NAAR SELF-HELP! Prikkeldraad H den A.N.W.B van EEN TERUGBLIK Ei! Doodgeschoten 7 WELKE WEG DAN WEL? Tegenweer! Kranige jongens Wij willen Holland hoaen WOENSDAG 10 MEI VENETIË AAN HET MICHIGAN-MEER R.K. Marinepersoneel EEN LANDBOUW-MINISTERIE Niet uit eigen geweer VOORZITTER. VOLKSRAAD De dienstweigeraars bij de marine Zeventien Europeeache matrozen veroordeeld Lyk van een jager gevonden in sloot lange dan weg Oprichting van een militaire belangenvereeniging Adres van de eamenwerhende Boerenbonden aan H. M. de Koningifi Wanneer een tak van eport popu lair kan genoemd worden ie dit zeker het geval met de wielereport DE INDONESIËRS IN DE TWEEDE KAMER? L. de Visser wil een noodwetje V f die de Apotheker>as«iatent-Examen WU willen Holland houen! een Nederland komen, zal de moeilijke, verantwoordelijke i rijwiel, Met de jassen uit! Met de hakken in de klei! Opgeroepen 3 candldaten. Oe- d. End, Soestdijk. oor- nlet UTRECHT, slaagd mej. H. Op grond hiervan verzoeken genoemde be sturen Hare Majesteit tn het thans te formee- ren kabinet een afzonderlijk Ministerie van Landbouw op te willen nemen, met daaronder een bekwaam en alleszins deskundig Dlrecteur- Oeneraal. Ondanks de noodzakelijke bezuini ging op de Staatsuitgaven moet h.l. het vraag stuk van den landbouw zoo belangrijk worden geacht, dat uitgaven voor Instelling van een dergelijk, goed geoutilleerd Ministerie, alleszins zijn gewettigd. BOERABAJA, 10 Mei. (Aneta) De Zeekrijgs- raad heeft wegens dienstweigering tot zes maanden gevangenisstraf, onder aftrek van den tijd doorgebracht In preventieve hechtenis, ver oordeeld de matrocen Beun. Zwakman. Schorsy, Van Tricht. Hoekmeyer, Oele, Dirksen. Schutte en Edclus. Tot zes maanden gevangenisstraf, onder af trek van den tijd doorgebracht in preventieve hechtenis, benevens verwijdering uit den mili tairen dienst, werden veroordeeld de matrozen Pepplnck, De Ridder, van Waardenburg, Bllk- man en Wlllemse. Tot acht maanden gevangenisstraf, onder af trek van den tijd doorgebracht In preventieve hechtenis, benevens verwijdering uit den mili tairen dienst werden veroordeeld de matrozen Salverda en Kamp. Tot tien maanden gevangenisstraf, onder af trek van den tijd doorgebracht In preventieve hechtenis, benevens verwijdering uit den mili tairen dienst werd veroordeeld de matroos Cor nells. De matroos Belgraven werd v r U gespr o- Het R. K Marineweekblad verneemt, dat bet in de bedoeling ligt binnenkort over te gaan tot oprichting van een militaire belangenvereeni ging op katholieken grondslag ter behartiging van de met de militaire positie verband houden de belangen van het katholieke marineperso neel. Deze oprichting houdt verband met de door den Minister van Defensie vastgestelde Reso lutie van 18 April JJ. Het katholiek marine personeel wenscht zich geheel te richten naar de door den minister vastgestelde regelen. Z. H. Exc. de Bteschop van Haarlem zou In beginsel geen bezwaar hebben tegen de oprich ting van zoodanige vereenlglng voor katnoUek marinepersoneel. Te Mlddelbeers is in den afgeloopen nacht in een sloot het Hjk gevonden van den 53- jarigen landbouwer T. Dicker uit Mlddelbeers. Toen de heer Dicker Dinsdagavond om tien uur nog niet thuis was gekomen, ging zijn familie en de politie er met lantaarns op uit om hem in de donkere bosschen te zoeken. Te on geveer twee uur In den nacht vond men het Hjk van den heer Dicker met een schotwond In den hals, terwijl de schedel een kleinere wonde vertoonde. Het geweer van den heer Dicker hing hem nog op den rug. Het was niet geladen. Het wordt niet onmogelijk geacht dat Dicker ia getroffen door een schot van een persoon, die hem op de jacht vergezeld zou hebben. Dicker, die in het bezit is van een jachtacte, was Dinsdagavond per rijwiel op de konijnenjacht gegaan. Het rijwiel is nog niet teruggevonden. De marechaussee heeft een uitgebreid onder soek Ingesteld. Het terrein van het ongeval is in vrijden omtrek afgezet. Hedenmiddag aal het parket arriveeren. De omstandigheden wijsen erop, dat Dicker niet door een schot uit zijn eigen geweer kan zijn getroffen „Een structuurwijziging van den landbouw volgens een vast plan dient haar complement te vinden in een niet minder systematische regeling van andere takken van bedrijf, in de allereerste plaats van de industrie, welke onder de bron nen van volksbestaan wel de voor naamste plaats inneemt.'* LEIDEN. Economisch doet.-ex. indologie, de heer J. R. van Blom; cand.-ex. rechten, de heeren J. M. A. H. Luns en C. H. van Benden burg. BUITENZORG. 10 Mei. (Aneta.) Benoemd tot voorzitter van den Volksraad de beer mt, 'B. J. Spit, thans hoofdambtenaar voor de wet geving bij het Departemeent van Justitie. nel glijdt Nederland thans langs de helling der kriste naar beneden. De ^zwaarst geteisterde takken van ons bedrijfsleven werden voor zoover zij van doorslaggevende beteekenis zijn voor ons volksbestaan met tientallen mlllioenen gesteund. Maar de neergang duurt voort. Landbouw en tuinbouw, handel en Industrie hollen naar omlaag, omdat tegen de zaken dier neerwaartsche beweging voldoende werd en wordt opgetreden. Wat den landbouw betreft, heeft groote complex steunmaatregelen, die, voor één, naar gelang de nood neep, Edo J. Bergsma, Voorzitter van den A.N.W.B. Toeristenbond voor Nederland het één tot stand gekomen, alle onderling verband mis ten, tenslotte de Regeerlng tot de conclusie geleid, dat de tijd voor krasser en meer omvattend ingrijpen gekomen is. „Steun- verleening door kunstmatige prijsvorming,” zoo schreven de Ministers Verschuur en De Geer in de Memorie van Toelichting op hun ontwerp-landbouwmachtigingswet, „kan op den duur niet nalaten een toestand te scheppen, waarbij regeling der productie moet volgen.” En dat ontwerp gaf dan ook aan de Regeerlng de volmachten, om, zoo noodig, de productie van een aantal agrari sche producten te beperken. Het zou immers onvermijdelijk tot een débacle lelden, in dien onze kleine volksgemeenschap maar maand in maand uit, jaar in jaar uit, de «weldige verliezen op den export betalen Heef, terwijl de kans, dat die export zich nog ooit tot den ouden omvang herstellen zal, verkeken is. Als straks de nieuwe Kamer aan het nieuwe Kabinet de bevoegdheden geeft ui de mate, waarin Minister Verschuur ze vroeg, zal de Regeerlng op soepele wijze heel het agrarische productie-apparaat kunnen beheerschen. Zij zal dan de afzet mogelijkheden kunnen bezien en naar be vind van zaken dwingend kunnen optreden ten opzichte van den omvang der produc tie. De vrije werking der wet van vraag en aanbod, die onze landbouwende bevolking in den afgrond joeg, zal daarmede zijn uit geschakeld. Het is het eenige systeem, dat, door deskundigen weloverwogen toegepast, ons agrarisch bedrijf op den duur in stana kan houden in den omvang, welken de om standigheden nu eenmaal opdringen. Maar dit systeem leidt tot consequenties. Krimpt men in verband met de zwaar ge havende exportmogelijkheden sommige tak ken van agrarisch bedrijfsleven (de veehou derij b.v.) in, dan schept men werkloos heid. Vormt men andere bedrijfstakken óm, begint men b.v. tarwebouw in streken, waar tot nog toe slechts sprake was van de aan veel meer handen werk verschaffende In tensieve cultuur, dan schept men opnieuw werkloosheid. Daarom zal eene Regeerlng, die bedrijven van zoo groote beteekenis als land- en tuinbouw van boven af gaat rege len en Inkrimpen, er niet aan kunnen ont komen, ook voor de andere deelen van ons bedrijfsleven meer te doen dan tot nog toe. Die plicht wordt haar opgelegd door het feit, dat een agrarische dictatuur werkloos- Ij j j I w wa heid schept door de beperking van sommige bedrijfstakken, terwijl bovendien de in han del of nijverheid werkzame binnenlandsche consument van land-.en tuinbouwproduc ten zich ten behoeve van de producenten dier artikelen een last ziet opgelegd en op dien grond aanspraak mag maken op meer dere belangstelling der Overheid óók voor het bedrijf, waarin hij zijn bestaan moet ▼inden. Wanneer men zich vereenlgt met een over heel de linie radicaal ingrijpen in onze agrarische bedrijven, waarvoor de basis is gelegd in de landbouwmachtigingswet, dan dient men de consequenties daaruit te trek ken en moet men onderschrijven de vol gende zinsnede uit het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer over die wet. We lezen daar en wij voor ons stemmen daarmede volkomen in: Txoch er is méér! Wanneer én in den J landbouw én in de industrieele bedrij ven onder den dwang der omstandig- heden tot een dwangsysteem wordt over- üie**l ath een volgend kozen, dat *U met toe gegaan, dat men onzentwegen „Planwlrt- nemend succes nastreefden. De voorgeschiedenis der oprichting van den Bond gaan we voorbij. De oprichting zelve op 1 Juli 1883 had ten doel het véloclpède-rijden in Nederland, dat zich, door gemis aan centrale organisatie, niet in gelijke mate had ontwikkeld als in andere landen van Europa, op alle mogelijke wijzen te bevorderen en te gerieven doof: a. ten minste eenmaal per jaar een wedstrijd in het rijden op vélocipèdes, uitsluitend voör amateur-rij- ders, te houden; b. het toeren in Nederland te ondersteunen en uit te breiden door benoeming van vertegenwoordigers van den Bond in groote steden, het drukken van kaarten voor het ge bruik door vélocipèdlsten, enz.; c. het verkeer tusschen verschillende clubs onderling te ver gemakkelijken; d. de rechten van vélocipèdlsten te handhaven; e. véloclpèdeclubs In steden, waar ze ntet bestonden, op te richten. Voorzitter der vereenlglng (.Het Neder landsen Véloclpède Bond") werd de heer G. H. Bingham, captain der Haagsche véloclpède- club „De Ooievaar”. Het ledental bedroeg op 30 Januari 1884, toen te Rotterdam de eerste bestuursvergadering werd gehouden, 93 werken de leden en 103 niet-werkende leden. In deze vergadering werd besloten den heer E. J Bergs ma te Leeuwarden als hoofdafgevaardigde voor district VI (Groningen en Friesland) voor te stellen. Nadat voorts het ontworpen reglement gron dig was nagezien, werd het den secretaris ter hand gesteld, om het door een taalkundige te doen redigeeren. Besloten werd nog zoo spoedig mogelijk een handboek uit te geven. Afgevaar digden werden dringend uitgenoodlgd in alle steden van hun district een consul te benoe men, „alsook In alle steden en grootere dorpen hotels, koffiehuizen en reparateurs te noteeren." Ook werd hun verzocht de meest nauwkeurige inlichtingen over de wegen in hun district op te geven. In deze korte vermelding herkent men reeds enkele zaken, welke thans nog steeds dg volle belangstelling van het bestuur hebben. Op 31 September 1884 werd de heer Edo J. Bergsma als voorzitter gekozen. In de Staatscourant van 5 en 6 Juli 1885 no. 156, werden de Grondregelen van den Bond op genomen en hiermede was de Algemeene Ne- derlandsche Wielrijders Bond, gelijk de naam toen reeds duidde, getreden in de rij der groote vereenlgingen. Althans men wilde op grooteren voet voortgaan op het Ingeslagen pad. De propaganda voor het véloclpède-rijden werd krachtig ter hand genomen. .De Nederlandsche wielersport zei het in 1885 uitgebrachte Jaarverslag. ,Js geen kunst matig gekweekt broelkastplantje, maar de krachtige jonge stam van een boom, die op ge zonden bodem in de vrije natuur groeit en eens zijn vruchtdragende takken over ons geheele land zal ultbrelden." Een voorspelling, welke volkomen werd ver wezenlijkt! De wielersport werd gepropageerd om bet wielrijden populair te maken, doch dat het toe risme als doel en wel als vrij nabijliggend doel werd beschouwd, bleek reeds in 1886, toen er in het Bondsorgaan op gewezen werd, dat de Bond zich in dat jaar meer geult bad in wed strijden dan in het bevorderen van reizen en toeren; hieraan werd toegevoegd: Jta 1887 aal dit anders zijn.” Behalve de tot mannen opgegroeide jongens Dit jonge geslacht, eenmaal tot rijpheid ge komen. zal de moeilijke, verantwoordelijke en eervolle taak in gezin en maatschappij van de ouderen en heengeganen moeten overnemen en voortzetten. Zal het hiertoe in staat zijn, dan is vroeg tijdig ontwakende belangstelling voor een of ander ideaal onontbeerlijk, want de strijd om dit te bereiken schoolt den geest, kweekt zelf respect en vertrouwen, gevoel van saamhoorig- heid en eensgezindheid. van '83 en later, traden toen ook reeds velen, die tot de meer bedaagden behoorden, tot het lidmaatschap van den Bond toe. Wanneer één tak van sport populair kan ge noemd worden, is dit zeker het geval met de wielersport. In ons land is die populariteit voor het grootste deel te danken aan den A. N. W. B. De nadeelen, aan het wielrijden verbonden, heeft hij zooveel mogelijk geweerd of genezen, de vooroordeelen heeft hij bestreden, onwilllgen heeft hij bekeerd. Met welk een breeden, vèr-voorultzienden blik de geestdriftige, maar toch steeds bedachtzame, tactische voorzitter, de heer Edo J. Bergsma, de zaken bekeek en den Bond bestuurde, moge blijken uit hetgeen hij in Januari 1800 in het Bondsorgaan om. schreef over de taak van den Bond in de naaste toekomst: a. een reiswijzer onderhouden en verbeteren en het werk aanvullen door het opnemen van de wegen in een tamelijk uitgestrekt gebied over de Nederlandsche grenzen, opdat ook de Neder landsche grensbewoner naar alle zijden toeren en reizen kan met den Bondsrelswijzer als al wetende vraagbaak In den zak; b. het plaatsen van waarschuwingsborden op gevaarlijke plaatsen; c. betere regeling van de verhouding tusschen den Bond en de Bondshotels; d. het aanbrengen van hotetechllden; e. bevordering van het plaatsen van weg wijzers; f. bestrijding van gemeentelijke politieverorde ningen, die het wielrijden reglementeeren, doch bevordering van een voor het geheele land gel dende wetgeving op dit punt In den geest van de desbetreffende Engelsche wet; g. bevordering van de kennis der wijze, waar op wegen kunnen worden aangelegd, die beter zijn dan vele bestaande en tevens op den duur goedkooper voor de onderhoudsplichtigen; h. bevordering van het bestemmen van be paalde paden en wegen voor wielrijders op de wijze van ruiterpaden (te Utrecht reeds sedert jaren ingevoerd); 1. het bevorderen van een goede verstand houding tusschen de wielrijders ter eene zijde en het publiek, de tolbeambten, bestuurslichamen enz. ter andere zijde. Uitvoer van lijnolie In verband met ten aanzien van den uitvoer van lijnolie naar Dultschland te stellen rege len worden belanghebbende exporteurs verzocht zich ten spoedigste te wenden tot het Crisis In- en Uitvoerbureau. Laan van Meerdervoort 84. 's Gravenhage, onder opgave van hun export naar Dultschland gedurende het jaar 1933, be nevens gegevens betreffende hetgeen door hen is uitgevoerd vanaf 1 Januari 1933 tot 10 Mei 1933. Exporteurs, die zich niet voor 15 Mei as. aan melden. kunnen niet meer in aanmerking ko men voor het verkrijgen van uitvoercertlflcaten. De besturen van de Samenwerkende Boeren bonden in Nederland hebben per schrijven het volgende onder de aandacht van H. M. de Ko ningin gebracht. Aangezien de landbouw en de landbouwende bevolking van fundamenteels en cultureels be teekenis voor onzen Nederlandachen Staat en ons Nederlandsche volk moeten worden geacht veretechen. naar de meenlng van bovengenoem de besturen, de vraagstukken van dezen tak van volksbestaan betreffende, zeer bijzondere studie. Vooral In dezen crisistijd is gebleken van welk een groot belang het zou zijn geweest, wanneer ons land reeds Voor het uitbreken daarvan, een goed geoutilleerd Ministerie van Landbouw zou hebben gehad, waarvan de daaraan verbonden ambtenaren den geheelen economlschen gang van bedrijfsleven konden overzien. Waar ook bijna ieder omliggend land een af zonderlijk Ministerie van Landbouw heeft en daar dus algemeen de behoefte hieraan blijkt te worden gevoeld nemen vorengenoemde besturen de vrijheid. Hare Majesteit nog eens te wijzen op de groote beteekenis, welke deze tak van volksbestaan, waarbij ongeveer de helft van het Nederlandsche volk is betrokken, voor onze geheele Natie heeft. Zooals reeds bekend is geworden, zal het op 1 Juli van dit jaar vijftig jaar geleden zijn, dat de A. N. W. B.-Toeristenbond voor Nederland werd opgericht. Vijftig jaar! Een menschenleeftijd. waarin zoo duidelijk te aangetoond, dat arbeid jong en frtech houdt, krachtig en doelbewust. Want, ondanks de vijf tig jaren. welke de A.N.W.B. torst, te hij In Zijn arbeid, in al zijn uitingen naar bulten een organisatie gebleven, waarin het Jeugdig vuur en de overtuigde geestdrift voor haar Idealen onverminderd zijn gebleven. Wanneer wij terugzien op haar eervol ver leden, dan blijkt weer eens duidelijk, van welk belang de vorming van het jonge, wordende geslacht te. De jongens, die den A. N. W B. oprichtten, hidden een Ideaal, hetwelk voor hen bet kom pas was, dat den te volgen weg wees. ZU on dervonden en aanvaardden ook de waarheid, dat de weg tot slagen door moeilijkheden gaat en men door onverpoosden, eervoUen strijd groot wordt. Deze jonge menschen. van wie velen niet ouder waren dan 16 i 17 Jaar. slechte enkelen boven de 30, waren doordrongen van de groote beteekenis van het zich eendrachtig geven aan een taak, welke, zoowel Individueel als voor hen gevamenlijkvan practlschen, maatechappelij- ken en ideëelen aard was. Zij waren de pioniers, die rusteloos voort arbeidden en na bet bereiken van bet eerste De eerste der Venetiaansche gondels, die b(j gelegenheid van de wereldtentoonstelling te Chicago rondom de „lagune' zal varen waarop de expositiegebouwen staan. et ultimatum dat een abonnement- nemer” ons gisteren „met hoogachting" toezond, zegt: „Indien u voortgaat, door middel van uwe courant, de tegenwoordige Dultscbe staats macht, den rijkskanselier Adolf Hitler cn de aanhangers zijner partij, in het bizouder, te belasteren, hun daden onchristelijk noemt, den heer dr. Joseph Göbbels een trawant van Hitler noemt, Hltlerbenden en dergelijke scheldwoor den verkondigt en daarmede haat zaait* tegen ons, Dultechers, lederen Hollandschen lezer uwer krant volpropt met vijandschap tegen al wat Dultech is, zal ik er voor zorgen, dat uw correspondent te Berlijn gemuilkorfd wordt, en wel om onze katholieke leer, die daar zegt „GU zult uwen naaste lief hebben". Enzoovoorte. WU laten het aan onze lezers over om te be- oordeelen of wU zoo mateloos schelden, laste ren en vijandschap zaaien tegen de Dultechers als onze „abonnementnemer" overigens „met hoogachting" beweert. Het recht om de naxi- gedachte niet in alle opzichten te deelen en de nazl-dragers dier gedachte niet door dik en dun te verdedigen, behouden wu ons voor. En met de meeste hoogachting raden wU onzen ..abon nementnemer'' aan om aanstaanden Zondag niet den preekstoel zUner parochiekerk op te stormen om den geestelUke, die het verstokte geweten zUner toehoorders ramt, nazl-naasten- itevend neer te knuppelen; en wU bezweren hem onzen BerlUnschen correspondent, die immers ook zUn naaste te, en dien hU dus lief moet hebben als zich-selven. niet te willen muil korven. Heusich. meneer. wU zUn niet bang. Juffrouw Johanna Groneman, die dezer dagen het, arte weet hoe lang verbeide genoegen smaakte van in een buitenlandsche krant .gedrukt te staan" en van wie deze krant, het orgaan van Hitler- zelf, ons wist te onthullen dat zU een „hol- lAndteche Schriftstellerin" te; Juffrouw Johanna Groneman. herhalen we, vergist zich werkelUk wanneer ze schrüft: .Achter dit alles schuilt de vrees en zelfs da groote angst, dat Dultschland dit mooie landje nog eens in zUn zak zal steken.” Neen, we zUn niet bang En daarom hebben wU er ons ook niet over verheugd, toen Duitsch- land lam geslagen en uitgehongerd in Versailles nog eens „een trap achterna” kreeg. Veertien jaren lang heeft de Nederlandsche openbare meenlng Dultschland gesteund in zUn gerecht vaardigde etechen van schrapping der herstel betalingen. van teruggave zUner onrechtmatig ontnomen gebieden, van herziening der ver dragen die Dultschland wederrechtelijk de plaats onder de staten ontzeggen, waarop het recht beeft. Maar zooals Nederland niet bang ia voor Dultschland, zoo moge ook Dultschland de waarheid niet vreeaen: de waarheid dat er in feite nog niet zoo heel veel veranderde slndZ’ Dultschland zich op genade of ongenade over gaf. een aantal vreemde generalen het land controleerde, een Amerikaansche voogd over de Relchsbank werd aangesteld, buitenlandsche troepen een hatelUke dat geven we toe, maar onoverwlnnelUke „Wacht am Rhein" vormden. De Dultechers die naar Nederland kwamen, heeft men zelfs in dezen tUd van werkloosheid nooit blzondere moeilUkbeden in den weg ge legd. Wanneer echter deze Dultechers hier alleen den „Gulden” kunnen waardeeren en vooral, wanneer zU steunende op hun getal, bier de lakens zouden willen ultdeelen, dan ver- wUzen wij hen naar onze uitstekende, snelle en comfortabele treinen, die hen in enkele uren terug voeren naar het land, waar de nazi's hun naasten Hef hebben. Rijwielpad in het Gooi met tad-wegwijzer. f Bondspaddeiutotl). schaft” noemen mag (al is het heel Iets anders dan wat men met dit woord elders bedoelt) en dat de productie aanpast aan den afzet, dan sta steeds voorop, dat een zeer belangrijk deel van dien afzet was: afzet in het buitenland. Dat die afzet in het buitenland voor een zeer groot percen tage verloren ging, te de oorzaak-bjj-uitstek van alle ellende. En tegen die oorzaak werd in het verleden te weinig gedaan. De Regeerlng, die de agrarische bedrijven „regelen gaat en die naar onze meenlng ook de industrie op dezelfde wijze moet behandelen, zal dan ook op de eerste plaats met de hardnekkigheid van een terrier heb ben te vechten voor den afzet onzer pro- tucten in den vreemde. ZU zal eerst mogen overgaan tot beslissingen, die bepaalde ex- portbedrijven inkrimpen, nadat zU tot het uiterste zich heeft ingespannen, om de af zetgebieden, dié reeds ontruimd moesten worden, terug te bekomen en om dreigende verliezen van afzet tegen te houden. De wapenen, om zich in het defensief Uverig te weren, heeft zU reeds of kan zU zich verschaffen. ZU beschikt over de be voegdheden, die de Deviezenwet haar gaf. ZU make daar gebruik van. ZU heeft „Cristeinvoerwet”. En zU behoeft maar aan de Sta ten-Generaal verruiming te vragen van de bevoegdheden, haar door deze wet toegestaan, om niet slechts „overmatigen”, doch allen ongewenschten Invoer te kun nen weren. Dan kan zU optreden tegen de verschillende vormen van dumping, dan kan zU de soms zeer funeste buitenlandsche trustpolltlek doelmatig bestrijden, dan be hoeft zU niet meer de contingenten voor alle landen proportioneel vast te stellen, maar kan zU onderscheid maken tusschen landen, die ons r e d e 1U k, en landen, die ons ontedeljjk behandelen. Voorts ga zU nu elndehjk eens over tot een ferme tariefpolitiek. Te lang reeds heeft men (hopend tegen alle hoop in, dat de fraaie woorden van Genève tenslotte een maal in daden zouden worden omgezet) gewacht met het invoeren van een onder- handelingstarief, dat onze onderhandelaars, die de zure taak hebben, om, praktisch on gewapend, telkens in het strijdperk te tre den voor het behoud onzer exportmogehjk- heden, in onnoemelijk sterker positie plaatsen zou. De onderhandelingen, pas nog te BerlUn gevoerd en dAar kon men dan nog als contra-prestatie een verlaging der rente van het Nederlandsch-Duitsche cre- diet in het geding brengen hebben op nieuw afdoende bewezen, dat het de aller hoogste tUd te, om ons handelspolitiek arsenaal aan te vullen. Binnen den kortst mogelUken tijd zullen wij hebben te zorgen, dat onze onderhandelaars, als zU uittrek ken naar de hoofdsteden van Europa, niet langer nederig een smeekschrift behoeven aan te bieden, maar met de zelfbewustheid van den Nederlandschen koopman een „do ut des”-polltiek een wederkeerigheids- politiek kunnen volgen. „WU hebben” aldus Minister Verschuur eens in de Tweede Kamer „het langst stand gehouden bU het aan flarden geschoten vaandel van den vrU handel.” Thans moet ons realiteitsbesef ons er toe brengen, de reciprociteit in onze vaan te schrijven. Zooals tot nog toe, wU herhalen het, gaat het niet langer. Met hun werk, dat steeds grooter en om- vangrUker werd, in beteekente won en meer en meer aandacht trok en waardeertrw genoot, groeiden zU op tot bruikbare staatsburgers, door hun ervaringen beseffend, dat in eenheid en eensgezindheid de geheime kracht ligt beslo ten, welke bindt en niet scheldt. Zoo groeide het werk van den A.N.WB., dank zU het onverpoosde werk der pioniers, waarvan velen thans vergrUsd zUn en anderen door jon geren werden opgevolgd. Die ouden, van wie de voorzitter, de heer Edo J. Bergsma, bUna 40 jaar aan het hoofd der vereenlglng staat, de heer G. A. Pos 40 jaar deel heeft uitgemaakt van het dagelUksch bestuur, het pas afgetreden lid van dit college, thans eerelld. de heer J. C. Redelé, 36 jaar om ons tot dit drietal te bepalen hebben nimmer den arbeid als een last, doch Immer als een lust beschouwd. ZU hebben met zooveel anderen van den beginne af hun levensperiode in den Bond beschouwd als een praeludlum tot grootere uitbreiding en volmaking door anderen van hetgeen door hen tot stand was gebracht. Zonder de gezonde eigenschappen van deze gave jonge menschen zou de ANWB, nooit geworden zUn de krachtige, stuwende vereenl- ging, welke een zegen te geworden voor ons land en ons volk, want men mag zeggen dat de Bondsbelangen in den waren zin volksbelangen zijn geworden. Hoe zal het komend kabinet hier tegen over staan? Op het moment te nog niet bekend, wie de mannen zUn, die het zullen vormen, en welke de partUen, die het zullen schragen. Maar wel zal naar alle waarschUnlUkheid Dr. CoUjn de leider wezen in de komende jaren. Dr. ColUn, die In het Internationaal milieu tot het laatste toe met hardnekklgen moed de vaan van den vrUen handel om klemd heeft, trok tot nog toe in ons eigen parlement de consequenties van zUn hou ding te Genève. Zelfs de zuiver fiscale tUde- lUk heffing van opcenten op ons tarief vond in zUn oogen geen genade. Den ColUn van toen hebben wU niet kunnen bewonde ren, omdat-wU van oordeel zUn, dat ons land hoezeer oprecht den vrijen handel aanhangend en verdedigend zich niet behoeft op te offeren aan wat door kwaden wil en onverstand der wereldbeheerschende naties meer en meer een hersenschim ge worden te. Toch zUn van den huldigen kabinetsfor mateur in de Tweede Kamer ook wel eens andere klanken vernomen. Op 1 Juni 1932 bU de behandeling der Deviezenwet ver klaarde hU zich bereid, „om de Regeerlng te steunen bU maatregelen, die de bedoeling hebben ons te verweren, wanneer dat ver weer noodzakelUk te." Toen sprak hU de woorden en zU maakten indruk in het buitenland dat de menschen, die nu maar eens de jassen wilden uitgooien, goed moesten beseffen, dat het dan ook op vol houden aankwam. Eenmaal tot tegenweer overgegaan, zou men met allebei de hak ken in de klei dóór moeten zetten tot het bittere einde. -V Tot die houding zal Nederland thans die- nen te besluiten. Indien Dr. ColUn daarbU i voorgaat, zal de groote meerderheid van het Nederlandsche volk achter hem staan met de volharding, die hU noodzakelUk acht. Met de jassen uit! Met de hakken In de klei! In een Dinsdagavond in het Volksgebouw te Den Haag gehouden vergadering van de Com munistische PartU Holland, afd. Den Haag, deelde de spreker, het Tweede Kamerlid L. de Visser, o. m mede, dat door hem heden bU den voorzitter der Tweede Kamer een voorstel is Ingediend, ten einde de artikelen 139, 131 en 133 van de Kieswet in dier voeger te wijzigen dat de daarin genoemde termijnen, binnen welke de gekozen Tweede Kamerleden de in die artikelen genoemde stukken en bescheiden moeten inzenden, worden gebracht op drip maanden. De bedoeling hiervan te. thans een noodwetje in het leven te roepen, waardoor het mogelijk wordt, dat de bU de Jongste verkiezingen tot Kamerlid gekozen Indonesiërs ook werkelUk zitting zullen kunnen nemen. De Industrie te voor ons volksbestaan van zeker zooveel gewicht als de landbouw. In normale rijden geeft zU aan tweemaal zoo veel arbeiders werk. Hare belangrijkheid «al nog toenemen, naarmate ons agrarisch bedrijf door de internationale omstandig heden, die zUn export belemmeren, wordt teruggedrongen. En voor haar we wezen daarop in ons tweede artikel te tot nog toe bU lange na niet gedaan, wat voor den landbouw tot stand kwam. Maatregelen, die haar een behoorUjken export doen verwerven of behouden, maat regelen, die haar het haar toekomend rechtmatig deel van den blnnenlandschen afzet reserveeren, maatregelen, die ertegen waken, dat «U nog langer werken moet tegen prijzen, welke haar ondergang betee- kenen, mogen niet langer worden uitge steld. En evenals bU den landbouw dient ook ten haren behoeve opgetreden in een breed plan, in een kader, dat alle in het nauw geraakte belangen naast elkaar zet en tegen elkander afweegt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 14