Ierland als toeristenland I uttAaal van den dag van Sir Carew ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN De ROBINSONheerenmolière kost: zwart f 4.50 - bruin f 4.90 BAD NAUHEIM o. HU - J DE STROOHOED IIIIIIIIIIIIIU x E I ZATERDAG 10 JUNI T De ziekte van Weil De Valera bij de bezoekers Een observatorium in de Andes vaatwerk Balkan Oriënt-Messe Beren uit Rusland Het porseleinen DE KRUISVAARDERS VAN ST. JAN DOOR UW GIFTEN AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Hllllllllllll s de urine naar bulten. de 'Maandagavond vervolg) toch zeker voor Miss Gunn, piet- waal” belden. Hoe zy ontstaat en waarop men heeft te letten Freddy hield zijn hoed voor zich uit gestrekt, en een der zeeleeuwen ving, na een kort gevecht om den bal, dezen op zijn neus, en schoot hem in den hoed van den zeeman. „Deed hij dat met moedwil?" vroeg Robbie. „Natuurlijk,” zelde de zeeman. „De zeeleeuw, die de meeste doelpunten maakt, heelt den wedstrijd gewonnen." niet veel over hem. We kennen hem r sedert hjj een paar maanden geleden hier **‘******«T«i»lmi Am natut gen 1 heb U kocht nu v nog 1 het t trouv omdi al m wat hij ge mi UI dl Ja. same roem oude daar gege me i gast' vond straf een Ken; Berl in I jare: met waa legg verg waa ma) ui te wer' naa W trot fris mai bek t|jd die noc tuu de voe om Je 1 eer vla dei bei do» ter erj gei tei Po In 1934 zal te Boekarest op breeden Interna tionalen grondslag de „Eerste Balkan-Orient- Messe gehouden worden, welke ertoe moet lei den de handelsbetrekklngen der wereld met den Balkan en het Oosten te vergemakkelijken. De voorbereidingen voor deze Messe zijn reeds volledig uitgewerkt en het comité van actie onder leiding van Miron Goldstein, begjnt in September zijn werkzaamheden. Behalve de Messe zullen congressen gehou den worden en studiereizen georganiseerd. De officieele deelneming van een aantal bul- tenlandsche staten is waarschijnlijk. Voor mail vs cullerer het als daar, v een vo< ken an familie meer b brieven woorde Hoe men d staan, wel ttJ' niet m vogels i laten t schouw ger bl vriend» héél dl jonge dat vrt genoot gewent hoogte andere nu eei maken tnoeilij meer maar moe il ij contac ook zi, kelijks maakt voelt i weg zi En i mail ii misser sou ee ners eens 1 melde van a de mc beter dit m Zoo denkt houd meer een si met v In dé Flnsche gebieden langs de Russische grens wordt den laatsten tijd een aanzienlijke toeneming van het aantal beren geconstateerd, welke invasie, naar men zegt, te wijten Is aar 't feit, dat in de Sovjet-Unie op alle eetbare wild een intensieve Jacht wordt gemaakt, waardoor de dieren naar elders worden opgejaagd. Op een boerderij zijn twee koeien en een paard gedeeltelijk door beren verslonden. Een der aanvallers kon echter worden neergescho ten. In een dorp werd een beer, die een kudde schapen benaderde, gewond en met schoten verdreven. Een patrouille grenswachten heeft van een groep van vier beren, die de grens over staken, drie doodgeschoten. „Laten wé over iets belangrijkers praten” stel de hij voor, en toen hjj ’n uur later in gedachten terug wandelde naar zijn hotel, bestelde hij zijn waarvan men verzekerd is. dat zü staan onder Rijks- of gemeente-contröle. Helpt zelf dan mee deze gevreesde ziekte te voorkomen. Houdt een razzia onder de oude ratten; doodt ze en vernietigt er zooveel gij kunt, maar zorgt er tevens voor, dat ge niet door etensresten het voortbestaan van dit „onhellbrengend on gedierte” bestendigt. Ouders, weest verstandig en laat uw kinde ren maar niet overal zwemmen en plassen, waar water is! den en stak hem de hand toe, die hjj hartelijk drukte, terwijl hjj met overtuiging sprak: „Maar u mag er niet aan denken, om te gaan, Miss Carew! Als uw vriendin haar voet verstuikt heeft, dan zou dat schokken in het wagentje al heel slecht voor haar zjjn. want er is geen ongelijker weg in Garthdale dan tusschen Ryecroft en Capheaton! U zelve is ook niet in staat om verder te gaan. U ziet er zeer vermoeid uit. Laat ik een boodschap voor u mogen sturen naur uw huls. En dus mag Mrs. Glossop verder voor u beiden zorgen? Dat is toch goed, hè? Ik zou mjj tegenover Sir George, als hjj zich later hier vertoont, niet kunnen verantwoorden, als ik u zóó liet gaan!’ Patty aarzslde: tegenover Lucinda was zü misschien ook verplicht te blijven en bovendien zou het tegenover Mr. Rutland nog op de beste wijze haar snibblgheid goed maken, nu hij er zoo op gesteld scheen, dat zij bleef, want hjj had het zeker eenzaam: dit meende zjj wel op te maken, uit den toon, waarop hij over zijn zuster had gesprokenen dimzjj zelve vond het ook wel aardig, weer eens zoo*n nieuw avontuur te beleven! Dus antwoordde zij op melijk ook verzamelaar porselein." Kurhaus Ca r i ton ideale gelegenheid kuren en genezing. Prijzen in overeenst. met de tijdsomstandigheden. Ook al schijnt de zon als lava. De stroohoed heeft afgedaan. Want je kunt de menschen tellen, Die met een stroo dakje gaan! En de mode brengt de mannen Op dit punt niet uit hun rails. Zelfs geen invloed heeft het voorbeeld Van dien leuken prins van Wales! Stroo toch acht men veel te lastig, Veel te stijf en veel te stug. Eenmaal 't hoedje uitgebannen Komt een man daarop niet t'rug. Ja, ze liggen in de winkels Met een soort van bonhomie, Om eten doodsstrijd uit te stellen Van die strooien industrie. Maar dan voor de etalage Staat zoo nu en dan een heer, En, als bij een uitvaart, blootshoofds, Brengt hij daar de laatste eer.... MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) Er was een week voorbijgegaan sinds Dan zijn kamer in het dorpshotel betrokken had, en het had niet anders gekund dan dat ze elkaar reeds eenige malen in het dorp hadden ontmoet. Dan werd ultgenoodlgd om te komen thee drinken. hij had'vóórweer een week ten einde was, verschillende malen .Rusthoek” bezocht, (Jongensmaten naar verhouding goedkooper) (Ingezonden Mededeeling) STEUNT: ONS GIRONUMMER IS 23653 U helpt ons hierdoor jong zielen redden voor Chrl De regeeringen van Chili en Argentinië hebben hun toestemming verleend aan een plan om in het Andes-gebergte op de grens tusschen belde landen een observatorium te bouwen, dat weerberichten ultzendt en vliegtuigen, die over de wildernis vliegen, behulpzaam is. Dit observatorium zou zijn plaats krijgen tegenover het reusachtige granieten Christus- bee'd. met welks bouw de belde landen elkaar wederkeerig beloofd hebben af te zien van 'den oorlog. n de T A ler tuigen, de berl» soodoer tussche in ons De regeering van den Vrijstaat heeft den deel nemers aan deze eerste Nederlandsche Cruise vrijdom van paspoort toegestaan en niet de minste attractie ligt in de toezegging van pre sident De Valera, zijn ministers en andere voor aanstaande lersche persoonlijkheden, om te Du blin bjj de passagiers aan boord te komen dl- neeren en een conversatie-avond door te brengen. Deze wel zeer origineele innovatie stelt de Nederlandsche touristen In staat zich een eigen, persoonlijken kijk op de figuren en stroomlngen In het moderne lersche leven te vormen. len werd gehoord, en zei: „Wil Je alsjeblieft hier dekken? Dat heeft Miss Carew liever. Ik ben blij, dat de hall ook zoo in uw smaak valt. Het is mün meest ge liefkoosd vertrek uit heel Ryecroft. Wacht, ik zal u weer eens even in den stoel helpen. Het lijkt mü zoo aardig, om die plaats van Nell weer Ingenomen te zien”. „Uw zuster is zeker getrouwd, hè? Want an ders zou ze hier niet weggegaan zijn”. ,4a, een paar maanden geleden en ik mis haar altijd nog zeer. We waren maar met z'n moet u denken. ZU hield al evenveel -j—an Clifford had nog juist een halve ml- 1 nuut vóór zijn trein vertrok, toen hjj het perron opstormde. Zonder zich daar ook maar het minst aan te storen, liep hü, scherp de coupé's binnenturend, langs den trein tot hü plotseling voor één der raampjes een meisje met een alleraardigst baretje zag. HU hield in en riep een krantenjongen. Toen hü zijn sportblad had gekocht, zette de trein zich juist in be weging. HU nam een spurt en greep het portier van den coupé, waarin het meisje zat. „OpzU! Niet instappen” riep een conducteur woedend, en trachtte hem tegen te houden. „Ik denk er niet over" riep Dan, rukte het portier open. terwUl hü den conducteur van zich afschudde, en met een vaart viel hjj den coupé binnen. „O, neemt u me niet kwalUk, dat ik zoo laat met de deur in huis val,” begon hU- Het meisje zag hem verstoord aan, doch haar gramschap ging spoedig over in een glimlach: .Reist u al tijd zóó met den trein? Het lUkt me wel een beetje vermoeiend.” Haar oogen waren blauw en haar glimlach allerbekoorlijkst. Dan Clifford voelde zich veilig. .Riet altijd,” antwoordde hU. „maar dezen trein moest ik halen. Het is de eenige goede verbinding naar Greenbridge „Juist, ik ga er ook heen. Ik woon er.” zelde het meisje. En omdat Dan Clifford “Aangename manieren had, en een prettige reisgezel haar een leuke tjjdpasseering scheen, was spoedig een vlot gesprek het gevolg, en als ze tenslotte in Greenbridge aankwamen, wist Dan Clifford, dat het meisje Mary Duncan heette, en met haar vader in een buitenhuisje .Rusthoek” woonde, en had 'hU haar verteld, dat hij voor een paar weken naar het rustige dorpje kwam om er te schilderen. HU opende het portier en hield Zich gereed haar valiesje in ontvangst te nemen, als zich een man naar voren drong met het air van een bevoorrechte: „Hallo, Mary, ik dacht wel, dat je met dezen trein zou meekorrifen. Ik heb den wagen meegebracht om Je thuis te brengen.” Dan Clifford zag hem aan met een zeldzaam voldanen glimlach en zei tot Mary: „U wordt nog wel bedankt, dat u mij zoo n allerprettigste reis hebt bezorgd. Ik hoop u nog eens in het dorp te ontmoeten. Goeden middag." Dan nam hij zijn valles en ging zonder omzien door naai het eenige hotel, waar hü een kamer had be steld, om te zien wat er voor hem te eten over was. Batchford en van de familie Carew in het si- gemeen, dan had hü ruimschoots gelegenheid zijn belangstelling bevredigd te zien: M" Patty vertelde hem allerlei van haar vw> moeder, haar leven buitenlands en van Cbw* ley, die haar neef bleek te zUn. achttien J*«* oud was en tegelükartüd „de aardigste jon^ ter wereld” en „de grootste plaaggeest", die w stond. „En toch zou Ik niet goed buiten hem k® nen”. zei Patty, „want wij gaan om sis en zuster. Het is hord voor vader en nw*0* om enkel maar een dochter te hebben; n> nu krijgt Charley den titel. Hij heeft 8 ouders meer. Oom Henry is gestorven toen negen jaar was. En hij heeft nu al zoo lang ons gewoond, dat hjj als een kind is in Toch is het zeker een vreeselUke teleurstel™» voor hen geweest, dat ik geen jongen „Ik denk, dat zij er zich nog al in schik*" kunnen", troostte hjj. ,4a, zij zouden mij nu niet willen ,4a, dat is ook zoo, maar al geeft zü mü ook geen lessen meer op, ik leer toch altüd nog wat van haar. En Charley kan ze ook zulke wijze lessen, geven. Als u dat eens wist! En dit Is juist het eigenaardige: van hAar néémt hü ze aan. ziet u. Als u nu zoo goed is, hier even te wachten, dan zal Ik haar vertellen van uw aanbod. Wat zal ze er van opkijken, als ze hoort, dat wij niet op Capheaton zijn!" Haar gastheer keek haar na en vroeg zich af, wat die Charley wel kon hebben uit te staan met Huize Carew. Miss Gunn was in het geheel niet te spre ken over die schikking. Hoe kwam Patty er bü!... Ze kenden dien Mr. Rutland in het ge heel niet en wat zouden Lady Carew en Sir George wel zeggen? Neen, ze moesten dadelijk gaan. Om haar voet hoefden ze het ook niet te laten, want die was nu zoo stevig verbonden, dat hü haast in het geheel geen pün meer deed Ze zou er best even op kunnen staan. Maar toen zü haar kunsten eens vertoonen wilde, moest ze doodsbleek weer gaan zitten, zoodat Patty haar pleidooi gewonnen had „DAAr nu!.... Je kunt je niet eens verroe ren! Als je 't tóch doorzet. dan zal het morgen Lydia naderbü riep, kwam ze een oogenblik later met Mr. Rutland terug, die, nadat hü voorgesteld was aan Miss Gunn haar de trap opdroeg met een gemrk en een voorzichtigheid die niet haalden bü Josua’s lompheid. Mrs. Glossop was vooruitgegaan en Patty sloot den stoet, met haar hoed in de eene en een zwaren zilveren kandelaar in de andere hand. Toen Miss Carew na eenigen tijd de breede trap weer afkwam, vond zü haar gastheer be neden op haar staan wachten. „Ik heb een boodschap gestuurd naar Ca pheaton, Miss Carew”, zei hü opgewekt, „dus als er daar iemand mocht zü». die zich bezorgd maakte over u, dan weten ze meteen, dat er nu geen reden tot ongerustheid meer bestaat. Ik heb gezegd, dat ik u zelve morgenochtend daar heen zou brengen, als ze eerst een rijtuig stuur den, want ik bezit er geen. Het ponywagentje van Josua is toch niets voor u en mün dog cart zou niet makkeluk zijn voor uw vriendin. Is ze al weer wat opgeknapt?" „O, ja, dat geloof ik wel. En Mrs. Glossop, die er nog al verstand van schünt te hebben, meent dat dit gelukkig geen erg geval van ver stuiken is. Maar u begrijpt toch dien schrik. niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiHiiin buitenhuis huur de. Vader en hü sloten vriend schap, hü is na- een van ruilen voor den eersten, den besten jongen, die bü den loopt, maar.het goed Carew met den en alie inkomsten daaraan verbonden gaat aan den mannelüken erfgenaam. En wat n> _Nu, dan zal ik maar een deel van de schuld op mü nemen. Misschien is hU ook niet zoo Swn, als hü wel leek; maar lomp is hü wél. 4 sou wel eens willen weten, wat hü dacht, dgt wü hier op Ryecroft willen doen”, lachte zM nu luid, maar werd ineens weer ernstig bü dtt „wü”, dat haar immers denken deed aan UKtnda „U heeft gezegd, dat Capheaton niet ver meer af was, Mr Rutland, want ik ben zeker dat Miss Gunn daar zoo gauw mogelük htr~c^”~erd moet worden, opdat haar voet rust krijgt- Als u soms het wagentje nog even diner, waarna hU met den waard tot ongeveer tien uur praatte over vlsch en vlsschen. Tom besloot hü een wandeling te doen. ZUn wandeling leidde hem naar'.Rusthoek*, dat nu in de schemering en de schaduwen van de boomen in den tuin verscholen lag. Langs de heg, half in de duisternis verborgen, stond een blauwe auto. Hü ging voorzichtig den tuin in en sloop naar de achterzUde van het huls. Daar zag hü. door de openstaande deuren, een vreemd schouwspel. Het licht brandde, en in een stoel leunde Mary achterover, maar met een doek voor den mond gebonden en haar han den met benden aan de leuning vastgestrikt. Barnston was druk bezig het kostbaar porse leinen vaatwerk van Mary’s vader in te pakken. Dan aarzelde nooit. Hü stapte doodbedaard, doch onhoorbaar het vertrek binnen. „Hallo Barnston! Bezig aan een scène voor de film?" Barnston keerde zich ontsteld om. Hü ver spilde geen woorden, doch maakte zich tege- lUkertUd gereed den onverwachten bezoeker te bespringen. Maar plotseling scheen ook de zor geloosheid van Dan Clifford verdwenen, en htj richtte bliksemsnel een automatische revolver op Barnston. ,4e bent te brutaal geweest, Dick Ralston,* zei hü kalm, doch afgemeten. ..handen op. Juist, hooger hoeft niet. Wees niet bang, Mary, ik zal je dadelük verlossen. Eerst jü in den hoek daar, en maak geen verdachte beweging, of het kon Je laatste zijn. Begrepen?” „Wat duivel, wie ben je?” siste Ralston, ter wül hü aan Dan’s bevel gehoorzaamde. ,Jk be grijp er niets van. Laat me je toch uitleggen.. „Dat zou allemaal te lang duren." merkte Dan Clifford op, en terwül hü Mary bevrijdde hield hü zün hand met de revolver op Ralston gericht Daarna ging hü naar het telefoon toestel „Ik zal jou iets uitleggen,” zei hü en vroeg een nummer aan. ,4a, ben JU daar, Baley? Je spreekt met In specteur Selby. Kom terstond met je mannen hierheen. Mün idee bleek juist te zün, ik heb hem op heeterdaad betrapt.” Juist als hü den haak op het toestel terug legde. zag hü Mary bewusteloos van haar stoel glüden. En dat oogenblik. dat zün aandacht afleidde, benutte Ralston. Hü sprong vooruit om door de open deuren weg te rennen, maar even snel startte Selby en hü sprong naar hem. Hü greep hem bü zün jas en een oogenblik later rolden de beide mannen vechtend over den grond. Ralston was zwaarder en hü scheen op het laatst te zullen winnen. Hü greep Selby bg dl keel, en plotseling zakte deze ineen. Ralston sprong zegevierend overeind, keerde zich om om te vluchten, en zag juist een zestal unifor men door den tuin naar de open deuren snel len. HU had geen kans meer, en een weinig later waren nog slechts twee personen in de kamer. Mary zat overeind, terwül Selby zün hals met water bette. „Wü loerden al maanden op hem,* vertelde Selby, „maar hü was ons steeds te vlug af we konden niets bewüzen. Tenslotte hoorde ik dat hü hier was gaan wonen, ea ik kwam er achter dat je vader porselein verzamelde. Toen heb ik besloten er eens een paar maanden aan te wagen om hem zeker te kunnen betrappen. Ik kwam in bezit van een foto van jou en we vernamen met welken trein Je van een vacaatie bü familie naar Greenbridge zou teruggaan. Dt zocht Je in den trein en herkende je, ik had geluk dat we vriendschap sloten enwel de rest Is heel verklaarbaar, nietwaar. Alleen had ik niet erop gerekend, dat hü zoo vroeg het erop zou wagen. Kun je me die stommiteit ver geven?” De huisknecht en zün vrouw, die van een bezoek bü kennissen terugkwamen, ston den verbaasd toen zü langs de open deuren kwamen, en zagen dat terwül het licht nog vol op brandde. Dan Selby zich voorover bukte en Mary kuste. „Er schünt nogal iets gebeurd te zün, sinds wij weg waren” merkte de huisknecht op. „Je moet nooit mèèr zien, dan goed voor Je is,” antwoordde zün vrouw vermanend. sop zorgt waar?’’ ,4a. Lucinda krijgt juist haar avondeten en ik werd naar beneden gestuurd met hetzelfde veelbelovende vooruitzicht. Brutaal, hè. om dat zoo maar te zeggen? Maar ik heb verschrikke- Ujken honger. Waar gebruikt u de maaltü- den?.... Hier aan die groote tafel, met die reusachtige stoelen?” „Zoudt u dat graag hebben? Goed, dan hier!” Hü ging naar de deur van het vertrek daar naast, waar een gerinkel jran borden en scha- J J» F dit blad zijn Ingevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen f bü leVtaslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 'TCfi bü een ongeval met f OCfl bü verlies van een hand f 1 OC oü verlies van een f Cfl b'?uk f AQ- 5 vlngtf QDOÏlftG S ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen I verlies van belde armen, belde beenem of belde oogen doodelfjken afloop s een voet of een oog s 1 duim of wijsvinger «zlr- been of arm f WVe andere s rloolratten honden en paarden. De bacillen zitten bü de ratten (om bü deze diersoort te blüven), In de nieren en gaan met De bacil kan lang in t water blUver. leven, ook in vochtigen grond, in *t slük, in münen en loopgraven! Tüdens het zwemmen en baden nu wordt de mensch met dezen bacil geïnfecteerd. Hiervoor behoeft men nog geen water in te slikken, maar ’t contact met de slümvliezen van oogen, neus, lippen en de huidporièn is voldoende. Aan het lichaam bemerkt men uitwendig niets, absoluut niets. Daags na de besmetting krügt men flinke koorts, pün in spieren en kuiten, erg zlek-ge- voel. beslagen tong etc. Meestal zal men dan de diagnose stellen op een „flinke kou”’n dagje flink onder de wol en ’t zal wel weer over zün”.zoo denkt men. maar helaas, na enkele dagen vertoont zich geelzucht bü den patiënt. De dokter wordt ontboden en.,., nu kan het voor een goede behandeling soms al te laat zün. Het is juist op dit punt, dat ik sterk de aan dacht vestigen wil. Wordt de ziekte van Well door den huisdok ter tüdig genoeg herkend, dan bezitten we een pracht-serum, waarmede wü de ziekte kunnen beheerschen. Bestaat de geelzucht echter reeds meerdere dagen, dan Is ’t resultaat van de be handeling met dit serum zeer twüfelachtlg. Het is dus van ’t grootste belang, uw huis dokter mede te deelen, dat ge enkele dagen te voren daar en daar gezwommen hebt; zulk een mededeeling kan voor u een levensredding zün. Gelukkig verloopt ieder geval van Weilsche ziekte niet zoo ongunstig, dat men een doodt- lüken afloop te betreuren heeft en alleen gevallen, die met geelzucht gepaard gaan, zün als ernstig te beschouwen. Daartegenover staat echter ook. dat geval len, waarbü geelzucht niet optreedt, door den leek heel gemakkelük voor „kou-vatten” zullen doorgaan en maatregelen niet zoo spoedig ge nomen zullen worden. Ter geruststelling zü nog medegedeeld, dat de ziekte niet overgaat van mensch op mensch, mits men de urine en faecaliën behoorlük des infecteert. Hier in Nederland is de sterfte aan de ziekte van Well in de jaren 192430 ongeveer 20 pCt. van de geconstateerde gevallen geweest. De ziekte is in *t geheele land voorgekomen, hoofdzakelijk in de zomermaanden en meest al in waterrijke streken. Dat men zich ongerust maakt over de snelle toename van deze ziekte, blijkt wel uit *t feit, dat onze Minister van volksgezondheid 't noo- dig geacht heeft, een circulaire te richten aan alle burgemeesters en hen gewezen heeft op *t veelvuldig voorkomen dezer ziekte, met toe voeging van instructies, om deze te bestrijden. Al de te nemen maatregelen zullen eerst dan succes hebben, wanneer gü, pick-nlckende- zwemmers. zelf daartoe alle medewerking ver leent. zooals dit in uw eigen belang en in 't be lang van vele anderen wel gevraagd mag wor den. Wie dezen zomer gaarne de zwemsport be oefent, zal verstandig doen, alleen bekende zwem-inrichtingen te bezoeken, namelük die, vriendschap gesloten met Mary’s vader en diens kostbare verzameling Sheffleld-porseleln be wonderd, besproken en becritiseerd en even- zoovele malen als hü een bezoek had gebracht was ook de man. die Mary van het station had afgehaald, aanwezig. Op zekeren middag zei Mary tot Dan: „Ik geloof niet, dat Je hem goed zetten kunt wel?” s „Opmerkelük, hoe Je gedachten kunt lezen. Waar leeft hü elgenlük van?” „HU schünt heel rük te zün. Maar Ik weet slechts een Freddy Vrüdag had den zeeleeuwen geleerd met een gummibal in het water te spelen, en hü noemde hun spelletje waterpolo. Toen Robbie en Topsy naar het water kwamen, waar de zeeleeuwen aan het spelen waren, dijé den bal In de lucht wlerjwn, iyoeg Robbie„Wat spelen ze en wat Aioeten ze doen?” „O, wacht maar even”, zei de zee man, ,Je zult straks zien, dat ze bin nen een paar minuten een doelpunt gemaakt hebben.” De zeeman nam zün hoed af. Nu de zomer weer in aantocht is, lükt ’t me nuttig, aldus schrijft dr. W. Loomans in „Hu welijk en Huisgezin" 'n enkel woord te schrij ven over de ziekte van Well, ’n ziekte, die ver leden jaar veel „opgang” heeft gemaakt en waarover in de dagbladen 't een en ander werd gepubliceerd. Wandelt men 's Zondags in de bosschen of op de heide, dan bemerkt men van al die pick- nickers vaak niet veel, maar 's Maandags ziet men aan de sporen, waar t tleger van „natuur liefhebbers" is voorbügetrokken. Waarom moet men toch altüd *t natuur schoon schenden?.... waarom de plaatsen, die gV tot uw uitverkoren plekjes maakt, voor uw mede-natuurvrienden bederven?..., waarom verpoo- bederven?. moeten de sporen van uw aangenaam zen in den vorm van papier en doozen. olie noot jes-doppen en bananenschillen, stukken brood en resten van half gaar gekookte aard appelen, leege bussen en conservenblikken wor den achtergelaten? En nu heb ik ’t nog niet zoozeer tegen die uiting van maatschappelüke onbeleefdheid zelf, als wel tegen de lang niet ongevaarlüke gevol gen daarvan. Nauwelüks zün de pick-nlckers verdwenen, of wild en ongedierte begint zün strooptochten, om té komen zien, of er voor hen ook wat is achtergebleven. ’t Dankbaarst voor dit alles zün u de ratten! Zü hebben zich tüdens uw pick-nick of zwemdemonstratles schuil gehouden aan de oevers van beekje en rivier, of in 't riet van ven. maar nauwelüks is ’t stil, of zü verlaten hun schuilhoeken. De ziekte van Well nu is 'n ziekte, die de ratten u en anderen bezorgen uit dankbaarheid voor uwe „nalatenschap”. „Weer wat» nieuws!" hoor ik sommige lezers al spotten en Inderdaad we hebben nog niet zoo lang een duidelük inzicht in deze ziekte. Dat belet echter niet, dat er meer dan voldoen de reden bestaat, om onze volle aandacht daar aan te schenken. De verwekker van deze ziekte, die den schoe nen naam draagt van ..Leptospira ictero haemorrhaglcae”, komt ’t meest Voor bü oude <75 pCt daarnaast bü muizen. •w y iemand minder dan president De Valera verwelkomt in een eigenhandig geschre- ven brief, ter inleiding van „Laagland Eomerreizen”, de Nederlandsche touristen naar Ierland. „Het doet mü groot genoegen.” schrkft hü. vernemen dat zoovelen onzer Nederlggidsche vrienden van plan zün dit jaar Ierland te be- aoeken. Zü zullen hartelük welkom zün. Wü sullen hun bezoek opvatten als een manifestatie van dien geest van good-will, welke meer en meer de kleinere naties te zamen bindt In hun pogen vrede en vriendschap tusschen alle vol keren te verzekeren.” Onbekend Is zün volk en zün land in geenen deele, want de politieke publiciteit deed dlkwüls het volle licht van 's werelds belangstelling schünen op dit vitale ras. dat alle pogingen der Britsche opperheerschappü weerstond om zich los te worstelen tot Vrijstaat, Jongsten staat in de volkerenfamlUe, doch met de oudste tradities. Doch toeristisch is Ierland vrüwel nog terra incognita. Geen land echter verdient dat min der, want het verrukkelüke Erin is als een •taalkaart voor al het landschapsschoon der wüde wereld, met soms kusten als de Noorsche fjorden, rivieren als Rünpanorama's, wonderlUk mooie merengordels als in Finland, heuvels en bergen vol grandeur, lieflüke welden onder zon- nlgen blauwen hemel. De pyramldes der lersche konlngen van dul dend jaren voor Christus, de abdüen der mid deleeuwen met hun wit marmeren Keltische kruisen, de heerlük moderne kasteelen en par ken der landedellleden, de schilderachtige hut jes van het eenvoudige landvolk en der vis- schersdorpen aan verscholen baaien, de elgen- dommelüke charme van het kunstzinnige ras en de zoete muziek hunner landstaal, het zün alles even zoovele openbaringen bü een toerls- tischen ontdekkingstocht rond en door Ierland Het reisbureau Laagland, van Hengel Co. (Den HaagAmersfoortAlmelo) heeft zich op verzoek der lersche autoriteiten met de propa ganda voor Ierland in ons land belast. Het or ganiseert dezen zomer o.a. ook een eigen cruise daarheen. Met de „Prinses Juliana” als drüvend hotel voert het u rond de kusten van Ierland en organiseert tal van landuitstapjes. Een middeleeuwsch kasteel in Ierland veel erger »ün. We moeten heusch blüven en Mr. Rutland een boodschap laten sturen naar Capheaton. zooals hü dit ook aanbood. Je moet nu liever zoo gauw mogelük naar bed gaan, is t niet, Mrs. Glossop?” riep Patty de hulp van de blonde huishoudster In. die dit onmiddellük bevestigde. Zü zou het bed gaan opmaken en Mr Rutland zou met gemak het kleine dame tje naar boven kunnen dragen. En terwül zü toen we daar midden op de heide ineens niet verder konden en ook zult u zich kunnen voor stellen hoe blü ik was, toen ik Josua daar In eens zag met zün karretje! Neen. Ik heb er nog eens over nagedacht, maar u moet hem toch maar geen standje geven”. „Goed; dat zal ik dan ook niet doen. Niet dat het nu zooveel indruk op hem zou maken; daar hoeft u niet bang voor te zün. Mrs. Gloa- „Heel vriendeiük van u, Mr. Rutland, wü zün u belden zeer verplicht. Ja, Ik denk ook, dat het beter voor Lucinda zal zün hier te blüven. Maar mag ik 1 haar nog eens even gaan vra gen? Zü 1» mün gouvernante, ziet u, en wü gaan alle drie altüd met haar te rade". „Uw gouvernante?.... Maar dien tüd Is u toch wel te boven. Miss Caiew, om er een gou vernante op n* houden?" huwehjk deed?” „O," zei Garth droog, ..maar dan is die nu van hen af genomen, nietwaar?’ van de oude hall als Ik. Hier komt het souper Nu hoop ik maar, dat u het waarlUk ook eer aandoet!” Het werd een allergezelligste maaltüd en Patty praatte zM druk en zóó vertrouwelük, dat het maar goed was voor Lucinda’s ge moedsrust. dat zü er geen getuige van was. Als Mr. Rutland soms verlangde, om wat te hooren van de erfgename van Christopher KMdt u ons ten zeerste vei plichten en eer ik ga, mag Ik u nog wel eens even mün veront- ■Sukligingen aanbieden voor wat ik tegen u zei. Ik weet nu niet meer prcles wat het was, mir' ik dacht ook zoo vast, dat wü hier in Capheaton waren, dat het mü immers wel vréémd moest aandoen, hoe u aoo hier als heer en.meeMer optrad”. Seabed zich uit den genoten stoel laten güj-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 10