3ïrf u&Aaal van den dag De Sovjet tegen de priesters ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN ROBINSONEen Hollandsche schoen HET GROOTE AVONTUUR voor Hollandsche jongens Alle abonné’s f750,- f250.- f50.-^ Mïïr SDAG 7 MAART De vervolgingen Welgestelde bedelaars De nieuwste ervaringen Hoofd- en handarbeid Een wereldreis .De Leipziger Messe n I i FEUILLETON o- u» iet r- ik er. r- oC d 2> KWALITEITEN AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL vooraan staan den ouden heer met den grau- De miaaionaria Plannen tot ontvluchting haar balanceerde als een echte jong- leun Willie wendde zich tot Topsy met Vcrschrikkelyhe nachten een vroolüken glimlach op ityn gezicht. ..Kijk eens,” riep hij. Je het geen zonder haar te laten vallen.” Doch de zeeleeuw Het de tobbe eer der vallen, dan Willis verwachtte. Ben viachje was In de tobbe achtergebleven. (Morgenavond vervolg DE RECHTSPRAAK VAN KRISHNA blinde gehoorzaamheid, ste- 1 En i dat 1 i i 1) De vier heilige boeken der Hindoes. (Wordt vervolgd). d a hadden, plaatste hU de tobbe op den neus Van een der zeeleeuwen, welke WUBe Woensdag had de seeleeuwen gevoerd uit een groote tobbe vol visch en nadat zü zich eraan tegoed gedaan en bU het balanoeeren was het er uit gewipt. Zoodra de zeeleeuw het viachje sag. Het hij do tobbe vallen om de vMh op te eten en de tobbe rolde over WUlle Woensdag’» hoofd. •Wat is er toch gebeurd?” riep WUBe, •Ik rit In bet donker, waar ben Ik?” knappe zeeleeuw? Ik geloof, dat hij uren met die tobbe kan balanoeeren. (Ingezonden Mededeellng). Jk n- Fl- l.OOt van ring zln- uit- ven dsc van leid gen ut- Lp“ et Jt PRAAG, Maart. (Reuter.) De politie heeft opnieuw een aantal personen gearres eerd. die zich aan bedelarij schuldig maakten, niettegen staande zjj rijk waren. Een d r arrestanten ge bruikte eiken dag In een eerste-klas restaurant drie maaltijden, elk van drie gulden. Een an dere bedelaar, die overdag vrij veel ophaalde, gaf dit 's avonds en *s nachts uit In zijne clubs. Tot de arrestanten behoort ook een echtpaar, die van rijkswege pensioen kregen en boven dien nog eigen kapitaal hadden. De gearresteerde bedelaars sullen voor de rechtbank worden gedaagd en streng gestraft worden, daar de politie de bepalingen op bede larij verscherpt beeft. Miss Malvlne Hoffman had van het Field Museum voor natuurgeschiedenis in Chicago opdracht gekregen de hoofdtypen van de thans nog levende volkeren in bronsflguren vast te leggen. Van de 110 In opdracht gegeven werken sullen er 35 In ware grootte, de rest, als busten uitgevoerd worden. j De kunstenares beeft op een reis naar Japan, China, de Zuidzee, Indlë en den Maleischeh Ar chipel, een reis die 15 maanden duurde. T5 mo dellen klaar gekregen en is thans naar de Vereenlgde Staten teruggebeerd. Miss Hoff man Is egn zeer begaafde beeldhouwster. Haar vader was een Engelschman. zoekend naar nieuwe verklaren berelkbaar- rtng van ds ng ?as it- en De ïst en naakten de zaï de >Unt i n> I ds lark i- n hem had ich ten ten »V- ch. en de geweest en. Ie- en </- >e- 1et an to rn, >ot \et le ng o- al en er ir_ Honderden priaatera, klooaterlin- gen en nonnen in gevangenia- een en ballingaoorden behandelde i spoedig geloofde, een soort LEIPZIG, 6 Maart. (V. D.) Aan de Leipziger Voorjaarsmesae. die Zondag 5 Maart werd ge opend, wordt door 6393 Inzenders deelgenomen, die tezamen 115.135 vierkante Meter tentoon stellingsruimte In beslag nemen. Op te merken valt dat het aantal expesanten In edele meta len, sieraden, horloges en klokken en frto-arci- kelen Is gestegen. Uit het bulten'and zijn 683 exposanten uit 30 verschillende landen- geko men. Aan de spits staat wederom Tsjecho- SlowakUe. gevolgd door Japan, Oostenrijk, Italië. Spanje. Nederland, Zwitserland. Enge land. Britsch-Indlë en Hongarije. verhooren ging Ik over naar de Butyrka- vevsngenls en had door het venster ultzlcnt op den Put gatechef toren (Put gatechef was een op standige Kozakkenlelder In de zeventiende eeuw en wordt door de bolsjewlkl als een vrij heidsheld vereerd). Deze gevangenis Is samen gesteld uit verschillende gebouwen, die alle samen een ware burcht vormen, waarin onge- veer tien duizend gevangenen verbluf houden 1 Een tijd lang was Ik In mijn lokaal met nog 1 130 anderen samen. Toen ik er weg ging, waren er nog 99 Ook hier waren vier priesters en een monnik, waarvan een academische oplel- 1 ding had gehad. Tijdens de wandeling op de 1 binnenplaats kon men opmerken, dat iedere 1 kamer enkele geestelijken bevatte en eenmaal herkende Ik In de kleeren van een priester de waardigheid van een hoogen dignitaris. Mijn buurman was een voerman, die om de volgende redenen gevangen genomen was. Op een goeden dag kwam hij voorbij de kerk, waar hü den geestelijke zag staan te midden van en kele menseb en Die andere menschen waren le den van de O P Ot die gekomen waren om den priester mede te deelen. <mt de kerk zou gesloten worden. De voerman ring enkele woor den van het gesprek op en reed verder. Onder weg echter werd hl) aangehouden en gevan gen genomen. HU werd veroordeeld tot drie of 1 vUt Jaar. Behalve deze voerman waren ook en kele boeren uit de omgeving van Moskou we gens ..groote vergrijpen" gevangen genomen. ZU hadden zich namelijk verstout In den Kersttijd kerstboomen te verkoopen. Het gevolg was, dat zü als religieuze agiUters werden be- schuldlgd. zuiver voor de voeten van den rechtsbuiten, die geheel vrU stond op dat moment. Harry schrok op, zag den bal. wist er geen raad mee, liep er even mee weg, zag toen een paar tegenstanders aanstormen, en trapte in Volkomen zenuwach- tlgehld den bal over de out-llne. Er was een beste kans verknoeid, er ging een gejoel en ge fluit van ontstemming op tegen den favorieten Da kip komt nu Weer wat in tel. Want *U is aan Den leg tn zü. precies Zooals de boer, Met eitjes weet Ze weg! De boer raapt Op tn geeft te door Aan hem weer, die Ze pelt. Dus deze kiest. Als laatste man. Graag efren voor ZUfl oeld! Want sedert dat Columbus gat Aan T ei voor f eerst Den stoot, Is altijd nog Der menschen trek Naar eitjes goed tn groot! Maar niettemin De kippen zijn Nooit handelslui Geweest Nu kwaliteit De fijnste is, Nu leggen te Het meest! MARTIN BtRDtN (Nadruk verboden) Een gevangene, dien Ik In den kerker,ontmoette, hau —en jaar swa-g^v—«ems g<**.eaen, te brengen In de Sölowkl-gevangenis. HU zag er meelUwekkend uit, ellendiger dan alle ande ren. HU zat op den kalen cementen vloer en ik trachtte hem zoo onopvallend mogelUk te naderen. Ik vroeg hem of hU Iets wilde eten, maar hü dankte vóór de vriendelUke ultnoo- dlglng en merkte op, dat Ik toch in de zelfde ellendige omstandigheden was als hU. Ik echter, als arbeider In de gevangenis aangesteld, had het recht het lokaal nu en dan te verlaten en kon dus etenswaren meebrengen, hetgeen mU ook werd toegestaan. Ik had bovendien een bed. zelfs 'n hoofdkussen en was er dus heel wat minder erg aan toe dan mjjn zieke en ver zwakte medegevangene, die op den vloer moest slapen zonder dek en vrUwel zonder k- .1 lil V— «ervan alsmede wat warm water, waarmede hU zich kon verwarmen. In een gesprek ver telde hü me spoedig, dat hü een missionaris was van de katholieke missie. We leerden elkaar voldoende kennen om zon der vrees elkaar ons noodlot te vertellen en zoo vertrouwde Ik hem toe, dat ik het plan ge vormd had te vluchten. Eerst naar de Krim en dan verder naar het buitenland. Van den missionaris echter wist ik nog niet veel doch langzamerhand kwam hü met zün confidenties voor den dag. HU was gevangen genomen door de G. P Oe onder den naam Kretschetov. aocn zjn elgenlUke naam was Spalvinl. Volgens zUn papieren was hU een Pool van afkomst. HU was gevangen genomen in Simferopol, waar hu woonachtig was. en waar men hem enkele maanden lang In de gevangenis had opge sloten. tal priesters of wal In de gevangenissen vertoeft of «el zoodanig verstrooid werd, dat van een eenlgszins regelmatig godsdienstig leven vol strekt geen sprake kan zUn. Behalve dat werden ook ontelbare heiligdom men vernield of afgenomen tot ..nuttige" of amusante gelegenheden verbouwd. Uit dit alles kan men aflelden, dat de Sovjet als nieuwe ge boden aanbeveelt: Bemin uw naaste niet, maar haat hem; doe nst het goede maar het booze; help niet de ongelukkigen maar kwel hen zooveel mogelUk. ver werd toegeschoten toch nog op door een formidabel snellen ren langs de lUn; daarmede had hU rien meteen' vrU gespeeld. hU plaatste uen lx.. 2^. tot -i— daar zUn blnnenspeles, die de kans benutte en meteen onhoudbaar Inschoot. En ook het tweede doelpunt ontstond door Harry’s to.doen uit een tactisch doorzetten en verrassend plot seling overzetten naar de andere zUde, waar de De instorting had natuurlijk nieuwe fosfor- uitstralingen veroorzaakt, zóó sterk, dat de In- geslotenen konden zien als bU helder daglicht. Dat was ten minste één 'geluk In hun overi gens vrijwel wanhopigen toestand, welke deze dappere mannen intusschen niet moedelooe. maar zoo mogelUk nog geestkrachtiger maakte. De leider sprak dit ééne hem kenschetsende woord ..Werken zoo hard we kunnen I* Maar zelfs bet moelhjke en pljnlUke tast en graafwerk met vingers en nagels In het fos- foriseerende zand werd hun onmogelijk ge maakt. Want bU hun eerste hervatte poging volgde er nóg een lichte instorting en nu zagen zU plotseling een geweldig grooten koffer liggen, die tegelUk mee was komen vallen. Deze koffer van zeer dik hr ut, die met zwaren dreun was neergekomen, versperde den koker naar de richting van den buitenkant. De kapitein bekeek aanstonds het voorwerp met groote aandacht en kon een kreet van verbazing niet onderdrukken. De ergste hel echter van alle gevangenisse i waarmede Ik kennis maakte, was de Peter en Paulus kerk te Wolodga, wasu- ongeveer 300 ge vangenen waren ondergebracht: mannen, vrou wen. meisjes, jongens, kinderen. Dit Is een ver schrikkelijk oord. Des nachts heerschte er ab solute duisternis, hetgeen des te verschrikke- lUker was, omdat hier naast eerUJke en fatsoen lijke menschen ook allerlei slag van misdadigers aanwezig was. Deze Heden, die totaal verd'erhjkt waren, maakten van de ellende gebruik om zich te vergrijpen aan de vrouwen en meisjes, die te zeer verzwakt waren om weerstand te kunnen bieden. Dit geschiedde tn de nachtelUke duis ternis en niemand kon daar iets tegen doen, doch menigeen heeft in die afschuwelUke nach ten gebeden en geschreid. BU mUn terugkeer In Archangelsk werd Ik wederom door de GJ*.OE. verhoord. Ook hier vertoefden toen vele priesters, die alleen waren gevangen genomen, omdat zU priester waren. Eenmaal is het mU gebeurd, dat Ik een brief van mUn zuster kreeg, waarin ik nieuws vernam over de toestanden thuis. Ook dasu- waren de kerken gesloten en heerschte de meest abso lute willekeur. Tenslotte beleefde Ik mUn laatste avontuur in gevangenschap der G P OE Ik was aange- steld als deurwachter en het was winter in het hooge noorden. Iedereen had slechts één klee- dlngstuk. behalve de beroepsmisdadigers onder ons. Maar het ergste waren de geestelUken er aan toe. Een van hen bracht lederen dag hout In ons lokaal. Het was een oude man, die eruit zag als een lUk. Meermalen gaf Ik hem te eten en laadde voor hem zUn houtwegen af. BU voor keur liet men dit werk In de strengste kou ver- richteh door oude priesters, die op deze wUze spoedig den dood vonden. Men kan rustig verklaren, dat t grootste aan- Het gevaarte droeg op het midden van het bovenvlak een metalen plaat, die sterk ver roest WSS. vermoedelUk een zilveren plaat en daarop stonden letten, bU het foaforllcht dui delijk leesbaar. .Patrick, Patrick I” riep Pennyless. .jde eens, gauw, daar staat uw naam: ..Lennox, hertog van Richmond", met het wapen erbU „Ons familiewapen!” zei de jongeman na op zUn beurt de plaat te hebben bekeken. zimmzMnaHmutMn HET EI Toen Berar zich door Blkanel Ingesloten zag tn dit geheimzinnige vertrek, waarvan hU de geheime inrichting niet kende, werd hU aan gegrepen door een hevige woede Vooreerst omdat hU een nederlaag had ge leden, iets heel ergs wanneer men Berar heet, een fakir is van grooten naam en geducht aanvoerder der aanbidders van Kali, de godin van den Dood; kortom, wanneer men een der voornaamsten is onder de occulte personen van het geheimzinnige Indlë. Vervolgens om dat hU. opgesloten en veroordeeld 'te sterven In machteloosheid bedacht, dat het hem nu verder onmogelUk zou zUn de hem door do Brahmanen opgedragen gewichtige sending te vervullen. Kapitein Pennyless In vrijheid stellen, hem en de zUnen verlossen van alle kwellingen en alle gevaren welke de agenten der Briteche re- geering voor hen hadden uitgedacht, hun vei ligheid en rust en verder al het benoodlgde te verschaffen, ziedaar wat hem het meest ter harte ging. En de onmogeUjkbeld om dit te doen, méér nog dan de slag, toegebracht aan zUn eigen liefde, bracht hem bulten zich zelf van razer nij en wanhoop. Want die man der duisternis, dat mengsel van allerlei tegenstellingen, die tegelUkertUd de belichaming vormde van het kwade en van loffelUke toewijding, die het leven van anderen niét telde, maar ook «elf elk oogenbllk gereed kreeg, vertrouwen algemeen vrees en i Eenmaal ving Harry een bal, die te hard en te ver werd toegeschoten toch nog op door •*n Goed Idee!" erkende Johnny. Jk ga aanstonds soo'n paar werktuigen hakn." Juist toen hij slch wilde verwUderen. ver ham men een dof geluld, alsof er Iets Ineen- storte. •Duizend donders”, bromde Marius, „wat 1b dat nu weer?” Een «Ugedeelte van den put had losgelaten •n versperde nu over een lengte van drie meter den koker, dien zU sinds 'n paar uur aan het uitgraven waren. Al dat zware afmattende werk moest dus op nieuw worden begonnen. Maar dat wu nog niet alles! De Instorting ■laakte een terugkeer naar den knekelput on- •nogslUk, zoodat men niet vóór- en niet ach terwaarts kon, maar opgesloten zat In een verstikkend-wanne ruimte. terwU! men niet vist hoe dik de plotseling gevormde versper ring was. ontslagen.” •Ontslagen? Toch niet bU.... bjj.... en je beviel er zoo goed,” stamelde Willy. •Juist, bU mUn firma, waar Ik zoo goed beviel. Ik moest op t bureau van den baas komen en kreeg ontslag wegens reorganisatie van het per soneel en een pluim voor m’n werk. Alsof Ik niet begreep en later ook hoorde, dat ik de esnlge ben. die ontslagen werd, t Zal wel door dat lamme voetbal komen 1 Je begrUpt me wel, nietwaar, en ook wat het voor ons beteekent!” WUly begreep het nu maar al te goed; Harry speelde In een club en was er een beroemde rechts buiten, maar In het nationaal elftal mocht hU niet uitkomen. Er waren zekere di plomatieke bezwaren; niet tegen z'n spel, maar de club waarin hU speelde en de man, die nu op de rechts-buitenplaats stond.... zoo dacht men algemeen. En ook dacht men algemeen, dat de volkswil gewonnen had tegen de bezwa ren, doch als zoo dlkwUls was de algemeene opinie verkeerd Men had tenslotte Harry ge kozen, omdat zUn spel steeds beter werd en nU. meer dan wie ook. de plaats waard was, en bet nu tUd werd hem gelegenheid te geven om te bewUzen of hU In een nationaal elftal wel even goed sou voldoen. Maar de algemeene opinie en dit vreemde ontslagI Het was niet te verwonde ren, dat de belde slachtoffeis dat in hun ver warring met elkaar in verband brachten. Want ook WUly was slachtoffer. Met Harry's ontslag gingen haar mooie droomen en hun plannen op eenmaal volkomen verloren. Over een paar maanden zouden ze trouwen; wat hadden ze al niet gekocht en gespaard. Zelfs naar 'n huisje uitgezien.... WUly kon wel hullen, maar ze overwon zich dapper: „Ja, dat is erg jammer. Maar zóó erg toch ook niet? We zullen moeten wachten. Er zUn meer kantoren In de wereld, en misschien valt het nog wel erg mee ook.” En zoo praatte ze verder, zooals een vrouv) al leen dat In dergehjke oogenbhkken Van doen. En ze stelde de zaak zoo licht mogelUk voor on bracht Harry terug In zUn gewone goede hu meur, en het gespiek op den grooten voetbal- wsdstrUd. Maar s avonds, thuis, zat t Harry toch alle maal leelUk dwars. HU zat te piekeren, toen zich een vreemdeling meldde. •U wenscht me te spreken?” vroeg Harry. •Ja,” ael de ander, een goed-gekleede heer met een graywen baard en een apart model bol hoed, een soort „koggeschlp •U werd vandaag ihi uw betrekking ontslagen, nietwaar?” vroeg de man. •Verondersteld, dat het soo Is,” begon Harry. - •En er weid u een kans geboden om veel ge*d te verd-enen?" „Dan sou ia <ba mat twee banden aangru- pen.” bevestigde Harry. .Welnu, kus -na. Ik weet, dat in het nationaal alital geweldig veel van u vei wacht wordt. U moet een phenomeen sun met den bel. Er zal vooral op u gespeeld worden Ik heb op de tegenperiU 5000 gulden gewed. Ik wil d*e met u deelen, als u, voor zoover dat van u afhangt, uw elftal laat verliezen. U zult wel een -aar trucjes kennen, waardoor dat niet zoo In t oog valt en bovendien kan men voor het eerst in een landenwedsttUd spelend wel heeicmaal tegenvallen: U zit er beroerd voor, en 3500 gul den opent voor u allerlei perspectieven om uv toestand en plannen te ^ersteuen.” Harry zat bewegingloos, toen stond hU plot- idling op: .Kr uit,” beval hU kort, .als Je een jonge kerel was, zou Ik Je er uit laan!” De oude heer bleef kalm, hU haaide zUn por tefeuille voor den dag: ,KUk >18. Ik zal u 100 gulden voorschot jevc.i, ue res? vo.ct na de match Bedenk, dat u heel wat meer belang hebt bU een levensm<jg«iUkheld, dan bil een gewonnen wedstrijd T’ •Ik wist niet, dat je doof was.” dreigde Harry. -Goed, Ik ga al." sel de ander, „maar denk er nog sens over. MUn aanbod geldt tot het einde van den wedstrijd. Gooi geen geld overboord voor een fictie!” .En nou er uit, of het aal te laat zUn,” schreeuwde Harry, en de oude heer verdween. Hoewel Harry er niet aan dacht op het voorstel In te gaan liet het Idee hem niet met nut. Voor een speler ala hü sou het Inderdaad niet moellUk sUn alle verJenking van slch af te wenden. En als hU accepteerde, wat zou het dan niet allee voor Willy beteekenen, die al haar droomen verwoest zag. al kwam ae er niet voor uit tegenover hem. En overdag liep hU er mee rond en 's nachts droomde bU er van; t waren gen paar eUendlgu dagen voor Harry. Toen kwam de dag van den grooten natlo- nalen kamp. En ’«morgens nog werd hem op straat door een man een briefje in de hand gestopt: Het aanbod geldt nog steeds. Harry gielnsde minachtend Doch de match gaf andere mogelUkheden. Na een wederzUdsch verkennen Sn eenlge aanvallen op elkanders doel, wist ten slotte de oack van hun elftal een gevaarlUke situatie op te heffen, de bal kwam bU den mldden-voor, die maakte hem vrU en plaatste t t et Dultache katholieke blad „Genuanla” I—I heeft het voornemen te kennen gegeven A A om binnenkort te beginnen met publicatie van een roman, die in beeld brengen de anti-godsdienstige daden van Russische regeering, daden, die een gevolg waren van het antl-godsdlenstlge vUfjaren-plan. Reeds thans publiceert het blad een serie In- drukken van een ex-gevangene, die «Un erva ringen op schrift heeft gesteld. Deze serie be- trett uitsluitend de godsdienstvervolgingen waarover de schrijver het volgende vertelt. te houden gewoon, maar nü kan 1 me maar dan ook niets meer scheten!” Willy werd er niet wUzer van. •r dan gebeurd?” vroeg as. hem onmiddellUk In de werkelUkheld terug. HU •Alles is verknoeid, alles is verteren! Ik ben wendde zich weer naar het veld, naar het spel. en vergat z’n zorgen en narigheid. hU vergat de aanbiedingen van het oude heertje en voelde alleen dat hU slechts één ding te doen had: zUn grove fout te herstellen. En hU deed het ook. De' middenvoor ■«•••••(•«•seestsssasssssessssissssssssstaatitoiitiK was verrast ge- weest door de i fout van Harry 1 ^IJ'l en speelde z’n ballen naar den DOCtbül-CCf anderen vleugel speler, doch de Ik vroeg hem of Ik na mUn vlucht tets voor hem zou kunnen doen en hU nam het aanbod gaarne aan met de belofte, dat hU later sou vergelden, wat ik hem nu deed. Ik zou een brief voor hem meenemen en aan den Pocischen consul persoonlUk overhandigen. De briet sou de mededeellng bevatten, dat de missionaris plotseling temidden van zün werkzaamheden was gearresteerd. We spraken af, dat we met de uiterste voorzichtigheid zouden handelen omdat het ging op leven en dood. Dit alles werd besproken tn een tokaal'-vol gevangenen, ter wijl allen sliepen. Toen de morgen aanbrak verliet Ik mUn lotgenoot om het warme water te halen, dat den gevangenen morgens ter beschikking werd gesteld. De priester overhan digde mU in den loop van den dag een brief van ongeveer den volgenden inhoud: „Geachte Heer Consul. u relieve ten 'noe<u«rr*- ran Maarschalk Pllsoedski en aan Rome te berich ten. dat ik tot Leu jaar Vé-vOiuee.d beu en oa; de Patet doodgeschoten zal worden. Ik verzoek u maatregelen te treffen". Het schrijven was ooderieekend O. D. O. Spalvinl. Ik vroeg wie bedoelde Pater was en kreeg tot antwoord, dat men dat ten huize van den Consul wel sou weten. De priester vertelde ver der'nog, dat hü Pllsoedski persoonlUk kende. Een oogenbllk stond Ik in Jieraad. of ik op onze onderhandellngen verder zou ingaan, uit «rees, dat deze man wel eens een spion kon zün. maar Ik stapte ten slotte over alle vrees heen en naaide het briefje in mUn jaskraag, voor het geval wü onderzocht zouden worden. Uit een dispuut over «odsd'enstz-ker. ken Ik o»>n k. gend vaststellen, dat Ik Inderdaad met een priester te doen nad. We sp< •.rn can al. uai^iz het bureau van den consul zou opzoeken en den secretaris zou mededeeien, dat ik hem wenschee te spreken over het gevaJ-O. D. O Eenlgen dagen later werd de missionaris over- gebracht naar Charkov, maar ook daar bleef hU niet lang, omdat men gevangenen als hem liever zoo spoedig mogelUk naar de ultelnde- lüke plaats van bestemming brengt. Ik zelf werd ook overgebracht nw een ander gebouw als gevolg van mUn protest tegen de stinkende lokalen, die Ik tot dusver had moeten bewonen. Ik kwsun nu terecht In het zevende gebouw, waar de gevangenen meer vrijheid heb ben. DlkwUls bezocht Ik een kariter. waar een aantal geestelUken opgesloten waren, die de G. P. Oe geweigerd hadden het biechtgeheim te schenden. Van de vier priesters, die hier verbleven, waren er twee kloosterling. In Charkov ben ik vaak in contact geweest met geestelUken. die bestemd waren naar de steppen van Turkestan te worden vervoerd, een van de ellendigste veroordeelingen, die men zich denken kan. Turkestan Is namelUk berucht om de ondraaglüke hitte van deze streek, zoo- als Siberië de hel der koude is. Belde streken worden echter gaarne door de G. P. Oe uitge zócht als verbanningsoord. Hier In de gevange nis van Charkov is mün geloof sterker gewor den dan ooit. Op alle godsdienstvervolgingen weid hier geantwoord met geduld en heldhaf tigheid en met lof aan God. Zoo bevond zich x>k in mün kamer een evangelisch predikant die samen met verschillende andere evangeli sche geloovigen onophoudelük hardop bad ter eere Gods. In de gevangenis te Archangelsk heb Ik ver schillende verschrikkelUke ervaringen beleefd. Daar was een legertje menschen bU elkr.ar, die volstrekt tot arbeid onbekwaam waren en waar van er lederen dag een den dood Inging. Dit was tusschen 1929 en 1930. dus midden in de koelakkenvervolgingen. Hier waren büeen. priesters, kloosterlingen, nonnen van allerelM godsdienst; orthodoxen, katholieken. Lutheranen Baptisten. Armeniërs en Mohammedanen. ZU allen leden honger en kou en moesten in dit verbanningsoord huls aan huls afbedelen om eenlgszins In hun onderhoud te kunnen voor zien. HerhaaldeUJk kwam het voor, dat men het bevroren lük van een bedelaar langs den weg vond. Zoo werden de koelakken met hun vrou wen en kinderen aan don eigen grond ontrukt en naar verre streken als bedelaars weggevoerd. Hun verblüfplaats des nachts wanen de kerken, die In slaaphokken waren ingedeeld. In Wclogda, waar 59 kerken waren, bleef er nog slechts één over, die voor godsdienstoefeningen werd ge bruikt. Alle andere werden in beslag genomen om dienst te doen als barakken. waarbU men er niet tegenop sag nu en dan een kérk te ver nielen. Intusschen werd ook mün persoonlüke nood steeds grooter en meer en meer besloot Ik mün vlucht zoo spoedig mogelUk te ondernemen Mijn onderneming mislukte totaal, hoewel Ik alle maatregelen genomen had en ik kwam terecht in de beruchte Lubjanka-gevangenls. waar ik wederom een geestelUke ontmoette. Na eenlge tyrka- :nt op waa het zUne op te otteren, Berar was op atfn manier man van plicht. Geheel beroofd van aUn vrUsn wil. dat wil zeggen: met volkomen vrijen wil het blinde werktuig geworden der ingewijden van den eersten graad, van die „poendlta”. die de geestes-arlstocratle van Indlë vormen, was hU net instrument dat u 11vo9rt hetgeen bevo len won^; maar een Instrument met ge dachte. met scherp verstand, toegerust met initiatief dus: met de gave om plannen te ont werpen, en aan wien de groote heeren en den kers „van den eersten graad” ontaaglüke mid delen ter beschikking hadden gesteld. Evenals aan sUn broeders, ds andere fakirs, had men hem alle geheimen geleerd, die doo- den en doen leven; hü had zich gewoon ge maakt aan het doorstaan van vermoeienissen en ontberingen, van geestelük en lichamelijk lüden van allerlei aard; men had hem onder wezen in de wetenschap, die, onder den naam van magnetisme, de kracht van den mensebe- Uken wil doet Insluimeren, de tUgers temt, de slangen bezweert en zich selfs ultstrekt tot bot rijk der levenlooae stoffelüke voorwerpen En zóó was hü ds arm geworden van deze geheimzinnige menscheUjke wenen», wier geest, altijd werkzaam, altild en steeds moellüker te heden zich seoveel mogelUk tracht Me te ma ken van het stoffelüke. De tngewuden denken, de fakirs han delen. altüd blind, eomtüds vareeorikkelUk. En die gedachte aan eten dood, waarop de ingewüden hun dienaren steeds voorbereiden, maakte zich van zün geest geheel meester, vervulde hem met vertroosting en soetheld. HU hurkte neer op den grond, prevelde eenlge verzen uit de Veda's 1) en daarna eeni- ge formulen van geestbezwering, ter verdrij ving van de booze en ter verzoening van de goede geesten. Daama ging hU nadenken over «Un vervlo gen leven en verviel In een soort geestverruk king. Door een buitengewoon sterk ontwikkelde Inbeeldlngskracht. slagen de feklrs erin zich zelf in slaaptoestand te brengen en zich even zeer gevoelloos te maken alsof zü aan de hyp notische inwerking van anderen waren onder worpen geweest. Zóó bleef Berar daar neergehurkt als een steenen beeld, als een levenlooze In dit dood stille vertrek dat Inderdaad onder elk opzicht een graf geleek. Aldus gingen lange uren voorbU zonder dat er In de houding van den aanvoerder der Worgers eenlge verander.ng kwam, zonder dat hl| een of andere beweging maakte en zonder dat er eenlg ander teeken van leven bU hem was waar te nemen dan büna onzicht bare trillingen vm de ademhaling. Deze slaap moest voor hem de voorlooper zün van den dood. ballen, die Harry van dat moment af toch nog hU eoo keurig dat het hersteld was en men dat het de eerste bal-kooits geweest was. •w sr aar Harry, dat Is toch schitterend! Ik vind ly I het heerlUk voor Je!" zei WUly enthou- A AUut Hairy sag z’n meisje glimlachend maar tonder het minste enthousiasme aan, in tegendeel. WUly begreep sr niets van: -Maar Jongen, hoe heb ik t nou met Je? Ik dacht, dat t Je grootste succes Jjeteekende, als Je eens in het nationaal elftal sou kumwm spelen?” i nuit van ontstemming op vegen oen israrmcu „Dat was ook zoo,” antwoordde hU. „toen ik nieuweling. Zulk spel leek op niets! Wanhopig m’n keuze vernam, was Ik In de wolken en niet mg Hany naar de ledentribune, waar ook zün niets, meisje moest zitten, doch plotseling zag hü daar I- vooraan staan den ouden heer met den grau- jAsm wat ia wen baard en zün vreemden hoed. Dat plaatste linksbinnen door de verdediging op rechts vrü stond en kalmpjes met een goed gericht schot kon doelpunten. Toen geraakte Harry, die vanaf zün herstellen sl zeer scherp bewaakt werd, ge blesseerd en moest het veld vêrlaten. Doch na de rust kon hü weer meespelen en werd met een ovatie begroet .HU werkte en zwoegde en rende langs de lün, hü kende geen rust en was de bezieling van de geheele voorhoede, die hem ballen toespeelde, -en welke hü dan weer dwong door scherpe en keurige voorzetten zoo snel mogelUk op te dringen! Op een oogmbllk, -A toen hü den bal kreeg toegespeeld en d.e weer Ti op zUn binnenman, kwam deze vrouw ar- juUt voor de rooten van tljn u ¥Bj. ,len. Harry begreep de situaLe onmidd llük, hü tipte resoluut den bal voor de voeten van den aanvaller weg en maakte de beweging of hü naar den middenvoor zou doorgeven om zün plaats weer in te nemen, terwül de gevallen Lnksbinnen zich dan intusschen hersteld had. Doch op het moment, dat zün tegenpartü dat i door geven wilde voorkomen, zwenkte Harry lls- I tig - -•- -a - -x ren stoof hü op het doel af. Daar wachtte de tegenback, verrast door het tempo, doch hü viel aan. maar me), een Ucht tikje het Harry de bal even doorloopen en bleef self pal staan. De back schopte ld de lucht en viel en meteen rende Harry achter hem om den bal na, alleen op den keeper af en met een kelliard schot in den uitersten hoek, onhoudbaar, maakte Har ry den derden goal, ’t Was het werk geweest van enkele seconden, en Iedereen was vei bluft. Toen brak het gejoel eerst voorgoed los; de overwinning was nu zeker. En het elftal won dan ook overtuigend en volkomen verdiend met J. ha... s 4 ui succes gebleken. M Den volgenden avond, thuis, dacht Hany na over Zün succes en de felicitaties van zün bond en clubgenooten en vrienden en kennissen, niet -et U— -- «T c-, als hüzelf Zün vooruitzichten ais Internationaal voetbalspeler waren gunstig, en.... toen kwam weer het oude heertje, als om zün stemming te verknoeien. HU scheen zün verlies echter nogal kalm op te nemen en hU zei: .Voor Je me er uit staat, mag ik Je misschien iets zeg gen. Mün naam is Williamson, en ik had beele- maal niet gewed, want eigenlijk kon voetballen me tot gisteren toe niet heel veel schelen. Maar Leu en Australië toen Ik hoorde, dat Jelui «oudt gaan .rouwen. En nu wilde Ik eerst eens weten wat .oor een man ze e.genhjk wel had uitgezocht. Daarom deed Ik Je het voorstel. Maar je hebt Je schittei end gehoudeneerst dacht ikmaar je was zeker zenuwachtig met, en toen dacht je aeker aan wraak? Enfin, 1 was prachtig! hc„ ge.. -«-• waarin JU ook speelt. En die betrekking? O Ja. kük jouw baas is een kennis van me, en of schoon hU er eerst niets voor gevoilde, omdat je hem te goed beviel, heeft hü tater toch be loofd me te helpen bij m’n proef. Je komt er* dus weer terug, maar 't maakte m’n voorstel uog aanlo- een paar jaar leert daar, dan.Ja, Ik ben geen mlUionalr, maar dan kun Je met mün huwe- lüksgeschenk misschien wel iets voor je zelf be ginnen.” Voor de tweede maal zat Harry voor dien man bewegingloos. De oude heer zag hem glim lachend aan. stond op en opende de deur. In de gang stond WUly vioolük lachend I •Wel,” riep ze, „wat zeg je er van? Oom heeft oei my «u... „Nou,” kwam Harry lachend bü. „hü heeft me :eu paar h.-l l a ..Dear ben ik heel blU om. Jongen." zei de oude heer, „want die hebben veel goed gedaan! En al kan ik Je niet mUn zoon noemen, zal ik toch altUd trotsch kunnen zün op mün neef!" i Men vraagt hun vóór en boven alles afstand te doen van hun peraoonlükheld. Vervolgens beveelt men hem, naar gelang de omstandigheden het elschen. dezen of genen persoon te besplonneeren ofwel met onvoor- waardelüke toewüding te dienen; soldaat te zün in het Indische leger of onder de rebellen; voor slaat te spelen ofwel in de huid te krul pen van een radjah; men gebiedt hun gene zing of ziekte te veroorzaken. Hef te hebben of te haten. Iemand te redden of hem te ver moorden Zü gehoorzamen zonder oen woord, zonder een gebaar, zonder eene aarze ling en zonder dat iets hen kan weerhouden: geen moeiUjkheden, geen folteringen, geen dood. De volstrekte, daar hun plicht. Tot dezulken behoorde Berar. die met ont stellend. nauwgezetheid do verschillende be velen had opgevolgd van die mysterieuze „poendlta", die IngewUden welke men nooit sag. en wier onbegrensde macht men toch elk oogenbllk en overal gevoelde. nu hl) slch tot gedoemd zag begon zUn woede, in bet begin eoo ver- rchrlkkelük. te bedaren; het bewustzUn z*n plicht te hebben volbracht, maakte Berar al lengs kalmer. Hü had dan toch ook alles ge daan wat hü vermocht. En Indien hü niet méér deed, dan kwam dat eenvoudig daardoor. hü voor moetlUkheden stond, waartegen niets vermocht. HU ging dus sterven! MONTREAL. 6 Maart. (Reuter.) Op de hier jehouden büeenkomst van het college van Am»- rikaansche doktoren heeft Br. Stanley Cobb uit Boston verklaard, dat denken een even zwaar werk is als arbeiden met spa of ploeg. Scherp-denkende hersens verbruiken even veel energie als hard werkende spieren. Hierdoor is bet ook te verklaren, dat hoofd arbeiders. die een zittend leven lelden. dlkwUls hongeriger zün. na hun gewrne hersenwerk, dan na in de open lucht gewerkt te hebben.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 14