JTCrf uctóaal cfcn daj I 9 ■let Erfdeel bol Engolsdt V M NEDERLANDSCHE bank ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Die goeie ROBINSONschoen voor Vader en Zoon Alle aionné’s LtUa’ - ff 7S0.- fZSO.- f!25.-Z^StS: f50.-^ '^‘^140.- “XST WOENSDAG 31 MEI Boer Braat weer in de Tweede kamer? DE FRAUDE TE DIRKSLAND DE VLIEGER E. VAN DIJK VEERTIEN KEDEHS IN ASCH Een opzichter gedood LOTING DIENSTPLICHT De commissie Samengesteld premie igkge- Mi Automobielongelukken in Japan den est. Verbetering kan niet verwacht worden, indien oru land op den huldigen voet blijft leven TWINTIG ITALIAANSCHE DORNIERS Ontslagaanvrage nog niet ingetrokken Geen uitkeerihg over 1932 Joseph Hocking Er komt nog' veel meer. echtfp een>eii boekje. De coupon 3 fe haar geWigtieiJ Onderhandelingen met mr. Vervoorn ^AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL \De overval in de herberg I men. prüaen. Freddy Vrijdag en Willy Woensdag zeewind woeL „Ja", stemde Freddy toe, „zullen wü Iets halen om onze halzen te beschut ten?” „Als wij maar iets bij ons hadden”. «el Willy met een huivering. van Willy, en de andere nam hij zeil. .Voel je het nu tochten?” vroeg hü. (Morgenavond vervolg). noe de massa daarna werd ver- ELECTRICITEIT IS LEVEN. haar wijzenden vinger en las (.Wordt vervolgd). .Wij behoeven heusch niet zoo ver te zoeken”, zei de zeeman, en tot ver bazing van Robbie en Topsy, gooide hl) een van de slangen om den hals J*u je een sjerp om je nek hebt zal je het wel heerlijk warm hebben, hè?” .Dank je wel hoor, het is fijn!” ■aten op zekeren dag bjj den Ingang van een grot, terwijl er een flinke jaè, wat tocht het hier”, «ei Willy, die trachtte zijn bals te bedekken. MEDAN, 30 Mei (Aneta). Bü een grooten brand te Tandjong Tiram zijn veertien kedehs in de asch gelegd. ilke 137.000 bedraagt, is groo- tendeels door I verzekering gedekt. het oordeel van Sheepshranks? opgewonden, nadat ze alles verteld Balbo, op hun doorreis naar Amerika, wordt op 6 Juni as. verwacht. Zij zullen ligplaats kiezen op het Buiten-IJ tusschen IJdoom en het Blau we Hoofd. he* MIt>- ordt 20- jvel van den Minister voor de Luchtvaart, Généraal J te van r ia 3 De schade. Wel or I vt Hoewel, zooals gemeld, de piloten der K L M. hun ontslagaanvrage tegen 1 Juli hebben te ruggenomen. is dit echter, naar „De Telegraaf” verneemt, niet het geval met het verzoek tot ontslag van den KLM.-vlieger Evert Van Dijk. Nu de K.- engageerdj deze vlieg! houding iu Dijk ho4>t keling An het conflict de medewerking van den Duitschen vlieger bij de K.LM. wellicht niet meer noodig zal zijn, waarna hij bereid zal zijn weer In K.L.M.-dienst te treden. Bij mi) gaat het niet om de materialistische zijde, maar om de eer der Nederlandsche vlag, verklaarde de vlieger. Mijn liefde voor de lucht vaart is onverzwakt en heel graag zou ik weer in het vliegtuig stappen, voegde hU er aan toe. Het is geen zucht tot oppositie, zoo besloot hij, maar alleen mijn sterk nationalistisch gevoel. In verband met deze lezing van het conflict met den heer Van Dijk wordt aan het blad van andere zijde medegedeeld, dat de ontslag- kwestie reeds aan de orde was, vóór kennis genomen had kunnen worden van de indienst neming van den Duitschen vlieger. gemaakt en warmd. Juist riep John. Jelui deed het in een ijzeren pan en daarna werd het twee uur ver warmd. In een electrischen oven, nietwaar? Die was op het gewone net aange- BENKOELEN, 30 Mei (Aneta) De mijnop zichter H. Pfil van de Mijnbouwmaatschappij Sünau is bü de rol door een koelie met een stuk ijzer aangevallen. Tijdens het hierop volgende handgemeen viel een tweede koelie den heer Pfil met een mes aan, waarbij hij hem zoodanig verwondde, dat hij kort n% aankomst in het hospitaal te Lebong Tandai overleed. De aankomst te Schellingwoude van eem S tal Itallaansche Dornlervliegtuigen onder *e- 'Tenéra strijd op leven en dood gevoerd ■worden. ^M. een Duitschen vlieger heeft ge- neent de heer Van Dijk, dat zoolang - trordt gehandhaafd, hij in zijn I moeten volharden. De heer Van evenwel, dat bij de verdere afwik- Het is wel te begrupen, dat de kleine Kirgbiezenjongen Timko, die later aanvoerder van zijn stam moet worden, veel van zijn eigen kameel houdt, want hij heeft veel aan zijn kameel te danken. 'Over de avonturen van den inktvisch of Timko kun je lezen in een mooi boekje, dat je kunt krij gen, als je negen bons hit de Quaker-havermout- pakken verzamelt. Maar als je de coupon hieronder met vijf bons naar ons toestuurt, krijg ie het boekje veel eerder. Op deze manier kun je een aantal* verschillende boekjes krijgen. Stuur dus de coupon en vijf bons mèt je naam en adres aan: The Quaker* Oats Company, Postbus 905, Rotterdam. Ze vloog de trap op en kwam een paar tellen later beneden met een in krantenpapier gewik keld pakje. John nam het aan en een paar mi nuten was het doodstil in de kamer, terwijl hij in spanning de rubber onderzocht. fcvend kunnen maken, ging roqrt) zou het de grootste onzen tijd zijn. Laat me den brief van “sheepshranks nog eens lezen. HU verslond nu de woorden van den grooten man. Alles scheen hem met één oogopslag dui delijk. HU overwoog ieder voord, lederen zin, Maandag heeft te Utrecht het Centrale Hoofdbestuur van de Nationale Boeren-, Tuin ders- en MlddenstandspartU vergaderd, o. a. ter bespreking van de kwestie van het indienen van gelijkluidende lijsten in Groningen, Fries land en Drente, waar mr. O. Vervoorn, voor zitter van den Bond, nummer 1 was geplaatst en de heer Braat no. 2. De algemeene ledenvergadering, welke gehou den is vóór de candldaatstelling, had den wensch uitgesproken den heer Braat overal no. 1 te plaatsen, doch wél vrijheid van handelen gegeven aan de drie Noordelijke provinciën, mits provinciaal, dus niet drie gelijkluidende lijsten, welkë <?e ihdëntriW'handen zouden geven aan het Noorden, zouden worden ingediend. Ter vergadering te Utrecht werd er op aan gedrongen. dat de heer Vervoorn, die slechts 6000 stemmen' had verkregen bij de Tweede Kamerverkiezingen, zou bedanken ten behoeve van den heer Braat. die 35.500 stemmen hap behaald. De heer®Vervoom verklaarde zich daartoe bereid, mits het Noorden hem ontsloeg van zijn belofte om. indien gekozen, de benoe ming aan te nemen. Het Noorden bleek bereid daarover met de leden te spreken. Binnen drie weken zal te Utrecht een alge meene ledenvergadering worden gehouden om de toekomstige houding in deze zaak te be palen. ‘Een groote inktvisch met acht sterke armen bewaakt een kist met kostbare parels. Het is niet ge- makkeljjk voor den duiker die kist te bemachtigen en er moet een werd. De waard draaide voorzichtig z’n hoofd een eindje om. .Laat die aardigheid!” klonk een stem door het open raam, „of ik schiet!” De vijf mannen stonden onbeweeglijk. Hun spieren deden pijn van de ongewone houding, hun voeten en vingers tintelden, maar ze durf den zich niet verroeren. Eindelijk, toen het wel leek alsof ze een uur gestaan hadden, waag de een hunner het naar de klok boven het buffet te kijken I Gelukkig 1 De vijf minuten waren om! Zonder een woord te spreken, en terwijl ze elkander niet goed durfden aankeven, omdat bluf van zooeven op zoo’n afdoende wijze instraft was, dwaalden hun blikken door de gelagkomer. Maar wie beschrijft hun ver bazing, toen zij den man ontwaarden, die nog steeds aan het tafeltje zat, met den buit voor zich en geen revolver in z'n hand. Met één ruk wilden ze hun vroegere houding weer aanne men, maar de man zei. goedig .glimlachend: ..Het Is niet meer noodig heeren, de voorstel ling is afgeloopen. Hier ligt jullie eigendom. Ik heb het niet noodig en jullie kunnen het weer nemen.” De president van de Nederlandsche Bank, mr. L J. A. Trip, verwerpt in het jaarverslag van Instelling de politiek om door geldpolitieke maatregelen een hooger prijsniveau te forceeren eo spreekt als zijn meening uit, dat de wereld •oed zal doen, zich te onthouden van mone taire kunstmiddelen. Slechts een verbetering en versterking van de internationale betrekkingen en het In orde brengen door elk land van zijn eigen huishouding, zal een herstel kunnen be werkstelligen. Het zijn deze middelen, welke ook Nederland ta sterke mate en vóór alles behoeft. Nederland tan evenmin als eenig ander land uit eigen kracht een beslissenden invloed ten goede oefe nen op de wereldhandelspolltiek. maar wél kan brt eenerzyds getuigen dat het slechts nood gedwongen en dan nog in beperkte mate tot afwijkingen van het vrijhandelsbeglnsel is over gegaan, anderzijds zijn volle medewerking schenken en krachtlgen aandrang oefenen om de noodige verbetering te verkrijgen. Al kan de aanstaande wereldconferentie veel goeds tot stand brengen, een belangrijke ver betering in Nederland kan niet verwacht wor den. indien ons land zou voortgaan, op den huldigen voet te leven. Geen land kan op den duur een levensstandaard handhaven, welke verre ligt boven het peil van' de inkomsten, wel ke zijn productle-apparaat afwerpt. Landbouw, nijverheid, handel, scheepvaart enz. werkt ten deele met geringe of geen winsten, ten deele met verlies. Ook wanneer de internationale be trekkingen binnenkort een verbetering zouden mogen vertoonen, dan nog zou Nederland een jager levenspeil moeten aanvaarden en zullen de productie- en exploitatiekosten over de ge- beele linie een aanmerkelijke vermlncjpnng moeten ondergaan. üit een vergelijking tusschen de groothan- delsprijzen en de kosten van levensonderhoud blijkt, dat de daling der kosten van levens onderhoud lager is dan die der groothandels- De eerste elsch tot aanpassing betreft de overheidsfinanciën, aangezien ook in Neder land de budgetaire positie onbevredigend is en de vooruitzichten in dit opzicht zijn zorgwek kend. In niet mindere mate geldt zulks ten aanzien van Nederlandsch-Indlë van de ge meente en van de spoorwegen. Is aan dezen etech voldaan, dan zal het eerst noodige voor de aanpassing van de Nederlandsche economie aan de veranderde omstandigheden verricht zijn, doch daarnaast zal met alle krachten zoowel John volgde de advertentie. o Allemachtig) riep hjj opgewonden. Zie je dat, Nancy? Wel. dat is. dat is.... Zijn handen beefden en zijn stem trilde. Vertel me alles nog eens precies, wil Je? Wat moet ik vertellen? Alles wat Jullie gedaan hebben, van het begin af. Heb Je de formule ook bij Je? Neen, die ligt op de Bank. Maar ik ken hem uit mijn hoofd. John’s opwinding had haar nu ook aange grepen. Met trillende vingers schreef ze de for mule op een stukje papier. Hij keek over haar schouders toe. Dit zijn allemaal gewone dingen, zei hij glucose, stijfsel.Maar wat deden Jullie er mee? Het meisje beschreef boe bet mengsel werd belangstelling met het oogenbllk toenam. --Je zult er om lachen, zei het meisje ver- ■wn, maar ik heb alles bij me. Dr had een 'w«tbebb«keVOel het wel eens 000,118 Ja. sloten. Hoeveel volt? Twee honderd vijftig. En hoe pasten jullie dien stroom toe? Nancy gaf een nauwkeurige uitlegging. John deed nu de eene vraag na de andere; alle op het gebied van electricltelt. Waar wil Je eigenlijk heen, John, vroeg Nancy ten laatste. Dat is dood goedje en er is iets voor noo dig om het levend te maken. Als je het heele- maal met electricltelt kunt laden, heb Je het levend gemaakt: electriciteit is leven! Maar John, begon het meisje. Ik heb het gevonden! riep hij, ik weet zeker dat komt van organisme om het 1 De in art. 10 der dienstplichtwet bedoelde loting ter bepaling van den ingeschrevene, die in elke gemeente of in elke groep van gemeen ten het eerst in- aanmerking komt om tot gewoon dienstplichtige te worden bestemd, heeft in het openbaar plaats voor de lichting 1935 op Donderdag 15 Juni 1933, des namid dags 2 uur te ’s-Gravenhage in de „Rolzaal”, Binnenhof 8. De loting geschiedt uit een getal genum merde biljetten, overeenkomende met het ge tal der personen, vermeld in het alfabetisch register der gemeente Amsterdam van de lich ting 1932. De minister van Defensie heeft benoemd In de commissie, voor het houden van de lotng voor de lichting 1935: tot lid, tevens voorzit ter, de heer Mr. R. W.iJ. C. de Menthon Ba ke, raadsheer in den Hoogen Raad, te ’s-Gra venhage; tot lid. tevens plaatsverv. voórz. den heer M. Beleer, luit, generaal, lid van het Hoog Militair Gerechtshof te ’s-Gravenhage; tot lid den heer Th. Sanders, directeur Staatsloterij, te 's-Gravenhage; tot hun plaatsvervangers voor wat de heeren De Menthon Bake en Bel zer betreft uitsluitend in hun hoedanigheid van lid onderscheidenlijk de heeren: Mr. J. v. Heerde, oud-admin, ter gem.-secretarie te Amsterdam, te Haarlem; J. G. Leverland, lult, generaal-tit. b. d. te 's-Gravenhage; en mej. J. M. J. A. Meyer, lid van de Tweede Kamer en lid van den Gemeenteraad van Rotterdam, te Rotterdam; tot secretaris den heer V. H. La- forét, hoofdcommies Dep. van Defensie te ’s-Gravenhage; tot adj -secretaris den heer C. de Wilde, adm. ambtenaar le kL Staatsloterij, te Den Haag. Het aantal automobiel-ongelukken in Japan neemt, volgens Reuter, schrikbarend toe. Uit Juist gepubliceerde statistieken blijkt, dat in 1932 235.000 auto-ongelukken hebben plaats ge had, hetgeen neerkoriU op 4 ongelukken op lederen automobilist. De politie in Tokio heeft thans besloten, dat aar^ lederen automobilist, die in 10 jaar geen ongelukken heeft veroor zaakt, een belooning zal worden toegekend. Totdusver hebben evenwel slechts 50 per sonen zich voor deze belooning aangemeld. vooral als er een revolver op je gericht is. Dan heb je geen kans meer om met een stoel te gooien of te slaan met een gaspijp.” „Toch zou ik het probeeren.’’ hield er een hardvochtig vol. „En ik ook,” zei de waard. „Probeert u het dan eens," vroeg de man. Een der heeren stak z'n handen op om de proeft pp de som te nemen. De Anderen volgden z’n vóórbeeld, behalve de waard, die het groepje glimlachend gade sloeg. Plotseling was z’n glimlach verdwenen. De eerzame man had bliksemsnel een revolver uit z'n zak gehaald en richtte die op den waard en de heeren die aan het tafeltje zaten. „Handen op!” schreeuwde hij tegen den waard, „of Je bent een kind des doods. En Jullie daar, blijf zoo zitten. Den eersten den besten die zich verroert, schiet ik neer als een bond! Voor uit!” dit tegen den waard, „ach ter Je buffet van daan. Ook op staan. Jullie," te gen de vier heeren. en naast elkaar gaan staan, met Je gezichten hierheen! Zoo! En nu geen vin meer verroerd, of ik schiet!” „Zie je nu Wel," vervolgde hij tegen den een. die beweerd had dat hij met een stoel zou gooien. „zie je nu wel dat je geen kans hebt om iets te doen? En JU, mijnheer de kastelein, voordat je probeeren zou mü een tik te geven met Je gaspijp. had ijc allang Je levenslicht uit geblazen. Waar zUn nu Jullie heldhaftige voor nemens? Maar nu ter zake. JU daar, links, haal de heeren hun zakken leeg. Gauw wat! Neen.” ging hü voort, toen de aangesprokene z’n han den liet zakken, „met één hand. De andere hou Je in de hoogte. En vergis je niet, hoor! De trekker van mijn revolver zit erg los!” TerwUl hif van angst op z’n beenen trilde, deed de man die links op den hoek gestaan had. hetgeen hem bevolen werd. „Leg alles hier bü me op het tafeltje!" be val de bandiet. .Maar haast je wat, want ik heb niet veel tUd." De bult groeide gestadig aan. ,,Nu de ringen.” Gewillig lieten de heeren toe, dat hun vriend ze van hun vingers trok. „Zie zoo, en nu je eigen geld en horloge en ring.” De heele operatie had geen vüf minuten ge duurd en niemand had ook maar één poging gewaagd zich te verzetten. „Doe nu alles in je zakdoek,” beval nu de dief, toen alles voor hem op het tafeltje lag. Maar knoop het goed dicht, zoodat ik niets verliezen kan." Met bevende vingers deed de man wat van hem verlangd werd. „Handen weer omhoog en terug naar je plaats!” commandeerde hu de boef. „Bhjf stil staan, evenals als de anderen! En let goed op, want wie één verkeerde beweging maakt, ver tel? niet meer na wat er vanavond gebeurd is. Omdraaien, een, twee, drie! En nu stil blüven staan, vUf minuten.” De man greep den buit en ging naar de deur, steeds z’n revolver gericht op de heeren. die nu met hun gezicht naar den muur stonden. Ze geloof dat u gelijk heeft, münheer,” hoorden hoe de deur geopend en weer gesloten T-ve vier heeren. die voor hun wekelüksch 1 kaartavond je büeen waren in de gelag- kamer van „De Zwarte Arend", een uit spanning in de omgeving van een villapark, hadden hun spel eenlge oogenbllkken gestaakt en waren In een druk gesprek gewikkeld. Ze waren, ofschoon opgewonden, het roerend met elkaar eens. Men zal hun opgewondenheid begrijpen, als men weet, dat hun gesprek ging over een bru- talen aanslag, den vorigen avond gepleegd op een viertal reizigers, die legerden in een afge legen dorpsherberg, niet ver uit de buurt. Twee met revolvers gewapende bandieten waren bin nengedrongen en hadden de gasten van hun geld en kostbaarheden beroofd. Dit nu konden de heeren niet begrüpen. Volgens hen waren de reizigers lafaards geweest, die op het zien van een revolver en een gemaskerden man reeds hun positieven verloren hadden. Vooral één van het kaartclubje, een groote blonde man met een herculische gestalte, kon geen woorden genoeg vinden om het gedrag der be roofden te laken en z’n eigen moed op te he melen. „Ze hebben zich bang laten maken als kleine kinderen!” riep hü minachtend, ,en ze waren nog wel met hun vüven, den waard inbegre pen.'’ .Ja, het is onbegrUpelUk,” viel een ander bU- „Het is niets dan een kwestie van durf. Neem eens aan, dat er hier twee kerels binnendron gen met revolvers, nu, als er dan twee van ons op ze afvlogen en als ze wilden schieten, doken, dan hadden de anderen toch zeker ruimschoots gelegenheid hen te overmeesteren.” „Ik," zei een derde, ,Jk zou ze een stoel naar het hoofd gegooid hebben. Eens kUken, of ze dan nog zooveel praats hadden!" „Toch hoop ik,” meende de vierde van 't ge zelschap, „dat ik zoo iets nooit meemaak, ik heb het er niets op begrepen. De revolvers van die heeren gaan zóó verduiveld gemakkelUk af en ze kunnen er gewoonlijk goed mee omgaan ook" „Zoover zal het hier nooit komen, münheer,” zoo liet zich nu de waard hooren. ..Den eersten den besten die hier binnenkomt en zoo iets zou willen uithalen, zou ik even onder handen ne- Ik heb hier altijd onder X buffet een eindje gaspijp liggen, en daar kan Je een ra ken tik mee geven." Dit zeggend, keek hU ter sluiks naar een ongeveer een half uur geleden binnengekomen man, die aan een tafeltje had plaats genomen. HU had blUkbaar een verre wandeling achter den rug, want z'n schoenen en kleeren, die. evenals hun eigenaar betere dagen gekend hadden, waren bedekt met een dikke laag stof. De gtoote, breedgerande hoed, die diep in z’n hoofd stond en z’n stoppelige baard, gaven hem het aanzien van een zwerver, ofschoon z’n be schaafde manieren daarmee in tegenspraak wa ren. De man deed alsof het gesprek der heeren hem niets aanging en hU de blikken van den waard niet gezien had. „Goed zoo, kastelein!” riep een der kaart spelers, „bescherm JU ons maar en draag maar zorg voor onze veiligheid.” „Toch geloof ik dat het niet meevalt in den loop van een revolver te kUken, zonder Je koel bloedigheid te verliezen,” zei de heer, die zoo even reeds den wensch geult had zoo’n avon tuur nooit te zullen meemaken. „Ik merkte nu de man op, die in z'n eentje met een glas bier voor zich aan een tafeltje zat en tot nu toe had gezwegen. ,.Het is heel gemak kelUk hier te vertellen wat Je allemaal doerf zou, maar die kerels zijn ook niet van gisteren.' Ze geven Je eenvoudig geen kans Je te ver dedigen.” De vier heeren keken hem eenigszins ont stemd en achterdochtig aan, omdat hU zich zoo onbevoegd in hun gesprek mengde. „Geen kans, geen kans,” mompelde een van hen, „kans heb Je altüd, als je ze maar weet te benutten." „U heeft zooiets zeker nog nooit meege maakt, münheer?” vroeg nu de man. De ande^ mompelde iets onverstaanbaars. „Dacht u dat u gelegenheid kreeg om een hand uit te steken?” hernam de vreemdeling. „Ze commandeeren direct: .Handen op!” ,Maar daarom behoef je ze nog niet omhoog te houden!" „Als u ze eenmaal omhoog heeft, bent u heelemaal aan hun genade overgeleverd. Als u zóó staat,” zei de man, z’n handen boven -z'n hoofd brengend, „voel je je totaal hulpeloos, ZUn oog*n ontmoetten een oogenbllk de hare en een moment was hU niet meer de man van de wetenschap, maar de man die van een vrouw houdt. Hü nam haar in zUn armen en fluisterde: Dag lieveling, en nog een menigte andere zoete woordjes. Het was de middag van den volgenden dag, in John’s laboratorium. Ik heb de bestanddeelen vermengd zooals je mu hebt aangegeven, zei John. Klopt dat? Volkomen, antwoordde ze. Doe het mengsel nu in de electrische pan zooals ik in Leeds gedaan heb. Doe Ju het zelf maar even, zei hU. Het meisje gehoorzaamde en John zei lachend: Ik heb het al tweemaal gemaakt voor dat JU er was. maar ik wil dat je het met je eigen oogen ziet. Zie Je wat ik gedaan heb? Ik heb den electricen draad door de pan heen geleid. zoodat er een voortdurende electrische warmtestroom door het mengsel heengaat. Geloof Je dat.... John legde haar alle electrotechnlsche en chemische büzonderheden nauwkeurig uit en eenige uren later stonden de man en het meis je gebogen over een donkere massa. Nancy was verrukt. Zcodra het afgekoeld is zullen we het in plakken snüden, zei John en daarna zal ik het vulcaniseeren. Nancy, liefste, ik geloof werke- hjk dat dit een van de geweldigste ontdekkin gen van den tegen woord! gen tUd is. Dat beteekent dat ik Trevanlon Court te rugkrijg, snikte het meisje ontroerd. terwijl Nancy ondertusschen zenuwachtig de kamer op en neer liep. Plotseling raapte ze een stuk papier van den grond op. Het was een oude krant, waar de stukken rubber in waren verpakt geweest. BUna machinaal nam ze het blad op en begon op de advertenties te turen. Kük eens John, zei ze lachend, op een advertentie wüzend. Het was een plaatje van.een man. die een stang vasthield, waaruit vonken schoten. Met groote letters stond er onder: Het was laat in den avond toen ze samen den weg naar het huisje van mrs. Uren insloe gen. John, zei Nancy, morgen gaan we naar Trevanlon Court. Ik zou het niet doen, als ik jou was. Waarom niet? Omdat je nog geen absolute zekerheid hebt. Het kan nog jaren duren voor alles vol komen in orde is. Jaren? Ik kan geen jaren meer wachten. Over een jaar is de optie vervallen. Toch mag je niets overhaasten. Als JU eens wist hoe ik er naar smacht om die Beels er uit te jagen! Dat kan ik me voorstellen. Nancy-llef. Jouw naam zal bekend worden als een van de grootste ontdekkers, zei het meisje en thousiast. Wat ben ik toch trotsch op je. Maar ik heb er niets aan gedaan. Het M jouw werk. Nancy. Neen, we hebben het allebei te danken aan Mary Judson en haar vader. Als het bhjkt dat we geslaagd zUn. is het ook een eerherstel voor dien zonderlingen ouden man. We hebben nog een massa te doen, «ei John. We moeten een octrooi hebben.... en kapitaal! Er moet een maatschappij opgericht worden. Er zijn een hoop zakelüke beslomme ringen. Dat is erg prozaïsch, John. Ik heb meer behoefte aan iets dramatisch. (Ingezonden Mfededeellng) in de bekende schuldig gemaakt, in eenige weken geleden twee verdachten, die reeds In het Huis van Bewaring te Rotterdam waren ingesloten, op vrüe voeten gesteld, thans heeft wederom een arrestatie plaats gehad, welke in verband blükt te staan met een ander geval van fraude dat aan het licht is gekomen door het huidige onderzoek. De rUkspolitle te Dirksland heeft nu, aldus bericht ..De Tele graaf’, op last van den officier van Justitie te Rotterdam, in hechtenis doen nemen een 45- Jarigen gewezen landbouwer C. den H., die zich tegenwoordig koopman noemt en tegen wlen reeds lang verdenking bestond, dat hU bü deze onverkwikkelüke geschiedenis betrokken is. Deze verdachte, die een tüdlang samen werk te met den tuinder K., heeft destUds onaange naamheden met zUn compagnon gekregen, het- geep ook de- aanleiding is geweest dat Den H. naar de politie liep en de fraudes, die door den tuinder gepleegd werden, aan het licht bracht. L. werd gearresteerd en met hem de makelaar N. uit Middelhamis, alsmede de landbouwer P. en de timmerman L., welke laatstg verschil lende broeikassen voor den tuinder had ge bouwd en daarvoor een kwitantie uitschreef, die veel hooger was dan het bedrag dat hem rechtens toekwam. Ook dit gebeurde om een hoogere hypotheek op de onroerende goederen te kunnen krijgen. Nadat alle arrestanten naar het Huls van Bewaring waren overgebrachl. werden vUf dagen later de makelaar N. en de landbouwer P. op vrüe voeten gesteld. Bü hbt onderzoek in deze ingewikkelde zaak hebben tenslotte de arrestanten, die zeer ge belgd waren tegen C. den H„ omdat deze de affaire aarr-het rollen had gebracht, mededee- ling gedaan over strafbare feiten als bedriege- lüke bankbreuk, valschheid in geschrifte en oplichting, waaraan de aanklager zich zelf zou hebben schuldig gemaakt. Een en ander zou ook in verband staan met het faillissement van C. den H„ dat in November van het vorige Jaar werd uitgesproken. Voorts zou hü betroK- ken zün bU het bekende geval van vergiftiging van tomaten te Dirksland, waarvan toen de tuinder, die later is gearresteerd, de dujje zou zün geworden. Achteraf is komen vast te staan dat deze vergiftiging met voorkennis van den tuinder is geschied. C. den H. is thans naar Rotterdam overgebracht en in het Huis van Bewaring ingesloten, waar zich ook nog steeds bevinden de tuinder L. en de timmerman L„ allen uit Dirksland. ik het gevonden heb. Deze rubber i een boom, een boom is een levend synthetische rubber is dood en levend te maken heb Je electriciteit noodig. Ik ga weg. Nancy, ik ga naar mün la boratorium. Je vertrouwt me de formule wel toe. nietwaar? Ik vertrouw je alles toe. zei het meisje lief Dan ga ik nu meteen; kom morgen bü met Nancy. HU keek nauwelük naar haar; zün oogen schitterden en zUn gezicht was vuurrood van opwinding. John, John, zei ze smeekend. Nog steeds is het onderzoek tegen verschil lende landbouwers en andere inwoners van Dirksland, die verdacht worden zich aan fraude hypotheekaffaire te hebben vollen gang. Werden twee verdachten. John, riep het meisje ten laatste, zeg me alsjeblieft wat je ervan denkt? Maar hü gaf geen antwoord; hU was heele maal in beslag genomen door zün aandachtig onderzoek. Een van belde is natuurlüke rubber zei hü eindelijk langzaam en het ander.... Heb ik gemaakt! Kun je zien welk van die twee? Ja. Wat is er dan voor verschil? Mr. Briggs wist het me niet te vertellen en wat professor Sheepshranks er van denkt, heb je daarnet ge- lezen. Dit, zél John, op de natuurlüke rubber wüzend is levend; het andere is dood; het verschil is hetzelfde als tusschen een slapend en een dood lichaam En daarom is synthetische rubber on bruikbaar, voleindigde Nancy zün woorden. John had in enkele rake wóórden de kern van het probleem aangegeven. Als we het Waar is de rubber? vroeg de jongeman, John peinzend ontdekking van Ik ook. Ik wilde je iets laten zien, John, •b Jé wat vertellen. En Nancy vertelde hem alles over Mary Jud- «n, over hun moeizame proefnemingen en over de resultaten die ze na Mary’s dood bereikt bad. Is dat ▼fceg hü had. Ik heb den brief bü me. John griste haar het papier uit de handen «^tas en herlas den brief met de grootste aan- - Heb je het verslag van de proefnemingen? Ze gaf het hem. door het Nederlandsche bedrijfsleven als door de overheid zün te streven naar een verminde ring van de productie- en exploitatiekosten. Wat de Nederlandsche Bank zelve betreft kan getuigd worden dat haar positie verder ver sterkt werd. Haar goudvoorraad steeg van ƒ883.110.454 op 31 Maart 1932 tot ƒ949.069351 op 31 Maart J.I. Haar direct opeischbare ver plichtingen stegen van 1.171.588.407 tot 1.184.674.474 met als resultaat een stüging van het gouddekkingspereentage van 7538 pet. tot 80.12 pet. De credietgevlng voor het binnenland was bü uitstek gering, hetgeen wüst op een verdere toeneming van de liquiditeit van het Nederlandsche bank- en bedrüfsleven. Dat de positie van den gulden krachtig is, kan voor twüfel niet vatbaar worden geacht, hetgeen voomamelük aan twee omstandigheden is toe te schrüven, n.L de vermindering van het na- deelig saldo der handelsbalans en het beëindi gen van de belegging van Nederlandsch kapi taal in bultenlandsche waarden. De groote goudvoorraad van de Nederlandsche Bank is voor een belangrük deel het gevolg van het omzetten van rentegevende bultenlandsche be leggingen en vorderingen in renteloos goud en kan dus in het wezen der zaak evenmin als een gunstig teeken worden aangemerkt. Het zou slechts kunnen worden toegejuicht wanneer het goud afvloeide om zün werkelüke bestem ming te herkrügen. De samenwerking met het particuliere bankwezen bleef zich geheel naar wensch ontwikkelen en in verschillende kwes ties bestond er toe te juichen samenwerking, o a. in de StlU-halte-regellng. De geldmarkt was voortdurend zeer ruim als gevolg van de stagnatie in het bedrüfsleven. De kapitaalmarkt was levendiger dan in het Jaar daarvoor. Het totaal der publieke emissies be droeg, na uitschakeling der conversies. 354,9 mlllioen gulden tegen 2233 mlllloen gulden in het vorig boekjaar. De bultenlandsche uitgifte daalde van 38.8 mlllloen tot 32.6 mlllloen gulden. Wat de uitkomsten voor de Nederlandsche Bank zelve betreft, deze waren niet gunstig als gevolg van den bü voortduring lagen stand der rentetarieven en de uiterst geringe rechten, welke over de belangrük Ingekrompen uitzet tingen kon gekweekt worden. Ook de afschrü- ving van ruim 500.000 op onbetaald gebleven disconto in verband met de déconfiture van een Haagsche firma, deed den resultaten af breuk. Het reservefonds, verleden Jaar tot 3 mlllioen gulden teruggebracht, vermeerderde tot 3.749373 gulden. De winst- en verliesrekening wüst over het boekjaar 1932/33 een netto-winst aan van 1.004.202.26, waarvan in mindering komt van de vordering op den Staat der Nederlanden 1.000.000.Het wlnstsaldo bedraagt* na toe voeging van het onverdeelde dlyjdendsaldo 1930 ’31 tenslotte ƒ14.722.33, hetgeen te gering is om een uitdeeling ervan te overwegen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 5