u&Aaal von den dag
Voor gramofoonliefhebbers 1
“let Erfdeel
„Zij”-Créme
1 n.
Z APRIL
1
Stalen
zenuwen
Alle abonné’s
I
Je kunt er fijn op tippelen!
Draag ROBINSONschoenen
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ZATERDAG 1 APRIL.
x
Muzikale verzetje»
f
Een late oorlogsbuit?
I
Lichting van Russische wrakken
Criminaliteit in Indië
Hongaarsche schepen
Wat er verrookt wordt
Een wandeling naar de
Noordpool
Een luchtlijn tusschen
Polen en Palestina?
Vlucht rond de Middel-
landsche Zee
KOMT ER EEN VLIEGVELD OP
TERSCHELLING
UTRECHT
DE KRUISVAARDERS
VAN ST. JAN
DOOR UW GIFTEN
Amerikanen en Nederlander»
aan den kop
„Gasmaskers te koop”
Waarom zou et? As X-daartoe komt, aal
Tentoonstelling in een
wolkenkrabber
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
en
H. X.
groet gedeelte van zün tijd met het
zoeken naar een verborgen schat, in
plaats van Ivy In de keuken te hel
pen. Robbie en Topsy gingen vaak
luH
strand aan het graven was, hoorde
Freddy Vrijdag Robbie een kreet van
verbazing slaken. De zeeman snelde
levenslange gel
lies van beide
Wordt vervolgd.
9
naar het strand, waar hü Willie zag
met een doos.
met hem mede, omdat ze er getuige
van wilden zijn, wanneer Willie inder
daad iets ^pocht vinden.
Op zekeren dag. toen Willie aan het
(Ingezonden Mededeellngen)
ge-
te-
De kleinste inwoner van Milaan. Anton Git-
tlnger, een 37-jarige dwerg van Oostenrüksche
afkomst, heeft getracht naar de Noordpool te
wandelen. Drie Jaar geleden vertrok Anton van
Milaan en ging eerst naar Noorwegen, waar hjj
zich een bontjas aanschafte, eenlge voorraden
en een achttal slede-honden. Vervolgens zette
hü de reis naar het Noorden voort. Na eenlgen
tijd raakten zijn voorraden uitgeput en leefde
hjj van de honden, welke hij stuk voor stuk
slachtte. Nadat ook deze voorraad was uitgeput
en Anton gevaar liep van honger om te komen,
werd hü gevonden door de Pool-ezpeditie van
Knud Rasmussen, bij wie hü twee jaar bleef.
Vervolgens keerde hij naar Milaan terug met
twee groote boeken vol handteekenlngen en fo
to’s van zijn verblijf in de Poolstreken.
De Pootache Ingenieur Ropp heeft, naar Reu
ter meldt, het plan ontworpen om de wereld
tentoonstelling van Warschau in 1943 ifet in
houden in een groot aantal paviljoens op een
uitgestrekt terrein, doch in een wolkenkrabber
van ongeveer zestig verdiepingen, waarin alle
te exposeeren voorwerpen kunnen worden op
gesteld. Na de tentoonstelling zou het gebouw
een andere bestemming kunnen krijgen.
Volgens den ontwerper van dit plan heeft bet
X groote voordeel, dat den bezoekers vermoeien
de wandelingen worden bespaard, terwijl bo
vendien de bouwkosten een besparing van 50
procent opleveren.
zoo ge
nummerd
ZIEKENHUIS EN PENSION
Broeders ..ST. JOANNES DE DEO’’
Opname van mannelijke patiënten
van alle gezindten en leeftijd.
werkt zacht en weldadig: Uw huid ontwaakt
tot nieuwe schoonheid onder haar aanraking.
In prijzen van 20—3045 en 75 cent.
ratelde
i mum
3
3
„Het is een zware doos, ik ben er
zeker van. dat ze vol goud en edel-
steenen is.” zei Willie opgewonden.
HU bemerkte, dat de doos niet ge
sloten en zeer gemakkeljjk te openen
was. Doch toen hü in de doos keek,
was het, alsof hU zou gaan huilen.
„Dat is geen goud. Dat zün geen
edelsteenen,” riep Topsy uit.
„Neen,” bromde Willie, „de doos be
vat niets dan apenootjes."
,Jk heb ze daar verstopt,” zei Fred
dy VrUdag, „om ze jou te laten vinden.
Misschien zul Je er nu wel mee op
houden, steeds naar verborgen schat
ten te zoeken en wat gaan werken."
(Maandagavond vervolg)
zenden,
schouw
schikt te maken zün voor den aanleg
vliegterrein op Terschelling.
Onder het Franache publiek heeracht hevige
verontwaardiging over een advertentie, geplaatst
door een Fransche fabriek van gasmaskers, met
als opschrift: „Is de oorlog op komst?”, waarin
reclame gemaakt wordt voor gasmaskers,
garandeerd bestand tegen alle soorten gis,
gen den prüs van 100 francs per stuk.
..Indien ge er nooit een noodig hebt,” zoo
luidt de adverententie, des te beter.
Doch ge riskeert geen tüd te hebben er een
te koopen.
De zaak is ter kennis gebracht van den Pa-
rjjschen politleprefect, die aan een Reuter-cor
respondent verklaarde dat het de taak van den
staat was om gasmaskers goed te keuren.
Berichten, dat de groote magazUnen gasmas
kers in voorraad hebben, berusten natuurlijk
op zuivere fantasie.
„De Parlslennes denken meer aan zomerhoed
jes dan aan gasmaskers,” verklaarde de direc
teur van een der groote warenhuizen.
Ook het bericht, dat het ministerie van Bin-
nenlandsche Zaken Instructie zou hebben ge
geven voor den bouw van schuilplaatsen in de
buitenwijken, die bestand zijn tegen bommen
en gas, worden van bevoegde zUde met nadruk
tegengesproken.
De Franschman heeft oneindig veel meer be
langstelling voor de lersche Sweepstake dan
voor bommen gas, zoo werd verklaard.
TOKIO, 29 Maart. (Reuter). Een aantal ge-
penslonneerde Japansche marine-officieren
hebben het plan opgevat om de 38 Russische
oorlogsschepen, die tUdens den Russtech-Japan-
schen oorlog door admiraal Togo tot zinken
zün gebracht en groote bedragen aan goud en
gouden munten aan boord hebben, te lichten.
Met de „Swaroff” en de „Alexander III”, die
op den bodem der zee ten N.O. van het eiland
Oklnoshima liggen, zal worden begonnen.
De koeten van het lichtingswerk worden ge
schat op 500.000 yen en de waarde van het te
bergen goud op 200 millloen yen.
Uit h«t Engelsch van
Joseph Hocking
Aan de Hongaarsche piloten Anton Banbidy
en Tiber Blsits is het, naar Reuter verneemt,
gelukt om in 35 dagen in een kleine machine
om de Mlddellandsche zee te vliegen.
Op 19 Februari zijn zü vertrokken van het
vliegveld te Boedapest en hebben in totaal
12.760 KM. af gelegd, waarbü zU geen enkele
maal de onderdeden hunner machine behoefden
te vervangen.
De piloten zUn in totaal 120 vlieguren in de
lucht geweest en vlogen o.a. over Oras. Milaan,
Canne, Barcelona, Algiers, Cairo, Damascus.
Istanboel, Athene, Napels, Rome, Venetië en
Klagenfurt.
STEUNT:
ONS GIRONUMMER IS 23653
U helpt ons hierdoor jongens
zielen redden voor Christus
BERLIJN, 29 Maart. (Reuter). Hier opge
maakte statistieken uit de tabaksindustrie too-
nen aan, dat de Engelschen in Europa aan het
hoofd staan wat het rooken van sigaretten be
treft ZU rooken per hoofd 880 sigaretten per
jaar. De tweede plaats wordt ingenomen door
de Belgen, met jaarlijks 851 sigaretten per per
soon. De matlgste rockers in Europa zün de
Polen. De Zweden gebruiken meer snuif en de
Noren pruimtabak.
De zwaarste rockers ter wereld zün de Neder
landers en de Amerikanen. De Amerikanen hou
den het wereldrecord voor het rooken van siga
retten. n.l. jaarlijks 925 per persoon. Maar de
Hollander rookt gemiddeld jaarlijks 173 sigaren
tegen den Amerikaan slechts 50 en tevens dee-
len de Hollanders met de Belgen het wereld
record voor het pUprooken.
Willie Woensdag gebruikte een
De Poolsch-PalestUnsche Kamer van Koop
handel te Warschau stelt, naar Reuter verneemt,
pogingen in het werk om een directe luchtvaart
dienst tot stand te brengen tusschen Polen en
Palestina.
‘Men overweegt de mogelükheld om den dienst
^arschauSalonlkl uit te breiden tot Palestina
vla Athene, of om gebruik te maken. hetzü
van het traject AmsterdamAthene van de
K.L.M.-vllegtulgen op hun tochten naar Neder-
landsch-Indië, of van hetzelfde traject der En-
gelsche vliegtuigen op hun vluchten Londen
Calcutta. Vanuit Athene zou dan een dienst
worden ingesteld naar Jerusalem.
berglandschap van luciferdoosjes
over de spoorbrug
Ingespannen volgden de mannen het ding.
De mecanicien wachte. Op het juiste oogen-
blik stak hü de lont van het vuurwerkstuk aan.
Ontploffing. De twee goederenwagens vielen
stuk.
De spooktrein was aan den overkant.
De spoorbrug.... bleef liggen!
„Stop!” schreeuwde de regisseur woedend.
„Óverdoen. Al moet het honderd voetzoeker»
kosten, de scène zkl goed worden!”
Wilt u niet gaan zitten? vroeg het meisje.
Dat kunnen we doen: het kost niks meer
cm te zitten dan om te staan, denk ik.
Zoo gingen beiden zitten op de stoelen, die
Nancy hen wees. terwül zü wachtte op wat er
verder zou komen. Maar er viel gedurende
eenlge oogenbllkken een eigenaardig zwUgen;
het was duldelUk dat. ondanks de armoedig
heid van het interieur, de belde mannen aan
een dergelUke omgeving niet gewoon en dat ze
daardoor niet heelcmaal op hun gemak waren.
De oude man had, voordat hU van huls was
gegaan, tegen zUn zoon een soort van generale
repetitie gehouden van wat hU zeggen zou.
maar er was iets aan dat meisje, dat hem deed
aarzelen.
Zooals hU tegen zUn zoon en naamgenoot
zei: hU was niet gewoon om tegen zulke opge
dirkte spring-ln-’t-belds te nreten!
HU stak elndelilk van wal.
Ik wil niet hard tegen je zün....
Waarom zoudt u? vroeg Nancy.
Op initiatief van den Burgemeester van Ter
schelling, den heer Reynderts. is aan X bestuur
van de K. L. M. verzocht zoo spoedig mogelUk
een of meer deskundigen naar Terschelling te
om verschillende terreinen In. oogen-
te nemen, welke geschikt zün of ge-
van een
Als men u vandaag vertelde,
Dat de Beurs een hausse heeft,
Zooals men nóch na den oorlog,
Nóch daarvóór ooit heeft beleefd.
Dat de prins van Wales verloofd is,
Of een paard heeft afgericht,
Zonder dat hij is gevallen
Of een schouder heeft ontwricht,
Of dat Hitler ‘t met de Joden
Plotseling van harte meent
En hen als de bloem der Nazi
Eere-rechten heeft verleend;
Als men u wellicht gezegd heeft.
Dat het kwaad zich zelve straft
En derhalve de belasting
Voor een jaar is afgeschaft.
Of dat Wijnkoop in de Kamer
Plechtig heeft geproclameerd.
Dat een communist geen cent meer
Uit de schatkist ambieert,
Of men heeft u laten loopen
Van het kastje naar den muur.
En u sloeg toch minstens eenmaal
Dezen dag een gek figuur.
Dan bezag u toch de dingen
Door een opgeruimden bril?
En u heeft het gauw begrepen:
't Is vandaag weer 1 April/
MARTIN BERDEN
ploffing ook maar een halve seconde te vroeg
plaats vond, zouden we allen omkomen.’*
„De passagiers!”
„De scène met de passagiers werd later In
de studio opgenomen. Alleen wü tweeën, Hall
en ik. zaten op den gevaarlUken trein.”
„Ontzettend!” fluisterde Betty, verrukt.
„Heb jullie alles klaar?” vroeg de regisseur.
De mannen bü de tafel knikten.
„Camera’s ingesteld?!’
,Jn orde!”
„Klaar?.Draaien!”
De camera’s
draalden. De
jroote jublterlam-
pen beschenen de
tafel. Het speel-
goedtreintje zette
zich in beweging,
reed door het
Ik zeg Je vader heeft niet mooi gehandeld.
Wat voor reden had hU verdraaid om jou naar
een fUne school en naar het college te sturen?
En hU had er niet eens de dulten voor! Dat
doet een behoorlUk man niet. Ik heb hooren
zeggen, dat je hem al dien tüd, dat je op het
college bent geweest, vierhonderd pond per
jaar hebt gekost. Dat kan een boerderUtje als
dit, niet Hjden. En dan komt er nog bU: waar
deug je nou voor, deerntje? Kun je ’n koe mel
ken of boter maken of zooiets van dien aard?
Ik ben bang, dat ik het niet kam, ant
woordde Nancy.
Zie je; daar heb Je X al! Een boerendoch
ter moet groot gebracht worden als een boeren
dochter. want je vader, met al zün fUne ma
nieren, en al de hoogheid die die in z’n kop
had. was niks meer as ’n boer, versta Je? Ik
heb het al voor jaren zien ankommen, dat X
zoo zou loopen.
Weer een zwijgen.
Je weet zeker wel. dat ik hier indertüd
staljongen ben geweest, hè? Dat was nog in
de dagen van je grootvader zaliger. Die was
net as je vader, die had het ook zoo hoog in de
bovenkamer. Je vader werd grootgebracht als
'n jonker en hü behandelde me as *n stuk oud
vuiL En weet je wat er gebeurd is? Er waren
meer as tweehonderd acres bü het huls toen.,
meer as vier, meer as vüf; maar ze hebben bo
ven hun stand geleefd en ze moesten *n heelen
hoep verknopen om hun schulden te betalen.
Boven den stand leven en in schulden zitten,
dat Is wat je familie altüd heeft gedaan. En
kijk nou es an hoe de zaken geloopen bennen.
Men schrijft uit DJokja aan het .Bern. Hbl.":
Momenteel kan een typisch veitichll worden
waargenomen in de criminaliteit te plattelands
en in de kotta zelf. Over het algemeen is de
criminaliteit op het platteland afgenomen, voor
namelijk wat het aantal diefstallen betreft en
onder deze categorie weer speciaal in de poeasa-
diefstallen. Omtrent deze vermindering bestaan
natuurlijk verschillende theoeriën. doch het is
een feit, dat diefstallen, waarbü voor vele hon
derden guldens aan sieraden werden bult ge
maakt. langzamerhand tot de zeldzaamheden
gaan behooren. Een der redeneerlngen komt
hierop neer, dat de plattelandsbevolking thans
vrijwel geheel door haar sieraden en andere
weelde-artlkelen van waarde heen is. Men heeft
die geleidelük aan verpand dan wel van de
hand gedaan en het is een niet algemeen be
kend feit dat ongeveer anderhalf jaar geleden
een Britsch-Indlër in een onaanzienlUk In-
landsch hotelletje ter plaatse zün Intrek heeft
genomen om speciaal goud van de bevolking en
van de pandhuizen op te koopen. Waar sieraden
een geliefd belegglngsartikel vormen voor de
Javanen, is het gemis ervan een wel zeer ernstig
economisch versqhünsel, omdat zü thans door
hun spaarpot heen zün. Hierover behoeven wü
echter niet verder uit te wijden. Wat de Katta
Djokja betreft Kotta Oedeh nemen wü ge
makshalve maar bü Djokja hebben hier de
grooe diefstallen Juist in den laatsten tüd de
aandacht getrokken. Naar de reden ervan in-
formeerend. vernamen wü dat de vrijlating van
een aantal beruchte boeven, die in de gevangenis
hun straf tüd hebben uitgezeten, aan dit ver
schijnsel heelemaal niet vreemd is.
BOEDAPEST, 27 Maart. (Reuter). Door een
regeerlngsverordenlng heeft Hongarüe zich met
ingang van 16 April aangesloten bü de het be
gin van dit jaar in het leven geroepen inter
nationale scheepvaartconventles. In het Ver
drag van Trianon is aan Hongarije het recht
toegestaan Oceaanschepen te laten varen onder
eigen vlag en op het oogenblik zün 12 Hongaar
sche koopvaardijschepen in het groote handels
verkeer.
Krachtens de regeerlngsverordenlng hebben
de Hongaarsche scheepvaartmaatschappüen er
nu voor te zorgen, dat hun schepen dit jaar
voorzien worden van de in de conventies voor
geschreven getuigschriften.
Door zuinig en spaarzaam te wezen, deerntje,
en hebt altUd hard gewerkt, al zeg ik het zelf,
Jaren achter mekaar heb ik dag en nacht ge
zwoegd en geen cent voor müzelf uitgegeven.
Ik heb er geen butler op na gehouën; ik heb
de groote meneer niet uitgehangen! Al die ja
ren heb ik geleefd as 'n daglooner, mag je ge
rust zeggen. De menschen hebben me voor ’n
vrek uitgescholden, maar wat kan mün dat
schelen? Ik heb het zoover gebracht, dat ik je
vader geld kon leenen en nou hoort Trevanion
Court aan mün!
Is dat alles wat u mü te vertellen hebt,
mr. Beel? vroeg Nancy. In dat geval hoef ik u
niet langer op te houden.
Wind Je niet op. deerntje. Bovendien, nou
de plaats aan mün hoort, om zoo te zeggen,
wil ik wel erts rondküken en alles op me ge
mak zien.
Neemt u me nlef kwdlük. zei Nancy koud,
maar juridisch gesproken, hoort Trevanion
Court hëëlemaal nog niet van u. Ik veronder
stel. dat er een publieke verkooping zal moeten
plaats hebben en dat Iedereen uit de opbrengst
zal worden voldaan.
Wel. beste meid, zei de oude Jack gemoe-
delük. zoo mot je X nou niet direct opoemen
Ik ben met goeie bedoelingen naar Je toegeko
men. deerntje, en heb me Jongen meegenomen.
En bovendien, er ia geen reden voor een ver
kooping, voor zooveè als ik voor mün het zie,
tenminste als je op me voorstel ingaat.
Oeen reden voor een verkooping? her
haalde Nancy rtom-verbaasd.
X een bittere pil voor je zün, denk ik zoo, om
alles hier te motten kwütraken. Je zou immers
liever willen blüven wonen en meesteres blü-
ven in het huis, waar je het altijd geweest ben,
nietwaar?
Natuurlük, zou ik dat willen, maar dat la
nu eenmaal onmogelük.
Daar zou ik nou maar niet zoo zeker van
zün. deerntje, zei Jack Beef veelbeteekenend.
Ik heb je 'n voorstel te doen en me zoon weet
er ook van.
Nancy wierp een snellen blik op den jongen
Jack en zag. dat hü vuurrood was geworden en
nog minder op zün gemak was dan daarnet.
Vooruit, spreek op. jong, telde de oude
Jack, terwül hü zün zoon aankeek.
Ik zou niets willen zeggen, dat miss Nancy
niet aanstaat, stamelde de jonge Jack.
Dat dank Je den duivel. Niet, dat ik het
met Je eens ben, dat heelegaar niet. Ik had
Selina Nancarrow voor je uitgezocht; een
pracht van een meid, die heerlük kan melken
en boter maken en die het niet kan schelen
om in het hooiland te werken en die als de
nood aan den man komt, óók wil helpen schoo-
ven binden. Maar JU hebt je nou eenmaal in
de kop gehaald, dat Je een füne medarn moet
hebben en ik heb je je zin gegeven. Ik weet,
dat JU wü, en als ze nou ook wü. dan wil ik
ook. Nou weet je X. Oa nou je gang maar en
al ben ik eer niet heelegaar mee in m*n schik,
het doet me aan de andere kant toch ook weer
veul plelzier.
X T r el. Harry, dat is nu eens aardig van je,
yy dat je ons komt opzoeken.” zei mevrouw
T Brent met haar llefsten glimlach, terwül
ze met uitgestoken handen op den binnentre
denden jongeman toeliep.
Harry Butts, jong, knap en zes voet lang, nam
de handen van het oude dametje in de züne.
„Goede vrienden vergeet men niet licht, me
vrouw,” zei hü. „Ik heb nog vaak aan u ge
dacht. daar ginds.” Mevrouw Brent troonde
haar gast mee naar de veranda, waar haar
dochter Betty met popelend hart zat te wach
ten. Ze was nerveus en ze had een kleur van
opgewondenheid. Het gebeurt Je niet alle dagen
dat je een filmheld op bezoek krügt. En dan
nog een, waarmee Je vroeger op straat hebt ge
speeld. waar je zestien knikkers van hebt ge
wonnen en die over een sloot is gesprongen om
je zakdoek te halen.
Wat een massa jeugdherinneringen!
Het weerzien was allerprettigst. Harry bleek
grooter en knapper dan Betty gedacht had.
„O, Harry! zei ze. „wat maak JU toch altUd
een spannende films! Ik zit steeds te beven,
wanneer je weer zoo'n waaghalzigen toer ult-
haalti*
„Wie had dat ooit van den kleinen Harry
gedacht, hè?” zei mevrouw Brent, onderwül
thee schenkend. De filmheld glimlachte een
tikje zuur en boog zich naar Betty
„Hebt u veel van mün films gezien, miss
Betty?"
„O ja, dol!" zei het meisje, ,2e zün zoo
spannend, zoo gevaarlük. hè? Vertel er eens
wat van, Harry? In die laatste film vervul Je
de hoofdrol, is het niet? Nee. die heb ik nog
niet gezien. Heet hü niet: „De spooktrein van
,JBt. Louis"?
.Juist!” zei Harry, een sigarettenkoker te
voorschün halend. .Mag ik?"
En nadat hü toestemming had gekregen: „Ja,
die spooktrein!" zei hü peinzend.
De blauwe sigarettenrook kringelde omhoog
Zün gedachten waren ver weg. Het meisje
wachte.
„Die spooktrein! Dat is een geweldig avon
tuur geworden. Ik ben in die film de machinist
van den trein, een van de St. Louls-spoorweg.
Er zün bandieten gesignaleerd, die zich samen
trekken naar een van de grootste spoorbruggen
Een geweldig bouwwerk, dat een duizelingwek
kend diepen afgrond overbrugt. De spoorweg
directie verwacht dat die brug vandaag of mor
gen het slachtoffer van een aanslag zal wor
den en daarom heeft zü de politie gevraagd de
brug extra te bewaken.
Bovendien moet dat alles zooveel mogelUk ge
heim worden gehouden om het publiek niet te
verontrusten. De treinenloop moet ononder
broken worden voortgezet, al zouden alle ban
dieten van de United States het trachten te
verhinderen. Het treinpersoneel wordt bewa
pend. Op de locomotief worden machinegewe
ren verdekt opgesteld.
Maar dan komt er een groote catastrofe. Het
locomotlefpersoneel weigert over de brug te rU-
den. Het is te gevaarlük. lederen keer dat de
trein er over rüdt dreigt aan alle kanten een
gruwelüke dood. De mannen verlaten de loco
motieven en de maatschappü zit met de han
den in het haar. Nog altUd gebeurt alles bin
nenskamers. Het publiek mag qnder geen voor
waarde weten welk gevaar er dreigt. Als er
ook maar iets van uitlekt zou niemand meer
van den trein gebruik maken.
De maatschappü vraagt onder haar personeel
vrüwllllgers die den trein willen bedienen. De
spooktrein wordt hü genoemd.
Er bieden zich twee mannen aan. Hall Holy-
day en ik. Wü zün spoorwegwerkers in dienst
van de maatschappü en wü willen graag het
extra-loon verdienen dat voor het besturen van
den trein is uitgeloofd.
Wü nemen het werk van de werkelüke ma
chinisten en stokers over. WU krügen de beste
wenschen mee enwe vertrekken.
Dadelük nadat de trein de reis heeft aan
vaard. komt er een telegram. De politie heeft
den strUd met de bandieten aangebonden. Er
wordt geschoten. En nu blükt dat de aanvoer
der der bandieten een vroegere ingenieur van
de spoorwegmaatschappU is, die wegens oneer-
lükheld werd ontslagen. Men weet nu eindelUk
waarom de bandieten de maatschappü willen
benadeelen.
Maar wü, op de locomotief, weten het niet.
Wü rüden met duivelsche vaart en maken ons
onderwül vroolük over de misdadigers. Het tele
gram wordt ons nagezonden en bereikt ons op
een stationnetje dlchtbü de beruchte spoorbrug.
Even weifeling. Dan besluiten we door te
rüden.
Wü hebben onze zenuwen in bedwang. Wü
wüken voor geen gevaar.
We naderen de brug. Er worden schoten op
den trein gelost. De avond 1» gevallen.
Op het moment dat de trein over de brug
gaat, dreunt achter ons een explosie. Beneden
ligt de afgrond en de dood.
Zullen we stoppen?
Bü het einde van de brug zien we plots een
bende kerels. Wat voeren zü in hun schild?
In de personenwagens is een paniek ontstaan.
We rüden op hoogste snelheid. We gaan er
door. Juist op het moment dat de trein de brug
verlaat, daveren verscheidene ontploffingen. De
laatste goederenwagens worden versplinterd, de
brug trilt v»n voor tot achter, de üzeren balken
breken, en het gevaarte valt met donderend
geweid in den afgrond.
Juist op tüd is de trein aan den overkant
gekomen."
Met gloeiende oogen had Betty geluisterd. Ook
mevrouw Brent was onder den Indruk gekomen.
„Dat is toch vreeaelük gevaarlük!” zei ze.
„Het moest precies op de seconde gebeuren,"
vertelde Harry. „De camera’s draaiden, alles
was nauwkeurig uitgerekend. Maar als de ont-
Vüftlg Jaar terug, was ik hier staljongen, ter
wijl je vader de jonker was. om zoo te zeggen
en nou hoort alles van mü. terwül Je vader
dood is en jou, om zoo te zeggen, geen rooien
duit heeft nagelaten om te leven. Mooie boel,
hè? En dat vertel ik je nou allemaal niet om
je te beleedigen, maar aileen, dat je goed zal
weten hoe de zaken er bü-staan. versta-je? Ik
heb geld verdiend en Jou familie heeft het ver
kwist; daar zit ‘m X verschil, zie je.
Ieder woord wondde het meisje alsof het een
vergiftige pül was. maar ze zei niets.
Maar het is nou eenmaal zoo het is, zette
de oude man zün relaas voort. Arme menschen
bennen naar boven gekomen en rüke men
schen bennen naar den kelder gegaan. Dat is
zoo geweest, zoolang as de wereld bestaat. Er
is een tüd geweest, dat de Trevanlons de baas
waren over mün en nou is er een tüd. dat ik
de baas ben over zullle. om zoo te zeggen. Ik
heb nooit om medelüden gevraagd, toen ik de
arme knecht was en jullie motten niet om
medelüden vragen, nou jullie onderleggen
Ik begrüp niet waarom u dat allemaal
tegen mü zegt, zei Nancy. Ik vraag u Immers
niets en ik ben niet van plan om het te doen.
Voor zoover ik kan nagaan, hebt u hypotheek
op alles filer: welnu, neemt u alles, dat is uw
recht en daarmee afgeloopen.
Ik zeg dat allemaal voor je bestwil, deern
tje; nou mot je niet Ineens boos worden. Ik
meen het niet zoo kwaad met je.... ik wü al
leen maar, dat Je de zaken zal inzien zooas ze
werkelük bennen. Ik heb geld opgespaard, al
zeg ik het zelf, maar hoe heb Ik dat gedaan?
van de première: Gitta Alpar, wier hart door
Gustav Fröhlich werd ontdekt en weer ver
loren, Rosy Barsony, Oscar Denes en Herbert
Ernst Groh. Het is een wat erg cosmopolltlsche
bedoening: „Wenn wlr Türken küssen müssen”
en „Oh Mister Brown” (Odeon 11786), „Warum
bin ich verliebt in dlch” (Odeon 11771), het Ita-
Uaansche Ued „Es triumt Venezia” (Odeon
11790) en „Toujours l’amour”, echt Fransch van
tekst, doch muzikaal een Engelsche wals, waar
door dit nummer meer een ententekarakter
heeft (Odeon 11770).
Tot slot een vraag. Weet u wat dat te; „Wie
ner Schrammel”? Een kennis van me die ge-
vallen schuif je altüd op rekening van een an
der een kennis dus van me heeft er eens
een figuur mee geslagen. In een Weensch res
taurant las hü op een bordje aan den muur
„Heden Wiener Schrammel”. Hü dacht daarbij
dadelük aan een variant op „Wiener Schnitzel”,
wat hem inspireerde er bü den ober een portie
van te bestellen. Die dacht, dat zün cliënt hem
voor den gek hield. Tot hem duldelUk werd, dat
deze welkome vreemdeling onbekend was met
de „Wiener Schrammel”, zünde een orkestje,
samengesteld uit een paar violen, guitaar en
harmonica of klarinet. Dit naar aanleiding van
de opnamen van het Schrammelkwartet Die
trich, dat Franz Hlersee begeleidde in het echt
Weensche lied„Mün moeder was een Weensche”
(Krystaü 6077).
op dit blad zün ingevolge de ventekeringevoorwaarden tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f TC/l bü een ongeval met f OCfi bü verllee van een hand f 1 oü verlies van een f Cft bü een breuk van bü verlies van *n
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeertngen f verllee van belde armen, belde beenen of beide oogen f ƒ«ƒ(/•-doodelüken afloop f een voet of een oog J 1 duim of wijsvinger </</»“been of arms anderen vingar
Misschien heb je gelük. deerntje. Waarom
zou ik? Maar dat doet niks ter zake. Ik wü
eerlük en open met je spreken. Je weet zeker
wel, dat ik een hypotheek heb op den heelen
boel hier?
Nancy zei niets.
De heele boel behoort aan mü- Je vader
was me een hoop geld schuldig en zoover als ik
het begrüp, zal ik er nooit een cent van terug
zien.
Neemt u mü niet kwalük. maar mr. Han
dy te juist hier geweest en die zegt, dat er ge
noeg te om alles te betalen.
Wel kük es an! jlng de man voort. Zoo
als ik zei, ik wil niet hard tegen je zün, maar
ik moet toch op mün recht staan, nietwaar?
Dat te de reden, dat ik vanavond bü Je ben
gekomen.
Wéér was er zoo’n vreemd zwügen in de ka
mer en wëër keek de oude Jack om zich heen,
terwül de jonge onrustig op zün stoel zat heen
en weer te draaien.
Wat ik nou hoop, zie je, dat te. dat we
alles vriendschappelüke met mekaar in orde
brengen. Ik hou van vrede en rust; ik ben al
tüd een vüand van ruzie en geweld geweest en
als je Je nou een beetje verstandig gedraagt,
kon alles nog wel es beter afloopen dan je mis
schien denkt.
Nancy keek den man nieuwsgierig aan. Was
er een straaltje van hoop? Ze was benieuwd
wat hü voor plannen had.
Je vader heeft niet mooi gehandeld, zei
de oude man opeens.
Pardon? vroeg Nancy uit de hoogte.
•w ichte muziek behoeft niet altüd uit het
I buitenland te komen en zeker niet wat
de uitvoerders betreft. Want onder de
nieuwe amusementsplaten slaan die van onze
Nederlandsche Jazz-spelers „The Ramblers” een
zeer goed figuur. Terwül zü toch niet onder
gunstige omstandigheden werden opgenomen.
BU aankomst in de Studio van de Decca te Lon
den, waarvoor zü spelen, deze „zwervers"
maar durf ze zoo eens in het Hollandsch aan
te spreken! bü aankomst dan bleken hun
insrtumenten zoek en moesten zü *n completen
inventaris leenen van Engelsche collega's, die
daarmee grandioos de inheemsclie sportiviteit
bewezen. En tijdens het spelen voor de micro
foon werd de trompetter ongesteld, zoodat een
Britsche blazer de vriendelükheid had in te
vallen. Des te meer hulde voor wat er bereikt
werd. Niet voor niets te dit ensemble in het
buitenland dan ook genoemd: „De beste vüf-
man-band van het continent.” Van hun twee
tal nieuwe schüven heb ik spontaan een uitge
sproken voorkeur gekregen voor ,My blue
heaven waarin het team saxophones een mo
derne opvatting geeft van de beekscène uit
Beethoven’s Pastorale als steun voor een
smachtend geblazen kopersolo. En Wlm Pop-
pink de eerste saxophonist van het stel
zingt het refrein ervan zoo goed, dat zün naam
terecht op het etiket vermeld staat. Een plaat
om te onthouden (Decca 40310). Temeer, omdat
dit nummer gecombineerd werd met ..Erratic
Rhythm”, een foxtrot die door haar pittigheid
een aangenaam contrast vormt met de smel
tende slowfox aan de achterzüde. .Black
heaven” wordt door de Ramblers geannonceerd
als een hot foxtrot. Dat lükt me niet verstan
dig. want de gematigde Jazz-Iiefhebbers zullen
door die omschrüving schrikken en de fanatici
die vooral de bollenstreken van ons land
bewonen, waartusschen ik tot nu toe geen oor-
zakelük verband heb gevonden zün er tóch
niet content mee. Daarom, inzake .Black
Heaven”: het Juiste milieu van de dans-
wereld.... vóór! (Decca F40311).
Niet ieder is als de Ramblers
lukkig, telkens weer goede nieuwe
op te delven. Dit lükt me althans de eenlge
verklaring voor de Jazz-paraphrases, die een
vüf jaar geleden zoo sterk in de mode waren,
toen verdwenen en nu weer opduiken. Wanneer
uit die verjazzingen een zekere crltiek blükt op
goedkoope romantiek, büv. van de „Llebes-
traume" van Liszt, die Whiteman er zoo oolük
tusschen heeft genomen, dan kunnen we er
voor een keer vrede mee hebben. Maar als büv.
het geniale .Miserere” uit Verdi’s „Troubadour"
zoo mishandeld wordt, lükt het bar veel op van
dalisme. Knap vandalisme, zooals dat van ae
Debroy Somers band (Columbia DX 447), maar
het blüft verdacht. Ik voor mü hoor dan nog
liever de oude schlagers uit een vroegere periode
ate .After the Ball”, .Meet me tonight In
dreamland”, „In the shade of the appletree,"
die dezelfde Debroy-Somers-band met een pi
kant sausje van den dag heeft opgewarmd (Co
lumbia DX 352). Het ophalen van vroegere me
lodische cracks zit blükbaar in de lucht. Want
Quentin Maclean blies er de püpen van het
bioscooporgel in de Trocadero-cinema mee vol.
En zoo herinneren wü ons weer met plezier
scènes uit Chaplin’s „Goldrush", uit „What price
glory en „The singing fool” (Columbia DX
382).
Maar waarom eigenlük al dat oprakelen?
Hebben wü niet onze hedendaagsche producen
ten van goede amusementsmuziek? Neem alleen
al een componist als Paul Abraham en tel eens
op uw vingers, hoeveel schlagers er voorkomen
in zün nieuwste operette .Ball lm Savoy". Odeon
brengt er eventjes acht nummers van uit, alle
gespeeld door het huisorkest onder leiding van
den componist. En gezongen door de sterren
(Nadruk verboden)
