NAAR SELF-HELP!
Prikkeldraad
H
den A.N.W.B
van
EEN TERUGBLIK
Ei!
Doodgeschoten
7
WELKE WEG DAN WEL?
Tegenweer!
Kranige jongens
Wij willen Holland hoaen
WOENSDAG 10 MEI
VENETIË AAN HET MICHIGAN-MEER
R.K. Marinepersoneel
EEN LANDBOUW-MINISTERIE
Niet uit eigen geweer
VOORZITTER. VOLKSRAAD
De dienstweigeraars bij
de marine
Zeventien Europeeache matrozen
veroordeeld
Lyk van een jager gevonden in
sloot lange dan weg
Oprichting van een militaire
belangenvereeniging
Adres van de eamenwerhende
Boerenbonden aan H. M.
de Koningifi
Wanneer een tak van eport popu
lair kan genoemd worden ie
dit zeker het geval met
de wielereport
DE INDONESIËRS IN DE
TWEEDE KAMER?
L. de Visser wil een noodwetje
V
f
die
de
Apotheker>as«iatent-Examen
WU willen Holland houen!
een
Nederland
komen, zal de moeilijke, verantwoordelijke
i
rijwiel,
Met de jassen uit!
Met de hakken in de klei!
Opgeroepen 3 candldaten. Oe-
d. End, Soestdijk.
oor-
nlet
UTRECHT,
slaagd mej. H.
Op grond hiervan verzoeken genoemde be
sturen Hare Majesteit tn het thans te formee-
ren kabinet een afzonderlijk Ministerie van
Landbouw op te willen nemen, met daaronder
een bekwaam en alleszins deskundig Dlrecteur-
Oeneraal. Ondanks de noodzakelijke bezuini
ging op de Staatsuitgaven moet h.l. het vraag
stuk van den landbouw zoo belangrijk worden
geacht, dat uitgaven voor Instelling van een
dergelijk, goed geoutilleerd Ministerie, alleszins
zijn gewettigd.
BOERABAJA, 10 Mei. (Aneta) De Zeekrijgs-
raad heeft wegens dienstweigering tot zes
maanden gevangenisstraf, onder aftrek van den
tijd doorgebracht In preventieve hechtenis, ver
oordeeld de matrocen Beun. Zwakman. Schorsy,
Van Tricht. Hoekmeyer, Oele, Dirksen. Schutte
en Edclus.
Tot zes maanden gevangenisstraf, onder af
trek van den tijd doorgebracht in preventieve
hechtenis, benevens verwijdering uit den mili
tairen dienst, werden veroordeeld de matrozen
Pepplnck, De Ridder, van Waardenburg, Bllk-
man en Wlllemse.
Tot acht maanden gevangenisstraf, onder af
trek van den tijd doorgebracht In preventieve
hechtenis, benevens verwijdering uit den mili
tairen dienst werden veroordeeld de matrozen
Salverda en Kamp.
Tot tien maanden gevangenisstraf, onder af
trek van den tijd doorgebracht In preventieve
hechtenis, benevens verwijdering uit den mili
tairen dienst werd veroordeeld de matroos Cor
nells.
De matroos Belgraven werd v r U gespr o-
Het R. K Marineweekblad verneemt, dat bet
in de bedoeling ligt binnenkort over te gaan tot
oprichting van een militaire belangenvereeni
ging op katholieken grondslag ter behartiging
van de met de militaire positie verband houden
de belangen van het katholieke marineperso
neel.
Deze oprichting houdt verband met de door
den Minister van Defensie vastgestelde Reso
lutie van 18 April JJ. Het katholiek marine
personeel wenscht zich geheel te richten naar
de door den minister vastgestelde regelen.
Z. H. Exc. de Bteschop van Haarlem zou In
beginsel geen bezwaar hebben tegen de oprich
ting van zoodanige vereenlglng voor katnoUek
marinepersoneel.
Te Mlddelbeers is in den afgeloopen nacht
in een sloot het Hjk gevonden van den 53-
jarigen landbouwer T. Dicker uit Mlddelbeers.
Toen de heer Dicker Dinsdagavond om tien
uur nog niet thuis was gekomen, ging zijn
familie en de politie er met lantaarns op uit om
hem in de donkere bosschen te zoeken. Te on
geveer twee uur In den nacht vond men het
Hjk van den heer Dicker met een schotwond In
den hals, terwijl de schedel een kleinere wonde
vertoonde. Het geweer van den heer Dicker
hing hem nog op den rug. Het was niet geladen.
Het wordt niet onmogelijk geacht dat Dicker ia
getroffen door een schot van een persoon, die
hem op de jacht vergezeld zou hebben. Dicker,
die in het bezit is van een jachtacte, was
Dinsdagavond per rijwiel op de konijnenjacht
gegaan. Het rijwiel is nog niet teruggevonden.
De marechaussee heeft een uitgebreid onder
soek Ingesteld. Het terrein van het ongeval is
in vrijden omtrek afgezet. Hedenmiddag aal het
parket arriveeren. De omstandigheden wijsen
erop, dat Dicker niet door een schot uit zijn
eigen geweer kan zijn getroffen
„Een structuurwijziging van den
landbouw volgens een vast plan
dient haar complement te vinden
in een niet minder systematische
regeling van andere takken van
bedrijf, in de allereerste plaats van
de industrie, welke onder de bron
nen van volksbestaan wel de voor
naamste plaats inneemt.'*
LEIDEN. Economisch doet.-ex. indologie, de
heer J. R. van Blom; cand.-ex. rechten, de
heeren J. M. A. H. Luns en C. H. van Benden
burg.
BUITENZORG. 10 Mei. (Aneta.) Benoemd
tot voorzitter van den Volksraad de beer mt,
'B. J. Spit, thans hoofdambtenaar voor de wet
geving bij het Departemeent van Justitie.
nel glijdt Nederland thans langs de
helling der kriste naar beneden. De
^zwaarst geteisterde takken van ons
bedrijfsleven werden voor zoover zij van
doorslaggevende beteekenis zijn voor ons
volksbestaan met tientallen mlllioenen
gesteund. Maar de neergang duurt voort.
Landbouw en tuinbouw, handel en Industrie
hollen naar omlaag, omdat tegen de
zaken dier neerwaartsche beweging
voldoende werd en wordt opgetreden.
Wat den landbouw betreft, heeft
groote complex steunmaatregelen, die,
voor één, naar gelang de nood neep,
Edo J. Bergsma, Voorzitter van den
A.N.W.B. Toeristenbond voor Nederland
het
één
tot
stand gekomen, alle onderling verband mis
ten, tenslotte de Regeerlng tot de conclusie
geleid, dat de tijd voor krasser en meer
omvattend ingrijpen gekomen is. „Steun-
verleening door kunstmatige prijsvorming,”
zoo schreven de Ministers Verschuur en De
Geer in de Memorie van Toelichting op hun
ontwerp-landbouwmachtigingswet, „kan op
den duur niet nalaten een toestand te
scheppen, waarbij regeling der productie
moet volgen.” En dat ontwerp gaf dan ook
aan de Regeerlng de volmachten, om, zoo
noodig, de productie van een aantal agrari
sche producten te beperken. Het zou immers
onvermijdelijk tot een débacle lelden, in
dien onze kleine volksgemeenschap maar
maand in maand uit, jaar in jaar uit, de
«weldige verliezen op den export betalen
Heef, terwijl de kans, dat die export zich
nog ooit tot den ouden omvang herstellen
zal, verkeken is.
Als straks de nieuwe Kamer aan het
nieuwe Kabinet de bevoegdheden geeft ui
de mate, waarin Minister Verschuur ze
vroeg, zal de Regeerlng op soepele wijze
heel het agrarische productie-apparaat
kunnen beheerschen. Zij zal dan de afzet
mogelijkheden kunnen bezien en naar be
vind van zaken dwingend kunnen optreden
ten opzichte van den omvang der produc
tie.
De vrije werking der wet van vraag en
aanbod, die onze landbouwende bevolking
in den afgrond joeg, zal daarmede zijn uit
geschakeld. Het is het eenige systeem, dat,
door deskundigen weloverwogen toegepast,
ons agrarisch bedrijf op den duur in stana
kan houden in den omvang, welken de om
standigheden nu eenmaal opdringen.
Maar dit systeem leidt tot consequenties.
Krimpt men in verband met de zwaar ge
havende exportmogelijkheden sommige tak
ken van agrarisch bedrijfsleven (de veehou
derij b.v.) in, dan schept men werkloos
heid. Vormt men andere bedrijfstakken óm,
begint men b.v. tarwebouw in streken, waar
tot nog toe slechts sprake was van de aan
veel meer handen werk verschaffende In
tensieve cultuur, dan schept men opnieuw
werkloosheid. Daarom zal eene Regeerlng,
die bedrijven van zoo groote beteekenis als
land- en tuinbouw van boven af gaat rege
len en Inkrimpen, er niet aan kunnen ont
komen, ook voor de andere deelen van ons
bedrijfsleven meer te doen dan tot nog toe.
Die plicht wordt haar opgelegd door het
feit, dat een agrarische dictatuur werkloos- Ij j j I w wa
heid schept door de beperking van sommige
bedrijfstakken, terwijl bovendien de in han
del of nijverheid werkzame binnenlandsche
consument van land-.en tuinbouwproduc
ten zich ten behoeve van de producenten
dier artikelen een last ziet opgelegd en op
dien grond aanspraak mag maken op meer
dere belangstelling der Overheid óók voor
het bedrijf, waarin hij zijn bestaan moet
▼inden.
Wanneer men zich vereenlgt met een over
heel de linie radicaal ingrijpen in onze
agrarische bedrijven, waarvoor de basis is
gelegd in de landbouwmachtigingswet, dan
dient men de consequenties daaruit te trek
ken en moet men onderschrijven de vol
gende zinsnede uit het Voorloopig Verslag
der Tweede Kamer over die wet. We lezen
daar en wij voor ons stemmen daarmede
volkomen in:
Txoch er is méér! Wanneer én in den
J landbouw én in de industrieele bedrij
ven onder den dwang der omstandig-
heden tot een dwangsysteem wordt over- üie**l ath een volgend kozen, dat *U met toe
gegaan, dat men onzentwegen „Planwlrt- nemend succes nastreefden.
De voorgeschiedenis der oprichting van den
Bond gaan we voorbij.
De oprichting zelve op 1 Juli 1883 had ten
doel het véloclpède-rijden in Nederland, dat
zich, door gemis aan centrale organisatie, niet
in gelijke mate had ontwikkeld als in andere
landen van Europa, op alle mogelijke wijzen te
bevorderen en te gerieven doof: a. ten minste
eenmaal per jaar een wedstrijd in het rijden
op vélocipèdes, uitsluitend voör amateur-rij-
ders, te houden; b. het toeren in Nederland te
ondersteunen en uit te breiden door benoeming
van vertegenwoordigers van den Bond in groote
steden, het drukken van kaarten voor het ge
bruik door vélocipèdlsten, enz.; c. het verkeer
tusschen verschillende clubs onderling te ver
gemakkelijken; d. de rechten van vélocipèdlsten
te handhaven; e. véloclpèdeclubs In steden,
waar ze ntet bestonden, op te richten.
Voorzitter der vereenlglng (.Het Neder
landsen Véloclpède Bond") werd de heer G.
H. Bingham, captain der Haagsche véloclpède-
club „De Ooievaar”. Het ledental bedroeg op
30 Januari 1884, toen te Rotterdam de eerste
bestuursvergadering werd gehouden, 93 werken
de leden en 103 niet-werkende leden. In deze
vergadering werd besloten den heer E. J Bergs
ma te Leeuwarden als hoofdafgevaardigde voor
district VI (Groningen en Friesland) voor te
stellen.
Nadat voorts het ontworpen reglement gron
dig was nagezien, werd het den secretaris ter
hand gesteld, om het door een taalkundige te
doen redigeeren. Besloten werd nog zoo spoedig
mogelijk een handboek uit te geven. Afgevaar
digden werden dringend uitgenoodlgd in alle
steden van hun district een consul te benoe
men, „alsook In alle steden en grootere dorpen
hotels, koffiehuizen en reparateurs te noteeren."
Ook werd hun verzocht de meest nauwkeurige
inlichtingen over de wegen in hun district op
te geven.
In deze korte vermelding herkent men reeds
enkele zaken, welke thans nog steeds dg volle
belangstelling van het bestuur hebben.
Op 31 September 1884 werd de heer Edo J.
Bergsma als voorzitter gekozen.
In de Staatscourant van 5 en 6 Juli 1885 no.
156, werden de Grondregelen van den Bond op
genomen en hiermede was de Algemeene Ne-
derlandsche Wielrijders Bond, gelijk de naam
toen reeds duidde, getreden in de rij der groote
vereenlgingen. Althans men wilde op grooteren
voet voortgaan op het Ingeslagen pad.
De propaganda voor het véloclpède-rijden
werd krachtig ter hand genomen.
.De Nederlandsche wielersport zei het in
1885 uitgebrachte Jaarverslag. ,Js geen kunst
matig gekweekt broelkastplantje, maar de
krachtige jonge stam van een boom, die op ge
zonden bodem in de vrije natuur groeit en eens
zijn vruchtdragende takken over ons geheele
land zal ultbrelden."
Een voorspelling, welke volkomen werd ver
wezenlijkt!
De wielersport werd gepropageerd om bet
wielrijden populair te maken, doch dat het toe
risme als doel en wel als vrij nabijliggend doel
werd beschouwd, bleek reeds in 1886, toen er in
het Bondsorgaan op gewezen werd, dat de
Bond zich in dat jaar meer geult bad in wed
strijden dan in het bevorderen van reizen en
toeren; hieraan werd toegevoegd: Jta 1887 aal
dit anders zijn.”
Behalve de tot mannen opgegroeide jongens
Dit jonge geslacht, eenmaal tot rijpheid ge
komen. zal de moeilijke, verantwoordelijke en
eervolle taak in gezin en maatschappij van de
ouderen en heengeganen moeten overnemen en
voortzetten.
Zal het hiertoe in staat zijn, dan is vroeg
tijdig ontwakende belangstelling voor een of
ander ideaal onontbeerlijk, want de strijd om
dit te bereiken schoolt den geest, kweekt zelf
respect en vertrouwen, gevoel van saamhoorig-
heid en eensgezindheid.
van '83 en later, traden toen ook reeds velen,
die tot de meer bedaagden behoorden, tot het
lidmaatschap van den Bond toe.
Wanneer één tak van sport populair kan ge
noemd worden, is dit zeker het geval met de
wielersport. In ons land is die populariteit voor
het grootste deel te danken aan den A. N. W. B.
De nadeelen, aan het wielrijden verbonden,
heeft hij zooveel mogelijk geweerd of genezen,
de vooroordeelen heeft hij bestreden, onwilllgen
heeft hij bekeerd.
Met welk een breeden, vèr-voorultzienden blik
de geestdriftige, maar toch steeds bedachtzame,
tactische voorzitter, de heer Edo J. Bergsma,
de zaken bekeek en den Bond bestuurde, moge
blijken uit hetgeen hij in Januari 1800 in het
Bondsorgaan om. schreef over de taak van den
Bond in de naaste toekomst:
a. een reiswijzer onderhouden en verbeteren
en het werk aanvullen door het opnemen van
de wegen in een tamelijk uitgestrekt gebied over
de Nederlandsche grenzen, opdat ook de Neder
landsche grensbewoner naar alle zijden toeren
en reizen kan met den Bondsrelswijzer als al
wetende vraagbaak In den zak;
b. het plaatsen van waarschuwingsborden op
gevaarlijke plaatsen;
c. betere regeling van de verhouding tusschen
den Bond en de Bondshotels;
d. het aanbrengen van hotetechllden;
e. bevordering van het plaatsen van weg
wijzers;
f. bestrijding van gemeentelijke politieverorde
ningen, die het wielrijden reglementeeren, doch
bevordering van een voor het geheele land gel
dende wetgeving op dit punt In den geest van
de desbetreffende Engelsche wet;
g. bevordering van de kennis der wijze, waar
op wegen kunnen worden aangelegd, die beter
zijn dan vele bestaande en tevens op den duur
goedkooper voor de onderhoudsplichtigen;
h. bevordering van het bestemmen van be
paalde paden en wegen voor wielrijders op de
wijze van ruiterpaden (te Utrecht reeds sedert
jaren ingevoerd);
1. het bevorderen van een goede verstand
houding tusschen de wielrijders ter eene zijde
en het publiek, de tolbeambten, bestuurslichamen
enz. ter andere zijde.
Uitvoer van lijnolie
In verband met ten aanzien van den uitvoer
van lijnolie naar Dultschland te stellen rege
len worden belanghebbende exporteurs verzocht
zich ten spoedigste te wenden tot het Crisis In-
en Uitvoerbureau. Laan van Meerdervoort 84.
's Gravenhage, onder opgave van hun export
naar Dultschland gedurende het jaar 1933, be
nevens gegevens betreffende hetgeen door hen
is uitgevoerd vanaf 1 Januari 1933 tot 10 Mei
1933.
Exporteurs, die zich niet voor 15 Mei as. aan
melden. kunnen niet meer in aanmerking ko
men voor het verkrijgen van uitvoercertlflcaten.
De besturen van de Samenwerkende Boeren
bonden in Nederland hebben per schrijven het
volgende onder de aandacht van H. M. de Ko
ningin gebracht.
Aangezien de landbouw en de landbouwende
bevolking van fundamenteels en cultureels be
teekenis voor onzen Nederlandachen Staat en
ons Nederlandsche volk moeten worden geacht
veretechen. naar de meenlng van bovengenoem
de besturen, de vraagstukken van dezen tak van
volksbestaan betreffende, zeer bijzondere studie.
Vooral In dezen crisistijd is gebleken van welk
een groot belang het zou zijn geweest, wanneer
ons land reeds Voor het uitbreken daarvan, een
goed geoutilleerd Ministerie van Landbouw zou
hebben gehad, waarvan de daaraan verbonden
ambtenaren den geheelen economlschen gang
van bedrijfsleven konden overzien.
Waar ook bijna ieder omliggend land een af
zonderlijk Ministerie van Landbouw heeft
en daar dus algemeen de behoefte hieraan blijkt
te worden gevoeld nemen vorengenoemde
besturen de vrijheid. Hare Majesteit nog eens
te wijzen op de groote beteekenis, welke deze
tak van volksbestaan, waarbij ongeveer de helft
van het Nederlandsche volk is betrokken, voor
onze geheele Natie heeft.
Zooals reeds bekend is geworden, zal het op
1 Juli van dit jaar vijftig jaar geleden zijn, dat
de A. N. W. B.-Toeristenbond voor Nederland
werd opgericht.
Vijftig jaar!
Een menschenleeftijd. waarin zoo duidelijk
te aangetoond, dat arbeid jong en frtech houdt,
krachtig en doelbewust. Want, ondanks de vijf
tig jaren. welke de A.N.W.B. torst, te hij In
Zijn arbeid, in al zijn uitingen naar bulten een
organisatie gebleven, waarin het Jeugdig vuur
en de overtuigde geestdrift voor haar Idealen
onverminderd zijn gebleven.
Wanneer wij terugzien op haar eervol ver
leden, dan blijkt weer eens duidelijk, van welk
belang de vorming van het jonge, wordende
geslacht te.
De jongens, die den A. N. W B. oprichtten,
hidden een Ideaal, hetwelk voor hen bet kom
pas was, dat den te volgen weg wees. ZU on
dervonden en aanvaardden ook de waarheid,
dat de weg tot slagen door moeilijkheden gaat
en men door onverpoosden, eervoUen strijd groot
wordt.
Deze jonge menschen. van wie velen niet
ouder waren dan 16 i 17 Jaar. slechte enkelen
boven de 30, waren doordrongen van de groote
beteekenis van het zich eendrachtig geven aan
een taak, welke, zoowel Individueel als voor hen
gevamenlijkvan practlschen, maatechappelij-
ken en ideëelen aard was.
Zij waren de pioniers, die rusteloos voort
arbeidden en na bet bereiken van bet eerste
De eerste der Venetiaansche gondels, die b(j gelegenheid van de wereldtentoonstelling
te Chicago rondom de „lagune' zal varen waarop de expositiegebouwen staan.
et ultimatum dat een abonnement-
nemer” ons gisteren „met hoogachting"
toezond, zegt:
„Indien u voortgaat, door middel van uwe
courant, de tegenwoordige Dultscbe staats
macht, den rijkskanselier Adolf Hitler cn de
aanhangers zijner partij, in het bizouder, te
belasteren, hun daden onchristelijk noemt, den
heer dr. Joseph Göbbels een trawant van Hitler
noemt, Hltlerbenden en dergelijke scheldwoor
den verkondigt en daarmede haat zaait* tegen
ons, Dultechers, lederen Hollandschen lezer
uwer krant volpropt met vijandschap tegen al
wat Dultech is, zal ik er voor zorgen, dat uw
correspondent te Berlijn gemuilkorfd wordt, en
wel om onze katholieke leer, die daar zegt
„GU zult uwen naaste lief hebben". Enzoovoorte.
WU laten het aan onze lezers over om te be-
oordeelen of wU zoo mateloos schelden, laste
ren en vijandschap zaaien tegen de Dultechers
als onze „abonnementnemer" overigens „met
hoogachting" beweert. Het recht om de naxi-
gedachte niet in alle opzichten te deelen en de
nazl-dragers dier gedachte niet door dik en dun
te verdedigen, behouden wu ons voor. En met
de meeste hoogachting raden wU onzen ..abon
nementnemer'' aan om aanstaanden Zondag
niet den preekstoel zUner parochiekerk op te
stormen om den geestelUke, die het verstokte
geweten zUner toehoorders ramt, nazl-naasten-
itevend neer te knuppelen; en wU bezweren hem
onzen BerlUnschen correspondent, die immers
ook zUn naaste te, en dien hU dus lief moet
hebben als zich-selven. niet te willen muil
korven.
Heusich. meneer. wU zUn niet bang. Juffrouw
Johanna Groneman, die dezer dagen het, arte
weet hoe lang verbeide genoegen smaakte van
in een buitenlandsche krant .gedrukt te staan"
en van wie deze krant, het orgaan van Hitler-
zelf, ons wist te onthullen dat zU een „hol-
lAndteche Schriftstellerin" te; Juffrouw Johanna
Groneman. herhalen we, vergist zich werkelUk
wanneer ze schrüft:
.Achter dit alles schuilt de vrees en zelfs da
groote angst, dat Dultschland dit mooie landje
nog eens in zUn zak zal steken.”
Neen, we zUn niet bang En daarom hebben
wU er ons ook niet over verheugd, toen Duitsch-
land lam geslagen en uitgehongerd in Versailles
nog eens „een trap achterna” kreeg. Veertien
jaren lang heeft de Nederlandsche openbare
meenlng Dultschland gesteund in zUn gerecht
vaardigde etechen van schrapping der herstel
betalingen. van teruggave zUner onrechtmatig
ontnomen gebieden, van herziening der ver
dragen die Dultschland wederrechtelijk de
plaats onder de staten ontzeggen, waarop het
recht beeft.
Maar zooals Nederland niet bang ia voor
Dultschland, zoo moge ook Dultschland de
waarheid niet vreeaen: de waarheid dat er in
feite nog niet zoo heel veel veranderde slndZ’
Dultschland zich op genade of ongenade over
gaf. een aantal vreemde generalen het land
controleerde, een Amerikaansche voogd over de
Relchsbank werd aangesteld, buitenlandsche
troepen een hatelUke dat geven we toe,
maar onoverwlnnelUke „Wacht am Rhein"
vormden.
De Dultechers die naar Nederland kwamen,
heeft men zelfs in dezen tUd van werkloosheid
nooit blzondere moeilUkbeden in den weg ge
legd. Wanneer echter deze Dultechers hier
alleen den „Gulden” kunnen waardeeren en
vooral, wanneer zU steunende op hun getal,
bier de lakens zouden willen ultdeelen, dan ver-
wUzen wij hen naar onze uitstekende, snelle en
comfortabele treinen, die hen in enkele uren
terug voeren naar het land, waar de nazi's hun
naasten Hef hebben.
Rijwielpad in het Gooi met
tad-wegwijzer. f Bondspaddeiutotl).
schaft” noemen mag (al is het heel Iets
anders dan wat men met dit woord elders
bedoelt) en dat de productie aanpast aan
den afzet, dan sta steeds voorop, dat een
zeer belangrijk deel van dien afzet was:
afzet in het buitenland. Dat die afzet in
het buitenland voor een zeer groot percen
tage verloren ging, te de oorzaak-bjj-uitstek
van alle ellende. En tegen die oorzaak werd
in het verleden te weinig gedaan.
De Regeerlng, die de agrarische bedrijven
„regelen gaat en die naar onze meenlng
ook de industrie op dezelfde wijze moet
behandelen, zal dan ook op de eerste plaats
met de hardnekkigheid van een terrier heb
ben te vechten voor den afzet onzer pro-
tucten in den vreemde. ZU zal eerst mogen
overgaan tot beslissingen, die bepaalde ex-
portbedrijven inkrimpen, nadat zU tot het
uiterste zich heeft ingespannen, om de af
zetgebieden, dié reeds ontruimd moesten
worden, terug te bekomen en om dreigende
verliezen van afzet tegen te houden.
De wapenen, om zich in het defensief
Uverig te weren, heeft zU reeds of kan zU
zich verschaffen. ZU beschikt over de be
voegdheden, die de Deviezenwet haar gaf.
ZU make daar gebruik van. ZU heeft
„Cristeinvoerwet”. En zU behoeft maar aan
de Sta ten-Generaal verruiming te vragen
van de bevoegdheden, haar door deze wet
toegestaan, om niet slechts „overmatigen”,
doch allen ongewenschten Invoer te kun
nen weren. Dan kan zU optreden tegen de
verschillende vormen van dumping, dan
kan zU de soms zeer funeste buitenlandsche
trustpolltlek doelmatig bestrijden, dan be
hoeft zU niet meer de contingenten voor
alle landen proportioneel vast te stellen,
maar kan zU onderscheid maken tusschen
landen, die ons r e d e 1U k, en landen, die
ons ontedeljjk behandelen.
Voorts ga zU nu elndehjk eens over tot
een ferme tariefpolitiek. Te lang reeds heeft
men (hopend tegen alle hoop in, dat de
fraaie woorden van Genève tenslotte een
maal in daden zouden worden omgezet)
gewacht met het invoeren van een onder-
handelingstarief, dat onze onderhandelaars,
die de zure taak hebben, om, praktisch on
gewapend, telkens in het strijdperk te tre
den voor het behoud onzer exportmogehjk-
heden, in onnoemelijk sterker positie
plaatsen zou. De onderhandelingen, pas nog
te BerlUn gevoerd en dAar kon men dan
nog als contra-prestatie een verlaging der
rente van het Nederlandsch-Duitsche cre-
diet in het geding brengen hebben op
nieuw afdoende bewezen, dat het de aller
hoogste tUd te, om ons handelspolitiek
arsenaal aan te vullen. Binnen den kortst
mogelUken tijd zullen wij hebben te zorgen,
dat onze onderhandelaars, als zU uittrek
ken naar de hoofdsteden van Europa, niet
langer nederig een smeekschrift behoeven
aan te bieden, maar met de zelfbewustheid
van den Nederlandschen koopman een „do
ut des”-polltiek een wederkeerigheids-
politiek kunnen volgen. „WU hebben”
aldus Minister Verschuur eens in de Tweede
Kamer „het langst stand gehouden bU
het aan flarden geschoten vaandel van den
vrU handel.”
Thans moet ons realiteitsbesef ons er toe
brengen, de reciprociteit in onze vaan te
schrijven. Zooals tot nog toe, wU herhalen
het, gaat het niet langer.
Met hun werk, dat steeds grooter en om-
vangrUker werd, in beteekente won en meer en
meer aandacht trok en waardeertrw genoot,
groeiden zU op tot bruikbare staatsburgers, door
hun ervaringen beseffend, dat in eenheid en
eensgezindheid de geheime kracht ligt beslo
ten, welke bindt en niet scheldt.
Zoo groeide het werk van den A.N.WB., dank
zU het onverpoosde werk der pioniers, waarvan
velen thans vergrUsd zUn en anderen door jon
geren werden opgevolgd. Die ouden, van wie de
voorzitter, de heer Edo J. Bergsma, bUna 40
jaar aan het hoofd der vereenlglng staat, de
heer G. A. Pos 40 jaar deel heeft uitgemaakt
van het dagelUksch bestuur, het pas afgetreden
lid van dit college, thans eerelld. de heer J. C.
Redelé, 36 jaar om ons tot dit drietal te
bepalen hebben nimmer den arbeid als een
last, doch Immer als een lust beschouwd. ZU
hebben met zooveel anderen van den beginne
af hun levensperiode in den Bond beschouwd
als een praeludlum tot grootere uitbreiding en
volmaking door anderen van hetgeen door hen
tot stand was gebracht.
Zonder de gezonde eigenschappen van deze
gave jonge menschen zou de ANWB, nooit
geworden zUn de krachtige, stuwende vereenl-
ging, welke een zegen te geworden voor ons
land en ons volk, want men mag zeggen dat de
Bondsbelangen in den waren zin volksbelangen
zijn geworden.
Hoe zal het komend kabinet hier tegen
over staan?
Op het moment te nog niet bekend, wie
de mannen zUn, die het zullen vormen, en
welke de partUen, die het zullen schragen.
Maar wel zal naar alle waarschUnlUkheid
Dr. CoUjn de leider wezen in de komende
jaren.
Dr. ColUn, die In het Internationaal
milieu tot het laatste toe met hardnekklgen
moed de vaan van den vrUen handel om
klemd heeft, trok tot nog toe in ons eigen
parlement de consequenties van zUn hou
ding te Genève. Zelfs de zuiver fiscale tUde-
lUk heffing van opcenten op ons tarief
vond in zUn oogen geen genade. Den ColUn
van toen hebben wU niet kunnen bewonde
ren, omdat-wU van oordeel zUn, dat ons
land hoezeer oprecht den vrijen handel
aanhangend en verdedigend zich niet
behoeft op te offeren aan wat door kwaden
wil en onverstand der wereldbeheerschende
naties meer en meer een hersenschim ge
worden te.
Toch zUn van den huldigen kabinetsfor
mateur in de Tweede Kamer ook wel eens
andere klanken vernomen. Op 1 Juni 1932
bU de behandeling der Deviezenwet ver
klaarde hU zich bereid, „om de Regeerlng
te steunen bU maatregelen, die de bedoeling
hebben ons te verweren, wanneer dat ver
weer noodzakelUk te." Toen sprak hU de
woorden en zU maakten indruk in het
buitenland dat de menschen, die nu
maar eens de jassen wilden uitgooien, goed
moesten beseffen, dat het dan ook op vol
houden aankwam. Eenmaal tot tegenweer
overgegaan, zou men met allebei de hak
ken in de klei dóór moeten zetten tot het
bittere einde. -V
Tot die houding zal Nederland thans die-
nen te besluiten. Indien Dr. ColUn daarbU i
voorgaat, zal de groote meerderheid van het
Nederlandsche volk achter hem staan met
de volharding, die hU noodzakelUk acht.
Met de jassen uit!
Met de hakken In de klei!
In een Dinsdagavond in het Volksgebouw te
Den Haag gehouden vergadering van de Com
munistische PartU Holland, afd. Den Haag,
deelde de spreker, het Tweede Kamerlid L. de
Visser, o. m mede, dat door hem heden bU den
voorzitter der Tweede Kamer een voorstel is
Ingediend, ten einde de artikelen 139, 131 en
133 van de Kieswet in dier voeger te wijzigen
dat de daarin genoemde termijnen, binnen
welke de gekozen Tweede Kamerleden de in
die artikelen genoemde stukken en bescheiden
moeten inzenden, worden gebracht op drip
maanden.
De bedoeling hiervan te. thans een noodwetje
in het leven te roepen, waardoor het mogelijk
wordt, dat de bU de Jongste verkiezingen tot
Kamerlid gekozen Indonesiërs ook werkelUk
zitting zullen kunnen nemen.
De Industrie te voor ons volksbestaan van
zeker zooveel gewicht als de landbouw. In
normale rijden geeft zU aan tweemaal zoo
veel arbeiders werk. Hare belangrijkheid
«al nog toenemen, naarmate ons agrarisch
bedrijf door de internationale omstandig
heden, die zUn export belemmeren, wordt
teruggedrongen. En voor haar we wezen
daarop in ons tweede artikel te tot nog
toe bU lange na niet gedaan, wat voor den
landbouw tot stand kwam.
Maatregelen, die haar een behoorUjken
export doen verwerven of behouden, maat
regelen, die haar het haar toekomend
rechtmatig deel van den blnnenlandschen
afzet reserveeren, maatregelen, die ertegen
waken, dat «U nog langer werken moet
tegen prijzen, welke haar ondergang betee-
kenen, mogen niet langer worden uitge
steld. En evenals bU den landbouw dient
ook ten haren behoeve opgetreden in een
breed plan, in een kader, dat alle in het
nauw geraakte belangen naast elkaar zet
en tegen elkander afweegt.