f 100.- keerden
f 73.455.
GRATIS
i
WRIGLEY
■Iet Erfdeel
Jeukz i
w^Aaal wut denda^
Vorst Sapieha voor het gerecht
I
van
heden uit
ONZE 22 6e UITKEERING
HILARITEITSSUCCES
Wl|
Wie stevig in zijn schoenen wil staan
Hij trekke ROBINSONschoenen aan
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Op zekeren dag baalde Robbie
Freddy Vrijdag over, roovertje met
hem te spelen. Freddy zei, dat hü
dat spelletje nog nooit gespeeld had,
dus Robbie legde hem uit, hoe het
ging.
AMBTELIJKE SHJL
MAANDAG 10 APRIL’
Heftige scènes
De Russische radio-
stoorder»
I
Onveilig Torza
Valsche francs
BEDRAG
VAN
EEN
TOTAAL
THANS
WAARMEDE
Uit de nalatenschap van
Strauss
Fantastische geschiedenis van be
driegerij en oorkonden-
ver valse hing
Oorlogsschulden en
Mary Pickford
Alle a bonne’s on^'vauin* wzet^^TOOT*1*««"der Fvolgende ultkeeringan /J(W.v er lies van beide armen^^lde been en oï beide oogenf750. OoodelUken* afloop/250»“ een voet of een oog/125»“ duim o/wlyTvli^er f50.“^r
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Wegens gebrek
aan bewijs
leefd!" En ze be- 1
gon te schreien.
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis ongevallen verzekering aan den Heer
A C B. GLASMEIER - ADELAARSWEG 120 - AMSTERDAM
wegens een aan hem overkomen ongeval. Dit is
aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd.
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
D.D.D. Geneesmiddel
tegen HUIDAANDOENINGEN
S’#.
regeling ontworpen.
die dommer was dan een valsche vorst.
ongeveer
dat 500
feit.
7
se tegen Nancy, ter
zoen gaf. Je bent J<
je hier behandeld.
(Ingezonden Mededeellng)
tweetal
Zeker
van om bet de menschen naar den zin
en, nlewaar moeder?
Ja. dal doen we hoor!
komt en je moet
Jven. In je brief
t. maar de eerste
Dat zul je zien!
Eenigen tijd geleden had een zekere Sondberg
hem verzocht of hij zich niet in zijn zaken
wilde interesseeren. Destijds had hij geweifeld,
zijn kapitaal te wagen. Nu stond het geheel an
ders. Hij zocht Sondberg op. Die waa beleefd
en terughoudend, uit zijn heele wijze van op
treden kon Allan duidelijk opmaken, dat hij niet
meer voelde voor deze zakelijke relatie.
M oc MOND
B LBCKEZ SN VN» STUKS
O E Z O N Dl
Mt ba* bsgglgcll MM
(Joego-81a-
De
om
ZU
Un. Nancy Trevanion. We zijn
fat ze d'r is. nietwaar man?
I, stemde mr. Elyah Briggs toe.
Hij was eert stoere, gezond-uitziende man.
met een korten. dikken nek en een prettige,
vriéndelijke uitdrukking op zijn gezicht.
Wij Yorkshires zijn gemoedelijke lui, miss
Trevanion, en we meenen wat we aeggen.
Neen, vader, u moet niet miss Trevanion
tegen haar zeggen, viel Jessie hem in de rede;
ze héét Nancy.
Goedzoo! Nancy dan! Maar zooals Ik zeg.
we zijn hier allemaal gemoedelijke lui en hou
den
te n
ken illusies, doch bracht de dekens. loópers
en wat dies meer in een burcht van noode is,
i met haar
Allah had een oude nicht, die altijd veel
van hem hield. HU ging haar bezoeken. Ze om
helsde hem en had tranen in de oogen. Doch
toen hij een tijdje bU haar was, zei ze schuch
ter: _Je moest hier weggaan, jongen, hier zul
je nooit meer
rustig en geluk
kig kunnen wor
den. Ach jon
gen. als je moe
der het had be
keek hem brutaal aan. Het striemde als een
zweepslag en even welde woede in hem op. Hij
sou bet liefst zUn binnengedrongen en hebben
geroepen: „wat matig jullie je aan mjj te ver-
oordeelen? Ik ben onschuldig!" Hij beheerachte
zich echter en ging
in veiligheid, en reisde per trein c
drieduizend Mark naar Berlijn terug.
Waaneer gij last hebt vaa
Ekzeam. Opzn Beeaea, Dauw
worm, Zweraa of andero huid-
aaadoaaiag, zaadt dan oen
briefkaart on U ontvangt gratie
oen monstorflacon D.D.D., da
vloeistof dis ia do huidporiOn
dringt en de ziektekiemen doodt
Enkele druppele doen de hevlgete jeuk on de
ondragelijketo pijn bedaren. Adree: D.D.D.
Comp Ameterdam.A 11
AU je ti veel wilt beweren
Zeg je dikwijls niemendal,
Of het klinkt door komma-punten
En herhaling toch te mal.
Zelfs al heb je een geheugen
Van het best verchroomde staal.
Dan nog zult u weinig snappen
Van de ambtelijke taal!
„BV beschikking des ministers”
WEENEN. 8 April. (Reuter) Een Weensch
advocaat heeft een interessante collectie voor
werpen ten verkoop aangeboden uit de nalaten
schap van den vermaarden walskonlng Johann
Strauss.
De collectie bevat bet manuscript van -An
der schonen blauen Donau" en verder een hoed
van Strauss en een program van de noodlot
tige uitvoering in het Ringtheater op 9 Novem
ber 1881, waarbij 500 personen door brand bet
leven verloren.
Luister, zei Jessie. We zullen een heer
lijken tijd samen hebben. Je zult vader en moe
der wel een beetje ouderwetse# vinden, maar
ze vinden het ook fijn, dat je
een reuzentijd bij ons bil
schreef je iets van een wed
week is om voor je bet weet!
De deur ging open en Nancy stond In een
ruime, prettig en helder ver-
van uitstekende familie, gefor-
door den gewelddadigen dood van
Het aantal Inbraken te Torza
vlë) neemt op verontrustende wijze toe.
politie verklaarde het te druk te hebben
deze vergrijpen ernstig te onderzoeken,
heeft de handen vol met het bewaken van po
litieke verdachten, het bestrijden van de
smokkelarij en het achtervolgen van bandie
ten.
In verband hiermede, aldus Reuter, hebben
de burgers verlof gevraagd een burgerwacht
te vormen, hetgeen werd toegestaan. Den eer
sten nacht slaagde dezé burgerwacht er reeds
in 5 inbrekers gevangen te nemen.
De bekende filmster Mary Pickford heeft in
een interview met Reuter verklaard, dat zij
geen reizen zal maken in Fransche schepen,
zoolang Frankrijk zijn oorlogsachulden niet be
taald heeft.
ZU zal dan ook met bet Itallaansche stoom
schip .Jtex’ naar de Vereenlgde Staten terug-
keeren.
Sprekende
Fairbanks
rijkgemeubelde,
lichte hall.
Daar zijn we dan. moeder, zei Jessie tegen
een vriendelük-uitziende oudere dame, die
Nancy met groote warmte verwelkomde.
Ik zeg geen miss Trevanion tegen je. zei
ze haar een harteUjken
i’s vriendin en zoo wordt
zUn gemoedelUke men-
seben, hoor kind, en we houden heelemaal niet
van omslag. Ja,/ dat is vader! Lyah. dat is
Jessie d’r vrien<
allebei erg blij. 1
Dat zijn m
was
een
HU was
tuneerd en
zUn achterneef, die hem tot universeel erfge
naam benoemd had, zelfs zeer rijk. HU zou een
heerlUk leven kunnen leidenDoch wat zün
rijkdom en genoegen, als men ze (net niemand
kon deelen?
Er was eeh meisje geweest, de blonde lieve
Maya, die hü het hof had gemaakt. Haar ouders
vonden haar te jong, doch ze hadden hem te
verstaan gegeven, dat zUn aanzoek niet zou
worden afgewezen, als hU een jaar later wilde
terugkeeren. Dan was Maya negentien geworden.
HU ging naar haar ouders en werd niet ont
vangen. Men nam zelfs niet de moeite voor te
wenden dat men afwezig was. „Meneer kan niet
worden ontvangen," zei het dienstmeisje en
af en gaf je een zoen. Nee, boor. wU zullen bet
hier met elkaar reuzen-genoeglük hebben.
Daar gaat- de etensbel al. vervolgde het
hartelUke kind na een korte pauze, toen ze het
geluid van een gong hoorde. en we moeten
zorgen, dat we niet te laat zün. Dat ia het
eenige, waar vader vreeseQjk precies op is.
Een paar minuten later waren ze tn een
hooge. ruime eetkamer, die ook al straalde en
glansde van licht.
Daar heb je het span, zei mr. Elyah, toen
het tweetal binnenkwam. En dit is onze
Ben. Zeker al wel van gehoord, hè? En pas
maar op, de gemoedelüke Yorkshire-man lach
te plezierig. een eerste Klas lady-killer, die
zoon van me!
Dat is niet aardig, vader, om me direct
in een slecht daglicht te stellen.
Maar bet is immers zoo! Enfin. bet kon
slimmer met je zün. Daar ie moeder ook, dan
we niet langer te wachten. Ik veron-
dat die twee dames vanavond naast
moeten zitten, hè? Maar alleen van-
„Hier is een pistbbl,” zei hij, ter-
wUl hU Freddy diens eigen tabaks
pijp gaf. „Nu ben JU een dapper En-
gelsch zeeman, die bet meisje uit de
handen van den rooverhoofdman be
vrijdt. Topsy speelt voor het schoone
meisje, ik sluit haar in een kist en
JU komt haar tehulp."
Freddy Vrüdag verstopte zich zoo
lang achter eenige rotsen, tot hü
dacht, dat de rooverhoofdman tijd
genoeg had gehad, om de gevangene
in te sluiten.
Hoewel de nieuwe zilveren 20-francsstukken
slechts eenige weken in Frankrijk in omloop
zUn, heeft men. naar Reuter meldt, reeds val
sche exemplaren van deze munten in beslag
genomen.
Deze nagemaakte munten zün lichter van
kleur dan de echte en zoo zacht, dat men er
met den nagel een kras op kan maken. De
politie, die terstond een uitgebreid onderzoek
naar deze valschemunterU heeft ingesteld,
vreest dat een groot aantal nagemaakte 20 frs.-
stukken in omloop zün gebracht.
salvo’s begroet. Want in
deert het Neue Krimlnalgericht...
Dit is de geschiedenis van de trouwlustige
weduwe die slimmer, en den beroepsdetective
karpet onder haar voeten, de zacht-gecaptton-
neerde stoelen; ales straalde weelde en dege
lijke n welstand af. Het vormde zoo een scherpe
tegenstelling met de vaalheid en de kaalheid
van het huisraad op Trevanion Court, dat de
rijke pracht haar bijna verblindde. Ze had zich
nog nooit zoo sterk de tegenstelling gerealiseerd
tuseben dezen rijkdom van bet industrieels
Noorden van Engeland en de schrale, bijna
zielige bekrompenheid, waarin haar vader had
moeten leven.
Toen Jessie Briggs beweerd had. dat Nancy
een .xeuzen-prettlgen’’ tijd zou hebben, had ze
geen woord teveel gezegd. Nooit In baar leven
had het meisje zooveel hartelijkheid ondervon
den als tijdens baar verblüt op Woodroyd, de
villa van Mr. Briggs. Het scheen wel of alle le
den van het gezin wedijverden om bet haar
naar den zin te maken en zooals Jessie voor
speld had: voor ze bet wist, was er al ruim *n
week voorbU!
Briggs vond, dat ae ook wat moest zien van
bet machtige industrteele leven tn de beide
graafschappen Yorkshire en Lancashire. HU
nam baar mee naar een paar fabrieken en leg
de haar uit wat de wotfabricage en de wolhan-
del voor de wereld beteekende. HU reed ook
met haar naar Oldham in Lancashire, een wen
de leelUkste steden van Engeland «naar mtr
schien wel de welvarendste. Hier woonde een
van zUn vrienden: eigenaar van een groot aan
tal fabrieken. Vooral een daarvan maakte «am
Haar eeszte Indruk van Leeds vond Nancy
•en beetje beklemmend. De lucht was bedompt
m de gebouwen leken haar donteer en onvrien-
deigk. Kn de menschen zagen er ook minder
opgewekt uit dan in Cornwall. Ze leken haar
■tender focsch en hun bleeke gezichten vorm
den een sterke tegenstelling met de zonge
bruinde boeren uit haar geboortestreek. Maar
gaven wel den indruk van welvaart. Ze sa
teen er allemaal netjes tn de kleeren uit.
Maar Interessant vond ae de groote fabrieks
tad tn elk geval en ae keek met groote belang
stelling om zich been. Gisteren om denselfden
Wd had ae met John Tref ry onder dft portiek
■•n Trevanion Court gezeten. Allee was zoo
en zoo rustig geweest; de lucht zuiver en
*tte zoeten geur; nauweUJks een geluid had de
**e van den milden zomeravond verstoord,
“er was alles beweging en rumoer; volle
warns reden zoemend en met hard belgerinkel
in alle richtingen, door de straten liep een
drukke i»w»igte en toeterende en bonkende
Vooruit Jessie, ging de heer des huizes
voort, wgs Nancy nu maar eens haar kamer.
Het arme kind zal zich wel "n beetje willen
«vasachen en opknappen. En dan moesten we
maar eens *n stukje gaan eten. Ben is ook
thuis en die zal tegen dien tUd ook wel klaar
zUn.
Het was Nancy alsof ze een nieuwe wereld
was binnengetreden. Het was bulten nu donker
geworden, maar het huis hier baadde overal
in een zee van licht. Ieder hoekje en gaatje
in dit huis scheen wel verlicht en de prettige
kleuren, die in al de kamers domineerden, droe
gen er niet weinig toe bü. om haar een gevoel
van opgewektheid te geven. De slaapkamer
waar Jessie haar naar toe bracht, maakte ook
al dienzelfden Indruk van licht en vroolUkheid
op haar. De degehjke meubels waren allemaal
in blank eikenhout en de vele spiegels weer
kaatsten ‘t heldere, electrische licht. Het be
hangsel en de gordijnen waren van een vroo-
hjk-gebloemd patroon.
Ik hoop, dat bet je hier bevalt, zei Jessie
Impulsief.
Maak je daar maar niet ongerust over!
De vraag is maar of ik Jullie zal bevallen.
Of je ons zult bevallen? Kind, wat haal je
in je hoofd! Vader is nu al verliefd op je! Als
je hem niet aanstond, had ik het wel direct
gemerkt en zou hu haast geen woord tegen je
gesegd hebben. Zoo is hU nu eenmaal. En moe
der zou haar .convi rsatiemanleren” hebben
vertoond. Ik heb op haar gelet, toen je binnen-
HU vroeg uit dichtgeknepen keel: t.Gelooft
u dan in mUn schuld?"
.Neen-neen!" Ze schudde heftig met baar
hoofd, doch hU voelde den smartelUken twUfel
onder die verzekering.
Een donkere moeheid breidde zich uit zUn
hart. HU zei langzaam en bitter: .Men zou
bjjna wenschen werkelijk schuldig te zUn, dan
zou bet niet zoo verwenscht onbillUk wezen!**
Doch koppig als hU was en trotsch, bleef MJ
in de stad, waar niemand hem meer scheen te
kennen. HU maakte slechts een klein reisje ter
ontsnapping Verdroeg alle hatelUke blikken en
de volkomen maatschappelijke isolatie, waarin
hU gebracht was. met een nflfflMF van koude
wilskracht op het gelaat.
HU Interesseerde zich voor tooneel en liet
zich niet afschrikken door nieuwsgierige blik
ken en gefluisterde opmerkingen. HU sloeg zUn
oogen niet neer voor oogen, dia* hem niet meer
wilden zien. Maar naarmate de weken en maan
den vergingen, werd de wond In hem dieper en
pUnUjker. Soms nam hü zich voor weg te gaan,
maar zUn trots weerhield hem.
Toen, als een donderslag, kwam het bericht
dat de moordenaar ontdekt was en reeds bekend
had. Binnen enkele uren veranderde opeens de
heele toestand. Sandberg kwam hem op straat
met uitgestoken hand tegemoet. Toen hU zich
in den schouwburg vertoonde, waren de blikken
en gefluisterde woorden van geheel anderen
aard. En Maya schreef hem een lief briefje,
dat zU in haar hart nooit aan hem getwUfeld
had. Doch den volgenden avond stond in alle
plaataelUke bladen de volgende zeer groote
annonce:
Allan Berlin hoopt, dat hU in uw aller her
innering zal blUven leven als een waarschu
wing tegen verhoovaardiging. Want menschen
hebben niet het recht te oordeelen en te ver-
oordeelen. Allan Bertln vertrekt, hU heeft hier
niets meer te zoeken, waar hU weet, dat er geen
over haar echtgenoot, Douglas
en haarzelf, zeide Mary Pickford,
dat zU niets konden aanvaarden van de Fran
se hen. zoolang deze hun zchulden aan Amerika
niet betaald hebben.
Over de geheele wereld heerscht een epide
misch verlangen naar immer sterker radiozen
ders. In alle landen beeft men ingezien, welk
een nationale propaganda de radio beteekenen
kan. Het gevaar is evenwel groot, dat de af
zonderlijke zenders met zulke gewichtige ener
gieën In hun antennes elkander wederkeerig
zullen storen. Inderdaad is tegenwoordig het
ontvangen van verafgelegen stations geen ge
noegen meer, daar door het interfereeren der
golven fluittonen en andere storingen worden
opgewekt.
Voorheen-heeft men getracht deze bedanke-
lUke ontwikkeling tegen te gaan door inter
nationale overeenkomsten iuzake bet radlo-ver-
keer, en werd de maximale énergie van de zen
ders vastgesteld op 100 kilo-watt. Op' de In
ternationale Conferentie voor Telegrafie, die
in het najaar van 1932 te Madrid werd ge
houden. is een nieuwe
die op een nieuwe Conferentie in Zwitserland
In Juni van dit jaar verder uitgewerkt zal
worden. Sedert eenige weken zUn nu alle zen
ders een geweldigen wedloop begonnen, om nog
voor de definitieve regeling een zoo groot mo-
gelUk gebied te bestrijken^
Terwijl alle landen zich aan een maximum
van 100 Kilowatt gehouden hebben, heeft Rus
land dezen maatstaf ver overschreden en
heeft het in één jaar tjjds zes geweldige zen
ders gebouwd, ofschoon het in Moscou reeds
twee stations van 100 kilo-watt en nog ver
schillende andere radio-stations In werking
had. De grootste zender in Moscou met een
energie van 500 kilo-watt in de antenne nadert
zUn voltooiing Iets dergelljks beeft de wereld
nog nooit' aanschouwd. Allerwege heeracht
thans een zekere ongerustheid over de Rus
sische plannen, en overal vraagt men zich af,
hoe deze In overeenstemming te brengen zijn
met de overeenkomsten van de wereld-radlo-
conferentle. Volgens den letterlUken tekst van
het verdrag mag de energie van den zender
maximum ongeveer 100 kilo-watt bedragen,
maar men zal toegeven, dat 500 Kilo-watt
zeer ver buiten deze grens is gelegen.
Of zal Rusland zich baseeren op het
dat deze regeling getroffen werd voor de mid
delmatig lange golven? De nieuwe zender zal
namelük lange golven uitzenden. Men weet nog
niet hoe ver het 500 kilo-watt station zUn in
vloed zal doen gevoelen en andere golflengten
zal storen. Zooals men weet, worden vele Euro-
peesche stations gestoord door de beide andere
Moscousche zenders. Uit alle omliggende landen
worden klachten vernomen. Vooral voor
Duitschland en Holland dreigt gevaar. Het is
niet zeker, dat men met een drielamptoestel
den nieuwen zender zal kunnen uitschakelen.
Overigens Is het Russische plan ook niet zeer
verstandig, want in het algemeen wordt door X
overstemmen van een zender door een nieuw
station, niet alleen de*vreemde maar ook de
eigen zender gestoord en ongenietbaar.
De techniek zal intusschen wel niet rusten
voor een middel gevonden is om de bolsjewis
tische radlo-golven tegen te houden. Zoo is het
misschien mogelUk een zender te bouwen, die
door fluittonen op dezelfde golflengte de Rus
sische uitzendingen hier onhoorbaar maakt.
Er is .log een ander plan: men zou de Russi
sche uitzendingen kunnen relayeeren met ver
schoven phase, d. w. z. met een fractie vaneen
seconde vertraagd. Wanneer de Hollandache
en de Russische golflengte volkomen geluk zijn,
zal soodoepde de uitzending absoluut onhoor
baar worden. Theoretisch is dit plan alleszins
juist, maar in de praktuk zou het op onover-
komehjke moeilijkheden stuiten.
Tei wjjl deze aanklacht voorgelezen wordt, is
het doodstil op de tribunes, slechts af en toe
onderbreekt een hartelUk lachen de fraaie
historie. Dan richt de rechter zich tot Woy
met een mag, doch deze wU niet antwoorden,
wenscht Vorst Sapieha te worden genoemd, en
vraagt een half uur bedenktijd om het er met
ziclizelf over eens te worden of hU eventu.el
ook op vragen aan den heer Woy gericht, mag
antwoorden. De bedenktUd wordt hem toege
staan, het publiek geeft zUn misnoegen te ken
nen over het verdwijnen van den acteur die de
vorstenrol speelt, doch wordt schadeloos ge
steld door het amusante verhoor van den bo
vengenoemden heer Rauch, die van beroep de
tective is, en toch zoo smadelijk door vorst
Sapieha werd b igenomen. „U hadt toch
moeten bemerken met wien u te doen had
Sapieha werd beetgenomen. „U had toch
dien vorstentitel moeten doorzién!" .Neen,”
zegt de detective en ziet er zoo perplex uit als
of hU nog steeds niet over don schrik van de
ontdekking heen is. .Neen. Ik heb vast ge-
loofd dat die man Vorst Sapieha was. En trou
wens, hU heeft me toch brieven laten zien die
geadresseerd waren: Aan ZUne Hoogheid Vorst
Turmstrasse 90." Dit wordt met lach-
90 real-
.1
hoeven
derstel,
elkaar
avond, hoor! En nu vooruit maar, want ik be
gin waarachtig wee in mUn maag te worden.
En Elyah nam zUn plaats aan het hoofd
van de tafel in.
De heele omgeving was nieuw voor Nancy;
de sfeer van royaliteit en weelde, die hier over
al in huis hing, bekemde haar bijna Ze voelde
zich haast overstelpt door den njkdom van elk
ding hier. Het kostbare eiken ameublement, de
groote eettafel met bet kostbare, nrachtize
auto’s schoten er tusschen door. Bioscooppa
leizen blaakten met felle, kleurige lichtrecla
mes; luid lachen en kwetteren van opgescho
ten jongens en meisjes klonk schel tusschen
het straatrumoer door.
Ja. Leeds is een groote stad, herhaalde
Jessie. terwUl de zachtvoortgljjdende luxe-wa
gen rich een weg baande door de drukte. Ik
zou niet graag ergens anders wonen. KUk, een
van de bioscopen gaat uit! Die is ook stampvol
geweest vanavond! Zeg, ik denk dat je wel
reuzenhonger zult hebben, hè?
Daar kon je wel eens geHjk in hebben,
kind Maar je had aoo uitdrukkelUk geschre
ven, dat ik niet in den trein moest dinee-
ren....
Ja, viel Jessie haar in de rede moeder
wHde persé, dat je nog met ons zou mee-eten.
Dat vond ae gezelliger. Anders dineeren we cm
half zeven, maar vanavond wordt t dan maar
loon beetje een uitvoerig souper! Bovendien,
dan is Ben ook thuis.
Ben? informeerde Nancy.
Mijn broer. Daar heb ik je vroeger toch
wel eens van verteld. HU is vanavond uit
Schotland teruggekomen. Daar was hu voor
zaken. e
De auto had de drukke buurten achter zich
gelaten en was nu in een villawUk gekomen,
waar allemaal groote huizen stonden.
Mooi en rustig is t hier, niet?, vroeg
Jessie. Moeder vond het hier eerst niets
prettig, meer nu raakt ze er aan gewend.
Een paar minuten later draalde de auto een
«wijieen naar een aanzrinlU^. ntatig huis la.
FTrioen het „vrUspraak wegens gebrek aan be-
I wus” was uitgesproken, was Allan Bertins’
eerste sensatie die van groote vreugde en
opluchting Er was zóóveel tegen hem aange
voerd in den laatsten tijd, men had zoozeer ge
plozen en gerafeld aan zUn leven, dat hU bUna
aan zichzelf was gaan twUfelen. Nu was het
voorbU, gelukkig! In weerwil van de bezwarende
omstandigheden had men hem vrijgesproken.
Er was wel iets in dat „gelJrek aan bewOs." dat
hem kwetste. Waarom niet onschuldig? HU
wks immers onschuldig. Het kwam Jtem voor,
dat men nooit een moment daaraan getwijfeld
had. Zeker, hü had de grootste voordeelen b(j
den dood van zün bloedverwant, en een serie
toevalligheden die men, als ze in een roman
voorkwamen „onmogelük” zou noemen, verstrik
ten hem in een net, dat vaster en vaster om
hem heen getrokken was
Toen kwam het schitterend pleidooi van zijn
advocaat.... Stuk voor stuk ontrafelde deze
weer al de argumenten en beschuldigingen. Er
bleef niet veel meer over van de aanklacht. Al
lan meende een ellendige episode in zün leven
te hebben afgesloten voor altUd. Hoezeer ver
giste hü rich!
Reeds van den eersten dag af dat hü uit de
voorloopige hechtenis terugkeerde naar het ge
wone leven, voelde hü dat er iets veranderd was.
De lucht om hem heen scheen verkild, het leek
alsof er een wüde afstand was tusschen hem
en ieder ander mensch. Toen hü thuis kwam
in zün gezéllige jonggezellenwoning, begroette
de huishoudster hem met strak gericht en zeide
dat ze wenschte weg te gaan, liefst dadelük,
ze had gezorgd voor een plaatsvervangster.
Iemand uit een andere stad. De toon waarop
ri dit zei, deed hem veel begrüpen. Zün vrien
den lieten niets van zich hooren. Toen hü er
een ontmoette en aansprak, kreeg hü een koele
felicitatie en de ander had zichtbaar haast om
verder te gaan. Geen enkele uitnoodiging, geen
brief..,. Een verschrikkelüke stilte was om hem
heen. ZU hielden hem voor schuldig! Ze dach
ten dat hü door blind geluk aan het gerecht
ontkomen was en rechtten hem nu op hun
wijze: door hem uit te stooten.
Is een duidelijk begin,
Maar de rest is als een wolknot
Met een knoopenreeks er in.
Datum zooveel, nummer zooveel,
En bij Koninklijk Besluit....
Dan herhaling, komma-punten.
Doch je komt er niet meer uit!
Weer beschikking, dan gewijzigd.
Weer gewijzigd en beschikt,
Xknderwlfl je je dan telkens
Aan een komma-punt verslikt!
En verwijzingen naar nummers
Zie j’ op eiken regel staan,
Net alsof er 'n idioot is,
Die zoo iets nog op zal slaan!
En dit alles.... waarom, denkt u,
Wordt er zoo gekoffiedikt?
AU bijvoorbeeld de minister
Op een vraag heeft jd-geknikt!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
rijn bescheiden talenten toekomt. Hü besloot
het was de eerste maal niet om de kracht
van zün fantasie en zün niet onsympathiek
ulterlük te toetsen aan een vrouw. Hiertoe
stelde hü zich in verbinding met een Ber-
lünsch, vrij bekend huwelüks-bemiddelings-
bureau en zocht er een kapitaalkrachtige dame
uit, een rijke weduwe. Spoedig kon de verlo
ving gevierd worden, want mevr. B sloeg het
aanzoek van een vorst, die zooeven een slot
aan den Moesel geërfd had en nog 190.000 Mark
bovendien, niet af. In November was de ver
loving in December bevond zich Woy op zwart
zaad, en in Januari moest de eerste termijn
voldaan worden. Vorst Sapieha noodlgde dus
zün aanstaande vorstin uit, om bet slot te gaan
bezichtigen en Inzichten. Hü slaagde erin een
privé-wagen machtig te worden en het wlnter-
sche snoepreisje vanuit Berlün naar de oevers
van den Moesel begon. Helaas had de Vorst
pech Mevrouw B. zag er aanvankelük niets
in, dat Sapieha haar gevraagd had om 3000
Mark bü te dragen en voor de aankleeding van
het kasteel te zorgen, doch in Góttlngen kreeg
het paar een ernstige autö-panne en moest in
een hotel overnachten. Den volgenden dag,
toen de rekening betaald moest worden, bleek
de Vorst rijn portefeuille vergeten te hebben.
Toevallig kwam mevrouw B. erachter, dat ook
de prachtige wagen hem niet behoorde en.
de Berlünsche weeuwtjes zün nog zoo dom
niet, toen treurde zü niet lang om haar gebro
ken Illusie», doch bracht de dekens, loopers.
5r te zeker geen volk in Europa, dat zoo
H diep de situatie van bet oogenbllk aanvoelt
A-^als het Dultache. Nu tn deae weken de
nationale Regeering zich in de binnenlandsche
en buitenlandsche politiek poogt te stabiliseeren.
Kan men Duitschland vergelijken met een reuzen-
circus, waar hoog boven de arena een equilibrist
zün halsbrekende toeren verricht, aangenomen
dan dat deze equilibrist de heer Hitler is. Want
waar men ook kómt, op de straten, in vergade
ringen, in families, overal heerscht een ernst
en een spanning als in de gezichten van circus
bezoekers en men zou af en toe geneigd zün
om naar een bordje „verboden te lachen” te
gaan zoeken. 1
In zulk een dood-ernstige «temming u een
proces als dat van Stanislas Woy veel waard,
want het brengt de lachspieren in beweging of
men wil of niet. Zelden had een rechtszitting
zulk een hllariteitssucces als de huidige in het
Neue Krimlnalgericht.
Men stelle zich voor, hoe Stanislas Woy, aan
wiens accent men onmlddellUk den Pool her
kent en die er niet indrukwekkend uitziet, on-
middellük nadat hü in de rechtszaal gebracht te,
tot den rechter en de aanwezigen het woord
richt: ,4k maak er u allen op attent, dat ik
Vorst Sapieha beet, sedert 1918 in Pruisen ge
naturaliseerd. Ik verzoek u mü als „vorst Sa
pieha” aan te spreken, daar ik anders niet van
plan ben ook maar een enkel woord te zeggen
De rechter bracht hiertegen in. dat de aan
geklaagde Woy heette en dus ook Woy genoemd
zou worden, waarop de man die vorst Sapieha
wilde zün, zün bedreiging van te gaan zwügen.
geenszins waar maakte, doch Integendeel een
heftige scène begon.
Woy is aangeklaagd van voortgezette bedrie
gerijen en oorkondenvervalschlng. De geschie
denis van zün misdaad is mln of meer fantas
tisch. ZU begint met een advertentie, welke
luidde:
„Te verkoopen een historisch kasteel aan
den Moesel, gebouwd in 1800. Zeventien kamers.
Prijs 125.000 Mark.” De eigenaar van het slot
kreeg hierop bericht van een aekeren heer
Rauch, die hem mededeelde dat zün vriend,
vorst Sapieha, rich bijzonder voor bet kasteel
Interesseerde. De menschen die kasteelen uit
1800 willen koopen. liggen blükbaar niet opge-
schept en de burchtelgenaar begon met vorst
Sapieha te correspondeeren. Vorst Sapieha, die
bever buiten schot wilde blüven, verklaarde in
tusschen dat bU het kasteel wilde koopen voor
zün vriend vorst Bonislaw XVI uit Plast in Po
len. Men werd bet eens over den prijs en te
Londen werd het koopcontract opgemaakt door
een Engelschen notaris. De som zou betaald
worden in driemaandeluksche termünen.
Allee ging naar wensch, totdat in Januari JJ.
het eerste part betaald moest worden. Noch de
bestaande Vorst Sapieha, alias Woy, noch de
verzonnen vorst Bonislaw de zestiende kwamen
over de brug en zoo rees er bü den burchtheer
eenige twUfel omtrent de soliditeit van de
Poolache Vorsten, die groeide naarmate de tijd
rijper werd en de wissels ongedekt bleken. In
tusschen moet men niet gelooVen, dat Vorst
Sapieha bad stil gezeten, integendeel, alles
heeft hü in het werk gesteld om de 3000 Mark
die op den 15en januari vervielen, machtig te
worden; er lag hem blükbaar zeer veel aan
een kasteel gelegen.
De heer Woy heeft zich ongetwüfeld te sterk
In de vorsten-psyche ingeleefd, dan dat hü
zich zou kunnen vernederen tot handenarbeid
of tot het bescheiden bent a en dat hem naar
Toen kwam hü plotseling te voor-
schün en deed net, alsof hU op Rob
bie met zijn pistool wilde schieten.
„Ahoy,” riep hü uit, toen hü kwam
aanstormen.
Robbie liet zich op zün rug vallen
en de zeeman tilde het deksel van
de kist op. Maar in plaats van het
schoone meisje, vond hü er Polly, de
kat. In.
Van schrik rolde hü om.
„Waar is Topsy?" vroeg hü
wonderd.
„Terug naar het kamp," zei Rob
bie, „ze
spelen.”
eerlük genegen was.
Hü vertrok met zün goede tante, de eenige
die getracht had, slechts het goede te denken.
En veel later, toen de wond was dichtge
schroeid. kon hü aeggen: ,Jk ben blü. want al»
het nooit gebeurd was zou ik Maya hebben ge
trouwd, zou ik hebben gebouwd op vrienden
als Sondberg.