u&Aaal wut den dag
Lijst 25
f 73.455.
GRATIS
4et Erfdeel
f 100.- keerden wij heden uit
WRIGLEY
I
Jeuk, 1
Vorst/Sapieha
het gerécht
voor
Nr. 1
van
r
7
ONZE 22 6e UITKEERlNG
w
HILAfUTEITSSUCCES
Stemt op 26 April
Wie stevig in zijn schoenen wil staan
Alle abonné’s
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Hij trekke ROBINSONschoenen aan
(Ingezonden Mededeellng)
AMBTELIJKE STIJL
MAANDAG 10 APRIL
Heftige scènes
De Russische radio-
stoorders
Oorlogsschulden
KATHOLIEKENI
[I
Valsche francs
wegens een aan
BEDRAG VAN
EEN
TOTAAL
THANS
WAARMEDE
a
K
Wegens gebrek
aan bewijs
Uit de nalatenschap van
Strauss
r
Joseph Hocking
en
Mary Pickford
Fantastische geschiedenis van
drieg er y en oorkonden
ver valse hing
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis ongevallen verzekering aan den Heer
A G B. GLASMEIER - ADELAARSWEG 120 - AMSTERDAM
hem overkomen ongeval. Dit is
aan onze verzekerde abonné's is uitgekeerd.
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
1
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Onveilig Torza
D.D.D. Geneesmiddel
iegein. HUIDAANDOENINGEN
bezichtigen
feit.
n
komelijke moellükheder? stuiten.
ver-
geen
(Morgenavond vervolg.)
“MBTIk-r
1
I
iitiiiiiiiiHiuiiiniiiiiiiiiiiiiiiiur
.(Wordt vervolgd).
i
i
i
*n
ui
toch zoo smadelijk door
J genomen, „u
tweetal
Zeker
n-
in.
den
naar
ter
bü
de
WEENEN. 8 April. (Reuter) Een Weensch
advocaat heeft een Interessante collectie voor
werpen ten verkoop aangeboden uit de nalaten
schap van den vermaarden walskoning Johann
Strauss.
De collectie bevat het manuscript van _An
der schónen blauen Donau" en verder een hoed
van Strauss en een program van de noodlot
tige uitvoering In het Ringtheater op Novem
ber 1881, Waarbij 500 personen door brand bet
leven verloren.
Uit hot Engelsch
in
ui-
tine
fan
BD-
Mn
Ml
om
se-
Ud
ran
sek
eel
Fan
Ij
ken
ken
an
de
lat
let
ken
en
ek,
an
én
rüd
Bn-
i
Op zekeren dag haalde Robbie
Freddy Vrijdag óver, roovertje met
hem te spelen. Freddy zei, dat hjj
dat spelletje nog nooit gespeeld had.
dus Robbie legde hem uit, hoe het
ging
„Hier ia een pistobl," iel hij, ter
wijl hü Freddy diens eigen tabaks
pijp gaf. „Nu ben JU een dapper En-
gelsch zeeman, die het meisje uit de
handen van den rooverhoofdman be
vrijdt. Topsy speelt voor het schoone
meisje, ik sluit haar in een kist en
JU komt haar tehulp.”
Freddy Vrijdag verstopte zich zoo
lang achter eenige rotsen, tot hU
dacht, dat de rooverhoofdman tijd
genoeg had gehad, om de gevangene
in te sluiten.
Toen kwam hü plotseling te voor
schijn en deed net, alsof hU op Rob
bie met zUn pistool wilde schieten.
„Ahoy," riep hU uit, toen hU kwam
iiiiiHiniiiiHHniiiHiiniiiiiiiiHiiiuwiiiiHNuaamHHiHiaNHaaanaMmaaauNNMaNMnaMuaaaMuinaHHamaiMiiiiiiiiiiiiiiiiiu
Allan had een oude nicht, die altUd veel
van hem hield. Hü ging haar bezoeken. Ze om
helsde hem en had tranen in de oogen Doch
toen hU een tudje bU haar was. zei ze schuch
ter: .Je moest hier weggaan, Jongen, hier zul
ISSSSSSSSSW»
WRIGLEY'S
KAUWGOM
M OC MONO
B ICKKBt SN
GEZOND!
i
kaak hem brutaal aan. Het striemde als een
zweepslag en even welde woede in hem op. HU
zou het liefst zUn binnengedrongen en hebben
geroepen„wat matig Jullie Je aan mU te ver-
oordeelen? Ik ben onschuldig!” HU beheersebte
zich echter en ging
VKt STUKS
van
leven in de beide
en Lancashire. HU
het doodstil op de tribunes, slechts af
onderbreekt een hartelük lachen de
historie. Dan richt de rechter zich tot
Eenlgen tUd geleden had een zekere Sondberg
hem verzocht of hü zich niet In zün zaken
wilde Interesseeren. Destüds had hü geweifeld,
zün kapitaal te wagen. Nu stond het geheel an
ders Hü zocht Sondberg op. Die was beleefd
en terughoudend, uit zün heele wüze van op
treden kon Allan duldelük opmaken, dat hü niet
meer voelde voor deze zakelijke relatie.
Wanneer gij last hebt vaa
Ekzeetn. Opan Beenen, Dauw
worm, Zweren of andere huid-
aandoenlag, zendt dea aaa
briefkaart sn U ontvangt gratis
oen monstarilacon D D.D da
vloeistof die in do huldporien
driagt en do ziektekiemen doodt
Enkele druppels doon de hovigote jonk on do
tmdragelijkzts pijn bedarea. Adres: D.D.D.
Camp. AmsterdamA U
--V is zeker geen volk in Europa, dat zoo
H diep de situatie van het oogenbllk aanvoelt
-*-^als het Duitacbe. Nu in deze weken de
nationale Regeering zich In de blnnenlandsche
en buitenlandsche politiek poogt te stablllseeren,
kan men Duitschland vergelüken met een reuzen -
circus, waar hoog boven de arena een equilibrist
ajn halsbrekende toeren verricht, aangenomen
dan dat deze equilibrist de heer Hitler is. Want
waar men ook komt, op de straten, In vergade
ringen. in families, overal heerscht een ernst
en een spanning als hl de gezichten van circus
bezoekers en men zou af en toe geneigd zün
om naar een bordje „verboden te lachen” te
gaan zoeken.
In zulk een doodernstige stemming is een
proces als dat van Stanislas Woy veel waard,
want het brengt de lachspieren In beweging of
men wil of niet. Zelden had een rechtszitting
mik een hilartteitasuccee als de huidige in het
Neue Kiimlnalgericht.
Men stelle zich voor, boe Stanislas Woy, aan
wiens accent men onmiddellük den Pool her
kent en die er niet Indrukwekkend ultriet. on
middellük nadat hü In de rechtszaal gebracht is,
tot den rechter en de aanwezigen het wooi-d
richt: Jk maak er u allen op attent, dat ik
Vorst Sapieha beet, sedert 1916 In Pruisen ge
naturaliseerd. Ik verzoek u mü als „vorst Sa
pieha” aan te spreken, daar ik anders niet van
plan ben ook maar een enkel woord te zeggen
De rechter bracht hiertegen in, dat de aan
geklaagde Woy heette en dus ook Woy genoemd
sou worden, waarop de man die vorst Sapieha
wilde zün, zün bedreiging van te gaan zwügen.
geenszins waar maakte, doch integendeel een
heftige scène begon.
Woy Is aangeklaagd van voortgezette bedrie
gerijen en oorkondenvervalschlng. De geschie
denis van zün misdaad is mln of meer fantas
tisch. Zü begint met een advertentie, welke
luidde:
„Te verkoopen een historisch kasteel aan
den Moesel. gebouwd in 1600 Zeventien kamers
Prüs 125 000 Mark.” De eigenaar van bet slot
kreeg hierop bericht van een zekeren heer
Rauch, die hem mededeelde dat sün vriend,
vorst Sapieha, zich büzonder voor het kasteel
Interesseerde. De menschen die kasteelen uit
1600 willen koopen. liggen blükbaar niet opge
schept en de burchtelgenaar begon met vorst
Sapieha te correspondeeren. Vorst Sapieha. die
liever buiten schot wilde blijven, verklaarde In-
tusschen dat hü het kasteel wilde koopen voor
zün vriend vorst Bonislaw XVI uit Plast in Po
len. Men werd het eens over den prijs en te
Londen werd het koopcontract opgemaakt door
een Engelschen notaris. De som sou betaald
worden In dnemaandelüksche termijnen.
Alles ging naar wensch, totdat In Januari JJ.
het eerste part betaald moest worden. Noch de
bestaande Vorst Sapieha, alias Woy, noch de
verzonnen vorst Bonislaw de zestiende kwamen
over de brug en zoo rees er bü den burchtheer
eenige twufe^^gntastt de soliditeit van de
Poolsche Vorsten, die groeide naarmate de tüd
ongedekt bleken. In-
gelooven. dat Vorst
alles
af en gaf Je een zoen. Nee, boor, wü zullen het
bier met elkaar reuzen-genoeglük hebben.
Daar gaat de etensbel al. vervolgde het
hartelüke kind na een korte pauze, toen ze het
geluid van een gong hoorde, en we moeten
zorgen, dat we niet te laat zün. Dat is bet
eenige, waar vader vreescHjk precies op Is.
Een paar minuten later waren se in een
hooge, ruime eetkamer, die ook al straalde en
glansde van licht.
Daar heb je bet span, zei mr. Elyah, toen
het tweetal binnenkwam. En dit is onze
Ben. Zeker al wel van gehoord, hè? En pas
maar op, de gemoedelüke Yorkshlre-man lach
te plezierig, een eerste glas lady killer, die
zoon van mei
Dat la niet aardig, vader, om me direct
in een slecht daglicht te stellen.
Maar het is immers zool Enfin, het kon
slimmer met je sün. Daar is moeder ook. dan
hoeven we niet langer te wachten. Ik veron
derstel, dat die twee dames vanavond naast
elkaar moeten zitten, hè? Maar alleen van
avond, hoor! En nu vooruit maar, want ik be
gin waarachtig wee in mün maag te worden.
En Elyah nam zün plaats aan het hoofd
van de tafel In.
De heele omgeving was nieuw voor Nancy:
de sfeer van royaliteit en weelde, die hier over
al in huls hing, bekemde haar büna. Ze voelde
zich haast overstelpt door den rijkdom van elk
ding hier. Het kostbare eiken ameublement, de
groote eettafel met het kostbare, prachtige
Chftieesche porselein erop, het hooge. zware
Je nooit meer
rustig en geluk
kig kunnen wor
den. Ach Jon
gen, als Je moe
der het had be
leefd!" En ze be
gon te schreien.
zün bescheiden talenten toekomt. HU besloot
het was de eerste maal niet om de kracht
van zün fantasie en zün niet onsympathiek
ulterlük te toetsen aan een vrouw. Hiertoe
stelde hü zich iff verbinding met een Ber-
Ujnsch. vrij bekend huwehjks-bemiddelings
bureau en zocht er een kapitaalkrachtige dame
uit, een rijke weduwe. Spoedig kon de verlo
ving gevierd worden, want mevr. B. sloeg het
aanzoek van een vorst, die zooeven een slot
aan den Moeael geèrfd had en nog 100.000 Mark
bovendien, niet af. In November was de ver
loving In December bevond zich Woy op zwart,
zaad, en In Januari moest de eerste termijn
voldaan worden. Vorst Sapieha noodlgde dus
Vooruit Jessie, ging de heer des huizes
voort, wüs Nancy nu maar eens haar kamer.
Het arme kind aal zich wel 'n beetje willen
wasschen en opknappen. En dan moesten we
maar eens *n stukje gaan eten. Ben is oqfe
thuis en die zal tegen dien tüd ook wel klaar
zün.
Het was Nancy alsof ze een nieuwe wereld
was binnengetreden. Het was buiten nu donker
geworden, maar het huls hier baadde overal
in een zee van licht. Ieder hoekje en gaatje
in dit huis scheen wel verlicht en de prettige
kleuren, die in al de kamers domineerden, droe
gen er niet weinig toe bü, om baar een gevoel
van opgewektheid te geven. De slaapkamer
waar Jessie haar naar toe bracht, maakte ook
al dienzelfden indruk van licht en vroolükheid
op haar. De degelüke meubels waren allemaal
in blank eikenhout en de vele spiegels weer
kaatsten t heldere, electrische licht. Het be
hangsel en de gordünen waren van een vroo-
Hjk-gebloemd patroon.
Ik hoop, dat het je hier bevalt, zei Jessie
impulsief.
Maak Je daar maar niet ongerust over!
De vraag is maar of Ik jullie zal bevallen.
Of je ons zult bevallen? Kind, wat haal Je
In je hoofd! Vader is nu al verliefd op Je! Als
Je hem niet aanstond, had ik het wel direct
gemerkt en zou hü haast geen woord tegen je
geaegd hebben. Zoo Is hü nu eenmaal. En moe
der zou haar .convi rsatiemanleren” hebben
vertoond. Ik heb op haar gelet, toen Je binnen
kwam; één minuut heeft ze Je bekeken en
toen had je het pleit gewonnen. Ze stoof op je buffet mat *het glanzende’ zilver, het nvolllge
rijper werd en de wi
tusschen moet men
Sapieha had stil gezeten, Integendeel,
beeft hü In het werk gesteld om de 3000 Mark
die op den 15en Januari vervielen, machtig te
worden; er lag hem blükbaar zeer veel aan
een kasteel gelegen.
De heer Woy heeft zich ongetwüfeld te sterk
in de vorsten-psyche ingeleefd, dan dat hü
zich zou kunnen vernederen tot handenarbeid
«f tot het bescheiden bestaan dat hem naar
Terwül deze aanklacht voorgelezen wordt, Is
bet doodstil op de tribunes, slechte af en :oe
onderbreekt een hartelük lachen de fraaie
historie. Dan richt de rechter zich tot Woy
met een vraag, doch deze wil niet antwoorden,
wenrcht Vorst Sapieha te worden genoemd, en
vraagt een half uur bedenktüd om het er met
zichzelf over eens te worden of hü eventueel
ook op vragen aan den heer Woy gericht, mag
antwoorden De bedenktüd wordt hem toege
staan, het publiek geeft zün misnoegen te ken
nen over uet verdwijnen van den acteur die de
vomenrol speelt, doch wordt schadeloos ge-
stela door het amusante verhoor van den bo-
Het aantal Inbraken te Torza (Joego-Sla-
vlè) neemt op verontrustende wüze toe. De
politie verklaarde het te druk te hebben om
deze vergrüpen ernstig te onderzoeken. Zü
heeft de handen vol met het bewaken van po
litieke verdachten, het beatrüden van de
smokkelarü en het achtervolgen van bandie
ten.
In verband hiermede, aldus Reuter, hebben
de burgers verlof gevraagd een burgerwacht
te vormen, hetgeen werd toegestaan. Den eer
sten nacht slaagde deze burgerwacht er reeds
In 5 inbrekers gevangen te nemen.
Hü was
tuneerd en
zün achterneef, die hem tot universeel erfge
naam benoemd had, zelfs zeer rijk. Hü zou een
heerlük leven kunnen lelden.... Doch wat zün
rükdom en genoegen, als men ze met niemand
kon deelen?
Er was een meisje geweest, de blonde lieve
Maya, die hü het hof had gemaakt. Haar ouders
vonden haar te jong, doch ze hadden hem te
verstaan gegeven, dat zün aanzoek niet zou
worden afgewezen, als hü een jaar later wilde
terugkeeren. Dan was Maya negentien geworden.
Hü ging naar haar ouders en werd niet ont
vangen. Men nam zelfs niet de moeite voor te
wenden dat men afwezig was. „Meneer kan niet
worden ontvangen." zei het dienstmeisje en
De auto had de drukke buurten achter zich
gelaten en was nu in een villawük gekomen,
waar allemaal groote hulzen standen.
Mooi en rustig is t hier, niet?, vroeg
Jessie. Moeder vond het hier eerst niets
prettig, maar nu raakt ze er aan gewend.
Een paar minuten later draaide de auto een
oprijlaan naar een aanstenlük. statig buis in.
De bekende filmster Mary Pickford heeft In
een Interview met Reuter verklaard, dat zij
geen reizen zal maken in Fransche schepen,
zoolang Frankrijk zün oorlogsschulden niet be
taald heeft.
Zü aal dan ook met bet Italiaansche stoom
schip ..Hex” naar de Vereenlgde Staten terug
keeren.
Sprekende over haar echtgenoot, Douglas
Fairbanks en haarzelf, zelde Mary Pickford,
dat zü niets konden aanvaarden van de Fran-
schen, zoolang deze hun schulden aan Amerika
niet betaald hebben.
Hoewel de nieuwe zilveren 20-francsstukken
slechts eenige weken In Frankrijk in omloop
zün, heeft men. naar Reuter meldt, reeds val
sche exemplaren van deze munten in bezing
genomen.
Deze nagemaakte munten zijn lichter van
kleur dan de echte en zoo zacht, dat men er
met den nagel een kras op kan maken. De
politie, die terstond een uitgebreid onderzoek
naar deze valschemunterü heeft Ingesteld,
vreest dat een groot aantal nagemaakte 30 frs.-
stukken in omloop zün gebracht.
zUn aanstaande vorstin uit. om het slot te gaan
i en Inrichten. Hü slaagde erin een
prlvé-wagen machtig te worden en het winter-
sche snoepreisje vanuit Berlün naar de oevers
van den Moesel begon. Helaas had de Vorst
pech Mevrouw B zag er aanvan^elük niets
In, dat Sapieha haar gevraagd had' om 3000
Mark bü te dragen en voor de aankleedlng van
het kasteel te zorgen, doch in Gottingen kreeg
■ssisessssess
Hü vroeg uit dichtgeknepen keel: „Gelooft
u dan in mün schuld?"
„Neen-neen!” Ze schudde heftig met haar
hoofd, doch hü voelde den smartelüken twüfel
onder die verzekering.
Een donkere moeheid breidde zich uit zün
hart. Hü zei langzaam en bitter. „Men zou
büna wenschen werkelük schuldig te zün, dan
zou het niet zoo verwenscht onbillijk wezen!"
Doch koppig als hü was en trotsch. bleef hü
In de stad, waar niemand hem meer scheen te
kénnen. Hü maakte alechts een klein reisje ter
ontsnapping. Verdroeg alle hatelüke blikken en
de volkomen maatschappelüke isolatie, waarin
hü gebracht was, met een masker van koude
wilskracht op het gelaat.
Hü Interesseerde zich voor tooneel en liet
zich niet afschrikken door nieuwsgierige blik
ken en gefluisterde opmerkingen. HU sloeg zün
oogen niet neer voor oogen, die hem niet meer
wilden zien. Maar naarmate de weken en maan
den vergingen, werd de wond In hem dieper en
pünlüker. Soms nam hü zich voor weg te gaan,
maar zün trots weerhield hem.
Toen, als een donderslag, kwam het bericht
dat de moordenaar ontdekt was en reeds bekend
had. Binnen enkele uren veranderde opeens de
heele toestand. Sandberg kwam hem op straat
met uitgestoken hand tegemoet. Toen hü zich
in den schouwburg vertoonde, waren de blikken
en gefluisterde woorden van. geheel anderen
aard. En Maya schreef hem* een lief briefje,
dat zü in haar hart nooit aan hem getwüfeld
had. Doph den volgenden avond stond in alle
plaatseluke bladen de volgende zeer groote
annonce:
Allan Bertln hoopt, dat hü in uw aller ner-
innering zal blüven leven als een waarschu
wing tegen verhoovaardiging. Want menseden
hebben niet het recht te oordeelen en te ver-
oordeelen. Allan Bertln vertrekt, hü heeft hier
niets meer te zoeken, waar hü weet, dat er geen
oprechte vriend van hem leeft, geen hart hem
eerlük genegen was.
HU vertrok met zün goede tante, de eenige
die getracht had, alechts het goede te denken.
En veel later, toen de wond was dichtge
schroeid, kon hü zeggen: „Ik ben blü, want als
het nooit gebeurd was zou ik Maya hebben ge
trouwd, zou Ik hebben gebouwd op vrienden
als Sondberg.
van uitstekende familie, gefor-
door den gewelddadlgen dood van
p-jrioen bet „vrijspraak wegens gebrek aan be-
I wüs" was uitgesproken, was Allan Bertlns’
eerste sensatie die van groote vreugde en
opluchting. Er was zóóveel tegen hem aange
voerd In den laatsten tüd, men had zoozeer ge
plozen en gerafeld aan zün leven, dat hü büna
asm Zichzelf was gaan twijfelen. Nu was het
voorbü. gelukkig! In weerwil van de bezwarende
omstandigheden had men hem vrügesproken.
Er was wel Iets in dat .gebrek aan bewijs,dat
hem kwetste. Waarom niet onschuldig? HU
wks immers onschuldig. Het kwam hem voor,
dat men nooit een moment daaraan getwijfeld
had. Zeker, hü had de grootste voordeelen bü
den dood van sün bloedverwant, en een serie
toevalligheden die men, als ze in een roman
voorkwamen ..onmogelük” zou noemen, verstrik
ten hem In een net, dat vaster en vaster om
hem heen getrokken was....
Toen kwam het schitterend pleidooi van zün
advocaatStuk voor stuk ontrafelde deze
weer al de argumenten en beschuldigingen Er
bleef niet veel meer over van de asmklacht. Al
lan meende een ellendige episode in zün leven
te hebben afgesloten voor altüd. Hoezeer ver
giste hü zich!
Reeds van den eersten dag af dat hü uit de
vnoriooplge hechtenis terugkeerde naar het ge
wone leven, voelde hü dat er lets veranderd was.
De lucht om hem heen scheen verkild, het leek
alsof er een wjjde afstand was tusschen hem
en leder ander mensch. Toen hü thuis kwam
in zün gezellige Jonggezellenwoning, begroette
de huishoudster hem met strak gezicht en zeide
dat ze wenschte weg te gaan, liefst dadelük.
ze had gezorgd voor een plaatsvervangster.
Iemand uit een andere stad. De toon waarop
ze dit zei, deed hem veel begrijpen. Zün vrien
den heten niets van zich hooren. Toen hü er
een ontmoette en aansprak, kreeg hü een koele
felicitatie en de ander had zichtbaar haast om
verder te gaan. Geen enkele ultnoodlglng, geen
brief.... Een verschrlkkelüke stilte was om hem
heen. Zü hielden hem voor schuldig! Ze dach
ten dat hü door blind geluk aan het gerecht
ontkomen was en rechtten hem nu op hun
wüze: door hem uit te stooten.
aanstormen.
Robbie Uet zich op zün rug vallen
en de zeeman tilde het deksel van
de kist op. Maar in plaats van het
schoone meisje, vond hü er Polly, de
kat, In.
Van schrik rolde hü om.
„Waar is ’fopsy?” vroeg hü
wonderd.
„Terug naar het kamp," zei Rob
bie, ,^e wilde geen roovertje
spelen.”
vorstenrol speelt, doch
stelo door het amusante verboor
vengenoemden beer Rauch, die van beroep de
tective is. en toch zoo smadelük door vorst
Sapieha werd o genomen. „U hadt toch
moeten bemerken met wien u te doen had."
Sapieha werd beetgenomen. „U had toch
dien vorstentltel moeten doorzien!" .Keen,”
zegt de detective en ziet er zoo perplex uit als
of hü nog steeds niet over den schrik van de
ontdekking heen is: .Keen, Ik heb vast ge-
loofa dat die man Vorst Sapieha was. En trou
wens, hü heeft me toch brieven laten zien die
geadresseerd waren: Aan Züne Hoogheid Vorst
Sapieha, Turmstrasse 90." Dit wordt met lach
salvo's begroet. Want in Turmstrasse go resi
deert.... het Neue Kriminalgericht.
Is de geschiedenis van de trouwlustige
weduwe die slimmer, en den beroepsdeteettve
die dommer was dan een valsche vorst.
Haar eerste indnik van Leeds rood Nancy
•en beetje beklemmend. De lucht was bedompt
de getnuwen leken haar donker en onvrlen-
delük. En de menschen zagen er ook minder
•Dgewekt uit dan in Cornwall. Ze leken haar
«binder forsch en hun bleeke gezichten vorm
den een sterke tegenstelling met de songe-
bruinde boeren uit haar geboortestreek. Maar
gaven wel den indruk van welvaart. Ze za-
«m er allemaal netjes in de kleeren uit.
Maar Interessant vond se de groote fabrieks-
**d in elk geval en se keek met groote belang-
J^Ung om zich heen. Gisteren om denselfden
Mid had as met John Trefry onder de portiek
•»n Trevanlon Court gezeten. Alles was zoo
•tü en zoo rustig geweest; de lucht sulver en
’ot voeten geur; nauwelüks een geluld had de
Md** van den rnllden zomeravond verstoord.
“ier was alles beweging en sumoer; volle
™n« reden zoemend en met hard belgerinkel
M alle richtingen, door de straten liep een
•tikke menigte en toeterende en ronkende
Over de geheele wereld heerscht een epide
misch verlangen naar immer sterker radiozen
ders. In alle landen heeft men Ingezien, welk
eennationale propaganda de radio beteekenen
kan Het gevaar is evenwel groot, dat de af-
sonderlüke zenders met zulke gewichtige ener-
gieén in bun antennes elkander wederkeerig
zullen scoren. Inderdaad is tegenwoordig het
ontvangen van verafgelegen stations geen ge
noegen meer, daar door het interfereeren der
golven fluittonen en andere storingen worden
opgewekt.
Voorbeen heeft men getracht deze bedenke-
lÜkev ontwikkeling tegen te gaan door inter
nationale overeenkomsten Inzake het radio-ver-
keer, en werd de maximale energie van de zen
ders vastgesteld op 100 kllo-watt. Op de In
ternationale Conferentie voor Telegrafie, die
in het najaar van 1933 te Madrid werd ge
houden, is een nieuwe regeling ontworpen,
die op een nieuwe Conferentie in Zwitserland
in Juni van dit Jaar verder uitgewerkt zal
worden. Sedert eenige weken zün nu alle zen
ders een geweldigen wedloop begonnen, om nog
voor de definitieve regeling een zoo groot mo
gelijk gebied te bestreken.
Terwül alle landen zioh aan een maximum
van 100 Kilowatt gehouden hebben, heeft Rus
land dezen maatstaf ver overschreden en
beeft het in één jaar tijds aes geweldige zen
ders gebouwd, ofschoon bet in Moscou reeds
twee stations van 100 kllo-watt en nog ver
schillende andere radio-stations in werking
had. De grootste zendsr in Moscou met een
energie van 500 kllo-watt in de antenne nadert
zün voltooiing. Iets desgelijks heeft de wereld
nog nooit aanschouwd. Allerwege heerscht
thans een zekere ongerustheid over de Rus
sische plannen, en overal vraagt men zich af,
boe deze in overeenstemming te brengen zün
met de overeenkomsten van de wereld-radlo-
conferentie. Volgens den letterlüken tekst van
het verdrag mag de energie van den zender
maximum ongeveer 108 kllo-watt bedragen,
maar men zal toegeven, dat 500 Kilo-watt
zeer ver buiten deze grens is gelegen.
Of zal Rusland zich baseeren op het
dat deze regeling getroffen werd voor de mid
delmatig lange golven? De nieuwe zender zal
namelük lange golven uiteenden. Men weet nog
niet hoe ver het 500 kilo-watt station zün in
vloed zal doen gevoelen en andere golflengten
zal storen. Zooals men weet, worden vele Euro-
peesche stations gestoord door de belde andere
Moècousche zènrfefs. trtt aBe ’omliggende landen
worden klachten vernemen. Voeral voor
Duitschland en Holland dreigt gevaar. Het Is
niet zeker, dat men met een Brlelamptoestel
den nieuwen zender zal kunnen uitschakelen.
Overigens is het Russische plan ook niet zeer
verstandig, want In het algemeen wordt door t
overstemmen van een zender door een nieuw
station, niet alleen de vreemde maar ook de
eigen zender gestoord en ongenietbaar.
De techniek zal intusschen wel niet rusten
voor een middel gevonden is om de bolsjewis
tische radio-golven tegen te houden. Zoo is het
misschien mogelük een zender te bouwen, die
door fluittonen op dezelfde golflengte de Rus
sische uitzendingen hier onhoorbaar maakt.
Er Is nog een ander plan: men zou de Russi
sche uitzendingen kunnen relayeeren met ver
schoven phase, d. w z. met een fractie vaneen
seconde vertraagd. Wanneer de Hollandsche
en de Russische golflengte volkomen gelük zün,
zal zoodoende de uitzending absoluut onhoor
baar worden. Theoretisch is dit plan alleszins
juist, maar in de prakrijk zou het op onover-
karpet onder haar voeten, de zacht-gecapiton
neerde stoelen; ales straalde weelde en dege-
lÜken welstand af. Het vormde zoo een scherpe
tegenstelling met de vaalheid en de kaalheid
vap het huisraad op Trevanlon Court, dat de
rijke pracht haar büna verblindde. Ze had zioh
nog nooit zoo sterk de tegenstelling gerealiseerd
tuschen dezen rükdom van het industrieele
Noorden van Engeland en de schrale, büna -
zielige bekrompenheid, waarin haar vader had
moeten leven.
Toen Jessie Briggs beweerd had. dat Nancy
een .reuzen-prettigen" rijd zou hebben, had ze
geen woord teveel gezegd. Nooit in haar leven
had het meisje zooveel hartelijkheid ondervon
den als tüdens haar verblüf op Woodroyd, de
villa van Mr. Briggs. Het scheen wel of alle le
van het gezin wedijverden- om het haar
den zin te maken en zooals Jessie voor
speld had: voor ze het wist, was er al ruim ’n
week voorbü!
Briggs vond, dat ze ook wat moest zien
het machtige industrieele
graafschappen Yorkshire
nam haar mee naar een paar fabrieken en leg
de haar uit wat de wolfabricage en de wolhaxv-
del voor de wereld beteekende. HU reed ook
met haar naar Oldham In Lancashire, een van
de leelükste steden van Engeland maar mla-
schien wel de welvarendste. Hier woonde een
van zün vrienden; eigenaar van een groot aan
tal fabrieken. Vooral een daarvan maakte een
overstelpenden indnik op haar
Luister, zei Jessie. We zullen een heer-
lüken tüd samen hebben. Je zult vader en moe
der wel een beetje ouderwetsch vinden, maar
ze vinden het ook fün. dat je komt en Je moet
een reuzenUJd bü ons blüven. In je brief
schreef je iets van een week, maar de eerste
week is om voor je het weet! Dat zul je zien!
De deur ging open en Nanóy stond in een
rükgemeubelde, ruime, prettig en helder ver
lichte hall.
Daar zün we dan. moeder, zei Jessie tegen
een vriendelük-ultzlende oudere dame, die
Nancy met groote warmte verwelkomde.
Ik zeg geen miss Trevanlon tegen je, zei
ze tegen Nancy, terwül ze haar een hartelijken
zoen gaf. Je bent Jessie's vriendin en zoo wordt
je hier behandeld. We zün gemoedelüke men-
cChen, hoor kind, en we houden heelemaal niet
van omslag Ja, dat is vader! Lyah, dat is
Jessie d’r vriendin. Nancy Trevanlon. We zün
allebei erg blü. dat ze d’r is. nietwaar man?
Dat zün we, stemde mr. Elyah Briggs toe.
HÜ was een stoere, gesond-ultziende man,
met een korten, dikken nek en een prettige,
vrisodelüke uitdrukking op zijn gezicht
Wü Yorkshires zün gemoedelüke lui. miss
Trevanlon. en we meenen wat we zeggen.
Neen, vader, u moet niet miss Trevanlon
tegen haar zeggen, viel Jessie hem in de rede;
ze heet Nancy.
Goedzool Nancy dan! Maar zooals ik zeg,
we zün hier allemaal gemoedelüke lui en hou
den er van om het de menschen naar den zin
te maken, niewaar moeder?
Ja. dat doen we boort
auto's schoten er tusschen door. Bioecooppa-
leizen blaakten met felle, kleurige lichtrecla
mes; luid lachen en kwetteren van opgescho
ten jongens en meisjes klonk schel tusschen
het straatrumoer door.
Ja, Leeds is een groote stad, herhaalde
Jessie, terwül de zachtvoortglüdende luxe-wa-
gen zich een weg baande door de drukte. Ik
sou niet graag ergens anders wonen. Kük. een
»wn de bioscopen gaat uflt! Die is ook stampvol
geweest vanavond! Zeg, ik denk dat je wel
reuzen honger zult hebben, hé?
Daar kon je wel eens gelük in hebben.
Hnrt Maar je had zoo uitdrukkelük geschre
ven. dat ik niet in den trein moest dinee-
ren....
Ja, viel Jessie haar in de rede moeder
wilde persé, dat je nog met ons zou mee-eten
Dat vond se gezelliger Anders dlneeren we om
half zeven, maar vanavond wordt 't dan maar
zoon beetje een uitvoerig souper! Bovendien,
dan is Ben ook thuis.
Ben? informeerde Nancy.
Mün broer. Daar heb ik je vroeger toch
wel eens van verteld. Hü is vanavond uit
Schotland teruggekomen. Daar was hü
zaken.
het paar een ernstige auto-panne en moest in
een hotel overnachten. Den volgenden dag
toen de rekening betaald moest worden, bleek
de Vorst zün portefeuille vergeten te hebben.
Toevallig kwam mevrouw B erachter, dat ook
de prachtige wagen hem niet behoorde en,
de Berlünsche weeuwtjes zün nog zoo dom
treurde zü niet lang om haar gebro-
--looperz.
oo dit blad zün ingevolge ds verzekeringevoorwaarUen tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU ongeval met f OCfi bij verlies van een band f 1 OC olj verlies van een Z ZT/l bU een breuk van Z Z/l bil verlies van
ohgevaUen vïreakeM vóór een der volgende ultkaeringen I üVVV.- verlies van belde armen/belde beenzo <ff belde oogen F tOU.- doodelüken afloop I een voet of een oog f ZZO.~ luim ot wijsvinger t of snn t 4U.~ aSd^rT rtSge?
AU Je tè veel wilt beweren
Zeg je dikwiJU niemendal,
Of het klinkt door komma-punten
En herhaling toch te mal.
Zelf» al heb Je een geheugen
Van het best verchroomde staal,
Dan nog zult u weinig snappen
Van de ambtelifke taal!
JBij beschikking des ministers"
Is een duidelijk begin,
Maar de rest is als een woDcnot
Met een knoopenreeks er in.
Datum zooveel, nummer zooveel.
En bij Koninklijk Besluit....
Dan herhaling, komma-punten,
Doch je komt er niet meer uit!
Weer beschikking, dan gewijzigd.
Weer gewijzigd en beschikt,
Onderwijl je je dan telkens
Aan een komma-punt verslikt!
En verwijzingen naar nummers
Zie f op eiken regel staan,
Net alsof er 'n idioot is,
Die zoo iets nog op zal slaan!
En dit alles.... waarom, denkt u,
Wordt er zoo gekojfiedikt?
AU bijvoorbeeld de minister
Op een vraag heeft Jd-gekuOct!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
ken illusies, doch bracht de dekens. loopers
en wat dies meer In een burcht van noode is,
in veiligheid, en reisde per trein met haar
drieduizend Mark naar Berlün terug.