HET ROODE GEVAAR Prikkeldraad ONS ECONOMISCH LEVEN I D' Zullen de oogen eindelijk opengaan? i- pi Actie Nederlandsch fabrikaat voor Karakter! HOE KUNNEN WIJ HET REDDEN? 1' PRACTISCH VERWEER r - w Ki VRIJDAG 10 MAART DE GROOTE VASTEN TE ROME Conflict te IJmuiden i Om erger te voorkomen GEKNOEI DER DISSIDENTEN en onze aan a Ernstig auto-ongeluk Invoer van bacon in Engeland u Meisje ygrdronken Een motie regeering verzonden I i daad t - 1 tr- en. Beperking van 22 Maart af XB in katholieke lOM KW Ar- dit 1 100 bestellen. 4 4 j ld li- Maar de campagne mag niet ont aarden in klein nationalistisch gedoe Voorstellen van de Nederlandsche Kamer van Koophandel te Parys Buiten de katholieke eenheid weinig succes Vermoed elyk defecte stuur inrichting «M KM to- M De heer Augustus uit Heerlen, die, zooals Ge richt. als nummer één zal staan op de lijst der R. K. Volkspartij in Limburg, ontving Woens- is te vaag om in dien vorm eenig gewicht de schaal te kunnen leggen." des ott P«» snz. riga lok •W Hjn tas mg □ed ar, bet leel handelspraktijk der laatste maan den heeft ons veel geleerd. In de allereerste plaats, dat .De partijgenoot, die anders doet, moge ver- stgndelijk de soclaal-democratische beginselen aanvaard hebben, hij had nooit tot onze Partij moeten behooren. omdat hem de voornaamste der daartoe noodige eigenschappen, niet die van het hoofd, doch van hart en gemoed, ont breken.” is onze heilige plicht, de waarheid te doen zegevieren over de leugen, geheel afge- den van de personen. Het vierjarig dochtertje van den heer van G. te Hoogmade. gemeente Woubrugge. is Don derdagmiddag nabij de ouderlijke woning in de Does geraakt en verdronken. Nu weten wij dus, welke de voornaamste eigenschappen van hart en gemoed zijn, waar over een sociaal-demokraat moet beschikken. 'Al heeft de partij ook het schoonste onge- Hjk. al zondigt de partij ook tegen de meest elementaire wetten eener geordende samenle ving, al is men ervan overtuigd, dat de partij een gevaar voor de maatschappij wordt en be zig is zichzelf mét de heele rest naar den kelder te helpen, dan moet men eigenschappen van hart en gemoed genoeg bezitten om on danks alles te juichen of althans te zeggen nou ja, goed of niet goed, X is mijn partij! X Is wél een fraai karakter, dat men in de 8. D. A. P. noodlg heeft! 5. strüd tegen fascisme, oorlog en loonroof. Ben proteststaking het leven en de vrijheid der muiters schijnt het eerste punt te zijn. In de Eeuwige Stad plegen de liturgische plechtigheden van den dag gedurende de Vasten in de verschillende „staties" gevierd te worden. Op onze foto een processie uit de „San Oiorgio" in Velabro, de kerk op den achtergrond, die waar schijnlijk uit de zesde eeuw stamt onder den „Arco di Oiano" doortrekt. De Umuider Federatie en oud- burgemeester Rykent en incidenteele bestrijding van het socialisme? Zal men n u de ongeoorloofdheid van het socialisme in zjjn consequenties willen en dur- vqp erkennen in onze samenleving? Er hebben zich den laatsten tijd waarlijk wel feiten voorgedaan, welke opnieuw tot over weging stemmen. In de binnenlandsche politiek: het geval met „De Zeven Provinciën”; In de interna tionale politiek: de minderwaardige pogingen van de socialistische arbelders-intematlonale, ’u eenheidsfront te vormen te zamen met de com munisten van Moskou en elders. Let wel: de nette socialisten van rechts tot links bereiden er zich, zoowel nationaal als internationaal, op voor, epn eenheidsver- bond te sluiten met de bolsjewieken, die zij (overigens volkomen terecht) tot op heden veroordeeld hebben als de vijanden der wer kelijke arbeidersbelangen, als moordenaars en roevers. Met dergelijke lieden willen de sociaal-demo- kraten zich nu encanailleeren om een front te vormen tegen het fascisme. Daarmee hebben de heeren hun eigen plaats getoond. Een soc.-demokratlsch-communistisch een heidsfront! de sociaal-demokraten soebat ten erom de communisten nemen het goed gunstig in overweging, mits de socialisten hun leven „beteren"! Ziet men nu de verwantschap tusschen so cialisten en communisten, die als ’t er op AAnkomt één zjjn in de vertrapping van de godsdienstige, zedelijke en maatschappelijke belangen van allen, die prijs stellen op een christeljjk-geordende samenleving? Erkent men nu ten volle het roode ge vaar, waartegen de katholieke pers sinds jaar en dag zoo krachtig gewaarschuwd heeft? Dr. J. van den Tempel, lid van de Tweede Kamer, wilde de actie ten behoeve van het Nederlandsch fabrikaat bovenal zien als een verweersbeweging tegen het noodlottig autar kisch streven in het buitenland, met deze be perking evenwel, dat de campagne niet mag ontaarden in klein nationalistisch gedoe. „De toestand is thans zoo ernstig en de werk loosheid neemt zulke verontrustende afmetin gen aan. aldus de heer van den Tempel, dat het absoluut noodzakelijk is, elk deugdelijk middel aan te grijpen om verderen achteruit gang te voorkomen. Deze actie kan alleen daarom j reeds nut afwerpen, dat zij ertoe kan bijdragen, dat het groote publiek op de juiste wijze reageert en het Nederlandsche bedrijfs leven daadwerkelijk op doelmatige wijze ^aat steunen. Anderzijds moet deze reclame-cam pagne natuurlijk opgevangen worden door de producenten, die ervoor moeten zorgen, dat het publiek inderdaad ook goede Nederlandsche waar voor concurreerende prijzen kan betrek ken. Want deze propaganda-beweging heeft uiteraard niet de beteekenis, dat dwang op de afnemers wordt uitgeoefend. Men blijft ten slotte vrjj zUn aankoonen da»r te doen, waar men denkt het best en goedkoopst te kunnen slagen. Deze vorm van steun aan het Neder landsche bedrijfsleven mist dan ook alle na- deelen, welke de eigenlijke protectie aankleven. Als de actie in dezen zin gevoerd wordt, zullen dag telegrafisch bericht van den heer Meertens, of h<j nummer twee op de lijst van de .-Fede ratie" Meertens wilde worden. De heer Augus tus zal aan dit verzoek geen gevolg geven. Donderdag heeft de R. K. Volkspartij te Wijk-Maastrlcht vergaderd. De heer H. Wehrens uit Kerkrade komt definitief als num mer 3 op de Ijjst voor. Op de lijst zal ook voor komen de heer Dekker (mijnwerker), lid van den Raad der gemeente Heerlen en een oud- herbergier uit deze gemeente. vertrouwen wekt, dat goede waar ook binnen onze grenzen tegen concurreerende prijzen te verkrijgen is. Het welslagen van deze propa ganda is voor een belangrijk deel afhankelijk van de houding van directies van groote wa renhuizen. wlnkellersvereenlgingen, inkoop- bureaux, coöperaties, kortom van al die licha men, welke in rechtstreeksch contact staan met den particulieren afnemer. In hun welbegrepen eigenbelang, zullen zij het groote publiek, dat toch reeds zoo moeilijk voor feitelijke mede werking bjj de bevordering van algemeene be langen te bewerken is, erop moeten wijzen, dat zeer veel artikelen van bultenlandschen oor sprong. welke men ondoordacht of zelfs uit een vooropgestelde meening koopt, evengoed uit Nederland betrokken kunnen worden.” In de Kamer bent u steeds opgekomen voor tiet zooveel mogelijk uitbesteden van groote publieke werken aan Nederlandsche bedrijven. .-Inderdaad, en dienaangaande is ook wel resultaat bereikt. Ik vind het bijvoorbeeld vol komen natuurlek, in deze abnormale tijden, dat men den belangrijken bruggenbouw over de groote rivieren door de Nederlandsche nü-‘s’*' verheid doet uitvoeren. Waarbij uiteraard zorg vuldig gewaakt moet worden tegen misbruik. Dit is slechts een voorbeeld. Dat bestrijding van de werkloosheid daarbij steeds mede een der leidende gedachten is, behoeft wel geen nader betoog. Uitbreiding enversterking van het Nederlandsche bedrijfsleven is een "alge meen belang, maar tevens In het bijzonder een arbeidersbelang. Bovenal onder de tegen woordige omstandigheden nu de afschuwelijke werkloosheid het bestaan van honderdduizen den valide arbeiders ondermijnt.” Ziet U de werkloosheid in de naaste toe komst nog toenemen „In elk =eva!: ik zie op het oogenblik hoe genaamd geen lichtpunten voor de allernaaste toekomst. De ellendige politieke toestanden, in ternationaal, dooven elke kiem van verbete ring. Maar wij blijven hopen, zelfs vertrouwen, op een uiteindelUke verandering in de conjunc tuur. Doch zelfs als die mocht Intreden zal, als alle teekenen niet bedriegen. gedurende langen tijd ook in Nederland een groot leger van werklooren blijven bestaan. In dit ver band mag er ook wel op worden gewezen, dat het niet alleen kan gaan over voorkeur voor het Nederlandsch fabrikaat, maar dat, bin nen de aangegeven grenzen, ook het vraag stuk van de voorkeur voor Nederlandsche werkkrachten alle aandacht verdient. Wij zjjn nu eenmaal gedwongen tot verweer en hebben ons daarbij slechts te hoeden voor middelen, die erger zjjn dan de kwaal. Een aantal landen zoekt dat verweer in depreciatie van hun valuta. Voor ons land is deze valuta-concurrentie uitermate lastig. Doch dat is een tjjdelijk kwaad. De ervaringen hebben nu wel reeds bewezen, dat depreciatie van de valuta, hoe schadelijk ook voor de concurrenten, op den duur vooral verwoestend inwerkt op de landen, die haar toepassen. Wjj moeten het hebben van andere mid delen van verweer. Een van die middelen kan zijn de propaganda voor Nederlandsch fabri kaat. Ik hoop, dat zij zal slagen en dat zij tn ruimen geest zal worden gevoerd. De IJmulder Federatie van Arbeiders in het Visscherij- en Transportbedrijf te IJmuiden zond den heer RUkens een schrijven, waaraan het volgende is ontleend: „De Inhoud, zoowel als de wijze van behande ling van uw schrijven rechtvaardigt den in druk, dat u zich in uw functie van voorzitter der VisscherU-Commlssie in dit conflict partij stelt en wel aan de zijde der reeders. Vooral X moment, hetwelk door u daarvoor gekozen werd, nJ. Juist nu onze organisatie metterdaad bewezen had aan de oplossing van dit conflict ernstig mede te willen werken, komt ons voor, allerongelukkigst gekoeen te zjjn. Het kan geen nut hebben en ook uw bedoeling niet zijn om met ons over de meer of mindere juistheid der stakingstactiek van gedachten te wisselen. Wel mogen wjj de veronderstelling uiten, dat het u als voorzitter der VlsscherU-Commissie nu zoo langzamerhand wel duidelijk zal zijn geworden, waarom de opvarenden en andere visscherjj- arbeiders, kennende de in het bedrijf hier heer- schende toestanden en gebruiken, minder nog dan arbeidébs In andere bedrijven, bereid zjjn, concessies op het stuk-loon en arbeidsvoorwaar den te doen, zonder dat daar iets tegenover gesteld wordt. Met argumenten wordt bewezen, dat het be grijpelijk is. dat de arbeiders van oordeel zijn, dat de bedragen, die van hun levenspositie af genomen kunnen worden, als druppels op de gloeiende plaat zullen vallen. En als dan des ondanks van arbeiderszijde de mogelijkheid van niet onbeduidende concessies hunnerzijds in X uitzicht wordt gesteld zonder dat van reeders- zijde ook maar een enkele stap in hun richting wordt gedaan, dan wil het ons voorkomen, dat er voor u meer aanleiding was geweest zich tot de reeders te wenden en hun te wijzen op hun verantwoordelijkheden In dezen. Van ons al thans kan met redelijkheid geenerlei stap meer worden verwacht. Wat door U aan het slot van uw schrijven ten aanzien eener wettelijke regeling van de bemanning van kleine booten wordt opgemerkt 1 in ook zij, die een scherp oog hebben voor het nauwe verband tusschen in- en uitvoer van een land, de redelijkheid van dit verweer niet kun nen betwisten. Nederland wordt op het oogenblik in vele op zichten gehandicapt. Terwijl de Industrie van een groot land in het algemeen reeds over een vrij ruime binnenlandsche markt beschikt, wat vooral In dezen tijd van productie op groote schaal van ontzaglijk belang is. mist onze nijverheid deze voordeelen. Wjj moeten het voor een groot deel van de vrije wereldmarkt hebben en deze wordt thans door de geweldige protectie in het buitenland, alsmede door de valutaconcurrentie van landen met gedepre cieerde valuta, steeds meer ingekrompen. En al zullen wjj nu moeten erkennen, dat elke ver- weerbeweging, die de tendenz heeft het Inter nationaal luilverkeer te beperken dus ook de actie, welke thans zal worden gevoerd iets van achteruitgang in zich draagt ten aan zien van de doelmatigste voorziening in de be hoeften der menschheid. zullen wij deze pro paganda toch in alle opzichten moeten steu nen. teneinde erger voor onze eigen nationale economie te voorkomen.” Bent u voorstander van het stelsel, dat er in bijzondere gevallen, desnoods met geldelijke opofferingen voorkeur aan het Nederlandsch fabrikaat wordt gegeven? „Ongetwijfeld mag in bepaalde gevallen de voorkeur voor onze nijverheid tot uiting wor den gebracht, zelfs met een geldelijke opoffe ring van de zijde der Overheid, al kan een vaste regel te dezen aanzien niet worden ge steld. De Rijkscommissie voor werkverruiming is trouwens met onvolprezen ijver bezig om de regeering op dit gebied van advies te dienen. Enkele malen is op haar voorstel overheids subsidie verleend, waardoor belangrijke wer ken voor ens land behouden bleven. Het groote publiek valt daar natuurlijk bul ten. De massa kan men alleen bereiken door een intensieve voorlichting. En daarom kan men den producenten ook niet genoeg den goeden raad geven, dat zU moeten begrijpen, dat deze actie alleen dan kan slagen, indien men het In de allereerste plaats, dat het stelsel van vrijhandel tot het verleden be hoort. Als geboren voorstanders van stelsel betreuren wij dit, als economen met inzicht in den huldigen gang van zaken erkennen wij, dat het onmogelijk is om tegen den stroom in te roeien en derhalve noodzakelijk om onze bakens te verzetten. Tot dit laatste heeft de Nederlandsche regeering, zij het met een omzichtigheid, die bedenkelijk veel op schroom gelijkt, reeds moeten besluitep. Zij heeft, om het economische leven In ons land niet geheel te ontwrichten, hier en daar een contln- genteerlngsmaatregel getroffen, bedoeld als een uitzonderlijke en tijdelijke bescherming van de een of andere nationale industrie. Zij heeft hiermede tevens erkend, dat een volmaakte vrijhandelspolitiek niet meer door te voeren is. Zij is gezwicht onder den druk der tijden en ook voor de overmacht van die economische coalitie, die fel pro tectionistisch optreedt In het internatio nale ruilverkeer. Intusschen is reeds duidelijk gebleken en iedere dag brengt ons meer bewijzen dat het ingrijpen van regeerlngswege in Nederland lang niet ver genoeg gaat om verbetering te brengen in den toestand. Het ontbreekt ons hiertoe aan een scherp doorgedacht systeem, het ontbreekt ons vooral aan een georganiseerde toepassing van een dergelijk systeem. In de tweede plaats nu heeft die han delspraktijk der laatste maanden geleerd dat het ondanks maatregelen van restrictie en zelfs van absoluut invoerverbod moge- lijk blijkt om tot een gezonden uitruil van goederen te komen met het buitenland, T "T T anneer nu in onzen kring een zelf ge- w\/ noegzame en om zijn rust bekommer- de lezer zich beklaagt over zooveel •odalismebestrUdlng in de katholieke pers, vanneer zoo iemand zijn krant onprettig en vervelend gaat vinden, omdat daarin altijd en telkens weer te velde getrokken wordt tegen de 8 D. A. P., dan constateeren wij daarin ’n afzchuwelUk misverstand, dan leiden wU daar- dat zoo'n lezer niet weet, althans niet waardeert, wat hem en heel de niet socialis tische massa tot vrede strekt, dan zien wij daarin een onderschatting van de mislei dende kracht, welke er van het socialisme uit gaat, dan zien wjj daarin een onderschat ting van het roode gevaar zelf. Ondanks alle zeer duidelijke feiten, ondanks alle zakeljjke en absoluut afdoende betoogen wordt het socialistische gevaar in breeden kring nog steeds maar half of niet begrepen Misschien is zulks hièraan te wijten, dat de katholieke pers maar al te vaak heeft moeten roepen: „de wolf komt!” en daardoor niet overal meer ernstig genoeg genomen werd. Zullen nu echter de oogen open gaan? Zal men nu willen Inzien, dat de katholieke Pers gelijk gehad heeft met haar principieeje kunnen adviseeren om voor een bedrag van 260 mlllloen gulden het totaal waarvoor wjj aan Duitschland verkoopen vrije in- voerconsenten aan Duitsche' exporteurs te vérstrekken. Tegelijkertijd kan de vereenl- ging de Duitsche regeering wijzen op de mogelijkheid van grooteren import in Ne derland, indien deze de spermaatregelen tegen den Hollandschen invoer opheft. Ge beurt dit niet, dan zullen de Duitsche ex porteurs hun invoer-consenten voor Neder land zoo duur moeten betalen, dat het niet meer loonend is om voor meer dan vooi 260 millioen gulden te verkoopen. Automa tisch zullen dan landen als Frankrijk en Engeland aan het bod komen, tot ook hun handelsbalansen omslaan en hierefoor wordt een regularisatle-politiek verwezen lijkt. waardoor onze handelsbalans ten op zichte van elk der landen waarmede wij een Internationaal ruilverkeer onderhou den. weer in evenwicht wordt gebracht, wat in de huidige omstandigheden een noodzakelijkheid is om onzen handel uit de impasse te helpen, waarin hij zich mo menteel bevindt. Deze inzichten nu heeft de Nederland sche Kamer van Koophandel te Parjjs van den heer Stokvis overgenomen en in den vorm van een motie aan de Nederlandsche Regeering voorgelegd. In de toelichting op deze motie merkt het bestuur van de Kamer op, dat het niet alleen noodig is, dat bestellingen van het Rijk en de onder toezicht van het Rijk staande openbare lichamen geplaatst wor den in die landen, die meer van ons be trekken dan zij aan ons leveren, doch dat tevens de Regeering handel en Industrie in Nederland wijst op de noodzakelijkheid van een dergelijke handelspolitiek en hierbij laat uitkomen dat het naleven hiervan op deze kringen steeds grootere lasten voor steunmaatregelen zal doen drukken, waar door het voordeel van uitsluitend koopen In een land, dat ten opzichte van Neder land een positieve handelsbalans bezit, weer geheel te niet gedaan wordt. Mocht deze aanbeveling niet helpen, dan zou de Regeering wellicht door een stelsel van regularisatie-restricties ten aanzien van die landen, die meer aan Nederland ver koopen dan van Nederland koopen, de han delsbalans ten aanzien van elk van deze landen afzonderlijk weer in evenwicht kun nen brengen. Dit alles, der Nederlandsche regeering ter overweging gegeven, is oj. ook waard overdacht te worden door organisaties als de Maatschappij van Nijverheid, de Ver- eenlglngen van Werkgevers, den Zuivelbond, de Kamers van Koophandel enz. H. NEUl^ANN. Secretaris Ned. K. v. K. te Parijs. Dr. Polak wijdt in zijn Kroniek in de socia listische pers eene beschouwing aan het geval van Professor Ooudriaan, die uit de 8.DA-P. trad, nadat hij in de „Groene Amsterdammer" op zeer krachtige wijze stelling had genomen tegen de onverantwoordelijke taal van zijn thans ex-partijgenooten Cramer en Oudegeest over de muiterij op „De Zeven Provinciën”. Dr. Polak noemt prof. Ooudriaan een muiter, al kan hU zich met veel, wat deze schreef, ver- eenigen. Ook dr. Polak noemt trouwens de der muitende schepelingen „afkeurens- w aardig en onduldbaar”. Maar aldus de Kroniekschrijver prof. Ooudriaan had moeten denkenright or wrong my party! 'goed of niet goed, X is mijn partij! Hij had zich, al was hij het nóg zoo oneens met wat vooraanstaande partijge- nooten zeiden die notabene woorden spra ken, funest voor de handhaving van ieder, ook eventueel socialistisch gezag! onvoor- waardelijk aan de zijde der partij moeten stellen. - De Engelsche Minister van Landbouw ver klaarde Donderdag, aldus bericht men uit Lon den aan de „Telegraaf”, In antwoord op een in het Engelsch parlement gestelde vraag, dat na onderhandelingen met vertegenwoordigers van de voornaamste baconuitvoerende landen de invoer van bacon en ham In Engeland per maand met ingang van 22 Maart as. zooveel mogelijk zal worden beperkt tot de volgende hoeveelheden: Argentinië 5900 cwt.. Finland 4300. Letland 4000. Lltauen 39.000. Neder land 80.300, Polen 79.500, Zweden 37.600, Ver. Staten 51.500 en Sovjet-Rusland 4000 cwt. Deze cijfers bevatten een correctie In verband met iseizoensfluctuaties. De onderhandelingen over den invoer voor de resteerende drie maanden van de periode per 22 Juni worden voortgezet. Den 19 Februari verklaarde zich de Socialistische Arbeiders Internationale (S.A.I.) bereid om met de communisten samen een eenheidsfront te vormen. Den 7 Maart publiceerde ,JDe Tribune" het antwoord van het Executief Comité der Communistische Inter nationale (E. K. K. I.) waarin het socialistisch aanbod wordt aan genomen op voorwaarde dat de socialisten de leiding in den strijd praktisch geheel aan de communisten overlaten. Uit .Met Volk” van t Maart blijkt dat de socialisten de communistische eischen nogal hooggestemd vinden, maar ze verwerpen die toch niet. De Commu nistische Party Holland ontraadt den arbeiders het einde der onderhandelingen tusschen de partijen af te wachten en dadelijk de agitatie te beginnen. In navolging der .Mrawda” roept ,,De Tribune" van 9 Maart de sociaal-demokratische, socialistische, com- Partlflooze arbeiders op voor den gemeenschappelijken j voor van ,JDe Zeven Provinciën" van het gemeenschappelijk programma vermits de handelsverhoudingen van land tot land grondig onder de oogen worden gezien. Dit nu heeft Dr. L. G. Stokvis te Parijs voor Nederland gedaan. Uit het door hem ingestelde bnderzoek is gebleken, dat de totale waarde van in- en uitvoer van ons land In 1931 (het laatste jaar waarover wij op dit tijdstip over volledige gegevens beschikken) rond 3.200 millioen gulden heeft bedragen. Uit de voorloopige statistie ken over 1932 blijkt, dat dit bedrag is teruggeloopen tot 2.145 millioen, alzoo een achteruitgang van circa 35 pet. Dit cijfer is te bedroevender als men het vergelijkt met het gemiddelde van den totalen handels- omzet In het tijdvak 19201930, dat 4144 millioen bedroeg. In één jaar tijds dus Is ons internationaal ruilverkeer tot op de helft teruggezakt van het gemiddelde der tien laatste jaren. Een bekend feit is, da# onze handels balans zich reeds sedert tientallen van jaren kenmerkt door het verschijnsel dat het totaal der invoeren in Nederland be duidend grooter is dan het totaal der uit voeren uit Nederland. In normale tijden behoeven wij ons noch over een deficltaire handelsbalans, noch over de onevenwichtigheid van verschillen de balansen ongerust te maken. Het eerste bewijst slechts dat de onzichtbare handels balans, als de Inkomsten uit bezittingen in het buitenland, vreemdelingenverkeer scheepsvrachten e. d. het deficit weer aan vullen. Het tweede levert geen gevaar op zoolang het vrije ruilverkeer tusschen de verschillende landen onderling gehand haafd blijft. Dit laatste nu is helaas niet meer het geval, zooals wij reeds hierboven hebben gemeld. Wij hebben met dit voldon gen feit rekening te houden en moeten dus onze handelsverhouding tot elk land af zonderlijk nagaan. Die met Duitschland is misschien wel de meest frappante. Ons land heeft in 1931 voor rond 363 mlllloen meer van Duitschland gekocht dan aan dit land verkocht. Is dit op zich zelf in de hui dige omstandigheden reeds een gevaarlijk verschijnsel, des te dreigender is de situa tie als men nagaat dat Nederland met zijn 8 millioen inwoners prompt de 620 millioen gulden, die het aan Duitschland schuldig is, betaalt, terwijl dit land met zijn 65 mil lioen inwoners, niet bij machte blijkt om de 250 millioen gulden die het ons schuldig Is op te brengen. Aangezien gebleken is, dat landen als Amerika en Duitschland. waar van wij een goede klant zijn, misschien nog in meerdere mate onzen uitvoer bemoeilij ken dan landen als Frankrijk en Engeland, waaraan wij veel verkoopen, kan dit even min een overweging zijn om op den nood- lottigen weg te blijven doorgaan. Het feit nu, dat in'deze voor het alge meene ruilverkeer zoo moeilijke tijden, iedere belofte tot het plaatsen van orders de meest gesloten poorten opent, moet voor ons reden zijn om niet eenzijdig door te gaan met te bestellen in die landen, die niet alleen geen tegenprestaties aanbieden, maar zelfs niet eens voldoen aan hun financieele koopmansverplichtlngen en de weinige bij ons gekochte goederen zelfs niet betalen (Sperconto’s). Wij dienen dus, zoo als de heer Stokvis terecht betoogt, de mogelijkheid te overwegen om meer orders te plaatsen in dat complex van landen, waarvoor de Nederlandsche handelsbalans een gunstige uitkomst aantoout, n.l. het Engelsche Keizerrijk, Frankrijk en Neder landsch-Indlé. Op dit gebied nu kan onze Regeering door regelend op te treden, waar een dergelijk optreden toch reeds geschiedt, den Nederlandschen handel een grooten dienst bewijzen. Nemen wij eens onze handelsrelaties met Argentinië onder de loupe. Dit land ver koopt voor 115 mlllloen gulden graan aan. ons en koopt hiervoor In Nederland prak tisch niets (voor 9 millioen gulden). Om onze handelsbalans met Argentinië In evenwicht te brengen zou dit land van ons voor een bedrag van ruim 100 millioen moeten bestellen. Ongetwijfeld kan de Nederlandsche industrie reeds een belang rijk deel van alles wat Argentinië zich in het buitenland moet aanschaffen, verstrek ken, wellicht is het zelfs niet uitgesloten dat Argentijnsche bestellingen in ons land nieuwe industrieën, waarvoor tot nog toe geen afzetgebied verkregen kon worden, doen verrijzen. Het overblijvende gedeelte zouden wij als bemiddelaars kunnen tn- koopen in andere landen, die een goede klant van ons zijn of zelfs in landen als' Duitschland en de Vereenigde Staten, on der voorwaarde dat deze landen voor een gelijkwaardig bedrag bij ons koopen. Deze reglementatie is ook hierom prak tisch te verwezenlijken, omdat in het posi tieve complex Brltsch Keizerrijk, Frankrijk en Nederlandsch-Indië alles verkregen kan worden, dat thans geleverd wordt door het negatieve complex Duitschland, Vereenigde Staten. Argentinië, België en Japan. Een stap in de goede richting Is reeds ge daan door de oprichting van een speciale vereeniglng, die ten doel heeft Zuld-Ame- rika te wijzen op Inkoopsmogelljkheden In Nederland. Zulke vereeniglngen nu zouden voor alle deficltaire landen opgericht moe ten worden. Deze zouden dan bijv, voor Duitschland de Nederlandsche regeering r «n heeft er de katholieke pers of 1^/1 althans een deel daarvan vaak een A soort verwijt van gemaakt, dat zij zooveel aandacht schonk aan de gedragingen der 8. D AP en dat zij geen gelegenheid onbenut liet om de 8.DA.J’. te bestrijden. Waartoe dienen toch al die „hatelijkheden"? zoo werd ook In onze kringen nog wel eens gevraagd: de 8.D.A.P.ers bekeert men er toch niet mee. ook al doordat dezen toch niet ken nis nemen van wat er in de katholieke pers komt en doordat de socialistische bladen de pakkendste argumenten voor hun lezers toch verzwijgen. Maar bovendien: is het niet liefdeloos, zoo dag In dag uit X zwaard te hanteeren? Maakt men de katholieke krant met al die strijd-ar- tikelen niet onprettig te leaen. niet vervelend? Waarom toch op al die slakjes zout gelegd? Ziedaar enkele „klachten", welke wij niet schromen hier weer te geven, juist omdat wij daarmede bjj deze gelegenheid gaarne eens volledig willen afrekenen. ZU. die het nut der bestrijding van het so cialisme dag in dag uit, in X klein en in X groot, principieel en incidenteel, naar aanlei ding van actueele feiten en feitjes, in twUfel trekken op grond dAArvan. dat de misleide 8D.A.P.-ers onze bladen toch niet lezen en de socialistische pers onze argumenten toch verzwijgt, zU vergeten één allerbelangrUkst ding, nJ- dat de lezers der verschillende bla den. welke elkander vijandige richtingen ver tegenwoordigen. geen afzonderlijke groepen vormen, die elkander nooit ontmoeten of langs elkaar héén leven; Integendeel, in bet maatschappelijk leven gaan deze menachen. al dan niet tot hun genoegen, dagelijks met elkaar om en op kantoren, in fabrieken en werkplaatsen bluft de inhoud van het lUfs- blad niet onbesproken. Vooral socialisten, propagandistisch als nu eenmaal zUn aangelegd, komen daar met het nieuws en met de argumenten uit het roo de kamp naar voren en het is absoluut nood. zakelUk. dat onze partijgenooten de katholieke beschouwing en tegenargumentatie kennen, niet alleen om zelf niet misleid of aan X twij felen gebracht te worden, maar ook om den kring der mede-arbeidenden hun bestrU- ders van het juiste antwoord te kunnen die nen. De katholieke pers zou haar taak al heel slecht begrUpen en vervullen, wanneer zU tot prqpageering van ^fcet katholieke beginsel en tot afweer van socialistische aanvallen niet zoo volledig mogelUke voorlichting gaf en haar lezers met argumenten en feiten-vermelding in den voor velen vaak zoo swaren strijd niet in een zoo sterk mogelUke gositie stelde. En wat de liefdeloosheid” betreft waarmede de katholieke pers bet socialisme zou bestrU- den: o zeker! wU willen niet ieder woord voor on ze verantwoording nemen, dat in het heetst van den ultgelokten strUd of in al te grooten Uver we! eens wordt neergeschreven; wU erken nen, dat de strUd vaak meer positief en min der negatief gevoerd moest worden; maar over het algemeen mogen de socialisten zich over „liefdeloosheid" in de katholieke pers niet beklagen: het is de socialistische leiding, het is de roode pers zelf, welke ons herhaalde- lUk dwingt en noodzaakt tot rake en schijnbaar liefdelooae bestrUdlng; wjj hebben geen afkeer van socialisten. wU bestrUden in hen alleen maar de averechtsche en verderfelUke overtui ging. Omdat wU zulks tot onzen hoogsten plicht rekenen. niet uit liefdeloosheid, maar juist uit welbegrepen naastenliefde. En als wU na gaan. met welke oneerlUke middelen door sophlsmen. door verdraaiing of verzwUging van feiten de sociaal -demokratie de katho lieken bestrijdt, dan. verbazen wU ons vaak over zóóveel zelfbeheersching aan katholieken kant Het Op den Rijksweg Dlepenhelm-Ooor heeft hedennacht omstreeks drie uur, een ernstig auto-ongeval plaats gehad, waarbU één per soon werd gedood en een ander ernstig werd gewond. De gebroeders van den Brink uit Rhenen reden met een auto, geladen met zuurstof- flesschen, welke naar Munster gebracht moes ten worden, op genoemden weg. VermoedelUk door een defect aan de stuur inrichting reed de auto tegen een boom, rechte van den weg. Een der gebroeders was onmiddellijk dood. HU werd naar het lUkenhuls op de Algemeene Begraafplaats te Diepenhelm overgebracht. ZUn broeder, hoewel nog bU kermis, wu zwaar ge wond. HU werd na behandeld te zUn door dok ter Quant, uit Diepenhelm per auto naar het Algemeene Ziekenhuis te Hengelo vervoerd. De auto werd totaal vernield. De beide slachtoffers zUn ongehuwd. ra

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 14