
ooderieekend O. D. O. Spalvinl.
Ik vroeg wie bedoelde Pater was en kreeg
tot antwoord, dat men dat ten huize van den
Consul wel sou weten. De priester vertelde ver
der'nog, dat hü Pllsoedski persoonlUk kende. Een
oogenbllk stond Ik in Jieraad. of ik op onze
onderhandellngen verder zou ingaan, uit «rees,
dat deze man wel eens een spion kon zün. maar
Ik stapte ten slotte over alle vrees heen en
naaide het briefje in mUn jaskraag, voor het
geval wü onderzocht zouden worden. Uit een
dispuut over «odsd'enstz-ker. ken Ik o»>n k.
gend vaststellen, dat Ik Inderdaad met een
priester te doen nad. We sp< •.rn can al. uai^iz
het bureau van den consul zou opzoeken en
den secretaris zou mededeeien, dat ik hem
wenschee te spreken over het gevaJ-O. D. O
Eenlgen dagen later werd de missionaris over-
gebracht naar Charkov, maar ook daar bleef
hU niet lang, omdat men gevangenen als hem
liever zoo spoedig mogelUk naar de ultelnde-
lüke plaats van bestemming brengt.
Ik zelf werd ook overgebracht nw een ander
gebouw als gevolg van mUn protest tegen de
stinkende lokalen, die Ik tot dusver had moeten
bewonen. Ik kwsun nu terecht In het zevende
gebouw, waar de gevangenen meer vrijheid heb
ben. DlkwUls bezocht Ik een kariter. waar een
aantal geestelUken opgesloten waren, die de
G. P. Oe geweigerd hadden het biechtgeheim
te schenden. Van de vier priesters, die hier
verbleven, waren er twee kloosterling.
In Charkov ben ik vaak in contact geweest
met geestelUken. die bestemd waren naar de
steppen van Turkestan te worden vervoerd,
een van de ellendigste veroordeelingen, die men
zich denken kan. Turkestan Is namelUk berucht
om de ondraaglüke hitte van deze streek, zoo-
als Siberië de hel der koude is. Belde streken
worden echter gaarne door de G. P. Oe uitge
zócht als verbanningsoord. Hier In de gevange
nis van Charkov is mün geloof sterker gewor
den dan ooit. Op alle godsdienstvervolgingen
weid hier geantwoord met geduld en heldhaf
tigheid en met lof aan God. Zoo bevond zich
x>k in mün kamer een evangelisch predikant
die samen met verschillende andere evangeli
sche geloovigen onophoudelük hardop bad ter
eere Gods.
In de gevangenis te Archangelsk heb Ik ver
schillende verschrikkelUke ervaringen beleefd.
Daar was een legertje menschen bU elkr.ar, die
volstrekt tot arbeid onbekwaam waren en waar
van er lederen dag een den dood Inging. Dit
was tusschen 1929 en 1930. dus midden in de
koelakkenvervolgingen. Hier waren büeen.
priesters, kloosterlingen, nonnen van allerelM
godsdienst; orthodoxen, katholieken. Lutheranen
Baptisten. Armeniërs en Mohammedanen. ZU
allen leden honger en kou en moesten in dit
verbanningsoord huls aan huls afbedelen om
eenlgszins In hun onderhoud te kunnen voor
zien. HerhaaldeUJk kwam het voor, dat men het
bevroren lük van een bedelaar langs den weg
vond. Zoo werden de koelakken met hun vrou
wen en kinderen aan don eigen grond ontrukt
en naar verre streken als bedelaars weggevoerd.
Hun verblüfplaats des nachts wanen de kerken,
die In slaaphokken waren ingedeeld. In Wclogda,
waar 59 kerken waren, bleef er nog slechts één
over, die voor godsdienstoefeningen werd ge
bruikt. Alle andere werden in beslag genomen
om dienst te doen als barakken. waarbU men
er niet tegenop sag nu en dan een kérk te ver
nielen.
Intusschen werd ook mün persoonlüke nood
steeds grooter en meer en meer besloot Ik mün
vlucht zoo spoedig mogelUk te ondernemen Mijn
onderneming mislukte totaal, hoewel Ik alle
maatregelen genomen had en ik kwam terecht
in de beruchte Lubjanka-gevangenls. waar ik
wederom een geestelUke ontmoette. Na eenlge
tyrka-
:nt op
waa het zUne op te otteren, Berar was op atfn
manier man van plicht.
Geheel beroofd van aUn vrUsn wil. dat wil
zeggen: met volkomen vrijen wil het blinde
werktuig geworden der ingewijden van den
eersten graad, van die „poendlta”. die de
geestes-arlstocratle van Indlë vormen, was hU
net instrument dat u 11vo9rt hetgeen bevo
len won^; maar een Instrument met ge
dachte. met scherp verstand, toegerust met
initiatief dus: met de gave om plannen te ont
werpen, en aan wien de groote heeren en den
kers „van den eersten graad” ontaaglüke mid
delen ter beschikking hadden gesteld.
Evenals aan sUn broeders, ds andere fakirs,
had men hem alle geheimen geleerd, die doo-
den en doen leven; hü had zich gewoon ge
maakt aan het doorstaan van vermoeienissen
en ontberingen, van geestelük en lichamelijk
lüden van allerlei aard; men had hem onder
wezen in de wetenschap, die, onder den naam
van magnetisme, de kracht van den mensebe-
Uken wil doet Insluimeren, de tUgers temt, de
slangen bezweert en zich selfs ultstrekt tot bot
rijk der levenlooae stoffelüke voorwerpen
En zóó was hü ds arm geworden van deze
geheimzinnige menscheUjke wenen», wier geest,
altijd werkzaam, altild
en steeds moellüker te
heden zich seoveel mogelUk tracht Me te ma
ken van het stoffelüke.
De tngewuden denken, de fakirs han
delen. altüd blind, eomtüds vareeorikkelUk.
En die gedachte aan eten dood, waarop de
ingewüden hun dienaren steeds voorbereiden,
maakte zich van zün geest geheel meester,
vervulde hem met vertroosting en soetheld.
HU hurkte neer op den grond, prevelde
eenlge verzen uit de Veda's 1) en daarna eeni-
ge formulen van geestbezwering, ter verdrij
ving van de booze en ter verzoening van de
goede geesten.
Daama ging hU nadenken over «Un vervlo
gen leven en verviel In een soort geestverruk
king.
Door een buitengewoon sterk ontwikkelde
Inbeeldlngskracht. slagen de feklrs erin zich
zelf in slaaptoestand te brengen en zich even
zeer gevoelloos te maken alsof zü aan de hyp
notische inwerking van anderen waren onder
worpen geweest.
Zóó bleef Berar daar neergehurkt als een
steenen beeld, als een levenlooze In dit dood
stille vertrek dat Inderdaad onder elk opzicht
een graf geleek.
Aldus gingen lange uren voorbU zonder dat
er In de houding van den aanvoerder der
Worgers eenlge verander.ng kwam, zonder
dat hl| een of andere beweging maakte en
zonder dat er eenlg ander teeken van leven
bU hem was waar te nemen dan büna onzicht
bare trillingen vm de ademhaling.
Deze slaap moest voor hem de voorlooper
zün van den dood.
ballen, die Harry van dat moment af toch nog
hU eoo keurig dat het
hersteld was en men
dat het de eerste
bal-kooits geweest was.
•w sr aar Harry, dat Is toch schitterend! Ik vind
ly I het heerlUk voor Je!" zei WUly enthou-
A AUut Hairy sag z’n meisje glimlachend
maar tonder het minste enthousiasme aan, in
tegendeel. WUly begreep sr niets van: -Maar
Jongen, hoe heb ik t nou met Je? Ik dacht,
dat t Je grootste succes Jjeteekende, als Je eens
in het nationaal elftal sou kumwm spelen?” i nuit van ontstemming op vegen oen israrmcu
„Dat was ook zoo,” antwoordde hU. „toen ik nieuweling. Zulk spel leek op niets! Wanhopig
m’n keuze vernam, was Ik In de wolken en niet mg Hany naar de ledentribune, waar ook zün
niets, meisje moest zitten, doch plotseling zag hü daar
I- vooraan staan den ouden heer met den grau-
jAsm wat ia wen baard en zün vreemden hoed. Dat plaatste
linksbinnen door de verdediging op rechts vrü
stond en kalmpjes met een goed gericht schot
kon doelpunten. Toen geraakte Harry, die vanaf
zün herstellen sl zeer scherp bewaakt werd, ge
blesseerd en moest het veld vêrlaten. Doch na
de rust kon hü weer meespelen en werd met
een ovatie begroet .HU werkte en zwoegde en
rende langs de lün, hü kende geen rust en
was de bezieling van de geheele voorhoede, die
hem ballen toespeelde, -en welke hü dan weer
dwong door scherpe en keurige voorzetten zoo
snel mogelUk op te dringen! Op een oogmbllk,
-A toen hü den bal kreeg toegespeeld en d.e weer
Ti op zUn binnenman, kwam deze
vrouw ar- juUt voor de rooten van tljn u ¥Bj.
,len. Harry begreep de situaLe onmidd llük, hü
tipte resoluut den bal voor de voeten van den
aanvaller weg en maakte de beweging of hü
naar den middenvoor zou doorgeven om zün
plaats weer in te nemen, terwül de gevallen
Lnksbinnen zich dan intusschen hersteld had.
Doch op het moment, dat zün tegenpartü dat
i door geven wilde voorkomen, zwenkte Harry lls-
I tig - -•- -a - -x
ren stoof hü op het doel af. Daar wachtte de
tegenback, verrast door het tempo, doch hü viel
aan. maar me), een Ucht tikje het Harry de
bal even doorloopen en bleef self pal staan. De
back schopte ld de lucht en viel en meteen
rende Harry achter hem om den bal na, alleen
op den keeper af en met een kelliard schot
in den uitersten hoek, onhoudbaar, maakte Har
ry den derden goal, ’t Was het werk geweest
van enkele seconden, en Iedereen was vei bluft.
Toen brak het gejoel eerst voorgoed los; de
overwinning was nu zeker. En het elftal won
dan ook overtuigend en volkomen verdiend met
J. ha... s 4 ui
succes gebleken. M
Den volgenden avond, thuis, dacht Hany na
over Zün succes en de felicitaties van zün bond
en clubgenooten en vrienden en kennissen, niet
-et U— -- «T c-,
als hüzelf Zün vooruitzichten ais Internationaal
voetbalspeler waren gunstig, en.... toen kwam
weer het oude heertje, als om zün stemming
te verknoeien. HU scheen zün verlies echter
nogal kalm op te nemen en hU zei: .Voor Je
me er uit staat, mag ik Je misschien iets zeg
gen. Mün naam is Williamson, en ik had beele-
maal niet gewed, want eigenlijk kon voetballen
me tot gisteren toe niet heel veel schelen. Maar
Leu en
Australië toen Ik hoorde, dat Jelui «oudt gaan
.rouwen. En nu wilde Ik eerst eens weten wat
.oor een man ze e.genhjk wel had uitgezocht.
Daarom deed Ik Je het voorstel. Maar je hebt
Je schittei end gehoudeneerst dacht ikmaar
je was zeker zenuwachtig met, en toen dacht
je aeker aan wraak? Enfin, 1 was prachtig!
hc„ ge.. -«-•
waarin JU ook speelt. En die betrekking? O Ja.
kük jouw baas is een kennis van me, en of
schoon hU er eerst niets voor gevoilde, omdat
je hem te goed beviel, heeft hü tater toch be
loofd me te helpen bij m’n proef. Je komt er*
dus weer terug, maar 't maakte m’n voorstel
uog aanlo-
een paar jaar leert daar, dan.Ja, Ik ben geen
mlUionalr, maar dan kun Je met mün huwe-
lüksgeschenk misschien wel iets voor je zelf be
ginnen.”
Voor de tweede maal zat Harry voor dien
man bewegingloos. De oude heer zag hem glim
lachend aan. stond op en opende de deur. In
de gang stond WUly vioolük lachend I
•Wel,” riep ze, „wat zeg je er van? Oom heeft
oei my «u...
„Nou,” kwam Harry lachend bü. „hü heeft me
:eu paar h.-l l a
..Dear ben ik heel blU om. Jongen." zei de
oude heer, „want die hebben veel goed gedaan!
En al kan ik Je niet mUn zoon noemen, zal ik
toch altUd trotsch kunnen zün op mün neef!"
i
Men vraagt hun vóór en boven alles afstand
te doen van hun peraoonlükheld.
Vervolgens beveelt men hem, naar gelang de
omstandigheden het elschen. dezen of genen
persoon te besplonneeren ofwel met onvoor-
waardelüke toewüding te dienen; soldaat te
zün in het Indische leger of onder de rebellen;
voor slaat te spelen ofwel in de huid te krul
pen van een radjah; men gebiedt hun gene
zing of ziekte te veroorzaken. Hef te hebben of
te haten. Iemand te redden of hem te ver
moorden Zü gehoorzamen zonder oen
woord, zonder een gebaar, zonder eene aarze
ling en zonder dat iets hen kan weerhouden:
geen moeiUjkheden, geen folteringen, geen
dood.
De volstrekte,
daar hun plicht.
Tot dezulken behoorde Berar. die met ont
stellend. nauwgezetheid do verschillende be
velen had opgevolgd van die mysterieuze
„poendlta", die IngewUden welke men nooit
sag. en wier onbegrensde macht men toch elk
oogenbllk en overal gevoelde.
nu hl) slch tot gedoemd
zag begon zUn woede, in bet begin eoo ver-
rchrlkkelük. te bedaren; het bewustzUn z*n
plicht te hebben volbracht, maakte Berar al
lengs kalmer. Hü had dan toch ook alles ge
daan wat hü vermocht. En Indien hü niet
méér deed, dan kwam dat eenvoudig daardoor.
hü voor moetlUkheden stond, waartegen
niets vermocht.
HU ging dus sterven!
MONTREAL. 6 Maart. (Reuter.) Op de hier
jehouden büeenkomst van het college van Am»-
rikaansche doktoren heeft Br. Stanley Cobb uit
Boston verklaard, dat denken een even zwaar
werk is als arbeiden met spa of ploeg.
Scherp-denkende hersens verbruiken even
veel energie als hard werkende spieren.
Hierdoor is bet ook te verklaren, dat hoofd
arbeiders. die een zittend leven lelden. dlkwUls
hongeriger zün. na hun gewrne hersenwerk,
dan na in de open lucht gewerkt te hebben.