Vrouwen
eeuwige schaduw
A:
vwAaal van den day
'Detfodie JJaofie
I
Het uitgelezen middel
voor de verzorging van Uw gezin. Uw personeel. Uw eigen ouden dag is
een polis van
Oi
in
Het Geheim
van
Sir Carew
u
L
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
De voet spreekt: Geef mij maar
ROBINSONschoenen
Bij Examens
ZATERDAG 17 JUNI
ZONDER GELAAT
Voo
De macht der oude zede
Een Russische legende
Cairo
Jeruialem
Loterijen in China
il
Damaicui
i
Economische opleving
in Amerika
Sinaasappelen uit
Zuid-Afrika
Habicht bij den Rijks*
kanselier
Nationale Volkspartij in
Argentinië
L
voort*
(actie
Zwarte goat alt en en onwezenlyke
vertchyningen in het
Ooeten
Jezus’ kleed
Maria en
c
DE KRUISVAARDERS
VAN ST. JAN
DOOR UW GIFTEN
Lmnsverzekming, Pensioenverzekering of Lijfrente der
T^l rs TZ lÈVENSVERZEKERINC-MAATSCHAPPIJ
PeKeIV NASSAUSINCEL 3 TE NIJMECEN
JLU Aw AA Bijkantoor- Juliana van Stolbarglaan 42, dan Haag
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
En
liefde van Jezus en ZUn Moeder.
Op zekeren dag
de
twee
waren
„O, dat U niets," zeiden Peter en
niet net zoo goed konden maken?"
Ivy gaf de twee pannen aan de
tweelingen.
Peter en Paul keken elkaar even
aan en rolden leder de boter tot bal-
het
letjes tusschen de pannen
en
„Dat heb ik nog nooit eerder ge
zien, boterballetjes tusschen pannen
maken,” zelde Topsy.
„Nou en ik evenmin,’»
zelde Ivy,
„maar ik moet zeggen, de lepelaars
hadden het niet beter kunnen doenl”
(Maandagavond vervolg).
J
gedaan.
HOOFDSTUK IX
ik
12
de fabri*
i
Paul, de tweelingen, „dat zullen wij
dan wel doen. Dacht je dat we ze
Ivy, „ik wilde juist, dat za een paar
balletjes boter maakten.”
(Ingezonden Mededeellng)
Brabazon het adres stuurt, weten
naam vanzelf weer. Heel vriéndelijk
En
grijs
eeuwen
Haar
van
uit
van
1 I
«M bl
■eded
grafen
L D
Fodui
5. O
tonde:
en hli
ver-
TWds
orertrel
N«u»
veggeti
beid ge
He po»
De eer:
Misse
premie
msa.- t<
to-'B
.«n een
derdaac
tempen
niet va
een fot
moet z
tea jui
nL
Dot i
plaatjet
njn a
zijn on
kring c
nu de
gekrege
ject va
si, wan
der of i
een var
dervaca
Zoo v
Wtj VOO!
van de
Zondi
te loop
het stn
ilaagd
maar d
toch al
Het i
netjes
want z
vele an
een fij:
zorgen
schouck
de bloe
antwoo
Je rr
om eer
dan ve
dat me:
het der
Lieve
bepaald
geen gi
vrouwel
zending
gaan, i
hebben
wijken
ten gee
Ziezo
langste:
inzendi
Voor
of het
onder
iedere
wwtatrj
we
niet ml
aan pr
Ook
En Jezus droeg het eenvoudige kleed, dat de
handen van ZUn moeder voor Hem gesponnen
en geweven hadden, al de jaren van ZUn open
baar optreden. En HU droeg het ook, toen HU
ZUn kruis door de straten van Jerusalem
torste. ZUn Moeder stond langs den weg en
zag Hem, toen HU voort wankelde. ZUn aan
blik een aanbllk van smarten, ZUn kleed, dat
ZU in de stilte van Nazareth voor Hem gewe
ven had, was met bloed doordrenkt. De arme
Moeder strekte haar handen uit naar haar
Zoon. Nu was HU bet Lam. dat ter slachtbank
duurde werkelUk niet lang, of zü had
den een heelen berg boterballetjes.
Eenige maanden later trok de koning uit
óm de vijanden, die de grenzen van zijn rijk
geschonden hadden, te bestraffen. Hij be
haalde een groote en roemvolle overwin
ning en trok in triomf terug naar zijn
hoofdstad, beladen met een rijken buit.
Doch in den avond, niet ver meer van
de poorten der stad, trad hem een engel
Gods tegemoet, die zijn paard bij de teu
gels greep en dwong te blijven staan. De
engel voerde hem naar een eenzame plaats
en zeide hem: „Wee u, rijken; wee u, die
nu verzadigd zljt; wee u, die nu lacht, want
gij zult treuren en weenen." En hij nam
hem de kroon van zijn hoofd, trok hem
zijn koninklijk gewaad van de schouders
en beroofde hem van al zijn kleeren. Zelf
nam de engel de gedaante van den koning
aan en trok als koning met het leger de
stad binnen onder het gejuich van de
menigte?*
De vroeger zoo machtige heerscher bleef
alleen achter, naakt. Toen het nacht ge
worden was, klopte hij vol schaamte aan
de deur van een arm hutje in het veld.
Men nam hem op en gaf hem kleéren,
bedelaarskleeren. Als hij den volgenden
morgen de stad binnenging en het konink
lijk paleis wilde ingaan, joeg men hem
weg; en toen hij z$ide, dat hij koning was,
lachten allen hem uit. Niemand herkende
hem. Drie jaar lang zwierf hij rond en leef
de met de bedelaars, want werken kon hij
niet. Men sloeg hem, men lachte met hem.
Hij leed honger en dorst; en hij was bij
iedereen veracht.
Na drie jaren was er in de hoofdstad een
plechtige heilige Mis. De kerk was prachtig
versierd. De engel in de gedaante van
koning was met geheel zijn hofstoet aan
wezig. Voor de machtigen en rijken had
men goede plaatsen bereid. Maar achter in
de kerk, bij de deur; zat de vroegere koning
blj.de andere armen, om te bedelen.
WASHINGTON. 15 Juni. (Reuter) De secre
taris van het departement van Handel, Roper,
heeft gerapporteerd, dat de laatste weken de
toestand In de Amerikaansche industrieën aan
het verbeteren is.
Uit alle deelen van het land worden kleine
winsten gerapporteerd, terwUl de tewerkstelling
toeneemt bU de stUgende lUn in den handel.
Deze opleving is vooral merkbaar in de leer-,
wol- en katoen-industrie, verder in de auto-
mobiel-branche en de staalfabrieken.
blüft men kalm en helder, indien men vooraf
MUnhardt’s Zenuwtabletten gebruikt.
Koker 75 ct. BU Apoth. en Drogisten.
De Bisschop echter weigerde, want, zeide
hij, het is het woord van God en zie, Hij.
die zoo gesproken heeft, heeft gezegd:
..Hemel en aarde zullen voorbij gaan, maar
Mijne woorden zullen niet voorbij gaan.”
De koning scheurde de bladzijde, die
hem niet beviel, uit het Evangelieboek- en
zeide: „Het is niemand geoorloofd zoo te
spreken." Den Bisschop wierp hij in de ge
vangenis en ging naar huls, waar men voor
l)em liederen zong, die zijn macht en zijn
rijkdom prezen; en hij werd getroost.
-j—x einze nd blikte Mariaop den draad, dien zU
spon. De wol was zadht en rein, ’n Lamme-
tje. dat op de heuvelen van Galilea graas
de, had ze gedragen. En t was. alsof de wol nog
de warmte van de zon en de frlschheid van
den morgendauw, den glans van den hemel en
de heiligheid der sterrennachten bewaarde. Een
glimlach speelde om den mond van de H.
Maagd. O, het was zoo heerlUk, dat zon en
dauw en sterren en wind te zamen met haar
aan deze wol sponnen, die een kleed zou wor
den voor Hem. Die de Meester van alle schep
selen Is.
Toen HU nog een zwak kind was. hadden
Koningen voor Hem geknield en Hem hun
gaven gebracht. Koningen uit een vreemd land,
die door een ster geleid werden. Toen echter
was het stil geworden om het Kind, dat in
verborgenheid opgroeide. Éénmaal nog ver
brak Simeon's lofzang de stilte. Eenmaal nog
verbaasden zich mannen in den tempel over de
wUsheid van den knaap. Toen verdween hU in
de verborgenheid van een klein landelUk stadje,
in de stilte van een armelUke hut, in den een
voud van een timmermanswerkplaats. Geen
Koningen meer, die Hem huldigden, geen lof
zangen meer, die Hem prezen Slechts ZUn
Moeder, die van ZUn geheim afwist, slechts de
H. Joseph, de getrouwe. En dan nog Iemand,
die uit de strengheid van de woestün kwam
aan den Jordaan zUn stem verheven
Een voorname salon in Cairo, een door en
door Europeesch-geonënteerde stad! De woning
van Rose-el-Jussuf, leidster van een polltlek-
sa lyrisch tUdschrift. TUdens de revolutie van
1919 droeg zü het vaandel van den oproer en
verdedigde het tot haar laatste krachten tegen
de opdringende soldaten. Een mooie vrouw met
zachte trekken. Een brandend vuur in de diep
zwarte oogen. Maar in tegenwoordigheid van
haar echtgenoot werd zU schuchter en uiterst
bescheiden. Zelfs zU, de moderne, onafhanke-
lUke vrouw en direct liet zU In de grootste op
lettendheid de leiding van het gesprek aan
hem over.
„Onze generatie," aldus de vrouw, „leeft In
een overgangsstadium. WU zitten nog vol voor-
oordeelen, ontstaan uit de oer-oude zeden van
het volk. Een vrouw mag niet zelfstandig zUn.
ZU mag niet ongesluierd aan een vreemde vrouw,
laat staan een man worden voorgesteld, zonder
diep te blozen. ZU mag In gezelschap niet met
jongemannen spreken. ZU mag niet vrU en uit
eigen wil een echtgenoot kiezenDus zelfs
daar, waar de sluier is afgerukt en verscheurd,
heeft het gelaat der Oostersche vrouw nog niet
zün juisten vorm, zUn ware ziel ontvangen. De
vorming van haar zelfstandigheid geschiedt
langzaam, zeer langzaam.
Voorloopig zal de Oostersche vrouw blUven de
vrouw zonder gelaat
IS VOOR VISCH'T AUERFIJNSTE WAT ER IS.
BUENOS-AIRES, 15 Juni. (Reuter) Oud-mi-
litairen en leden van het marlne-personeel heb
ben een manifest tot de bevolking gericht,
waarin zij de oprichting aankondigen van een
nieuwe nationale volkspartU. welke de volgende
program-punten heeft.
1. Alle burgerlUke ambtenaren moeten van
ArgentUnsche nationaliteit zUn.
2. Alle openbare en particuliere ondernemin
gen zullen minstens voor een deel Argentljnsch
personeel in dienst moeten nemen.
3. Bestrijding van alle partUen of vereeni-
gingen. die in strUd zijn met de door Argen
tinië gevolgde liberale politiek.
4. Een nieuwe regeling van het petroleum-
vraagstuk.
van Smarten
Hem sloe-
degenen.
Oh, bitter»
„Heel vrlendelUk van u. Lady Carew, maar
dit kan haast niet een bezoek genoemd wor
den. daar ik onmlddellUk dcor moet naar Ba-
ronswold en den volgenden ochtend al weer
vroeg naar Londen terugga. Voor zaken moest
Ik toch In Leicester zün en zoo kon Ik de ver
zoeking niet weerstaan, om door te gaan naar
Capheaton. Het lükt mü een mooi huls. Ik
hoop, dat ik er u mee mag gelukwenschen”,
„O. ik ben er zeer mee ingenomen”, ant
woordde de lady levendig. „Ik voel er mU al
geheel thuis. Totdat wU hier kwamen had ik
er geen idéé vap hoe het er uitzag want toen
Ik het laatst In Yorkshire was nu ettelüke
jaren geleden stond er nog geen steen van
Capheaton! U weet immers dat Mr. Batchford
nu nooit zoo heel hartelük voor een van zün
bloedverwanten was; zelfs niet voor Sir
George".
„Dat heb Ik wel begrepen, maar hU heeft T
In Jerusalem gaat een voedster een jonge
moeder en haar baby bezoeken. Hoor een stin
kende donkere gang komt zü in 'nvertrek waar
*t nog kinderlUk jonge moedertje, dat reeds een
verwelkt gezicht heeft, haar kind in de armen
houdt. In weerwil van een smorende hitte is
het kind in wollen doeken gewikkeld, want de
moeder is doodsbenauwd dat de kleinekou
zal vatten. Haar kindje werd ook met groote
moeite geboren en het zal haar eerste en haar
laatste zün. ZU werd nJ. ultgebuwelUkt aan een
zeventigjarlgen grijsaard, aan wien haar ouders
hun dochter afstonden, omdat de bruidegom
schatrUk was en een reusachtige afkoopsom
had betaald.
De heer des huizes komt binnen en het
vrouwtje buigt zich over zUn hand, om die te
kussen. De vrouw in het Oosten, ook dit jonge
vrouwtje, riet in den man, ook in dezen afge-
leefden grijsaard, een hooger wezen, waaraan
zU niet alleen eer, maar ook gehoorzaamheid
verschuldigd is. Dit is haar noodlot. ZU weet
niet beter en hierin is zU gelukkig. De baby
wordt nu naar een nevenvertrek gebracht,
waar een drom gesluierde vrouwen het wicht
bekUkt en weeklagend gebaart, want de baby is
maar een meisje. Ook dat nog! En dit is de
aanleiding voor de vrouw, om haar man te
verzoeken een tweede vrouw in huis te nemen,
die wellicht zoo gelukkig zal zün een zoon ter
wereld te brengen. Maar de man wil niet.. hU
vindt het te duur!
Intusschen heeft de voedster op een briefje
een -recept geschreven voor een versterkings
middel voo:r de moeder. ZU vraagt wie van de
vrouwen lezen kan. Niemand kan lezen. Met
verbazing wordt de vraag ontvangen. Waarom
zou een vrouw kunnen lezen? Een vrouw heeft
het lezen niet noodlg. ZU is immers in alles
volkomen afhankelUk van den man? ZU heeft
niet eens een gezicht; waartoe sou ze oogen
hebben om te lezen? Die zwarte sluier is haar
symbool, zü is een schaduw, een niets....
De eerste verscheping Zuid-Afrikaanse)»
sinaasappelen, bestaande uit 30.000 kisten, u
te Southampton aangekomen, zeer ten nadeele
van de sinaasappelverbouwers in Spanje, welk
land jaarlijks 8 i 10 millioen kisten naar Enge
land uitvoerde, doch nu lijdt onder het vow-
keurstarief. dat op de conferentie van Ottawa
aan den sinaasappel der Z.-Afrikaanscbe Unie
verleend is.
De halve oogst in Valencia zou zich nog aan
de bootnen bevinden, terwUl de normale Spasti
sche oogstperiode toch vrijwel voorbij is.
Men verwacht, dat de invoer van Z.-Afrikaan-
sche sinaasappelen in Engeland ongeveer 3 mil
lioen kisten zal bedragen.
Behalve Z.-Afrika is ook Palestina een ern
stige concurrent op de sinaasappelmarkt voer
Spanje. Palestina heeft van December tot mid
den Mei ruim 4 millioen kisten sinaasappelen
naar Engeland uitgevoerd en hoopt het vol
gende seizoen 8 millioen te bereiken.
In een straat in Damascus heerscht lawaai
en geestdrift. Een schare jonge mannen pra
ten en gebaren opgewonden met gloeiende ge
zichten en revolutlonnalre geestdrift. Een troep
volk staat er omheen. Revolutie onder de stu
denten en meisjes-studenten van de unlversl-
teit, die de toelagen voor de studie Ingekrom
pen heeft en daarmede haar voortbestaan be
dreigt. Men trok naar een voetbalveld waar
een betooging zou plaats vinden. Een spreekge
stoelte was opgericht en een jongeman beklom
het trapje, om een rede uit te spreken. Op eenl-
gen afstand van de studenten zaten als donkere
maskers de meisjes in hun sluiers gehuld. ZU
zaten er stil en wendden geen oogenblik t hoofd.
Alleen wanneer een redenaar succes had en
applaus ontketende, trilde ook de geestdrift
door die rU zwarte gedaanten.
zoo thuis als
Ivë soms niet
een inval en
vroeg Mrs. Glossop büvoorbeeld om een eindje
touw, een paar spUkers, of wat hü verder
meende noodlg te hebben, en wat ook wel eens
bestond in iets eetbaars.
Zoowat eind Juni reed Charley op Vos een
aankoop van Sir George, waarbU zün jonge
BERLIJN, 16 Juni (V.D.) De Rijkspresldeni
der NSDAP deelt mede:
RUkskanselier Adolf Hitler heeft Vrijdag den
persattaché van de Duitsche ambassade In
Weenen. Habicht. ontvangen voor een bespre
king, welke eenige uren heeft geduurd. De
RUkskanselier i*in kennis van het rapport be
treffende de gebeurtenissen In Oostenrijk- Ten
slotte bracht de leider, aldus de mededeellng
der NSDAP. partUgenoot Habicht dan*
verzekerde hem opnieuw zUn blzonder
trouwen.
■y n een ver land, in een verre stad leefde
I een koning, die heerschte over een groot
rijk en vele steden. Hij ging gekleed in
een schoon gewaad en droeg een gouden
kroon op zfjn hoofd. Hij leefde in een
prachtig paleis en voerde groote statie.
Voor God had hij schoone kerken gebouwd,
waar de heilige diensten met grooten luis
ter werden gevierd.
Toen gebeurde het, dat de koning met
zijn ganschen hofstoet ter kerke kwam,
waar men de heilige MIs opdroeg met groote
praal. Temidden van het' licht der kaarsen
op de zilveren kandelaars, bij het geuren
van kostbaren wierook las de Bisschop in
rijk gewaad, uit een groot, met goud en
edelsteenen versierd boek, het Evangelie.
En het heilig Evangelie van dien dag
was uit Sint Lucas, het zesde hoofdstuk.
De Bisschop zong met luide stem: „Zalig
gij armen, want u is het rijk Gods. Zalig
die nu honger lijdt, want gij zult verzadigd
worden. Zalig die nu weent, want gij zult
lachen.... Maar wee u, rijken, want gij
hebt uwen troost weg. Wee u, gij, die nu
verzadigd zljt, want gij zult honger lijden.
Wee u, die nu lacht, want gij zult treuren
en weenen.
Toen nu de koning dat hoorde, werd hij
zeer toornig. Hij riep den Bisschop bij zich
en zeide hem: „Zie, ik ben rijk, ik ben ver
zadigd en mijn leven is vol vreugde. Waar
om beleedig je mij, als ik naar de Mis kom?
Ik heb deze kerk gebouwd en nog veel
andere. Waarom prijs je dan de -bedelaars
en de armen, die voor de geestelijkheid en
de kerken niets gedaan hebben? De woor
den, die daar juist gelezen zijn, moeten uit
het Evangelie geschrapt worden.”
komen. George”, zei Lady Carew. Ze hadden
beiden hun gast uitgeleide gedaan tot aan het
nek en keerden nu terug. „Ik heb Nell Braba
zon altUd graag mogen lUden”.
„Zeker hü is ook een hoogst verdlenstelUk
mensch. A propos Alice ik heb gedacht aan
i dien gouverneur voor Charley. Degene dien de
Linklaters voor hun jongens hebben gehad,
heeft op het oogenblik eentUdeUJke plaats,
zoodat hU eerst over-een maand vrij is. maar
Brabazon heeft mü beloofd, mU onverwijld zün
adres te sturen. HU Prijst hem ten zeerste en
staat er voor in, dat het een zeer bekwaam
mensch is”.
„Dat zal ook wel zoo wezen, anders zou Mar-
garet Linklater met met hem ingenomen zUn.
Over een mkand is hU pas vrU. zei je daar zoo
even? Dat is nu zoo’n groot bezwaar niet Zorg
vooral, dat hU ons niet ontgaat, als je zUn
adres hebt. Hoe heet hU?”
„Ja.... hoe heet hU?.... Brabazon heeft mU
wel zUn naam genoemd en die zweeft mU op de
lippen, maar Ik zou 'm je op het oogenblik
toch niet kunnen herhalen. Allee”.
„Zoodra
we den
van hem, om zich al die moeite te geven. Had
ik er ook maar aan gedacht, dan zou ik hem
rog eens extra bedankt hebben. Ik heb Nell
Brabazon altUd graag mogen Ujden”.
.Jawel, zeker HU is heel knapzelfs
geleerd maar wat koud en teruggetrokken.
Neen, als je nu praat van „giaag lUden”, dan
mag ik Garth Rutland oneindig liever!”
hart. Zelfs dit laatste hadden zij Hem
nomen.
Toen hoorde zij Jezus’ r1-
Moeder, ziedaar Uw Zoon.'
het
de
hoorde
zij een klagende
stem „ZU heb
ben' Mijne klee-
deren onderling
verdeeld en het
lot geworpen over Mijn gewaad."
Een golf van bitterheid overstroomde
smart voor de Moeder, die haar
pen kon.
En toen zU onder het 1
laatste woorden, van haar Kind
zag zU. hoe de beulsknechten
kleeren van Jezus dobbelden. ZU _o
voudlgen rok, het werk van haar handen'
lieten het niet eens aan de Moeder.
werd geleid, nu was HU de Man
Die ZUn rug bood aan degenen, die
gen, en ZUn gelaat niet verborg voor
die Hem belasterden en bespuwden, r
--- -- --—SrtQ
Zoon niet bel.
Imris Stond en de
opting, toen
om de arme
zag den een-
«tl
Plotseling maakte een van de meisjes rich
loe ult de groep, schreed naar ’t spreekgestoel
te en toen zU op een verhooglng stond, rukte zU
haar sluier omhoog met een smartelUk gebaar.
Een bleek gezicht met brandende oogen kwam
te voorschUn en In de ademlooze stilte begon
zU met een ringepde stem te spreken. Toen zU
geëindigd had, klaterde het applaus over het
veld. ZU sloeg den sluier neer, liep vlug naar
haar plaats terug, sprak met niemand een
woord en verdween weer—de schaduw der
onbekendheid en onzichtbaarheid. Niet de vrouw
had men in haar gezien, maar de kameraad,
die allen opwekte de unlversltelt. hun kostbaar
bezit, te verdedigen met man en macht. Nie
mand had aanstoot aan haar onbedekt gelaat
genomen, aoolang zU daar sprak als een stu
dente Iedereen zou zich geërgerd hebben, wan
neer zU één minuut te lang den sluier opgehe
ven gedragen had. Want deze zede is niet een
gevolg van religieus fanatisme, maar een vast
gewortelde gewoonte, tegen de opheffing waar
van de ziel van het volk zich hardnekkig ver
zet en dat sinds eeuwen....
Temidden van het licht der kaarsen op
de zilveren kandelaars, bij het geuren van
kostbaren wierook las de Bisschop in rijk
gewaad uit een groot, met goud en edel
steenen versierd boek het Evangelie. Eri”
het heilig Evangelie van dien dag was uit
Sint Lucas, het -zesde hoofdstuk. De Bis
schop zong met luide stem: „Zalig gij ar-
men, want u is het rijk Gods. Zalig, die nu j
honger lijdt, want gij zult verzadigd wor-
den. Zalig, die nu weent, want gij zult
lachen.... Maar wee u, rijken, want gij
hebt uwen troost weg. Wee u, gij, die nu 1
verzadigd zijt, want gij zult honger lijden.
Wee u, die nu lacht, want gij zult treuren i
en weenen
Bij de deur der kerk begon een bedelaar
te weenen en snikte luid. Het was de vroe
gere koning.
Als de Mis ten einde was, voerde de
engel hem terug In het paleis en zeide:
„Gij hebt genoeg geleden, want gij hebt
geleerd, het Evangelie Gods niet te ver
achten. Heersch wederom over uw land,
wees gelukkig en vrees God. Hemel en l
aarde zullen voorbij gaan, maar Zijne 1
woorden zullen niet voorbij gaan.”
De engel verdween en de koning regeerde
nog vele jaren In vrede en voorspoed.
Dr. JAN DE 8WART.
In het midden van den zomer, toen de helde
purper en de brem heldergeel bloeide, kortom
Gartdale op z'n mooist was. waren inderdaad
de bewoners van Ryecroft en Capheaton na
buren en gewoonlUk stonden de reuzenstoelen
in de hall op Ryecroft 's middags leeg en ver
laten.
Waarom ook niet? Sir George vond het al
verschrikkelUk. als zUn jonge vriend meer dan
een paar dagen wegbleef en Lady Carew ont
ving hem ook allervriendelUkst. want zü zag
nog volstrekt geen gevaar in het bUeenbrengen
van de jongelui; dacht er nog net zoo over, als
toen zU er met Miss Gunn over gesproken had.
Sir George vond het heel geschikt, dat het
„kind"'' nu dlkwUls met Rutland rüden ging,
want Charley was zoo achteloos.
Die voelde zich op Ryecroft net r
op Capheaton, want, als Garth zelvi
thuis was, deed hU er niet zelden c
haar
stem aan het krul»;
ziedaar Uw Zoon.” En wederom^
„Zoon, ziedaar Uw Moeder.”
ZU luisterde. En over Johannes heen zag zh
den knecht, wien het kleed van haar Zoon ten
z(j
deel was gevallen. Met een ruwen lach zwaalfe
hU het gewaad, dat Gods kleed was.
Maar ook voor hem stierf Jezus, en ook voer
hem bad HU: „Vader vergeef hun...."
Wat zou de knecht met het heilige kleed
doen? Het verkoopen. versjacheren, verspelen?
'.Moeder, ziedaar Uw Zoon....’’
Oh. zU begreep Jezus. HU maakte haar tot
Moeder der menschen, legde aan haar hart
de arme, afgedwaalde zonen en dochters de
wereld
En de Moeder der smarten boog haar hoofd.
Zoo behoorde het kleed bU de menschen t«
blUven. Zoo behoorde het van geslacht tot ge
slacht geërfd te worden als een teelten d®
lepelaars. Madge en Muriel, zoo mls-
selUk, dat ze onmogelUk in de keu
ken konden hMpen.
wat is dat vervelend,” zeide
STEUNT
ONS GIRONUMMER IS 23853
U helpt ons hierdoor jonoens-
zielen redden voor Chrletuv
ok al vernemen we voortdurend uit het
I I Oosten, dat ook de vrouwen aldaar rich-
als het ware met den dag meer emand-
peeren, toch zUn er nog heel andere verhalen
te doen over de levenswUze der vrouwen en
de beteekenls, die zU voor den Oosterling heb
ben Dit blUkt wel heel duidelUk uit een reeks
aanteekeningen, die wü onlangs aantroffen in
de „Voeslsche” van de hand van een vrouw,
die het Ooeten van Noord-Afrlka bezocht om
studie te maken van de toestanden waaronder
de vrouw aldaar leeft. Enkele van deze aan
teekeningen interpreteeren wU hieronder.
Tusschen de schreeuwend» kleuren van de
Oostersche bazars glüden gesluierde vrouwen
als stomme zwarte schaduwen voorbU In het
felle licht van het Oosten schUnen zU de draag
sters te zUn van de schaduw van een eeuwig
raadsel. Hun lichamen zUn in zwarte gewaden
gehuld en het gezicht gaat schuil achter een
dikken zwarten sluier. Het lUken wel spoken
zonder hoofd, zonder oogen en mond, zonder
gericht en die als het ware door een onbekende
geheimzinnige wet over de straten worden
voortgedragen.
Voor een winkelraam bluft een kleine ge
sluierde gestalte staan en zU tipt heel even den
sluier omhoog, om een begeerd voorwerp dul-
deUjker te zien. Een Europeesche vrouw komt
naast haar staan en zU wendt het hoofd af,
maar nauwelUks is ook een man het raam ge
naderd, of de sluier valt plotseling naar bene
den en verbergt het raadselachtig gericht we
derom. Als een vluchtende vlinder verdwUnt de
zwarte vrouw. Verderop blUft zU staan voor een
frultstalletje. waar zU de vruchten betast en
haar hand is het eenige waaraan één oogenblik
haar nieuwsgierigheid en haar verlangens te
raden zUnmaar als de koopman een te hoogen
prU» noemt, beeft de sluier heen en weer van
de schimpwoorden, die uit den onzichtbaren
mond springen. Volk verzamelt rich om de tent
en de scheldende vrouw is een oogenblik het
middelpunt van aller belangstelling, al wordt
zU ook door haar geheimzinnig omhulsel als in
een eenzame kamer opgesloten
buurman hem ook weer met raad en daad had
bUgestaan terug naar Capheaton. toen hU aan
het hek van Clonclara even afstapte en zUn
paard vastbond.
„O, ben JU dat, jongen?” vroeg de majoor,
die in zUn tuin bezig was. „En zoo alleen? Waar
Miss Patty? Had haar maar meegebracht,
haar lief gezichtje nog eens zien
Nationale loterijen zullen worden gehouden
voor het ontwikkelen van het vlieg- en
transportwezen in China.
In een officleele mededeellng wordt gezegd,
dat de ..eerste staatsloterü van de Nationale
Regeering van China voor de bevordering der
luchtvaart en het transport” is opengesteld.
Jaarlijks zullen vier loterijen worden gebon
den. elk voor vijf mlllioep dollar. De helft van
de opbrengst zal worden uitgekeerd aan prtjaen
en de rest zal na aftrek van de onkosten door
de regeering voor het beoogde doel worden gw
bruikt.
De hoofdprijs is 500.000 dollar.
Correspondente voor UTRECHT: Mejuffr. NELLY RUY8, Boothstraat 1#
is
zoodat
kon!”
„Pat is thuis. Ik ben ook niet regelrecht van
Capheaton gekomen: ik ben eerst aan ge
weest op Ryecroft. Ik had gedacht, dat Garth
al thuis was, omdat het Zaterdag is. maar hU
was er nog nietWat een mooie komkom
mers hebt u daar, majoor! Tante Alice zegt,
dat de uwe veel mooier staan dan die op Ca
pheaton”.
.Dat komt omdat jullie tuinier geen echte
buitenman is. HU is uit Londen afkomstig.
Maar Lady Carew was dus wel Ingenomen met
het paar, dat ik de eer had. haar laatst te
sturen?.... Dat doet mU genoegen! Hoor eens,
beste Jongen, straks moet je er weer eens een
paar meenemen, de mooiste, met mUn vrlen-
delUke groeten aan de lady”.
.Moet ik die meenemen? O. majoor, ik vrees,
dat er geen stuk van terecht komt, want Ik
ben te paard, moet u denken. Maar weet u
wat: brengt u ze vanavond zelf mee, daarom
ben ik juist hier gekomen".
„Waarom ben je hier gekomen?” vroeg de
majoor, niet begrijpend.
„Wel, om u te vragjn, of u komt dineeren.
Tante Allee heeft gevraagd, of u baar bet ge-
Deze onschuldige opmerking scheen Lady
Carew toch zoozeer te hinderen, dat zU deed,
wat ze slechts driemaal in haar huwelbk had
namelUk haar hand wegtrok uit den
arm van Sir George en alleen verder ging.
'A 11^ °R b,ad r"n ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU een ongeval met O Cfl bU verlies van een hand Z oU verlies van een Z bU een breuk van Z Z/J bU verlies vaa'
AtlC uOOnfle 3 ohgevaAen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f cl V If U»~ verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen f vVt' doodehjken afloop f een voet of een oog f duim of wijsvinger or armJ 7rVe~ anderen vlngw
noegen wilt doen, en zoo'* voort. En Pat la^
zeggen, dat ze „Kathleen Mavourneen” nee”
ingestudeerd, om het u vcor te zingen. Zal
dus maar zeggen, dat u kómt?”
.Doe mUn groeten terug, beste Jongen,
zeg. dat ik met alle genoegen van de vriends-
lUke invitatie gebruik zal maken. Dus ben je
eerst Rutland gaan vragen?”
„Ja, ze willen er hem ook bü hebben: dat w
zeggen: vooral Sir George, want die is
der gesteld op Garth. Maar hU was niet tori'
en nu hoop ik maar, dat Mrs. Glossop
vergeet, de boodschap over te brengen. Kon»
hU hier soms nog langs?"
Dit was zeer goed mogelUk. GewoonlUk
hU aan op Conclara, op weg van de fabn
naar Ryecroft.
„O, en dan wilt u hem zeker de invitatie w
overbrengen? En er bU hem op aandringwj
dat hU toch vooral komt. In het alsemee*L-i
hU niet gesteld op diners en geen w°nd
Maar dit is geen vormelijke gelegenheid:
halve de hulsgenooten zuilen er enkel maar
belden zUn en die ander”.
„Wien bedoel je daarmee, beste Jongenr
.MUnheer de gouverneur! Die moet
avond komen. Heb ik u dat nog niet vertein
De majoor had wel gehoord, dat de g°u
neur verwacht werd, maar hU had niet
cles den datum geweten van diens komst.
(Woedt vervolgd)’
goed gemaakt en op schitterende wUze, naar
Ik meen!”
,4a, dat is zoo”, gaf Lady Carew toe. „Ik heb
menigmaal gedacht, dat het niet mooi van mU
was, dat ik niet meer van hem gehouden heb,
nu hU mUn kind too onnoemelijk veel betere
vooruitzichten beeft geopend. Het bezit van
zulk een groote som gelds toch maakt een ver
bazend verschil; dit valt niet te ontkennen”.
„OngetwUfeld, ofschoon het niets is bU de
lieftalligheid van de jonge dame zelve”, ant
woordde hU met hoffelijke buiging.
Even later kwam Patty terug en Lady Carew
zei.tot haar:
,Mr. Brabazon wenschte mU zoo juist geluk
met Capheaton, kindje. Maar eigenlUk zou het
beter zUn, als hU zUn gelukwensch op jou over
droeg”.
„Och ik weet het niet, Mr. Brabazon”, sprak
Patty. „Het is prettig rijk te zUn. dat is zoo,
maar toch denk ik, dat het mU op den duur
lastig zal worden. Het is zoo jammer, riet u,
dat ik geen sprankeltje waardigheid bezit, of
eerzucht, of geleerdheid. Nu zün de duizenden
van Mr. Batchford aan mü als *t ware ver
spild. Ik kan toch niet al mün geld besteden
aan rashondjes, mooie kleeren en fUne bon
bons? En hooger gaan mUn aspiraties niet. Ja,
ik weet wel: u moet mü vreeselük onbeduidend
vinden”.
Misschien dat niemand het nu zoo uitermate
betreurde, dat Mr. Brabazon afscheid nam en
zich naar Baronswold haastte.
,,’t Was waarlük heel attent van hem, om te
en nu
had.
De onvermoeide handen van de Moeder zon
ken plotseling neer. De glimlach om
mond verdween. Zü wist, dat het uur
Haar Zoon nabü was. Weldra zou HU uit de
ztllte van de dertig verborgen jaren te voor-
schün treden en zich openbaar maken aan de
menschen.
Ach. waarom moest zü nu weer denken aan
het lam. dat zün wol afgestaan had voor den
draad, dien zü spon. „Als een lam wordt HU
ter slachtbank geleid. En zooals een schaap
stom is voor hem. die het scheert, zoo doet
ook HU ZUn mond niet open.”
SmartelUk spon de H. Moeder verder. Spon
den draad voor het aardsche kleed van haar
Zoon en bette het met haar tranen.
Toen zü het garen op het kleine weefge-
stoelte gespannen had, liet zü het spoeltje on
onderbroken heen en weer gaan. Schering en
Inslag, schering en Inslag. De wol van het lam
metje. de draad, door de hand van de moeder
gesponnen, de schering. En de inslag het leed
Ach. de weefster aan het kleed van haar Zoon
kende de heilige Boeken. ZU weefde het kleed
voor God zelf, zü weefde het voor Hem, Die
het wonder in ZUn handen droeg. Zü weefde
het voor den Man van Smarten. In de naast
gelegen werkplaats arbeidde HU nog. Weldra
zou HU huls en Moeder verlaten, om wille van
ZUn zending.
Ononderbroken vloog het spoeltje heen en
weer. Al haar liefde weefde de H. Moeder in
het kleed van haar Zoon, al haar leed en haar
sterke, deemoedige overgave. Dit arme kleed
zou HU dragen, als HU tot de menschen ging,
om hen te leeren, wanneer HU de wonderen
over hen uitgoot. En wanneer Hij het bittere
lijden op Zich nam.
