Smokkelaars op Mallorca THE COMMERCIAL SIMPI l\ lARPH kl 1 I 4ef Erfdeel Uit hvt Engelsch van Joseph Hocking MANCHESTER! GUARDIAN wh&aaL can den daq I I COTTON:FLAX:WOOL INDUSTRIES I ARTIFICIAL SILK* ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Alle abonné’s Draag ROBINSONschoenen Je kunt er fijn op tippelen! I HET NULPUNT^e DE LAATSTE MAN and through the columns of inbreker Een nieuwe stad nabij Rome “MANCHESTER GUARDIAN I De stem van Briand I DOOR 1OO jaar stoomschip Zeebodem op 10.000 M. An annual subscription of 18 shillings, sent to the Publisher, Juan March, de honing der smokkelaars Nieuw type vlieg machine VERSTIJFD RHEUMATIEK i De crisis- COMMERCIAL", Guardian Buil ding, Manchester, England, will bring the paper to you every Saturday morning. Write for a specimen copy, free of charge. De carrière van een avonturier AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Liet alle tanden trekken - VRIJDAG 19 MEI WATCH THE PROGRESS OF THE BRITISH Z na s Minimin bet monopolie In (Adv.i 45 Ik te inje zeer bekend r.ls voor een tunnel on- Voor goed, smokkelaar dient Leeds? niet dat wel Want I (Ingezonden Mededeellng). Freddy Vrijdag wist heel goed, dat hij niet zoo goed met pijl en boog kon schieten als Ivy, omdat bet maar zelden voorkwam, dat hij de roos van een schietschijf trof. Maar hij was er erg trotsch op, dat hij den boog zoover kon spannen. „Ik zou toch wel eens willen zien, hoe ver ik kan schieten.” zei hij. De pijl ging zoo ver, dat je hem nauwelijks meer kon zien en de zee man kon niet vertellen, waar de nijl neergekomen was. plannen en voor er zes maanden om zjjn heb ik mijn doel bereikt. Welk doel, vroeg Nancy. De rubber. Dan zal je wensch in vervul ling gaan, Nancy. zweeg. Niets geen Tijdena de herdenking van den derden ver jaardag van Briand's beroemde voorstel voor de Vereenlgde Staten van Europa, heeft de stem van den grooten Franschen Vredesapostel nog eens weerklonken door de zalen van den Quai d’Orsay, toen een gramofoonplaat werd afge draaid, waarop zijn op 30 September 1930 te Genève gehouden rede was opgenomen, waarin hij zijn voorstel uiteenzette. was een gelukkige dag voor beide we het contract teekenden, zei op een dag. We zijn er niet den en w jjs te maken, dat een schip met goe deren gezonken was. Nadat March het persoonlijke smokkelen vaar wel had gezegd, ging hij niettemin door met het organiseeren van den smokkelhandel. Bo vendien speculeerde hij op groote schaal, speel de met geld en goederen en heeft menig maal zijn landgenooten tot wanhoop gebracht. HU ging zoover, dat hü een fabriek stichtte en de aandeelen van die onderneming waardevol of waardeloos maakte naarmate hjj dit noodig oordeelde. Zooals vele avonturiers van zün soort werd ook Juan March een soort weldoener. Kreuger deed het voor hem en tegelijk met hem. HU liet zelfs een hospitaal bouwen van zUn eigen geld, maar toen de republiek uitbrak trok hü zich terug Maar nu pastte hü een andere tactiek toe. HU begon aan politiek te doen, kwam in het parlement langs een zijweg Maar daar voelde hü zich niet bepaald thuis. Van alle kan ten kreeg hf) verwUten te hooren over zün won derlijke carrière en het slot van de geschiedenis was, dat men hem gevangen zette. Hier bleef hU en alle voorstellen van zijn kant om tegen enorme waarborgsommen tn vruheid te worden gesteld, of om redenen van gezondheid te wor den vrugelaten voor onbepaalden tijd, misluk ten stuk voor stuk. Men heeft mét hem afgerekend. En met hem is de laatste groote van Mallorca verdwenen. een bedrukt hart. Maar Mary Judson was in zonnige stemming. De maand in Cornwall had wonderen verricht. Alle vermoeienis was ver dwenen, ze was vol plannen voor de toekomst. Nancy moest er om glimlachten. Ik weet wat je denkt, zei Mary. je kunt je niet begrijpen dat ik terug verlang naar Laburnum Cottage, maar ik zeg je, dat Leeds derdaad dreigen de gevaren van alle kanten, niet alleen van de zijde der politie en douane maar ook van de natuur. De rotsen, die in zee staan. zUn vaak een onverkomelüke hindernis, die de smokkelaars dikwUls moeten kiezen bU gebrek aan water. Medelijden kent de politie niet. ZU houdt er methodes op na. die in staat zün een niet-geroutlneerd smokkelaar voor goed te genezen van zijn hartstocht. ZU is even be hendig in het beklimmen van rotsen als de smokkelaars zelf en zoo wordt de strijd vaak een gevecht op leven en dood. In die rotsen be vinden zich trouwens de buitgemaakte goede ren, die nog overgesmokkeld moeten worden of pas aangekomen zün en verder gevoerd moeten worden. Zelden echter gelukt het de politie de smokkelwaar te ontdekken, zoodat de strUd van beide zijden met groote hardnekkigheid en groote nauwkeurigheid wordt gevoerd. Wanneer dit echter een enkelen keer wel gebeurt, dan kan de politie erop rekenen, dat zü den smokkelaars een geweldige schade berokkent, want de smok kelarij heeft ontzaglijke afmetingen aange nomen. Niettemin zjjn de smokkelaars rijk, schatrijk ■oms, zooals dit het geval was met Juan March. HU was in zün jeugd voornamelijk tabakssmok kelaar. Daar was aan te verdienen en hij ver diende zooveel, dat de Spaansche regie in hem een groote concurrent zag. HU werd zelfs een machtig concurrent, met wien men rekening had te houden. Daarom werd met hem een be paalde overeenkomst getroffen, die hierop uit liep, dat March als het ware kreeg voor den tabakshandel. Een van de medewerkers van March was een Bekere Orau. die op een goeden dag in een straat in Valencia werd neergeschoten. Iedereen in Spanje was er van overtuigd, dat deze moord of bedreven, of bevolen was door March, maar niettemin verzuimde de regeering in te grijpen, naar men zeide, omdat zü het geld van den smokkelaar noodig £ad. March ging steeds ver der, werd directeur en eigenaar van een groote bank en speelde grootmoedig den weldoener van behoeftige gezinnen op Mallorca. Wie geld noo dig had, kon bü hem terecht en daar werd druk gebruik van gemaakt. Tijdens den oorlog was March leverancier van verschillende landen en als hjj het nuttig oordeelde een groote som geld ie verdienen, dan gaf hü zijn opdrachtgevers kennis van het verdwijnen van een schip met goederen, waarvoor hu het geld had blnnenge- kregen en dat nooit met goederen beladen in zee was gegaan. Het torpedeeren kwam in dien tijd zoo veel voor, dat het een kleinigheid voor March was zün principalen om den tuin te lei- Zooals bekend, heeft het Amerikaansche ma rineschip .Jtamapo” per radio medegedeeld, dat het uu metingen in den Stillen Oceaan een diepte van 10.000 meter heeft geregistreerd. Deze waarneming geschiedde bü de Japansche kust en is de grootste zeediepte, die ooit Werd gemeten. Tot de zestiger jaren gold een zeker gebied langs de Brazlliaansche kust als de diepste plaats van alle oceanen. Daarna registreerde men 6000 meter bü Alaska en tenslotte meende men in 1874 het record te hebben behaald, toen de „Toescarora" ten Oosten van Japan 8514 meter peilde. Later echter werd op verschillen de plaatsen van den Stillen Oceaan en de Zuid zee tot 9000 meter geregistreerd Wij hebben daarbU steeds te doen met ver anderingen in den zeebodem, met breuken, in zinkingen en verhoogingen, die ten deele tecto- nische. ten deele vulkanische oorzaken hebben. Opvallend Is. dat de grootste diepten niet wor den waargenomen midden in het oceaanbekken, maar aan de randen. Daaruit kan men beslui ten. dat deze inzinkingen van betrekkeiük jon gen datum zün. Deze diepe gedeelten liggen meest in streken, waar ook het land aan voort durende verandering onderhevig is. zooals Ja pan. Langs de vulkanische kusten van den Stil len Oceaan zijn geweldige breuken in den zee bodem waar te nemen. En als men een reliëf kaart van dit gebied zou maken, zou men te genstellingen tusschen gebergten en afgronden ontdekken, zooals'die op de aarde nauwelüks voorkomen: steil en zonder overgang daalt de zeebodem en verheft zich hier en daar tot een nietig eiland, zooals Sint Helena, dat uit zee oprijst als een bloem op een ranken stengel. maar ik ga niet weg voor ik heb volbracht wat ik mün vader heb beloofd. Kindjelief, zei ze. voor ze dien avond naar bed ging, ik weet heel zeker, dat ik morgen om dezen Uid het geheim gevonden heb. Waarom? Heb je er een voorgevoel van? Niet alleen een voorgevoel, ik ben er van overtuigd. Ik voel, dat de waarheid morgen ge openbaard zal zün. Dat zou heerhjk zün, niet waar? Nancy keek haar bevreemd aan; er was een eigenaardige gloed In Mary's oogen. Ik zou er zoo blü om zün. fluisterde de vrouw, dan zou je hartewensch ten minste worden vervuld. Daar heb ik het meeste naar verlangd. Het zal heerlijk zün, Mary. Ja, het zal gebeuren. Geef me nog een kus, Nancy. Nancy kuste haar nogmaals en wilde toen de kamer uitgaan, maar Mary hield haar vast Je bent zooveel voor me gewest. Nancy, zei ze llefkoozend, sinds den dag dat je bü mij bent gekomen- is het leven voor me veran derd. Ik was een zure, oude vrouw, die maar voor één ding scheen te leven. Niet dat Ik rijk wilde worden, voegde zü er haastig aan toe, ik had niets andere lief dan de nagedachte nis van mün vader en ik wilde den menschen bewüzen, dat hü de grootste man van Leeds geweest was. Ik was oud vóór mün tüd- toen ben jü gekomen met je lief, hartelilk gesicht Uit Rome wordt gemeld, dat van overheids wege een prijsvraag voor Italiaansche architec ten en ingenieurs is uitgeschreven, betreffende een reguleeringsplan voor het centrum van Sabauda. de nieuwe stad, in het onlangs ge saneerde gebied der Pontünsche moerassen, na- bü de hoofdstad. Den mededingers in deze is de grootste vrij heid toegestaan, binnen bepaalde grenzen: d. w. z. het plan heeft te voldoen aan alle prac- tlsche eischen op het-aesthetisch, hygiënisch en economisch gebied, terwül ook het verkeerspro bleem op het meest moderne wüze moet worden opgelost. De prus voor de beste inzending bedraagt 20.000 lire. Een Spaanscb ingenieur, Don Fernando Garrido, heeft een nieuw type vliegmachine uit gevonden. dat door samengeperste lucht zal worden voortbewogen. Garrido meent met het vliegtuig nagenoeg verticaal te kunnen vliegen en ook de stratos feer er mede te bereiken» Deze ingenieur is in de opsteller van een pl der de Straat van Gi Ik was zoo bang, snikte ze, o John, waar om ben je niet gekomen? Ik verlangde er zelf naar, zei hü. maar ik durfde niet, Nancy.... Maar ik verlangde zoo naar je, John, en toen je niet bü mü kwam, ben ik naar jou ge gaan.... John boorde haar trillende stem, voelde wat er in haar omging. Morgen ga ik terug naar Leeds, ging het meisje voort, er Is daar een jonge rijke man die met me trouwen wil en me Trevanion Court als huwelijkscadeau wil geven; wat moet ik doen, John? Nooit had John Trefry zulk een zwaren strijd gestreden. Maar hü sprak geen woord. Hü wist dat Nancy nooit volkomen gelukkig zou zün als ze haar oud tehuis niet terug kon winnen en hü korf haar daarbü niet helpen. Boven dien zou hü het zichzelf nooit hebben kunnen vergeven als hu een vrouw trouwde voor wie hU niet genoeg kon verdienen. Zoo kwam het, dat de woorden, waarnaar Nancy had verlangd. Hü en Robbie keken overal in de duinen rond, om den pijl te vinden, maar tevergeefs. Plotseling riep Top- sy uit: „De ballon vogel beeft den püL Hü is vlak achter je neergestreken. „Ja,” zei de vogel, „die pül viel op een van mün vleugels en daarom dfcht Ik: „Ik zal hem maar weer gauw naar beneden brengen.’* „Ik hoop toch niet, dat je Je be zeerd hebt,” vroeg Topsy angstig. „Wel nee,” zei de ballon vogel. „Het is de moeite niet waard, alleen maar een schrammetje.” (Morgenavond vervolg) SIMPLEX RUWIJELEN loopen bekt, zijn absoluut betrouwbaar. Prijzen vanaf t. 49.5G SIMPLEX MOTORRIJWIELEN PK. f. 199.50 SIMPLEX MOTORRIJWIELEN 3 PK. f.265— SIMPLEX DRIEWIELERS f.139— SIMPLEX DRIEWIELERS met motor f.325 President Roosevelt heeft zün goedkeuring gehecht aan een voorstel om op 23 Mei as den honderdsten verjaardag van de .Savan nah”, het eerste stoomschip, dat over den Atlantischen Oceaan naar Europa voer, te her denken als *n officleelen nationalen Zee vaart dag. Een wetsontwerp om dezen dag als officlee len feestdag te erkennen, is reeds bü ’t Congres ingediend en zal daar waarschUnlijk de alge- meene instemming van beide Huizen hebben. Op 22 Mei »s. zal de beleende oud-gpuver- neur Alfred E. Smith, een rSWWO^^juden over de stoomscheepvaart, die in geheel Amen ka te hooren zal zün. De behoefte gaat naar hitte En naar zon, zooals dit hoort. Iets, waaraan de wetenschap zich Voor geen sikkepitje stoort. Want in Leiden kweekt men koude. Wetenschappelijk gewrocht. Nu daar naar het absolute Koude nulpunt wordt gezocht. En teribijl wij klagend zeggen: Als de zon maar even wou! Zoekt de wetenschap in Leiden Naar den laagsten stand der kou! De geleerde wijze wereld. Die het dalend kwik bekijkt. Juicht! omdat op een kwart graad Reeds het nulpunt is bereikt. Maar een tweede contradictie Zit in dit geleerd gedoe. Want alleen met hiél veel studie Komt men aan het nulpunt toe! Altijd dacht men zónder studie. Wetenschappelijk een prul En een flinke dosis luiheid Maakt de absolute nul! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) zetten, wanneer die gebroken is! Juist was Busy gereed, en zocht hü rijn spullen byeta, toen hü in de brievenbus, waar hü de gebroken ruit en het zeeppapier wilde deponeeren. een brief zag liggen. HU gevoelde zich verplicht van den in houd kennis te nemen. Hü scheurdi de enve loppe open en tot zün grenzelooze verbazing haalde hü er bankpapier uit! Tien biljetten van een pond! „Is dat even een fortuintje." grijnsde Dick en nieuwsgierig vouwde hü het briefje open, dat bü het geld gevoegd was: „Geachte beer Goodall. Het is heel vrien- delük van u mü het geld voor mün huur t« willen leenen. doch Ik mag het niet acceptee- lang was hU al zonder werk geweest, en alsof alle geluk tegen hem was. hü greep er altüd naast als er eens ergens een karweitje viel te doen. En juist omdat hü wel wilde werken, maar gedoemd was rond te slenteren, steeds zoekend en nooit iets vindend van langer duur dan een paar dagen, was het begrüpelük, dat langzaam aan een onverschillige, ontevreden stemming zich van hem meester maakte. De een bezit uit zichzelf wilskracht genoeg om zich daartegen te verzetten en ze te overwinnen, an deren leeren met schade, dikwüls ook met schande, dat het toch beter is vol te houden op den goeden weg en te bedenken, dat het ge luk eenmaal komen moet. Dick Busy werd wüs noch door schade, noch door schande, al meende hü zich eerst benadeeld en gevoelde hü rich late» geschandvlekt. HU was namelUk op het onzalig idee gekomen om het eens met 4r> breken te probeeren: misschien zou hem dat wat opleveren. Hü had zün aandacht gewüd aan een complex flat-woningen, en had ontdekt, dat de bewoner van nummer 19 lederen morgen om negen uur de flat verliet tot 's avonds zes uur. Die bewoner heette Robert Good aal. was vrügezel en woonde absoluut alleen op zün flat, welke met nummer 18 zich aan het einde der tweede verdieping bevond en door de büzonde- re indeeling vlak naast de trap en afgezonderd van de andere flatdeuren van die etage was gelegen. Verder had hij uitgezócht, dat Goodall een jong, zelfstandig en vrij fortulnlük zaken man was; nummer 18 werd bewoond door miss Joyce Faire, die evenmin overdag thuis was. daar zü als typiste aan een bankinstelling te ver van haar woning was verwüderd om in het middaguur naar huis te komen. Het kwam Dick Busy dan ook voor, na een week deze menschen te hebben bespied, dat alle omstandigheden gun stig waren om zün kans te wagen, en te pro beeren den heer Goodall voor eenlge contanten te bestelen. Op een mistigen morgen zag hU Goodall uit gaan. weinig later verliet ook miss Faire bet gebouw; hü slenterde nog een kwartier rond en ging daarna het huis binnen, alsof hü er een boodschap had te verrichten. Boven aan de trap gekomen, overtuigde hü zich, dat het geluk met hem was en niemand zich in de gang bevond. Hü belde op nummer 18, en natuurhjk kreeg hü geen gehoor, toen belde hü op nummer 19 en kreeg evenmin antwoord. Busy had zün werk goed voorbereid, hü wist dat de beer Goodall de deur slechts achter rich dichtsloeg; in minder dan geen tijd had hü met een blad papier met zeep het raampje in de deur ingedrukt, zün arm door de opening ge stoken. en de deur vanuit den binnenkant ge opend. Kalm en alsof hü op karwei was. haalde hü uit zün jas gerëedscnap en een ruitje, reeds op maat gesneden, en zette een nieuwe ruit in Niemand vertoonde zich op dit einde van de In dezen tüd was Nancy hard aan het werk op de fabriek van Shawcross. In deze twee jaar waren de eigenaars, ofschoon ze nog geen fortuin hadden gemaakt, algemeen bekend ge worden om hun smaakvolle patronen en ont werpen. Volgens de Overeenkomst hing Nancy's salaris af van de inkomsten van de fabriek en had zü. ofschoon die inkomsten nog niet over weldigend waren, toch een flink ipkomen. Het partüen toen Mr. Shawcross slecht bü gevaren. Zeker niet, antwoordde het meisje luste loos. Zeker niet! Weet u wel. dat u meer ver- dan een van de andere ontwerpers In misgun het u niet, maar dit Jaar krijgt u zevenhonderd pond. dat is lang, niet mis. Hjj had geUjk. Zevenhonderd pond was een schitterend inkomen, vooral voor een meisje, maar het was veel minder dan waarop ze had gehoopt. Ze wist dat ze op deze manier nooit in staat zou zün om Trevanion Court terug te koopen; drie jaar waren al voorbü en ze voel de zich mismoedig worden. Toen gebeurde er iets vreeselüks. Nancy had meenen op te merken, dat Mary Judson den laatsten tüd wear wat beter was. Over een paar weken, zei Nancy tegen haar, gaan we opnieuw naar Cornwall, dat Nancy zweeg. Ze voelde zich niet hoopvol gestemd. Niets was gelukt tot nu toe en er scheen geen enkele kans dat er nu eindelijk *n betere tijd ging aanbreken. Ik weet wel wat Je denkt, protesteerde de vrouw, maar ik weet ook dat ik zal slagen! Ik heb het mün %ader beloofd en ik zal het volbrengen. Meer dan ooit verlang ik ook om je het oude huis terug te geven, Nancy, we zün nu eenmaal bü elkaar om elkander te helpen in onze beloften. En toen Nancy in Leeds aankwam was ze ook onder den invloed van Mary's enthousias me gekomen. Ze wilde'* er zelf zooveel mogelük aan mee werken. En avond aan avond, als ze terugkwam uit de fabriek, werkte ze met Mary in het laboratorium. Maar één ding beschouw de ze als een handicap dat Mary haar niet toe stond om de formule te lezen. Ik weet dat ik het zou moeten doen, maar ik kan het niet over mün hart krügen, lei ze, vader liet me beloven dat ik. zoolang ik leefde, niemand de formule zou laten zien en ik durf de belofte verbrekenEn toch voelde Nancy ze, als ze de formule mocht bestudeeren, in staat zou zün de rubber te bereiden. I nog altüd ontbrak er een kleinigheid. Ze maakten herhaaldelük rubber, soms scheen ze op alle mogelüke manieren naar deze kleine tekortkoming, ze konden het niet ontdekken. De zomer ging zoo voorbü en de winter was op komst, maar het succes bleef uit. s Nancy merkte tot haar groote ongerustheid, dat de gunstige uitwerking van Mary's verblüf tn Cornwall slechts tüdelük was geweest. Toen de winter was gekomen, merkte ze. dat Mary er moe en bleek uitzag. De blos verdween voor goed van haar wangen, en ze sleepte zich met moeite door het hola. Neen. neen, kindje, zei Mary, zoodra Nan cy begon te spreken over een paar weken va- cantle. Ik durf niet van mün werk weg te gaan. Ik ga niet weer uit Leeds voor ik rubber heb gemaakt. In den tüd dat het juist drie jaar was dat Nancy in Yorkshire was gekomen, werd bet lente en met het mildere weer werden ook de vriendinnen wat hoopvoller gestemd. Maar in haar hart was Mary ontroostbaar. Ik denk niet alleen aan me zelf, begon ae. een dag na nieuwe teleurstellingen, het Is niet alleen om wat Ik mün vader beloofde. Het Is ook om jou. Je moet je om mü niet bezorgd maken, Mary. Maar er zün al drie jaar van de rijf voor bü, en ik ben geen stap verder dan op den dag van je komst. Ik zal er van sterven. Sterven? riep Nancy verschrikt uit, praat toch geen onzin! Jü wordt honderd jaar! ren. Misschien heb ik geluk, an ders zal ik liever verhuizen. Intus- schen dank ik u recht hartelük voor uw goede bedoelingen, miss Joyce Faire.” „Heel verstandig,” mompelde Dick, ,jnen moet geen giften van zün naasten buur accepteeren. Doch ik leen graag iets op dezelfde voorwaar den," en hü liet bedaard de bankbiljetten in zün zak glüden. Dan inspecteerde hü nauw keurig de woning van den heer Goodall en constateerde, dat geld voor hem onvindbaar was. Voorwerpen «van waarde medenemen durf de hü niet aan, hü was te kort in het ..vak" om daar weg voor te weten. Opeens schoot hem een gedachte in; hjj opende de balcondeuren an zag dat inderdaad het balcon zonder moei lijke versperring grensde aan het balcon van nummer 18. Nadenkend wreef hü zich de kin. ..Als mlaz Faire in staat is tien pond af te wüaen, moet zü een redmiddel hebben in juweelen of dat soort dingen. Misschien vind ik nog een ring of iets van mijn gading, als ik ga küken.” Spoe dig besloten, stapte hü over de afscheiding van het eene balcon naar het andere, en het kostte hem niet te veel moeite, even later miss Falre's flat binnen te gaan. De teleur stelling was echter vorkomen, de woning be vatte niet alleen niets van waarde, doch was beslist arm te noemen, en een spoor van eenlg bezit aan juweelen was er wel allerminst. „Ik zal tevreden moeten zün met mün tien pond.” bsloot Dick Busy. ..voor een eersten diefstal kén het er mee door.” Hü ging da kamer door en opende de voordeur om de wo ning te verlaten. Op dat oogenbllk stond hü recht voor het gezicht van een vreemdeling, die juist op nummer 18 wilde bellen. De vreem de was een groote. gespierd uitziende kerel, met een vrij onaantrekkelük, eerder norsch, vUandig gezicht. „Ik moet miss Faire onmid- dell'ük spreken," zei hij. Als Dick Busy kans bad gezien om de trap te bereiken, zou hü geen minuut hebben ge aarzeld. doch de groote, zware kerel blokkeer de letterlük den uitgang .Miss Faire is niet thuis,” zeide hü tenslotte. „Wat doe jü dan hier?” vroeg de ander ge vat. ^k? Ze vroeg me een paar kleinigheidjes voor haar op te knappen," loog hü brutaal. „Zoo?” snauwde de ander, ,^e laat jou klei nigheidjes opknappen, terwijl zü geen geld heeft om de huur te betalen?” Een oogenbllk zag hü Dick aan met een dreigende uitdrukking van achterdocht. „Zal ik jou eens wat zeggen.” vervolgde hü daarop, „ik vertrouw jou niet. Ga 'ns met me mee; beneden staat juist een agent, als je dien je verhaaltje ook eens vertelt!” Er bleef geen twüfel over, dat het avontuur van Dick Busy het einde nabü was. Slechte, een wanhoopspoging kon redding brengen. ..Ik geloof, dat u zich geweldig vergist." protesteerde hü- -Als u inderdaad de huiseige naar bent, dan is u alleen te vroeg.” „Ik ben inderdaad de huiseigenaar. En wat bedoel je met „te vroeg?” snauwde dé vreemde. „Wel, miss Faire had me onder meer op gedragen. om, als ik de kleinigheidjes had op geknapt. naar uw kantoor te gaan om de huur te betalen. En u ziet, ik was juist öp weg.” Verrassing en opluchting veranderden on- middellük het gezicht van den vreemde na dezen geloofwaardigen leugen. „Wel. allemachtig, waarom zei je dat niet dadelük?” grijnsde hü- „Weet ik. dat u de huiseigenaar bent?" ant woordde Dick zicht^aex rustiger. .Je hebt gelük,” zei de andere, en joviaal gaf hü Dick een klap op zün schouder, .laten we binnengaan, dan zal ik je de kwitantie uitschrüven.” Gelaten volgde Dick den huisbaas, zocht in wendig woedend de tien pondsbankblljetten uit zün zak en deponeerde ze voor den vreemde. Dan zag hü de kwitantie na, legde ze op tafel, en ging den vreemde vtx r naar de voordeur, die hü achter hem dichtsloot Twee maanden later was Dick Busy al volko men Ingewerkt bü een meubelzaak, toen daar een knappe jongeman en een allerprettigst uit ziend meisje den winkel binnentraden. De pa troon hielp de klanten persoonlük, en toen ae waren vertrokken, kwam hü met een opmerke- lUk opgeruimd gezicht de werkplaats binnen stappen. Weinig tüd later bemerkte Dick uit t order-boekje dat een belangrüke bestelling moest worden uitgevoerd voor den heer Robert Goodall. Royal Road, flat-building 19. Dick zag philosofisch voor zich uit: J)e we reld is één groot misverstand en vol onrecht vaardigheid. Aan mü heeft hü rijn vrouw te danken, en ik kan hem zelfs niet in de gelegen heid stellen mü een gepaste provisie te laten uitbetalen.’* 'f co dit blad sün Ingevolge de jrerzekeringevoorwaarden tegen Z 9/)/)/] bü levenslange gebeele ongeschiktheid tot werken door Z 7C/) *>U een ongeval met Z OCfi bü verlies van een hand Z 1 OC oü verliee van een Z C/i bü een breuk van Z Aft bü verlies van Ta ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen J verlies van beide armer», beide beenen of belde oogen f doodelUkan afloop een voet of een oog J A Au/,-duim at wüsvlnger f <JC/.”been at uml tUe- andoren vinger nlangs heeft de Spaansche justitie uit- I I spraak gedaan in de zaak-Juan March. een van de grootste oplichters die de we reld heeft gekend, wanneer men aüe tegen hem Ingébrachte beschuldigingen waarheid mag noemen De carrière van dezen man is ongelooflük ro mantisch. Van de laagste lagen klom hü om hoog tot een man van aanzien, een groot zaken man. een type als Ivar Kreuger en zoovele an deren. want ook op dit terrein is de concurrentie reeds groot. Vrüwel alle regeeringen In Spanje hebben van *ün geld kunnen proflteeren en juist in dit op zicht is deze figuur met Kreuger te vergelüken. die immers eveneens ongehoorde bedragen aan Verschillende regeeringen leende. Deze milde houding van March heeft hem ontelbare malen beschermd tegen maatregelen, die men onder andere omstandigheden zeker ge- makkelüker tegen hem had genomen. Pas na de voltrekking van de revolutie heeft men af doende maatregelen getroffen. Men spaarde Im mers niemand, dus ook hem niet. Juan March werd op het eiland Mallorca ge boren. Daar groeide hü op als smokkelaar en kaper, het vak dat ook zün voorouders hadden beoefend. Mallorca is het eiland der kapers en smokkelaars, zooals men weet en Juan was een handig man onder zün kornuiten. Deze dap perheid wekte de bewondering van de bevolking, die van ouds her den smokkelhandel had lee ren waardeeren als een gevaarlük bedrijf. In- Maar de verbetering kwam door iets anders We hebben juist mededeellng gekregen van een zeer merkwaardig herstel van ernstige rheumatiek. Den ernstigen toestand van dezen man en den stap, die ten slotte leidde tot zün herstel, heeft hu in den volgenden brief be schreven „Jaren lang leed Ik aan rheumatiek. Ik had al mün tanden laten trekken, maar ik merkte geen verbetering. Een jaar geleden werd ik voor 14 weken opgenomen, zoo goed als ver- stüfd. Toen Ik thuis kwam, ging ik door met medicünen nemen, maar ik begon toch weer achteruit te gaan. Een vriend van me liet mü Kruschen Salts probeeren en met vreugde kan ik nu constateeren. dat ik sinds dien tüd steeds vooruit ben gegaan." H. P. Geen middel kan blüvende verbetering bren gen van rheumatiek. tenzü het* drie verschil lende werkingen verricht. Deze zün: a. neutrali- seering van het kwaadaardig urinezuur, dat de pün veroorzaakt; b. verdrijving van het urine zuur uit het lichaam; c. voorkoming van ver dere ophooping van urinezuur. De zes verschillende zouten in Kruschen nu verrichten alle drie genoemde functies. Twee der Ingrediënten in Kruschen vormen het meest werkzame oplossingsmiddel van urine zuur. dat de medische wetenschap kent. An dere zouten in Kruschen hebben een aanspo- renden invloed op de afvoerorganen en helpen zoodoende om het opgeloste urinezuur langs den natuurlüken weg te verwijderen. Weer an dere zouten voorkomen, dat voedselresten in de Ingewanden zouden gisten en maken daardoor onmogelük. dat er weer een teveel aan kwaad aardig urinezuur kan ontstaan. Dat is de oor zaak van de blüvende verbetering door „de kleine, dagelüksche dosis'*. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bü alle apothekers en drogisten A 0.90 en 1.60 per flacon. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Maar zün weifeling duurde maar een se conde; hü. jonge Jack, was op dit oogenbllk heer en meester over Trevanion Court en dit meisje, dat geen cent bezat, had hem diep be- jeedigd. Ik zal niet op zü gaan, schreeuwde hü buiten zichzelf, en je zult eens zien wat ik.... Verder kwam hü niet. Voetstappen kwa men naderbü en een stem vroeg: is hier iets gebeurd? Nancy herkende tot haar groote vreugde de stem van John Trefry. Ik ben blij, dat ik juist voorbü kwam, miss Trevanion. zei hü; wou die kerel u lastig vallen? Jack-|-niet werden uitgesproken en,hij pngjerug met knarsetandde van woedde. Hü wist dat hü sterker was dan John Trefry en toch voelde hü zich geslagen. Hü sloop ongemerkt weg maar ik zal haar krügen, mompelde hü in zichzelf. Maar Nancy kon zich niet langer beheer- echen, de zenuwspanning week en zoodra hü uit het gezicht was. barstte ze in tranen uit. □1111111111111111 Nu het Meiweer niet je dat is En men zelfs in jaeger rilt, Is een praatje over koude Niet direct het meest gewild.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 6