Vaseline
Chesebrouqh
det Erfdeel
wtifaal aan den daq
Karel XII tegen Peter den Grooten
I
I
I
ft
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
4
Die goeie ROBINSONschoen voor
Alle abonné’s
Vader en Zoon
(Ingezonden Mededeeling)
DE VRUCHTEN-
L
WOENSDAG 12 APRIL1
In elke Huisapotheek
SLAG BIJ PULTOWA
Vlucht naar Turkije
Gebloemd
of wit?
Verdagen
Pultowa
Massa’s doode visschen
Zomer-universiteit
Solo-dansen
T
4
I
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, Jcoop tijdig een pot
Spriltol. Bij alle Drogisten
Ie
1
9
Hoe gaat dat nu verder
Na negen jaren lang overwonnen
te hebben, werd Karel by
Pultowa verdagen
V.' 1
Joseph Hocking
Deze coupon met v^f der bekende Quafcer^
premiebons geeft recht op een keijrig ge
bonden dierenboekje. De coupon verliest;
op Juli 1933 haar geldigheid
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I L
C»
I
een
vroeg
ze
van niet,” antwoordde
te
toen Freddy het tafelkleed
Doch
I
I
dy, „niemand kan het.”
„Waarom niet?” vroeg Robbie, „en
de dul-
4
Ik heb mij nog eens bedacht. Zie Je,
er is meer gat dan tafelkleed.”
(Morgenavond vervolg).
14
Mr.
vol.
Wordt vervolgd.
V, 1 I r -
proHAmi^hen en afgezaagd die patronen waren en toch ver-
A
Als je eens een bruin beest tegen
komt, dat in een zak aan zijn buik
zjjn jongen draagt, en dat wel vijf
meter ver kan springen, dan kun
je er wel zeker van zijn, dat bet
een kangoeroe is.
L.
Op 22 Sepember 1708 werd slag geleverd na
bij Smolensko. Karei viel een groote overmacht
aan. zag zijn getrouwen om zich heen vallen,
verloor een paar paarden onder zich, maar bleef
zelf ongedeerd. HU versloeg eigenhandig twaalf
In Juni as. wordt te Warschau een Inter
nationale wedstrUd In solo-dansen gehouden,
waartoe dansers en danseressen uit verschil
lende landen worden verwacht. Prijzen zUn be
schikbaar gesteld door den president der re
publiek, de ministers van Bultenlandsche Za
ken en van OnderwUs en door den gemeente
raad van Warschau, tot een totaal bedrag van
2500. Een prijs bestaat in een veertiendaag-
sche rondreis door Polen.
zUn
ze
oor
net
aim
TB
ie»
ng
irt,
Over de avonturen van. de kangoeroe of de vlie
gende visschen kun je lezen in een mooi boekje,
dat je kunt krijgen, als je negen bons uit de
Quaker-havermoutpakken verzamelt. Maar als je
de coupon hieronder met vijf bons naar ons toe
stuurt, krijg je het boekje veel eerder. Op deze
manier kun je een aantal verschillende boekjes
krijgen. Stuur dus de coupon en vijf bons mét je
naam en adres aan: The Quaker Oats Company,
Postbus 905, Rotterdam.
je zei dat je het wel even doen zou.”
„Dat is waar,” zei Freddy, .jnaar
opendeed, schudde hü het hoofd.
„Wat scheelt er aan?" vroeg Rob
bie, „ga je het niet naaien?"
„Ik kan het niet naaien,” zei Fred-
Je weet, dat er visschen zijn, die
kunnen vliegen, maar je weet niet,
dat vliegende visschen eens het
leven van de matrozen van den
Schoener „Mary” hebben gered.
bestond
en zag
Uit het Engelsch vm
De oevers van het meer van Tunis liggen be
zaaid met doode visschen, die in het water ge
stikt zUn wegens gebrek aan zuurstof. Toen
het water gezakt was tot een ongewoon laag peil
en de hoeveelheid zuurstof te gering werd,
zwommen de visschen landwaarts, doch geen
enkele wist den oever meer levenr te bereiken.
De lage waterstand van het meer was ver
oorzaakt doordat onvoldoende water vanuit de
zee werd binnengelaten.
denk je. dat je daarvan zou kunnen
leven, Nancy? vroeg hü plotseling.
Ik zou het In elk geval kunnen probeeren.
antwoordde het meisje. Ik heb er lang over
nagedacht. Ik weet zeker, dat ik twee Jaar kan
leven van mün driehonderd pond, en ondertus-
schen
Juist, ondertusschen, viel Mr. Briggs haar
In de rede. Ik moet toegeven, lieve kind, dat we
met dat karpet geen succes gehad hebben; Ben
heeft je de oorzaak verteld, maar je weet wel.
dat zoon ontwerp niet in één dag opkomt? Je
moet er een groote routine In hebben.
Ja? vroeg Nancy. Is het niet eerder een
kwestie van gevoel, van intuïtie?
En ik weet zeker, dat JIJ die bezit, Nancy!
riep Jessie uit. Eu alles komt even prachtig uit:
Je kunt bjj ons wonen, terwijl jjj Je ontwerpen
teekent; ik ben er zeker van, dat je het in
orde maken zult, vadertje! We hebben zooveel
kamers over, die nooit worden gebruikt; we
konden best een voor Nancy Inrichten.
M» itex Boor-Vaseline Chesebrouqh
wn dooi,» Vaseline' Chesebrouqh
Kamlerijs
Een uitkomst voor ruwe huid,
kleine verwondingen, winter
handen en -voeten.
„Blanke huid
Zachte handen" j
Ben's oogen schitterden, terwijl zijn zuster
dit plan opperde, maar hij had nog altijd geen
woord gezegd.
Natuurlijk zal ik alles voor je doen, waar
toe ik in staat ben, zei Elyah. en ofschoon ik je
niet graag laat weggaan, moet ik toegeven, dat
het voor jezelf het beste is om te doen wat Je
hebt gezegd. Je bent een kranige meld!
Ik heb niets bijzonders, antwoordde Nan
cy; ik vind alleen, dat het niet meer dan
vanzelfsprekend is om Je eigen brood te ver
dienen.
Maar Je moet bij ons blijven, vond Jessie:
dat is in orde! We kunnen best een van de ka
mers op de bovenste verdieping voor Nancy in
orde maken, met waar, moeder? Daar zou ze
kunnen werken.
Ik geloof niet, dat ik daar gebruik van
kan maken, zei Nancy, vóór Mrs. Briggs een
woord had kunnen zeggen. U weet niet hoe lief
ik het van u vind, maar ik mag mezelf niet
zoo aan u opdringen. Bovendien, wil ik leeren
op mijn eigen beenen te staan. Ik wil zien of ik
ergens goed voor ben in de wereld. Ik zou een
gevoel hebbèn of ik niet deed wat ik vader heb
beloofd, ais ik hier bij u bleef. Misschien is het
dwaasheid van me. maar Ik ben vreeselük hoog
hartig en hoewel ik het heel prettig zal vinden
als Ik u mag blijven opzoeken, wil ik toch niet
anders behandeld worden, dan of ik een heel
gewoon meisje ben.
Maar Je moet In elk geval bij ons blijven
tot Kerstmis, hield Jessie vol.
Toe, breng me niet In de verleiding! Ik
zou zoo graag blijven, maar het is beter om het
het gewonde been vast, terwijl <Je doktoren hem
diepe snijwonden toebrachten onder aansporing
tot groote snelheid. Intusschen vergat hü de
hoofdzaak niet en gaf bevel den volgenden
morgen een aanval op Peter te doen.
Op 8 Juli 1709 werd deze reuzenstrijd gele
verd tusschen de twee grootste vorsten van hun
tjjd: Karei van Zweden en Peter den Orooten,
waarvan de eerste negen jaar lang veroverin
gen had gemaakt en de andere met verbijste
rende snelheid zjjn land en zijn leger tot een
respectabele hoogte had gebracht.
Een dankbare glimlach.... en hjj was alleen,
alleen met den twijfel, die hem langzamerhand
begon te kwellen.
Een half uur later nam hij afscheid om na
te denken. Het gebloemde of het witte vest?
Nu moest hj) kleur bekennen.
Droeg hij het gebloemde, dan was Hildegard
voor hem verloren; koos hjj het witte, dan
haalde hij zich de ongenade van Erna op den
hals. Dus: Erna of Hildegard? Hildegard of
Erna? Het gebloemde vest of het witte?
Uren zat hü In z'n kamer om over de kwestie
na te denken. Nog bjj de derde sigaret had wit
de overhand In het kleurenrljk behouden, maar
bjj de elfde, had zijn hart over den Mammon
gezegevierd en gebloemd definitief de over
winning behaald. Den volgenden dag droeg hij
of het feest met,,,,,,,,,,,,,
zichtbaar
vallen
het
vest.
Toen Hildegard
hem zag. ver
waardigde ze hem
met geen blik
„Waarom huil Je?" vroeg de zee
man, toen hü Topsy in tranen zag,
„heeft Robbie je geplaagd?”
„Neen, dat heb Ik niet gedaan," zei
Robbie, ..maar ze huilt omdat de kat
een gat gemaakt heeft ih hét geruite
tafelkleed en Ivy haar gezegd heeft
dat ze het naaien moest.”
„Kan ze dat dan niet?”
Freddy.
„Ze zegt
Robbie.
„Geef mij maar gauw het tafel
kleed, dan zal ik het wel maken,” zei
de zeeman.
n September 1707 trok Karel XII na een
reeks roemrijke overwinningen In Polen en
Saksen het groote Russische rük binnen om
zün formldabelen tegenstander Peter den
Grooten te bestrüden. De konlng en zün sol
daten waren op het toppunt van hun roem,
maar ook van hun zelfvertrouwen en geen van
allen vermoedde ook maar een oogenbllk, dat
de eerste volgende groote veldslag de ruïne van
het Zweedsche leger zou veroorzaken. Deze slag
werd geleverd nabü Pultowa en deze naam is
wellicht de eenige, die velen in verband met Ka
rei den Twaalfden In hun herinnering hebben
bewaard.
Aanvankelük was het voor het Zweedsche le
ger een uiterst gemakkelüke taak de Russen op
te drüven. De komst van Karei was geheel on
verwacht. Niemand had het voor mogelük ge
houden, dat een legeraanvoerder het gevaarlüke
Rusland zou binnentrekken aan het begin van
het koude jaargeüde. Maar toen de zomer aan
brak, stond het Zweedsche leger reeds aan de
oevers van de Berezina. De Russen waren steeds
voor de Zweden uitgevlucht en verbrandden
alles wat zü moesten achterlaten. Zü vernielden
bruggen en versperden op alle mogelüke manie
ren den weg van Karei. Maar deze zwom met
zün heele leger de rivier over onder de oogen
van den vüand en rukte zonder een oogenbllk
oponthoud tegen hem op. De Russen vluchtten
verder voor den veroveraar, die geen hlnderpa-
den kende. Karei trekt door moerassen en valt
den vüand in de flank aan. Temidden van het
gevecht ontmoet hü van de tegenovergestelde
züde zün eigen cavalerie: de Zweden hadden
zich dwars door het vüandelüke leger geboord.
Het begon er slecht uit te zien voor Peter en hü
oordeelde het raadzaam een deputatie naar
Karei te zenden met vredesvoorstellen maar
Karei antwoordde kort en bondig, dat hü met
den Czaar zou onderhandelen in Moscou.
Het paleis van ex-konliïg Alfonso te Santan
der wordt ingericht voor zomer-unlversitelt, die
naar verwacht wordt op 15 Juni as. geopend
zal kunnen worden.
De voormalige konlnklüke stallen worden In
gericht tot slaapzalen voor 136 studenten en
in de groote hal. waar de konlnklüke auto’s
stonden, zullen elf collegezalen worden ge
bouwd. De balzaal van het paleis wordt ver
anderd In bibliotheek en de vorstelüke dlner-
zaal, ontdaan van alle versieringen en over
bodige luxe, wordt nu eetzaal voor de studenten.
Geleerden van wereldvermaardheid zullen
aan de unlversitelt lezingen komen houden.
Studenten uit verschillende landen worden
verwacht.
Nu de aarde weer op dreef komt,
Daar de zon aan krachten wint,
Is het oog het, dat de streeling
Van de kleuren ondervindt.
Maar het blijft nu niet bij kleuren.
Kleuren zijn hier maar vernis,
't Is een feit, dat voor slechts kijkspel
De natuur te practisch isl
Eerst het oog en dan de streeling
Van verhemelte en tong;
De natuur neemt óók een aanloop
En vervolgens pas den sprong!
En zoo is de eerste aardbei
Weer met teederheid geplukt.
Ook al ligt zij nog in watjes,
Heeft ze d’aanblik reeds verrukt!
Ja, wij hebben kunnen lezen.
Wat den smuller steeds ontroert.
Dat de eerste bos asperges
Eveneens is aangevoerd!
Weldra sluiten meerder gaven
Bij de eerste monsters aan,
Want de zomer laat de menschen
Nóóit met leege handen staan!
Hierin zit voor ons een leering.
Wilt u daarbij vragen hoe?
De natuur bestrijdt malaise,
Want zij ziet niet werkloos toe!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
ÖIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHlIlg
Den volgenden morgen stormden de Zweden
uit hun kamp op den vüand los. Niemand wan
hoopte. Hadden de Zweden bü Navra niet met
8000 man een leger van meer dan 100.000 Rus
sen verslagen? Karei leidde den aanval op zün
brancard uitgestrekt. Hü zou gewonnen hebben
als zün leger uit soldaten van de oude troepen
had bestaan, maar meer dan de helft was toe
gevoegd onderweg en was niet gedisciplineerd
als de trouwe dapperen van de oude troepen.
Weer bezweken de Russen onder den eersten
stormloop.
De Czaar achtte zich reeds verloren en Ka
rei meende reeds overwinnaar te zün. Maar
Peter's tegenwoordigheid van geest redde hem.
Hü Het een paar regimenten stormloopen op
de flank van de Zweden en zü slaagden erin
zich tusschen het strüdende leger en het kamp
te dringen. Hü zelf reed langs de rangen, vuur
de zün mannen aan en beloofde beloonlngen.
Karei probeerde een paard te bestügen. Het
lukte niet. Uitgeput werd hü wederom op zün
brancard gelegd, van waaruit hü commandeer
de. een degen in de eene hand, een pistool in
de andere. Een kanonschot verspUnterde de
brancard en Karei sloeg tegen den grond. Toen
Het hü zich door grenadiers op stokken dragen,
het Uchaam met bloed en stof bedekt. Maar de
kanonnen van den Czaar maalden tientallen
soldaten weg en toen het gerucht door de ran
gen liep dat de konlng door een kanonschot was
gedood, viel een plotselinge verlamming over
de strüders. Karei zag hen in verwarring door
elkaar loopen en hoewel hü van uitputting en
bloedverlies nauwelüks kon spreken, schreeuwde
hü uit aUe macht een oogenbllk, door woede en
smart opgezweept: „Zweden! Zweden!” Hü
weigerde te vluchten en kon zich niet verde
digen. Maar twee van zün dapperen zetten hem
te paard en hem terzüde steunend, brachten
zü hem naar het kamp terug, waar zü hem in
een karos zetten, die hü sinds Stockholm niet
meer had willen beklimmen. Toen vernam hü
dat vele generaals en officieren gevangen ge
nomen waren en dat al zün levensmiddelen en
al zün geld waren buitgemaakt, terwül zün ar
tillerie nog dapper verder vocht. De rest was op
de vlucht onder aanvoering van Levenhaupt.
De soldaten waren geestdriftig toen zü hun
kontng, dien zü dood waanden, terugzagen. De
konlng trok met Mazeppa in een kleine boot de
Boristhena over. Een paar duizend voetgangers
trachtten dit zwemmend te doen; geen man be
reikte echter den overkant. De Russen, die hun
aanvallers thans achtervolgden, vonden de we
gen bezaaid met lüken. Duizenden werden ge
vangen genomen, die in normale omstandighe
den een leger van honderdduizend man zouden
verslagen hebben. Zü werden over Rusland ver
spreid, leerden in hun levensonderhoud voor
zien en niemand in Zweden hoorde taal of tee-
ken van hen. Officieren werden schUder, ar
chitect, leeraar. Het leger van Karei
niet meer» Maar hüzelf leefde nog
monter de toekomst tegemoet.
Peter zag met trots en voldoening
zenden gevangenen een voof een hun wapens
voor hem neerleggen en vroeg leder oogenbHk:
„Waar blüft toch mün broer Karei?” Maar zün
„broer” kwam niet. Die was, door Mazeppa ge
leid, naar het ruiden afgezakt. Peter Intusschen
gat den Zweedschen officieren hun degen te
rug en Het hen aanzitten aan den feestdlsch,
waar hü een dronk uitbracht op zün „meesters
in de kunst van het oorlog voeren”, waarop de
officieren antwoordden, dat Peter een ondank
baar leerHng was, daar hü zün leermeesters
gevangen hield
Karel. Mazeppa, een paar generaals en een
paar duizend soldaten waren, voortdurend door
de Russen achtervolgd, aan de Turksche grens
aangekomen en vroegen verlof om Turküe bin
nen te trekken. Het duurde geruimen tüd voor
antwoord van den groot-vizier kwam en toen
Maar ik moet het, antwoordde het meisje.
Het is al drie weken geleden, dat Ik van huis
ging, en ik voel, dat ik tüd veriies. Mün vader
Met mü een legaat na. ziet u.
Een legaat, zei Elyah niet begrijpend.
Geen erfenis in den gewonen zin des
woords. het 1* een legaat dat beteekent: geld
verdienen en natuurlük moet ik daar meteen
mee beginnen. Mün driehonderd pond zullen
gauw op zün, als ik er niets bü verdien, en ik
verlang er naar er mee te beginnen.
Heb je al Iets bedacht? vroeg Elyah.
Het is mü vandaag IngevaHen. antwoordde
het meisje, plotseling viel het mü in. terwül ik
naar u en Mr. Barraclough luisterde over Old
ham. Ik begreep toen ineens, dat een groot deel
van wat ik geleerd heb, onbruikbaar bleek te
zün.
Wat bedoel Je daarmee?
Ik begreep, dat de kennis van Latün en
Grieksch en geschiedenis en een boel andere
dingen van geen belang voor me zün op het
Odgenblik. Ik begreep, dat Je een i-
vüanden en stond tenslotte met vüf man te
midden der Russen te vechten zonder zelf een
wonde op te loopen. Een van zün kolonels kwam
hem juist bütüds ontzetten. Doodvermoeid steeg
de konlng te paard en achtervolgde de Rus
sen eenige kilometers. Weer naderde de winter
en steeds dieper waren de Zweden Rusland bin
nengetrokken. De Czaar verzamelde nu al zün
krachten en vormde een enorm leger, terwül de
troepen van Karei langzamerhand deerlük ge
slonken waren. Hü Het daarom een boodschap
brengen naar Stanislaus, die generaal Leven-
haupt met troepen en levensmiddelen naar Rus
land zond. Tegelük kreeg Karei een aanbieding
van den Kozakken-hoofdman Mazeppa, die als
prins van Ukraine het plan gesmeed had zün
land los te maken van Rusland. Mazeppa was
een dappere Kozak, Pool van afkomst en be
wonderaar van Karei. Zoowel Leverhaupt ah
Mazeppa bleven langer weg dan men gerekend
had en kwamen tenslotte aan met een paar
duizend man. Beiden waren onderweg door
troepen van den Czaar overvallen en dankten
den hemel, dat zü het veege lüf nog hadden
kunnen redden. Intusschen trok Peter met een
groot leger tegen Karel op, die een handjevol
soldaten tot zün beschikking had, waarvan de
helft doodvermoeid was, hetgeen men begrijpen
zal als men weet, dat Levenhaupt op zün tocht
naar Karei niet minder dan vüf maal slag had
geleverd. De levensmiddelen waren ichaarsch en
zeer slecht en de ontevredenheid begon zich te
doen gelden. Een soldaat waagde het zelfs vóór
het leger aan Karei een stuk beschimmeld brood
aan te bieden. De konlng nam het en at het op.
Daarna zei hü koel: „Lekker is het niet, maar
het is eetbaar”. Deze woorden waren voldoende
om het moreel in het leger weer geheel te her-
stellen.
Men wist Immers, dat de konlng het voor
beeld gaf in alles, ook in het hongerlüden.
In die dagen kreeg Karei steeds slechte be
richten uit zweden. Zün zuster was op 27-ja
rigen leeftüd gestorven. De minister meldde
hem, dat hü een escadron had gezonden met
geld. Noch het escadron. noch het geld was aan
gekomen. Alles liep tegen en de toestand was
van aUe kanten ongunstig voor Karei en zün
mannen. Dit was echter geen reden voor hem
om zich ongerust te maken. Vroolüker dan ooit
en rustig als altüd gaf hü zün bevelen.
De groote slag begon, de slag dien Karei zou
verliezen aan den vüand. die van hem het
vechten had geleerd. De Zweden vochten als
duivels en als altüd bracht hun vervaarlUke
eerste aanval verwarring onder den vüand.
Maar de enorme overmacht moest hier wel het
half vergane leger van Karei overwinnen. Te
midden van het gevecht werd de konlng (die
toen vooraan m de twintig was) zwaar gewond
aan zün been. Hü stortte neer en men dacht dat
hü dood was. maar hü beval, dat men hem op
een brancard zou leggen en doorvechten. Men
bracht hem naar zün tent, waar chirurgisch in
grijpen noodzakelük bleek. „Maar dan zonder
uitstel!” riep Karei. Met beide handen hield hü
Karei met enkele honderden mannen aan de
overzüde van de rivier de Bogh aan wal stap
te, zag hü. hoe zesduizend Russische ruiters
een troep van zeshonderd Zweden overvielen en
gevangen namen, precies op het oogenbHk. dat
de Turksche booten terugkeerden om deze man
schappen over te zetten. De boodschapper van
den groot-vizier smeekte Karei niet aan zün
machtigen heer te zeggen dat hü zoo laat ge
komen was en daardoor de oorzaak was van
deze nieuwe ramp en Kami beloofde hem dit,
doch kon zich uit droefhehr over het verlies van
zün dapperen niet weerhouden den man een
stevige reprimande te geven.
Zoo kwam de groote overwinnaar als
balling in de stad Bender, waar hü noodge
dwongen enkele jaren zou blüven. Het volk
liep te hoop om den beroemden vorst te zien,
die nog van zich zou laten spreken tüdens zün
ballingschap en die onder alle omstandighe
den zich gedroeg als een held zonder weerga.
De mare van zün nederlaag was door Europa
gegaan maar niemand onder de kenners van
zün persoonlükheid verwachtte, dat Kareis
rol uitgespeeld was. Deze jongeman van 25 jaar
was nog tot alles in staat en hü zou dit nog
meer dan eens toonen. De Turken zouden een
lastlgen gast aan hem hebben en na jaren zou
Zweden hem terugzien als den generaal, die
wist te vechten en te sterven.
telde Mr. Greenwood me, dat hü zün ontwer
per hier honderden ponden per Jaar voor be
taalt. U weet heel goed dat de smaak der men-
schen veranderd is: wat ze vroeger mooi von
den is nu uit de mode. Ik heb geen verstand
van zaken, maar ik heb een idee, dat Liberty
in Londen zoo groot is geworden, alleen omdat
ze den smaak vin onzen tijd begrepen hebben
en artistieke ontwerpen hebben gemaakt.
Heb ik het u niet gezegd, vader, barstte
Ben plotseling uit. U weet heel goed, dat we
nooit zaken konden doen met de groote Lon-
densche firma’s, omdat onze patronen zoo lee-
lük 'zün. Toen ik bü die groote tapüktabriek
in Knightsbridge kwam, lachten ze me uit om
de teekening van ons groot tapüt. U hield vol,
dat alles afhing van de kwaliteit. Wie koopt er
tegenwoordig leelüke patronen? En toch hield
u vol. dat de oude Pxlkens goed genoeg ont
wierp, hoewel hü net zooveel gevoel voor kleur
heeft als een koe!
Maar ik kan hem toch niet asm den dük
zetten, zei Elyah. We hebben elkaar als Jon
gens gekend en hü heeft aUes met me doorge
maakt. Ik kan hem toch niet laten leegloopen!
Het zou voordeeUger voor ons zijn geweest
als u hem gepensionneerd had. zei Ben; we
hadden naar een goed ontwerper moeten uit
zien, dan zouden onze goederen niet als oude
rommel beschouwd worden op de markt.
De Yorkshire* zweeg. Ben’s woorden hadden
zichtbaar indruk op hem gemaakt.
En denk je, dat Jü iets goeds zou kunnen
maken? vroeg hü plotseling.
Ik geloof het büna zeker, antwoorde Nan-
i
graad behaald kunt hebben en toch niet in
staat zün, Je brood te verdienen.
Ja, dat is waar. Onze Ben haalde ook een
graad, maar ik merk niet, dat hü er iets aan
heeft in de wol-branche. Of misschien toch
wel, hü kan de firma waardiger vertegenwoor
digen, omdat hü naar Oxford is geweest, niet
waar Ben?
Ben gaf geen antwoord. HÜ had het heele
gesprek gevolgd zonder een woord te zeggen.
Er waren twee dingen, waar ik altüd veel
belang in stelde, ging Nancy voort, en ik hoop,
dat die me van dienst zullen zün; ten eerste
ben ik goed op de hoogte van chemie. Het is
misschien vreemd van een meisje om daarop
te pochen, maar toch is het zoo. Een van de
professoren te Cambridge zei me. dat ik er be
paald aanleg voor had. En dan is er nog iets,
dat ik niet op school geleerd heb: ik heb een
goed oog voor kleuren en Ik kan goed teeke-
nen.
niet te doen. Ik zal heel makkelük een goede
kamer kunnen huren, dan voel ik me pas vrij
en onafhankelük.
Het meisje heeft gelük. vond Elyah, toen
vrouw wilde protesteeren. Ik begrijp wat
bedoelt en ik bewonder haar hierom. We'
willen haar allemaal graag hier houden, maar
ik ken onze Jessie. Eén dag heeft ze zin om
hierheen te gaan, den anderen dag wH ze daar
heen. dan heeft ze weer lust om een paar da
gen vrü-af te nemen en het einde zou zün, dat
Nancy geen tüd zou overhouden om te doen,
wat ze zien heeft voorgenomen. Neen, het ia
beter, dat ze weggaat.
Maar stel je voor op zoo’n afschuwelüke
kamer! zei Jessie. Denk eens aan. dat je
daar heelemaal in je eentje moet zitten, en die
lange avonden, het is om gek te worden.
Ik zal niet gek worden. Ik zal gelukkig zün
als een prinses als ik zal slagen. En ik zal
slagen, voegde zü erbü. met schitterende oogen.
Ik dacht, dat je onderwüzeres wilde wor
den, of zoo iets dergelüks, zei Mr. Briggs.
Onderwüzeres! Daar kun je geen droog
brood mee verdienen! Het is heel aardig en
wel. maar je krijgt er niets voor betaald. En
toch begrijp ik Nancy niet heelemaal: Je zei,
dat je vader je een erfenis heeft nagelaten, die
beteekende veel geld te verdienen? Hoeveel wel?
Tienduizend pond, minstens.
Tienduizend pond! riep Mr. Briggs uit.
Kom, kom, meisje, praat geen onzin.
■a r Unheer Jensen telde büna twee en vüftlg
IVI jaar toen het verlangen bü hem opkwam
te trouwen. Hü was het alleen zün moe
en bovendien had z'n huishoudster, die hü sinds
jaren had, hem den dienst opgezegd, om. ge
steund door haar huishoudelüke talenten en
haar spaarbankboekje. In t huwelük te treden
Zoo ging dan de oude vrügezel op zoek naar
een vrouw. Eerst echter liet hü zich een costuum
naar de laatste mode maken, want hü wist, dat
ook een niet oppervlakkige vrouw rekening
houdt met het ulterlüke voorkomen. Z’n nieuw
costuum vond münheer Jensen een voorwerp
van gewicht. Jas en broek donkergrüs. daarbü
een elegant, gebloemd fantaslevest. en zóó
gebloemd, dat het sterk in ’t oog viel en ieder
een er naar keek.
Het duurde niet hang, of hü leerde twee jonge
meisjes tegelük kennen, die hem beiden even
waardig toeschenen, mevrouw Jensen te wor
den Daar was lo. juffrouw Hildegard, een jonge
dame van even over de veertig, en dus nóch te
jong, nóch te oud voor hem. Bovendien had
haar vader heel veel geld.
Münheer Jensen deed moeite zich bü juf
frouw Hildegard niet alleen aangenaam, maar
ook bemind te maken. Zich bü haar ouders te
introduceeren, was niet moeilük. daar dezen
lederen Dinsdag een aantal goede vrienden en
kennissen ontvingen. Het duurde dan ook niet
lang, of op lederen ontvangdag schitterde het
gebloemde vest van münheer Jensen in het in
zachte kleuren gehouden salon van juffrouw
Hildegard’s papa en mama. En die jonge dame
zou geen vrouw geweest zün. als ze niet de
plannen van dien huwelükscandidaat had door
zién.
Münheer Jensen was wel is waar niet haar
Ideaal van een rtian; maar ze vond tenslotte, dat
een meisje op haar leeftüd niet zoo kieskeurig
moest zün.
Als hü nu maar niet dat gebloemde vest droeg,
dat ze afschuwelük vond, omdat het haar
kunstgevoel in de hoogste mate beleedlgde!
De tweede die münheer Jensen op ’t oog
had. was juffrouw Ema. Die was wel niet zoo
rük als Hildegard, maar ze was acht jaar jon
ger.
Die Juffrouw Erna hield van iets büzonders,
van iets aparts; ze had een zwak voor het gro
teske. al was het nog zoo leelük. Ze vond het
gebloemde vest kan münheer Jensen prachtig;
de man zelf was haar vrüwel onverschillig.
Münheer Jensen kon omtrent de keuze tus
schen deze twee dames als z’n toekomstige
vrouw maar niet tot een beslissing komen.
Hü zelf en de twee dames waren op een feest
uitgenoodigd. Op één der Dinsdagen nam Hil
degard. die ’t niet meer kon uithouden naar
het gebloemde vest te küken, hem vertxouwelük
ter züde.
.Münheer Jensen,” zei ze zacht, ,Jk heb u
een verzoek te doen.”
De aangesprokene zag haar vol verwachting
aan en antwoordde, galant:
„Wanneer het in mün macht staat, uw ver
zoek in te willigen, dan is het u bü voorbaat
al toegestaan.”
„Prachtig.” meende Hildegard, en ging dan
vrlendelük voort:
,Mün wensch is gemakkelük te vervuilen; het
is maar een kleinigheid. Ik houd u dus aan
uw woord. Wilt u morgenavond op het feest,
inplaats van uw gebloemd, een wit vest
dragen?"
Eerlük gezegd, was het voor münheer Jensen
geen kleinigheid, aan dit verzoek te voldoen;
het viel hem zwaar op dien feestavond van z’n
mooiste kleedlngstuk te moeten scheiden. Maar
hü had eenmaal z’n woord gegeven en hü be
loofde daarom plechtig in een wit vest te ver-
schünen. Hü werd er door beloond met een
warmen handdruk van juffrouw Hildegard en
een veelbelovenden blik uit haar blauwe oogen.
Zü begaf zich nu naar haar andere gasten, ter
wül hü, als naar gewoonte, juffrouw Erna op
zocht
„U komt toch ook morgen?" vroeg deze hem
dadelük. na de eerste begroeting.
„Zeker.”
„O, dat is heerlük!” riep ze; „trekt u dan
vooral weer uw gebloemd vest aan. Ik zal het
büzonder op prüs stallen, wanneer u aan mün
verzoek voldoet. U doet het toch, nietwaar?”
Ze keek hem zóó vrlendelük aan met haar
oogen vol uitdrukking, dat hü ’t onder z’n ge
bloemd vest warm kreeg.
Onder den indruk van haar blik beloofde hü
haar het gebloemde vest aan te trekken.
geen blik en keek verachtelük langs
hem heen. Toén zei ze:
„Zóó houdt u dus uw woord? U bent wel een
man van eer!"
Hü wilde wat zeggen, maar waar op aarde
leeft de man. wien het gelukt, bü een opge
wonden vrouw aan ’t woord te komen?
Ze wierp hem een verachtelüken blik toe en
ruischte weg.
Münheer Jensen Het haar gaan.>want op het
zelfde oogenbHk verscheen Juffrouw Erna. Haar
oogen glansden van vroolükheld en leven. Ze
was allerliefst om aan te zien en münheer
Jensen voelde z'n hart sneller kloppen. DAt
was de vrouw, die z’n persoon en z’n huis tot
sieraad zou strekken.
Glimlachend gaf se hem de hand en zei:
„Och, dat is erg aardig, dat u het gebloemde
vest hebt aangetrokkén."
Daarna keerde zü zich om en riep:
„Eugène!"
Een knap jongmensch kwam aangeloopen.
r .Kük eens. Eugène,” legde ze vol vuur .uit,
„dat is het prachtige gebloemde vest, waarover
ik Je geschreven heb. Ik vroeg münheer Jensen
om het vandaag te dragen, dan kan je er ook
zoo een koopen. O ja" viel ze zich zelf in
de rede „pardon, de heeren kennen elkaar
nog niet. Münheer Jensen, een goede kennis
van me; münheer Velthuys uit Den Haag, m’n
aanstaande. Dit laatste echter voorlooplg nog
officieus.”
Toen werd münheer Jensen van Ingehouden
woede eerst zoo rood als een kreeft, daarna van
schrik zoo wit als het vest dat hü had moeten
dragen en eindelük zoo groen als de hoop, die
hü nu verloren had. Van de twee, door hem
uitverkoren, had hü geen een overgehouden
De éene had hü verspeeld, de andere had met
hem gespeeld.
op dit blad Zün ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen f Vflflfl bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7C/J bU Mn ongeval met f bü verlies van een hand f 1 oü verlies van een f Cfi bü een breuk van f Jbü verlies van H
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f t SZVe” doodelüken alioop 4 een voet of een oog f duim of wüsvlnger f v(/s~been of arm* lf(/a" anderen vinger
cy. Twee artisten van beteekenis hebben ge
zegd, dat ik werkelük talent heb om te teeke-
nen. Natuurlük kan het onzin zün. maar ik
moet bekennen, dat ik bü mijzelf aan véél
mooiere dingen heb gedacht, dan die ik van
daag gezien heb in de fabriek van Mr. Barra
clough.
Het kleine gezelschap zweeg opnieuw. Ben
ging terug naar den schoorsteenmantel en stak
een nieuwe cigaret aan.
Mrs. Briggs schudde moedeloos het hoofd,
terwül Mr. Briggs in gedachten verzonken
scheen.
En
Dat is zeker zoo, onderbrak Jessie haar,
iedereen bewonderde je schUderüen en teeke-
ningen op St. Andrews.
Elyah Briggs schudde het hoofd. Schilde
rijen, zei hü smalend, er zün een massa van
die artisten. die ternauwernood droog brood
verdiénen. Ik ben bang, dat Je daar niet van
zult kunnen leven, meisje.
Ik bedoel niet gewone schilderijen, zei
Nancy. In een van de fabrieken, die we van
daag bezichtigden, worden cretonnes, gebloem
de stoffen, gordünen en dat soort dingen ge
maakt. Ik moest eraan denken, hoe armoedig
welge-
en trots
gebloemde
