Het beleg van Weenen in 1683
3Crf u&Aaal
uan
H
Déïmte SUS
Erfdeel
denda^
1
J
1
Echt en goed
zUn POEDERS alleen, wanneer zU de hand-
teekening dragen van den fabrikant A MUn-
hardt. Maagpoeders, Hoofdpijnpoeders, Kiespijn
poeders. Hoestpoeders, Wormpoeders, enz.
i
l
I
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Weg met de werkloosheid! Leve de
Neder landsche ROBINSONschoen
VRIJDAG 31 MAART
DOCHTER HAD HUILBUIEN
Men dacht
aan zenuwen
LEVENDE getuigen
Het beleg
De Turken verslagen
Nieuwe munten in
Spanje
Drie helden
Een Bata-museum
Weenen ontzet
Voornaamste getuige
't Zegevierend
lachje
Te voet van Calcutta
naar Londen
Schoolstakingen
Frankrijk
Buitenlandsche kerkelijke
leeningen
Na een verzet van 65 dagen werd
de stad door bevrydinge-
troepen ontzet
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
SS
wijze, z’n gewoonten, maar kwam niets in zijn
,Jk heb honger," zeide Robbie. _la
het eten gauw klaar?"
„Ik kan het Je niet zeggen,” zei Ivy,
terwijl ze heel bedrukt keek. „Ik heb
vier pannen klaar staan, om op te
zetten, maar ik kan de deksels ner
gens vinden."
„Laten we Freddy Vrijdag opzoeken,"
konden vinden aan het oorverdoovend
nlca en had de deksels vastgemaakt
aan de vinnen van He zeeleeuwen.
„Ik leer ze, hoe ze de bekkens moe
ten slaan," verklaarde Freddy.
«ar»ww
ik niet."
«Morgenavond vervolg).
JJ* ”9 op dit blad Zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorv
Alle aDOïllie S ongevallen verzekerd voor een der volgende
deze
4
ambities
HOOFDSTUK III
DE BEELS
Wordt vervolgd.
eenlgen en allen gingen nu op zoek
naar den zeeman.
„Dat beteekent, dat je geen eten
krijgt," zei Ivy, „zonder deksels kook
meende Topsy, „hü zal wel weten.
waar die deksels gebleven zün.”
Ivy kon zich met het voorstel ver-
nm
mö
en
voor
naam
lacher;
(Ingezonden Mededeellngen)
r
Het aantal schoolstakingen neemt in Frank
rijk meer en meer toe. Het nieuwste geval beeft
te Neuville-sur-Sarthe plaats gehad, waar de
schoolkinderen een protest-büeenkomst organi
seerden en weigerden naar school te gaan, om
dat zij van meening waren dat de onderwijzer
de nagedachtenis van Jeanne d’Arc had be-
leedigd.
De leerlingen van een rjjksschool In de pro
vincie Herault gingen eveneens in staking, daar
de onderwijzer zich te veel met de politiek be
zig hield. Daar hij hle/door geen tijd had zelf
de kinderen te onderwijzen, stelde hij een jong-
mensch in zijn plaats, die nog niet het onder
wijzersexamen had afgelegd. De leerlingen na
men hiermede evenwel geen genoegen en gin
gen In staking. x
Daarnaast zijn een paar koppen van Turken
aangebracht. Maar ook in de muren zijn ver
schillende sporen van kogels te ontdekken, ter
wijl de groote klok gegoten is uit kanonnen, die
de Turken hebben moeten achterlaten. Behalve
Te Zlin In Moravlë wordt, naar Reuter ver
neemt. een museum gebouwd waar voorwerpen
ten toon worden gesteld ter nagedachtenis aan
den schoenenkonlng Thomas Bata. Het gebouw,
dat drie verdiepingen hoog wordt is bijna vol
tooid. De werkkamer van Bata zal In het mu-
iseum worden Ingericht en het vliegtuig zal erin
pvorden opgesteld, waarmede hij in Juli van het
vorig jaar te pletter is gevallen.
Uit het Engelsch ven
Joseph Hocking
EOLITIEK!mmmmummmu
De vergadering van obllgatiehouders in de
5 pet. leenlng, groot 500.000 (pro resto
273.000) dd. 1 Dec. 1925 ten laste van de Jo
seph Gesellschaft für KrüppelfUrsorge e.V. te
Bigge a.d. Ruhr, heeft zich zonder stemming
vereenigd met de voorstellen Inzake uitbetaling
der coupons op basis van 5 pet. en renteverla
ging van 8 pet. tot 5 pet. voor het nog restende
tijdvak tot 1 December 1935, geacht te zijn in
gegaan op 1 December 1933.
lawaai, dat ze maakten.
De zeeman speelde op zijn harmo-
-n wat is het doel van alle»?
Dat een ander 't met je kijk
Dp de zaken roerend een» is.
Want een mensch heeft graag gelijk!
MARTIN BERDEN
'Nadruk verboden/
zij, wanneer alles verkocht was, geen penny
meer zou bezitten; ze zou om zoo te zeggen,
geen dak boven haar jhoofd hebben. Niet alleen
het huis, maar ook de meubels zouden ver
kocht moeten worden. Ze wist bedroefd weinig
van wat er in de wereld omging, ze was pas
een en twintig en had het grootste gedeelte
van haar Jong leven op school en op de aca
demie doorgebracht. Ze was niet opgevoed om
in de woelige wereld mee te vechten in den
strijd om het bestaan. Ze had een beetje La
tijn en Grieksch geleerd en was tamelijk goed
op de hoogte van de moderne talen. Ze was
geen onverdienstelijke musicienne, maar het
was toch niet voldoende om er eenlg practise!)
nut van te hebben. Ze had den naam van goed
te kunnen teekenen, maar daarin had ze toch
niet een zoodanige opleiding gehad, dat ze er
haar brood mee zou kunnen verdienen. Zoowel
op. school als op de academie had ze altijd een
groote belangstelling in scheikunde gehad, en
ze wist er ook heel wat van. maar ze was over
tuigd, dat ze er niet zóó in uit blonk, dat ze er
werkelijk véél geld mee zou kunnen verdienen
Ze dacht aan meisjes die ze vroeger gekend
had, die succes hadden gehad met schrijven.
Eén er van had meer dan duizend pond gekre
gen voor een roman, dien ze geschreven had,
maar Nancy wist, dat ze in deze richting ab
soluut geen talent had. Wat moest ze dan be
ginnen?
Plotseling kwam er een hooge blos op haar
gezicht en het scheen haar alsof een stem haar
wat in het oor fluisterde.
Na een heel ander meisje
Een moeder schrijft: ..Drie maanden geleden
was mijn 18-jarige dochter er slecht aan toe. Ze
nad herhaaldelijk huilbuien en was ten zeerste
terneergeslagen. Daarom wilde ik het eens met
Kruschen Salts probeeren; ik gaf haar een
halven theelepel In warm water ’s morgen* op de
nuchtere maag en de kleine dagelUksche dosis
in haar thee voor 1 koffiedrinken en middag
eten. Dat was zoo drie maanden geleden. Nu is
ze flink en opgewekt en slaapt en eet uitste
kend. Ze is een ander mensch. Zij krijgt nog
steeds de dageljjksche dosis Kruschen Salts.
Mijn man. mijn andere dochter en ik-zelf ne
men ook geregeld Kruschen Salta; het is een
wonder zooals men zich er minder vermoeid
door voelt. Ik had erge rtleumatiek in mijn
linkerarm en schouder en kon niet slapen van
Pijn en ook dat Is nu heelemaal verdwenen: ik
voel me uitstekend. Mevr. M. Z.
De meest voorkomende oorzaak van neer
slachtigheid is hardlijvigheid; het vervelende
is dat men zelf maar zelden merkt, dat men
aan deze kwaal lijdt. *t Gevolg is een ophoo-
plng van schadelijke stoffen die de gezondheid
ernstig benadeelen. Kruschen Salts voorkomt
hardlijvigheid, doordat het alle afvoerorganen
aanspoort om hun functies beter te verrichten;
alle afvalstoffen worden op volkomen natuur
lijke wjjze uit het lichaam verwijderd. Verfrlscht
en vernieuwd bloed stroomt door Uw aderen
ge voelt U als verjongd.
Kruschen Salta is uitsluitend verkrijgbaar bjj
alle apothekers en drogisten Fl. 0.90
Fl. 1.60 per flacon. Stralende gezondheid
één «ent per dag.
In den vreemde heeft men altijd
Ons van nuchterheid beticht.
Zelfs ondanks Schiedam, bijvoorbeeld,
Ook op onze landkaart ligt!
En vooral en niet het minste
Op gebied van politiek
Vindt men ons zeer onbevangen
En zoo zeldzaam flegmatiek.
Maar dit schijnt te gaan behoor,.
Tot volmaakt verleden tijd,
Want we treden tegenwoordig
Op in ‘t politieke krijt!
En dit houdt niet maar zoo enk
Met verkiezingen verband,
De bemoeienis gaat verder.
Strekt zich uit tot ’t buitenlan
Op kantoor, in bioscopen,
Op de tram en ook op straat
Worden politieke kwesties
In de breedte uit bepraat!
Die is voor en die is tegen.
Die vindt dit en die vindt dat.
Ook al heeft dan ook je meenir
Op een ander zelden vat.
En ze praten, discussieeren,
Winden op en maken dik.
Dit bezorgt den een den duvel
En een ander krijgt den hik!
et is dezer dagen tweehonderdvüftig Jaar
geleden, dat de stad Weenen van de oe-
zettlng der Turken werd verlost Dez-
glorierijke dag viel In 1683 eu de roemrijke ge
schiedenis van de verdediging der Oostenrijk-
eche hoofdstad werd reeds menigmaal geschre
ven. In alle landen heeft de heldhaftige strijd
der Weeners groote bewondering gewekt, het
geen allerminst vreemd moge klinken, omda>
hierdoor de Westersche beschaving werd gered
Van een volkomen ondergang.
De huidige stad W?enen xlt nog heden vol
herinneringen aan den strijd van tweehonderd-
vjjftig Jaar geleden, herinneringen, die ook den
toerist^ moeten treffen, die ooit een rondvaart
nooit
Nancy knipoogde zenuwachtig, maar ze zei
niets. Zelfs deze oude vertrouwde van de fami
lie hoefde niet te weten wat ze haar vader be
loofd had.
Nadat de notaris weg was. verdiepte ze zich
In de papieren, waarover haar vader gespro
ken had. Bijna als in een koorts maakte zjj
een Ijjst vaijsde schulden en berekende gejaagd
de waarschijnlijke opbrengst van alle bezittin
gen. Ja. notaris Handy had gelijk; de op
brengst van alles zou de schulden niet over
treffen. Zjj. Nancy Trevanlon. zou niets meer
bezitten. Haar erfenis zou overeenkomstig de
gangbare waardeschattingnihil bedragen
Maar er was iets anders dan dat. Ze had haar
▼ader beloofd, dat ofschoon Trevanlon Court
en alles wat er toe behoorde, verkocht zou
moeten worden, zij zou zorgen, dat het weer In
de familie terugkwam.
Het was deze belofte geweest, waardoor hij
gelukkig en in vrede zijn hoofd had kunnen
heerleggen; het was deze belofte geweest, die
Met een rijken man trouwen!
Voor een oogenbllk trok de gedachte haar
aan, verblindde zij haar. Maar het volgend
oogenbllk had ze haar met kracht van zich af-
geworpen; het was beneden- haar waardig
heid.... al leek het zoo makkelijk. Iedere ve
zel van haar wezen kwam tegen zoo iets in op
stand!
Een seconde later werd ze opgeschrikt door
vreemde stemmen en toen ze de oprijlaan af
keek, zag ze twee mannen in haar richting ko
men. Het eerste oogenbllk kon zij ze niet her
kennen; het schenen vreemden. Maar plotse
ling zag ze wie het waren. Een van de twee
was Jack Beel. de man. die tientallen Jaren
geleden, hier staljongen was geweest en die nu
de werkelijke plgenaar van Trevanlon was!
nadeel te weten. Hü scheen een soiled jong
mensen. dat leefde, zooals honderden anderen
doen. Toch gaf ik den moed niet op. Ik liet z’n
gangen nagaan, stond menlgen avond zelf in
een vermomming op post, In de hoop hem op
een onregelmatigheid in z’n manier van doen
te betrappen.
Mijn geduld werd belounv,.
Op een avond slenterde Ik in de buurt va.,
z’n huls rond. Om een uur of negen kwam hij
meestal naar bulten om naar zijn club te gaan,
vanwaar hij tegen één uur huiswaarts keerde.
HU kwam vroeger dan ik hem verwachtte,
spiedde even om zich heen en wendde zich
rechts Inplaats van als naar gewoonte, links om
te buigen. Ik volgde in gespannen verwachting.
Onophoudelijk hield Ik hem in 1 oog en tot
m’n groote voldoening bemerkte ik teekenen
van onrust in z’n manier van doen. HU keek
herhaaldelUk om, weifelde soms even of hU
verder zou gaan, raadpleegde eenlge malen z’n
horloge en hield zich zooveel mogelUk bulten
het uit winkels en lantaarns uitstralend licht.
HU Het me loopen, dat verzeker ik u. WU ver
lieten het drukke stadsgedeelte, gingen een
stille buitenwUk door, bereikten den uitersten
rand van de hulzenzee. die zulk een geschikt
terrein voor misdaden en duistere zaken op
levert en hielden daarin eenlgen tUd de rivier-
zUde. Het viel me hoe langer hoe moeilijker, mij
voor z’n speurende oogen verborgen te houden
en ik was genoodzaakt den afstand tusschen
ons beiden te vergrooten. Plotseling was hü ver
dwenen alsof de aarde hem verzwolgen had.
Omzichtig naderde ik de plek, waar ik z’n don
kere figuur het laatst had gezien en toen wist
Ik genoeg.
Aan den rivierkant had eenmaal een groote
burcht gestaan, lange Jaren geleden. Van het
huis was niets meer overgebleven, maar de fun-
damenten.j^.kelders waren ongeschonden. Daar
moest de verzamelplaats van de bende zijnt
Het zou krankzinnigenwerk geweest zün, mij
alleen daarbinnen te wagen. Ik keerde dus terug
en deelde mijn bevindingen aan de politie mee.
De bende werd gearresteerd, toen ze op bet
punt was, het terrein van haar operaties, met
medeneming van den groeten bult van deft
laatst geslagen slag, naar het buitenland te
verleggen.
De medeplichtige beambte was dien avond
zUn aandeel gaan halen.
Voor mijzelf Is deze geschiedenis leerrijk ge
weest. Ze heeft me doen Inzien, hoezeer een
detective op kleinigheden moet letten. Zonder
het zegevierend lachje van den jongen mis
dadiger, zou de bende den bult In alle rust en
vrede hebben meegevoerd; zou de opzienbarende
bankdletstal terechtgekomen zijn bU de vele on
opgeloste raadselen, die In de polltie-doofpotten
liggen opgeborgen.
zou
en zU
hoog houden.
Het was In den vroegen zomer nu en de we
reld stond in weligen, geurigen bloei. Ze stond
bU de voordeur van haar huls en genoot van
het prachtige panorama, dat zich voor haar
oogen opdeed. In den tuin aan haar voeten,
nu verwaarloosd en met onkruid overwoekerd,
hadden haar voorouders gewandeld. Als kin
deren hadden zij er gespeeld; zij hadden er
‘hun droomen van liefde gedroomd. De portiek
waaronder zij stond, met zjjn hooge, granieten
zuilen, was getuige geweest van een lange fa
milietraditie. Iedere steen van dit huis vertel
de de geschiedenis van haar geslacht.
Maar het was niet langer haar huis; het was
het eigendom van vreemden geworden. Maar
ze zou het terug hebben!
Dit was de erfenis, die haar vader haar had
nagelaten!
Maar boe zou ze het kunnen? Notaris Han
dy bad baar nog geen uur geleden verteld, dat
de toren hebben ook de hulzen veel te lijden
gehad van het geschut van den vijand en hier
en daar zijn de kogelgaten nog te zien. In het
huls ..Zur goldnen Kugel” Is een enorme steen
aangebracht, die tijdens de bezetting door de
Turken In de stad was geslingerd, terwijl vele
hulzen een Turkschen kogel aan den gevel heb
ben hangen.
p een guren najaarsdag zat de oetecuve
I Tom Smith, die een goed verteller was.
met eenlge oudere heeren. genoeglijk te
dampen om het vroolljk brandende haardvuur
in de studeerkamer van z’n ouden Jeugdvriend
dokter Simon, één van de weinigen, met wie
hjj op Intlemen voet verkeerde.
Dokter Slr.ion las uit een oude krant eer be
richt voor, waarin melding werd gemaakt van
een buitengewoon brutalen diefstal, die In broe
den kring groot opzien had verwekt: vier man
nen, als heeren gekleed, waren in een mooien
ruimen auto naar een bankgebouw in Wall
street gereden. Kalm pratende als gewone be
zoekers, waren ze langs den niets vermoeden
den portier naar binnen gestapt. Het liep tegen
bet sluitingsuur en verschillende beambten
hadden hun bureaux reeds verlaten. Na een
kwartiertje waren de vier mannen even bedaard
weer naar bulten gekomen, in den auto gestapt
en weggereden. De portier, die zich verwonder
de over het nog niet naar huis gaan van de nog
achtergebleven beambten, besloot eindelijk eens
in de verschillende bureaux te gaan kijken. Hij
vond de heeren gebonden op den grond liggen,
de kluisdeuren open en alle geldswaarden ver
dwenen.
Het geval haa groote consternatie in heel
Londen verwekt. Eenparig verklaarden de ge-
bondenen bjj hun verhoor, dat zü. door revol
vers In bedwang gehouden, niet hadden kunnen
roepen of bellen, dat de overval te onverwacht
was geweest om aan verweer te kunnen den-
ken en dat het heele gebeuren zich in een ml-
nlmum van tijd had afgespeeld
Een op den grond gevonden revolver was de
eenlge aanwijzing, die tot ontdekking van de
brutale bandieten zou kunnen leiden. Een on
doorgrondelijk raadsel bleef, hoe zij de kluis
deuren zoo spoedig hadden opengekregen, maar
een soortgelijk geval, dat eenlge weken te voren
had plaats gehad, leverde hetzelfde raadsel op.
zoodat men moest aannemen, dat de beruchte
bende een buitengewoon kundig mecanicien on
der haar leden telde.
De politie deed wat zij kon, maar zonder ge
volg. ZU ontdekte alleen, dat de gebruikte auto
vermoedélUk dezelfde was, die eenlge maanden
vroeger u!t een garage werd gestolen.
„En ten einde raad, kwam men bü mü.” nam
Tom Smith het woord, toen dokter Simon zjjn
relaas geëindigd had. ..MijA hulp werd inge
roepen, maar Ik voelde veel lust, om voor de
eer te bedanken. Waarom? Omdat er te veel
tUd over het gebeurde verloopen was. Ik ver
wachtte niets meer van een onderzoek achter
af. De verhooren had ik niet bUgewoond; ik
had het terrein van de misdaad niet gezien,
niet zelf de vastgebonden beambten bekeken;
Ik kon geen enkele conclusie uit eigen opmer
kingen trekken, maar moest geheel afgaan op
wat mU werd meegedeeld door degenen, die het
eerst op de plaats van den diefstal naar aan
wijzingen omtrent de daders hadden gesnuffeld.
MUn animo was dan ook niet groot en ik
verwachtte niets van mijn bemoeiingen. Het
feu sacré ontbrak en Ik wist bü ondervinding,
dat, als ik daar niet door aangestoken werd,
mijn resultaat nihil zou zUn. Er bleef echter
een kans bestaan, dat de een of andere klei
nigheid mijn belangstelling zou wekken en bo
vendien wilde Ik mU door een weigering niet
blootstellen om, bü een volgende gelegenheid,
gepasseerd te worden.
Mijn eerste gang was, dat spreekt vanzelf,
naar de Wallstreet, naar het gebouw, waar de
dieven hun slag hadden geslagen. De directie
ontving mU zeer voorkomend en zegde mü alle
mogelijke medewerking toe. Ik onderzocht het
terrein volgens m’n eigen methode, die meer
malen deugdelijk Is gebleken, maar ontdekte
niets. Er waren eenlge weken sinds den onge
luksdag verloopen en, als er sporen te vinden
waren geweest, dan waren die In dat tijdsver
loop natuurlijk ultgewischt.
„Kan er onder uw personeel een medepllcn-
tlge schuilen?” vroeg ik den directeur. „Is er I
Iemand, die naar uw meening In de termen
valt?”
„O neen!” weerde hü af. .Dat kan niet."
.Heeft de politie In die richting een onder
zoek ingesteld?"
„Zeker." w
„En.”
„Geen resultaat; dat wist ik wel vooruit. Men
had zich die moeite kunnen besparen.”
„Toch zou ik graag persoonlijk....”
„U bent volkomen vrij in uw bewegingen; u
kunt overal binnengaan; alles onderzoeken;
iedereen ondervragen. Doe geheel, zooals u wilt.”
.Dank u." zei ik, en ging heen.
Ik bezocht achtereenvolgens de localiteiten
van het groote gebouw; In de zaal waar de dief
stal plaats had, waren verscheidene beambten
druk aan X werk, die, toen zü het doel van mijn
bezoek vernamen, hun werk in den steek lieten
en zich rond mij groepeerden. Allen tezamen
bespraken we het geval. Ieder vertelde wat hij
wist en allen betreurden het, dat er geen en
kele lichtstraal te zien was, die tot ontdekking
der misdadigers zou lelden.
Een der jongelui drukte er z’n vreugde over
uit, dat men mü in den arm genomen had, een
ander vond, dat men dit veel eerder had moe
ten doen, een derde was bang, dat ook ik hier
machteloos zou blüken. Ik nam tenslotte af
scheid van het groepje menschen en wilde weg
gaan. Toevallig keerde Ik me bjj de deur nog
eens om en keek daarbij recht in het gelaat
van dengene, die zich zoo verheugd over mijn
inmenging had betoond. Ik keek en voelde een
schok door mij heengaan; de oogen van het
jonge mensch lachten, lachten een zegevierend
lachje, dat onmiddellUk vervaagde, toen hü
mUn blik op zich gevestigd zag. Ik ging weg,
steeds peinzend over het zegevierend lachje,
dat een enkel oogenbllk geblonken had In de
De 48-jarige Britsche sergeant Chalmers tor
naar Reuter meldt, van Calcutta vertrokken om
te voet naar Londen te reizen, een tocht van
8500 kilometer. Hij denkt gemiddeld 40 KM per
dag af te leggen en in September in Londen
aan te komen.
Chalmers drinkt nooit Iets anders dan thee
en hiervan is hU zoo'n liefhebber, dat zakken
thee naar 30 plaatsen in de verschillende
streken, die hü doortrekt vooruit zijn gezonden.
Het gewicht aan bagage, dat hjj bü zich heeft,
bedraagt 13 Engelsche ponden, waaronder een
tent is begrepen. HU is gekleed In khaki-unlform
met een helmhoed en draagt een fotografle-
toestel bU zich.
In Londen gearriveerd zal hij lezingen over
zijn tocht houden aan de hand van lantaarn
plaatjes. Hij is voornemens zakjes thee aan te
bieden aan den Shah van Perzië en den koning
van Irak.
Per poeder 8 ct. Per doos 45 et. BU uw drogist.
uen employe, wiens naam me niet
eens bekend was.
Niet dadelUk voelde Ik argwaan omtrent z’n
medeplichtigheid. Er had zoowel spot als triomf
in z’n lachje gelegen. Het was immers mogelUk,
dat hU iets aan mUn persoon had opgemerkt,
dat zUn lachlust wekte; het kon ook zUn, dat
hU me een verwaanden gek vond, omdat ik
meende succes te kunnen hebben waar anderen
faalden. Hoe bet zü. dat lachje liet me niet
meer los. Ik zag het in waken en droomen, tot
dat ik mUzelf er van overtuigd had, dat het in
verband moest staan, In rechtstreeksch verband
met den diefstal
Ongemerkt in
formeerde ik naar
den naam van
den lacher; ik
verschafte me in
lichtingen om
trent z’n woon
plaats, z’n leef-
door Weenen maakt. Men verzuimde n.L
de vreemdelingen te brengen bjj het standbeeld
van Liebenberg, een van de verdedigers der
stad, voor wlen een standbeeld uit dankbMr-
i Andreas Lieben-
maar gezond van
Maar het sprekendst aandenken aan den
grooten strijd is wel de toren van de Stephans-
kerk zelf. Tijdens het bezet der Turken werd
de toren door meer dan duizend kogels getrof
fen in één enkelen dag door vUftig. zoodat in
dien ergens, dan in zim muren de teekenen der
bezetting nog bewaard zUn gebleven. In'een pi
laar nabu de sacristie is een steen aangebracht,
waarop het overduldelUke schrift te lezen is
van den volgenden tekst: „Zie, Mahomed. gU
bond, naar 1683."
een stille glimlach had gebracht op zUn lippen
in zUn laatste oogenbllk.
E^i zü zou die belofte houden!
7 Hoedat wist ze op dit oogenbllk nog
niet: haar kans om geld genoeg bü elkaar te
krijgen om Trevanlon Court terug te koopen
of de hypotheek af te lossen, schenen even ver
verwijderd als de avondster. Maar zü had het
beloofd en zü zou haar belofte houden. Maar
één ding stond voor haar vast: zü zou X zóó
doen, dat geen spoor van oneer op haar naam
komen te kleven. ZU was een Trevanlon
moest de tradities van haar geslacht
Binnen enkele weken zullen, aldus Reuter
in Spanje republikelnsche munten in omloop
worden gebracht, n.l. van een peseta tot 35 cen
times. De tegenwoordige munten, die de beel
denaar dragen van koning Alfonso, zullen ge
leidelijk uit de circulatie worden genomen.
De nieuwe peseta-munt vertoont aan de eene
zUde een vrouwenfiguur dat de republiek voor
stelt en aan de keerzüde het Spaansche wapen.
De 25 centimos-munt zal het symbool van de
Arbeidersrepubliek vertoonen, n.l. een boer, die
een fabrieksarbeider de hand drukt.
Merkwaardig is dat verscheidene munten,
geslagen gedurende de eerste Spaansche repu
bliek In 1873 sindsdien steeds In omloop zün
gebleven.
Voordien had In de nog niet geheel voltooide
kerk op den Kahlenberg de Capucüner Pater
Marcus Avianus gerulmen tijd den kruistocht
tegen de Turken gepredikt, hetgeen niet wei
nig heeft bijgedragen tot de volhardende ge
vechten, die de Weeners hebben moeten leve
ren. Men verbaze zich dan ook niet, dat nog
altüd de geloovlgen het-graf van dezen monnik
bezoeken en daar bidden, in de Capucünerkerk
aan de Nieuwe Markt.
Er zün nog talrijke andere plaatsen in het
huidige Weenen, waar herinneringen aan den
strüd leven. Daar is b.v. de Türkenschanz-
platz, waar de Saksers het middelpunt van het
Turksche leger aanvielen, waardoor de strüd
voor goed werd beslecht. En In de velden, waar
thans de voorsteden van Weenen liggen, stie
ten de Polen op de Turksche ruiters, die naar
alle kanten verspreid werden. Den geheelen
dag van zeven September loeide de strüd om
de stad en behalve dezen aanval van buitenaf,
hadden de Turken nog uitvallen uit de stad
zelf te verduren. Want nauwelüks hadden de
Weeners hun bevrijders ontdekt, of zü waren
niet meer te houden en in dichte drommen vio
len zü de vüanden aan. die tenslotte het veld
moesten ruimen. Doch de Turken zouden geen
Mohammedanen zün. wanneer zü niet met alle
inspanning van krachten hadden gevochten
tot het uiterste. Hun verliezen waren dan ook
verschrikkelijk en zü vochten met ware doods
verachting tot alle hoop moest worden opge
geven. Om zes uur in den avond was de strüd
beslecht en hadden de Inwoners der stad di
recte verbinding met de bevrijders ter plaatse,
waar thans de Schottentor zich verheft.
Zoo is Weenen dus vol herinnering aan den
bitteren strüd. die in een glorierijke overwin
ning eindigde.
herinneren, dat hü nu heer en meester waa.
Mooie avond, ging de oude Jack voort,
terwül hü er nog steeds op zün gemak rond
keek Die oude boomen zien er maar allemach
tig mooi uit, hè?
Het kostte Nancy moeite om te antwoorden,
maar ze begroette bet tweetal toch beleefd,
waarna ze allebei een oogenbllk bleven zwij
gen. Ze schenen met hun verhouding verlegen.
Je hebt een mooie dag getroffen met de
begrafenis, verbrak de oude man het stilzwü-
gen. Ik ben er ook geweest, maar Ik ben maar
niet naar je toe gekomen. Je zult het hard ge
noeg te verantwoorden hebben gehad.
Nancy huiverde, maar ze toonde niets van
wat er in haar omging.
Enfin, het is voorbü. praatte de oude man
door. We dachten zoo, mün zoon en ik, we
moesten maar es naar je toe gaan en *n praat
je met je maken. Daar kun je toch niks tegen
hebben, ipetwaar?
Wilt u niet binnen komen? vpoeg Nancy
stüf.
Dat kunnen we doen, antwoordde de oude
man en hü volgde het meisje door de portiek
naar de bibliotheek.
Wéér keek de oude Jack met aandacht rond;
bhjkbaar ontging het hem niet, hoe verwaar
loosd en versleten het grootste deel van het
meubilair en hoe armoedig de totaal-indruk
van het vertrek was.
Daar krüg Ik geen cent voor, fluisterde h«
tegen zjjn zoon.
Op den Minoritenplatz staat nog altüd het
paleis van den grootsten held uit de bewo
gen dagen van 1683. het huis n.l. van graaf
Stahremberg. aan wlen voornamelük te danken
is. dat de stad heeft stand gehouden. HU was
destüds de ziel van het verzet en wist voortdu
rend de waakzaamheid en den moed brandend
te houden Hü bezat een legendarische dap
perheid, die hem in staat stelde om zün post
op den ultküktoren te bUJven bezetten in weer
wil van ziekte en verwondingen. En de grootste
helft van den nacht bracht hü door in studie
over de vraag, hoe hjj de voedselvoorziening
zou kunnen redden en de kracht der burgers
sou kunnen stutten, want de situatie werd met
den dag benarder.
Nog achttien jaar lang heeft Stahremberg
van zün overwinning kunnen genieten. Hü be
reikte een hoogen ouderdom en werd tot aan
zün dood door iedereen geëerd, als keizerlük
veldmaarschalk. Hü overleed op zün buiten
goed Bösenburg bü Weenen als eenlg burger
van Oostenrijk, die vrijgesteld was van belas
ting.
De derde vermaarde naam. die in dit ver
band moet worden genoemd is die van bisschop
graaf Kollonitsch. Deze was met een levensmld-
delenconvooi naar Weenen gekomen om de
Weeners te helpen en hun Godsvertrouwen
niet teleur te stellen. Hü was priester, soldaat
en staatsman, hielp zieken en gewonden, re
gelde de financiën en vlet minder den goeden
geest der soldaten van Stahremberg. die in hem
een buitengewoon tactvollen helper bezat. De
Turksche opperbevelhebber Kara Mustapha
zag in hem den voomaamsten vüand en hal
reeds dure eeden gezworen den graaf eigenhan-
dig te zullen onthoofden, als hü hem in handen
sou vallen. Gelukkig is het zoover niet geko
men, zoodat Mustapha van zün bloederig voor
nemen heeft moeten afzien. Later werd deze
voortreffelljke bisschop aarts-bisschop en pri
maat van Hongarije. Hü stierf in hoogen ouder
dom te Weenen en ook zün standbeeld heeft
een waardige plaats voor het raadhuis gevon
den.
Ook In den Stephansdom werd dit drietal
vereeuwigd, daar waar zü naast groote man*ten
als keizer Leopold de Eerste. Paus Innocenttus
de Elfde en koning Johan de Derde in het aan
denken der Weeners zullen blüven voortleven.
Onder de gewapende burgers en studenten,
die het ruiterstandbeeld van Stahremberg om-
geven. bevindt zich ook de latere rector der
unlversiteM, dr. Paul von Sorbalt.
Elndelük vonden ze Freddy bü den
vijver voor de zeeleeuwen. Voor dat ze
hem zagen, hadden ze al gehoord,
waar ze Freddy en zün lievelingsdieren
Op 14 Juli waren de Turken met de belege
ring begonnen en twee dagen later lag het
slot Favorite reeds in puin. Nog heden zün de
ruïnes van dezen prachtlgen burcht te zien.
Juist op den dag, dat dit kasteel verwoest werd,
hadden de Turken hun cirkel om de stad met
meer dan 200.000 man voltrokken. In het mid
den van den kring tag een tentenkamp, be
staande uit meer dan 25.000 tenten, waaronder
n»et groote pracht en praal de tent van Musta
pha uitblonk. In de nabijheid van zün tent was
een toren opgericht, die de Grootvizier vaak be
steeg om de situatie op te nemen. Heden ten
dage verheft zich daar een gedenksteen, die
aangebracht werd aan het huis nr. 1 van de
Kellermaanstraat. Ook aan den gevel van het
Burgtheater prijkt nog een gedenksteen, die er
aan herinnert, hoe bü het beleg daar ter plaatse
brand gesticht was door de Turken, waardoor
het kruitmagazün en daarmede de heele stad
in de lucht zou gevlogen zün, wanneer niet tü-
dlg hulp was komen opdagen. Maar vooral de
plaats waar thans het Volkpark ligt was het be
langrijkste punt van aanval der Turken. Men
kan zeggen, dat de grond van dit park in den
letterlüken zin gedrenkt is met het bloed der
dapperen, die hun leven voor de verdediging
van de stad hebben gegeven. Drie en twintig
dagen tang hebben de Weeners deze plaats ver
dedigd. Toen was alle hooop verloren en moest
men het veld ruimen, zoodat een bres van
twaalf meter in de verdediging ontstaan was.
Begin September woedde de strüd op zün
hevigst. Maar gelukkig stegen In den nacht van
zes op zeven September vurige raketten op die
op den Kahlenberg waren ontstoken ten
teeken dat het bevrijdingsleger gereed
stond. En toen de ochtend aanbrak, trok
ken vanaf deze hoogte koning Johann de
Derde, Sobieski, koning van Polen. Karei van
Lotharingen. Johann Georg von Saksen. Max
von Bayern, en andere aanvoerders met de
troepen van Leopold den Eersten, alsmede met
Dultsche en Poolsche bevrijders tegen de Tur
ken op. nadat dezen vijf en zestig dagen lang
de stad hadden bestookt.
- ivoorwaarden tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f jCfï bü een ongeval met f bü verlies van een hand f 1 9C ofj verlies van een f Cfl bü een breuk van f Af» bij verlies van *n
ultkeerlngen f «Jt/t/l/»” verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen doodeluken afloop* een voet of een oog* A StoSZs" duim of wijsvinger been of arm* anderen vinger
- - - - - -- -- - - -
held werd opgericht. Johann
berg was ziek van lichaam, i
geest en hü heeft zün plicht als burgemeester
van Weenen in de hachelükste uren met voor
beeldlgen üver vervuld. Ook in de feestzaal
van het raadhuis ir een buste van hem ge
plaatst.
Jack Beel een kloeke, strulsche kerel
van welhaast zeventig jaar. Zün ulterlük ver
ried zün afkomst onmiddellUk. HU was grof
gebouwd en had grove trekken; hü zag er uit,
zooals hü was; een ruw, onbeschaafd man. En
toch weer niet heelemaal. Men kon zich voor
stellen, dat deze man vriendelüke dingen deed,
dat hü een vrlendelüken lach in zün oogen en
op zün lippen had. Hü had een grijzen ring
baard en een kaal-geschoren kin. terwijl hü
door zün borstelige wenkbrauwen en zün dik,
ruig hoofdhaar, iets van een leeuw bad.
Toen hü het huis naderde, bleef hü plotse
ling stilstaan en keek op zün gemak cm zich
heen. Blükbaar dacht hü er met genoegen over
na, dat zün wensch van vele jaren nu elndelük
vervuld was; dat Trevanlon Court, het huis
van zün vroegeren meester, met alle bügebou-
wen en het land er om heen, nu zün eigendom
geworden was.
Naast hem stond een andere, jongere man.
Het was niet moeilük om hun verwantschap te
gissen; deze jonge man was zün zoon, zün
trots en zün lieveling. Jack had voor zich zelf
nooit maatschappelüke ambities gekend,
maar voor zün zoon was hü eerzuchtig gewor
den. Van den dag, dat hü geboren was, had
zün vader besloten, dat de „Jonge Jack”, zoo
als hü in de buurt genoemd werd, .hoogerop”
moest, dat hü een gentleman moest worden.
De Jonge Jack was in veel opzichten het
evenbeeld van zün vader. Hü was ook groot,
WrkMxzlirioriri axv. efxxz-Ir KKo c» w orv/lnrc zlttn
ubvovuuuuciu ttt SWX K. iVxttttr tttitlt.fr) ttrtfi
zün vader sprak hü correct Engelsch en of
schoon af en toe vooral als hü opgewonden
was het Cornish accent In zün praten goed
te hooren was, deed hü de goede opvoeding, die
zün vader hem gegeven had. eer aan. HU was
nu vüf en twintig en de rechterhand in de za
ken van zün vader.
Goeien avond, miss Nancy, zei de oude
heer, toen ze vlak bü haar waren.
Jack junior nam zün hoed af en herhaalde
de begroeting van zijn vader.
Nancy wist direct wat’ het doel van hun
komst was. De oude man kwam haar ar aan
