Prikkeldraad
D
D
OVER „STERKE MANNEN”
Polen-Pilsoedski
Nog altijd actueel
Versneld tempo bij den bruggenbouw
i
WOENSDAG 5 APRIL
Oh zoo.
F
Meening van vooraanstaande
persoonlijkheden
I
Van Nationale Eenheid gesproken....!*)
Het „tableau de la troupe”, sinds 1923.
Kom daar nu eens uit als ge kunt!
INDISCHE PRODUCTEN VOOR ONZE MARGARINE
Ir. M. H. Damme
Mr. B. J. M. van Spaendonck
P. E. Peaax
(K.)
i,
I
Mr. M. P. L. Steenberghe,
voort, der R.K. Werkgever»
I
(zie onder 16)
NJ.B.
1
Te Zwijndrecht worden geregeld schepen met copra, palm
olie en kapokolie gelost voor de daar gevestigde
margarine-industrie
I
I-
I
t
P. J. M. Verschare
at.
(5) Nieuw Verbond van Nationalisten
t
(10b) „Da
k naast
(15) Verbond van Dietsch Nationaal Solldaristen in Vlaanderen
Nationaal Socialistische Partij.
„De R. K. Staatspartij” vonden wjj bovenstaande grappige „geslachtslijst" van hot fascisme In Nederland; deze „geslachtslijst” b een bestudeering overwaard
In het jongste nummer
(7) Fasclstenbond „De Bexem”, Coöperatief Uitgeversbedrijf U.A.
Dat nevenstaand panorama In
ons nummer van 1 April wordt
gegeven, is bloot toeval.
(14a) Voorloopige formatie
onder A. de Vries
(yerdwenen)
(14b) Definitieve formatie
onder Sinclair de R.
„De Aanval"
(16) Neder!. Fasdstenbond
(Th. W. Hooykaas)
(17) Alg. Neder!. Fasclstenbond
(Jan Baars)
(zie onder 17)
A.N.F.B.
(18) Oranje
Jongeren Garde
En verder:
Onze eenheid la geen kraakporcelein, zelfs
meer dan een stevige pul. zy is een vaste
burcht, een toren met schilden omgordeld, van
granletblokken met cement en bloed aaneen-
geklonken, rustende op de levende rots. Die
eenheid valt niet uiteen, omdat ginds op een
der kanteelen een paar schildknapen twisten
over de meerdere of mindere waarde van het
stompe of het spitse zwaardl
(19) Alg. Neder!. Fasdstenbond
(Jan A. Baars)
wy zfjn verheugd, In staat te zyn. onzen
lezers de meening voor te leggen van eenlge
vooraanstaande persoonlijkheden, wier oordeel
wy over het versneld tempo bij den bouw van
bruggen hebben gevraagd.
(20) Alg. Neder!. Fasdstenbond
(Comité Heybroek CJ.)
hemel en aarde bewegende vragen hebben aan
geroerd dan onze vraagjes over staatsbemoeiing
en staatsbeleid. Ik ontken haar beteekenis niet.
Ik kan daarover In vuur en vlam raken als
leder ander. Maar ik zal mij, door zooveel
ondervinding geleerd, wel wachten hier te gaan
schermutselen met den naam van ..Katholiek".
Dit is nog te zeer ons gebrek, dat wij onder
elkander steeds met een geweldigen zwaardslag
Iedere vraag willen beslissen enhet zwaard
beslist toch niet altijd.
IV. Nederiandsch* Fascisten Unie
VU. (25) Nationaal Verbond van Plicht. Orde en Recht,
algemeene verbroedering!!
„een antl-
ware wel-
(10a) „De Pijlenbundel”
(de Miranda)
(11) De Nationale Unie
(2) Nationale Volkspartij
anno Aug. 1924 (verdwenen)
(10) Verbond van Nationalisten
anno 1930 (v. d. Mijle)
Er is geien richting sprak de doctor in een
te Leeuwarden op den Frieschen Landdag ge
houden rede die zoozeer vrijheid van bewe
ging in haar midden kan toelaten, als de rich
ting, die de Katholieke is. Zij heeft een vasten
grond van eenheid, die alle anderen derven.
ZIJ kan vrijheid gunnen, omdat zij zekerheid
heeft. Het meer of minder maakt voor baar
geen wezensverschil. WIJ, wij op onzen dag
houden ons bezig met twisten over de school
van Angers en de school van Luik, wij stellen
ons bloot aan het gevaar van bij deze of gene
school op den naam ..katholiek’’ een bijzonder
accent te leggen en wij vergeten, dat wij In
de Kerk Scotlsten en Thomlsten, Thomisten en
Mollnlsten hebben gehad, die heel wat andere
beteekenis van deze
echter ook door de
regeerlng zelf In de Memorie van Toelich
ting erkend.
derlandsch
te nemen).
Het parlement Is een vergadering van
aan parlementaire d'arrhee lijdende lieden.
Het Is de kanker van het Poolsche leven,
een menagerie van woeste apen, die ge
woon zijn hun behoeften In ’t publiek te
doen en totaal ontbloot van eenlge zorg,
om op fatsoenlijke menschen te gelijken
Daarom gelooft hij niet, dat het parlement,
alleenlijk zich bezig houdende met defe-
catle, ooit een grein respect zal kunnen
veroveren.
Eerst verbood hij den minister voor het
Hooggerechtshof te verschijnen. Maar deze
stond erop, zijn eer te verdedigen. „Welk
Idee kan een troep apen van eer hebben?”
De moeilijkheden van dezen minister met
zijn vergadering van menscheneters be
gonnen hem te amuseeren. 't Leek een
operette, met als heldentenor de afge
vaardigde,
enz.
vinden
1929;
T^Ve heer Ir. M. H. Damme, directeur van
J de NV. „Werkspoor" te Amsterdam
Juichte het toe, dat de regeerlng
thans den bruggenbouw wil versnellen, In
de eerste plaats om het verkeersbelang en
verder uit oogpunt van vergrooting der
werkverruiming.
Toch moet de beteekenis van deze werk
verruiming voor de metaalnijverheid niet
Dit allee werd gesproken ruim drie decennia
geleden, in 1901.
Tusschen de omstandigheden van toen en nu
is een groot verschil, wat tot zekere hoogte ook
voor de party-verhoudingen geldt. Maar dit
neemt niet weg, dat wat het wezen en de een
heid der katholieke party betreft, Schaepman's
woord nog geenszins verouderd is, dat het mets
van zyn frlschheld heeft verloren, en dat, het
geen waar was in zyn tyd. ook thans de
volle aandacht vraagt niet alleen, maar even
zeer de Volledige toepassing
(1) VERBOND VAN ACTUALISTEN (begin 1923)
(4) Vadorlandsch Verbond
anno Sopt. 1925
geiuslonneerd met -
lever bruggen dan veergeld” gaf ons de
heer P. E. Peaux, sfecretaris-pennlng-
meester van het Comité voor Wegen
verbetering, als zijn meening te kennen:
„principieel zijn wij er natuurlijk geen,
voorstanders van, maar het geldt hier een
practlschen maatregel, welke den ulteinde-
lijken ^nleg der bruggen kan bevorde
ren. Met pleizier zullen wij dat bruggeld
betalen als de zoo vurig begeerde verbin
dingen daarmee een feit zijn en het histo
rie is, dat men, om s winters van Utrecht
naar den Bosch te rijden over Dultschland
moetl
Al jarenlang Is op dezen bruggenbouw
aangedrongen. Steeds urgenter werd het
vraagstuk, waarbij de algemeene welvaart
zoo nauw betrokken is. Moge men nu den
grootst mogeiyken spoed betrachten, want
iedere dag Is winst.
a (13) Nat. Soc. Ned. Arb. Partij (No. 2)
„Do Nationaal Socialist"
- 4-
(14) Noord-Nederl. Verbond van Dietsch Nationaal-Solldaristen
Afgekort: N.N. DINASO. Anno 1931
schure van de te bouwen bruggen hinder
voor de scheepvaart verwachtte, antwoord
de hij ontkennend. Ten eerste zullen ze
op behoorlijke hoogte worden gebouwd en
voorts blijven er nog waterwegen open
waarover draaibare bruggen liggen.
Zijn oordeel somenvattend, zei de heer
Verschure. het is een daad van durf van
de Regeerlng, een prachtig initiatief, dat
een prachtig object van werkverruiming,
waarin behalve constructle-werkplaatsen
ook scheepswerven aandeel kunnen heb
ben, bieden zal.
(12) Nationaal SoclaÜsUscha Nederl. Arbeiderspartij (No. 1)
anno 1931 on dar Adalbert Smit
(22) Nat Soc. Jongerenbeweging
ai
(21) Nationaal Soclalistischa bewaging (Mussert)
A anno 1931/32
(6) Nationale Arbeiders Organisatie
„De Bezem”
(6b) „De Bezem” (No. 2)
(Heighten)
„De Luiermand”
„Het Operatie-mes”
(Jan Baars)
(8) Voor!. Comité v. Wlngen
anno 1930 (opgeheven)
(6a) „Da Bezem" (No. 1)
(H. A. Sinclair)
„Het Operette-mes"
Nat Soc. Ned Arb. Partij (zie 12)
„Hot Hakenkruis”
e versnippering In het Nederlandsche
partyleven en de oneenlgheden, waar
van ook dwergpartytjes op verrassende
wyze en in ruime mate het tooneel zyn gewor
den, houden voor de katholieken, die onder de
banier der R.K. Staatsparty optrekken, een
extra aansporing in om de eenheid te betrach
ten en daarin te volharden. By den feilen strijd,
ook In den boezem der partyen-zelve, dien wy
om ons heen zien, moet sterker worden het
besef, dat ons land en ons Parlement meer dan
ooit behoefte hebben aan een groote, hecht
aaneengesloten partij, als de katholieke. En er
valt niet aan te twyfelen, of onze Roomsche
kiezers zullen zich daarvan diep doordrongen
toonen. Moeten zy het daarom onder elk op
zicht en op elk byzonder punt van staatsbeleid
geheel met elkander eens zyn? Of moet des
wege elke schakeerlng In ons kiezerscorps uit
den booze worden geacht, elke grief, elke uiting
van ontevredenheid, van ontstemming, of erger
nog, als ontoelaatbaar worded afgewezen?....
Neen natuuriyk. Wy kunnen ons voorstellen,
dat voor dergelyke uitingen reden kan be
staan. Ook in het partywezen en bet party
leven is de volmaaktheid nu eenmaal niet te
vinden. Mgar wat wy ons niet kunnen voor
stellen is, dat men deswege als katholiek on
trouw zou worden aan de eigen banier, en dat
men de oogen zou sluiten voor de groote be
langen, welke voor de katholieke en de natio
nale zaak aan de instandhouding van onze
positie In Parlement en daarbuiten verbonden
zyn. Want die belangen zyn zóó onbetwistbaar
en zóó tastbaar tevens, dat zy eiken twyfel
buitensluiten.
In socialistische en andere bladen heeft men
kunnen lezen, en kan men ook nu nog lezen,
dat de katholieken het by de komende stembus
zwaar te verantwoorden zullen hebben. Groote
moeliykheden zouden hen bedreigen, en ver
liezen aan stemmen en zetels zouden niet zyn
te ontgaan. Wy gelooven er eenvoudig niets
van. Ook al moge er verscheidenheid van oor
deel onder ons bestaan, van ernstige verdeeld
heid is geen sprake en van kans op scheuring
nog minder. Daarvoor heeft onze eenheid een
te breede en te hechte basis.
In dit verband lykt het niet ondienstig hier
nog eens te herinneren aan eenlge uitspraken
van dr. Schaepman, welke onze eenheid be
treffen, en na meer dan dertig jaren nog niets
van hare actualiteit hebben verloren.
(3) Nederland-Oranje-Nationallsten
(verdwenen na kortstondig bestaan)
tot eenlgerlel actie tegen het Parlement.
Maar er gebeurde niets. De maarschalk
heeft nog steeds dezen constltutloneelen
voorgevel behouden.
In 1930 werden de Kamers ontbonden.
De verkiezingen brachten, zoowel voor den
Senaat als voor de Kamer, een groote
overwinning aan den maarschalk.
Een Poolsch blad schreef 11 Dec. 1930:
„het Parlement is niet meer dan een ka
merschut voor de dictatuur.”
Maar als men leest, op welke Inderdaad
gruwelijke wijze de kiezers bewerkt waren,
vraagt men zich af, of men zelfs nog van
een kamerschut spreken kan.
Deze handelingen doen minder denken
aan het Itallaansche fascisme dan aan de
Tsjeka in Rusland.
De Poolsche verdedigers van Pilsoedski
zeggen, dat de maarschalk is
liberale democraat.” Juister
licht: een rare democraat.
w ezer dagen werd in dit blad de aandacht
I 1 gevestigd op de groote macht van den
voorzitter der Eerste Kamer; het had
niet weinig de aandacht getrokken, dat de
agenda van deze week zoodanig was samenge
steld, dat er In het geheel geen rekening werd
gehouden met het werk van de Tweede Kamer.
De voorzitter van de Eerste Kamer is eouve-
reln en alhoewel hy zeer goed wist, dat
de minister van Economische Zaken en Arbeid
op Donderdag In de Tweede Kamer moest zyn
om zyn verschillende landbouwsteunwetjes te
verdedigen, stelde hy de agenda zoodanig vast,
dat dit praktisch onmogeiyk zou zijn. Reeds
berhaaldeiyk trok het de aandacht, dat de
Eerste Kamer niet byeen was geroepen op
Dinsdag, maar op Woensdag, terwyl de Be-
dryfsradenwet, waarover zeker gesproken zou
worden, daar er nog al verzet tegen gerezen
was, zoodanig op de agenda geplaatst was, dat
deze eerst Donderdag aan de orde zou kunnen
komen, als de minister aan den overkant moest
zyn. Dit lag geheel in de lyn van de dictato
riale houding door den voorzitter aangenomen
tegenover den heer van Lanschot, wien hy tot
viermaal toe weigerde aan een blliyk en alles
zins redeiyk verzoek te voldoen, zooals deze
leider van de Katholieke Eerste Kamer-fractle
met nadruk vaststelde.
„Het reglement van orde draagt my op. zoo
zelde hy op 29 Maart, den dag der openbare
beraadslaging te bepalen. Ik wensch my daar
aan niet te onttrekken. Zoolang Ik op den bok
zit, geef Ik de leidsels niet over, aan niemand.”
Thans heeft de koetsier. Indien we tenminste
dit beeld mogen gebruiken nu er sprake is van
den machtigzten man, het toch gedaan.
Er is een nieuwe agenda gekomen, voor de
zitting van Woensdag, waarin wordt medege
deeld. dat de voorzitter thans wel aan een ver
zoek gevolg heeft gegeven. Een verzoek van de
ministers van Economische Zaken en Arbeid
en Justitie, waardoor de Bedryfsradenwet zoo
danig op de agenda is geplaatst, dat er een
kansje bestaat, dat deze vóór Donderdagmiddag
één uur Is afgehandeld.
De voorzitter mocht wel zeggen, dat het zyn
opstaan en naar bed gaan was, om aan de ver
langens en de wenschen van de 49 leden en
de 9 ministers te voldoen, maar aan het ver
langen van de regeerlng en de meerderheid
voldeed hy toch niet, toen de 'er van Lan
schot er om vroeg.
Nu twee ministers iets vragen doet hy het
wel, en daarmede la duideiyk aangetoond, dat
in het eerste geval er nog wel Iets anders in
het spel was, dan het voldoen aan verlangens
toen hy het verzoek bleef afwyzen. We vestigen
er maar even de aandacht op en volstaan met
een laconiek: Oh-Zool
worden overschat. Volgens het project zal
In den bovenbouw verwerkt worden
30.000.000 K.G. ofwel 30.000 ton Ijzer, ver
deeld over vijf jaren. Hierin zouden
cok nog de scheepswerven aandeel
krijgen. De capaciteit In bruggenfabrlcage
der verschillende constructle-werkplaatsen
alleen Is echter reeds 26.000 ton per
j a a r.
De betrekkelijke I
werkverruiming wordt
absolutie Is te krijgen: hij dient eenvou
dig een suppletotre begroeting In, en de
zaak komt In orde Deze minister wilde
dit dus ook doen. Pilsoedski verbood hem:
die kerels van X parlement zyn zelf de
grootste verkwisters van de publieke pen
ningen!
Deze zaak had een zonderling verloop. Er
werd een klacht tegen dezen minister In
gediend. Het Hooge Gerechtshof verklaar
de haar niet ontvankelijk, omdat.*t Par
lement verzuimd had van zijn recht van
Initiatief gebruik te maken: het had zelf
die suppletotre begroeting kunnen voor
stellen en aannemen! Men zou kunnen
opmerken, dat het er onder Pilsoedski In
Polen wel eens een weinig Spaansch toe
gaat!
Pilsoedski schreef er in een der bladen
een geharnast artikel over. Het dagen van
een minister voor het Hoog Gerechtshof
vergeleek hij met de rechtspraak der Pa
poea’s en andere menschenetende volken,
die bij voorkeur de dikste veroordeelen!
Vooral heeft hij het gemunt op de immu
niteit der afgevaardigden, waarvan een
groot deel landverraders zijn en voor 50
kwartjes omgekocht kunnen worden. Ze
zijn trotsch op hun waardigheid. Als ze er
ts maagpijn hebben, is dit de grootste ramp,
die den Staat kan overkomen. „En als *t
gebeuren zou. dat een van deze heeren ’t
eens in zijn broek deed, dan Is de heele
wereld verplicht die onwelriekende vlek
te bewonderen, enz.” (de rest is in een Ne-
dagblad moeilijk vertaald op
at had al veel eerder moeten ge
beuren, zei ons de heer P. J. M. Ver
schure, lid van Gedeputeerde Staten
van Noord-Holland en van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Amster
dam, een bekende figuur op het gebied
van het verkeerswezen.
En zooals het nu In het ontwerp wordt
aangekondigd lijkt het mij zeel billijk en
rechtvaardig. Het Is toch redelijk dat de
gebruikers van den weg en zij, die van de
te bouwen bruggen zullen profiteeren,
daarvoor ook bijdragen.
Betaalt de scheepvaart niet voor slui
zen en bruggen en moeten ook de Spoorwe
gen niet betalen voor den grond, waarover
de rails loopen?
Alles te leggen op den toch al zwaar ge
troffen belastingbetaler zou op dezen en
op het nageslacht te groote kosten leggen.
Laat men eens nagaan noeveel de wegen
reeds hebben gekost en zooals dat Is be
cijferd In het rappoit-Welter en oa. ook
duidelijk is aangetoond door Ir. Reltsma.
den hoofdredacteur van „Spoor- en Tram
wegen”.
’t Zijn ontstellende cijfers.
Wel betalen de weggebruikers wegenbe
lasting, maar de Inkomsten daarvan staan
niet In verhouding tot de groote uitgaven
welke aan de wegen zijn ten koste gelegd
en dan nog, deze belasting wordt per jaar
slechts eenmaal betaald. Telkenmale als
een schipper een brug of een sluis, die geen
Rljkssluls Is, passeert moet deze betalen,
waarom zou datzelfde door een redelijke
tolheffing ook niet voor het verkeer over
land gelden?
Op onze vraag tenslotte of de heer Ver-
hem
met
die de klacht had ingediend,
enz. (Het heele artikel kan men
In de „Glos Prawdy” van 7 April
men moet echter een goede maag
hebben, om het zonder onwel te worden te
kunnen lezen).
En de man, die aldus over het parlement
schreef, was.... minister In een parlemen
tair kabinet!
Men kan er uit leeren, dat als hier deze
dictatuur het parlementaire stelsel ver
vangen kon, het er dan ook naar was!
De minister-president Bartel gaf er en
kele dagen later deze verklaring van:
de maarschalk had niet onaangenaams
willen zeggen, hij wilde alleen maar mee
werken aan een verbetering van het par
lementaire stelsel. „Wie dit artikel anders
uitleggen, begrijpen de werkelijke houding
en bedoeling van den maarschalk niet."
Wanneer men nu bedenkt, dat de viezig
heden, die wij uit dit artikel citeerden,
nog verzacht vertaald waren, en bij lange
na niet *t ergste en erger lijks te waren,
dan zal men zich wellicht afvragen, of
prof. Bartel den maarschalk wel heelemaal
heeft begrepen.
De voorzitter van het Parlement schreef
ervan: ,J)e schoppen, de stokslagen, de
beleedlgingen en de vernederingen kunnen,
in Polen evenmin als elders, een regee-
rlngsmethode vormen.”
Algemeen dacht men, dat Pilsoedski dit
felle artikel geschreven had als Inleiding
y^e zonderlingste of wil men liever
I 1 de meest origineele van alle he-
dendaagsche dictaturen is die van
den maarschalk Pilsoedski In Polen.
ZU Is, gelijk In Spanje,' militair. Maar
Pilsoedski was eigenlijk geen militair. De
eenlge rang, door hem in het Poolsche le
ger bekleed, is die geweest van.... maar
schalk. Hij omringt zich graag met mili
tairen, maar langen tijd heeft hij gere
geerd door middel van professor Bartel.
Maar het mlnisterle-Slawek van Decem
ber 1930 telde een maarschalk, drie gene
raals, en zes kolonels. Tien van de 18 mi
nisters waren militairen. Maar toch, ver
klaart men in Polen, was het geen militair-
kabinet. Er zijn verkiezingen, er Is een Se
naat, er is een Kamer, er Is een President
van de Republiek, er Is zelfs een parlemen
tair ministerie. Dit alles Is echter slechts
de gevel. De Inhoud is: Pilsoedski, en hij
alleen. Hij Is de meester van Polen. Maar
nooit heeft hij de eerste, of zelfs maar -ie
tweede plaats willen Innemen. Een ander
was President van de Republiek. Een an
der ook Minister-President. Maar Pilsoeds
ki regeerde, hij was de dictator.
Hij heeft geen partij, noch een militie,
zooals Mussolini. Hij richt zich tot de na
tie en steunt op hef leger.
In Polen zijn meer dan twintig partijen.
Een paar te veel voor een goede functlo-
neering van het parlementaire stelsel. Het
herrezen Polen bestaat uit drie saam ge
voegde deelen: een Duitsch, een Russisch,
een Oostenrij ksch. Ieder deel heeft zijn
eigen traditie, zijn eigen kuituur, zijn eigen
aspiraties. Er zijn vier nationale minder
heden, waaraan in het vredestractaat ze
kere eigen rechten zijn gegeven. Het par
lement, door en uit deze velerlei gekozen,
is noodzakelijk ook zeer sterk verdeeld,
dus zwak. Maar de Grondwet maakte bet
los van de uitvoerende macjit. Vandaar dat
alles, ook het meest urgente, er even lang
zaam gaat. En den „Poolschen Landdag”
kunnen we nog uit de vroegere historie,
die zijn janboel spreekwoordelijk deed wor
den.
In Mei 1926 was Pilsoedski nog niets an
ders de held van de Poolsche onafhan
kelijkheid. Van het Presidentschap werd
bij ver gehouden door de conservatieven.
Uit het opperbevel van het leger werd hij
verwijderd. 12 Mei 1926 trekt hij met het
leger naar Warschau op. Drie dagen Van
bloedigen strijd. De maarschalk werd ge
steund door de socialisten en de spoorweg-
mannen. Op 15 Mei elschten zij de ont
binding van den Rijksdag, de benoeming
van Pilsoedski tot President der Republiek,
en de vorming van een regeerlng van ar
beiders en boeren.
Toch had Pilsoedski de socialisten al in
November 1918 gewaarschuwd. Een dele
ft tie uit hun midden sprak hem aan met
kameraad. Prompt was ’t antwoord: ,Jk
ben jelui kameraad niet meer. Wij volg
den aanvankelijk denzelfden weg, en we
namen dezelfde roode tram. Ik echter
stapte uit bij de halte Onafhankelijkheid.
Gij reedt door naar de halte Socialisme.
Mijn beste wenschen vergezellen u. Maar
noem me nu maar mijnheer.”
Maar met geweld verkreeg hij zijn posi
tie, en met mln of meer latent geweld
handhaaft hij haar. Tot tweemaal weiger
de hij het Presidentschap. De Grondwet
gaf z.1. aan den President te weinig macht:
hij is een kind, onder voogdij zijner mi
nisters.
De juiste man op den julsten post, schreef
hij aan den Rijksdag. Maar hij achtte
zich niet den julsten man voor het pre
sidentschap.
Na den staatsgreep van Mei ’26, toen
President en Ministerie ontslag namen,
weigerde Pilsoedski President of Minister
president te zijn; hij vergenoegde zich met
het Ministerie van Defensie. Ook de hem
van alle zijden aangeboden dictatuur wees
hij af. Van het parlementarisme sprak
hij, man van de krachtige daad, met wal
ging. De verschillende organen van de de
mocratie laat hij functionneeren, maar
op voorwaarde dat zij dat doen, zooals hij
het wil.
Een dictatuur in een parlementair
stelsel! Alleen de gedachte aan contröle
door het parlement deed Pilsoedski In woe
de uitbarsten. Hij het niet toe, dat er over
de begrootlng van Defensie beraadslaagd
werd. Aan dien onzin wenschte hij zich
niet te onderwerpen. Het streed ook met
zyn begrip van eer. Als men hem in het
parlement aanviel, zou hij als militair zijn
eer hebben te verdedigen, en ook de offi
cieren zouden de eer van hun hoogsten
chef niet ongestraft laten aanranden. Duels
zijn verkeerd, zeker maar ze zyn er nu
eenmaal. Hy stelde zelfs in Juli 1928 In een
interview de vraag, of hy, de overwinnaar,
dat „parlement van o. h.” niet uit elkaar
moest trappen? Zyn taak Is het alsmaar te
praten, een van de monsterachtigste uit
vindingen, die ooit gedaan zyn. De afge
vaardigden gedragen zich daar, alsof ze in
een kroeg zyn. Iedere afgevaardigde heeft
het recht zich te gedragen als een zwyn
of als een schurk, terwijl dan de minis
ters verplicht zyn te veinzen dat ze met
den grootsten eerbied zitten te luisteren.
Iedere afgevaardigde kan stommiteiten
verkoopen en dat dan nog op zoo’n ver
velende manier dat men er zeeziek van
wordt. Hy kon die helsche verveling geen
half uur uithouden. De vhegen zelfs kun
nen dat geklets niet meer uithouden, en
vallen half dood van verveling neer.
Jk heb het parlement als een worm
kunnen vertrappen, na de overwinning in’
den oorlog behaald te hebben, en Ik heb
het niet gedaan. Dus heeft niemand hei
recht, my ervan te beschuldigen, dat ik
ondemocratische Ideeën zou hebben!”
De-Minister van Financiën had zyn be
groeting overschreden Inderdaad, een da-
geiyksche zonde voor een parlementair
minister, waarvoor dan ook gemakkeiyz
Tk /r r. Steenberghe gaf ons als zyn oor-
VI d»1 te kennen overtuigd te zyn
van het zeer groote nut van het
zooveel mogeUjk bespoedigen dezer werken,
vooral om deze redenen: le. met het oog
op de noodzakeiyke meerder orientee
ring van Brabant naar het Noorden, en om
gekeerd; 2e. met het oog op de geweldige
werkverruiming; 3e. om het groot belang
van vlug goederenvervoer, waarvoor thans
de Moerdyk een obstakel vormt. Als uit
vloeisel van het gezameniyk bepleiten dezer
aangelegenheid Is een grootere samenwer
king en beter begrijpen tusschen Rotterdam
en Brabant ontstaan, wat van groot ge
wicht 13. Tenslotte wees de heer Steen
berghe erop, hoe goed het Is dergelyke
werken uit te voeren in tyden van laag
conjunctuur, omdat werkgelegenheid dan
meer noodlg en werk goedkooper Is.
(9) Nedarl. Coöp. Staatspartij
anno 1931 (opgaheven)
I
-m r. B. J. M. v. Spaendonck, secr. der
l^/l Kamer van Koophandel en Fabrieken
t” voor Tilburg en omstreken, secretaris
der RJC. Werkgeversvereenlglng voor de
diocesen Breda en ’s-Bosch, secretaris der
Vereenlglng van Tilburgsche Fabrikanten
van wollen stoffen, enz. deelde ons mede de
plannen ten zeerste toe te juichen, nlet-
tegenstaande het bezwaar der tolheffing.
Daar dit bezwaar echter slechts van tyde-
lyken aard is, wegen de voordeelen uit
allerlei oogpunten tegen dit tydeUjk nadeel
sterk op.
Bovenstaand* wild* stamboom van min o! meer Nationaal Horstal haait tenslotte
bij do a.s. verkiezingen de navolgende stokken uitgezet:
I. Verbond van Nationalisten. I. (23) Verbond van Nationaal Herstel M.
V. Alg. Neder!. Fascisten Unie. VI. (24) Partij voor opbouw on algemeene verbroedering.
Als wij het voor het kiezen haddefi, zouden wij het voorloopig maar houden op dien: opbouw en
