f 100.- keerden f 73.455. GRATIS i WRIGLEY ■Iet Erfdeel Jeukz i w^Aaal wut denda^ Vorst Sapieha voor het gerecht I van heden uit ONZE 22 6e UITKEERING HILARITEITSSUCCES Wl| Wie stevig in zijn schoenen wil staan Hij trekke ROBINSONschoenen aan ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Op zekeren dag baalde Robbie Freddy Vrijdag over, roovertje met hem te spelen. Freddy zei, dat hü dat spelletje nog nooit gespeeld had, dus Robbie legde hem uit, hoe het ging. AMBTELIJKE SHJL MAANDAG 10 APRIL’ Heftige scènes De Russische radio- stoorder» I Onveilig Torza Valsche francs BEDRAG VAN EEN TOTAAL THANS WAARMEDE Uit de nalatenschap van Strauss Fantastische geschiedenis van be driegerij en oorkonden- ver valse hing Oorlogsschulden en Mary Pickford Alle a bonne’s on^'vauin* wzet^^TOOT*1*««"der Fvolgende ultkeeringan /J(W.v er lies van beide armen^^lde been en oï beide oogenf750. OoodelUken* afloop/250»“ een voet of een oog/125»“ duim o/wlyTvli^er f50.“^r AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Wegens gebrek aan bewijs leefd!" En ze be- 1 gon te schreien. ingevolge de voor onze abonné's geldende gratis ongevallen verzekering aan den Heer A C B. GLASMEIER - ADELAARSWEG 120 - AMSTERDAM wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd. DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS D.D.D. Geneesmiddel tegen HUIDAANDOENINGEN S’#. regeling ontworpen. die dommer was dan een valsche vorst. ongeveer dat 500 feit. 7 se tegen Nancy, ter zoen gaf. Je bent J< je hier behandeld. (Ingezonden Mededeellng) tweetal Zeker van om bet de menschen naar den zin en, nlewaar moeder? Ja. dal doen we hoor! komt en je moet Jven. In je brief t. maar de eerste Dat zul je zien! Eenigen tijd geleden had een zekere Sondberg hem verzocht of hij zich niet in zijn zaken wilde interesseeren. Destijds had hij geweifeld, zijn kapitaal te wagen. Nu stond het geheel an ders. Hij zocht Sondberg op. Die waa beleefd en terughoudend, uit zijn heele wijze van op treden kon Allan duidelijk opmaken, dat hij niet meer voelde voor deze zakelijke relatie. M oc MOND B LBCKEZ SN VN» STUKS O E Z O N Dl Mt ba* bsgglgcll MM (Joego-81a- De om ZU Un. Nancy Trevanion. We zijn fat ze d'r is. nietwaar man? I, stemde mr. Elyah Briggs toe. Hij was eert stoere, gezond-uitziende man. met een korten. dikken nek en een prettige, vriéndelijke uitdrukking op zijn gezicht. Wij Yorkshires zijn gemoedelijke lui, miss Trevanion, en we meenen wat we aeggen. Neen, vader, u moet niet miss Trevanion tegen haar zeggen, viel Jessie hem in de rede; ze héét Nancy. Goedzoo! Nancy dan! Maar zooals Ik zeg. we zijn hier allemaal gemoedelijke lui en hou den te n ken illusies, doch bracht de dekens. loópers en wat dies meer in een burcht van noode is, i met haar Allah had een oude nicht, die altijd veel van hem hield. HU ging haar bezoeken. Ze om helsde hem en had tranen in de oogen. Doch toen hij een tijdje bU haar was, zei ze schuch ter: _Je moest hier weggaan, jongen, hier zul je nooit meer rustig en geluk kig kunnen wor den. Ach jon gen. als je moe der het had be keek hem brutaal aan. Het striemde als een zweepslag en even welde woede in hem op. Hij sou bet liefst zUn binnengedrongen en hebben geroepen: „wat matig jullie je aan mjj te ver- oordeelen? Ik ben onschuldig!" Hij beheerachte zich echter en ging in veiligheid, en reisde per trein c drieduizend Mark naar Berlijn terug. Waaneer gij last hebt vaa Ekzeam. Opzn Beeaea, Dauw worm, Zweraa of andero huid- aaadoaaiag, zaadt dan oen briefkaart on U ontvangt gratie oen monstorflacon D.D.D., da vloeistof dis ia do huidporiOn dringt en de ziektekiemen doodt Enkele druppele doen de hevlgete jeuk on de ondragelijketo pijn bedaren. Adree: D.D.D. Comp Ameterdam.A 11 AU je ti veel wilt beweren Zeg je dikwijls niemendal, Of het klinkt door komma-punten En herhaling toch te mal. Zelfs al heb je een geheugen Van het best verchroomde staal. Dan nog zult u weinig snappen Van de ambtelijke taal! „BV beschikking des ministers” WEENEN. 8 April. (Reuter) Een Weensch advocaat heeft een interessante collectie voor werpen ten verkoop aangeboden uit de nalaten schap van den vermaarden walskonlng Johann Strauss. De collectie bevat bet manuscript van -An der schonen blauen Donau" en verder een hoed van Strauss en een program van de noodlot tige uitvoering in het Ringtheater op 9 Novem ber 1881, waarbij 500 personen door brand bet leven verloren. Luister, zei Jessie. We zullen een heer lijken tijd samen hebben. Je zult vader en moe der wel een beetje ouderwetse# vinden, maar ze vinden het ook fijn, dat je een reuzentijd bij ons bil schreef je iets van een wed week is om voor je bet weet! De deur ging open en Nancy stond In een ruime, prettig en helder ver- van uitstekende familie, gefor- door den gewelddadigen dood van Het aantal Inbraken te Torza vlë) neemt op verontrustende wijze toe. politie verklaarde het te druk te hebben deze vergrijpen ernstig te onderzoeken, heeft de handen vol met het bewaken van po litieke verdachten, het bestrijden van de smokkelarij en het achtervolgen van bandie ten. In verband hiermede, aldus Reuter, hebben de burgers verlof gevraagd een burgerwacht te vormen, hetgeen werd toegestaan. Den eer sten nacht slaagde dezé burgerwacht er reeds in 5 inbrekers gevangen te nemen. De bekende filmster Mary Pickford heeft in een interview met Reuter verklaard, dat zij geen reizen zal maken in Fransche schepen, zoolang Frankrijk zijn oorlogsachulden niet be taald heeft. ZU zal dan ook met bet Itallaansche stoom schip .Jtex’ naar de Vereenlgde Staten terug- keeren. Sprekende Fairbanks rijkgemeubelde, lichte hall. Daar zijn we dan. moeder, zei Jessie tegen een vriendelük-uitziende oudere dame, die Nancy met groote warmte verwelkomde. Ik zeg geen miss Trevanion tegen je. zei ze haar een harteUjken i’s vriendin en zoo wordt zUn gemoedelUke men- seben, hoor kind, en we houden heelemaal niet van omslag. Ja,/ dat is vader! Lyah. dat is Jessie d’r vrien< allebei erg blij. 1 Dat zijn m was een HU was tuneerd en zUn achterneef, die hem tot universeel erfge naam benoemd had, zelfs zeer rijk. HU zou een heerlUk leven kunnen leidenDoch wat zün rijkdom en genoegen, als men ze (net niemand kon deelen? Er was eeh meisje geweest, de blonde lieve Maya, die hü het hof had gemaakt. Haar ouders vonden haar te jong, doch ze hadden hem te verstaan gegeven, dat zUn aanzoek niet zou worden afgewezen, als hU een jaar later wilde terugkeeren. Dan was Maya negentien geworden. HU ging naar haar ouders en werd niet ont vangen. Men nam zelfs niet de moeite voor te wenden dat men afwezig was. „Meneer kan niet worden ontvangen," zei het dienstmeisje en af en gaf je een zoen. Nee, boor. wU zullen bet hier met elkaar reuzen-genoeglük hebben. Daar gaat- de etensbel al. vervolgde het hartelUke kind na een korte pauze, toen ze het geluid van een gong hoorde. en we moeten zorgen, dat we niet te laat zün. Dat ia het eenige, waar vader vreeseQjk precies op is. Een paar minuten later waren ze tn een hooge. ruime eetkamer, die ook al straalde en glansde van licht. Daar heb je het span, zei mr. Elyah, toen het tweetal binnenkwam. En dit is onze Ben. Zeker al wel van gehoord, hè? En pas maar op, de gemoedelüke Yorkshire-man lach te plezierig. een eerste Klas lady-killer, die zoon van me! Dat is niet aardig, vader, om me direct in een slecht daglicht te stellen. Maar bet is immers zoo! Enfin. bet kon slimmer met je zün. Daar ie moeder ook, dan we niet langer te wachten. Ik veron- dat die twee dames vanavond naast moeten zitten, hè? Maar alleen van- „Hier is een pistbbl,” zei hij, ter- wUl hU Freddy diens eigen tabaks pijp gaf. „Nu ben JU een dapper En- gelsch zeeman, die bet meisje uit de handen van den rooverhoofdman be vrijdt. Topsy speelt voor het schoone meisje, ik sluit haar in een kist en JU komt haar tehulp." Freddy Vrüdag verstopte zich zoo lang achter eenige rotsen, tot hü dacht, dat de rooverhoofdman tijd genoeg had gehad, om de gevangene in te sluiten. Hoewel de nieuwe zilveren 20-francsstukken slechts eenige weken in Frankrijk in omloop zUn, heeft men. naar Reuter meldt, reeds val sche exemplaren van deze munten in beslag genomen. Deze nagemaakte munten zün lichter van kleur dan de echte en zoo zacht, dat men er met den nagel een kras op kan maken. De politie, die terstond een uitgebreid onderzoek naar deze valschemunterU heeft ingesteld, vreest dat een groot aantal nagemaakte 20 frs.- stukken in omloop zün gebracht. salvo’s begroet. Want in deert het Neue Krimlnalgericht... Dit is de geschiedenis van de trouwlustige weduwe die slimmer, en den beroepsdetective karpet onder haar voeten, de zacht-gecaptton- neerde stoelen; ales straalde weelde en dege lijke n welstand af. Het vormde zoo een scherpe tegenstelling met de vaalheid en de kaalheid van het huisraad op Trevanion Court, dat de rijke pracht haar bijna verblindde. Ze had zich nog nooit zoo sterk de tegenstelling gerealiseerd tuseben dezen rijkdom van bet industrieels Noorden van Engeland en de schrale, bijna zielige bekrompenheid, waarin haar vader had moeten leven. Toen Jessie Briggs beweerd had. dat Nancy een .xeuzen-prettlgen’’ tijd zou hebben, had ze geen woord teveel gezegd. Nooit In baar leven had het meisje zooveel hartelijkheid ondervon den als tijdens baar verblüt op Woodroyd, de villa van Mr. Briggs. Het scheen wel of alle le den van het gezin wedijverden om bet haar naar den zin te maken en zooals Jessie voor speld had: voor ze bet wist, was er al ruim *n week voorbU! Briggs vond, dat ae ook wat moest zien van bet machtige industrteele leven tn de beide graafschappen Yorkshire en Lancashire. HU nam baar mee naar een paar fabrieken en leg de haar uit wat de wotfabricage en de wolhan- del voor de wereld beteekende. HU reed ook met haar naar Oldham in Lancashire, een wen de leelUkste steden van Engeland «naar mtr schien wel de welvarendste. Hier woonde een van zUn vrienden: eigenaar van een groot aan tal fabrieken. Vooral een daarvan maakte «am Haar eeszte Indruk van Leeds vond Nancy •en beetje beklemmend. De lucht was bedompt m de gebouwen leken haar donteer en onvrien- deigk. Kn de menschen zagen er ook minder opgewekt uit dan in Cornwall. Ze leken haar ■tender focsch en hun bleeke gezichten vorm den een sterke tegenstelling met de zonge bruinde boeren uit haar geboortestreek. Maar gaven wel den indruk van welvaart. Ze sa teen er allemaal netjes tn de kleeren uit. Maar Interessant vond ae de groote fabrieks tad tn elk geval en ae keek met groote belang stelling om zich been. Gisteren om denselfden Wd had ae met John Tref ry onder dft portiek ■•n Trevanion Court gezeten. Allee was zoo en zoo rustig geweest; de lucht zuiver en *tte zoeten geur; nauweUJks een geluid had de **e van den milden zomeravond verstoord, “er was alles beweging en rumoer; volle warns reden zoemend en met hard belgerinkel in alle richtingen, door de straten liep een drukke i»w»igte en toeterende en bonkende Vooruit Jessie, ging de heer des huizes voort, wgs Nancy nu maar eens haar kamer. Het arme kind zal zich wel "n beetje willen «vasachen en opknappen. En dan moesten we maar eens *n stukje gaan eten. Ben is ook thuis en die zal tegen dien tUd ook wel klaar zUn. Het was Nancy alsof ze een nieuwe wereld was binnengetreden. Het was bulten nu donker geworden, maar het huis hier baadde overal in een zee van licht. Ieder hoekje en gaatje in dit huis scheen wel verlicht en de prettige kleuren, die in al de kamers domineerden, droe gen er niet weinig toe bü. om haar een gevoel van opgewektheid te geven. De slaapkamer waar Jessie haar naar toe bracht, maakte ook al dienzelfden Indruk van licht en vroolUkheid op haar. De degehjke meubels waren allemaal in blank eikenhout en de vele spiegels weer kaatsten ‘t heldere, electrische licht. Het be hangsel en de gordijnen waren van een vroo- hjk-gebloemd patroon. Ik hoop, dat bet je hier bevalt, zei Jessie Impulsief. Maak je daar maar niet ongerust over! De vraag is maar of ik Jullie zal bevallen. Of je ons zult bevallen? Kind, wat haal je in je hoofd! Vader is nu al verliefd op je! Als je hem niet aanstond, had ik het wel direct gemerkt en zou hu haast geen woord tegen je gesegd hebben. Zoo is hU nu eenmaal. En moe der zou haar .convi rsatiemanleren” hebben vertoond. Ik heb op haar gelet, toen je binnen- HU vroeg uit dichtgeknepen keel: t.Gelooft u dan in mUn schuld?" .Neen-neen!" Ze schudde heftig met baar hoofd, doch hU voelde den smartelUken twUfel onder die verzekering. Een donkere moeheid breidde zich uit zUn hart. HU zei langzaam en bitter: .Men zou bjjna wenschen werkelijk schuldig te zUn, dan zou bet niet zoo verwenscht onbillUk wezen!** Doch koppig als hU was en trotsch, bleef MJ in de stad, waar niemand hem meer scheen te kennen. HU maakte slechts een klein reisje ter ontsnapping Verdroeg alle hatelUke blikken en de volkomen maatschappelijke isolatie, waarin hU gebracht was. met een nflfflMF van koude wilskracht op het gelaat. HU Interesseerde zich voor tooneel en liet zich niet afschrikken door nieuwsgierige blik ken en gefluisterde opmerkingen. HU sloeg zUn oogen niet neer voor oogen, dia* hem niet meer wilden zien. Maar naarmate de weken en maan den vergingen, werd de wond In hem dieper en pUnUjker. Soms nam hü zich voor weg te gaan, maar zUn trots weerhield hem. Toen, als een donderslag, kwam het bericht dat de moordenaar ontdekt was en reeds bekend had. Binnen enkele uren veranderde opeens de heele toestand. Sandberg kwam hem op straat met uitgestoken hand tegemoet. Toen hU zich in den schouwburg vertoonde, waren de blikken en gefluisterde woorden van geheel anderen aard. En Maya schreef hem een lief briefje, dat zU in haar hart nooit aan hem getwUfeld had. Doch den volgenden avond stond in alle plaataelUke bladen de volgende zeer groote annonce: Allan Berlin hoopt, dat hU in uw aller her innering zal blUven leven als een waarschu wing tegen verhoovaardiging. Want menschen hebben niet het recht te oordeelen en te ver- oordeelen. Allan Bertln vertrekt, hU heeft hier niets meer te zoeken, waar hU weet, dat er geen over haar echtgenoot, Douglas en haarzelf, zeide Mary Pickford, dat zU niets konden aanvaarden van de Fran se hen. zoolang deze hun zchulden aan Amerika niet betaald hebben. Over de geheele wereld heerscht een epide misch verlangen naar immer sterker radiozen ders. In alle landen beeft men ingezien, welk een nationale propaganda de radio beteekenen kan. Het gevaar is evenwel groot, dat de af zonderlijke zenders met zulke gewichtige ener gieën In hun antennes elkander wederkeerig zullen storen. Inderdaad is tegenwoordig het ontvangen van verafgelegen stations geen ge noegen meer, daar door het interfereeren der golven fluittonen en andere storingen worden opgewekt. Voorheen-heeft men getracht deze bedanke- lUke ontwikkeling tegen te gaan door inter nationale overeenkomsten iuzake bet radlo-ver- keer, en werd de maximale énergie van de zen ders vastgesteld op 100 kilo-watt. Op' de In ternationale Conferentie voor Telegrafie, die in het najaar van 1932 te Madrid werd ge houden. is een nieuwe die op een nieuwe Conferentie in Zwitserland In Juni van dit jaar verder uitgewerkt zal worden. Sedert eenige weken zUn nu alle zen ders een geweldigen wedloop begonnen, om nog voor de definitieve regeling een zoo groot mo- gelUk gebied te bestrijken^ Terwijl alle landen zich aan een maximum van 100 Kilowatt gehouden hebben, heeft Rus land dezen maatstaf ver overschreden en heeft het in één jaar tjjds zes geweldige zen ders gebouwd, ofschoon het in Moscou reeds twee stations van 100 kilo-watt en nog ver schillende andere radio-stations In werking had. De grootste zender in Moscou met een energie van 500 kilo-watt in de antenne nadert zUn voltooiing Iets dergelljks beeft de wereld nog nooit' aanschouwd. Allerwege heeracht thans een zekere ongerustheid over de Rus sische plannen, en overal vraagt men zich af, hoe deze In overeenstemming te brengen zijn met de overeenkomsten van de wereld-radlo- conferentle. Volgens den letterlUken tekst van het verdrag mag de energie van den zender maximum ongeveer 100 kilo-watt bedragen, maar men zal toegeven, dat 500 Kilo-watt zeer ver buiten deze grens is gelegen. Of zal Rusland zich baseeren op het dat deze regeling getroffen werd voor de mid delmatig lange golven? De nieuwe zender zal namelük lange golven uitzenden. Men weet nog niet hoe ver het 500 kilo-watt station zUn in vloed zal doen gevoelen en andere golflengten zal storen. Zooals men weet, worden vele Euro- peesche stations gestoord door de beide andere Moscousche zenders. Uit alle omliggende landen worden klachten vernomen. Vooral voor Duitschland en Holland dreigt gevaar. Het is niet zeker, dat men met een drielamptoestel den nieuwen zender zal kunnen uitschakelen. Overigens Is het Russische plan ook niet zeer verstandig, want in het algemeen wordt door X overstemmen van een zender door een nieuw station, niet alleen de*vreemde maar ook de eigen zender gestoord en ongenietbaar. De techniek zal intusschen wel niet rusten voor een middel gevonden is om de bolsjewis tische radlo-golven tegen te houden. Zoo is het misschien mogelUk een zender te bouwen, die door fluittonen op dezelfde golflengte de Rus sische uitzendingen hier onhoorbaar maakt. Er is .log een ander plan: men zou de Russi sche uitzendingen kunnen relayeeren met ver schoven phase, d. w. z. met een fractie vaneen seconde vertraagd. Wanneer de Hollandache en de Russische golflengte volkomen geluk zijn, zal soodoepde de uitzending absoluut onhoor baar worden. Theoretisch is dit plan alleszins juist, maar in de praktuk zou het op onover- komehjke moeilijkheden stuiten. Tei wjjl deze aanklacht voorgelezen wordt, is het doodstil op de tribunes, slechts af en toe onderbreekt een hartelUk lachen de fraaie historie. Dan richt de rechter zich tot Woy met een mag, doch deze wU niet antwoorden, wenscht Vorst Sapieha te worden genoemd, en vraagt een half uur bedenktijd om het er met ziclizelf over eens te worden of hU eventu.el ook op vragen aan den heer Woy gericht, mag antwoorden. De bedenktUd wordt hem toege staan, het publiek geeft zUn misnoegen te ken nen over het verdwijnen van den acteur die de vorstenrol speelt, doch wordt schadeloos ge steld door het amusante verhoor van den bo vengenoemden heer Rauch, die van beroep de tective is, en toch zoo smadelijk door vorst Sapieha werd b igenomen. „U hadt toch moeten bemerken met wien u te doen had Sapieha werd beetgenomen. „U had toch dien vorstentitel moeten doorzién!" .Neen,” zegt de detective en ziet er zoo perplex uit als of hU nog steeds niet over don schrik van de ontdekking heen is. .Neen. Ik heb vast ge- loofd dat die man Vorst Sapieha was. En trou wens, hU heeft me toch brieven laten zien die geadresseerd waren: Aan ZUne Hoogheid Vorst Turmstrasse 90." Dit wordt met lach- 90 real- .1 hoeven derstel, elkaar avond, hoor! En nu vooruit maar, want ik be gin waarachtig wee in mUn maag te worden. En Elyah nam zUn plaats aan het hoofd van de tafel in. De heele omgeving was nieuw voor Nancy; de sfeer van royaliteit en weelde, die hier over al in huis hing, bekemde haar bijna Ze voelde zich haast overstelpt door den njkdom van elk ding hier. Het kostbare eiken ameublement, de groote eettafel met bet kostbare, nrachtize auto’s schoten er tusschen door. Bioscooppa leizen blaakten met felle, kleurige lichtrecla mes; luid lachen en kwetteren van opgescho ten jongens en meisjes klonk schel tusschen het straatrumoer door. Ja. Leeds is een groote stad, herhaalde Jessie. terwUl de zachtvoortgljjdende luxe-wa gen rich een weg baande door de drukte. Ik zou niet graag ergens anders wonen. KUk, een van de bioscopen gaat uit! Die is ook stampvol geweest vanavond! Zeg, ik denk dat je wel reuzenhonger zult hebben, hè? Daar kon je wel eens geHjk in hebben, kind Maar je had aoo uitdrukkelUk geschre ven, dat ik niet in den trein moest dinee- ren.... Ja, viel Jessie haar in de rede moeder wHde persé, dat je nog met ons zou mee-eten. Dat vond ae gezelliger. Anders dineeren we cm half zeven, maar vanavond wordt t dan maar loon beetje een uitvoerig souper! Bovendien, dan is Ben ook thuis. Ben? informeerde Nancy. Mijn broer. Daar heb ik je vroeger toch wel eens van verteld. HU is vanavond uit Schotland teruggekomen. Daar was hu voor zaken. e De auto had de drukke buurten achter zich gelaten en was nu in een villawUk gekomen, waar allemaal groote huizen stonden. Mooi en rustig is t hier, niet?, vroeg Jessie. Moeder vond het hier eerst niets prettig, meer nu raakt ze er aan gewend. Een paar minuten later draalde de auto een «wijieen naar een aanzrinlU^. ntatig huis la. FTrioen het „vrUspraak wegens gebrek aan be- I wus” was uitgesproken, was Allan Bertins’ eerste sensatie die van groote vreugde en opluchting Er was zóóveel tegen hem aange voerd in den laatsten tijd, men had zoozeer ge plozen en gerafeld aan zUn leven, dat hU bUna aan zichzelf was gaan twUfelen. Nu was het voorbU, gelukkig! In weerwil van de bezwarende omstandigheden had men hem vrijgesproken. Er was wel iets in dat „gelJrek aan bewOs." dat hem kwetste. Waarom niet onschuldig? HU wks immers onschuldig. Het kwam Jtem voor, dat men nooit een moment daaraan getwijfeld had. Zeker, hü had de grootste voordeelen b(j den dood van zün bloedverwant, en een serie toevalligheden die men, als ze in een roman voorkwamen „onmogelük” zou noemen, verstrik ten hem in een net, dat vaster en vaster om hem heen getrokken was Toen kwam het schitterend pleidooi van zijn advocaat.... Stuk voor stuk ontrafelde deze weer al de argumenten en beschuldigingen. Er bleef niet veel meer over van de aanklacht. Al lan meende een ellendige episode in zün leven te hebben afgesloten voor altUd. Hoezeer ver giste hü rich! Reeds van den eersten dag af dat hü uit de voorloopige hechtenis terugkeerde naar het ge wone leven, voelde hü dat er iets veranderd was. De lucht om hem heen scheen verkild, het leek alsof er een wüde afstand was tusschen hem en ieder ander mensch. Toen hü thuis kwam in zün gezéllige jonggezellenwoning, begroette de huishoudster hem met strak gericht en zeide dat ze wenschte weg te gaan, liefst dadelük, ze had gezorgd voor een plaatsvervangster. Iemand uit een andere stad. De toon waarop ri dit zei, deed hem veel begrüpen. Zün vrien den lieten niets van zich hooren. Toen hü er een ontmoette en aansprak, kreeg hü een koele felicitatie en de ander had zichtbaar haast om verder te gaan. Geen enkele uitnoodiging, geen brief..,. Een verschrikkelüke stilte was om hem heen. ZU hielden hem voor schuldig! Ze dach ten dat hü door blind geluk aan het gerecht ontkomen was en rechtten hem nu op hun wijze: door hem uit te stooten. Is een duidelijk begin, Maar de rest is als een wolknot Met een knoopenreeks er in. Datum zooveel, nummer zooveel, En bij Koninklijk Besluit.... Dan herhaling, komma-punten. Doch je komt er niet meer uit! Weer beschikking, dan gewijzigd. Weer gewijzigd en beschikt, Xknderwlfl je je dan telkens Aan een komma-punt verslikt! En verwijzingen naar nummers Zie j’ op eiken regel staan, Net alsof er 'n idioot is, Die zoo iets nog op zal slaan! En dit alles.... waarom, denkt u, Wordt er zoo gekoffiedikt? AU bijvoorbeeld de minister Op een vraag heeft jd-geknikt! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) rijn bescheiden talenten toekomt. Hü besloot het was de eerste maal niet om de kracht van zün fantasie en zün niet onsympathiek ulterlük te toetsen aan een vrouw. Hiertoe stelde hü zich in verbinding met een Ber- lünsch, vrij bekend huwelüks-bemiddelings- bureau en zocht er een kapitaalkrachtige dame uit, een rijke weduwe. Spoedig kon de verlo ving gevierd worden, want mevr. B sloeg het aanzoek van een vorst, die zooeven een slot aan den Moesel geërfd had en nog 190.000 Mark bovendien, niet af. In November was de ver loving in December bevond zich Woy op zwart zaad, en in Januari moest de eerste termijn voldaan worden. Vorst Sapieha noodlgde dus zün aanstaande vorstin uit, om bet slot te gaan bezichtigen en Inzichten. Hü slaagde erin een privé-wagen machtig te worden en het wlnter- sche snoepreisje vanuit Berlün naar de oevers van den Moesel begon. Helaas had de Vorst pech Mevrouw B. zag er aanvankelük niets in, dat Sapieha haar gevraagd had om 3000 Mark bü te dragen en voor de aankleeding van het kasteel te zorgen, doch in Góttlngen kreeg het paar een ernstige autö-panne en moest in een hotel overnachten. Den volgenden dag, toen de rekening betaald moest worden, bleek de Vorst rijn portefeuille vergeten te hebben. Toevallig kwam mevrouw B. erachter, dat ook de prachtige wagen hem niet behoorde en. de Berlünsche weeuwtjes zün nog zoo dom niet, toen treurde zü niet lang om haar gebro ken Illusie», doch bracht de dekens, loopers. 5r te zeker geen volk in Europa, dat zoo H diep de situatie van bet oogenbllk aanvoelt A-^als het Dultache. Nu tn deae weken de nationale Regeering zich in de binnenlandsche en buitenlandsche politiek poogt te stabiliseeren. Kan men Duitschland vergelijken met een reuzen- circus, waar hoog boven de arena een equilibrist zün halsbrekende toeren verricht, aangenomen dan dat deze equilibrist de heer Hitler is. Want waar men ook kómt, op de straten, in vergade ringen, in families, overal heerscht een ernst en een spanning als in de gezichten van circus bezoekers en men zou af en toe geneigd zün om naar een bordje „verboden te lachen” te gaan zoeken. 1 In zulk een dood-ernstige «temming u een proces als dat van Stanislas Woy veel waard, want het brengt de lachspieren in beweging of men wil of niet. Zelden had een rechtszitting zulk een hllariteitssucces als de huidige in het Neue Krimlnalgericht. Men stelle zich voor, hoe Stanislas Woy, aan wiens accent men onmlddellUk den Pool her kent en die er niet indrukwekkend uitziet, on- middellük nadat hü in de rechtszaal gebracht te, tot den rechter en de aanwezigen het woord richt: ,4k maak er u allen op attent, dat ik Vorst Sapieha beet, sedert 1918 in Pruisen ge naturaliseerd. Ik verzoek u mü als „vorst Sa pieha” aan te spreken, daar ik anders niet van plan ben ook maar een enkel woord te zeggen De rechter bracht hiertegen in. dat de aan geklaagde Woy heette en dus ook Woy genoemd zou worden, waarop de man die vorst Sapieha wilde zün, zün bedreiging van te gaan zwügen. geenszins waar maakte, doch Integendeel een heftige scène begon. Woy is aangeklaagd van voortgezette bedrie gerijen en oorkondenvervalschlng. De geschie denis van zün misdaad is mln of meer fantas tisch. ZU begint met een advertentie, welke luidde: „Te verkoopen een historisch kasteel aan den Moesel, gebouwd in 1800. Zeventien kamers. Prijs 125.000 Mark.” De eigenaar van het slot kreeg hierop bericht van een aekeren heer Rauch, die hem mededeelde dat zün vriend, vorst Sapieha, rich bijzonder voor bet kasteel Interesseerde. De menschen die kasteelen uit 1800 willen koopen. liggen blükbaar niet opge- schept en de burchtelgenaar begon met vorst Sapieha te correspondeeren. Vorst Sapieha, die bever buiten schot wilde blüven, verklaarde in tusschen dat bU het kasteel wilde koopen voor zün vriend vorst Bonislaw XVI uit Plast in Po len. Men werd bet eens over den prijs en te Londen werd het koopcontract opgemaakt door een Engelschen notaris. De som zou betaald worden in driemaandeluksche termünen. Allee ging naar wensch, totdat in Januari JJ. het eerste part betaald moest worden. Noch de bestaande Vorst Sapieha, alias Woy, noch de verzonnen vorst Bonislaw de zestiende kwamen over de brug en zoo rees er bü den burchtheer eenige twUfel omtrent de soliditeit van de Poolache Vorsten, die groeide naarmate de tijd rijper werd en de wissels ongedekt bleken. In tusschen moet men niet gelooVen, dat Vorst Sapieha bad stil gezeten, integendeel, alles heeft hü in het werk gesteld om de 3000 Mark die op den 15en januari vervielen, machtig te worden; er lag hem blükbaar zeer veel aan een kasteel gelegen. De heer Woy heeft zich ongetwüfeld te sterk In de vorsten-psyche ingeleefd, dan dat hü zich zou kunnen vernederen tot handenarbeid of tot het bescheiden bent a en dat hem naar Toen kwam hü plotseling te voor- schün en deed net, alsof hU op Rob bie met zijn pistool wilde schieten. „Ahoy,” riep hü uit, toen hü kwam aanstormen. Robbie liet zich op zün rug vallen en de zeeman tilde het deksel van de kist op. Maar in plaats van het schoone meisje, vond hü er Polly, de kat. In. Van schrik rolde hü om. „Waar is Topsy?" vroeg hü wonderd. „Terug naar het kamp," zei Rob bie, „ze spelen.” eerlük genegen was. Hü vertrok met zün goede tante, de eenige die getracht had, slechts het goede te denken. En veel later, toen de wond was dichtge schroeid. kon hü aeggen: ,Jk ben blü. want al» het nooit gebeurd was zou ik Maya hebben ge trouwd, zou ik hebben gebouwd op vrienden als Sondberg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 5