u&Aaal wut den dag Lijst 25 f 73.455. GRATIS 4et Erfdeel f 100.- keerden wij heden uit WRIGLEY I Jeuk, 1 Vorst/Sapieha het gerécht voor Nr. 1 van r 7 ONZE 22 6e UITKEERlNG w HILAfUTEITSSUCCES Stemt op 26 April Wie stevig in zijn schoenen wil staan Alle abonné’s ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Hij trekke ROBINSONschoenen aan (Ingezonden Mededeellng) AMBTELIJKE STIJL MAANDAG 10 APRIL Heftige scènes De Russische radio- stoorders Oorlogsschulden KATHOLIEKENI [I Valsche francs wegens een aan BEDRAG VAN EEN TOTAAL THANS WAARMEDE a K Wegens gebrek aan bewijs Uit de nalatenschap van Strauss r Joseph Hocking en Mary Pickford Fantastische geschiedenis van drieg er y en oorkonden ver valse hing ingevolge de voor onze abonné's geldende gratis ongevallen verzekering aan den Heer A G B. GLASMEIER - ADELAARSWEG 120 - AMSTERDAM hem overkomen ongeval. Dit is aan onze verzekerde abonné's is uitgekeerd. DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS 1 AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Onveilig Torza D.D.D. Geneesmiddel iegein. HUIDAANDOENINGEN bezichtigen feit. n komelijke moellükheder? stuiten. ver- geen (Morgenavond vervolg.) “MBTIk-r 1 I iitiiiiiiiiHiuiiiniiiiiiiiiiiiiiiiur .(Wordt vervolgd). i i i *n ui toch zoo smadelijk door J genomen, „u tweetal Zeker n- in. den naar ter bü de WEENEN. 8 April. (Reuter) Een Weensch advocaat heeft een Interessante collectie voor werpen ten verkoop aangeboden uit de nalaten schap van den vermaarden walskoning Johann Strauss. De collectie bevat het manuscript van _An der schónen blauen Donau" en verder een hoed van Strauss en een program van de noodlot tige uitvoering In het Ringtheater op Novem ber 1881, Waarbij 500 personen door brand bet leven verloren. Uit hot Engelsch in ui- tine fan BD- Mn Ml om se- Ud ran sek eel Fan Ij ken ken an de lat let ken en ek, an én rüd Bn- i Op zekeren dag haalde Robbie Freddy Vrijdag óver, roovertje met hem te spelen. Freddy zei, dat hjj dat spelletje nog nooit gespeeld had. dus Robbie legde hem uit, hoe het ging „Hier ia een pistobl," iel hij, ter wijl hü Freddy diens eigen tabaks pijp gaf. „Nu ben JU een dapper En- gelsch zeeman, die het meisje uit de handen van den rooverhoofdman be vrijdt. Topsy speelt voor het schoone meisje, ik sluit haar in een kist en JU komt haar tehulp.” Freddy Vrijdag verstopte zich zoo lang achter eenige rotsen, tot hU dacht, dat de rooverhoofdman tijd genoeg had gehad, om de gevangene in te sluiten. Toen kwam hü plotseling te voor schijn en deed net, alsof hU op Rob bie met zUn pistool wilde schieten. „Ahoy," riep hU uit, toen hU kwam iiiiiHiniiiiHHniiiHiiniiiiiiiiHiiiuwiiiiHNuaamHHiHiaNHaaanaMmaaauNNMaNMnaMuaaaMuinaHHamaiMiiiiiiiiiiiiiiiiiu Allan had een oude nicht, die altUd veel van hem hield. Hü ging haar bezoeken. Ze om helsde hem en had tranen in de oogen Doch toen hU een tudje bU haar was. zei ze schuch ter: .Je moest hier weggaan, Jongen, hier zul ISSSSSSSSSW» WRIGLEY'S KAUWGOM M OC MONO B ICKKBt SN GEZOND! i kaak hem brutaal aan. Het striemde als een zweepslag en even welde woede in hem op. HU zou het liefst zUn binnengedrongen en hebben geroepen„wat matig Jullie Je aan mU te ver- oordeelen? Ik ben onschuldig!” HU beheersebte zich echter en ging VKt STUKS van leven in de beide en Lancashire. HU het doodstil op de tribunes, slechts af onderbreekt een hartelük lachen de historie. Dan richt de rechter zich tot Eenlgen tUd geleden had een zekere Sondberg hem verzocht of hü zich niet In zün zaken wilde Interesseeren. Destüds had hü geweifeld, zün kapitaal te wagen. Nu stond het geheel an ders Hü zocht Sondberg op. Die was beleefd en terughoudend, uit zün heele wüze van op treden kon Allan duldelük opmaken, dat hü niet meer voelde voor deze zakelijke relatie. Wanneer gij last hebt vaa Ekzeetn. Opan Beenen, Dauw worm, Zweren of andere huid- aandoenlag, zendt dea aaa briefkaart sn U ontvangt gratis oen monstarilacon D D.D da vloeistof die in do huldporien driagt en do ziektekiemen doodt Enkele druppels doon de hovigote jonk on do tmdragelijkzts pijn bedarea. Adres: D.D.D. Camp. AmsterdamA U --V is zeker geen volk in Europa, dat zoo H diep de situatie van het oogenbllk aanvoelt -*-^als het Duitacbe. Nu in deze weken de nationale Regeering zich In de blnnenlandsche en buitenlandsche politiek poogt te stablllseeren, kan men Duitschland vergelüken met een reuzen - circus, waar hoog boven de arena een equilibrist ajn halsbrekende toeren verricht, aangenomen dan dat deze equilibrist de heer Hitler is. Want waar men ook komt, op de straten, In vergade ringen. in families, overal heerscht een ernst en een spanning als hl de gezichten van circus bezoekers en men zou af en toe geneigd zün om naar een bordje „verboden te lachen” te gaan zoeken. In zulk een doodernstige stemming is een proces als dat van Stanislas Woy veel waard, want het brengt de lachspieren In beweging of men wil of niet. Zelden had een rechtszitting mik een hilartteitasuccee als de huidige in het Neue Kiimlnalgericht. Men stelle zich voor, boe Stanislas Woy, aan wiens accent men onmiddellük den Pool her kent en die er niet Indrukwekkend ultriet. on middellük nadat hü In de rechtszaal gebracht is, tot den rechter en de aanwezigen het wooi-d richt: Jk maak er u allen op attent, dat ik Vorst Sapieha beet, sedert 1916 In Pruisen ge naturaliseerd. Ik verzoek u mü als „vorst Sa pieha” aan te spreken, daar ik anders niet van plan ben ook maar een enkel woord te zeggen De rechter bracht hiertegen in, dat de aan geklaagde Woy heette en dus ook Woy genoemd sou worden, waarop de man die vorst Sapieha wilde zün, zün bedreiging van te gaan zwügen. geenszins waar maakte, doch integendeel een heftige scène begon. Woy Is aangeklaagd van voortgezette bedrie gerijen en oorkondenvervalschlng. De geschie denis van zün misdaad is mln of meer fantas tisch. Zü begint met een advertentie, welke luidde: „Te verkoopen een historisch kasteel aan den Moesel. gebouwd in 1600 Zeventien kamers Prüs 125 000 Mark.” De eigenaar van bet slot kreeg hierop bericht van een zekeren heer Rauch, die hem mededeelde dat sün vriend, vorst Sapieha, zich büzonder voor het kasteel Interesseerde. De menschen die kasteelen uit 1600 willen koopen. liggen blükbaar niet opge schept en de burchtelgenaar begon met vorst Sapieha te correspondeeren. Vorst Sapieha. die liever buiten schot wilde blijven, verklaarde In- tusschen dat hü het kasteel wilde koopen voor zün vriend vorst Bonislaw XVI uit Plast in Po len. Men werd het eens over den prijs en te Londen werd het koopcontract opgemaakt door een Engelschen notaris. De som sou betaald worden In dnemaandelüksche termijnen. Alles ging naar wensch, totdat In Januari JJ. het eerste part betaald moest worden. Noch de bestaande Vorst Sapieha, alias Woy, noch de verzonnen vorst Bonislaw de zestiende kwamen over de brug en zoo rees er bü den burchtheer eenige twufe^^gntastt de soliditeit van de Poolsche Vorsten, die groeide naarmate de tüd ongedekt bleken. In- gelooven. dat Vorst alles af en gaf Je een zoen. Nee, boor, wü zullen het bier met elkaar reuzen-genoeglük hebben. Daar gaat de etensbel al. vervolgde het hartelüke kind na een korte pauze, toen ze het geluid van een gong hoorde, en we moeten zorgen, dat we niet te laat zün. Dat is bet eenige, waar vader vreescHjk precies op Is. Een paar minuten later waren se in een hooge, ruime eetkamer, die ook al straalde en glansde van licht. Daar heb je bet span, zei mr. Elyah, toen het tweetal binnenkwam. En dit is onze Ben. Zeker al wel van gehoord, hè? En pas maar op, de gemoedelüke Yorkshlre-man lach te plezierig, een eerste glas lady killer, die zoon van mei Dat la niet aardig, vader, om me direct in een slecht daglicht te stellen. Maar het is immers zool Enfin, het kon slimmer met je sün. Daar is moeder ook. dan hoeven we niet langer te wachten. Ik veron derstel, dat die twee dames vanavond naast elkaar moeten zitten, hè? Maar alleen van avond, hoor! En nu vooruit maar, want ik be gin waarachtig wee in mün maag te worden. En Elyah nam zün plaats aan het hoofd van de tafel In. De heele omgeving was nieuw voor Nancy: de sfeer van royaliteit en weelde, die hier over al in huls hing, bekemde haar büna. Ze voelde zich haast overstelpt door den rijkdom van elk ding hier. Het kostbare eiken ameublement, de groote eettafel met het kostbare, prachtige Chftieesche porselein erop, het hooge. zware Je nooit meer rustig en geluk kig kunnen wor den. Ach Jon gen, als Je moe der het had be leefd!" En ze be gon te schreien. zün bescheiden talenten toekomt. HU besloot het was de eerste maal niet om de kracht van zün fantasie en zün niet onsympathiek ulterlük te toetsen aan een vrouw. Hiertoe stelde hü zich iff verbinding met een Ber- Ujnsch. vrij bekend huwehjks-bemiddelings bureau en zocht er een kapitaalkrachtige dame uit, een rijke weduwe. Spoedig kon de verlo ving gevierd worden, want mevr. B. sloeg het aanzoek van een vorst, die zooeven een slot aan den Moeael geèrfd had en nog 100.000 Mark bovendien, niet af. In November was de ver loving In December bevond zich Woy op zwart, zaad, en In Januari moest de eerste termijn voldaan worden. Vorst Sapieha noodlgde dus Vooruit Jessie, ging de heer des huizes voort, wüs Nancy nu maar eens haar kamer. Het arme kind aal zich wel 'n beetje willen wasschen en opknappen. En dan moesten we maar eens *n stukje gaan eten. Ben is oqfe thuis en die zal tegen dien tüd ook wel klaar zün. Het was Nancy alsof ze een nieuwe wereld was binnengetreden. Het was buiten nu donker geworden, maar het huls hier baadde overal in een zee van licht. Ieder hoekje en gaatje in dit huis scheen wel verlicht en de prettige kleuren, die in al de kamers domineerden, droe gen er niet weinig toe bü, om baar een gevoel van opgewektheid te geven. De slaapkamer waar Jessie haar naar toe bracht, maakte ook al dienzelfden indruk van licht en vroolükheid op haar. De degelüke meubels waren allemaal in blank eikenhout en de vele spiegels weer kaatsten t heldere, electrische licht. Het be hangsel en de gordünen waren van een vroo- Hjk-gebloemd patroon. Ik hoop, dat het je hier bevalt, zei Jessie impulsief. Maak Je daar maar niet ongerust over! De vraag is maar of Ik jullie zal bevallen. Of je ons zult bevallen? Kind, wat haal Je In je hoofd! Vader is nu al verliefd op Je! Als Je hem niet aanstond, had ik het wel direct gemerkt en zou hü haast geen woord tegen je geaegd hebben. Zoo Is hü nu eenmaal. En moe der zou haar .convi rsatiemanleren” hebben vertoond. Ik heb op haar gelet, toen Je binnen kwam; één minuut heeft ze Je bekeken en toen had je het pleit gewonnen. Ze stoof op je buffet mat *het glanzende’ zilver, het nvolllge rijper werd en de wi tusschen moet men Sapieha had stil gezeten, Integendeel, beeft hü In het werk gesteld om de 3000 Mark die op den 15en Januari vervielen, machtig te worden; er lag hem blükbaar zeer veel aan een kasteel gelegen. De heer Woy heeft zich ongetwüfeld te sterk in de vorsten-psyche ingeleefd, dan dat hü zich zou kunnen vernederen tot handenarbeid «f tot het bescheiden bestaan dat hem naar Terwül deze aanklacht voorgelezen wordt, Is bet doodstil op de tribunes, slechte af en :oe onderbreekt een hartelük lachen de fraaie historie. Dan richt de rechter zich tot Woy met een vraag, doch deze wil niet antwoorden, wenrcht Vorst Sapieha te worden genoemd, en vraagt een half uur bedenktüd om het er met zichzelf over eens te worden of hü eventueel ook op vragen aan den heer Woy gericht, mag antwoorden De bedenktüd wordt hem toege staan, het publiek geeft zün misnoegen te ken nen over uet verdwijnen van den acteur die de vomenrol speelt, doch wordt schadeloos ge- stela door het amusante verhoor van den bo- Het aantal Inbraken te Torza (Joego-Sla- vlè) neemt op verontrustende wüze toe. De politie verklaarde het te druk te hebben om deze vergrüpen ernstig te onderzoeken. Zü heeft de handen vol met het bewaken van po litieke verdachten, het beatrüden van de smokkelarü en het achtervolgen van bandie ten. In verband hiermede, aldus Reuter, hebben de burgers verlof gevraagd een burgerwacht te vormen, hetgeen werd toegestaan. Den eer sten nacht slaagde deze burgerwacht er reeds In 5 inbrekers gevangen te nemen. Hü was tuneerd en zün achterneef, die hem tot universeel erfge naam benoemd had, zelfs zeer rijk. Hü zou een heerlük leven kunnen lelden.... Doch wat zün rükdom en genoegen, als men ze met niemand kon deelen? Er was een meisje geweest, de blonde lieve Maya, die hü het hof had gemaakt. Haar ouders vonden haar te jong, doch ze hadden hem te verstaan gegeven, dat zün aanzoek niet zou worden afgewezen, als hü een jaar later wilde terugkeeren. Dan was Maya negentien geworden. Hü ging naar haar ouders en werd niet ont vangen. Men nam zelfs niet de moeite voor te wenden dat men afwezig was. „Meneer kan niet worden ontvangen." zei het dienstmeisje en De auto had de drukke buurten achter zich gelaten en was nu in een villawük gekomen, waar allemaal groote hulzen standen. Mooi en rustig is t hier, niet?, vroeg Jessie. Moeder vond het hier eerst niets prettig, maar nu raakt ze er aan gewend. Een paar minuten later draaide de auto een oprijlaan naar een aanstenlük. statig buis in. De bekende filmster Mary Pickford heeft In een Interview met Reuter verklaard, dat zij geen reizen zal maken in Fransche schepen, zoolang Frankrijk zün oorlogsschulden niet be taald heeft. Zü aal dan ook met bet Italiaansche stoom schip ..Hex” naar de Vereenlgde Staten terug keeren. Sprekende over haar echtgenoot, Douglas Fairbanks en haarzelf, zelde Mary Pickford, dat zü niets konden aanvaarden van de Fran- schen, zoolang deze hun schulden aan Amerika niet betaald hebben. Hoewel de nieuwe zilveren 20-francsstukken slechts eenige weken In Frankrijk in omloop zün, heeft men. naar Reuter meldt, reeds val sche exemplaren van deze munten in bezing genomen. Deze nagemaakte munten zijn lichter van kleur dan de echte en zoo zacht, dat men er met den nagel een kras op kan maken. De politie, die terstond een uitgebreid onderzoek naar deze valschemunterü heeft Ingesteld, vreest dat een groot aantal nagemaakte 30 frs.- stukken in omloop zün gebracht. zUn aanstaande vorstin uit. om het slot te gaan i en Inrichten. Hü slaagde erin een prlvé-wagen machtig te worden en het winter- sche snoepreisje vanuit Berlün naar de oevers van den Moesel begon. Helaas had de Vorst pech Mevrouw B zag er aanvan^elük niets In, dat Sapieha haar gevraagd had' om 3000 Mark bü te dragen en voor de aankleedlng van het kasteel te zorgen, doch in Gottingen kreeg ■ssisessssess Hü vroeg uit dichtgeknepen keel: „Gelooft u dan in mün schuld?" „Neen-neen!” Ze schudde heftig met haar hoofd, doch hü voelde den smartelüken twüfel onder die verzekering. Een donkere moeheid breidde zich uit zün hart. Hü zei langzaam en bitter. „Men zou büna wenschen werkelük schuldig te zün, dan zou het niet zoo verwenscht onbillijk wezen!" Doch koppig als hü was en trotsch. bleef hü In de stad, waar niemand hem meer scheen te kénnen. Hü maakte alechts een klein reisje ter ontsnapping. Verdroeg alle hatelüke blikken en de volkomen maatschappelüke isolatie, waarin hü gebracht was, met een masker van koude wilskracht op het gelaat. Hü Interesseerde zich voor tooneel en liet zich niet afschrikken door nieuwsgierige blik ken en gefluisterde opmerkingen. HU sloeg zün oogen niet neer voor oogen, die hem niet meer wilden zien. Maar naarmate de weken en maan den vergingen, werd de wond In hem dieper en pünlüker. Soms nam hü zich voor weg te gaan, maar zün trots weerhield hem. Toen, als een donderslag, kwam het bericht dat de moordenaar ontdekt was en reeds bekend had. Binnen enkele uren veranderde opeens de heele toestand. Sandberg kwam hem op straat met uitgestoken hand tegemoet. Toen hü zich in den schouwburg vertoonde, waren de blikken en gefluisterde woorden van. geheel anderen aard. En Maya schreef hem* een lief briefje, dat zü in haar hart nooit aan hem getwüfeld had. Doph den volgenden avond stond in alle plaatseluke bladen de volgende zeer groote annonce: Allan Bertln hoopt, dat hü in uw aller ner- innering zal blüven leven als een waarschu wing tegen verhoovaardiging. Want menseden hebben niet het recht te oordeelen en te ver- oordeelen. Allan Bertln vertrekt, hü heeft hier niets meer te zoeken, waar hü weet, dat er geen oprechte vriend van hem leeft, geen hart hem eerlük genegen was. HU vertrok met zün goede tante, de eenige die getracht had, alechts het goede te denken. En veel later, toen de wond was dichtge schroeid, kon hü zeggen: „Ik ben blü, want als het nooit gebeurd was zou ik Maya hebben ge trouwd, zou Ik hebben gebouwd op vrienden als Sondberg. van uitstekende familie, gefor- door den gewelddadlgen dood van p-jrioen bet „vrijspraak wegens gebrek aan be- I wüs" was uitgesproken, was Allan Bertlns’ eerste sensatie die van groote vreugde en opluchting. Er was zóóveel tegen hem aange voerd In den laatsten tüd, men had zoozeer ge plozen en gerafeld aan zün leven, dat hü büna asm Zichzelf was gaan twijfelen. Nu was het voorbü. gelukkig! In weerwil van de bezwarende omstandigheden had men hem vrügesproken. Er was wel Iets in dat .gebrek aan bewijs,dat hem kwetste. Waarom niet onschuldig? HU wks immers onschuldig. Het kwam hem voor, dat men nooit een moment daaraan getwijfeld had. Zeker, hü had de grootste voordeelen bü den dood van sün bloedverwant, en een serie toevalligheden die men, als ze in een roman voorkwamen ..onmogelük” zou noemen, verstrik ten hem In een net, dat vaster en vaster om hem heen getrokken was.... Toen kwam het schitterend pleidooi van zün advocaatStuk voor stuk ontrafelde deze weer al de argumenten en beschuldigingen Er bleef niet veel meer over van de asmklacht. Al lan meende een ellendige episode in zün leven te hebben afgesloten voor altüd. Hoezeer ver giste hü zich! Reeds van den eersten dag af dat hü uit de vnoriooplge hechtenis terugkeerde naar het ge wone leven, voelde hü dat er lets veranderd was. De lucht om hem heen scheen verkild, het leek alsof er een wjjde afstand was tusschen hem en leder ander mensch. Toen hü thuis kwam in zün gezellige Jonggezellenwoning, begroette de huishoudster hem met strak gezicht en zeide dat ze wenschte weg te gaan, liefst dadelük. ze had gezorgd voor een plaatsvervangster. Iemand uit een andere stad. De toon waarop ze dit zei, deed hem veel begrijpen. Zün vrien den heten niets van zich hooren. Toen hü er een ontmoette en aansprak, kreeg hü een koele felicitatie en de ander had zichtbaar haast om verder te gaan. Geen enkele ultnoodlglng, geen brief.... Een verschrlkkelüke stilte was om hem heen. Zü hielden hem voor schuldig! Ze dach ten dat hü door blind geluk aan het gerecht ontkomen was en rechtten hem nu op hun wüze: door hem uit te stooten. aanstormen. Robbie Uet zich op zün rug vallen en de zeeman tilde het deksel van de kist op. Maar in plaats van het schoone meisje, vond hü er Polly, de kat, In. Van schrik rolde hü om. „Waar is ’fopsy?” vroeg hü wonderd. „Terug naar het kamp," zei Rob bie, ,^e wilde geen roovertje spelen.” vorstenrol speelt, doch stelo door het amusante verboor vengenoemden beer Rauch, die van beroep de tective is. en toch zoo smadelük door vorst Sapieha werd o genomen. „U hadt toch moeten bemerken met wien u te doen had." Sapieha werd beetgenomen. „U had toch dien vorstentltel moeten doorzien!" .Keen,” zegt de detective en ziet er zoo perplex uit als of hü nog steeds niet over den schrik van de ontdekking heen is: .Keen, Ik heb vast ge- loofa dat die man Vorst Sapieha was. En trou wens, hü heeft me toch brieven laten zien die geadresseerd waren: Aan Züne Hoogheid Vorst Sapieha, Turmstrasse 90." Dit wordt met lach salvo's begroet. Want in Turmstrasse go resi deert.... het Neue Kriminalgericht. Is de geschiedenis van de trouwlustige weduwe die slimmer, en den beroepsdeteettve die dommer was dan een valsche vorst. Haar eerste indnik van Leeds rood Nancy •en beetje beklemmend. De lucht was bedompt de getnuwen leken haar donker en onvrlen- delük. En de menschen zagen er ook minder •Dgewekt uit dan in Cornwall. Ze leken haar «binder forsch en hun bleeke gezichten vorm den een sterke tegenstelling met de songe- bruinde boeren uit haar geboortestreek. Maar gaven wel den indruk van welvaart. Ze za- «m er allemaal netjes in de kleeren uit. Maar Interessant vond se de groote fabrieks- **d in elk geval en se keek met groote belang- J^Ung om zich heen. Gisteren om denselfden Mid had as met John Trefry onder de portiek •»n Trevanlon Court gezeten. Alles was zoo •tü en zoo rustig geweest; de lucht sulver en ’ot voeten geur; nauwelüks een geluld had de Md** van den rnllden zomeravond verstoord. “ier was alles beweging en sumoer; volle ™n« reden zoemend en met hard belgerinkel M alle richtingen, door de straten liep een •tikke menigte en toeterende en ronkende Over de geheele wereld heerscht een epide misch verlangen naar immer sterker radiozen ders. In alle landen heeft men Ingezien, welk eennationale propaganda de radio beteekenen kan Het gevaar is evenwel groot, dat de af- sonderlüke zenders met zulke gewichtige ener- gieén in bun antennes elkander wederkeerig zullen scoren. Inderdaad is tegenwoordig het ontvangen van verafgelegen stations geen ge noegen meer, daar door het interfereeren der golven fluittonen en andere storingen worden opgewekt. Voorbeen heeft men getracht deze bedenke- lÜkev ontwikkeling tegen te gaan door inter nationale overeenkomsten Inzake het radio-ver- keer, en werd de maximale energie van de zen ders vastgesteld op 100 kllo-watt. Op de In ternationale Conferentie voor Telegrafie, die in het najaar van 1933 te Madrid werd ge houden, is een nieuwe regeling ontworpen, die op een nieuwe Conferentie in Zwitserland in Juni van dit Jaar verder uitgewerkt zal worden. Sedert eenige weken zün nu alle zen ders een geweldigen wedloop begonnen, om nog voor de definitieve regeling een zoo groot mo gelijk gebied te bestreken. Terwül alle landen zioh aan een maximum van 100 Kilowatt gehouden hebben, heeft Rus land dezen maatstaf ver overschreden en beeft het in één jaar tijds aes geweldige zen ders gebouwd, ofschoon bet in Moscou reeds twee stations van 100 kllo-watt en nog ver schillende andere radio-stations in werking had. De grootste zendsr in Moscou met een energie van 500 kllo-watt in de antenne nadert zün voltooiing. Iets desgelijks heeft de wereld nog nooit aanschouwd. Allerwege heerscht thans een zekere ongerustheid over de Rus sische plannen, en overal vraagt men zich af, boe deze in overeenstemming te brengen zün met de overeenkomsten van de wereld-radlo- conferentie. Volgens den letterlüken tekst van het verdrag mag de energie van den zender maximum ongeveer 108 kllo-watt bedragen, maar men zal toegeven, dat 500 Kilo-watt zeer ver buiten deze grens is gelegen. Of zal Rusland zich baseeren op het dat deze regeling getroffen werd voor de mid delmatig lange golven? De nieuwe zender zal namelük lange golven uiteenden. Men weet nog niet hoe ver het 500 kilo-watt station zün in vloed zal doen gevoelen en andere golflengten zal storen. Zooals men weet, worden vele Euro- peesche stations gestoord door de belde andere Moècousche zènrfefs. trtt aBe ’omliggende landen worden klachten vernemen. Voeral voor Duitschland en Holland dreigt gevaar. Het Is niet zeker, dat men met een Brlelamptoestel den nieuwen zender zal kunnen uitschakelen. Overigens is het Russische plan ook niet zeer verstandig, want In het algemeen wordt door t overstemmen van een zender door een nieuw station, niet alleen de vreemde maar ook de eigen zender gestoord en ongenietbaar. De techniek zal intusschen wel niet rusten voor een middel gevonden is om de bolsjewis tische radio-golven tegen te houden. Zoo is het misschien mogelük een zender te bouwen, die door fluittonen op dezelfde golflengte de Rus sische uitzendingen hier onhoorbaar maakt. Er Is nog een ander plan: men zou de Russi sche uitzendingen kunnen relayeeren met ver schoven phase, d. w z. met een fractie vaneen seconde vertraagd. Wanneer de Hollandsche en de Russische golflengte volkomen gelük zün, zal zoodoende de uitzending absoluut onhoor baar worden. Theoretisch is dit plan alleszins juist, maar in de prakrijk zou het op onover- karpet onder haar voeten, de zacht-gecapiton neerde stoelen; ales straalde weelde en dege- lÜken welstand af. Het vormde zoo een scherpe tegenstelling met de vaalheid en de kaalheid vap het huisraad op Trevanlon Court, dat de rijke pracht haar büna verblindde. Ze had zioh nog nooit zoo sterk de tegenstelling gerealiseerd tuschen dezen rükdom van het industrieele Noorden van Engeland en de schrale, büna - zielige bekrompenheid, waarin haar vader had moeten leven. Toen Jessie Briggs beweerd had. dat Nancy een .reuzen-prettigen" rijd zou hebben, had ze geen woord teveel gezegd. Nooit in haar leven had het meisje zooveel hartelijkheid ondervon den als tüdens haar verblüf op Woodroyd, de villa van Mr. Briggs. Het scheen wel of alle le van het gezin wedijverden- om het haar den zin te maken en zooals Jessie voor speld had: voor ze het wist, was er al ruim ’n week voorbü! Briggs vond, dat ze ook wat moest zien het machtige industrieele graafschappen Yorkshire nam haar mee naar een paar fabrieken en leg de haar uit wat de wolfabricage en de wolhaxv- del voor de wereld beteekende. HU reed ook met haar naar Oldham In Lancashire, een van de leelükste steden van Engeland maar mla- schien wel de welvarendste. Hier woonde een van zün vrienden; eigenaar van een groot aan tal fabrieken. Vooral een daarvan maakte een overstelpenden indnik op haar Luister, zei Jessie. We zullen een heer- lüken tüd samen hebben. Je zult vader en moe der wel een beetje ouderwetsch vinden, maar ze vinden het ook fün. dat je komt en Je moet een reuzenUJd bü ons blüven. In je brief schreef je iets van een week, maar de eerste week is om voor je het weet! Dat zul je zien! De deur ging open en Nanóy stond in een rükgemeubelde, ruime, prettig en helder ver lichte hall. Daar zün we dan. moeder, zei Jessie tegen een vriendelük-ultzlende oudere dame, die Nancy met groote warmte verwelkomde. Ik zeg geen miss Trevanlon tegen je, zei ze tegen Nancy, terwül ze haar een hartelijken zoen gaf. Je bent Jessie's vriendin en zoo wordt je hier behandeld. We zün gemoedelüke men- cChen, hoor kind, en we houden heelemaal niet van omslag Ja, dat is vader! Lyah, dat is Jessie d’r vriendin. Nancy Trevanlon. We zün allebei erg blü. dat ze d’r is. nietwaar man? Dat zün we, stemde mr. Elyah Briggs toe. HÜ was een stoere, gesond-ultziende man, met een korten, dikken nek en een prettige, vrisodelüke uitdrukking op zijn gezicht Wü Yorkshires zün gemoedelüke lui. miss Trevanlon. en we meenen wat we zeggen. Neen, vader, u moet niet miss Trevanlon tegen haar zeggen, viel Jessie hem in de rede; ze heet Nancy. Goedzool Nancy dan! Maar zooals ik zeg, we zün hier allemaal gemoedelüke lui en hou den er van om het de menschen naar den zin te maken, niewaar moeder? Ja. dat doen we boort auto's schoten er tusschen door. Bioecooppa- leizen blaakten met felle, kleurige lichtrecla mes; luid lachen en kwetteren van opgescho ten jongens en meisjes klonk schel tusschen het straatrumoer door. Ja, Leeds is een groote stad, herhaalde Jessie, terwül de zachtvoortglüdende luxe-wa- gen zich een weg baande door de drukte. Ik sou niet graag ergens anders wonen. Kük. een »wn de bioscopen gaat uflt! Die is ook stampvol geweest vanavond! Zeg, ik denk dat je wel reuzen honger zult hebben, hé? Daar kon je wel eens gelük in hebben. Hnrt Maar je had zoo uitdrukkelük geschre ven. dat ik niet in den trein moest dinee- ren.... Ja, viel Jessie haar in de rede moeder wilde persé, dat je nog met ons zou mee-eten Dat vond se gezelliger Anders dlneeren we om half zeven, maar vanavond wordt 't dan maar zoon beetje een uitvoerig souper! Bovendien, dan is Ben ook thuis. Ben? informeerde Nancy. Mün broer. Daar heb ik je vroeger toch wel eens van verteld. Hü is vanavond uit Schotland teruggekomen. Daar was hü zaken. het paar een ernstige auto-panne en moest in een hotel overnachten. Den volgenden dag toen de rekening betaald moest worden, bleek de Vorst zün portefeuille vergeten te hebben. Toevallig kwam mevrouw B erachter, dat ook de prachtige wagen hem niet behoorde en, de Berlünsche weeuwtjes zün nog zoo dom treurde zü niet lang om haar gebro- --looperz. oo dit blad zün ingevolge ds verzekeringevoorwaarUen tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU ongeval met f OCfi bij verlies van een band f 1 OC olj verlies van een Z ZT/l bU een breuk van Z Z/l bil verlies van ohgevaUen vïreakeM vóór een der volgende ultkaeringen I üVVV.- verlies van belde armen/belde beenzo <ff belde oogen F tOU.- doodelüken afloop I een voet of een oog f ZZO.~ luim ot wijsvinger t of snn t 4U.~ aSd^rT rtSge? AU Je tè veel wilt beweren Zeg je dikwiJU niemendal, Of het klinkt door komma-punten En herhaling toch te mal. Zelf» al heb Je een geheugen Van het best verchroomde staal, Dan nog zult u weinig snappen Van de ambtelifke taal! JBij beschikking des ministers" Is een duidelijk begin, Maar de rest is als een woDcnot Met een knoopenreeks er in. Datum zooveel, nummer zooveel. En bij Koninklijk Besluit.... Dan herhaling, komma-punten, Doch je komt er niet meer uit! Weer beschikking, dan gewijzigd. Weer gewijzigd en beschikt, Onderwijl je je dan telkens Aan een komma-punt verslikt! En verwijzingen naar nummers Zie f op eiken regel staan, Net alsof er 'n idioot is, Die zoo iets nog op zal slaan! En dit alles.... waarom, denkt u, Wordt er zoo gekojfiedikt? AU bijvoorbeeld de minister Op een vraag heeft Jd-gekuOct! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) ken illusies, doch bracht de dekens. loopers en wat dies meer In een burcht van noode is, in veiligheid, en reisde per trein met haar drieduizend Mark naar Berlün terug.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 16