PREMIE-REIS
v&Aaal van den dag
N
Vorstinnen strijden op leven.en dood
Naar Trier en Luxemburg
Het Geheim
van
Sir Carew
b
ONSCHULD EN BOOSHEID
souvenir
Ope
BIJ GELEGENHEID
VAN DE UITSTELLING
ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN
Als U toch schoenen
Mr.’
koopt,
vraag dan ROBINSON
(Ingezonden Mededeellng)
Het
VAN DEN HEILIGEN ROK
ZATERDAG 24 JUNI
Mislukte complotten
Een nieuwe sensatie
PROGRAM
MAAN
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
Langzaam maar zeker nadert Eli
sabeth van Engeland haar
doel: den dood van
Maria Stuart
X^JULI
25 JULI
26 JULI
27 JULI
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I
purmc
den
UITC
bijzonder
18.
vraagd?"
OEl
Rest
itends per D-trein vertrek uit Utrecht; reis over Zevenaar
jWei^ langs den Rijn tot Koblenz; middagmaal in het
vandaar langs den schoonen Moezel door
I^Pgonaar Trier; aankomst aldaar tegen
iu aanmelden; zoo-
4 inschrijving wor-
•t Vel
Schag
op Dl
vjn. 1
in he
staan
Jaarl
derin
Maai
dags
Ond
dezen
voor
deelnt
ziekte
onzen
Vader
J
Inzom
Moedt
Zustei
te Bel
lies, v
Wet
ben
2 kar
gang,
bov
Eigen
H. K
be tal:
De
LAAR
voor d
stellin
vondel
Een 1
afzon
plaat:
aan
j are
Op zekeren dag vond Willy Woens
dag op het strand een groote ton,
waarop stond: „Goud”. Hij wilde de
ton toen wegrollen, maar dat viel niet
meer. Zij was zoo zwaar, dat hjj haar
geen duim kon verzetten.
..Ik heb den verborgen schat gevon
den!" riep hij uit.' „maar als ik de
ton open wil hebben, zal ik toch wel
een breekijzer moeten halen.”
En hfl haalde het breekijzer en toen
Robbie en Topsy er aankwamen, za
gen ze Wtlly hard bezig de hoepeltje
van de ton te halen.
Heel deae vela Meden wfj onzen abonné’s aan voor den premie-prüs van 35.(ver
hoogd met ƒ2.50 admin.-koeten) alles inbegr. (behalve natuurlijk privé-consumptie)
Aangezien ons van vele zijden verzocht is, ook gelegenheid te geven, 2e klas te reizen,
hebben wij ook deze mogelijkheid opengesteld; de reis heen en terug 2e klas, met
eenlgszins voornamer hotel of pension te Trier kost 47.50 (verh. m. 2.50 adm.-kosten)
Deelnemenden aan onze reis hebben geen pas noodig: bewijs van Nederlanderschap
is voldoénde.
Het zal zaak zijn, dat gegadigden zich ten spoedigste aan ons Bureau
lang niet per persoon 2.50 administratiegeld is gestort, kan niet dot
den overgegaanmen vrage Invulformulleren aan met vermelding voor hoeveel personen.
De reissommen moeten uiterlijk l(k Juli as. in ons bezit zijn.
DeS
naar
restauratieri
heerlijke berglandsc!
den avond; ontvangst te Tiler; gidsen geleiden al onze deel
nemers en deelneemsters naar het hun en haar toegewezen hotel
of pension, waarin men rekenen kan op uitstekend logies en uit
stekende bediening; avondmaal; logies.
Ontbijt; te ongeveer 8 uur bijeenkomst tot formatie der processie,
waarbij naar traditie enkele van de belangrijkste kerken worden
bezocht; in den Dom bezichtiging van den H. Rok. In eigen hotel
(of pension): middagmaal; 's namiddags bezoek aan Triers be
langrijkste bezienswaardigheden: Porta Nigra, Keizerthernfen,
Amphitheater, Duitsch wjjnmuseum, enz., alles onder deskundige
leiding; avondmaal. Zij, die zulks wenschen, kunnen 's avonds
nog aan een gezellig onder-ons deelnemen. Logies.
Ontbijt; te ongeveer 9 uur per luxe autocar van Trier over
Igel, Wasserblllig (grens), Sauertal, Echtemach, Luxemburgse!)
Zwitserland naar Luxemburg, de schitterend gelegen hoofd
stad van 't Groothertogdom Luxemburg; middagmaal in
restaurant te Luxemburg; bezichtiging van^le voornaamste
bezien.swaari<jgheden der stad per auto; over Grevenbacher, Was-
serbilllg en Igel terug naar Trier; aldaaf avondmaal; logies.
Ontbijt; te ongeveer half 8 per D-treln uit Trier; de terugreis
geschiedt dwars door de schoonste gedeelten van t Eifelgebergte
over Gerolstein; middagmaal in het restauratierijtuig; verder
over Keulen, Emmerich terug naar Holland; tegen den avond In
Utrecht. (Middag- en avondmaal zijn steeds warme maaltijden).
In het groote Moskousche park voor volks
vermaak is een nieuwe sefisatie ingevoerd.
Tegen betaling kan men een 30 meter hoogen
toren beklimmen en er met een valscherm
van af springen.
In offlcleele kringen acht men de oefeningen
met dit soms onontbeerlijke reddingsmiddel een
uitstekende vinding.
Carew”. En terwijl hem het verlangen om
het groote nieuws mee te deelen toch te sterk
werd, zei hjj: „O, Mr. Wyckam, u kent toch
dien Brabazon?”
„Die mij aanbevolen heeft aan Sir George?
Ja. natuurlijk. Je kon wel met wat meer eer
bied zijn naam noemen”.
„Nu, u hebt toch zeker ook nooit gedacht,
dat hjj zoo verliefd van aard was?”
Charley stond nu bij de schrijftafel van zijn
oom en zoo ontging het hem dat de gouver
neur zich ineens oprichtte en het papier, dat
op zijn lesenaar lag, meedoogenlooe in elkaar
frommelde.
Charley lachte weer
n nu, mesdames et messieurs," sprak de
gids, „nu gij alle bezienswaardigheden van
Parijs hebt gezien, heb ik nog een buiten
gewone verrassing voor u.”
Het gezelschapje Hollanders, dat reeds den
ganschen dag achter den hoofdelijken gids de
lichtstad had doorkruist, luisterde aandachtig.
Het waren drie heeren en vier dames, van wel
ke laatste categorie er slechts één nog om en
nabij de twintig was, terwijl de overige reeds
Jaren lang haar geboorteacten vervatechten.
,.'n Charmante gids,” was hun aller oordeel.
„Wat zouden we nu nog te zien krijgen?”
De gids Het zijn stem dalen, waardoor hjj de
gewenschte geheimzinnige sfeer verkreeg en zei:
„Ik zal u thans in kennis brengen met een
persoonlijke vriend van meneer den president.”
.He president?"
„De president van Frankrijk?”
De gids boog Beminnelijk het hoofd.
„Om u te dienen. Een persoonlijke vriend van
den- president van Frankrijk. O, denkt u alstu-
'Bllef niet dat dit een bezienswaardigheid is.
allerminst, allerminst. Hierheen breng ik alleen
mjjn vrienden. En gü, dames en heeren, zjjt in
deze-Sveinlge dagen mjjn vrienden geworden.
Op mijn woord, ik ben blij dat ik in de gele
genheid ben geweest u onze schoone stad te
kunnen laten zien. De omgang met elkaar is
zoo vriendschappelijk mogelijk geweest. Ik ben
buitengewoon gelukkig. En daarom zou ik u
graag willen laten kennis maken met meneer
en mevrouw Ludovic, eenvoudige menschen,
weliswaar, maar die een zeer Intieme relatie
hebben met meneer den president Ik mag u
daarvan misschien wel het een eé ander ver
tellen.
Twee jaar geleden was meneer Ludovic nog
eenvoudig brievenbesteller. Een man met een
hart van goud. Ook moedig, ondanks zijn ouder
dom. Het was juist op den dag, dat d? presi
dent een rijtoer maakte langs de boulevards,
dat meneer Ludovic daar ook ambtshalve aan
wezig was. Opeens ziet de bejaarde brievenbe
steller een verdacht individu, naar het ulterlijk
te oordeelen een Hongaar of Bulgaar of Griek,
die zich met een pakje in de hand in de rich
ting van het rijtuig beweegt, waarin de pre-
kan komen,
kwade".
Dit was
illusies verminderen. Haar gezondheid ging
sterk achteruit en alleen haar voortdurend ge
bed kon haar nog de sterkte geven om stand
te houden. Naast haar gebed bestonden haar
bezigheden in het kweeken van vogels en hem
den, en soms in het schrijven van gedichten.
Door bemiddeling van den Paus kreeg Maria
verbinding met een priester, die als dienaar
vermomd tot haar kwam en een geheim taber
nakel in haar kamers inrichtte. Ook de opvol
ger van Pius V, Gregorius XIII beraamde plan
nen om Maria wederom op den Bchotschen en
den Engelschen troon te zetten. Intusschen werd
Maria's zoontje, prins Jacob, als protestant op
gevoed temidden van de vijanden zijner moeder,
wie het spoedig duidelijk werd, dat Schotland
eenmaal zou geregeerd worden door een konlng
die het katholicisme vijandig zou zijn. Deze ge
dachte was van groeten invloed op haar tes
tament, dat een waar heldenfeit mag genoemd
worden waarin de moeder en de katholieke
koningin met„ elkander streden. Hierin be
paalde zij ojl. dat zjj haar rechten op de tronen
van Schotland en Engeland niet aan haar zoon
kon nalaten, zoolang deze niet katholiek zou
zijn en dat zij deze rechten zou overdragen aan
een katholieken konlng. door den Paus van
is nog maar een kind! De meeste jonge meisjes
zouden zich wel eenlgszins onder den Indruk
voelen als haar het uitzicht werd geopend om
Viscountess te worden!”
„Dat is
geen
dit.
u in den loop van dezen zomer - van 23 Juli
tot 10 September - te Trier de beroemde H.
Rok. sinds eeuwen en eeuwen als Christus' hei
lig Kleed beschouwd, volgens beschikking van Zijn
•Hoogw. Excellentie Mgr. Franz Rudolf Bornewasser,
Bisschop van Trier, voor de geloovigen zal worderf
tentoongesteld, en duizenden en duizenden - om
niet te zeggen: millioenen - Katholieken van overal
ter wereld zich opmaken om een bedevaart te houden
naar het aan historie, aan oudheden en aan katholieke
wereldmonumenten zoo rijke Trier, nu heeft de Direc
tie van dit blad gemeend, den lezers en lezeressen een
genoegen te doen door voor de abonné's een buiten
gewoon goedkoope, maar desniettemin toch buiten
gewoon mooie reis naar Trier te organiseeren.
„Och, ze maakt er maar een grap van, die
kleine ondeugdI” riep hij.
„Een grip? Waarom zou ze dat doen?” vroeg
de lady.
„Nu, het valt toch niet aan te nemen, dat zü
Ineens veranderd zou zijn van opvatting. Ze
geeft immers niets om Brabazon. Neen, natuur
lijk maakt ze daar maar een grapje van! Wat
zegt Miss Ounn?"
„Vraagt u het mij maar niet. Sir George. Ik
heb wel hooren zeggen, dat een kroontje vrij
wel onweerstaanbaar is voor een vrouw. Ik
dacht, dat ik uw dochter kende, nu ik haar al
vijftien jaar heb meegemaakt. Maar ze is nog
jong genoeg, dat veel in haar tot ontwikkeling
hetzij dan ten goede of ten
kans voorbij
Lady Baronswold
rang hebben boven u!”
„Zeker, kindje”.
„Nu, maar dat geeft tegenover mij den door-
slag! In den tijd, die achter ons ligt. Lady Ca
rew, mag u mij dan al eens „aan den lijve ge-
sident zit. In een kort oogenblik is meneer Lu
dovic alles duidelijk. Een bomaanslag op den
president staat op het punt gepleegd te worden
Hij rent als een bezetene op den misdadiger
toe. De man trekt een revolver en schiet. Hü
mist en het volgend oogenblik heeft meneer
Ludovic hem tegen den grond geworpen en
^stevig te pakken genomen. De president was
zijn redder zeer dankbaar. Hij maakte kennis
met hem en sindsdien is meneer Ludovic ge-
pensionneerd en krijgt hij eens per week be
zoek van het staatshoofd, waarmee hij gewoon
lijk den -ganschen avond schaakspeelt. Het ge
zelschap was zeer onder den indruk en volgde
den gids naar een laag onaanzienlijk huisje
waar het werd ontvangen door een ouden man
met sneeuwwit ten baard.
„Vrienden van je, pierre?” vroeg hjj.
om
kennis te mogen
maken met den
redder van den
president.
Met een glimlach van genoegen weerde de
oude man alle hulde af en toonde zijn gasten
vervolgens foto's van den president en van zich
zelf en van zijn vrouw, die jammer genoeg niet
thuis was.
„En dit,” zet hij tenslotte, op een klein schil
derstukje wijzend, „dit is een geschenk van den
president. Hij schildert goed, vindt u niet?”
De bezoekers waren in de wolken en een van
de heeren waagde een kansje.
„Zou i*»... zou U het stukje misschien...."
De oude man trok de wenkbrauwen op.
„Nu ja, ik bedoel, het is mij zeer veel waard
een schilderstuk van den president
„Meneer!” zei de' heer Ludovic.
„Hé ja, Frans," viel de vrouw van den be
zoeker hem bjj, „als we dat konden koopen!
Zou u het niet willen verkoopen, meneer Ludo
vic? Toe, doe u hél. ’t Is zoo leuk, een souve
nir...."
Langzamerhand, naarmate de prijs omhoog
ging, begon meneer Ludovic er iets voor te voe
len.
Eindelijk vertrokken de gasten met het
schilderij, terwijl de heer Ludovic zich in de
handen wreef van plezier.
Een uurtje, later kwam mevrouw Ludovic
thuis, gebogen onder den last van vele kleine
schilderstukjes.
„Hier heb Ik nog zoo'n mmmelzoodje.” sprak
zjj en toen ontdekte zij dat haar echtgenoot
bezig was geld te tellen.
„Ah! Verkocht? Mooi zoo. Hoeveel?”
„Achthonderd francs!”
„Schitterend Inkoopsprijs tien francs en het
salaris van Pierre er af. dat Is over.... 'ns kij
ken ruim zeshonderd francs. De zaken
gaan goed!"
,,Zeer goede
vrienden,” zei de
gidsEn zij
vonden het
voorrecht
„Goed. Als u dit verlangt, zal Ik het doen
en er onbevooroordeeld mijn gedachten nog
eeris over laten gaan. Mr. Brabazon zelf is ze
ker ook uiterst methodisch in zijn denken. Hij
zal er wel een agenda op nahouden, en, mij
dunkt, dan zie Ik er al staan: „Twee en twintig
Augustus naar Capheaton gaan"; „drie en
twintig Augustus: „een aanzoek doen aan oom
Batch f ords.o. pardon!.... miss Patrice Ca
rew”; „vier en twintig Augustus”beschel-
dlgljjk gelaten, omdat hij niet weet, of Ik „Ja”
of „neen” zal zeggen: „vijf en twintig Augustus
terug naar Londen” (met de kous op den kop).
O. foei, dat is nu toch geheel niet in stijl!”
Sir George barstte in een harte lijk lachen
Uit. Lucinda glimlachte min of meer onder
drukt, naarmate zü lady of lord Carew aan
keek. De eerste had in waarheid het ondeugen-
klnd wel om de ooren kunnen slaan, maar wü-
•elfjk bedwong zij haar drift en zei tot haar
„Feitelük heb Je toch wd gelijk, George, het
ningin van Schotland en omdat hij de geheime
bedoeling zou hebben Maria te bevrijden uit
de gevangenis. De gezant liet den secretaris
rustig uitspreken en verklaarde daarna dat hü
zich vergiste. Hjj keerde zelfs de rollen om en
beschuldigde Elisabeth van leugen en bedrog.
Resultaat: de gezant werd het land uitgezet,
zeer lot genoegen van den gezant, naar hij be
weerde.
Plotseling werd Maria weggevoerd naar het
sombere kasteel Tutburry, waar zjj reeds een
maal verblijf had moeten nemen en vanaf dat
oogenblik begon Elisabeth de openbare meening
ten nadeele van Maria te beïnvloeden en waar
bij zU niet nallet te wijzen op het plan van Nbr-
folk om Elisabeth gevangen te nemen. Een van
de aanhangers van Maria, den graaf v. Northum
berland liet zij in den Tower dooden, een an
deren aanhanger, den jongen Trocknorton, liet
zij tot drie maal toe folteren en verder werden
nog met koortsachtige haast een serie terecht
stellingen uitgevoerd; maar dit alles was nog
slechts een begin van wat Elisabeth in het
schild voerde en spoedig genoeg zou bereiken.
Een van de middelen om dit doel te bereiken
was het voorwenden van een samenzwering te
gen de koningin van Engeland. Overal had z(j
haar spionnen: in Nederland, Vlaanderen.
Frankrijk. Spanje. Italië, terwijl het slot Tut
burry door troepen en spionnen was omgeven.
In Mei 1585 kréég Maria een nieuwen bewa
ker in den persoon van Sir Amyas Paulet. een
fanatieken katholiekenhater, die Maria met de
hatelijkste maatregelen omgaf. Correspondentie
was nw,voor Maria geheel ónmogelijk geworden
en inderdaad zag hjj kans een nieuwe samen
zwering op het spoor te komen en ook de
spionnage op Europa’s vaste land deed verdien-
stehjkf' haar werk. Maria intusschen gaf nog
maals uiting aan de vrees, dat haar opvolger
een vijand van de katholieke Kerk zou zijn.
In dien tijd kwamen ten huize van een jeug
digen ridder te Londen. Aukrony Babington, een
dozijn ridders te zamen, die zwoeren dat zij
Maria tot den dood trouw zouden blijven.
Ook dit complot werd ontdekt door
verraad en tevens werden brieven van Maria
Stuart ontdekt, die het mogelijk maakten haar
te beschuldigen van medeplichtigheid, zij het
dan ook na eenige vervalschingen. Tenslotte
werd nóg een brief van Maria onderschept,
waarin zij aan aanhangers in Frankrijk drie
wegen aangaf die tot haar bevrjjdlng uit de
gevangenis konden lelden. Elisabeth nam voor-
loopig geen maatregelen, liet alles zijn gang
gaan en wachtte het gunstigste oogenblik af,
terwijl de spionnen van Elisabeth die samen
zweerders voet voor voet volgden. Op een val
kenjacht, waarbij ook Marla Stuart met opzet
werd) uitgenoodlgd, zorgde Elisabeth er voor,
dat zij met een van haar geestverwanten in
aanraking kwam, in de hoop dat daaruit een
briefwisseling zou volgen, die Elisabeth zou
kunnen onderscheppen. Dit geschiedde echter
niet en daarom werden twee secretarissen van
Maria op de folterbank gespannen, opdat zjj
zouden verraden, op welke wijze Maria haar
geheime correspondentie voerde. De foltering
werd ook op andere bondgenooten toegepast en
de gepljnigden werden als bloedige vleesch-
massa's in de nabijheid der secretarissen ver
toond, waardoor hun laatste tegenstand brak.
Door dergelijke schandelijke geweldmlddelen
werd langzaam maar zeker de strik toegehaald.
Op 8 October 1586 kwam de koningin van
Schotland als gevangene aan op het slot
Totheringhay, vergezeld van een drietal raad
gevers en een groot gewapend gevolg Een brief
van Elisabeth werd haar overhandigd, waarin
hoogmoed en beleedlglng om den voorrang
vochten. De brief werd met verontwaardiging
beantwoord en verwekte groote consternatie
aan het hof in Londen en versnelde de instel
ling van een gerechtshof tegen'Maria. Dit ge
rechtshof kwam op 14 October reeds in Tothe
ringhay bijeen, bestaande uit 24 leden. Toen de
koningin verscheen, werden allen getroffen door
haar schoonheid, hoewel Maria te zwak was om
alleen te loopen. De rechters verhieven zich van
hun stoel uit eerbied voor de koningin, 0ie zich
inderdaad als een koningin gedroeg.
Tijdens de zitting bestreed Maria fel de aan
klachten van Elisabeth en verweet zjj haar en
haar trawanten vervalsching van brieven en
verspreiding van laster. Het werd een felle strijd,
die dien dag onbeslist bleef en den volgenden
dag werd voortgezet. Zij zat alleen tegen een
24-tal aanklagers, die haar vroegere vijanden
waren. Zij eischte een debat in tegenwoordig
heid van Elisabeth. Het hielp allemaal niets.
De koningin werd ter dood veroordeeld en
Elisabeth onderteekende, hoewel zjj de houding
aannam van iemand die tegen haar zin ge
dwongen werd iets verschrikkelijks te doen.
Op 10 November kwamen wederom afgezan
ten van Elisabeth naar het slot Totheringhay
om Maria mede te deelen. dat het parlement
het vonnis had bekrachtigd en dat de veroor
deelde gelegenheid zou gegeven worden haar
ziel te zuiveren door de hulp van eenpro-
testantschen geestelijke. Deze laatste smaad trof
de koningin dieper dan het vonnis zelf, want
hierin zag zij terecht in het aangezicht van den
dood een aanslag op haar godsdienst en haar
geweten. Zij schreef haar afscheidsbrieven naar
den Paus en al haar vrienden en ging zich
voorbereiden op den dood
straft” hebben, heet het niet zoo? Ook ben
ik wel eens van tafel gestuurd zonder dessert
en tweemaal herinner ik mij nog duidelijk, ben
ik zelfs in den hoek gezet! In latere Jaren heb
ben zich nog tallooze gelegenheden voorge
daan, waarbij ik publiek vernederd werd, zoo-
als zelfs nü nog. doordat u er op staat, dat ik
mij met Duitsch leeren inspan. Maar wacht
ik zal t u wel betaald zetten! Ik wil niet heb
ben. dat Mr. Brabazon vertelt van de eer,
die hem wacht, hij denkt toch al genoeg aan
zlchzelven! Ik zal Lady Baronswold zijn! En
op den dag, dat ik u in die kwaliteit verlaat,
mag ik mij dus vleien, dat ik met u afgere-
Rome te benoemen. Plotseling verscheen in
Schotland de jonge graaf Esner Stuart, een
bloedverwant van Maria, die gedurende zijn
jeugd onder den naam Aubigny in Frankrijk
had gewoond. Deze jeugdige Stuart veroverde
zich gemakkellJk de macht in Schotland en be
keerde graaf Lennox tot het katholicisme, tot
groote vreugde van Maria. Een tweetal geeste
lijken benoemde hij tot zijn raadgevers en lord
Lennox tot zjjn groot-kanselier en wederom
trachtte men door wapengeweld Maria Stuart
als koningin naar Schotland te voeren, hetgeen
bleek uit een brief die Lennox aan zijn koningin
zond.
Maria Stuart begon dus weer te hopen, maar
ook thans zou verraad de plannen dwarsboo-
men. De kleine Jacob werd op een jachtpartij
gevangen genomen en opgesloten in het slot
Ruthmen, welke gewelddaad de 17-jarlge jon
gen slechts met tranen kon beantwoorden. Het
is te begrijpen, dat deze slag aan koningin
Maria haar laatste krachten kostte. Wederom
schreef zij een brief aan Elisabeth, die doof
bleef voor de klachten eener moeder. De brief
was één groote Jammerklacht van de ongeluk
kigste vorstin, die de wereld van dien tijd kende.
In Januari 1584 werd Mendoza, de Spaansche
gezant, op weinig vriéndelijke wijze uitgenoom
digd den Engelschen staatssecretaris te bezoe
ken. De gezant voelde zich beleedigd, doch g&f
gehoor. Hjj vernam tijdens het onderhoud, dat
de koningin van Engeland vertoornd op hem
was wegens zjjn verstandhouding met de ko
lk mij
kend heb”.
Dit zeggende verdween zij door het open
gaande deurvenster.
Sir George barstte in lachen uit;
stout gesproken, zelfs voor Miss
Gunn, die nu eenmaal niet gewoon was. haar
meening onder stoelen of banken te steken.
Sir George keek weifelend en Lady Carew,
ofschoon wel eenlgermate haar toorn was ge
wekt zei niets.
Ze trad aan het venster, waar haar echtge
noot stond uit te kijken: even later jjpegde Lu
cinda er zich ook bjj en nu zagen ze Pt<tty op
eenlgen afstand met haar neef.
De jongelui waren te ver af. dat men zou
kunnen verstaan, wat zjj praatten, maar waar
schijnlijk deelde Patty hem het aanzoek van
Mr. Babazon mee.
,4e zult toch niet zoo dwaas zijn. Pat, om je
te verbinden aan zulk een fossiel als Braba-
zon?”
„Beste jongen, aooals ik zooeven ook al heb
boodschap moest
brengen van Lady Carew aan den majoor."
„Wel neen; geen kwestie van! We wisten
p 27 Januari 1570 werd een der grootste
f 1 kwelgeesten van Maria Stuart, haar
bastaardbroeder James Murray ver
moord, niet door geestverwanten van de Schot-
sche koningin, maar door een man, die wraak
wilde nemen over de schandelijke behandeling
die Murray de vrtiuw van den moordenaar had
doen ondergaan.
Juist op dit oogenblik waren plannen gesmeed
om Maria uit haar gevangenschap te bevrijden.
Een der belangrijkste mannen in deze samen
zwering is Roberto Rldolfi, een Itallaansch
bankier, die op een nacht Londen verliet en
naar het slot van Chatsworth vertrok, waar
Maria in kommerlijke omstandigheden gevan
gen zat. Hjj werd in het gebouw ontvangen en
vertrok even geheimzinnig als hij gekomen was
en de speurhonden van Elisabeth konden dit
maal het spoor niet ontdekken. De Paus en
Philips II hadden belden hun hulp toegezegd
aan de samenzweerders, die niets minder be
oogden dan Maria op den troon van Schotland
en Engeland te plaatsen. Het tijdstip was gun
stig, want sinds den dood van Murray waren
de aanhangers der Koningin in aantal toege
nomen. De machtige hertog van Norfolk, een
der trouwste aanhangers van Maria, had den
Spaanschen koning 6000 man. 4000 geweren en
25 kanonnen gevraagd voor deze onderneming,
terwijl hjj zelf voor 5000 man zou zorgen.
Rldolfo trok naar Brussel om met Alva te
onderhandelen, waar hjj een welwillend gehoor
vond. Alva schreef een zeer langen brief naar
zijn koning en adviseerde Philips de onder
neming' van Rldolfi en Norfolk te steunen.
Rldolfi trok daarna naar Madrid en had een
onderhoud met den koning.
Maar ongelukkigerwijs had Rldolfi in Vlaan
deren een boekhandelaar ontmoet, wien hij
blijkbaar te veel over de plannen had verteld
en wien hij zelfs brieven had toevertrouwd om
ze naar Engeland te brengen. Spoedig was een
verraad het gevolg, dat nog versneld werd door
Norfolk’s secretaris Highbord. die reeds gerulmen
tijd zocht naar een middel om zijn meester
ten gronde te richten. HIJ onderschepte brieven,
die hjj in het slaapvertrek van Norfolk verborg
en toen zjjn meester hem opdroeg geld naar
enkele 'getrouwen van Maria te brengen, maak
te hl] van die gelegenheid gebruik om den vijan
den van den hertog het geheim der verborgen
brieven mede te deëlen. De documenten werden
gevonden en deze ontdekking sloeg het gansche
land met schrik. De woede vgn koningin
Elisabeth brak in al haar kracht los. De hon
derden personen, die door Norfolk’s documenten
waren gecompromitteerd, werden in minder dan
24 uur gevangen genomen en gefolterd. De
Spaansche gezant werd uitgewezen, Norfolk
werd in den I/>ndenschen Tower opgesloten en
Maria werd sterker geïsoleerd dan ooit.
Norfolk echter ontkende alles wat hem ten
laste werd gelegd in de overtuiging, dat men
niets zou kunnen bewijzen. Toen hem echter de
documenten werden getoond, begreep hij hoe
schandelijk zijn secretaris hem had verraden.
Hij ontkende niets meer en hield zich verder
alleen nog bezig met den dood die hem wachtte.
Een rechtbank van 27 graven en lords verklaar
de Norfolk schuldig en veroordeelde hem ter
dood en Elisabeth onderteekende het vonnis en
herriep het meermalen, om den indruk te ma
ken, dat zij mild en goedertieren was. Haar
raadsman Cecil gaf haar den raad ook Maria
Stuart ter dood te brengen, doch Elisabeth
veinsde medelijden en..... had geduld. J
Toen het doodvonnis over Norfolk gevallen
was, ontspon zich een opgewonden briefwisse
ling tusschen Elisabeth en Maria. De opgewon
denheid kwam voornamelijk van de zijde van
Elisabeth, de trots van de zijde van Maria.
Elisabeth intusschen dacht voortdurend aan den
dood van Maria, maar zij wilde vóór alles voor
zichtig zjjn om zoo veel mogelijk verwijten te
ontgaan.
In Augustus 1572 had in Frankrijk een bloe
dige gebeurtenis plaats. nJ. de Hugenoten
moorden, waarbij duizenden slachtoffers vielen.
Het bericht hiervan kwam spoedig aan het hof
van Engeland, nog sterk overdreven door anti
katholieke elementen. Elisabeth begon nu te
denkefi aan de mogelijkheid om Maria over te
leveren aan dé woede der protestanten, liefst
niet in Engeland, maar in Schotland. Eert van
haar afgezanten vertrok naar Schotland en
vond daar een even groote verontwaardiging
over den Franschen Bartholomeusnacht als in
Engeland. De fanatieke geestelijke leider Knox
beklom, hoewel half verlamd, nogmaals den
kansel om tegen de katholieken te velde te
trekken. Doch een vaij de onderhandelaars
stierf, naar men zegt, vergiftigd en niemand
durfde op de voorstellen van Elisabeth in te
gaan.
Maria Stuart werd ondertusschen van slot
naar slot gevoerd en met den dag zag zij haar
„Neen, ik ook niet. En toch heeft hjj Sir
George een langen brief geschreven, waarin hü
hem om de hand vraagt van Pat. U moest eens
hooren, hoe zij er nu over praat, wat zjj doen
zal. als ze Lady Baronswold is. Brabazon zal
geen gemakkelljke aan haar hebben, dat kan
ik u wel verzekeren!"
HU nam het boek, dat hU was komen halen,
zonder nog een enkelen keer te kUken naar de
„Uzige” gestalte van zUn gouverneur.
Miss Gunn hield zich gedurende de rest van
den dag grootendeels afzydlg, ze was dus maar
heel weinig in het gezelschap van haar leerlinge
geweest. Ze verscheen echter weer tegen den
tUd van het dinér, deze maaltUd werd
’s Zondags altijd vroeger gebruikt, en was
bijzonder ernstig en in zlchzelve gekeerd, iets
wat van Sir George eveneens gezegd kon wor
den, terwUl de gouverneur, die een wandeling
waar ook. moeder! Dat Is nu nog
enkelen keer tot mij doorgedrongen. En
terwijl de huwelijksmarkt zoo overvoerd
is!" Dit laatste met een hoogwUs gezicht, dat
al bijzonder weinig paste bij haar zorgeloos
ulterlUk. En dan zou ik nu zulk een schoone
laten gaan? Zeg moeder, als ik
was, zou ik nog den voor
verkondigd; de huweUjksmarkt Is overvoerd:
er is zelfs geen vraag naar erfgenamen, terwijl
de prijzen geboden voor disponibele viscounten,
overmatig hoog zijn. Als je dit nog niet vol
doende is, dan wil ik er je tevens op attent ma
ken, dat ik, als Lady Baronswold. den voorrang
zal hebben op moeder. En dit is toch wel het
hoogste, dat ik zou willen bereiken!"
Charley grinnikte slechts eens en wist blijk
baar cok niet goed, wat hU van haar houding
denken moest, toen zij voortging:
„Zeg. haal eens even Tennyson voor mij. Ik
blijf hier wat onder de boomen in de „Rzlnses"
lezen. Ik heb het in de bibliotheek laten lig
gen, op de schrijftafel van paps”.
Charley knikte en grinnikte nog steeds over
dat aanzoek van Brabazon, toen hij de biblio
theek binnenging, waar HU ineens bleef staan
als versteend onder den kouden blik uit de
staalblauwe oogen van den gouverneur. Want
al zou hü het natuurlijk ook nooit hebben er-
Inderdaad was hij bang voor Antony
op de helde was gaan maken, in het geheel
niet verscheen.
Lady Carew was echter zóó opgewekt ge
stemd, als zU maar wezen kon. Ze had haar
echtgenoot het antwoord gedicteerd op het
aanzoek van Mr. Brabazon, zoodat zU wist, dat
dit was, preclés, zooals zij het verlangde. Patty
nam een eenlgszins uitdagende houding aan.
Na het diner haalde Miss Gunn een sjaaltje
van haar kamer en trad naar bulten.
Ze voelde, dat een wandelingetje haar goed
zou doen, maar ze had geen bepaald doel, zei
ze tot Lady Carew Toch trad ze regelrecht op
een klein zUhek af, een eind van den hoofd
ingang. Hier had Garth Rutland zijn paard
den vorigen avond zoo lang laten staan en dus
begon Lucinda hier op en neer te stappen, in
spanning luisterend naar leder geluid.
ze dan ook onmlddelHjk het hekje opendeed,
toen zU naderende voetstappen hoorde.
„Ik dacht wel, dat u komen zoudt; daarom
heb ik op u gewacht. Wat ter wereld hebt U
gedaan met dien Jongen?"
„Met Charley?,... Niéts....! HU Is op Clon-
clara. Ik meen, dat hU een 1-1-
kend.
Wyckam.
„Neem mU niet kwalük, Mr. Wyckam. Ik wist
niet, dat u hier was”, begon hü aarzelend.
„Kon je niet wat kalmer binnenkomen?”
klonk het op verpletterenden toon. „Wat is er
eigenlijk? Heeft Sir George naar mü ge
vraagd?"
Dit was niet onwaarschUnlUk. want al heek
gauw na de komst van den gouverneur had de
baronet al zijn correspondentie op hem overge
dragen.
„Voor zoover ik weet niét. Ik heb Sir George
niet gezien. Ik kwam een boek halen voor Miss
A 11 L °P d,t bla<1 ®Un Ingevolge de verzekeringevoorwaarden tegen f bjj levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f b(j een ongeval met f w ”rlle' een hand Z f OC ojjIverllee van een CQ ^en breuk van f dQ^d«èn* vinger
Alle abonne S ongevallen vérzekerd voor een der volgende ultkeerlrgen I OUUU.- verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen OU.-doodelUken afloop een voet of een oog duim of wijsvinger J been of arms SV. anderen ving
„Wel neen; geen kwestie van! We wisten
geen van allen, dat hü naar Ryecroft was ge
gaan. Hü zou daar wel willen blüven wonen,
geloof Ik, al z’n leven. Dat komt: u ontvang*
hem veel te gul. Ik sou hem al lang naar huis
gestuurd hebben. Hü heeft natuurlük gebab
beld en u het nieuws verteld”
„Van Brabazon?”
(Wordt vervolg.)
B
g
n
g
n
Maar toen Willy de hoepels van de
ton had geslagen, welke ton, naar
Willy dacht, gouden staven bevatte,
viel de ton in duigen en Freddy Vrij
dag zag men zitten op den bodem van
de ton.
,,Ik ben de schat,” zeide Freddy met
een grünslach.
„Hoe kwam Je in de ton?" vroeg
Willy, die erg teleurgesteld keek.
„Ik zeide Robbie de ton dicht te
spükeren en er het woord „goud" op
te schrijven, omdat ik er zeker van
was, dat jü. die anders zoo lui bent,
nu veel moeite aou doen om de ton
te openen."
IS