Vorstin vecht voor haar leven
I
I
u&haal ooft eten Aaq
af van dien Montrose, die zoo dapper en loyaal
voor Karel I gestreden heeft?”
MANCHESTER GUARDIAN WEEKLY
I
Hei Geheim
van
Sir Carew
■J
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
ROBINSONschoenen zijn met leeren-
DE TAX..
of met rubberzool
DONDERDAG 8 JUNI
MARIA STUART
Huwelyk met Bothwell
Haar derde huwelijk
Zijn gewicht in goud
ak
Opnieuw verraad
Japan’s rijkdom
If you are interested in England
READ THE
•Im
INDISCHE POSTVLUCHTEN
(TIE
cden
tart
and the paper will reach you every Saturday morning
Specimen copies will be sent on request.
It gives a summary of the week’s news combined
with such expression of liberal thought on British
and International affairs as has made the Man
chester Guardian so highly regarded tn non temporary
journalism.
1
i
i
i
i
Omgeven door verrader», vyanden
en valtche vrienden
Parvenu's
lederis#*-
bericht®
a rep
laat» b*-
De
i.„.
Send your subscription to the Publisher
GUARDIAN BUILDING - MANCHESTER - ENGLAND
Alleahonné’s«iiï?fX2T4-f750.-SSoTAfff250.- -ff '.£“4 f 125.-f50.-^”^‘^f40.- ÏÏJX”78,3
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUIt NA HET ONGEVAL
De Amerikanen blijven
thuis
o
(Morgenavond vervolg).
4.
HOOFDSTUK HI
hem dichtging, lei
als hier in de kamer...
Wordt vervolgd.
■*■1111111111111111111111111111
zou
twee
grot,
verspreid, waarin het heette, dat H. M. de ko
ningin gevangen genomen was en dat een raad
van hoogen adel zich geroepen voelde de konin-
tlg te
ute hgt
tot Ie-
»oo vlug als
zag
Het Indië-vüegtuig de „Snip" is Woensdag
in Athene geland.
Cyril
was
practi
ce vtr-
m met
t, mau
i ramt
en out-
oor over
usertkg
eten id-
e etale
ert wor-
edereen,
st e«z
andbur
komen,
benzine
e vioa-
ma-
dan
IS/
Het
we
ord
oar
•en,
tier
•Uffi
en-
ien.
Mei
te-
ioat
r in
we
leze
we
tert
let-
on*
ispecteur
n eenge
meldt
n D, Sb
Utrecht
■uta' to
Idea Op
Utrechte-
HU k®
dwsctfer
(line,
d in be-
IIHIIIUIIIIIMIIIIIIIIIIU
Volgens door het Bureau voor de Statistiek
gepubliceerde officleele cijfers bedraagt de na
tionale rijkdom van Japan 1.102 millioen yen.
Twaalf percent hiervan is rljksbezlt. 4 pet. open
baar bezit, terwijl de overige 84 pet. particulier
bezit is. In vergelijking met 1924 is de nationale
rijkdom van Japan met 78 millioen yen toege
nomen.
kleed als presbyteriaanse^ geestelijke en als ge
zworen, dat allen den graaf zouden steunen in woon burger. Zij vluchtten naar Dunbar, waar
«On streven naar een huwelijk met Maria. Een
schandelijk manifest werd opgesteld, waarin de
onschuld van Bothwell nogmaals werd geme
moreerd en waarin als eenige mogelijkheid om
de „lasterpraatjes" den kop in te drukken werd
aangegeveneen huwelijk tusschen Maria
en Bothwell. En tot overmaat van schande
(Ingezonden Mededeeling'
miiiniNiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiimiiiii
ode zijn
pat far
lm. "Ba
it uta
bijkant
die to
ean eet
overal
■ld om
en zijn
e vloei-
lamman
an da
tt voor-
enlucht,
nrUderd
nen al-
een te-
iiuuiiituMiiitHHMuiiiimmiiiiHaMMtoiiiiiiiiiiiiiiiimHiiiiiHiiiiuiiiiii
ider aüe
ven. Ba
nst ver
gaat het
en <Mk-
inlevmt
sten asn
en hm
BU het
stoffen,
ed elee-
schjjnxl
kunnen
en klein
nde om
wetende
dj net
te tea-
gin te bevrijden, den prins te beschermen en de
koningsmoordenaars te straffen. Een leger werd
verzameld, dat tegen Dunbar zou optrekken.
Maar inmicdels waren ongeveer 2500 manschap
pen naar de koningin getrokken om zich onder
haar vaandel te scharen en terwijl de rebellen
de hoofdsted verlieten, trokken de koningsge
trouwen naar Edinburgh op. Deze rebellen droe
gen vaandels met een voorstelling vltn den
koningsmoord en den tekst ..Verschaf mjj recht,
o r
heil
God, en beslecht mijne zaak tegen het on-
illge volk". Deze Infame leugenachtigheid had
zoowel de soldaten als het volk tot waanzinnig
fanatisme gebracht.
In den voegen morgen ontmoetten de legers
elkaar, gescheiden door een overstroomden beek.
Op het oogenbük, dat de strijd een aanvang
zou nemen, verscheen plotseling de Fransche
gfgezant du Croc, die gekomen was om uit
naam van zijn koning, Karel IX. te trachten de
partijen met elkaar te verzoenen. Den rebellen
Volgens medeueeling van den Engelscnen
medicus dr. Arthur Torranoe. die te Honoloeloe
van een studiereis is aangekomen, komen op
de eilanden der Stille Zuidzee steeds meer ge
vallen voor van melaatschheld. Gebrek aan
flnancieele en geneeskundige hulp en de im
migratie van nieuwe bewoners uit het Oosten,
zoo zeide dr. Torrance, dragen bij tot de ver
spreiding van deze verschrikkelijke ziekte.
Niettemin- is de melaatschheld nog niet de
grootste bedreiging voor de gezondheid der be
woners van deze eilanden. Nog erger waren
ziekten als de gele koorts, welke uit andere
streken in het Oosten door de moderne ver
keersmiddelen zijn overgebracht en waarvoor
de Inboorlingen zeer vatbaar zjjn.
t The Manchester Guardian Weekly Is publishvti
every Friday and is sént to any address post free
for 12 months for 13s. Od.
Hoe genoeg’lijk rolt het leven,
Dichtte eertijds wijlen Poot.
Maan vrij hebben aan dat rustig
Min of meer een broertje dood!
Want'het is de eeuw der snelheid,
Waar wij midden-in in staan.
Het moet hollend, vliegend, rennend,
Kilometervretend gaan!
Afstand loepen met de beenen
Gaat te zeurig en te laks.
Om den weg te overbruggen
Neemt men liever maar een tax!
Met een taxi naar 't station toe.
Met een taxi naar kantoor;
Wil men naar een bioscoop je,
Dan kamt ook de taxi voor!
Taxi’s vallen uit het luchtruim,
En ze'groeien net als kool.
Taxi’s maken tegenwoordig,
Door de zucht naar snelheid, school.’
Eerst de Atax, toen de Citax,
Dan de Ratax en de Rita%-,
Fatty verzette zich niet langer; ze had innig
teedelyden met het bleeke gezichtje van Lu-
cinda, die blijkbaar geweldige pijn had, en liep
Thig als zjj kon. in de aangeduide richting.
Ook zag zij in een ver verschiet wel eenige
werd Bothwell hulde gebracht voor de groote
diensten, het vaderland bewezen.
Nauwelijks had zich ook deze comedie vol
trokken. of de valsche vrienden Morthon, Mur
ray en de anderen wierpen hun maskers af en
vereenlgden zich in een liga, de ..Liga der ver
bonden Lords”, die zich ten doel stelde de ko
ningin uit de handen van Bothwell te be
vrijden, over den jongen prins te waken en
Bothwell wegens koningsmoord aan te klagen.
Niets minder dan dat en dit complot was in
elkaar geze: door.... Argyle, den voorzitter van
het tribunaal, dat Bothwell kort geleden voor
volkomen onschuldig had verklaard. Cynischer
emburetf
door
een Me
nner ta
•n OWt
oben
aturzsW
d de b*
eedste1»-
M-^oen de jonge Darnley, de echtgenoot van
I Maria Stuart, vermoord onder de puln-
hoopen van zijn ingestort huis was gevon-
den, wachtte de A>nge koningin binnen enkele
dagen reeds de verdachtmaking, dat zij de hand
in oezen laffen moord zou gehad hebben. Lord
Bothwell werd aangeklaagd, maar Maria werd
als medeplichtige genoemd en James Murray
was het, die zou trachten van deze verdacht
makingen te profiteered Murray koesterde te
gen Maria dien bijzonderen haat, die hoosaar-
dige bastaards vaak jegens het echte kind ge
voelen.
Nu moet gezegd worden, dat Maria eeniger-
mate verblind was door haar hartstocht voor
Bothwell, en dezen was dit allerminst onbe
kend. Toen hij dus de koningin het bovenver
melde protocol voorlegde, mocht hij er 'zeker
van zijn, dat zjj zou teekenen. Toen beging
Bothwell zün laatste en brutaalste daad. Op 24
April keerde Maria terug van een bezoek aan
haar ziek kind, dat in het slot Stirling verbleef.
Aan het hoofd van 800 ruiters trok Bothwell
haar tegemoet, omsingelde haar escorte en
voerde de koningin als gevangene naar Dun
bar, terwijl hij zelf het paard van Maria bij den
teugel leidde Zoo verbleef Maria tien dagen in
het slot van Bothwell, waarna zij op 3 Mei met
alle eerbetoon naar Edinburgh teruggevoerd
werd. De soldaten van Bothwell wierpen hun
lansen ter aarde ten teeken. dat de koningin
vrij was en de graaf knielde blootshoofds en on
gewapend voor de koningin neer, nam daarna
de teugels van haar paard en leidde de konin
gin voor de verbaasde blikken van de menigte
het koninklijk slot van Edinburgh binnen.
Van daaruit deelde de koningin enkele dagen
later mede, dat zjj Bothwell de hoogste onder
scheiding zou toekennen wegens zijn verdien
sten en dat zjj hem de koningskroon zou ver*
leenen. Met eigen hand drukte zij hem de kroon
i op het hoofd en Bothwell had zijn doel bereikt.
Wat in Dunbar voorgevallen was, of de konin
gin nog steeds niet op de hoogte was van Both
well's schuld aan den koningsmoord, dit alles
kan moeilijk beantwoord worden. Zeker is. dat,
als men Maria Stuart verwijten zou mogen
ken. deze verwijten eer haar zwakheid
haar bedoelingen sou mogen raken.
laai m
zijn 9*
ook
aangeno-
len in
a Rte*-
•chtstN*
ascbrÜ*®’
Het duurde niet lang, of Polly
had visch geroken, en zij kwam naar
den ingang van de grot gesprongen.
Maar toen Madge en Muriel haar za
gen aankomen, kruisten zij hun sna
vels over elkaar, zoodat het precies
op bajonetten geleek. En toen de kat
probeerde om onder hen door te krui
pen, kruisten zjj ook hun pooten.
„Die lepelaars zijn wat je noemt
uitstekend”, zei Robbie.
zeer I*
De Amerikaansche vacantle-relzlgers zullen
dit jaar in veel geringer aantal naar Europa
komen dan dit de laatste jaren het geval is
geweest. Dit blijkt vooral uit een statistiek, die
het aantal uitgereikte passen aangeeft. Zoo zün
bijvoorbeeld in April slechts 9.744 passen uit
gereikt, terwijl het vorig jaar 18745 en in 1930
zelfs 33.148 passen werden afgegeven.
Tienduizenden Amerikanen, die in betere tij
den in den zomer naar Europa zouden zjjn ge
komen en zich ook thans nog wel een reisje
kunnen permitteeren, zullen dit jaar de wereld
tentoonstelling te Chicago bezoeken of gaan ge
nieten van het natuurschoon in Amerika self,
waarvoor steeds meer propaganda gemaakt
wordt. Velen reizen naar Canada. Bermuda, de
Bahama-ellanden of Cuba, terwijl het ook in
Amerika mode is geworden plelziertochten op
oceaanstoomers te maken.
In de eerste plaats oefent echter de wereld
tentoonstelling te Chicago een groote aantrek
kingskracht op de Amerikanen uit. Talrijke huis
gezinnen uit alle deelen van Amerika zullen in
hun auto's naar Chicago rijden en onderweg
kapipeeren, zoodat hun zomervakantie heel wat
goedkooper uitkomt dan een reisje naar Europa
(United Press)
Een der rijkste Indische bankiers in de pro
vincie Andhra heeft zjjn «Oen verjaardag ge
vierd en den armen zijn gewicht in goud, zil
ver en ju wee len cadeau gegeven.
Het is n.l. een algemeen verspreid bijgeloof
in Indië, dat Indien men langer dan 60 jaar
wil blijven leven, men aalmoezen moet ultdee-
len aan de armen in een gelijk gewicht als men
zelf heeft.
Duizenden menschen stroomden naar de wo
ning van den 60- jarige, om deel te’ nemen aan
de godsdienstige viering, welke vier dagen duur
de. Aan het einde hiervan nam de bankier
plaats op een der schalen van een reusachtige
balans, terwijl op de andere schaal juweelen
en goud- en zilverstukken werden opgestapeld,
net zoolang tot de schalen in evenwicht hin
gen. Daarna had de uitdeellng plaats.
scheen zeer voldaan.
Dien avond maakte de Jongeman een verre
wandeling en in de zuivere berglucht kwam hij
tot de conclusie, dat zjjn beroep er een was van
de ellendigste soort. Maar wat bleef anders voor
hem open? Hij keek naar z’n smalle, keurig
verzorgde handen, hij dacht aan z'n ongeoefend
lichaam, aan z'n neiging voor comfort en mooie
dingen. HU kwam tot de slotsom, dat een rijk
huwelijk voor hem de uitweg was. Maida? HU
overwoog al z’n kansen en kwam tot de be
vinding. dat de zaak niet al te moeilijk zou zijn,
z'n naam en afkomst waren in ieder geval echt.
Cyril speelde dus z'n rol van rijken, jongen
aristocraat verder. Binnen een paar dagen was
hij met de familie Page op vertrouwelyken voet
en in de weken die volgden, was hij dagelijks in
hun gezelschap. Mijnheer Page was zeer met
den jongen man Ingenomen en in z'n openhar
tigheid maakte hij daar geen geheim van. Ook
bemerkte Cyril tot z'n groote vreugde, dat z'n
bijzijn Maida blijkbaar niet onaangenaam was.
Maar, zoo dacht hij,- wat zou mijnheer Page
zeggen, als hij vernam, wat Cyril werkelijk was:
niets dan een betaalde beambte, en dat z'n
salaris z'n eenig inkomen vormde. Mijnheer
Page, die parvenu, zou hem de deur wijzen. Hij
lachtte bitter bij die gedachte. Hij begon nu te
gevoelen, hoeveel hij van de mooie Maida hield
en de avond kwam dat het onvermijdelijke ge
schiedde. Hij had met Maida een tochtje op hek
meer gemaakt. zy waren dicht bij den over en
hij liet de riemen rusten. HU verklaarde haar
z'n liefde. En Maida? ZU antwoordde eenvou
dig. dat ze van hem hield.
De verloving werd nog denzelfden avond in
de Intimiteit van X gezin gevierd. In de over
maat van zUn geluk vergat Cyril de donkere
schaduw die op z'n leven rustte. HU staarde
slechts naar Maida's glimlachend gezichtje,
waarop hU las dat zü gelukkig was, even ge
lukkig als hU.
Een kellner bracht in üs gekoelde champagne
is een bekende Schotsche naam. Stamt u dan en vruchten. HU struikelde over een voeten
bankje en het een der flesschen op den rand
van de tafel vallen, waardoor ze brak. Cyril
trachtte de flesch te grUpen. met het gevolg, dat
een der glasscherven hem een diepe snede in
de hand bezorgde, waaruit het bloed stroomde.
..Domkop!" schold hU onwillekeurig den on-
handigen kellner.
Deze keerde zich driftig om. HU was ook ge
schrokken en bovendien. hU wist wat Cyril in
werkelUkheld in 't hotel was. en snauwde woe
dend terug
„U behoeft me niet uit te schelden, omdat ik
een ongelukje gehad heb. U bent hier net zoo
veel als iku wordt ook betaald voor uw
werk!”
En tiU nam de gebroken flesch mee en ver
wijderde zich.
Cyril was doodsbleek op een rstoel gevallen.
HU zag de verbaasde oogen van mynheer Page
op zich gevestigd en daarnaast het fUne profiel
van Maida.
„Wat beteekent dat, Cyril?” vroeg mynheer
Page. „Wat bedoelt die man?”
Cyril Montrose haalde diep adem en sloot de
oogen. „HU zei niets dan de waarheid." sprak
hU bitter. „Ik moet bekennen, dat ik u bedrogen
heb. Het is waar, dat ik markies Montrose ben
en van oude adeliyke afkomst. Maar daarmee
houdt ook alles op. Van den rijkdom mUner fa
milie is al lang niets meer over, mijn stamslot
is een luchtkasteel of een ruïne, en op 't oogen-
bük ben ik de betaalde employé van dit hotel
omom de gasten aangenaam bezig te
houden.
Er ontstond een drukkende stilte. HU stond
op:
„Haf is maar X beste, dat ik heenga.... het
spUt me dat dit alles gebeurd is,” mompel
de htj.
Hij wierp een wanhopigen blik op Maida. ZU
hield de oogen neergeslagen, maar toen hü
wilde heengaan, legde zU haar hand op zijn
arm.
„Het maakt geen verschil,” zet ze zacht. Je
hebt geen reden om heen te gaan."
Cyril bleef staan; hU wist niet wat hU doen
zou.
Toen stond ook mynheer Page op en hield
hem met een resoluut gebaar tegen.
„Je blUft hier", besliste hU- „Of je van adel
bent of niet, of je geld hebt of niet, dat alles
komt er niet op aan. Maida houdt van je en
dat is voldoende."
En Cyril bleef. Dat waren dus de parvenu's,
die hU denveersten dag.... SchUn bedriegt.
„Ik heb hét .altijd geweten, reeds van den
beginne af”, zei Maida, .jnaar het is, zooals
vader zegt, ik heb Je lief."
Voorts de Sneltax wat een naam;
Snel en tax in één woord saam!
Nu de Gooitax en dat groeit.
Al bezit je dus geen auto.
Niemand, die zich meer vermoeit!
Blijft de taxi zóó gedijen,
Ja, dan zingt het mênschdom straks;
Ach, hoe zalig snelt het leven
Met de vlugheid van een tax!
Martin Berden
(Nadruk verboden)
dat nog was!
Daar werd zU echter een schaduw gewaar en
haarmate zU verder liep, nam die vorm aan,
Ioodat ze ten slotte.... een man ontdekte, die,
o, vreugde, een paard bü den teugel leid
de, dat voor "n eenvoudig boerenkarretje stond,
r,! Oen J°°«e hioii met breed gezicht.
Platten neus en zeer lichte oogen; hU zag er
“it, maar lang niet snugger.
Onwillekeurig greep Patty hem bU den arm
*n ratelde haat avontuur af. met een radheid
Iyiv.tOng' 1116 menl8een zou overbluft hebben:
ze had waariyk gedacht, dat ze dien heelen
nacht op de heide hadden moeten blUven, want
Josua tilde zUn last uil het wagentje en
droeg haar met zUn gewone onverschilligheid
de paar steenen treden van het bordes op. De
deur stond aaneen met den eenen grooten voet
duwde hU die verder open en trad binnen. Pat
ty volgde en stond vtorsteld over de antieke in
richting "voor liefhebbers, zeker heel styivol
maar zU hiad verreweg verkozen een huis
met alle moderne comfort.
De hall die zU nu betraden had onverzet-
baar zware eikenhouten meubelen en een reus
achtig grooten haard. Maar ze had niet lang
tyd voor omkUken want Josua trad nu door
een deur rechts een groot vertrek binnen, dat
echter klein leek na dien enorme hall, en
zette zUn last daar neer op een sofa, breed als
een bed, en verdween toen weer, steeds in een
zelfde norsch stilzwUgen.
Toen de deur achter
Patty:
„Inderdaad,” antwoordde Cyril, en met schrik
bedacht hü. dat ze misschien iets vermoedde
van z'n eigenlijke positie in *t hotel. Hü zweeg
dus verder over z'n naam en afkomst; maar
münheer Page toonde zich zeer verheugd ken
nis gemaakt te hebben met een lid van zulk een
doorluchtige familie en hield niet op, Cyril al
lerlei byzonderheden te vragen. Deze was dus
wel genoodzaakt daarop te antwoorden en
3
zoo'n eenzame vlakte had ze nu nog nooit ge
zien! En Lucinda kon niet loopen; ze hadden
geen van beiden het flauwste vermoeden, waar
ze waren. O, als ze hem toch niet gezien had,
zou ze niet geweten hebben, wat ze had moe
ten beginnen! Maar kende hü Huize Caphea-
ton?
Op dit punt aangekomen, liet Patty hem
voor het eerst gelegenheid, om te antwoorden,
wat hü niet anders deed, dan door een heesch
geluid uit te stooten en haar aan te staren, of
zü uit een andere wereld kwamwaarna hü
zei. in een dialect, dat nagenoeg onverstaan
baar voor haar was:
Capheaton?Ja, dat kende hü wel. Dat
was het huis van ouwen Batchford, even bui
ten Bassenthwaite. Of dat vér was. Ja, een
aardig eindje nog. Of hü meeging naar de
dame, die den voet bezeerd had? Ja. dat wilde
hü wel, als zü hem maar den weg wees. Of hij
^•ken. maar wie weet, wat een ontzaglük eind haar zou kunnen dragen? Mogeiyk wel, als
dat nna maar njet al te groot van stuk was. Een
schaap kon hü toch ook dragen.
Zoo gauw als haar vermoeide voetjes het toe
lieten, ging Miss Carew den boerenjongen
vóór, zich intusschen ergerend aan zün fami-
liaren toon van spreken: „ouwe Batchford,"
wel zeker.
Maar toen zü de plek bereikt hadden, waar
Lucinda, geheel in strijd met haar voort-
varenden aard zoo geduldig en ook. helaas,
zoo doodsbleek zat te wachten, werd iedere ge
dachte bü Patty verdrongen door het verhan
gen, om haar veilig en wel in het wagentje te
weten, op weg naar Hulse Capheatoo.
voelde naderen, trok de koningin zich met
Bothwell terug op de sterke vesting Borthwlch,
eenige mülen van Edinburgh verwüderd. Van
daaruit richtte zü een oproep tot de edelen en
vroeg hun hulp tegen de verraders en rebellen,
eere toekwam Hü gedroeg zich Dit was voor de „verbonden Lords" het teeken
--- n I ö(.h Uang tegen de konlngin te
keeren en zoo trokken zü met ongeveer 2000
ruiters naar Borthwich op, met de bedoeling
de koningin door een plotselingen overval te
verrassen en gevangen te nemen. De eerste
aailval had plaats des avonds om tien uur door
800 man, onder aanvoering van lord Hume,
was, tegen dat Sir George en je moeder kwa
men! Is het een heel eind naar Huize Caphea
ton. Patty? Heeft hU daar ook iets van ge
zegd?’’
„Hü mompelde zoo wat van „een aardig eind
je”; maar, och, uit hém kan je toch niet wüs
worden!”
Het rijtuigje veerde niet bepaald, zoqdat het
op en neer hotste op den ongelüken grond. Of
dit nu een slaapwekkenden invloed had op
Patty, althans, na eenigen tüd, vielen haar
oogen toe en ze sloeg ze niet weer op, tot ze op
een gebaanden wéfe waren gekomen en ze dan
ook een groot hek binnenreden.
„ZUn we er?” riep zü ineens, onder de huif
vandaan kükend.
„Als we er niet waren, zou ik niet stoppen”,
zei Josua. „Me dunkt, het„huls Is groot genoeg
om te. zien, al is het dan ook geen klaarlichte
dag meer”.
Patty was te verontwaardigd, om hierop iets
te zeggen; bovendien voelde zü zich geheel on
der den Indruk van het massieve, sombere ge
bouw daar vóór zich. Ze had heel wat verwacht
van Huize Capheaton; maar toch niet, dat het
zoo groot zou zün als een kasteel en dat het
daar zoo geheel afgezonderd op de eenzame
helde zou staan.
„Het zou moeder geweldig tegenvallen, zoo
somber en onmodern als het was. Er waren
maar twee verlichte vensters in het geheel
Zouden de bedienden vaders telegram niet heb-,
ben gekregen, zoodat er geenerlei voorberei
dende maatregeleh zouden zün genomen om
Lucinda en haar te ontvangen?
e familie beet Page.” zei de gerant van t
I 1 hotel. „Volgens onze inlichtingen zün ze
schatrük en dateert die rijkdom eerst van
de laatste tien jaren, dus eerste klasse parvenu's.
Wat ze vóór dien tüd waren, weten we niet en
is ook van minder belang. De hoofdzaak is dat
ze nu schatrijk zün. De familie bestaat uit vader,
moeder en twee dochters.”
Cyril Montrose knikte onverschillig en staarde
de blauwe rooksplraaltjes van zün sigaret na. HU
was de laatste van zün geslacht. Eigenlük heette
hü Cyril, markies Montrose, maar het laatste
bezit der familie was al lang verdwenen en op 't
oogenbllk bestonden z’n eenige rükdominen uit
z’n adellüken naam. z’n knap voorkomen en z'n
uitstekende opvoeding itr aristocratische ma
nieren. Deze bezittingen moesten hem aan den
kost helpen en hadden hem een baantje bezorgd
in een van de luxueuze Zwitsersche hotels, waar
hü de gasten moest bezig houden en hun X ver-
verblüf aangenaam maken In de kwaliteit van
een jong gentleman, die voor z'n genoegen X sei
zoen in X hotel doorbracht. Men vond hem een
charmant en onderhoudend jongmensch en ver
moedde niet dat hü voor deze diensten behoorlük
betaald werd.
De gerant verwüderde zich en Cyril bleef
alleen achter, z'n gedachten zwierven naar de
parvenu-famiüe die morgen zou komen. De
vader zou natuuriyk dik zün met een rood ge
zicht, de moeder lawaaierig en opzichtig en de
twee dochters.... linksch en sentimenteel.
Den volgenden dag verscheen de famiüe Page.
De vader beantwoordde vrüwel aan de voor
stelling, die Cyril zich van hem gemaakt had
hü was een groote, corpulente man met een
rood gezicht en een luide stem, ofschoon hü iets
joviaals over zich had, dat aangenaam aandeed.
De moeder was een tengere aeer eenvoudig ge-
kleede dame en de jongste dochter was een
aardig bakvischje van zestien Jaar met blozende
wangen en schitterende oogen. Maar de oudste!
Die was een byzonder mooi meisje. Cyril had
vele mooie en aristocratische meisjes in zün
leven gezien, maar Juffrouw Page stelde ze allen
in de schaduw. Op schynbaar toevallige wüze
slaagde hü er In kennis met de famiüe
te maken. Münheer Page was zeer toeschietelijk
en binnen het half uur had hü Cyril verteld
van z'n gelukkige speculaties in koffie en tabak.
Hü vertelde van z'n mooi huis in Londen, van
de verzamelingen die hü bezig was aan te leg
gen en van de vreugde die hü vond In reizen
en de mooie wereld zien. Cyril luisterde Toe
vallig viel z’n blik op de oudste juffrouw Page,
die door haar ouders Maida genoemd werd
Haar donkerblauwe oogen zagen hem koel en
onderzoekend aan? Hü zag hoe Maida glimlach
te en haar vader vriendelük toeknikte. Ze leek
heel verstandig en bevattelük. En bovendien
bleek ze ontwikkeld te zün. Toen Cyril z'n naam
genoemd had, zei ze direct„Montrosedat
caao axg vgc maxiLcx
„Ik dacht, dat Capheaton een betrekkeliJlT "uit duizenden, dat Josua
nieuw huis was. JU ook niet. Lucinda? Dit lükt
wel honderden en honderden jaren oud! En ik
zie niemand. Verbeeld je, dat nu geen van de
bedienden ons eens verwelkomt! Dót weet ik
wel: ik zal er bü Sir George op aandringen,
dat hü ze allemaal wegzendtWat een meu
belen! Ze lüken nog wel uit de middeleeuwen!
En heb je dien haard in de hall wel ge
zien? Maar goed dat er een vuurtje brandde,
want ik geloof, dat het in een dergelijke groote
ruimte altüd kil blüft. al zün we dan ook in
Mei....! Doet je voet nog zoo'n pün?.... Waar
zitten de bedienden toch, dat ze geen van al-
wel genoodzaakt daarop te antwoorden en na
verloop van een uur had münheer Page tot z'n
'oldoenlng verno
men, dat
eigenaar
van een
tig historisch slot
in de Schotsche
Hooglanden
Münheer Page
lepelaars buiten
welke hü de
noemde, op wacht.
Madge en Muriel zullen de pro
visiekamer bewaken”, zeide Freddy,
„en als je met me meegaat achter
die rots, zal je zien, dat ze het
wat goed doen.”
Bothwell van zün kant maakte van de gele
genheid gebruik om naar een huwelük met
Mana te streven. Eenmaal zoo ver, zou men
BolhweU rehabilueeren, Maria beschuldigen,
onttroonen en gevangen nemen. Zelden zag de
wereld een scliaaniteloozer complot dan dit,
waarin een gezelschap gewetenloose mannen
een stryd aanbonden tegen een eenzame en van
alle kanter belaagde koningin.
Twee dagen na den moord liet Maria Stuart
een manifest verspreiden, waarin zü twee dui
zend pond beloofde aan hen, die aanwyzlngen
konden geven, welke tot arrestatie van den
moordenaar zouden leiden. Dit manifest werd
aan de gevangenisdeur van Edinburgh gehecht
en reeds den volgenden dag had men een twee
de plakkaat naast het eerste geplakt, waarop
de namen van BothweU en zün medepüchtlgen
vermeld stonden. Daarna verschenen nog an
dere plakkaten, die de Katholieken als de
moordenaais aanduiddeïi, met name de aan
hangers van de koningin. En weer een paar da
gen later verscheen een affiche, waarop de ini
tialen van Maria en BothweU prijkten. Met
onbekenden yver heten de presbyteriaanache
geestelyken hun haat op den kansel over de
luisterende menigte los. Dit was voor hen de
groote kans om den goeden naam der koningin
voor goed te bekladden en onherstelbaar te
gronde te richten.
De beroering in Edinburgh was zonder weer
ga en verspreidde zich naar alle züden over het
ganache land. Met ontembare nieuwsgierigheid
wachtte men af of de koningin in den valstrik
van het huwelyk met Lord BothweU zou vallen.
Op 13 April kwam BothweU voor het tribu
naal, waarvan de voorzitter, graaf van Argyle,
een. geestverwant was van Murray en Morton.
De vertooning was in al haar plechtigheid een
brok comedie van de bedenkelykste soort. Het
bad er veel van. of BothweU. de koningsmoor
denaar. werd behandeld als een groot veldheer,
wlen lof en
trotsch en hoogmoedig, aldus vertelt P. Luis
Coloma in zün boek ,JXe gekronte Martyrerln
en hoorde het vrijsprekend vonnis aan, dat
bem volkomen onschuldig verklaarde.
Daarop verklaarde BothweU. dat hü van nie
mand meer een beschuldiging zou dulden en
iedereen, die het wagen durfde hem verdacht te
maken, to| een duel zou uitdagen. Eenige dagen
later gaf hü aan de Edlnburgsche lords een
„feestbanket, waarop opnieuw plechtig werd ge-
kon het mceilük! In enkele weken tüds verloo- stelde hü voor vrede te sluiten met de koningin
I chende deze Rechter” dus zün plechtige ver- en hü ontving het antwoord, dat de lords hler-
I klaring, dat BothweU onschuldig was. door hem toe bereid waren, wanneer de koningin zich zou
thans zonder meer van koningsmoord te be- scheiden van den misdadiger BothweU. Daar by j
schuldigen. werrl rta crostxvlH Hat RrxtHwoll oon riiiAl I
i Dit belette inmiddels de presbyteriaansche
geesteiüken niet om hun lastercampagne tegen
I Maria van den kansel voort te zetten. Zü zagen
I nog steeds in de koningin de moordenares van
den koning en met al de kracht van hun fana
tisme trachtten zü deze leugen onder het volk
te verbreiden.
Verontrust door het smeulend oproer, dat zü nieuwsgierige
len eens komen? En waar is die lomperd van
een Josua toch heen?” -
Patty zette haar hoed af en was juist van
plan, zichzelve dan maar te gaan aankondigen
als de erfgename van Christopher Batchford,
toen de deur openging en binnentrad een flinke
vrouw met een lamp in de hand, die zü dade-
lük op tafel zette, terwül ze met den uitroep:
„Mün hemel, madam, dat u nu verdwalen
moest op de heide!” neerknielde naast de
groote sofa. „En de Jonge dame ook?" Dit
laatste met een bewonderenden blik naar
Patty, die zich nu ook verwaardigde te glim
lachen. „Niet dat het bevreemdend is. want die
heide is vreeselük bedrieghjk! Münheer zelf
is den dag vóór Allerheiligen met een ergen
mist nog verdwaald, toen hü thuis kwam van
Motteridge. En we zün er met lantaarns en
toortsen op uitgetrokken, om hem te zoeken. Nu
münheer weet in Garthdale zoo goed den weg
als hier in de kamer X Was nóg een geluk
I zoo laat terugkwaun
van den anderen kant van de heuvels”.
Onder het spreken had zü schoen en kous
van Miss Gunn losgemaakt en bekeek nu den
gezwollen voet en enkel.
„Met af en toe een frisch compres, een stevig
verband en wat rust zult u morgen om dézen
tüd al weer op den voet kunnen staan. Zet de
kom maar hjer neer, Lydla, en ga dan dekken.
De dames zullen wel naar een maaltijd ver
langen, nu ze zoo lang in de lucht zün ge
weest.
werd de e’sch gesteld, dat BothweU een duel
zou voeren met een der rebellen, die er natuur-
lijk van overtuigd waren, dat de koningin deze
voorstenen nooit zou aanvaarden. Toen ging
Du Croc naar de koningin en zag direct, dat er
in liaar leger een groote onrust heerschte. De
koningin stond op een heuvel en werd onmid-
dellük na aankomst van den gezant door
soldaten omringd. Ook Maria
weigerde natuurlük aan de rebellen toe te ge
ven en op dat oogenbük riep BothweU, luid ge
noeg om dcor de soldaten verstaan te worden:
„Gelooft gü dan. dat de opstand om mün per
soon begonnen is? Wat heb ik hun gedaan?”
Toen stelde hü voor, dat hü een duel zou aan
gaan met een geUjke uit het andere kamp, doch
dit voorstel stuitte op verzet van de koningin.
Er werd nog eenigen tüd beraadslaagd, doch
ondertusschen trokken de soldaten der rebcUen
de beek over en toen de soldaten van Maria
zagen, dat de onderhandeUngen tot niets leid
den, steeg een gemompel van ontevredenheid
maar deze kwam precies te laat, want BothweU i uit het koninklük leger op. De soldaten begon-
en Maria waren gevlucht, respectlevelük ver- 'nen zelfs te brullen en de koningin en Both-
- weU te bearelgen. Toch trachtte BothweU nog
een duel uit te lokken, doch voor men daartoe
zü om drie uur 's nachts aankwamen. kon overgaan, drongen de soldaten op. BothweU
Toen trokken de vüanden met 3000 man en de koningin werden bovendien in den rug
Edinburgh binnen, waar zü door het volk geest- 1 aangevallen en BothweU werd zelfs van de an-
driftig werden ontvangen. Een manifest werd I defen afgezonderd en gevangen genomen. Vech-
--j-, ten hielp niet meer en toen wendde de konin
gin zich tot BothweU, onderhield zich korten
tüd heftig met hem en verüet hem, zichtbaar
smartelijk bewogen. Dit geschiedde precies een
maand na hun huwelük.
Toen richtte Maria zich tot cie lords en sprak
ongeveer als volgt: „Wü zün niet naar hier ge
komen omdat wü voor ons leven vreezen, maar
omdat wü niet wenschen, dat er christelük
bloed zou vloeien. In de toekomst zullen wü
met uw raadgevingen rekening houden, op
voorwaarde, dat gü ons alle eerbied zult bewü-
zen, die gü uw vorstin verschuldigd züt.” Toen
zonken de lords op de knieën en Morton beloofde
uit aUer naam trouw en aanhankelükheld.
Freddy Vrijdag had op zekeren dag
aardig visch gevangen, en hü bracht
zün rijke vangst y naar het kamp.
Maar hü wilde graag, dat Polly, de
kat, de visch niet te pakken
krügen, en daarom zette hü de
de kleine
Artisprovisiekamer
Josua, zoo heette de redder in den nood
had haar even makkelük als een .schaap” op
getild. zonder complimenten, en haar zwügend
voortgedragen, tot waar hü haar In het kar
retje zette, waarna Patty er zlchzelve in hielp
en hij plaats nam op den bok.
„Waar zal X heen?” vroeg hü norsch.
„Naar huis natuurlük!” zei Miss Carrew vrü
snibbig want zü die gewoon was asm de groot
ste hoffelükheld kon die lompheid niet uit
staan. „En zet, alsjebheft, wat haast er ach
ter!”
,Hènaar huis, zei je?"
„Natuurlük, waar anders heen? Denk je, dat
we nog lust hebben, een eindje om te rijden?”
Ze zaten beiden zeer primitief onder de huif;
maar toch, het vooruitzicht, om nu eindelük
haar doel te zullen bereiken, was zoo oneindig,
veel beter dan een half uur geleden, dat dit
beiden weer moed schonk. e
„Ik zou wel eens willen weten, bü wlen Josua
in dienst was”.
„Dat zal hü Je best willen zeggen, als Je er
hem naar vraagt. Maar waarom wilde je het
eigenlük weten?”
„Omdat Ik zün heer eens mün meening zou
willen zeggen over Josua: Ik heb van mün le
ven nog niet jkto'n lomperd gezienHeb je ge
hoord. hoe hü vroeg, waar we heen moesten?..
O. maar, doet je voet zoo'n pün, arme Lu
cinda?”
„Nu Ik maar eenmaal rustig zit, is het best
te harden; Ik hoop ook. dat ik er gauw weer
van af zal zün. want ik zou het verschrikkelük
vinden, als ik nog aan mün stoel gebonden
I
