Voor gramofoonliefhebbers M H I I Goedkoope gemakken ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Verstopping Als U toch schoenen Alle abonné HET GROOTE AVONTUUR Rust, kalmte en zelfbeheersching keeren weer terug na het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten. I vraag dan ROBINSON IDe Inbrekers koopt, >3 F Van vliegplaag bevrijd Toch erger dan andere ongelukken Een fantastisch plan Heine verveelde zich Witbroek van Br.-Indië T Wegen in Joego-Slavië i Operatie met *n zakmes Nieuwe Fransche I munten Oud Romeinsch kerkhof FEUILLETON A Van Singapore naar Londen Mijn grootste schrik in de lucht Beroemde schilderijen in veiling DE KRUISVAARDERS VAN ST. JAN DOOR UW GIFTEN „Papa Stephane” I wïAaal van den dag AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLfi RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL i ijr Freddy Vrijdag nam een touw en bond de einden ervan aan de halzen van de lepelaars. ..Laten ze maar eens hardloopen,” baritons zeide hü, terwijl hij het touw overgaf 4 De lepelaars doch de zeeman drong ze er wel toe. „Het za! Jullie belden goed doen,** zeide hij tot Muriel en Madge. ..het zal jullie veeren doen krullen en je zult er van opknappen." (Nadruk verboden). wacht op den terugkeer.... der man- t 4 •0 haar 9 Wordt vervolgd). :.1 Ik zie het nog niet....** waar moe- dat de Nabij Ljubljana in Slovenië hebben wegwer kers sporen ontdekt van een oud Romeinsch kerkhof en van een tempel, die ongeveer 1700 Jaar geleden door brand Is vernield. O.a. werden gevonden een goed bewaard ge bleven sarcophaag, munten, wapenen en aarde werk. te die gehoord Glazen Buisje 75 ct. BIJ Apoth. en Drogisten. of moeilijken en on- regelmatigen stoel gang regelt men vlug zonder kramp of pijn met Mijohirdt’s Laxeertablsttea Prijs per doos 60 cL Bij Apoth. en Drogisten rad jah m(j aan Robbie en- Topsy. wilden niet vooruit, De „Excelsior" publiceert een onderhoud met een ingenieur, die een plan heeft ontworpen tot het bouwen van een 700 M. hoógen toren, die dus 400 M. hooger is dan de Elffeltoren. HU zou dezen toren willen bouwen ter ge legenheid van de tentoonstelling van 1937. De toren zou gebouwd moeten worden op een berg, misschien de Monte Valérien. De kosten zou den 40 A 50 mlllloen franc bedragen. Op 500 M. hoogte zou een platvorm komen, dat met behulp van een spiralende baan voor auto's bereikbaar zou zijn. Een tweede platvorm op 600 hoogte zou slechts bereikt kunnen worden met behulp van IKtlnstallatles die op het eerste platform zouden beginnen. (Ingezonden Mededeellng) niet goed O. ik lUd zoo De Joego-Slavlsche regeering heeft besloten een groeten verkeersweg in asfalt aan te leggen tusschen Belgrado en Zagreb, ter vervanging van den ouden die aan de moderne verkeera- elschen in het geheel niet meer voldoet. Daar voor deze onderneming bultenlandsch kapitaal noodlg is, zal het werk worden opge dragen aan een bultenlandsche firma, die zich specialiseert op den aanleg van wegen. Er zullen echter uitsluitend blnnenlandsche arbeidskrachten gebezigd worden en de regee ring vertrouwt de groote meerderheid van de werkloozen. In totaal bUna 10.000. daarmede tan het werk te krUgen. De lengte van den nlArwen weg wordt on geveer 500 K.M. Tevens wordt een nieuwe brug gebouwd over de rivier Sava. LONDEN, 17 Maart. Heden zjjn gepubliceerd in den vorm van een Witboek de regeerings- voorstellen nopens de toekomstige constitutie van Brltsch-Indlë. Een parlementscommissie zal over deze voorstellen nader rapport uitbren gen in overleg met vertegenwoordigers der In dische openbare meenlng. Op dit rapport zullen dan de definitieve voorstellen gebaseerd zUn. En dan Tauber! Maandelijks verschUnen er stapeltjes nieuwe platen van hem, teveel om telkens te vermelden. Na zUn serie aria's uit operettes van Léhar is hU nu met een reeks liederen bezig. Ook daarin weet hij uit te mun ten. Zoo bUv. in het echt romantische lied „lm Herbst" van Robert Franz, dat in deze krachtige en toch zeer gevoelige uitbeelding bü velen Sterk zal aanspreken (Odeon 4504). Nu we het toch over zangplaten hebben, kan Ik de oude garde van gramofoonliefhebbers een prettig nieuwtje vertellen. Ge herinnert u zeker wel de „Kurz-opern” van Polydor, met name de schitterende dwarsdoorsneden van La Bo hème" en „Carmen”. Daarin zongen’ Hedwig von Debicka en Helge Roswaenge. wier stra lende stemmen tot de onvergetelUke belevenis sen van de mechanische muziek behooren. In bescheidener afmetingen verschijnt thans weer zulk een „Kurz-oper". nl. een keuze uit de beste fragmenten van ..Hoffmann s Erzahlungen" van Offenbach, met dezelfde artisten in de hoofd rollen. NatuurlUk Is ook de beroemde .Barca rolle” op het appèl maar de mooie sopraanaria JSle entfloh. Die Taube so mild" schoot er he laas bü in. Doch dat is ook het eenige, wat er STEUNT ONS GIRONUMMER IS 23653 U helpt ona hierdoor jongens zielen redden voor Christus BritscHe geleerden zün erin geslaagd eén groot gebied nabU het Tanganylkameer te bevrUden van den Tsltse-vlieg. den overbrenger van de ge vreesde slaapziekte. Het gebied is thans weer ter beschikking gesteld van de inheemsche stam men, die er 30 jaar geleden uit zUn verdreven door de vliegen. Deze overwinning van de wetenschap van de blanken werd gevierd met een thee-partü, waar op het stamhoofd alle blanken uitnoodlgde bü de opening van het nieuwe dorp. HU dankte de blanken dat zü het hem èn zijn stam mogelUk hadden gemaakt weer naar het land van hun vaderen terug te keeren. Het fanfarecorps van een gouvemements- school In de nabUheid luisterde het feest op met de nieuwste schlagers. maak ik u wakker. Wat doet Berar?.... Zie! Ik wil het!....” ZU slaakte een zucht als die van een bewus- teloos-gefolterde en prevelde met gebroken stem: .BU nen „Welke mannen?”.... „Ik weet het niet.... Ik kAn niet meer....” „Zie!”.... beveel ik u. „O, Ik sterf!.... ik sterf!”.... fluisterde het kind met hUgenden adem. „Zie.... het moet.... Ik wil het!....” „De mannen, die hulp zün gaan brengen.... de thoega'sde Worgers „Waar zün ze?”.... Het arme slachtoffer deed een doordringen den gil hooren en maakte bewegingen alsof zü vocht tegen een verschrlkkeUjk visioen. Met saamgeknepen vuistjes zich oprichtende, strek te zü den rechterarm uit en hield dezen, als verstUfd door een zenuwtoeval, gericht naar het hooge rietgewas in de onmlddellUke nabU heid, daarbU met heesche en gebroken stem stem zeggende: „DAAr zijn ze!.... daar.... de Worgers DAAr.... zeg ik u!” Met een sprong was Bikanel tusschen het hooge riet en gras verdwenen, de revolver in de hand, gereed om den stoutmoedigen spion nen hun waagstuk betaald te zetten. Maar hü zag slechts hoe het rietgewas en de bladeren zich zachtjes bewogen en hoorde niets dan een bUna onmerkbaar geritsel. Toch meende hü twee vluchtige gedaanten te heb ben zien verschijnen als schimmen, mille-wapen staat van den hertog van Rich mond.... en omdat ik den koffer zie....” „Kunt ge mU ten naastenbU de waarde er van bepalen?....” „Ja.... misschien indien gü mü helpt..” „Welnu, zie dan, zie in uw gedachte.... tel.... probeer te tellen en te schatten....” „Ja.... dat is mogelUk.... wacht even....” „Kostbare steenenschitterende juwee- leneen enorme hoeveelheidAlles staat beschreven in een inventaris, op perkament., met de onderteekening van mün grootvader. het goudgeld niet meegerekend”. .Ben mlllloen pond!....” riep Bikanel ont hutst door de grootte van het bedrag. In het volgende oogenbllk mompelde hü: ..Dien schat moet ik hebben; dien zal ik heb ben.... en heel spoedig.... En dan: geen knechtje meer spelen, geen vuile baantjes meer opknappen.... dan leven als *n vorst, als 'n Ter vervanging van de papieren 5 franc-bü- jetten in FrankrUk zullen niet, zooals eerst was voorgesteld zilveren, doch nikkelen mun ten worden geslagen, voor een totaal bedrag van 5000 mlllloen franc. Een commissie van deskundigen bestudeert thans een zevental ontwerpen voor de nieuwe munt. op deze kostelUke serie valt aan te merken (Polydor 34768/70). Tot slot nóg een zangplaatje, dat misschien een nieuwe periode in ds Nederlandsche gra- mofoonwereld heeft ingeluld. Het geeft twee „Liederen van den NU1” van Bernard van den Sigtenhorst Meyer, gezongen door Geertruida StotUnMolenaar, op de hobo begeleid door Jaap StotUn, den fameuzen solist van het Re- sidentie-orkest Deze plaat verscheen als ge volg van de samenwerking tusschen de ..Neder landsche vereenlging voor hedendaagsche mu ziek'’ en den Nederlandschen importeur van Krlstall (21108). Laatstgenoemde heeft ta Am sterdam een eigen studio geopend, waar ook an dere werken van componeerende land- en tUd- genooten In het was gegrift zullen worden. Voorshands geschiedt het vermenigvuldlglngs- procédé nog in Duitschland. Maar misschien is de tUd niet meer ver, dat ook dit in ons land plaats vindt. Een eigen platen-lndustrle, die onze eigen muziek zal publlceeren? Waarom niet, wanneer we nagaan, welk een kostelUke boekenmarkt wU bezitten! Ondertusschen stond de Zilverkoning onge duldig te wachten, hevig uit zün humeur van wege al dat onverwachte uitstel door niet voor ziene gebeurtenissen. HU hield zich op bU de rest van Bikanel’s troep, een verzameling van even wreede als laffe booswichten. Door een spoedoperatie met een zakmes is te Henderson in Texas, het leven van een vrouw op het laatste oogenbllk nog gered. De onver wachts bU de patiënte geroepen dokter con stateerde. dat de vrouw niet meer kon adem halen, tengevolge van een verstopping in de luchtpüp. Het eenige Instrument, dat hem ter beschikking stond, was een zakmes. TUd om andere operatlemlddelen te laten komen was er niet, daar de grootste haast geboden was. Met het zakmes sneed de arts de luchtpüp van de vrouw open en verwijderde wat In den weg zat. Kort daarop begon de vrouw weer lang zaam te ademen, zoodat haar leven was gered. In een ziekenhuis werd de operatie daarna vol tooid. Ook voor het verwisselen van de platen Is nu een goedkoop apparaat verschenen de „Gar- rand automatic record changing unit”, op de Nederlandsche markt gebracht door den impor teur van Odeon. Het eenvoudige toestelletje kan op elke gramofoon gemonteerd worden, maar is ook verkrUgbaar met een electrischen mo tor. Deze „repeteer-gramofoon" kan acht pla ten na elkaar spelen. De wisseling geschiedt binnen tien seconden, d.l. vlugger dan de be hendigste menschenhand het vermag. De pla ten worden echter niet automatisch gekeerd. Om dit bezwaar te verhelpen brengen His Mas ter's Voice en Odeon hun seriewerken ook in Z.g.n. automatische stempeling. Bestaat een symphonic of een opera bUv. uit vUf platen (tien kanten) dan staan op de eerste de dee len een en zes, op de tweede de deelen twee en zeven, enz. Men speelt dus eerst vUf boven kanten, daarna vUf onderkanten en behoeft alleen na de vUfde zijde het heele stel platen met de hand om te keeren. NatuurlUk moet men bU dit systeem seml-permanente naalden ge bruiken, waarvoor zoowel Winnefs goudnaald als de tungstyle van His Master’s Voice geschikt zün. BU den BerlUnschen kunsthandelaar Rudolf Lepke zal op 21 Maart as. in veiling komen i de groote schllderUen-collectie van A. W. Bjoe- strand te Stockholm. Tot deze collectie behoort een zeer groot aantal doeken van Nederlandsche meesters, o.a. een oude-mannen-kop van Ru bens welke volgens Willem van Bode door Ru bens' op middelbaren leeftUd is geschilderd, voorts een karakteristieke mannenkop van Van Dück, werken van Adriaan Brouwer, van Te niers, v. Ostade, Molenaar en Wouwermann. Behalve deze schllderUen zullen in veiling komen eenige kunstvoorwerpen uit den Renals- sanoe-tUd, bronswerken en porselein, zoomede Vlaamsche wandtapUten, Gotische houtflguren en andere kostbare voorwerpen. Het kind wrong zich in allerlei bochten als- •f het een hevigen zenuwtoeval kreeg en sta melde: „Ik kan niet!.... Ik kan niet!....” „Slaap!.... zeg ik.... Ge moet en zult lapen!...." Met 'n reutelend geluld, als dat van een stervende, sprak zU: „GU vermoordt mü!---- Robbie en Topsy merkten niet, voor het te laat was, dat de lepelaars hun voerden naar een plaats, waar de boomen met de stekels stonden Mu riel liep naar den eenen kant van den boom, Madge naar den anderen en Robbie en Topsy begrepen, dat het noodlg was het touw los te laten, daar ze anders hun handen aan de stekels zouden bezeeren. Ze deden al hun best dc lepelaars van hun plaats te krUgen. maar het gaf niets, ze bleven waar ze waren. ,Bet geeft niets,” zeide Topsy, ..ze willen niet met ons wandelen. Dat is de reden." (Maandagavond vervolg). „Zie, zeg ik u! Haast u!” „Johnny heeft het gedaan.... Die goede Johnny.... Maar zü staan nog midden in de doodsbeenderen.... en groote gieren willen hen verslinden.... ZU verdedigen zich en gra ven een gat.... en onder dit verschrikkelUk verbluf vinden zü den koffer. „Welken koffer?” vroeg Bikanel. „Den koffer, die begraven is onder den toren en die het fortuin onzer familie bevat”, ant woordt Mary met droomerige, toonlooze stem. „Hoe weet gü dat daar een schat in verbor gen is en dat die schat u toebehoort?" vroeg de politieman hoogst verwonderd. „Omdat op den kpffer de naam en het fa- Den elfden Maart 1829 hoorde Heinrich Heine, zoo vertelt Rahel Vemhagen, met Rahel samen Bach’s .Matthaus Passion”. Den vol genden dag merkte Heine op, dat hü „bU deze geschiedenis” twee kwartjes had verdiend. „De Plaats kostte mü een gulden en ik heb me ver veeld voor een daalder!” zei de dichter. Een zonderlinge verjaardag is te Kattowitz gevierd, n.l. het 5-jarig bestaan van de radio- brievenbus van „Papa Stephane”. VUf jaar geleden kreeg prof. Tymienleckl het ingenieuse idee om door middel van den zender van Kattowitz een wereldgemeenschap van radlo-lulsteraars te vormen. Het succes over trof alle verwachtingen. Thans vormen de on zichtbare hoorders van „Papa Stephane” en „Tante Helene" aldus de familiare bUnamen van den heer en mevrouw Tymienleckl de groote familie der „Katowicards", die 4 A 5 mlllloen leden telt, een vUftlgtal clubs gevormd heeft en twee tUdschriften uitgeeft. Haar devies is „Uit het oog. bü het hart”. In deze 5 jaar heeft „Papa Stephane” niet min der dan 175.000 brieven gekregen uit alle deelen der wereld. En zUn in het Fransch gehouden causerieën, lederen Woensdag en VrUdagavond van 11 tot 1 uur ’s nachts (Poolschen tUd) trek ken steeds meer luisteraars. „Papa Stephane”, die deze organisatie zonder weerga in het leven heeft geroepen, laat geen gelegenheid voorbUgaan om zijn werk in dienst te stellen van internationale eendracht en sartfenwerking. Twee Jongemannen zün uit Singapore in een Chineeschen jonk vertrokken, teneinde te trach ten naar Engeland te zeilen. De jonk is voorzien van een hulpmotor en heeft een inhoud van 13 ton; hu werd vroe ger gebruikt als vrachtboot. Een chineesche kok maakt den tocht mede, alsmede een groote zwarte kat en een klein Siameesch katje. Men hoopt over tien maanden aan de mon ding van de Theems te zün. HU kwam terug en gromde: „Berar slaapt in elk geval niet!.... HU stuurt zUn handlangers op mü af.... Maar het is niets.... Ik ken dat alles.... ik zal hem schaakmat weten te zetten”. Ten laatste aan Mary denkende, wier lichaampje daar in een allerjammerlUkste houding krampachtig saamgetrokken lag, zei de hU tot haar op barschen toon: „Vergeet al wat er gebeurd is. en .behoud er geen enkele herinnering aan, óók al brengt een ander u in slaap.” HU streek, heel even, met zün vingers zacht over haar slapen, blies op haar oogen en be val: „Wordt wakker!” Mary s oogwimpers begonnen te knipperen, levenlooze blik herkreeg plotseling uit drukking en ziel en het kind stond op en ging naar mistress Claudia, die eveneens ontwaakte als uit een nachtmerrie.... zU kwamen begreep niemand, dat zoo lang zonder heeft kunnen doen. Verschillende middelen om aan de genoemde ongemakken te ontkomen, bestaan reeds eenige jaren. Maar zU hadden tot voor kort het groo te bezwaar, peperduur te zijn. Thans echter verschUnen enkele artikelen, die ze binnen het financieel bereik van zeer velen brengen Daar is dan het kastje van His Master s Voice, model 116, met electromotor, draaischUf en au tomatische rem, waarmee ge gramofoonplaten kunt bespelen, door het aan Uw radio te ver binden. Het toestel is geschikt voor stroom- sterkten van 100 tot en met 250 volt en be staat zoowel voor gelUkstroom als voor wissel stroom. Hoe de prüzen gedaald zUn blUkt uit een enkele vergelUklng. Dit kastje kost twee derde van wat zes jaar geleden voor een kof fermodel gevraagd werd en slechts enkele gul dens meer dan de tegenwoordige portable van dezelfde maatschappU. En nu de nieuwe platen. Er is weer heel wat afgezongen, zoodat er allicht iets voor ieders smaak bU zal zUn. Dit geldt zeker voor de twee prachtige aria’s uit Don Juan” van Mozart: „Wenn du fein fromm bist” en „SciunAle tobe, lleber Junge.” Ge kent die wereldberoemde me lodieën toch, waarin Mozart heel de kinderlijk heid van zUn eigen natuur leent aan het niet al te standvastige Zerlinchen uit de opera. En toch vragen zU, ondanks den volkslledstUl. een zeer groote zangkunst. Nu, dat was wel toe vertrouwd aan Adele Kern van de Weensche Staatsopera, wier Ijle coloratuurstem de melo dieusheid van deze wUsjes zoo mooi tot haar recht laat komen (Polydor 24798). Heinrich Schlusnus bluft een der van zeer groot formaat. HU blUkt het meest in zUn element, wanneer hU heel het volume van zUn zware stem kan inschakelen, hoewel hij technisch ook in staat is ragfijne klanken te produceeren. In den ope’rastUl voelt hU zich echter hetmeest thuis. Hoor hem in de aria „In quests tomba oscura” van Beethoven en ge weet volop, wat ge aan hem hebt (Polydor 95479). -T T it mUn jarenlange carrière als piloot zUn mij natuurlUk vele herinneringen buge- bleven, aangename en onaangename. Meermalen heb ik gedacht, dat mUn laatste uur geslagen had en de litteekens, die mU aan ver schillende vliegongelukken herinneren, zUn te zamen ongeveer 80 c.M. lang. De meeste zUn uit den tUd, toen wU ons nog moesten behelpen met vliegtuigen, die reeds in den oorlog dienst hadden gedaan en in enkele gevallen nog bun camouflage hadden. De veiligheid van het luchtverkeer is sindsdien echter met verras sende snelheid toegenomen en laat thans weinig te wenschen over. Verhalen uit dien tijd zUn niet actueel meer en bovendien, mUn herinne ringen daaraan zün reeds door zoovele andere verdrongen, dat ik er geen groote plaats meer aan geef. Een gevaarlUke situatie, die mU daarentegen nog levendig voor den geest staat, is d'e vol gende. Tezamen met Robida zou ik trachten het afstandsrecord in rechte iün te breken. Met de „Point d'interrogation” wilden wü daar toe naar China vliegen. Wü vertrokken van Le Bourget op 12 September 1931, denzelfden dag waarop Doret. Le Brix en Masmin eveneens vertrokken voor een mislukte vlucht, die bo vendien tragisch eindigde. WU startten acht minuten later en vlogen de „Dewoitine” op on geveer 100 K.M. afstand van Le Bóurget voorbU- Nog zie ik het mooie silhouet van den grooten eendekker voor mü- Wü konden toen niet ver moeden, dat wü onze vrienden niet meer zou den teruzien. met uitzondering van Doret, die als door een wonder werd gered. Wü konden ook niet vermoeden, dat wü zelf in moeilükheden zouden komen. Onze motor liep als een klok. Wü vlogen laag, tusschen de 150 en 200 M omdat er op grootere hoogte een tamelük koude N. O.-wind heerschte. Het was prachtig weer, hoewel er mist hing; onze snel heid was voldoende en onze Instrumenten toon den aan, dat alles naar wensch ging. WU pas seerden den Rün, de Ruhr, en toen zonder eeni ge waarschuwing een schok, geklepper. Het toerental van den motor was met 400 vermin derd. MUn hart kromp ineen. Hoe was dit mo gelUk? Zou de motor zich herstellen? Helaas, niets van dat alles. Ik kon mün oogen en ooren niet gelooven, maar het was toch zoo: de se conden gingen voorbü en wü daalden. Met een gevoel van wanhopige teleurstel ling Heten wü in allerül de benzine wegloopen. De kans op het record was weg. De eerste tank van 600 L. was leeg, maar wü daalden nog steeds en zagen geen terrein, waar wU met mogelükheid konden landen met een zoo zwaar beladen toestel. WU moesten ook de groote tank laten leegloopen. En toen wü dat wilden doen ging het niet! De rubberring van de slui ting was uitgezet door de inwerking der ben zine. Met alle kracht trachtten wü hem open te krUgen, doch tevergeefs. Als het ons niet gelukte zouden wü neerstorten en verbranden. De grond was al gevaarlük dichtbU- Van de parachutes konden wü geen gebruik meer ma ken. Een vreeselüke angst greep mü aan. De stuur stang latend voor wat zü was. wierp ik mü met zooveel kracht op de sluiting, dat bet me daarbü zwart voor de oogen werd. En dat had succes. Wü waren gered....! Nog half versuft, nat van de benzine, bestuurde ik weer zoo goed als het ging, het vliegtuig, waarvan de mo tor onregelmatig bleef loopen. Doch nu daalde het tenminste niet meer. Het steeg zelfs een weinig. Toen wü nog ongeveer 60 L. benzine over hadden, trachtte ik een noodlandingster- reln te vinden; inderdaad zag ik een veldje, in de buurt van Dusseldorf, waar ik kon landen zonder het vliegtuig in het minst te bescha digen. Robida zakte in elkaar en barstte in tranen uit. De zenuwreactie kwam bü hem ge lukkig dadelük bü mü eerst den volgenden dag, toen ik de onbeteekenende oorzaak van de panne ontdekte en bovendien vernam, dat Le Brix en Mosmin bü Oufa waren omgekomen. het gordün open. Zü zagen niets dan boeken... Ze keken Timkins dreigend aan. Neem nu dat boek daar weg.... Neen niet dat boek.Wacht, ik zal het even doen...? Zoo, neem u dat boek eens van mü aan.Nou moet ik een plankje hooger klimmen om bü den knop van de geheime bergplaats te komen.... Timkins hield zich vast aan den rand van de kast en klom een plank hooger. HU nam een groot dik boek van zün plaats, stak zün hand in de opening, en.... Plotseling open de zich een luik in den vloer en de drie kerels tuimel den naar beneden terwül Timkins zich krampachtig aan den rand van de boekenkast vasthield. Weer drukte hü OP den knop en het luik sloot zich weer. Beneden hoorde hü het dof geschreeuw van het drietal, dat in een diepen kelder was ge vallen. Timkins klauterde behoedzaam naaf beneden en bleef nadenkend staren naar de plaats waar zich het luik bevond. Ziezoo, mompelde hü- Ik ben nieuwsgierig, wat meneer Fielding, als hü van zün „kraak” thuiskomt, wel zal zeggen. Hü is in staat de politie te roepen, want hü staat bekend als een heel net mensch.Neen, dat zal hü niet doen, want de politie zou wel eens kunnen vragen, waarom hü dat luik heeft gemaakt.... In leder geval zün de kerels thans onschadelük gemaakt. Je hebt tegenwoordig al last genoeg van de concurrentie in het vak. (Nadruk verbodens. Heb medelüden!.... Genade!....” jBlaap!” „Spaar müik sterf!....” Een roze-achtlg schuim stond op hare lip pen; hare oogen. door lüden en schrik wüd opengesperd, staarden roerloos in bet üle: het Angstzweet parelde op haar doodsbleek gewor den gezichtje en haar woorden kwamen er Als gebroken uit. Gevoelloos voor al deze ellende bulderde de •Uendellng haar toe: „Slaap of ik dood u!" Mary's oogwimpers knipperden, het bloed Al die lieden moeten sterven en mü. mü alleen zal dat fabelachtige fortuin toe behooren". Op hoogen toon van bevel wendde hü zich opnieuw tot Mary en zeide: „Geef mü nu precies aan wAAr de menschen, over wie gü spreekt, zich bevinden. Ziet gü te midden van de ruïnen niet een enorm stand beeld, grillig en afschuwwekkend van vorm?” ,Ja, ik meen in het duister een steenen mon ster te zienHet is een zwarte vrouw met vier armenMet één arm heft zü een sa bel omhoog, met een'anderen houdt zü een hoofd bü de harwade twee andere armen zie ik niet goedHaar oorbellen zün lü- ken.... haar halssncer bestaat uit doodskop pen Het is verschrikkelUk „Goed! Dat is de tempel van Kali Ik dacht het wel! Berar meent zeker dat hü. door hen hier te laten neerstrüken. heel wat voor hun veiligheid gedaan heeft. HU kon hen niet zekerder en beter aan mü hebben overgele verd.... Dat zal een mooie wraakneming wor den!” Hü wilde nog wel iets van Mary te weten zien te komen en vroeg daarom: „Wat doet de kapitein?....” ,BÜ slaapt,” zeide zü fluisterend. ,Bn de matrozen?” „Die slapen ook....” ^n Berar?” „Ik weet het niet.... Ik zie het meer.... Ik kAn niet meer., verschrikkelijkGenade „Nu dan. nog een paar woorden en dan steeg haar plotseling naar het gelaat, zü slaak te een rauwe zucht, greep met de handjes in haar wangen alsof zü ze wilde vaneenrüten en viel als dood neer. .Men moet maar willen en doorzetten!” prevelde de bandiet met een duivelschen glim lach op zün gelaat. „Waarom wildet ge zooeven niet slapen?” ging hü voort. „Hü had het mü verboden”, klonk het matte antwoord van de slapende. „Wie?” „De fakir.... die mü in slaap heeft ge bracht.... in de pagode. „Goed!" „Nu moet ge zien en mij antwoorden.. „Waar zün kapitein Pennvless, uw broeder Patrick en de twee matrozen?” Het meisje aarzelde 'n oogenbllk en riep ver volgens op verschrikten toon: „Zü zün dAAr.... in de ruïnen.... met ver- schrikkelüke menschen.... Met welke menschen?....” .Met hen, die men „thoega’s" noemt, met „Worgers”. Onder den grond overal geraamten.... rondom de ruïnen loopen tügers op en neer te zoeken naar hun prooi.... die tügers zün men- •cheneters. „Goed!.... heel goedl....” „Wie heeft hen gered?.... Wie heeft hen weggevoerd uit den „Toren der Stilte”?.... Wie heeft hen uit de koorden en touwen be- vrüd?.... „Wacht even!. et is nu al Jaren dat wü naast de geneugten van de gramofoon ook met haar ongemakken te doen hebben. NatuurlUk overheerschten die ge neugten, want heeft u ooit gehoord van een gramofoonliefhebber, wlen het zwengelen het naald-verwlsselen en het keeren van de platen op den duur zoo ging tegenstaan, dat hij zün draaischUf met toebehooren weg deed? Maar het is net als met de stofzuigers: toen men het idden in den nacht hoorde Timkins, de huisknecht van mr. Richard Fiel ding eenlg gerucht. Hü meende, dat het kwam uit de bibliotheek welke gelegen was onder het vertrek, dat hü bewoonde. Hü besloot een onderzoek in te stellen. Hü was weliswaar niet jong meer, maar hü dacht zün mannetje wel te staan. Dus stond hü op schoot zün jas over zün pyama aan enging naar beneden. Toen Timkins heel zacht de deur van de bibliotheek geopend had, zag hü een drietal personen bü de groote brandkast staan. Deze stond open en rustig keken zij na wat zü uit de brandkast hadden gehaald. Ik had meer verwacht, zei de een.. Ik nietik zag dadelük, dat hier niet veel te halen was. beweerde een ander, In een brandkast, waar de sleutel op zit. vind'je nooit veel. De eigenaar vindt het dan blükbaar niet de moeite waard het ding te sluiten. De derde, "n klein nietig kereltje sprak min achtend over zoogenaamde lieden, die voor het oog van de wereld in een groot huis wonen, doch die te arm zün om behoorlük te eten. Soms houden ze er nog een huisknecht op na, opdat men denken zou, met een rüke fami lie te doen te hebben. "n Huisknecht? vroeg een ander. Zou hier een huisknecht zün? Of zou het huis leeg zün? Waar zou die vent uithangen....? Misschien is hü met zün baas meegegaan. Dit zeggende, draalde hü zich om en., ont waarde in de deuropening het hoofd van Tim kins. Met één sprong was de Inbreker bü de deur, rukte haar geheel open. Timkins stond daar voor de mannen, rustig, alsof hem alles, wat hier gebeurde, niets aanging. Zü omringden hem, een van hen met een revolver in de hand. Doch van den kant van den huisknecht kwam geen verzet Ik zie, zei hü kalm, dat ik het toch niet van jullie kan winnenik ben een oud man. Goed zoo, ouwe, zei de Inbreker met de revolver, kom mee...-., maar zeg eens.... is er nog iemand in huls? Ogen sterveling münheer, ik ben moeder ziel alleen hier. Zeg luister, we willen weten, waar de boel geborgen is, waar bewaart Jouw meneer de dutten? Mün meester heeft mü niet in vertrouwen genomen meneer.... die is zoo wantrouwend. Zeg eens. wil je ons voor den gek houden? Vooruit zeg op. waar kunnen we iets vinden? Ik' weet niet, wat u bedoelt meneer Timkins kreeg een Opstopper als teeken, dat men niet met zich liet spelen. Au.... ik mag mün meester toch niet Ver raden Dus je weet wat? Ik zit tusschen twee vuren.... Zeg ik niet, waar het geld is, dan maakt u mü misschien dood en als ik het zeg dan is de kans groot, dat mün meester me uit woede vermoordt Waar is het geld verborgen? Geef ant woord! Heeren, zei Timkins, al bevende, nu u mü met geweld dwingt, moet ik wel toegeven. Hü aarzelde Neen, ik doe het niet. Als meneer hier den boel leeg vindt Wat kan ons dat schelen zei een der in brekers en duwde hem de revolver in de len den.... Vooruit, schiet op.... het heeft al lang genoeg geduurd. Belooft u, mü niets te doen. Ja, vooruit, ouwe, schiet op. ten we zün? Timkins ging nog dichter naar de deur Ziet u, zei hü. naar een groote boekenkast wüzende. hier, achter het gordün, daar ligt hel geld en ook nog wat kostbaarheden. Met een krachtlgen ruk trok een der Inbrekers - - -- - op dit blad zün Ingevolge de verzekering»voorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met 9C/1 bü verlies van een hand 1 OC oü verlies van een Z bh een breuk van Z Z/l bü verlies van S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «Jt/lzl/. verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen f t doodelüken afloop f éieen voet of een oog f 10 0.-1;- at Wijsvinger f at arm J Tlrs“ anderen vinger F X TE LE FUN KEN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 9