Voor gramofoonliefhebbers
M
H
I
I
Goedkoope gemakken
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Verstopping
Als U toch schoenen
Alle abonné
HET
GROOTE
AVONTUUR
Rust, kalmte en
zelfbeheersching
keeren weer terug na het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
I
vraag dan ROBINSON
IDe
Inbrekers
koopt,
>3
F
Van vliegplaag bevrijd
Toch erger dan andere ongelukken
Een fantastisch plan
Heine verveelde zich
Witbroek van Br.-Indië
T
Wegen in Joego-Slavië
i
Operatie met *n zakmes
Nieuwe Fransche
I
munten
Oud Romeinsch kerkhof
FEUILLETON
A
Van Singapore naar
Londen
Mijn grootste schrik in
de lucht
Beroemde schilderijen
in veiling
DE KRUISVAARDERS
VAN ST. JAN
DOOR UW GIFTEN
„Papa Stephane”
I
wïAaal van den dag
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLfi RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i
ijr
Freddy Vrijdag nam een touw en
bond de einden ervan aan de halzen
van de lepelaars.
..Laten ze maar eens hardloopen,”
baritons
zeide hü, terwijl hij het touw overgaf
4
De
lepelaars
doch de zeeman drong ze er wel toe.
„Het za! Jullie belden goed doen,**
zeide hij tot Muriel en Madge. ..het
zal jullie veeren doen krullen en je
zult er van opknappen."
(Nadruk verboden).
wacht op den terugkeer.... der man-
t
4
•0
haar
9
Wordt vervolgd).
:.1
Ik zie het nog niet....**
waar moe-
dat
de
Nabij Ljubljana in Slovenië hebben wegwer
kers sporen ontdekt van een oud Romeinsch
kerkhof en van een tempel, die ongeveer 1700
Jaar geleden door brand Is vernield.
O.a. werden gevonden een goed bewaard ge
bleven sarcophaag, munten, wapenen en aarde
werk.
te
die
gehoord
Glazen Buisje 75 ct.
BIJ Apoth. en Drogisten.
of moeilijken en on-
regelmatigen stoel
gang regelt men vlug zonder kramp of pijn met
Mijohirdt’s Laxeertablsttea
Prijs per doos 60 cL Bij Apoth. en Drogisten
rad jah
m(j
aan Robbie en- Topsy.
wilden niet vooruit,
De „Excelsior" publiceert een onderhoud met
een ingenieur, die een plan heeft ontworpen
tot het bouwen van een 700 M. hoógen toren,
die dus 400 M. hooger is dan de Elffeltoren.
HU zou dezen toren willen bouwen ter ge
legenheid van de tentoonstelling van 1937. De
toren zou gebouwd moeten worden op een berg,
misschien de Monte Valérien. De kosten zou
den 40 A 50 mlllloen franc bedragen. Op 500
M. hoogte zou een platvorm komen, dat met
behulp van een spiralende baan voor auto's
bereikbaar zou zijn. Een tweede platvorm op 600
hoogte zou slechts bereikt kunnen worden met
behulp van IKtlnstallatles die op het eerste
platform zouden beginnen.
(Ingezonden Mededeellng)
niet goed
O. ik lUd zoo
De Joego-Slavlsche regeering heeft besloten
een groeten verkeersweg in asfalt aan te leggen
tusschen Belgrado en Zagreb, ter vervanging
van den ouden die aan de moderne verkeera-
elschen in het geheel niet meer voldoet.
Daar voor deze onderneming bultenlandsch
kapitaal noodlg is, zal het werk worden opge
dragen aan een bultenlandsche firma, die zich
specialiseert op den aanleg van wegen.
Er zullen echter uitsluitend blnnenlandsche
arbeidskrachten gebezigd worden en de regee
ring vertrouwt de groote meerderheid van de
werkloozen. In totaal bUna 10.000. daarmede
tan het werk te krUgen.
De lengte van den nlArwen weg wordt on
geveer 500 K.M.
Tevens wordt een nieuwe brug gebouwd over
de rivier Sava.
LONDEN, 17 Maart. Heden zjjn gepubliceerd
in den vorm van een Witboek de regeerings-
voorstellen nopens de toekomstige constitutie
van Brltsch-Indlë. Een parlementscommissie
zal over deze voorstellen nader rapport uitbren
gen in overleg met vertegenwoordigers der In
dische openbare meenlng. Op dit rapport zullen
dan de definitieve voorstellen gebaseerd zUn.
En dan Tauber! Maandelijks verschUnen er
stapeltjes nieuwe platen van hem, teveel om
telkens te vermelden. Na zUn serie aria's uit
operettes van Léhar is hU nu met een reeks
liederen bezig. Ook daarin weet hij uit te mun
ten. Zoo bUv. in het echt romantische lied „lm
Herbst" van Robert Franz, dat in deze krachtige
en toch zeer gevoelige uitbeelding bü velen
Sterk zal aanspreken (Odeon 4504).
Nu we het toch over zangplaten hebben, kan
Ik de oude garde van gramofoonliefhebbers een
prettig nieuwtje vertellen. Ge herinnert u zeker
wel de „Kurz-opern” van Polydor, met name
de schitterende dwarsdoorsneden van La Bo
hème" en „Carmen”. Daarin zongen’ Hedwig
von Debicka en Helge Roswaenge. wier stra
lende stemmen tot de onvergetelUke belevenis
sen van de mechanische muziek behooren. In
bescheidener afmetingen verschijnt thans weer
zulk een „Kurz-oper". nl. een keuze uit de beste
fragmenten van ..Hoffmann s Erzahlungen" van
Offenbach, met dezelfde artisten in de hoofd
rollen. NatuurlUk Is ook de beroemde .Barca
rolle” op het appèl maar de mooie sopraanaria
JSle entfloh. Die Taube so mild" schoot er he
laas bü in. Doch dat is ook het eenige, wat er
STEUNT
ONS GIRONUMMER IS 23653
U helpt ona hierdoor jongens
zielen redden voor Christus
BritscHe geleerden zün erin geslaagd eén groot
gebied nabU het Tanganylkameer te bevrUden
van den Tsltse-vlieg. den overbrenger van de ge
vreesde slaapziekte. Het gebied is thans weer
ter beschikking gesteld van de inheemsche stam
men, die er 30 jaar geleden uit zUn verdreven
door de vliegen.
Deze overwinning van de wetenschap van de
blanken werd gevierd met een thee-partü, waar
op het stamhoofd alle blanken uitnoodlgde bü
de opening van het nieuwe dorp. HU dankte de
blanken dat zü het hem èn zijn stam mogelUk
hadden gemaakt weer naar het land van hun
vaderen terug te keeren.
Het fanfarecorps van een gouvemements-
school In de nabUheid luisterde het feest op
met de nieuwste schlagers.
maak ik u wakker. Wat doet Berar?.... Zie!
Ik wil het!....”
ZU slaakte een zucht als die van een bewus-
teloos-gefolterde en prevelde met gebroken
stem:
.BU
nen
„Welke mannen?”....
„Ik weet het niet.... Ik kAn niet meer....”
„Zie!”.... beveel ik u.
„O, Ik sterf!.... ik sterf!”.... fluisterde het
kind met hUgenden adem.
„Zie.... het moet.... Ik wil het!....”
„De mannen, die hulp zün gaan brengen....
de thoega'sde Worgers
„Waar zün ze?”....
Het arme slachtoffer deed een doordringen
den gil hooren en maakte bewegingen alsof zü
vocht tegen een verschrlkkeUjk visioen. Met
saamgeknepen vuistjes zich oprichtende, strek
te zü den rechterarm uit en hield dezen, als
verstUfd door een zenuwtoeval, gericht naar
het hooge rietgewas in de onmlddellUke nabU
heid, daarbU met heesche en gebroken stem
stem zeggende: „DAAr zijn ze!.... daar.... de
Worgers DAAr.... zeg ik u!”
Met een sprong was Bikanel tusschen het
hooge riet en gras verdwenen, de revolver in
de hand, gereed om den stoutmoedigen spion
nen hun waagstuk betaald te zetten.
Maar hü zag slechts hoe het rietgewas en de
bladeren zich zachtjes bewogen en hoorde
niets dan een bUna onmerkbaar geritsel. Toch
meende hü twee vluchtige gedaanten te heb
ben zien verschijnen als schimmen,
mille-wapen staat van den hertog van Rich
mond.... en omdat ik den koffer zie....”
„Kunt ge mU ten naastenbU de waarde er
van bepalen?....”
„Ja.... misschien indien gü mü helpt..”
„Welnu, zie dan, zie in uw gedachte....
tel.... probeer te tellen en te schatten....”
„Ja.... dat is mogelUk.... wacht even....”
„Kostbare steenenschitterende juwee-
leneen enorme hoeveelheidAlles staat
beschreven in een inventaris, op perkament.,
met de onderteekening van mün grootvader.
het goudgeld niet meegerekend”.
.Ben mlllloen pond!....” riep Bikanel ont
hutst door de grootte van het bedrag.
In het volgende oogenbllk mompelde hü:
..Dien schat moet ik hebben; dien zal ik heb
ben.... en heel spoedig.... En dan: geen
knechtje meer spelen, geen vuile baantjes meer
opknappen.... dan leven als *n vorst, als 'n
Ter vervanging van de papieren 5 franc-bü-
jetten in FrankrUk zullen niet, zooals eerst
was voorgesteld zilveren, doch nikkelen mun
ten worden geslagen, voor een totaal bedrag
van 5000 mlllloen franc.
Een commissie van deskundigen bestudeert
thans een zevental ontwerpen voor de nieuwe
munt.
op deze kostelUke serie valt aan te merken
(Polydor 34768/70).
Tot slot nóg een zangplaatje, dat misschien
een nieuwe periode in ds Nederlandsche gra-
mofoonwereld heeft ingeluld. Het geeft twee
„Liederen van den NU1” van Bernard van den
Sigtenhorst Meyer, gezongen door Geertruida
StotUnMolenaar, op de hobo begeleid door
Jaap StotUn, den fameuzen solist van het Re-
sidentie-orkest Deze plaat verscheen als ge
volg van de samenwerking tusschen de ..Neder
landsche vereenlging voor hedendaagsche mu
ziek'’ en den Nederlandschen importeur van
Krlstall (21108). Laatstgenoemde heeft ta Am
sterdam een eigen studio geopend, waar ook an
dere werken van componeerende land- en tUd-
genooten In het was gegrift zullen worden.
Voorshands geschiedt het vermenigvuldlglngs-
procédé nog in Duitschland. Maar misschien is
de tUd niet meer ver, dat ook dit in ons land
plaats vindt. Een eigen platen-lndustrle, die
onze eigen muziek zal publlceeren? Waarom
niet, wanneer we nagaan, welk een kostelUke
boekenmarkt wU bezitten!
Ondertusschen stond de Zilverkoning onge
duldig te wachten, hevig uit zün humeur van
wege al dat onverwachte uitstel door niet voor
ziene gebeurtenissen.
HU hield zich op bU de rest van Bikanel’s
troep, een verzameling van even wreede als
laffe booswichten.
Door een spoedoperatie met een zakmes is te
Henderson in Texas, het leven van een vrouw
op het laatste oogenbllk nog gered. De onver
wachts bU de patiënte geroepen dokter con
stateerde. dat de vrouw niet meer kon adem
halen, tengevolge van een verstopping in de
luchtpüp. Het eenige Instrument, dat hem ter
beschikking stond, was een zakmes. TUd om
andere operatlemlddelen te laten komen was
er niet, daar de grootste haast geboden was.
Met het zakmes sneed de arts de luchtpüp van
de vrouw open en verwijderde wat In den weg
zat. Kort daarop begon de vrouw weer lang
zaam te ademen, zoodat haar leven was gered.
In een ziekenhuis werd de operatie daarna vol
tooid.
Ook voor het verwisselen van de platen Is
nu een goedkoop apparaat verschenen de „Gar-
rand automatic record changing unit”, op de
Nederlandsche markt gebracht door den impor
teur van Odeon. Het eenvoudige toestelletje kan
op elke gramofoon gemonteerd worden, maar
is ook verkrUgbaar met een electrischen mo
tor. Deze „repeteer-gramofoon" kan acht pla
ten na elkaar spelen. De wisseling geschiedt
binnen tien seconden, d.l. vlugger dan de be
hendigste menschenhand het vermag. De pla
ten worden echter niet automatisch gekeerd.
Om dit bezwaar te verhelpen brengen His Mas
ter's Voice en Odeon hun seriewerken ook in
Z.g.n. automatische stempeling. Bestaat een
symphonic of een opera bUv. uit vUf platen
(tien kanten) dan staan op de eerste de dee
len een en zes, op de tweede de deelen twee en
zeven, enz. Men speelt dus eerst vUf boven
kanten, daarna vUf onderkanten en behoeft
alleen na de vUfde zijde het heele stel platen
met de hand om te keeren. NatuurlUk moet men
bU dit systeem seml-permanente naalden ge
bruiken, waarvoor zoowel Winnefs goudnaald
als de tungstyle van His Master’s Voice geschikt
zün.
BU den BerlUnschen kunsthandelaar Rudolf
Lepke zal op 21 Maart as. in veiling komen
i de groote schllderUen-collectie van A. W. Bjoe-
strand te Stockholm. Tot deze collectie behoort
een zeer groot aantal doeken van Nederlandsche
meesters, o.a. een oude-mannen-kop van Ru
bens welke volgens Willem van Bode door Ru
bens' op middelbaren leeftUd is geschilderd,
voorts een karakteristieke mannenkop van Van
Dück, werken van Adriaan Brouwer, van Te
niers, v. Ostade, Molenaar en Wouwermann.
Behalve deze schllderUen zullen in veiling
komen eenige kunstvoorwerpen uit den Renals-
sanoe-tUd, bronswerken en porselein, zoomede
Vlaamsche wandtapUten, Gotische houtflguren
en andere kostbare voorwerpen.
Het kind wrong zich in allerlei bochten als-
•f het een hevigen zenuwtoeval kreeg en sta
melde:
„Ik kan niet!.... Ik kan niet!....”
„Slaap!.... zeg ik.... Ge moet en zult
lapen!...."
Met 'n reutelend geluld, als dat van een
stervende, sprak zU: „GU vermoordt mü!----
Robbie en Topsy merkten niet, voor
het te laat was, dat de lepelaars hun
voerden naar een plaats, waar de
boomen met de stekels stonden Mu
riel liep naar den eenen kant van den
boom, Madge naar den anderen en
Robbie en Topsy begrepen, dat het
noodlg was het touw los te laten, daar
ze anders hun handen aan de stekels
zouden bezeeren.
Ze deden al hun best dc lepelaars
van hun plaats te krUgen. maar het
gaf niets, ze bleven waar ze waren.
,Bet geeft niets,” zeide Topsy, ..ze
willen niet met ons wandelen. Dat is
de reden."
(Maandagavond vervolg).
„Zie, zeg ik u! Haast u!”
„Johnny heeft het gedaan.... Die goede
Johnny.... Maar zü staan nog midden in de
doodsbeenderen.... en groote gieren willen
hen verslinden.... ZU verdedigen zich en gra
ven een gat.... en onder dit verschrikkelUk
verbluf vinden zü den koffer.
„Welken koffer?” vroeg Bikanel.
„Den koffer, die begraven is onder den toren
en die het fortuin onzer familie bevat”, ant
woordt Mary met droomerige, toonlooze stem.
„Hoe weet gü dat daar een schat in verbor
gen is en dat die schat u toebehoort?" vroeg
de politieman hoogst verwonderd.
„Omdat op den kpffer de naam en het fa-
Den elfden Maart 1829 hoorde Heinrich
Heine, zoo vertelt Rahel Vemhagen, met Rahel
samen Bach’s .Matthaus Passion”. Den vol
genden dag merkte Heine op, dat hü „bU deze
geschiedenis” twee kwartjes had verdiend. „De
Plaats kostte mü een gulden en ik heb me ver
veeld voor een daalder!” zei de dichter.
Een zonderlinge verjaardag is te Kattowitz
gevierd, n.l. het 5-jarig bestaan van de radio-
brievenbus van „Papa Stephane”.
VUf jaar geleden kreeg prof. Tymienleckl het
ingenieuse idee om door middel van den zender
van Kattowitz een wereldgemeenschap van
radlo-lulsteraars te vormen. Het succes over
trof alle verwachtingen. Thans vormen de on
zichtbare hoorders van „Papa Stephane” en
„Tante Helene" aldus de familiare bUnamen
van den heer en mevrouw Tymienleckl de
groote familie der „Katowicards", die 4 A 5
mlllloen leden telt, een vUftlgtal clubs gevormd
heeft en twee tUdschriften uitgeeft.
Haar devies is „Uit het oog. bü het hart”. In
deze 5 jaar heeft „Papa Stephane” niet min
der dan 175.000 brieven gekregen uit alle deelen
der wereld. En zUn in het Fransch gehouden
causerieën, lederen Woensdag en VrUdagavond
van 11 tot 1 uur ’s nachts (Poolschen tUd) trek
ken steeds meer luisteraars.
„Papa Stephane”, die deze organisatie zonder
weerga in het leven heeft geroepen, laat geen
gelegenheid voorbUgaan om zijn werk in dienst
te stellen van internationale eendracht en
sartfenwerking.
Twee Jongemannen zün uit Singapore in een
Chineeschen jonk vertrokken, teneinde te trach
ten naar Engeland te zeilen.
De jonk is voorzien van een hulpmotor en
heeft een inhoud van 13 ton; hu werd vroe
ger gebruikt als vrachtboot.
Een chineesche kok maakt den tocht mede,
alsmede een groote zwarte kat en een klein
Siameesch katje.
Men hoopt over tien maanden aan de mon
ding van de Theems te zün.
HU kwam terug en gromde:
„Berar slaapt in elk geval niet!.... HU
stuurt zUn handlangers op mü af.... Maar het
is niets.... Ik ken dat alles.... ik zal hem
schaakmat weten te zetten”.
Ten laatste aan Mary denkende, wier
lichaampje daar in een allerjammerlUkste
houding krampachtig saamgetrokken lag, zei
de hU tot haar op barschen toon:
„Vergeet al wat er gebeurd is. en .behoud er
geen enkele herinnering aan, óók al brengt
een ander u in slaap.”
HU streek, heel even, met zün vingers zacht
over haar slapen, blies op haar oogen en be
val:
„Wordt wakker!”
Mary s oogwimpers begonnen te knipperen,
levenlooze blik herkreeg plotseling uit
drukking en ziel en het kind stond op en ging
naar mistress Claudia, die eveneens ontwaakte
als uit een nachtmerrie....
zU kwamen begreep niemand, dat
zoo lang zonder heeft kunnen doen.
Verschillende middelen om aan de genoemde
ongemakken te ontkomen, bestaan reeds eenige
jaren. Maar zU hadden tot voor kort het groo
te bezwaar, peperduur te zijn. Thans echter
verschUnen enkele artikelen, die ze binnen
het financieel bereik van zeer velen brengen
Daar is dan het kastje van His Master s Voice,
model 116, met electromotor, draaischUf en au
tomatische rem, waarmee ge gramofoonplaten
kunt bespelen, door het aan Uw radio te ver
binden. Het toestel is geschikt voor stroom-
sterkten van 100 tot en met 250 volt en be
staat zoowel voor gelUkstroom als voor wissel
stroom. Hoe de prüzen gedaald zUn blUkt uit
een enkele vergelUklng. Dit kastje kost twee
derde van wat zes jaar geleden voor een kof
fermodel gevraagd werd en slechts enkele gul
dens meer dan de tegenwoordige portable van
dezelfde maatschappU.
En nu de nieuwe platen. Er is weer heel wat
afgezongen, zoodat er allicht iets voor ieders
smaak bU zal zUn. Dit geldt zeker voor de twee
prachtige aria’s uit Don Juan” van Mozart:
„Wenn du fein fromm bist” en „SciunAle tobe,
lleber Junge.” Ge kent die wereldberoemde me
lodieën toch, waarin Mozart heel de kinderlijk
heid van zUn eigen natuur leent aan het niet
al te standvastige Zerlinchen uit de opera. En
toch vragen zU, ondanks den volkslledstUl. een
zeer groote zangkunst. Nu, dat was wel toe
vertrouwd aan Adele Kern van de Weensche
Staatsopera, wier Ijle coloratuurstem de melo
dieusheid van deze wUsjes zoo mooi tot haar
recht laat komen (Polydor 24798).
Heinrich Schlusnus bluft een der
van zeer groot formaat. HU blUkt het meest in
zUn element, wanneer hU heel het volume van
zUn zware stem kan inschakelen, hoewel hij
technisch ook in staat is ragfijne klanken te
produceeren. In den ope’rastUl voelt hU zich
echter hetmeest thuis. Hoor hem in de aria
„In quests tomba oscura” van Beethoven en
ge weet volop, wat ge aan hem hebt (Polydor
95479).
-T T it mUn jarenlange carrière als piloot zUn
mij natuurlUk vele herinneringen buge-
bleven, aangename en onaangename.
Meermalen heb ik gedacht, dat mUn laatste uur
geslagen had en de litteekens, die mU aan ver
schillende vliegongelukken herinneren, zUn te
zamen ongeveer 80 c.M. lang. De meeste zUn
uit den tUd, toen wU ons nog moesten behelpen
met vliegtuigen, die reeds in den oorlog dienst
hadden gedaan en in enkele gevallen nog bun
camouflage hadden. De veiligheid van het
luchtverkeer is sindsdien echter met verras
sende snelheid toegenomen en laat thans weinig
te wenschen over. Verhalen uit dien tijd zUn
niet actueel meer en bovendien, mUn herinne
ringen daaraan zün reeds door zoovele andere
verdrongen, dat ik er geen groote plaats meer
aan geef.
Een gevaarlUke situatie, die mU daarentegen
nog levendig voor den geest staat, is d'e vol
gende. Tezamen met Robida zou ik trachten
het afstandsrecord in rechte iün te breken.
Met de „Point d'interrogation” wilden wü daar
toe naar China vliegen. Wü vertrokken van Le
Bourget op 12 September 1931, denzelfden dag
waarop Doret. Le Brix en Masmin eveneens
vertrokken voor een mislukte vlucht, die bo
vendien tragisch eindigde. WU startten acht
minuten later en vlogen de „Dewoitine” op on
geveer 100 K.M. afstand van Le Bóurget voorbU-
Nog zie ik het mooie silhouet van den grooten
eendekker voor mü- Wü konden toen niet ver
moeden, dat wü onze vrienden niet meer zou
den teruzien. met uitzondering van Doret, die
als door een wonder werd gered.
Wü konden ook niet vermoeden, dat wü zelf
in moeilükheden zouden komen. Onze motor liep
als een klok. Wü vlogen laag, tusschen de 150
en 200 M omdat er op grootere hoogte een
tamelük koude N. O.-wind heerschte. Het was
prachtig weer, hoewel er mist hing; onze snel
heid was voldoende en onze Instrumenten toon
den aan, dat alles naar wensch ging. WU pas
seerden den Rün, de Ruhr, en toen zonder eeni
ge waarschuwing een schok, geklepper. Het
toerental van den motor was met 400 vermin
derd. MUn hart kromp ineen. Hoe was dit mo
gelUk? Zou de motor zich herstellen? Helaas,
niets van dat alles. Ik kon mün oogen en ooren
niet gelooven, maar het was toch zoo: de se
conden gingen voorbü en wü daalden.
Met een gevoel van wanhopige teleurstel
ling Heten wü in allerül de benzine wegloopen.
De kans op het record was weg. De eerste tank
van 600 L. was leeg, maar wü daalden nog
steeds en zagen geen terrein, waar wU met
mogelükheid konden landen met een zoo zwaar
beladen toestel. WU moesten ook de groote tank
laten leegloopen. En toen wü dat wilden doen
ging het niet! De rubberring van de slui
ting was uitgezet door de inwerking der ben
zine. Met alle kracht trachtten wü hem open
te krUgen, doch tevergeefs. Als het ons niet
gelukte zouden wü neerstorten en verbranden.
De grond was al gevaarlük dichtbU- Van de
parachutes konden wü geen gebruik meer ma
ken.
Een vreeselüke angst greep mü aan. De stuur
stang latend voor wat zü was. wierp ik mü
met zooveel kracht op de sluiting, dat bet me
daarbü zwart voor de oogen werd. En dat had
succes. Wü waren gered....! Nog half versuft,
nat van de benzine, bestuurde ik weer zoo goed
als het ging, het vliegtuig, waarvan de mo
tor onregelmatig bleef loopen. Doch nu daalde
het tenminste niet meer. Het steeg zelfs een
weinig. Toen wü nog ongeveer 60 L. benzine
over hadden, trachtte ik een noodlandingster-
reln te vinden; inderdaad zag ik een veldje, in
de buurt van Dusseldorf, waar ik kon landen
zonder het vliegtuig in het minst te bescha
digen. Robida zakte in elkaar en barstte in
tranen uit. De zenuwreactie kwam bü hem ge
lukkig dadelük bü mü eerst den volgenden
dag, toen ik de onbeteekenende oorzaak van
de panne ontdekte en bovendien vernam, dat
Le Brix en Mosmin bü Oufa waren omgekomen.
het gordün open. Zü zagen niets dan boeken...
Ze keken Timkins dreigend aan.
Neem nu dat boek daar weg.... Neen
niet dat boek.Wacht, ik zal het even doen...?
Zoo, neem u dat boek eens van mü aan.Nou
moet ik een plankje hooger klimmen om bü den
knop van de geheime bergplaats te komen....
Timkins hield zich vast aan den rand van de
kast en klom een plank hooger. HU nam een
groot dik boek van zün plaats, stak zün hand
in de opening, en....
Plotseling open
de zich een luik
in den vloer en de
drie kerels tuimel
den naar beneden
terwül Timkins
zich krampachtig
aan den rand van
de boekenkast vasthield. Weer drukte hü OP
den knop en het luik sloot zich weer.
Beneden hoorde hü het dof geschreeuw van
het drietal, dat in een diepen kelder was ge
vallen.
Timkins klauterde behoedzaam naaf beneden
en bleef nadenkend staren naar de plaats waar
zich het luik bevond.
Ziezoo, mompelde hü- Ik ben nieuwsgierig,
wat meneer Fielding, als hü van zün „kraak”
thuiskomt, wel zal zeggen. Hü is in staat de
politie te roepen, want hü staat bekend als een
heel net mensch.Neen, dat zal hü niet doen,
want de politie zou wel eens kunnen vragen,
waarom hü dat luik heeft gemaakt.... In leder
geval zün de kerels thans onschadelük gemaakt.
Je hebt tegenwoordig al last genoeg van de
concurrentie in het vak.
(Nadruk verbodens.
Heb medelüden!.... Genade!....”
jBlaap!”
„Spaar müik sterf!....”
Een roze-achtlg schuim stond op hare lip
pen; hare oogen. door lüden en schrik wüd
opengesperd, staarden roerloos in bet üle: het
Angstzweet parelde op haar doodsbleek gewor
den gezichtje en haar woorden kwamen er Als
gebroken uit.
Gevoelloos voor al deze ellende bulderde de
•Uendellng haar toe: „Slaap of ik dood u!"
Mary's oogwimpers knipperden, het bloed
Al die lieden moeten sterven en
mü. mü alleen zal dat fabelachtige fortuin
toe behooren".
Op hoogen toon van bevel wendde hü zich
opnieuw tot Mary en zeide:
„Geef mü nu precies aan wAAr de menschen,
over wie gü spreekt, zich bevinden. Ziet gü te
midden van de ruïnen niet een enorm stand
beeld, grillig en afschuwwekkend van vorm?”
,Ja, ik meen in het duister een steenen mon
ster te zienHet is een zwarte vrouw met
vier armenMet één arm heft zü een sa
bel omhoog, met een'anderen houdt zü een
hoofd bü de harwade twee andere armen
zie ik niet goedHaar oorbellen zün lü-
ken.... haar halssncer bestaat uit doodskop
pen Het is verschrikkelUk
„Goed! Dat is de tempel van Kali Ik
dacht het wel! Berar meent zeker dat hü. door
hen hier te laten neerstrüken. heel wat voor
hun veiligheid gedaan heeft. HU kon hen niet
zekerder en beter aan mü hebben overgele
verd.... Dat zal een mooie wraakneming wor
den!”
Hü wilde nog wel iets van Mary te weten
zien te komen en vroeg daarom:
„Wat doet de kapitein?....”
,BÜ slaapt,” zeide zü fluisterend.
,Bn de matrozen?”
„Die slapen ook....”
^n Berar?”
„Ik weet het niet.... Ik zie het
meer.... Ik kAn niet meer.,
verschrikkelijkGenade
„Nu dan. nog een paar woorden en dan
steeg haar plotseling naar het gelaat, zü slaak
te een rauwe zucht, greep met de handjes in
haar wangen alsof zü ze wilde vaneenrüten en
viel als dood neer.
.Men moet maar willen en doorzetten!”
prevelde de bandiet met een duivelschen glim
lach op zün gelaat.
„Waarom wildet ge zooeven niet slapen?”
ging hü voort.
„Hü had het mü verboden”, klonk het matte
antwoord van de slapende.
„Wie?”
„De fakir.... die mü in slaap heeft ge
bracht.... in de pagode.
„Goed!"
„Nu moet ge zien en mij antwoorden..
„Waar zün kapitein Pennvless, uw broeder
Patrick en de twee matrozen?”
Het meisje aarzelde 'n oogenbllk en riep ver
volgens op verschrikten toon:
„Zü zün dAAr.... in de ruïnen.... met ver-
schrikkelüke menschen....
Met welke menschen?....”
.Met hen, die men „thoega’s" noemt, met
„Worgers”.
Onder den grond overal geraamten....
rondom de ruïnen loopen tügers op en neer te
zoeken naar hun prooi.... die tügers zün men-
•cheneters.
„Goed!.... heel goedl....”
„Wie heeft hen gered?.... Wie heeft hen
weggevoerd uit den „Toren der Stilte”?....
Wie heeft hen uit de koorden en touwen be-
vrüd?....
„Wacht even!.
et is nu al Jaren dat wü naast
de geneugten van de gramofoon
ook met haar ongemakken te doen
hebben. NatuurlUk overheerschten die ge
neugten, want heeft u ooit gehoord van
een gramofoonliefhebber, wlen het zwengelen
het naald-verwlsselen en het keeren van de
platen op den duur zoo ging tegenstaan, dat
hij zün draaischUf met toebehooren weg deed?
Maar het is net als met de stofzuigers: toen
men het
idden in den nacht hoorde Timkins,
de huisknecht van mr. Richard Fiel
ding eenlg gerucht. Hü meende, dat het
kwam uit de bibliotheek welke gelegen was
onder het vertrek, dat hü bewoonde.
Hü besloot een onderzoek in te stellen. Hü
was weliswaar niet jong meer, maar hü dacht
zün mannetje wel te staan.
Dus stond hü op schoot zün jas over zün
pyama aan enging naar beneden.
Toen Timkins heel zacht de deur van de
bibliotheek geopend had, zag hü een drietal
personen bü de groote brandkast staan. Deze
stond open en rustig keken zij na wat zü uit
de brandkast hadden gehaald.
Ik had meer verwacht, zei de een..
Ik nietik zag dadelük, dat hier niet
veel te halen was. beweerde een ander, In een
brandkast, waar de sleutel op zit. vind'je nooit
veel. De eigenaar vindt het dan blükbaar niet
de moeite waard het ding te sluiten.
De derde, "n klein nietig kereltje sprak min
achtend over zoogenaamde lieden, die voor het
oog van de wereld in een groot huis wonen,
doch die te arm zün om behoorlük te eten.
Soms houden ze er nog een huisknecht op
na, opdat men denken zou, met een rüke fami
lie te doen te hebben.
"n Huisknecht? vroeg een ander. Zou hier
een huisknecht zün? Of zou het huis leeg zün?
Waar zou die vent uithangen....? Misschien
is hü met zün baas meegegaan.
Dit zeggende, draalde hü zich om en., ont
waarde in de deuropening het hoofd van Tim
kins.
Met één sprong was de Inbreker bü de deur,
rukte haar geheel open. Timkins stond daar
voor de mannen, rustig, alsof hem alles, wat
hier gebeurde, niets aanging. Zü omringden
hem, een van hen met een revolver in de hand.
Doch van den kant van den huisknecht kwam
geen verzet
Ik zie, zei hü kalm, dat ik het toch niet
van jullie kan winnenik ben een oud man.
Goed zoo, ouwe, zei de Inbreker met de
revolver, kom mee...-., maar zeg eens.... is er
nog iemand in huls?
Ogen sterveling münheer, ik ben moeder
ziel alleen hier.
Zeg luister, we willen weten, waar de boel
geborgen is, waar bewaart Jouw meneer de
dutten?
Mün meester heeft mü niet in vertrouwen
genomen meneer.... die is zoo wantrouwend.
Zeg eens. wil je ons voor den gek houden?
Vooruit zeg op. waar kunnen we iets vinden?
Ik' weet niet, wat u bedoelt meneer
Timkins kreeg een Opstopper als teeken, dat
men niet met zich liet spelen.
Au.... ik mag mün meester toch niet Ver
raden
Dus je weet wat?
Ik zit tusschen twee vuren.... Zeg ik niet,
waar het geld is, dan maakt u mü misschien
dood en als ik het zeg dan is de kans groot, dat
mün meester me uit woede vermoordt
Waar is het geld verborgen? Geef ant
woord!
Heeren, zei Timkins, al bevende, nu u mü
met geweld dwingt, moet ik wel toegeven. Hü
aarzelde
Neen, ik doe het niet. Als meneer hier den
boel leeg vindt
Wat kan ons dat schelen zei een der in
brekers en duwde hem de revolver in de len
den.... Vooruit, schiet op.... het heeft al lang
genoeg geduurd.
Belooft u, mü niets te doen.
Ja, vooruit, ouwe, schiet op.
ten we zün?
Timkins ging nog dichter naar de deur
Ziet u, zei hü. naar een groote boekenkast
wüzende. hier, achter het gordün, daar ligt hel
geld en ook nog wat kostbaarheden.
Met een krachtlgen ruk trok een der Inbrekers
- - -- -
op dit blad zün Ingevolge de verzekering»voorwaarden tegen f bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bü een ongeval met 9C/1 bü verlies van een hand 1 OC oü verlies van een Z bh een breuk van Z Z/l bü verlies van
S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «Jt/lzl/. verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen f t doodelüken afloop f éieen voet of een oog f 10 0.-1;- at Wijsvinger f at arm J Tlrs“ anderen vinger
F
X
TE LE
FUN
KEN