PREMIE-REIS v&Aaal van den dag N Vorstinnen strijden op leven.en dood Naar Trier en Luxemburg Het Geheim van Sir Carew b ONSCHULD EN BOOSHEID souvenir Ope BIJ GELEGENHEID VAN DE UITSTELLING ROBINSON CRUSOE’S AVONTUREN Als U toch schoenen Mr.’ koopt, vraag dan ROBINSON (Ingezonden Mededeellng) Het VAN DEN HEILIGEN ROK ZATERDAG 24 JUNI Mislukte complotten Een nieuwe sensatie PROGRAM MAAN DINSDAG WOENSDAG DONDERDAG Langzaam maar zeker nadert Eli sabeth van Engeland haar doel: den dood van Maria Stuart X^JULI 25 JULI 26 JULI 27 JULI AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL I purmc den UITC bijzonder 18. vraagd?" OEl Rest itends per D-trein vertrek uit Utrecht; reis over Zevenaar jWei^ langs den Rijn tot Koblenz; middagmaal in het vandaar langs den schoonen Moezel door I^Pgonaar Trier; aankomst aldaar tegen iu aanmelden; zoo- 4 inschrijving wor- •t Vel Schag op Dl vjn. 1 in he staan Jaarl derin Maai dags Ond dezen voor deelnt ziekte onzen Vader J Inzom Moedt Zustei te Bel lies, v Wet ben 2 kar gang, bov Eigen H. K be tal: De LAAR voor d stellin vondel Een 1 afzon plaat: aan j are Op zekeren dag vond Willy Woens dag op het strand een groote ton, waarop stond: „Goud”. Hij wilde de ton toen wegrollen, maar dat viel niet meer. Zij was zoo zwaar, dat hjj haar geen duim kon verzetten. ..Ik heb den verborgen schat gevon den!" riep hij uit.' „maar als ik de ton open wil hebben, zal ik toch wel een breekijzer moeten halen.” En hfl haalde het breekijzer en toen Robbie en Topsy er aankwamen, za gen ze Wtlly hard bezig de hoepeltje van de ton te halen. Heel deae vela Meden wfj onzen abonné’s aan voor den premie-prüs van 35.(ver hoogd met ƒ2.50 admin.-koeten) alles inbegr. (behalve natuurlijk privé-consumptie) Aangezien ons van vele zijden verzocht is, ook gelegenheid te geven, 2e klas te reizen, hebben wij ook deze mogelijkheid opengesteld; de reis heen en terug 2e klas, met eenlgszins voornamer hotel of pension te Trier kost 47.50 (verh. m. 2.50 adm.-kosten) Deelnemenden aan onze reis hebben geen pas noodig: bewijs van Nederlanderschap is voldoénde. Het zal zaak zijn, dat gegadigden zich ten spoedigste aan ons Bureau lang niet per persoon 2.50 administratiegeld is gestort, kan niet dot den overgegaanmen vrage Invulformulleren aan met vermelding voor hoeveel personen. De reissommen moeten uiterlijk l(k Juli as. in ons bezit zijn. DeS naar restauratieri heerlijke berglandsc! den avond; ontvangst te Tiler; gidsen geleiden al onze deel nemers en deelneemsters naar het hun en haar toegewezen hotel of pension, waarin men rekenen kan op uitstekend logies en uit stekende bediening; avondmaal; logies. Ontbijt; te ongeveer 8 uur bijeenkomst tot formatie der processie, waarbij naar traditie enkele van de belangrijkste kerken worden bezocht; in den Dom bezichtiging van den H. Rok. In eigen hotel (of pension): middagmaal; 's namiddags bezoek aan Triers be langrijkste bezienswaardigheden: Porta Nigra, Keizerthernfen, Amphitheater, Duitsch wjjnmuseum, enz., alles onder deskundige leiding; avondmaal. Zij, die zulks wenschen, kunnen 's avonds nog aan een gezellig onder-ons deelnemen. Logies. Ontbijt; te ongeveer 9 uur per luxe autocar van Trier over Igel, Wasserblllig (grens), Sauertal, Echtemach, Luxemburgse!) Zwitserland naar Luxemburg, de schitterend gelegen hoofd stad van 't Groothertogdom Luxemburg; middagmaal in restaurant te Luxemburg; bezichtiging van^le voornaamste bezien.swaari<jgheden der stad per auto; over Grevenbacher, Was- serbilllg en Igel terug naar Trier; aldaaf avondmaal; logies. Ontbijt; te ongeveer half 8 per D-treln uit Trier; de terugreis geschiedt dwars door de schoonste gedeelten van t Eifelgebergte over Gerolstein; middagmaal in het restauratierijtuig; verder over Keulen, Emmerich terug naar Holland; tegen den avond In Utrecht. (Middag- en avondmaal zijn steeds warme maaltijden). In het groote Moskousche park voor volks vermaak is een nieuwe sefisatie ingevoerd. Tegen betaling kan men een 30 meter hoogen toren beklimmen en er met een valscherm van af springen. In offlcleele kringen acht men de oefeningen met dit soms onontbeerlijke reddingsmiddel een uitstekende vinding. Carew”. En terwijl hem het verlangen om het groote nieuws mee te deelen toch te sterk werd, zei hjj: „O, Mr. Wyckam, u kent toch dien Brabazon?” „Die mij aanbevolen heeft aan Sir George? Ja. natuurlijk. Je kon wel met wat meer eer bied zijn naam noemen”. „Nu, u hebt toch zeker ook nooit gedacht, dat hjj zoo verliefd van aard was?” Charley stond nu bij de schrijftafel van zijn oom en zoo ontging het hem dat de gouver neur zich ineens oprichtte en het papier, dat op zijn lesenaar lag, meedoogenlooe in elkaar frommelde. Charley lachte weer n nu, mesdames et messieurs," sprak de gids, „nu gij alle bezienswaardigheden van Parijs hebt gezien, heb ik nog een buiten gewone verrassing voor u.” Het gezelschapje Hollanders, dat reeds den ganschen dag achter den hoofdelijken gids de lichtstad had doorkruist, luisterde aandachtig. Het waren drie heeren en vier dames, van wel ke laatste categorie er slechts één nog om en nabij de twintig was, terwijl de overige reeds Jaren lang haar geboorteacten vervatechten. ,.'n Charmante gids,” was hun aller oordeel. „Wat zouden we nu nog te zien krijgen?” De gids Het zijn stem dalen, waardoor hjj de gewenschte geheimzinnige sfeer verkreeg en zei: „Ik zal u thans in kennis brengen met een persoonlijke vriend van meneer den president.” .He president?" „De president van Frankrijk?” De gids boog Beminnelijk het hoofd. „Om u te dienen. Een persoonlijke vriend van den- president van Frankrijk. O, denkt u alstu- 'Bllef niet dat dit een bezienswaardigheid is. allerminst, allerminst. Hierheen breng ik alleen mjjn vrienden. En gü, dames en heeren, zjjt in deze-Sveinlge dagen mjjn vrienden geworden. Op mijn woord, ik ben blij dat ik in de gele genheid ben geweest u onze schoone stad te kunnen laten zien. De omgang met elkaar is zoo vriendschappelijk mogelijk geweest. Ik ben buitengewoon gelukkig. En daarom zou ik u graag willen laten kennis maken met meneer en mevrouw Ludovic, eenvoudige menschen, weliswaar, maar die een zeer Intieme relatie hebben met meneer den president Ik mag u daarvan misschien wel het een eé ander ver tellen. Twee jaar geleden was meneer Ludovic nog eenvoudig brievenbesteller. Een man met een hart van goud. Ook moedig, ondanks zijn ouder dom. Het was juist op den dag, dat d? presi dent een rijtoer maakte langs de boulevards, dat meneer Ludovic daar ook ambtshalve aan wezig was. Opeens ziet de bejaarde brievenbe steller een verdacht individu, naar het ulterlijk te oordeelen een Hongaar of Bulgaar of Griek, die zich met een pakje in de hand in de rich ting van het rijtuig beweegt, waarin de pre- kan komen, kwade". Dit was illusies verminderen. Haar gezondheid ging sterk achteruit en alleen haar voortdurend ge bed kon haar nog de sterkte geven om stand te houden. Naast haar gebed bestonden haar bezigheden in het kweeken van vogels en hem den, en soms in het schrijven van gedichten. Door bemiddeling van den Paus kreeg Maria verbinding met een priester, die als dienaar vermomd tot haar kwam en een geheim taber nakel in haar kamers inrichtte. Ook de opvol ger van Pius V, Gregorius XIII beraamde plan nen om Maria wederom op den Bchotschen en den Engelschen troon te zetten. Intusschen werd Maria's zoontje, prins Jacob, als protestant op gevoed temidden van de vijanden zijner moeder, wie het spoedig duidelijk werd, dat Schotland eenmaal zou geregeerd worden door een konlng die het katholicisme vijandig zou zijn. Deze ge dachte was van groeten invloed op haar tes tament, dat een waar heldenfeit mag genoemd worden waarin de moeder en de katholieke koningin met„ elkander streden. Hierin be paalde zij ojl. dat zjj haar rechten op de tronen van Schotland en Engeland niet aan haar zoon kon nalaten, zoolang deze niet katholiek zou zijn en dat zij deze rechten zou overdragen aan een katholieken konlng. door den Paus van is nog maar een kind! De meeste jonge meisjes zouden zich wel eenlgszins onder den Indruk voelen als haar het uitzicht werd geopend om Viscountess te worden!” „Dat is geen dit. u in den loop van dezen zomer - van 23 Juli tot 10 September - te Trier de beroemde H. Rok. sinds eeuwen en eeuwen als Christus' hei lig Kleed beschouwd, volgens beschikking van Zijn •Hoogw. Excellentie Mgr. Franz Rudolf Bornewasser, Bisschop van Trier, voor de geloovigen zal worderf tentoongesteld, en duizenden en duizenden - om niet te zeggen: millioenen - Katholieken van overal ter wereld zich opmaken om een bedevaart te houden naar het aan historie, aan oudheden en aan katholieke wereldmonumenten zoo rijke Trier, nu heeft de Direc tie van dit blad gemeend, den lezers en lezeressen een genoegen te doen door voor de abonné's een buiten gewoon goedkoope, maar desniettemin toch buiten gewoon mooie reis naar Trier te organiseeren. „Och, ze maakt er maar een grap van, die kleine ondeugdI” riep hij. „Een grip? Waarom zou ze dat doen?” vroeg de lady. „Nu, het valt toch niet aan te nemen, dat zü Ineens veranderd zou zijn van opvatting. Ze geeft immers niets om Brabazon. Neen, natuur lijk maakt ze daar maar een grapje van! Wat zegt Miss Ounn?" „Vraagt u het mij maar niet. Sir George. Ik heb wel hooren zeggen, dat een kroontje vrij wel onweerstaanbaar is voor een vrouw. Ik dacht, dat ik uw dochter kende, nu ik haar al vijftien jaar heb meegemaakt. Maar ze is nog jong genoeg, dat veel in haar tot ontwikkeling hetzij dan ten goede of ten kans voorbij Lady Baronswold rang hebben boven u!” „Zeker, kindje”. „Nu, maar dat geeft tegenover mij den door- slag! In den tijd, die achter ons ligt. Lady Ca rew, mag u mij dan al eens „aan den lijve ge- sident zit. In een kort oogenblik is meneer Lu dovic alles duidelijk. Een bomaanslag op den president staat op het punt gepleegd te worden Hij rent als een bezetene op den misdadiger toe. De man trekt een revolver en schiet. Hü mist en het volgend oogenblik heeft meneer Ludovic hem tegen den grond geworpen en ^stevig te pakken genomen. De president was zijn redder zeer dankbaar. Hij maakte kennis met hem en sindsdien is meneer Ludovic ge- pensionneerd en krijgt hij eens per week be zoek van het staatshoofd, waarmee hij gewoon lijk den -ganschen avond schaakspeelt. Het ge zelschap was zeer onder den indruk en volgde den gids naar een laag onaanzienlijk huisje waar het werd ontvangen door een ouden man met sneeuwwit ten baard. „Vrienden van je, pierre?” vroeg hjj. om kennis te mogen maken met den redder van den president. Met een glimlach van genoegen weerde de oude man alle hulde af en toonde zijn gasten vervolgens foto's van den president en van zich zelf en van zijn vrouw, die jammer genoeg niet thuis was. „En dit,” zet hij tenslotte, op een klein schil derstukje wijzend, „dit is een geschenk van den president. Hij schildert goed, vindt u niet?” De bezoekers waren in de wolken en een van de heeren waagde een kansje. „Zou i*»... zou U het stukje misschien...." De oude man trok de wenkbrauwen op. „Nu ja, ik bedoel, het is mij zeer veel waard een schilderstuk van den president „Meneer!” zei de' heer Ludovic. „Hé ja, Frans," viel de vrouw van den be zoeker hem bjj, „als we dat konden koopen! Zou u het niet willen verkoopen, meneer Ludo vic? Toe, doe u hél. ’t Is zoo leuk, een souve nir...." Langzamerhand, naarmate de prijs omhoog ging, begon meneer Ludovic er iets voor te voe len. Eindelijk vertrokken de gasten met het schilderij, terwijl de heer Ludovic zich in de handen wreef van plezier. Een uurtje, later kwam mevrouw Ludovic thuis, gebogen onder den last van vele kleine schilderstukjes. „Hier heb Ik nog zoo'n mmmelzoodje.” sprak zjj en toen ontdekte zij dat haar echtgenoot bezig was geld te tellen. „Ah! Verkocht? Mooi zoo. Hoeveel?” „Achthonderd francs!” „Schitterend Inkoopsprijs tien francs en het salaris van Pierre er af. dat Is over.... 'ns kij ken ruim zeshonderd francs. De zaken gaan goed!" ,,Zeer goede vrienden,” zei de gidsEn zij vonden het voorrecht „Goed. Als u dit verlangt, zal Ik het doen en er onbevooroordeeld mijn gedachten nog eeris over laten gaan. Mr. Brabazon zelf is ze ker ook uiterst methodisch in zijn denken. Hij zal er wel een agenda op nahouden, en, mij dunkt, dan zie Ik er al staan: „Twee en twintig Augustus naar Capheaton gaan"; „drie en twintig Augustus: „een aanzoek doen aan oom Batch f ords.o. pardon!.... miss Patrice Ca rew”; „vier en twintig Augustus”beschel- dlgljjk gelaten, omdat hij niet weet, of Ik „Ja” of „neen” zal zeggen: „vijf en twintig Augustus terug naar Londen” (met de kous op den kop). O. foei, dat is nu toch geheel niet in stijl!” Sir George barstte in een harte lijk lachen Uit. Lucinda glimlachte min of meer onder drukt, naarmate zü lady of lord Carew aan keek. De eerste had in waarheid het ondeugen- klnd wel om de ooren kunnen slaan, maar wü- •elfjk bedwong zij haar drift en zei tot haar „Feitelük heb Je toch wd gelijk, George, het ningin van Schotland en omdat hij de geheime bedoeling zou hebben Maria te bevrijden uit de gevangenis. De gezant liet den secretaris rustig uitspreken en verklaarde daarna dat hü zich vergiste. Hjj keerde zelfs de rollen om en beschuldigde Elisabeth van leugen en bedrog. Resultaat: de gezant werd het land uitgezet, zeer lot genoegen van den gezant, naar hij be weerde. Plotseling werd Maria weggevoerd naar het sombere kasteel Tutburry, waar zjj reeds een maal verblijf had moeten nemen en vanaf dat oogenblik begon Elisabeth de openbare meening ten nadeele van Maria te beïnvloeden en waar bij zU niet nallet te wijzen op het plan van Nbr- folk om Elisabeth gevangen te nemen. Een van de aanhangers van Maria, den graaf v. Northum berland liet zij in den Tower dooden, een an deren aanhanger, den jongen Trocknorton, liet zij tot drie maal toe folteren en verder werden nog met koortsachtige haast een serie terecht stellingen uitgevoerd; maar dit alles was nog slechts een begin van wat Elisabeth in het schild voerde en spoedig genoeg zou bereiken. Een van de middelen om dit doel te bereiken was het voorwenden van een samenzwering te gen de koningin van Engeland. Overal had z(j haar spionnen: in Nederland, Vlaanderen. Frankrijk. Spanje. Italië, terwijl het slot Tut burry door troepen en spionnen was omgeven. In Mei 1585 kréég Maria een nieuwen bewa ker in den persoon van Sir Amyas Paulet. een fanatieken katholiekenhater, die Maria met de hatelijkste maatregelen omgaf. Correspondentie was nw,voor Maria geheel ónmogelijk geworden en inderdaad zag hjj kans een nieuwe samen zwering op het spoor te komen en ook de spionnage op Europa’s vaste land deed verdien- stehjkf' haar werk. Maria intusschen gaf nog maals uiting aan de vrees, dat haar opvolger een vijand van de katholieke Kerk zou zijn. In dien tijd kwamen ten huize van een jeug digen ridder te Londen. Aukrony Babington, een dozijn ridders te zamen, die zwoeren dat zij Maria tot den dood trouw zouden blijven. Ook dit complot werd ontdekt door verraad en tevens werden brieven van Maria Stuart ontdekt, die het mogelijk maakten haar te beschuldigen van medeplichtigheid, zij het dan ook na eenige vervalschingen. Tenslotte werd nóg een brief van Maria onderschept, waarin zij aan aanhangers in Frankrijk drie wegen aangaf die tot haar bevrjjdlng uit de gevangenis konden lelden. Elisabeth nam voor- loopig geen maatregelen, liet alles zijn gang gaan en wachtte het gunstigste oogenblik af, terwijl de spionnen van Elisabeth die samen zweerders voet voor voet volgden. Op een val kenjacht, waarbij ook Marla Stuart met opzet werd) uitgenoodlgd, zorgde Elisabeth er voor, dat zij met een van haar geestverwanten in aanraking kwam, in de hoop dat daaruit een briefwisseling zou volgen, die Elisabeth zou kunnen onderscheppen. Dit geschiedde echter niet en daarom werden twee secretarissen van Maria op de folterbank gespannen, opdat zjj zouden verraden, op welke wijze Maria haar geheime correspondentie voerde. De foltering werd ook op andere bondgenooten toegepast en de gepljnigden werden als bloedige vleesch- massa's in de nabijheid der secretarissen ver toond, waardoor hun laatste tegenstand brak. Door dergelijke schandelijke geweldmlddelen werd langzaam maar zeker de strik toegehaald. Op 8 October 1586 kwam de koningin van Schotland als gevangene aan op het slot Totheringhay, vergezeld van een drietal raad gevers en een groot gewapend gevolg Een brief van Elisabeth werd haar overhandigd, waarin hoogmoed en beleedlglng om den voorrang vochten. De brief werd met verontwaardiging beantwoord en verwekte groote consternatie aan het hof in Londen en versnelde de instel ling van een gerechtshof tegen'Maria. Dit ge rechtshof kwam op 14 October reeds in Tothe ringhay bijeen, bestaande uit 24 leden. Toen de koningin verscheen, werden allen getroffen door haar schoonheid, hoewel Maria te zwak was om alleen te loopen. De rechters verhieven zich van hun stoel uit eerbied voor de koningin, 0ie zich inderdaad als een koningin gedroeg. Tijdens de zitting bestreed Maria fel de aan klachten van Elisabeth en verweet zjj haar en haar trawanten vervalsching van brieven en verspreiding van laster. Het werd een felle strijd, die dien dag onbeslist bleef en den volgenden dag werd voortgezet. Zij zat alleen tegen een 24-tal aanklagers, die haar vroegere vijanden waren. Zij eischte een debat in tegenwoordig heid van Elisabeth. Het hielp allemaal niets. De koningin werd ter dood veroordeeld en Elisabeth onderteekende, hoewel zjj de houding aannam van iemand die tegen haar zin ge dwongen werd iets verschrikkelijks te doen. Op 10 November kwamen wederom afgezan ten van Elisabeth naar het slot Totheringhay om Maria mede te deelen. dat het parlement het vonnis had bekrachtigd en dat de veroor deelde gelegenheid zou gegeven worden haar ziel te zuiveren door de hulp van eenpro- testantschen geestelijke. Deze laatste smaad trof de koningin dieper dan het vonnis zelf, want hierin zag zij terecht in het aangezicht van den dood een aanslag op haar godsdienst en haar geweten. Zij schreef haar afscheidsbrieven naar den Paus en al haar vrienden en ging zich voorbereiden op den dood straft” hebben, heet het niet zoo? Ook ben ik wel eens van tafel gestuurd zonder dessert en tweemaal herinner ik mij nog duidelijk, ben ik zelfs in den hoek gezet! In latere Jaren heb ben zich nog tallooze gelegenheden voorge daan, waarbij ik publiek vernederd werd, zoo- als zelfs nü nog. doordat u er op staat, dat ik mij met Duitsch leeren inspan. Maar wacht ik zal t u wel betaald zetten! Ik wil niet heb ben. dat Mr. Brabazon vertelt van de eer, die hem wacht, hij denkt toch al genoeg aan zlchzelven! Ik zal Lady Baronswold zijn! En op den dag, dat ik u in die kwaliteit verlaat, mag ik mij dus vleien, dat ik met u afgere- Rome te benoemen. Plotseling verscheen in Schotland de jonge graaf Esner Stuart, een bloedverwant van Maria, die gedurende zijn jeugd onder den naam Aubigny in Frankrijk had gewoond. Deze jeugdige Stuart veroverde zich gemakkellJk de macht in Schotland en be keerde graaf Lennox tot het katholicisme, tot groote vreugde van Maria. Een tweetal geeste lijken benoemde hij tot zijn raadgevers en lord Lennox tot zjjn groot-kanselier en wederom trachtte men door wapengeweld Maria Stuart als koningin naar Schotland te voeren, hetgeen bleek uit een brief die Lennox aan zijn koningin zond. Maria Stuart begon dus weer te hopen, maar ook thans zou verraad de plannen dwarsboo- men. De kleine Jacob werd op een jachtpartij gevangen genomen en opgesloten in het slot Ruthmen, welke gewelddaad de 17-jarlge jon gen slechts met tranen kon beantwoorden. Het is te begrijpen, dat deze slag aan koningin Maria haar laatste krachten kostte. Wederom schreef zij een brief aan Elisabeth, die doof bleef voor de klachten eener moeder. De brief was één groote Jammerklacht van de ongeluk kigste vorstin, die de wereld van dien tijd kende. In Januari 1584 werd Mendoza, de Spaansche gezant, op weinig vriéndelijke wijze uitgenoom digd den Engelschen staatssecretaris te bezoe ken. De gezant voelde zich beleedigd, doch g&f gehoor. Hjj vernam tijdens het onderhoud, dat de koningin van Engeland vertoornd op hem was wegens zjjn verstandhouding met de ko lk mij kend heb”. Dit zeggende verdween zij door het open gaande deurvenster. Sir George barstte in lachen uit; stout gesproken, zelfs voor Miss Gunn, die nu eenmaal niet gewoon was. haar meening onder stoelen of banken te steken. Sir George keek weifelend en Lady Carew, ofschoon wel eenlgermate haar toorn was ge wekt zei niets. Ze trad aan het venster, waar haar echtge noot stond uit te kijken: even later jjpegde Lu cinda er zich ook bjj en nu zagen ze Pt<tty op eenlgen afstand met haar neef. De jongelui waren te ver af. dat men zou kunnen verstaan, wat zjj praatten, maar waar schijnlijk deelde Patty hem het aanzoek van Mr. Babazon mee. ,4e zult toch niet zoo dwaas zijn. Pat, om je te verbinden aan zulk een fossiel als Braba- zon?” „Beste jongen, aooals ik zooeven ook al heb boodschap moest brengen van Lady Carew aan den majoor." „Wel neen; geen kwestie van! We wisten p 27 Januari 1570 werd een der grootste f 1 kwelgeesten van Maria Stuart, haar bastaardbroeder James Murray ver moord, niet door geestverwanten van de Schot- sche koningin, maar door een man, die wraak wilde nemen over de schandelijke behandeling die Murray de vrtiuw van den moordenaar had doen ondergaan. Juist op dit oogenblik waren plannen gesmeed om Maria uit haar gevangenschap te bevrijden. Een der belangrijkste mannen in deze samen zwering is Roberto Rldolfi, een Itallaansch bankier, die op een nacht Londen verliet en naar het slot van Chatsworth vertrok, waar Maria in kommerlijke omstandigheden gevan gen zat. Hjj werd in het gebouw ontvangen en vertrok even geheimzinnig als hij gekomen was en de speurhonden van Elisabeth konden dit maal het spoor niet ontdekken. De Paus en Philips II hadden belden hun hulp toegezegd aan de samenzweerders, die niets minder be oogden dan Maria op den troon van Schotland en Engeland te plaatsen. Het tijdstip was gun stig, want sinds den dood van Murray waren de aanhangers der Koningin in aantal toege nomen. De machtige hertog van Norfolk, een der trouwste aanhangers van Maria, had den Spaanschen koning 6000 man. 4000 geweren en 25 kanonnen gevraagd voor deze onderneming, terwijl hjj zelf voor 5000 man zou zorgen. Rldolfo trok naar Brussel om met Alva te onderhandelen, waar hjj een welwillend gehoor vond. Alva schreef een zeer langen brief naar zijn koning en adviseerde Philips de onder neming' van Rldolfi en Norfolk te steunen. Rldolfi trok daarna naar Madrid en had een onderhoud met den koning. Maar ongelukkigerwijs had Rldolfi in Vlaan deren een boekhandelaar ontmoet, wien hij blijkbaar te veel over de plannen had verteld en wien hij zelfs brieven had toevertrouwd om ze naar Engeland te brengen. Spoedig was een verraad het gevolg, dat nog versneld werd door Norfolk’s secretaris Highbord. die reeds gerulmen tijd zocht naar een middel om zijn meester ten gronde te richten. HIJ onderschepte brieven, die hjj in het slaapvertrek van Norfolk verborg en toen zjjn meester hem opdroeg geld naar enkele 'getrouwen van Maria te brengen, maak te hl] van die gelegenheid gebruik om den vijan den van den hertog het geheim der verborgen brieven mede te deëlen. De documenten werden gevonden en deze ontdekking sloeg het gansche land met schrik. De woede vgn koningin Elisabeth brak in al haar kracht los. De hon derden personen, die door Norfolk’s documenten waren gecompromitteerd, werden in minder dan 24 uur gevangen genomen en gefolterd. De Spaansche gezant werd uitgewezen, Norfolk werd in den I/>ndenschen Tower opgesloten en Maria werd sterker geïsoleerd dan ooit. Norfolk echter ontkende alles wat hem ten laste werd gelegd in de overtuiging, dat men niets zou kunnen bewijzen. Toen hem echter de documenten werden getoond, begreep hij hoe schandelijk zijn secretaris hem had verraden. Hij ontkende niets meer en hield zich verder alleen nog bezig met den dood die hem wachtte. Een rechtbank van 27 graven en lords verklaar de Norfolk schuldig en veroordeelde hem ter dood en Elisabeth onderteekende het vonnis en herriep het meermalen, om den indruk te ma ken, dat zij mild en goedertieren was. Haar raadsman Cecil gaf haar den raad ook Maria Stuart ter dood te brengen, doch Elisabeth veinsde medelijden en..... had geduld. J Toen het doodvonnis over Norfolk gevallen was, ontspon zich een opgewonden briefwisse ling tusschen Elisabeth en Maria. De opgewon denheid kwam voornamelijk van de zijde van Elisabeth, de trots van de zijde van Maria. Elisabeth intusschen dacht voortdurend aan den dood van Maria, maar zij wilde vóór alles voor zichtig zjjn om zoo veel mogelijk verwijten te ontgaan. In Augustus 1572 had in Frankrijk een bloe dige gebeurtenis plaats. nJ. de Hugenoten moorden, waarbij duizenden slachtoffers vielen. Het bericht hiervan kwam spoedig aan het hof van Engeland, nog sterk overdreven door anti katholieke elementen. Elisabeth begon nu te denkefi aan de mogelijkheid om Maria over te leveren aan dé woede der protestanten, liefst niet in Engeland, maar in Schotland. Eert van haar afgezanten vertrok naar Schotland en vond daar een even groote verontwaardiging over den Franschen Bartholomeusnacht als in Engeland. De fanatieke geestelijke leider Knox beklom, hoewel half verlamd, nogmaals den kansel om tegen de katholieken te velde te trekken. Doch een vaij de onderhandelaars stierf, naar men zegt, vergiftigd en niemand durfde op de voorstellen van Elisabeth in te gaan. Maria Stuart werd ondertusschen van slot naar slot gevoerd en met den dag zag zij haar „Neen, ik ook niet. En toch heeft hjj Sir George een langen brief geschreven, waarin hü hem om de hand vraagt van Pat. U moest eens hooren, hoe zij er nu over praat, wat zjj doen zal. als ze Lady Baronswold is. Brabazon zal geen gemakkelljke aan haar hebben, dat kan ik u wel verzekeren!" HU nam het boek, dat hU was komen halen, zonder nog een enkelen keer te kUken naar de „Uzige” gestalte van zUn gouverneur. Miss Gunn hield zich gedurende de rest van den dag grootendeels afzydlg, ze was dus maar heel weinig in het gezelschap van haar leerlinge geweest. Ze verscheen echter weer tegen den tUd van het dinér, deze maaltUd werd ’s Zondags altijd vroeger gebruikt, en was bijzonder ernstig en in zlchzelve gekeerd, iets wat van Sir George eveneens gezegd kon wor den, terwUl de gouverneur, die een wandeling waar ook. moeder! Dat Is nu nog enkelen keer tot mij doorgedrongen. En terwijl de huwelijksmarkt zoo overvoerd is!" Dit laatste met een hoogwUs gezicht, dat al bijzonder weinig paste bij haar zorgeloos ulterlUk. En dan zou ik nu zulk een schoone laten gaan? Zeg moeder, als ik was, zou ik nog den voor verkondigd; de huweUjksmarkt Is overvoerd: er is zelfs geen vraag naar erfgenamen, terwijl de prijzen geboden voor disponibele viscounten, overmatig hoog zijn. Als je dit nog niet vol doende is, dan wil ik er je tevens op attent ma ken, dat ik, als Lady Baronswold. den voorrang zal hebben op moeder. En dit is toch wel het hoogste, dat ik zou willen bereiken!" Charley grinnikte slechts eens en wist blijk baar cok niet goed, wat hU van haar houding denken moest, toen zij voortging: „Zeg. haal eens even Tennyson voor mij. Ik blijf hier wat onder de boomen in de „Rzlnses" lezen. Ik heb het in de bibliotheek laten lig gen, op de schrijftafel van paps”. Charley knikte en grinnikte nog steeds over dat aanzoek van Brabazon, toen hij de biblio theek binnenging, waar HU ineens bleef staan als versteend onder den kouden blik uit de staalblauwe oogen van den gouverneur. Want al zou hü het natuurlijk ook nooit hebben er- Inderdaad was hij bang voor Antony op de helde was gaan maken, in het geheel niet verscheen. Lady Carew was echter zóó opgewekt ge stemd, als zU maar wezen kon. Ze had haar echtgenoot het antwoord gedicteerd op het aanzoek van Mr. Brabazon, zoodat zU wist, dat dit was, preclés, zooals zij het verlangde. Patty nam een eenlgszins uitdagende houding aan. Na het diner haalde Miss Gunn een sjaaltje van haar kamer en trad naar bulten. Ze voelde, dat een wandelingetje haar goed zou doen, maar ze had geen bepaald doel, zei ze tot Lady Carew Toch trad ze regelrecht op een klein zUhek af, een eind van den hoofd ingang. Hier had Garth Rutland zijn paard den vorigen avond zoo lang laten staan en dus begon Lucinda hier op en neer te stappen, in spanning luisterend naar leder geluid. ze dan ook onmlddelHjk het hekje opendeed, toen zU naderende voetstappen hoorde. „Ik dacht wel, dat u komen zoudt; daarom heb ik op u gewacht. Wat ter wereld hebt U gedaan met dien Jongen?" „Met Charley?,... Niéts....! HU Is op Clon- clara. Ik meen, dat hU een 1-1- kend. Wyckam. „Neem mU niet kwalük, Mr. Wyckam. Ik wist niet, dat u hier was”, begon hü aarzelend. „Kon je niet wat kalmer binnenkomen?” klonk het op verpletterenden toon. „Wat is er eigenlijk? Heeft Sir George naar mü ge vraagd?" Dit was niet onwaarschUnlUk. want al heek gauw na de komst van den gouverneur had de baronet al zijn correspondentie op hem overge dragen. „Voor zoover ik weet niét. Ik heb Sir George niet gezien. Ik kwam een boek halen voor Miss A 11 L °P d,t bla<1 ®Un Ingevolge de verzekeringevoorwaarden tegen f bjj levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f b(j een ongeval met f w ”rlle' een hand Z f OC ojjIverllee van een CQ ^en breuk van f dQ^d«èn* vinger Alle abonne S ongevallen vérzekerd voor een der volgende ultkeerlrgen I OUUU.- verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen OU.-doodelUken afloop een voet of een oog duim of wijsvinger J been of arms SV. anderen ving „Wel neen; geen kwestie van! We wisten geen van allen, dat hü naar Ryecroft was ge gaan. Hü zou daar wel willen blüven wonen, geloof Ik, al z’n leven. Dat komt: u ontvang* hem veel te gul. Ik sou hem al lang naar huis gestuurd hebben. Hü heeft natuurlük gebab beld en u het nieuws verteld” „Van Brabazon?” (Wordt vervolg.) B g n g n Maar toen Willy de hoepels van de ton had geslagen, welke ton, naar Willy dacht, gouden staven bevatte, viel de ton in duigen en Freddy Vrij dag zag men zitten op den bodem van de ton. ,,Ik ben de schat,” zeide Freddy met een grünslach. „Hoe kwam Je in de ton?" vroeg Willy, die erg teleurgesteld keek. „Ik zeide Robbie de ton dicht te spükeren en er het woord „goud" op te schrijven, omdat ik er zeker van was, dat jü. die anders zoo lui bent, nu veel moeite aou doen om de ton te openen." IS

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1933 | | pagina 10