5ïet ucïfiaal urn den dag
det Erfdeel
T
ons
'X
en de Graal
een reeks verkeerde
„Osservatore-Romano”
OPVATTINGEN
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Uw eigen winkelier verkoopt
ROBINSONschoenen
Zomer
sproeten
verdwijnen spoedig
door een pot
SPRUTOL
Bij alle drogisten.
Alle abonné’s ai'iïï? fKSriSS f 750.-MSTTUS f250.- ï&rtSS T?f 125.- 5S4S"4a5S f SO.-'&X' ^^f40.- 'S3SS- S
DONDERDAG 1 JUNI
Niet goed op de hoogte
l
1
pnr»
gezonden”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Beteekenis van den naam
Onder werping aan de
Kerkelijke Overheid
„Het weien van de GratA is ge
hoorzaamheid aan het Kerke
lijk gezag der Bisschoppen”
pc donker-
“d, Wopj^h- blauwe auto l
ter woont in het
&nder€ deel v&n
het kasteel. Het zal al wel nacht zün en hy
zal reeds lang te bed zün."
„U bent door God
Graal en katholieke actie
\De donker-
i
varen,
ben.
hebben.
doos
Willy Woensdag ...Die middelste waar
biscuitjes inztten wil ik hebben”.
menschen
blnnen-
„Nee, maar toch kan ik die biscuitjes
wel krijgen zonder dat ik de kat stoor”,
zei Willy.
Zoo schoof hij heel stilletjes de mid
delste doos opzij en haalde er eenige
biscuitjes uit, terwijl hij een oogje op
de kat hield.
dan dit, hoor!”
andere doozen weg!” zei Willy.
(Morgenavond vervolg).
3
HOOFDSTUK XXVin
HET OUDE HUIS
duiaend pond is veel geld, zei het
(Blot rolgt).
heb Ik je dat niet verteld? Ze heeft
houdt”, zei Topsy.
„En ik geloof dat zij net zoo hard
bleef doorslapen, al nam ik ook de
„Kun je niet wachten tot we gaan
thee drinken?” vroeg Topsy.
Hoogachtend.
NANCY TREVANION"..
(Ingezonden Mededeeling
Maar zaken zijn zaken.
ik weet wel dat u wettig gerechtigd
koop
dat
Ui? het Engelsch van
Joseph Hocking
,4e ziet, dat Polly ta een vasten
slaap is. Neen, daar is veel meer voor
noodlg om de kat wakker te krijgen
Topsy keek met groote oogen naar
de kat. „ik geloof dat zij zich zoo
„Ja, maar doe het maar niet”, zei
Topsy.
,Jk wil graag zoo’n
maar de kat ligt erop te slapen!” zei
Of u me een uitstel zou willen toestaan.
De oude Jack grinnikte. Dat beviel hem, dat
ze een gunst kwam vragen.
Tien
Het zal me benieuwen wat ze hier weer
omt doen, zei de oude man nadenkend.
Komt ze hier? De jonge Jack sprong over
eind.
Ja.
me geschreven.
„Ja, maar, waarom heet Uw beweging dan
zoo?”
,4a. dat staat er werkelijk, maar als ik U ver
tel dat de Vrouwen van Nazareth, die toch de
Graalbeweging dragen, een streng Noviciaat van
2S jaar hebben, waarin zjj op hun Apostolaat
worden voorbereid; en dat zij van de door hen
aangestelde leidsters toch ook weer een Hinken
proeftijd vragen, waarin zij bewijzen moeten ge
ven voor dit werk geschikt te zijn, dan vraag
Ik mij toch af, of de Romeinsche schrijver zich
van een en ander wel goed op de hoogte heyft
gesteld."
,4a. maar die schrijver meent toch al weer,
dat U daartoe niet de middelen en methoden
gebruikt, die de Kerk steeds heeft voorgehou
den en ook thans nog met zeer goede vruchten
in de vorming der jeugd worden toegepast!”
„Inderdaad, dat schijnt hij te meenen; maar
w(j worden in ons Noviciaat opgeleid volgens de
regels van de geestelijke oefeningen van den H.
Ignatius. Onze stichter is een Jezuïet; en in
onze regels zjjn heel wat regels van de Jezuïeten
overgenomen. En zeker, wij hebben iets eigens
of althans een nieuwe vrouweljjke combinatie,
die uit onze beweging is opgekomen, en die wij
den Graaigeest noemen; maar dat is niets an
ders dan de liefde tot bet Kruis, die juist het
hoogtepunt is van Ignatius’ geestelijke oefenin
gen. maar die wjj als vrouw veel harder meenen
noodig te hebben en dan ook voortdurend voor
opzetten: en daarom vragen wij van de Graal-
leidsters en Graalleden een voortdurende ver
sterving in het kleine, die daartoe volgens alle
ascetische schrijvers de beste voorbereiding is.”
„Och, ja, aan Uw goede bedoelingen wordt
dan ook niet getwijfeld, alleen het Inzicht van
den Schrijver in de Osservatore Romano blijkt
wel sterk te verschillen van de opvattingen der
Bisschoppen van Haarlem, Londen en Berlijn.
Maar wat zegt U op den volgenden zin, dat
binnen het kader der Katholieke Actie geen
vereeniging kan passen, die zich beroept op
apocriefe geschriften zooals het pseudo-Evan-
gelie van Nicodemus?”
„Nu, daar glimlach ik eens mee. Wie van de
Graalleidsters heeft zich ooit op het pseudo-
Evangelle van Nicodemus beroepen? Waar
staat in onze Zilveren Trompet zoo’n dwaas
heid te lezen? Daar is in de Zilveren Trompet
altijd over de Graalsage en de Graallegende
-In den zin gesproken, dat er niets werkelijk
van gebeurd is, maar dat het een symbool Is
van moed en Godsvertrouwen* De heele Katho
lieke beweging van den dichter Van Krallk in
Weenen heette ook Der Gral. De bekende Je
zuïet Pater Muckermann schrijft altijd, ik
meen, dat hij zelfs de Redacteur er van is. in
een tijdschrift, dat ook Der Grel heet.„Maar
denkt U nu, dat Pater Muckermann dttarom
aan het pseudo-Evangelie van Nicodemus ge
looft?"
t
llgieuze gehoorzaamheid hebben laten
en er het Oraalwerk voor in de plaats gekregen
hebben, dan weet ik toch niet, wat wy hierin
tegen de Kerkelijke hiërarchie zouden hebben
bedreven. Bovendien zijn alle later gekomen
de Graalbewe-
En toch heeft ze de hoop nog niet opge
geven om het huis terug te koopen.
Hoe weet je dat?
Heb geïnformeerd.
Is ze nog altijd op dat febriek?
Voor een maand was ze er nog.
Die tienduizend pond krijgt ze immers
nooit bU mekaar. nooit van zijn leven zal ze
let huls terug krijgen.
Neen nooit, zei Jack Sr. Maar ik zal
haar wel krijgen.
Ze zwegen allebei een poosje. Toen begon de
oude weer: Je kunt d’r maar niet vergeten,
hè jong?
Vergeten? Ik zal altijd verliefd op haar
blijven. Maar als ik haar krijg, «al ik dat trot-
sche ding wel klein krijgen.
het Bisschoppelijk Gezag onafhankelijk Is, Is
dus een loos alarm?"
„Ja, zoo moet ik het dus voorloopig opvat
ten. Het wezen van de Graal Is gehoorzaamheid
aan het Kerkelijk Gezag der Bisschoppen.**
,4a maar de schrijver In de „Osservatore Ro
mano” zegt, dat *t den Graalleidsters blijkbaar
aan de passende voorbereiding tot bet Aposto
laat ontbreekt.’*
De jonge Jack keek op zijn horloge. Als
ik dat geweten bad.
Hart-ie een ander kostuum aangetrokken,
vulde de oude lakonlek aan.
Waarom zou Je je mooi maken voor die
meid? Als ik me niet vergis, komt se net de op
rijlaan op.
En inderdaad kwam Nancy met een vrien-
delijken glimlach op het gezicht op het huls
aanstappen. Ze zag de belde mannen niet. Ze
had alleen oogen voor het huls en het land-
schap.
De oude verschoof zijn stoel, Nancy hoorde
het geluid, keek op en zag het tweetal zitten.
De oude man stond op om haar te begroeten.
Goeden dag, mr. Beel, zei Nancy. Hebt u
mijn brief ontvangen?
Ja. en ik ben benieuwd waar u me over
wilt spreken.
Ik begrijp het beter dan u lief zal zijn, zei
Nancy uit de hoogte; want ik had gedacht
dat als u een beetje toeschietelijk en mensche-
Hjk was geweest, dan zou ik het ook zijn.
JU toeschietelijk? Wat heb jij om toe
schietelijk te wezen?
Kijk eens. Ik heb de verkoopvoorwaarden
nog eens nagezien en daar staat in dat het
huis en de bijgebouwen in goeden staat moe
ten worden gehouden. Ik heb eens rondgeke
ken en Ik heb gezien dat het me handen vol
geld zal kosten om alles weer in den staat te
krijgen waarop het op den dag van den ver-
verkeerde. Verder staat in de koopacte
ik u direct uit het huis kan laten zetten
soodra ik 10.000 pond heb betaald en....
Wat bedoel je, stotterde de oude. Wil
Je zeggen dat je het geld hebt?
Inderdaad, zei Nancy, met een allerliefsten
glimlach.
Waar heb Je het dan? vroeg de oude man
ademloos.
Je loopt in den regel niet met 10.000 pond
in je taschje, nietwaar?
Ik geloof er niks van. Hoe kom je er aan?
Staat er in de acte iets van dat u de her
komst van het geld moet weten? klonk het
spottend - triomf an teWk.
Neen, neen, er is niks van aan. Ik wil da*
je me hier niet komt bespotten. Maar toch was
de oude bang geworden. HU vond haar te rus
tig en te zeker van haar zaak.
--
De oude voelde zich niet op zün gemak. Het
deerntje daar bracht hem van de wijs. Hoewel
ze eenvoudig gekleed was had ae zoolets on
miskenbaar lady-llkes dat hU onwillekeurig
aan de oude tijden moest terug denken.
Hier hebt u ons allebei tegelijk. Uw be
zoek heeft toch niets met die optie te maken,
vroeg de oude met onmiskenbaren hoon in zün
stem.
Daar kwam ik u juist over spreken, was
het kalme antwoord.
Ik heb alle stukken hier. Er zUn nog maar
een paar maanden over....
Dat weet ik en ik vroeg me' af....
Wat vroeg Je je af? vroeg de oude man
nieuwsgierig.
Heeft Nancy Je geschreven?
De oude knikte bevestigend.
Waarom heb je er niks van gezegd?
Ik wou ereis kyken hoe je het zou opne
men. Hier heb je den brief.
Het briefje luidde als volgt:
„Geachte Heer.
Daar ik toevallig in Cornwall ben. kom ik
Woensdagmiddag op Trevanlon Court. Het
zal me aangenaam zün u daar te ont
moeten.
beoefening van de katholieke gehoorzaamheid,
die hierin bestaat, dat wU in den persoon van
den Stedehouder Gods, onzen Paus Plus XI, en
in al de Bisschoppen in wier Diocesen wU wer
ken, niet den mensch zien aan wien, maar den
Plaatsbekleeder van God om wien wy aan alle
KerkelUke Overheid onderdanigheid verschul
digd zUn.”
Ik was voldaan en gesticht, en bedacht on
der het naar hulsgaan, dat er overal waar
menschen zUn vergissingen en misverstanden
mogelUk blijven en dat zoo'n Vrouw van Na
zareth, die Ik nu zooveel dieper en beter had
leeren kennen, er niets minder op was ge
worden door dit gebeuren, maar ik In tegen
deel gezien en meegemaakt heb. hoe zü door
dezen tegenslag en voor haar natuurlük zeer
onaangename en vernederende bejegening van
de Osservatore Romano, zichtbaar weer groei
de in haar geloof, haar vaste hoop en warme
Godsliefde.
WU zullen over deze zaak in de komende
dagen nog wel meer hooren. God geve dat de
Oraal er door gereinigd en gesterkt worde, op
dat uit haar groele, waar God haar voor ge
maakt heeft.”
Deze laatste woorden der uitgevraagde Vrou
we van Nazareth teekent haar misschien be
ter dan al het voorafgaande, waarom ik hier
mee heb willen sluiten.
Prachtig jong. Het land is rijk en de vel
den brengen bet meeste op uit de heele buurt.
En toch, bromde de oude. ben ik niet te
vreden. Ik had gewild dat je Nancy had gekre
gen, jong.
Ik zal haar krijgen, klonk het verachte-
Ulk- i
De oude man keek zün zoon vol bewonde
ring aan. Arm en trotsch is ze, zei hU.
WU bennen de eigenaars van de Court en zU
heeft een baantje op een fabriek.
„Wel. omdat wü daarmee willen zeggen, dat
wU met onzen geest naar de Katholieke Mid
deleeuwen der Kruistochten terug willen;
waaruit de Graalsage is geboren. Dat wü als
nieuwe zoekers naar een heilig bovennatuurlUk
goed, net als de Graalridders in de volle we
reld levend, alles voor God over hebben en
alles willen wagen.”
,4a. maar de SchrUver in de Osservatore
Romano denkt, dat U daarmee het vroom
mysticisme van de opera van Wagner tot le
venswerk hebt gekozen.”
„Zou hU dat werkelUk meenen? Ik bet wy fel
het. Maar hy was nu eenmaal aan het afkeuren
en heeft dat een mooi en leuk zinnetje gevon
den. In leder geval verzeker ik U, met volle
kennis van zaken, dat de opera van Wagner
aan ons allen onbekend is, dat »U er nooit
over spreken. De eenige Graal, die WU bedoelën.
is die van Robert de Borron, die in de Graal
niets anders dan de Eucharistie zag; en naast
den Eucharistlschen Kruistocht, die voor ons
bestond, hebben wU de Graal willen stellen als
een voor de groqte stads-wereld meer geschikt
en niet zoo agressief symbool. In den grond
de» zaak bedoelen wy met de Graal precies
hetzelfde als de Eucharistische Kruistocht, al
lUken ons allerlei kleine technische byzonder-
heden, die de H. Priester Poppe in Vlaande
ren heeft ingevoerd en die Prof. Frencken in
Noord-Brabant heeft nagevolgd, voor onze Hol
landsche meisjes paedagogisch niet zoo ge
schikt."
„Dat maakt allemaal 'n heel anderen Indruk
dan dien men uit het artikel in de Osservatore
Romano krUgt; maar op één punt heeft hU.
meen ik, toch geluk. Het is toch Juist, dat de
Graalbeweging in haar rangen de eenlgszins
heldensche namen van Sirenen, Amazonen, 8y-
billen en Walküren gebruikt?” J
„Inderdaad dit feit is althans juist. Maar ik
vraag U: waren onze Mlddeleeuwsche Kerk-
schllders, die voortdurend in hunne kerken
naast den David der Messiaansche Psalmen,
de Syblllen schilderden als de twee profeten
van den Verlosser, zUn zU daarom heidenen?
Zingt niet de Katholieke Liturgie heden nog
trouw: Teste David cum Sy bl Ila? Worden wy
daarom heidenen? En zoo zUn wy toen vanzelf
ook aan die Sirenen, Amazonen en Walküren
gekomen. Bij meisjes gaat er dat Ineens vanzelf
in. Ze vinden het knus en plechtig. Ook geeft
het een idee van breedheid, waarvoor zelfs de
SchrUver van de Osservatore Romano wat
voelt. Maar hier hangt niets mee samen. Maar
nog eens: biykt hieruit nu, dat het ons mangelt
aan Katholieke inspiratie? Welke Jonge vrou
wenbeweging. zou ik willen vragen, is volgens
alle onpartydlge beoordeelaars in de drie Jaar
van haar bestaan rUker geweest aan ln-katho-
lieke inspiraties dan de Graal? WU hoeven toch
niet zelf hier aan onze processies der H. Vrou
wen. aan ons Krulskoor, ons Pinksterspel, het
BerlUnsche Rorate en het Schiedamsche Lydwl-
naspel te herinneren. Op den letterkundigen
vorm zUn velen aangevallen, maar over een
gebrek aan katholieke inspiratie heeft toch
nog niemand kunnen klagen.”
„Dus U meent, dat Uw Graal niets met Wag
ner te maken heeft?”
„Wel «neen, lees er ons Graalspel maar op
na, daf indertyd te Amsterdam is opgevoerd,
en binnenkort door een der bewerksters Marie
Koenen opnieuw zal worden uitgegeven. En
de muziek van Wagner wordt In de Graal nooit
gehoord, nooit gezongen, nooit gespeeld en door
die muziek is dus ook nog nooit één meisje
naar de Graal getrokken of door de Graal
vastgehouden. Ik geloof, dat hier de Itallaan-
sche SchrUver door onbekendheid met onze
Hollandsche paedagogische methode zich op
een beetje hlnderlUke wyze heeft laten ken
nen."
„En wat zegt U tenslotte van zyn wensch en
verlangen aan het slot?’ Wel daarmee stem
men wy van ganscher harte In. Dat wy ons
al langer hoe beter bü al het bestaande en ge
organiseerde in de Katholieke Kerk zullen mo
gen aanpassen; dat wü de PauselUke Documen
ten al langer hoe beter mogen begrUpen, en
toepassen en ze zoo trouw mogeiyk mogen
opvolgen, dat is een wensch, allen Graalleidsters
uit het hart genomen. En dat wU de tradities
der Kerk ten volle daarbU wenschen te hand
haven. dat biykt toch immers uit onze ver
schillende pogingen, om b.v. aan de Quater
temperdagen weer meer relief te geven; aan
den gedlalogeerden vorm der H. Mis, gelUk op
den laatsten Katholiekendag te Delft te mogen
meedoen; de traditie der bezoeken bü het H.
Sacrament in onze Graalhuiskapellen meer tot
vollen bloei te brengen zei niet een onzer
laatste Graaltrompettenin een Gr aal kapel is
Onze Lieve Heer overdag nooit alleen en
zoo nog op allerlei wyze.
Maar u moet weten, dat wü nog een baby
zyn, die pas 3 jaar oud is; en dat wy nog
Ja ren hopen te mogen groeien, en dat wü ons
best willen doen, om toe te hemen In welbe
hagen bü God en bU de menschen.
Als wü ongehoorzaam geweest waren aan de
drie Bisschoppen, en die in Rome over ons ge
klaagd hadden zou ik de toespeling der aller
laatste regels van het Osservatore-stuk begrU
pen; maar nu Ik zeker weet, dat het omge
keerde waar is, en dat zoo de drie Hoogwaar
dige Excellenties binnenkort vanuit Rome om
hun megning gevraagd zou worden, zü zouden
schrüven, dat wü werkelUk en zelfs soms
tot in het zeer moeliyke met volkomen
overgave, zoowel collectief als Individueel hun
ne leiding hebben gevolgd, en zü dus op dit
punt In hoegenaamd niets hebben te klagen,
moet ik wel eindigen met te zeggen, dat ik van
de laatste regels heelemaal niets versta.
Maar, wat hier ook van zü. u kunt overtuigd
zün, dat alle Graalleden, Graalleidsters en
Vrouwen van Nazareth zich geheel en al aan
de KerkelUke Overheid zullen onderwerpen,
daar zü getraind zün In de gedachte en de
De oude Jack Beel sat met zün soon onde
net portiek van Trevanlon Court. Het was Sep
tember en de zon begon al vroeg te dalen. De
oude rookte behaagiyk zUn püp en keek uit
h*t prachtige landschap.
•en goeden oogst gehad, nletwas
Kük es goed naar d’r, fluisterde de oude, meisje.
ze is zoo trotsch als een pauw.
De jonge Jack gaf geen antwoord. Al zün
gevoelens voor het meisje waren opgevlamd
toen hü haar weer zag.
- Denk er om. jong, je geeft niks niemen
dal toe, waarschuwde Beel Br.
Ja,
bent.
- Juist wettelUk, viel de oude haar In de
rede. en we moeten ons aan de wet houden,
juffertje,...
Ja maar, U wilt de wereld bekeeren voor
Christus zoo staat er In de Graalkoortjes: de
wereld moet bekeeren en God zal triomphee-
ren!” „Zeker, dat hopen wy waariyk. en
daar bidden wü eiken dag voor, maar dat moet
natuurlijk gebeuren onder leiding der Kerke-
lüke hiërarchie. U begrüpt toch, dat als wü de
wereld Katholiek willen maken, wü dat met
Katholieke middelen en op Katholieken grond
slag willen bereiken. En dat stond In dat in
terview al heel ongelukkig weergegeven: net of
wü een eigen program van zedelüke verheffing
hadden, bulten de priesters en de Bisschoppen
om. Ik begrijp best, zoo vroeg ik door, dat
»e daar in Rome van geschrokken zün. Maar
waarom .heeft de schrijver in de „Osservatore
Romano" dan niet even Mgr. Aengenent opge
beld?” ,4a, dat weet Ik ook niet," was hier
op het antwoord, dat ik natuurlük verwachtte.
Goed, maar wat is nu dan de tegenstel
ling tusschen de Pauseiyke Encycliek („Ub!
arcano Del”) en de arbeidsmethode van de
Graal?” Zoo ver wü tot nu toe meenden, is
er tusschen beide geen enkele tegenstelling.”
Ja maar, de „Osservatore Romano" zegt
toch, dat U biykbaar niet voldoet aan den elsch
der „medewerking van de leeken met het
hiërarchisch Apostolaat”?” Ja. dat staat er
tenminste, maar als ik nu vertel, dat wü Vrou
wen van Nazareth alleen en uitsluitend op Mgr.
Aengenent’s bevel, heelemaal niet op ons ver
keek, het eerste doel onzer Congregatie door
Mgr. Calller zaliger goedgekeurd, uit pure re-
IS VOOR VISCH.T AUERFIJNSTE WAT ER IS
Daa weet ik watt zei hü lachend. Iets
buitengewoon dramatisch, Nancy. Laten we
meteen gaan trouwen!
Het zou heerlük zün, John, zei zc stralend.
Maar het kan niet. Als ik trouw, moet dat
?*n Trevanlon Court uit gebeuren. Ik wil In de
oude kerk trouwen en samen met jou naar het
oude huls terug gaan. Maar je bent een schat
dat Je op het idee bent gekomen t
Dus u bedoelt dat u zich precies aan de
overeenkomst wil houden?
Ja. Ik heb zwart op wit dat de optie vüf
Jaar zou duren en als u met de 10.000 pond
niet voor half Juni kunt betalen, dan....
Zoudt u me werkelUk geen uitstel willen
geven? pleitte ze.
Uitstel geven? Nooit....
Tien duizend pond ia veel geld, hield ze
aan. Stel u voor dat ik u contant 50000 gaf en
verder büvoorbeeld vüf jaar lang 1000 per
jaar
Zou dat kunnen? vroeg de oude snel.
Kun JU aan 5000 pond komen tegen aanstaan
den Juni?
Er lag verwondering en ontsteltenis in de
oogen van de belde Beels.
Dan zouden we over den rentevoet kun
nen praten, zei Nancy bloemzoet.
Op dat oogenbllk mengde zich de Jonge Jack
In het gesprek.
Miss Nancy, ik ben bang dat ik me den
laatsten keer onhebbelük heb gedragen....
Praat u daar alstublieft niet over, klonk
het uit de hoogte.
De oude merkte den klank In haar stem en
hü nam het voor züh zoon op.
Denk er aan. Jack, wü zün hier de baas,
en zich tot het meisje wendend:
En dacht Je dat Ik tevreden zou zün met
die 5000 pond? Neen juffie, dat zal niet gaan..
Ik geef je nog geen minuut uitstel. Als je den
15en Juni om één minuut over twaalven komt,
dan Is de optie vervallen, begrUP Je?
Statuten en Reglementen van
ging allemaal óf door Mgr. Aengenent zelf ont
worpen, óf door ons voorgesteld, en door Züne
Hoogwaardige Excellentie verbeterd en aange
vuld. Volgens de Reglementen hebben wü lee-
ken-leldsters aangenomen* en leden gewonnen,
die door ons voor dit Apostolaat worden opge
leid, zoodat Ik mü opnieuw afvraag, met welk
recht de schrüver in de „Osservatore Romano”
kan zeggen: „Wü zien eerlük gezegd, niet het
verband van de Graal met de katholieke
Actie”. „En hebben de Bisschoppen van Berlijn
en de Kardinaal van Londen dan weer nieuwe
voorschriften gegeven?” Ja. want in het
Bisdom Haarlem büv. hebben wü een soort mo
nopolie. wat wü in BerlUn en Londen niet heb-
In Haarlem moet ieder Ingewüd Graal ltd
lid zün van de Maria-Congregatie. In Beriyn
of Londen is dat nog niét voorgeschreven. In
Haarlem zün wü op verlangen van Mgr. Aen
genent met de werkende meisjes, in BerlUn zUp
wü onder leiding van Mgr. Schreiber hoogerop
met de burgermeisjes en studentinnen begon
nen, en in Londen werken wü, onder leiding
van Kardinaal Bourne, met de byna dageiük-
sche hulp van Mgr. Myers en de hooge goed
keuring van Mgr. Buth, den Londenschen
Vlcarls-Generaal, ten eerste onder de Katho
lieke meisjes der hoogste Londensche kringen
in de deftige Sloanestreet, en zullen wü bin
nenkort daarnaast pas een huls voor werkende
meisjes openen in Islington. Mgr. -Buth zelde
vorige week in volle tevredenheid over ons En-
gelsche werk: „You are God sent. You are God
sent.”
Als ik u dus goed begrijp, gaat de vermaning,
dat de Graal als internationale beweging aan
de concrete verantwoordelükheid van het Dioce
saan Gezag ontglipt, heelemaal langs U heen
en berust dit op verkeerde inlichting, op een
misverstand.”
„Ja, ik zie tenminste geen aandere mogelük-
heid. Als de schrijver aan de Ordinariaten van
Londen, BerlUn en Haarlem inlichtingen had
ingewonnen, zou hü precies het omgekeerde-
hebben vernomen.
En dat de Graal door haar wezen zelf van
ver den landweg suisde een mooie, don-
f 1 kerblauwe auto. Een two-seater, waarin
een jonge man met licht-gebruind gezicht
en aangename trekken aan het stuurrad en
naast hem een frisch, allerliefst, donkerblond
meisje. Even la^er stopte de wagen kalm voor
een van die prettige, goedlngerlchte landher-
bergen uit Oud-Engeland. en zeide de Jonge
man tot het meisje: „Hier ziet het echt gezel
lig uit, 't is half zeven, dus tüd, dat we iets
eten, nietwaar?"
„Gelukkig,” antwoordde het meisje, „ik be
gon al te denken, dat Je me van honger wilde
laten omkomen.” Ze sprong tegelük met hem,
vlug en lenig, uit den wagen, en in haar char
mant reiscostuum zou niemand vermoed heb
ben, dat zy weinige uren tevoren, deftig in
het wit gekleed haar naam. Constance André,
had verwisseld voor mevrouw Gerald Oliver.
Een uur later, na het diner alle eer te
hebben aangedaan, vertrokken ze naar Ips
wich, waar ze zouden overnachten. Hun wagen
was wat naar voren gezet, daar een touringcar
was aangekomen, die anders het verkeer op
den landweg zou belemmerd hebben.
„Tegen negen uur kunnen we er zün,” merk
te Gerald op, „dat is een mooie tud.”
Terwül het Jonge echtpaar nauwelüks een
kwartier was vertrokken, stapte uit dezelfde
restauratie een andere Jongeman in de frissche
avondlucht. Hü riep den portier: „Hallo, waar
is mün wagen? Ik liet hem hier voor den in
gang staan, t Is een donkerblauwe two-sea-
ter.”
„O, die is wat achteruit gezet om die tou
ring-car wat meer ruimte te geven. U vindt
uw wagen daar pal achter.”
„Dank Je," antwoordde de Jongeman en ver
dween achter de tourlng-car in de scheme
ring.
Het was tegen half tien als Constance en
Gerald Oliver zich naar hun gezellig Ingerich
te hotelkamer begaven. Gerald wachtte tot de
koffers waren bovengebracht: „Als JU nu een
en ander uitpakt, Constance, zal ik even naar
den auto gaan, en hem in de garage brengen.”
HU wilde Juist de kamer uitgaan, toen een ver
baasde uitroep van Constance hem deed om
zien. .JAaar dat zün onze koffers heelemaal
niet!” riep ze uit. Gerald zag toe:
„Waarachtig, dat zün oude, versleten din
gen!” bevestigde hü- „Dat moet een vergis
sing zün. Ik zal eens even gaan zien."
Hü bleef bUna een half uur weg. Constance
werd bezorgd, en half angstig, half nieuws
gierig, keek ze hem vragend aan, toen hU te
rugkwam.
„Daar hebben we onszelf een mooie poets
gebakken!" zei hü- „We zün in den verkeer
den wagen weggereden. Iemand moet na ons
zün gekomen in precies eenzelfden wagen. En
door het verplaatsen der auto’s voor die
tourlng-car, hebben wü in het halfduister den
anderen wagen genomen. Ik merkte wel iets
vreemd, maar ik heb er verder niet opgelet,
t Is niets etn te lachen, maar ik zou het ge
zicht wel willen zien van dien ander als hü
de vergissing ontdekt."
Constance zag hem sprakeloos aan. Den
merkte ze op: „Maar onze kleeren, mün reis-
uitzetl"
„Misschien vinden we een sleutel.” schertste
Gerald, ,Jk heb den wagen nauwkeurig onder
zocht en vond in de tasch naast de stuurplaats
een brief. We zullen eens lezen. Luister:
„Beste Romford. Zorg Vrijdagavond tegen
negen uur ’s avonds hier in Clacton in de To
wers te zün met de miniaturen. Ik kan ze
waarschUniyk uitstekend verkoopen. Rogers
vertrekt morgen reeds naar Holland; *t is dus
de beste kans. Met groeten. Coverdale.”
Nu dat brengt ons tenminste bet adres. Ik
moet wel een heel eind terug en dan naar
Clacton, doch Hc weet tenminste waar ik den
wagen kan inwisselen.”
„Maar Ik ga met Je mee," besliste Constance.
..Ik zou hier niet alleen kunnen achterblyven.
En bovendien, ik hoor nu toch immers voor
altüd by Je. En zoo’n avontuuriyken tocht wil
ik niet missen."
Intusschen had John Romford, privé-secre-
tarls van Sir Edward H. Coverdale, een zeer
bekend handelaar in kostbare oude schilde
rijen, op den aangegeven tüd het oude kasteel,
de Towers, bereikt. Hü wist, dat de heer Co
verdale op zün zomerverbiyf den heer, Rogers
en drie leden van diens firma zou ontvangen.
De heer Coverdale had deze ensceneering be
dacht, omdat de miniaturen, waarin Rogers
zooveel belang stelde, heel zeldzaam, maar
vooral uiterst kostbaar waren. Wanneer Co
verdale zyn prijs zou noemen in een zakeiyke
conferentie in de nuchtere sfeer van een mo
dern kahtoor, zou die prijs de uitwerking van
-een bom kunnen hebben. Hier echter in de
romantische omgeving van een oud kasteel, bü
een glas ultgezochten wUn, wanneer de minia
turen nog eens bezien konden worden by een
romantischer belichting en geheel in de eigen
sfeer, zou het noemen van zün prijs veel aan-
nemelUker klinken. Romford wist ook. o dat
Coverdale zich veel van dezen verkoop voor
stelde; immers Coverdale had maanden ge
werkt om tenslotte de verlangde twaalf minia
turen büeen te brengen, wat hem des te moel-
lUker was geweest, daar deze miniaturen eenig
waren in haar soort en er absoluut geen meer
dan deze twaalf van bestonden.
Toen Romford zich aan het kasteel meldde,
opende hem Coverdale zelf de groote deur. Het
kasteel was in het najaar onbewoond, en het
was te donker reeds voor Romford om aMeen -
den weg door de breede gangen te vinden.
Toen zü de groote ridderzaal binnenkwamen,
waar de vier aanstaande koopers aan tafel
zaten, belicht door den schyn van vele bran
dende kaarsen, kreeg Romford den Indruk, dat
hü nog nimmer vier zoo groote, sterk gebouw
de mannen had büeen gezien.
,MUn secretaris heeft hier de miniaturen
by zich, müne heeren," zelde Coverdale, ter-
wyi Romford twee koffers by den open haard
pjaatste, „wat dunkt, zullen we ze eerst eens
bezien?Romford wil jy even uit dien hoek
daar een groote kandelaber nemen en de kaar
sen aansteken?”
Doch Romford bereikte den hoek der zaal
niet; vóór hy daar was heenggloopen, voelde
hü plotseling een hevigen. doffen slag op het
achterhoofd; hü zakte ineen, bewusteloos.
Toen hü tot bewustzyn kwam, zat hü vast
gebonden op een stoel. Natuuriyk, Rogers en
zün compagnons waren een stel doortrapte
bedriegers
„Hoe is het met Jou, Romford?” hoorde hü
een vtü zwakke stem uit den anderen hoek
der zaal, welke hy terstond als die van zün
patroon herkende.
„Ik leef nog, en dat Is tenminste iets,” ant
woordde hü-
,4e bent zeker, net als Ik, gebonden?’ vroeg
Coverdale na
een pauze, 4k i
„We kunnen het in leder geval probeeren
met schreeuwen. Ik geloof, dat de terrasdeuren
openstaan.”
Ze schreeuwden zoo hard ze konden, maar
tevergeefs. Plotseling na enkele nieuwe pogin
gen hoorde ze voetstappen op het grint; een
vrouwenstem riep: „Wat was dat, Gerald?
Toch geen spoken?”
Daarop volgde een harteiyke schaterlach:
„Maar Constance I Spoken kunnen toch be
zwaarlijk over zooveel geluld beschikken!"
„Juist”, schreeuwde Romford uit alle macht,
„maar als u ons niet gauw bevrüdt, zullen we
spoedig lüken zifn!”
Dan hoorden ze zeggen: „Het komt achter
die open deuren vandaan. We zullen eens zien”,
waarop de vrouwenstem antwoordde: .Maar
wees vooral voorzichtig, Gerald, Je kunt nooit
weten."
Toen hoorden ze twee
komen.
„Als u lucifers heeft, en de kaarsen op de
tafel in het midden van deze zaal aansteekt,
zult u ons vinden” begon sir Coverdale. Gerald
stak een aantal kaarsen aan en zag de beide
mannen, ieder in een hoek der zaal, gebon
den op een stoel zitten.
„Wat is hier gebeurd?” vroeg hü, waarop
Romford het voorgevallene in het kort ver
haalde en Gerald hen van hun touwen be
vrijdde.
„Het lükt een roovers-roman nlt vroeger
eeuwen", lachte Gerald Oliver, „maar ik geloof,
dat u toch nog aan het langste eind trekt*
Wacht een oogenbllk I” en hU snelde naar bul
ten. Toen hü terugkwam had Constance nog
meer kaarsen aangestoken, en zette Gerald
twee koffers op tafel, welke Romford onmld-
dellük als de züne herkende. Spoedig was vast
gesteld, dat de miniaturen daar inderdaad in
gepakt waren, en vertelde Gerald zün geschie
denis. „Eta." eindigde hy zün verhaal, „het ziet
er naar uit, dat Rogers nog met een dames-
reis-uitzet in Holland zal aankomen I”
„Uitzet?” echode de oude heer Coverdale, „De
ben een ezel geweest, hoe geraffineerd deze op-
llchterü ook in elkaar lp gezet. Ik heb vyf-en-
dertig jaar lang niets gekocht dan oude din
gen en ik geloof, dat mün hoofd er door met
sptnnewebben is konïen te zitten. Het wordt
tüd. dat ik me bekeef, en iets moderns koop.
Wilt u mU toestaan, mevrouw, dat Ik u een
nieuwen uitzet koop als schadeloosstelling, of
veel liever nog. als een buitengewoon genoegen
voor een ouden man, die nu eerst begrüpt, dat
men nooit eenzijdig behoort te worden!”
Daarop zaten ze in de groote ridderzaal en
dronken een glas heerlüken wün met hun on-
verwachten nieuwen vriend.
Een paar uur later startten ze. in hun eigen
wagen nu, naar Ipswich.
i oen wü gisteren het stuk In de Osser
vatore Romano over de Graal nog eens
rustig overlazen, besloten wU een der
bekende hoofdleidsters van de Graal eens
te gaan interviewen om onze lezers zoo spoe
dig mogelUk naar behooren hierover in te lich
ten.
Wü vroegen haar eerst, wat wel de aanlei
ding geweest kan zün van dit op het eerste
gezicht eenlgszins vreemde artikel. Het ant
woord was: o, de aanleiding staat er zelf in;
bet gaat eigeniyk tegen het interview, dat de
Corrière della Sera in zün morgenblad van
Vrijdag 26 Mei heeft opgenomen en waarin ge
legd wordt, dat de Graal een Internationaal
karakter draagt. Nu is dat naar onze meening
een beetje onvoorzichtig uitgedrukt. Want wü
bedoelden tot nu toe met de internationale
verbreiding van de Graal niets anders, dat dat
de Vrouwen van Nazareth in die landen aan
«te opvoeding, en de organisatie der katholieke
vrouwelyke jeugd werkten. Maar dat de Graal
in dien zin internationaal zou zün, dat wy een
Interdiocesaan hoofdbestuur zouden hebben,
met rechtsmacht over de nationale Graalbon-
den buiten de KerkelUke hiërarchie om, daar
van is ons tot nu toe heelemaal niets bekend.
En u kunt dat dus ook gerust tegenspreken.
Zoo'n hoofdbestuur bestaat niet. Mgr. Schrei
ber heeft ons naar Berhjn genoodigd, en met
toestemming van Mgr. Aengenent zijn wü daar
heen gegaan, om er te welken, natuurlük on
der de leiding van den Bisschop van BerlUn
Mgr. Schreiber. En een paar maanden later
hebben zich, onder hooge goedkeuring van
Kardinaal Boume. en wederom met toestem
ming van Mgr. Aengenent. de Vrouwen van
Nazareth in Londen gevestigd om te zien of
daar een analoge R. K. Meisjesbeweging mo-
geUJk was. En het beste bewijs is. dat de Ber-
lynsche Graal in allerlei bü zonderheden zich
heel anders gedraagt dan de Hollandsche Graal
en dat de Engelsche Grall zich weer heel an
ders aan de Londensche omstandigheden heeft
aangepast. En die beide ontwikkelingen heb
ben zich voltrokken onder de voortdurende en
onmlddellüke leiding van het BerlUnsche en
Londensche Ordinariaat.
WU vroegen toen: Ja maar, de Overste van
de Vrouwen van Nazareth. Moeder Margué-
rite, is en blüft toch natuurlük Overste van
alle Vrouwen van Nazareth, die in Londen en
BerlUn werken?
„Natuurlük”. was het antwoörd. „dat is bü
ons net als dat gaat met alle Blsschoppeiyke
religieuze Congregaties, die huizen hebben bui
ten het Diocees, waar ze zün opgericht. Maar
daardoor vormt zü nog niet het bestuur van de
Graalbewegingen waaraan de Berlünache en
Londensche Vrouwen van Nazareth zich wü-
den. Rechtens is alleen Mgr. Schreiber de be-
1 «tuurder van de BerlUnsche en alleen Kardi
naal Bourne de bestuurder van de* Londensche
Graal”.
.Als ik het dus goed begrijp" was onze nieu
we vraag. ..zou het veiliger en Juister geweest
zUn. als er in dat Interview gestaan had dat
de Graal reeds vertakkingen heeft buiten Ne
derland. maar dat er van één internationale
Graal niet was gerept?’’
,4a dat meenen wU".
1^1
