Duitscher
de bollenvelden
-|et Erfdeel
Ui» hot Engelsch voo
Joseph Hocking
5
I
I
I
ucïAaal van den daq
in
4
PAPIER.
groot optimist
Rood haar
Nederlandeche ROBINSONschoen
Weg met de werkloosheid! Leve de
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Het Duivelseiland
De fietsende paartjes
Naar de stratosfeer
Een heethoofd
Klassieke talen
Alpinist overleden
Een verborgen schat
Nieuw projectiel
Omwenteling in den
scheepsbouw
Water als explosie-
middel
Fascistenproces te
Brunn
Een „Bruin Huis” te
Londen
De Hollander» hebben talpan,
villa*», fietun «n eterke
zenuwen
i
Rieten dak door ratten vernield
Wat is dat dan? vroeg Nancy geïnteres
seerd.
Bij Citroen wordt weer
gewerkt
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DINSDAG 25 APRIL
TMVYWf
excuses.
af
*n
Robbie.
HOOFDSTUK XI
JOHN SHAWCROSS’ AANBOD
een
de rijkste vrouw uit de heele
dacht
deed.
Sir Radfleld deelde tijdens de jaarvergade
ring van de Radfields mede, dat een nieuw
projectiel, dat panteerptaten doerboord, ontdekt
is en door de firma gepatenteerd in acht lan
den. Het ia het beste projectiel ter wereld en
voldoet aan de modernste eischen.
De 53-jarige professor Burgermeier uit Po
sen, die beschouwd wordt als Polens beste alpi
nist, is in de Slowaakscbe Tatra-bergen tenge
volge van vermoeienis en koude overleden.
Tijdens de bestijging van den Oanek-top werd
de professor door een storm overvallen, waar
door hij in de open lucht moest overnachten.
Den dag daarop ia hU Ineengestort.
held zichzelf met spuitwa
Met een kleur als vuur
onheil ongedaan te maken. Zijn gezicht droop.
Mevrouw Klngson werd bleek van schrik, maar
Ely Het een langen juichkreet hoeren:
„O. Jim, je haart’’
Het duurde nog eenlgen tijd alvorens het tot
Jim doordrong, dat de kapper syn haarmiddet
te hoog had aangeslagen en Elly vol vreugd
»i)n koperkleurigen haardos aaide.
Men maakt In den laataten tijd in de Ver.
Staten met succes gebruik van water als expto-
siemiddel in kolenmijnen. Daartoe wordt een
betrekkelijk kleine hoeveelheid water met slan
gen in de boorgaten gebracht. Daarna brengt
men door een kleine pomp dit water onder
druk. In Colorado sloeg men by een druk van
25—105 atmosfeer anthraciet en bruinkool uit
elkaar. Daar de slangen 210 atm. uithouden,
kan men deze eenlge malen gebruiken.
Ie dro-
fc B47
BRUNN, 24 April <VD.). In de militaire bios
coopzaal van het remonte-depot te Brunn is he
den het proces begonnen tegen de 58 Tsjecho-
Slowaaksche fascisten, die in den nacht van 22
Januari hebben deelgenomen aan de poging tot
besetting van de kaseme van het 43ste infanterie
regiment te Brunn.
De toegang tot de rechtszaal was afgeaet door
een dicht polltiecordon en slechts op vertoon
van toegangskaarten kon men de sitting bij-
wongn.
Kort voor de opening der sitting arriveerden
de beklaagden In drie tramwagens, die tot de
binnenplaats van het depot reden en waarvan
de ramen van gordijnen waren voorzien. Op de
binnenplaats waren tal van cipiers aanwezig,
die de beklaagden naar de rechtszaal leidden.
De eerste dag van Ijet proces zal waarschijnlijk
geheel gebruikt worden voor het voorlezen der
acte van beschuldiging.
Wijl
„Nu
niet
„Ik ben blij, dgt je mijn leuke
plaatjes hebt weten te redden," zei
(Morgenavond vervolg).
hU
wanhopig
kwam er
ultnoodl-
van me-
Ktngzon
komen
Het rieten dak van een boerderij In de buurt vaa
Alkmaar vertoonde aan de binnenzijde groote gaten,
die door ratten werden veroorzaakt Ten einde raad
nam de eigenaar een proef met Rodent met het ge
volg dat bij 's morgens tal van doode ratten vond en
nadien geen rat meer beeft gehoord of gezien. Eén
doosje Rodent heeft hem voor honderden guldens
reparatiekosten gevrijwaard. Laat Uw eigendommen
niet door dit schadelijke ongedierte vernielen. Maak
voor goed een eind aan de rattenplaag door aanwen
ding van Rodent Het trekt ratten en muizen on
weerstaanbaar aan. Koop nog heden een enkele doos
4 50 ct of een dubbele doos a 90 ct en morgen zult
U van rat en muis bevrijd zijn. O. a. bij all,
gisten. Imp.: Fa. B. Meindersma - Den Kaag.
den kapper In de ooren: „Absoluut blijvend,
meneer, absoluut blijvend."
Maar als die kapper eeos....
Jim kreeg opeens weer hoop. Praatjes van
kappers kon je gewooniyk niet gelooven. Hy
sou probeeren zijn roods haarkleur weer terug
te krijgen, en hU voegde de daad bij het woord.
Water, seepeop. azijn, benzine, vam alles pro
beerde hy. maar het verfmiddel deed den kap
per geen oneer aan.
Toen hy al
half
was
een
ging
vrouw
om te
dlneeren.
„Ook dAt nogl” riep Jim eertwyfeld uit.
PARUS, 24 April. (VU). Maandagochtend
zyn de werkzaamheden bij de autonsobielen-
fabrieken van Citroën hervat, nadat door werk
gevers en werknemers wederzijde concessies
waren gedaan. 12.000 van de 10.000 arbeiders
zijn weer aan het -werk gegaan. Ds overige 7000
hebben besloten de staking voert te netten
De „Sunday Express” meldt, dat Sir Joseph
Isherwood, een bekend specialist op het gebied
van den scheepsbouw, een absoluut nieuw type
scheepsromp heeft ontworpen, waardoor de
kosten voor het bouwen van schepen belang
rijk verminderd zullen worden. Binnen zes
maanden zullen drie proefschepen voltooid kun
nen sUn.
Freddy Vrijdag wist alle couranten
in veiligheid te brengen en om te
voorkomen, dat ae nog eens zouden
wegwaaien, riep hij een van de kro-
kedlllen en liet hem op het strand
zitten.
Al de kranten stak hy nu vast tus-
schen de schubben van den staart
van den krokdll.
,X>at Is moppig." zelde Freddy, ter-
hij tegen een rots ging zitten,
hindert het niet, of het al of
waait*
ben
Op een te Sjanghai uit Hamburg aangekomen
schip is naar Reuter verneemt door detectives
uit de Fransche concessie een zekere Claude
Cheval gearresteerd, die zes maanden geleden
uit het Fransche ballingsoord op Duivelseiland
Is ontsnapt.
Als Fransch matroos was Cheval op 20-jarigen
leeftyd tot verbanning naar het Duivelseiland
veroordeeld, wegens een poging tot moord op
een scheeps-officler.
Na een verbiyf van zes jaar tn het ballings
oord wist hij met drie anderen te ontsnappen
Hy bereikte Trinidad en slaagde aan boord
van een Dultsch schip te komen, dat bom naar
Hamburg voerde.
Hier liet hy zich als scheepskok aanmonsteren
op een schip naar het Verre Oosten.
De Fransche politie was hem echter op het
spoor gekomen en in de haven van Sjanghai
werd hy door de detoctiven opgewacht. Hij aal
nu naar Duivelseiland teruggezonden worden.
Wü leven in de dagen van
Het stemmtngvol papier,
Dat daarom nog geen stemming maakt
Op kiesche kies-manterf
Het eens schreeuwt, het ander liegt,
Het derde is gekleurd,
Sn ‘t meerendeel ie ‘t meest geschikt.
Dat men het vlug verscheurt!
De kiezer kiest, maar geen papier,
Dat stopt men in zijn hand!
Waarna het vaak verkieselijl
Als prop op straat belandt!
In of de kiezer 't niet verkiest,
Men vraagt dit niet aan hem.
Men hoopt alleen, door het papier
Verandert hij van stem!
Maar kiezers, die kieskeurig zijn
Bn in de schoenen staan.
Die laten heel die baal papier
Als kiespijn langs zich gaan!
Want och, wat zegt u dat papier?
En al wat daarop staat?
't Oeweten en derhalve plicht
Wijst uw candAdaat!
MARTIN BBRDBN
(Nadruk verboden)
Br is niemand.
TV ben zoo bang dat iemand mijn geheim
te weten kongt.Maar JU zal het nooit ver
klappen, nietwaar Nancy?
Nooit I antwoordde het meisje. Wat u mU
vanavond heeft verteld, zal ik beschouwen als
Iets heiligs; er zal nooit een woord van over
myn lippen komen.
Ik zou je grazig de formule ook laten zien.
Misschien doe ik dat later nog wel eens. Haar
stem zonk weg in gefluister; ik bewaar haar in
de brandkast naast mijn bed. maar ik hoop
dat ik niet zal sterven vóór ik het werk heb
volbracht Er is nog maar een weinig voor noo-
dlg, en dat kan Ik elk oogenbllk ontdekken..
Ze keek Nancy tang en vastbesloten aan. Na
een lang stilzwygen stond ze plotseling op.
Vergeef het me. riep ze uit. Ik zie dat je
staat te kleumen van de kou. Ik moest me
schamen dat ik je zoo tang hier houd, maar
als ik hierover spreek, vergeet Ik alles om me
heen. Laten we terug gaan naar de kamer.
By de deur kwam Sarah Ellen hen tegemoet.
Daar Is iemand om miss Nancy te spre
ken, zei ze.
Wie dan? vroeg Mary Judson.
Ik weet het niet. Ik heb hem nooit eerder
gezien. HM zei dat hy voor zaken kwam.
Misschien is bet een fabrikant die je ont
werpen zien wil, fluisterde Mary.
De Hemel geve het, riep het meisje uit.
Een oogenbllk tater trad ze de kamer binnen
waar een jonge man van een jaar of dertig zat
te wachten.
In Rusland is het onderwijs In de klassieke
talen (Latijn en Grieksch) afgeschaft, wyi de
Bolsjewieken deze talen als nutteloos en reac-
tionnair beschouwen.
In toonaangevende academische kringen Is
men tntusschen tot de overtuiging gekomen,
dat het gebrek aan kennis van laUjn een bron
is van allerlei moeilijkheden voor de studen
ten, vooral voor diegenen die natuuriyke his
torie bestudeeren.
De Moskousche vertegenwoordiger van ,Le
Temps" meldt aan zyn blad, dat het Volks
commissariaat van Onderwys thans heeft be
sloten het latyn opnieuw als leervak in te voe
ren. De leerstof zal beperkt worden tot een
onontbeeriyk minimum aan grammatlcakennis
en woordenkennis.
De studenten zullen verder het Grieksche
alfabet moeten leeren.
Het onderwijs in de Latynsche taal is alleen
om redenen vgn practischen aard weer In eere
hersteld; Intusschen is hiermede de oude me
thode In beginsel wederom Ingevoerd.
Het Volkscommissariaat voor onderwijs is
thans bezig met het uitwerken van een ont
werp tot reorganisatie der unlversltelten. Men
wil van de tegenwoordige 12 secties terugkee-
ren tot de voormalige vier faculteiten De ,je-
volutionnaire omwenteling" op het gebied van
wetenschap gaat dus ook van lieverlede weer
verloren.
Freddy vond Vrijdag eenlge oude
kranten In een van de hutten van
het vergane schip. Hy nam nu Robbie
en Topsy met zich mee naar het
strand met de bedoeling daar te gaan
lezen. Een van de bladen bevatte ko
mische teekenlngen en Robbie greep
er direct naar. - -
Maar het was een winderige dag
en vóór ze tyd hadden de bladen te
sorteeren, blies de wind ze naar de
zee.
De zeeman ging ae natuurlijk ach
terna, gevolgd door Robbie.
„Laat die vroolyke plaatjes niet In
zee waaien," riep Robbie.
De voorbereiding voor den Eersten Russi -
schen tocht naar de stratosfeer vorderen snel.
Na tal van proefnemingen Is men er in de
fabrieken In Leningrad In geslaagd een mate
riaal te vinden, dat voldoet voor de omhulling
van den ballon De constructie van deze omhul
ling is heden begonnen. De bouw van T schuitje
vordert snel. De apparaten voor de navigatie
zMn reeds gereed.
De chef der firma Hill te Brighton meent
gegevens In handen te hebben, welke de Juiste
ligging van een verborgen schat op het Cocos-
eitand aangeven. HU beeft onlangs een oud
boek gekocht in een tweedehandsch boekhandel,
waarbU het hem opviel, dat de laatste blad-
zyde aan den omslag was geplakt. Toen hy
het blad losmaakte, kwam er een kaart te
voorschyn van het eiland met een opgave van
de ligging van den schat. De heer Hill 13 thans
bezig met het maken van voorbereidingen voor
een expeditie naar het Cocoseitand, teneinde
den schat op te graven.
B de „Kölnlsche Volkszeltung" treffen wU
een artikel aan over de Hollandsche bloem
bollenvelden. Er zullen altyd Dultechers
s#n. legt het blad, die naar Holland reizen om
ge bloeiende tulpen- en hyacintenvelden te
gen en de argeloosheid van de bezoekers, dis
meenen, dat deze mooie bloemen alleen maar
bloeien om te bloeien en den mensch te verheu
gen, is te aandoenUjk om belacheiyk te zyn. De
bloemen rijn fantastisch schoon en tooveren
«en voorproef voor den dag van de eeuwige
Kboonheld en gelukzaligheid en zy maken voor
enkele oogen blikken de toeschouwers tot men
schen, die niet meer de aarde zien waar zy op
gaan. Deze bloeiende en gloeiende velden zyn
tapijten, te schoon voor elfen en zyn de betoo-
verende groet van de jonge lente aan alle we-
Kru
in bet goede jaargetyde worden de Dultachem
die Nederland bezoeken, getroffen door vele
aangename dingen: de opgepoetste, kraakhel
dere huisjes van de tuinders en bollenkweekers,
de glimmende koperen ketels van de locomotie
ven die doen denken aan den gloed van
bloeiende tulpen. Ben lichte, UefelUke. speelsche
adem ligt over de bloemen uitgespreid en voedt
op regenachtige dagen een zware melan
cholie. De breede kanalen die dezen enor-
men bloementuin doorsnyden, verliezen plotse
ling hun majesteit, wanneer de kleur der bloe
men hen overweldigt.
Ook in Amsterdam en Rotterdam, waar men
de zeelucht ruikt en waar de wind van verre
werelddeelen langs de neusvleugels trilt, warden
wtj niet alleen door grootheid, maar ook door
sierWkheld en degeiykheld getroffen. De ver
keersagent, die In deze steden aan de kromming
der straten regeert. Is de verpersoonlijking van
de rost en het type van de menschen, die reeds
vroeg scepticus geworden zyn omdat zy te veel
zien en wys omdat zy sooveel dwaze dingen
hebben beleefd. De gewoonte tot mopperen, die
zich by vele Nederlanders uit *t volk opsnbcmrt,
is de filosofie van den gerUpten mensch. Men
Is geneigd te veronderstellen, dat van de drie Ne
derlanders minstens één direct of Indirect Iets
met Indlë te maken heeft: daar een vader, een
broer of een zuster gehad heeft of zelf al eens
In Batavia is geweest. En zoo behoeven we ons
niet te verwonderen over het feit, dat In een van
de grootste hotels In t restaurant, een macht van
brandende tulpen in zoo groote hoeveelheid,
maar met zooveel smaak la opgesteld, dat men,
tusschen de tafels doorschrUdend, onwillekeu
rig stil en ademloos gaat om de symphonic der
kleuren niet te storen.... tot men plotseling
In de stilte bet droge geratel hoort van een tele-
graphlschen tikker, die de beurskoersen opra
kelt.
De Hollanders moeten sterke zenuwen heb
ben. Dit volk, dat een bUsondere voorliefde
schynt te hebben voor de flets, dwingt de moe
digste automobilisten tot groote voorzichtigheid 1
en verdedigt met groote hardnekkigheid het 1
recht op de straat van den voetganger en den
fietser, zoover dit maar mogeiyk Is. In Dultsch-
land is dit recht reeds tang vertonen gegaan, in
Holland Is dit recht gebleven als een uitvloeisel
van de echte democratie. En als men ziet, hoe
minnende paartjes op de flets naast elkaar
keuvelen en lief doen, begrUpt men, hoe het
komt, dat Holland betrekkeiyk zoo weinig
slachtoffers van den auto kent. Zoon paartje
rijdt rustig en kinderUjk hand aan hand of met
de armen om eikaars schouder en zoo rijdt het
veilig en als het ware opgaand In eigen geluk
door den tulpendag. De felste kilometervreters
worden door deze idylle ontwapend, omdat het
niet bU één geval blUft, doch als het ware een
processie van fietsende paartjes over de wegen
zweeft. En het Is voorwaar eenvoudiger een huis
omver te ryden dan de barbaarschheld te be
gaan deze paartjes letsel te bezorgen. Zy zUn
meningen der gerechtigheid, waarschuwingen
tegen auto-mlsbrulk, dichten van de straat en
als het ware lichttorens van humaniteit, ver-
verkondigers van de lente. En we hopen, dat
iedere Duitscher, aldus de schrijver, deze
bloeiende jeugd zal ontmoeten, als hy naar de
tulpenvelden reist.
Het is niet alles goud. dat blinkt en het Is
niet alles tulp dat bloeit. De wereldcrisis heeft
ook Holland niet onaangetast gelaten en ds
heer Kreuger heeft ook hier zyn rol van onwel-
komen gast gespeeld en zoo la de schoonheid
van de tulpen op dit oogenbllk wel eenlgszins
een droeve tegenspraak met den geldnood, die
dit land evenals andere landen teistert. Maar
toch is Holland In den grond gezonder dan
Dultechland. Wel ziet men hier en daar een
vermoeidheid in het economische leven en het
is waar, dat b.v. de geldstroom uit Indlë niet
zoo overdadig meer vloeit naar de enorme vllla-
wyken in de vele groote en kleinere steden,
maar In die eenlgszins koel en voornaam van de
straten en wegen terug-liggende villa’s, waar
van de hooge ramen uitkoken op een
smaakvol bebloemd grasperk, woont de zeker
heid van een bezit, waarvan het voelbaar Is,
dat reeds geslachten tevoren hieraan hebben
deelgenomen. Men ziet weliswaar niet het oud-
LONDEN. 24 April (VB.). De Londensche af-
deellng rsn de Natonaal-Soctallstlsche Party
opent op 1 Mei as. een eigen partygebouw In
het Westen van Londen. Het gebouw is een
voormalig hotel met ongeveer dertig vertrekken.
Behalve een groote vergaderzaal, eenlge kan
toren en een restaurant, zyn 26 vertrekken be
schikbaar voor het onderbrengen van psaty-
genooten.
LONDEN, 24 April (Reuter). Volgens berich
ten uit Rome, heeft Sir Oswald Mosley, de Brlt-
sche FasctetenAelder, gisteren een langdurig
onderhoud met Mussolini gehad.
Vandaag zU hy met zyn groep volgelingen
naar Londen terugkeeren; hU laat echter een
permanenten vertegenwoordiger te Rome achter.
LONDEN. 24 April (Reuter). Een 32-jarige
Engelsche matroos, William Dunlee genaamd,
wierp hedenmiddag te half twee een flesch door
een vensterruit van ’t Dultsche gezantschap. In
de flesch bevond zich 'n briefje met eenlge belee-
digende uitdrukkingen aan het adres van den
Dultechen RUkskanseller. De dader werd gear
resteerd.
weggaan. Maar ik geloot, dat ik nu zaken met
u zou kunnen doen, als u mUn voorstel accep
teert.
Ik ben eenlgen tijd geleden met een Jon
gen man In contact gekomen, Dick Greenwood
heet hy, die bet met mMn Ideeën eens is. Hy
Is niet rijk, maar bezit toch een behooriyk ka
pitaal. en als we het met u eens kunnen wor
den, zouden wy compagnons willen worden.
Het met my eens wopden? vroeg Nancy
verwonderd. Wat heb ik daar dan mee te ma
ken?
Ik wil volmaakt eeriyk tegenover u zyn.
U herinnert u dat u een paar teekenlngen by
my achterliet, die ik het mooiste en belang
rijkste vond, nietwaar? Ik liet ze Dick Green
wood zien, die ze even interessant vond als ik.
U heeft geen plannen voor de toekomst,
nietwaar? vroeg de man, u heeft zich aan nie
mand verbonden?
Nancy schudde het hoofd.
Ziet u. mis Trevanion, en hU schoot zfjn
stoel wat dichter bU haar, uw teekenlngen zyn
niet alledaagzch; ze hebben Iets aparts het
beteekent elgeniyk: een nieuw publiek te win
nen. begrijpt u me? Ik zal u eerlUk de waar
heid zeggen; als Dick Greenwood en ik ons
plan uitvoeren, riskeeren wy alles wat wy be-
zitten. soodat wy verloren zyn als de boel mis
lukt. Maar we zyn te niet bang voor: we ver
trouwen, dat we het publiek sullen winnen, als
wy alleen bat recht op da toekeningm beott-
Herkent u my nog, miss Trevanion?
Zeker, Mr. Shawcross: daar heb ik
bijzondere reden voor.
Mr. Shawcross keek haar vragend aan.
U bent een van de weinigen, die waardee-
ring voor myn werk heeft getoond, antwoordde
Nancy lachende. Het is dus niet te verwonde
ren, dat Ik u herken.
Ja, en toen wist ik niet, of ik het kon ge
bruiken, antwoordde de ander. Ik kan dat
nog niet vooruit zeggen, maar Ik ben gekomen
om u een voorstel te doen.
Dat Interesseert my heel erg!
U moet me vergeven, als ik over persood-
lyke omstandigheden praat, maar de kwestie
is deze: mUn vader was fabrikant in Leeds, en
men dacht algemeen, dat hy buitengewone
zaken deed. HU was ouderwetsch; hy wilde
biet met zUn tyd méégaan. Toen hy eenlge ja
pen geleden stierf, liet hy zUn zaken In een
slechten toestand achter. Natuurlek is zijn
goede naam bewaard gebleven. Ik was eenlge.
zoon en betaalde lederen cent die er te betalen
was, voegde hy er niet zonder trots aan toe.
Dat weet ik, zei Nancy harteUjk, Ik heb
er over gehoord.
Bent u wel eens op de Manchester Beurs
geweest, miss Trevanion?
Nooit, lachte Nancy, ik zou er den moed
niet toe hebben.
biyft het tot uw dood donkerbruin."
„Geef het dan maar Tnee,” zei Jim en dien
selfden aVond was hy in het bezit van een
prachtige bruine kuif.
„Ziezoo.” zuchtte hy opgelucht. .Nu zal Elly’s
moeder wel niets meer aan te merken hebben."
En mevrouw Klngson hAd ook niets meer aan
te merken.
„Zoo Is het beter, jongeman.” zei ze waardig.
„Ik heb op jullie verbintenis niets meer tegen.”
„Maar ik well” riep Elly plotseling uit. „Denk
Je dat Ik me door zoon truc laat vangen? En
bovendleh, je doet net alsof we in de vorige
eeuw leefden. Wat een ledee voor een moderne
jongeman om eerst met myn moeder te gaan
spreken I Ik trouw niet met je,want Ik vind
jood haar juist zoo verrukkeiykl”
Op dat oogenbllk bracht het zoontje van Jim's
hospita een telegram. Jim las:
„Wright wil koopen. Onderbreek vacantle.
Veel succes. Houston en Co?’.
Wright? dacht Jim. Dat was de man die voor
lederen 'aandrang tot koopen ontoegankelyk
scheen. En nu? Het was een schitterende order
en als hy die eventjes in de Wacht kon stoe
pen I
HU stamelde inderhaast een j>aar
rende naar zUn kamers en maakte rich reis
vaardig.
Tegen den middag arriveerde hU in de stad
en begaf Zich naar meneer Wright.
Meneer Wright was een man met een zeer
zwaarmoedig uiteriyk. HU leed aan galsteenen
en las hoofdzakelyke detectlve-verhaaltjes. HU
ontving Jim zoo voorkomend mogelUk.
„Ah. dat Is een verrassing.” zei hU op een
graftoon. „Ik had sd zoo half en half gedacht
dat uw firma weer dien roodharigen blaag van
een jongen op me af zou sturen.”
„Roodharige....?” vroeg Jim aarzelend.
Ja, die kwajongen met dat koperkleurige
haar. Jones heet hy geloof ik. Nu. van hém had
Ik vast en zeker niet gekocht. V bevalt me be
ter. Met U kan Ik zaken doen. Ik ben een ern
stig man en Ik praat graag met menschen van
hetzelfde slag.”
En onderwyi Jm nog zat te piekeren over
zyn schynbaar zeer veranderd uiteriyk, had hy
de order al half In zyn zak.
Een uur tater verliet hy stralend de zaak van
meneer Wright. den hemel dankend voor het
reddende haannlddel.
Nadat hy zyn zaken had afgedaan, hervatte
hy zyn vacantle In de badplaats.
Hoe meer hy het plaatsje naderde hoe slech
ter zyn stemming werd. Het foptulnlyke zaakje
met den heer Wright raakte op den achter
grond en hy begon weer aan de toekomst te
denken.
Het was een Idioot geval. Toen Elly wel wilde,
had mevrouw Klngson tegenwerpingen.
En nu mevrouw Klngson haar zin had, ver
tikte Elly het om met hem te trouwen.
En by dat al klonken hem de woorden van
iDelftach, noch de donker mahoniehouten meu
belen, de oud-Hollandsche schilderijen, dis men
I in Holland met het woord „deftig" betitelt,
r*? vermoedt atmosfeer, waarin Myn.
neer, de tropenzon moe en aan de kleurenpracht
van het Malelsche leven ontrukt, het groote ge
luk van zyn laatste levensjaren sril doorbren
gen.
Maar hier mag niet de fout worden gemaakt
te veronderstellen, dat onder al dezen rijkdom
en pracht niet een rustige rust zou wonen, die
zich veilig voelt en onontvankelyk voor den te
genspoed der tyden. De Hollanders van nu zyn
niet meer geheel en al de prachtige beelden van
Van Ostade, met roode wangen, blauwgryze
oogen. Men behoeft slechts In de oogen van een
jongen gekeken te hebben, die de ontelbare tol
len op de groote wegen bedient, om te ervaren,
dat de Hollanders sterkere zenuwen hebben dan
de Dultechers en dat zy niet van plan zyn zich
de rust te laten ontnemen, die by hun wezen
behcxML. zooals hun landschappen niet zonder
hun wateren denkbaar zyn. De Hollands
mochten daarom een voorbeeld zyn van de
Dultechers. die weliswaar oneindig veel meer
dan de bewoners der lage tanden van den oor
logsgruwel hebben geleden, maar die daarom
juist de sterke zenuwen zoo van noode hebben
om er weer boven op te komen
Ziedaar enkele overwegingen van een Duitscn
Journalist, overwegingen, die allerminst be
schamend zyn voor ons. Maar zóó mooi Is het
nu ook weer niet. WU vreezen. dat de Duitscher
met zUn overpeinzingen pas begonnen is. toen
hy de bollenvelden achter den rug had en toen
dus zyn stemming reeds gemaakt was. Want
de feesteiyke gloed der tulpen hangt niet over
al met zooveel brandend vuur als de brave man
schynt te veronderstellen. Ook wy kennen, rij
het In mindere mate dan Dultschtand, onze
duizenden werkloozen, onzen ondergaanden
landbouw, onze ontwrichting van t economisch
leven, dat waariyk aan heel andere ziekten lydt
dan een beetje vermoeienis. En het aantal pa
leizen waarin de mUnheer” uit Indlë zyn laat
ste jaren slyt, moge groot zUn, aanmerkelyk
grooter Is bet aantal kleine bovenhuisjes en
stadswoninkjes, waarvan de bewoners niet eens
eigenaars zyn en zich wekelijks het hoofd bre
ken door te zinnen op middelen, die hun in staat
sullen stellen de huur te betalen.
Neen, het is allesbehalve tulpendag in ons
economisch leven. Het Is allesbehalve een pro
cessie van gelukkige, fietsende paartjes! Men
ziet ook wel eens in het wlnterig Jaargetyde de
zwoegers, heel Jong soms nog, op de fiets tegen
den westerstorm optomen, terwyi die mUnheer
uit Indlë in zUn geruischloozen wagen gemak-
keiyk voorbijrijdt
Maar wéér is het, dat wU sterke zenuwen
hebben en ons niet zoo heel gemakkeiyk de
rust laten ontnemen, die we sinds eeuwen heb
ben overgeërfd. Laten we *t dan daar maar by
houden In de hoop, dat deze sterke zenuwen ons
op de been zullen houden....
Mag ik haar zien? vroeg Nancy.
Neen, dat kan Ik niet doen. Niet dat Ik
Js niet vertrouw, lieve Nancy Ik zou Je mUn
«gen leven toevertrouwen. Maar Ik mag je dat
niet laten zien! Al die andere dingen, en ze
•ses op de lange rijen boeken, zUn tot je be-
•chikklng. Maar dAt is onmogeiyk.
Nancy zweeg.
Je moet er niet boos om rijn, lieve, ging
de vrouw voort, maar je moet me trachten te
begrijpen. Het is een soort heilige plicht tegen
over myn vader Vóór hU stierf zei hy my:
Mary, kina. Ik kan je weinig geld nalaten,
waar als je mUn uitvinding perfectlonneeren
kunt, zul je niet alleen je vaders eer herstellen,
waar je suit de rijkste vrouw uit de heele
buurt worden.
Ik maai niet om geld, begon ze, ik ben
*el uit Yorkshire, maar Ik heb mUn ziel niet
Verkocht voor goud; maar dit is een heilige
Nicht, en ik zal tot aan mUn dood werken osn
wijn vaders naam te herstellen in Leed*. Stil,
boor Ik iemand e(inkomen?
T^tt syn eigenlfik twee gaechiedenlssen door
elkaar**, sei Peter, .maar dat hindert jul
lie natuuriyk niet. Je moet dan weten,
dat Jim Jones een sersaam jongmenach was
met slechts één eigenaardigheid: hU beaat na
melijk een vuuroode haardos. Nou. vuurrood te
misschien niet het juiste woord. Koperrood la
beter. In zyn soort een prachtig exemplaar.
Jammer alleen dat mevrouw Klngson een uitge
sproken afkeer had van menschen met rood
haar.
.Je weet nooit wat re het volgend oogenbllk
sullen doen,” beweerde zy en dat voerdeel was
voor Jim heel ongelukkig, omdat hy juist ver
liefd was geworden op haar dochter Elly
Dit gebeurde namelyk in een kleine badplaats
Jim en EUy hadden met elkaar kennis gmi.H
op precies dezelfde manier als honderden ande
re menschen dat doen. Vanaf dat oogenbllk
waren ze zoo vaak ze konden In eikaars naby-
heid. Jim. die by zyn firma voor een goeden
actlsven verkooper gold, trad ook In dit geval
zeer doortastend op en ging met mevrouw Klng
son een woordje praten over de toekomst van
haar dochter.
En toen hoorde hy voor het eerst van me
vrouwt afkeer.
zyn zelfvertrouwen begon hem In den steek
te laten. HU brabbelde zooiets van liefhebben
en met Elly trouwen, doch mevrouw Klngson
legde hem resoluut het zwygen op.
„Geen denken aan, meneer Jones, myn doch
ter zal niet trouwen met een man die rood haar
heeft.'
En daarmee was. wat haar betrof, de zaak
afgedaan.
Jim dacht er echter anders over. HU nam een
koen besluit en ging naar zyn kapper om zyn
haar te laten verven.
„Haarverf „Superbe", meneer,” sei de kap
per. „Beter middel zult u op de heele wereld
niet vinden Het maakt uw haar in een omme
zientje prachtig donker bruin."
„Is het biyvend?” vroeg Jim met
Klngson s gezicht voor oogen.
„Absoluut biyvend. meneer." antwoordde de
kapper. „41« uw haar ermes geverfd wordt.
Wanneer u daar op een beursdag heen
gaat, ging Mr. Shawcross voort, zult u merken,
dat niet het eerste naar de rijke menschen
gekeken wordt, maar naar degenen die een
goeden naam hebben. Dat is meer waard dan
kapitaal, nietwaar?
Dat Is zeker zoo, bevestigde Nancy.
Nadat Ik alles betaald had. moest Ik van
voren af aan beginnen en hoewel Ik niet te
klagen heb, ben Ik er nog altUd niet heele-
maal bovenop. U begrypt me toch, nietwaar?
Volkomen, antwoordde Nancy.
Myn vrouw is net als ik, ging hU voort.
Ze zegt altUd: we mogen geen schulden maken,
wat er ook gebeurt. John. Ik maak ze niet.
Maar Ik heb myn zin op Iets gezet. U weet,
dat Ik cretonnes en tapisserieën fabriceer, niet
waar? Maar Ik kon geen teekenlngen krijgen,
dié me aanstonden; alles wat me werd aange
boden was afgezaagd en ouderwetsch. Daarom
zyn uw ontwerpen me zoo opgevallen. Ik zei
tegen me zelf: die jonge dame bezit smaak en
verstand en beschaving. En Ik geloof, dat uw
ontwerpen den weg naar het publiek zullen
vinden, naar de menschen die van mooie,
smdkkvolle dingen houden. Dat heb Ik u In
dertijd al gezegd, nietwaar?
Ja, zei Nancy, maar u liet mU toch zon
der resultaat weggaan.
Dat was mUn schuld niet, antwoordde
John Shawcross; ik zag met één oogopslag,
dat voor dese dingen nieuwe machines noodlg
rijn en nieuwe machines kosten een boel geld.
Daarom Bloest Ik u Bonder resuitstat laten
insevolee de vsrsekeringsroorwaarden tegen f Qfifïfï by levenslange geheel» ongeschiktheid tot werken door f by een ongeval met f OCfï bU verlies van een hand f 1 9C oy verlies yen een f Cfi by een breuk van f Jfl by verlies van H
Alle ub 0 Tl TIC S ragevaHen verseknd voor een der volgende uitkeerlngen f «J verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f doodeiy ken afloop f AS/Ve** een voet of een oog f 2as/« duim of wysvlngér f vv,~ been of armf T</.“ anderen vinger
De stemming aan het diner was gedrukt. Elly
mokte en deed geen woord open, zoodat de
conversatie uitsluitend door mevrouw Klngson
en Jim werd gevoerd.
Stil je voor, Jim. de wanhopige, do vortwy-
felde. die met .een gruweiyk noodlot voor oogen
moest praten over hotaanstaande bol en de
eigenaardigheden vsm Mevrouw Klngson's
buurman!
Hy werd er zenuwachtig van.
Zoo zenuwachtig, dat hV louter uit onhandig-
ir bespoot.
prong hy op om het
ten. Als wy uw werk nemen, zouden we de
groote firma's uit Londen en andere steden
kunnen verzekeren, dat wU alleen het recht
hadden, die ontwerpen te voeren. Maar u zoudt
zich dan moeten verbinden voor geen andere
firma teekenlngen te maken.
Het hart van het7 meisje sloeg met groote
slagen. Dit was Inderdaad een bewUs, dat baar
werk waarde had.
Dot is dus uw voorstel? bracht ze elnde-
iyk met moeite uit.
GedeeltelUk wel.
Wat is dan het overige?
Het overige klinkt misschien minder aan
genaam. Zooals Ik u Ki. wagen Dick Green
wood en Ik alles wat we bezitten. En het kan
maanden, jaren duren voor we een vast afzet
gebied gevonden hebben voor deze goederen,
en ondertusschen ritten we op zware tasten.
Dat begrift* u toch, nietwaar?
Dat begrijp ik natuuriyk.
Daarom kunnen wtj u den eersten tyd
geen hoog salaris aanbieden.
Dus Ik moet me verbinden voor u te wer
ken tegen een laag salaris?
Zoo staan de zaken. Ik wU absoluut eer
iyk met u praten, mis Trevanion. We willen
bet alleen-recht hebben van uw ontwerpen, «at
u heeft geteekend sootang u In Leeds vu en
wat u nog zult teekenen gedurende de volgen
de twee jsmr. Maar we kunnen u niet meer be
loven dan honderd pond voor het eerste jaar
en misschien ook voor bat tweede.
I
Wordt vervolgd.